PASTILLES DROSTE
BEVORDERT UW GEZONDHEID
dCti^d u>e£fiot*L
Kalender Waad j e
Drankmisbruik en rijbewijs
ELCK WAT WILS
BADINRICHTING, BADHUISSTRAAT5, HAARLEM
ONOVERTROFFEN SMAAK EN KWALITEIT
BINNENLANDSCH NIEUWS
„Zwart register" in de maak
SOCIAAL LEVEN
Gecombineerde ledenvergaderingen
van R. K. Sociale Vereenigingen
RECHTSZAKEN
GEMENGD NIEUWS
Een prima-donna maakt reclame
Virginiatabak uit Canada
De razende muze
INGEZONDEN
UIT DEN OMTREK
R. K. Onderwijzersdag te Leiden
T '^UID^N
VELSEN
Tweede Velser-Handelsbeurs
AUe werkdagen geopend tot des avonds 9 uuri.
Zijn stiefvader doodgeschoten
4444,
Naar de „Telegraaf' van welingelichte zijde
verneemt ls binnen afzienbaren tijd de invoe
ring van maatregelen te verwachten, die ten
gevolge zullen hebben, dat de rijbewijzen of
vernieuwingen van rijbewijzen geweigerd
zullen worden aan ieder die binnen een ter
mijn van twee jaar, voorafgaand aan de aan
vrage, een veroordeelend vonnis wegens dron
kenschap heeft ondergaan Het heeft n.l. in
officieele kringen ten zeerste de aandacht ge
trokken dat de sterke toeneming van het
aantal verkeersongevallen voor een aanzien
lijk deel geweten moet worden aan drankmis
bruik.
Gerutaen tijd geleden heeft de commissaris
der Konmgin in een onzer provincies zich in
verband met deze aangelegenheid in verbin
ding gesteld met den Minister van Justitie, met
de bedoeling een regeling te treffen dat de
commissarissen der Koningin een volledig
gebruik zouden kunren maken van de be
voegdheid, hun in art'kel 15 van de Motor- en
rijwielwet gegeven. Krachtens dit artikel kan
nJ. aan hen. die wegens overtreding van art.
426 of 453 Wetboek van Strafrecht (betrek
king hebbend op openbare dronkenschan)
zijn veroordeeld, de afgifte van een rijbewijs
worden geweigerd.
Van deze bevoegdheid wordt vooral in de
groote provincies veen of nagenoeg geen ge
bruik gemaakt. Het bleek niet doenlijk om
alle aanvragen, die varieeren van 100 tot 300
per dag, in handen te stellen van de griffies
bij kantongerechten en rechtbanken, ten
einde te kunnen vaststellen of de aanvragers
een dergelijk vonnis achter den rug hebben.
Dit zou groote vertraging geven zeer ten on
gerieve ook van de aanvragers, die een der-
geliik vonnis niet hebben ondergaan.
Toen echter het groote aantal verkeerson-
geva'len de noodzakelijkheid in te grijpen in
het licht stelde, heeft men zich tot den Mi
nister van Justitie gewend De Minister van
Waterstaat heeft daarop in September jJ. een
circulaire gericht aan de commissarissen der
Koningin van alle provincies, ten einde hun
oordeel te vernemen over de wenschelijkhe'd
van invoering van een maatregel, door toe
passing waarvan al'e vonnissen wegens
drankmisbruik automatisch ter kennis zou
den komen van de afdeelingen waar de rij
bewijzen worden afgegeven.
De commissarissen der Koningin in Zuid
en in Noo"d-Holland hebben thans hun ad
vies hierover uitgebracht. Zy kunnen zich
met de toepassing van een dergelijken maat-
reeel geheel vereenigen.
Het ligt voorts in de bedoeling om in sa
menwerking met de officieren van Justitie
bij de rechtbanken en het O. M. bij de kan
tongerechten een kaartsysteem (een z.g. zwart
register) aan te leggen, waardoor het in de
toekomst buitengesloten zal zijn. dat rijbe
wijzen worden afgegeven of verlengingen
daarvan worden toegestaan aan hem, die een
vonn's als bovenbedoeld binnen den termijn
van twee jaar heeft ondergaan Verwacht
wordt dat op deze wiize beoerking van het
aantal verkeersongevallen, die het gevolg zijn
van drankmisbruik door de bestuurders van
auto's of motorrijwielen, kan worden bevor
derd.
Naar aanleiding van een gecombineerde
ledenvergadering van afdeelingen der Hoi-
landsche Mij. van Landbouw en den R.K.
L. T. B. in Noordelijk Noord-Holland, op
22 October 1931 in Schagen gehouden, meen
ik nogmaals hierbij in herinnering te moe
ten brengen bij geestelijke adviseurs en
bestuurders van onze R.K. L. T. B-
afdeelingen, dat een dergelijke vergadering
in strijd is met de bisschoppelijke voor
schriften. Vergelijk: Uittreksel uit de
statuten der Haarlemsche Synode 1929, ten
dienste vooral der besturen van kerkelijke
colleges, vereenigingen, enz., verkrijgbaar
bij de Drukkerij van het St. Jacob's Gods
huis.
Men leze aldaar bladzijde 43, 3a: Bij
samenwerking van R.K. sociale vereenigin
gen met anarchistische, socialistische, libe
rale en zoogenaamde neutrale vereenigingen
of die daarmede zijn gelijk te stellen, zijn
gecombineerde ledenvergaderingen immer
uitgesloten en moec samenwerking beperkt
blijven tot gecombineerde vergaderingen
van besturen.
Uitgesloten zijn dus: gecombineerde leden
vergaderingen van katholieke vereenigingen
met welke andere vereen'gingen dan ook.
Verder: medewerking aan zoogenaamde
openbare vergaderingen, toegankelijk ook
voor niet-katholieken.
Deze voorschriften gelden eveneens voor
onze R. K. sociale vereenigingen van
landbouwers en tuinders.
RECTOR KOK,
Bondsadviseur
Het Amsterdamsche gerechtshof veroor
deelde heden den chauffeur A. F. N., die op
3 October van het vorig jaar zijn stiefvader
doodschoot na een twist in een pension op
de Weteringschans, tot een gevangenisstraf
van 5 jaar met aftrek van 6 maanden voor
arrest. Het hof bevestigd" met dat arrest net
vonnis van de Amsterdamsche rechtbank.
Naar wij vernemen, zal verdachte in cassatie
gaan.
Men zal niet met lawines spelen
De directeur van de filmmaatschappij
„Cines" in Kome kreeg dezer dagen tele
grafisch oericht van een ernstig ongeluk,
dat zeer ernstige gevolgen had kunnen heb
ben.
De tooneeitroep, die onder leiding van den
regisseur Guide Brigncne met net opnemen
van Alpensoènes voor de film „Waliy" bezig
is bevindt zich momenteel op den Jung
fraujoch, waar zij de ncodige scènes op
neemt. Sinds een week was het gezelschap
verhlndërd in zijn werk, omdat het door ge
weldige sneeuwmassa's geblokkeerd was.
waardoor men de hutten, waarin zij op den
Aletschaletscher ingekwartierd waren, met
kon verlaten.
Eerst dezer dagen gelukte het Brignone en
zijn medewerkers, het toevluchtsoord te ver
laten en een bergrug te beklimmen. Boven
op den top van dezen berg had men een
bcm gelegd, die bij ontploffing het neerstor
ten van een lawine, als meest grandiose
scène van de film moest voorstellen. Deze
gevaarlijke operatie werd verricht door een
geroutineerd vakman op het gebied van hst
mijnwezen, den Duitscher Lehnre, die bijge
staan werd door een vuurwerker uit Zürich.
Brignone en de filmoperateur Arata had
den op behoorlijken afstand van de mijn
het fotographie-toestel geplaatst, om de even
moeilijke als grandiose scène vast te leggen.
Tegen alle verwachting in echter werd de
sneeuwmassa, tengevolge van een te sterke
dynamietlading, verder gedreven dan noodig
was, zoodat de reusachtige lawine ver voorbij
het bepaalde doel drong tot de plaats, waar
zich de leider en de filmoperateur bevonden.
Beiden werden door den witten berg gegrepen
en ongeveer 200 meter meegesleurd. Als door
een wonder had zich het sneeuwblok in een
bevroren diepte tusschen twee dalen vastge
klemd. De lawine verdeelde zich nu tenge
volge hiervan in verschillende deelen en de
dragers, die de kunstenaars volgden, konden
nu direct met hun reddingswerk beginnen.
Het scheelde echter maar een haar, of de
hulpregisseur Giorgio Simonelli was bij het
reddingswerk om het leven gekomen. Simo
nelli stru'kelde en liep gevaar in den kloof
te verdwijnen, maar ep het laatste oogenblik
gelukte het hem nog met de rechterhand
een touw te grijpen. Hij hing enkele m'nu ten
in afschuwelijk angstigen toestand boven den
afgrond tot het den drager gelukte, een lad
der aan te reiken en hem hier over in veilig
heid te brengen.
Hij zoowel als Brignone en Arata be
kwamen slechts lichte verwondingen.
Een Engelsche tooneelspeelster heeft een
eigenaardige manier om reclame te maken
voor zichzelf en haar prestaties op het too-
neel. Onwillekeurig moet men aan de re
clame-methoden van het circus Barnum den
ken, wanneer men de trucs van deze too
neelspeelster hoort vertellen. In het Parii-
sche theater Caumartin geeft op het oogen
blik een Engelsch gezelschap, waarvan Miss
Sturge de prima-donna is, tooneel voorstel
lingen. Men kan nu juist niet zeggen, dat
haar naam in Parijs populair is, ofschoon
haar prestaties op het tooneel buitengewoon
gewaardeerd worden. Dezen mistoestand
wilde de Diva voorgoed uit de wereld hel
pen. Zij had voor den heelen duur van haar
optreden een gemeubileerde woning ge
huurd, waarvan de ramen op de tuinen van
het Palais Royal uitzagen. De diva was
gewoon 's nachts de ramen open te laten.
Eenige dagen geleden werd toevallig om
4 uur 's morgens de kamenier der tooneel
speelster wakker. Natuurlijk had zij het be
wuste verschrikkelijke vermoeden en zy
stormde naar de kamer der tooneelspeelster
waar zij deze ook prompt bewusteloos
vond. De kamer bevond zich in vreeselijke
wanorde, de kasten waren opengebroken
en een bedrag van ongeveer f 1500 gesto
len. Direct werd de portier gealarmeerd,
kort daarop was de politie ter plaatse, een
dokter snelde toe en stelde vast dat de
tooneelspeelster met chloroform bedwelmd
was. Bovendien had men haar een prop in
den mond gestopt. De kunstenares dischte
een fantastisch verhaal op over den bruta
len roofoverval, maar het klonk zóó ver
ward, dat de politie achterdocht begon te
koesteren. Toen nu zelfs nog „toevallig" de
impressario der tooneelspeelster te voor -
schijn kwam, werd de zaak nog mysterieu
zer. Er waren absoluut geen aanknoopings-
punten, waaruit bleek, hoe de inbrekers m
dé woning gekomen konden zijn en de ver
klaringen van de tooneelspeelster waren zóó
tegenstrijdig, dat de politie ten slotte tot de
overtuiging kwam, dat de diva den roof
overval zelf ensceneerde om haar naam bij
de Parijzenaars onsterfelijk te maken in ver
band met een sensationeele zaak. Werkelük
is het theater, waarin de tooneelspeelster
optreedt, in de laatste dagen beter bezet en
zoo zou dan ook het doel bereikt zijn
indien de affaire voor de tooneelspeelster
niet een onaangenaam naspel had. De po
litie neeft n.i. de gewoonte, zich niet door
fictieve roofovervallen voor den gek te laten
houden en zich niet voor reclame-doeleinden
te laten gebruiken.
De menschen, die tot nu toe het klimaat
van Canada ongeschikt achtten voor den
tabaksbouw, zijn door de tabakstentoon
stelling in de zalen der Canada-Pacific-
baan in Londen zeker tot andere gedach
ten gekomen. Men zag daar collecties van
alle mengsels en variaties in tabakssoorten,
die in den staat Ontario verbouwd werden,
waar de planters, na een bewerking van
verschillende jaren op den uitstekenden bo
dem een tabak gewonnen hebben, die 'n
kwaliteit niet onderdoen voor de Virginia
tabak. Hoe schitterend hun dat gelukt is,
blijkt wel hieruit, aat slechts een beproefd
expert verschil proeft tusschen een sigaar,
die uit Virginiatabak en een, die uit Cana-
deesche tabak vervaardigd is.
Robinson's buur
Een Duitscher op Mas a Tierra.
Conservenfabriek op het beroemdste
eiland der wereld. In den strijd
om water en brood.
Het kleine eiland aan de Zuidpunt van
Zuid-Amerika, Juan Fernandez, waarop te
genwoordig enkele vcsschers-gezinnen wonen,
en dat alle veertien dagen door een schip
aangedaan wordt, behoort tot de allerbe
roemdste eilanden,1 die bestaan. Immers men
is van meening, dat Robinson Crusoë hier
aan land gegaan is en zijn avontuurlijk
kluizenaarsleven geleid heeft, tot hij naar
het grootere eiland Mas a Tierra verhuis
de.
Op Mas a Tierra heeft zich thans een
nieuwe Robinson gevestigd, n.l. een man,
Hugo Weber genaamd, die tijdens den we
reldoorlog daar terecht kwam, eenigen tijd
daar verbleef en later naar net eiland te
rugkeerde, om er zich bl'jvend te vestigen.
De toestanden zijn echter wel wat veran
derd sedert Robinsons tijd, er is zelfs een
fabriek, waarin de visschers de kreeften,
welke zij gevangen hebben, conserveeren.
Ook wordt er tegenwoordig eenige landbouw
op het eiland uitgeoefend.
Mas a Tierra behoort tot Chili en werd
vroeger gedurende eenige jaren als kolonie
voor misdadigers gebruikt. Hugo Weber
heeft zich naar het binnenland van het
eiland begeven en beproeft hier, het avon
tuurlijke leven van den held zijner jeugd
na te volgen. Hij heeft zich op een door
hooge rotswanden beschutte plaats op 250
Meter hoogte gevestigd op het meest idyl
lische plekje van het eiland. Op de eerste
plaats moest hij deze plaats bewoonbaar
maken, alle boomen die er stonden, vellen
en het harde gras met. wortel en al uitruk
ken. Dit ontgonnen stuk land. dat in den
waarsten zin van het woord, aan de wil
dernis ontrukt was, begon hij nu te be
bouwen en hij zaaide het eerste ramanas,
dat zijn eersten oogst vormde. Toen kwa
men er mais en aardappelen, uien en kooi,
augurken, erwten en tomaten bij en de
oogst was overvloedig, want de bodem is
buitengewoon vruchtbaar. Maar hij had het
niet gemakkelijk, want niet alleen zijn drink
en kookwater, maar ook het water voor het
begieten van zijn tuin moest hij uit een
beek halen, die van de rotshellingen stroom
de. Maar daar dit een bovenmatig inspan
nende arbeid was, vooral op de snikheete
zomerdagen, zocht hij naar een uitweg. Met
bijl en spade groef hij een bedding voo-
een der beken, om op deze manier het wa
ter naar zijn land te leiden. Hij had succes,
het water volgds het nieuwe bed en nu kon
hij twee groote reservoirs graven, die voort
durend met water gevuld werden, zoodat hi)
voldoende voor zijn huishoudelijk gebruik
had.
Nadat de nieuwe Robinson In het begin
in een tent gewoond had, besloot hi) een
echt huis te bouwen: weer een werk, dgt
veel zweet en zware inspanning eischté. Hij
begon eerst met het graafwerk op de plaats,
waar het huis zou verrijzen en volgde dan
bij het bouwen van zijn huis precies Ge
methode der inboorlingen, zooals hy dat zoo
dikwijls gezien had. Hy mengde aarde, gras
en gedroogd gras met water tot het een
dikke brei werd. Hierop bouwde hy dan ae
muren op een fundament uit groote
steenen, die hy byeen verzameld had. De
aardmassa droogde snel in de zon en were
dan zoo hard als steen.
Met de inboorlingen op het eiland stond
hy op den besten voet. zy boden hem vaak
hun hulp aan, maar Hugo Weber heeft die
altyd trotsch geweigerd: hy wilde heelemaal
alleen uit eigen krachten zijn eigen bestaan
scheppen om geheel het voorbeeld van Cru
soë te volgen. Maar hy slaat het niet af,
wanneer zy hem by gelegenheid eens iets
van hun vangst brengen.
Het wemelt op het eiland van wilde gei
ten en men is van meening, dat de men
schen van het vasteland in vroegere tyden
die dieren hierheen gebracht hebben, die
zich thans vermenigvuldigen en langzamer
hand verwilderen. Het is heelemaal niet ge
makkelijk de dieren neer te schieten, want
zy zyn verbazend schuw en nemen by het
minste geritsel de vlucht.
Op Mas a Tierra zyn noch slangen, noch
padden, wel echter ontelbaar veel wilde dui
ven. Bijzonder opvallend is de rijkdom aan
kolibri's met hun heerlijke kleurenpracht.
In de rotswanden aan de kust bevinden
zich nog de holen, waarin Robinsön een
onderkomen gevonden moet hebben. Thans
worden zy door de visschers gebruikt als be
waarplaats voor hun netten en gereedschap
pen.
Het leven der eilandbewoners is zeer
vreedzaam en harmonisch. Niemand behoeft
belasting te betalen en er bestaan absoluut
geen publieke lasten. Een zeilschip uit Val
paraiso brengt de dingen, die de menschen
noodig hebben om te leven. Allen zijn ge
lukkig en tevreden, ja men vertelt, dat het
er zelfs in den tyd, toen het eiland nog een
misdadigerskolonie had, zeer gemoedelijk
naar to eging. Het is in ieder geval een
feit, dat Hugo Weber, die de civilisatie ont
vlucht is, absoluut niet meer verlangt terug
te keeren in een wereld, waarin men een
langer stryd om het bestaan te voeren heeft
en waarin de eene mensch den anderen in
den weg staat.
Op Mas a Tierra is nog plaats.
De jaarlijksche reis om de wereld. In het
orkest de bommen, in de slaapkamer
de slangen.
Wanneer de zomer afscheid neemt en de
menschheid, die naar ontspanning snakt,
zich niet meer in de open lucht vermaakt,
maar rond den gezelligen haard bijeen
komt, dan verdwijnen gewoonlijk de slappe
gestalten van bruingebrande sportgroothe-
den uit het middelpunt der algemeene be
langstelling en in hun plaats treden groot
heden in het rijk der kunst. Wie echter
denkt er aan, dat ook deze mannen en
vrouwen lichamelijke prestaties volbrengen,
waarvoor dé daden der veel geprezen
krachtmenschen verbleeken moeten!
Verschillenden van die sensible kunste
naars, die in de concertzaal door het spel
van hun slanke handen ons oor verruk
ken of de lichtvoetige danseressen,
die zich schijnbaar vo'ledig van hun licha-
melykheid ontdaan hebben, moeten op him
uitgestrekte reizen ieder jaar vaak meer dan
eens de globe rondtrekken. Kunstenaars
leven, dat ons eens Moritz von Schwind en
Ludwig Richter in prettige stemmingsbeel
den schilderden, is als zooveel meer in het
razende tempo van den tyd in het vergeet
boek geraakt.
De grootste danseres der wereld, Anna
Pawlowa heeft in 7 jaar even zoo dikwyls
onze planeet rondgereisd. De kapelmees
ter, die haar op haar laatste rondreis ver
gezelde, bezweek tengevolge der bovenmen-
schelijke inspanningen.
Van den Poolschen pianist Jan Smeterlin
vertelt Gordon Beckles, dat de kunstenaar
na een concert in Rome 24 uur later in
Warschau optrad, dat hy op een Maandag
in Sevilla en den Donderdag d.a.v. in Hel-
singfors spelen moest en dat hem een gast-
spelreis naar Finland tot den Noordpool
cirkel voerde, juist op een van die dagen,
dat de zon heelemaal niet uit haar wolken-
bed te voorschijn komt. Geen wonder, dat
de geplaagde virtuoos er geen notie meer
van had, wanneer hij den dag begon en
wanneer hij op moest treden.
En zoo onschuldig als in den ouden tyd,
toen de kunstenaars nog per pedes aposto-
lorum het land doortrokken, zijn de gast-
spelreizen van tegenwoordig ai lang niet
meer. Zoo vertelt de zangeres Amelita Gal-
li-Curci, dat zij een keer doodsangsten op
het tooneel uitgestaan had, toen bleek dat
een misdadiger in de orkestzaal „Dinorch"
te Chicago een bom gelegd had. Wel ont
plofte het moordtuig niet, maar er schoot
een hooge vlam uit omhoog, waarop de
muzikanten van schrik verstomden en in de
zaal een paniek losbrak Campanini, de ka
pelmeester, redde toen de situatie. Hij tikte
op zyn lessenaar en liet het Amerikaansche
volkslied sjoelen, waarmee ook de zangeres
instemde.
Ook in Santiago (Chili) kwam de kun
stenares er met den schrik af. Wel liep het
publiek weg, omdat een profeet een aardbe
ving voorspeld had, maar de god der onder
wereld was toch nog zoo galant zyn wcede
op een afstand van ongeveer 10 kilometer te
botvieren.
Drie vreeselijke dagen beleefde de zange
res nog op de zee, dicht by Yokohama, toen
een zandstorm iedere ademhaling haast on-
mogeiyk maakte. En een verschrikkeiyk
oogenblik was net toen Amelita Galli-Curci
in Rio de Janeiro, van een concert, terug
gekeerd, een slang in haar bed vond.
Zelfs de kunstenaars, die geen gastspel-
reizen behoeven te maken, zyn dóóf het
tempo van den tyd aangegrepen. Of is het
nu beslist noodig, dat b.v. de Beriynsche
weg in Neubabelsberg, die naar het para-
dys der filmspelers voert, lederen morgen
door de razende auto's der spelers tot een
„doodenweg" gemaakt wordt?
Dit feit werd kortgeleden zelfs nog voor
de rechtbank behandeld, teen Maria Paud-
ler, de filmster, met haar auto een bejaard
postbeambte van de fiets geworpen had.
Voor het al te snel rijden moest zij welis
waar een geldboete betalen, maar overigens
was de rechter zoo galant de beschuldiging
Wegens lichamelijk letsel te doen vervallen.
Want Maria Paudler had zich buitengewoon
lief gedragen, zy was, zoodra het ongeluk
gebeurd was, uit haar wagen gesprongen
om den man, dien niets ernstigs overko
men was, gelukkig in haar armen te slui
ten.
Zoo'n beminneiyke en tegelijkertijd ook
Schoone vrouw kan men natuurlyk niet ver-
Oor deelen.
Slaag op verzoek
De Chineesche hoffelijkheid is spreek-
woordeiyk. zy gaat zelfs zoover, dat een
intellectueele Chinees het nooit waagt, zijn
dienaar wegens een vergryp te slaan zon
der daar te voren in allen vorm verlof voor
gevraagd te hebben. Wanneer het noodig
blykt een straf te voltrekken, dan speelt
zich zoo'n gebeurtenis op de volgende ma
nier af.
„Verheven nakomeling van roemrijke
voorvaderen, wilt gii uwen zondigen, slecht
geboren heer toestaan, uw waardig lichaam
door slagen te bsleecügen?"
Waarop de dienaar antwoorden moet:
„Verheven heer, grootmoedige gebieder,
het vuile lichaam van uw onwaardigen
knecht, zal zich noog vereerd gevoelen,
door uw kostbaren stok aangeraakt te
worden."
Het is mogelijk, dat de s'agen, toegediend
onder zoo'n plechtig ceremonieel, minder
Pijnlijk zyn Was dat echter met alles
eens?....
Teekeningen van dieren in plaats
van noten
Een muziekleeraar uit Londen heeft een
heel nieuwe methode uitgevonden om de
muziek te leeren. Hij gaat uit van het stand
punt, dat het kind het leeren der noten
aangenaam gemaakt moet worden. Hy is
nu op het idee gekomen, iedere noot in
een dierenlichaam of iets dergelijks te
teekenen, waarvan de naam met de begin
letter der betreffende noot begint. Men
heeft b.v. een olifant, een giraffe, een aap
enz. En al deze dieren klauteren lustig op
de ladder der notenbalk rond. Het onder
richt moet goede resultaten hebben, ook
wanneer het kinderen betreft, die pas lezen
geleerd hebben.
Voor den inhoud van deze rubriek stelt
de Redactie zich niet aansprakelijk
ALGEMEENE MALAISE
O.-, f
Malaise.... dit hoort men van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat op fabriek, kan
toor. werkplaats, op straat en overal. Men
wordt er down en verdrietig onder.
Zeker, het is een indroevige tijd. Overal
most er bezuinigd worden, salarissen ver
minderd, personeel ontslagen worden. Is
daar nu niets aan te doen? Volgens myn
bescheiden meening is er wel wat aan te
doen.
Ten eerste: Elkander niet ophitsen on
urenlange besprekingen houden over den
toestand; dat geeft niets en de toestand
wordt erger want iedereen wordt bang ge
maakt.
Ten tweede: Daden verrichten om dezen
toestand te verbeteren, daarin kan ieder
medewerken. Ik doe een beroep op het Ne-
öerlandsche volk, dat bekend staat te steu
nen daar waar het noodig is. Nu is het
noodig in uw eigen land. biyft dus niet
achterwege. Stel niet uit, want nu is het
dringend noodig, zeer dringend noodig, of
moeten wy geduldig afwachten, wat dan?
In ieder huis is wel wat te doen, hetzy
schilderen, stucadooren. timmeren, behan
gen, enz. Laat deze werkjes nu uitvoeren en
wacht niet tot het voorjaar. Bedenk dat de
lange winter voor onze deur staat; uitstel
len van deze werkjes beteekent nog meer
werkioozen, nog meer ellende en narigheid.
Velen zyn er toch die nog wel deze werkjes
kunnen doen uitvoeren, waarom dan uitge
steld?
Als ge ooit een goede daad kunt doen,
dan nu. Laat geen bouwwerken, welke reeds
in bespreking waren, afspringen en wachten
tot de tijd beter wordt. Die tijd wordt al
leen beter, als u nu dat werk laat uit
voeren. Slaat allen de hand aan den ploeg
om den economischen toestand te verbete
ren. U allen zoudt de schuld zijn, als het
op een débÉtcle uitliep. De winkelstand gaat
hard achteruit waarom? Omdat er niet
gekocht wordt, ook alweer een uitvloiesel om
dat u niet laat werken. Wanneer er ge
werkt wordt, wordt er op alle liniën ver
diend. Doet het geld. dat u bezit, niet in
een oude kous met het idee: „je kimt nooit
weten, wat er gebeurt". Geeft het geld uit
op dezelfde manier als voorheen. Koopt
hetgeen noodig is en u helpt niet alleen den
winkelstand, maar iedereen.
Ik zou het willen uitschreeuwen aan ge
heel ons volk, wordt eens wakker en laat
u niet beïnvloeden op sociëteiten of op
kransjes. Bekijk uw huis eens van binnen
en van buiten, ontbiedt de menschen. welke
noodig zijn om deze werkzaamheden te ver
richten en laat ze met den meesten spoed
uitvoeren.
Het Nederlandsche volk is u dankbaar
daarvoor. Het is een nationaal belang.
EEN NEDERLANDER.
Andere bladen worden verzocht dit over
te nemen.
Haarlem, 29 October 1931.
Dinsdag is te Leiden de derde R. K. On-
derwyzersdag gehouden, georganiseerd door
de afdeelingen Leiden en nuiegom van de
Diocesane Ver. van R. K. Bijzondere Onde: -
wijzers in het Bisdom Haarlem.
De dag werd begonnen met een H. Mis in
de parochiekerk van O L. Vrouw Onbevlekt
Ontvangen, opgedragen door prof. P. J. Hes-
kes, geestelijk adviseur van de Leidsche af-
deeling. Zeer vele leden van de beide afdee
lingen woonden deze H. Mis by.
Te kwart voor 11 werd in de geheel gevulde
Stadsgehoorzaal de morgenbijeenkomst ge
houden. Onder de aanwezigen merkten we
o.m. op deken A H. J. M. Homulie; rector
J. Nolet, hoofdinspecteur van het Katho-
iyk Byzccic'er Onderwijs in het Bisdom Haar
lem; versi'iil'ende pastoors als vertegen
woordigers van de schoolbesturen in hun pa
rochie; verder mr. A. F L. M. Tepe. wet
houder van Onderwys te Leiden en de
heer J Baak Jzn., inspecteur by het L. O
in de inspectie Leiden, en ten slotte den bur
gemeester van Voorhout, den heer G. Bulten.
De voorzitter, de heer H. G. de Beer, heeft
een opwekkend welkomstwoord tot de aanwe
zigen gesproken.
Nadat eenige mededeelingen waren gedaan,
verleende de voo~zitter het wcord aan den
Zeereerw. Pater H. de Greeve S.J., die in een
hooggestemde rede den katholieken onder
wijzer heeft gewezen cp diens verantwoorde
lijke taak als opvoeder van het kind.
Tijdens de pauze bracht het zangkoor der
Le'dsche afdeeling eenige liederen ten gehoo-
re en sprak inspecteur Baak de vergadering
tos.
Na de zeer toegejuichte rede van pater De
Greeve heeft de h'er De Boer den spreker
warmen dank betuigd.
In de middag'oijesnkomst heeft het Leid
sche afdselingskoor gezongen, terwyi Albert
Vogel declameerde.
..Van een vrachtauto geslingerd Maan
dag is zekere H. van der W., op de Haven
kade van een vrachtauto geslingerd, waar
door hy met het hoofd op de straat terecht
kwam.
Dr. Van Leeuwen verleende de eerste
hulp.
Gevreesd wordt voor een lichte hersen
schudding.
Onderbroken reis Wegens lekkage aan
den ketel, moest de stoomtrawler „Jac.
Clasina", IJm. 10, de reis onderbreken en
besemde slechts f 1300.
Weer booten opgelegd Meldden wij de
vorige week. dat door de V. E. M. trawlers
uit de vaart genomen waren, in verband
met de lage besommingen, thans is weder
om een viertal trawlers opgelegd.
R. K. Tooneelvereeniging „Kunst zij ons
streven" Het bestuur van bovengenoem
de vereeniging deelt mede, dat het op veler
verzoek besloten heeft een herhaling van
het tooneelwerk ,,'t Struikelblok" te geven.
Na het behaalde succes van Zondag twyfelt
het er niet aan of ook deze uitvoering zal
slagen. Deze avond wordt gegeven in het
gebouw „Witte Bioscoop", Mahustraat, te
IJm»'den.
Scheepsboot vernield Door den storm,
welke de laatste dagen op de Noordzee
woedde, kwam de stoomtrawler „Derika 8"
van de V. E. M. binnen met een vernielden
scheepsboot.
Personalia By Koninklijk besluit is be
noemd tot leeraar Ir, vasten dienst aan de
R. H. B. S., alhier dr. F. Zaman, thans
tydelyk leeraar aan deze school.
Opening door Wethouder J. P. Nijssen.
Onder groote belangstelling heeft Dins
dagmiddag in hotel „De Prins" de opening
plaats gehad van de Tweede Velser Han
delsbeurs, kortweg genoemd de Vé-Ha-Bé.
Onder de aanwezigen merkten wy op de
heeren J. P. Nijssen, wethouder van Finan
ciën der gemeente Velsen, p. J. ten Boom,
voorzitter Middenstandscentrale en lid van
de Kamer van Koophandel te Haarlem; L.
Broekmeijer, lid Kamer van Koophandel; H.
de Vries voor de Winkeliersvereeniging
„Groot IJmuiden"; L. J. Glas en C. W. J.
de Vries voor de Winweeliersvereeniging
„IJmuiden-Oost"; D. M. G. Botterop en J.
H. Knipper voor de Breestraatvereeniging te
Beverwyk; N. J. Out, H. v. Doorn en W.
Lubbers voor de afd. Beverwijk van „De
Hanze"; B. G. Schuitenmaker voor IJmuidens
Bloei en E. W. de Boer. Hoofdcommies ter
gemeente-secretarie van Velsen.
Voor tot de officieele opening werd over
gegaan hield de heer L. W. Kuiper de vol
gende rede:
Als voorzitter van de Beurscommissie acht
ik het een groote eer, U allen harteiyk wel
kom te mogen heeten en mUn blijdschap er
over uit te kunnen spreken, dat deze Twee
de Velser Handelsbeurs straks zal worden
geopend. De winkeliers van Velsen zien
biykbaar den toestand nog niet zoo donker
in, dat zij hier een Beurs organiseeren niet
alleen, maar ook zelve stand voor stand voor
zichzelf veroverden. De aanvraag van bui
ten was zóó groot, dat wy neg wel een
tweede Eeurs er bij hadden kunnen gebrui
ken: echter de ruimte ontbrak ons en we
moesten ons wel met deze zaal tevreden
stellen, wy hopen, dat de exposanten van
hun artikelen veel mogen plaatsen.
Een byzonder woord van welkom wil ik
toeroepen aan den Edelachtbaren heer J. P.
Nijssen, wethouder voor de Financiën der
gemeente Velsen, voor de bereidwilligheid
deze Beurs te willen openen. Uit deze be
reidwilligheid spreekt het medeleven met
den Handeldrijvenden Middenstand hier ter
plaatse. En niet alleen ten dezen opz'chte
konden wy op zijn steun rekenen. doch
altyd, wanneer wy als bestuur der Winke
liersvereeniging by hem kwamen, of
anderszins, konden wy op zyn gewaardeer
de medewerking rekenen.
Daarvoor wil ik op dit oogenblik eenige
woorden van dank richten tot het gemeente
bestuur van Velsen en hun toewenschen, dat
hun kracht en wysheid mag worden ge
schonken, om onze gemeente te besturen tot
aller welzyn en tevredenheid.
Een woord van welkom tevens aan de ver
tegenwoordigers der Middenstands-Centrale,
de Kamer van Koophandel en de zuster
organisaties, die door hier tegenwoordig te
zijn, blyken geven van belangstelling en
medeleven.
Een woord van dank aan den heer Koop
man. voor het beschikbaar stellen van deze
zaal en voor zyn groote medewerking. Ver
der dank aan allen, die hebben medegewerkt
de Velser Handelsbeurs tot stand te brengen.
Indien U straks aan de uitnoodiging ge
volg zult hebben gegeven om een rondgang
te maken, dan is het goed, dat U ook be
kend zyt met het feit, dat alles, wat hier
Oneerlijke concurrentie,
29 October. Aan een plein in een van
onze Hollandsche steden zijn twee luxe zaten
gevestigd. Eén daarvan zet op 'n goeden dag
een bord aan zijn gevel: „Finale Uitverkoop
wegens Opheffing. Alles moet weg. Oprui
ming tsgen spotpryzen. Zilveren en gouden
voorwerpen met 30 pet. korting. Juweelen
tegen elk aannemelyk bod.
Ik moet iemand een zilveren schaal cadeau
doen en loop natuurlijk den koopjeswinkel bin
nen. Ik zoek er een uit: van 60 voor 42.
Niet duur, dunkt me zoo. Om me te over
tuigen, dat ik achttien gulden verdiend heb,
loop ik ock even bij No. 2 binnen, die geen
uitverkoop heeft. Hier kost de schaal 40.
Drie maanden loopt het in den koopjes
winkel storm.
Dan verschynt er een ander bord: „Over
14 dagen loopt onze huur af! Wy MOETEN
v/eg! Profiteert van de gelegenheid. Nu of
Noojt!"
Eindspurt. Nog vier dagen, nog drie dagen,
nog twee
Op den laatsten dag wordt het bord ver
vangen door de volgende lakonieke mededee-
ling: „Daar ons huis nog niet verhuurd is,
wordt de sensationeele uitverkoop voorloo-
pig nog voortgezet."
Twee maanden verlcopen. Dan heeft het
publiek een verschen prikkel noodig. Want
op een goeden dag verschynt een nieuw de
creet: „SLUITING OVER VEERTIEN DA
GEN". Nieuwe sensatie. Nieuwe koopers. Drie
maanden lang handhaaft zich de nieuwe leus
„Sluiting over veer veertien dagen" Niemand
denkt er aan te vragen welke veertien dagen.
Tot alle borden verdwijnen en de zaken
eenvoudig op den gewonen voet worden
voortgezet. Zonder sluiting, zonder vërhuring,
zonder uitverkoop. De winkelier zal zyn truc
het volgend jaar herhalen. Waarom niet?
Volgens den strafrechter valt dit niet onder
„oneerlyke concurrentie".
Een bloedverwant uit het voor-oorlogsche
Rusland vertelde mij eens, hoe een sluwe in
woners van Petersburg, die door de speling
van het lot den naam Amsterdam droeg, zich
een compagnon kocht die Van Houten heette
en een chocoladefabriek oprichtte, welke den
naam kreeg: Van Houten Amsterdam.... De
rechter veroordeelde den heer Amsterdam er
toe, oj) zyn drukwerken den naam Amster
dam niet onder, maar naast Van Houten'
te zetten. En verder geen nieuws.
En nu lees ik, dat bloembollenhandelaren
uit Hillegom ock al voor den kadi zyn ge
daagd. Zij vormen een combinatie en nemen
in hun midden een zekeren Stasse op, zcodat
hun firmanaam Stasse wordt Zy adverteeren
in Duitschland en Nederland en wekken den
schijn, dat zij een sinds jaren gevestigde
zaak met vaste cliëntèle zijn. De Inderdaad
bekende firma Stassen, met een n, acht zich
door dezen truc benadeeld. Maar het O. M.
ziet met de wet in de hand geen mogelykheid
om er een eind aan te maken.
Wie dus last heeft van de malaise, opene
een zaak en beginne met een uitverkoop van
'n jaar of vijf; of wel, hij zoeke compagnons
met den naam
Fort, om een autofabriek,
Karlton, om een hotel,
Drosten, om een chocoladefabriek,
Twent, om een bank,
Singers, om een naaimachinefabriek,
Tuschinsky, om een bioscoop.
Van Nelles, om een theefabriek,
Bol, om een jeneverstokerij,
Hoever, om een fabriek van stofzuigers, of
Comelissen en Anthonissen, om een kle
dingmagazijn te openen.
tot stand is gekomen, het werk is van 2
dagen.
Ten slotte dit: Middenstanders van Vel
sen, ik roep U toe: laten wy met aile
krachten, ook door onze organisatie, alles
aanwenden, om den bloei van Velsen te
helpen bevorderen en ik spreek den wensch
uit, dat ook de tweede Ve.Ha.Be. daartoe
in elk opzicht zal bydragen. Met een tot U
allen gerichte opwekking, mede te werken
aan den groei en bloei van Velsen. verzoek
ik U, wethouder Nijssen, deze Tweede Velser
Handelsbeurs te willen openen (luid applaus).
Hierna was het woord aan wethouder
Nyssen.
Mynheer de voorzitter, ik dank U voor
de vriendelijke woorden tot mij gericht»
welke woorden ik beschouw gesproken té
zyn tot het geheele gemeentebestuur. Het
is mij een groot genoegen, deze Beurs te
mogen openen, daar het streven van den
middenstand, verbetering van positie, een
gemeentebelang is. Nog vaak hoort men
beweren, dat het verschil in prys tusschen
producent en consument veel te groot is.
Ik ben echter overtuigd, dat de midden
stand een onmisbare schakel is in het
distributieproces.
Velen loopen als gevolg van de heer-
schende malaise, met het hoofd omlaag,
niet aldus onze winkeliers. Deze toonen
een durf en energie,' die bewondering af
dwingt. Velsen-Noord heeft een groote toe
komst, wat te danken is aan de hier ge
vestigde groot-industrie. Deze industrieën
helpen een goeden winkelstand bevorderen
en het zijn alleen de buitengewoon slechte
omstandigheden, die van het gemeentebe
stuur zware offers vragen,waardoor de woning
bouw niet dien voortgang heeft, welke noo
dig is.
Met de beste wenschen voor 't welslagen
van de Beurs, verklaar ik haar voor ge
opend." (Luid applaus.)
Vervolgens sprak de heer O. J. ten Boom,
voorzitter van de Middenstands-Centrale en
lid van de Kamer van Koophandel, die be
gon, met zijn vreugde uit te spreken over
de vele georganiseerde middenstanders, wel
ke hy hier aantrof. De tweede VeHaBe staat
er goed voor. Was de eerste wellicht grooter,
beter van opzet was zy niet. Spr. brengt in
herinnering het Velsen van voor ongeveer
50 jaar. toen het niets anders was dan een
onbetoekenend gehucht. Aan den groei heeft
ook de winkelstand het zijne bijgedragen.
Een bloeiende middenstand is een zegen
voor het geheele land. De bewering van en
kelen, dat de winkeliers hocge winsten ma
ken, moet spr. met beslistheid afwyzen. Om
uit de krisls te komen, is noodig moed en
energie, doch boven alles organisatie. Wat
met dit laatste is te bereiken toont deze
Beurs en spr. hoopt dan ook, dat door deze
Beurs de vereeniging sterk mag groeien.
Vervolgens werd nog het woord gevoerd
door den heer H. Homburg, namens Groot-
IJmuiden. IJmuiden-Oost en de Christelijke
Middenstandsvereeniging; tl. J. Out na
mens „De Hanze" te Beverwyk en B. G.
Schuitenmaker voor IJmuidens Bloei.
Nadat de heer Kuiper allen had bedankt,
werden de verschillende stands bezichtigd,
welke opnieuw het bewys leverden, dat de
Velsensche winkeliers in staat zyn iets goeds
naar voren te brengen.
Door minstens éénmaal per week een bad te nemen in de geheel ge
restaureerde, keurig Ingerichte, centraal verwarmde
KUIPBADEN DOUCHEBADEN
Veroordeelde gaat in cassatie
