DE MITTOVOS
Laatste Nieuws
Beleefd verzoc!i
TWEEDE BLAD
MAANDAG 26 OCTOBER 1931
BLADZIJDE 1
DE PLECHTIGE SLUITING
Marietje Filippetto
Mussolini over Italië's
buitenlandsche politiek
aan onze week-abonné's,
om het abonnementsgeld
op MAANDAG. uiterUik
Dinsdag aan de bezorgers
te willen betalen, aange
zien zij verplicht zijn op
fiid af te rekenen.
Wij rekenen daarom op
Uwe medewerking.
Administr. N. H. Courant
Alles wees er op: dit moest een buitenge
wone avond worden. De Missiegeest onder de
Haarlemsche katholieken, die in deze weken
zoo overtuigend aan den dag was getreden,
had een prachtigen climax getoond en hoe
-neer het einde der Mittovos naderde, hoe
duidelijker het werd: de bloemenstad is Mis-
siestad geworden en men zal van die missio
narissen geen afscheid kunnen nemen zonder
dat nog eens enthousiast te doen blijken.
De groote zaal van het Gemeentelijk Con
certgebouw was uitverkocht. Dat wil zeggen,
dat er geen plaats onbezet bleef, maar ook
dat de vele honderden door geestdrift werden
gedreven. De bezieling, die vanaf het begin
der voorbereiding alle medewerkers aan deze
heerlijke actie heeft bezeten en die de groote
stuwkracht van de beweging en het geheim
van het welslagen is geweest, was op de
menigte overgeslagen. Van .publiek" mogen
we hier niet spreken. Er zijn bij dit werk
geen toeschouwers geweest wie, op welke
wijze ook, zijn belangstelling in de „Mittovos"
toonde, bracht zijn offertje en deed het
gaarne, zoodat allen hebben meegewerkt aan
het buitengewone succes, dat de Bisschops
stad en de omliggende plaatsen tot eere
strekt.
Er was een geest van Roomsche blijheid
door die overtuiging en die saamhoorigheid,
toen de Beschermheer der „Mittovos", onze
Bisschop, de feestzaal binnentrad. Met lang
aangehouden applaus werd Z. H. Exc. ont
vangen en dat applaus zette zich voort onder
het verschijnen van Mgr. P. J. Möllmann,
vicaris-generaal, en de andere hooge gasten.
Inmiddels had Hubert Cuypers den
dirigeerstok opgenomen om door de H. O. V.
de Jubel-ouverture van Weber te doen uit
voeren. Het klonk als een heerlijke uiting
in tonen van den geest van dankbaarheid en
vreugde, waaraan deze avond was gewijd.
Achter de muziek stond, amphitheatersgewijs
in twee breede vleugels opgesteld, de R. K.
Oratoriumvereeniging, om door „Die Himmel
erzahlen" van Haydn en „Halleluja" van
HSndel op hare beurt en even schoon en
geestdriftig de gevoelens van allen te ver
tolken.
Maar eerst was het woord aan den Hoog-
eerw. Heer L. A. A. M. Westerwoudt, alge
meen voorzitter der „Mittovos", die met tot
in alle hoeken doordringende stem de ope
ningsrede uitsprak.
Openingswoord van den
voorzitter der „Mittovos",
den Hoogeerw. Heer ple
baan L. A. A. M. Wester
woudt
Als in het chr. huisgezin de dag is voorbij
gegaan met zijn geven en nemen ontvangen
en afstaan, dan komen óe moeder en haar
kinderen samen om naar het voorbeeld van
den vader des huizes aan God dank te bren
gen voor al het goede van Hem ontvangen.
Een dergelijk kostbaar moment beleven wij
bij dezen sluitingsavond.
De blijde dag der „Mittovos", met succes
bekroond, is heengegaan.
Katholiek Haarlem vereenigt zich rondom
U Mgr., zijn zorgzamen vader, om God dank
te brengen. Om die reden zullen we straks
God's zegen vragen over deze onderneming.
Daarom jubelen we ons „Die Himmel er
zahlen" ons „Halleluja" en ons „Te Deum".
'k Kon niet beter handelen naar aller geest
dan dit door deze inleiding zoo duidelijk mo
gelijk naar voren te brengen.
Mgr., Kath. Haarlem is dankbaar, omdat
gij dit werk gesteund hebt door uw H. Mis
offer, uw komst hier op de tentoonstelling,
kortom, omdat gij dit werk onder uw schutse
hebt willen nemen.
Wij zijn dan dankbaar aan onze gasten, de
E. E. P. P. Missionarissen, die ten koste
vaak van ontzettendemoeite ons langs en
door hun missiegebied gevoerd hebben, die
ons met de eenvoudigste en meest goede en
tegelijk armste kinderen van Christus' kerk,
bekend hebben gemaakt. Dankbaar, omdat
ge ons gegund hebt onze kleine gave in uwe
priesterhanden te storten.
Dankbaar zijn we ook de hoofd- en sub
commissies, die zich alle moeite gegeven heb
ben, de tentoonstelling in het monumentale
gebouw ons ten gebruike afgestaan zoo
schitterend te doen slagen.
Het feest van Christus' Koningschap kon
niet schooner voorbereid worden dan door
deze dagen van missie-actie.
Moge dan dezen avond de dankbaarheid
van heel Kath. Haarlem zich uiten even dui
delijk en even waardeerend als de liefde voor
de missie, opdat wij hebben een waardige
sluiting van dezen onvergetelijken dag.
Daarna werd gehouden de feestrede door
den Z. E. Pater H. de Greeve S.J.
Afscheidswoord van Z. H.
Exc. Mgr. Aengenent
Met een daverend applaus werd Z. H. Exc.
Mgr. ,J. D. J. Aengenent beschermheer der
„Mittovos", op het podium ontvangen tot het
uitspreken van een afscheidswoord.
„Dierbare katholieken van Haarlem," al
dus begon Z. H. Exc., „zou het mogelijk zijn,
dat ik na dit schitterende danklied, waar
naar wy zoo juist hebben geluisterd, andere
woorden sprak dan woorden van dank?"
Wy zyn allereerst dank verschuldigd je
gens God, Die ons in deze dagen het diepe
besef heeft ingeprent, dat wy kinderen zijn
van één God en dat wij het heilig licht van
het geloof mceten helpen brengen onder
hen, die er van verstoken zyn.
En toen ik hedenmorgen in het Epistel las
die woorden van den apostel over het licht
des geloofs, toen heb ik gevoeld, wat
een waarde in deze woorden van Paulus ligt.
Op de tweede plaats vervult mij dank ten
opzichte van de missionarissen, die met zulk
een vriendelijkheid voorkomendheid en on
vermoeid ons deze dagen hebben ingelicht
over den nood van zoovele heidenen die nog
van het H. Geloof zyn verstoken.
zy hebben ons ingelicht en nu mogen in
Haarlem de lichten worden uitgedoofd waar
mede de straten zijn versierd, het licht dat
wij van de missionarissen hebben ontvangen,
wijkt niet, zal blijven stralen boven ons.
Die fakkel, dien God boven ons laat stralen,
hebben zy ter hand genomen en ons daar
door laten zien, wat wij hebben te doen voor
de arme heidenen; dat wy verplicht zijn,
hen te helpen in het verkondigen van de
leer en het verbreiden van het rijk van Ko
ning Christus.
Ik ben vervuld van overgroote dankbaar
heid voor u, voor het heeriyke medeleven, de
enthousiaste medewerking en het op bewon
derenswaardige wyze offeren van uw gaven
voor de missie.
Alle verwachtingen zijn hier ver overtrof
fen.
Spr. had voor in het programma-boek den
wensch uitgesproken, dat de „Mittovos"
vooraan zou staan in yver voor de missie en
het congres een voorbeeld zou mogen zijn
voor andere steden.
Welnu, er is een groot succes: de missio
narissen hebben maar één roep: we hebben
het nog nergens zoo beleefd en nergens is
een missietentoonstelling zoo'n succes ge
weest. (Donderend applaus).
lederen dag kon men vernemen, dat het
succes vermeerderde.
Ik ben er diep van overtuigd geworden
door dit belangrüke succes, dat ik het volste
recht heb uit te spreken een woord van be
moediging en vertrouwen op God in de
moeiiyke tyden, die wy en gansch de we
reld doormaken.
Het is noodig dat zulk een woord eens ge
sproken wordt.
Wanneer ik gelooven mag de geruchten,
die van tijd tot tijd tot mij doordringen,
leeft bij velen, ook katholieken, een geest
van pessimisme, van moedeloosheid, een
vrees voor dingen, die gebeuren zouden moe
ten.
En toch, zulk een geest in deze moeiiyke
dagen is verkeerd en ook in stryd met de
katholieke levensopvatting. Er is geen
slechter geest dan de pessimistische.
Optimisme is het eenige middel om de
moeiiykheden van dezen tijd door te komen.
Pessimisme is ook in strijd met den geest
des geloofs, want die zegt, dat wij het vol
ste vertrouwen moeten hebben op God. Deze
kan zeker de wereld tuchtigen, maar is en
bliift ons aller Vader Die ons nooit verlaat.
Daarom mag ik met meer recht tot u zeg
gen: blijft vertrouwen op God, wordt opti
mist. God kan zijn volk niet verlaten en zal
het nooit beproeven boven zijn krachten.
Wanneer wij branden van ijver voor de
uitbreiding van de christelijke leer, dan heb
ik het recht, u te waarschuwen voor den
noodlottigen geest van pessimisme.
Naar aanleiding van het groote succes der
tentoonstelling hebben wij voorts gezien op
dit echt Roomsche feest dat karakteristieke
van elk familiefeest, de eenheid, welke groeit
met ieder katholiek feest.
Met het steeds grooter wordende besef van
deze eenheid in Christus en Zijn Kerk, is
ook het saamhoorigheidsgevoel gegroeid.
wy moeten dan ook, om de heidenen, die
buiten deze Kerk staan en ook kinderen van
een en denzelfden God willen worden, een
gave brenaen om daardoor hen te brengen
tot Gods Kerk.
Daarom, vertrouwt op God, opdat de een
heid ook in onze dagen tot grootere krachts
ontplooiing zal komen.
En dan wil ik er op aandringen, dat de
katholieken in de strevingen naar en voor
verbeteringen, die ongetwijfeld moeten ge
bracht worden, toch altijd zullen trachten,
elkander te begrijpen, elkanders streven te
waardeeren, en er zich voor zullen wachten,
het vertrouwen in anderen te schokken, het
vertrouwen van de eene klasse in de andere
te ondermijnen.
Zoo hoon ik ook, dat de eenheidsgedachte
ook tot allen moge snreken; dat, mochten
wii al nood hebben, wij toch met volle hand
zullen geven aan de kinderen van den
zelfden Vader, Die eischt, dat wij met volle
hand geven aan hen, die niets bezitten.
Mijn volle overtuiging is het, dat dit niet
het minste bezwaar zal zijn en dat ook in
den komenden winter niet minder gegeven
zal worden aan de behoeftigen. Hoe meer
liefde wij hebben tot God, des te grooter is
ook onze liefde tot den naaste.
Zoo heeft dan deze missietentoonstelling
heerlijke vruchten afgeworpen en het is
myn wensch, dat deze vruchten blijvend mo
gen zijn, waaraan ik ook niet twijfel.
Bij de openingsplechtigheid heeft spr. den
wensch uitgesproken dat de tentoonstelling
slagen zou. Deze wensch is vervuld. Thans
uit spr. den wensch, en hij hoopt dat deze
ook vervuld moge worden, dat de rijke
vruchten van deze missietentoonstelling zich
lange jaren onder allen van deze stad mogen
doen gevoelen. (Langdurig applaus).
De R. K. Oratorium-veree-
niging
Omtrent de uitvoering der muziek schrijft
onze muziekrecenseur het volgende
Hebben de vereenigde kerkzangers van
Haarlem de eerste plechtigheid der Mitto-
vos-week met hun zang opgeluisterd, aan de
R. K. Otraoriumvereeniging, welke Haarlem
zich gelukkig mag prijzen te bezitten, was het
gegeven om de sluitingsplechtigheid den
schen luister bij te zetten van een drietal
koorwerken even toepasselijk als indruk
wekkend. En zij hebben dit gedaan met be
zieling en spontane geestdrift.
Het was wederom een prettig gezicht op
het podium, rond het volledig orkest der
Haarlemsche Orkestvereeniging, zulk een
groote schare zangeressen en zangers te
zien zitten, onder aanvoering van den Am-
sterdamschen maestro Hubert Cuypers, wiens
voor gemengde stemmen bewerkte Te Deum
hedenavond het werk derMitto-vos-week
zou bekronen.
Onder leiding van den heer Cuypers werd
de bijeenkomst geopend met de jubel-Ou
verture van Weber, waarin alleen een wat te
bruusk slot den overgang in de partituur
naar het Engelsche volkslied „God save the
King" verving. Deze ouverture, door d
orkestleden met entrain gespeeld werd ge
volgd door het „Mittovos-lied" niet minder
enthousiast gezongen door het geheele koor.
Onderbroken door een paar redevoeringen
en de Pauze vond daarna achtereenvolgens
de uitvoering plaats van het koor „Die Him
mel erzahlen" uit Haydn's „Schöpfung",
van het „Halleluja" uit Handel's „Messias"
en van het Te Deum van Hubert Cuypers,
beide laatste tevens met begeleiding van het
orgel, waarachter de heer Ol. Koop had plaats
genomen.
Het terzet dat op verdienstelijke wijze
in het koorfvan de „Schöpfung" optrad be
stond uit mej. Nelly Verkroost (sopraan),
en de heeren J. A. B. Mathot (tenor) en Luc.
Louman (bariton). Tegenover het massale,
en ngoal stevig zingende koor waren vooral
de heerenstemmen, en daarvan vooral de
tenor, wat zzwk en nuchter. In het koorwerk
zelf werden ook geen groote effecten bereikt
we hebben trouwens den geheelen avond
gezocht naar wat fijnere kleurschakeering,
wat sterker contrasteerend licht en donker,
wat fijnere afwerking, naar de enkele magis
trale rallentendo-effecten, in elk dezer werken
aanwezig, waardoor een nog grootscher in
druk zou zijn gemaakt. Nu werd er nogal eens
enthousiast over heen gezongen.
We zullen voor deze gelegenheid echter
niet in bijoznderheden treden, want ;uist
dit enthousiasme, deze durf, waarmee ge
zongen werd, vergoedde veel, en juist dit
was het ook dat de aanwezigen na elk slot
akkoord in zulk een geestdriftig en dankbaar
applaus deed losbarsten.
De R. K. Oratoriumvereeniging is voor
gelegenheden als deze onmisbaar gebleken,
en de zangeressen en vooral de zangers
mogen zich er diep van doordringen dat hun
ensemble in staat is om ook de grootste wer
ken van koorliteratuur uit te voeren en
uit te voeren met groot succes, mits zij aan
de leiding van hun dirigent Hubert Cuypers,
voor wien deze avond eveneens tot een groot
publiek succes werd, zich geheel en met ver
trouwen geven.
Mogen zij de verwachtingen welke Katho
liek en muziekminnend Haarlem in hen alen
stelt, ook in de komende dagen niet bescha-
Na het slotwoord van den voorzitter verliet
de Bisschop, door de verschillende hooge
gasten gevolgd, de zaal. Daverend handge
klap begeleidde hen, alsof men nog eens
toonen wilde, hoezeer de katholieken van
Haarlem zich in deze dagen met hun gees-
teiyken Vader één hebben gevoeld en hoe
zeer het voorgaan in het bevorderen der
Missieactie van Monseigneur werd gewaar
deerd.
Toen stond nog als laatste nummer op het
programma: Apotheose: Hulde van Katho
liek Haarlem aan de Paters Missionarissen.
Door bruidjes en als bewoners van de ver
schillende missielanden gekleede kinderen
voorafgegaan, schreden de Paters door de
zaal. Het moest een „plechtige uittocht"
z;jn, maar die plechtigheid kreeg wel een
zeer by zon der karakter door het laaiend
enthousiasme, waarmee de Missionarissen nu
nog eens voor het laatst werden gegroet.
Hoe men met hen, gedurende de eerste week,
dat zij in verschillende zalen optraden om
hun verheven arbeid onder de heidenen te
belichten, en gedurende de tweede week, toen
zy in hun stands op de tentoonstelling niet
moe werden een beeld te geven van bet werk
in de missie en het leven der inlanders
hoe men met hen in die dagen Vertrouwd
was geraakt, bleek duidelijk uit de waarlijk
hartelijke wijze, waarop dit afscheid werd
gegeven. En de stralende gezichten der stoe
re werkers voor de geloofsverbreiding ver
rieden het even duidelijk, hoezeer door hen
de houding der Haarlemsche katholieken bij
deze missie-actie op prys werd gesteld.
Daarmee was een avond besloten, die ve
len nog lang door zijn schoone momenten
zal heugen, een feestelijke, plechtige en blij
de avond, die de kroon heeft gezet op de
uitstekend georganiseerde en schitterend ge-
De Bisschop en de Moeder
van den Missionaris
'n Aardig tooneeltje gisteravond in den
foyer van het Concertgebouw, ter gelegenheid
van de plechtige sluiting der Mittovos.
Pater Henri de Greeve S.J. had zyn film-
vlugge doch daarom nog niet oppervlakkige
missie-rede gehouden. Tallooze, met enkele
lyner. scherp geteekende tooneeltjes uit het
missie-leven waren voor ons opgerezen.
Daaronder was er één geweest, dat de
prachtige mentaliteit van de missionaris
moeder schetste, die het vroord van den God-
delijken Meester overneemt: „Ik zend u!"
't Was een recent geval, 'n Jonge priester
in een Amsterdamsche parochie, die zich
daar reeds een missionaris heeft getoond en
dan plotseling, zij 't dan ook niet onver
wachts, het besluit der Overheid verneemt:
naar de overzeesche missie.
Moeder is jarig en het geschenk van den
priesterzoon is dit: „Moeder, ik vertrek." En
can de moeder, zonder een klacht, integen
deel, blij om de uitverkiezing van haar jon
gen: „Ga, ik heb je aan God gewijd."
En de jonge bruine pater zal gaan en zijn
grijze moeder zal hem op deze wereld niet
meer terugzien.
„Die moeder zit hier in de zaal!" liet de
feestredenaar zich ontvallen en toen daverde
er een onstuimig applaus uit de menigte op
als een hulde aan deze onbekende onzelfzuch
tige, die ééne uit vrten is.
Onder de pauze zat °en groepje rondom
een der tafels in den foyer. En opeens is
daar Haarlems bisschop in die zaal
en een oogenblik later zit hij tusschen de
missionaris-moeder en haar priester-zoon, vol
vaderlijke belangstelling en met de-i eenvoud,
die hem aller harten wint, de moeder toe
sprekend. De moeder, die niet schreide, toen
zy de bestemming van haar zoon vernam,
heeft nu tranen in haar oogen dit moment
is te sterk. Maar er is een glans van de waar
achtige Roomsche Blijdschap over haar ge
zicht, als Monseigneur haar zegent.
En de Bisschop verlaat dan den foyer,
waar Hij nog weer eens getoond heeft, zyn
eeretitel van dezen avond, „Missie-Bisschop"
ten volle waardig te zijn.
De toestand der Haarlemsche
Gemeente-financiën
Belasting verhooging en verlaging der
salarissen.
Volgens den wethouder der Haarlemsche
gemeente-financiën zijn de vooruitzichten wat
betreft den firiancieelen toestand der ge
meente dermate verslechterd, dat de onlangs
door dén Raad ter gelegenheid van de be
spreking van de financieele nota genomen
vry ingrijpende maatregelen niet meer vol
doende moetengeacht worden om de ge-
mentebegrooting voor het jaar 1932 in even
wicht te brengen.
Het geraamde tekort op die begrooting
moet op dit oogenblik ongeveer èèn millioen
gulden bedragen en het is geenszins zeker
dat het daartoe beperkt blijft.
De wethouder vraagt dan ook middelen
om de inkomsten der begrooting in over
eenstemming te brengen met de uitgaven.
Hij wenscht een bedrag van f 400.000 te
vinden op de salarieering van het gemeente-
personeel, doch wil aan het georganiseerd
overleg overlaten op welke wijze dit bedrag
moet worden verkregen. Het is mogelyk de
jensioenpremie, die nu door de gemeente
wordt betaald geheel of gedeeltelijk door het
personeel te laten betalen, het is ook moge
lijk salarisverlaging toe te passen over de
geheele linie. Overigens wenscht de wethou
der de opcenten op de gemeentefondsbelas-
i.ing, die nu 30 tot 60 zyn te verhoogen van
40 tot 80. Van sociaal-democratische zijde
is het idee geopperd de opcenten op 90 te
brengen. Het gevolg daarvan zou weliswaar
zijn, dat het beheer der Haarlemsche ge
meente-financiën onder toezicht van het
Rijk zou komen te staan, doch van die zijde
meende men dat maar te moeten aanvaar
den om de salarissen van het gemeente-
personeel te sparen.
A.s. Donderdag zal een gecombineerde ver
gadering worden gehouden van de commis-
siën van overleg voor de ambtenaren- en
werkliedenzaken en het politie-personeel,
waar de kwestie van salarisverlaging zal
worden besproken
B. en W. hebben aan B. en W. een brief
gezonden, waarin zij de aandacht vestigen
op het volgende:
De ontwerp-begrooting voor het jaar 1932,
welke sloot met een geraamd tekort van
f 8CO.OOO, een tekort dat zooveel mogeiyk
gedekt werd door verhooging van opcenten
op de Personeele Belasting en van de ta
rieven voor de levering van gas en eleotri-
citeit, waartoe zooals men weet, door den
raad bereids besloten is.
Sindsdien is in onze gemeente een daling
van het inkomenscyfer met gemiddeld 30
pet, vastgesteld, een daling waarvan natuur
lijk ook een terugloopen van de opbrengst
der verschillende belastingen een onvermij
delijk gevolg is.
De toenemende werkloosheid en de voort
gaande verarming van breede lagen van ons
volk leiden bovendien, zooals trouwens ook
reeds uit de financieele nota bekend was,
tot sterk toenemende voor werkloosheids
steun en armenverzorging.
Al deze factoren zyn oorzaak dat opnieuw
zal moeten worden gezohet naar middelen
tot dekking van het daardoor te verwach
ten tekort van f 800.000.
Ernstige overweging van de wfjze waarop
het evenwicht zou kunnen worden hersteld,
heeft B. en W. mede gelet op de niet on-
belangryke daling van het indexcyfer, geleid
tot de overtuiging, dat de helft van dit
laatstgenoemde tekor (f 400.000) derhalve
een vierde gedeele van het geheele tekort,
waarvan de helft reeds werd gedekt op de
wijze, als in den aanhef aangegeven, zal
moeten gevonden worden uit een tydelijke
vermindering van de personeelsuitgaven.
B. en W. zijn aanvankelijk van meening,
dat dit bedrag zal moeten gevonden worden
door verhaal van pensioensbijdragen, n.l. 3
procent.
Op een vergadering der A. R. kiesvereeni-
ging „Nederland en Oranje" heeft de heer
G. Wolzak Hzn„ lid van den gemeenteraad
medegedeeld, dat, ten gevolge van en te ver
wachten mindere opbrengst aan belastingen
en een te verwachten grootere uitgaaf aan
armenzorg, enz. nog op de gemeentebegroo-
ting voor 1932 een bedrag van f 778.000 te
dekken valt.
Spreker zeide dat, naar zijn meening,
dit bedrag niet door een krisisleening kan
verkregen worden en dat de meerderheid
van B. en W in de geven omstandighden
een salarisverlaging van het gemeenteperso-
sneel onafwijsbaar oordeelt.
Op de inleiding volgde een drukke ge-
dachtenwisseling, waarin aanwezigen be
toogden dat vóórdat het middel van sala
risverlaging mag worden aangegrepen eerst
naar andere middelen tot het sluitend maken
van de Begrooting moet gezocht worden.
Ook bleek dat er geruchten loopen, dat,
komt het tot personeelsformatie, zal voor
gesteld worden daaraan geen terugwe-
kende kracht te verleenen in tegenstelling
met hetgeen eerst was toegezegd.
Er zal Donderdag 5 November een ver-
volgvergadering gehouden worden, waarin
de heer Wolzak van antwoord dienen zal
en waarin de gedachtenwisseling zal wor
den voortgezet.
Vracht-auto omgeslagen
Zaterdagavond ontstond op de kruising
Kloosterstraat, Tugelastraat en Pretoria-
plein een aanrijding tusschen een luxe-auto
en een vrachtauto, doordat de bestuurder
van den luxe-auto den vrachtauto geen
voorrang verleende.
De botsing was zoo hevig, dat de luxe
auto omviel en beschadigd werd.
Persoonlijke ongelukken vonden niet
plaats.
Tegen den bestuurder van den luxe-auto
is proces-verbaal opgemaakt.
Ongeluk bij het voetballen
Zondagochtend brak de 21-jarige G. de
B. by het voetballen op een terrein aan den
Vergierdeweg zyn rechter-enkel.
Door een lid van den O. D. is hy per uto
naar het St. Elisabeth's Gasthuis gebracht.
Een dapper Kruistochtertje
It is a topping book.
Het is 'n reuze boek
Het leven van iederen katholiek moest
voor alle dwalenden en zoekers de bronzen
klokslag zijn, welke roept naar 't eene, groote
Vaderhuis.
Dat moest zoo zijn 1
Maar?....
Bij hoevelen is 't godsdienstig leven niet
slap, versleten en aftandsch Bestaat voor
sommigen hun verhouding tot God uit meer,
dan eens per iaar biechten en communi-
ceeren, en dan (vervelend genoeg Zondags
nog 'n uurtje of half uurtje tegen 'n pilaar
hangen of tegen 'n deur, als t ware wachtend
op 't einde van de Mis Kerkboek of ro
zenkrans ziet ge in handen van dezen spo
radisch. 't Is leunen en wachten.
Wij moeten zijn menschen van geloof.
Menschen. die kleur durven bekennen, die
't geloof niet onder stoelen of banken steken,
maar er ridderlijk voor uit komen. Dus
niet meelachen of dom stilzwijgen als 't
geloof becritiseerd wordt op werkplaatsen,
fabrieken, winkels of kantoren, maar ver
dedigen. wat 'n katholiek heilig moet zijn.
Wij moeren zijn menschen van deugd.
Katholiek in de praktijk van 't leven. Vol
gens „Quadragesimo Annp" van Pius XI
katholiek in onzen handel en zaken. Geen
plafloopers van kerken, congregaties, broe
derschappen enz. om onmiddellijk daarna re
lasteren of kwaad te spreken over iedereen.
Wee die vromen Geen zoogenaamd pikante
of dubbelzinnige praters of laffe meelachers
om 'n anders schunnigheden. Toon katho
liek zielen-adel regen de hyper-beschaafde
grofheden van schandaal-verkoopers
in woord en beeld.
Wij moeten zijn menschen van karakter.
Onzen plicht doen tegen alle verdrukking
in. „Zoekt eerst 't rijk Gods, en ai 't overige
zal U geworden", 't Klinkt wel hard in dezen
crisis-tijd. De 'ijden zijn slecht. Maar waf
bereiken we er mee. karakterloos-ontevreden
te worden in plaats van karakter-vas' de
handen uit de mouwen te steken. En dat,
vasthoudend aan onze katholieke principes
van waarachtigheid en liefde. Met ontevre
den gekrakeel bereiken we niets. Zou lijden
nu niet meer louteren, maar alleen verder
ven
Wat ons voorbeeld is?
„Zoo ge niet wordt als dit kind, kunt ge
't hemelrijk niet binnengaan."
Eenvoudig geloof zoek 't bij 't kind.
Onbevangen deugd zoek 't bij 't kind. Ver
heven karakter zoek 't bij 'f kind.
Di' laatste
echter niet
bij ieder
kind Daar
voor is oefe
ning, is op
voeding noo
dig. Maar
zoek 't bij dit
kind, bij Ma-
rietie Filip
petto, 't dap
pere kruis
tochtertje. 't
meisje, dat
stierf in 1927, pas vijftien jaar oud.
En waarom juist bij haar
't Leven van de kleine Teresia is overal
bekend, 't Is haar levenswerk geweest, wat
ze naliet aan allen de leer van „liefde te
zijn". Teresia, 't ionge meisje van vier en
twintig iaar stervend aan tuberculose, kwam
er toe uit te roepen tot God „Ik smeek U,
uit deze wereld 'n leger van kleine slacht
offers te kiezen die Uwe liefde waardig zijn."
De kracht van Teresia's leer ziet ge nu voor
U uitgewerkt in 't leven van kleine Marietje.
Teresia, het heilige geloof, de heilige deugd,
het heilige karakter, ziet ge hier zuiver uit
gebeeld in 'n gewoon kind. En mocht Tere
sia voor ons misschien re hoog sraan om
na te volgen, 't leven van kleine Marietie is
niet alleen te bewonderen maar ook na re
volgen, 'r Leven van 'n gewoon kind onder
invloed van goede opvoeding, van ideale
karakter-vorming.
Mocht de rirel „Een dapper kruistoch-
tert'e". ons 't idee geven dat deze levens
beschrijving alleen voor kinderen bestemd is.
dan slaan we de plank ver mis. Hij is alleen
geïnspireerd door de opdracht van 't werkje
aan de E.K.-ers aan de Graal-leden en aan
alle leden van andere ieugdvereenigingen.
Een lumineus idee 't Is evengoed besremd
voor ouders en opvoeders ook voor de ories-
rers want hier kunnen ze allen nog war
leeren van de goede methode van oovoeden.
welke 00 kleine Mariene is toegepast.
Wonderbare ot buitengewone feiten kwa
men in di' kinderleven niet voor. Marietie
was 'n gewoon schoolmeisie. Had ieder kind
zulke onderwijzeressen (ers). zoo'n geeste
lijken leidsman, maar vooral zoo'n moeder,
wat zou er met vele kinderen beter huis re
houden zijn. dan thans. Voor Mariet'e's
moeder bestond de opvoeding niet alleen
in voeding en kleeding, maar op de eerste
nlaats in de vorming van haar karakter.
Ze ziet met scherpe oogen de opkomende
fouten en gebreken. Ze verdoezelt ze niet en
behandelt Marietje niet als haar lieve kleine
speelpop. Maar met echten moederlijken tact
weet ze haar kind tof inzicht te brengen van
haar fouties en gebreken. Deden alle moeders
dat eens 1 Geen wonder, dat kleine Marietje
van haar tiende tot haar vijftiende iaar in
staaf bleek, vrijwel alle moeilijkheden te
overwinnen en alle pijnen te verdragen.
Tot vier malen toe onderging ze zonder
narcose 'n bijzonder pijnlijke operatie. Doch
geen klacht kwam over haar lippen. Dat
is 'n prestatie 1 Vanaf haar derde iaar had
moeder haar dan ook reeds den strijd tegen
zichzelf laten beginnen.
Ieder kind moet individueele leiding heb
ben. Ze kunnen wel samen eten, gelijk naar
bed, dezelfde lessen volgen, samen naar de
kerk. Maar de leiding moet apart zijn voor
ieder kind. Opvoeden is zoo makkelijk niet.
Velen weten dat uit ondervinding wellicht
beter dan ik. Vc»r hen is misschien dit leven
'n openbaring.
Kardinaal Laurenti, prefect van de con
gregatie der riten, schrijft over dit boekje
„Dit korte levensverhaal is een schat voor
de 'eugd het spreekt tof 't hart door de
stilzwijgende prediking van dezen kleinen
missionaris. En dit geldt met voor de jeugd
alleen. Want wat 'n voorbeeld ook voor
menschen van rijperen en zelfs gevorderden
leeftijd."
Marietje's eerste geestelijke leidsman zegt
over haar aan haar moeder „U bent gelukkig
en gezegend, dat aan u de vorming van deze
uirverkoren ziel werd toevertrouwd, die u
veilig als uw machtigste voorspreekster in
den hemel kunt beschouwen. Daar. dicht bij
Jezus, zal Marietje ten beste spreken voor
alle moeders, die beseffen, wat een verheven
werk hef is. kinderen christelijk op re voe
den."
Pater G. Rosi, S.J., Marietje's laatste
leidsman, zegt „Deze korte en eenvoudige
biografie weerkaatst als in 'n spiegel het beeld
van Marietje Filippetto. Ze verschijnt er in,
zooals ik haar gekend heb.... Ze had nie's
bijzonders aan zich, om nieuwsgierigheid
of bewondering op te wekken. Voor 't oog
ontwikkelde zich haar leven langs de gewone
lijn. Ze was 'n vroolijk en levendig kind."
Resumeerend we hebben 'n kinderleven
gekregen, geschreven voor kinderen, maar
minstens evenzeer voor de groote menschen.
Een goed boek meer tusschen de massa van
ondeugdelijken rommel. 1)
De vertaling is ons bezorgd door pater
van Doornik M.S.F. Mooie, eenvoudige,
simpele taal, welke zich juist zoo uitermate
leent voor dit soort van beschrijven. Zijn
vertaalwerk is trouwens al goed bekend uit
Margare-tha Sinclair en Matt Talbot. In
Engeland beleefde dit aangekondigde boek
in tijd van vier maanden vier uitgaven.
Mocht 't hier ook zoo gaan. Evenals mij
bracht 't 'n schooljongen zóó in verrukking
dat hij in één ruk uitlas en 't toen neer
smeet met den uitroep t „It is a topping
book" 't Is 'n reuze-boek
THEO BEUMER.
1) Marietje Filippetto. Een Dapper Kruis-
tochtertie, uitg. Missiehuis Kaatsheuvel,
132 biz. ing. fx.geb. ƒ1.40.
De verkiezingen in Zwitserland
Marietje Filippetto
Geen groote wijzigingen
In Zwitserland zyn de verkiezingen ge
houden voor de vernieuwing van den Natio
nalen Raad en van de helft van den
Standenraad. Te Bazel verloren zoowel de
communisten als de rechtsche partyen
stemmen, terwyl de burgerlijke middenpar
tijen en de sociaal-democraten stemmen
wonnen. De zetelverdeeling blijft echter
ongewijzigd. Het kanton Bazel houdt in den
nieuwen Nationalen Raad evenals in den
ouden 7 mandaten, waarvan 4 burgerlyk,
2 socaal-democratisch en één communis
tisch.
In acht kleine kantons in Centraal-
Zwitsehland is de zetelverde-eling eveneens
ongewyzigd gebleven.
Te Schaffhausen is, tegen veler verwach
ting In. de communistische afgevaardigde
herkozen.
Ook de tot nog toe bekende uitslagen van
de verkiezing voor den Standenraad toonen
tot nog toe weinig veranderingen. Te Bazel
kreeg een vryzinnig candidaat wederom
een meerderheid van 3000 stemmen op een
sociaal-democratisch candidaat.
plotseling de storm der wereldkrisis losge
barsten zou zyn, welke een verlangzaming
der activiteit eisrhte
Vervolgens gaf Mussolini de richtlijnen aan
voor de fascistische buitenlandsche politiek
en zeide o.a „Negen iaren is het geleden,
dat het fascistisch Italië in Londen de kwes
tie der herstelbetalingen en schulden ter
sprake bracht op een wijze, zooals die op het
oogenblik aan de orde is. Maar wy vragen
ons af: moeten werkelijk zestig lange jarfn
voorbiigaan. voor wij aan het einde komen
van de tragische berekening van debet en
credit, ten koste van eenige generaties, en
kan men zeggen, dat er gelijkheid tusschen
de volken bestaat, zoolang aar, den eenen
kant zich diegenen bevinden, die tot weer
loosheid gedoemd zijn. en hoe kan men spre
ken van wederopbouw, wanneer niet eenige
clausules in eenige vredesverdragen worden
veranderd, die de wereld gebracht hebben in
een afgrond van ineenstorting en vertwijfe
ling? Hoelang nog kan het duren voor men
ervan overtuigd is. dat er iets niet in orde
is met het economisch apparaat?"
Mussolmi voegde hier nog aan toe dat men
slechts dan den waren vzede kan dienen
wenrreer men dezen niet scheidt var recht
vaardigheid. aangezien anders haat en ver
gelding het gevolg zijn.
Vrede en rechtvaardigheid zijn niet
te scheiden
Mussolini heeft te Napels een rede gehou
den, waarin hy kort samenvatte, wat het
fascistisch regime in den loop der negen ja
ren van zyn bestaan heeft gepresteerd en
verklaarde, dat meer gedaan had kunnen
worden wanneer niet aan het eind van 1929
De iepenziekte in de
Haarlemmermeer
Bij een ambtelijk bezoek vanwege het
Staatsboschbeheer aan den Haarlemmer-
meerpolder heeft het de aandacht getrokken,
hoe sterk hier de iepenziekte heerscht. In
deze streek met veel en krachtigen wind
werd dit niet verwacht. In het algemeen
treedt de iepenziekte in dergelijke streken
nog niet in hevige mate op. Wel valt er in dit
oozicht verschil op te merken tusschen het
N.W. deel en het 2. O. deel. In laatstge
noemd deel zijn merkbaar meer ieoefl door de
ziekte aangetast dan in het N.W. deel en
niet alleen doordat daar meer boomen voor
komen, maar ook procentsgewijze De groo
tere luwte is blijkbaar van invloed bij de
verspreiding van de ziekte. De meeste en
ergste gevallen zijn ook waar te nemen bij
de boerderijen en in de aaneengesloten be
bouwingen. das daar waar de kracht van den
wind gebroken wordt.
Een ander opmerkelijk verschijnsel is het
betrekkelijk veel voorkomen van boomen,
die kennelijk reeds in vorige jaren dood zijn
gegaan. Men ziet zelfs boomen, waaraan
nagenoeg geen bast meer zit. Zijn deze
blijven staan, omdat verwacht werd, dat ze
nog weer zouden uitloopen of heeft men ver
zuimd, ze tijdig op te ruimen Hef laten
staan van dergelijke boomen is zeer beden
kelijk Het is namelijk gebleken, dat de iepen-
spintkevers, die in de schors van dergelijke
boomen tot vermenigvuldiging komen, zeer
voorname verspreiders van de ziekte zijn.
Aan de kleine ronde graatjes in de schors kan
men zien, dat de spintkevers zich hebben
ingeboord. De vrouwelijke kever legt langs
den kant van de verticale moedergang. die
in den bast wordt gevreten, massa's eitjes.
Hieruit komen larven te voorschijn, die
gangen vreten, dwars op de moedergang.
Zijn de larven volwassen, dan verpoppen zij
zich en uit de pop komt de kever, die door
kleine ronde gaatjes de schors verlaat. De
boom ziet er dan aan den buitenkant precies
uit als of met musschenhage' er op geschoten
is. Doode en stervende boomen zijn de broed
plaatsen bij uitnemendheid van de spint
kevers. Uit onderzoekingen van de laatste
jaren is gebleken, dat de kevers, nadat zij
als jonge exemplaren de schors hebben ver
laten, nog een maaltijd moeten nuttigen,
voordat ze volkomen ontwikkeld zijn. Deze
maaltijd nu bestaat uit bast en hout van
jonge twijgen van gezonde boomen en hierbij
besmetten zij de gezonde boomen. Het is
aangetoond, dat de schimmel, die de iepen
ziekte veroorzaakt, in de gangen en in de
holte, waar de kever zich verpopt (de zooge
naamde poppenwieg) tot vorming van sporen
komt. De kevers nemen deze sporen bij het
verlaten van de schors mee, zonder dat ze
er last van hebben. Om de verspreiding van
de iepenziekte tegen te gaan, is het dus nood
zakelijk, de schors van alle iepen, waarin de
kevers of larven daarvan aanwezig zijn on
schadelijk te maken. Het is 't beste de schors
te verbranden. Is dit om de een of andere
reden te bezwaarlijk dan kan desnoods ook
worden volstaan met de iepen gedurende ten
minste 3 maanden onder water gedompeld
te houden. Ook is hef wenschelijk, dat tepen,
waarin nog geen spintkeverlarven of -kevers
voorkomen, niet zoo maar worden bewaard,
want als dergelijke boomen blijven liggen,
dan boren de spintkevers zich ook hierin
en dan ontwikkelen zich in de schors groote
hoeveelheden van deze schadelijke insecten.
Wat moet dus gebeuren Alle doode en ster
vende boomen moeten dezen winter worden
opgeruimd en de schors op de aangegeven
wijze onschadelijk gemaakt. Voorts is het
van belang ook de boomen, die worden ge
veld en waarin zich nog geen kevers of larven
bevinden, öf te ontschorsen öf ten minste
drie maanden, onder water te bewaren.
Niemand mag verzuimen aan dezen raad
gevolg te geven want wanneer slechts een
enkeling nalatig blijft, ook al betreft hef maar
weinig boomen. brengt deze andermans
boomen in gevaar. Er zijn in de Haarlemmer
meer nog massa's boomen, die op deze wijze
kunnen worden gered. De iepen in de Haar
lemmermeer kunnen niet worden gemist,
want ze verfraaien het landschap in hooge
mate en geven weldadige luwte in deze
winderige streek. Merkt thans de boomen,
die dezen winter moeten worden geveld,
want nu is het nog goed te zien, welke exem
plaren er beslist uit moeten. De openbare
lichamen, zooals het polderbestuur, de pro
vincie, het rijk en de gemeente werken mede.
Laten de particulieren nu niet achterblijven
en doen wat zij kunnen om de verspreiding
van de ziekte tegen te gaan.
