PRIESTERJUBILEA
MAMA-STICHTING
OP 15 AUGUSTUS
i wüLDE BLAD
VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1931
BLADZIJ Uil
IEDEREN MIDDAGVAN
2-3 UUR POLIKLINIEK
STADSNIEUWS
Van onze Rechtbank
Nieuwe brievenbussen
Mgr. F. J. H. Evers Pastoor Ch. B. L. Devoghel
1881—1931
1881—1931
De scheepsramp met de „Berlin "in het jaar 1907te Hoek van Holland
PRIESTERFEEST
Pastoor J. J. A. M. Krook
1881—1931
Pastoor F. P. J. Huf
1906—1931
kamer was binnengeloopen, gingen de lich
ten aan boord uit. Dit verergerde den toe
stand natuurlijk nog, de paniek werd uit den
aard der zaak nog grooter.
Bedding was bijna onmogelijk; er stond
115 decimeter water, terwijl het gewone pijl
104 palm is.
Vuurpijlen werden afgeschoten, de stoom
fluit gierde. Doch helaasvóór redding
mogelijk was, verdween, zooals hiervoor reeds
vermeld, het voorschip met een opgepropte
menschenmassa in de diepte
Den volgenden ochtend waren op het neg
steeds vastzittende achterschip nog ver
scheidene menschen te bespeuren. Deze men-
schen verkleumden van de kou; telkens sloe
gen de huizenhooge golven over het wrak,
het water was Ijskoud, terwijl de regen en
sneeuw onophoudelijk aanhield.
27 lüken waren thans aangespoeld. Dit
aantal steeg spoedig tot 33.
De geestelijkheid verleende veel bijstand.
Om het H. Oliesel te kunnen toedienen,
volgde zij zelfs in een sleepboot de reddings
boot door de branding.
In deze boot nu had ook de Z.Eerw„ heer
Huf plaats genomen.
Zoo waagde Z.Eerw. zijn leven, teneinde
te trachten de ongelukkigen, zooveel moge
lijk, voorzien van de Heilige Sacramenten
den hemel te doen binnengaan. Kapelaan
Huf uit Maassluis drong zelfs aan om zich
mede op de reddingsboot te mogen begeven,
die des nachts om 12 uur uit zou varen.
Dit kon echter door den loodscommlssarls
niet worden toegestaan.
Voor den Katholiek voorwaar een troos
tende gedachte, dat onze priesters geen
lijfsgevaar vreezen waar het zieleheil roept.
Den geheelen dag hebben de geestelijken
zich bij het aanbrengen der aangespoelden
bevonden en hebben niet nagelaten, waar
eenigszins doenlijk was, geestelijke hulp te
verstrekken. Aldus schrijft „Het Centrum"
uit die dagen.
De reddingsboot voer nogmaals uit. Mede
had zich aan boord begeven, inmiddels ter
plaatse gearriveerd, Z. K. H. Prins Hendrik
der Nederlanden.
Vier man gingen in de kleine jol en ja
eindelijk wist een dezer moedige man
nen op de pier te springen, spoedig gevolgd
door meerderen. Een lijn werd bevestigd.
Hierlangs moesten zij, die zich nog op het
schip bevonden, naar de pier glijden.
Een R.K. geestelijke was ook aan boord
der reddingsboot en trok ter beschutting een
leeren jas van een der bemanning aan. Hij
sprak de inmiddels geredden moed toe.
Eindelijk naderde de reddingsboot den wal,
waar duizenden haar stonden op te wachten.
Omtrent het moedige gedrag der Katho
lieke geestelijkheid willen wij dan nog het
volgende, al betreft dit dan niet speciaal
pastoor Huf, hetgeen „De Heraut" na de
ramp schreef, aanhalen: „Bevreemdend is
het, dat met de reddingsboot alleen een
pastoor der Roomsche kerk uittoog om gees
telijke hulp en bijstand te bieden. Voor den
moed van dien pastoor hebben wij allen lof.
Bij hem althans leefde het besef, dat in
zoo bangen nood niet alleen voor het
lichaam, maar ook voor de ziel hulp noo-
dig was.
Maar voor ons, Protestanten, ligt hierin
iets beschamends. Niet één predikant ging
mee aan boord. Zelfs hoorde men niet van
eenige geestelijke vertroosting, die van de
geredden of aan de diepbedroefde familie
leden der gestorvenen gebracht werd. Rome
trad terstond handelend op, maar de Pro-
testantsche kerken lieten alleen bij de be
grafenis van zich hooren. Aldus „De He
raut", een protestantsch dagblad!
Aan boord der reddingsboot bevond zich
de Z.Eerw. heer Huf!
Wij hebben het relaas van het droef ge
beuren nogmaals gegeven, om bij het jubi
leum van pastoor Huf, diens moedig gedrag
in herinnering te brengen.
Op beknopte wijze hebben wij geschetst
hoe heldhaftig pastoor Huf zich bij deze
gelegenheid gedragen heeft.
Zonder weifelen waagde hij zijn leven om
anderen te kunnen troosten en de laatste
H. Sacramenten te kunnen toedienen.
Het bovenstaande toont eenigszins aan
hoe'n buitengewoon man pastoor Huf is.
Pastoor Huf is een man van dezen tijd:
een priester, die als ideaal heeft:
liturgisch meeleven der parochie;
veelvuldige H. Communie;
toepassing en beleving van de Pauselijke
encyclieken.
Daaruit volgt: dat hij zonder aanzien des
persoon strijdt tegen het alsnog ingekan
kerd liberalisme.
Hij verafschuwt alle huichelarij en geeselt
het veelvuldig lasteren en kwaadspreken.
Daarom is dit jubileum van zoo'n groote
beteekenis. Pastoor P. P. J. Huf is een
man die zonder aarzelen zijn leven en zijn
gansche bezit zou geven om God te kunnen
dienen. Daarom moeten zij die zich tot de
parochianen van zoo'n pastoor mogen reke
nen, trotsch op hem zijn en dient deze dag
met bijzonderen luister gevierd te worden.
Een bijzonder priesterjubileum;
Nog kunnen wij vermelden dat pastoor
Huf voor zijn moedig gedrag bij de scheeps
ramp van het ss. „Berlin", een medaille
heeft gekregen vervaardigd van metaal, af
komstig van het wrak van het ss. .Berlin".
De Arrondissements-Rechtbank te Haar
lem deed heden de volgende uitspraken:
C. I». K., los werkman, zonder vaste
woon- of verblijfplaats, thans gedetineerd
in het Huis van Bewaring te Haarlem.
„Heling", vier maanden gev.-straf met af
trek prev. rechtenis O. V.
A. v. M., kellner, te Haarlem, gedeti
neerd in het Huis van Bewaring te Haar
lem. „Diefstal", door twee vereenigde per
sonen, tweemaal gepleegd, één jaar en zes
maanden gev. straf met aftrek prev. hech
tenis. O. V.
J. R., los werkman, wonende te Haarlem,
thans gedetineerd in het Huis van Bewa
ring te Haarlem. „Diefstal door twee ver
eenigde personen, tweemaal gepleegd, één
jaar en drie maanden gev. straf. O. V. met
aftr. prev. hechtenis.
J. M. V., huisvr. J. R., wonen te Haar
lem, thans gedetineerd in hte Huis van
Bewaring te Haarlem. „Medeplichtigheid
aan diefstal" door twee vereenigde perso
nen tweemaal gepleegd, vijf maanden gev.
straf O. V. met aftr. prev. hechtenis.
De Directeur van het Postkantoor te Haar
lem maakt bekend, dat brievenbussen zijn
geplaatst te Haarlem tegen het perceel Am-
sterdamschevaart 192 en te Overveen vóór de
villa „de Meierij" Julianalaan 51.
De lichtingen dezer bussen zullen plaats
hebben: op werkdagen 9.00, 11.20, 13.15, 15.30,
10.45 en 22.30 uur; op Zon- en feestdagen te
20 uur.
Examen hoofdacte
HAARLEM, 13 Augustus Geëx. 3 vrl. en 4
mnl. cand. Geslaagd de dames W. N. Schil-
stra Amsterdam, H. M. Ruys, Haarlem en de
heer A. J. M. Lohman, Heemstede.
Bovenstaande teekening verscheen in het jaar 1907 in de London Illustrated News en
geeft een beeld van de verschrikkelijke ramp, die de „Berlin" aan den Hoek van
Holland overkwam. In het artikel gewijd aan het priesterfeest van den Zeereerw.
heer pastoor Huf wordt daarover gesproken. De teekening stelt het oogenblik voor,
waarop de bekende duiker Sperling met zijn gezellen er in slaagde ondanks den
vreeselijken storm op het wrak van de „Berlin" te geraken. Daar waren nog drie
overlevenden, de dames Wennberg, Thicle en Ripler. De moedige redders slaagden er
in deze behouden aan den hoek te brengen.
Bij het 12y-jarig jubileum van den
heer G. Scholte als administrateur
van den R. K. Volksbond
Het factotum van gebouw „St. Bavo"
De studenten hebben een humoristisch
liedje, dat begint met de woorden „Wie kent
Groenen niet, onze Groenen?" waarmede
dan natuurlijk de groote katholieke 'fuden-
ten-priestervriend Prof. Groenen bedoeld
wordt.
Met een variatie oo dit liedje, zouden we
voor onze stad kunnen zeggen: „wie kent
Scholte niet. onzen Scholte?"
En dit is werkelijk niet overdreven, want
zouden er wel veel Haarlemmers zijn, die
Scholte, den sympathieken administrateur
van den R. K. Volksbond, het factotum van
gebouw St. Bavo aan de Smedestraat, niet
kennen?
Hij zetelt altijd in de kamer, die op de
straat uitkomt en men krijgt hem te zien,
als men klopt aan het loketje in de hall.
Dan gaat het deurtje open en dan komt het
vriendelijke hoofd, hoewel nog maar
schaars voorzien van een merkbare schei
ding, te voorschijn. In de meeste gevallen
verschijnt er dan ook een sigaarSchol
te zonder sigaar behoort werkelijk tot de uit
zonderingen.
Wordt men beschouwd als de meer intieme
kennissen dan mag men binnen komen in
liet particuliere vertrek van den administra
teur. In dit vertrek zijn verschillende kasten
geplaatst, waarin de geheime documenten
van den kassier-secretaris-boekhouder-op
richter geborgen zijn. Bij het raam staat de
multiplicator, de eigen drukkerij van Schol
te, waarmede honderden convocaties van
uiteenloopenden aard „gedraaid" zijn. Dan is
er nog de telefoon. We zijn gewend aan den
telefoon-stem van Scholte, zooals hij met
een neus-basgeluid roept „Hallo, met de
Bavo!"
Werkelijk, de Bavo (natuurlijk gebouw St.
Bavo) en Scholte zijn één. Het was dan ook
een onaangename leegte, toen Scholte eeni-
gen tijd geleden ernstig ziek werd en gerui-
men tijd het bed moest houden.
Er mankeerde iets aan het gebouw in de
Smedestraat, er ontbrak iemand en het is te
begrijpen, dat velen verheugd waren, toen
het bericht verscheen „Scholte knapt op en
zal binnenkort terugkomen."
En nu is Scholte jubilaris. Twaalf en een
half jaar is hij administrateur van den R. K.
Volksbond en van gebouw St. Bavo. Voor
buitenstaanders zegt dit misschien niet vol
doende. Insiders weten echter, wat dit ju
bileum 'te beteekenen heeft.
Het werk wat deze eenvoudige, bescheiden
man de afgeloopen 12.'4 jaar verricht heeft,
is onnoemelijk veel. De R. K. Volksbond telt
immers zeer vele onderafdeelingen en bijna
bij al deze afdeelingen vervult de heer Schol
te een of andere functie; zoo is hij 4 a 5 jaar
penningmeester-administrateur van de
spaarkas „St. Nicolaas", 5 jaar penningmees
ter-administrateur van de Coöperatie .Ar
beid Adelt", 18 jaar administrateur van de
spaarbank van het Patronaat der parochie
„St. Bavo", 5 jaar penningmeester van de
Broederschap der Martelaren van Gorcum,
hij heeft een agentschap van de Centrale
Volksbank, van verscheidene fondsen, ver
bonden aan den R. K. Volksbond, zooals
„Hulp in Nood", „Hulp bij Ziekte", enz. enz.
is hjj penningmeester. Ook is de heer Scholte
penningmeester van de 2e tentoonstellings
commissie der „Mittovos", hü is penning
meester van de jaarlijksche bedevaart naar
Brielle, enz.
Bij talrijke feesten in gebouw „St. Bavo"
en elders is de heer Scholte met de organi
satie belast geweest en dat deze organisatie
altijd uitstekend in orde was. kunnen de le
den van den R. K. Volksbond het beste ge
tuigen.
Zooals wij zien zijn de laatste 12 y, jaar,
werkzame jaren voor den heer Scholte ge
weest. Zijn arbeid is buitengewoon omvang
rijk. Altijd heeft hij dezen arbeid met liefde
en groote plichtsgetrouwheid vervuld. Zeer
zeker moet de bloei van den R. K. Volks
bond ook ten deele aan den heer Scholte
worden toegeschreven.
Het eerste jaar vervulde de heer Scholte
zijn functie onder leiding van den heer Jos.
de Lobel, de laatste lij', jaar onder leiding
van den heer J. P. H. H. Castricum, voor
zitter van den R. K. Volksbond. De heer
Castricum zal het volgend jaar zijn 12-ja
rig jubileum vieren.
Sedert de heer Scholte zijn functie aan
vaardde, is bij den Volksbond en in gebouw
„St. Bavo" zeer veel veranderd. Het leden
tal van den R. K. Volksbond steeg van 1700
tot 2300. Natuurlijk werd door deze stijging
ook het werk van den administrateur steeds
omvangrijker.
Gebouw „St. Bavo" werd uitgebreid en
verbeterd; er kwam centrale verwarming,
een nieuwe zaal werd aangebouwd, de vloer
van de groote zaal werd geheel vernieuwd,
een nieuwe tooneeldecoratie, enz. enz.
Men is bezig de stoelen in de nieuwe zaal
te vervangen door moderne klapstoelen, in
September zal dit werk voltooid zijn.
Hebben wij teveel gezegd, toen we Scholte
het factotum van gebouw St. Bavo noem
den?
De Volksbonders zullen dezen voorman
zeer zeker hun hulde betuigen, omdat hij ze
in alle opzichten verdiend heeft. Maar ook
allen, die met den administrateur te maken
hadden, zullen niet achterwege blijven.
Hij heeft u toch zeker wel eens geholpen
met plaatsbespreken? Op een of andere wij
ze een dienst bewezen, door iets op te zoe
ken in zijn archief? Wat was hij niet voor
komend voor de vertegenwoordigers, die hun
goederen in een der zalen tentoonstelden. En
een bruiloft kon men ook al best met Scholte
bespreken en regelen.
Dinsdag wordt de jubilaris gehuldigd! Dan
zal hij door zijn vele vriendin befeest wor
den. Natuurlijk, hij vindt dat hij daarop veen
recht heeft, maar er zijn nu eenmaal men
schen, die er anders over denken.
Wij, van onzen kant, wenschen Scholte
nog vele. vele jaren gezondheid en werk
lust. De R. K. Volksbond en niet het minst
gebouw „St. Bavo" zal er wel bij varen.
Morgenmiddag van 35 uur zal de jubila
ris receptie houden te zijnen huize, Midden
weg 18.
Toen 1 Augustus 1914 de Nederlandsche
land- en zeemacht gemobiliseerd werd, bleek
reeds dadelijk de noodzakelijkheid van gees
telijke verzorging der militairen. Als gevolg
van gepleegd overleg werd met ingang van
28 Augustus 1914 het instituut van de aal
moezeniers voor de katholieken in het leven
geroepen en pastoor Evers van Duivendrecht,
die door zijn lidmaatschap van den Raad
van Defensie en zijn geschriften over de
Marine blijk had gegeven groote belangstel
ling te koesteren voor de weermacht, met de
leiding belast.
Zeer, we zouden bijna durven schrijven on
noemelijk, veel is door Mgr. Evers, die op 16
Augustus den dag zal herdenken van zijn
40-jarig priesterschap, tot stand gebracht.
Een wereldgebeuren haalde den pastoor plots
uit zijn landelijke pastorie en plaatste hem
aan het hoofd van een nieuwe parochie van
uitsluitend militairen, maar waarvan de
grenzen als het ware samenvielen met de
landsgrenzen. Mgr. Evers werd daardoor, zou
men kunnen zeggen, pastoor van Nederland.
Heel veel is in die functie van zijn arbeids
kracht gevorderd, want als een missionaris
trok hij door het geheele land, om overal
voor de militairen het heilig Misoffer op te
dragen. Kerken en zelfs lokalen ontbraken in
de ver afgelegen oorden, kampen en stellin
gen meermalen, zoodat de dienst vaak in de
open lucht, of in een tent moest geschieden.
Dank zü zijn grooten tact in den omgang
met de bevelvoerende officieren, genoot het
instituut van de aalmoezeniers onder leiding
van Mgr. Evers spoedig algemeene waardee
ring. Ondubbelzinnig bleek dit reeds in 1916
bij zijn zilveren priesterfeest, toen hoog en
laag, opperbevelhebber en soldaat, blijken
van belangstelling gaven, maar nog veel meer
bij de herdenking van zijn arbeid van 12 y2
jaar hoofdaalmoezenier en zijn afscheid op
31 Mei van het vorig jaar. Zeer veel is door
Mgr. Evers tot stand gebracht, zoodat hij
zonder twijfel bij zijn veertig-jarig feest de
overtuiging in zich mag dragen, echt grootsch
priesterwerk te hebben verricht.
Aan de oprichting van tal van R. K. Mili
taire Tehuizen, zooals te. Waalsdorp en Ol-
denbroek, heeft hij daadwerkelijk medege-
arbeid en niet alleen zijn steun gegeven. De
officiers-retraite, die sedert 1915 jaarlijks te
Vught gehouden wordt, is mede door hem
tot stand gekomen en als geestelijk adviseur
van de Alg. R. K. Officierenvereeniging was
hij er steeds de pleitbezorger, door zijn regel
matige aanbevelingen tot bijwoning in het
maandblad.
Om studie te maken van het werk der aal
moezeniers in den oorlog, vertoefde Mgr.
Evers in 1917 gedurende enkele maanden
aan het Duitsch-Russische front. Ten einde
advies uit te brengen aan de Regeering en
het instituut der aalmoezeniers ook in Ned.
Oost-Indië voor te bereiden, vertoefde Mgr.
Evers van October 1924 tot en met April
1925 aldaar. Na terugkeer volgde de benoe
ming tot Huisprelaat van Z. H. den Paus.
De Alg. R.K. Officieren-Vereeniging, waar
van Mgr. Evers thans nog geestelijk adviseur
is, maar waarvan Zijn Hoogeerw. op zijn
verzoek met ingang van 1 September ook
eervol ontslag gekregen heeft, dankt haar
on*-taan ook voor een groot deel aan het
werk van den oud-hoofdaalmoezenier.
Het veertigjarig priesterfeest van Mgr.
Evers beteekent dus tevens het einde van
zijn priesterlijke werkzaamheden, want na
het neerleggen van het ambt van hoofdaal
moezenier, volgt thans het afscheid nemen
van de vereenigingen. Mgr. Evers zal daar,
wij zijn er diep van overtuigd, slechts noode
gemist worden.
Op de jaarvergadering van de Alg. R.K.
Officieren-Vereeniging, onlangs gehouden, is
dat duidelijk gebleken, toen Mgr. dank
werd gebracht voor zijn leiding, zijn be-
minnelijken omgang en vooral zijn grooten
steun in dikwijls moeilijke omstandigheden.
Alle R. K. Militairen van Zee- en Land
macht, die sedert 1914 het land hebben ge
diend, zullen zonder twijfel bij dit veertig
jarig priesterfeest den priester gedenken,
die zooveel gedaan heeft voor hun geeste
lijke verzorging gedurende hun diensttijd.
Gemakkelijk is dit werk niet geweest,
want het was veelomvattend en eischte, be
halve geestelijke zorg ook zeer veel beleid
bf den opbouw er van. Mgr. Evers zal de
eerste zijn om God op dezen herdenkingsdag
te danken voor den steun van Hem daarbij
ondervonden. Maar als van de zijde van de
officieren, onderofficieren en oud-militairen
op dezen herdenkingsdag van deze priester
wijding de blijken van waardeering niet zul
len ontbreken, dan zal dit voor den jubilaris
immer een groote voldoening zijn, waaraan
hij tijdens de welverdiende rust, die hij nu
genieten gaat, meermalen met dankbaarheid
zal kunnen terugdenken.
Wij hopen op dezen herdenkingsdag, dat
Mgr. Evers, die zich zooveel jaren onver
moeid en vol toewijding gegeven heeft aan
den geestelijken arbeid onder de militairen,
nog vele jaren door God gespaard moge
worden en een gezegende rust mag genie
ten.
„Vijf en twintig jaren Priester!"
Heil op dezen dag o, Priester Gods!
Gij doet uit de wolken 't manna dalen,
Doet 't water uit de rotsen stralen,
Vermenigvuldigt brood en wijn:
Spreekt woorden die den hemel roeren,
Die Jesus zeiven omleege voeren,
Die God doen drank en voedsel zijn.
Breekt banden die de helle smeedde,
Verzoent, door uw offrande en bede
Den mensch en God; zijt middelaar;
Vereend in God en 's priesters handen
Zij man en vrouw, door 's huwelijks banden,
Aan God getrouw en aan elkaar.
Zalft zieken, en die sterven moeten,
Belooft hun, vrij van zonde en boeten,
Het loon dat hun is voorbereid;
Zijt vader, koning, vriend en strijder,
Zijt voorbeeld, zoenoffrande en lijder,
Zijt priester, in der eeuwigheid!
(Tijdkr. n d.)
pastoor te Hoogezand; 5 jaar heeft pastoor
Huf later zijn herderlijke taak uitgeoefend
en met leede oogen zagen zijn parochianen
he mdan ook in Mei 1930 vertrekken, toen
hij tot pastoor te Hoofddorp weid benoemd.
Pastoor Huf heeft zich altijd buitengewoon
geïnteresseerd voor het organisatie- en ver-
eenigingsleven. Op dit gebied heeft hij zich
dan ook onderscheiden.
Een der belangrijkste dagen uit het leven
van den jubilaris is ongetwijfeld de 21e
Februari 1907. 21 Februari is een dag, dien
pastoor Huf nooit vergeten zal.
Trouwens onzen ouderen lezers zal bij het
zien van dien datum iets in herinnering
komen. Hun harten zullen sneller kloppen,
wanneer zij denken aan het vreeselijke dra
ma dat zich den 21en Februari 1907 aan de
Hollandsche kust heeft afgespeeld. 21 Fe
bruari 1907 verging aan de Hollandsche kust
het s.s. „Berlin" van de Harwichlijn.
Alhoewel het den zoo bescheiden pastoor
Huf misschien niet aangenaam zal zijn,
willen wij toch even in herinnering brengen,
welk een nobele taak de jubilaris bij dit
vreeselijk gebeuren vervuld heeft.
In verband hiermede laten wij nogmaals
een kort verslag van het vergaan van het
s.s. „Berlin" hieronder volgen en tevens een
kort relaas van het werk dat pastoor Huf,
toenmaals een 24-jarige priester, hierin
vervuld heeft.
Den 21en Februari 1907, des morgens om
streeks kwart over vijf wilde het s.s. „Ber
lin" van de Harwichlijn de haven van Hoek
van Holland binnen varen.
Het was noodweer, het leek of alle ele
menten gelijktijdig waren losgelaten: er woei
een orkaan, gepaard gaande met regen en
sneeuw. De wolken schoten met een razen
de snelheid langs den hemel, de wind gierde
en loeide, de regen striemde handen en ge
laat, huizenhooge golven werden met don
derend geraas op de kust geworpen en zoo
in hun alles meesleepend geweld gesutit. In
één woord het was noodweer.
In dit weer nu wilde het ss. „Berlin" de
haven van Hoek van Holland binnen varen.
Het schip werd echter bij de pier door de
razende golven gegrepen enmet een
geweldige kracht dwars op het uiteinde der
pier geworpen.
De gevolgen waren ontzettend; het sterke
stalen schip werd finaal door midden ge
spleten. Een paniek volgde aan boord; ahe
passagiers renden heen en weer. Het groote
ongeluk was, dat een groot deel der opva
renden zich naar het hoogste gedeelte van
het schip begeven had. Juist dit gedeelte
werd het eerst een prooi der golven.
Onmiddellijk werd de reddingsboot „Pre
sident van Heel" gewaarschuwd, welke di
rect uitvoer, doch wegens de ontzettend woes
te zee niets uit kon richten.
Te half zes, toen het water de machine-
15 Augustus is de dag waarop voor veertig
jaren de Zeereerw. Heer Charles Devoghel,
oud-Pastoor van Ooster-Blokker, thans in
ruste wonend te Heemstede, de H. Priester
wijding ontving.
Vanaf 13 December 1907 tot einde Juni
1925 was Zijn Eerw. Pastoor van de pa
rochie „O. L. Vrouw Visitatie", te Ooster-
Blokker bij Hoorn. Met de benoeming van
Pastoor Devoghel kreeg de kleine landelijke
parochie haar vijfden leidsman.
Als herder en man van gloedvol tempera
ment zag hij, gelijk de wachter op den toren,
het ook ten plattelande opkomende gevaar
van verwildering der zeden reeds van verre
naderen om daartegen aanstonds de hem
toevertrouwde kudde te waarschuwen. Het
is dan ook ongetwijfeld mede aan zijn waar
schuwend en vermanend woord, gevoegd bij
zijn krachtig optreden te danken dat de pa
rochie van de gevaren van het gemengde
huwelijk e.d. is gespaard gebleven.
Veel goeds heeft Pastoor Devoghel dan
ook in zijn parochie verricht, teneinde het
geestelijke leven te verdiepen en te verle
vendigen. Verschillende Genootschappen en
Vereenigingen op geestelijk en maatschap
pelijk gebied zijn door hem opgericht en ge
steund.
Het Eucharistisch leven kwam, onder het
pastoraat van dezen met krachtigen zielen
ijver begaafden leider, tot hoogen bloei, dat
zeker er toe heeft bijgedragen, dat voor een
kleine parochie als te Ooster-Blokker, zoo'n
groot aantal geestelijke roepingen werd, en
nu nog wordt gevolgd.
Naast een zoo uitstekend herder voor zijn
parochie was pastoor Devoghel, hoewel op
het oog wat ruw van bolster, waaronder
echter een gou len hart was verborgen, ook
een vader voor allen.
God alleen weet hoeveel goeds hij bracht
in de huisgezinnen die door ziekte of ar
moede bezocht waren.
Groot en verheven was de interesse welke
deze van smaak getuigende jubilaris toonde
voor den luister en eerbied in en om Gods
huis. Hoe stichtend devoot werden de ker
kelijke feesten gevierd, wanneer het altaar
Pastoor Ch. B. L Devoghel
en bij Priesterfeesten het geheele kerk
gebouw als in een lusthof was herscha
pen.
Niettegenstaande parochieele geldelijke
zorgen ook pastoor niet. gespaard bleven,
heeft de jubilaris in de laatste tijden van
zijn verblijf in Ooster-Blokker, het priester
koor, dat in vervallen toestand was, laten
restaureeren en mede voor het plaatsen van
een geheel nieuw orgel zorg gedragen.
Vele vaderlijke zorgen toonde Pastoor
Devoghel en toont hij nog getuige de
deelname bij het onlangs plaats gehad heb
bende Priesterfeest voor die zonen uit de
parochie die geroepen waren om de heerlijk
heid van het H. Priesterschap te bereiken.
Met woord, daad en toewijding gaf njj zich,
om den toekomstigen priester ter zijde te
staan.
Mocht ten slotte Zijn Eerwaarde, mede
om ernstigen gezondheidstoestand, het tijd
stip aangebroken geacht hebben, waarop het
beter was, ontslag te vragen uit de kerke
lijke bediening, we zijn er van overtuigd dat
zijn arbeid onder ons niet vruchteloos is ge
weest en de gevolgen daarvan nog lange ja
ren in de parochie zullen blijven nawerken.
Moge allen doch inzonderheid de oud
parochianen te Ooster-Blokker, Gode dank
brengen bij dit veertig-jarig Priesterfeest en
met meer dan gewonen aandrang op 15
Augustus a.s. God bidden, dat Hü den oud-
herder na een gelukkigen ,en rustigen le
vensavond eenmaal de vreugde des hemels
zal doen genieten.
Zaterdag zal het 40 jaar geleden zijn, dat
de Zeereerw. Heer J. J. A. M. Krook,
Pastoor der St. Martinuskerk te Hillegom,
de H. Priesterwüding ontving.
Dit heuglijk *feit zal met buitengewonen
luister worden gevierd. Het feestprogramma
ziet er als volgt uit:
Zaterdag te 5.53 wordt de Zeereerw.
jubilaris met een auto van het station af
gehaald door het Kerkbestuur.
Op het plein voor de Kerk stellen zich
op: De Feestcommissie, het College van Col
lectanten, het fanfarecorps „Crescendo". Op
hetkerkplein wordt verder niemand toege
ls ten. De geloovigen worden verzocht te
rond 6 uur in de kerk aanwezig te willen
zijn en uitsluitend gebruik te maken van
den ingang aan de Mariastraat.
Tusschen een haag van bruidjes wordt
de jubilaris door het kerkgebouw geleid,
terwijl tijdens die plechtigheid door allen
een Welkomstlied wordt gezongen.
Vervolgens wordt docr den feestvierenden
herder een kort Lof gecelebreerd, waarmede
het feest voor dien dag eindigt.
Zondag zijn er 4 H.H. Missen: te half 7,
half 8, half 9 en te 10 uur de Plechtige
Hoogmis, op te dragen door den Pastoor
met assistentie. Het behoeft niet gezegd, dat
in de gelezen H.H. Missen alle parochianen
tot de H. Tafel naderen. Te ongeveer kwart
voor 1 begeven zich het Kerkbestuur, het
Armbestuur en de Feestcommissie naar het
Gerardus Majella Patronaat, waar namens
de parochie de gelukwenschen worden aan
geboden, alsmede de feestgave.
Te 1 uur is er in dezelfde lokaliteit ge
legenheid den Pastoor te complimenteeren.
Te 3 uur wordt een plechtig Sluitingslof,
gecelebreerd door den jubilaris met dank
woord.
Des avonds te 9 uur brengt het R. K.
Muziekcorps een concert ten gehoore op het
PASTOOR J. J. A. M. KROOK
teriuin tegenover
de pastorie, daar
toe welwillend af
gestaan door de
N.V. voorheen M.
v. Waveren Zn.
(Leeuwenstein),
terwijl te half 10
op hetzelfde ter
rein een schitte
rend vuurwerk
wordt afgestoken.
Op Dinsdag 18
dezer zullen de
Congregaties haar
gelukwenschen en
cadeau aanbieden,
terwijl wegens de
vacantie op 7 Sep
tember een groote
kinderhulde plaats
vindt.
Wij vertrouwen,
dat de katholieken
van Hillegom me
de hun vreugde
met dit groote
feest zullen te
kennen geven door
het uitsteken van
hun vlaggen.
De Zeereerwaar-
de Heer J. J. A. M.
Krook werd op 19
Maart 1864 te Am
sterdam geboren.
Na volbrachte stu
die werd hij pries
ter gewijd op 15
Augustus 1891. Al
zeer spoedig werd
hij benoemd tot
kapelaan te Over
veen, daarna te
Warmond, vervol
gens te Dordrecht
en ten slotte te
Den Haag. In de
laatste stad was
kapelaan Krook
dir. der R.K. Mili
taire Vereeniging,
waar hü zich zoo
verdienstelijk
maakte, dat de Regeering hem benoemde
tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
De eerste pastoorsplaats van den jubila
ris was Wieringen, daarna volgde over
plaatsing naar Heinkenszand, terwijl de
Pastoor nu sinds 5 jaar als opvolger van
z.g. Pastoor J. C. van Grossel herder der
Martinuskerk. is
PASTOOR F. P. J. HUF.
hebben, werd de Z.Eerw. heer Huf benoemd
tot kapelaan te Maassluis en vervolgens te
Voorburg, Wervershoof, Rotterdam en Hoorn.
In Mei 1925 volgde zijn benoeming tot
Morgen herdenkt de Z.Eerw. heer F. P. j.
Huf, Pastoor te Hoofddorp, den dag, waar
op hp vóór 25 jaar de H. Wüding van het
priesterschap ontving.
25 Jaar priester, 25 jaar afgezant van
God, voorwaar dit is een buitengewone dag.
Een buitengewone dag voor pastoor Huf en
ook voor zpn parochianen. Dat dit feest
dan ook op waardige wijze gevierd en her
dacht zal worden is zeker.
25 Jaar God gediend te hebben, zooals
pastoor Huf dit gedaan heeft, met heel zijn
hart en heel zyn ziel, 25 jaar voor God en
de Katholieke zaak gestreden te hebben, is
het schoonste wat men zich denken kan.
De Z.Eerw. heer F. P. J. Huf werd ge
boren te Amsterdam, den 14en Februari 1883
en wérd priester gewijd in den jeugdigen
leeftüd van 23 jaar, den 15en Augustus 1906.
Spoedig na de H. wijding ontvangen te
