Binnenlaridsch Nieuws
Gemengd CNieuws
DE GRAPJAS HARLEKIJN
-m
Voor de Huiskamer
Weldadigheid
Afscheid Mr. J. T. Linthorst Homan
De Koloniale Tentoon
stelling te Parijs
De Allerheiligen-bedetocht
der Graal te Amsterdam
SOCIAAL LEVEN
DRAlSlflA-vAN-VALKENBURC
e A -iLEVERTR/
LEEUWARDEN
FINANCIEN
Reeds voor de tweede maal
Motor botst tegen auto
Het lot van Thorburn
Ten doode mishandeld
ONZE OOST
Harlekijn springt over de rivier
AJs Commissaris der Koninffin in Drenthe
Zaterdag was in de zaal van Ged. Staten
te Assen het personeel, in dienst van de
provincie Drenthe, samengekomen om af
scheid te nemen van den scheidenden Com
missaris der Koningin in dit gewest, mr, J.
T. linthorst Homan,
De griffier, mr. A. G. Memel, voerde het
woord om uiting te geven aan de hoogach
ting van het personeel jegens den persoon
van den Commissaris en de erkentelijkheid
voor de wijze waarop hij, waar dit noodig
was, voor de belangen van het personeel is
opgekomen. Als afscheidsgeschenk bood
spreker een gedenkboek aan, een album be
vattende de handteekeningen der ambtena
ren en versierd met vele foto's en het wa
pen van de familie Linthorst Homan.
De Commissaris dankte den griffier voor
de vriendelijke woorden en de ambtenaren
voor het fraaie geschenk en drukte per
soonlijk allen de hand.
In de balzaal werd daarna door de bur
gemeesters van de 34 Drentsche gemeenten
officieel afscheid genomen.
De heer G. van Wageningen, burgemees
ter van Roden, voerde als oudste burge
meester het woord.
Als blijk van waardeering en dankbaar
heid bood spr. een zilveren presenteerblad
aan met het Drentsche wapen.
De heer mr. J. Bothenius Lobman, bur
gemeester van Assen, bood mevrouw Lint
horst HomanStaal namens de burgemees
ters een bak planten aan.
Daarna werd een deputatie van de offi
cieren ontvangen, voor wie kolonel van den
Brandhof sprak.
Centraal Katholiek Koloniaal
Bureau
Doel en werking
Waar de Indische Missievereeniging zich
tot concreet doel gesteld heeft: de indi
recte missioneering van Indië, was vanzelf
sprekend, dat zij er over dacht om die in
directe missioneering te concentreeren in een
centraal bureau. Nadat eerst in het hoofd
bestuur der Indische Missievereeniging de
oprichting van dat bureau van alle kanten
was bekeken en onderzocht, nadat verder het
Doorluchtig Episcopaat van Nederland de
oprichting van een dergelijk bureau had
goedgekeurd en den weg geopend had tot de
financieele mogelijkheid dier oprichting, ook
de Kerkvoogden in Indië verklaard hadden
zich daarmede te kunnen vereenigen, werd
door de H. H. Excellenties, de bisschoppen
van Nederland, de benoeming van prof. P.
G. Groenen uit Warmond tot directeur van
het Centraal Katholiek Koloniaal Bureau
goedgekeurd en den 28sten Augustus voor
den notaris de stichtingsacte gepasseerd.
Daarbij werd het C. K. K. B. gesteld onder
het bestuur van het dagelijksch bestuur der
Indische Missievereeniging, n.l. den voorzit
ter, mr. dr. Kooien, den penningmeester, dr.
J. F. A. M. Buffart, den secretaris, P. G.
Groenen en twee vertegenwoordigers der in
Indië missioneerende Orden en Congrega
ties, momenteel den hoogeerwaarden Pater
Provinciaal der Paters Jezuïeten en dien der
Paters Redemptoristen. Met September werd
het huis in de Laan Copes van Cattenburgh
76 betrokken en aldaar is nu het Centraal
Katholiek Koloniaal Bureau gevestigd.
Dat C. K. K. B. beoogt te wezen een con
sultatie- en propagandabureau voor onze
overzeesche gewesten en wel in den meest
uitgebreiden zin des woorda.
Vergemakkelijkt wordt voorzeker die taak
door het feit, dat ook in Oost-Indië in deze
maand een groot en goed geoutilleerd bu
reau gaat opgericht worden, waar èn de al-
gemeene zaken der Missiën aldaar èn de be
langen van het bijzonder onderwijs zullen
behartigd worden.
Tusschen het bureau in Indië en dat in
Nederland zal een innig contact bestaan;
wederkeerig zullen beide bureaux elkander
volledig op de hoogte houden, zoodat èn de
regeering èn de vertegenwoordigers der ka
tholieken in de Staten-Generaal bij het C.
K. K. B. het oordeel der Kerkvoogden in de
Missie kunnen vernemen.
In het Centraal Katholiek Koloniaal Bu
reau is tevens gevestigd het secretariaat der
Indische Missievereeniging, zoodat ook daar
de redactie gevestigd is van het Koloniaal
Missietijdschrift, vandaar ook uitgaat de lei
ding van den Indischen Leergang aan de St.
Ludgerus-kweekschool te Hilversum, waar
voor de hoofdakte worden opgeleid zij, die
bestemd zijn voor het gesubsidieerd bijzon
der onderwijs in Indië. Wat de voorziening
van leerkrachten voor het bijzonder onder
wijs in Indië betreft, dit zal geheel in over
leg en samenwerking gebeuren met den heer
P. W. van Schendel te 's Gravenhage, bij
wien gevestigd is het informatie-bureau van
den Katholieken Onderwijzersbond in Indië.
Dat het aantal degelijk katholieke leeken
in Indië, zoowel in Oost als in West, groo-
ter moet en kan worden, behoeft geen be
toog. Maar dezen daarop te wijzen, hen dan
voor te lichten, allerlei vingerwijzigingen te
geven, ziedaar wederom en nu op een
ander terrein de consultatieve en propa
gandistische taak van het Centraal Katho
liek Koloniaal Bureau. Nu heeft op dit ter
rein het bestaande Katholiek Indisch Bu
reau, de Carpentierstraat 153 's-Gravenhage,
reeds jaren gewerkt en het ligt geenszins
in de bedoeling van het C. K. K. B. daar
mee te gaan concurreeren en nog minder
om degenen, die op dat terrein hun ver
diensten en zelfs groote verdiensten hebben,
van hun terrein te verdringen. Maar 't ter
rein is zóó groot en de volijverige directeur
van het Katholiek Indisch Bureau, de heer
Schnebbeliee is daar zelf ten volle van over
tuigd, zoodat dan ook spoedig bij een vriend
schappelijke bespreking van de verhouding
der beide bureaux, een basis was gevonden.
Het Katholiek Indisch Bureau blijft een
zelfstandig bureau, dat het werk, dat het
nu doet, zal blijven doen in volledige sa
menwerking met en zoo noodig onder lei
ding van het Centraal Katholiek Koloniaal
Bureau. De „Wegwijzer" en „Onze Mail",
twee uitgaven van het K. I. B., blijven uit
gaven en eigendom van het K. I. B., maar
het C. K. K. B. zal aan die uitgaven zijn
welwillende medewerking verleenen.
Zoo innig mogelijk contact moet er ge
zocht worden met de Universiteiten en Hoo-
gescholen, waar de ambtenaren voor Indië
worden opgeleid, verder met alle instellin
gen op het gebied van onderwijs, waar jon
gelui met het oog op Indië studeeren, of
welke instellingen werken met het doel om
de kennis van Indië onder het Nederland-
sche volk te vermeerderen. Ook moet er
voeling gehouden worden met degenen, die
uit Indië hierheen komen, om dezen alle
noodige informaties te verschaffen en we
derkeerig, voor zoover mogelijk, hunne ken
nis van indië te benuttèn.
Ook behoort het nog tot de taak van het
Centraal Katholiek Koloniaal Bureau veel
zijdige connecties aan te knoopen en voort
durend op de hoogte gesteld te worden en te
blijven van statistische en propagandistische
gegevens en van de groote lijnen, waarlangs
de maatschappelijke en staatkundige ont
wikkeling zich voortbeweegt.
Wanneer de tijdsomstandigheden veran
deren, ligt het ook in de bedoeling, dat op
verschillende plaatsen in Nederland, van
waaruit nogal personen naar Indië gaan,
door het C. K. K. B. en het K. I. B. kleine
eomité's worden samengesteld van die met
Indië bekend zijn, om desgewenscht reeds
ter plaatse eenige algemeene voorloopige in
lichtingen omtrent Indië te kunnen ver
schaffen, terwijl de daar ingelichten dan
verder naar het Katholiek Indisch Bureau
worden verwezen.
Het Ned. paviljoen naar Diemen?
Naar het „Handelsblad" verneemt, zijn er
particuliere plannen om de Nederlandsche
koloniale inzending op de tentoonstelling te
Vincennes naar het Lunapark-terrein te
Diemen bij Amsterdam over te brengen.
't Is de heer A. G. Giezen, die te Diemen
het Lunapark exploiteert, van wien boven
vermelde plannen uitgaan, plannen,
waarmede het comité voor de Koloniale
Tentoonstelling te Parijs instemt. De bedoe
ling zou dan zijn, dat de heer Giezen tegen
sloopersprijs het Nederlandsch paviljoen, het
theater en de andere Nederlandsche ten
toonstellingsgebouw te Parijs, koopt en ze
dan hier weer opbouwt. De exploitatie zou
dan geschieden in overleg met het Kolo
niaal Instituut, te Amsterdam. Oorspron
kelijk zou de heer Giezen bedoelde plannen
in Den Haag verwezenlijken, doch de bur
gemeester daar had bezwaar tegen de com
binatie met een Limapark. Daarentegen
staat de ondernemer op het standpunt, dat
exploitatie zonder Lunapark niet rendabel
kan zijn. Daarna is het plan gerezen, de
tentoonstelling op een terrein van 4}4 H.A.
bij het Lunapark te Diemen te organiseeren
en daaraan verbinden een demonstratie van
het Nederlandsch fabrikaat en een show van
Nederlandsche en Indische producten. Aan
deze plannen verleent de burgemeester van
Diemen, de heer A. J. de Wolf, zijn volle
medewerking en de bedoeling zou zijn in
Mei a.s. de tentoonstelling voor den duur
van pl.m. vijf maanden te openen. Daar
echter het Koloniaal Instituut zijn Parijsche
inzendingen voor een eventueele tentoonstel
ling of schoolmuseum in Den Haag heeft
toegezegd, zal de heer Giezen moeten af
wachten of die #Haagsche plannen waar
van wij reeds melding hebben gemaakt
inderdaad doorgaan.
Geschiedt dat niet, dan zal de onderne
mer te Diemen op de inzending van het
Koloniaal Instituut mogen rekenen. Gaat
evenwel de collectie wèl naar Den Haag en
slaagt de aankoop der gebouwen voor Die
men, dan zal de heer Giezen trachten van
particulieren de noodige inzendingen voor
zijn tentoonstelling te verkrijgen. De be
doeling is aan de toegangsbewijzen een
entrée voor het Museum van het Koloniaal
Instituut te Amsterdam, te verbinden. Om
trent een en ander zal zeer binnenkort de
beslissing vallen.
De sprookjesachtige lichtende
stoeten langs de stadsgrachten
Excelsior! Alleluja, vooruit! Met dezen
groet op de lippen betraden Zaterdagavond
te Amsterdam, de elkaar passeerende Graal-
leden het kerkgebouw van O. L. Vr. Konin
gin des Vredes, waar om zeven uur het
plechtig Lof begon, waaronder pastoor Fil-
bry een korte kernachtige feestpredicatie
hield, waarin hij de meisjes het groote doel
van haar tocht voor oogen hield en haar
aanspoorde de ingetogenheid tot het einde
toe te bewaren.
Direct na den zegen met het Allerheiligste
formeerden zich de beide deelen van den
stoet. Spoedig was het een en al fonkeling
van de kleurrijke lampions, vanaf de brug
der Ruysdaelkade, waar de kop van den
stoet zich bevond, tot aan het R.A.I.-gebouw.
De lichtende stoeten zetten zich
in beweging
Een klok slaat half negen en de stoeten
trekken uit, aan beide zijden van de kade
gaat het in de richting van het Rijksmu
seum. Een strakke stilte vergezelt de rijen,
alleen klatert hier en daar eenig geluid op,
afkomstig van een der duizenden belang
stellenden die in dichte rijen langs den weg
te wachten staan. Maar ze zijn onder den
indruk, dat is dadelijk merkbaar, aan den
bewonderenden klank der stemmen, als de
stoet gepasseerd Is.
Als hagedissen kronkelen de lichtslingers
langs de grachtbochten; als guirlandes
hangt het licht over de straten. Schilder
achtig weerkaatst het grachtwater het
schijnsel der lampions, waartusschen het
flakkerend licht der fakkels helle; oplaait.
Slechts het knetteren der flambouwen en
de monotone stap van vijftienhonderd meis
jesvoeten breekt de stilte. Doch de ingeto
genheid overwint het stadsrumoer zelfs wan
neer een gedeelte van den A.J.C.-tocht, die
„Het Volk" gefeest had, zich met luid bra-
vour langs de andere zijde der gracht be
weegt.
Hooge belangstelling
Niet alleen uit de hagen van de duizenden
toeschouwers kwam de belangstelling. Op
de Prinsengracht, achter een pastorieraam
van de „Duifjeskerk", schaduwt de rijzige
figuur van Haarlems Kerkvorst. Vanaf deze
plaats slaat Mgr. zijn meisjesorganisatie
gade.
Naar de St. JozefgezeJlenvereenïging
Als de zwijgende lichtstoeteu anderhalf
uur door de stad getrokken zijn. hebben de
voorste gelederen de St. Jozefgezellenver-
eeniging bereikt, waar enkele leden de Graal
met hun vaandels verwelkomden
Hier verzamelden zich de meisjes in de
groote zaal, die nauwelijks plaats voor allen
bood, en sprak Ue Centraal Graalpresidente
mej. L. van Kersbergen tot slot de meisjes
toe.
De Graal, begon spr., is langzamerhand
gegroeid, zoowel wat leden betreft, als
in de werkgewoonten. De leidsters hebben
zich meer ingewerkt en gaan nu in actieven
dienst van de Graal over. Zij gaan mee de
organisatie uitbreiden, heele dorpen verove
ren, honderden Graalleden winnen voor God,
om zijn Rijk grooter te maken. De Graalle-
den zelf moeten ook die richting uit. De tijd
is te ernstig om uitsluitend aan vermaak te
denken. De Graal moet in Amsterdam een
gloeiende kern vormen, als het ware een re
volutie ontketenen voor Christus. Haar taak
is de wereld te bekeeren. Jullie moet een
leger van apostelen vormen, die begrijpen,
dat het erom gaat de wereld te winnen voor
God.
Terwijl de taak der komsomol is, God uit
de wereld te verdrijven, wil de Graal de
wereld tot God terugbrengen.
Voor die taak, Graalleden, bezitten wij
onze ernstige avonden, hebben we onze daad
clubs.
Voor we derhalve dezen avond uiteengaan
willen we deze resolutie aannemen: Ieder
Graallid gaat zich toeleggen op de taak
van leekenapostel, opdat de Graal slechts
leden telt, die één voor één voor God wer
ken, ter verbreiding van zijn Rijk en niets
anders dan dit voor oogen hebben.
Uit de schoenindustrie
Stopzetting van een fabriek te Waalwijk
Waalwijk wordt wel zwaar getroffen door
de economische crisis. Is voor een maand de
N.V. E. W. Klijberg-Pernots stoomschoen-
fabriek „Hollandia" stopgezet, Zaterdag
avond is aan het geheele personeel van de
N.V. Stoomschoenenfabriek A. H. van Schijn-
del, met 8 dagen ontslag aangezegd.
Ned. R. K. Bond van
Ziekenverpleegsters
Algemeene vergadering te Rotterdam
Te Rotterdam is de algemeene vergade
ring gehouden van den Ned. R.K. Bond van
Ziekenverpleegsters. Wijziging statuten en
het huishoudelijk reglement was het eerste
punt der agenda.
Onder de besluiten, die ten aanzien van
de statuten genomen werden, zijn de voor
naamste, dat üe naam van den bond ver
anderd zal worden en dat voortaan in het
hoofdbestuur een afgevaardigde van de
verschillende groepen van leden, die in den
bond vereenigd zijn, zitting zal nemen.
Na de behandeling van dit concept werd
het belangrijkste punt van de agenda aan
de orde gesteld, het voorstel van de afdee-
ling Amsterdam om ook mannelijke ver-
plegenden voortaan tot den Bond toe te
laten. Met overgroote meerderheid van stem
men werd het voorstel aangenomen. Hier
door is dus de mogelijkheid geopend om te
komen tot een groote organisatie van alle
verplegenden.
Naar aanleiding van ingekomen voorstellen
werd nog breedvoerig gesproken over de
groote financieele moeilijkheden, waarin zich
op het oogenblik vele particuliere verpleeg
sters bevinden. Besluiten ten aanzien van
dit punt werden niet genomen, maar aan
het hoofdbestuur werd overgelaten een com
missie samen te stellen om deze zaak nader
te onderzoeken. Tevens werd een beroep ge
daan op de leden om door giften onmiddellijk
in den dringenden nood van haar medeleden
eenigszins te kunnen voorzien. Tevens werd
aan de leden toestemming gevraagd aan het
hoofdbestuur de uitvoering over te laten van
het contract van den bond met A.R.K.A.
ter behartiging van de belangen van de
verpleegsters in overheidsdienst. Als plaats
voor de volgende vergadering werd Arnhem
aangewezen.
Sodalitas Medicorum
Een proces in kort geding.
Voor den president der Haagsche recht
bank is in kort geding behandeld een vor
dering van een obligatiehouder tegen den
trustee jhr. mr. J. M. M van Asch van
Wijck, strekkende tot afgifte van een des
tijds door dien obligatiehouder bij voor
noemden trustee voor vergaderingen gede
poneerde obligatie, welke obligatie echter
door den trustee zulks ter uitvoering van
het besluit der algemeene vergadering van
17 Januari 1931 was Ingeruild tegen
certificaten van de N. V. Hollandsch-Hon-
gaarsche Bad- en Terreinexploitatie maat
schappij.
Voor den obligatiehouder trad op mr. H.
Kunkeler, terwijl namens den trustee de
vordering werd bestreden door mr. J. P. G.
van Velzen.
De president heeft de ingestelde vorde
ring afgewezen en den eischer in de kosten
veroordeeld.
De conversie van Duitsche
pandbrieven
Geen noodverordening in voorbereiding
Uit de beste bron wordt een tegenspraak
gegeven op de geruchten, dat in Duitschland
een noodverordening over de conversie van
pandbrieven in voorbereiding is.
Toen ik als ia-jarige gymnasiast mijn
ouden oom, krijgsraad Kusmin Karatajew,
met een buiging en een handkus bedankte,
omdat hij mij door zijn machtige protectie
een studiebeurs verschaft had, noodigde de
welgedane, roodwangige heer mij uit, den
zomer in zijn prachtige villa nabij Krasznoe
Selo door te brengen.
Het tafelgezelschap bestond bijna uitslui
tend uit verongelukte schepselen, die mijn
milddadige tante om de een of andere re
den met weldaden overlaadde. Want het was
haar hartstocht „weldadig" te zijn en zich
met de slachtoffers van haar weldaden te
omringen.
Op zekeren keer vertelde een der vele
gasten, die 's Zondags gewoonlijk een bezoek
brachten, dat hij een jongen schilder ontdekt
had, die in een der armzaligste voorsteden
van Petersburg uiterst behoeftig woonde en
Zeer talentvolle kunststukken schilderde.
Tante, die zich voor alle kunstenaars levendig
interesseerde, speciaal wanneer zij arm waren,
liet zich het adres geven en oom verklaarde
zich bereid, den jongen schilder bij gelegen
heid op te zoeken en zijn schilderstukken
te bezichtigen. Wij, kinderen, reden natuur
lijk dolgraag mee en zoo werd er in de eerst
volgende dagen besloten tot een algemeenen
rijtoer naar Petrowskaje.
De schilder was op de hoogte gesteld van
ons bezoek hij ontving ons zeer verlegen
en leidde on de steile trappen naar zijn
zolderkamertje op.
„Kinderen, nu kun je zien, hoe echte
kunstenaars wonen", lachte oom. „Is het al
niet een kunst, zoo'n trap op te klauteren?"
„Ik vind het zeer interessant," zei tante
„hoe poëtisch en schilderachtig ziet er alles
hier uit."
„Struikelt u niet, mevrouw ?hier ontbreekt
een trede," riep de schilder en duwde meteen
een scheefhangende deur open.
Wij traden allen een ruime zolderkamer
binnen. Overal stonden en hingen eigenaar
dige schilderstukken. Ik herinner er mij alleen
nog maar van, dat zij allemaal bruin waren
en treurige uitgehongerde gezichten, trooste-
looze voorstadhuizen, fabrieksschoorsteenen
en ijzeren lantaarnpalen voorstelden. In het
heele vertrek was maar één stoel, en die had
slechts drie pooten, zoodat tante nergens
kon gaan zitten.
Oom, die geheel buiten adem geraakt was
van het trappen klimmen, ging kuchend van
de eene schilderij naar de andere en schudde
ontzet het hoofd. Tante bleef hier en daar
radeloos staan, fixeerde de stukken door haar
lorgnet en zocht krampachtig iets te vinden,
wat eenigen lof verdiende. Eindelijk verk-
klaarde zij bij een schilderij met verlicht hart,
dat de lantaarnpaal werkelijk „zeer goed ge
lijkend was" was. Maar toen kon oom zich
niet meer inhouden
„Waarom schildert u toch zulke verschrik
kelijke dingen, jongeman Een lantaarnpaal
is nuttig, dat geef ik toeMaar is hij
mooi? Zijn deze huizen.... deze fabrieken,
deze uitgehongerde koppen mooi De wereld
is al treurig genoeg. De kunst behoeft ons
die ellende nog niet eens voor te schilderen.
De kunst moet de schoonheid uitbeelden 1"
De ongelukkige schilder kneep kramp
achtig de handen samen, stotterde eenige
onsamenhangende woorden en zweeg ten
slotte heelemaal. Wij, kinderen, knepen elkaar
stiekum en konden onzen lach bijna niet in
houden.
„Jongeman," zei oom eindelijk met vader
lijke welwillendheid. „U hebt andere indruk
ken noodig 1 Kom Zondag eens bij ons di-
neeren, dan zal ik u betere dingen laten zien
om te schilderen."
De jonge man dankte verlegen en wij klau
terden de trappen weer af.
„Zeer, zeer interessant," mompelde tante
hoofdschuddend, toen wij weer in het rijtuig
zaten, „en zeer talentvol. Alleen vind ik de
schilderstukken wat eentonig waarom schil
dert hij alles bruin
„Misschien omdat hij geen andere kleuren
heeft 1" lachte oom en leunde in de kussens.
„Je had tenminste wel een schilderij kun
nen koopen 1" meende tante, „ik had zoo'n
medelijden met den armen kerel 1"
„Neen, zulke schilderstukken koop ik
niet, die maken me ziek," antwoordde oom,
ik ben werkelijk naar geworden van al die
armoede, die uitgehongerde gezichten Ver
schrikkelijk zulke schilderijen nog aan de
muren te hangenEn die lantaarnpaal
Waarom voor den drommel, schildert hij
lantaarnpalen? Hoe arm is de phantasie van
dezen zoogenaamden modernen schilder 1"
Den volgenden Zondag verscheen de jonge
man werkelijk aan het diner. Hij droeg een
Zwarte, afgedragen jas, was zeer stijf en zóó
verlegen, dat hij zijn soep met den dessert
lepel at en de madeira over het tafelkleed
goot. Na het derde gerecht tikte oom tegen
26 31/10/31
zijn glas en hield een kleine grappige speech
over de kunst en kunstenaars.
„Iedere kunst maakt het leven schooner,"
zei oom, „maar ook de schoonheid kan niet
zonder de noodige materie leven. Het is mij
een genoegen, de kunst te steunen en daar
om verzoek ik den jongen kunstenaar, die
ons heden met zijn aanwezigheid vereerd
heeft, een klein cadeautje van ons te willen
aannemen."
Bij deze woorden gaf oom Jakow den
bediende een teeken en deze reikte den
jongen schilder op een zilveren schenkblad
een bord, waarop twee gouden io-roebel-
stukken lagen.
Met vuurrood hoofd stond de schilder op,
stotterde iets en wilde het bord niet aan
nemen. Maar Jakow schudde lachend de
goudstukken in zijn zak, waarna de jonge
man onbeholpen ging zitten. Hij zag nu
krijtwit. Er ontstond een pijnlijke stilte.
Direct na het diner nam de schilder met
een stijve buiging afscheid. Jakow, de be
diende, bracht hem in de voorkamer.
Later in den avond hoorde ik hoe het
meisje aan de huishoudster vertelde „Dat
moet wel een groote gek geweest zijn. Hij
heeft Jakow de 20 roebel als fooi gegeven 1"
„Wat een onbeschaamdheid," mopperde
oom den volgenden dag en slingerde de
krant over tafel, toen tante hem de scène
vertelde.
„Dat hij geen groot kunstenaar is, dacht
ik al direct, toen ik zijn vreeselijke schilder
stukken zag. Thans weet ik echter ook, dat
hij een slecht, door en door tactloos mensch
moet zijn, met wien het zeker slecht af zal
loopen."
En zuchtend voegde mijn oom er aan toe
„Ja, een weldoener heeft het niet gemakke
lijk en ondank is het loon voor iedere goede
daad 1"
Bij het aanmaken van de kachel
Aan brandwonden overleden
De echtgenoote van W. de G. te 's Hee
renbroek, is bij het aanmaken van de kachel
in brand geraakt en ernstig gewond naar
het ziekenhuis te Zwolle overgebracht. Hier
is zij aan de gevolgen overleden. Het slacht
offer was moeder van vijf kinderen.
Openen van portieren van auto's
Een tragisch ongeval
De 37-jarige wielrijder P. M. K. reed te
Den Haag uit de Trooststraat op zijn fiets
in de Jan Hendrikstraat, toen plotseling
van een stilstaanden personenauo, welken
hij passeeren moest, het portier aan de
verkeerszijde werd opengeworpen.
De wielrijder moest daardoor plotseling
uitwijken. Hij slipte hierbij op de tramrails,
kwam te vallen en werd aangereden door
een hem achterop-rijdenden vrachtauto.
Door den Geneesk. Dienst werd K. daarop
naar het ziekenhuis aan den Zuidwal ver
voerd, waar hij aan de gevolgen der aan
rijding is overleden. Het lijk is ter be
schikking van de Justitie in beslag genomen,
terwijl door de politie proces-verbaal zai
worden opgemaakt.
Twee vlieg-ongevallen
Geen persoonlijke ongelukken
Vrijdag hadden op het terrein van de
Luchtvaartafdeeling te Soesterberg twee
vliegongevallen plaats, die gelukkig zonder
persoonlijke ongelukken afliepen. Twee
vliegtuigen van het type Fokker C. V., be
mand met officieren, zouden ongeveer ge
lijktijdig landen. Doordat de vliegers te veel
op eikaars vliegtuig letten ten einde onge
lukken te voorkomen, kwam het eerste
vliegtuig in aanraking met een mast van
het electrisch licht, waardoor van dit vlieg
tuig de landing zeer ongelukkig verliep. Het
toestel kwam met het voorste gedeelte op
den grond, waardoor de propeller afbrak,
het landingstoestel verwrongen en een
vleugel beschadigd werd. De officier-vlieger
kwam met den schrik vrij.
Waarschijnlijk doordat de vliegenier van
het tweede vliegtuig dit ongeval zag gebeu
ren, kwam ook zijn toestel niet op de
gewenschte wijze op den grond en werd ook
dit vliegtuig ernstig beschadigd, al is het
in niet zoo erge mate als het eerste.
Gelukkig liep ook dit tweede ongeval zon
der persoonlijke ongelukken af.
Flesschentrekkers aangehouden
Drie arrestaties
In de laatste dagen werd door een acht
tal handelaren van elders bij de recherche
te Eindhoven aangifte gedaan, dat zij aan
een zekeren D., wonende in deze gemeente,
diverse auto-onderdeelen voor een gezamen
lijke waarde van ongeveer 10.000 hadden
afgeleverd en tot de ontdekking waren ge
komen, dat bijna al deze goederen bij D.
waren verdwenen, terwijl hij beweerde de
daarvoor ontvangen gelden op onverklaar
bare wijze te zijn kwijtgeraakt. In verband
hiermede is door de recherche een onder
zoek ingesteld en is D. aangehouden, ver
dacht van flesschentrekkerij en valschheid
in geschrifte, terwijl een zekere V. en
diens zoon, als verdacht van heling, werden
aangehouden.
Door een autobus overreden
Slagersknecht op slag gedood
Zaterdagmorgen omstreeks half twaalf
heeft er in de Stationsstraat te Apeldoorn
een ernstig ongeval plaats gehad, waarbij
de 15-jarige slagersknecht J. H. ten K. het
slachtoffer is geworden.
Deze kwam met zijn fiets aan de hand
uit de poort, welke zich ter zijde van de
slagerij van de Gebr. Polak bevindt met de
bedoeling de straat over te steken. Juist
toen hij zich midden op den weg bevond
kwam van de richting Deventerweg een
autobus aanrijden, bestuurd door W. G. P.,
wonende te Hoog-Soeren.
Niettegenstaande de chauffeur duidelijk
hoorbare signalen gaf bleek een aanrijding
onvermijdelijk, met het treurige gevolg, dat
de jongen tegen den grond werd geslagen,
de bus hem over het lichaam ging en hij
onmiddellijk dood was.
Het lijk werd per ziekenauto naar het
ziekenhuis vervoerd. Het slachtoffer was een
der kostwinners uit een huisgezin van elf
kinderen, waarvan hij de oudste was.
Smokkelwaar aangehouden
Gisternacht omstreeks 12 uur is door een
douanebeambte op den Provincialen weg Ber-
gen-op-Zoom—Hoogerheide, nabij den weg
naar Zeeland, een auto van den heer van W.
uit Amsterdam aangehouden, welke 150 fles-
schen Eeau de Cologne en 15 flesschen Bour
gogne-wijn vervoerde. Tegen den heer v. W.
werd proces-verbaal opgemaakt, terwijl de
smokkelwaar in beslag werd genomen.
Met een mes In de borst gestoken
Te Zeyen (gem. Vries) kregen twee school
jongens twist. Deze liep zoo hoog, dat de
14-jarige R. B. een geopend mes uit zijn zak
trok en daar mede den 10-jarigen K. een
steek in de borst gaf, waardoor een diepe
wond ontstond, die door dokter van den
Berg werd verbonden.
Tegen den jeugdigen dader, die reeds eer
der met een mes heeft gestoken, is proces
verbaal opgemaakt.
Kind overreden en gedood
De automobilist reed door
Zaterdagmiddag werd het 13-jarig meisje
Van den Berg op den Geldropschen weg te
Helmond door een vrachtauto overreden en
gedood. De chauffeur van den auto reed
door. Tot op heden is zijn naam onbekend.
Botsing tusschen twee auto's
Hand verbrijzeld
Op den hoek van den Wassenaarschen
weg en den Floris Grypstraat te Den Haag
had Zondagmiddag 2 uur een botsing plaats
tusschen twee personenauto's, waarbij de
auto, bestuurd door H. P. D. uit de Mee-
zenlaan in Den Haag, omsloeg. D. werd
met een nagenoeg verbrijzelde rechterhand
onder het voertuig uitgehaald ep door den
Eersten Hulpdienst naar het Roode Kruis-
ziekenhuis vervoerd.
De auto, bestuurd door den heer B. J. S.
uit de Van der Vennestraat in Den Haag,
werd licht beschadigd.
Motorijder gewond
Op den hoek van den Schokkerweg en
den West Duinweg te Scheveningen had
Zondagmiddag om 4 uur een botsing plaats
tusschen een personenauto bestuurd door
G. W. van W., uit de Beeklaan in Den Haag
en den motorrijder D. L. V. uit de Van
Beyerenstraat, eveneens in Den Haag. V., die
met zijn motor onder den auto raakte, be
kwam een linkeronderbeenfractuur en werd
doord den Geneeskundigen Dienst naar het
ziekenhuis aan den Zuidwal vervoerd. De
motorfiets was zwaar beschadigd, terwijl de
auto aan de voorzijde geheel ontzet v*is.
Het „Handelsblad" deelt mede, dat na
vijf maanden thans het geheim van de ver-
wdijning van den jongen Engelschman John
Thornburn is opgelost In een nota der Chi-
neesche regeering wordt erkend, dat hij door
Chineesche soldaten is vermoord; er wordt
aan toegevoegd, dat de moordenaars gestraft
zijn.
Thorburn werd 2 Juni te Kwinson, tus
schen Nanking en Sjanghai, gearresteerd door
Chineesche soldaten. Zij hielden hem aan,
omdat hij op regeeringsterrein liep. De En
gelschman zou toen een revolver uit zijn zak
hebben gehaald en twee soldaten hebben
neergeschoten. Woedend over het lot van hun
kameraden overmeesterden en ontwapenden
ed Chineezen den Engelschman. Zij bonden
hem en namen hem per trein mee naar
Soetsjau. Men voerde hem mee door de stra
ten tot naar een plek buiten de stadsmuren.
Daar werd hij zóó mishandeld, dat hij stierf.
Zijn lijk werd door de soldaten verbrand,
toen de verdwijning in Sjanghai ruchtbaar
bleek te zijn geworden.
De soldaten, voor den moord aansprakelijk,
en de officieren van het regiment zijn ge
straft. Aan den kolonel is zijn rang ontnomen
en hij is gevangen gezet.
Indische Dienst
Verlofgangers: (O.-Indië): C. S. H. Göbel,
ass.-res. b. h. Binn. Best., 's-Gravenhage; J.
C Esser, muloonderw., Nijmegen; mr. H.
Bekkering, off. van just, te Medan, Gronin
gen.
Gepensionneerden (O.-Indië): H. Huizinga,
mulo-onderw. b.d. eerste openb. muloschool te
Bandoeng, Amsterdam; A. Overbeeke, wnd.
insp. v. h. Inl. onderw. in het 8ste ressort te
Menado, Overbeek.
In
H0tP-LA'
220. „We kunnen er niet oversprin
gen," meende Platvoet, een der hofjon
kers van den Koning; „we zullen ons dus
te water begeven en over de rivier zwem
men." „Heel goed!" zei Harlekijn, „maar
jij eerst."
221. Platvoet nam een aanloop en....
viel halverwege de rivier met z'n hoofd
voorover in het water. Harlekijn sprong
hem direct na, kwam op de platvoeten
van den hofjonker terecht en bereikte
met een tweeden sprong den oever.
222. „Lieve hemel!" riep Platvoet, „hoe
heb je dat klaar gespeeld?" „Ja, dat
blijft het geheim der goden," lachte
Harlekijn.
