innenlandsch Nieuws Gemengd Qj^Cieuws k Voor de Huiskamer Het gestolen Luchtballonnetje OF DE GESCHIEDENIS VAN TWEE DEUGNIETEN De vrouw uit de fabriek De haven te Scheveningen Arbeidstijden Behoud van natuurmonumenten Nederlandsche R. K. Tooneelbond ,De Tribunen-kwestie Ned. R. K. Middenstandsbond KERKNIEUWS Begrafenis kapelaan J. H. Krabbenborg ONZE OOST Indische Dienst FAILLISSEMENTEN Een 102-jarige te Groningen Kind doodgevallen De „moordaanslag" in den trein De begrafenis De fluit van den.„ouden Frits" Werkloozen met millioenen verdiensten Rapport van een studiecommissie. Naar aanleiding van de enquête over de économisch-maatschappelijke inrichting der hieuwe samenleving, heeft zich een studie- club gevormd, die zich ten doel stelt, de sociale en economische verschijnselen te be- studeeren met als richtlijnen de katholieke 'eer en moraal. Deze club heeft een uit- v°erig rapport het licht laten zien over het v'raagstuk van den fabrieksarbeid van vrou wen 6n meisjes. Aan de conclusies is het volgende ont- 'eend Het komt ons voor, dat het strijdig is met de katholieke beginselen in te stemmen met den fabrieksarbeid van vrouwen en meisjes hi de huidige bedrijfsordeningen. Onder dit wel niet onmiddellijk te ver werkelijken ideaal staan de secundaire doel- einden, waarnaar te streven valt. Veel zou er misschien al te breiken zijn, als men kon geraken tot een „ordening van arbeid", waardoor een scheiding tusschen 'Mannelijke en vrouwelijke beroepen tot stand kwam, als m.a.w., beroepen speciaal geschikt voor mannen en arbeid meer ge schikt voor vrouwen en voor deze dan zoo hiin mogelijk in het fabriekskader, onder scheiden en gescheiden v,erden. En als practische conclusies kunnen daar aan toegevoegd worden: le. de noodzakelijkheid, die dojjr de fa briek weer eens te meer naar voren komt, •haar ook buiten de fabriek niet minder dringend is, naar betere godsdienstige scho ling, naar betere ontwikkeling en betere ka raktervorming onzer Roomsche meisjes, dus betere opleiding tot haar taak van Room sche moeder; 2e. de noodzakelijkheid om ook in de be drijven een geest van godsdienstzin te kwee- ben, waartoe we in de fabriek een uitstekend hiiddel hebben in de E. K. en de Oraal; 3e. de noodzakelijkheid van een juiste sexueele voorlichting aan het meisje, dat baar de fabriek zal gaan. Nog al te veel Worden duizenden meisjes aan de grootste gevaren blootgesteld zonder dat zij deze ge uren kennen. Er kan nu reeds in veel sterker mate preventief gewerkt worden dan gebeurt; 4e. de noodzakelijkheid om uit de bedrij en alles te weren, wat de meisjes (maar °ok de mannen) in gevaar kan brengen en bi verband daarmee os.: a. zorg voor den aard van het werk; b. zorg voor de schaft lokalen en privaten; c. geen gemengde ar beid voor man en vrouw; d. geen gehuwde ^Touw in de fabriek; e. beperking niet al leen van den arbeidstijd, maar ook van den tijd, noodig voor het gaan naar de fabriek eh naar huis; dus geen tweeploegenstelsel 6h geen tewerkstelling van arbeidsters van buiten. Degenen, die den fabrieksarbeid voor hieisjes niet in die mate verwerpelijk ach- ten als de meer principieele tegenstanders, dringen er op aan, dat de bovengenoemde Ier practische conclusies door alle Katho lieken, en in het bijzonder door de katho lieke werkgevers, als urgent en dringend boodig worden beschouwd, zoodat een ieder ■bet woord en daad er aan dient mede te Werken, dat, althans in de bedrijven van Katholieken, aan deze eischen volledig zal Worden voldaan. Geringe diepte oorzaak van het vergaan van een botter? Het Tweede Kamerlid, de heer Duymaer van Twist heeft de Ministers van Waterstaat en van Defensie, de volgende Vragen gesteld: Is het den Minister bekend, dat op 18 Nebruari een Drker botter op de Noordzee 'b de nabijheid van de haven van Scheve- hingen is verongelukt, doordat dit schip tengevolge van den aanwezigen drempel en <3e geringe diepte van de haven niet kon binnenvaren? Zoo deze vraag bevestigend wordt beant woord, zijn dan de ministers bereid om de biaatregelen te treffen die noodig zijn, opdat tuik een scheepsramp niet meer kan voor komen? In de heerenkleeding-indiutrie De Minister van Arbeid, H. en N. heeft ban hoofden of bestuurders van onderne mingen, waarin heerenkleeding als maatwerk eh detailconfectie wordt vervaardigd, in alle Gemeenten des Rijks vergund, dat in hun hbdememingen van 80 Maart tot en met 6 Juni en van 12 October tot en met 28 November a.s. door arbeiders van zestien Jaar of ouder, niet zijnde coupeurs, in afwij king van het bepaalde bij de artt. 23 en 24 öer Arbeidswet, gedurende 9J4 uur per dag eh 53 uren per week j.l. arbeid wordt ver dicht, onder voorwaarde, vermeld in s ministers beschikking van 20 Maart j.l. In broodbakkerijen Voorts is ten behoeve van broodbakkerijen Jh alle gemeenten des Rijks een van de ge bruikelijke afwijkende regeling der arbeids tijden vastgesteld tegen Paschen, Hemel vaartsdag en Pinksteren, waaromtrent de beschikking van 20 Maart bijzonderheden be vat. De jaarvergadering ïn het Koloniaal Instituut te Amsterdam Zaterdagmiddag 4e algemeene ledenver gadering gehouden van de „Vereeniging tot i ehoud van Natuurmonumenten in Neder- *nd" onder leiding van den voorzitter mr. J - G. van Tienhoven, die er zich over ver heugde, dat er thans zooveel medestrijders Jh in de gelederen der vereeniging. Spreker kon een opgewekten toon doen 'ooren, omdat er in het afgeloopen jaar veel tot stand gebracht. De Rhedensche en v* orth -Rhedensche Helde 1400 H.A. jS voornaamste deel van den Veluwezoom behouden; in Drente mocht men de vol doening smaken een heideterrein van 620 J* A. te behouden en onlangs werd perfect het Gooische Reservaat, in een dicht cen- Tm van bevolking gelegen, 1526 H.A. groot. Ten slotte vroeg spr. de aandacht voor feit, dat in de geschiedenis van de Ver- éuiging hoogst belangrijk is te noemen. Op dézen eersten dag der lente, zoo zeide hij, voor onze Vereeniging afgesloten een tijd- ak van een 25-jarig bestaan. Ket bestuur stelt zich voor in het najaar 's dr. Thijsse. wiens naam en persoonlijk heid zoo onafscheidelijk aan de Vereeniging zijn verbonden, terug zal zijn van zijn reis naar Nederlandsch Indië, dit jubileum te vieren op een wijze, waardig aan de Ver eeniging. Het zeer uitvoerige jaarverslag vermeldt in details, wat de voorzitter reeds had aan gestipt over de successen der Vereeniging met betrekking tot het behoud van stukken heide en van andere aankoopen, die minder omvangrijk maar toch van beteekenis zijn, o.a. bij de Hulsthorster Hout en op Texel. Het verslag maakt voorts gewag van aller lei bemoeiingen der Vereeniging; 't spreekt over de Zuid-Hollandsche plassen, over be dreigde terreinen op Texel enz De mededeelingen uit het jaarverslag, uit gebracht door den heer J. Drijver, ontlokten eenige malen een hartelijk applaus, evenals de hulde gebracht aan jhr. dr. mr. A. Röell, voor zijn bemoeiingen inzake het Gooische Natuurreservaat. Het ledental steeg van 11.840 tot 12.529 en het contributiebedrag van f 51.206 tot f 57.184. De aftredende bestuursleden werden her kozen. Voorts is in het bestuur benoemd mr. H. Westerman, secretaris van „Hendrick de Keyzer". Vervolgens sprak prof, dr. Gerard Brom hoogleeraar aan de R. K. Universiteit te Nij megen over „Ons landschap". Spr. stipte aan, dat de Nederlanders vaak een valsche schaamte koesteren voor het „landje", dat zij klein noemen. Maar klein is eigenlijk alleen de kleinzieligheid om niet te willen erkennen wat groot is. En groot is de liefde voor den geboortegrond. Velen er kennen niet de schoonheid van ons land, al hebben zij haar leeren zien door de schil ders. Neen, zij erkennen de schoonheid niet, omdat het niets kost er naar te kijken. En wat niets kost heeft geen waarde De natuurvrienden weten, dat het anders is. Ons land is één groote schilderswerk plaats, waar het zonlicht altijd binnenvalt gezeefd door de wolken, door de Hollandsche luchten, die het mooiste zijn van Gods heer lijke schepping. Velen schamen zich de schoonheid van t eigen land te erkennen. Daar is echter de Vereeniging tot Behoud van Natuurmonumenten, die geen valsche schaamte kent, die de Nederlanders leert zien en ondergaan dat vooral de schoonheid van hun eigen land. De Vereeniging is Hollandsch, ook in dien zin, dat zij brengt de daad. zy doet! Laten wij, die de natuur vrij willen houden, deze mooie daden van particulier initiatief steu nen met volle kracht! De boeiende, meesleepende voordracht van prof. Brom is langdurig toegejuicht en mr. Van Tienhoven heeft den spreker hartelijk bedankt. Nadat nog eenige opmerkingeh waren ge maakt, sloot de voorzitter de vergadering. Verliest zijn nationaal karakter In zyn vergadering van 18 December 1930 heeft het Hoogeerw. Episcopaat o.m. als volgt besloten: „Aan het bestuur van den Nationalen R. K. Tooneelbond wordt meegedeeld, dat de Aarts bisschop van Utrecht alsmede de bisschop pen van Breda, 's Hertogenbosch en Roer mond met het oog op de veranderde tijds omstandigheden besloten hebben hun Bis dommen uit den Bond te doen treden, zoodat deze wordteen diocesane bond van Haarlem en dus zijrTNationaal karakter verliest. Het Bestuur geve van dit besluit kennis aan de aangesloten vereenigingen in de vier genoemde Bisdommen." („St. Janski."). Blijft te Hilversum uit de O. L verwijderd In de vergadering van het bestuur der openbare leeszaal te Hilversum is met 11 te gen 6 stemmen een motie verworpen, behel zende er by het dagelijksch bestuur ten sterkste op aan te dringen „De Tribune" op de oude wijze ter lezing aan te bieden. „De Tribune" wordt dus verwijderd. Bijeenkomst van het hoofdbestuur Dezer dagen vergaderde te Utrecht het hoofdbestuur van den Ned. R. K. Midden standsbond, onder leiding van den heer C. J. Q. Struycken, Den Haag. Mededeeling werd gedaan van de oprich ting van een tweetal nieuwe vakbonden, n.l. die van de R. K. Molenaars, Graan en Meel handelaren en van de R. K. Mineraalwater fabrikanten en Bierhandelaren, terwyi de organisatie der R. K. Muziekhandelaren in 'n vergevorderd stadium van voorbereiding is. Besloten werd deel te nemen aan de In ternationale R. K. Vredesactle, welke in ver band met de in 1932 te houden ontwapenings conferentie zal worden georganiseerd. Besproken werd de van 8 tot en met 20 Mel a.s. door den Ned. R. K. Middenstands bond te organiseeren reis naar Rome en de deelneming aan de Internationale feesteiyk- heden, te houden bij de herdenking van de encycliek Rerum Novarum. Besloten werd aan de diocesane bondsbe- sturen voor te stellen, het wederzUds ver plichte lidmaatschap voor nieuwe leden van de standsorganisatie te doen ingaan op 1 Januari 1932. Na bespreking van enkele punten van huis- houdeliiken aard werd de vergadering op de gebruikelUke wyze gesloten. Zaterdagmorgen te 10 uur had in de Pa rochiekerk van den H. Callixtus te Groenlo de plechtige uitvaartdienst plaats van den weleerw. heer J. H. Krabbenborg, overleden ten gevolge van het auto-ongeluk, dat Dins dag j.l. op een onbewaakten overweg bij Neede plaats had. Nadat Vrijdagavond onder klokgelui het stoffelijk overschot van het St, Vincentlus gasthuis naar de kerk was 'overgebracht en daar was opgebaard, trokken honderden, zelfs velen uit aangrenzende gemeenten, al biddende langs 't lijk van den zoo bemin den overledene. 's Avonds werden in de stampvolle kerk de Metten en den volgenden morgen voor den aanvang van het H. Misoffer de Lau den gezongen. Meer dan 50 Eerw. Heeren geestelijken, waaronder o.m. de vertegenwoordiger van Z. H. Exc. Mgr. den Aartsbisschop, de zeer- eerw. heer dr. J. A. Geerdink, woonden de plechtigheid by. Vele studie-vrienden cn klasgenooten waren tevens aanwezig. De groote St. Caliixtuskerk was tot in alle hoe ken gevuld met geloovigen, ook uit de om geving, als Eibergen, Zieuwent, Beltrum, terwyi bovendien een deputatie uit de pa rochie Beek, waar kapelaan Krabbenborg vroeger stond, aanwezig was. De zeereerw. heer H. P. van de Horst, pas toor te Beltrum, droeg de H. Mis op, daarbij geassisteerd door de weleerw. heeren G. Blankenheijm, kapelaan te Arnhem en Th. W. van Dyk, kapelaan te Overdinkel. Na de H. Mis hield de zeereerw. heer II. F. van de Horst een indrukwekkende pre dikatie, waarin hij zich in aangrijpende woorden wendde tot de familie, het werk zame leven van dezen zoo eenvoudigen, ede len priester schetste en woorden van deel neming richtte tot de parochianen van Groenlo. Onmiddellijk daarna had de begrafenis plaats, waarbij behalve de vele eerw. heeren geestelijken, ongeveer 1500 personen tegen woordig waren. De beaardingsplechtigheid, waarbij het kerkkoor de gezangen uitvoerde, geschiedde eveneens door den Zeereerw. heer H. F. van de Horst. Bestemd voor uitzending naar Ned.-Indië: A. G. Verheüden, leeraar O. M. O., Amster dam. Verlofgangers: K. A. F. Blaset, comm. v. d. kantoord. v. h. B.B. 's-Gravenhage; J. Drenth, gezagh. b. h. Binn. Best., Heeren veen; R. O. van der Hout, gedipl. gezagh. b. h. Binn. Best., s-Gravenhage; A. J. War- ta, ambt. v. d. handelszaken v. d. Dienst v. h. Boschw., 's-Gravenhage; H. J. E. Moll, ass.-res. b. h. Binn. Best. 's-Gravenhage; J. R. Baank, onderw. 1ste kl. b. h. openb. Wes- tersch lager onderw., 's-Gravenhage; J. Schlieker, onder-comm. van pol., 's-Graven hage; J. van Breen, leeraar b. h. techn. on derw., Amsterdam; J. P. van Dam, contr. lste kl. b. h. Binn. Best., Oegstgeest; F. A. Gits, kap., mil. adm., 's-Grayenhage; J. H. v. d. Meer Mohr, lste luit. der art., Wasse naar; P. L. Tiberghien de Moulin, off. van gezondheid, 2de kl., 's-Gravenhage; J- H. Welbers, onder-luit. der inf., 's-Gravenhage; H. Blekkingh, lste luit. der art., Leiden; dr. J. G. W. Schotsman, mil. paardenarts 2e kl., Rotterdam; W. C. A. van Beek, lste luit. der inf., Voorburg. Gepensionneerden: A. H. M. van Essel, contr. lste kl. b. d. pandhuisd., 's-Gravenha ge; J. R. Davyt, hoofd der openb. speciale school voor kinderen van Amboineesche mi litairen te Malang, Rotterdam; dr. L. J. H. Stedhouder, mil. paardenarts le kl., Haar lem; A. R. H. Braun, luit.-kol. intend., Nice; G. Pape, kap. der inf., 's-Gravenhage; F. H. E. Bicknese, dir. apoth. lste kl., Wassenaar; W. A. Bor, maj. der inf., 's-Gravenhage. Nieuwbenoemden: W. C. Spruitenburg, Amsterdam; M. K. Veldt, Oegstgeest; E. J. Siemelink, 's-Gravenhage, allen off. van ge- zondh. 2de klasse. 20 Maart opgegeven door v. d. Graaf Co. N.V, (afd. Handelsinformaties) UITGESPROKEN 18 Maart: K. Baas, landbouwer, Polsbroek. R.c. mr. A. J. Marx. Cur. mr. C. Jonker, Gouda. 18 Maart: N.V. Algemeene Rotterdamsche Electriciteitsmaatschappy, Rotterdam, Sta tionsweg 42. Rc. mr. A. J. Marx. Cur. mr. J. A. van der Lee, Rotterdam. 18 Maart: C B. Brezet, kleermaker, Rot terdam, Jericholaan 18b.. R.c. mr. A. J. Marx. Cur. mr. M. Koderitsch, Rotterdam. 18 Maart: C. Ladage, Rotterdam, Hove nierstraat 24. R.c. mr. A. J. Marx. Cur. mr. W Jalink. Rotterdam. 18 Maart: A. Lagerwaart, caféhouder, Rotterdam, Kruiskade ,27. R.c. mr. A. J. Marx. Cur. mr. F. baron van der Feltz, Rot terdam. 19 Maart. A. Ras, handelende onder de firma A. Ras—Dohmen, winkelier in stof fen, Maastricht, Spilstraat 18. R.c. mr. Hustlnx. Cur. mr. Rikmenspoel, Maastricht. 19 Maart: G. Voorshuys, veehouder, Wa- verveen, gem. Vinkeveen en Waverveen. R.c. mr. J. J. wynstroom. Cur. mr. H. N. J. Bink, Utrecht. 19 Maart: H. Struikmans, winkelier, Wir- dum. R.c. mr. J. Meihuizen. Cur. mr. R. J. Mulder, Leeuwarden. 19 Maart: M. Verhagen, koopman in ma nufacturen, Gemert. R.c. mr. H. Diephuis. Cur. mr. F. de Wit, Helmond. Zondag 29 Maart a.s. zal de weduwe Tjadens-Postema wonende in de Achterstraat te Groningen, haar 102den verjaardag vieren. Te Werkendam is een kind van 16 maan den van den landbouwer Baelde uit een kinderstoel gevallen en aan de gevolgen overleden. ,,'t Was maar een lolletje" Nader wordt gemeld, dat de getroffene, J. H. is, 38 jaar, koopman, wonende te Eindhoven. De verdachte v. d. E. bekende, dat hy met J. H. samen gereisd heeft van Oss naar Den Bosch, terwijl er niemand anders in de coupé zat. Hij ontkent echter J. H. ge stoken te hebben. Overigens is er uit hem geen enkele verklaring te krijgen. J. H. had, na aankomst van den trein in Den Bosch uit Oss, nog uit den trein kunnen stappen, maar zakte toen op het perron in elkaar. Hii werd toen onmiddel lijk naar het ziekenhuis overgebracht. Vrijdagavond wees hy v. d. E. als den dader aan. Zaterdagmorgen zeide hy, dat v. d. E. het niet gedaan heeft, maar dat het maar een lolletje was. De steek aan den hals is toegebracht met een mes van deri getroffene zelf. De verwondingen blijken niet van zulk een emstigen aard te zijn als aanvankelijk werd gedacht. De pastoor van het dorp was van mee ning (en er waren gegronde redenen voor» dat de vrouw van houthakker Brecht in een vlaag van waanzin gehandeld had, toen haar ïyk (nadat men twee dagen tevergeefs naar haar gezocht had) uit het water werd opgehaald. Boveridien kan het ook niet af doende bewezen worden, dat zij werkeiyk zelfmoord had gepleegd. Het kon Immers best zyn, dat zij b.v,- by het bessenplukken aan den steilen kant naar beneden gegle den en in het water terecht gekomen was. Dit was wel zeer onwaarschijniyk, maar toch in ieder geval mogeiyk. Hoe het ook zij, de pastoor van het dorp weigerde haar de kerkelüke begrafenis niet, ja, hij las zeifs nog een H. Mis voor hare zielerust. Er volgden slechts enkele personen ach ter de baar; de pastoor, de koster, de mis dienaars, enkele kinderen, oude vrouwen en mannen en nog iemand die men in het dorp de „Heilige" noemde. Hy was een man van in de zestig, met langen, sneeuwwltten baard. Hy was groot en mager, liep wat voorover en keek onder het gaan rechts noch links. De „heilige" bekommerde zich om geen mensch, sprak zelden met iemand en leefde teruggetrokken en eenzaam als een kluizenaar aan den rand van het dorp. De dorpelingen lachten met de geweldig dikke zolen van zyn échoenen en beweerden, dat die aan het einde van zyn leven nog niet doorgeloopen konden zyn. Hy leefde van een kleine rente, doch had zóó weinig noo dig, dat hij er altyd nog wat van aan de armen en behoeftigen kon geven. lederen morgen ging hy te communie en ook over dag bracht hy vele uren door in de kerk. Hü rookte niet en dronk niet en nooit zag men hem by eenige feesteiykheid of ver maak. Ging hü door het dorp dan hield hij altyd het midden van de straat omdat hij bang was zoo beweerde men tenmiriste dat hy anders iemands eigendom met z'n voeten zou kunnen beschadigen. Ongetwij feld was hü de braafste en heiligste man van het dorp en daarom stonden de dorpelin gen dan ook hoogst verwonderd, toen zij hem achter het lqk van de zelfmoordenares zagen gaan. Na de begrafenis wilde het toeval, dat de pastoor den „heilige" ontmoette. Hy hield hem aan en zei met droefheid in de stem; „Zoo'n treurige begrafenis heb ik nog nooit gehadIk had nooit gedacht, dat men haar ook na haar dood nog zou verachten." De „heilige" keek peinzend voor zich uit. „Men wilde haar niet in gewijde aarde hebben." De pastoor zuchtte. „Zoo blindelings als by deze vrouw heeft men nog nooit met steenen geworpen," zei hy. Ja, zelfs nu, nu zy dood is, kan men het nog niet laten." „Zy beweren, dat zy een goddelooze vrouw was een zelfmoordenares „Maar u gelooft het niet?" „Ik laat het over aan het al wij ze oordeel van God om te vonnissen en te straffen, want Hy alleen kent de geheimste schuil hoeken der ziel, de oorzaken, die zoovele levensbooten In den storm brengen en laten stranden. Ik ben wel het allerminst gewet tigd een oordeel over haar te vellenU wellicht meer eerwaarde, want zij was uw biechtellnge, u kende de toestanden van haar ziel.... „Dat ia waar. Ik heb haar dus ook de be grafenis niet geweigerd, want ik ben er van overtuigd, dat ongeluk en ellende haar geest beneveldedat zij in een vlaag van waan zin handelde, toen zy de vreeseiyke daad steldewat mij echter wel bevreemdt, dat is de houding der menschen." „De heilige" lachte smarteiyk en ant woordde: „Zy moesten op hun eigen borst kloppen. Wie weet wat de overledene ln den dood dreef? Misschien hebben velen al sinds jaren den giftdrank toegediend, die haar ten slotte tot vertwyfeling en waanzin dreef. Wellicht lieten ook zij dan allen beschaamd de steenen vallen, die zy thans nog naar de arme vrouw werpen, wanneer Christus voor hen trad en zei: „Wie van u zonder zonden is, werpe den eersten steen!" De pastoor knikte en vrouwde de handen, de andere vervolgde: „De meeste menschen zyn lichtzinnig en onrechtvaardig in hun oordeel. Zijn er niet velen, die in hun hart de armoede reeds als een misdaad beschouwen?Men straft de moordenaars, die van vergif en wapens ge bruik maken zoo streng mogelijk, maar de moordenaars, die met woorden en daden doodslag bedrijven worden niet gestraft en blyven geacht. Doch alleen voor het wereld- lijk gerecht, en zeker niet yoor dat yan God!Is het niet verwonderiyk, dat men mij den „heilige" noemt en de vrouw van den houthakker een afschuwelijke zondares? En toch ben ik er van overtuigd, dat ik veel meer misdaan heb dan zy. Haar weg was steil en met doornen bezaaid. Hoevele malen moet zü onder het kruis, dat zy te torsen kreeg, bezweken zyn! Ik zelf kende de zorgen en het leed des levens haast niet, myn weg was glad en effen. My bescherm den liefdevolle ouders, tot ik volwassen was, zü moet reeds als kind een verlaten wees geweest zijnDe beste vrouw schonk my hare liefde. Mün geluk was groot, maar mijn hoogmoed nog grooter.... Ik verdiende veel geld, begon te drinken.... gaf me over aan de meest dwaze genoegensen bemerkte niet eens hoe myn vrouw daaronder leed. De drank had mij ln zijn macht en liet my niet meer los. Ruw, vaak onmenscheUjk be handelde ik in mijn dronkemansroes myn arme vrouw.... Zy werd bleek en ziekehlk, kwynde weg als een bloem voor de ruwe, koude herfstwindenik ging mün gang. ZU maakte me nooit de minste verwyten, zei geen woord wanneer ik 's nachts dron ken naar huis kwam. Koud en bevend wachtte zy eiken nacht tot ik thuis kwam en zwijgend maakte zü nog wat eten ge reed.... Toeneens.... toen ik tegen 3 uur 's nachts thuis kwam, lag zü dood in een fauteuil.... Dokter constateerde hart verlammingmaar ik wist, dat ik haar gedood had De „heilige" zweeg en streek met de hand over het magere gerimpeld gezicht. Toen vervolgde hü: „Geen gerecht klaagde my aan, geen mensch verweet mij ietsniemand be schouwde mü als een moordenaar. Doch ik wist zelf, dat ik de gemeenste moordenaar ter wereld was.... Ik klaagde mezelf aan., ik had hevig berouw.... en besloot te boe ten voor wat ik misdeed. En toch bleef mün leven zonder doornen, en myn kruis be stond alleen in het bewustzijn, dat er een zware schuld op myn schouders drukte. De menschen noemden my den heiligemy., die slechts boete doet voor een misdaad die niet beter is, dan zy, die achter de tra lies van de gevangenis smachtenEr is maar één onderscheid: Ik boet vrywillig cn die worden door de wet gestraft. De men schen noemen de vrouw van den houthak ker zondares. Ik vraag me echter af: Wie is de schuld van haar dood? Wie dreef haar tot wanhoop en waanzin? Deze vragen beantwoordt God! Ik weet alleen dat er moordenaars zyn die het we- reldiyk gerecht niet in zUn bank der be klaagden roept!" Dezer dagen wilde men de historische schatten, toebehoorende aan prins Friedrich Leopold van Pruisen, uit het huis Hohen- zollem, verkoopen. Deze schatten bevonden zich in het slot Glienecke, bij Potsdam, dat eigendom van den prins is. Onder de tallooze kunstvoorwerpen en souvenirs, bevindt zich ook de fluit van Fre- derik den Grooten. De kruk en de fluit wa ren, zooals men weet, de meest besproken voorwerpen in het leven van Frederik den Grooten. De kruk van den Pruisischen ko ning nam Napoleon, toen hy als overwin naar van het Pruisische leger in 1806 het graf van den „ouden Frits" in Potsdam be zocht, mee naar Frankrijk. De fluit zou dezer dagen onder den ha mer komen. De „Oude Frits" was, zooals bekend is, een hartstochteiyk fluitspeler. Hy bespeelde niet alleen het instrument, maar componeerde o«k voor de fluit en liet zün composities opvoeren by de con certen, die hy, zooals men weet, in het slot Sanssouci, gewoon was te arrangeeren. Voltaire, die een tydlang de gunsteling van den monarch was en den koning op die schitterende avondpartyen met vleieryen overlaadde, roemde Frederik den Grooten wegens zyn hartstocht voor de muziek en speciaal voor het fluitspel als den „gekroon den Orpheus". De koning componeerde de fluitsoli gedu rende de morgenuren, terwyi hy voor een piano zat en de hofkapper hem friseerde, 's Avonds werden de composities dan ten gehoore gebracht. De fluit was het eenige instrument, dat Frederik de Groote bespeel de en feitelyk ook het eenige Instrument, dat hy bij zyn concerten duldde, alle andere be schouwde hy als ondergeschikte instrumen ten. Er werden natuurlyk ook andere com posities dan die van den koning opgevoerd. Gewoonlyk begonnen de concerten des avonds om 7 uur. Er was altyd een kleine, maar zeer uitgezochte kring van toehoor ders aanwezig en het gold natuurlyk als een buitengewone onderscheiding tot dezen uit gelezen kring te behooren. Frederik beweerde, dat het fluitspel ook bevorderiyk was voor de spysverteering. Daarom was hij gewoon, na iederen maal tijd een kwartiertje op zyn geliefde fluit te musiceeren. Een halve eeuw lang be steedde hy ieder vry oogenblikje aan het fluitspel tot het verlies zyner tanden hem ten zeerste hinderde in het beoefenen dezer kunst en het hem ten slotte onmogeiyk maakte. De fluit werd op „non-activiteit" ge steld. Haar roèm bleef echter onverganke- ïyk. Op het laatste oogenblik werd de fluit, op bevel van Prins Frederik Leopold, aan de verkooping onttrokken. Zy zal in het be zit der vorstelijke familie blyven. Het hor- loge van Frederik den Grooten werd voor f 4000 het eigendom van het vroegere Kei- zeriyke Huis. Hollywood bedreigd Iets ongehoords dreigt werkelykheid te worden: Hollywood het Hollywood van Fairbanks, Pickford, Gilbert, Griffith en Taimadge zal spoedig tot de geschidenis van het verleden behooren. De sterren van gisteren zijn aan het verbleeken. De dra gers van beroemde namen trekken zich of wel in het privaat leven terug, ofwel zü komen meer te voorschijn aan den theater- hemel van Broadway. In New York wemelt het van beroemde Hollywood-sterren. De bureaux van de theater-agenten zijn over vol. „Hollywood heeft afgedaan." „Men moet iets anders leeren, zich op iets „nders toeleggen." „Het theater is een goede school." Met deze en dergelijke gezegden trachten de gevallen grootheden zich te troosten om het feit, dat Hollywood hen niet meer noo dig heeft. Zoo radicaal heeft de sprekende film zich ingeburgerd. Daar is b.v. de blonde Vilma Banky en haar interessante man Rod la Rocque, de zwartharige Colleen More met haar vrien din Virginia Valley, verder de zoetsappige Lina Basquette, zij voert onderhandelingen om als danseres te mogen terugkeeren. Zelfs Mn Lilian Gish vertoeft in New York en zoekt in contact te komen met de spre kende film. Tot de „vluchtelingen" behoo ren verder Lia de Putti, Greta Nissen uit Noorwegen en de geliefde Amerikaansche Lilian Rode. Intuschen rusten de sterren van den tweeden rang in Hollywood uit. Daar ver toeft momenteel een heel aantal kunste naars, die, niettegenstaande hun werkloos heid millioenen verdienen Deze filmsterren ontvangen hun geld alleen omdat zij niet spelen. Zoo is het b.v. geen geheim, dat Corinne Griffith van haar maatschappij, de First National, een kwart millioen dollar ontvan gen heeft, omdat zy afstand deed van haar contract. Monte Blue kreeg 50.000 dollar, omdat hij zich bereid verklaarde, af te zien van zyn recht om by Warner Brothers te spelen. Nadat John Gilbert met zyn eersten spre kenden film een fiasco had, bood zyn maat- schappü hem een half millioen dollar, al leen opdat hü zoo snel mogeiyk zou ver- dwünen en „uitrusten." Gilbert liet zich echter met deze som niet afschepen, maar voert nog altyd onderhandelingen over een verhooging van de afstand-premie. Het half millioen dollar heeft hy in ieder geval ze ker. Het komt vaak voor, dat kleinere film- tooneelspelers, die voor „slechts" 100.000 dollar voor drie maanden gecontracteerd zyn, om dezelfde redenen 50.000 dollar ont vangen. De filmmaatschappyen meenen nog altyd hiermee betere zaken te maken dan met den gewonen film, zooals die iederen dag gedraaid worden. Typisch was het geval met Ina Claire, de jonge vrouw van John Gilbert. De pathé-Maatschappij sloot met de kunste nares een contract voor twee klankfilmen met een honorarium van 175.000 dollar. Na het verschynen van den eersten film, die geen succes had, kocht de maatschappij zich vrij. zy betaalde de eerste film met 75! .0 dollar. Nu engageerde de Paramount Ina Claire voor de film: „De koninklyke familie" en nu geschiedde het absurde dat de Pathé Mataschappy voor grof geld deze film van de Paramount afkocht. Corinne Griffith Is een geweldige zaken vrouw Nog maar enkele Jaren geleden was zü de magneet aan de cassa der First Na tional. Haar wekeiyksche ontvangsten wer den op minstens 8000 dollar geschat Nu is ook zij een slachtoffer van de klankfilm ge worden. Haar maatschappij heeft haar een kwart millioen geboden, als zij afstand wilde doen van hun contract. Zy gin g hier mede accoord en zy rust thans uit; maar in werkelykheid neemt zy echter les in het declameeren, want men kan nooit weten. Ook de werklooze Billie Dove heeft de hoop op 'n nieuwe kans nog niet opgegeven. In ieder geval heeft zy 4 klankfilmen by de First National met een honorarium van 5000 dollar per week achter zich. De maatschappij was echter nog niet tevreden met het suc ces van deze filmen. Zoo kreeg de tooneel- speelster een som van 300.000 dollar wanneer zii afstand teekende. Monte Blue ontving .slechts" 50.000 dollar; v is er accoord mee gegaan, want hij is zelfs volgens Amerikaansche begrippen een schatrijk man. •n de tooneelspelers zich niet zoo gemakkelijk afschepen, maar staan op 't volledig nakomen van hun contract. Dan biyft de maatschappü ten slotte niets anders -iver dan de heele som uit te betalen. Daar om worden tegenwoordig contracten met 1 erren alleen nog maar voor een heel aparte rol afgesloten, de filmmaatschappyen zyn och eindelijk eens wijzer geworden. 247. De jongen was woedend opgesprongen. Bedacht hoe hy zich wreken kon, Vergat, dat hy zelf straf verdiend had, Voor 't stelen van den luchtballon. Wim greep den zeeppot, nog steeds woede En hy smeet den pot door het glas, Waardoor de zaak van den kapper Van den melksalon gescheiden was. 748. Daar viel hü in zee, met een angstkreet, Hy hield den stok krampachtig vast. Voor den luchtba'lon, slap geworden, Was hij nu een te zware last. >daar plots zag hij een vliegtuig verschijnen. De vliegenier aan een trapeze hing, HU liet zich naar den jongen zakken, Dien hy bytyds in de armen ving.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1931 | | pagina 7