'i BIJ DE HERDENKING DER OVEREENKOMST VAN LATERANEN DE VASTENMANDEMENTEN DER BISSCHOPPEN PIJLTJES Ï^EEDE blad DINSDAG 17 FEBRUARI 1931 BLADZIJDE 1 Door vrachtauto aangereden en gedood De gnep breidt zich uit De weg naar de verzoening De taxi-standplaats op het Plein Het gevolg van onvoorzichtigheid Botsingen in de haven van Le Havre CONTANT OF TERMIJNBETALING zonder rente of andere kosten KARPETTEN - GORDIJNEN - BEDSTELLEN - ENZ. BALATUM k 1.09 PER EL MEUBELFABRIEK A. F. DE BOER Zilveren pastoraat Een Rembrandt ontdekt? Trekking van „De Joodsche Invalide" Bloedarmoede is nu gevaarlijk (.Van onzen Romeinschen correspondent) «tl Benedlctus XV zijn leven aan God bie7?°cd voor den vrede onder de volken, de Romeinsche kwestie bestaan, on- dit" ,Et e» in haar volle zwaarte. Maar 7 had ,as X en Benedictus XV bereikt: dat de h. hadden de zegenrijke Pontificaten van «UR "V- Cc tussehen Vatioaan en Quirinaal haar t spronkelijke scherpte niet alleen verlo- siuj' hiaar in vele opzichten zelfs een uit- |tend formeel karakter gekregen had. De tan] 0 weigering om met de hulp van bui- ^ndsehe wapenen tot een oplossing te wfen' het toestaan aan de Katholieken W üalië om deel te nemen aan het opcn- 6 leven en zelfs om mee te werken aan g 'hterventie in den wereldoorlog, de zwij- da e rteun aan de Katholieke Volkspartij, st «schatting der excommunicatie van vor- 'ijke personen die den Koning van Italië 6. 0chten het waren allemaal groote ^.Ppen op den langen weg naar de ver- JS^i.hg, ook al werd deze Vaticaansche g Pj'iHendheid door geen enkel vertoon van ^ven wil door Italië beantwoord. De zegen van Pius XI, Urbi et Orbi j>>Öe keuze van Pius XI", vertelt Kard wfcler in zijn mooie beschrijving van deze jachtigheid, „had Maandag 6 Februari om elf uur des morgens, na de jolende stemming, wat den Primaat van Q. hgarije, Kard. Czernock, deze opmerking -lokte: „Kijk, nu hebben wij Kard. Ratti de veertien staties van den Kruisweg iJsld om hem alleen op Kalvarië achter te ten". Welk een indrukwekkend moment, |J*e keuze! Alleen op zijn bank, met ge- hoofd, wacht Kard. Ratti ons af. De lw6tlge Kardinalen hebben hun zetels ver- en komen in drie, vier kringen om gekozene heen staan. De Kardinaal- ^hen verheft zijn stem en spreekt in naam w.h het H. College de formule uit, waarvan het einde onzer werkzaamheden ver achten: „Neemt ge de verkiezing aan Jjjhe u canonicch tot het Hoogepriester- hap verheft?" Een stilte van nederigheid, C11 vreeze, van geloof, van vertrouwen, J/jhüt ons minutenlang in spanning. Daarna ,®jht zacht, in het Lat'jn, het antwoord, ongeveer aldus klinkt: „Opdat het niet - schijn hsbbe dat ik mij onttrekken wil h den wil van God, opdat het niet lijke C' ik den last welke op nr'jn schouders te rusten, wil afwentelen, opdat men •et zeggen kan dat ik de wenschen mijner I cöabrceders niet op de juiste waarde weet i? schatten, en ondanks mijne onwaardig- Hp-- - f'h waarvan ik diep overtuigd ben, neem aan." De Kardinaal-Deken ging voort: Reiken naam wenscht ge te dragen?"- De .htroering brak de zwakke stem van den Jhs. ik heb zijn antwoord niet verstaan, Jpar ik weet dat hij ongeveer deze ge achte uitdrukte: „Onder het Pontificaat iC* Pius IX ben ik opgenomen in de Katho de Kerk en heb ik mijn eerste stappen in C kerkelijke carrière gedaan. Pius X riep mij Car Rome. Pius is een pauselijke naam. In 3 verlangen om al mijn krachten te wijden ^h den vrede der wereld, waaraan ook mijn i,*arganger Benedictus XV zich geheel gege- had, kies ik den naam van Plus." Jüa na een korte pauze: „Ik wil hieraan nog .hkeie woorden toevoegen: Voor de leden vah het H. College verklaar ik als mijn ti°°maamsten plicht te beschouwen de rech- jjh der H. Kerk en de waardigheid van den Stoel met al mijn krachten te verdedigen: e aar dit vooropgesteld, wil ik tevens dat mijn Jista zegen als onderpand van den vrede, j^arnaar heel de menschheid hunkert, uitga, alleen naar Rome en Italië, maar naai Kerk en heel ae wereld. En dezen zegen ik geven vanaf het buitenbalcon van Pieter." Paus Plus XI en Mussolini beze zegen werd door den nieuwen Paus jMer onbeschrijfelijk enthousiasme gegeven aanschouwe van meer dan honderd- '''zend menschen en terwijl de Italiaansche Coaten, die het Sint Pietersplein afzetten. militaire eer bewezen. Deze zegen kwam <1° onverwacht en maakte zooveel indruk, 3 men en niet alleen onder het volk C Romeinsche Kwestie er doo>- opgelost „chtte en prins Chigi, Maarschalk van het °bclaaf, het noodzakelijk oordeelde de vol gde officicele verklaring door de pers te ^en verspreiden: v >>2ijne Heiligheid Pius XI, met alle voorbe- Soiid van de onvervreemdbare rechten der Kerk en van den H. Stoel, welke hij ge boren heeft te erkennen en te zullen ver vólgen, heeft zijn eersten zegen vanaf het Citenbalcon van Sint Pieter gegeven, met de Vloeiing dat deze zegen niet alleen uitgaat aar de aanwezigen op het Sint Pietersplein, C niet alleen naar Rome of Italië, maar alle landen en alle volken, en dat hij C1 allen de aankondiging brenge van dien Cl'eldwijden vrede, waarnaar men zoo ver- ógend uitziet." ïln in zijn eerste Encycliek „Ubi Arcano" 23 December 1S22, schreef ook Pius XI: en Wij, erfgenamen en bewaarders 6ah de gedachte en de plichten Onzer ver arde voorgangers, als zij bekleed met de j-hige autoriteit om in deze moeilijke zaak r,r; oordeelen en verantwoording verschul- ?.8d vjo- God Wij, dus, protesteeren zoo- zij geprotesteerd hebben tegen een zoo- V%en stand van zaken, ter verdediging de rechten en de waardigheid van den Stoel, niet om wille van een ijdele en 5ardsche heerschzucht, waarover Wij van ?h&amte blozen zouden, maar omdat Ons Sleten er Ons toe verplicht, indachtig als T-i zijn dat Wij eenmaal moeten sterven en ehge rekenschap zullen hebben af te leg- h voor Onzen Goddelijken Rechter." Maar verzoenend ging hü onmiddellijk °ort; i "Overigens heeft Italië, nu noch in de toe tst, iets te vreezen van den H. Stoel: ae i*hs, wie hij ook zij, zal steeds herhalen: Ik i,eb gedachten van vrede en niet van kwel- 'hg gedachten van waren vrede en daar- ^°°r niet los van de rechtvaardigheid, zoodat óen zeggen kan: de rechtvaardigheid en de ,reda hebben elkaar omhelsd. Aan God is dit werk tot de voltooiing te voeren cn te doen klinken; aan de menschen van lisheid en goeden wil is het om 't niet ver- «fMs te deen klinken: het zal tot de plech- 'Sste en vruchtbaarste uren behooren, zoo- ve' voor het herstel van Christus' Rijk, als °°r den vrede van Italië en de wereld." Toen de Paus dit schreef, was twee maan- v.611 van te voren Mussolini aan de regee- gekomen, die lang voor zijn marsch op °me, in het parlement had uitgeroepen: "Ik denk en bevestig dat de eenige univer- j sle gedachte welke momenteel in Rome ®e£t, die is, welke straalt uit het Vaticaan. -nneer het Vaticaan definitief afstand °5t van zvn droomen aver tijdelijke macht eh ik geloof dat het zich op dien weg be- ndt dan moet Italië het alle materieele „Mp bieden.... waarover een staat be- chikt." Lange en moeilijke onderhandelingen Het schijnt dat Mussolini reeds dadelijk nadat hij de macht in handen had genomen, in Maart 1923 of korten tijd later, probeerde zijn prestige te vergrooten met de oplossing der Romeinsche Kwestie, en te dien einde een onderhoud had met Kard. Gasparri. Vast staat dit echter niet en in elk geval bleven deze pogingen, zoo ze al ondernomen werden, zonder resultaat. De indirecte aanleiding tot de onderhande lingen werd de fascistische herziening der Italiaansche v/et op godsdienstige aangele genheden, welke de Paus dan 13 Februari 1026 bij voorbaat weigerde in overweging te nemen, „zoolang de onrechtvaardige positie van den H. Stoel en het Pausdom zou voort duren." Mussolini stelde pogingen in het werk om deze wetsherziening toch op een of andere manier door te drijven, toen prof. Earone, die in deze zijn vertrouwensman was, hem 5 Augustus 1926 schreef, dat, volgens een hooggeplaatsten vaticaanschen Prelaat, on derhandelingen voor de oplossing der Ro meinsche Kwestie mogelijk werden geacht Nog in dezelfde maand had een onder houd plaats tussehen prof. Barone en avv. Facelli, vertegenwoordiger van het Vaticaan. 4 October vroeg Mussolini de eischen welke Kard. Gasparri stelde. Steeds door middel der vertrouwensmannen, ontving hij daarop twee dagen later, 6 October, het antwoord. 10 December gaf de Koning zijn toestemming tot het openen der besprekingen. De Italiaansche eischen betroffen voor namelijk de opheffing der Romeinsche Kwes tie en de erkenning van Rome als hoofdstad van Italië. Het Vaticaan vroeg op de eerste plaats dal Italië het initiatief tot de onderhandelingen nemen zou en dat van de garantiewet en haar bepalingen niet zou worden gerept. De onderhandelingen begonnen op de basis der volgende zes punten die door Kard. Gas parri werden gesteld op 24 October 1926 1. De conditie welke men wil toekennen aan den H. Stoel, moet in overeenstemming met zjjn waardigheid en met de rechtvaar digheid zijn. 2. Daarom moet zij zoodanig zijn dat een volle vrijheid en onafhankelijkheid verzekerd wordt, niet alleen wezenlijk en daadwerkelijk, maar ook zichtbaar en openlijk, met grond gebied dat het volle en uitsluitende eigendom van den H. Stoel is, zooals dat aan de ware soevereiniteit post en onschendbaar in alle omstandigheden. 3. Om deze redenen en ook omdat het klaarblijkelijk gaat om iets dat ook buiten de grenzen van Italië zijn gevolgen zal heb ben, is het noodzakelijk dat het nieuwe po litieke territoriale aspect door de mogend heden erkend wordt. 4. Aan de Italiaansche regeering is het, zich van deze erkenning te verzekeren, min stens voor wat betreft de Europeesche mogendheden waarmee de H. Stoel diploma tieke betrekkingen onderhoudt, alvorens Ue officieele onderhandelingen te beginnen. 5. De politieke overeenkomst moet verge zeld gaan van een Concordaat, dat de Ker kelijke wetgeving in Italië regelt. 6. Het is onnoodig op te merken, dat een eventueele overeenkomst moet worden goed gekeurd door de politieke en constitutionee- ie autoriteit van Italië, dat is door den Koning en het parlement. De lang verwachte vrede Practisch was de verzoening daarmee een feit. Immers vroeg het Vaticaan wel een grondgebied, maar geen pauselijken Staat, en de door Mussolini gestelde eerste voor waarde: erkenning van Rome als hoofdstad van Italië, werd aangenomen. De onderhandelingen waren niettemin lang en moeilijk en werden langen tijd op gehouden door verschillende kwesties, voor al betreffende de opvoeding der jeugd, welke Mussolini met alle geweld doordreef. Maar ze slaagden, aan welk succes 's Pausen vaste wil om eindelijk den wantoestand te besluiten, welke in Italië op Kerkelijk gebied heerschte, niet vreemd was. De rechten der H. Kerk en de waardigheid van den H. Stoel te handhaven, te verzekeren en te verdedi gen, dat was het eenige doel hetwelk men zich gesteld had, en dat bijna zestig jaar lang tot de grootste gestrengheid dwong, maar nu, nadat Italië zijn goeden wil ge toond had, de grootste bereidwilligheid mo gelijk maakte. 12 Februari 1929 daalde Paus Pius XI, gekroond met de tiara, als vorst in Sint Pieter af en zegende zijn jubelende volk. Rome, Februari '31 J. H. Dokter: „Uw eenige kwaal is: lui heid!" Patiënt: „Dank u dokter maar kunt u daar misschien den weten- schappelijken naam voor zeggen ziet u dan kan ik ook aan mijn vrouw vertellen waar ik aan lijd." "Bulletin) Karaktervorming der jeugd Z. D. H. Mgr. J. H. G. Jansen, Aartsbis schop van Utrecht, spreekt in Zijn Vastsn- mandement over karaktervorming der kinde ren door Christelijke opvoeding. Het kind is van God, den Schepper. Aan vader en moeder, die met den Schepper mee werkten, droeg God Zijn gezag over, om het kind op te voeden volgens Zijn Geboden. Door het Doopsel werd het Kind Christen, d. i. leerling van Jesus Christus, den menschgeworden Zoon van God. Christen-Ouders, Christus is uw leer meester, uw Model. Hij moet ook de Leer meester zyn en het Voorbeeld van uwe kin deren. In de leerschool van Zijne Kerk moet gij hen volgens Zijn leerplan en met Zijne leermiddelen opvoeden. Met behulp van Zijne genademiddelen moeten Zijn geloofsleer, Zijne zedenwetten en Zijn leven richtsnoer en maatstaf zijn oij de lichamelijke opvoeding, karaktervorming en leiding van al de vermogens van verstand en wil van uw kind. Wie het christen-kind anders opvoedt, zondigt tegen den wil van Christus en ver grijpt zich aan Zijn goddelijke rechten op het kind. Van de prilste jeugd af moeten de ouders hun kind vormen. Wil de opvoeding geen mislukking worden, dan bedenke men, dat het werk der opvoe ding is: de wilskracht ten goede ontwikke len, het kind leeren: zich zelf dwingen kwaad te bestrijden en goed aan te leeren, omdat God dat wil, dus het zedelijk kwaad te laten en te doen het zedelijk goed. Christelijke opvoeding is karakters vormen volgens Christus' leer met behulp van de genade, die door gebed en Sacramenten wordt ver kregen. Door de gehoorzaamheid aan het goddelijk gezag der ouders worden die karakters ge vormd. Vader en moeder weest niet hard, maar nooit zwak, houdt met liefde, maar tegelijk met gestrengheid, de teugels vast van het goddelijk gezag over uwe kinderen. CAREL VAN LEEUWEN—BOOMKAMP De bekende en voortreffelijke cellist van het Concertgebouw-orkest, die hedenavond zijn medewerking verleent op het Zevende Ge meentelijk Orgelconcert, In het Concert gebouw te Haarlem Bij de karaktervorming moet gij er op be dacht blijven, dat een jongen anders moet worden opgevoed dan een meisje, moet gij letten op verschil in jaren, op achterlijken of sterken lichaamsgroei, op den rijpenden leeftijd, op verschil van temperament, of n.l. het kind droefgeestig, mat, loom, zwaar of wel opgewekt, levendig, vlug, licht en luchtig is, of het ongevoelig ofwel overgevoelig is voor indrukken. Gij moet in het oog houden welk zijn hoofdgebrek is: hoogmoed of zinnelijkheid. De Katholieke Kerk dringt rusteloos en met grooten nadruk aan bij de ouders op degelijke godsdienstigheid, het vormen van een kuisch geslacht, tempering van geld- en genotzucht, op betamelijkheid in kleeding, ontspanning, lectuur, in één woord op een leven gedragen door de beginselen en prac tisch doorgevoerd volgens de voorschriften van den door Gods Zoon geopenbaarden godsdienst. Moeder, leeft gü zóó? Geeft gij dat voorbeeld, vader? Wat vooral indruk maakt op uw kind is niet het woord, maar het voorbeeld. Welaan dan, Christen-ouders, draagt als een andere Christophorus, als heilige reuzen ook al wordt uwe gezegende last zwaar der naar mate uw kind in jaren toeneemt uw Christus-kind door den wilden stroom des levens naar den anderen oever, waar uw Schepper en Verlosser u opwacht ter be looning, omdat gij uw kind, uw lieveling, door Hem aan u toevertrouwd, door uwe christelijke opvoeding behouden hebt voor Hem, als Zijn kind, Zijn lieveling en dan voor eeuwig. Drang naar volmnakt geluk. Er leeft in ieder menschenhart een on weerstaanbare drang naar volmaakt geluk, constateert Z. D. H. Mgr. L. J. A. H. Schrij nen, Bisschop van Roermond, in zijn Vas tenbrief. En eenieder verlangt aan dien drang des harten zooveel mogelijk te vol doen. De vraag is nu: waar dat geluk ts vinden en wat most de mensch doen, om het te be reiken? Welnu: het volmaakte geluk vindt men alleen bij God. „Gij hebt ons voor U ge schapen, o mijn God", zagt de H. Augusti- nus, en „onrustig is ons hart, totdat het ruste in U." Het volmaakte geluk zal geen mensch op deze wereld ooit bereiken: d&t geluk is ons beloofd in den Hemel, als loon voor onze goede werken. Doch ook op deze aarde reeds vraagt 't menschenhart naar geluk. En wij willen U beleeren, waar dat geluk op de wereld wel en waar het niet te vinden is. En juist hierover willen wij U spreken, omdat in onze dagen een valsche leer meer en meer onder U wordt verkondigd en jammer genoeg ook meer en meer ingang vindt bij velen. Die leer, in haar meest krassen vorm, loochent het bestaan van een God, Schepper van Hemel en aarde en het voortbestaan van de menschelijke ziel na den dood. Een eeuwig geluk bestaat volgens haar niet, en bijgevolg most de mensch er maar naar trachten, op deze wereld, met al de hem ten dienste staande middelen, zoo gelukkig mogelijk te worden, 's Menschen einddoel wordt aldus van den hemel naar de aarde overgebracht: in den tijd moet de mensch zijn volle geluk vinden. Neen, wilt ge een redelijke oplossing vin den voor het ontstaan en het bestaan der wereld, dan moet men een scheppenden God aannemen uit Wiens almachtige Hand alles is te voorschijn getreden. Andere oplossin gen, die in den loop der tijden zijn uitge dacht, worden door 't menscheüjk verstand als waardeloos afgewezen. Laten wij inzien dat ons H. Geloof en de De taxi, die in veel gevallen onmisbaar is. was op het Plein sinds de reorganisatie in verdrukking geraakt. De nieuwe standplaats bij de Groote Houtbrug Kerk het ware geluk en de welvaart dei- wereld niet tegenwerken, maar integendeel bevorderen; .laten wij ook waar wij kunnen medewerken, om zooveel in onze macht is, de misbruiken uit te roeien, opdat aan de vijanden der Kerk aldus het wapen uit de hand wordt geslagen dat zij 't liefst en met 't meeste succes hanteeren. De brief eindigt aldus: Christenen, bemint elkander: en in dezen tijd van malaise, weest voor elkander een steun. Bemint ook die armen, die misleid zijn, en die hun Schepper en hun eeuwig einddoel vergeten, ondergaan in hun jacht naar stoffelijk geluk. Uw leven, uw geloof, uw geluk zij voor hen een teeken, dat zonder God geen ware vreugde mogelijk is; weest voor hen een levend voorbeeld van diep gelóóf, van in nige godsvrucht, van werkdadige naasten liefde. Onbewust zijt ge dan wellicht voor hen een aanleiding, om ook eens dieper na te denken over 's menschen bestemming; en terwijl ge zelf zoo gelukkiger worden zult, zult ge ook nog medewerken aan het geluk van tall cozen, die anders het geluk niet vin den zullen. En dan zal God U helpen in uw moeilijk heden, U troosten in uw lijden. U gelukkiger maken op aarde cm later voor eeuwig ge lukkig te zijn in Zijn aanschouwing. Laten wij, vooral in den komenden Vas tentijd, door gebeden, versterving en andere goede werken den Hemel een heilig geweld aandoen, opdat godsla,storende leerstellingen geen ingang mogen vinden maar integen deel, opdat het Geloof en de Liefde in de wereld mogen opbloeien. Het bewerken der zaligheid Z. D. H. Mgr. P. Hopmans, Bisschop van Breda, spoort zijn diocesanen aan, getrouw vast te houden aan de christelijke gebruiken om een morgen- en avondgebed te verrichten, om te bidden vóór en na de maaltijden, om het Engel des Heeren. driemaal per dag te bidden, om in den huiselijken kring des avonds gezamenlijk met kinderen en dienst personeel het rozenhoedje te verrichten, om te bidden in de bekoringen. Verzuimt gjj het gebed in de bekoringen, gij zijt verloren, gij zult bezwijken en zonde bedrijven. Beijvert u om zoo dikwerf mogelijk de H. Mis bij te wonen. In zeer veel huisgezinnen is het mo gelijk, dat minstens één familielid naar de kerk gaat. En hoe gelukkig te prijzen is het huisgezin, waarvan vader en mosder met hun kinderen dagelijks in de H. Mis en aan de Tafel des Heeren zijn te vinden! Wij zijn geschapen door God en voor God. Alles wat wij hebben, komt van God, wij zijn en blijven van God geheel afhankelijk en zijn bestemd om hiernamaals voor eeuwig met God volmaakt gelukkig te zijn. Is het nu niet passend en plichtmatig, dat wij onzen Opperheer erkennen en beminnen. Hem ge trouw dienen en voortdurend met Hem in innigen omgang verlceeren? Beijvert gij u niet om gehechtheid, erkentelijkheid en liefde te betuigen aan degenen, die niet ophouden u met weldaden te overladen? En zoudt gij dan niet aanhoudend denken en uw dank baarheid en liefde toonen aan God, uw Schepper, uw Zaligmaker, uw grootsten Wel doener, uw liefderijksten Vader, wiens hulp gij geen oogenblik kunt missen? Daarom moe ten wij altijd in vertrouwelijken omgang blij ven met God en door schietgebeden herhaal delijk verzekeren, dat wij uit liefde voor God willen leven en werken. In hachelijke tijden, die we thans door maken om den slechten economischen toe stand, waarin talrijke huisgezinnen met fi- nancieelen ondergang worden bedreigd; thans nu O. L. Heer door zijn machtwerken, waardoor heele streken en duizenden men schen zijn getroffen, ons bij herhaling waar schuwend heeft toegeroepen: Ik ben de Heer, uw God, Mij zult gij aanbidden en dienen; nu de Plaatsbekleeder van Christus op aarde, de Vader der christenheid, in zijn monumen tale encyclieken over de christelijke opvoe ding en over hst christelijk huwelijk zijn for- sche stem heeft gevoegd bij de stem des Hee ren, om de mensshen te waarschuwen tegen dwalingen en den-mensch-onteerende mis bruiken, nu zou het redelijk zijn te denken, dat allen in boete en gebed zich zouden keeren tot den Vader der barmhartigheden om zijn rechtmatigen toorn te stillen. En toch hoe velen blijven zorgeloos voortleven, alsof zij den zegen des hemels kunnen mis sen, hoevelen blijven hardnekkig doorgaan met het verzuimen der verplichte H. Mis op Zon- en feestdagen, met het wegblijven van de H. H. Sacramenten van Biecht en H. Communie, met het nalaten van een dage- lijksch gebed, met het ontheiligen van het huwelijk, met het verwaarloozen der opvoe ding van hun kinderen, met hun kinderen af te houden van katholieke scholen en ka- ted-'ST^'sonderricht. Waakt over al uw zinnen; wacht u wel uw zinnen in alles te volgen, want zij zul len u leiden tot de zonden. Bij het intreden van de dagsn van boet vaardigheid en gebed, vermanen wij u op heel bizondere wijze om te waken en te bid den. Gebruikt de dagen van zaligheid niet alleen om u zeiven te verloochenen en uw ongeregelde hartstochten te beteugelen, maar ook om de vastenwet en de onthoudingswet naar de voorschriften der H. Kerk getrouw te onderhouden. Bovendien zult gij u be ijveren om ook uit eigen beweging kleine ver stervingen te beoefenen en geestelijke en lichamelijke werken van barmhartigheid te doen. Zorgt, dat uw kinderen gedurende de vasten zich minstens buiten de maaltijden van snoeperijen onthouden. De christelijke opvoeding der jeugd De Vastenbrief van Z. D. H. Mgr. A. F. Diepen, Bisschop van 's-Hertogenbosch. is gewijd aan de eensgezinde en doelmatige samenwerking van huisgezin, kerk, school en jeugdomgeving tot het vormen van het meest gunstige milieu voor de zoo nood zakelijke christelijke opvoeding der jeugd. De Bisschop sluit zich aan bij de ma gistrale uiteenzetting over dit onderwerp in de Pauselijke Encycliek van 31 December 1929. Het eerste, noodzakelijk en natuurlijk onderdeel van het „milieu" der opvoeding is het huisgezin, door den Schepper speciaal tot dat doel geordend. Vandaar, zegt Z. H.. is als regel die opvoeding het rijkst aan vruchten en blijvend succes, die in een wel geordend christelijk huisgezin, waar tucht heerscht, genoten wordt en zij is des te wel dadiger naarmate er het g:ede voo: beeld, vooral der ouders, maar ook der andere huisgenooten, bestendiger en helderder schittert. Geen wonder, dat Z. H. in dit verband ons waarschuwt tegen het hedendaagsche jammerlijk verval der huiselijke opvoeding en met evenveel klem als bezorgdheid daar van deze twee oorzaken aanwijst: het niet of hoogst gebrekkig voorbereid zijn der ouders op dit verheven opvoedersambt of op den fundamenteelen plicht, hun kinderen godsdienstig, zedelijk, maatschappelijk en lichamelijk op te voeden en vervolgens het bijna overal bestaande streven de k'nderen van de prille jeugd af onder allerlei eco nomische, industriee!e, commercieeie of po litieke voorwendsels, altijd meer van het gezin te vervreemden. Het voorgaan in de godsdienstkennis geeft wijding aan het ouderlijk gezag, kweekt eer bied en liefde voor den godsdienst en de II. Kerk, beschermt de practijk van het christelijk leven en verzekert de katho'ieke school en Gods priester het onmisbaar con tact voor hunne opvoedende taak. Zij bezorgt bovendien aan de katholieke school den haar zoo noodzakelijken tijd tot grondigen godsdier.st-uitleg en verklaring. Het door Z. H. zoo terecht betreurde on voorbereid ten huwelijk gaan betreft wel het allereerst en allermeest de vrouwelijke jeugd. Mogen onze katholieke ouders, leerlingen en studenten voor goed gaan inzien hoe ongerijmd het is, het onderwijs in den godsdienst wel goed te achten voor jeugdige leerlingen, maar niet voor oudere of voor volwassenen. Het niet inzien hiervan heeft zich ook onder ons op verschrikkelijke wijze gewro ken en een onkunde, onwetendheid en ge ringschatting voor de godsdienstkennis gebracht, die het welzijn van huisgezin en maatschappij en zelfs den bloei van weten schap en kunst maar al te lang belemmer den. Ook buiten huisgezin, kerk en school is leiding en waakzaamheid in elk ander milieu, waarin onze nog niet volwassen en zelfstandig gevormde jeugd zich begeeft, dringend noodzakelijk, zoo zegt ons terecht Z. H., want de gelegenheden voor zedelijke en godsdienstige schipbreuk zijn in onze tijden, speciaal door goddelooze en losbandige lec tuur, door bioscoop en radio, op angstwek kende wijze toegenomen. Hoogen lof en steun verdienen daarom alle echt katholieke jeugdinstellingen, die de jeugd, welke toch In onze maatschappij hare ziel moet redden, met écht christslijken ijver weten te sterken tegen de verleid'ngen en dwalingen der wereld, opdat zij, ofschoon medebezitster der wereld, toch verre blijven van hare afdwalingen. De 7-jarige H. van Neuren, wonende aan den Sloterweg te Hoofddorp, liep met zijn zusje al spelende het erf af den weg op. Het meisje bemerkte tijdig een uit de rich ting van den Kruisweg komenden vracht auto en waarschuwde haar broertje, den weg niet over te steken. Maar deze hoorde blijk baar de waarschuwing niet en liep tegen den passeerenden vrachtauto op, met het gevolg dat hij aan het hoofd een ernstige verwonding opliep, terwijl een zijner armen ook deerlijk gekwetst werd. Het ventje werd opgenomen en is kort daarop overleden. Ge neeskundige hulp mocht niet meer baten. Den chauffeur van den auto schijnt geen schuld te treffen. 5 zwaar gewonden. In de haven van Le H&vre kwam het gis teren tot ernstige botsingen tussehen sta kende havenarbeiders en werkwilligen. De havenarbeiders waren niet tevreden met de nieuwe loonbepalingen en trachtten den werkwilligen te beletten, aan het werk te gaan. Nog voor er voldoende politie aanwezig was, trokken de stakers in gesloten geliü naar de kade, waar 2 groote vrachtbooten werden gelost. Toen de werkwillige arbei ders geen gehoor gaven aan den oproep, om het werk neer te leggen, betraden de stakers de schepen en ontstond er een ge vecht tussehen hen en de werkwilligen. Gealarmeerde politie, versterkt door de Garde republicaine, slaagde er na eenigen tijd in, de vechtenden van elkaar te schei den en de stakers te verstrooien. Er bleven echter 5 zwaar- en 15 licht gewonden achter. Het zijn voornamelijk werkwilligen, die door de stakers zijn getroffen. Ook 3 havenopzichters moesten zich on der medische behandeling stellen. HAARLEM - KONINGINNEWEG 18 - (FILIAAL) - GEEN WINKEL Prima kwaliteit Buitengewoon lage prijzen Ed. van Beinum Op dertig jarigen leeftijd te worden benoemd tot tweeden dirigent van het Concertgebouw-orkest te Amsterdam moet voor een musicus een groote vol doening zijn. Het geeft wel geen recht den heer Mengelberg later op te volgen als leider van het wereldberoemde corps, maar het is een forsche stap in die richting. Vooral voor den heer Van Bei num, want is de benoeming voor onzen stadgenoot en voor de H. O. V. zeer eer vol, hij heeft ze verdiend door zijn ta lenten uit te buiten in gestage inspan ning. Dat schept beloften voor de toekomst. Stormenderhand heeft hij in Haarlem onze sympathie verworven en door zijn menschkundig optreden als bij toover- slag de onprettige stemming onder de werkende leden van de H. O. V. ten goede veranderd. Sinds zijn optreden is geen wanklank meer gehoord onder de musici van de H. O. V. en wie zich her innert hoeveel moeilijkheden er in dit opzicht zijn geweest, zal dit weten te waardeeren. Maar voornamer nog dan deze goede eigenschappen als leider, was zijn artistiek succes. Met de bescheiden middelen waarover de H. O. V. be schikte, heeft hij voor muziekiievend Nederland baanbrekend werk gedaan, zoodat het Haarlemsche muziekkorps ten voorbeeld werd gesteld aan andere, beter geoutilleerde, orkesten. Nog meer zou hij bereikt hebben als de H. O. V. over ruimer financiën had kunnen be schikken. Dat geeft ons aanleiding bij deze eervolle benoeming ook de aan dacht te vragen voor een ruimere subsidieering van de H. O. V. door Rijk en Provincie. Want het is gebleken, dat de H. O. V. onder bekwame leiding tot cultureel werk van hooge waarde in staat is. Zij heeft dat verricht en doet het nog met de liefde, de waren artisten eigen is. In Haarlem is de groote belang stelling voor de schoonheid der muziek in ruimen kring gegroeid en datzelfde tracht de H. O. V. nu ook in andere gemeenten te bereiken. Zij getroost zich daarvoor opofferingen en geeft daar voor concerten zonder daarvan ruime inkomsten te verwachten. Wat de H. O. V. doet is voor onze samenleving van groote waarde en dat dit zoo duidelijk is gebleken is de groote verdienste van den heer Van Beinum. Haarlem zal dit niet licht vergeten en het moge voor hem een prettige wetenschap zijn, dat vooral daarom de Haarlemmers hem de onderscheiding van harte gunnen en dat hun beste wenschen hem naar Amsterdam vergezellen. Zondag was het vijf en twintig jaar ge leden, dat de Zeereerw. heer C. J. Thole- naar werd benoemd tot pastoor der St. Willibrordusparochie te Wassenaar. Op uitdrukkelijk verlangen van den jubi laris is dit jubileum niet gevierd, mede in verband met het feit, dat 15 Augustus van het vorig jaar het gouden priesterfeest werd herdacht. Slechts door de Broeder schap van de H. Familie, waarvan de pas toor 25 jaar directeur is, heeft hij zich la ten huldigen. Zij bood hem zijn in olieverf geschilderd portret aan. Naar Reuter uit Kaapstad meldt, heeft men in de Michaelis Gallery aldaar een schilderij ontdekt, getiteld: „Een opzetter van dieren", dat vroeger aan Aert de Gelder werd toegeschreven, maar volgens een eerste autoriteit vrijwel zeker een vroege schilderij van Rembrandt is. Afdeeling Amsterdam Gisteravond vond in de stampvolle groote concertzaal van „Artis" te Amsterdam, de eerste trekking plaats van de 12 loterijen van „De Joodsche Invalide" en wel van de afdeeling Amsterdam. Reeds twintig minuten na het begin der trekking, welke volgens de bepalingen van de nieuwe wet plaats vond, kwam de hoofd prijs, het huis aan de Amstelkade 68 uit de bus. No. 8932 was de gelukkige. Na de pauze viel de tweede prijs, de Essex-auto op no. 2361. Medegedeeld werd nog, dat de trekklngs- lijsten van Amsterdam vanaf Dinsdag 24 Februari door het geheele land gratis - krijgbaar zijn. Dat voortdurende gevoel van vermoeid heid, chronische hoofdpijnen,' lusteloosheid, etc., het zijn alle symptomen van bloed armoede en zwakte. Waren deze kwaaltjes tot nu toe zeer hinderlijk, in tijden van epidemische ziekten zijn ze gevaarlijk ge worden. Want waar moet Uw zwakke ge stel den noodigen weerstand uit putten. Loopt daarom niet langer door zonder extra ver sterking, maar zorg, dat Uw lichaam ge staald wordt voor het te laat is. Wincarnis. het heilzame medische prae- paraat bevat alles wat Uw gestel noodig heeft: phosphor voor Uw zenuwen, vitami nen-rijk mout voor Uw lichaam en spieren, de beste roode druivensappen voor UW bloed. Reeds na een enkel glas zult U de heilzame uitwerkin g m erken Duizenden doktoren schrijven Wincarnis voor bij algemeene lichaamszwakte. Ik schrijf het reeds jaren voor bij algemeene lichaamszwakte en bij gevallen van uitputting. Het is zoowel voedsel als geneesmiddel en heeft mi) nog nooit teleur gesteld", schrijft Dr. M. B. te L. Wincarnis is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten. Prijzen vanaf 2.45. Importeur: N.V. Rowntree Handels Mij., Keizersgracht 124, Amsterdam-C. Adv. S

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1931 | | pagina 5