Binnenlandsch Nieuws
DE GRAPJAS HARLEKIJN!
VAN DEN
LANGS
DONKERE PADEN
l^fTOH
DE OPPOSITIE IN DE S.D.A.P.
ZUIDERZEERAAD
CRISISMAATREGELEN
DE CONTIGENTEERINGSWET
Oprichting Comité van Actie
R. K. VREDESBEWEGING
GEZANT IN TSJECHO-
SLOWAKIJE
Jhr. Mr. H. M. van Haersma
de With zal worden benoemd
GEZANT VAN KETWICH
VERSCHUUR
JAARWEDDEN BURGEMEES
TERS, SECRETARISSEN EN
ONTVANGERS
Tijdelijke korting in Friesland?
NATIONAAL CRISIS-COMITÉ
RADIO-NIEUWS
DE WERELD OP EEN
TWEESPRONG
Harlekijn brengt den papegaai van den koning terug
Een noodzakelijke verbetering
H. M. DE KONINGIN
ONZE OOST
,ST. IGNATIUS'
DE INDISCHE FASCISTEN
ADVERTEEREN
DOET VERKOOPEN
vervol'
»De Socialist" blijft bestaan tot na
het Congres
In het gebouw voor Kunsten en Weten
schappen te Utrecht is Zondag een landelijk
eongies gehouden van werkers van het
linksch-socialistiseh weekblad „De Socia
list". De bijeenkomst werd bijgewoond docr
ongeveer 50 personen uit alle deelen van
ons land.
Het eerst kwam in bespreking de vraag
at „De Socialist" moest worden opgeheven
en samenwerking gezocht met de groep
Schmidt-de Kadt. De heer J. Suikerman
leidde dit onderwerp ln.
Hij betoogde, dat er tusschen de links
socialisten en de reformistische leiders der
S.D.A.P. een breede kloof gaapte, die niet
Is te overbruggen. Discussie met de meer
derheid in de partij is niet mogelijk. Er
hebben besprekingen plaats gehad met de
heeren Schmidt en de Kadt, om tot samen
werking ts geraken en op verschillende pun
ten is overeenstemming verkregen. Echter
niet over de redactiebezetting van de „Fak
kel", het orgaan van die groep.
Een groot aantal sprekers voerde hierna
het woord en zonder onderscheid oefenden
allen felle critiek op de leiding der Partij
en Vakbeweging.
Tijdens het debat werden twee moties in
gediend, één door de heeren Adams en
Fierlier, waarin de opheffing van „De So
cialist" werd voorgesteld, en door den heer
v. d. Steen, „De Socialist" te laten voort
bestaan tot na het congres der S.DA.P. en
daarna een positieve beslissing te nemen.
Het standpunt ten aanzien van de door
het Partijbestuur der S.DA.P. voorgestelde
maatregelen tegen de oppositie, werd inge
leid door den heer C. de Bruin.
Inleider zei, dat de heeren Albarda en
Matthijsen geen socialistische politiek meer
voeren, zij werken aan het behoud van het
kapitalisme. De arbeiders worden door de
moderne leiders verraden en daar passen
wij voor.
De Minderheid nit de Partij gezet?
Besloten were, geen definitief standpunt te
bepalen, maar na htt Paaschcongres der
B.DAF. weer bij elkander te komen om den
toestand onder de oogen te zien. Algemeen
was de meening, dat de minderheid uit de
partij zal worden gezet, want men zal niet
aan den elsch voldoen bet blad op te bef
fen.
In de huishoudelijke zitting werd de motie
van de heeren Adams en Fierlier verworpen,
de motie- v. d. Steen werd aangenomen,
onder voorbehoud, dat op de conferentie van
de groep Schmidt-de Kadt, die op 21 Febr.
as. te Amersfoort zal worden gehouden, een
bespreking over eventueele samenwerking
met die groep toch zal kunnen worden ge
houden en eventueel een andere beslissing
onder de oogen kan worden gezien.
Als leden van de redactie van „De So
cialist" werden gekozen de heeren Suiker-
man, Buwalda en v. d. Steen.
abnormale stijging van den invoer, welke de
December-statistiek demonstreert, terwijl tot
nu toe, behoudens voor den invoer van
vleesch, geen enkele contingenteeringsmaat-
regel is genomen.
Algemeen was men van oordeel, dat ten
deze de contingenteeringscommissie geener-
lel verwijt treft, integendeel werd de ijver,
waarmede deze commissie zich van haar
taak kwijt, in hooge mate gewaardeerd.
Uit de vergadering bleek, dat men in de
kringen der belanghebbenden ook ernstig
verontrust is door de toenemende activiteit
van het departement van Buitenlandsche
Zaken, welke zich nog onlangs gedemon
streerd heeft in de afsluiting van het be
kende protocol met België.
Men was van meening, dat door deze en
soortgelijke overeenkomsten de door de
volksvertegenwoordiging gewenschte uitvoe
ring van de crisis-invoerwet ernstig wordt
bedreigd.
Uit de op de vergadering vertegenwoor
digde bedrijfstakken, met name de ijzergie
terijen, band- en veterindustrie, wollen stof-
fen-industrie, katoen- en linnen-industrie,
tapijt- en cocos-industrie, kleeding-industrie,
jute-industrie, tricotage-industrie, schoen
industrie, kistenfabrieken, aardewerk- glas-
en porcelein-industrie, tegelfabrieken, elec-
trische apparaten-industrie, hout-industrie,
katoenen- en wollen daken-industrie enz.,
werd een comité benoemd, waarvan de pu
blicatie der samenstelling zeer binnenkort
kan worden tegemoet gezien.
Het secretariaat van het comité werd op
gedragen aan mr. H. A. J. H. Fransas, Lan
ge Voorhout 19, te 's-Gravenhage, telefoon
117270.
Aan dr. H. J. Lovink, lid van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal, te Alphen san
den Rijn, is op zijn verzoek eervol ontslag
verleend als lid van den Zuiderzeeraad.
Gemeld wordt:
Maandag kwamen te 's-Gravenhage ver
tegenwoordigers van verschillende industrie
takken, die door den abnormalen invoer
van buitenlandsche goederen in hun bestaan
bedreigd worden, bijeen, teneinde te over
wegen wat er zou kunnen geschieden ter
bespoediging van toepassing der maatrege
len, in de Contingenteeringswet voorzien.
De vergadering was verontrust door de
Prinses Juliana vraagt inlichtingen
H.K.H. Prinses Juliana heeft Maandagmid
dag 4 uur den heer Jurrema, directeur van
den Dienst voor Maatschappelijk Hulpbetoon
te Amsterdam ontvangen, die Haar inlich
tingen verstrekte over de verschillende maat
regelen, te Amsterdam genomen en nog in
voorbereiding bij het ook aldaar opgerichte
plaatselijk Crisis-Comité.
Met hetzelfde doel zal de Prinses Woens
dag a.s. des n.m. 4 uur mr. Van Walsen,
directeur van den Rotterdamschen Dienst
voor Maatschappelijk Hulpbetoon, ontvan
gen.
In ons blad van Donderdag jJ. maakten
wij melding van een rede, die de luitenant
kolonel van den generalen staf J. J. G. Ba
ron van Voorst tot Voorst te Nijmegen heeft
gehouden voor den R. K. Vredesbond. Het
lijkt ons niet overbodig nog even op te mer
ken, dat hetgeen daaronder werd vermeld
over het geval-Kors, niet behoort bij de rede
van baron van Voorst, maar dat dit is be
handeld op een na-vergadering.
Baron van Voorst gaf in zijn belangrijke
lezing een inzicht in de moeilijkheden, die
de komende ontwapeningsconferentie zal te
overwinnen hebben, maar wees tevens op
de positieve mogelijkheden, die een krach
tige samenwerking der volkeren zal kunnen
bereiken.
Eerlang is de benoeming te verwachten
van jhr. mr. H. M. van Haersma de With
tot gezant in Tsjecho-Slowakije.
De heer Van Haersma de With werd 15
Juni 1884 te Utrecht geboren, hij studeerde
aan de universiteit aldaar en promoveerde
in 1909 als doctor in de rechtswetenschap
lp 1910 werd hij geplaatst aan het ministe
rie van Buitenlandsche Zaken en ving hij
zijn diplomatische loopbaan aan als gezant
schapsattaché te Weenen.
Achtereenvolgens was hij daarna gezant
schapssecretaris te St. Petersburg, zaakge
lastigde te Boekarest en gezantschapssecre
taris te Weenen.
Vervolgens werd hij secretaris van den mi- j
nister van Buitenlandsche Zaken, jhr. mr.
dr. H. A. van Karnebeek, en woonde ais
zoodanig met den minister de conferentie
bij, welke in 1919 te darijs voor den Op
persten Raad van de Geallieerde-Geassoci
eerde mogendheden over de Belgische kwes
tie gehouden werd, alsmede de eerste Vol
kenbondsvergadering en de Vlootconferentie
te Washington.
Daarna was hij gezantschapsraad te Ko
penhagen en zaakgelastigde in Noorwegen
en gezant in Portugal.
Op zijn verzoek werd hij in Juli 1930 ter
beschikking gesteld en vestigde hij zich met
terwoon te Nijkerk.
Ten vorigen jare heeft hij zich in buiten
gewone missie naar Etiopië begeven, ten
einde aldaar H. M. de Koningin te verte
genwoordigen bij de kroning van den Negus
van Abessinië.
Jhr. mr. Van Haersma de With is Kamer
heer in buiten gewonen dienst van H. M. de
Koningin, nij ia ridder in de Orde van den
Nederl. Leeuw, officier in de orde van Oran-
js-Nassau, ridder in de Kroonorde van Bel
gië, commandeur in de Kroonorde van Roe
menië en in de St. Olafsorde van Noorwegen.
Bij Kening Boris
De koning van Bulgarije heeft den nieuw-
bencemden Nederlandschen gezant Van Ket-
wich Verschuur in audiëntie ontvangen bij
gelegenheid van de overhandiging van diens
geloofsbrieven.
Gedeputeerde Staten van Friesland heb
ben het oordeel van de gemeenteraden in
die provincie gevraagd over een tijdelijke
korting, welke Gedep. Staten op de jaarwed
den van de burgemeesters, secretarissen en
ontvangers wenschen toe te passen. Deze
korting zal gelden voor een tijdvak van drie
jaar, ingaande 1 Maart 1932, en komt ook
verder overeen met de regeling, welke ten
aanzien van de rijksambtenaren is getroffen.
In de afgeloopen week is door het Natio
naal Crisis-Comité ontvangen 17.093.78. Het
totaal bedrag der ontvangsten bedraagt
thans 425.905.58.
WOENSDAG, 27 JANUARI 1932.
HUIZEN. 298 M. UitsL NCRV-Uitzending.
8.00 Schriftlezing. 8.159.45 Gramofoonpl.
10.00 NCRV-Dameskoor. 10.30 Ziekendienst.
11.00 Harmoniespel door M. F. Jurjaanz.
Mevr. D. v. Neerden-Ongers (sopraan). 12.00
Gramofoonpl. 12.30 Concert. Mevr. C. v. Ra-
venswaay-Möllenkamp (zang), H. Hermann
(viool), H. v. d. Horst Jr. icello) en Mevr.
R. A. v. d. Horst-Bleekerode (piano).2.00Gra
mofoonpl. 2.30 Chr. Lectuur. 3.00 Concert
Hendriks Trio (viool-cello-piano). 4.304.45
Gramofoonpl. 5.00 Kinderuurtje. 6.00 Voor
de landbouwers. 7..00 Causerie over Bolsje
wisme. 7.45 Ned. Chr. Persbureau. 8.00 Van
uit het Concertgebouw AmsterdamUitzend-
avond v. d. Korpsen v. d. Bijz. Vrijw. Land
storm. Msn.v. Koninkl. Marinekapel o.l.v.
Leistikow en Tamboers en Pijpers der Mari
niers. Sprekers o.a. mr. Th. Heemskerk. Ca.
9.15 Vaz Dias. 10.3011.30 Gramofoonpl.
HILVERSUM. 1875 M. 6.45—7.00 en 7.30—
7.45 Gymnastiekles. 8.00 Gramofoonpl. 12.00
1.45 VARA-septet o.l.v. Is. Eyl en Gramo
foonpl. 3.00 Cello-recital door H. C. Praag
(piano Joh. Jong). 4.30 Gramofoonpl. 6.00
Onderwijsfonds Binnenvaart. 6.30 R. V. U.
Lezing door L. J. Jordaan. 7.00 Concert
VARA-orkest o.l.v. H. de Groot. O.a. Ouvert.
„Kroondiamanten", Auber. 8.15 Vanuit het
Muzieklyceum, Amsterdam: Concert onder
auspiciën v. d. Nederl. Vereen, voor Heden-
daagsche Muziek.. Mjn.v. Solisten en afge
wisseld door Gramofoonpl. O.a. Trio (piano
viool-cello), Turina en Cembalo-concert, M.
de Falla. 9.20 Vervolg concert (Hedend. mu
ziek). 9.45 Vervolg concert VARA-orkest. O.a.
Suite „Four ways", Coates. 10..30 Vaz Dias.
10.45 Vervolg concert. O.a. Hört und staunt,
potp., Dostal. 11.30 Gramofoonpl.
DAVENTRY. 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein, berichten en lezing. 12.20
Northern Studio-orkest. 1.35—2.35 Orgelcon
cert G. D. Cunningham. 2.45 Voor scholen.
3.50 Sted. Orkest van Bournemouth o. 1. v.
Dan Godfrey. Friedrich Wührer (piano).
0.a. 2de Symphonie in D, Brahms. 5.05 Or
gelconcert Reginald New. 5.35 Kinderuur
6.20 Berichten. 6.50 Liszt-recital door M.
Reeve. 7.10 Causerie. 7.25 landb.praatje. 7.50
Lezing. 8.20 Toespraak door den Prins van
Wales ten bate van de Crisis-Slachtoffers.
8.50 Radio-Militair-orkest. O.a. Suite „Les
deux pigeons", Messager. 9.35 Berichten. 9.5u
BBC Symphonie-orkest, Nationaal koor, Igor
Strawtnsky (plano), o.l.v. Emest Ansermet.
O.a. Symphonie des Psaumes, Strawinsky
(koor en orkest). 10.40 Berichten. 10.45 Cau
serie. 11.0012.00 Roy Fox en zijn Band.
PARIJS „RADIO-PARIS". 1725 M. 8.05:
12.50; 1.25 Gramofoonpl. 9,05 Radio-tooneel.
(Comédie franchise) o.l.v. M. Valmy-Baysse.
LANGENBERG. 473 M. 6.25—7.20 Orkest
concert. 11.20 Gramofoonpl. 12.251.50. Con
cert oJ.v. Eysoldt. 4.20—5.20 Concert o.l.v.
Eysoldt. 7.50 Groote Mis in c-moll van Mo
zart Kamerkoor en orkest v. d. Werag m.m.v.
solisten oJ.v. Zimmermann. Hierna tot 11.20
Avondconcert o.Lv. Wolf.
KALUNDBORG. 1153 M.. 1190—1.20 Strijk-
concert uit Rest. Wivex. 2.204.20 Carl Ry-
dahls orkest. 7.208.05 Poolsch concert o.l.v.
Gröndahl. .8.359.05 Strijkconcert o.l.v.
Gröndahl. O.a. Concerto grosso F-dur, Vival
di. 9.4010.20 Gade-concert, door solisten
(viool-cello-zang-piano). O.a. Novelettes Op.
29. 10.2011.50 Dansmuziek uit Restaurant
„Nimb" o.l.v. Jens Warny.
ROME. 441 M. 7.20 Gramofoonplaten. 8.20
Uitzending van een opera.
ZEESEN. 1635 M. 790 „Musi", 40 minuten
origineele volkskunst. (M.m.v. instrumentale
en vocale solisten). 8.00 Concert voor piano
en orkest van Sonia Gramatté door de com
poniste en het Berlijnsch Symphonie-orkest
0.1.v. dr. E. Kunwald. 8.30 Mozart-concert o.
1. v. Theodor Blumer. M.m.v. het Leipziger
Symphonie-orkest en solisten (viool en vio
la). 9.30 Lezing en berichten, en hierna tot
11.50 Dansmuziek door Ludwig Rüth en zijn
orkest.
BRUSSEL. 508,5 en 338,2 M. 508,5 M.:
5.20 Gramofoonpl. 8.20 Concert. Orkest en
soliisten. 338,2 M.: 5.20 Gramofoonpl. 8.20
Concert. 9.05 Lezing. 990 Vervolg concert
„Daar heb je den papegaai van
S zyne Majesteit!" riep Harlekijn; „hoe
kan ik hem te pakken krijgen?" Toeval ig
S «tond daar ook de zoon van den timmer -
j man met een grooten pot vol lijm.
Harlekijn dacht een oogenblik na.
„Niets gemakkelijker dan dat," lachte nij.
Hij besmeerde den hoepel van den jongen
vol met lijm en hing hem daarna aan een
boomtak. De papegaai ging direct m den
hoepel zitten; de lijm begon te werken
en
Zegevierend bracht Harlekijn den
weggevlogen Lorre bij den Koning.
„Het is een kunststuk, dat je me daar
geleverd hebt," prees Zijne Majesteit.
„We zullen er voor zorgen, dat hij met
meer weg vliegt."
In het hoofdartikel „De Wereld op een
Tweesprong" in ons nummer van Zaterdag
j.l„ wordt vermeld: ons land met zijn
defensie-begrooting van 175 millioen, 22.—,
hetgeen iets meer is dan het gemiddelde voor
alle landen, dat 21.— bedraagt."
Een onzer Kamerleden vestigt er onze aan
dacht op, dat zooals onze lezers waar
schijnlijk reeds hebben begrepen onze
defensie-begrooting geen 175 millioen be
loopt, doch voor 1932 is vastgesteld op
96.492.309 gulden.
Het verschil is zeer beduidend, en stelt onze
defensielasten niet op 22 maar op rond
12 gulden per hoofd der bevolking. Hierbij
zijn dan nog inbegrepen, de kosten voor de
pensioenen, voor het loodswezen, de beton
ning enz., welke laatste geen militaire uit
gaven zijn. Niet alleen hebben wi) een klein
leger, maar relatief ook lage defensie-kosten.
H. M. de Koningin heeft Maandagavond
in het Gebouw voor Kunsten en Weten
schappen de uitvoering van „Die Haghe-
Sanghers" bijgewoond.
De laatste sigaret
T77T
Over een uitgestrekt, kaal veld, met vaal.
geelachtig gras bedekt, raasde een Novém-
berstor De schrille tonen -ener kerkklok
klonken in de verte, nu eens lang uitgerekt,
dan weer kort afgebroken, al naarmate de
windvlagen ze voortzweepten of tegen
hielden.
De zwarte, geteerde barakken der Oosten-
rijksche infanterie stonden in het matte,
grijze herfstlicht aan den rand der vlakte
als een lange rij reusachtige doodkisten.
Vlak bij het kamp hadden twee compag
nieën carré gemaakt, en in 't midden ston
den vier jonge boeren, een paar schild
wachten, een geestelijke en eenige officieren
en de commandant las met luider stem
iets voor van een vel papier, dat in den
wind wapperde.
Het was tegen het einde van het jaar 1878,
dus kort na de bezetting van Bosnië door
Oostenrijk, en de vier boerenjongens waren
door den krijgsraad tot dèn kogel veroor
deeld.
Er was namelijk een ossenhuid gestolen
en de vier boeren waren als de daders ge
vangen genomen. Of, en waarom zij net
hadden gedaan, of het toeval, slechtheid oi
domheid geweest was, ja, wie zou dat uit
maken, en wie vraagt daarnaar in den oor
log? De krijgsraad maakt niet veel omslag.
De commandant las hun dus voor, dat ze
zeer strafbaar hadden gehandeld, dat ze
misdadigers waren, bijgevolg ter dood waren
veroordeeld. Dit alles was in volkomen cor
recte taal geschreven, hier en daar ver
mengd met ambtsuitdrukkingen en kanse
larij-zinnen; het grootste gedeelte ging in
den wind verloren, en van de rest begrepen
de beschuldigden niets.
Hulpeloos keken ze om zich heen. Het
waren krachtige, slanke mannen met knap
pe, donkere gezichten; de jongste der vier
had ternauwernood wat dons op de boven
lip. Hun losse, dunne kleeren fladderden
om hun gespierde gestalten en van onder de
los om het hoofd gewonden doeken kwam
het zwarte haar te voorschijn. Het waren
kinderen van het gebergte, onbekend met de
wereld, en ze stonden daar als wilde veu
lens of als jonge wolven uit hun bergen die
plotseling uit de woeste natuur in gevan
genschap zijn overgebracht.
Een verlegen glimlach speelde om hun
verwonder^ geopende monden. Waarom
heeft men hen toch gevangen genomen?
Waarom heeft men hen hier gebracht? Die
ossenhuid? Bah!
De geestelijke kwam tot hen: „Hebben
jullie het begrepen, kinderen?"
Een flauw besef van den ernst van hun
toestand begon in hen op te komen. De
glimlach verdween, en ze drongen zich dicht
tegen elkaar aan, als een kudde schapen,
wanneer de slachter op hen toetreedt.
Schouder aan schouder stonden ze daar in
een halven cirkel, en hun groote zwarte
oogen zwierven met een treffende uitdruK-
king van angst en hulpeloosheid van den
een naar den ander. Ze fluisterden zacht
met elkaar.
„Jozo, jij bent de oudric, vraag het toch
nog eens."
Jozo kwam een schrede vooruit, glimlachte
weer, zoodat al z'n mooie, witte tanden te
zien waren, nam beleefd z'n hoofddoek al
en vrceg:
„Heer, neem me niet kwalijk, wat gebeurt
er toch met ons?"
Men haalde half ongeduldig, half mede
lijdend de schouders op.
„Jullie worden dood geschoten."
Ze glimlachten weer alle vier, ongeloovlg.
verlegen, terwijl langzaam, heel langzaam,
alle kleur uit hun gelaat verdween.
Ze werden opgesteld: vier k vijf schre
den van elkaar. Achter hen maakte de af-
deeling een zijdelingsche beweging, om uit
het bereik der schoten te komen. Toen stel
den zich zes man op voor elk der boeren,
waarvan drie met geladen geweer.
Ont-we~-"*jk ston ze daar, de armen
slap langs het lijf, het hoofd een weinig
achterover. De schitterende zwarte oogen
waren onafgewend gevestigd op de monden
der op hen gerichte geweren.
Niemand dacht er aan, hen te blinddoe*
ken of hun handen te binden. Misschien na
men er ook geen tijd voor. In ieder ge?*1
stonden ze doodstil.
De commandant ging een weinig ter zij"®,
zoodat de veroordeelden hem niet konden
zien, en was op het punt het teeken „vuur^
te geven. Alsof zijn instinct hem had S°"
waarschuwd, slaakte de oudste der vier op
dit oogenblik een jammerenden, korten
kreet en in z'n oogen kwam een schittering-
te voorschijn geroepen door een plotseling
gevoel van doodsangst. Een rilling doorliep
z'n geheele lichaam. Smeekend strekte hij u®
handen uit.
Er trad iemand op hem toe.
„Wil Je soms nog iets hebben?"
Zoekend dwaalden z'n oogen rond. O,
heerlijke, ruime, vrije veldmaar daar*
voor een muur van zwaar gewapende man*
nen. Of hij nog iets wilde hebben? Ja, wa»
zou hij willen?
Buiten het carré stond een cavalerist ee°
sigaret te draaien.
Op hem bleven Jozo's oogen rusten.
„Een sigaret", zei hij op een zonderlM*
gen, heeschen toon.
Men bracht hem een tabaksdoos. Werk"
tuiglijk nam hij er zooveel tabak uit als he?
smalle stukje papier maar kon bevatten e®
begon langzaam, langzaam te draaien.
De drie anderen keken hem aan. Twe®
hunner namen hun hoofddoek af en sloeg®0
een kruis.
De derde, de Jongste, liet zonder van hou
ding te veranderen, het hoofd op de borst
zinken en begon met gebroken stem e®°
eentonig lied te zingen:
„Wie zal mijn schapen weiden? Wie z®1
mijn vurig ros drenken? Wie zal mijn moe
der in haar harteleed troosten? Wie zal mü°
ouden vader ondersteunen? ajao, ajao! Nooit
zal ik meer op het zachte boschpad wan*
aelen; nooit meer mijn zwaard zwaaien tege°
de roovers! Nooit irr— thuis hout op bet
vuur werpen! ajao, ajao! Alles blijft, be
lucht, het licht, het water, maar ik niet:
word begraven In de zwarte aarde! ajao>
ajao!"
De hui'ende storm verdoofde de doffe
klanken van dezen geïmproviseerden lijk*
zang.
Jozo's sigaret werd al korter en korter!
het ging verschrikkelijk gauw. Toen hij den
lucifer had afgestreken en den eersten trek
had gedaan, doorstroomde nieuw leven z'°
aderen. En nuHij staarde over de hoof'
den der soldaten héén naar de smalle, goud
kleurige strepen aan dén horizon. Verdord®
bladeren, gras en verwelkte bloemen werde°
ln dollen dans doo'- den wind voortgejaagd-
Het was zóó koud en guur, de zon -chee°
zóó flauw, de grond, waarop z'n bloote voe
ten stonden, was zoo ijzig koud, de mensche°
waren zoo wreed en hard.
Z'n lippen werden bitter, maar toch deed
hij nog een treknog een.... hij brand
de z'n vingers en z'n mond. Een iaa.Vi1®
trek, toen wierp hij het stompje op het gra®
Een dun, blauwachtig rookzuiitje steeg ®r
uit op.
Jozo wendde z'n oogen er niet van af'
Achter hem liet de commandant z'n opg®»
heven sabel zinken en een salvo klonk do®r
de lucht. De vier boeren vielen op de°
grond.
Maar Jozo viel slechts op z'n knieën-
Slechts twee van de drie schoten hadde°
hem in de borst getroffen, waaruit een don
kere bloedstroom vloeide. Het sterke, ge'
spierde lichaam bewoog zich stuiptrekkend-
Langzaam richtte hij zich weer op, de wil°
geopende oogen nog steeds gericht cp net
glimmende sigarettenstompje en onwille
keurig strékte hij de handen er naar uit--'
„Korporaal!" riep de commandant, „geel
hem het genadeschot."
De korporaal trad uit het gejid, legde aan-
en schoot Jozo's voorhoofd werd plotseling
met bloed bedekt, en hij viel achterover
een door een Jager in net hart gevroft'®0
dier.
En het sigarettenstompje gloeide nog.
Voortzetting algemeene
vergadering
BANDOENG, 25 Jan. (Aneta). De Jaarlijk-
sche algemeene vergadering van „St. Igna
tius" werd voortgezet. Aangenomen werd een
voorstel van de adspiranten-afdeeling Ban
doeng om een verzoekschrift in te dienen om
de kaderschcol te Nijmegen te sluiten en de
aanname van niet-aanbevolen militairen stop
te zetten.
Bij de bestuursverkiezingen werden tot
voorzitter verkozen de heer De Rooy, tot se
cretaris de heer Van Hezik, tot penning
meester de heer Peters, en de heeren Krook,
Lirb en Appelman tot commissarissen. B®*
sloten werd dat de volgende vergadering w®*
derom te Bandoeng zal worden gehouden.
De vlootaalmoezenier en de beide lege?"
aalmoezeniers spraken een toepasselii*
woord.
BATAVIA, 23 Jan. (Aneta) De Fascisten-
organisatie alhier besloot tot samenwerking
met den Bandoengschen Fascistcn-Bondj
waarna gezamenlijk een afdeeling Ned.-10^
dië zal worden gevormd van het Nede'*
landsch Verbond van Nationalisten.
[Naar het Engelsch door J. Scheepens
15
Lady Murray nam haar nicht onder han
den, dien avond, toen zij zich ter ruste be
gaven. De dienstbode was heengezonden,
haar slaapkamers kwamen op elkaar uit, en
er was dus een goede gelegenheid, om de be
risping toe te dienen.
Het was niet mooi van Je, om Jim dat
zoo maar botweg te vertellen en nog wel
in tegenwoordigheid van Sophia Maliory!
Welnu, wat heeft Sophia daar nu mee
te maken? vroeg Carina, terwijl zij met een
energiek gebaar de korte haren achterover
borstelde.
Het was natuurlijk voor Jim een teleur
stelling, dat je hem dit niet eer verteld had.
Ik kan niet inzien, welk belang hij
<Uarbij gehad zou hebben, sprak Carina ver
moeid.
integendeel groot belang. Je moet toch
zelf bemerkt hebben, dat hij wanhopig ver
liefd op je is. En dan iemand midden onder
een diner voor zoo'n ontzettend moeilijk
dilemma te stellen!
U kimt zich niet voorstellen, met hoe
veel pleizier ik Sophia's gelaat heb bestu
deerd! zei Carina, zonder het minste berouw
te toonen. Maar Mr. Maliory gedroeg zich
daarentegen als "n echte gentleman- Vindt
ge niet, tante?
Lady Murray was wanhopig. Ja, na
tuurlijk, je moet de beste kans, die je nog
ooit sal worden gegeven, maar ver, ver van
je afwerpen!
Kom, lieve tante Nora, wees nu niet
knorrig op me, zei Carina, terwijl zü op lady
Murray toetrad en haar een zoen gaf. U
moet me goed begrijpen. Indien hij me naar
mijn godsdienst had gevraagd, zou ik het
hem natuurlijk reeds eer gezegd hebben. Maar
voor mensehen, die nog betrekkelijk vreem
den zijn tegenover elkaar, is godsdienst niet
een onderwerp, waarover men den heelen
dag spreekt. U weet zelf, hoe jammer ik het
vind, wanneer ik 's Zondags de H- Mis niet
kan bijwonenHij heeft zich schitterend
door deze moeilijke situatie heengeslagen,
Ik geloof, dat je absoluut harteloos
bent. zei Nora Murray. Maar in haar oogen
verzachtte de uitdrukking, terwijl zij staarde
op het jonge, beminnelijke gelaat van haar
nicht.
Dat weet; u toqh wel beter, lieve tante,
sprak Carina, terwijl zi) deze nogmaals om
helsde. Maar misschien heb ik wel wat veel
aan Mary gegeven. En die heeft het nu niet
meer noodig. Ik moet m'n liefde maar weer
opnieuw laten groeien, als het mogelijk is.
Haar gelaat glansde; er was geen zweem
van overgevoeligheid in de hartelijke woor
den. Lady Murray, verteederd, neeg het hoofd
en omhelsde haar.
Ik geloof niet, dat je half beseft, welk
een concessie Jim voor je doet. Een man.
die elke vrouw had kunnen kiezen! Lady
Chiltern heeft reeds jaren gepoogd, hem op
haar oudste dochter te doen verlieven.
Ik had wel gewild, dat hi) een ander
had uitgezocht, sprak Carina. U weet het,
ik gevoel mij niet op m'n plaats naaBt hem,
en dit weet Mr. Maliory zelf ook. Maar u
moet niet denken, dat ik daarom niet van
hem houd en hem hoogacht, want dat doe
ik. Ik zou slechts willen, dat hij niet zoo
vreeselijk oud was, en geen zoon had, die
zoo groot is als ik zelf.
Kom, als dat alles is —1 zei lady Mur
ray, als met de hand die kleinigheden weg
wuivend. Het wordt hoog tijd, dat jij iemand
hebt, waarop je steunen kunt, kindlief.
Goeden nacht!
Zij omhelsden elkaar en begaven zich ter
ruste,
Kio-kslag half negen was Carina dien mor
gen beneden, na, a}s naar gewoonte, op haar
eigen kamer ontbeten te hebben, een ge
woonte, welke intusschen reeds door Sophia
was veroordeeld als een van die vasteland-
sche luiheden, waarover deze zich echter
troostte met de gedachte, dat Jim daar
spoedig genoeg een eind aan zou weten te
maken, indien hij haar tot vrouw nam.
ZIJ was in 't wit gekleed, en toen Jim een
paar minuten later verscheen, keek hij naar
haar met klaarblijkelijke voldoening.
Ik zal u zelf naar de stad rijden. Ik
heb den chauffeur vrviaf gegeven.
O. dat vind Ik aardig van u, antwoord
de Carina.
Wilt ge naast me plaats nemen, bij het
stuur? Er is bijna geen wind.
Zij gleden tusschen de hooge lindeboo-
men door, welke zich aan weerszijden der
halfronde oprijlaan verhieven, het breede
ijzeren hek uit en dan, tusschen dq heuvels
door, zasen zij weldra in de verte Untown
liggen, tusschen hen en de zee, badend in
het zilveren waas van den nevel. Aan den
verren horizon donkerde vaag de blauwe
lijn van het Kanaal, Boven hun hoofden
zong een leeuwerik zijn lofzang aan den
Schepper.
Ik zal met u de H. Mis bijwonen, sprak
Maliory onverwachts. Ik ben nog nimmer
in een katholieke kerk geweest, en ik vrees,
dat ik wei slecht op de hoogte ben van een
en ander, Maar ik zou u gaarnq willen ver
gezellen,
Dat is zeer aardig van u, sprak Carina.
Zli dacht: Hij gedraagt zich als 'n echte
gentleman, juist zooals tante Nora het me
heeft voorspeld.
Zij reden zwijgend voort. Op 'n gegeven
moment wees Jim op een klein dorpje, ver
scholen achter en der Sussex-heuvels.Dat
is Middieford, waar mijn zuster woont, zei
hij, Ik heb daar een huis voor haar gekocht.
Een lief, aardig landhuisje. Zelf zou ik er
niet willen wonen-
Hebt u dan heel uw Jeven in Linfold
gewoond? vroeg zij.
Indeidaad! sprak Jim. Mijn vader
stierf in het jaar, dat ik trouwde en sinds
dien ben ik er da eigenaar van. Peter werd
er geboren.
Hij zweeg voor 'n oogenblik en ging dan
voort, terwijl Carina zag, dat het hem
moeite kostte: Indien ik zalf het u niet zeg,
zal een ander het doen; maar ik heb niet
steeds in goede harmonie met m'n vrouw
geleefd. Zi) was ziek en zenuwachtig. Het
was mijn schuld vee! mijn schuld althans
ik was niet geduldig genoeg....
Carina sprak zacht, toen zij antwoordde;
Ik geloof, dat er altijd wel oogenblikken
zijn in het leven, waarop wij ons zelf ver
wijten, r.iet lief genoeg te zijn geweest je
gens degenen, die ons voorgingen in den
dood,
Niet lief genoeg! Het gebeurde dikwijls
genoeg, dat ik volstrekt niet lief was, in
tegendeel: zei Jim ronduit, terwijl op zijn
rustig gelaat 'n harde trek zich teekende.
O, dat doet mij leed voor u, -- ik
weet zoo goed, wat men gevoelt. Soms zou
men zooveel hebben kunnen doen, en doet
men niets. Maar daarover moqt men niet ai
te lang napeinzen. Wanneer een fout een
maal is beleden met berouw en vergeven.
is het beter voor de ziel er niet meer
te denkei., behalve misschien om het »e
rouw nóg eens opnieuw te verwekken.
Ik heb aitijd gedacht, dat de biecht
ziel verwennen moet, zei Jim.
Carina zweeg. Het was nu niet 't momerl
om bet li. Sacrament der biecht te besp?®'
ken. Lnmers, het was er nu eenmaal,
maakte een punt uit van haar geloofsoV®1
tuiging; men moc-st nu eenmaal biecht?1'
en wijl Carina een eenvoudig geloof
had zij zichzelf nimmer afgevraagd, of
Biecht voor- of nadee.'en bezat, en beko®
merde zij zich ook niet over de natuurW1*
schaamte, aan de belijdenis der zonde
bonden. Men biechtte..., en daarmee a1»"
loopen. ft
U denkt zulks, omdat u het nooit he?
ondervonden, sprak zij ten slotte, maar
licht valt het niet aitijd. Het kan
zwaar vallen!
Jim Maliory vertraagde den gang van d'y'
motor, Zi, waren alleen op den weg, w®d0,
zich als een lang wit lint voor hen {tf
De korenvelden vormden als een %aaI\\
zee, aan den einder scherp afstekend t®"
den blauwen heme),
Zijt gü van gevoelen dat gÜ
protestant zoudt kunnen huwen? vroeg
opeens.
(Wordt
