Berichten uit onze vorige oplage
KINADRUPPELS
De accijns op sigaretten
Uitzending van zwakke kinderen in
ons Bisdom
Door een vrachtauto overreden
Twee meisjes aangereden
Het repertoire van een dief en
oplichter
Kippendieven gepakt
De aanslag op Koning Zogoe
Het wereldhoogterecord
Kleeren koopen in Moscou
Een humoristisch systeem
Een muizenregen
Duizenden muizen vreten een
stapel tiendollar-biljetten op
STADSNIEUWS
Het cadeaustelsel
O
Jhr. A. G. van Lennep t
Personalia
De regeling bij het taxi
bedrijf
De concessie-voorwaarden
vervallen
Een treurige geschiedenis
Dr H NANNING'S
CETLU51 -OPWEftftfcND 1.30 p. A. j
BURGERLIJKE STAND
SPORT EN WEDSTRIJDEN
1
ZWEMMEN
De Rotterdamsche zwemsters uit
Zuid-Afrika terug
DAMMEN
Om het kampioenschap van
Nederland
De wedstrljdkiok
SOCIAAL LEVEN
Arbeidsduur en loon
Belangrijk artikel in de
„Osservatore"
UIT DEN OMTREK
LISSE
HAARLEMMERMEER
Kosten op den rocker te verhalen
Maandagmiddag hebben de sigaretten-
fabrikanten wederom vergaderd in Kras-
napolsky te Amsterdam, ter bespreking
van de ministerieele plannen inzake de
verhooging van den accijns.
De fabrikanten, die reeds eerder een
onderhoud hebben gehad met den minister,
hebben thans officieel kunnen vaststellen,
dat het inderdaad in de bedoeling van
den Minister ligt de hoogere banderollen-
kosten op het publiek te verhalen.
Zooals men weet, hebben zoowel de pro
ducenten als de winkeliers ernstig bezwaar
gemaakt tegen een eventueelen opdruk op
de banderollen of een ander kenteeken,
waaraan het publiek den ouderdom der
sigaretten zou kunnen kennen.
Getracht zal worden voor deze moeilijk
heid alsnog een oplossing te vinden. Onder
meer in verband hiermede zullen de fabri
kanten zich nog schriftelijk tot den Minis
ter wenden.
Een diocesane centrale noodig
Zooals bekend, ls het de dringende wensch
van Z. H. Excellentie den Bisschop van Haar
lem, dat alle vereenigingen of personen die
zjch bezig houden met het werk van de uit
zending van zwakke kinderen naar buiten, zich
concentreeren in één diocesane centrale, wel
ke op haar beurt federatief zal samenwerken
inet de reeds bestaande landelijke centrale.
Om dit te bereiken heeft de jongste Sy
node in ons Bisdom het werk van de kin
deruitzending ondergebracht bij den Dioce-
sanen Jeugdraad, waarbij alle katholieke uit-
zend-organisaties in ons Bisdom zich moeten
aansluiten.
Tot voorbereiding van deze diocesane cen
trale is door het bestuur van den Diocesa-
nen Jeugdraad, in overleg met den Bisschop
van Haarlem, een commissie van voorberei
ding benoemd, waarvan als voorzitter optrad
rector J. A. Voorham uit Amsterdam, voor
zitter Dekenalen Jeugdraad aldaar en als se
cretaris rector S. Braakman van Groenesteyn
in Den Haag. Verder wérden in deze com
missie benoemd rector Kerkvliet, voorzitter
van den Dekenalen Jeugdraad in Rotterdam,
pater G. v. d. Schoot O.F.M. te Gouda en
de heeren C. Fluitman te Enkhuizen, dr. J
Gribling te Delft, J. Hulsman te 's-Graven-
hage en P. de Lange te Amsterdam.
Deze commissie heeft de afscheidingson
derhandelingen met het hoofdbestuur in Den
Bosch gevoerd, in overleg met den Diocesanen
Jeugdraad de grondslag gelegd voor de dio
cesane organisatie en een ontwerp Statuten
en Huishoudelijk Reglement voorbereid, als
mede die maatregelen getroffen, dat met in
gang van 1 April a.s. het nieuwe diocesane
centraal bureau gereed is, dat is gevestigd in
Den Haag, Regentesselaan 199, zoodat op
dien datum de uitzending via dit bureau in
ons bisdom kan geschieden.
vOm thans definitief tot de oprichting van
de diocesane centrale over te gaan, is op ver
zoek van Z. H. Excellentie den Bisschop van
Haarlem door het bestuur van den Dioce
sanen Jeugdraad een oproep gericht tot alle
uitzendende katholieke vereenigingen in ons
bisdom om aanwezig te zijn op de oprich
tingsvergadering van de Diocesane Vereeni
ging van Kinderuitzending in ons bisdom,
welke zal worden gehouden op Woensdag 11
Maart 1931, des middags te 4 uur, in het St.
Bavo-gebouw, Smedestraat te Haarlem, welke
vergadering zal gepresideerd worden door den
voorzitter van den Diocesanen Jeugdraad,
prof. Niekel, uit Warmond.
Het is de dringende wensch van den Bis
schop, dat alle katholieke uitzendende ver
eenigingen in ons bisdom hier in Haarlem
met een' bindend mandaat tot toetreding aan
wezig zullen zijn.
Na 1 April a.s. zal, Ingevolge de overeen
komst met Den Bosch, door uitzendende ver
eenigingen in ons bisdom, geen uitzending
meer mogelijk zijn noch van kinderen voor
gezinsverpleging, noch voor kolonieverpleging
over de centrale in Den Bosch. Dit zal
voortaan moeten gaan via het Centraal Bu
reau van de nieuwe diocesane organisatie.
Te Schaesberg iszekere B. op weg naar
zijn werk door een vrachtauto overreden.
Hij liep een zware schedelbreuk op en is
in het hospitaal te Heerlen aan de beko
men verwondingen overleden.
HELMOND, 3 Maart Heden vernemen
wü, dat Zondagavond een ernstig ongeluk
heeft plaats gehad op den weg langs het ka
naal Zuid-Willemsvaart tusschen de sluizen 9
en 10 onder de gemeente Lierop. Twee aldaar
fietsende meisjes uit Asten, v. d. V. en v. D.
genaamd, werden door een auto aangereden.
Een even later passeerende fietser en een
schipper yonden de meisjes kermend van pijn
langs den weg liggen. De auto was doorge
reden. De fietser haalde geneeskundige hulp
in het een uur verder gelegen Asten en waar
schuwde aldaar de marechaussee.
Intusschen was de chauffeur, die de aan
rijding veroorzaakte, uit Helmond terugge
keerd. HU heeft toen de meisjes, die beiden
het linkerbeen hadden gebroken, terwijl me
juffrouw v. D. bovendien een ernstige enkel-
ontwrichting had,, naar Asten vervoerd. De
toestand van mejuffrouw v. D. was zoo ern
stig. dat zU naar het ziekenhuis te Helmond
moest worden overgebracht.
De marechaussee uit Asten heeft den auto
Van den heer R. uit Helmond, waarmede de
aanrijding plaats vond, in beslag genomen
en doet verder onderzoek naar de schuld
vraag.
Door de Justitie van 69 plaatsen gezocht
De Gendarmerie te Kofermarkt in Op
per—Oostenrijk heeft den 47-jarigen Max
Gustav Oswald uit Saksen gear: esteerd, die
gezocht wordt door de Justitie uit 60 Duit
sche en 9 Oostenrijksche steden, wegens
verschillende soorten van oplichting en
diefstal, waarvan hij beschuldigd wordt.
Volgens het door de politie t« Ziegen-
reck in Pruisen verspreide signalement zon
hy doofstom moeten zyn, wat echter onjuist
bleek. Dank zy dit verkeerde signalement
kon hy zoo langen tyd op vrije voeten rond-
loopen.
HELMOND, 3 Maart Door de mare
chaussee zyn alhier aangehouden, zekere
J. B. uit Uden en zekere K. uit Schijndel,
die in deze streken vermoedelijk op ongeoor
loofde strooptochten waren, zy werden ver
dacht van diefstal van kippen bij den land
bouwer V. te Bakel. Dat de politie hier een
goede vangst heeft gedaan staac vast, J. B.
uit Uden heeft al vyftien jaar in de gevan
genis doorgebracht wegens diefstallen enz.
Zij zyn hedenmorgen naar het Huis van Be
waring te Roermond overgebracht.
Een aanklacht
De weduwe van den bij den aanslag op
koning Zogoe om het leven gekomen adju
dant Topollaj. heeft een aanklacht tegen de
moordenaars ingediend.
Koning Zogoe heeft zich bereid verklaard,
vóór zijn vertrek den rechter van instructie
alle gewenschte inlichtingen te verstrekken.
Door Italiaansche vliegers verbeterd.
De Italiaansche vliegers Domenioo, Anto-
nini, Spartacó en Trevisan hebben het we
reld-hoogterecord voor lichte vliegtuigen op
hun naam gebracht door met een Caproni-
sportvllegtuig, dat nog geen 1100 pond
woog, te stygen tot op een hoogte van 5324
meter. Het oude record stond op naam van
de Duitsche vliegers Zimmermann en A.
Schinzinger, wier record 4614 meter bedroeg.
U moet niet denken dat men in Moscou
zoo maar in de eerste de beste zaak een
overjas kan koopen. Ook niet al is men
staatsburger van de vereenlgde Sovjet Re
publieken. Daarvoor is noodig dat men een
„bon" heeft en die wordt alleen gegeven aan
arbeiders en bedienden in de regeeringsbe-
dryven en in de communistische coöperaties.
Dat de arbeiders op de eerste plaats komen'
dat is voor een land waar de arbeiders baas
zyn vanzelfsprekend, ofschoon er in de Ver-
eenigde Sovjet republieken op de totale be
volking slechts een gering percentage arbei
ders voorkomt.
Men zou toch aannemen, dat men voor
zien van een bon wel een overjas kon koo
pen: absoluut onjuist! Al zou men een bon
hebben, waarmee men meent uit den nood
te zyn, dan moet er ook nog een overjas
zyn, die past. In de „Rabotschaja Moskwa"
stond dezer dagen te lezen: Iemand die
groot van gestalte is heeft al in geen drie
maanden in Moscou een overjas kunnen
koopen! In de af deeling confectie van een
winkel te Moscou werpt de verkooper een
zeer kritischen blik op de „bon": U heeft
een overjas noodig, maat 52." De bon kan
niet liegen. „Ja, geeft u mjj maat 52." Maar
in deze zaak heeft men alleen overjassen
van maat 42 voorhanden. „Gaat u eens er
gens anders, in een andere zaak kyken",
zegt hem de verkooper. En de „gelukkige"
bezitter van een bon voor kleedingstukken
stevent verder van de eene winkel naar de
andere.
Overal echter hetzelfde resultaat: „Voor
uw postuur zyn geen passende overjassen
voorradig!" Het is gebleken dat de grootc
regeeringsfabrieken slechts één maat over
jassen maken. Eerst moeten deze artikelen
uitverkocht zyn, anders worden er geen an
dere maten afgeleverd; want de regeering
heeft het volgende plan ontworpen: Van
Januari tot Maart worden er overjaseen ver
kocht voor kleine mensehen. Van April tot
Juni voor menschen van middelmatig pos
tuur, van Juli tot September voor menschen
die groot van gestalte zyn en van October
tot December kunnen de zeer groote men
schen een overjas komen koopen. Met de
abnormaal groote menschen wordt geen re
kening gehouden. Er gaat toch maar niets
boven een dergeiyk uitstekend doordacht
plan voor de voorziening m de sociale noo-
den en behoeften van een volk.
In de vlakte van Nullabor zyn eenlge
miilioenen muizen plotseling te voorschyn
gekomen. Het was of ze uit den hemel
vielen. De stationschef van het plaatsje
Léongalla zag eensklaps eenige duizenden
muizen zyn kantoor binnen rennen. De
beesten haden in minder dan geen tyd een
stapel tien-dollarbiljetten opgevreten, ter-
wyi zij daarna de Inventaris, tot zelfs de
meubelen, afknabbelden.
In „De Middenstand", maandblad, gewyd
aan de belangen van den middenstand van
Haarlem en omstreken, schryft B. een arti
kel „Op tegen het cadeaustelsel".
Aan het slot ervan merkt hy op:
„We mogen er aan herinneren, dat ter
zake van het cadeaustelsel reeds een rap
port is uitgebracht aan de regeering door
een Staatscommissie. Uit dat rapport ls
gebleken, dat het cadeaustelsel veel mis
bruiken in de hand werkt, dat het voor
veie deelen van dei. handel een plaag
genoémd kan worden, dat het een onecono
mische strekking heeft in zooverre het tot
overigens niet verantwoorde uitgaven voert,
dat er iets immoreels in zit, omdat net
grootendeels gevestigd is op een basis van
onwaarachtigheid en dat het tot veel mis
bruik, misleiding, oneeriykheid en econo
misch nadeel leidt.
Het is er echter zoo mede, dat zooals
minister Donner onlangs in de Kamer op
merkte, het een groote moeiiykheid zal
zyn;. „een goede juridische formule te vin
den, om dat kwaad te treffen en niet an
dere dingen, die men niet treffen wil en
om dit kwaad te treffen in de groote ver-
i scheidenheid van vorm, die het pleegt aan
te nemen."
De minister heeft verklaard zijn aan- T
dacht aan de zaak te schenken. Is dat j
genoeg? Kan de middenstand daarmede
tevreden zijn? Of ligt het niet veeleer op
den weg van den Middenstand, om, zeggen
we het eens populair, „de zaak warm te
houden", telkenmale den minister in audiën
tie of in de vakbladen voor te houden: „het
cadeaustelsel moet weg", tracht een wette
lijke regeling ter bestryding er van voor te
bereiden; want, dat is wel gebleken, van 't
particuliere initiatief kan niet genoeg
kracht uitgaan om het kwaad te weren.
Net zoolang, totdat ook dit „Carthago"
is verdelgd. Cato's voorbeeld uit de oudheid
moge worden nagevolgd. De tegenwoordige
minister van Justitie staat bekend als een
knap jurist. Laat hy zijn krachten eens
gaan wyden aan het zoeken naar een „goede
juridische formule", ter bestryding van
het kwaad van het cadeaustelsel.
De middenstand zal hem er niet dan
dankbaar voor zyn, indien hy er in
slaagt!"
Te Baarn is overleden," 68 Jaren oud, de
heer jhr. A. G. van Lennep.
Jhr. Adolf George van Lennep werd ge
boren te Heemstede 8 Juli 1862. Hy bezocht
de H. B. S. te Haarlem, daarna de Open
bare Handelsschool te Amsterdam en trad
daarna als lid in de firma W. Brumtner
Schroder Co. te Amsterdam. Hy was
daarin werkzaam gedurende het jaar 1893
1894 en trad toen op als directeur der Ja-
vasche Bosch Expl. My. Vervolgens werd
hy directeur der Cultuur My. „Tjikandi
Oedik" en ln 1917 directeur der „Vereenlgde
Javasche Houthandel My en"; deze drie di
recteurschappen vervulde hy tot 1920. Jhr.
Van Lennep was tevens commissaris der
„Javasche Bosch Exploitatie MU,'", der
Stoommeelfabriek „Holland", enz. Hij was
van 18901923 bestuurder van het Vondel
park, eerst als penningmeester, daarna se
dert 1914 als voorzitter en werd in 1924 be
noemd tot eerelid.
De begrafenis is bepaald op heden Woens
dag te half een op de Nieuwe Algemeens
Begraafplaats te Baarn.
By Koninkiyk besluit is, met ingang van
1 Mei 1931, aan den technisch-hoofdambte-
naar van den Rijkswaterstaat Lofvers,
alhier, op verzoek, eervol ontslag verleend.
By Kon. besluit van 27 Februari is be
noemd, by het wapen der infanterie tot lui
tenant-kolonel, by den staf der nde infan-
terie-brlgade, de majoor D. J. Gorter, van
dien staf, commandant van het indeelings-
district Haarlem.
Met ingang van 1 Maart 1931 is benoemd
by den vrijwilligen landstorm tot reserve-
2e-luitenant voor speciale diensten de dienst
plichtige soldaat T. A. W. Ruys van de
schoolcompagnie van den motordienst.
By het politiecorps hier ter stede is be
noemd als politie-agent de heer W. Hamer,
van de marechaussee.
Op de Eerste R. K. Mode-Academie (Ph.
Jansen), alhier, slaagden voor het gehouden
examen de volgende candidaten voor Cou
peuse, Costumière: D. Spruyt, Beverwyk; M.
v. Zanten, Heemskerk; M. de Haan, Velsen-
Noord. Voor Coupeuse: C. Kluver, alhier.
De heeren J. H. Avis te Overveen en H. A.
Kroese te Haarlem behaalden respectleveiyk
het diploma B. en A. van den door de Ne-
derlandsche Heidenmaatschappy gedurende
19291931 gehouden cursus.
Ieder jaar, en wel met ingang van 1
Januari, worden opnieuw de concessie-voor
waarden geregeld, waaronder aan taxi-on
dernemingen vergunning wordt verleend,
met taxi's op de daarvoor in de stad aan
gewezen plaatsen te statlonneeren.
Ook dit jaar moest de vernieuwing der
regeling weer aan de orde komen. Doch B.
en W. verzochten ditmaal aan de taxi-on
dernemers, voorloopig nog op de oude con
cessie-voorwaarden de regeeling te handha
ven. Daarin is door de ondernemers bewil
ligd, doch tot nu toe hebben zy nog niets
van het gemeentebestuur vernomen.
Het gevolg hiervan is, dat de concessie
voorwaarden nu zyn vervallen. Onder deze
voorwaarden zyn o.m. begrepen de tarieven
en de verzekering van de passagiers. Daar
aan behoeft nu niet meer de hand gehou
den te worden. Echter vernemen wy, dat
de taxi-ondernemers zich nog aan de oude
voorwaarden houden, omdat zy met de be
staande regeling accoord gaan.
By het gemeentebestuur bestaan evenwel
plannen, een ingrüpende verandering in de
voorwaarden te brengen. Vandaar dan ook,
dat de nieuwe regeling wat lang Utblyft.
De malaise in het boerenbedrijf
Men schryft ons uit VUfhuizen:
Maandagmiddag speelde alhier een zeer
droevige gebeurtenis af.
Het was reeds geruimen tyd bekend, dat
de landbouwer M., wonende aan den Spie
ringweg, slechtoffer was van den slechten
tijd en van zyn boerdery, welke hy een
reeks van jaren met noeste viyt en yver
had bewerkt, af moest.
Hy had, door de malaise, niet aan zyn
Verplichtingen kunnen voldoen, wat ten
gevolge had, dat de boerdery aan een an
der werd verhuurd en dat hy deze binnen
een bepaalden tyd moest ontruimen.
Doch waarheen moest hy met zyn gezin,
vrouw en negen Jeugdige kinderen, waar
van de jongste nauweiyks twee maanden
is?
Waar een woning gevonden, geschikt voor
zoo'n gezin?
M. had nog een stille hoop, gezien de
treurige omstandigheden, dat de landheer
geduld zou hebben. Hij deed zyn uiterste
best, om wat anders te krygen. Vol zorgen
en angst wachtte het echtpaar de toekomst
af, een klein sprankje hoop hebbende, dat
ter elfder ure nog redding zou komen.
Veel hadden deze menschen reeds geleden,
want hun vee en landbouwgereedschap wa
ren al van de boerdery gehaald.
Maandagmiddag is het vonnis voltrokken.
De deurwaarder met zyn helpers, als uit
voerders der strenge wet, zijn gekomen en
hebben den boedel op straat gezet.
Een treurig gezicht; en hoezeer wU ook
begaan waren met dit ouderpaar, moesten
wy hen toch bewonderen om hun gelaten
heid en berusting, waarmee zy hun lot
droegen.
Een ieder was zeer begaan met hun
toestand en met ware edelmoedigheid werd
door de buren bygesprongen, om dit zware
leed te helpen dragen.
De uitgedragen huisboedel werd opge
laden en by de buren ondergebracht, terwyi
M., zyn echtgenoote en kinderen bij familie
en kennissen gastvryheid vonden.
Geboren: 27 februari, K. F. BosStrem
ming, zoon; 28 Februari, A. P. PeuteLeis,
zoon; 28 Februari, A. Boot—Veenstra, zoon;
2 Maart, J. J. HaverTruschel, zoon; 28
Februari, J. M. AdmiraalMooi, zoon; 1
Maart, A. den EngelsePieterman, dochter;
1 Maart, A. C. van TunenVan Musscher,
dochter; 28 Februari, J. HoogreefLage-
veen; 26 Februari, C. E. G. LohuisBrums,
dochter; 2 Maart, F. van WonderenErnst,
zoon; 26 Februari, A. E. BinderSchillches,
zoon.
Overleden: 28 Februari H. Brauckmann,
22 jaar, Soutmanstraat; 28 Februari, W. H.
J. van der Heyden. 78 Jaar. Aelbertsberg-
straat; 27 Februari, L. Normann, 53 jaar,
Parklaan; 28 Februari, H. G. van Hout, 59
jaar, Teding van Berkhoutstraat; I Maart.
H. P. Roosen, 71 Jaar, Lange Heerenstraat;
1 Maart, H. C. J. Heeremans, 82 jaar, Hage-
straat; 28 Februari, H. P. Vink, 40 jaar,
SchalkwUkerweg; 27 Februari, G. M. W.
Tack—Kroon, 50 jaar, Wagenweg.
Een geestdriftige ontvangst
Waalhaven.
op
Om half 4 Maandagmiddag zyn de dames
Braun, Huybers, Grendel en Oversloot, ver
gezeld van mevrouw Braun per vliegtuig
aangekomen op het vliegveld Waalhaven.
Maandagnacht om twee uur waren zy te
Southampton gearriveerd, waar zy o.m. wer
den opgewacht door den heer Philipsen Jr.,
den verloofde van Zus Braun.
Op Waalhaven werd het gezelschap opge
wacht door honderden belangstellenden, die
hun onmiddeliyk na aankomst van het vlieg
tuig een ovatie brachten. De zwemsters za
gen er zeer goed uit. Omstuwd door him be
wonderaars zyn zy naar het restaurant van
het vliegveld gewandeld, waar de O D. Z.-
vlag uithing.
In de kleine ruimte, waar men opgepropt
byeen stond, zyn de zwemsters door 'een
reeks sprekers gehuldigd.
In een persooniyk gesprek met de pers
heeft mevrouw Braun nog verteld, dat de
ontvangst, zoowel door de clubs als door de
gemeentebesturen buitengewoon harteiyi:
geweest was. Overal waren de burgemees
ters aan de stations aanwezig. Eenmaal
hadden ZÜ ge-tead by den Gouverneur van
Rhodesia.
Het zwemmen bood echter moeUykheden,
in de eerste plaats door de berekening der
tyden over yards, voorts door de andere
temperatuur en tenslotte door de zware han
dicaps. De zwembanen waren echter prach
tig en bovendien alle aangelegd van over
heidswege.
In Durban had men gezwommen in zee
water, hetgeen de tyden belangryk beter
deed worden. Zus Braun heeft het beste ge
zwommen, heelt geen enkele maal verloren
en ln Utenhagen de 300-yards vrije slag in
wereldrecordtijd gezwommen en in Durban
de 500 yards vrye slag 1/5 sec. boven wereld-
recordtyd De ploeg had slechts een keer
verloren, nl. by de 4 x 5 Meterestafette in
Pretoria, waar men de beste Zuid-Afrikaan-
sche zwemsters by elkaar gehaald had. Tn
Zuid-Afrika wordt geen schoolslag gezwom
men. Men begint al direct met crawl, waar
door mej. Huybers, specialiste in het school-
slagzwemmen by de estafette een zware han
dicap had. Toch is zy erin geslaagd de twee
records van schoolslag van Ellen King te
verbeteren.
Hoe zwaar men het soms had blijkt uit
het volgende:
Na gezwommen te hebben in Durban,
werd per auto gereden naar Pieter Maritz-
burg, waar 's-avonds weer gezwommen werd.
Vandaar ging men 's nachts om half twee
per trein naar Dundee, waar den volgenden
dag al weer gezwommen moest worden. Her-
haaldeiyk maakte men dergelyke ver
moeiende dagen mee.
Per auto zyn de zwemsters van het vlieg
veld Waalhaven naar huis gebracht.
Zondag ving te Amsterdam het toumooi
om het Nederlandsche damkampioenschap
aan.
De uitslagen der eerste ronde laten wy
hieronder volgen:
P. J. van Dartelen wint van J F. Kuyer.
J. H. Vos remise met F. Ramen.
W. Rustenburg wint van B. Ris.
A. de Graag remise met L. de Haan.
Te Rotterdam spelden voor bovengenoem-
den wedstryd J. H. van Mill—W. C. J. Pol
man.
De uitslag van deze party was remise.
De stand van dit toumooi luidt thans:
No.
Spelers
gesp. gew.
rem.
vl. pt.
1.
P. J. van Dartelen
1
1
0
0 2
2.
W. Rustenburg
1
1
0
0 2
3.
A. de Graag
1
0
1
0 1
4.
L. de Haan
1
0
1
0 1
5.
J- H. van Mill
I
0
1
0 1
6.
W .C. J. Polman
1
0
1
0 1
7.
F. Raman
.1
0
1
0 1
8.
J. H. Vos
1
0
1
0 1
9.
•I. F. Kuyer
1
0
0
1 0
10.
B. Ris
I
0
0
1 0
Het gebruik van wedstrydklokken vindt
tegenwoordig by damwedstryden hoe langer
hoe meer ingang en tot ons genoegen kun
nen wy constateeren, dat niet alleen de
sterkste spelers met de klok spelen, doch
ook de 2de en zelfs de 3de klasse spelers
hiervan een dankbaar gebruik maken.
Doch juist dit spelen met de klok ls dik-
wyls oorzaak van een bron van ongenoegen,
omdat men omtrent het juiste gebruik daar
van niet altijd dezelfde meening koestert.
De schuld hiervan moet o.i. geheel op
rekening gesteld worden van het wedstryd -
reglement, dat omtrent het gebruik van de
wedstriüdklok zeer onvolledig is.
wy ondervonden nog kort geleden in de
hoofdklasse-competlte van den Nederl.Dam-
bond, dat hieromtrent tusschen twee spelers
verschil van meening ontstond.
Wat toch was het geval?
A. speelde en B.'s antwoord was een ver
plichten slag. A noteerde den zet en zette
daarna de klok over.
B. sloeg-' direct en zette onmiddeliyk de
klok weder over en noteerde eerst toen den
zet (dus in A :s tyd).
Het betrof hier een geval van uitersten
tydnocd, zoodat elk tijdverlies hoe gering
ook noodlottig kon zijn. Nu is 't eigen
aardig, dat in het wedstrijd-reglement niets
wordt bepaald omtrent den vraag of de
wedstrijdklok alleen den tijd moet registree-
ren waarin de speler heeft zitten denken,
ot dat hierby ook nog de tijd komt dien hy
noodig heeft voor het noteeren der zetten.
Uit een sportief oogpunt lijkt 't ons billyk.
dat iedere speler in eigen tijd noteert en
alleen dan de klok overzet wanneer hy z'n
zet heeft opgeschreven.
Vooral waar het verliezen of winnen van
een wedstrydpartij soms kan afhangen van
de weinige seconden, die volgens de wed
strydklok nog beschikbaar zijn, zou 't zeer
wenschelijk zyn, dat deze aangelegenheid
eens grondig wordt bekeken en bepalingen
worden gemaakt, waardoor het gebruik
van de wedstrydklok tot in de kleinste de
tails nauwkeurig wordt omschreven.
Nu wy het toch over de wedstrijdklok
hebben, willen wy tevens eens wyzen op de
o.i. zeer verkeerde handelwyze om in ge
vallen van tydncod de wedstrijdklok buiten
werking te stellen of zelfs wanneer het vlag
getje gevallen ls, de party niet op te eischen
en precies te doen alsof er geen wedstrijd
klok bestaat.
Meermalen hebben wij het medegemaakt,
dat een party op de klok verloren werd en
dat de tegenspeler een grotesk gebaar
maakte en toestond dat de party werd uit
gespeeld, zonder rekening te houden met 't
feit dat deze op de klok verloren was.
Dit Is o.i. een zeer verkeerd begrip van
sportiviteit!
Immers, wanneer beide spelers de partij
aanvangen met gebruikmaking van de wed
strijdklok, dan behooren zy belden ook de
consequentie hiervan onvoorwaardeiyk aan
te nemen.
Nog enkele jaren geleden nam men het
een speler zelfs zeer kwalyk, wanneer hy op
de klok een party gewonnen had en vond
men dit niet sportief.
Gelukkig komt men van deze meening
meer en meer terug en gaat men inzien ciat
de wedstrydklok onafscheidelyk verbonden
is aan een serieuze partij en het spelen met
de klok dan ook de verplichting medebrengt,
dat men het bepaalde aantal zetten binnen
den bepaalden tyd doet.
Waarom gebruikt men anders de klok?
Toch niet alleen om na eiken zet het hef
boompje over te zetten, om dan, wanneer
de tegenstander het overeengekomen aantal
zetten binnen het uur niet heeft gedaan,
precies te doen alsof er geen wedstrydklok
bestaan had!
Dit druischt o.i. geheel in tegen elk gevoel
van organisatie en is hoogst inconsequent.
Men spele niet met de wedstrijdklok of
men spele er wel mede, doch dan zij men
ook in 't laatste geval consequent en streng
tegenover zichzelven!
Nut van nnlformiteit Velerlei bezwaren
Gezinsloon Experimenten
Aan een artikel van de „Osservatore" van
1 Maart j.l. over dit onderwerp, ontleent de
„Msb." het volgende:
Eén van de meest besproken middelen, om
de werkloosheid te verminderen, is de ver
korting van den arbeidsduur.
Over deze kwestie zyn de werkgevers en
werknemers het echter niet eens kunnen
worden -tydens de bijeenkomst der commissie
van het internationaal arbeidsbureau, die
van 26 tot 30 Januari j.l. gehouden werd en
waarop ook het probleem der werkloosheid
besproken werd.
Het Internationaal christeiyk vakverbond
gaf tydens het verloop van de by eenkomst
van den bestuursraad op 28 en 29 Januari
te Bordeaux o.a. als een van zyn wenschen
te kennen: „een strengere beperking van
den arbeidsduur". Uit deze verstandige nou-
ding, die echter tevens een richtlijn aan-
wyst, biykt, dat de Katholieken zich tenvolle
bewust zijn van het delicate en ernstige
karakter van het vraagstuk: minder arbeids
uren en een geiyk loon.
De eerste moeiiykheid is, zooals duidelyk
is, een geiijktydige overeenkomst tot stand
te brengen tusschen alle volken, om on
rechtmatige concurrentie te vermijden.
In zy'n brief van 6 Augustus 1893 aan
Gaspare Decurtius schreef Z.H. Leo XIII:
„Het is voor allen duidelyk, dat de bescher
ming, die aan den arbeid der werknemers
verleend wordt, zeer onvolmaakt zou zyn,
indien deze werd geregeld door verschillende
wetten, die ieder volk op zich zou uitwerken.
Immers, daar op dezelfde markt verschil
lende waren, die uit verschillende landen
afkomstig zijn, te koop worden aangeboden,
zou een regeling van den arbeid der werk
nemers, die slechts hier en daar zou worden
getroffen, ongetwyfeld ten gevolge hebben,
dat de producten van de industrie van het
eene volk zich zouden ontwikkelen ten
nadeele van het andere".
Hierom deed de bepaling van den acht-
urigen werkdag haar intrede in de interna
tionale wetgeving. Om tot een verdere ver
mindering van den arbeidsduur te komen
bestaat er echter thans niet alleen geen
overeenstemming tusschen de verschillende
volken, maar ook niet tusschen de arbeiders
en werkgevers.
Principieel ls echter een passende en
voorzichtige verkorting van den arbeidsduur
met betrekking tot de verhoogde productie
der technische middelen geenszins in strijd
met het beginsel van rechtvaardigheid, zelfs
is het niets anders dan de tegenwoordige
ontwikkeling van een beginsel, dat steeds
door de Katholieken werd erkend en ge
handhaafd en dat zyn grond zou vinden
in den tegenwoordigen economischen toe
stand, die verschilt van den "ooroorlogstyd.
Indertyd, d.w.z. tot aan de helft der vorige
eeuw, werkte men twaalf uren per dag en
meer. Ketteler was een voorlooper, toen hy
onder „de rechtmatige eischen der arbei
ders" in 1869 ook noemde de vermindering
van den arbeidsduur van 12 tot 10 uur. Op
een by eenkomst van de Duitsche sociale
groepen in 1894 te Keulen werd o.a. de vol
gende resolutie aangenomen
„Gezien de onrustbarende styging van
het aantal werkloozen, drukken wy de hoop
uit, dat de bondsregeeringen van het Duit
sche ryk de middelen zullen toepassen, om
een regeling van den arbeidsduur in te
voeren, gewaarborgd en mogeiyk gemaakt
door een internationale overeenkomst".
En hetgeen op Katholiek sociaal gebied
geschiedde, verwezenlijkte zich ook in het
andere kamp, n.l.: een min of meer lang
zame evolutie naar een vermindering van
den arbeid, naarmate de industrie de capa
citeit van haar productie-instrumenten
vergrootte, totdat men ten slotte kwam tot
den acht-urigen arbeidsdag, die alleen in
het verdrag van Versailles zijn definitieve
en algemeene bekrachtiging vond.
Ook thans echter gelden bepaalde over
wegingen, door de voorzichtigheid ingege
ven, en bepaalde beginselen van rechtvaar
digheid, die toenmaals duidelyk door
Katholieke sociologen zyn uiteengezet, om
ontgoochelingen te vermijden. Ketteler byv.
waarschuwde er terstond voor, dat de groo-
tere rusttijd, die aan den arbeider geschon
ken wordt, gebruikt moest worden om hem
geesteiyk, moreel en physiek te verbeteren,
daar deze rust anders „zou dienen om hem
naar lichaam en ziel des te vlugger te be
derven en om hem zyn loon des te zekerder
te doen verkwisten".
En met betrekking tot het loon verklaarde
hij, dat „het loon beantwoorden moet aan
de wan verdienste van den arbeid en dat
ook de looi-sverhooging haar grenzen heeft"
In denzelfden geest spraken Manning, Gib
bons, De Mun, La Tour-du-Pin, Decurtius,
Perin, Pottier, Cathrein, Toniolo, Rezzara,
kortom alle Katholieke sociologen en orga
nisaties.
Op de sociale week te Napels in 1925
openden zich reeds nieuwe gezictspunten
met betrekking tot den arbeidsduur, toen
Gobbi aan de hand van Pigou en Lipmann
verklaarde: „Het beginsel van den acht-
urigen werkdag is geen wetenschappeiyke
en absolute formule, maar veranderlijk,
naargelang var de verschillende takken van
industrie, tyd en omstandigheden".
Sinds 1920 eischten de bisschoppen van de
Vereenigde Staten by hun verzet tegen een
algemeene vermindering van de loonen voor
ir.dividueele behoeften, die een minimum-
eisch zyn van rechtvaardigheid, dat de
arbeiders zouden deelen in de voordeelen
van den technischen voöruitgang in geiyke
verhouding tot ,de winst, die hieruit voor
het xapitae' voortvloeit.
Wij keeren daarom steeds weer terug tot
het beginsel van een rechtvaardig loon, dat
door Z.H. Leo XIII geëischt werd voor den
.matigen en rechtschapen" arbeider en
voor zyn gezin, tot net gezinsloon, dat Z.H.
Pius XI onlangs opeischte in zyn encycliek
over de heiligheid van het huweiyk.
Men moet dus de beide beginselen van
een rechtvaardig loon en van de opbrengst
van den arbeid met betrekking tot den
arbeidsduui met elkaar verzoenen.
De socioloog, Max Turmann, van de uni
versiteit van Freiburg, schreef in den „Cor
respondent" van 25 Februari j.l.: Zooals
van zelf spreekt, zou tengevolge van de
voorgestelde verkorting van den arbeids
duur, de productie aanmerkelyk verminde
ren. Tegen dit systeem ryst echter terstond
o.a. de moeiiykheid van het vaststellen van
de loonschaal. Zullen by een verkorten ar
beidsduur de loonen gelijk moeten biyven
aan die, welke verdiend worden by een
arbeidsduur van 8 uur? Zoo ja, dan zou dit
een enorme prysverheoging ten gevolge
hebben. Zoc niet en dit is het „short
time"-systeem dan zou dit in zekeren
zin overeenkomen met een toestand, als
bestaande bij werkloosheid. Zooals men ziet,
moet men met de uiterste behoedzaamheid
te werk gaan, om geen nieuwen oneven-
wichtigen toestand te scheppen, terwyi men
er naar streeft, dezen te verbeteren.
Intusschen gaat men over tot experimen
ten, die van het hoogste nut kunnen *lyken.
Eenige hiervan vermeldde Antoine De Tarli
in den „Croix" van 25 Februari JJ.
Ford heeft op zyn fabrieken reeds de
arbeidsweek van vyf dagen ingevoerd. Vol
gens sommigen heeft hy de loonen iets ver
laagd, maar hy zelf verzekert, dat hy ze
gehandhaafd heeft. Op de Bat'a-fabrleken
van Zlin in Tsjecho-Slowakye heeft men de
arbeidsweek van 40 uur ingevoerd, verdeeld
in vyf dagen, waaronder een dag van negen
uur. Ook in Engeland wordt dit vyf-dagen-
systeem steeds meer en meer ingevoerd.
Ten slotte heeft Hoover in de Vereenigde
Staten van Noord-Amerika de 44-urige ar
beidsweek afgekondigd by de posteryen, om
aan nieuw personeel werk te kunnen ver
schaffen en in Engeland is, zooaïs bekend,
de leertyd met een Jaar uitgebreid, om het
toestroomen van nieuwe werkkrachten naar
de arbeidsmarkt te vertragen.
Een herziening van de soc'ale wetten en
een aanpassing daarvan aan den nieuwen
economischen toestand, biykt daarom
logisch en noodzakeiyk. En daarom zyn alle
buitengewone maatregelen, waardoor men
het buitengewoon ernstige karakter van de
crisis tracht te mltigeeren, pryzenswaard.
En daar door de crisis in hoogere mate de
gezinsloonen der arbeiders getroffen werden
door langdurige werkloosheid of verminde
ring van den arbeidsduur of van de loonen,
hebben het kapitaal en de industrie de»
plicht, om hun inkomsten te beperken en
den meest behoeftigen tegemoet te komen.
Ten slotte en bovenal moet die ware
„partyenoorlog" op economisch gebied, die
nu eens voortkomt uit een buitenmate
stuitend optreden van patroons en dan eens
uit de ongehoorde pretenties van arbeiders,
die hun door de communisten worden inge
fluisterd, plaats maken voor de „steeds
grooter, steeds hechter en steeds effectiever
vereeniging tusschen de verschillende ele
menten van de nationale welvaart", waarover
Z.H. Pius XI sprak, toen Hy den 19en Mei
1930 de bedevaart van „La France du tra
vail" in audiëntie ontving, „de vereeniging
n.l. van alle elementen der productie door
middel van eer harmonische samenwerking
tusschen kapitaal en arbeid, verstand,
kracht en geldmacht".
Dammen De R. K. Damclub „Ontwik
keling" speelde gisteravond in 't Bondsge-
bouw haar eersten wedstryd en wel tegen
een damclub uit Leiderdorp. Wegens ziekte
van enkele leden speelde „Ontwikkeling" met
drie invallers. De uitslag is als volgt:
W. J. v. d. VoortM. C. Degenaar 20
2. J. v. d. PoelN. Hoogervorst 20
3. P. de JeuH. v. d. Vegte 02
4. A. v. d. Poel_w. v. Heusden xx
5. Ph. PhilipsW. v. Tol 02
6. C. v. d Reep—A. Spier 2—0
7. N. v. d. Poel—P. Zwanenburg 1I
8. C. Jonkman—N Mol 02
9. W. KosterJ. Ramaker 02
10. T. MesmanJ. Goedhart 02
7—11
Het afgebroken partij aan bord 4 zal ver
moedelijk door Lisse worden gewonnen, zoo
dat dan de uitslag 911 wordt.
Personalia. Tot bestuurslid der vereeniging
„Vooruit" alhier werd gekozen in de plaats
van den heer W. J. van Gulpen, die als zoo
danig heeft bedankt, de heer P. G. Ran te
vyfhulzen.
Burgerlijke Stand van 27 Februari-2 Maart
1931. Geboren: Aart, z. van M. A. Bakker en
H. v. d. Berg. Arie, z. van C. Joren en N. v.
Andel. Maaike, d. van B. Visser en G. C. v.
d. Tonnekreek. Wilhelmus Joseph, z. van J.
J. v. d. Veldt en A. M. Bon.
Ondertrouwd: Christiaan Odyk, 26 Jaar
en Marigje van Wygerden 27 jaar.
Getrouwd: Johannes Roodenburg 29 Jaar
en Adriana Geertruida van der Beek 24 J.
Overleden: Matje Burger 51 jaar, geh. met
J. W. Pelsma.
