fBinnenlandsch Nieuws Landbouw en Visscherij ROLLUIKEN IDE GRAPJAS HARLEKIJN! Voor de Huiskamer s i INBRAAK en VERNIELING Haarl. Jaloezieënfabriek I.......................................................... t Kosten der werkloozenzorg Eere-Gerechtshof voor Journalisten Het Groningsche bioscoop conflict geëindigd De N.V. Vereenigde Glasfabrieken GEMENGD NIEUWS Aanranding Alg. R. K. Landbouw- Bedrijfsraad Een stukje rood katoen Bescherming tegen Begrooting kosteloos SASSAULAAN 76 Tel. 10743 SOCIAAL LEVEN KUNST EN KENNIS FINANCIEN vbb■■■■■■■■■■■DDiiiiiiBiaaaiiiBiiiiiiiiiiiuiaiiinaiiiy Harlekijn jaagt den koning een doodelijken schrik aan (M Rijlc en gemeenten betaalden in 1930 bijna 24 millioen Naar aanleiding van een vroeger door dr. Vos gedane vraag heeft de minister van Bin- nenlandsche Zaken en Landbouw thans eeni- ge gegevens verstrekt over de uitgaven voor werkloozenzorg in het jaar 1930. De bijdragen aan werkloozenkassen bedroegen f3.010.000 van het Rijk en f 2.800.000 van de gemeenten. Voor wachtgeldregeling werd door het Rijk betaald f 21.500 en door de gemeenten f 34.000; voor kosten voor verplaatsing van arbeidskrachten resp. f 13.800 en f 12.200. Door de gemeenten werd f 9.227.522.58 be taald aan kosten van steunverleening, ter wijl het Rijk betaalde f 4.006.110.wegens kosten van werkverschaffing en steunverlee ning. Ten slotte werd voor werkverschaffing betaald door de- gemeente f 4.469.165.85 en door de provincies f 177.843.52. Totaal kwam dus voor rekening van de overheid f 23.772.141.95. Ter verduidelijking wordt nog opgemerkt dat een groot deel der werkverschaffing heeft bestaan uit werken, welke door derden (wa terschappen, particulieren e.a.) werden uit gevoerd. Het deel der uitgaven, hetwelk ten laste van derden kwam (kosten van kunst werken, aankoop van gronden, een deel van de arbeidsloonen, kosten van toezicht enz.) is in bovenstaande cijfers niet opgenomen. Hetgeen door de tegen werkloosheid verze kerde arbeiders ten behoeve van de werkloo- zenkassen is betaald, is evenmin In boven staande cijfers verwerkt. De studiedagen te Bergen Een schrijven van Z. H. Exc. MgT. J. D. J. Aengenent Het Centraal Bestuur van den Ned. R. K. Volksbond te Amsterdam ontving van Z. H. Exc. den Bisschop van Haarlem als ant woord op het telegram, tijdens de studie dagen aan Z. H. Exc. gzonden, een schrij ven van den volgenden inhoud: „Wegens afwezigheid was 't Ons niet mo egelijk den deelnemers der Sociale Studieda gen te Bergen Onzen dank te betuigen voor „hunne telegrafische blijken van aanhanke lijkheid en volgzaamheid „Wij verzoeken U daarom hun Onzen wel- temeenden dank te willen overbrengen, ter- „wtjl Wij gaarne allen Onzen bisschoppelij- ,ken zegen verleenen." Gisteren geïnstalleerd Gistermorgen is In het Vredespaleis het eere-tribunaal voor journalisten geïnstalleerd. Het Eere-Gerechtshof ls als volgt samen gesteld: President dr. B. G. J. Loder, oud president van het Permanente Hof van In ternationale Justitie; plaatsvervangend pre sident prof. Wettstein, Zürich; permanente rechters de heeren Georges Bourdon, Parijs, redacteur van de Figaro, eere-voorzitter stichter van de Internationale Federa tie van Journalisten, secretaris-generaal van de Nationale Journalisten Vereeniging; dr. Feder, Berlijn, hoofdredacteur van het Berliner Tageblatt; permanente ech ter plaatsvervangers de heeren L. Zanykal, Olo- mouc (Tsjecho-Slowakije), hoofdredacteur van de Naslnc en C. A. Clemensen, presi dent van de Deensche journalisten Unie, Kopenhagen, redacteur van de National ti- dende. De installatiezitting werd bijgewoond door Z. K. H. den Prins der Nederlanden, verge zeld van zijn adjudant, luitenant ter zee le klasse J. W. Termytelen. Voorts waren tot bijwoning der zitting ult- genoodigd de leden van het corps diploma tique en van het Permanente Hof van In ternationale Justitie, de Ministers, hoogge plaatste Nederlandsche rechterlijke autori teiten, de leden van het Eere-Comité en van het Uitvoerend Comité, dat voor deze gele genheid gevormd is, en vele anderen. De Minister van Buitenlandsche Zaken van België en Polen, de heeren Hijmans en Zaleski, werden vertegenwoordigd door de gezanten van beide landen; de Regeering van Letland deed zich bij deze gelegenheid vertegenwoordigen door den heer Fr. van Monsjou, consul van Letland te Amsterdam. Nadat de president van de Internationale Federatie van Journalisten, de heer Ri chardson, den Minister van Buitenlandsche Zaken jhr. mr. Beelaerts van Blokland had uitgenoodigd wel te willen overgaan tot de installatie van het Eere-Gerechtshof, hield de Minister m de Fransche taal een rede. Vervolgens aanvaardde dr. Loder het pre sidium met het uitspreken van een rede, eveneens in de Fransche taal. Na deze redevoeringen ls nog het woord gevoerd door den President der Federatie, den heer Richardson, die in het Engelsch sprak en door de leden van het Gerechtshof de heeren Bourdon en dr. Feder. De plechtige zitting werd hierop gesloten. Lunch in de Twee Steden. Gisterenmiddag heeft het gemeentebe stuur van 's-Gravenhage een lunch aange boden ter gelegenheid van de plechtige installatie van het Hof. In de groote zaal van Hotel De Twee Steden werden de gasten ontvangen door den burgemeester, jhr. mr. dr. L. H. N. Bosch ridder van Rosenthal, terwijl mede aanwezig waren wethouder Quant, mr. dr. Westerman en de heer Robin, chef en sous-chef van het kabinet van den burge meester. Onder de verdere aanzittenden bevonden zich de president en de leden van het eere gerechtshof, alsmede vertegenwoordigers van verschillende pers-organisaties. De burgemeester heeft aan deze lunch een rede gehouden, waarin hij wees op de hooge roeping welke de pers heeft en waar aan zij slechts kan beantwoorden, zoo haar onkreukbaarheid vaststaat. De heer Bourquin, vice-president van de Internationale federatie van Journalisten, heeft den burgemeester daarop dank ge zegd. Namens het Instituut voor intellectueele Samenwerking te Parijs sprak vervolgens de heer Maas Geesteranus, die het groote belang schetste, dat de internationale sa menwerking heeft bij dit eere-gerechtshof. Na afloop van de lunch maakten de bui tenlandsche journalisten een rondrit door de stad en vereenigden zich om 5 uur in Hotel Wittebrug, waar de openingszitting van het Uitvoerend comité van de Interna tionale Joumalistenfederatie werd gehou den. Ontvangst door de regeering. Gisteravond heeft de regeering in de Rid derzaal de journalisten officieel ontvangen. Ruim 200 personen waren tot deze solrée geïnviteerd. Namens de regeering werden de gasten begroet door den Minister-president, jhr. mr. Ruys de Beerenbrouck, terwijl ook aanwezig waren de ministers dr. Deckers en mr. Donner. Onder de verdere aanwezigen werden op gemerkt de Commissaris der Koningin in Zuid-Holland, jhr. van Kamebeek, oud minister Heemskerk, de burgemeesters van Den Haag en van Rotterdam, verschillende Tweede Kamerleden, bestuursleden van de Vereeniging voor Volkenbond en Vrede en van de Algemeens Nederlandsche Vereeni ging voor Vreemdelingenverkeer. Na minister Ruys de Beerenbrouck be trad de heer S. Valot, secretaris van de Internationale Journalistsenfederatie het podium om in welsprekende woorden den dank der buitenlandsche journalisten over te brengen voor de schitterende ontvangst. Een strijkje zorgde voor de muzikale af wisseling, terwijl de gasten zich aan de buf fetten verfrischten. Vrijdag a.s. heropening der theaters Gisteren is te Amsterdam een buitenge wone ledenvergadering van den Nederland- schen Bioscoopbond gehouden, waarin beslo ten is met ingang van Vrijdag 16 October a.s. de bioscooptheaters te Groningen weer te openen, zulks naar aanleiding van de door den Groningschen Raad met algemeene stemmen aangenomen motie, waarin de Raad uitsprak, dat het wenschelijk is, dat het bioscoopconflict wordt beëindigd en zich bereid verklaarde, mits de bioscopen werden heropend, de vermakelijkheidsbelasting voor de bioscopen te verlagen tot twintig procent indien B. en W. meenen, dat tot die verlaging behoort te worden overgegaan. Sluiting fabrieken De N.V. Vereenigde Glasfabrieken te Leer dam, daartoe genoodzaakt door overpro ductie en den val van het Engelsche pond hebben ongeveer 100 man van het personeel ontslagen. Alleen enkele bazen en voorman nen zijn nog in het bedrijf werkzaam. Autobus tegen een boom gebotst Drie gewonden Aan het Winschoterdiep nabij Gidoen ls gistermiddag een autobus tegen een boom gereden. Drie Inzittenden werden gewond; twee van hen zijn naar het ziekenhuis te Groningen vervoerd. Twist tusschen twee geliefden Met een mes zichzelf in de maag gestoken Toen Zondagavond het meisje van den 22-jarigen P. J. G. In een café te Maastricht met een ander een glas bier dronk, ontstond tusschen de geliefden een woordenwisseling; deze werd in de keuken voortgezet, waarbij G. zich zoodanig opwond, dat hij 'n brood mes greep en zich daarmede een steek in de maag gaf. In het ziekenhuis moest ope ratief ingegrepen worden. De toestand van den patiënt is ernstig. Twee jongemannen gearresteerd De politie te Doetinchem heeft gisteren gearresteerd den 17-jarigen E., die in vereeni ging met den 22-jarigen ten H., eveneens uit Doetinchem Zondagavond een 22-jarig meis je heeft aangerand. E. is in het bezit van de sjaal van het meisje bevonden. Ten H. is Zondagavond te Hengelo gearresteerd. Beiden zijn gevankelijk naar Zutfen over gebracht. Botsing tusschen tram en losgeraakte wagon Machinist ernstig gewond Men meldt uit Bergen op Zoom: Door tot nu toe onbekende oorzaak kwam nabij Vogelenzang gisterenavond ongeveer 6 uur een wagon, geladen met mais, in bewe ging en reed in de richting Tholen, doordat de weg aldaar sterk afhelt. Op hetzelfde oogenblik kwam uit de richting Tholen een tram, geladen met suikerbieten, aan. Door de duisternis bemerkten de machinist en de stoker eerst den wagen, toen de tram deze op eenige meters was genaderd. Aan stop pen viel niet meer te denken en beiden sprongen van de machine. De stoker kwam op den weg terecht, doch kwam met den schrik vrij. De machinist sprong tusschen de hoornen door en viel op een party straatsteenen. Hy bekwam inwendige kneuzingen, ernstige ver wondingen aan het gelaat en een armbreuk. Na voorloopig te zijn verbonden werd hy naar het algemeen Burgergasthuis te Ber gen op Zoom vervoerd. De botsing tusschen tram en wagon was zoo hevig, dat eenige wagons in elkaar scho ven en de locomotief zeer ernstig werd be schadigd. ,TaIen's Plakkaatverven voor Etalageversiering" ïyksche verzorging van het uitstalraam problemen kyken, waarvoor byzondere kennis vereischt wordt. Van overheerschend belang is wel de wyze, waarop vorm en kleur uitgevoerd worden van de letters en cijfers, die in een etalage nu eenmaal onmisbaar zyn. Fou ten, op dit gebied gemaakt, zijn onmiddel lijk voelbaar in den toonbankverkoop. Vooral diè winkeliers, wier zaak r.iet zoo zeer op „vaste klanten" als wel op „kij kers die koopers worden" is berekend, zul len de juistheid hiervan bevestigen. Ook de overigen zullen dit evenwel bemerken, wanneer zij er eenmaal op beginnen te letten. Want hoe licht komt een voorbijganger, wiens oog valt op b.v. een smakelijk getee- kende en gekleurde kaart voor het artikel X. er niet toe om bij zich zelf te zeggen: „Kom, laat ik dat hier maar even halen". (De uitstekende verzorging van hun étala ges is immers een van de voornaamste re denen, waarom de warenhuizen zoo'n groote vlucht hebben genomen). Terwijl een onaantrekkeiyk uitgevoerde kaart de aandacht niet boeit, en daardoor een mo- gelijken kooper verloren doet gaan. Met deze overbekende feiten voor oogen werd door de firma Talens Zoon te Apeldoorn, een uitgebreide herdruk uitge geven van haar boekje „Plakkaatverven voor Etalageversiering", waarvan zij ons een exemplaar toezond. Wy treffen daarin, naast tal van zeer practische wenken over de wijze waarop men met plakkaatverf moet omgaan om eruit te halen wat erin zit voor den winkelier een aantal modellen van fraaie letters en kaarten aan, benevens een groote verscheidenheid van beproefde, aantrekkeiyke kleurencombinaties. Jaarvergadering te Rotterdam In café-restaurant Caland te Rotterdam heeft de Algemeene R. K. Landbouw-Be- drijfsraad onder presidium van pater mr. dr. Arn. Borret S.J., gisteren zijn algemeene jaarvergadering gehouden. De rekening en verantwoording over 1930 werden z.h.s. goedgekeurd. Over 1930 heeft men een batig saldo van 125.23. De begroo ting over 1932 werd met een kleine wijziging vastgesteld en is sluitend gemaakt met 1600. Hierna werd het woord gegeven aan den heer mr. Van Haastert, die een inleiding hield over de arbitrage en bedrijfsrecht- spraak in het licht van de Encyclieken „Re- rum Novarum" en „Quadragesimo anno". Alleen arbitrage in den zin van scheids- rechteriyke rechtspraak wordt in „Rerum Novarum" met name genoemd. Sprekende over samenwerking tusschen de groep pa- Voor onze winkeliers. Menigen winkelier; is het geregeld te- rugkeerend „etalagemaken" een nacht merrie. Hoe goed zakenman men ook zy er komen bij de wekeiyksche of tweeweke- Toen ik van huis ging, naar het kantoor, gaf mijn vrouw mij een klein stukje rood katoen en vroeg, of ik uit de stad twee-en- een-kwart el van dat goed voor haar mee wou brengen, als 't niet te veel moeite was. Ik zei: „Heelemaal geen moeite," stak het stukje katoen in mijn zak en holde naar myn trein. Met lunchtyd ging ik naar een grooten goedwinkel om de boodschap voor mijn vrouw te doen. Er wandelde een heer rond tusschen de toonbanken, waar lange rijen meisjes nog langere rijen klanten stonden te bedienen, en ik vroeg hem, of ik even wat rood katoen mocht zien. „Dezen kant, meneer," leidde hij me den winkel door. „Juffrouw Stone, laat meneer eens wat rood katoen zien." „Welke tint wou u hebben?" vroeg juf frouw Stone. Ik liet haar het stukje zien, dat mijn vrouw me gegeven had. Ze keek er naar en gaf het me terug. Toen haalde ze een groo te rol rood katoen naar beneden en sloeg die op de toonbank open. „Dat ig niet 't zelfde!" zei ik. „Nee, niet precies," zei ze. „maar 't is veel mooier dan uw staaltje." „Dat kan wel," zei ik, „maar 't moet hier bij komen, ziet u. Er is al iets gemaakt van dat katoen, en dat moet vergroot wor den, of versteld of zooiets: dus 't moet de zelfde tint zijn." Het meisje antwoordde niet, maar haalde een andere rol. „Dit is dezelfde tint," zei ze. „Ja," antwoordde ik, „maar 't is ge streept." „Strepen worden tegenwoordig erg veel gedragen," zei ze. Jawel, maar 't is niet om te dragen, 't Is iets voor meubels, geloof ik, In ieder geval moet 't heelemaal effen zijn." „Heelemaal effen zult u niet vinden, ol u moet Turksch rood nemen." „Wat is Turksch rood?" vroeg ik. „Turksch rood is heéie.-.ioal effen katoen," antwoordde ze. „Laat u me dat dan even zien" „We hebben op 't oogenblik geen Turksch rood meer," zei ze, „maar we hebben heel mooi effen katoen in andere kleuren." „Aan andere kleuren heb ik niets, 't Moet hier bij komen." „Zulk goedkoop goed vindt u haast nooit in dezelfde tint," zei ze, en ik verliet haar. Ik ging een winkel in, een paar deuren verder. Ik ging naar den vloerwandelaar, gaf hem het staaltje en zei: „Hebt u ook zulk katoen?" „Zeker meneer," zei hij, „derde afdeeling rechts." Ik ging naar de derde afdeeling rechts en toonde myn staaltje aan den bediende, die daar stond. Hij bekeek het aan beide kanten, en zei: „Dat hebben we niet." „Die meneer zei, dat u 't wel had," zei ik. „We hebben 't genad, maar 't is uitver kocht. U zult 't bij een stoffeerder wel kun nen krijgen." Ik stak de straat over naar een stoffeer der. „Hebt u ook zulk goed?" vroeg ik. „Neen," zei de winkelier. „Is 't voor meu bels?" „Ja," antwoordde ik. „Dus u moet Turksch rood hebben?" „Is Turksch rood precies zooals dit?" vroeg ik. „Neen," zei hy, „maar 't is veel beter." „Dat kan me niet schelen," antwoordde ik. „Ik wou 't zelfde hebben als dit." „Maar dat wordt niet gebruikt voor meu bels," zei hy. „Ik dacht, dat iedereen in zijn huis kon gebruiken, wat hy wou," merkte ik op, een beetje scherp. „Dat kunnen ze ook, maar ze doen 't niet," zei hy kalm. „Zulk rood gebruikt niemand. Allemaal Turksch rood." Ik zweeg en vertrok. Het volgende adres, dat ik bezocht, was een zeer groot stoffen- magazyn. Ik vroeg aan den eersten verkoo- per, dien ik zag, of ze rood katoen hadden, gelijk aan myn staaltje. „Op de tweede verdieping," zei hy. Ik ging de trap op en vroeg aan een man: „Waar kan ik rood katoen vinden?" „Achterste kamer links. Hier schuin over." En hy wees naar een verren hoek. Toen ik daar kwam, vroeg ik om rood katoen. „Tweede toonbank van hier af," zei de man. Ik ging daarheen en toonde myn staal. „Katoen beneden," zei de man. „En beneden zeiden ze dat 't hier was!" „Die effen stoffen niet. Beneden heel ach teraan, aan dezen kant." Ik ging naar beneden heel achteraan, aan dezen kant. „Hebt u ook zulk goed?" vroeg ik. „Volgende toonbank," zei de aangesproke ne. „Dunn, rood katoen." De heer Dunn nam myn staaltje en keek. „Die tint hebben we niet in deze kwa liteit," zei hy. „Wel in andere kwaliteit?" vroeg ik. „Ja, we hebben 't beter." En hij nam een rol en ontvouwde een paar el. „Dat is de tint niet," zei ik. „Neen, maar 't is fijner en de kleur is beter." „Dus 't zelfde hebt u niet?" „Neen, meneer. Misschien in de gordijnen- afdeeling zesde verdieping." Dus nam ik de lift en steeg naar 't dak. „Rood goed? Gordynenafdeeling, andere eind van deze etage," zei een man. Ik ging daarheen. „Vierde toonbank links," zei een man. Ik ging daarheen. „Eerste etage katoenafdeeling," zei de verkooper. Ik nam de lift, daalde af en stapte de straat op. Ik had myn buik vol van rood katoen. Maar ik zou nog één poging doen. Myn vrouw had 't goed nog niet lang ge leden gekocht, er moest toch nog iets Van bestaan. Had ik haar maar gevraagd, waar ze 't vandaan had, maar ik dacht, dat je zulk gewoon goed overal krijgen kon. Ik betrad een ander groot magazijn. Toen ik den drem pel over was, greep een plotselinge angst my aan. Ik kon er niet toe besluiten, dat stukje rood katoen uit myn zak te halen. Als ik een ander vodje by me had gehad een inktlap of zooiets zou ik gevraagd hebben, of ze daar iets bij hadden. Maar ik stapte naar een dame toe en pre senteerde myn staaltje, met de gewone vraag: „Achterste toonbank links," zei ze. Ik ging er heen. „Hebt u ook rood katoen zooals dit?" vroeg ik aan de dame achter de toonbank. „Nee, meneer," zei ze, „wel Turksch rood." Eeuwig Turksch rood! Ik capituleerde. „Goed," zei ik, „geeft u dat dan maar." Hoeveel meneer?" vroe„ ze. „Ik weet niet.... geeft u maar zes el." De dame keek me een beetje raar aan, maar ging zes el Turksch rood afmeten. Toen tikte ze op de toonbank en riep: „Cassa!" Een klein meisje, met twee gele vlechten, slenterde aan. De dame schreef op een brief het aantal ellen, den naam van het goed, haar eigen nummer, den prijs, de waarde van het bankbiljet, dat ik haar toereikte, en nog een en ander, waarschijn- ïyk de kleur van myn oogen en de wind richting. Toen schreef ze alles over in een klein boekje, dat ze by zich hield. Toen gaf ze den brief het geld en het Turksche rood aan het geelharige kind. Dit kind schreef den brief over in een boekje, dat ze bij zich had, en verdween toen met brief, Turksch rood en geld. Na een zeer lang tydperk, waarin het kind waarschyniyk het goed, den brief en het geld naar een centralen lessenaar bracht, waar de brief werd aangenomen, het bedrag en het nummer in een boek geschreven, geld teruggegeven aan het kind, een afschrift van den brief gemaakt en geborgen, de boeking van het kind gezien en goedgekeurd, het goed ingepakt, het kind afgestempeld., de vlechten geteld en genoteerd op een strook papier en door het kind overgeschreven in haar boekje, het meisje naar een fonteintje gesleept en gewasschen, het nummer van den handdoek op een papiertje geschreven en door het kind in haar boekje overgeno men, de waarde van myn bankbiljet en de hoeveelheid wisselgeld ergens op 't kind in gebrand en genoemde operatie genoteerd op een brief en overgeschreven in haar boekje, kwam het kind bij my, gaf my 't geld terug en het pakje Turksch rood. Tyd om te werken was er dien middag niet veel over, en toen ik thuiskwam, gaf ik het pakje katoen aan myn vrouw. Ze rolde het uit en riep: „Hé, dat is anders, dan 't lapje, dat ik je gegeven heb!" .Anders!" riep ik. „Ja, 't is anders. Je dacht, dat je 't zelfde wou hebben. Maar je vergiste je. Turksch rood moest je heb ben! Derde toonbank links. Ik wil zeggen, ze nemen allemaal Turksch rood." Myn vrouw keek me verbaasd aan, en toen deed ik haar het verhaal mijner kwel lingen. „Enfin," zei ze, „dat Turksch rood is veel mooier, dan wat ik eerst had en je hebt er zooveel van meegebracht, dat ik 't andere heelemaal niet hoef te gebruiken. Ik wou, dat ik maar eerder aan Turksch rood gedacht had." „Dat wou ik ook," zei ik. tioons en de groep arbeiders, zegt Paus Leo XIII: Indien iemand uit een van beide klas sen meent in iets benadeeld te zyn, dan is er niets meer wenschelijk, dan dat er uit de vereeniging zelf bekwame en rechtschapen mannen worden aangesteld, door wier seheidsrechterlyke uitspraak het geschil wordt beslecht, zooals de reglementen der vereenigingen dienen voor te schrijven. Al wordt er over de andere soort arbitrage, die spr. aanduidde met den naam: moreele ar bitrage, niet uitdrukkelijk in de Encycliek gesproken, toch ligt ook deze geheel en al in de lyn ervan. De bedryfsrechtspraak, die in de publiek- rechtelyk georganiseerde bedrijven 'n schoo- ne sociale functie zal krijgen, mag, al spre ken de Encyclieken niet direct over deze uit spraak, toch niet geheel buiten de sfeer van onze gedachten worden geplaatst. By de gedachtenwisseling, die na deze in leiding volgde, werd o.m. gewezen op de meening, die bij zoovelen heeft post gevat, als zou arbitrage altijd beteekenen een hal- veeren van het verschil. Vanaf de bestuurs tafel werd deze meening recht gezet. Meer malen is het voorgekomen, dat er uitspraken werden gedaan, die voor de volle honderd procent het gelijk stelden aan de zijde der werkgevers of werknemers. Met klem werd voorgesteld de collectieve contracten voor bindend te verklaren. Op dit voorstel werd een amendement ingediend, om het aan de orde te stellen vóór de behandeling van het voor-wetsontwerp van minister Verschuur. Rector Kok achtte het wenschelyk dat in de toekomst eens meer de aandacht zal wor den gevestigd op de beteekenis van een col lectief contract en op de uitspraken van bedrijfsraden enz. Dan volgde schorsing der vergadering tot half drie. De lotgevallen van het vooront werp eener Bedrijfsradenwet. Na heropening der vergadering werd het woord verleend aan den heer A. J. Loer akker. die een inleiding hield over de lot gevallen van het voor-ontwerp cener Be drijfsradenwet, door minister Verschuur aanhangig gemaakt by den Hoogen Read van Arbeid. Spr. begon met een kort over zicht te geven van voorgeschiedenis en in houd van dit ontwerp. De lotgevallen van 't voor-ontwerp zyn niet van dien aard, dat men daarover met een eenigszins blijmoedig gezicht kan spreken, want voor de zooveel- ste maal zeggen zij ons, dat het niet gemak- keiyk gaat om in het bedrijfsleven meer Christelijke verhoudingen te verkrijgen. De bezwaren komen ln hoofdzaak hierop neer: lo. dat het voorstel-Verschuur ons niet geeft organen opgekomen uit de vrije maatschappij, maar O verheids-organen; 2o. dat slechts één bedryfsraad in een bepaal den bedrijfstak kan worden ingesteld, waar door dus het vormen van R. K. Bedryfs- raden practisch uitgesloten is. Het eerste bezwaar noemde spr. zeer zon derling. Men wil dus dat de Overheid 'n bedrijfsraad instelt, maar als beide groepen, arbeiders en werkgevers practisch reeds een bedryfsraad hebben, althans het goed met elkaar eens zyn, dat er zoo'n lichaam moet komen, dAn behoeft de Overheid daarover haar zegen maar uit te spreken. Willen de werkgevers niet en uit de houding biykt maar al te duidelyk, dat zy nooit zullen wil len, zoolang de macht om hen te dwingen ontbreekt, dan komt er eenvoudig niets. Dat wordt dus weer, zoo vervolgt spr., een nieuw terrein voor strijd, inplaats van een vredes- instituut. Ook het tweede bezwaar schynt spr. even weinig steekhoudend. Men wil meer dan een bedrijfsraad in eenzelfden tak van produc tie, waartegen, op zichzelf beschouwd, geen bezwaar zou zyn en wat ook in 't xqor-ont- werp geen bezwaren ontmoet, mits men de splitsing voor 'n gedeelte des lands zou wij- sChen. Men wil zeer kenneiyk de mogelyk- heid om tot katholieke bedryfsraden te ko men en dat is alweer volgens sprekers vaste overtuiging een onmogeiyke eisch. Wy erkennen, dat een wet op het vak- vereenigingswezen en over de verbindendver klaring urgent is te achten en zeker geiyk- tydig tot stand moest komen. Maar al er kennen wy dat, en al ontkennen we hetgeen de minister in de Troonrede heeft doen zet ten nJ. dat de tijden de urgentie van een wetteiyke regeling van de verbindendver klaring hebben doen verminderen, wy zijn van den anderen kant toch ook te nuchter om ons op dien grond tegen het voor ontwerp te verzetten. Als conclusie der uitgebreide discussie op de inleidingen kan worden vastgesteld, dat de vergadering de urgentie uitsprak van een wettelyke regeling der bedrijfsorganisatie en de verbindendverklaring der collectieve ar beidsovereenkomst. De voorzitter sloot hierop de vergadering. Mond- en Klauwzeer Afsluiting van de vier Noordelijke provinciën? De Minister van Binnenlandsche Zaken en Landbouw heeft aan de Groninger Maat- schappy van Landbouw gevraagd, haar oordeel te geven over het afsluiten van het overige gedeelte van Nederland voor vee, afkomstig uit de vier Noordeiyke pro vinciën, in verband met het heerschen van mond- en klauwzeer. Het dagelyksch bestuur heeft aan den Minister medegedeeld, dat het een derge- lijken maatregel ongewenscht acht, gezien de bezwaren voor den afzet van vee, en de geringe resultaten, die een dergelijke ge sloten verklaring in omgekeerde richting het vorig jaar heeft opgeleverd. In de afgeloopen week werden alleen in de provincie Groningen 58 nieuwe stapels vee door de gevreesde ziekte, het mond- en klauwzeer, aangetast. Raad van Beheer Int. Arbeidsbureau Herfstzitting begonnen De raad van beheer van het internatio nale arbeidsbureau heeft gistermiddag zyn herstzitting geopend. Tot voorzitter voor het begonnen Jaar werd gekozen de Belgische professor Ma- haim, die reeds sinds 1919 deel van den raad van beheer uitmaakt. De raad heeft vandaag besloten, te be rusten in den wensch der Volkenbondsver gadering, dat uit zuinigheidsoverwegingen de maritieme arbeidsconferentie over de regeling van den arbeidstyd op schepen van 1932 tot 1933 zal worden uitgesteld. In verband hiermede zal ook de voorbe reidende maritieme conferentie, die in December van dit jaar had moeten plaats vinden, uitgesteld worden. De zeeliedenconferentie van 1933 zal een geheel afzonderlyk karakter dragen en niet onmiddellyk op de gewone arbeidsconfen- tie volgen. Op deze voorwaarden hebben de reeders van alle landen zich bereid verklaard, aan de conferentie deel te nemen in tegenstel ling met de houding van de Engelsche en Noorsche reeders van 1929, die by de eerste besprekingen over den arbeidstyd 'aan boord van schepen opzettelyk afwezig waren gebleven. Glas-in-Iood-raam Postkantoor Utrecht Opdracht aan prof. R. N. Roland Holst In Mei 1928 heeft de rijksgebouwendienst aan prof. R. N. Roland Holst opgedragen het glas-in-loodraam te ontwerpen voor de vestibule van het nieuwe postkantoor te Utrecht Het directoraat der rijksacademie en de voltooiing van het zevendeelig glasraam voor het stadhuis te Amsterdam hebben het tot stand komen van dit nieuwe werk zeer ver traagd. Naar het „Hdbd." verneemt, zal het thans echter binnenkort (wellicht nog in October) geplaatst worden. Het raam heeft den vorm van een halven cirkel, waarvan de middellijn 5% M. is. De voorstelling is een zeer vrije paraphrase van het heraldisch gegeven. De Nederlandsche maagd in den Hollandschen tuin. de ommu ring getooid met de wapens der elf provin ciën, een vrouwenfiguur, die opziet naar een groote vlucht postduiven, die door het stru weel van den Hollandschen tuin vliegt. In de twee uiterste hoeken buiten de om muring met de wapens vliegen te eener zyde de postduiven aan in den nacht en te anderer zijde vliegen zy uit in het morgen licht. Onderlinge Hagelverzekering L. T. B. Verslag tiende boekjaar Aan het verslag over het 10de boekjaar van Onderlinge Hagelverzekering L. T. B. ontleenen we het volgende: Over het afgeloopen boekjaar bedrceg de premie ontvangst 34.112 (v.j. 30.640). Aan rente werd gekweekt 4.030 (v.j. 2.985). Aan assurantie-premie werd betaald een bedrag van 11.365 Cf 20.172). Door de overeenkomst met een zeer kapitaalkrach tig Engelsch Assurantieconcem, is alle hageischade voor 75 pet. herdekt. In het afgeloopen boekjaar viel neg 381 hageischade, waarvan een bedrag van 285 op rekening werd gebracht van onze her verzekering. Het afgeloopen boekjaar sloot met een voordeelig saldo van 22.467 Cf 19.683). Het reservefonds bedraagt 115.377 Cf 92.909). Het verzekerd kapitaal bedraagt 5.221.148 Cf 4.740.397). Uit een overzicht gedurende de afgeloopen 10 jaren, blijkt, dat deze verzekering-maat- schappy gedurende haar bestaan slechts voor 3019 aan hageischade heeft behoeven uit te keeren. Van het totaal verzekerd kapitaal van ruim 5 millioen is ruim 4 millioen verzekerd in het Westland en Loosduinen. PU o/> 169. De Koning vond het hoogst on aangenaam, dat de menschen maar zoo, zonder permissie te vragen, door z'n wei land liepen. Om ze daarvan af te schrik ken liet hy z'n bekroonden stier in 't weiland loopen. Maar Harlekyn meende, dat hy iets beters wist. 170. Door middel van een leeuwen huid veranderde hy den stier in een leeuw. „Daar zal de Koning schik in hebben;" dacht hij. 171. Toevallig was de Koning de eerste die in 't weiland kwam. Toen hij den leeuw zag, werd hij bleek van schrik en maakte dat hy weg kwam. „Och, och," kermde Harlekyn; „wat ben ik toch dom geweest!"

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1931 | | pagina 10