1 f3000.- f 750.- f125.- f50.- DINSDAG 19 MEI 1931 WAT IS DE VOLKENBOND? HU DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN VIER EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 17771 AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL AFBLIJVEN! Instelling economischen voorlichtingsdienst Een wetsontwerp ingediend Briand handhaaft zijn ontslag als minister Hij vertrekt Donderdag uit Genève Arrestaties van christenen in Irak Over een bolsjewistisch blad Het vergaan van de „Tubantia" Pogingen tot berging van den goudvoorraad De Rijksmiddelen in April 1931 Relletjes bij de verkiezingen in Egypte Botsing tusschen auto en motorfiets De motorbestuurder gedood Pastoor Hafkenscheidt De Bolsjewistische propaganda Engeland De kindervergiftiging te 's-Gravezande Tekort op de Indische begrooting VOORNAAMSTE cXIEUWS J. J. WEBER ZOON OPTICIENS - FABRIKANTEN Groote Houtstraat 166 Haarlem Telegrafisch Weerbericht Door vrachtauto overreden Éi* iS BUREAUX NASSAULAAN 49 Telefoon No. 13866 (drie Ujnen) Postrekening No. 5970. ABONNEMENTEN: voor Haarlem en Agentschappen: per week 25 ct.; per kwartaal 3.25; per post, per kwartaal 3.58 by vooruitbetaling. NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT ADVERTENT I EN 35 ct. p. regel VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN TIES, 11 regels 60 ct. p. plaatsing; elke regel meer 15 ct, bü vooruitbet Bö Contract belangrijke korting. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN tusschen den tekst 60 ct per regel. Alle abouné's op dit blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwa'arden tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen bij een ongeval met doodeliiken afloop bij verlies van een hand een voet of een oog bij verlies van een duim of wijsvinger bij een breuk van been of arm bij verlies van *n anderen vinger Er zijn er, die meenen, dat de Volken bond iets geheel nieuws vertegenwoor digt, en die dan met zekere verrassing, toevalligerwijze in oude papieren snuf felend, vinden, dat reeds jaren, ja eeuwen geleden gelijke denkbeelden werden gepropageerd. Maar voor dege nen, die met den Volkenbond, zijn-sa menstelling, zijn totstandkoming eeni- germate bekend zijn, is dit niets nieuws. Wanneer men zegt. dat de oorlog er altijd is geweest, en er vermoedelijk al tijd zal zijn, verliest men uit het oog, dat al deze eeuwen door, terwijl de oor log werd gezien als iets normaals, de vrede aan de menschheid dierbaarder is geweest dan de oorlog. Bijkans altijd werd de oorlog gehaat en verafschuwd; bijkans altijd werd de vrede bezongen en geliefd. En zoo kan het niet verwonderen, dat reeds in den aanvang der veertiende eeuw, in het jaar 1306, een Parijsch ad- vocaiat, Pierre Dubois geheeten, op de gedachte kwam, dat het aanbeveling zou verdienen een bondgenootschap tot stand te brengen tusschen de verschil lende groote en kleine Staten, welk bondgenootschap zou moeten dienen om de macht der Christelijke vorsten in Europa te vermeerderen, teneinde hen in staat te stellen het Heilige Land, nog steeds in de macht der Turken, te be vrijden. Dat was de openlijke opzet van het plan van Dubois; de geheime was echter deze, dat daardoor het aanzien en de kracht van de koningen van Frankrijk, die de eersten in dezen Bond zouden zijn, zouden worden versterkt. Gelijke kenmerken van zuiver politie- ken aard. vindt men bij achtereenvol gende ontwerpen in den loop der eeuwen terug. Hoe weldadig doet daartegenover niet aan het plan, dat ongeveer ten tijde, toen onze Hugo de Groot zijn werk over „het recht van den oorlog en den vrede" schreef, door een eenvoudigen monnik, Emeric Lacroix geheeten, eveneens te Parijs woonachtig, werd openbaar ge maakt. Deze wilde bestrijding van den oorlog om den oorlog zelf. In eenigszins gelijken geest bewoog zich de bekende Abbé de St. Pierre, die in den aanvang der achttiende eeuw leefde. Zijn projecten voor een eeuwigen vrede nemen een bijzondere plaats in de geschiedenis van (wat men noemen kan) de vredesbeweging in. Het door hem ontworpen plan stelde zich op een breedere basis dan alle voorgaande; vertoonde voor het eerst de sporen eener werkelijke internationale gemeenschap. Niet uit deze plannen echter is de tegenwoordige Volkenbond geboren, maar uit de practijk zelf. Want het is merkwaardig om waar te nemen, dat toen in den aanvang der negentiende eeuw een georganiseerde vredesbewe ging ontstond, eerst in Amerika, daarna in Europa, zij zich eigenlijk van alle denkbeelden van Statenorganisatie en Volkenbond afwendde, en zich wierp op meer gedeeltelijk indirecte middelen als daar zijn arbitrage en bemiddeling eenerzijds, ontwapening anderzijds. Tot dat de groote oorlog de treffende les heeft geleerd, dat in een samenleving, door internationaal politiek wantrouwen vergiftigd, ontwapening, op welken grondslag ook, tot de onmogelijkheden behoort; dat internationale arbitrage ten allen tijde effectieve kracht zal mis sen, zoolang men niet de absolute zeker heid heeft, dat een arbitrale uitspraak ook zal worden nagevolgd. In den oor log zelf is de kreet aangeheven voor internationale Statenorganisatie; Wil son heeft dien kreet overgenomen als 't laatste, het sluitstuk van zijn bekende veertien punten, en zeker is het aan zijn persoonlijken invloed te danken, aat de conferentie der Geallieerden te Parijs, die over de vredesvoorwaarden beraad slaagde, de schepping van den Volken bond in haar programma heeft opge nomen. Zoo is in 1919 de Volkenbond ontstaan. Hij is gegrondvest op een grondverdrag van een 26-tal artikelen, een grondwet, die nog minder dan de grondwet van welken staat ook in alle mogelijke ge vallen kan voorzien. Dit grondverdrag is niet meer dan een grondslag voor den Volkenbond in zijn eerste periode. Het is aan den Volkenbond zeiven om zich geleidelijk uit te bouwen, om den onvolledigen arbeid van zijn samen stelling te vervolledigen; om een groo- ter arbeidsterrein tot zich te trekken. Den Volkenbond is door de natuur der dingen een politieke taak toevertrouwd: de taak om te voorkomen, dat oorlogen „beslissen" in geschillen, die tusschen zijn leden ontstaan. De Volkenbond hèeft zichzelf met groote kracht en ijver een tweede taak geschapen: die van in ternationale organisatie van verkeer, van hygiëne, van arbeidsregeling, van economische en financieele aangelegen heden en al wat verder internationaal tusschen de Staten te regelen valt. De toekomst zal moeten leeren, welke nieu we apparaten de Volkenbond noodig heeft om den arbeid, uit deze tweeledige taak voortvloeiende, tot stand te bren gen. Maar één ding staat daarbij tevo ren va6t. De Volkenoond zal in het vol brengen van deze tweeledige taak, een reuzentaak elk op zich zelf. slechts dan slagen, indien hij de beschikking krijgt over het vertrouwen van de menschneid; het vertrouwen van de millioenen, die behooren tot de Staten, welke zijn leden zijn. De openbare meening heeft zich in zooverre tegenover den Volkenbond reeds doen gelden, dat zij dezen heeft gestuurd in de richting van het zoeken van veiligheid. Veiligheid, die elke Staat altijd heeft gewenscht en terecht heeft gewenscht. Maar veiligheid, die men vroeger zocht langs den weg van het geweld en de macht, en die men nu wil vinden langs den weg van het recht. Veiligheid, die men hoopt te verkrijgen door arbitrage en rechtspraak toe te passen en aan den Volkenbond zelf zekere middelen en bevoegdheden te ge ven teneinde het ontstaan van geschil len te voorkomen. Veiligheid, die ook aanleiding is geweest tot het Kellogg- pact, dat uitspreekt wat Grotius drie eeuwen geleden reeds trachtte te leeren: dat de aanvalsoorlog een internationale misdaad is. Schoon dit op de beide Vredesconferenties, te 's-Gravenhage in 1899 en 1907 gehouden, zoo nu en dan werd vernomen, is tot aan het uitbre ken van den grooten oorlog tot de volken niet doorgedrongen het be sef, dat een oorlog in de tegen woordige ontwikkelde samenleving der volken niet meer is een zaak, die een of een paar volken aangaat. Elke oorlog is een zaak van alle volken, omdat juist tegenwoordig elke oorlog gevolgen kan hebben van politieken en economi- schen aard, die alle volken betreffen. Vandaar, dat de veiligheid van allen ge baat wordt door de veiligheid, aan een enkelen Staat verschaft; vandaar, dat het vraagstuk der veiligheid een inge wikkeld en vanzelf moeilijk oplosbaar vraagstuk is. Wederzijds zijn veiligheid en ontwape ning met elkander verbonden. Is de vei ligheid, in de internationale samenle ving verkregen, zoodanig, dat weder- zijdsch vertrouwen heerscht, dan is het oogenblik gekomen om den eersten stap op den weg naar ontwapening te zetten. Dank zij den invloed, die er onmisken baar van Locarno is uitgegaan, acht men het oogenblik daarvoor gekomen; van daar, dat op 2 Februari 1932 de Ontwar peningsconferentie is samengeroepen, die naar wij hopen een begin van werkelijke vermindering der bewapenin gen zal brengen. Zulks is temeer te wen- sehen, omdat anderzijds, naarmate de ontwapening praktische vorderingen maakt, het vertrouwen der Staten je gens elkander zal toenemen en de vei ligheid weer zal worden gediend. De vei ligheid kan niet wachten op de ontwa pening, en de ontwapening niet op de veiligheid. Het zijn twee vraagstukken en begrippen, die tegelijktijdig moeten worden ter hand genomen en gediend. De openbare meening in een klein land als Nederland staat tegenover deze vraagstukken niet zoo machteloos als 't schijnt. Want Genève is gevoelig voor de stem der openbare meening uit groote en kleine landen. Mits Genève die stem verneemt en daaruit bemerkt, dat het daar totstandgebrachte werk doordringt in alle landen, in alle huizen! Tot onze spijt moeten wij de redactie van de „Zakenwereld" weer eens tot de orde roepen: veroorloofde de redactie zich eenigen tijd geleden de vrijheid door haar bui- tenlandsch overzichtschrijver enkele partijdige en bovendien onjuiste opmer kingen te laten maken over het tus schen het Vaticaan en Malta gerezen conflict, thans laat de redactie haren medewerker weer een geheel onjuiste voorstelling geven van de houding der Spaansche geestelijkheid ten opzichte van de republiek. Het was te voorzien, zoo schrijft de buitenland-deskundige, dat het nog tot ernstige onlusten in Spanje zou komen: in 't eerst hielden de monarchisten zich kalm, „vooral ook omdat de mo narchistische geestelijkheid er de voor keur aan gaf de kat eens uit den boom te kijken"; en intusschen hebben „de monarchisten en de geestelijkheid" niet te klagen gehad: hun bladen mochten blijven verschijnen, kritiek was toegelaten, enz. Plotseling echter kwam er een om wenteling; ofschoon de overzichtschrij ver voorzien zegt te hebben, dat het in Spanje nog tot ernstige onlusten zou komen, moet hij echter erkennen, dat hij niet weet, hoe die omwenteling zoo ineens gekomen is: „Het kan zijn, dat enkele monarchis tische heethoofden den tijd niet hebben kunnen afwachten, op eigen houtje aan het demonstreeren zijn geslagen. Het is mogelijk, dat de aanhangers van Alfons bevreesd waren, dat zij bij nog langer talmen de republikeinsche regeering te veel gelegenheid gaven, wortel te schie ten. In elk geval werd er weer officieel een monarchistische party opgericht. En dat was natuurlijk een provocatie Het staat wel vast, dat enkele mo narchisten relletjes hebben uitgelokt De relletjes moeten ernstig geweest zijn." Natuurlijk mogen de bladen van „de monarchisten en de geestelijkheid" nu niet verschijnen, zoo gaat de schrijver voort: „Elke oppositie moet met geweld de kop ingedrukt worden in zulke benarde tyden. En waarschijnlijk zal het de re geering wel gelukken de monarchisten en de geestelijkheid tijdelyk tot zwijgen te brengen." Wij signaleeren hier een geheel on juiste voorstelling van zaken: het gaat toch waarlijk niet aan, de geestelijkheid hier in een adem te noe men met de monarchisten en daarbij niet onduidelijk te laten doorscheme ren, dat de geestelijken met de mo narchistische heethoofden te zamen op de eerste de beste gelegenheid zaten te loeren om de republiek weer om hals te brengen door middel van een tegen- revolutie. De feiten logenstraffen deze voorstel ling van zaken volkomen: van het be gin af aan heeft de geestelijkheid de voor den katholiek in revolutiedagen éénig juiste gedragslijn aangenomen; nadrukkelijk decreteerden de geestelijke autoriteiten, dat de geestelijkheid zich buiten en boven de politiek moest hou den; zulks komt vooral heel sterk naar voren in het dezer dagen doof den Aartsbisschop van Tarragona uitge vaardigd herderlijk schrijven, waarin de kerkvorst o.a. zegt: „De geestelijken, die met de zielzorg belast zyn, zullen de hun toevertrouwde geloovigen aansporen, God te bidden, dat hü den regeerders en hun onderda nen de kracht moge geven, om den vrede te bewaren en het welzijn van Kerk en staat te bevorderen. Te dien einde zullen zij een godsdienstplechtig heid mogen houden met uitstelling van het Allerheiligste. In hun instructies en preeken en in geheel hun optreden moeten zij zich stellen buiten en boven de politiek en alles vermijden, wat aanleiding zou kunnen geven, om hun gedragingen in den zin van politieke inmenging te in terpreteeren. Ook in hun particuliere leven zullen zy de grootste omzichtig heid moeten betrachten." Na hiervan kennis genomen te heb ben, zal de buitenland-deskundige van de „Zakenwereld" toch moeten erken nen, dat hij zich schromelijk vergist heeft. Maar dat is niet het ergste.... voor de „Zakenwereld". Erger is het voor dit zakenblad, 't welk toch door een ieder gelezen wil worden, dat er al weer een partijdige politieke tendenz in zijn kolommen tot uiting kwam, hetgeen aan de zake lijke waardeering voor het blad aller minst ten goede kan komen. De „Zakenwereld" blijve af van wat niet der „Zakenwereld" is. De Regeering heeft bij de Tweede Kamer een Wetsvoorstel ingediend, om een supple toir crediet aan te vragen ten einde bij het ministerie van Arbeid, Handel en Nijverheid een nieuwen Economischen Voorlichtings dienst in te stellen, welke zich tevens zal bezig houden met de handelspolitiek en met de uitvoering van diverse economische wet ten. Voor nadere bijzonderheden zie men de rubriek ..Binnenlandsch Nieuws." Naar uit betrouwbare bron uit de omge ving van Briand vernomen wordt, zal de Fransche Minister van Buitenlandsche Za ken Donderdag definitief uit Genève vertrek ken om naar Parijs terug te keeren. Te Pa rijs wordt dien dag een Ministerraad gehou- <?n, waarin Briand aan den President der Republiek en den Minister-President zal mededeelen, dat hy zijn ontslagaanvrage handhaaft. Politieke onrast in Mosoel. Uit Bagdad wordt aan de „Times" gemeld, dat in geheel Irak opwinding is veroorzaakt door de arrestatie op instigatie van de regee ring van verscheidene bekende Christenen te Bagdad en Mosoel, en ook van twee Koer dische politici. Het is niet geheel duidelijk waarvan zy beschuldigd worden, doch de coi- respondent verneemt, dat de gearresteerden worden beschuldigd van „samenzwering te gen de eenheid van Irak". De arrestaties zijn gevolgd op een periode van vry acute poli tieke onrust in het gebied van Mosoel, waar revolutionnalre drijvers aan het werk zouden zyn om de toetreding van Irak tot den Vol kenbond in gevaar te brengen. Het bericht, dat de lasterpraatjes der „Tribune" niet vervolgd kunnen worden, deed aan een Kamper ui denken. De gebruikelijke manier der parketten in geval van aanbreng van een persdelict is steeds geweest, dat zij een der perso nen, die voor de publiciteit verantwoor delijk kunnen gesteld worden, deden dag vaarden. Den eenen keer was het de hoofdredacteur van het betrokken blad; een anderen de redacteur, die het geïn crimineerde stuk ter zetterij had afgege ven; weer een ander maal de uitgever of de drukker; in de meeste gevallen de stel ler van het artikel zelf. De „Limb. Koerier zegt nu van het malle geval: „Wanneer „De Tribune" nu meent noch den steller te mogen noemen, noch de ver antwoordelijkheid op een redactie-lid durft laden, dan is 't toch waarlijk geen heksentoer, om desnoods door vakkun- digen te laten uitmaken, op welke druk kerij het nummer is gedrukt, dat de geïn crimineerde uitlating bevatte. Die druk kerij heeft in elk geval een chef. Ook dat zal, in weerwil van alle communistische uitvluchten, uit meerdere feiten gemakke lijk genoeg zijn vast te stellen. Men ver volge dan eenvoudig den hoofdpersoon dier drukkerij. Een flinke straf zal hem en zijnen ver vangers dan wel leeren zich niet te lee- nen tot het klakkeloos afdrukken van al hetgeen hun ter publicatie wordt toege stuurd door scribenten, die zelf te laf zyn om de verantwoordelijkheid van hun da den op zich te nemen. En waar we ons herinneren, dat een Brabantsch uitgever indertijd door gijze- zeling gedwongen werd den schrijver te noemen, wiens naam hij had willen ver zwijgen, vragen we ons af, waarom te gen individuen van het Tribune-soort zoo'n schamel in-de-schelp-kruipen wordt toegepast, als door den Amsterdamschen officier tegenover hun brutale afwijzing geschiedde Als de Communistische Partij Holland volgens de Tribunisten eigenaar is van hun blad, heeft men de verantwoordeiy- ken slechts voor het grijpen. Geen rechts persoonlijkheid te hebben, ontheft hen niet van hun aansprakeiykheid; het maakt de leden van het hoofdbestuur al len en een-iegelijk hoofdeiyk aanspra kelijk". Men ziet: er is zelfs keuze in verantwoor delijkheid -dragers. De geruchten, die de ronde deden, om trent de bestemming van het schip „Reclai mer", dat Zaterdag met verzegelde ordei's de haven van Sunderland verliet, waren, zooals thans uit de verklaring van de ree- derij blijkt, inderdaad juist. De reederij deelt officieel mede, dat de „Reclaimer" een Poging zal doen, den goudvoorraad te ber gen, die zich aan boord bevindt van het in 1916 in de Noordzee ter hoogte van den Noord-Hinder tot zinken gebracht zijnde Nederlandsch stoomschip „Tubantia" van den Hollandschen Lloyd, welk schip een lading aan boord had van een millioen pond sterling aan goud, bestemd voor aflossing van Duitsche credieten in Zuid-Amerika. Het schip was op weg naar Buenos-Aires en volgens mededeeling van de reederij zou het goud in een lading Hollandsche kaas zijn geborgen. De Tubantia ligt op het oogenblik op ongeveer 40 M. diepte «n bij het onderzoek zal tevens kunnen blijken, of het schip indertijd op een mijn is geloopen. De „Reclaimer" zal voorloopig tot 5 Juni a's. in zee blijven. De opbrengst 5.000.000 minder dan in April 1930. De rijksmiddelen hebben over de maand April 1931 opgebracht 39.072.413.95, terwijl geraamd was f 39.158.020.83. Over April was het vorig jaar was de opbrengst 44.145.893.52. De opbrengst over de eerste vier maanden van 1931 was 154.856.236.94 tegenover denzelfden tüd van 1930 169.237.049.07. De inkomsten ten bate van het Wegenfonds bedroegen over April 1931 4.058.008.51 te gen 3.696.105.96 in April 1930. De inkomsten ten bate van het Leening- fonds 1914 bedroegen over April 193i 6.517.338.19 tegen 8.511.100.15 in April 1930. Verscheidene dooden. Gisteren kwam het in drie dorpen in de Egyptische provincie Dakahlia ten gevolge der verkiezingen tot ongeregeldheden. De menigte deed een aanval op de politie, die het vuur opende. Officieel wordt medege deeld dat zes onruststokers werden gedood en verscheidene gewond; een inspecteur van politie en drie agenten werden gewond, doen volgens niet-officieele cijfers werden negen personen gedood. De premier Sidky pasja, die hedenavond de journalisten toesprak, zeide dat 65 pes. der kiezers hebben gestemd,, aldus zich vóór de nieuwe grondwet uitsprekend. Daarentegen betwistte Nahas pasja, de lei der der Wafdisten, deze cijfers en verklaarde ironisch dat Sidky pasja zich geluk wenschen kan: Honderd dooden, 1500 gewonden, de ge vangenissen vol onschuldigen, de spoorwe gen, telegraaf en telefoon onderbroken, vol komen stilstand van het zakenleven en rouw ovér geheel Egypte. Gisteravond omstreeks half zes uur had in het dorp Halfweg een ernstige aanrijding plaats tusschen een auto en een motor. Een auto van den heer K. te Zwanenburg kwam van Amsterdam en wilde de Wilhelmina- straat inrijden. Van de tegenovergestelde richting kwam een motor met duo-passagier Terwijl K. de bocht nam, botste de motor rijder in volle vaart tegen den auto op. De motorrijder was op slag dood. Zyn hoofd was in elkaar gedrukt en de halsslagader, waarschijnlijk door scherven van de voorruit doorgesneden. De duo-passagier werd ge wond opgenomen, zyn toestand was niet levensgevaarlijk. Dr. J. P. Baumann was spoedig ter plaatse en verleende de eerste geneeskundige hulp. De politie heeft de zaak in onderzoek. De verongelukte was zekere L. v. Eysden uit 's-Gravenhage. Hij is gehuwd. Ooggetui gen verklaren, dat de motorrijder met groote vaart gereden heeft. Pastoor Hafkenscheidt van de Kwakel is onder de stille hulde zUner parochianen in zijn parochie teruggekeerd uit 't Maria- paviljoen te Amsterdam, om verder thuis verpleegd te worden. De pastoor maakt het naar omstandigheden zeer goed en de hoop is gewettigd, dat hy binnen afzienbaren tijd wederom hersteld zal zyn. in Bespreking in het Lagerhuis. In het Lagerhuis deed Austen Chamber lain een aanval op de regeering, omdat deze heeft toegestaan dat de Sovjetregeering de plechtige belofte inzake de communistische propaganda tot een bespotting maakt. Hij zeide, dat de regeering voor de Sovjets een voorwerp van geringschatting en de risee der overige naties wordt. MacDonald, die antwoordde, verklaarde, dat alleen ernst, wisheid en geduld Groot- Brittannië moeten leiden. Hij heeft nimmer zijn oordeel gewijzigd omtrent degenen in Rusland, die klaarblijkelijk meer geïnteres seerd zijn bij het handhaven van de vijan digheid tusschen het Russische volk en de overige wereld dan bij het mèdéwerken aan het effenen van den weg naar vrede en toenadering. Frankryk en Duitschland handhaven beide diplomatieke betrekkingen met Rusland, ofschoon Frankrijk erger dan Groot-Brittannië is behandeld en Duitsch land veel meer nog onder woorden en ge baren heeft geleden. Conservatieve resolutie verworpen Reuter meldt, dat het Lagerhuis met 243 tegen 223 stemmen de door Austen Cham berlain ingediende resolutie, voorstellend om de begrooting van het Foreign Office met honderd pond sterling te verminderen, heeft verworpen. Deze resolutie opende de gelegenheid tot het debat over Rusland. Het tweede kind nog niet buiten gevaar. Omtrent het vreeseiyk drama te 's-Gra vezande waarbij de slechts zes maanden oud zijnde Nlcolaas Valstar door de 14-jari- ge dienstbode M. F. werd vergiftigd, tenge volge waarvan het knaapje, gelijk reeds ver meld, is overleden, verneemt de „Res.b." nog het volgende: De jeugdige daderes is, naar wü hoorden, niet zoo direct tot bekentenis van hare gru weldaad overgegaan. Alhoewel er zeer vele vaststaande bewijzen tegen de dienstbode vielen in te brengen, bleef zy even halsstar rig als koelbloedig het gepleegde feit ont kennen; waardoor zelfs de politie-autoritei- ten nog zeer geruimen tijd op een dwaal spoor werden gebracht aangezien het ver hoor tot geen resultaten scheen te lelden. Omtrent de toedracht dezer zaak, waar van zelfs politiebeambten verklaard hebben dat zij hier wat de persoon der daderes be trof, voor een formeel raadsel bleken te staan, kan het blad nog mededeelen. dat uit de verhooren ten slotte is gebleken dat de jeugdige daderes hare snoode plannen te voren wel degelijk had overwogen. Eerst had zy het jongetje van zes maan den uit een kroesje het vergif doen drinken, waarna zy met koffie de sporen heeft trach ten weg te maken. Het IK--jarig meisje heeft ze later met een theelepeltje azyn- extract in het keeltje gegoten, tengevolge waarvan de slokdarm van het wichtje geheel Is verbrand. Alhoewel de toestand nog hoogst critiek is, blijkt de kleine Elisabeth op het oogenblik nog in leven. Nog vernam het blad dat het dienstmeisje reeds eenigen tijd op slinksche wijze te we ten is willen komen hoe de uitwerking van het toedienen van azijn-extract wel zoude zijn. Te dien einde had zy ditzelfde goedje in de thee der tuinarbeiders gedaan. Stijging tot 7 millioen. By de Tweede Kamer is ingekomen een wetsontwerp tot goedkeuring van de wijzi ging en aanvulling van verschillende afdee- lingen der Indische begrooting voor 1931. Destrüds is het tekort op den gewonen dienst der Indische begrooting 1931 geraamd op f 1.593.871, welk bedrag door een reeds eerder ingediende aanvullingsbegrooting na der op f 1.602.871 werd gebracht. Door het huidige ontwerp zal dit tekort opnieuw met f 6.002.657 stijgen, waardoor het f 7.605 528 zal bedragen. De opbrengst der rijksmiddelen over April bedroeg in 1931 5.073.479 minder dan in 1930; over de eerste vier maanden in 1931 14.380.812 minder dan in 1930. (blz. 1, 1ste blad) Doodelijk verkeers-ongeval te Halfweg. (blz. 1, 1ste blad) Economische Rijksvoorlichtingsdienst. Wetsontwerp ingediend. (blz. 1, lste blad) Besprekingen in het Engelsche Lagerhuis over bolsjewistische propaganda. (Diz. 1. lste blad) Bevestigd wordt, dat getracht zal worden, den goudvoorraad van de „Tubantia" te bergen. (blz. 1, lste blad) Een Nederlandsche hulde bij het gouden priesterfeest van Z. H. Exc. Mgr. Th. L. Heylen, Bisschop van Namen. iblz. 1, 2de blad) Besprekingen in den Volkenbondsraad over de Duitsch-Oostenrijksche Tolunie. (biz. 1, 3de blad) De parlementaire verkiezingen in Spanje zullen 28 Juni worden gehouden. tblz. 1, 3de blad) De controle-commissie heeft goedgekeurd dat Oostenrijk de Kreditanstalt met 150 mil lioen schilling financieele hulp verleent. tblz. 1, 3de blad) Z. H. de Paus heeft aan H. M. Koningin Wilhelmina een volledige serie Vaticaanschc munten aangeboden. (blz. 2, 3de blad) In de Europeesehe Studiecommissie heeft gisteren o.m. minister Beeiaerts van Blok land het woord gevoerd. (blz. 2, 3de blad) Barometerstand 9 uur vm.: 758. Vooruit. Licht op De lantaarns moeten morgen worden opgestoken om 9.23. Hoogste barometerstand 764.3 te Seydis- fjord. Laagste barometerstand 747.0 te Marseille. Verwachting: Zwakke tot matigen, Noor delijke tot Oostelijken wind, gedeeltelijk be wolkt, weinig of geen regen, iets warmer overdag. 12-jarige jongen gedood Gistermiddag werd een twaalfjarige jon gen te Anna Paulowna, kort nadat hy de school had verlaten, door een vrachtauto overreden. .Het knaapje was deeriyk ge wond. De dokter, die spoedig ter plaatse was, kon slechts den dood constateeren. .7 Het echtpaar J. van der Pol en W. M. van der PolV te Purmerend, herdenkt op 20 Mei a.s. den dag waarop zij voor 50 jaren in het huweiyk traden. -L

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1931 | | pagina 1