I
tweede blad
De vrouw zonder rechten Moeder en kind
Een betreurenswaardig besluit der
Middenstandscentrale
DONDERDAG 12 MAART 1931
BLADZIJDE 1
BRIEVEN UIT ITALIË
Het gebrek van een mooie instelling
STADSNIEUWS
Diocesane Vereeniging
van Kinderuitzending
in het bisdom Haarlem
Oprichtingsvergadering te Haarlem
Dc brand van
Tower Bridge
te Londen
Nabij een gevaarlijk punt
De Haarlemschs Hypotheekbank
K. R. O.
Toen dezer dagen, op slechts dertig kilo
meter afstand van Rome, een oude boer met
Jijn achttien;arige kleindochter en enkele
Rekenden van de markt naar huis terugkeer
de, werd het gezelschap onderweg aangehou
den door een aantal met geweren, revolvers,
bessen cn stokken gewapende jonge boeren
arbeiders. Het meisje, waarom het, naar
rPoedig bleek begonnen was wierp zich voor
de aanvallers op haar knieën en smeekte om
Cenade. terwijl ze de zuigeling van één der
Vrouwen uit het gezelschap, in haar armen
Weid.
Het baatte haar niet, en na zijn lotge
noten opdracht gegeven te hebben de an
deren in bedwang te houden, sleurde de
eaiivoerder, een drie-en-twintig jarige losse
éibeider, haar mee.
De grootvader had den roover zijner klein
dochter echter herkend en begaf zich dus,
Zoodra men hem vrij liet, naar zijn huis, om
daar het meisje te kunnen helpen. Op zijn
Beroep, antwoordde haar stem, die om hulp
E«ieekte. Hij werd echter bij zijn eerste po-
Ging om binnen te dringen, dadelijk over-
hiand en het slachtoffer werd weggevoerd
haar een andere schuilplaats, waar de po-
"tie haar eerst na vier dagen wist te ont
dekken. Vermelding verdient het feit, dat 't
Overbrengen van het meisje plaats had on
der een toeloop van een paar hondera men
schen, die, bevreesd voor de bloedwraak
Been vinger ter redding verroerden!
Natuurlijk was het meisje, toen de politie
«aar eindelijk bevrijdde geweld aangedaan.
Volgens het landsgebruik moet zij nu met
«aar ontvoerder trouwen, ondanks het feit
dat die bekend staat als een nietsnut en
«Meermalen met do politie te doen had. Bij
zijn verhoor gaf hij eerlijk toe, zijn daad te
hebben volbracht om met het meisje te
«loeten trouwen en zoo in het bezit te ko-
«len van haar vrij aanzienlijken bruidsschat.
Kaar grootvader heeft er reeds in berust.
Haar moeder, die een gerechtelijke straf voor
den uitvoerder wilde, zoodra deze in het
huwelijk treedt, bemoeit zich de rechtbank
«iet verder met het geval! moest bij de
Politie komen, bij den burgemeester en bij
«■11e mogelijke autoriteiten, om zich te laten
«verreden! In het belang van de eer harer
dochter!! Want de toestand van thans is
«en schande, blijven ziten is ook een schan
de, en aan de schande van zoo'n meisje te
trouwen, waagt zich natuurlijk geen mensch.
De rechtelooze vrouw
"Was dit geval een treurige uitzondering,
dan zouden we het gaarne laten voor wat
het is en er geen woord aan wijden. Maar
hijna gelijktijdig berichtten de kranten, dat
l« Perugia iets dergelijks had plaats gehad
e« dat de politie den ontvoerder tot een hu
welijk wist te dwingen door hem zeven
«baanden lang in preventieve hechtenis te
houden. Te Rome stierf niet lang geleden 'n
««tvoerd meisje door de schuld van haar
ontvoerder en deze werd slechts tot 'n half
jaar gevangenisstraf veroordeeld, omdat de
«oodlottige aflorp aan d« den dader on
bekende bijzondere gesteldheid van het
slachtoffer moest worden toegeschreven. Een
a«der meisje werd krankzinnig van angst en
«tortte zich in eer rivier en verdronk: haar
®ohaker kon zulks volgens het bordeel der
rechtbank niet worden aangerekend, omdat
hij voordien zijn ernstige huwelijksplan-
«en openlijk had verklaard
En zoo zouden wij uit de gewone dagelijk-
éche krantenberichten een oneindig lange
«eeks van zulke gevallen kunnen opdiepen,
«laar ten slotte is het wel voldoende de
«tededeeling aan te halen welke de onder
minister van binnenlandsche zaken. Arpina-
H> juist heden in de Kamer deed: dat name-
b'k de ontvoeringen-met-trouwdoeleinden
steeds talrijker worden en in het afgeloopen
Jaar het aantal 1200 verre overschreden; dat
is dus ongeveer 4 per dag. Als men nu re
kent, dat ir.Mi op de eilanden en in heel
Zuid-Italiè principieel zijn eigen peultjes
doppen blijft, bj een door enkele boeren
«a een schaking georganiseerde straf-expe-
flitie in Calabrië vielen bij voorbeeld verleden
Jaar zes-en-vijftig dooden! dat daar zulke
euvelen juist het meest voorkomen, en dat
die gevallen zelden of nooit door de politie
borden achterhaald, dan heeft men onge
veer een indruk van het vele leed, dat in
Italië al te dikwijls door de wettelijk veel te
Geinig beschermde vrouw geleden wordt.
Want tot trouwen komt het in den regel
hijna steeds, maar tot een gelukkig huwe
lijk? Welke optimist zou dat durven ver
dachten!
Voor moeder en kind
Door het ontbreken van elk soort verze
kering is Italië langzaam-aan tot den on-
«logelijken toestand gekomen, dat een ziek
bed vrijwel steeds de ruïne van den patiënt
en zijn familie ten gevolge heeft. Een ver
blijf van een maand in een donker, vies zie
kenhuis met meedoogenloos-slechte verzor
ging, kost gemiddeld zes i. zevenhonderd
gulden? Een doodgewone operatie voor
breuk of blindedarm verhoogt dit bedrag
met twee driehonderd gulden. De betaling
moet vooruit geschieden en de kranten druk
ken rustig allerlei gevallen af van menschen,
die, omdat ze niet betalen kunnen, doodziek
op straat worden gezez en dikwijls op tra
gische manier als honden sterven. Ofschoon
Italië jaarlijks 400.000 nieuwe gevallen van
tuberculose registreert, bestond daar tot
vcor enkele jaren geen enkele kostelooze be
handeling voor.
Mussolini heeft op dit gebied pionierswerk
verricht. Ongetwijfeld zal het nog jaren
duren, voor de zaak in orde is, maar wat hij
tot heden toe bereikte met zijn verplichte
verzekering, nieuwe ziekenhuizen en harden
strijd tegen malaria en tuberculose, verdient
den hoogsten lof en dwingt bewondering af.
Deze wantoestanden hebben zich vooral
gewroken op de Italiaansche moeder en haar
kind. De medische hulp bij een bevalling
zonder complicaties, kost gemiddeld vier
honderd gulden Is operatief ingrijpen nood
zakelijk, dan gaat dit bedrag 50 tot 100 pCt.
omhoog. De baker of. zooals dit tegen
woordig heet: ,de juffrouw", verleent
geen hulp beneden de 200 250 gulden.
De gevolgen zijn begrijpelijk. De dokter en
de levatrice blijven buiten de deur, dik-
wi'ls tot het te laat is; en de moeder staat
haar dochter bij, de man ziln vrouw, met
alle zedelijke en lichamelijke ellende van
dien.
Zoo mogelijk, is Mussolini hier nog ra
dicaler opgetreden dan in het stelsel van
algemeere ziekenzorg. Van hem is de in
stelling der vrii gezellen-belasting, welke alle
ongehuwde Italianen van meer dan vüf-en-
twintig jaren betalen moeten, en uit de op
brengst daarvan heeft hij de Onera mater-
ni!a cd ïnfanzia geschapen: het werk van
moederschap en kindsheid.
Een ernstig cnvel
De maternita zooals het werk gewoonlijk
wordt genoemd, beschikt over een enormen
stat' van geneesheeren en verpleegsters, die
in klinieken en kleine wijkgebouwen, toe
komstige moeders van raad aienen, verzor
gen en ten slotte bijstaan. Betrekkelijk staat
het werk nog in zijn kinderschoenen, maai
de cijfers van 1Ö30 zeggen toch al veel: er
werd namelijk 1.140.0G0 maal hulp verstrekt
aan 1-72.741 vrouwen. Terwijl er in het af
geloopen jaar 495.000 kinderen geboren wer
den! De vlucht, welke de matemitï geno
men heeft, is ongetwijfeld een bewijs van de
behoefte, welke er aan bestond.
Nu heerscht er in Italië echter een kwaad,
dat de afmetingen van een nationale ramp
begint aan te nemen. Gemiddeld zijn er
thans van de honderd kinderen, die geboren
worden, reeds ruim dertig van ongehuwde
moeders, terwijl dit getal nog steeds omhoog
gaat. Natuurlijk wordt de maternita juist
voor zulke gevallen meer en meer een uit
komst, en al kan men den minister niet
heelemaal ongelijk geven, toen hij heden
avond in de Kamer zeide dat de staat veel
en groot kwaad voorkomen kan wanneer
men in het buitenrechtelijke kind minder de
zonde der ouders dan den burger van morgen
wil zien om andere redenen schuilt hier
een ernstig gevaar.
De maternita doet beslist niets voor niets
sn ook de armste vrouw krijgt beneden een
minimum van 60 65 gulden geen hulp.
Deze bepaling echter geldt alleen voor de
gehuwde moeders! De ongehuwde geniet
niet alleen gratis verpleging en hulp, maar
ontvangt bovendien tot aan de meerderja
righeid van haar kind een maandgeld en,
in het geval er iemand is, die met haar trou
wen wil, een eenvoudig meubilair voor haar
huis, een uitzet en den bruidsschat, waarbui
ten nu eenmaal geen huwelijk mogelijk is.
De „moralisten" deze schimpscheut was
waarschijnlijk bedoeld voor de Oss. Rom., da
vereeniging voor „Eer en Deugd" en derge
lijke. die zich tegen deze regeling aanhou
dend verzetten; zullen echter, volgens den
minister, hun zin niet krijgen. Wat te be
treuren valt als een zwarte schaduw op een
zoo nuttige instelling.
Strikken aan de wiegen
Een fascistische oekaze is het, dat de ge
boorte van alweer-een-Italiaan feestelijk en
openlijk moet worden gevierd. Nastri alle
culle! Strikken aan de wiegen, leest u in
de kranten, op aanplakbiljetten, op strooi-
brieven. En waar de burgers nogal eens in
gebreke blijven, zorgt de fascistische partij
er zelf voor, dat groote, wit-zijden strikken
kunstig aan de huisdeur bevestigd worden
en daar een week blijven hangen.
Vooral door de algemeene Italiaansche ge
woonte, om niet voor het allerlaatste oogen-
blik hulp in te roepen, luidt dit gebruik tot
de aardigste gevallen.
Een paar weken geleden, bijvoorbeeld, werd
heel de haven van Napels in beroering ge
bracht door het binnenloopen van een schip
met de witte vlag in top. Wat er aan de
hand was? Aan boord had een blijde gebeur
tenis plaats gehad en bij gebrek aan een
strik had men een witte vlag geheschen!
De burgers van Milaan werden vergast op
het schouwspel van de locomotief en een
wagon van een trein, welke een volle week
met witte strikken gesierd op het station
ter bezichtiging stonden.
Rome, 8 Maart. J. H.
Alle R.K. Vereenigingen, welke tot taak
hebben of willen nemen de uitzending van
zwakke kinderen naar buiten, waren Woens
dagmiddag in de Sociëteit „St. Bavo" te
Haarlem bijeen om te komen tot de op
richting van de Diocesane Vereeniging van
Kinderuitzending in het bisdom Haarlem.
De vergadering werd geopend door den
Hoogeerw. Zeergel. heer prof. J. H. Niekel,
als voorzitter van den Diocesanen Jeugdraad
in het Bisdom Haarlem, die na zijn ope
ningswoord de leiding der vergadering over
droeg aan den Zeereerw. heer rector J. A.
Voorham, voorzitter van den door Z H. Exc.
Mgr. Aengenent aangewezen commissie, wel
ke een goede Diocesane organisatie van de
Katholieke Kinderuitzending in het bisdom I den. eindigde prof. Niekel.
Rotterdam; G. v. d. Schoot O. F. M., Gou
da; C. Fluitman, Enkhuizen; J. Hulsman,
's-Gravenhage; P. de Lange, Amsterdam, en
mr. H. W. J. M. de Jong, Den Haag, rechts
kundig adviseur.
Prof. Niekel zette na een welkomstwoord
uiteen den gang van zaken, welke er toe
geleid heeft, dat aan hem de leiding werd
toevertrouwd van den Diocesanen Jeugdraad,
die alles, wat door en voor de katholieke
jeugd gedaan wordt, tot één geheel moet
vormen, daarin bijgestaan door de paro
chiale jeugdraden en inter-parochiale veree
nigingen. Aan hem is het jeugdwerk in het
geheel opgedragen en hij zal trachten, dat in
de toekomst de belangen van de jeugd, waar
dit nog niet het geval is, beter behartigd
worden.
Spr. las voor, wat in de Diocesane Synode
omtrent de godsdienstige en verdere opvoe
ding der schoolgaande jeugd staat, waaruit
blijkt, dat tot die taak ook behoort de uit
zending van zwakke kinderen naar buiten,
en releveerde dan de instelling van meer
genoemde commissie om tot een zelfstandige
diocesane organisatie op dit terrein te ko
men.
Hoewel de commissie wel bewust was van
de nuttige werking van de reeds op dit
terrein bestaande vereenigingen en haar on
ontbeerlijkheid, is, volgens spr toch geen
contact met deze gezocht, omdat het een
zelfstandige vereeniging zal worden.
Evenwel, zoo verklaarde spr., hoopt de
commissie de medewerking en adviezen van
deze vereenigingen te ontvangen, opdat door
dezen invloed concept-statuten en voorloopig
reglement, welke na verscheidene vergade
ringen en besprekingen, met het R.K. Huis
vestingscomité te 's-Hertogenbosch gevoerd,
zijn opgemaakt, doch waarbij omtrent het
punt kolonie-verpleging nog geen overeen
stemming is bereikt, naar wensch vastgesteld
zullen kunnen worden.
Met een felicitatie aan het adres van de
commissie en den wensch uitsprekend, dat
Mgr. Aengenent heden verblijd zal kunnen
worden met de oprichting van een vereeni
ging, waarmede Z. H. Exc. voor den dag zal
kunnen komen en waardoor het jeugdwerk
nog beter dan voorheen zal kunnen geschie-
moest voorbereiden, opdat daardoor de noo-
dige eenheid zou worden verkregen en
overal ook het noodige zou worden gedaan.
Het voorloopig bestuur dezer commissie
bestaat uit de volgende personen: J. A.
Voorham pr„ Amsterdam, voorz.; S. Braak
man pr.. 's-Gravenhage, seer.; dr. J. Grib-
ling, Delft, penningm.; G. Kerkvliet pr.
Rector Voorham zeide, de leiding van deze
vergadering aanvaard te hebben met den
zelfden schroom en dezelfde bezwaren als
waarr. ede hij het voorzitterschap der voor
bereidende commissie op zich nam, omdat hij
overtuigd was van de groote moeilijkheden
die de totstandkoming van de noodzakelijke
eenheid in dit werk met zich zou brengen.
(Ingezonden)
Destijds is
Haarlem in
door den Gemeenteraad van
beginsel aangenomen een
motie-Bijvoet, waardoor allereerst besloten
werd, zonder dat de Haarl. Winkeliers hier
om hadden verzocht, integendeel er zich
tegen hadden verzet, dat alle Winkel
zaken van Haarlem op de Donderdagen na
I uur den heelen middag en avond gesloten
zouden zijn. Dispensatie (en dit is eigenlijk
de strekking der motie-Bijvoet) zou alleen
worden gegeven aan eiken Winkelier, die
zou toetreden tot een Collectief Contract,
d^t gesloten zou worden door de Midden
standscentrale ten eenre en door de Be
sturen der 3 pl. Kantoorbedienden-organi
saties ter andere zijde.
In een latere vergadering van den Ge
meenteraad is dit beginsel-besluit (motie-
Bijvoet) allereerst bekrachtigd, doch tege
lijkertijd aangevuld met een motie-Visser,
waarbij besloten werd, dat men het Collec
tief Contract kon inrichten, zooals partijen
zouden overeenkomen, doch boven alles
werd deze eisch gesteld: „in ieder geval
moet de halve vrije dag een middag zijn."
Volgde op 9 Februari een vergadering ten
Stadhuize van het Dagel. Bestuur der Mid
denstandscentrale met vertegenwoordigers
der 3 Kantoorbedienden-organisaties, onder
praesidium van den Wethouder M. Rooden-
burg.
In de officieele Notulen, ten Stadhuize
opgemaakt, lezen wij o.m.:
„De lieer van Tetering informeert of de
regeling, welke men zich heeft gedacht,
de mogelijkheid opent, dat een patroon,
die het met zijn personeel volkomen eens
is kunnen worden, ook ontheffing van B.
en W. krijgt, ongeacht of de vrije tijd
voor dat personeel juist op dezelfde wijze
is geregeld als in het Collectief Contract.
In dit verband stond enkelen Raads
leden voor oogen een Commissie van Be
roep, welke zou kunnen beslissen, in ge
vallen, waarin patroons het eventueel
niet met hun personeel omtrent den
vrijen halven dag eens zouden zijn.
De Voorzitter gelooft, dat zulks niet
zou beantwoorden aan de bedoeling van
de motie-Bijvoet, zooals die, na amen-
Een brand, waarvan de
blussching levendig her
innerde aan den brand
van het Leidsche stad
huis, die eenige jaren
geleden plaats vond,
heeft Zaterdag te Lon
den plaats gehad. Het
was de geweldige brand
van Tower Bridge in dc
Engelsche hoofdstad, die,
ondanks het harde wer
ken van de Londensclie
spuitgasten, acht en
veertig uur aanhield. De
koude was zeer hevig,
zoodat het bluschwater
in ijspegels veranderde.
Hiernaast een foto van
den brand
deering door den heer Visser, werd aan
genomen.
De heer Jacobson verklaart, dat de Alg
Ned. Bond van Handels- en Kantoorbe
dienden bepaaldelijk een vrijen middag
voor het personeel wenecht en een wette
lijk verplichte middagsluiting voor win
kels den meest geëigenden weg acht om
dat voor het personeel te bereiken.
Daarna heeft ondergeteekende nog een
persoonlijk onderhoud ten Stadhuize gehad
met den Wethouder Roodenburg en ook toen
is door den Wethouder uitdrukkelijk ver
klaard, dat de keuze van den dag weliswaar
vrijgelaten wordt, doch dat de halve dag
voor alle bedrijven en te allen tijde moest
zijn een vrije middag, zonder uitzonderin
gen
Ziedaar, mijne lezers, de ware en nuchtere
feiten, waarmede de Middenstandsorganisa
ties hadden rekening te houden bij het be
palen harer gedragslijn.
Aan e.v. mogelijkheden, zooals door Mr.
Dr. F. A. Bijvoet in zijn artikel geschetst,
hadden onze organisaties niets, noch eenig
houvast. En, bovendien, zij hebben alle re
den in deze zéér wantrouwend te zijn na de
opgedane ervaringen in de z.g. „Bevredi
gingscommissie" van het Gem. Gasbedrijf,
waarin zij met de z.g. „goede trouw" op de
meest ergerlijke wijze in de luren zijn ge
legd.
„In ieder geval een vrije middag!" Dat
was het mes op de keel van onzen Handel-
drijvenden Middenstand, aan welke men met
dezen eisch een collectief contract wilde af
dwingen.
En nu ben ik het volmaakt eens met Mr.
Dr. F. A. Bijvoet, die een dergelijke uitdruk
king gaat zoeken in een dubbeltjes-sensatie
roman, doch kenschetsend is het, dat het
juist in dergelijke lectuur is, waarin de
gestie van een Raad eener stad van 120.000
zielen, van een motie- en amendement-in
diener in den jare 1931, gericht tegen een
belangrijk en actief deel der inwoners onzer
stad, ter wille van partij-koketterie, met
succes voor sensatie-lezers kan beschreven
worden.
Aanvankelijk was er bij ons nog plaats
voor de gedachte aan welmeenende bedoe
lingen des Heeren Bijvoet, doch nu hij in
zijn jongste artikel het amendement-Visser
(in ieder geval moet het een middag zijn)
in bescherming neemt, nu kan en moet de
Middenstand van Haarlem en verre Om
streken weten, wat voor vleesch hij met den
heer Mr. Dr. F. A. Bijvoet in de kuip heeft.
Mijne lezers, de leiding der Haarl. Mid-
denstandsvereenigingen kende dus de feiten,
hierboven geschetst, en wij vragen het ieder
eerlijk en onbevooroordeeld, of een Midden
stand, die zichzelf respecteert, alzoo, met
het mes op de keel, een collectief contract
kon aangaan of pleit het niet veeleer voor
zijn eergevoel, dat hij een dergelijke onwaar
dige propositie verre van zich werpt?
Er kome dan over ons wat wil, doch dan
zullen we wel verder zien, want: „II y a
encore des juges a Berlin!"
Over de besluiten der 3 Middenstandsver-
eeniglngen en onzer Middenstandscentra'.e
hebben wij een, en op uitdrukkelijk verzoek
der vergaderden, krachtig gesteld communi
qué uitgegeven. In dat communiqué kondig
den wij aan een gedocumenteerd betoog aan
het adres van B. en W.
Mr. Dr. F. A. Bijvoet heeft in jeugdige on
bezonnenheid, welke hem reeds meermalen
parten heeft gespeeld, dit betoog niet afge
wacht, noch heeft hij het der moeite waard
geacht eens met ons te komen praten.
Thans heeft hij zich laten verleiden tot
het schrijven van dingen, welke wellicht
anders in de pen waren gebleven.
In zijn algemeen protest tot de Midden
standscentrale heeft hij, het Katholiexe
raadslid en de Katholieke Advocaat-Procu
reur, het noodig geacht uit deze neutrale
organisatie vooral tot mikpunt te nemen den
ondergeteekende, den voorzitter der R. K.
Middenstandsvereeniging.
Mij persoonlijk deert zijn aanval aller
minst, doch hij moge dit wel weten, dat de
H. en I. Middenstand van Haarlem en Om
geving dit optreden van Mr. Dr. F. A. Bij
voet niet licht vergeten zal.
Het woord is thans aan Mr. Dr. F. A.
Bijvoet.
Zijn er na deze uiteenzetting voor hem
nieuwe gezichtspunten gekomen, welke hJj
te voren niet heeft kunnen overzien, dan
bied ik hem alle gelegenheid met mij te
komen praten.
Ten slotte is het laatste woord aan mij,
den aangevallene.
P. J. M VAN TETERING,
Voorzitter der
R. K, Middenstandsvereeniging.
De tallooze gevaren, die den mensch rondom de Amsterdamsche Poort omringen, tracht
de gemeente zooveel mogelijk te vermin deren. Nu is er weer een vluchtheuvel
geplaatst op de Costvest, waarlaDgs veel verkeer richting stad gaat. Of deze oplossing
weer afdoende zal zijn? Afwachten en cxpcrimentcercn
Door den bijstand en de voorlichting der
commissieleden en anderen is de chaos,
waarvoor de commissie geplaatst werd, weg
gewerkt en nu moet besproken worden, wat
in de toekomst gedaan zal moeten worden.
Spr. ging na het voorbereidend werk der
commissie, die tot een goeden leidraad is
gekomen, zoodat de Diocesane organisatie
zelfstandig zal zijn, en hoopte, dat allen zou
den toetreden, opdat men hedenmiddag tot
een resultaat zou komen.
Alvorens de besprekingen over de con
cept-statuten aanvingen, brachten de aan
wezigen verscheidene vragen naar voren,
waarin o.a. gevraagd werd, hoe de verhou
ding zou zijn tusschen de nieuwe vereeni
ging en Herwonnen Levenskracht, die ook
kinderen uitzendt, op welke financieele basis
de vereeniging geplaatst zou worden: uit
stelling van de statutenbehandeling om na
der overleg te plegen met de hoofdorganisa
ties; anderen zouden het betreuren, indien
niet de financieele regeling over het R.K.
Huisvestingscomité in Den Bosch zou gaan
en wenschten overleg met „De Hanze" te
's-Gravenhage, die werkende is, om te ko
men tot uitzending van zwakke midden
standskinderen.
De verschillende sprekers werden beant
woord. Betreffende H. L. werd gezegd, dat
deze vereeniging zich bepaalt tot het uit
zenden van t. b. c.-kinderen van een be
paalde groep menschen en dat een aparte
vereenigig zich beter zelfstandig aan de uit
zending van zwakke kinderen kan wijden.
Prof. Niekel bleek uit de besprekingen groo
te sympathie voor Den Eosch en hij deelde
mede, dat het hier volstrekt niet tegen Den
Eosch gaat. Wanneer een diocesaan verband
opgericht wordt, moet de verhouding om
trent Den Bosch bepaald worden. Eerst
moet echter vaststaan, of de vereeniging
opgericht wordt.
De heer Hulsman lichtte nog toe, hoe
men omtrent één punt nog niet tot over
eenstemming met Den Eosch kon komen en
achtte het niet de juiste methode van Den
Bosch, buiten de commissie om een verkeer
den indruk wekkende circulaire te versprei
den.
Rector Braakman zeide, dat, nu een be
tere organisatie zal worden gesticht, de oude
organisatie hervormd moet worden, in het
belang van het zwakke kind.
Ook rector Voorham betreurde het zenden
van de circulaire door Den Bosch en las
daarna de overeenkomst met het R.K. Huis
vestingscomité en de Diocesane Vereeniging
voor.
Hierna deelden de afgevaardigden mede,
zich met de .oprichting der Diocesane Ver
eeniging te kunnen vereenigen, zoodat tot
oprichting werd besloten.
De behandeling der concept-statuten werd
uitgesteld tot een volgende vergadering.
Rector Voorham hoopte, dat de jonge
vrucht goed zou mogen gedijen en tot groo-
ten bloei zal komen in het belang van de
jeugd.
Na een dankwoord gericht te hebben tot
prof. Niekel, sloot hij de vergadering met
den christelijken groet.
Den secretaris, evenals den penningmees
ter werd dank gebracht voor hun harde
werken.
Tot leden van de kascommissie over het
jaar 1931 werden benoemd de heeren Beau
fort en Sikkelerus.
Vervolgens werd het jaarverslag van de
kascommissie uitgebracht door den heer P.
Rosenhart.
Op 1 Januari 1931 telde de afdeeling Haar
lem 2023 betalende leden, waardoor bleek,
dat Haarlem in vergelijking met de groo-
tere steden geen slecht figuur slaat.
De aftredende bestuursleden, de heeren P.
Kouwenhoven en K. Coebergh, werden her
kozen, terwijl in de vacature Speet geen
nieuw lid werd gekozen, met het oog op de
aanstaande reorganisatie.
Vervolgens werd de komende propaganda-
avond besproken, waarop n:et meer zooals
vorige jaren een spreker zal uitgenoodigd
worden. Deze avond zal plaats hebben op
19 Mei 1931, waarop het K. R. O.-orkest zal
concerteeren.
Ock niet-leden zullen toegang hebben, te
gen betaling van een zeker bedrag, dat voor
c'e leden aanmerkelijk gereduceerd zal wor
den.
Verscheidene wenschen werden voor dien
avond nog naar voren gebracht.
Nadat de secretaris nog verslag had uit
gebracht van de Technische Club, werd de
vergadering dcor dén voorzitter onder dank
en met den Christelijken groet gesloten.
De afdeeling Haarlem van den K. R. O.
hield gisterenavond in het gebouw van de
Jozef gezellen een vergadering.
De voorzitter,' de heer P. Kouwenhoven,
opende de vergadering met den Christelij
ken groet en een hartelijk welkom tot alle
aanwezigen.
Spr. wierp een terugblik op het afgeloo
pen vereenigingsjaar en meest constateeren,
dat het ledental weer gestadig was vooruit
gegaan.
Spr. memoreerde de jubileumactie, welke
een groot succes werd. Hij zeide vervol
gens te moeten constateeren, dat de K. R.
O. niet alleen kwantitatief, doch ook kwali
tatief was vooruitgegaan en dat andersden
kenden het werk van den K. R. O. zeker
weten te waardeeren.
Ingekomen was een schrijven van den
heer Paul Speet, waarin deze bedankte als
bestuurslid van- de afdeeling Haarlem, we
gens verhuizing naar Hilversum.
De voorzitter bracht den heer Speet hulde
voor het vele en groote werk, dat hij niet
slechts voor de afdeeling, doch ook voor den
geheelen K. R. O. had gedaan.
Besloten werd hem uit de vergadering een
dank-telegram te sturen.
Vervolgens was een schrijven ingekomen
van den- heer Beaufort, die namens de kas
commissie de bescheiden van den penning
meester had nagezien, alles in orde had be
vonden, maar niet op deze vergadering aan
wezig kon zijn.
Den heer Eeaufort werd naar aanleiding
van dit schrijven dank gebracht voor zijn
mceite.
Onder de ingekomen stukken waren voorts
3 stuks ontwerp-statuten.
De voorzitter deelde mede, dat de K. R. O.
een reorganisatie moet ondergaan.
De Bond van Katholieke Radiovereenigin-
gen zou gaan verdwijnen, terwijl de K. R. O.
als volgt zou ingedeeld worden: De Fede
ratie K. R. O., het „opperwezen" dus, ver
volgens de vijf diocesane bonden, die ge
vormd worden door de plaatselijke afdee-
lingen.
Voor ieder van deze drie „groepen" waren
statuten gemaakt, die voor de afdeelingen,
en voor de diocesane bonden gelijkluidend
waren.
De voorzitter vergeleek de bestaande sta
tuten met de nieuwe en noemde de ver
schillen en las tenslotte ook de statuten van
de Federatie en den Diocesanen Bond voor.
Ook wipd medegedeeld, hoe de respectie
velijke besturen er uit zouden zien.
Voor ieder der Diocesane Bonden zal
rechtspersoonlijkheid worden aangevraagd.
Uit het jaarverslag bleek, dat hard voor
den K. R. O. was gewerkt.
Hulde werd gebracht aan de pajochieele
Propagandaclubs, die met den grootsten ijver
nieuwe leden hadden aangeworven.
Uit het financieel jaarverslag bleek, dat
1350 kwitanties waren geïnd met een totaal
bedrag van f 6133.05, waarvan 80 pet. aan
den K. R. O. was gegeven.
In kas was een saldo van f 220.05.
Het jaarverslag
Aan het jaarverslag der Haarlemsche
Hypotheekbank over 1930 is het volgende
ontleend:
Bij een uitgezet bedrag van hypotheken
van 7 625.030.en een geplaatst bedrag
van 4.749.500.aan pandbrieven was de
uitbreiding van het bedrijf iets sterker dan
over 1C29.
In de eerste helft van 1930 kon als rente
voor de hypotheken nog 514 en 514
werden verkregen, maar in de tweede helft
van het jaar was de te bedingen hypotheek
rente tot 5 geclaa'd.
Als gevolg daarvan werd de afgifte van
5 pandbrieven gestaakt en die van 414
met zeer veel succes hervat. Het aanbod van
pandbrieven ter inkoop was over 1930 "-er
veel kleiner dan over het voorgaand jaar.
De hypotheken, boven 5V4 rente dra
gende, werden voor een zeer belangrijk deel
afgelost of, voor zoover zij voor verlenging
in aanmerking kwamen, tegen 5 of iets
daarboven gecontinueerd.
Deze factoren hebben de rer.temarge, het
verschil tusschen op hypotheken te ontvan
gen en op pandbrieven te betalen rente
de hoofdbron voor de winst ten ongunste
beïnvloed.
Rekening houdende met de algemeene
klachten over malaise in binnen- en bui
tenland, daling van jandp' ijzen, enz. geeft
ons hypotheekbankbedrijf alle reden tot te
vredenheid.
Met groote erkentelijkheid en waardeering
wordt in herinnering gebracht de onverd 'o-
ten toewijding, gedurende bijna 40 jaar,
door een oud-vexrziiter, Jhr. dr. A. j.
Rethaan Macaré. voor de vennootschap be
toond en de langjarige en belangrijke
diensten, die hij haar heeft bewezen.
In den loop van 1930 werden 268 aandeelen
overgeboekt. Geene overschrijving vindt
plaats dan na gunstige informatie omtrent
den vermogenstoestand van den nieuwen
verkrijger. Voor zoover ons bekend, werden
de aandeelen verhandeld tegen koersen van
305% tct 335%.
Volstorting had plaats voor 58 aandeelen.
De numme s der volgestorte aandeelen zijn
aan het slot der lijst van aandeelhouders
vermeld.
Op 31 December 1930 telde de Bank 109»
aandeelhouders.
Voor het overgroote gedeelte kwam de
winst voort uit hetgeen aan hypotheekrente
meer werd ontvangen dan aan pandbriefren
te moert worden uitbetaald. Verder d'oegen
tot de winst bij de provisiën bij het afslui
ten van nieuwe en bij het verlengen van af-
loopende leeningen, benevens de vergoeding
by vervroegde aflossing van ter leen ver
strekte gelden.
In het begin van het jaar konden wij over
gaan tot de plaatsing van 414 pandbrieven
en de uitgifte van stukken - an 5% staken.
Evenwel niet dan tegen een belangrijk koers
verlies in den beginne. In den loop des
jaars werd de pari-koers bereikt en over
schreden. Het disagio ad 66 004.25, vermin
derd met het avio, d"or inkoop verkregen,
ad ƒ8.250.55 wordt ten bedrage van 57.753.70
door ons gebracht ten laste van de mede
daarvoor aangewezen extra-reserve.
Voor de waardeberekening der effecten if
aangenomen de laatste officieele koe snotee-
ring in 1930, die van 30 Decemljpr, terwijl de
Russische en Hongaarsche fondsen, ongeacht
den beurskoers, pro memorie zijn vernield.
Het saldo der bedrijfsrekening over 1930
bed reeg f 408 82150. waaronder het onver
deeld saldo 1929 ad 619.95.
Na aftrek dor onkosten ad 106.521.29
bliift er een saldo van 302.300.21.
Het komt ons gewenscht voor daarvan aar
te wenden: voor afschrijvingen 7.030.65
voor creatie van een rekening Buitengewo
ne Reserve 20 000.welke gewenscht word'
geacht in verband met de onzekerheid dei
tijdsomstandighedenvoorts om 1 668.91 tf
doen overgaan naar volgende jaarrekening
Na voldoening der dividend en tantième
belasting ten bedrage van f 21.587.64, blijf:
voor te verdeelen winst 252.013.01.
Daaruit kan over de verplichte stortinf
worden uitgekeerd dertig gulden oer aandeel
De balans sluit met een bedrag var
4G.293 036.46, de winst- en verliesrekeninr
met een bedr ag van 2.179.586.16.
„O. M. S."—,,'T SPAARVE"
Dinsdag speelden voor dezen massakam;
de 2e klassers. Uitslag:
„O. M. S." 58, 86, 85 52. Totaal 281 car.
„'t Spaame' 100, 100, 100, 100. Totaal 400 car.
