Bui ten landsch oJ^ieuws
CARELS' Boter janhagel
FEUILLETON
HET NIHILISME OP ZIJN
HOOGTEPUNT
DE DROOMER
DERDE BLAD
VRIJDAG 20 MAART 1931
BLADZIJDE 1
De tsarenmoord van 1881 De dwaasheid van het terrorisme
De Rüksweerbegrooting in den
Rijksdag
De Middeleuropeesche Economische
Conferentie
De Thuringsche nazi's in oppositie
De nieuwe Vlootconferentie te
Londen
Aardverschuivingen
in Schwarzenburg
Tusschentildsche verkiezing in
Engeland
Denemarkens ontwapening
Enkele dorpen loopen gevaar
Het vergaan van de „Viking"
Engelscho Radiodebat
Adellijke zwendelaars
De Bank van Leening als toevlucht
Aardbeving op Philippijnen
Gemengde Buitenlandsche
Berichten
„Roode doop en begrafenis''
Rusland
in
Een smakelijk koekje bij de thee. 20 ct. per ons
RADIO-OMROEP
voor zach te mooie huid
Moordaanslag op een Italiaan
KORT NIEUWS
Het was de vorige week vijftig jaar ge
leden, dat de Russische revolutionnaire par
tij „Narodnaja Woija" (De wil van het
volk), meer bekend als die der nihilisten,
haar hoogsten triomf vierde. Op 13 Maart
(in Russische tijdrekening 1 Maart) 1881
vond haar lugubere arbeid zijn bekroning
in den geslaagden bomaanslag op den tsaar.
Het naaste doel van een jarenlange terreur
was beréikt: tsaar Alexander was dood.
Tsaar Alexander II was geen despoot in
den huiveringwekkenden zin van 't woord.
Integendeel. Vergeleken met zijn voorgan
gers was hij een tamelijk beminnelijk man
en zijn regeering was meer vooruitstrevend
dan menige, die haar voorafging. Zijn tijd
is een tijd van hervormingen op verschil
lend gebied.
Op sociaal terrein was zijn voornaam
ste hervorming: de afschaffing van de
lijfeigenschap. De tsaar schijnt het goed
bedoeld te hebben toen hij de boeren
die in de slavernij niet alleen hun poli
tieke en burgerlijke, maar zelfs hun per-
soonlijk-menschelijke rechten hadden ver
loren weer vrij maakte. Maar die eeuwen
lange achterstand kon zóó gauw niet wor
den ingehaald als een oekase werd ge-
teekend. En bovendien: de raadslieden van
den tsaar hebben dezen maatregel tot
een practisch doode letter gemaakt door
den vrijen boeren 'n belasting op te leggen
die in verschillende districten meer dan
100 pet. boven de netto-opbrengst van hun
land uitging! De vroegere heeren waren
zoo erg niet teleurgesteld, daar de onaf
hankelijkheid der boeren hen nu ook niet
meer verplichtte hen in ouderdom of ziekte
In het leven te houden. Enzoovoorts.
Andere hervormingen die Alexander
doorvoerde lagen b.v. op het gebied van
binnenlandsch bestuur door de instelling
van gewestelijke besturen (zemstwo's)
waarin het liberale intellect tenminste
eenige kans kreeg om méé te regeeren.
Op juridisch gebied werd de standen
rechtbank afgeschaft en het instituut van
de vrederechters in het leven geroepen, dat
een tijdlang groote populariteit genoot.
Met het onderwijs hoewel streng ge
censureerd werd begonnen. Hoogescho-
len voor meisjes worden gesticht. De cen
suur op boeken en kranten wordt verzacht.
De openbaarmaking der staatsfinanciën
wordt dwingend gesteld.
Het voornaamste en laatste feit uit de
buitenlandsche politiek van den tsaar is:
de Russisch-Turksche Oorlog van 1877- 78,
waarin de Russen doordringen tot Con-
stantinopel. Interventie van Engéland voert
tot den vrede van San Stephano. Veel van
de daar behaalde voordeelen moesten weer
worden prijsgegeven op een congres der
mcger.cT.ec'en in Yeilyn.
Nu is het een eigenaardig feit, dat een
oorlog in Rusland bijna steeds een revo
lutie ten gevolge heeft.
Dit telkens terugkeerend verschijnsel
heeft zijn oorzaak in een chronische revo
lutionnaire mentaliteit der gestudeerden
der „intelligentia".
De Russische „intelligentia" neemt een
eigenaardige positie in in de sociale struc
tuur van het land. De tsaar is absoluut
alleenheerscher. Aan hem hangen de
ambtenaren, de kerk (Russische) en de
adel. Het volk vormt de tweede partij,
de tweede groep in den staat, de groep der
geregeerden, de groep van hen, die alleen
te gehoorzamen hebben en geen enkelen
invloed op het staatsbeleid kunnen doen
gelden. Daartusschen staan de intellectu-
eelen. Maar zij staan daar niet als scha
kel, als tusschengroep, organisch verbon
den met de regeerders zoowel als met de
geregeerden, doch zij staan daar los van
beiden. Zij haten den tsaar en zijn abso
lutisme, omdat zij in deze instelling heel
de oorzaak zien van den ellendigen toestand
der boeren. Het volk wil hen niet aan
vaarden, omdat zij bestreden worden door
die heele kleine autoriteiten, die in ieder
dorp en in ieder stadje zooveel te ver
tellen hebben en tenslotte ook van den
tsaar onafhankelijk zijn.
Er wanen er onder die intellectueelen,
die zich uitsluitend richtten tot het volk
die propaganda maakten voor het eiscben
van een grondwet. Er waren er ook, die zich
het eerst richtten tegen den tsaar; die van
zijn verdwijnen de hoogste verwachtingen
hadden. Naast deze beiden stonden de so
cialisten of Marxisten, die, met het ideaal
van een heele nieuwe maatschappelijke orde
voor oogen, de totale omverwerping van het
bestaande regeeringssysteem nastreefden.
De tweede groep, die wij noemden, was die
der nihilisten. Zij propageerden en beoefen
den een systematische terreur tegen den
tsaar en zijn hooge ambtenaren. De leiding
berustte in nanden van een uitvoerend co
mité van beroepsrevolutionnairen, die een
voudig alles lieten varen voor hun idee. Ver
schillende aanslagen op hooge staatsambte
naren werden met succes volbracht.
19 November 1879 werd de eerste ge
ruchtmakende aanslag op den tsaar zelf
gepleegd, op diens doorreis naar de Krim
Drie lijnen waren ondermijnd. Op de eerste
vernam men tijdig, dat de tsaaf daar niet
passeeren zou. Op de tweede passeerde de
keizerlijke trein, maar mislukte de aanslag,
omdat de electrische draden verkeerd werden
verbonden. Op de derde gingen twee hel-
I verlichte treinen voorbij. De eerste passeerde
zonder resultaat, de tweede ontspoorde. De
keizer zat in den eersten trein, in den twee-
den zaten zijn bedienden.
Een tweede aanslag werd ondernomen in
het Winterpaleis zelf. De revolutionnair
Stephan Chalturin had als bekwaam vak-
man werkzaamheden in het paleis aange
nomen, vriendschap gesloten met het per
soneel en de ligging der kamers bespion-
neerd. Een gendarm, die in den keider
huisde begon in hem een toekomstig schoon
zoon te zien en zoodoende zag hij kans om
in dien kelder kleine hoeveelheden dyna
miet binnen te smokkelen. Dat duurde zoo-
lang tot er een flinke hoeveelheid aanwezig
was en een grootere gevaarlijk zou worden.
5 Maart 1880, den dag waarop de Prins
van Hessen arriveerde, zou de aanslag wor
den volbracht. De lont werd aangestoken.
De lading lag vlak onder de eetzaal. Op
het moment, dat de keizerlijke familie wilde
binnentreden, ontplofte de lading. Op de
benedenverdieping werden zestig soldaten
op slag gedood. De slag was echter niet
hevig genoeg, om ook de daarboven gelegen
verdieping, waar de eetzaal lag, te doen in
eenstorten. De majesteiten bleven onge
deerd.
Op 1 Maart 1881 zou de tsaar op drie
plaatsen worden aangevallen. In de Sado-
waja (een straat in St. Petersburg), waar hij
vermoedelijk passeeren zou, hadden de re-
volutionnairen een kaaswinkel geopend,
van waaruit een mijn midden in de straat
was gelegd. Enkelen zouden bovendien
met bommen gooien, van af afge-
sproken punten. Den laatsten avond
waren de bommen nog niet klaar en
werd koortsachtig gewerkt. Plotseling
bleek in den loop van den dag, dat
de tsaar de Sadowaja niet passeeren zou.
Haastig werden de bommenwerpers opnieuw
opgesteld op andere plaatsen. De revolution
naire Perowskaya gaf met haar zakdoekje
het teeken. Ryssakow sprong met een bom
naar voren, versplinterde het rijtuig en trof
enkele omstanders. De tsaar wilde kalm
gaan zien naar de slachtoffers of wilde naar
huis wandelen men weet het niet. In
ieder geval trad Prinewitzki op hem toe,
wierp een bom tusschen zichzelf en den
tsaar. Beiden waren bloedig verminkt en
stierven denzelfden dag.
Dien avond hebben de nihilisten een lu
guber festijn gevierd.
Wat ze nu echter doen moesten stond
voor hen niet alleen niet vast, maar ze
wisten het eenvoudig niet. In hun vergade
ringen en hun geschriften hadden zij her
haaldelijk verklaard, dat de terreur hun
geen doel was, doch slechts middel, om te
komen tot welvaart van het heele volk.
Hoe dit echter practisch verwezenlijkt
moest worden, was hun zelf een raadsel. Zii
hébben den troonsopvolger een lijstje met
verlangens gezonden met het resultaat, dat
deze hen als soldaat te lijf is gegaan en
de mecsten gevangen liet nemen of ver
bannen.
En als het hun gelukt was ook hem te
vermoorden en zijn heele huis, wat dan?
Dan een van hen verklaart het zelf
dan zou de macht in handen gekomen zijn
van enkele generaals en hooge ambtena
ren. En wat was dan gewonnen? In ieder
geval was dat echter beter dan het tsaren-
regime, verklaarden zij. Daarmee basta!
De dwaasheid van het terrorisme is duide
lijk voor ons, Westerlingen, voor ons, die
in vrijheid disputecren over politieke kwes
ties van den meest ingrijpenden aard, voer
ons, die leven in een staatsorde, waar ieder,
die de talenten er toe bezit, in de kans
wordt gesteld den staat mee te regeeren
mee ervaringen op te doen van den last
der politieke verantwoordelijkheid en de
moeilijkheden van de stuurmanskunst.
Dat ontbrak het Russische intellect to
taal. Practisch had het geen ervaringen.
Theoretisch redeneeren, disputeeren zonder
einde en ten slotte heldhaftig het eigen le
ven offeren, dat kon het. De Russische re-
volutionnairen waren meesters in het fijne
dispuut. Maar de vraag: wat moet er ge
daan worden om in gegeven omstandigheden
een maximum aan practisch resultaat te
verkrijgen, hebben zij niet kunnen oplos
sen.
Eén was er, die het kon:
Lenin.
Zijn broer, Alexander Oeljanof, is een der
laatste nihilisten geweest. Hij is opgehan
gen in Schlüsselburg met 4 anderen, die
met hem samen een aanslag op Alexander III
hadden gepleegd. Dat feit heeft diepen in
druk gemaakt op den jongen Wladimir.
Toen moet hij het voornemen hebben ge
maakt. wraak te nemen op den tsaar met
alle middelen.
Maar zóó niet.
Hij heeft het beter gedaan.
H. H. Jr.
die direct of indirect met elkaar verbonden
zijn, zooals dit met de landen van Europa het
geval Is, in hooge mate wenschelijk moet
worden geacht. Dit wordt beschouwd als het
eenige middel, om de economische crisis en
de daaruit voortvloeiende moeilijkheden met
succes het hoofd te bieden. Aangezien de Vol-
kénbondsbemoeiingen op handelspolitiek ge
bied zonder resultaat zijn gebleven, dringt de
conferentie er bij de regeeringen op aan, dat
deze zich onverwijld zullen bezighouden met
de Middeleuropeesche economische vraag
stukken.
In andere voorstellen wordt de instelling
gevraagd van commissies met agrarische
handelspolitieke en organisatorische op
drachten.
Minister Gröner nogmaals aan het woord
In de voortgezette zitting van den Rijks
dag heeft de Minister van Rijksweer, gene
raal Gröner, nogmaals het woord gevoerd.
Spr. begrijpt ten eenenmale niet hoe het
komt, dat de kwestie van vervanging van
het scheepsmateriaal, zich heeft kunnen
i ontwikkelen tot een politiek vraagstuk. Spr.
zou onmogelijk kunnen aanblijven, indien
Gisteravond werd de Zesde Middeleuropee
sche Economische Conferentie gesloten.
Er werd een resolutie aangenomen, waarin
de Zesde Middeleuropeesche Conferentie de
economische betrekkingen tusschen staten,
GRÖNER
deze absoluut noodzakelijke vervanging ge
weigerd werd. Spr. is een critieklooze dwe
per met alles wat de vloot betreft, maar
hij wenscht er op te wijzen, dat een strijd
vaardige, zij het ook kleine, Duitsche vloot,
in de Oostzee van vitaal belang is. Spr. wil
hierbij niet eens denken aan strategische
zaken. Thans wordt er weer beweerd, dat
de pantserkruiserbouw een belemmering zou
vormen voor de vermindering der mari
tieme bewapening. Een dergelijke bewering
is absurd, vooral wanneer men vergelijkin
gen trekt tusschen de totale tonnage van
andere landen en die van, de Duitsche vloot.
Einde 1936 zal de tonnage in totaal be
dragen: bij Engeland 1.037.200 ton, bij
Frankrijk 670.723 ton, bij Italië 441256 ton,
en bij Duitschland men waagt het nau
welijks uit te spreken 164.000 ton. Deze
getallen toonen nog het best aan, hoe ab
surd dergelijke beweringen zijn, die ook niet
steekhoudender worden door de omstandig
heid, dat zij van vooraanstaande Fransche
politici afkomstig zijn. Op spr.'s aandringen
is een scheepsvervangingsplan opgesteld,
want de marine kan slechts door program
matische uitbreiding bij machte zijn iets
te presteeren.
Spr. uitte ten slotte de hoop, dat de
marine-begrooting slechts op zakelyk-natio-
nale wijze zal worden beoordeeld.
De Communisten hebben intusschen een
tegen den Rijksweerminister, generaal
Gröner, gerichte motie van wantrouwen in
gediend.
Na hun uittoent uit de begrootingscom-
missie hebben de nat. soc. gisteren in tegen
woordigheid van minister dr. Frik een frac
tiezitting gehouden. In een schrijven deelde
de fractie den voorzitter van het staats-
ministerie mede, dat de nat. soc. nog steeds
bereid zijn te stemmen voor de begrooting,
gelijk deze door het kabinet is ingediend,
onder voorbehoud van de in de interfractio-
neele commissie te treffen overeenkomsten.
Hun goedkeuring kan echter slechts gege
ven worden, indien hun de zekerheid wordt
gegeven, dai de regeeringspartijen gesloten
iedere motie van wantrouwen tegen het ge-
heele kabinet of enkele van de leden daar
van zouden afwijzen, zoolang het kabinet
bestaat en dat een opzettelijk stemmen voor
een motie van wantrouwen door een regee-
ringsparty het aftreden van het geheele
kabinet ten gevolge zal hebben.
In een openbare vergadering van gister
avond gaf staatsraad Marschler als zyn
meening te kennen, dat de Volkspartij met
behulp van een motie van wantrouwen van
de socialisten de nat. soc. leden van het
kabinet wilde dwingen tot aftreden om
dan het kabinet niet weer aan te vullen,
doch met dit rompkabinet onder stilzwij
gend dulden der sociaaldemocratie verder te
regeeren. Daarom hebben de nat. soc. de ge
noemde voorwaarden gesteld in hun schre
ven aan minister Baum. Of de D. V. P.
gaat accoord met deze voorwaarden, of de
nat. soc. gaan in de oppositie.
Heden begonnen
Vanmorgen is de Conferentie van Des
kundigen byeen gekomen ter definitieve
vaststelling van de redactie van de nieuwe
Vlootovereenkomst. Engeland is door Craigie,
Italië door Rosso, en Frankrijk door Hassigli
vertegenwoordigd. Ook juridische en marine
deskundigen namen aan de conferentie deel,
welke waarschijnlijk een 10-tal dagen in be
slag zal nemen. De besprekingen zyn ver-
trouweiyk. De Vereenigde Staten en Japan
zyn ter Conferentie niet vertegenwoordigd,
aangezien naar de „Manchester Guardian"
opmerkt beide mogendheden zich ervan
hebben overtuigd, dat het nieuwe accoord in
overeenstemming is met den geest van de
vroegere vlootovereenkomsten. Gebleken is,
dat de onderteekening door de V. S. en Japan
van de Europeesche vlootovereenkomst niet
noodzakelijk is en dat het derhalve voldoen
de is, dat de definitieve redactie later aan
beie regeeringen wordt voorgelegd.
De nieuwste uitvinding op dit gebied, is
de „roode doop." Het kind wordt binnenge
dragen in het vergaderlokaal van den
plaatselijken sovjet, waarna de secretaris
den baby in een rooden doek wikkelt en de
onderscheidingsteekenen der communisti
sche jeugd om den hals hangt. Daarbij
geeft de secretaris het kind tevens een
naam.
Met muziek en met een stevig diner wordt
de plechtigheid besloten.
Een andere uitvinding is de „roode be
grafenis". De katafalk is rood geverfd en
draagt de emblemen der sovjet-republiek.
Roode banieren worden meegedragen in
den stoet, waarin ook het muziekcorps niet
ontbreekt.
In de ïykrede wordt yooral de kerkelijke
begrafenis gehoond en belacheiyk ge
maakt
Daar echter de imponeerende plechtighe
den van den Oosterschen ritus maar al te
diep in de ziel van het Russische volk zijn
ingeworteld, zal den „rooden doop" en de
„roode begrafenis" wel geen beter lot be
schoren zyn dan de louter negatieve pro
paganda.
De conservatief Duff Cooper voor
St. Georges gekozen.
Heden heeft de tusschentydsche verkie
zing plaats gehad in het district St. Geor
ges (Westminster).
De candidaten waren de officieele con
servatief Duff Cooper, die 17.242 stemmen
behaalde, ten de onafhankeiyke conserva
tief Sir Ernest Petter, die gedurende de
geheele verkiezings-campagne krachtig ge
steund is door Lord Beaverbröok en Lord
Rothermere en hun organen, doch 11.532
stemmen behaalde.
Stemming in het Folkething
Het Folkething heeft de wet tot veran
dering van leger en vloot in een politie
macht met 97 tegen 64 stemmen aangeno
men.
Naar verluidt hebben Henderson en Mac-
Dónald by hun besprekingen te Genève met
den Deenschen minister van buitenlandsche
zaken hun instemming met deze wet ten
zeerste betuigd, wat aanleiding is geweest,
dat de minister van buitenlandsche zaken
alle moeite zal doen om de wet ook door het
Landsthlag aangenomen te krijgen.
Ten einde hier een meerderheid te ver
werven, zyn nog slechts twee drie stemmen
noodig.
In het district Schwarzenburg zyn ge
weldige aardmassa's langzaam maar zeker
aan het verschuiven, zoodat een ernstige
catastrophe niet uitgesloten is. Er loopt een
groot boschgebied met een viertal grondbe
zittingen gevaar. Reeds gisterochtend wer
den op verscheidene plaatsen diepe spleten
waargenomen. Het balcon van een huis viel
plotseling omlaag en de bewoners mopten
de stallen en verdere gebouwen ontruimen.
Tengevolge van het dichte sneeuwdek was
het nog niet mogelyk zich eenig idee te
vormen van den omvang van het thans
dreigende gevaar.
Eenen verdere uitbreiding van de aard
verschuivingen zou enkele dorpen in gevaar
brengen. In het betreffende gebied liggen
enkele zeer oude aan den staat toebehoo-
rende bosschen. Tallooze denneboomen zyn
reeds gevallen. De omringende dorpen zyh
by wyze van voorzorg ontruimd.
Dreigende hongersnood.
De bekende vlieger Balchen zal deelne
men aan het opsporen van de resteerende
overlevenden van de „Viking" en vertrok
gisteren uit Boston. De weersomstandighe
den boven Horse Island zyn ongunstig.
De overlevenden van de „Viking" en de
bewoners van Horse Island worden met
hongersnood bedreigd. De regeering van
Nieuw Schotland heeft den bemanningen
der reddingsbooten opdracht gegeven een
poging te doen om den afstand die hen
van het eiland scheidt te voet af te leg
gen, daar den booten de weg door het ijs
wordt versperd.
Politiek bulten den aether
De programma's der B. B. C. zyn in
Hooger- en Lagerhuis punt van bespreking
geweest.
In het Hoogerhuis wees Lord Radnor op
de phenomenale populariteit van de radio.
Hy zeide dat thans in Engeland 3 K- millioen
gelicenseerde ontvangtoestellen zyn. Voorts
zeide hy van meening te zyn, dat de B.
B. C. haar werk goed heeft volbracht, doch
hy critiseerde wat hy noemde de neiging
om politiek in den aether -te introduceeren.
Lord Crawford zeide dat critici der Brit-
sche radioprogramma's deze moeten verge-
ïyken met die in het buitenland. Geen en
kel land verheugt zich in meer gevarieerde
programma's van amusement en opvoeding
en nergens wordt, aldus spreker, door be
kwamer menschen medegewerkt.
Lord Gainford, voorzitter der B. B. C.,
zeide, dat de programma's ten doel hebben
een maximum belangstelling en amusement
te verschaffen.
Lord Fonsonby voerde het woord voor de
regeering. Hy merkte op, dat het debat
aantoonde, dat er zeer weinig werkelyke cri-
tiek op de programma's wordt geoefend.
De regeering zal de politiek van haar voor
gangers voortzetten. De politiek der B. B. C.
zal buiten de regeeringscontróle worden ge
houden.
Op last van de Justitie werden de eigenaar
van de villa Borghese. Frsiherr von Schel-
lersheim en zyn echtgenoote wegens bedrog
op groote schaal, deels te Baden-Baden,
deels te Dortmund gepleegd, gearresteerd.
Het adellyke echtpaar heeft tallooze men
schen bedrogen. Meer dan 100 zakenlieden
hebben van hen voor hun werk of leveran
ties geen geld kunnen los krygen. Niet min
der dan 12 bedienden hebben tegen 't echt
paar een aanklacht ingediend wegens niet-
betalipg van loon. In totaal zyn er ongeveer
60 aanklachten ingediend. Het echtpaar heeft
jarenlang te Dortmund zyn practyken toe
gepast, doch steeds zagen beiden kans door
de mazen der wet te glippen.
Een juwelier te Baden-Baden had aan den
Freiherr briljanten verkocht, die onmiddellyk
daarna hun weg vonden naar een bank van
leening. Toevalligerwijze was de juwelier in
casu tevens beëedigd taxateur. Zoo had hij
het twyfelachtig genoegen ambtshalve zijn
eigen juweelen voor de bank van leening te
taxeeren. Natuurlyk had de Freiherr deze
juweelen met wissels betaald, die de juwe
lier nu moet probeeren te verzilveren.
Naar Kipa uit Moskou verneemt, wil de
bond van godloochenaars thans de oude
kerkeiyke plechtigheden door een nieuw
ceremonieel vervangen, daar men volgens
de meening van de leiders van dezen bond
met zuiver negatieve propaganda niets be
reikt
Veel materieele schade
Naar de Associated Press uit Manilla
meldt, zyn de Philippynen door een aard
beving geteisterd.
Verscheidene personen werden gekwetst;
de schade is aanzienlyk.
In het noordeiyk gedeelte van Luzon
stortten eenige kerktorens en steenen ge
bouwen in. Verschillende regeeringsgebou-
wen werden beschadigd. De postdirecteur
van het op de Westkust van het eiland ge
legen stadje Lauag, meldt, dat verscheidene
postbeambten werden gewond, toen zij door
een panischen schrik bevangen, de straat
op renden. In een andere plaats werden
twee onderwyzeressen met voorbytrekkende
schoolkinderen door steenen gewond.
De aardbeving, welke ook in de hoofd
stad Manilla, die op het Zuidelyk deel van
het eiland ligt, werd gevoeld, duurde drie
minuten.
Op Mindanao, het zuideiyke eiland, wer
den aardschokken van geringe kracht ge
voeld.
ZATERDAG 21 MAART
HUIZEN, 298 M. 8.00—8.00 K.R.O.
8.00—11.30 N.C.R.V. 8.00—9.15 Gramo-
foonpl. 10,0011.30 Gramofoonpl. 11.30
12.00 Godsd. Halfuurtje Pastoor Perquin
12.001.30 Concert KR.O.-sextet o.l.v.
P. Lustenhouwer 1.302.30 Gramofoonpl.
2.30—3.00 Voor de jeugd 3.00—4.30
Kinderuurtje 4.455.00 C. H. Habels:
„Een praatje over Radiostoringen" 5.00—
6.00 Gramofoonpl. 6.00—6.15 Spoitpraatje
S. P. J. Borsten 6.15—6.45 Joum. Week
overzicht P. de Waart 6.457.15 Espe-
ranto-cursus 7.157.45 Causerie door Dr.
J. v. Kranendonk Duffes 7.458.00 Gra
mofoonpl. 8 009.00 Concert. Arn. Ork.
Vereen, o.l.v. M. Spanjaard m.m.v. G. Bur-
dack (hoorn) J. G. de Mo'.enaar (piano).
9.00—9.30 Arie Post: „Humor uit het
Marine-leven" 9.30—10.15 Vervolg con
cert 10.15—10.25 Vaz Dias 10.25—11.30
Gramofoonpl.
HILVERSUM, 1875 M. 9.00 Gramo
foonpl. 12.00 Politieber. 12.15 Concert.
V.A.R.A.-sentst o.l.v. Is. Eyl en Gramofoon-
platen 7.00 Concert. J. Ekkert—van Eys-
den, (zang) en J. Jong (piano) 7.30 Po
litieber. 7.45 Vervolg concert van 7.00
11.00—12.00 Gramofoonnl.
DAVENTRY, 1554.4 M. 10.35 Morgen-
wyding 11.05 Lezing 1.20 Orkestcon
cert 2.203.05 c.a. Verslag van de Boat
race OxfordCambridge 3.40 Verslag
van de Rugby-match SchotlandEngeland
5.35 Kinderuurtje 6.20 Zang door D.
Stevens (sopraan) 6.35 Berichten 7.00
Sportberichten 7.05 Orgelspel door G.
""halben Ball 7.20 Lezing 7.40 Lezing
7.50 Concert door Kwintet 8.20 Koor
concert. J. Hastings (zang-solist) 9.20 Be
richten 9.35 Berichten 9.40 „The
Scoop" Detective-verhaal 10.05 Derde
bedrijf van de Opera „Tosca", van Puccini
10.3512.20 Dansmuziek.
PARIJS „RADIO PARIS", 1725 M. 8.05
Gramofoonpl. 12.50 Gramofoonpl. 4.05
Kinderuurtje 4.50 Dansmuziek 6.50
Gramofoonpl. 9.05 Liederen-voordracht
9.50 Concert. Guitaar-orkest en solisten
10.20 Gramofoonpl.
LANGENEERG, 473 M. 6.20—7.20 Gra
mofoonpl. 9.3510.05 Gramofoonpl.
11.30 Gramofoonpl. 12.25—1.50 Orkest
concert T- 4.205.20 Concert 7.20 Vroo-
lijke avond. Daarna: Berichten en tot 10.50
Dansmuziek 10.5012.20 Gramofoonpl.
BRUSSEL, 508.5 M. en 338.2 M. 508.5
M.: 5.20 Concert door Kwintet 7.20 Gra
mofoonpl. 7.50 Gramofoonpl. 8.20 Or
kestconcert 9.20 Concert. Inleiding en
toelichting door Th. Fleischman 338.2 M.:
5.20 Dansmuziek 7.20 Gramofoonnl.
7.50 Gramofoonpl. 8.20 Orkestconcert.
O^usGris
ZEESEN, 1635 M. 5.40—1.20 Lezingen
Berichten enz. 1.202.20 Gramofoonpl.
2.203.50 Voordrachten 3.504.50 Con
cert 4.506.50 Lezingen 6.50 Orkest
concert 7.50 „Gruess an den Fruehling",
Agnes Miegel 8.20 „Revue vom Frueh
ling", vrooiyk hoorspel. Daarna vroolijk
programma 9.35 Berichten en daarna tot
11.50 Dansmuziek.
la Qoozea co Tuben 30-15 ca 75 ct Potten I gld
Verkrijgbaar btj Uw Drogist
De man in levensgevaar
Gistermorgen is een moordaanslag ge
pleegd op een 29-jarigen Italiaan op het
oogenblik, dat deze zyn woning in de Col
legestraat in de Brusselsche voorstad Elsene
wilde binnentreden. De schoten werden ge
lost uit een voorbijrydenden auto. Onmiddel
lyk na den aanslag reed de wagen met groo
te snelheid weg. De Italiaan werd in de borst
getroffen en verkeert in levensgevaar. Waar-
schynlijk betreft het hier een politieken aan
slag.
Gistermorgen had te Brussel een schiet-
party tusschen Italianen plaats, terwyi te
Chatelineau gisteren een Italiaan door een
onbekende werd vermoord.
De Fransche Kamer heeft met 321
tegen 256 stemmen besloten, de interpella
ties over de kwestie-Weingartner en de
affaire Dreyfus voor onbepaalden tijd te
verdagen.
In den afgeloopen nacht werden
de redactiebureaux van de Hongaarsche
bladen „Magyar Szé" en „Nagyvardi Esti-
!ap", door onbekende daders totaal vernield.
Men vermoedt, dat het leden van de Roe-
meensche studentenvereeniging geweest zijn.
Het 3000 ton groote Fransche
stoomschip „Tsjangkiang" is op de Chinee-
sche kust naby Heihan lek geslagen en
gezonken. Er zyn veertien passagier:.
het leven gekomen.
Maarschalk Pilsoedskl is per
torpedojager een reis maken door de Mid-
dellandsche Zee.
Er is een ongunstig rapport ver
schenen inzake de gedragingen van burge
meester Walker van New-York.
8.
„Was ze maar ouder!' viel Ronald in. „Ze
kan nu nog wel een vyf-en-veertig jaar
leven." En zich toen toi zyn vader wendend:
„Maar ze krygt toch zeker niet alles? Zyn
er in het geheel geen legaten?"
„Neen! Huls, landerijen, persoonlijk bezit;
alles komt aan haar."
„Ik geloof niet, dat zoo'n testament wettig
is", zei Miss Dene. „In Amerika, in een van
die staten met zoon onmogelijken naam.
hebben ze juist een wet aangenomen, waarby
het aan vrouwen boven de vyf-en-veertig
verboden is te trouwen. Juist gisteren heb
ik daar zoo iets van in de krant gelezen."
„Ongelukkig wonen we niet in dien staat",
zei Sir Christopher met grooten nadruk.
„Maar we kunnen toch in ieder geval wel
het testament betwisten?" vroeg Vera over
leggend. „Zouden we niet kunnen bewijzen,
dat neef Philip niet toerekenbaar was?"
„Het testament op zichzelve is al vol
doende bewijs' meende ook Sir Christooher
„Maar nu zal ik jullie nog eens een byzon-
derheid vertellen: Het is waar, dat hij alles
aan zyn vrouw heeft nagelaten, maar toch
kan er altyd nog wel wat afvallen voor één
van ons."
„Als wij op haar dood moeten wachten, dan
kan het nog wel eindeloos duren!" zei Ro
nald.
„Neen, het duurt maar een jaar, eer die
beslissing valt", zei Sir Christopher en ging
toen nader aan het toelichten.
Nagenoeg het heele bezit, de Abbey en de
landeryen, waren zonder eenige beperking
'vermaakt aan de weduwe. Maar een som
van honderdduizend pond in mynaandeelen,
zou een jaar ongebruikt blyven liggen en die
mocht zy dan vermaken aan het familielid,
dat zy vond. dat hiervoor het meest in aan
merking kwam.
Het was duidelyk, dat de oude heer door
dezen maatregel namelijk dat de keuze
aan zijn weduwe was haar een uitstekende
ontvangst verzekerd had.
„Nu dus dan hebben wy allen een kansje",
meende Vera. „Dit zal een edele wedstryd
tusschen ons worden!"
Maud had zich al voorgenomen, dat zy
geen middel onbeproefd zou laten, om een
eerste plaats te winnen in nicht Annette's
gunst.
Ronald vleide zich. dat hy eenmaal iets
onweerstaanbaars scheen te hebben voor
dames van middelbaren leeftyd, ofschoon
hy de bepaling in het testament „allerbe-
lacbclijkst" vond: maar zyn gelaat stond in
tusschen heel wat helderder, dan. vóór
dat hem de clausule bekend was.
„Ze komt nog niet onmiddellijk bezit ne
men van haar erfenis", besloot Sir Christo-
plier. „Ik een brief aan my spreekt zy er
van, dat zy wel dadelijk naar Engeland te
rugkeert, maar dat zy eerst een half jaar in
Torquay zal blijven. Pas tegen het voorjaar
wil zy zich op de Abbey vestigen. Ze voegt
er by het verzoek, dat geen van de familie
haar eerder zal komen opzoeken; maar dat
wy allen de kennismaking zullen uitstellen,
tot zy hier komt, daar zij de eerste maanden
nog in stille afzondering wil doorbrengen."
„Ik geloof niet. dat wy haar hierin haar
zin moeten laten volgen", zei Maud. „Het
zal heel slecht voor haar nin, om alleen te
wezen. Me dunkt, een van ons ik ben
volkomen bereid tot deze opoffering
moest aanbieden, om met haar mee te gaan
naar Torquay."
„Jou goede, lieve Maudie! Wat worden we
toch ineens allemaal onzelfzuchtig!" spotte
Ronald.
„Ik zou maar niets van dien aard voor
slaan, Maud", raadde Sir Christopher. „Zy
is oud genoeg, om te weten, wat ze wil; ze
zegt duidelyk. dat ze geen van ons by zich
verlangt; en ze schryft ook, dat ze voor een
gezelschapsdame zal zorgen. Maar waar is
Simon gebleven?"
„Een paar minuten geleden is hy wegge
gaan", zei Fay, de eenige, die niet te
zeer verdiept was in eigen teleurstelling, om
nog oog te hebben voor iets anders „En ik
heb de buitendeuren liooren dichtgaan; dus
ik denk, dat hy het huis verlaten heeft."
„Zeker uitgegaan, om in eenzaamheid een
sonnet te dichten op zyn rampspoed."
„Och, hy zal het zich niet te zeer aan
trekken. Het gaat by hem niet diep", zei
Sir Christopher, die stellig geen goed psy
choloog was.
„Je zoudt het hem haast benyden, om
zoo'n „droomer" te zijn", meende kapitein
Tremaine. „Je zult eens zien, hoe gauw hy
zich weer in zyn ouden toestand schikt: eer
de week om is, zal hy zeker al vergeten
zyn, dat hy veertien dagen lang als mil-
lionnair heeft gefungeerd."
Intusschen liep de „droomer" in de groot
ste droefheid het park rond, geen acht
slaand op wind en regen, zoomin als op de
richting, waarin hy liep; want zijn bestaan
was even inhoudloos als te voren, nu hy
zijn heeriyk plan had moeten opgeven.
Toen hij by het hek van de Abbey kwam,
hoorde hy een stemmetje:
„O, sir, Dumpty roept u!Hè, komt u
nog even mee binnen?"
„Nu niet, Winnie; een anderen keer."
Het kleine meisje durfde niet aanhouden;
maar zóó klaaglyk klonk het stemmetje uit
de portierswoning, dat Simon toegaf en on
middellyk ontvangen weid met de vraag:
„O, sir, vertelt u nog eens wat van het
Rusthuis? Kryg ik altyd bloemen in myn
kamer?"
„We zullen er nu vandaag niet meer van
spreken, vent", zei Simon, zoo opgewekt
mogelyk. „Misschien heb ik meer beloofd,
dan ik ten uitvoer kan brengen."
„O, hoe verschrikkeiyk!.... Komt er dan
niets van?"
„Je weet niet, Dumpty", zei Simon, zacht-
overtuigend, „hoe verschrikkelijk ik het vind,
om mijn woord te moeten breken
„Och. zie je wei: het was ook veel te
mooi, om waar te kunnen zij ii. Iets echt
heerlijks gebeurt nooit?"
Het sneed Simon door de ziel, om het leed
van dien armen kleinen patiënt te zien, en
toch was hij biy, dat dit kind zich niet ver
der verheugd had. Zóó ongelukkig zag hy er
echter zelve uit, dat het Kind onwillekeurig
vroeg:
„Vindt u het echt zoo verschrikkeiyk, om
uw woord te moeten breken, mr. Simon?
Nu, heusch, ik vind het ook zoo erg nog
niet! Ik lig hier toch ook niet kwaad."
Simon streelde het ventje slechts even over
het goud-blonde haar en peilloos diep was
op dit oogenblik zijn eigen leed
HOOFDSTUK VI.
Langzaam kroop de winter om en werd
het eindelyk en tenslotte lente, de tyd van
het jaar, waarin mrs. Hastings haar intrede
zou doen op de Abbey.
Voor Simon beduidde dit ook zéér veel
Hem- was de winter byzonder lang gevallen.
De buitenwereld nam totaal geen notitie
meer van den „droomer". Kwam hy op zyn
kamer, dan was herhaaldelijk zijn kachel
uitgebrand: van bloemen op zyn schryftafel
of dergeiyke attenties, geen spoor meer;
Ronald had hem ook nooit meer een sigaar
geboden.
Maar dat hy zyn droom had moeten op
geven. toen hy de verwezenlyking zoo naby
waande, dit was iets afschuwelijks!
En zoo was hy zich langzaam gaan vast
klampen aan de gedachte, dat, als hij maar
zijn best deed tegenover nicht Annette, hy
dan nog wel eens de uitverkorene kon wór
den, waardoor hij, op wel veel bescheidener
schaal, tóch misschien zijn geliefd plan nog
wel ten uitvoer zou kunnen brengen.
Zoo brak ten slotte de dag aan, dat de
weduwe verwacht werd. Heel het dorp was in
feesttooi; er waren eerepoorten aangebracht;
de klokken luidden; de pachters stonden in
een rij opgesteld en de schoolkinderen had
den feest.
Onder voorwendsel van eenige opnamen
te willen doen, mengde Maud Tremaine zich
met haar fotografietoestel onder de menigte, -
daar zy haar nieuwsgierigheid niet langer
kon bedwingen.
De victoria bevatte twee dames, waarvan
de oudste met al heel weinig animo de
geestdriftige toejuichingen beantwoordde.
.Nu, ze ziet er vrij goed uit." meende
Maud, „en ze is zeker dol op haar schoot
hondje." een klein, wit met zwart diertje,
dat heel eigenwy's over het portierraampje
keek.
„Ik zal aanbieden, hem eens te kieken;
dat zal dadelyk het hart van de „vrouw"
stelen!"
(Woidt vervolgdA.
