IDE GRAPJAS HARLEKIJN! VAN DEN iHETOH LANGS D0NNERE PADEN "^§5^3 TWEEDE BLAD DINSDAG 26 JANUARI 1932 BLADZIJDE i PROVINCIAAL NIEUWS „DE VIERBOND" STILLE OMGANG ADVERTEEREN DOET VERKOOPEN INVOER VAN VLEESCH UIT HET BUITENLAND WESTFRIESCHE BOND VAN VRACHTLIEDEN DE RIJP Harlekijn brenèt den papeèaai van den koninè teruè RADIO-NIEUWS HOORN AKERSLOOT De laatste sigaret ▼▼Tr WOGNUM Naar het Engelsch door J. Scheepens 15 •*- Integendeel groot belang. Je moet toch „De Vierbond" vergaderde Zaterdagnamid dag met bet bestuur van „De Koophandel" in het Landbouwhuis te Alkmaar. Vertegenwoordigd zijn de veilingen te: Broek op Langendijk: door de heeren P. Slot A.Pz., S. de Boer, C. Spaans Jz. en Jb. Duif; Noordscharwoudedoor de heeren J. Oot- Jers, J Kliffen, A. Swager en P. Kostelijk; Warmenhuizen: door de heeren P. Slot, W. Gutker, L. Doekes, K. Molenaar en P. Klant; Obdam: door den heer H. Bakker. Het bestuur van „De Koophandel" is ver tegenwoordigd door de heeren C. Wagenaar Kz., J Kramer en N. de Nijs. Daar de vergadering is uitgeschreven op Initiatief van de Centrale Veilingsvereeni- ging „Warmenhuizen en Omstreken" fun geert de heer P. Slot te Warmenhuizen als Voorzitter. De voorzitter heet alle aanwezigen welkom en opent de vergadering met enkele inlei dende woorden. Aan de orde is het eerste punt, dat de Veilingsvereeniging „Warmenhuizen en Om streken" in bespreking wenscht te brengen nj.: Het tegenwoordige verkoopsysteem ten opzichte van de gewone witte kool. De C. V. V. „W O." acht den tegenwoor- digen toestand, n.l. dat de zuurkoolfabrikan ten zich grootendeels van de benoodigde wit te kool voorzien, door het afsluiten van con tracten met verbouwers buiten de eigenlijke koolstreek zoowel voor de leden van „De Vierbond" als voor de zuurkoolfabrikanten ongewenscht en wil door overleg met laatst genoemden tot eene betere regeling zien te komen, hetzij doordat de zuurkoolfabrikan ten overeenkomen geen contracten meer af te sluiten, hetzij dat ook aan de tuinbouwers behoorende tot „De Vierbond" wordt toege staan witte kool op contract te verkoopen. Voorzitter licht dit punt uitvoerig toe. Uit de daarop volgende discussie blijkt spoedig, dat het als uitgesloten moet worden beschouwd, dat de zuurkoolfabrikanten over eenkomen geen contracten meer af te sluiten. Voorzitter stelt thans de vraag of de vei lingen aan hare leden moeten toestaan con tracten voor den verbouw van witte kool af te sluiten. Allen zijn van oordeel, dat het contrac teeren wel niet het gewenschte verkoop systeem is, maar als de fabrikanten er niet buiten kunnen, zal het noodgedwongen aan de leden moeten worden toegestaan. Daardoor zal worden bevorderd, dat weer meer witte kool zal worden verbouwd, hetgeen tenge volge zal hebben, dat minder bewaarkool zal Worden uitgezet hetgeen onder de tegen woordige omstandigheden ook gewenscht is en dat buiten de eigenlijke koolstreek minder witte kool zal worden verbouwd. In principe wordt besloten het contrac teeren toe te staan. In de eerstvolgende be stuursvergaderingen van de leden van „De Vierbond" zal worden voorgesteld het con tracteeren toe te staan, op conditie, dat over het betaalkantoor betaald word. De contracten moeten vöör 15 Juni aan het betrokken betaalkantoor worden overge legd. Onderhandsche verkoop en vermomde onderhandsche verkoop nè, 15 Juni zal wor den beboet. De heer C. Wagenaar Kz. geeft de bestu ren in overweging ook de teelt van slaboonen witte pronkboonen en van late aardappelen te bevorderen. Indien de aanvoer van boonen grooter wordt, zullen de fabrieken zeker ook den inmaak daarvan uitbreiden. Ook late aardappelen voor export kunnen elk jaar zeer goed afzetgebied vinden. Bij verschillende leden vindt dit groote in stemming. Allen zijn het er over eens, dat de cultuur veel te eenzijdig is en het ge wenscht is het risico meer te verdeelen. Ook het laten keuren van vroege aard appelen is aan te bevelen. Verschillende huishoudelijke zaken worden nog besproken, waarna de voorzitter de ver gadering sluit. Zaterdagavond hielden de besturen van de H. Sacramentsvereenigingen te Zaandam, 't Kalf Wormer en Wormerveer, een gecom bineerde vergadering in het R. K. Vereeni- gingsgebouw te Wormerveer. De voorzitter van den Vriendenkring ter eere van het H. Sacrament de heer N. J. Th. Tlatthijsen, opende de vergadering met den christelijken groet en heette de talrijk opgekomen be stuursleden van harte welkom. Hij deelde mede, dat volgens ingekomen bericht de Stille Omgang gehouden wordt op Zondag 6 en Zondag 13 Maart. Voor de Zaansche vereenigingen zal de Stille Omgang plaats hebben op Zondag 13 Maart a.s. Na zeer aangename besprekingen werd door de besturen goedgevonden de volgende punten aan de goedkeuring der diverse or ganisaties voor te stellen: De H. Mis voor de Zaansche pelgrims zal plaats hebben in de St. Dominicuskerk aan het Spui te 5% uur, terwijl een van de Eerw. geestelijken uit Zaandam met de bedevaartgangers mede- gaat en na afloop van den Stillen Omgang de H. Mis opdraagt. De zangers uit de on derscheidene parochiën gaan naar het zang koor, waar onder leiding van den heer F. J. Sicking weder een H. Mis zal gezongen wor den. De pelgrims uit de Zaansche plaatsen zullen op elkander wachten op Zondag 13 Maart des morgens te 4 uur bij de St. Do minicuskerk, om dan gezamenlijk den Stil len Omgang te doen. Toegang tot de St. Dominicuskerk wordt slechts verleend op vertoon van kaarten, die echter niet aan de kerk maar bij de besturen der aangesloten vereenigingen verkrijgbaar zijn. Volgens voorloopige opgave wordt op deelname van 825 mannen gerekend, nJ. 400 uit Zaandam, 100 van 't Kalf, 150 uit Wormerveer en 175 uit Wormer. De voorste twee banken van het middenschip in de kerk worden gereserveerd voor de besturen, de controleurs en collec tanten van de gecombineerde vereenigingen, terwijl de Zaandammers rechts en de overi ge pelgrims links in de kerk plaats nemen. De heer Stevens uit Koog a. d. Zaan deel de mede, dat de Zeereerw. heer pastoor van de nieuwe parochie Koog-Zaandijk er zich mee vereenigen kon ,dat dit jaar zijn paro chianen nog medegaan met de vereenigin gen, waarmede zij in vorige jaren den Stil len Omgang medemaakten. Aan het einde der vergadering dankte de voorzitter alle aanwezigen voor de aange name wijze waarop de vergadering de aan gelegenheden had behandeld en hoopte dat de organisatie ook dit jaar wedér zóó zou zün, dat de Stille Omgang een groot succes zou worden. Hierna werd de vergadering met den christelijken groet gesloten. Het bestuur van de Vereeniglng tot Ont wikkeling van den Landbouw in Hollands Noorderkwartier heeft zich telegrafisch tot den Minister van Arbeid, Handel en Nijver heid gewend met het dringende verzoek om ten spoedigste over te gaan tot contingen- teering van invoer van vleesch uit het bui tenland. Door den steeds grooteren invoer van vleesch is de toestand voor de veehouders noodlottig en onhoudbaar geworden, waar voor een dringend beroep op medewerking tot verbetering door contingenteering nood zakelijk is. In zijn openingswoord herinnerde de Voorzitter van bovengenoemden Bond, die jj. Zondag te Hoorn vergaderde, nog eens aan het verleden jaar gevierde 20-jarig be- staansfeest en besprak in 't kort de vraag stukken, die op deze vergadering aan de orde zouden komen, zooals pogingen om te komen tot verlaging der Wegenbelasting, die ook drukt op de vrachtrijdersbedrijven. De rekening van den Penningmeester werd goedgekeurd op de volgende bedragen. Batig saldo 1930 1303.10, ontvangsten 755.50, uitgaven 1158.85, zoodat nog in kas was 899.75. Het jaarverslag van den secretaris zette ook al in op pessimistischen toon. Het ledental is eenigszins gedaald, allereerst door den slechten tijd en ook door een zeker wantrouwen jagens het bestuur in de kwes tie tot wijziging der standplaats. Van de bestuursmededeelingen vermelden we, dat wegens de vele gevallen van mis bruik, de bestuurstelefoon niet meer gratis beschikbaar zal zijn voor intercommunale gesprekken. De voorzitter moest onderschrijven een klacht van den Grossiersbond in verband met de berekende vrachtprijzen. Vervolgens leidde de voorzitter in het punt: Concessie-aanvragen voor nieuwe vrachtdiensten. In een breedvoerig betoog zette de heer Meure uiteen, dat hij niet zoo hoog loopt met dit idee. Spr. vermoedt, dat de drang uitgaat van Spoor- en Tram wegen, die op deze manier gevaarlijke con currenten willen wezen. De vergadering is van oordeel, dat men zich niet op dezen weg moet begeven. De heer Meure deelde nog mede, dat in de actie inzake verlaging der Wegenbelas ting een farmeele fout was geslopen. De kwastie zal echter opnieuw aanhangig wor den gemaakt. De besprekingen om te komen tot ver plichte verzekering tegen wettelijke aan sprakelijkheid leidden nog niet tot de be slissing in verband ook al met de moeilijk heden voor een Collectief Contract. Een idee van den heer Koomen om de instelling „Naastenliefde", die bij de tuin ders bestaat, ook in te voeren bij de vracht- lieden stuitte op practische bezwaren. Bij de rondvraag pleitte de heer Jb. Blok ker voor een actie om de niet-leden 50) te bewegen ook tot den Bond toe te treden. Gemeenteraad Vrijdag vergaderde de raad dezer gemeente onder voorzitterschap van den heer C. A. van Staveren. De voorzitter zegt bij de opening dezer eerste vergadering in 1932 geen iange speech te zullen houden, doch hoopte, dat ieder lid, zonder uitzondering, m 1932 zijn taak zal begrijpen en de belangen van de gemeente naar beste kunnen en weten zal behartigen. Belangrijk en vele zullen de beslissingen zijn, welke u in 1932 worden voorgelegd, al dus de voorzitter. De eerste belangrijke beslissing wordt van u in deze eerste vergadering reeds ge vraagd door het benoemen van een secre taris. Belangrijk vooral, omdat, met het oog op deze slechte tijdsomstandigheden, een zui nig beheer der gemeente-financiën geboden is. Nadat de beste wonschen voor 1932 waren uitgesproken, werd de instructie van den secretaris der gemeente behandeld. Er werden eenige wijzigingen in de in structie aangebracht, waaronder deze, dat de secretaris voor het publiek op het ge meentehuis is te spreken van 9 uur v.m. tot 1 uur n.m., terwijl de secretaris der ge meente ook in de gemeente moet wonen. Dan werd aan de orde gesteld de benoe ming van een secretaris. Alvorens daartoe over te gaan. ging de raad op voorstel van den voorzitter in co- mité. Na her-opening maakte de voorzitter b» kend, dat B. en W. aanbevelen de heeren J. Dalenbérg, ambtenaar ter gemeente secretarie te Warmenhuizen als no. 1 en W Bakker, ambtenaar ter gemeente-secre tarie te Bobeldijk—Berkhout als no. 2. Benoemd werd no. 1 van de voordracht, de heer J. Dalenberg, met 5 st., tegen 2 st. op den heer W. Bakker. De voorzitter feliciteerde den raad met deze benoeming. De heer De Boer bracht verslag uit om trent zijn bevindingen in een onderzoek om een ander terrein voor de voetbalsport te huren dan den Meelzak, waartoe in de vorige vergadering opdracht is gegeven; mede ook in verband met de gedane toe zegging vgn B. en W., wel een leening voor de Algemeene Voetbalvereeniging te willen sluiten. Spr. is in het huren van een ter rein niet geslaagd en acht den Meelzak nog de geschikste plaats. Na eenige besprekingen werd het voor- stel-De Boer afgewezen. „Daar heb je den papegaai van Zijne Majesteit!" riep Harlekijn; „hoe kan ik hem te pakken krijgen?" Toevallig stond daar ook de zoon van den timmer man met een grooten pot vol lijm. Harlekijn dacht een oogenblik na. „Niets gemakkelijker dan dat," lachte hij. Hij besmeerde den hoepel van den jongen vol met lijm en hing hem daarna aan een boomtak. De papegaai ging direct in den hoepel zitten; de lijm begon te werken Zegevierend bracht Harlekijn den weggevlogen Lorre bij den Koning. „Het is een kunststuk, dat je me daar geleverd hebt," prees Zijne Majesteit. „We zullen er voor zorgen, dat hij met meer weg vliegt." WOENSDAG, 27 JANUARI 1932. HUIZEN. 298 M. Uitsl. NCRV-Uitzending. 8.00 Schriftlezing. 8.159.45 Gramofoonpl. 10.00 NCRV-Dameskoor. 10.30 Ziekendienst. 11.00 Harmoniespel door M. F. Jurjaanz. Mevr. D. v. Neerden-Ongers (sopraan). 12.00 Gramofoonpl. 12.30 Concert. Mevr. C. v. Ra- venswaay-Möllenkamp (zang), H. Hermann (viool), H. v. d. Horst Jr. (cello) en Mevr. R. A. v. d. Horst-Bleekerode (piano). 2.00 Gra mofoonpl. 2.30 Chr. Lectuur. 3.00 Concert Hendriks Trio (viool-cello-piano). 4.304.45 Gramofoonpl. 5.00 Kinderuurtje. 6.00 Voor de landbouwers. 7..00 Causerie over Bolsje wisme. 7.45 Ned. Chr. Persbureau. 8.00 Van uit het Concertgebouw Amsterdam: Uitzend- avond v. d. Korpsen v. d. Bijz. Vrijw. Land storm. M.m.v. Koninkl. Marinekapel o.l.v. Leistikow en Tamboers en Pijpers der Mari niers. Sprekers o.a. mr. Th. Heemskerk. Ca. 9.15 Vaz Dias. 10.30—11.30 Gramofoonpl. HILVERSUM. 1875 M. 6.45—7.00 en 7.30— 7.45 Gymnastiekles. 8.00 Gramofoonpl. 12.00 —1:45 VARA-septet o.l.v. Is. Eyl en Gramo foonpl. 3.00 Cello-recital door H. C. Praag (piano Joh. Jong). 4.30 Gramofoonpl. 6.00 Onderwijsfonds Binnenvaart. 6.30 R. V. U. Lezing door L. J. Jordaan. 7.00 Concert VARA-orkest o.l.v. H. de Groot. O.a. Ouvert. „Kroondiamanten", Auber. 8.15 Vanuit het Muzieklyceum, Amsterdam: Concert onder auspiciën v. d. Nederl. Vereen, voor Heden- daagsche Muziek.. M.m.v. Solisten en afge wisseld door Gramofoonpl. O.a. Trio (piano viool-cello), Turina en Cembalo-concert, M. de Falla. 9.20 Vervolg concert (Hedend. mu ziek). 9.45 Vervolg concert VARA-orkest. O.a. Suite „Four ways", Coates. 10..30 Vaz Dias. 10.45 Vervolg concert. O.a. Hort und staunt, poto., Dostal. 11.30 Gramofoonpl. DAVENTRY. 1554 M. 10.35 Morgenwijding. 10.50 Tijdsein, berichten en lezing. 12.20 Northern Studio-orkest. 1.35—2.35 Orgelcon cert G. D. Cunningham. 2.45 Voor scholen. 3.50 Sted. Orkest van Bournemouth o. 1. v. Dan Godfrey. Friedrich Wührer (piano). O.a. 2de Symphonie in D, Brahms. 5.05 Or gelconcert Reginald New. 5.35 Kinderuur 6.20 Berichten. 6.50 Liszt-recital door M. Reeve. 7.10 Causerie. 7.25 Iandb.praatje. 7.50 Lezing. 8.20 Toespraak door den Prins van Wales ten bate van de Crisis-Slachtoffers. 8.50 Radio-Militair-orkest. O.a. Suite „Les deux pigeons", Messager. 9.35 Berichten. 9.50 BBC Symphonie-orkest, Nationaal koor, Igor Strawinsky (piano), o.l.v. Ernest Ansermet. O.a. Symphonie des Psaumes, Strawinsky (koor en orkest). 10.40 Berichten. 10.45 Cau serie. 11.00—12.00 Roy Fox en zijn Band. PARIJS „RADIO-PARIS". 1725 M. 8.05' 12.50; 1.25 Gramofoonpl. 9.05 Radio-tooneel. (Comédie francaise) o.l.v. M. Valmy-Baysse. LANGENBERG. 473 M. 6.25—7.20 Orkest- concert. 11.20 Gramofoonpl. 12.251.50. Con cert o.l.v. Eysoldt. 4.205.20 Concert o.l.v. Eysoldt. 7.50 Groote Mis in c-moll van Mo zart Kamerkoor en orkest v. d. Werag m.m.v. solisten o.l.v. Zimmermann. Hierna tot 11.20 Avondconcert o.l.v. Wolf. KALUNDBORG. 1153 M.. 11.20—1.20 Strijk- concert uit Rest. Wivex. 2.204.20 Carl Ry- dahls orkest. 7.208.05 Poolsch concert o.l.v. Gröndahl. .8.35—9.05 Strijkconcert o.l.v. Gröndahl. O.a. Concerto grosso F-dur, Vival di. 9.4010.20 Gade-concert, door solisten (viool-cello-zang-piano). O.a. Novelettes Op. 29. 10.20—11.50 Dansmuziek uit Restaurant „Nimb" o.l.v. Jens Warny. ROME. 441 M. 7.20 Gramofoonplaten. 8.20 Uitzending van een opera. ZEESEN. 1635 M. 7.20 „Musi", 40 minuten origineele volkskunst. (M.m.v. instrumentale en vocale solisten). 8.00 Concert voor piano en orkest van Sonia Gramatté door de com poniste en het Berlijnsch Symphonie-orkest 0.1.v. dr. E. Kunwald. 8.30 Mozart-concert o. 1. v. Theodor Blumer. M.m.v. het Leipziger Symphonie-orkest en solisten (viool en vio la,). 9.30 Lezing en berichten, en hierna tot 11.50 Dansmuziek door Ludwig Rüth en zijn orkest. BRUSSEL. 508,5 en 338,2 M. 508,5 M.: 5.20 Gramofoonpl. 8.20 Concert. Orkest en soliisten. 338,2 M.: 5.20 Gramofoonpl. 8.20 Concert. 9.05 Lezing. 9.20 Vervolg concert Vervolgens vroeg de heer De Boer een tweetal lantaarns te plaatsen. Eén aan het einde van het Zuideinde, voor de brug van de woning van S. v. d. Heiden en één op het Oudelandschdijkje. B. en W. zullen een onderzoek instellen. Hierna sluiting. Door den mist. Zondagavond omstreeks 9 y, uur reed de koopman A. Ossen te Schel linkhout met zijn vracht-auto op den Schel- linkhouterdijk, toen hü plotseling in 'n mist bank geraakte, met het gevolg, dat hij met zijn auto tegen het langs den dijk staande hek reed. De auto werd vrij ernstig be schadigd en het hek gedeeltelijk vernield. Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor. Crisis-Comité Alhier is opgericht een plaatselijk Crisis-Comité, waarin zitting hebben genomen G. J. J. van den Heuvel, burgemeester, voorzitter; Dr. R. A. van der Laan, pastoor I. Wils; M. Groot en J. van 't Hof Sr. wethouders, W. Schermerhorn. P. van Duin. secretaris-penningmeester; C. Aafjes en P. Schouten. Per circulaire zal het comité zich tot de ingezetenen wenden, terwijl in beginsel be sloten werd om een geldinzameling te hou den door aanbieding van inteekenüjsten. Bovendien wordt overwogen, een verloting te organiseeren. Voetbal De uitslagen zijn: Meervogels I Zeevogels II 31M. V. asp.U. S. V. asp. 2—1; St. Jan II—M. V. II 0—1. over een uitgestrekt, kaal veld, met vaal, geelachtig gras bedekt, raasde een Novem- berstor De schrille tonen ener kerkklok klonken in de verte, nu eens lang uitgerekt, dan weer kort afgebroken, al naarmate de windvlagen ze voortzweepten of tegen hielden. De zwarte, geteerde barakken der Oosten- rijksche infanterie stonden in het matte, grijze herfstlicht aan den rand der vlakte als een lange rij reusachtige doodkisten. Vlak bij het kamp hadden twee compag nieën carré gemaakt, en in 't midden ston den vier jonge boeren, een paar schild wachten, een geestelijke en eenige officieren en de commandant las met luider stem iets voor van een vel papier, dat in den wind wapperde. Het was tegen het einde van het jaar 1878, dus kort na de bezetting van Bosnië door Oostenrijk, en de vier boerenjongens waren door den krijgsraad tot den kogel veroor deeld. Er was namelijk een ossenhuid gestolen en de vier boeren waren als de daders ge vangen genomen. Of, en waarom zij het Madden gedaan, of het toeval, slechtheid ol domheid geweest was, ja, wie zou dat uit maken, en wie vraagt daarnaar in den oor log? De krijgsraad maakt niet veel omslag. De commandant las hun dus voor, dat ze zeer strafbaar hadden gehandeld, dat ze misdadigers waren, bijgevolg ter dood waren veroordeeld. Dit alles was in volkomen cor recte taal geschreven, hier en daar ver mengd met ambtsuitdrukkingen en kanse larij-zinnen; het grootste gedeelte ging in den wind verloren, en van de rest begrepen de beschuldigden niets. Hulpeloos keken ze om zich heen. Het waren krachtige, slanke mannen met knap pe, donkere gezichten; de jongste der vier had ternauwernood wat dons op de boven lip. Hun losse, dunne kleeren fladderden om hun gespierde gestalten en van onder de los om het hoofd gewonden doeken kwam het zwarte haar te voorschijn. Het waren kinderen van het gebergte, onbekend met de wereld, en ze stonden daar als wilde veu lens of als jonge wolven uit hun bergen die plotseling uit de woeste natuur in gevan genschap zijn overgebracht. Een verlegen glimlach speelde om hun verwonderd geopende monden. Waarom heeft men hen toch gevangen genomen? Waarom heeft men hen hier gebracht? Die ossenhuid? Bah! De geestelijke kwam tot hen: „Hebben jullie het begrepen, kinderen?" Een flauw besef van den ernst van hun toestand begon in hen op te komen. De glimlach verdween, en ze drongen zich dicht tegen elkaar aan, als een kudde schapen, wanneer de slachter op hen toetreedt. Schouder aan schouder stonden ze daar in een halven cirkel, en hun groote zwarte oogen zwierven met een treffende uitdruk king van angst en hulpeloosheid van den een naar den ander. Ze fluisterden zacht met elkaar. „Jozo, jij bent de oudste, vraag het toch nog eens." Jozo kwam een schrede vooruit, glimlachte weer, zoodat al z'n mooie, witte tanden te zien waren, nam beleefd z'n hoofddoek af en vroeg: „Heer, neem me njet kwalijk, wat gebeurt er toch met ons?" Men haalde half ongeduldig, half mede lijdend de schouders op. „Jullie worden dood geschoten." Ze glimlachten weer alle vier, ongeloovig. verlegen, terwijl langzaam, heel langzaam, alle kleur uit hun gelaat verdween. Ze werden opgesteld: vier vijf schre den van elkaar. Achter hen maakte de af- deeling een zijdelingsche beweging, om uit het bereik der schoten te komen. Toen stel den zich zes man op voor elk der boeren, waarvan drie met geladen geweer. Ontiwe ~,ijk stonze daar, de armen slap langs het lijf, het hoofd een weinig achterover. De schitterende zwarte oogen waren onafgewend gevestigd op de monden der op hen gerichte geweren. Niemand dacht er aan, hen te blinddoe ken of hun handen te binden. Misschien had men er ook geen tijd voor. In ieder geval stonden ze doodstil. De commandant ging een weinig ter zijde, zoodat de veroordeelden hem niet konden zien, en was op het punt het teeken „vuur" te geven. Alsof zijn instinct hem had ge waarschuwd, slaakte de oudste der .vier op dit oogenblik een jammerenden, korten kreet en in z'n oogen kwam een schittering, te voorschijn geroepen door een plotseling gevoel van doodsangst. Een rilling doorliep z'n geheele lichaam. Smeekend strekte hij de handen uit. Er trad iemand op hem toe. „Wil je soms nog iets hebben?" Zoekend dwaalden z'n oogen rond. O, dat heerlijke, ruime, vrije veldmaar daar voor een muur van zwaar gewapende man nen. Of hij nog iets wilde hebben? Ja, wat zou hij willen?..,. Buiten het carré stond een cavalerist een sigaret te draaien. Op hem bleven Jozo's oogen rusten. „Een sigaret", zei hij op een zonderlin gen, heeschen toon. Men bracht hem een tabaksdoos. Werk tuiglijk nam hij er zooveel tabak uit als het smalle stukje papier maar kon bevatten en begon langzaam, langzaam te draaien. De drie anderen keken hem aan. Twee hunner namen hun hoofddoek af en sloegen een kruis. De derde, de jongste, liet zonder van hou ding te veranderen, het hoofd op de borst zinken en begon met gebroken stem een eentonig lied te zingen: „Wie zal mijn schapen weiden? Wie zal mijn vurig ros drenken? Wie zal mijn moe der in haar harteleed troosten? Wie zal mijn ouden vader ondersteunen? ajao, ajao! Nooit zal ik meer op het zachte boschpad wan delen; nooit meer mijn zwaard zwaaien tegen de roovers! Nooit m~- thuis hout op het vuur werpen! ajao, ajao! Alles blijft, de lucht, het licht, het water, maar ik niet: ik word begraven in de zwarte aarde! ajao, ajao!" De hui'ende storm verdoofde de doffe klanken van dezen geïmproviseerden lijk- zang. Jozo's sigaret werd al korter en korter; het ging verschrikkelijk gauw. Toen hij den lucifer had afgestreken en den eersten trek had gedaan, doorstroomde nieuw leven z'n aderen. En nuHij staarde over de hoof den der soldaten heen naar de smalle, goud kleurige strepen aan den horizon. Verdorde bladeren, gras en verwelkte bloemen werden in dollen dans doo' den wind voortgejaagd. Het was zóó koud en guur, de zon scheen zóó flauw, de grond, waarop z'n bloote voe ten stonden, was zoo ijzig koud, de menschen waren zoo wreed en hard. Z'n lippen werden bitter, maar toch deed hij nog een trek.... nog eenhij brand de z'n vingers en z'n mond. Een laatste trek, toen wierp hij het stompje op het gras. Een dun, blauwachtig rookzuiltje steeg er uit op. Jozo wendde z'n oogen er niet van af. Achter hem liet de commandant z'n opge heven sabel zinken en een salvo klonk door de lucht. De vier boeren vielen op den grond. Maar Jozo viel slechts op z'n knieën. Slechts twee van de drie schoten hadden hem in de borst getroffen, waaruit een don kere bloedstroom vloeide. Het sterke, ge spierde lichaam bewoog zich stuiptrekkend. Langzaam richtte hij zich weer op, de wijd geopende oogen nog steeds gericht cp het glimmende sigarettenstompje en onwille keurig strekte hij de handen er naar uit... „Korporaal!" riep de commandant, „geef hem het genadeschot." De korporaal trad uit het gelid, legde aan, en schoot. Jozo's voorhoofd werd plotseling met bloed bedekt, en hij viel achterover als een door een jager in net hart getroffen dier. En het sigarettenstompje gloeide nog. Om 2.30 stellen beide elftallen zich onder leiding van den scheidsrechter Hollenberg op. M. V. verliest den toss en gaat tegen wind spelen. Z.V. is direct in den aanval en wanneer 5 minuten gespeeld zijn, weet de linksbuiten uit een voorzet van rechts on houdbaar in te kogelen, 01. Met dezen stand gaat de rust in. Na de rust is M.V. iets in de meerderheid en gaat de strijd meer gelijk op en neer. De voorhoede is niet doortastend genoeg. M. V. wijzigt haar elftal, en als na een aanval de back van Z. V. in het beruchte gebied hands maakt, scoort de midvoor het gelijkmakende punt, 11. Direct daarna onderneemt M. V. een aan val en uit een voorzet van links weet de rechtsbinnen onhoudbaar te doelpunten, 21. Kort daarna kreeg M. V. weer een corner te nemen, de rechtsbuiten plaatst hem mooi voor, maar de linkshalf van Z.V. is iets onfortuinlijk met zijn kopwerk en de bal komt in eigen doel terecht, 31. Z. V. onderneemt nog verschillende aan vallen, doch de achterhoede van M. V. weet van geen wijken en het einde van dezen slecht gespeelden wedstrijd komt met 3—1 voor M. V. AUTO-ONGELUK Zondagmiddag overkwam den heer G. Bankras, alhier, met een luxe-auto een ongeluk dat gelukkig geen ernstige gevolgen heeft gehad. Door het springen van een voorband bleef hij het stuur niet meer mees ter en geraakte tegen een langs den weg staanden jongen boom, die juist zooveei tegenstand bood dat de auto niet geheel, doch alleen met de voorwielen in het wa ter terecht kwam. De inzittenden bekwamen geen letsel. Later in den middag werd de auto na veel moeite op den weg gehaald. Het bleek dat deze geen ernstige beschadi ging had opgeloopen. Lady Murray nam haar nicht onder han den, dien avond, toen zij zich ter ruste be- Saven. De dienstbode was heengezonden, haar slaapkamers kwamen op elkaar uit, en was dus een goede gelegenheid, om de be eping toe te dienen. Het was niet mooi van je, om Jim dat z°o maar botweg te vertellen en nog wel 'h tegenwoordigheid van Sophia Mallory! Welnu, wat heeft Sophia daar nu mee te maken? vroeg Carina, terwijl zij met een energiek gebaar de korte haren achterover borstei«. Het was natuurlijk voor Jim een teleur stelling, dat je hem dit niet eer verteld had Ik kan niet inzien, welk belang hij baarbij gehad zou hebben, sprak Carina ver foeid. zelf bemerkt hebben, dat hij wanhopig ver liefd op je is. En dan iemand midden onder een diner voor zoo'n ontzettend moeilijk dilemma te stellen! U kunt zich niet voorstellen, met hoe veel pleizier ik Sophia's gelaat heb bestu deerd! zei Carina, zonder het minste berouw te toonen. Maar Mr. Mallory gedroeg zich daarentegen als 'n echte gentleman. Vindt ge niet, tante? Lady Murray was wanhopig. Ja, na tuurlijk, je moet de beste kans, die je nog ooit zal worden gegeven, maar ver, ver van je afwerpen! Kom, lieve tante Nora, wees nu niet knorrig op me, zei Carina, terwijl zij op lady Murray toetrad en haar een zoen gaf. U moet me goed begrijpen. Indien hij me naar mijn godsdienst had gevraagd, zou ik het hem natuurlijk reeds eer gezegd hebben. Maar voor menschen, die nog betrekkelijk vreem den zijn tegenover elkaar, is godsdienst niet een onderwerp, waarover men den heelen dag spreekt. U weet zelf, hoe jammer ik het vind, wanneer ik 's Zondags de H. Mis niet kan bijwonen.... Hij heeft zich schitterend door deze moeilijke situatie hëengeslagen. Ik geloof, dat je absoluut harteloos bent, zei Nora Murray. Maar in haar oogen verzachtte de uitdrukking,, terwijl zij staarde op het jonge, beminnelijke gelaat van haar nicht. Dat weet u toch wel beter, lieve tante, sprak Carina, terwijl zij deze nogmaals om helsde. Maar misschien heb U; wei wat veel aan Mary gegeven. En die heeft het nu niet meer noodig. Ik moet m'n liefde maar weer opnieuw laten groeien, als het mogelijk is. Haar gelaat glansde; er was geen zweem van overgevoeligheid in de hartelijke woor den. Lady Murray, verteederd, neeg het hoofd en omhelsde haar. Ik geloof niet, dat je half beseft, welk een concessie Jim voor je doet. Een man, die elke vrouw had kunnen kiezen! Lady Chiltern heeft reeds jaren gepoogd, hem op haar oudste dochter te doen verlieven. Ik had wel gewild, dat hij een ander had uitgezocht, sprak Carina. U weet het, ik gevoel mij niet op m'n plaats naast hem, en dit weet Mr. Mallory zelf ook. Maar u moet niet denken, dat ik daarom niet van hem houd en hem hoogacht, want dat doe ik. Ik zou slechts willen, dat hij niet zoo vreeselijk oud was, en geen zoon had, die zoo groot is als ik zelf. Kom, als dat alles is zei lady Mur ray, als met de hand die kleinigheden weg wuivend. Het wordt hoog tijd, dat jij iemand hebt, waarop je steunen kunt, kindlief Goeden nacht! Zij omheisden elkaar en begaven zich ter ruste. Klokslag half negen was Carina dien mor gen beneden, na, als naar gewoonte, op haar eigen kamer ontbeten te hebben, een ge woonte, welke intusschen reeds door Sophia was veroordeeld als een van die vasteland- sche luiheden, waarover deze zich echter troostte met de gedachte, dat Jim daar spoedig genoeg een eind aan zou weten te maken, indien hij haar tot vrouw nam. Zij was in 't wit gekleed, en toen Jim een paar minuten later verscheen, keek hij naar haar met klaarblijkelijke voldoening. Ik zal u zelf naar de stad rijden. Ik heb den chauffeur vrijaf gegeven. O, dat vind ik aardig van u, antwoord de Carina. Wilt ge naast me plaats nemen, bij het stuur? Er is bijna geen wind. Zij gleden tusschen de hooge lindeboo- men door, welke zich aan weerszijden der halfronde oprijlaan verhieven, het breede ijzeren hek uit en dan, tusschen de heuvels door, zagen zij weldra in de verte Lintown liggen, tusschen hen en de zee, badend in het zilveren waas van den nevel. Aan den verren horizon donkerde vaag de blauwe lijn van het Kanaal. Boven hun hoofden zong een leeuwerik zijn lofzang aan den Schepper. Ik zal met u de H. Mis bijwonen, sprak Mallory onverwachts. Ik ben nog nimmer in een katholieke kerk geweest, en ik vrees, dat ik wei slecht op de hoogte ben van een en ander. Maar ik zou u gaarne willen ver gezellen. Dat is zeer aardig van u, sprak Carina. Zii dacht: Hü gedraagt zich als 'n echte gentleman, juist zooals tante Nora het me heeft voorspeld. Zij reden zwijgend voort. Op 'n gegeven moment wees Jim op een klein dorpje, ver scholen achter en der Sussex-heuvels. Dat is Middleford, waar mijn zuster woont, zei hü- Ik heb daar een huis voor haar gekocht. Een lief, aardig landhuisje. Zelf zou ik er niet willen wonen. Hebt u dan heel uw leven in Linfold gewoond? vroeg zü- Indeidaad! sprak Jim. Mün vader stierf in het jaar, dat ik trouwde en sinds dien ben ik er de eigenaar van. Peter werd er geboren. Hij zweeg voor 'n oogenblik en ging dan voort, terwül Carina zag, dat het hem moeite kostte: Indien ik zeT het u niet zeg, zal een ander het doen; maar ik heb niet steeds in goede harmonie met m'n vrouw geleefd. Zü was ziek en zenuwachtig. Het was mijn schuld veel mün schuld althans ik was niet geduldig genoeg Carina sprak zacht, toen zij antwoordde' Ik geloof, dat er altüd wel oogenblikken zijn in het leven, waarop wij ons zelf ver- wüten, niet lief genoeg te zün geweest je gens degenen, die ons voorgingen in den dood. Niet lief genoeg! Het gebeurde dikwijls genoeg, dat ik volstrekt niet lief was, in tegendeel: zei Jim ronduit, terwül op zijn rustig gelaat 'n harde trek zich teekende. O, dat doet mü leed voor u, ik weet zoo goed. wat men gevoelt. Soms zou men zooveel hebben kunnen doen. en loet men niets. Maar daarover moet men niet al te lang napeinzen. Wanneer een fout een maal is beleden met berouw en vergeven, is het beter voor de ziel er niet meer aan te denkei., behalve misschien om het be rouw nog eens opnieuw te verwekken. Ik heb altüd gedacht, dat de biecht de ziel verwennen moet, zei Jim. Carina zweeg. Het was nu niet 't moment, om het K. Sacrament der biecht te bespre ken. Immers, het was er nu eenmaal, het maakte een punt uit van haar geloofsover tuiging; men moest nu eenmaal biechten, en wül Carina een eenvoudig geloof bezat, had zü zichzelf nimmer afgevraagd, of de Biecht voor- of nadeelen bezat, en bekom merde zij zich ook niet over de natuurlijke schaamte, aan de belüdenis der zonde ver bonden. Men biechtteen daarmee afge- loopen. U denkt zulks, omdat u het nooit heeft ondervonden, sprak zü ten slotte, maar zoo licht valt het niet altijd. Het kan soms zwaar vallen! Jim Mallory vertraagde den gang van den motor. Zü waren alleen op den weg, welke zich als een lang wit lint voor hen afrolde. De korenvelden vormden als een gouden zee, aan den einder scherp afstekend tegen den blauwen hemel. Zijt gü van gevoelen dat gij een protestant zoudt kunnen huwen? vroeg Jim opeens. (Wordt vervolgd), O

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1932 | | pagina 5