1
f3000.-
f 750.-
f125.-
f50.-
DINSDAG 19 MEI 1931
WAT IS DE VOLKENBOND?
HU
DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN
VIER EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 17771
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL
AFBLIJVEN!
Instelling economischen
voorlichtingsdienst
Een wetsontwerp ingediend
Briand handhaaft zijn
ontslag als minister
Hij vertrekt Donderdag uit Genève
Arrestaties van christenen in Irak
Over een bolsjewistisch
blad
Het vergaan van de
„Tubantia"
Pogingen tot berging van den
goudvoorraad
De Rijksmiddelen in April 1931
Relletjes bij de verkiezingen in
Egypte
Botsing tusschen auto en
motorfiets
De motorbestuurder gedood
Pastoor Hafkenscheidt
De
Bolsjewistische propaganda
Engeland
De kindervergiftiging te
's-Gravezande
Tekort op de Indische begrooting
VOORNAAMSTE cXIEUWS
J. J. WEBER ZOON
OPTICIENS - FABRIKANTEN
Groote Houtstraat 166 Haarlem
Telegrafisch Weerbericht
Door vrachtauto overreden
Éi* iS
BUREAUX NASSAULAAN 49
Telefoon No. 13866 (drie Ujnen)
Postrekening No. 5970.
ABONNEMENTEN: voor Haarlem en
Agentschappen: per week 25 ct.; per
kwartaal 3.25; per post, per kwartaal
3.58 by vooruitbetaling.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ADVERTENT I EN 35 ct. p. regel
VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN
TIES, 11 regels 60 ct. p. plaatsing;
elke regel meer 15 ct, bü vooruitbet
Bö Contract belangrijke korting.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
tusschen den tekst 60 ct per regel.
Alle abouné's op dit blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwa'arden
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen
Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door
verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen
bij een ongeval met
doodeliiken afloop
bij verlies van een hand
een voet of een oog
bij verlies van een
duim of wijsvinger
bij een breuk van
been of arm
bij verlies van *n
anderen vinger
Er zijn er, die meenen, dat de Volken
bond iets geheel nieuws vertegenwoor
digt, en die dan met zekere verrassing,
toevalligerwijze in oude papieren snuf
felend, vinden, dat reeds jaren, ja
eeuwen geleden gelijke denkbeelden
werden gepropageerd. Maar voor dege
nen, die met den Volkenbond, zijn-sa
menstelling, zijn totstandkoming eeni-
germate bekend zijn, is dit niets nieuws.
Wanneer men zegt. dat de oorlog er
altijd is geweest, en er vermoedelijk al
tijd zal zijn, verliest men uit het oog,
dat al deze eeuwen door, terwijl de oor
log werd gezien als iets normaals, de
vrede aan de menschheid dierbaarder is
geweest dan de oorlog. Bijkans altijd
werd de oorlog gehaat en verafschuwd;
bijkans altijd werd de vrede bezongen en
geliefd.
En zoo kan het niet verwonderen, dat
reeds in den aanvang der veertiende
eeuw, in het jaar 1306, een Parijsch ad-
vocaiat, Pierre Dubois geheeten, op de
gedachte kwam, dat het aanbeveling zou
verdienen een bondgenootschap tot
stand te brengen tusschen de verschil
lende groote en kleine Staten, welk
bondgenootschap zou moeten dienen om
de macht der Christelijke vorsten in
Europa te vermeerderen, teneinde hen
in staat te stellen het Heilige Land, nog
steeds in de macht der Turken, te be
vrijden. Dat was de openlijke opzet van
het plan van Dubois; de geheime was
echter deze, dat daardoor het aanzien
en de kracht van de koningen van
Frankrijk, die de eersten in dezen Bond
zouden zijn, zouden worden versterkt.
Gelijke kenmerken van zuiver politie-
ken aard. vindt men bij achtereenvol
gende ontwerpen in den loop der eeuwen
terug. Hoe weldadig doet daartegenover
niet aan het plan, dat ongeveer ten tijde,
toen onze Hugo de Groot zijn werk over
„het recht van den oorlog en den vrede"
schreef, door een eenvoudigen monnik,
Emeric Lacroix geheeten, eveneens te
Parijs woonachtig, werd openbaar ge
maakt. Deze wilde bestrijding van den
oorlog om den oorlog zelf.
In eenigszins gelijken geest bewoog
zich de bekende Abbé de St. Pierre, die
in den aanvang der achttiende eeuw
leefde. Zijn projecten voor een eeuwigen
vrede nemen een bijzondere plaats in de
geschiedenis van (wat men noemen
kan) de vredesbeweging in. Het door
hem ontworpen plan stelde zich op een
breedere basis dan alle voorgaande;
vertoonde voor het eerst de sporen eener
werkelijke internationale gemeenschap.
Niet uit deze plannen echter is de
tegenwoordige Volkenbond geboren,
maar uit de practijk zelf. Want het is
merkwaardig om waar te nemen, dat
toen in den aanvang der negentiende
eeuw een georganiseerde vredesbewe
ging ontstond, eerst in Amerika, daarna
in Europa, zij zich eigenlijk van alle
denkbeelden van Statenorganisatie en
Volkenbond afwendde, en zich wierp
op meer gedeeltelijk indirecte middelen
als daar zijn arbitrage en bemiddeling
eenerzijds, ontwapening anderzijds. Tot
dat de groote oorlog de treffende les
heeft geleerd, dat in een samenleving,
door internationaal politiek wantrouwen
vergiftigd, ontwapening, op welken
grondslag ook, tot de onmogelijkheden
behoort; dat internationale arbitrage
ten allen tijde effectieve kracht zal mis
sen, zoolang men niet de absolute zeker
heid heeft, dat een arbitrale uitspraak
ook zal worden nagevolgd. In den oor
log zelf is de kreet aangeheven voor
internationale Statenorganisatie; Wil
son heeft dien kreet overgenomen als 't
laatste, het sluitstuk van zijn bekende
veertien punten, en zeker is het aan
zijn persoonlijken invloed te danken, aat
de conferentie der Geallieerden te Parijs,
die over de vredesvoorwaarden beraad
slaagde, de schepping van den Volken
bond in haar programma heeft opge
nomen.
Zoo is in 1919 de Volkenbond ontstaan.
Hij is gegrondvest op een grondverdrag
van een 26-tal artikelen, een grondwet,
die nog minder dan de grondwet van
welken staat ook in alle mogelijke ge
vallen kan voorzien. Dit grondverdrag
is niet meer dan een grondslag voor den
Volkenbond in zijn eerste periode.
Het is aan den Volkenbond zeiven
om zich geleidelijk uit te bouwen, om
den onvolledigen arbeid van zijn samen
stelling te vervolledigen; om een groo-
ter arbeidsterrein tot zich te trekken.
Den Volkenbond is door de natuur der
dingen een politieke taak toevertrouwd:
de taak om te voorkomen, dat oorlogen
„beslissen" in geschillen, die tusschen
zijn leden ontstaan. De Volkenbond
hèeft zichzelf met groote kracht en ijver
een tweede taak geschapen: die van in
ternationale organisatie van verkeer,
van hygiëne, van arbeidsregeling, van
economische en financieele aangelegen
heden en al wat verder internationaal
tusschen de Staten te regelen valt. De
toekomst zal moeten leeren, welke nieu
we apparaten de Volkenbond noodig
heeft om den arbeid, uit deze tweeledige
taak voortvloeiende, tot stand te bren
gen. Maar één ding staat daarbij tevo
ren va6t. De Volkenoond zal in het vol
brengen van deze tweeledige taak, een
reuzentaak elk op zich zelf. slechts dan
slagen, indien hij de beschikking krijgt
over het vertrouwen van de menschneid;
het vertrouwen van de millioenen, die
behooren tot de Staten, welke zijn leden
zijn.
De openbare meening heeft zich in
zooverre tegenover den Volkenbond
reeds doen gelden, dat zij dezen heeft
gestuurd in de richting van het zoeken
van veiligheid. Veiligheid, die elke
Staat altijd heeft gewenscht en terecht
heeft gewenscht. Maar veiligheid, die
men vroeger zocht langs den weg van
het geweld en de macht, en die men nu
wil vinden langs den weg van het recht.
Veiligheid, die men hoopt te verkrijgen
door arbitrage en rechtspraak toe te
passen en aan den Volkenbond zelf
zekere middelen en bevoegdheden te ge
ven teneinde het ontstaan van geschil
len te voorkomen. Veiligheid, die ook
aanleiding is geweest tot het Kellogg-
pact, dat uitspreekt wat Grotius drie
eeuwen geleden reeds trachtte te leeren:
dat de aanvalsoorlog een internationale
misdaad is. Schoon dit op de beide
Vredesconferenties, te 's-Gravenhage in
1899 en 1907 gehouden, zoo nu en dan
werd vernomen, is tot aan het uitbre
ken van den grooten oorlog tot de
volken niet doorgedrongen het be
sef, dat een oorlog in de tegen
woordige ontwikkelde samenleving der
volken niet meer is een zaak, die een
of een paar volken aangaat. Elke oorlog
is een zaak van alle volken, omdat
juist tegenwoordig elke oorlog gevolgen
kan hebben van politieken en economi-
schen aard, die alle volken betreffen.
Vandaar, dat de veiligheid van allen ge
baat wordt door de veiligheid, aan een
enkelen Staat verschaft; vandaar, dat
het vraagstuk der veiligheid een inge
wikkeld en vanzelf moeilijk oplosbaar
vraagstuk is.
Wederzijds zijn veiligheid en ontwape
ning met elkander verbonden. Is de vei
ligheid, in de internationale samenle
ving verkregen, zoodanig, dat weder-
zijdsch vertrouwen heerscht, dan is het
oogenblik gekomen om den eersten stap
op den weg naar ontwapening te zetten.
Dank zij den invloed, die er onmisken
baar van Locarno is uitgegaan, acht men
het oogenblik daarvoor gekomen; van
daar, dat op 2 Februari 1932 de Ontwar
peningsconferentie is samengeroepen,
die naar wij hopen een begin van
werkelijke vermindering der bewapenin
gen zal brengen. Zulks is temeer te wen-
sehen, omdat anderzijds, naarmate de
ontwapening praktische vorderingen
maakt, het vertrouwen der Staten je
gens elkander zal toenemen en de vei
ligheid weer zal worden gediend. De vei
ligheid kan niet wachten op de ontwa
pening, en de ontwapening niet op de
veiligheid. Het zijn twee vraagstukken
en begrippen, die tegelijktijdig moeten
worden ter hand genomen en gediend.
De openbare meening in een klein
land als Nederland staat tegenover deze
vraagstukken niet zoo machteloos als 't
schijnt. Want Genève is gevoelig voor
de stem der openbare meening uit groote
en kleine landen. Mits Genève die stem
verneemt en daaruit bemerkt, dat het
daar totstandgebrachte werk doordringt
in alle landen, in alle huizen!
Tot onze spijt moeten wij de redactie
van de „Zakenwereld" weer eens tot de
orde roepen:
veroorloofde de redactie zich eenigen
tijd geleden de vrijheid door haar bui-
tenlandsch overzichtschrijver enkele
partijdige en bovendien onjuiste opmer
kingen te laten maken over het tus
schen het Vaticaan en Malta gerezen
conflict, thans laat de redactie haren
medewerker weer een geheel onjuiste
voorstelling geven van de houding der
Spaansche geestelijkheid ten opzichte
van de republiek.
Het was te voorzien, zoo schrijft de
buitenland-deskundige, dat het nog tot
ernstige onlusten in Spanje zou komen:
in 't eerst hielden de monarchisten
zich kalm, „vooral ook omdat de mo
narchistische geestelijkheid er de voor
keur aan gaf de kat eens uit den boom
te kijken"; en intusschen hebben
„de monarchisten en de geestelijkheid"
niet te klagen gehad: hun bladen
mochten blijven verschijnen, kritiek was
toegelaten, enz.
Plotseling echter kwam er een om
wenteling; ofschoon de overzichtschrij
ver voorzien zegt te hebben, dat het in
Spanje nog tot ernstige onlusten zou
komen, moet hij echter erkennen, dat
hij niet weet, hoe die omwenteling zoo
ineens gekomen is:
„Het kan zijn, dat enkele monarchis
tische heethoofden den tijd niet hebben
kunnen afwachten, op eigen houtje aan
het demonstreeren zijn geslagen. Het is
mogelijk, dat de aanhangers van Alfons
bevreesd waren, dat zij bij nog langer
talmen de republikeinsche regeering te
veel gelegenheid gaven, wortel te schie
ten.
In elk geval werd er weer officieel een
monarchistische party opgericht. En dat
was natuurlijk een provocatie
Het staat wel vast, dat enkele mo
narchisten relletjes hebben uitgelokt
De relletjes moeten ernstig geweest
zijn."
Natuurlijk mogen de bladen van „de
monarchisten en de geestelijkheid" nu
niet verschijnen, zoo gaat de schrijver
voort:
„Elke oppositie moet met geweld de
kop ingedrukt worden in zulke benarde
tyden. En waarschijnlijk zal het de re
geering wel gelukken de monarchisten
en de geestelijkheid tijdelyk tot zwijgen
te brengen."
Wij signaleeren hier een geheel on
juiste voorstelling van zaken:
het gaat toch waarlijk niet aan, de
geestelijkheid hier in een adem te noe
men met de monarchisten en daarbij
niet onduidelijk te laten doorscheme
ren, dat de geestelijken met de mo
narchistische heethoofden te zamen op
de eerste de beste gelegenheid zaten te
loeren om de republiek weer om hals te
brengen door middel van een tegen-
revolutie.
De feiten logenstraffen deze voorstel
ling van zaken volkomen: van het be
gin af aan heeft de geestelijkheid de
voor den katholiek in revolutiedagen
éénig juiste gedragslijn aangenomen;
nadrukkelijk decreteerden de geestelijke
autoriteiten, dat de geestelijkheid zich
buiten en boven de politiek moest hou
den; zulks komt vooral heel sterk
naar voren in het dezer dagen doof den
Aartsbisschop van Tarragona uitge
vaardigd herderlijk schrijven, waarin de
kerkvorst o.a. zegt:
„De geestelijken, die met de zielzorg
belast zyn, zullen de hun toevertrouwde
geloovigen aansporen, God te bidden,
dat hü den regeerders en hun onderda
nen de kracht moge geven, om den
vrede te bewaren en het welzijn van
Kerk en staat te bevorderen. Te dien
einde zullen zij een godsdienstplechtig
heid mogen houden met uitstelling van
het Allerheiligste.
In hun instructies en preeken en in
geheel hun optreden moeten zij zich
stellen buiten en boven de politiek en
alles vermijden, wat aanleiding zou
kunnen geven, om hun gedragingen in
den zin van politieke inmenging te in
terpreteeren. Ook in hun particuliere
leven zullen zy de grootste omzichtig
heid moeten betrachten."
Na hiervan kennis genomen te heb
ben, zal de buitenland-deskundige van
de „Zakenwereld" toch moeten erken
nen, dat hij zich schromelijk vergist
heeft.
Maar dat is niet het ergste.... voor
de „Zakenwereld".
Erger is het voor dit zakenblad, 't
welk toch door een ieder gelezen wil
worden, dat er al weer een partijdige
politieke tendenz in zijn kolommen tot
uiting kwam, hetgeen aan de zake
lijke waardeering voor het blad aller
minst ten goede kan komen.
De „Zakenwereld" blijve af van wat
niet der „Zakenwereld" is.
De Regeering heeft bij de Tweede Kamer
een Wetsvoorstel ingediend, om een supple
toir crediet aan te vragen ten einde bij het
ministerie van Arbeid, Handel en Nijverheid
een nieuwen Economischen Voorlichtings
dienst in te stellen, welke zich tevens zal
bezig houden met de handelspolitiek en met
de uitvoering van diverse economische wet
ten.
Voor nadere bijzonderheden zie men de
rubriek ..Binnenlandsch Nieuws."
Naar uit betrouwbare bron uit de omge
ving van Briand vernomen wordt, zal de
Fransche Minister van Buitenlandsche Za
ken Donderdag definitief uit Genève vertrek
ken om naar Parijs terug te keeren. Te Pa
rijs wordt dien dag een Ministerraad gehou-
<?n, waarin Briand aan den President der
Republiek en den Minister-President zal
mededeelen, dat hy zijn ontslagaanvrage
handhaaft.
Politieke onrast in Mosoel.
Uit Bagdad wordt aan de „Times" gemeld,
dat in geheel Irak opwinding is veroorzaakt
door de arrestatie op instigatie van de regee
ring van verscheidene bekende Christenen te
Bagdad en Mosoel, en ook van twee Koer
dische politici. Het is niet geheel duidelijk
waarvan zy beschuldigd worden, doch de coi-
respondent verneemt, dat de gearresteerden
worden beschuldigd van „samenzwering te
gen de eenheid van Irak". De arrestaties zijn
gevolgd op een periode van vry acute poli
tieke onrust in het gebied van Mosoel, waar
revolutionnalre drijvers aan het werk zouden
zyn om de toetreding van Irak tot den Vol
kenbond in gevaar te brengen.
Het bericht, dat de lasterpraatjes der
„Tribune" niet vervolgd kunnen worden,
deed aan een Kamper ui denken.
De gebruikelijke manier der parketten
in geval van aanbreng van een persdelict
is steeds geweest, dat zij een der perso
nen, die voor de publiciteit verantwoor
delijk kunnen gesteld worden, deden dag
vaarden. Den eenen keer was het de
hoofdredacteur van het betrokken blad;
een anderen de redacteur, die het geïn
crimineerde stuk ter zetterij had afgege
ven; weer een ander maal de uitgever of
de drukker; in de meeste gevallen de stel
ler van het artikel zelf.
De „Limb. Koerier zegt nu van het malle
geval:
„Wanneer „De Tribune" nu meent noch
den steller te mogen noemen, noch de ver
antwoordelijkheid op een redactie-lid
durft laden, dan is 't toch waarlijk geen
heksentoer, om desnoods door vakkun-
digen te laten uitmaken, op welke druk
kerij het nummer is gedrukt, dat de geïn
crimineerde uitlating bevatte. Die druk
kerij heeft in elk geval een chef. Ook dat
zal, in weerwil van alle communistische
uitvluchten, uit meerdere feiten gemakke
lijk genoeg zijn vast te stellen. Men ver
volge dan eenvoudig den hoofdpersoon
dier drukkerij.
Een flinke straf zal hem en zijnen ver
vangers dan wel leeren zich niet te lee-
nen tot het klakkeloos afdrukken van al
hetgeen hun ter publicatie wordt toege
stuurd door scribenten, die zelf te laf zyn
om de verantwoordelijkheid van hun da
den op zich te nemen.
En waar we ons herinneren, dat een
Brabantsch uitgever indertijd door gijze-
zeling gedwongen werd den schrijver te
noemen, wiens naam hij had willen ver
zwijgen, vragen we ons af, waarom te
gen individuen van het Tribune-soort
zoo'n schamel in-de-schelp-kruipen wordt
toegepast, als door den Amsterdamschen
officier tegenover hun brutale afwijzing
geschiedde
Als de Communistische Partij Holland
volgens de Tribunisten eigenaar is van
hun blad, heeft men de verantwoordeiy-
ken slechts voor het grijpen. Geen rechts
persoonlijkheid te hebben, ontheft hen
niet van hun aansprakeiykheid; het
maakt de leden van het hoofdbestuur al
len en een-iegelijk hoofdeiyk aanspra
kelijk".
Men ziet: er is zelfs keuze in verantwoor
delijkheid -dragers.
De geruchten, die de ronde deden, om
trent de bestemming van het schip „Reclai
mer", dat Zaterdag met verzegelde ordei's
de haven van Sunderland verliet, waren,
zooals thans uit de verklaring van de ree-
derij blijkt, inderdaad juist. De reederij
deelt officieel mede, dat de „Reclaimer" een
Poging zal doen, den goudvoorraad te ber
gen, die zich aan boord bevindt van het in
1916 in de Noordzee ter hoogte van den
Noord-Hinder tot zinken gebracht zijnde
Nederlandsch stoomschip „Tubantia" van
den Hollandschen Lloyd, welk schip een
lading aan boord had van een millioen pond
sterling aan goud, bestemd voor aflossing
van Duitsche credieten in Zuid-Amerika.
Het schip was op weg naar Buenos-Aires
en volgens mededeeling van de reederij zou
het goud in een lading Hollandsche kaas
zijn geborgen. De Tubantia ligt op het
oogenblik op ongeveer 40 M. diepte «n bij
het onderzoek zal tevens kunnen blijken, of
het schip indertijd op een mijn is geloopen.
De „Reclaimer" zal voorloopig tot 5 Juni
a's. in zee blijven.
De opbrengst 5.000.000 minder dan in
April 1930.
De rijksmiddelen hebben over de maand
April 1931 opgebracht 39.072.413.95, terwijl
geraamd was f 39.158.020.83. Over April was
het vorig jaar was de opbrengst
44.145.893.52. De opbrengst over de eerste
vier maanden van 1931 was 154.856.236.94
tegenover denzelfden tüd van 1930
169.237.049.07.
De inkomsten ten bate van het Wegenfonds
bedroegen over April 1931 4.058.008.51 te
gen 3.696.105.96 in April 1930.
De inkomsten ten bate van het Leening-
fonds 1914 bedroegen over April 193i
6.517.338.19 tegen 8.511.100.15 in April
1930.
Verscheidene dooden.
Gisteren kwam het in drie dorpen in de
Egyptische provincie Dakahlia ten gevolge
der verkiezingen tot ongeregeldheden. De
menigte deed een aanval op de politie, die
het vuur opende. Officieel wordt medege
deeld dat zes onruststokers werden gedood
en verscheidene gewond; een inspecteur van
politie en drie agenten werden gewond, doen
volgens niet-officieele cijfers werden negen
personen gedood.
De premier Sidky pasja, die hedenavond
de journalisten toesprak, zeide dat 65 pes.
der kiezers hebben gestemd,, aldus zich vóór
de nieuwe grondwet uitsprekend.
Daarentegen betwistte Nahas pasja, de lei
der der Wafdisten, deze cijfers en verklaarde
ironisch dat Sidky pasja zich geluk wenschen
kan: Honderd dooden, 1500 gewonden, de ge
vangenissen vol onschuldigen, de spoorwe
gen, telegraaf en telefoon onderbroken, vol
komen stilstand van het zakenleven en rouw
ovér geheel Egypte.
Gisteravond omstreeks half zes uur had in
het dorp Halfweg een ernstige aanrijding
plaats tusschen een auto en een motor. Een
auto van den heer K. te Zwanenburg kwam
van Amsterdam en wilde de Wilhelmina-
straat inrijden. Van de tegenovergestelde
richting kwam een motor met duo-passagier
Terwijl K. de bocht nam, botste de motor
rijder in volle vaart tegen den auto op. De
motorrijder was op slag dood. Zyn hoofd
was in elkaar gedrukt en de halsslagader,
waarschijnlijk door scherven van de voorruit
doorgesneden. De duo-passagier werd ge
wond opgenomen, zyn toestand was niet
levensgevaarlijk.
Dr. J. P. Baumann was spoedig ter plaatse
en verleende de eerste geneeskundige hulp.
De politie heeft de zaak in onderzoek.
De verongelukte was zekere L. v. Eysden
uit 's-Gravenhage. Hij is gehuwd. Ooggetui
gen verklaren, dat de motorrijder met groote
vaart gereden heeft.
Pastoor Hafkenscheidt van de Kwakel is
onder de stille hulde zUner parochianen in
zijn parochie teruggekeerd uit 't Maria-
paviljoen te Amsterdam, om verder thuis
verpleegd te worden. De pastoor maakt het
naar omstandigheden zeer goed en de hoop
is gewettigd, dat hy binnen afzienbaren tijd
wederom hersteld zal zyn.
in
Bespreking in het Lagerhuis.
In het Lagerhuis deed Austen Chamber
lain een aanval op de regeering, omdat deze
heeft toegestaan dat de Sovjetregeering de
plechtige belofte inzake de communistische
propaganda tot een bespotting maakt. Hij
zeide, dat de regeering voor de Sovjets een
voorwerp van geringschatting en de risee
der overige naties wordt.
MacDonald, die antwoordde, verklaarde,
dat alleen ernst, wisheid en geduld Groot-
Brittannië moeten leiden. Hij heeft nimmer
zijn oordeel gewijzigd omtrent degenen in
Rusland, die klaarblijkelijk meer geïnteres
seerd zijn bij het handhaven van de vijan
digheid tusschen het Russische volk en de
overige wereld dan bij het mèdéwerken aan
het effenen van den weg naar vrede en
toenadering. Frankryk en Duitschland
handhaven beide diplomatieke betrekkingen
met Rusland, ofschoon Frankrijk erger dan
Groot-Brittannië is behandeld en Duitsch
land veel meer nog onder woorden en ge
baren heeft geleden.
Conservatieve resolutie verworpen
Reuter meldt, dat het Lagerhuis met 243
tegen 223 stemmen de door Austen Cham
berlain ingediende resolutie, voorstellend
om de begrooting van het Foreign Office
met honderd pond sterling te verminderen,
heeft verworpen.
Deze resolutie opende de gelegenheid tot
het debat over Rusland.
Het tweede kind nog niet buiten gevaar.
Omtrent het vreeseiyk drama te 's-Gra
vezande waarbij de slechts zes maanden
oud zijnde Nlcolaas Valstar door de 14-jari-
ge dienstbode M. F. werd vergiftigd, tenge
volge waarvan het knaapje, gelijk reeds ver
meld, is overleden, verneemt de „Res.b." nog
het volgende:
De jeugdige daderes is, naar wü hoorden,
niet zoo direct tot bekentenis van hare gru
weldaad overgegaan. Alhoewel er zeer vele
vaststaande bewijzen tegen de dienstbode
vielen in te brengen, bleef zy even halsstar
rig als koelbloedig het gepleegde feit ont
kennen; waardoor zelfs de politie-autoritei-
ten nog zeer geruimen tijd op een dwaal
spoor werden gebracht aangezien het ver
hoor tot geen resultaten scheen te lelden.
Omtrent de toedracht dezer zaak, waar
van zelfs politiebeambten verklaard hebben
dat zij hier wat de persoon der daderes be
trof, voor een formeel raadsel bleken te
staan, kan het blad nog mededeelen. dat uit
de verhooren ten slotte is gebleken dat de
jeugdige daderes hare snoode plannen te
voren wel degelijk had overwogen.
Eerst had zy het jongetje van zes maan
den uit een kroesje het vergif doen drinken,
waarna zy met koffie de sporen heeft trach
ten weg te maken. Het IK--jarig meisje
heeft ze later met een theelepeltje azyn-
extract in het keeltje gegoten, tengevolge
waarvan de slokdarm van het wichtje geheel
Is verbrand. Alhoewel de toestand nog
hoogst critiek is, blijkt de kleine Elisabeth
op het oogenblik nog in leven.
Nog vernam het blad dat het dienstmeisje
reeds eenigen tijd op slinksche wijze te we
ten is willen komen hoe de uitwerking van
het toedienen van azijn-extract wel zoude
zijn. Te dien einde had zy ditzelfde goedje
in de thee der tuinarbeiders gedaan.
Stijging tot 7 millioen.
By de Tweede Kamer is ingekomen een
wetsontwerp tot goedkeuring van de wijzi
ging en aanvulling van verschillende afdee-
lingen der Indische begrooting voor 1931.
Destrüds is het tekort op den gewonen
dienst der Indische begrooting 1931 geraamd
op f 1.593.871, welk bedrag door een reeds
eerder ingediende aanvullingsbegrooting na
der op f 1.602.871 werd gebracht. Door het
huidige ontwerp zal dit tekort opnieuw met
f 6.002.657 stijgen, waardoor het f 7.605 528
zal bedragen.
De opbrengst der rijksmiddelen over April
bedroeg in 1931 5.073.479 minder dan in
1930; over de eerste vier maanden in 1931
14.380.812 minder dan in 1930.
(blz. 1, 1ste blad)
Doodelijk verkeers-ongeval te Halfweg.
(blz. 1, 1ste blad)
Economische Rijksvoorlichtingsdienst.
Wetsontwerp ingediend.
(blz. 1, lste blad)
Besprekingen in het Engelsche Lagerhuis
over bolsjewistische propaganda.
(Diz. 1. lste blad)
Bevestigd wordt, dat getracht zal worden,
den goudvoorraad van de „Tubantia" te
bergen.
(blz. 1, lste blad)
Een Nederlandsche hulde bij het gouden
priesterfeest van Z. H. Exc. Mgr. Th. L.
Heylen, Bisschop van Namen.
iblz. 1, 2de blad)
Besprekingen in den Volkenbondsraad over
de Duitsch-Oostenrijksche Tolunie.
(biz. 1, 3de blad)
De parlementaire verkiezingen in Spanje
zullen 28 Juni worden gehouden.
tblz. 1, 3de blad)
De controle-commissie heeft goedgekeurd
dat Oostenrijk de Kreditanstalt met 150 mil
lioen schilling financieele hulp verleent.
tblz. 1, 3de blad)
Z. H. de Paus heeft aan H. M. Koningin
Wilhelmina een volledige serie Vaticaanschc
munten aangeboden.
(blz. 2, 3de blad)
In de Europeesehe Studiecommissie heeft
gisteren o.m. minister Beeiaerts van Blok
land het woord gevoerd.
(blz. 2, 3de blad)
Barometerstand 9 uur vm.: 758. Vooruit.
Licht op De lantaarns moeten morgen
worden opgestoken om 9.23.
Hoogste barometerstand 764.3 te Seydis-
fjord.
Laagste barometerstand 747.0 te Marseille.
Verwachting: Zwakke tot matigen, Noor
delijke tot Oostelijken wind, gedeeltelijk be
wolkt, weinig of geen regen, iets warmer
overdag.
12-jarige jongen gedood
Gistermiddag werd een twaalfjarige jon
gen te Anna Paulowna, kort nadat hy de
school had verlaten, door een vrachtauto
overreden. .Het knaapje was deeriyk ge
wond.
De dokter, die spoedig ter plaatse was,
kon slechts den dood constateeren.
.7
Het echtpaar J. van der Pol en W. M. van
der PolV te Purmerend, herdenkt op
20 Mei a.s. den dag waarop zij voor 50 jaren
in het huweiyk traden.
-L