Buitenlandsch oJ^Cieuws
feuilleton
Vergeet niet
Kapitaalsvlucht uit duitschland - goud-
DE DRQOMER
D'V* Dames en.
Kinderkleeding
Neem Vfybe/-//
PERDE BLAD
WOENSDAG 18 MAART 1931
BLADZIJDE l
BRIEVEN UIT DUITSCHLAND
TEVEEL IN FRANKRIJK - EEN ILLUSIE?
Eerst
kijken
De Douaneconferentie
Totale mislukking
Het verraad te Jaca
Het vonnis van den krijgsraad
Communisten in Britsch-Indië
Engelsche
Luchtvaartbegrooting
M millioen hooger
Revolutionnaire sfeer in
N.-Zuid-Wales
Het Nationaal-Socialisme
Een nieuwe kerkelijke veroordeeling
Gemengde Buitenlandsche
(Berichten
Het raadselachtige geval Ellis te
Londen
De ramp met de „Viking"'
Onvoorzichtigheid oorzaak?
Een moordproces
te Regensburg
Misdaad om verzekeringsgeld
RADIO-OMROEP
Koning Gustaaf bij het tennisspelen
gewond
tijdens de schoonmaak
Berlijn, 13 Maart 1931
Hoewel, om de hooge belasting en uit vrees
v°°r binnenlandsche onlusten, ongetwijfeld
°°k in Holland belangrijke sommen zullen
2iin in veiligheid gebracht, is voor de meeste
Vermogende Duitschers toch Zwitserland de
"'J uitstek betrouwbare „safe" waarschijn-
•*lk ook wel voor enkele vermogende Hol
anders.
In 1913 werkten de Zwitsersche hypotheek
banken met 3!4 millioen franc kapitaal. In
'929 met 7 millioen franc, wat eenvoudig
Verk!aard kan worden uit toenemende wei-
Vaart in het eigen land. In de groote Zwit-
®6!'sche banken lag in 1913 een kapitaal van
millioen franc, in 1929 het viervoudige,
6360 millioen. Wat alleen kan verklaard wor
den uit het toestroomen van vreemd kapi
taal, voornamelijk uit Duitschland.
Milliarden Duitsch kapitaal zijn in het
buitenland neergelegd tegen lage rente. Voor
publieke en private ondernemingen moest van
bet buitenland worden geleend tegen zeer
booge rente. Om „heimatstreue" zonen van
b land met gewetensbezwaren en vrees voor
staaf, tegemoet te komen, wilde de regeering
®en belastingamnestie-wet indienen. Met een
beroep op vaderlandsliefde en edelmoedigheid
V'erd den belastingontduikers de verdiende
straf kwijtgescholden, als zij hun geld lieten
Vepatrieeren. Wat zij den fiscus hadden ont
trokken aan belastingpenningen gedurende
ben tijd dat hun kapitaal buitenslands was,
Jouden zij niet behoeven na te betalen. Een
kostelijk wetje, bij de ijzeren wet, die den
ftacus machtigt, armzalige inboedeltjes voor
®un spotprijsje te verschacheren, als de be
lastingschuldige zijn laatste termijntje niet
ban opdiepen. Het wetje is wel in de finan-
tieele commissie van den Rijksdag ter spra-
be gebracht, maar van de baan geschoven
eh de vluchtelingen zijn niet teruggekeerd.
Belangrijke werken moesten worden stop-
Suzet. Groote projecten te algemeenen
butte en tot leniging van de werkloosheid
V'erden opgegeven. No money! Er schijnt
uchter een straal door de duisternis te wil-
tah breken. Wat Duitschland te weinig heeft,
beeft Frankrijk te veel. Daar ligt aan zui-
Ver goud een bedrag van bijna 5 milliard
Sulden. Deze enorme goudvoorraad werkt on
gunstig op den omloop van bankpapier, ver-
boogt het prijsniveau. De Fransche rentenier
ban nauwelijks 2 pet. rente van zijn geld
brij gen.
Men schijnt er eindelijk tot het inzicht te
tajn gekomen, hoe productief Fransch kapi
taal kan worden uitgezet in Duitschland.
*I®fc zijn de materieele voordeelen, die den
Transchman verlokken zijn geld in Duitsch-
and uit te zetten tegen minstens driemaal
be rente, die hij er in het eigen land voor
krijgen kan en met evenveel zekerheid of
Risico. Ook hier werden de materieele voor
delen voor het eigen land niet onderschat.
Heeds de vermindering der werkloosheid zou,
boiitiek en economisch, een zegen zijn. Maar,
kuifs in kringen, waar men dit niet verwacht
kou hebben, wordt gewezen op ideëele ge
volgen van deze niet onbaatzuchtige toe
nadering. Duitschland kromt zich onder het
luk van Versailles en verweert zich tegen
bu beschuldiging, alleen den wereldoorlog ont
ketend te hebben, waaraan in het bijzonder
frankrijk vasthoudt. En toch is Duitschland
biet vervuld van haat tegen Frankrijk. Men
's hier de mannen van Versailles allesbehalve
Hdendschappelijk gezind en de Fransche
uhauvinisten en nationalisten wenscht men
Van harte naar de maan, maar aan waar-
beering, ja zelfs bewondering van het
bkansche volk in het algemeen, ont
breekt het hier niet, ook niet in Duitsch-
bationale kringen. Wat de nationaal-socia-
Usten ervan maken, kunnen we buiten be-
chouwing laten; deze Duitsche „camelots du
ui" zullen hoogstwaarschijnlijk na eenigen
bd inkrimpen tot een zang- en boksclub.
Zou inderdaad Frankrijk met zijn rijkdom
men Duitschland helpen in zijn nood door
®ubrek aan kapitaal; zou Duitschland met
rbn nu braakliggende energieën Fransch ka
staal productief maken en daarmee Frank-
b'jk wederkeerig helpen in zijn nood door
uvervloed aan kapitaal, door idealisme aan
bu eene zijde en baatzucht aan beide zijden
tQt elkaar gebracht; zou men den weg ge-
-
Amsterdam,
'ueuwendijk 225-229
Utrecht,
Oude Gracht 151
baand mogen achten naar vriendschap tus-
schen de beide groote naties, althans naar
een vredig naast elkaar leven en streven?
Hier hoopt men dat in alle gematigde
kringen van links en rechts. Dat de Duit-
scher zoo hartelijk en taai haten kan als de
Franschman, geloof ik niet. Wel weet ik, dat
hü niets en niemand in de wereld zoo hate
lijk haten kan als zijn eigen landsman van
andere politieke richting. Hij zal nog liever
Poincaré of een fanatieken camelot du roi
aan zijn hart drukken dan de hand van een
landsbroeder, die 't in de politiek niet eens
met hem is. We begrijpen het wantrouwen
van Frankrijk tegen Duitschland, maar als
„la Nation généreuse" eens het Duitsche volk
de hand zou toesteken, het zou zich een trou-
weren vriend verzekerd hebben, dan het ooit
gehad heeft.
Een illusie? Dan is ook de vredesbeweging
een illusie! Wantrouwen en Versailles zijn
de gevaarlijke klippen.
Moge het in elk geval heel prozaïsch en
baatzuchtig beginnen met geld leenen en
goede rente betalen. De liefde van den man
zeggen ze! gaat door de maag. Het is
tusschen Michel en Marianne al niet anders.
Marianne geeft de duiten en ze zal tot haar
profijt ervaren, dat Michel zijn handen uit
de mouwen weet te steken. Ze zal hem er
kentelijk zijn voor de grooteré productivi
teit van hare contanten en hem ten slotte
wel in de armen vallen. Wel een luchtige
tirade met happy end, maar, nuchtere
amice, moet het tenslotte niet zoo gaan,
willen we vrede hebben in Europa?
H. L.
De in de eerste Europeesche Douanetarie
ven-conferentie aangenomen z.g. Handels
overeenkomst van 24 Maart 1930 is blijkens
het verloop van de gisteren gehouden be
sprekingen als definitief mislukt te beschou
wen.
De Engelsche regeeringsvertegenwoordiger
drong aan op aanneming van het Engelsche
voorstel. Het Engelsche voorstel werd onder
de 13 regeeringen, welke de overeenkomst
hebben geratificeerd, in stemming gebracht.
Italië, Zwitserland en Spanje stemden te
gen. De overige regeeringen namen het voor
stel onder voorbehoud aan, hetgeen dus
practisch gelijk staat met verwerping van 't
voorstel.
In de Douane-conferentie werd op voorstel
van den Zwitserschen Regeeringsvertegen
woordiger besloten een protocol aan te ne
men, hetwelk de navolgende punten bevat:
1. De Europeesche Conferentie inzake een
Douanebestand constateert, dat een overeen
stemming over de inwerkingtreding van de
handelsovereenkomst per i April as. niet mo
gelijk is gebleken.
2. De vraag, of op een later tijdstip de
Europeesche Conferentie ter bespreking van
de inwerkingtreding zal bijeenkomen, bleef
onbeantwoord.
Dit protocol zou in de zitting van heden
ochtend door de ratificeerende mogendheden
moeten worden aangenomen. Voorts wordt
een resolutie voorbereid, waarin de Euro
peesche Commissie verzocht wordt van haar
kant de kwestie van de inwerkingtreding te
onderzoeken.
Er wordt op gewezen, dat de verantwoor
ding voor de mislukking van de handelsover
eenkomst uitsluitend op rekening komt van
de Engelsche en Fransche regeeringen. De
Fransche regeering heeft geen bindende ver
plichtingen inzake de ratificatie op zich wil
len nemen, terwijl de Engelsche regeering de
bemiddelingsvoorstellen van Duitschland,
Italië en Nederland, welke een zij het ook
beperkte, inwerkingtreding per 1 April mo
gelijk maken, heeft afgewezen. Per 1 April
loopt de eerste overeenkomst inzake een ta-
rievenbestand af. De vraag, of zij na dien
datum nog juridische beteekenis heeft, kan
moeilijk worden beantwoord, aangezien bij de
langdurige besprekingen van gisteren betref
fende deze juridische aangelegenheid geen
overeenstemming werd verkregen. De Confe
rentie zal hedenavond eindigen met de on-
derteekening van het slotprotocol.
Na een beraadslaging, die 36 uur geduurd
heeft, heeft de krijgsraad van Jaca met ge
sloten deuren het vonnis uitgesproken tegen
de 77 beklaagden. Kapitein Sediles werd ter
dood veroordeeld. De andere vonnissen ble
ken alle lager te zijn dan de eischen van
den officier.
In vier gevallen, waarin de doodstraf was
geëischt, veroordeelde de krijgsraad tot le
venslange gevangenisstraf. In 68 gevallen
werden gevangenisstraffen van 6 maanden
tot 20 jaar gegeven. 4 Beklaagden konden
worden vrijgesproken.
De vonnissen moeten nog worden be
krachtigd door den kapitein-generaal van
Saragassa, waarbij eventueel hooger beroep
mogelijk is.
Algemeen verwacht men, dat de ter dood
veroordeelden zullen worden begenadigd.
Verklaringen van Gandhi
Communistische elementen, leden van de
organisatie „De Roode Vlag", hebben hevige
incidenten verwekt tijdens een vergadering
in het district der katoenspinnerijen, waar
Gandhi het woord zou voeren.
De communisten beklommen het spreek
gestoelte, rukten de congresvlag naar be
neden en heschen de roode vlag onder het
geroep „Weg met het congres, weg met
Gandhi!"
Vrijwilligers slaagden er echter in, de con
gresvlag op haar plaats te zetten.
Vervolgens hield Gandhi zijn redevoerin
gen, waarbij hij echter voortdurend door in
terrupties en geschreeuw werd onderbroken.
Hij zeide o.a., dat het congres blijft vast
houden aan de onafhankelijkheidsverklaring
van Lahore, die trouwens op het eerstvolgen
de congres in Karatsji zal worden vernieuwd.
Hij verzekerde vervolgens, dat de congres
delegatie, die deel zou nemen aan de onder
handelingen aan de ronde tafel, opdracht
zou ontvangen geen plan van zelfbestuur
goed te keuren, dat niet de duidelijke ken-
teekenen der onafhankelijkheid in zich
draagt.
Montague, de onder-minister voor Lucht
vaart, heeft gisteren in het Lagerhuis de
begrooting voor Luchtvaart voor het vol
gend jaar, sluitende op een bedrag van
18.100.000 p. st. ingediend, hetgeen een
kwart millioen meer is dan de raming ver
leden jaar.
Montague zeide dat drie nieuwe eskaders
in de verdediging van het moederland zul
len voorzien, overeenkomstig het plan, waar
aan door het Ministerie van Luchtvaart ge
durende eenige jaren gewerkt is.
Groot Brittannië zal dan 42 eskaders be
zitten.
De regeering wenscht iederen luchtbewa-
peningswedloop te vermijden. Van de a.s.
Wereldontwapeningsconferentie worden tast
bare resultaten verwacht.
Brittannië neemt de vijfde plaats in tus
schen de luchtvaartmogendheden, hetgeen
nog meer beteekent, wanneer men bedenkt
dat een grootere verantwoordelijkheid ge
dragen moet worden voor luchtverdediging
in den vreemde.
De uitgaven voor de Britsche Luchtvaart
zijn ongeveer 1% lager dan 5 jaren geleden,
terwijl de Fransche 130%, die van Italië
ongeveer 40% en die van de Vereenigde
Staten meer dan 150% hooger zijn.
Montague refereerde aan de onderzoekin
gen ter verbetering van het materiaal. Hij
wees er op dat ongelukken welke het gevolg
zijn van fouten door gebrekkig vakmanschap
of in het materiaal bijna niet meer voor
komen.
Ten aanzien van de ontwikkeling der ci
viele luchtvaart deelde Montague mede,
dat men zich in de opening der noordelijke
sectie van de route CairoKaapstad mag
verheugen.
Voor het einde van het jaar zal de heele
route in gebruik zijn en verbinding geven
met vele uitgebreide en rijke, doch onont
gonnen gebieden.
Door de voorwaarden van de Engelsch
Italiaansche conventie, welke voorloopig is
goedgekeurd, krijgen de Imperial Airways
toestemming met landtoestellen via Milaan,
Rimini en Brindisi te vliegen.
Een proefschema is ontworpen voor een
wekelijkschen luchtpostdienst tusschen Cal
cutta en Australië, ten einde een schakel te
vormen in den bestaanden passagiers- en
postdienst tusschen Engeland en Indië. De
voorgestelde Britsche Luchtvaartdiensten
in West Indië en tusschen West Indië en
Canada zijn in twee secties verdeeld, n.l.
een met de eilanden die doorgetrokken zal
worden tot Britsch Guyana en een tweede
wekeljjksche dienst tusschen Trinidad en
Montreal over Bermuda.
Het plan hangt af van de medewerking
van Canada. De onderhandelingen zijn nog
in gang.
Montague zeide dat zoolang het rapport
van het Hof van Onderzoek inzake de ramp
van de R 101 niet is bestudeerd, een be
spreking betreffende de toekomstige lucht-
vaartpolitiek voorbarig zal zijn.
Sir Samuel Hoare, Minister van Lucht
vaart in de conservatieve regeering, legde
den nadruk op den snellen groei van de
vernielende kracht der luchtbewapening en
de vermeerdering der door andere volkeren
voor de luchtvaart bestede bedragen.
Hij zeide dat de vermindering der lucht
bewapening ter a.s. ontwapeninpsconferen-
tie voor Groot Brittannië van vitaal belang
zal zijn, mits zij de pariteit van andere
groote mogendheden verzekert.
Aan de Engelsche bladen wordt gemeld,
dat in een Zaterdag gehouden bijeenkomst
der Arbeiderspartij een revolutionnaire stem
ming heerschte en werd aangedrongen op
wapening ter verdediging van Lang, den
premier van Nieuw Zuid-Wales. Theodore,
V^ybert vervangt het gorge!-
Pdrankje. Wybert beschermt U
tegen verkoudheid en infectie
Daarom dagelijks Wybert
te origin dooien
t ii» -II-*S ets
de minister van financiën van het gemeene-
best, is met algemeene stemmen uit de Ar
beiderspartij gezet wegens zijn vijandige
houding tegen Langs politiek van niet-be-
taling van de schulden. Een resolutie werd
aangenomen voor de aanneming van een po
litiek van socialisatie van industrie, distri
butie en geldhandel. Het gevaar dat gedeel
ten van Nieuw-Zuid-Wales zich van den
staat afscheiden wordt met bezorgdheid ga
degeslagen, en een commissie werd benoemd
om daartegen te ageeren door een „All-
for-Australia League" op te richten.
Medegedeeld werd, dat de tegenstanders
van de arbeiderspartij en haar politiek over
het geheele land fascistische groepen en ca-
dettencorpsen vormden.
Naar het voorbeeld van de leiders der
Keulsche kerkprovincie hebben thans ook
de bisschoppen van de kerkprovincie-Pader-
bom een uitvoerige mededeeling tot hun
onderhoorigen gericht.
Allereerst wordt daarin gewezen op het
steeds driester optreden der vrijdenkers. Ter
afwering van de gevaren voor kerk en staat
wordt dringend tot eenheid en saamhoorig-
heid gemaand.
Een belangrijk deel van het schrijven
heeft op het nationaal-socialisme betrekking.
Het nationaal-socialisme, aldus de bis
schoppen, is niet enkel een politieke partij,
maar ook een levensbeschouwing. En als zoo
danig neemt het stelling ten aanzien van
den godsdienst en stelt het eischen op gods
dienstig gebied.
Het program der nationaal-socialistische
partij is in paragraaf 24 openlijk in strijd
met den Katholieken godsdienst.
De stelling: „vrijheid voor alle religieuze
belijdenissen, voor zoover ze niet in conflict
komen met het zedelijkheids- en moraal-
gevoel der Germaansche rassen" gaat lijn
recht in tegen de christelijke beginselen,
want ze verheft het ras boven den gods
dienst.
In haar uiterste consequenties loochent de
partij het zedelijk karakter der Katholieke
Kerk.
Hebben wellicht ook vele Katholieken, in
hun ontevredenheid over de tegenwoordige
politieke en economische toestanden, zich
door de nationaal-socialistische verkiezings
propagandisten laten overhalen en bedrie
gen, dan willen we toch vertrouwen, dat de
zulken in de toekomst het waarschuwend
woord van hun bisschoppen, dat alléén uit
godsdienstige overwegingen tot hen werd ge
richt, gevolg zullen geven.
Daar een ieder, die lid is van een partij,
het geheele program dier partij steunt, is
het voor den Katholiek ongeoorloofd, lid te
zijn van de nationaal-socialistische partij,
zoolang en in zooverre deze cultureel-poli-
tieke opvattingen huldigt, die met de Ka
tholieke leer onvereenigbaar zijn."
Gevolgen van een studentengrap.
Men herinnert zich het raadselachtige ge
val van den 19-jarigen student Francis El-
lis, die den 23en Februari zwaar gebonden
en gekneveld dood op zijn kamer te Cam
bridge werd gevonden. Allerlei gissingen
werden gemaakt betreffende de toedracht
der tragedie. De politie veronderstelde zelf
moord, de moeder van den jongen verwierp
deze veronderstelling, omdat ze uit het ge
drag van den jongen vóór zijn dood niet
kon worden afgeleid. De bekende deskundi-
de dr. Bernard Spilsbury uitte voor de lijk
schouwingsjury de veronderstelling dat Fran
cis Ellis zich aan een goocheltoer had ge
waagd en daarbij was omgerold en in een
kussen gestikt. Niemand echter kon deze
oplossing van het raadselachtige geval vol
doen; daarvoor was het te vreemd.
Thans wordt bekend, dat mevrouw Ellis
kort na de lijkschouwing een brief met een
„bekentenis" heeft ontvangen, schrijft het
Hbld. Deze brief, die klaarblijkelijk met een
verdraaide hand is geschreven en niet werd
onderteekend, werd te Cambridge door een
zonderling uitziend man overhandigd aan een
familielid van mevrouw Ellis. Hij behelst dat
drie studenten Ellis hadden gewaarschuwd,
dat hij niet den spot moest drijven met
spel en sport, doch dat hij deze waarschu
wing in den wind sloeg. Zij hadden hem
daarom gebonden en hem medegedeeld, dat
hij in deze positie zou worden gelaten tot
de „gyp" (de bediende der universiteit) hem
's morgens zou vinden. De prop. Francis in
den mond geduwd, moest voorkomen dat hij
hulp zou roepen. De schrijvers geven uiting
aan hun groot leedwezen over wat is ge
schied en verklaren dat zij hun namen niet
bekend kunnen maken daar zij anders hun
leven zouden verwoesten. Zij wenschten
echter om der wille van hun geweten, me-
HOOFDSTUK IV.
Hat Simon nog geen woord gesproken had
yau zijn ziekenhuis-plan, was niet, omdat
jii tegenkanting van zijn familie duchtce,
taaar omdat het testament hem nog niet
""ettelijk bekend was gemaakt.
Hien middag ging hij, gewapend met een
Notitieboek en een maatstok, naar the
M>bey Het was zijn eerste bezoek aan de
ptaats, sinds die in zijn bezit was gekomen,
toen hij het groote gebouw vóór zich zag,
J^lde hij zijn hart kloppen van een
r'°mfantelijke vreugde.
"Honderden zullen er een plaats in kun-
beh vinden," dacht hij, terwijl hij zich met
,eUzenschreden naar „het beloofde land"
begaf.
Teen hij vlak bij de portierswoning was
Sekornen, hield een meisje van een jaar of
waalf het hek voor hem open.
>,Wel, Winnie, hoe maakt Dumpty het
Midaag?" vroeg hij belangstellend.
..••Och, net als"altijd, sir. Zijn rug doet erg
PlJn."
voor het venster lag een mismaakt jon
getje, met een intelligent, maar pijnlijk ge
zichtje.
„Voor dergelijke patiëntjes zou de Abby nu
voortaan een ideaal tehuis zijn!" dacht Simon
met vreugde.
En, terwijl hij bij het ventje aan bed ging
zitten, vertelde hij hem van zijn plannen,
zoodat Dumpty juichte in dit hoopvol voor
uitzicht
„O, Winnie! Winnie! Kom eens hier! Hoor
eens!Hè, 't is haast te mooi om waar
te zijn!"
Ook het zusje keek met zoo'n stralend-
dankbaren blik naar Simon, dat die hierdoor
alleen zijn dag niet verloren achtte.
Toen hü de Abbey naderde, sloegen van
daar uit hem drie paar oogen gade, resneo-
'evelijk behoorend aan Maud, Vera Dene
cn Fay Ferrol.
Kijk, daar heb je den „droomer!" riej
iviaud. „Hü is weer in hooger sferen, dat ka*,
je hem duidelijk aanzien, ofschoon vader en
Ronald toch zoo hun best hebben ge
daan, om hem wat meer met de voeten on
den grond te brengen."
„Hü is zeker weer aan 't dichten," meende
Vera.
„Dan kan hü zich nu tenminste de weelde
veroorloven, van zijn gedichten zelf uit te
geven; als ik ze maar niet hoef te lezen!"
zei Maud. „Wat zal hij zeggen, als hü ziet,
dat wij 't hem afgewonnen hebben en hij
ons dus niet meer hoeft te ontvangen?"
„Maar je hebt hem toch gevraagd, of hü
het goed vond, dat wü gingen?" .vroeg Fay.
„Wel, neen! Simon vindt het natuurlijk
goed! Je begrijpt, hoezeer ik verlangde, om de
heele inrichting eens te zien, want een man
als Simon zal toch nooit, weten, hoe hü een
dergebjk huis op orde krijgt. Ik vind, dat neef
Philip den boel leelük verwaarloosd heeft."
Vera ging in de breede vensterbank zit
ten en geeuwde.
„Och, hij had zeker niet veel smaak. Hü
wilde, dat alles maar soliede was, maar niet
mooi of artistiek. Hoor eens, Maud, je moet
je regeering hier openen met een groot bal!"
„Dat is een goed idéé!" riep Maud geest
driftig. „De balzaal zal ik'dadelük laten in
richten. Waarom kyk jü zoo sip, Fay?"
„Ik vind, dat je wel wat gauw van een
bal spreekt, nu neef Philip nog maar tien
dagen dood is!"
„Ja, dat is waar, daar heb ik niet aan ge
dacht. Dan moeten wü het nog een tüdje
uitstellen. Hoe lang zou je denken? Zes we
ken, of drie maanden?"
„Hij heeft zoo lang in ons midden ge
woond," zei Fay weer zacht, „en hü is al-
tüd heel goed voor ons geweest. Ik, per-
soonlük, hield veel van hem."
„Goede hemel, Fay, word nu niet zoo senti
menteel! Hij is dood en hü heeft ons niets
nagelaten. Niet eens een bankbiljet, waarvan
wü onze rouwkleeren kunen betalen; en zwart
staat mü afschuwelük!"
„Mij gelukkig niet," zei Vera kalm.
„Neen, dat wil ik wel gelooven; jou staat
alles, omdat je eenmaal een schoonheid bent."
„In ieder geval: of het ons nu staat of net,
wü moeten rouw dragen, om het Simon naar
den zin te maken," zei Vera.
„JÜ denkt zeker altüd nog aan de parels?"
zei Maud veelbeteekenend.
„Wat voor parels?" vroeg Fay.
„Wel, de eenige mooie juweelen, die neef
Philip ooit heeft gekocht, maar die zün dan
ook schitterend. Melkwit, van ongewone
grootte en met een opalen slot, dat alle be
schrijving te boven gaat!"
Op dit oogenblik werd hoefgetrappel ge
hoord en Maud, die onmiddellijk uitkeek,
zag een ruiter aankomen.
„Kük, daar heb je Ronald!" riep ze. „Ik
zal eens even gaan hooren, wat hü hier doen
komt."
En de daad bü het woord voegend, ülde
ze hem door de galerü tegemoet.
Kapitein Tremaine kwam dikwijls van zijn
garnizoen, daar een tien mijlen van ver-
wijderd, naar Hazelwood rüden. Maar wat
hü nu daar op de Abbey deed, begreep Maud
niet.
„Een kranig figuur zoo te paard, hè?" zei
Vera, die er kalm bü zitten bleef, terwijl
haar neef naderbü kwam. „Och, hü is na
tuurlijk met dezelfde bedoeling hier gekomen,
als wü er ook zün. Hij wil zeker de geschikste
gelegenheid zoeken voor de niéuwe stallen,
die hü zoo „noodzakelük" acht! Dat belooft
een gezellig familieréunie; een echte ver
rassing voor Simon! Het zal mij benieuwen,
wat voor gezicht hij zet, als wü allemaal
onze verschillende lezingen geven, om onze
aanwezigheid te verklaren."
vrouw Ellis de waarheid bekend te maken.
Mevrouw Ellis heeft den brief aan Scot
land Yard doorgezonden, dat thans een on
derzoek instelt. In studentenkringen te Cam
bridge' is men geneigd, den inhoud van den
brief als juist te beschouwen.
De regeering van New Foundland heeft een
bericht ontvangen, volgens hetwelk de over
ledenen van de catastrophe met de „Viking"
door de bewoners van het eiland zijn onder
gebracht. Vele geredden zijn gewond of ten
gevolge van de ontberingen van den afge-
loopen nacht ziek.
Het aantal slachtoffers van de ramp zou
25 bedragen, o.a. de filmoperateur Varoick
Frissel en drie fotografen.
Bij het aanbreken van den dag werd op
ongeveer vijf mijl van de kust een klein vis-
schersvaartuig opgemerkt, waarin zich zeven
man bevonden, van wie vijf ernstig gewond
schenen. Het vaartuig poogde Horse Island
te bereiken.
De ontploffing op de „Viking" schijnt te
wijten te zijn aan een onvoorzichtigheid bij
het lossen van voorraden stoffen, die voor n
ontploffing zouden worden gebruikt. Een lid
der bemanning, dat bij het lossen van het
kruit behulpzaam was rookte een pijp. en er
wordt aangenomen, dat een vonk van de
pijp in het kruit is gevallen.
De redster der opvarenden is de achttien
jarige miss Bartlett, telefoniste in het radio
station van Horse Island, die 24 uur p haar
post bleef, de eerste berichten over de ramp
uitzond en het zenden van reddingsbooten
bewerkstelligde.
Onder groote belangstelling begon voor
de rechtbank te Regensburg het met span
ning verwachte proces tegen den koopman
Erich Tetzner en zijn echtgenoote, wegens
moord en poging tot moord, alsmede we
gens poging tot oplichting van een verze
keringsmaatschappij en medeplichtigheid
hierbij.
Tetzner had indertijd op een afgelegen
weg iemand in zijn auto gelokt en zijn
slachtoffer vermoord. Toen had hij den auto
met het lijk van den vermoorde er in in
brand gestoken, waardoor het lijk onherken
baar werd, waarna hij, zonder spoor achter
te laten, naar het buitenland verdween.
Zijn vrouw, die mede in het complot zat,
inde, nadat was vastgesteld, dat het lijk in
den verbranden auto, dat van Tetzner zelf
moest zün, de zeer hooge verzekerings
premie en voegde zich bü haar man.
Het bedrog werd echter ontdekt en beide
schuldigen werden gearresteerd.
De belangstelling was zoo groot, dat het
plein voor het gerechtsgebouw door een cor
don van politie-agenten moest worden af
gezet.
Nadat de acte van beschuldiging was
voorgelezen, begon het verhoor van Erich
Tetzner.
Hü deelde iets uit zün eigen leven mee.
Als vertegenwoordiger van het Pestalozzi-
Verlag had hü in Saksen voor deze uit
geverij boeken verkocht, doch daarmede
slechts weinig verdiend. Zün vrouw had hü
geheel onbekend gelaten met zijn plannen
om met behulp van zijn auto de verzeke-
ringsmaatschappü op te lichten.
Bij het verdere verhoor van Tetzner
trachtte hij steeds zichzelf zooveel mogelijk
van schuld te ontlasten. Met zijn vrouw
voerde hü een vrü welvarend leven.
Verschillende beschuldigingen sprak hü
tegen. Hij had zijn vrouw nooit medege
deeld, hoe hij zijn plan dacht uit te voeren.
Hij had zijn vrouw nog nooit gehypnotiseerd
en was zelf nooit onder hypnose gebracht.
In de periode van 22 October tot 6 No
vember 1929 had hü zich bü vier verzeke
ringsmaatschappijen voor in totaal 415.000
mark laten verzekeren. Vervolgens plaatste
hij in de „Chemnitzer Neueste Nachrich-
ten" een advertentie, waarin hij reisgezel-
Schap vroeg.
Aanvankelijk wilde hü dengeen, die hierop
af zou komen, voor zijn doel gebruiken. Na
eenige aarzeling, weigerde de man, die
zich het' eerst had aangemeld, echter op
zijn voorstel in te gaan. Vervolgens schil
derde Tetzner zijn overval op den hand
werksman Alois Ertner. Hü herinnerde zich
nog alle bijzonderheden en liet plastisch met
gebaren zien, hoe hij nog getracht had, zün
slachtoffer een boord en das om te doen.
opdat hij meer op hem zou lijken. Met een
ijzeren stuk gereedschap van den auto had
hü op Ertner ingeslagen, die zich echter
verweerd had en hem daarbü zelfs aan het
oog had verwond.
Zonder omwegen gaf Tetzner toe, dat hij
het voornemen had Ertner te dooden.
Zijn eerste verklaring luidde echter, dat
hij een man, dien hij niet kende, op den weg
had overreden. Den zwaar gewonden man
zou hij toen in den auto hebben gedragen
en nadat de man nog een tijdje had liggen
steunen, was het stil geworden. Toen
eerst zou hij op het idee zijn gekomen den
wagen met het stoffelijk overschot van den
onbekende in brand te steken.
Bü het verdere verhoor verwarde Tetzner
zich echter meer in zijn eigen verklaringen.
De voorzitter merkte op, dat hü vroeger toch
had toegegeven, een mensch levend te heb
ben verbrand, terwijl hij thans beweerde
den wagen slechts in brand te hebben ge-
DONDERDAG 19 MAART 1831
HUIZEN, 298 M. 8.00—9.60 KRO. 9.00—
10.00 NCRV. 10.00—2.00 KRO Daarna NCRV
8.009.00 Gramofoonpl. 9.009.30 zang da
meskoor NCRV. 9.3010.00 Ziekendienst 10.00
11.15 Uitz. van de gezongen H. Mis uit
het Seminarie „Hageveld" te Heemstede.
11.15—12.00 Gramofoonpl. 12.00—1.30 Con
cert KRO-trio o.l.v. P. Lustenhouwer. 1.30
2.15 Gramofoonpl. 2.153.15 Handwerkcur-
sus. 3.153.45 Vrouwenhalfuurtje. 4.005.00
Ziekenuurtje. 5.006.30 Concert. Mej. P.
Berghout (harp), mej. C. Rietveld (viool),
H. J. Berghout t cello)A. Martijn (piano en
harmonium)6.306 45 Gramofoonpl. 6.45—
7.00 Knipcursus. 7.007.30 Gramofoonpl.
Causerie E. J. Rothuizen 7.30—800 Vra gen-
halfuurtje. 8.00—8.15 Gramofoonpl. 8.15 Uitv.
van „Das Lied von der Glocke", Max Bruch.
M m.v. orkest, koor en solisten. 10.3010.40
Vaz Dias. 10.4011.30 Gramofoonpl.
HILVERSUM, 1375 M. Uitsl.. AVRO-Ult-
zending 8.009.50 Gramofoonpl. 10.00
Morgenwijding. 1030—11.00 AVRO-kwintet
o.l.v. F. Lupgens. 11 0011.30 Vrouwenhalf
uurtje 11.3012.00 Vervolg concert. 12.15—
I.30 Gramofoonpl. 3.004.00 Naaicursus. 4.00
5.00 Ziekenuurtje. 5.006.00 Concert AVRO
octet o.l.v. L. Schmidt. 6.006.30 Concert.
Van Dijk's origineele Volendammers. 6.30
7.00 Radio-Volks-Universiteit. 7.007.30 En
gelsche les. 7.458.05 Sportcauserie H. Hol
lander. 8.059.00 Concert Omroep orkest o.l.
v. N. Treep. 9.009.20 Overste Scharroo: „Be
tonwegen". 9.2010.00 Vaudeville. Kovacs
Lajos met orkest. Clinge Doorenbos. Cecil
Marcelü (zang). 10.00 Vaz Dias. 10.1011.30
Vervolg Vaudeville. 11.0012.00 Gramofoon-
platen.
DAVENTRY, 1554.4 M. 10 35 Morgenwij
ding. 11.05 Lezing. 12.20 Orgelspel door R.
Foort 1.302.10 Kerkdienst. 2.25 Uitz. voor
scholen. 4.50 Orkestconcert. 5.35 Kinderuur
tje. 6.20 Lezing 6.35 Berichten. 7.00 Orgel
spel door G. Thalben Ball. 7.20 Lezing. 7.45
Lezing. 8.05 Orkestconcert. 9.00 Zang door M.
Licette (sopraan). 9.20 Berichten. 9.35 Be
richten. 9.40 Lezing. 9.55 Dansmuziek. Va
riété-nummer. 10.5012.20 Dansmuziek. 12.20
12.25 Televisie.
PARIJS „Radio Paris" 1725 M. 8.05
Gramofoonpl. 12.50 Gramofoonpl. 1.25 Gra
mofoonpl. 9.05 Concert. Piano en orkest. 9.50
Concert. Orkest. Charles Panzera (zang).
LANGENBERG, 473 M. 6.20—7.20 Gra
mofoonpl. 9.3510.05 Gramofoonpl. 11.30
Gramofoonpl. 12 251.50 Orkestconcert. 4.20
5.20 Concert. Piano, alt en bariton. 7.10
7.40 Orkest concert. 8.20 Concert. Orkest en
cello. Daarna: Berichten en tot 11.20: Or-
lfpcfponpprt
KALUNDBORG. 1153 M. 11.20—1.20
Orkestconcert. 2.50—4.20 Orkestconcert. 4.20
5.00 Kinderuurtje. 7.209.20 Orkestconcert
en zang. 9.3511.50 Dansmuziek.
.BRUSSEL, 508.5. M. 5.20 Orkestconcert.
6 20 Kinderuurtje. 7.20 Gramofoonpl. 7.50
Gramofoonpl. 8.20 Orkestconcert, zang en
causerie. 338.2 M.: 5.20 Gramofoonpl. 6.20
Kinderuurtje. 7.20 Gramofoonpl. 7.50 Gra
mofoonpl. 8.20 Orkestconcert en zang. Cau-
serie.
ZEESEN, 1635 M. 5.40—11.20 Lezingen.
11.20—12.15 Gramofoonpl. 12.15—1.20 Be
richten. 1.20—2.20 Gramofoonpl. 2.20—3.50
Lezingen. 3.504.50 Concert. 4.507.15 Le
zingen. 7.20 Zangspel „Karten, Klatsch und
Kaffeesatz". Voor orkest en solisten. 8.20
Symphonieconcert. 9.20 Berichten en daar
na tot 11.50 Dansmuziek.
stoken, om te verbergen, dat hü een mensch
had doodgereden.
Na haar man werd mevrouw Tetzner
gehoord, die langen tüd geen woord kon
uitbrengen en steeds weer opnieuw door
huilkrampen werd bevangen.
Eerst nadat de president haar met moeito
tot kalmte had gebracht, verklaarde zü,
dat haar man met groote hardnekkigheid
steeds weer opnieuw op zijn plan was
terug gekomen. Zij zelf was zenuwziek, had
een zeer zwakken wil en had ten slotte toe
gegeven. Van een hypnotiseering door haar
man kon zü niet spreken; zij was slechts
zeer zwak geweest. Tegen de comedie bü
de begrafenis van den onbekenden man, had
zij zich verzet. Slechts uit angst en mede
lijden met het lot van den ongelukkige had
zü zooveel tranen vergoten.
Hiermede was het verhoor van beide be
klaagden afgeloopen.
Door Cilly Aussem
Koning Gustaaf van Zweden, die zich
thans te Monte Carlo bevindt, werd, naar
gemeld wordt, gisteren bü het tennisspelen
licht gekwetst. Koning Gustaaf speelde een
partü tegen de Duitsche tenniskampioene
Cilly Aussem. Op een gegeven moment trof
hem een harde bal tegen een der oogen, ten
gevolge waarvan zijn bril versplinterd werd.
De Koning viel tegen den grond, doch her
stelde zich een oogenblik later. Het oog zelf
bleef ongedeerd, doch zijn gelaat werd door
de glassplinters verwond.
Uw handen ook vooral 's avonds in te
wrijven met Purol, dan blijven ze, on
danks al het natte en ruwe werk, toch
gaaf en zacht
PUROL doos 30 ct. Bij Apoth. en Drog.
Fay had geen woord gesproken; al haar
aandacht was in beslag genomen door
Ronald. Een week-lang had ze hem nu al
niet gezien en haar hart ging naar hem uit.
„Fay, hoe lang heb je Ronald nu al ge
kend?" vroeg Vera ineens.
„Tien jaar," antwoordde Fay met een kleur.
„Hoe oud was je toen?"
„Zeventien."
„Dus dan ben je nu al zeven-en-twintig?"
„Ja."
„Al zeven-en-twintig en nóg niet ge
trouwd? Als ik zoo oud ben hoop ik, dat ik
al lang in het huwelüksbootje ben gestapt
En ik geloof, dat je altüd nog liefde voelt
voor Ronald. Maar hoe kan je eigenlük zoo
dwaas zijn? Je weet, dat hij je toch nooit
trouwen kan, want je hebt geen geld."
„Neen, dat weet ik ook wel, maar daarom
kan ik toch niet helpen, dat ik van hem
houd," fluisterde Fay, die wel begreep, dat
heel haar uiterlük veel te zeer haar ge
heim verried, dan dat zü nog moeite zou
hoeven doen het verborgen te houden.
„Ik zal je eens wat zeggen, Fay: ik zou
dan maar al mü'n best doen, om dit gevoe
len te overwinnen, want ik geloof heusch
niet, dat hü meer bijzonder aan je denkt.
Als hü op dit oogenblik liefde voelt voor
eenige vrouw, dan is het nog meer voor mij,"
zei Vera.
Het was Fay natuurlük onmogelük, om er
iets op te zeggen; alleen bevestigde het haar
in haar vrees, dat Ronald steeds meer was
gaan voelen voor zün mooie nichtje.
En Fay had die dwaasheid begaan, waar
toe vrouwen zoo licht geneigd zün: ze had
haar hart weggeschonken aan een man
die, ofschoon hü haar graag van zijn liefde
sprak, niet van plan was, haar te trouwen.
Eéns, nu zoowat een negen jaar geleden, wa
ren zij verloofd geweest, maar binnen enke
le maanden had Ronald dit engagement ver
broken, daar hü beweerde, dat hij haar wel
lief had, maar toch te arm was, om haar
te trouwen en dat hü dan immers ook niet
van haar vergen mocht, dat zü op liem
wachten zou. Het gevolg was, dat Fay
nu zonder verloofd te zün toch op hem
wachtte. En hun vriendschap kon geen ver
wondering wekken, daar generaal Hastings,
de Tremaines en de Ferrols allen verre
bloedverwanten waren, wat den omgang veel
makkelüker maakte, dan wanneer zü geheel
vreemden voor elkaar waren geweest.
Dat hü haar niet duidelüker te kennen
gaf, dat hij er toch nooit over dacht, haar
tot de zijne te maken, beschouwde hü nog
niet eens als zelfzucht; neen, eerder als
het tegendeel. Want hü redeneerde zoo: „als
ze met mü samen is, heeft ze althans .iog
een gelukkig oogenblik waaraan zij rich ver
kwikken kan in het grauwe van haar be
staan met die verschrikking van een va
der!"
(Wordt vervolgd).
f j«|
