(Rinnenlandsch Nieuws ïl 1 Voor de Huiskamer Het gestolen Luchtballonnetje OF DE GESCHIEDENIS VAN TWEE DEUGNIETEN j LI r Wrijf üw F pijnlijke spieren EERSTE KAMER Begrooting van Waterstaat 1931 Voorloopig verslag Bevolkingsbeweging in 1930 Tehuis voor R. K. werkloozen te Amsterdam Fordfabrieken te Amsterdam? Verhooging Tabaksaccijns GEMENGD NIEUWS Twee internationale oplichters gearresteerd Gestolen chèques aangeboden en geïnd 1 KLOOSTERBALSEM FINANCIER Sodalitas Medicorum Een nuttig toestel Autobotsing Overreden Auto op een wagen gereden LEGER EN VLOOf Kolonel H. W. Lansdorp t Inbreker gevat VERKEER EN POSTERIJEN Reductie voor veelsprekers LUCHTVAAiïl De postvlucliten op Indië Aan het voorloopig verslag over hoofdstuk IX (dep. van Waterstaat) der Rijksbegroo- ting voor 1931 is het volgende ontleend: Beleid van den Minister Vrij algemeen uitte men zijn voldoening over het beleid van dezen bewindsman, met erkentelijkheid vaststellende, dat gedurende zün ambtsperiode reeds tal van belangrijke werken waren tot stand gebracht of ontwor pen. In het bijzonder hadden vele leden waardeering voor de indiening van het wets voorstel tot aanleg van een scheepvaartver binding van Amsterdam met den Boven- Rijn, waaraan dringend behoefte oestaat. Wat.ers'aat Aangedrongen werd op herziening van het verouderde waterschapsrecht. Algemeen drong men er op aan, dat bij 't aanbesteden van werken zooveel mogelijk de Nederlandsche industrie zou worden bevoor deeld. Eenige leden gaven in overweging om de uitvoering van waterstaatswerken over een ruim tijdvak te verdeelen, opdat een zekere mate van stabiliteit in het aantal der te werk gestelde vakarbeiders worde verkregen. Sommige leden meenden vernomen te heb ben, dat de regeering voornemens is de ver leening van Rijkssubsidie te bevorderen ten behoeve der polders, welke liggen langs cnze groote rivieren, als bijdrage in de kosten van herstel en verbetering der düken, veroorzaakt door de overstroomingen in den winter van 1925 op 1926. Mocht dit juist zijn, dan acht ten zij zulks in strijd met het beginsel, vol gens hetwelk het Rijk slechts steun zou mo gen verleenen, indien de dijkplichtigen niet in staat zijn om zich zelf te helpen. Vele andere leden hadden integendeel met voldoening geconstateerd, dat de Minister bereid is om, in verband met de gevolgen van den watersnood in 1925—1926, af te wij ken van het huns inziens verouderde be ginsel: „Wien water deert, die water keert." In zake de sluizen te IJmuiden werd ge vraagd, of de in uitzicht gestelde nieuwe scheepvaartregeling in werking is getreden en of daarmede de voor de bemanning van binnenkomende schepen zoo ongewenschte vertraging bij het schutten tot het verleden behoort. Enkele leden klaagden over het misbruik, dat vele automobilisten van de openbare we gen voor gemengd verkeer plegen te maken. Zij waren van oordeel, dat de onbescheiden heid, de roekeloosheid en het gebrek aan waardeering dier personen voor eens anders voilieheid zwaarder behooren te worden ge straft. Met instemming hadden vele leden ver nomen, dat binnenkort te verwachten is de indiensttreding van een nieuwe groote pont over het Noordzeekanaal te Velsen. De verwachting werd uitgesproken, dat de zoo dringend noodige verbreeding van het Noordzeekanaal met spoed zal worden ten uitvoer gelegd. Spoor- en tramwegen. Sommige leden drongen aan op verlaging der vrachttarieven, zoowel ten behoeve van de industrie als van land- en tuinbouw, ge durende de voor deze belangrijke takken van volksbestaan tegenwoordig zoo nijpen de economische crisis. Meer leden daarentegen betuigden hun in- steming met het beleid door de Nederland sche Spoorwegen, ten aanzien van het ta- riefvraagstuk betoond. Zij vestigden o.m. de aandacht op de schade, welke de binnen scheepvaart van een tariefverlaging zou hebben te lijden. Eenige leden vestigden de aandacht op den zeer onvoldoenden toestand der spoor wegen te Amsterdam. In de eerste plaats merkten zij op, dat de overgangen daar sterk het verkeer belemmeren. Huns in ziens zou men beter hebben gedaan de cein tuurbaan niet te ontwerpen. In de tweede plaats wezen deze leden op den toestand in het gebied Amsterdam-Oost. Het tempo, waarin in de oudere rijtuigen de gasverlichting door electrische wordt ver vangen, moet worden versneld, volgens eenige leden. Geklaagd wordt over den hoogst onprac- tischen officieelen reisgids der Nederland sche Spoorwegen. Sommige leden vermochten het groote voordeel van de nachttreinen niet in te zien en vroegen, of het nut ervan opweegt tegen de niet geringe kosten, ook van bediening en bewaking. Andere leden merkten hiertegen op, dat zij de nachttreinen wel op prijs stel len. Opnieuw waren enkele leden van oordeel, dat het bij de spoorwegen gevolgde stelsel van onbewaakte overwegen geen bevredi ging vindt bij de bevolking. Sterfte geringer dan tevoren; geboorten iets grooter dan in 1929 Blijkens de thans verschenen eerste af levering van den nieuwen jaargang van het Maandschrift van het Centr. bureau voor de Statistiek, waarin om. is opgenomen een tabel over de bevolkingsbeweging, was de sterfte in 1930 geringer dan tevoren (9.1 per 1000 inwoners, het minimum sedert de laat ste jaren, terwijl het vorige minimum viel in 1928 en 9.6 bedroeg). Het aantal geboorten was iets grooter dan in 1929: 23.1 tegen 22.8 per 1000 inwoners. Sinds enkele jaren heeft de groote daling van het geboortecijfer, die na een aanzien lijke stijging in 1920 inzette, plaats gemaakt voor een meer stationnairen toestand. Laat men buiten beschouwing de periode 1914 1925, welke min of meer onder invloed van den oorlog staat (groote stijging van het aantal huwelijken van 19181920, met daarop volgende geleidelijke daling tot het normale peil in 1925) dan constateert men, dat het geboortecijfer in de laatste jaren weder de geleidelijke daling vertoont, welke Ir. 1900 inzette. Interessant is ook de loop der huwelijks frequentie sinds 1925, omdat wel eens ver band gelegd wordt tusschen deze en de con junctuur; de toeneming sinds 1926 zou hier mee in overeenstemming zijn. Bezoek van den minister-president Gistermorgen heeft het Tehuis van R. K. Werkloozen te Amsterdam plotseling hoog bezoek gekregen en wel van Z.Exc. den mi nister-president Jhr. C. Ruys de Beeren- brouck. Z.Exc. was vergezeld van de heeren J. Douwes, wethouder van Amsterdam, J. W. Jurrema, directeur van den Maatschap- pelijken Steun en Meijer de Vries. Z.Exc. bezichtigde het gebouw, terwijl het huiselijk verkeer zijn gewonen gang ging. Na afloop sprak de minister-president zijn tevredenheid uit over de inrichting van het gebouw en stelde er prijs op tegenwoordig te zijn bij het dagelijksche „koffiepraatje" van den huisbewaarder, den heer Erie. Deze heette de hooge bezoekers welkom en de werkloozen gaven door hun applaus blijk met deze verwelkoming in te stemmen. Nadat het „koffiepraatje" gehouden was, sprak de minister-president de aanwezigen toe, spoorde hen aan in deze moeilijke tij den den geest van kameraadschap te be houden en te blijven vertrouwen op den Ze gen van Boven. Z.Exc. besloot met te zeggen, dat hij, na de werkloozendebatten in de Kamer, de eer ste de beste gelegenheid had aangegrepen om zich persoonlijk op de hoogte te stellen van dèn gang van zaken ii. het Tehuis. Ten slotte sprak nog een kort woord de Hoogeerw. heer dr. G. C. van Noort, deken van Amsterdam, die Jhr. Ruys dankte voor zijn hooge tegenwoordigheid en besloot met een: „Lang leve de minister-president", hetwelk met een krachtig applaus der aan wezigen werd begroet. Onderhandelingen in een vergevorderd stadium Het „Hdbd." verneemt, dat de onderhan delingen van het gemeentebestuur van Amsterdam met de directie van de Ford fabrieken te Rotterdam tot vestiging bij de havens West in de hoofdstad van groots Fordfabrieken, in een zeer vergevorderd stadium zijn gekomen. Wanneer de overeenkomst tot stand komt, waarvoor zeer groote kans bestaat, zou de geheele Fordindustrie uit Rotterdam naar Amsterdam worden overgebracht. Dan wordt te Amsterdam een auto-industrie gevestigd, waarin aan vijftien honderd man arbeid wordt verschaft. Opdruk op de huidige banderolle De minister van Financiën heeft gister middag den voorzitter en den secretaris van de Ned. vereeniging van sigarettenimporteurs in audiëntie ontvangen naar aanleiding van het wetsontwerp, om den tabaksaccijns op sigaretten met dertig opcenten te verhoogen. Den minister werd verzocht deze opcenten direct op de thans vigeerende banderolle te verhalen, waarbij dc in den handel gebrui kelijke afronding in centen dient te worden uitgedrukt. Op een doosje sigaretten van vijftig cent verkoop zou dus in dit geval een toeslag van vier cent geheven worden, het welk door een opdruk op de huidige bande rolle kenbaar gemaakt zou worden. Een goede vangst De politie van het bureau Singel te Am sterdam, heeft eergisteren een goede vangst gedaan in de personen van twee interna tionale dieven en oplichters. Wel is hun doopceel nog niet geheel gelicht, maar dat men hier met een paar „zware jongens" te doen heeft, staat toch wel vast. De oorzaak van hun arrestatie was als volgt: Zondagochtend verscheen in het Victoria- hotel een vreemdeling, die een chèque van de American Express Company, ten name van zekeren mr. Coolidge en ter waarde van honderd dollar, ter verzilvering aanbood. De kassier betaalde het bedrag uit, waarna de vreemdeling vertrok. Maar nauwelijks was hij weg, of de kassier van het hotel, de heer Overdiep, kreeg argwaan, hij bekeek de chèque nader en achtte In elk geval een nader onderzoek naar de echtheid der chèque gewenscht. Daar hij vermoedde, dat de vreemdeling ook andere hotels ter ver zilvering van soortgelijke reis-chèques zou bezoeken, belde hij onmiddellijk de voor naamste hotels te Amsterdam op teneinde hen te waarschuwen voor den vreemdeling, die nog naar men had opgemerkt een anderen man in zijn gezelschap had, die evenwel op straat was blijven wachten. Dank zij de activiteit van den heer Over diep, was men ook in Hotel l'Europe in de N. Doelenstraat op zijn qui vive toen daar kort na de telefonische waarschuwing een vreemdeling verscheen om een chèque van alweer honderd dollar, eveneens van de American Express en ook ten name van mr. Coolidge, te verzilveren. De politie van het bureau-Singel werd gewaarschuwd, twee agenten in burger verschenen weldra en namen den aanbieder van de chèque mee naar het bureau. Direct daarna togen de agenten er weer op uit om den handlanger te zoeken, omtrent wien zij echter geen enkel signalement bezaten. In de omgeving van het hotel troffen zit evenwel een man aan, die er als een vreemdeling uitzag en hun argwaan opwekte. Zij namen hem mee naar het bureau, waar hij inderdaad de vriend van den reeds aangehouden vreemde ling bleek te zijn. Hij verklaarde evenwel den eerst-aangehoudene niet persoonlijk te kennen, doch op diens verzoek van Parijs meer naar Amsterdam te zijn gereisd, uit sluitend uit een oogpunt van reisgezellig- heid. Doch deze vlieger ging niet op, want toen de vriend in de wachtkamer van het bureau op zijn beurt wachtte om door den commissaris verhoord te worden, bemerkte een andere arrestant, die met deze zaak niets te maken had, dat hij eenige papieren onder een bank wierp. Deze papieren bleken te zijn.... pasportretten van den eerst- aangehoudene! De commissaris van de sectie, de heer P. Harrebomee, heeft beiden aangehoudenen reeds eergisteren een langdurig verhoor af genomen. Volgens hun passen omtrent welker echtheid het bewijs nog niet verkre gen is, doch daartoe zijn informaties uit het buitenland noodig zijn 't Emil Soaler, geboren te Thalwll in Zwitserland, van be roep machine-teekenaar en Alfred Braun, geboren te Aussig in Tsjecho-Slowakye, Eerstgenoemde de hoofddader had bovendien, met zijn eigen portret er op. een valschenpas bij zichten name van een Canadees. Op Braun werd een groote hoe veelheid bankpapier uit verschillende landen aangetroffen, in totaal tot een bedrag van ongeveer drie mille. Voorts vond men op hen beiden een groote collectie diverse pennen, inkten en papiersoorten, klaarblijke lijk alles ten dienste van het vervalschen van passen, chèques, e. d. Bij zijn verhoor erkende Soaler de chèques aangeboden te hebben. Maar van valschheid was volgens zijn zeggen geen sprake. Hij bad de chèques van een hem bij naam onbe kende, wonende in een bepaald hotel te Parijs, ontvangen om ze te Amsterdam te verzilveren. Zijn provisie zou 20 bedragen. Een verklaring van het feit dat in beide hotels was geconstateerd dat hij de chè ques los van de souches bij zich droeg, kon hij niet geven. Ook wist hij niet, waar het couvert met tien coupons van tien dollar vandaan kwam, dat een jongen op de brug tusschen N. Doelenstraat en Munt gevonden en naar het bureau gebracht had. En even min kon hij verklaren, waartoe het groote aantal looze zakken in zijn overjas diende of waarom zijn vriend vier foto's had weg geworpen. Beide verdachten werden op het bureau in verzekerde bewaring gesteld en gisteren werd het onderzoek voortgezet. Daarbij bleek in de eerste plaats, dat de chèques ten name van mr. Coolidge echt waren, doch ge stolen te Parijs en door de heeren van een valsche handteekening voorzien. Voorts, dat zij te Rotterdam eveneens succes hebben ge had met hun valschelijke onderteekende chèques; twee hotels zijn er daar ingevlo gen, elk voor een bedrag van honderd dol lar. Naar een en ander wordt nu te Parijs en te Rotterdam nog een nader onderzoek inge steld, terwijl de Nederlandsche centrale inzake falsificaten en internationale misda digers de identiteit der aangehoudenden ver der nagaat. In elk geval is reeds duidelijk gebleken, dat men hier met een paar ge vaarlijke lieden te doen heeft of ze nu werkelijk Soaler en Braun heeten of niet, en of nu de een de hoofdschuldige is of de ander. En men heeft voldoende bewijzen tegen beiden om hen zoo spoedig mogelijk tor be schikking van de justitie te stellen. Nader wordt gemeld, dat in totaal veertien chèques van honderd dollar gestolen zijn. Daarvan zijn nu negen terecht (de beide in Rotterdam aangebodene en die te Amster dam in beslag werden genomen), zoodat er nog vyf in omloop zijn. Misschien ook heb ben de aangehoudenen, die vijf sutks weten weg te gooien. Voorts is gebleken, dat de Zwitser en zijn kameraad hier te lande reeds verleden jaar April onder andere namen geopereerd en slachtoffers gemaakt hebben met hun val sche chèques. Men kon beiden toen evenwel niet te pakken krijgen. Een groot geluk is 't ditmaal ook, dat, dank zij de bovenvermelde activiteit van de beide agenten in burger van het bureau- Singel, de handlanger gearresteerd kon wor den, want die had het geld bij zich, dat nu in beslag genomen is en dienen kan om de gedupeerde hotels schadeloos te stellen. De verwachting is, dat nog wel meer ten nadeele van de beide aangehoudenen zal blijken als het nieuws van de arrestatie algemeen be kend is geworden. ea stramme gewrichten, verdrijf fö. die afmattende pijnen van rheu- M matiek en spit met de beroemde#? k AKKER'» M verzacht ve rr«8 aen Xfifew s net. zoo goed* Ook in détails overeenstemming bereik* 't Was in 't huis van mijnheer Tak, die leeraar was aan 't gymnasium in een pro vinciestad, een gebel en een geraas, dat hooren en zien verging. Niet. dat de huisbel onophoudelijk in beweging was, om de dienstbare geest uit de keuken naar voren te roepen, maar het was de telefoonschel, die om de vijf minuten haar scherp geluid deed hooren. Reeds lang had mevrouw Tak aansluiting met de telefoon gewenscht, maar geruimen tijd was het een vrome wensch gebleven, want mijnheer Tak, had er zich steeds tegen verzet. Hij wilde niet voor elke kleinigheid door dat lawaai-toestel uit z'n geleerde overdenkingen worden opgeschrikt. Eindelijk had hij voor vrouwelijke welbe spraaktheid en vrouwelijk aandringen het onderspit moeten delven. Lawaai-toestel had die geleerde heer durven zeggen. Was het niet een bij uitstek nuttig toestel Men zit op z'n gemak in een leunstoel daar herinnert men zich eensklaps, dat men dit of dat aan den bakker of den slager heeft vergeten te bestellen of men wil gauw iets aan z'n vrienden of bekenden meedeelen, men behoeft nauwelijks een stap te verzetten, een rukje aan de telefoonbel en klaar is Kees. Ja, nuttig en gemakkelijk. Geen wonder dus, dat het vandaag een drukke dag was voor de telefoonjuffrouw, alleen om mevrouw Tak te bedienen. De eerste dag moest behoorlijk worden inge wijd.. Van den morgen tot den middag had het schelletje bijna niet stil gestaan rrr rrrrrging het om de vijf minuten. Mijnheer was tegen den avond het huis uitgeloopen hij kon dat onophoudelijk getingel niet meer verdragen. Toen hij een uurtje later terug kwam, overviel hem zijn vrouw reeds in de gang met de woorden „Man, mevrouw van Bergen heeft ons door de telefoon uitgenoodigd, den avond gezellig bij haar door te brengen we moeten zeker komen, heeft ze gezegd. Haar broer komt ook en nog een bekende, maar ik kon den naam niet al te best verstaan." „En wat heb je geantwoord „Wat ik geantwoord heb Wel, dat we de uitnoodiging met genoegen aannamen. Ik kon toch moeilijk anders zeggen." Met een zucht berustte mijnheer Tak in 't onvermijdelijke. „Mina gaat ook mee," hernam z'n vrouw na een poosje „mevrouw van Bergen ver- Zocht me haar mee te brengen. Ze kan dan bij haar een handje in de keuken helpen haar meid heeft den voet verstuikt." Een half uur later belde het drietal bij mevrouw van Bergen aan. Ze werden vriende lijk, maar toch met zekere verbazing ont vangen. „Ik had vanavond niet op een bezoek van u durven rekenen," zei mevrouw van Ber gen, „vooral niet bij zulk slecht weer. Maar, al is het onverwachts, het is er mij niet minder aangenaam om. Jammer alleen voor mijnheer, dat m'n man niet thuis is hij is nog geen vijf minuten geleden naar de sociëteit gegaan." Mevrouw Tak keek haar vriendin niet weinig verwonderd en ook wat verlegen aan. „Ons bezoek onverwachts vroeg ze, „en we zijn telefonisch door u uitgenoodigd 1" „Telefonisch? Och, 't is waar ook, u bent vandaag voor 't eerst aangesloten. Juffrouw Mulder heeft het me vanmiddag verteld.... Ze moet met u al druk door de telefoon gesproken hebbenZe had er zoo'n schik in, zei ze „Dus, u hebt ons niet getelefoneerd?" vroeg mevrouw Tak, nog steeds verbaasd. „Ik heb er geen oogenblik aan gedacht. Ik heb bijna den heelen dag bezoek gehad van mevrouw Bilders. Den heelen langen middag ben ik met dat vervelende mensch opgescheept geweest." „Dat is vreemd, en toch heeft men ons een uur geleden door de telefoon verzocht bij u te komen. Ik begrijp er niets van ik kan me toch onmogelijk vergist hebben. En heeft uw meid den voet niet verstuikt „Den voet verstuikt 1 Hoe komt u er bij „Ja, dat heeft men mij duidelijk door de telefoon gezegd, en daarom zou ik Mina, onze meid, meebrengen, 't Is me toch een raadsel, ik begrijp er niets van." „Ik ook niet," beaamde mevrouw van Bergen, „en toch.... ik geloof, ik meen., 't Zou me niets verwonderen, als juffrouw Mulder u een poets gespeeld had." „Zou u dat denken?" „Ik geloof het zeker.... 't Valt me nu pas op, dat ze het van morgen zoo druk over uw telefoon had. U was vandaag voor het eerst aangesloten, zei ze en het komt me voor, dat ze dit zoo lachend vertelde." „Zou zij dat gedaan hebben Wacht, dan zullen we haar dat eens betaald zetten." Mevrouw Tak snelde naar het telefoon toestel, dat in een hoek der kamer hing, schelde op en verzocht de juffrouw op het bureau aansluiting met juffrouw Mulder. Mevrouw van Bergen keek haar vriendin verbaasd aan. „Juffrouw 1 Juffrouw P* gilde mevrouw Tak eensklaps met zonderlinge verandering in haar stem door de telefoon „juffrouw, ik ben Jetje, uw naaister, ik moet u tot m'n spijt zeggen, dat ik onmogelijk deze week nog uw japon kan afkrijgen. Zoo juist heb ik een groote rouwbestelling gekregen. U moet het mij dus niet kwalijk nemen ik kan er hèusch niets aan doen." Wat juffrouw Mulder daarop antwoordde, wist mevrouw van Bergen natuurlijk niet, maar naar het komisch gebaar van mevrouw Tak te zien, die moeite had het niet uit te proesten van 't lachen, moest het antwoord van de waarschijnlijk zeer verontwaardigde juffrouw Mulder allesbehalve malsch zijn. Een korte, driftige ruk aan de telefoonbel en uit was 't gesprek. Mevrouw Tak lachte onbedaarlijk. „Wat zal ze woedend zijn," sprak ze tot haar vriendin, „ze was stellig in de meening, dat ze met Jetje, haar naaister, sprak. Ze snauwde me af en zei, dat ze de japon niet wilde ontvangen, als ze die niet vóór Zondag thuis kreeg. Eergisteren vertelde ze mij, dat ze een nieuwe zomerjapon besteld had, waarmee ze aanstaanden Zondag op visite moest. U begrijpt dus, dat ze zoo kwaad is als een spin." Mevrouw van Bergen lachte hartelijk om de grap. „Ha, ba, uw poets is beter gelukt dan de hare we brengen nu den avond genoeglijk door, terwijl juffrouw Mulder zich thuis opwindt van kwaadheid over die arme, onschuldige naaister." Op dit oogenblik trad mijnheer van Bergen binnen. Dit was een uitkomst voor mijnheer Tak, die zich doodelijk verveelde. Aanstonds werd het schaakbord voor den dag gehaald en weldra waren beide heeren in hun spel verdiept, terwijl de twee dames zich om een theetafeltje in den anderen hoek der kamer installeerden, om dé spelers niet te storen. 't Was bij elven, toen mijnheer Tak zijn tegenstander, na een hevigen kamp „schaak mat" gezet had en nu braken de echtge- nooten snel op. De meid had zich in de keuken bij haar vriendin goed geamuseerd. Het speelde juist elf uur op den stadjiuistoren, toen mijnheer Tak den sleutel in 't slot van z'n huisdeur stak. Eensklaps schrok hij hevig, het slot werkte niet, het was stuk, en, wat erger was, de deur stond op een kier aan. Alle drie ontstelden hevig en met kloppend hart traden ze behoedzaam hét huis binnen. Toen mijnheer met bevende hand licht had aangestoken en de kamer binnentrad, wacht te hun een nieuwe verrassing. Op de tafel stond een aantal wijnflesschen en glazen. Men scheen gedurende hun afwezigheid een feestje op eigen houtje te hebben ge organiseerd. Mevrouw Tak dacht het eerst aan juffrouw Mulder, die, meende zij, haar een tweede poets had willen spelen, en beefde van verontwaardiging. Dat was de grap toch een beetje te ver gedreven. Maar nog meer en nog grooter verras singen stonden hun te wachten. Toen mijn heer het salon aan een verder onderzoek onderwierp, op den voet gevolgd door zijn van angst sidderende vrouw en meid, zag hij eensklaps,dat de secretaire was opengebroken. Met één sprong was hij er bij. Alles, wat zij aan waarde bevatte, was verdwenen. Sprakeloos van schrik stonden alle drie daar een tijd lang, totdat mevrouw in luide jammerklachten uitbarstte. Ze waren bestolen, het huis was geplun derd Ze waren de dupe geworden van een boevenstreek van de nieuwste soort. Op het telefoonkastje vond mevrouw, toen ze van dat „nuttig en gemakkelijk toestel" gebruik wilde maken, om de politie te waarschuwen, een kaartje, dat de dieven daar hadden achtergelaten en waarin ze hun galgenhumor hadden uitgestort „Houdt de telefoon in eere," las mevrouw Tak met verontwaardiging, „het is een nuttig en gemakkelijk toestel." Gisterenmiddag greep op het kruispunt ApeldoomschewegOranjeweg te Eist een vrachtauto een personenauto in de flank. In den personenauto zat de eigenaar van het Huis ter Aa te Oosterbeek met zoon en dochter. De aangereden auto werd voor een groot gedeelte vernield. De bestuurders kwa men er met enkele schrammen af. Gisterenmiddag is op het stationsemplace ment te Roermond een 56-jarige schilder der Ned. Spoorwegen, toen hij de rails wilde oversteken, door een uit de richting Maas tricht naderenden trein gegrepen. Met een zware hoofdwonde werd de ongelukkige op genomen en naar een loods vervoerd, waar hij na eenige oogenblikken is overleden. De voerman gedood Op den Amsterdamschen Straatweg ter jioogte van het pompstation der waterleiding bij Arnhem is gisterenavond omstreeks kwart voor zes een ernstig auto-ongeluk ge beurd. De heer Bos, directeur van het bij kantoor van de Rotterdamsche Bank te Ede, reeds met zijn auto huiswaarts en is op genoemde plaats tegen een met takken bossen beladen wagen gereden, die geen achterlicht droeg. De auto reed met ge dempt licht, omdat juist een auto uit tegen gestelde richting was gepasseerd. Dit had tot gevolg, dat de bestuurder den wagen met takkenbossen niet kon opmerken. Tengevolge van de botsing is de hout wagen naar den kant van den weg geduwd, terwijl de voerman van den bok viel en be kneld geraakte tusschen de wagen en een boom. Zijn borstkas was geheel ingedrukt. HU was vrijwel terstond dood. Het is de 56- jarige landbouwer G. Vos, wonende aan den Koningsweg onder Arnhem. De auto is weinig beschadigd. De bestuur der heeft geen letsel bekomen. De Hollandsche gedelegeerden der Sod3' litas-Medicorum onderhandelen reeds sine5 dagen te Boedapest en de overeenstem^ ming Is thans ook in de détailkwestlo v° komen. Volgens de overeenkomst zal onie_ den naam: Hongaarsch—Hollandsche en Bouwgrondmaatschappij N.V. een n'e"' we Naamlooze Vennootschap binnenkort Boedapest worden opgericht met een richtingskapitaal van meer dan 2.000.0° Pengö. Het gewone aandeelenkapitaal der 0!^ derneming zal 425.000 bedragen; boveb' dien zul'en preferente aandeelen tot ?e bedrag van 525.000 worden uitgegeven1' zoodat het volledige aandeelenkapito3* 950.000 bedraagt. Deze onderneming, welke waarschijn"' haar zetel zal vestigen in de localiteit® van de Centrale Escompto Bank heeft doel de realisatie en liquidatie van 11 zoutbad. g In den raad van beheer der ondememi"f krijgen Hollandsche belangengroepen plaa^ alsmede twee Hongaarsche financieele on kundigen. De Maatschappij zal haar algemeen constitueerende vergadering in de eer» dagen van Maart houden. Te 's-Gravenhage is ruim 83 jaren oUd' De politie te Tilburg heeft de hand ge legd op een handig insluiper, die sedert einde December een heele reeks inbraken, sommige zelfs op klaarlichten dag, heeft gepleegd. Het 's een 22-jarige Rus, geboren te Antwerpen, die thans te Tilburg met zijn gezin inwoonde bij zijn pleegouders. Hij heeft acht inbraken bekend en ook nog enkele pogingen, die mislukt zijn. Tal van voorwerpen van diefstal afkom stig, benevens een hoeveelheid sleutels, wer den in beslag genomen. In locaal telefoonverkeer Het Tweede Kamerlid, de heer Engels, heeft den Minister van Waterstaat gevraagd of het dezen bekend is dat thans bij de af rekening de reductie voor veelsprekers in het locale telefoonverkeer beperkt wordt tot 9000 gesprekken per jaar, zulks in strijd met het blijkbaar van het hoofdbestuur der P. T.T. afkomstige persbericht, volgens hetwelk boven een bepaald aantal gesprekken ver der slechts 1!4 cent per gesprek moet wor den betaald. In dit verband vraagt de heer Engels of het den Minister bekend is, dat door deze afwijking van het persbericht tal van personen, en soms in ernstige mate, worden gedupeerd en of over deze even- tueele beperking der reductie tot 9000 ge sprekken per jaar de Postraad is gehoord. overleden de kolonel-titulair der infante1"* b. d. H .W. Lansdorp. Tijdens zijn actieven dienst in het leg was de kapitein Lansdorp bekend en 6eZ in zeer wijden kring, niet het minst in burgermaatschappij. Hij mag met recht 6 noemd worden één der voornaamste weg^ reiders van den persoonlijken militaif dienstplicht. Reeds in zijn luitenantsj»1'6^ werd hij belast met de opleiding van jonge' van de H.B.S. en gymnasia bij de zgn. vri willige oefening in den wapenhandel. dezen kring was hij een vurige propaganda voor de persoonlijke vervulling van militairen dienstplicht in den tijd toen gezeten burgerstand nog als regel zijn t" vlucht nam tot de plaatsvervanging. De waarop hij zijn instructie gal, heeft er toe bijgedragen den lust voor de vrijwiUWF militairen dienst aan te kweeken. Uit de vrijwillige oefeningen in den waP^ handel ontstond, mede door zijn toedoen, later met het praedicaat Koninklijke eerde, Ned. Weerbaarheidsvereeniging die "L schouwd mag worden als een voorlooper v de Volksweerbaarheidsbeweging. Na zijn uittreden uit den actieven die® werd kapitein Lansdorp benoemd stations-commandant te Alkmaar. Ge" rende de oorlogsjaren deed hij als zooda" in den rang van majoor dienst te Haai'"^ en later inden rang van luitenant-kol°" te Rotterdam. Ook in deze functies rnaa^1ij hij zich zeer verdienstelijk en verwierf zich vele vrienden. Tot erkenning van z" verdiensten heeft de Koningin aan 1"' nant-kolonel Lansdorp met ingang van den titulairen rang zij" va" tachtigsten jaar kolonel verleend. - In zijn kapiteinstijd was de heer Lansdo ook belast met de opleiding van de sch" terij-officieren te Amsterdam. Het reserve-vliegtuig te Weef^ Gisterochtend om 7 45 uur is Smirnoff het voor Frijns bestemde reserve-vlieg""^ de PH-AEZ van Neurenberg vertrokken om 10.20 uur te Weenen aangekomen. De post van de A.F.O. werd in de AEZ overgeladen en om 12.20 uur is p#: van Weenen vertrokken naar Belgrado. Op eens bleef Wlm lngedachten stilstaan. Waar nou mijn vriendje Pim wel zat? Dien hij zoo plotseling had verlaten. Toen hij den man bestolen had. Hij was nu toch nog de dans ontsprongen. Het had geen haartje, wis, gescheeld, Hij grinnikte, hi) wou niet begrijpen, Dat het slecht is als men steelt. Waar dreef hij nu heen, de jongen, Hij zag nu weer een oude stad, Door vele kanalen doorsneden, En die ook vele bruggen had. 't Was Venetië en de Canal Grande, Met palelzen zeer oud en groot, Ook 't paleis Vandramin Calergi, Waar Richard Wagner vond den dood. {■«■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■aai

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1931 | | pagina 8