HENK FIBBE f 750.- f250.- f125.- f50.- f40.- bureaux nassaulaan 49 f 3000.- WONINGBUREAU ZATERDAG 7 MAART 1931 AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE REGIETEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EH TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL Onze ValiEta-afdeeSing koopt en verkoopt vreemd bankpapier en buitenlandsche chèques tegen de scherpste noteerlngen Frans Coenen en het vloekverbcd Het auto-ongeval te Bier.'k Het vergaan van den stoomtreiler „Noordpool" MARCIA SCHUYLER 15 CENT Mittovcs r-ï ÖIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN tn het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD DRIE EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 17710 Vijfde slachtoffer overleden Een telegram van deelneming van H.M. de Koningin VOORNAAMSTE cNIEUWS J. J. WEBER Si ZOON Groote Houtstraat 166 Haarlem EEN. PREMlEBOEK VOOR ONZE ABONNE'S Makelaar en Taxateur NASSAUSTRAAT 14 - TEL. 13781 Vanderbllt's jacht te Amsterdam Telefoon No. 13866 (drie lJUnen) Postrekening No. 5970. ABONNEMENTEN: voor Haarlem en Agentschappen: per week 25 et.; per kwartaal 3.25: per post, per kwartaal 3.58 b(j vooruitbetaling. ADVERTENTIEN 35 ct. p. regel VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN TIES, 11 regels 60 ct p. plaatsing; elke regel meer 15 ct. bij vooruitbeh Bij contract belangrijke korting. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN tusschen den tekst 60 ct per regel. leg!aa^..né.'* dit Ma"! tiin inSeVO,KC de verzekerincsvoorwaarden ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen: Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door verlies van beide armen, beide beenen ot beide oogen bij een ongeval met doodeliiken afloop bij verlies van een hand een voet ot een oog bij verlies van een duim ot wijsvinger bij een breuk van been ot arm bij verlies van 'n anderen vinger 381 een encycliek over het Het lijkt een profetenwoord, ECHTSCHEIDING k»Als de opvattingen niet veranderen, et>ben de gezinnen en de menschelijke ^tscliappij voortdurend te vreezen, at zij hun groot ongeluk worden e^orpen in een crisis, die geheel de baande orde in gevaar brengt." ~it schreef Leo XIII reeds vijftig jaar ®eleden in hu»elijk. ®®eciaal voor onzen tijd neergeschreven. e opvattingen, waarop Paus Leo XIII °elde, waren die omtrent het verge- akkel)jken van de echtscheiding, want ^atl de boven aangehaalde woorden liet pi deze vooraf gaan: „Groot zeer zeker s de kracht van het voorbeeld, grooter °8 die van de-hartstochten; door deze bikkels moet noodzakelijk het wellustig sDeien met echtscheidingen dagelijks 'erder in tallooze zielen onopgemerkt l»nen sluipen, als een besmettelijke *lekte, of als een watervloed, die haar bijken doorbreekt en het land over- ^roomt." Zijn deze pauselijke dreigementen in °bzen tUd niet geheel en al tot werke enheid gekomen? Het spel der echt- 6cheidingen, een halve eeuw geleden al Ieeds in vollen gang, is op de meest r°®kelooze wijze voortgezet, zóó, dat het ^ettelijk huwelijk in de meeste landen ot een caricatuur is geworden. Met het ^ettelijk huwelijk is het familieleven ed het gezag ondermijnd. „Tot hun Stoot ongeluk zullen zij te vreezen heb- etl in een crisis te worden geworpen." pten wij sinds den oorlog niet midden 11 die crisis? En voelen wij niet iederen dat „de bestaande orde wordt be dreigd?» In Rusland is de ordelijke Samenleving tegelijk met het huwelijk teQ onderste boven gekeerd, heerscht öe chaos en grijnst de ellende millioe- nen tegen. Daar is het profetenwoord Leo XIII al ten volle bewaarheid. n <lie Russische baaierd is en blijft e®n bedreiging voor heel de overige we- told, waar de samenleving door de vcrwoesting van het wettige huwelijk eh van het gezinsleven eveneens in ernstige crisis verkeert. Met ern stige bezorgdheid ziet de geloovige christen van onze dagen deze maat schappelijke crisis aan Daar wordt. voor wie niet blind is, een geweldige strijd gestreden. Oogenschijniijk zijn het de twee groote partijen van orde en Wanorde, die tegen elkander kampen: die de bestaande maatschappelijke instellingen, de regeeringsvormen en be stelsels van verdeeling van kapitaal en arbeid willen behouden of hoogstens inngs zeer geleidelijken weg willen laten veranderen; en een tweede partij, die ib het snelste tempo zoowel het een als het ander ten onderste ^boven wil herpen en door andere vormen en stel sels, waarvan zij zelf nog maar een Vage voorstelling heeft, wil vervan gen. Toch is dit niet de voornaamste strijd, die gestreden wordt en van welks bitslag de toekomst onzer samenleving afhangt. De scheidingslijn is een geheel ahdere. Daar is eenerzijds de partij van aUen, die de natuurwet willen handha aft: die de onverbrekelijkheid van het huwelijk, het gezag der ouders, het tocht op leven van alle ongeboren vrucht °Pelschen als de eenige ware grondslag van het gezin en die in de vereeniging van zulke gezinnen de eenige bestaans mogelijkheid zien van een goed ge ldenden en welvarenden staat. Dezul ken strijden daarom tegen alle wufte Uitingen in pers, tooneel, radio en bios- Coop, tegen vrouwenarbeid en overdre ven vrouwenemancipatie, tegen alle Wetswijzigingen, die de echtscheiding Pogen te vergemakkelijken; in één Woord tegen alles wat het christelijke familieleven kan ondermijnen. En aan het hoofd van al deze strijders heeft nog zoo pas zich Paus Pius XI gesteld met zijn magistrale huwelijksencycliek. En daartegenover staat de andere partij, die de oude natuurwet onbruik baar verklaart voor de tegenwoordige jnenschheid. Zij eischt vrijheid voor man en vrouw om in het huwelijk uit elkander te gaan, wanneer de samen leving moeilijkheden vertoont, wanneer de echtelijke band zelfbeheersching, aanpassingsvermogen, opofferingen vraagt. Zij wil de gelijkheid van man en vrouw, ook daar, waar de natuur onmiskenbaar ongelijkheid heeft aan gegeven. En al dezulken vinden wij in één gelid geschaard, wanneer het er om gaat de vrijheid van drukpers, tooneel, bioscoop en radio tegen 'de meest redelijke censuur te verdedigen, ook al leidt die vrijheid tot vergiftiging van het volk en vooral van de jeugd door pornografie en vertooningen van de meest ergerlijke soort, 't Zijn dezelfden, die de bestaande wetten tot bestrijding van ontucht en tot bescherming van het huwelijk en het geboorterecht wil len afschaffen. En het allerdwaaste is, dat onder die laatste categorie nog groote groepen gevonden worden, die beweren de bestaande maatschappelijke orde in stand te willen houden. Neen, er is geen orde mogelijk we zitten trouwens al midden in de maat schappelijke crisis tenzij de eerste partij het over de geheele linie wint en de natuurwet weer volledig worde nage leefd. Een der eerste vereischten daarvoor is, dat er een kentering kome in de publieke opinie omtrent de geoorloofd heid der eischtscheiding. Wij moeten hier van een algemeene geestesgesteld heid spreken. Het idee van echtschei ding heeft zich als een waan bij den mensch van heden vastgezet. Nog kort geleden vervoegde zich een dame met een zeventienjarige dochter aan een internaat. Zij bond de directrice op het hart het meisje vooral tot zelfstandig heid op te voeden en haar in een of ander vak speciaal te laten bekwamen. „Want," zeide zij, „wanneer mijn doch ter eenmaal getrouwd is en gaat schei den, moet zij voor zichzelf kunnen zorgen." Ziedaar de mentaliteit: op hetzelfde oogenblik dat men aan een huwelijk denkt, ziet men er de scheiding achter. Wanneer men niet-katholieken over de Roomsche leer van de onverbrekelijk heid van het huwelijk hoort spreken, voelt men, dat wij, katholieken, aan de overzijde in dit opzicht als onbegrijpe lijke wezens worden beschouwd. Voor den modernen mensch behooren huwe lijk en echtscheiding bij elkaar; wie daarin niet gelooft lijkt een wezen uit de andere wereld. En toch is de leer van den onverbre- kelijken huwelijksband niet iets spe ciaal katholieks, geen uitvinding of voorschrift van de katholieke kerk, maar een wezenlijk element van het huwelijk zelf. Dit wordt door vele katholieken nog wel eens vergeten; ook in Roomsche kringen leeft hier en daar de gedachte, dat het verbod van echt scheiding met de mogelijkheid om een nieuw huwelijk aan te gaan een bijzon dere verplichting is, alleen aan zijn godsdienst eigen, zooals b.v. het coeli- baat van de priesters. En dikwijls kan men er dan bij hooren zeggen, dat- de kerk in dat opzicht toch wel wat al te streng is en het dan ook op den duur in onzen tijd met dit verbod niet zal volhouden! Op verschillende plaatsen komt Paus Pius XI in zijn onlangs verschenen en cycliek over het christelijk huwelijk daar tegen op. Zich beroepend op tal van uitspra ken van zijn voorganger Leo XIII, schrijft de Paus: „Reeds alleen door het licht van de rede, vooral als we de al oude getuigenissen der geschiedenis be- studeeren, als we het zich gelijkblijvend geweten der volkeren ondervragen, en de instellingen en gebruiken van alle natiën nagaan, is het voldoende be wezen, dat er iets heiligs en godsdien stigs is gelegen zelfs in de louter na tuurlijke echtverbintenis, „niet iets bij komstigs maar ingeboren, niet van men- schen gekregen, maar gelegen in de na tuur" daar „het God tot insteller heeft, en het reeds van den beginne af een afschaduwing was van de Menschwor- ding van 't Woord Gods." In dit opzicht staat het moderne hei dendom bij het oude achter. De oude heidenen en ook nog de huidige primi tieve volkeren in Azië en Afrika, maak ten van een huwelijksvoltrekking een godsdienstige plechtigheid, omdat zij het groote gewicht van de daad begre pen. De moderne mensch loopt naar den Burgerlijken Stand, laat zich „inschrij ven" en meent dat hij over een of over tien jaar zich weer kan laten „afschrij ven" om na korten tijd weer een nieuw formulier te halen. Tegen die geestesgesteldheid kan niet genoeg worden opgekomen. Er is, zooals de Paus het in zijn encycliek zegt, maar één onwrikbare wet van God, door Christus met nadruk bevestigd. Een wet, die door geen bepalingen van men- schen, noch door besluiten van volkeren of den wil van wetgevers kan verzwakt worden; „Wat God heeft vereend, dat scheide geen mensch". De woorden van Christus: „Al wie zijn vrouw wegzendt en een ander huwt, bedrijft overspel: en wie een vrouw, die door haar man is weggezonden, huwt, pleegt echtbreuk", zijn niet door de katholieke kerk uit gevonden, maar door den Evangelist uit Christus' mond opgeteekend. Ze zijn niet voor de katholieken alleen gespro ken, maar voor iedereen. Zij gelden dus, zooals de Paus schrijft, voor ieder huwelijk: „ook voor het louter natuur lijk en wettelijk huwelijk. Want aan ieder waar huwelijk komt die onverbre kelijkheid toe, waardoor het, wat het ontbinden van den huwelijksband be treft, geheel en al onttrokken is aan de willekeur der partijen en aan alle wet telijke macht". Het is goed, dat deze waarheden nog eens scherp tot ons allen doordringen. Wij, katholieken, leven dus niet ondc-r een uitzonderingswet; niet voor ons al leen geldt het verbod der echtscheiding met mogelijkheid Van een nieuw huwe lijk, maar voor allen die een waar huwelijk aangaan. Want één van bei den: men sluit een huwelijk, dat is een verbond van trouw tot den dood, maar dan is het ook onverbrekelijk. Of wel men heeft .bij het geven van het ia- woord de intentie, om slechts tijdelijk bij elkaar te blijven slechts zoo lang als er geen stoornis in de verhouding komt; maar dan sluit men ook geen waar huwelijk; in het oog van God is zulk een verbintenis geen geoorloofde samenleving. En nu mogen burgerlijke wetgevers daar anders over beslissen; zij mogen heel gewichtig huwelijken „voltrekken", reglstreeren, ontbinden en weer opnieuw „voltrekken", in Gods oog heeft dat alles geen waarde. Er kan in onzen tijd niet genoeg op aangedrongen worden, dat de katholie ken zich van deze leer geheel en al door dringen en dat ieder in zijn kring zich als propagandist voor deze eenig ware huwelijksleer, voor de handhaving en de bescherming dezer natuurwet, op werpt. Ten deze moeten wij zijn het zout der aarde, want onze samenleving dreigt aan den kanker der echtschei ding ten gronde te gaan. HOMO SAPIENS Hedennacht heeft het 22 gr. F. in den vind gevroren. Ieder dacht al aan den zomer, Nam den ko'.envoorraad op, Constateerde met veel vreugde Net genoeg, alvast geen strop En de dikke winterjassen Weliswaar wat kaal en faal, Konden voor die veertien dagen Nog wel dienen een paar maal. 't Winterhoedje van de dames Werd zoo gced als afgedankt En de kleine jongen is het Die om „buiten spelen" jankt. Ieder dacht al aan den zomer Aan de lente zonder kijf, Totdat in de Maartsche dagen, Ons de koude viel op 't lijf. Lieve menschen, vorst, tien graden In den wind zelfs twee dozijn Kolen, dekens, winterjassen! Koude neuzen, groot en klein. Voor m'n ruiten stond de lente. Uitgebeeld als hyacint, Maar de bloem is doodgevroren Door den feilen Noorderwind. Lentebloemen! Op de ruiten, Fraai gesneden uit dik ijs Is dat voorjaar? Wel de wereld Is en biyft maar van de wijs! ACHILLES. De Rijksvischafslaè te IJmuiden Gisteren is het electrisch mijntcestel in den Rijksvischafslag te IJmuiden in gebruik genomen. Hierboven een foto van de autori ieiten, die hierbü tegenwoordig waren. Op den voorgrond, rechts, de heer Ir. A. Kin gen, directeur-generaal van het Departe ment van Waterstaat. Daarachter Ir. Gclinck, hoofd-ingenieur-directcur van den Wa terstaat te Haarlem. Staande de heer F. J. H. Schneiders, directeur van het Staats- visschersha venbedrijf A udiëntie De Fonteinlaan in opstand! Naar aanleiding van wat Frans Ccenen in de „Groene Amsterdammer" over het vloek- verbod ten beste (sic!) meende te moeten geven,' schrijft „De Tijd" nog: Wij zullen die gewetensvrijheid, welke de ruimhartig vloekende Geuzen zoo beginsel vast hebben verleend aan Cornelius Musius en de priesters van Alkmaar, Den Briel en Roermond, maar liever buiten den engen gezichtskring van den heer Frans Coenen houden, maar vragen ons toch af, waarom het door hem aangehaalde woord indien het toch geen beteekenis heeft, niet vervangen zou mogen worden door b.v. het woord rhododendron", dat ook m zulk een ver band niet tot de beduidendste behoort! 't Is toch heusch moeilijk in te zien, waarom de heer Coenen plotseling optreedt als paladijn van de eene inhoudlooze uitdrukking tegen een onverschillige andere, die om redenen, hem totaal ontgaande, aan sommige ern stige menschen gewenscht voorkomt. Tenslotte zien wi) niet, waarom de heer Ccenen de parels der Nederlandsche taal het liefst gaat zoeken op den mesthoop eener verwording, die hij zelt zoo cynisch consta teert. Er staan in b.v. de „Historiën" van Hooft volop kernachtige uitdrukkingen, die niet meer gebezigd worden en waarmee de heer Coenen zich geheel onschuldig kan amuseeren, als hij vermaak zoekt in 't ver mannelijken onzer moedertaal. Als hij er pleizier in heelt, om zijn „man lijk krachtige" taal te leeren van dronken voerlui of bordeelhouders, hij encanailleere zich dan met dat volkje, maar hij blijve daarmee den Nederlander, 'die van fatsoen haudt, van het lijf! Z.D.H. de Bisschop van Haarlem zal de geheele volgende week audiëntie verleenen, behalve Maandag, terwijl Mgr. ter gelegen heid van zijn verjaardag op Zaterdag a.s. audiëntie zal verleenen aan de leeken en aan 'e Eerw. Broeders en Zusters van 11 tot uur aan de g-^.eUjkheid van 12 tot 1 uur. Fonteinlaan wordt op hfet oogenblik geasphalteerd. Terwille van het verkeer is het plantsoen met de fontein weggebroken, opdat één mooien weg verkregen zon kunnen worden. Uit deze foto spreekt wel duidelijk de chaos ter plaatse Gisteren is in het R. K. Ziekenhuis te Venlo overleden Mej. Kraus uit Horst, die ernstig gewond werd bij het autobusongeluk nabij Blerik. Dit is het vijfde slachtoffer van deze ramp. Momenteel worden nog "vier gewonden in het ziekenhuis te Venlo verpleegd. Hun toe stand is redelijk wel. Het gemeentebestuur van Velsen ontving Vrijdagmorgen een telegram van Baron van Geen, particulier secretaris van H. M. de Koningin, waarin H. M. te kennen gaf, diep getroffen te zijn door het vergaan van de „Noordpool" en burgemeester Rijkens werd verzocht, namens H. M. deelneming te be tuigen aan de nagelaten betrekkingen. De burgemeester, die reeds Donderdag een bezoek bracht aan het gezin van schipper Gravemaker, heeft onmiddellijk aan dit ver zoek voldaan. De correspondent van de „Tel." in Rose- hearty schrijft: De Kustwacht heeft Vrijdag den geheelen dag in den Sweet Pool gedregd, in de hoop neg drenkelingen van de „Noordpool" te vinden, doch zij heeft geen succes gehad. Men neemt aan, dat zich neg meer lijken in den Pool bevinden. De bergingepogingen worden ten zeerste bemoeilijkt door 't ruwe water, na den hevigen storm, die dezen nacht uit het Oosten is opgestoken. Vrijdag morgen stonden er weer zware zeeën, doch later liep de wind om naar het Zuiden, waardoor het dreggen gemakkelijker werd. Om zeven uur des morgens had het gety zijn laagste punt bereikt en een der vis- schers heeft het wrak weer kunnen berei ken. Hij kon echter niet binnendringen en meent, dat dit slechts mogelijk is, wanneer men een opening maakt in den wand van het vaartuig. De vertegenwoordiger van Lloyds is van oordeel, dat dit onnoodig is, daar het schip op zijn bakboordzijde ligt en duikers zich toegang tot het ruim kunnen verschaffen. Maar alle waarschijnlijkheid zal dit dan ook gebeuren. De Nederlandsche consul te Aberdeen heeft van het begin der ramp af voortdu rend overleg gepleegd met de autoriteiten en zijn goedkeuring gehecht aan de geno men maatregelen. Heden, Zaterdag, zullen de lijken van nog zeven slachtoffers te Fraseborough ter aarde worden besteld, waarvoor greote be langstelling van de zijde der bevolking wordt verwacht. De bemanning van een Nederlandschen treiler, die op het oogenblik voor Aberdeen ligt, zal naar Fraserborough komen, om de plechtigheid bij te wonen. Het motorjacht „AIva" met den multi-mil- Iionnair Vanderbilt aan boord, in de hoofd stad aangekomen. (biz. 1, 1ste blad) Een der gewonden van het ongeval te Blerick overleden, waardoor bij deze ramp thans v«f slachtoffers te betreuren zijn. (biz. 1, 1ste blad) Indische begrooting in de Tweede Kamer afgehandeld. (blz. 2, 3de blad) Algemeene beschouwingen in de Eerste Kamer gesloten. (blz 2, 3de blad) Vergadering van den Vrüheidsbond. (blz. 2, 3de blad) Muitery in een Chineesche legerdivisie. (blz. 1, 3de blad) Duitsche Rijksdag en lm Westen nichts ii'ues. (blz. 1, 3de blad) Cycloon boven Mauritius. (blz. I, 3de blad) In het nieuwe Russische proces Is voor verschillende verraders de doodstraf ge- eischt. (blz. 1. 3de blad) Barometerstand 9 uur v.m.: 7.60 vooruit. OPTICIENS - FABRIKANTEN LICHT OP- De lantaarns moeten morgen worden opgestoken om 6.19 en overmorgen om 6.20 uur. Thans stellen wij voor onze abonne's ver krijgbaar het premieboek: van Grace Livingstone Hill. Te bestellen bij onze agenten en bezorgers tegen den prijs van slechts Rechtstreeksche toezending geschiedt alleen na ontvangst van 20 cent aan postzegels. Voor Beverwijk verkrijgbaar aan het Bijkan toor, Breestraat 121. DIRECTIE N. H. COURANT Gisterenavond is in de Amsterdamsche ha ven aangekomen het jacht „AIva" van den Amerikaanschen multi-miliionnair W. K. Vanderbilt. Mr. Vanderbilt, die met zijn echt- genoote aan boord is, heeft dit jacht, dat naar beweerd wordt het kostbaarste vaartuig van dit soort ter wereald is, te Kiel doen bouwen. Er bevindt zich voorts vijftig man equipage aan boord. Het jacht heeft ligplaats geno men aan den Westerdoksdijk. Zondagmorgen vertrekt het weer naar Havre. Naar ons door de Pers- en Propaganda- Commissie der „Mittovosde in October te Haarlem te houden Missietentoonstelling, wordt medegedeeld, is door haar een prijs vraag uitgeschreven voor een biljet voor de ze tentoonstelling, waaraan alle Katholieken kunnen meedoen. Gevraagd wordt een ontwerp in kleuren, op formaat 80 X 110 waarbij er evenwel rekening mee dient te worden gehouden, dat zij ook, geheel of gedeeltelijk, in klem for maat (briefhoofd, sluitzegel) moeten kunnen worden uitgevoerd. De keuze van het onderwerp is geheel vrij; alleen zullen op het biljet moeten voorko men de woorden: MITTOVOS Haarlem. 10—25 October 1931 Hongrasweek Tentoonstelling Ter tegemoetkoming zal aan den maker van het bekroonde ontwerp, waarvan het auteursrecht eigendom van de „Mittovos" biyft, een tegemoetkoming van f 50.— wor den uitbetaald. Ontwerpen worden vóór 15 April a.'s. onder een motto en vergezeld van -tra gesloten -nveloppe, bevattende he üfde motto en den naam van den lijzender, ingewacht oij den heer. Arthur Tervoeren, secretaris van de Propaganda-Commissie, Kleverparkweg 200, te Haarlem; bij wlen ook padere Inlich tingen zijn te verkrijgen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1931 | | pagina 1