IDE GRAPJAS HARLEKIJN!
HET
VAN DEN
LANGS
DONKERE PADEN
ENQUÊTECOMMISSIE
Inzake het Textiel-conflict
DE B.V.L. PARAAT
VREEMD GEVAL
Nederlandsche artsen in
Perzischen dienst
DE MINISTERRAAD ZAL
HEBBEN TE BESLISSEN
Zijn taak is zuiver en eenvoudiger
EEN MISLUKTE SOLLICITATIE
RUITERFEEST TEN BATE VAN
HET CRISIS-COMITÉ
KRUISERGESCHUT
IR. SOEKARNO
Moet rust nemen
AUTO-ONGELUK BIJ
CHERIBON
VOOZE VERDACHTMAKING
ERNSTIG AUTO-ONGELUK
Harlekijn houdt de rustverstoorders op een afstand
RADIO-OMROEP
BALI'S VERHOUDING TOT DE
„GROOTE OOST"
DE STAKING BIJ DE
„VOORUIT"
[Naar het Engelsch door J. Scheepens
18
Naar wij vernemen, heeft de Rijksbemidde
laar ir. Vau IJsselsteyn. nu tot heden geen
overeenstemming tusschen de partijen be
trokken bij het conflict in de Twentsche tex
tielindustrie is verkregen, een schriftelijk
voorstel aan den minister van Arbeid, Han
del en Nijverheid doen toekomen om een
commissie van onderzoek in te stellen inge
volge art. 45 der Arbeidsgeschillenwet.
Dit artikel kent aan den minister van Ar
beid de bevoegdheid tot benoeming eener
zoodanige enquête-commissie toe. Bij de be
handeling van het wetsontwerp in de Twee
de Kamer heeft echter de toenmalige mi-
Bister van Arbeid, prof. Aalberse, in ant
woord op een bij de besprekingen gestelde
vraag toegezegd, dat een zoo ingrijpende
maatregel als een enquête niet zal worden
genomen dan na behandeling in den minis
terraad. Deze pleegt des Dinsdags te worden
gehouden.
Het voorstel van ir. Van Usselsteijn is
naar den minister van Arbeid verzonden; het
laat zich dus in verband met het boven
staande aanzien, dat de beslissing daarom
trent nog wel enkele dagen zal vorderen.
het verzoek verder doorgegeven aan Defen
sie of aan Onderwijs, en het is niet meer
dan begrijpelijk, dat Defensie op dit oogen-
blik geen actief dienende officieren van
gezondheid voor Perzië beschikbaar heeft
en zulks ook heeft medegedeeld.
„Ten slotte heeft het verzoek langs vele
schijven, den hoofdinspecteur van de volks
gezondheid, dr. J. T. Terburgh, bereikt, die
oogenblikkehjk een oproep in het Nederland-
sche tijdschrift voor geneeskunde heeft ge
plaatst en zich veel moeite voor deze zaak
heeft gegeven.
„Verschillende artsen hebben zich daarop
bij hem aangemeld, onder mie verscheidene
oud-officieren van gezondheid, die in alle
opzichten voor bovengenoemde functies in
aanmerking kwamen.
„Ook ondergeteekende heeft gesolliciteerd,
maar tevens richtte hij een brief aan Z. E.
den Perzischen gezant in Parijs, met ver
zoek om eenige speciale inlichtingen.
„Het antwoord hierop was een buitenge
woon verwonderde brief, waarin de gezant
mededeelde, dat inderdaad door de Perzi
sche regeering aan de Nederlandsche re
geering het verzoek was gedaan om eenige
artsen in haar dienst te doen treden; dat
hierop geantwoord was, dat deze niet dispo
nibel waren; dat de Perzische regeering zich
daarop tot een ander land had gewend met
hetzelfde verzoek, en dat hij mij tot zijn
spijt moest melden, dat in de genoemde
betrekkingen reeds was voorzien.
„Op het oogenblik derhalve, dat door dr.
Terburgh nog alle moeite werd gedaan om
de belangen der Nederlandsche collega's te
behartigen, was deze zaak al lang door het
optreden van den een of anderen beambte
op een der ministeries gesaboteerd.
„Het verwondert mij niet het ergert
mij alleen maar!", aldus besluit de inzender
zijn klacht
In „Het Vaderland" lezen wi) het volgen
de, onderteekend „Medicus":
„Eenigen tijd geleden heeft de Perzische
regeering zich via onzen gezant te Parijs tot
do Nederlanosche regeering gewend met het
verzoek of eenige Nederlandsche artsen ge
negen zouden zijn om in Perzischen dienst
tc treden en wel: le. een officier van ge
zondheid met speciale kennis van interne
ziekten, om de directie op zich te nemen van
de medische afdeeling van het centrale mi
litaire hospitaal te Teheran, en 2e. een
geneesheer van den milltair-hygiënlschen
dienst en de legerstatistiek.
,3ij dit verzoek was duidelijk aangegeven,
dat de artsen in quaestie officieren van ge
zondheid of oud-officieren van gezondheid
zouden zijn.
„Uit 'n dergelijk verzoek blijkt, dat de
reputatie van onze Nederlandsche artsen in
den vreemde zeer gunstig is. Een klein land
als het onze, dat geen internationale poli
tiek voert, maakt speciaal in dezen tijd in
het nabije oosten een goede kans, en reeds
meerdere malen is het in de laatste jaren
gebleken, dat de regeeringen van die landen
op het bezit van Nederlandsche raadgevers
op verschillend gebied grooten prijs stellen.
„Ook voor Nederland zou dit 'n schitte
rende kans geweest zijn, om op deze wijze
connecties met Perzië, welke op het oogen
blik zoo goed als niet bestaan, aan te knoo-
pen. Men zou derhalve verwacht hebben,
dat deze quaestie door buitenlandsche za
ken (departement van buitenlandsche za
ken) met de noodige voortvarendheid en ac
curatesse zou zijn behandeld en dat he* ver
zoek van de Perzische regeering dlrecï In de
„Staatscourant" zou zijn gepubliceerd met
opgave, dat eventueele sollicitaties op het
ministerie van buitenlandsche zaken werden
ingewacht.
„Dit is niet geschied. Blijkbaar heeft men
Belangstelling van Prinses Juliana
Naar wij vernemen zal de eerste van de
reeks uitvoeringen van het ruiterfeest, dat
door het 3e half regiment huzaren in de
manége van dit korps ten bate van het
Nationaal Crisricomité wordt gehouden, op
Maandag 15 Februari a.s., worden bijge
woond door Prinses Juliana,
Naar ons ter oore Kwam, is aan de be
langhebbende Zweedsche mar>schaDpij, A. B.
Bofors, medegedeeld, dat de hoofdbewape
ning van den nieuwen kruiser aan haar zal
worden opgedragen, tenzij de bouw niet
mocht plaats vinden.
Tevens vernamen wij dat de voorwaarde
is gesteld, dat de uitvoering van deze op
dracht hier te lande moet geschieden.
BANDOENG, 27 Jan. (Aneta). Ir. Soekamo
is physiek verzwakt. Op advies van den dok
ter moet hij rust nemen. Hij zal gedurende
eenigen tijd uit het politieke leven ver
dwijnen.
Vier zwaar gewonden
Aneta seint dato 28 Januari aan de Hol-
landsche bladen, dat tusschen TJilimoes en
Cheribon een ernstig auto-ongeluk heeft
plaats gehad, waarbij vier personen zwaar
werden gewond. Onder deze bevonden zich
twee deelnemers aan het P. G. H. B.-con-
gres (congres van inlandsche onderwijzers).
De groote pro
paganda - avcnd
van de Land-
stormeis der
.Stelling van
Amsterdam".
Woensdagavond
in het Concert
gebouw te Am
sterdam, werd
nog o.m. bijge
woond door mi
nister Donner,
den comman
dant van het
veldleger, gene
raal Inslngcr,
den comman
dant der vier
de divisie, gene
raal Winkelman, Burgemeester W. de
Vlugt, en tal van burgerlijke en militaire
autoriteiten.
Over het gesprokene nog dit: mr. Th.
Heemskerk wees er op, hoe de taak van den
B. V. L. volkomen zuiver en eenvoudig is.
Hij bedoelt niets anders dan de overheid,
het gezag te steunen en oproer en revolutie
te bedwingen. Wie kan daar bezwaar tegen
hebben? Alléén zij, die oproer en revolutie
wenschen. Zij betoogen, dat de B. V. L. het
land in twee kampen verdeelt, maar dit
is wel een wonderlijke bedenking van lieden,
die zelf de revolutie prediken.. Nergens is
het de overheid verboden, bij oproer gebruik
te maken van de diensten van vrijwiligers.
Ons land, a'dus spr., kent groote vrijheden
op elk gebied. Wij willen die niet opoffe
ren aan de dictatuur van het proletariaat,
dat geen vrijheid kent, geen gezinsleven,
geen godsdienst, maar slechts slavernij op
groote schaal, dwangarbeid en de uiterste
Godloosheid. Niemand heeft belang bij het
omverwerpen der bestaande staatsorde De
B V. L. blijft paraat om eiken aanval
met Gods hulp af te slaan.
Ook mr. J.
Schokking wees
op het doel van
den B. V. L.
Het instituut
is gebo-°n n't
ons volk, het
is een spontane
beweging, die is
uitgegroeid en
zal blijven uit
groeien. Men
wachte zich voor
zelfoverschatting
maar evenmin
late men zich
door verdachtmakingen in een hoek drin
gen. Het is aan de mannen van den Land
storm te danken, dat wij thans niet onder
de rcode. maar onder de oranje-blanje-
bleu-vlag leven.
Mr. G. A. Boon herinnerde er aan, dat de
leden van den B. V. L. hun kracht in
dienst stelden van het kostbaarste volks
bezit. „Laat het.u tot kracht en troost zijn,"
aldus spr., „dat het meerendeel van het
Nederlandsche volk uw opoffering waar
deert."
Luitenant-kolonel jhr. J. Th. Alting van
Gcusau gaf uiting aan de waardeering die
in legerkringen voor het instituut van den
B. V. L. bestaat. Spr. gaf de verzekering,
dat het Nederlandsche volk den B. V. L.
dankbaar is.
Vier zwaargewonden
CHERIBON, 27 Jan. (Aneta). Tusschen
Tjilimoes en Cheribon heeft een vreeselijk
auto-ongeluk plaats gehad, waarbij vier per'
sonen zwaar werden gewond.
MS Of
VOO* OIH
KC-Ui
Eens was Harlekijn aan 't schil
deren, toen een reusachtige beer op hem
afkwam, om te zien wat hij deed. Maar
de pientere Harlekijn liep niet weg. Hij
sprong in een hollen boomstam.
De beer hem natuurlijk na; maar
Harlekijn ontsnapte door een kleine holte
onder aan den stam. De beer echter, die
zioh vastgewerkt had, kon er niet door
of uit.
Harlekijn haalde z'n penseelen en
schilderde zóólang, totdat de beer en de
boomstam het voorkomen hadden van
een geweldigen reus. „Zie, zoo," lachte
Harlekijn, „dat heerschap zal al de rust
verstoorders op een afstand houden."
ZATERDAG 30 JANUARI
HUIZEN, 298 M. .Uitsl. KRO-Uitzending.
8.009.15 Gramofoonplaten. 10.00 Con
cert KRO-Trio. 11.30 Godsd. Halfuurtje.
12.15 Concert KRO-Sextet. 1.45 Pauze. 2 00
Gramofoonplaten. 2.30 Kinderuurtje. 4.00
Gramofoonplaten. 5.15 Esperanto-nieuws.
5.30 Gramofoonplaten. 6.20 Journ. Week
overzicht. 6.40 Esperanto-les. 7.10 Causerie.
7.45 Sportpraatje. 8.00 KRO-Salon-orkest
onder leiding van Marinus van 't Woud.
Met medewerking van Lucien (voordracht».
O.a. Ouvert. „Orpheus in de onderwereld".
Offenbach, en potp. „Für alle", Dostal. Ca.
9.15 Vaz Dias. 11.0012.00 Gramofoonplaten.
HILVERSUM, 1875 M. 6.45—7.00 en 7.30
7.45 Gymnastiekles. 8.00 Gramofoonplaten.
10.15 Concert. Lou Bandy (humorist.». Joh.
Jong (piano), de „Two Cavelli's" (accor
deon). 12.001.45 Concert VARA-septec en
Gramofoonplaten. 2.30 VARA-Kinderkoor
onder leiding van L. Hulscher. Joh. Jong
(piano). 3.20 Amsterd. Solisten-Kwintet on
der leiding van L. Cohen. 4.30 Vervolg con
cert. 5.15 Beoefening der Huismuziek. 6.30
Volksliederen door de „Wielewaal" onder
leiding van Piet Tiggers. 6.50 Vervolg volks
liederen. 7.00 Schaakmatch tusschen Dr. Mr.x
Euwe en den heer Colle (kampioen van Bel
gië). 8.00 VARA-orkest onder leiding van H.
de Groot. Solisten: M. Komst en C. Doets
(trompet), J. Evers (trombone), Daaf Wins
(piano) en J. Hagenaar (xylofoon en klok
kenspel). O.a. Ouverture .Dichter und
Bauer", Suppé. 9.00 Vervolg concert O.a.
Hong. Blijspel-Ouverture, Keler-Bela. 10.00
Vervolg concert. O.a. Potp. „Im welssen
RössT', Benatzky. 10.40 Vaz Dias. 11.15—
12.00 Gramofoonplaten.
DAVENTRY, 1554 M. 10.35 Morgenwij
ding. 10.50 Tijdsein, berichten en lezing.
1.202.20 Commodore orkest. 3.bo Bermond-
sey Central School-concert. 4.20 Orkestcon-
cert; hierna orgelconcert Reginald Foort.
5.35 Kinderuur. 6.20—6.45 Berichten. 6.50
Liederen-recital Eliz. Gibson (sopraan). 7.10
Causerie. 7.25 Lezingen. 7.50 Vaudeville. O.a.
Jack Payne's orkest en de „Three Eddies"
(Negerzang). 9.2C Berichten, lezing. 10.00
Derde acte van ..Hoffman's Vertellingen"
i van J. Offenbach. Uit Sadler's Wells Theatre.
10.4512.20 Ambrose en zijn Band.
PARIJS „RADIO PARIS", 1725 M. 8.05
Gramofoonplaten. 9.20 Concert vanuit het
Conservatorium. 12.50 Gramofoonplaten. 5.20
Concert vanuit Theater „Figalle". 9.05 Vroo-
lijk halfuurtje. 9.50 Parijsch Mandoline
orkest onder leiding van Ch. Feret. O.a.
Aubade printanière, Lacombe.
LANGENBERG, 473 M. 6.25—7.20 Ham
burger Havenconcert. 12.251.50 Concert
onder leiding van Wolf. 1.55—2.45 Gramo
foonplaten. 4.20—5.20 Concert. Alt en piano.
7.20 Sinfonie aus Oesterreich, hoorspel in 4
deelen. Hierna tot 11.20 Dansmuziek door
Josef Holzer en zijn orkest.
KALUNDBORG, 1153 M. 11.20—1.20
Concert uit Rest. Wivex. 1.50—2.20 Gramo
foonplaten. 2.50—4.50 Radio-Blaas-orkest
onder leiding van J. Andersen. Palle Alsfclt
(piano). 7.20—8.35 Oude Duitsche Dansmu
ziek onder leiding van Gröndahl. Per
Knudsen (zang). 0.a. Loreley Rheinkl&nge,
wals, Strauss. 8.35—8.55 Operette—liederen
door Paul Knudsen. 9.35—10.20 Concert on
der leiding van Gröndahl. O.a. Menuet,
Boccherlni. 10.20—11.35 Dansmuziek.
ROME, 441 M. 7.20 Gramofoonplaten.
8.20 Uitzending van een opera.
ZEESEN, 1635 M. Concert door een
blaas-orkest van werklooze musici onder le.-
dlng van Carl Woltschach. 9.20 Berichten en
hierna tot 11.50 Dansmuziek vanuit de
„Marmor-Saal" (Persbal).
BRUSSEL, 508.5 en 338.2 M. 508.5 M.:
5.50 Gramofoonplaten. 6.50 Gramofoonpla
ten. 8.20 Orkestconcert. 338.2 M.: 5.50
Gramofoonplaten. 6.50 Gramofoonplaten.
8.20 Concert. Orkest en solisten.
Onjuiste opvattingen
Kortgeleden hebben wij melding gemaakt
van eenige deining op Bali over de opneming
van dit eiland in het gouvernement de Groo
te Oost. Het „Soer. Hbld." is van meening
dat op Bali, omtrent de bestuurshervorming
op de Buitengewesten, nog onjuiste opvat
tingen bestaan. Bali blijftBali, bij
welk gouvernement het ook zou worden in
gedeeld. Het zijn niet de administratieve
indeelingen welke het karakter van een
volk wijzigen. Bovendien is het gevaar van
eenige beïnvloeding van Bali als gevolg van
administratieve indeeling zeker veel groo-
ter als men hij Oost-Ja va wordt gevoegd.
Van Makas^pr, op vrij grooten afstand,
heeft Bali niets te duchten. Bovendien
zwermt de Boenginses niet uit naar Bali, ter
wijl daarentegen de Javaan uit Oost-Java
reeds in vrij grooten getale het Westelijk
deel der afdeeling DJembrana binnendrong.
Balische ouders prefereeren het, hun kin
deren naar Java te zenden en niet naar
Makasser, indien zij voor hun opvoeding
van het eiland moeten. Men weet wat de
opleidingsschool van Probolinggo voor hen
beteekent.
Dit heeft echter niets uitstaande met een
administratieve indeeling, als door de vor
ming van het gouvernement wordt beoogd.
Die vorming is niet ontworpen als een
eenheid der verschillende gebieden, doch
als een verscheidenheid daarvan. Een zoo
zwakke administratieve bana als door het
nieuwe gouvernement zal worden gelegd,
oefent geen invloed op de onderscheidene
volken uit. Men make den Baliër duidelijk,
dat deze indeeling geen oriënteering van Bali
De Insluiper
TVTV
„Handen omhoog alsjeblieft!'*
De man in den kelder keerde zich en. Een
trek van toorn en verwondering plooide zijn
vrij jonge gezicht, toen hij keek naar de
vrouw op het ongeverfde trapje, en toen zijn
oogen rustten op de revolver, die naar hem
wees; e enbeetje beverig, hief hij langzaam
i de handen boven het hoofd.
„Zoo, wat nu?" vroeg hij.
De revolver bestreek een wijden boog, maar
j richtte zich toen weer op. Hij besefte, dat 't
gevaar van zijn toestand nog grooter wera
door de duidelijke zenuwachtigheid van de
kleine, witte hand, die de revolver vasthield.
Hij keek nog eens achter het wapen naar de
vrouw. Het was maar een nietig vrouwtje,
nog niet zoo oud vijftig misschien. De
blauwe oogen stonden strak en vastberaden,
en misschien een ietsje opgewonden.
Niet te verwonderen, dat een vrouw zich
wat opwond, als ze een insluiper gevangen
nam.
Hij sloeg den blik neer, als wilde hij trach
ten zichzelf te zien door haar oogen. Zijn
oude blauwe costuum was kaal en glimmend.
Op een knie en een elleboog was het wit van
de kelderkalk te zien. Zijn pet voelde even
vettig aan, als ze er uitzag.
„Je hoeft me niet wijs te maken, dat je de
meters kwam opnemen," zei ze hem, met een
stem, die zoo streng klonk als haar aard het
maar wou toelaten. „De man van het elec-
trisch licht is er gisteren pas geweest, en
de gasman verleden week, en die komt maar
i ééns in de maand. Ik kan misschien een
beetje vriendelijk voor je zijn als je niet pro-
beert te liegen."
„Ja mevrouw", antwoordde hij nederig.
„Kom boven, en denk er om, dat ik je
voortdurend onder schot houd."
Zij liep achteruit naar de keuken en hij
beklom het trapje, met de handen in de
hoogte.
„Ga op dien stoel zitten en leg je handen
op tafel, dat ik ze kan zien."
Hij gehoorzaamde. Hij ging langzaam zit
ten op den bruinen stoel en legde zijn han
den, met de palmen naar onder, op het kleine
tafeltje. Even bekeek zyn blik het gerei in
het nette keukentje, toen keek hij haar weer
aan.
Ze had een stoel genomen dicht bij de
deur. Haar kleine handen lagen in haar
schoot, maar de revolver wees nog naar hem.
Ze bestudeerde hem. Zijn voorkomen scheen
haar weinig te helpen, om tot een besluit te
komen. Hy leek een gewone, nette jongeman
maar volgens de kranten was dat juist het
gevaarlijkste type van misdadiger.
„U roept niemand," zei hij. „U bent zeker
alleen."
„Ik heb dit." Haar hand greep de revol
ver vaster.
,Dus u bént alleen. Ik zag een meisje uit
gaan zooeven. Ze had een tennis-racket on
der haar arm."
„Da's m'n dochter."
„Wou u me vasthouden, tot ze weer thuis
komt? Ze leek me nogal stevig." Hij zag naar
naar, alsof hy de dochter vergeleek met de
tengere moeder.
„Mijn zoon komt gauw thuis."
„U bent een dapper vrouwtje, om zoo'n in
breker als ik ben gevangen te nemen," zei
hy, nadat hy even had nagedacht.
„O ja, vindt u?" Ze stelde de vraag met
een tikje gretigheid. Er kwam wat meer
kleur in haar gezicht. Op zyn gezicht werd
de uitdrukking van niet-begrypen dieper.
„Wat wilt u met me doen?" vroeg hy.
„Ik laat je natuuriyk door de politie ha
len." Er volgde een korte pauze. .Doe lang
doe je dat al?"
„By andere menschen In huis komen, me
vrouw? Nou", hy keek naar zijn nagels en
zag, dat ze niet overzindeiyk waren, ,,'t is
vandaag voor 't eerst."
„Waarom doe je 't? Waarom verdien je
niet op een eerlyke manier je brood?"
„Ik dacht volgende week een goede betrek
king te krijgenjtnevrouw."
„Och!" zei ze medeiydend een mede-
ïyden, dat volkomen in overeenstemming
was met haar tengere moedertjes-figuur.
Maar ze kneep haar vriendeiyken mond
strak, toen ze begreep, dat ze zwak was 8®*
weest.
„Ik geloof er geen steek van, jongmensen-
Je hoeft niet te probeeren op mijn gevoel te
werken. Dat helpt je alleen maar gauwe
de gevangenis in. Ik heb myn heele leven op
zoo'n gelegenheid moeten wachten." Met meer
beslistheid richtte ze de revolver op hem.
„Moeten wachten?" Hy keek haar ver»
schrikt en tegelyk vragend aan. Die grim
migheid vormde zoo'n tegenstelling met ha»
tengerheid, dat men zou kunnen twyfele»
aan de gezondheid van het hoofd achter de
revolver. Zy scheen zyn gedachten te raden-
„Ik bedoel, dat Ik gewacht heb op een ge
legenheid omiets kranigs te doen." H®
blauwe oogen waren nu zacht en keken hen»
begeerig aan, als zocht ze begrepen te wor
den, maar zijn gezicht bleef strak.
„U zei zooeven, dat u myn dochter uit huis
had zien komen met *n tennis-racket. Ik zag
heel gced, dat u haar stevige figuur zat te
vergeiyken met myn.,.. mijn zwakte. Ze is
nummer drie hier in den Staat. Maar dat
zegt u misschien niet veel. Als u belang stel
de in sport, zoudt u niet zoo'n slecht leven
leiden. Maar u weet misschien wel iets van
voetbal. Ted Hesting is myn zoon
„Van t Amerikaansche elftal?" vroeg hit
verwonderd.
„Dus u weet toch wel iets van sport! Mis
schien hebt u ook wel eens van myn man
gehoord. Die was majoor en hy had twee
ridderorden, t Heele huis hangt hier vol me
dailles en zilveren bekers.... o, dat had tk
niet moeten vertellenHaar voingers
grepen weer vaster om de revolver.
„Da's wel in orde, dame. Ik neem zulke
dingen nooit weg. Dus u bent vrouw en moe-
der van een familie van helden
„Nu zit je me uit te lachen! Zeg maar niet
van neen. Ik heb 't gezien."
„Pardon mevrouw. Zoo heb ik 't niet be
doeld."
„Als jy je heele leven had moeten luiste
ren naar de successen van je familie als
je een zoon had, die je met één hand optilde,
en een dochter, die 't ook wel zou kunnen...»
Dan zou je ze ook wel eens graag wat laten
zien waar ze van opkeken en waar ze Je om
meetelden."
„Nou, een inbreker vangen da's heel
wat."
„Ik heb myn heele leven op zoo'n gelegen
heid gehoopt," verklaarde ze droomerig. En
toen kwam er een pijnlijke uitdrukking m
haar oogen, terwyi ze hem aankeek. „Als ik
je laat arresteeren, ga je de gevangenis in.
Was dat waar, dat je de volgende week een
vaste betrekking kon krygen?"
„Ja, mevrouw."
„Och hemel.... Goed.... Ga dan maar."
Hy stond op, en zette zyn pet af, nu hy
er de kans toe kree0.
,,'t Is jammer.... maar u hebt in alle ge
val een Inbreker gevangen, al hebt u hem la
ten gaan. Dat kunt u aan uw familie ver
tellen."
„Ik kan 't toch niet bewyzen?"
zyn gezicht klaarde op. „Uw dochter kan
't bewyzen. Ze heeft me naar binnen zien
gaan. Ik had haar wysgemaakt, dat ik een
meter moest nakyken. Dan belt u de licht
fabrieken op, dan kunt u bewyzen, dat net
niemand van 't gas of de electriciteit ge
weest is."
Op het kantoor van de Stedeiyke Water
leiding begreep de ééne man ucn anderen
niet.
„Ja, dat snap ik wel; je had 't land, om
dat ze een revolver liet zien, en je wou haar
eens tusschen nemen. Maar nu wilde je, dat
ik him meter ga nakyken, op etenstyd, als
de heele familie thuis is, en als ze jou be-
schryven, moet ik zeggen, dat we zoo iemand
niet hebben, om meters na te kyken. Is t
niet? Maar ik begryp niet, dat iemand, die
volgende week een beter baantje krygt dan
die metemakijkery, een heel blok meters voor
my wil doen, als ik dien éénen van hem
overneem."
„Man, ik had de dochter verteld, dat lk 7»
meter moest nakyken! Ik wil die moeder
haar glorie laten houden. Ze zouden haar
anders nog uitlachen op den koop toe, om
dat ze vergeten had, dat er drie metera
in den kelder stonden."
op Celebes in anderen zin meebrengt, zy
plaatst Bali niet onder Makasser.
Het doel is: Bali in de nieuwe organisatie
groote vryheid te laten. Men wil er eerst de
locale raden invoeren op de basis van den
Karangasem-raad, hetgeen toch geheel in
de iyn der Balische verlangens ligt. zyn
die raden goed ingewerkt, dan wil men ze
laten sa-menwerken in een college, dat de
gezameniyke diensten der raden beheert,
zoodat men niet divergeerend werkt met
onnoodig veel personeel.
Voor de zeven regenten die er zyn, geeft
dit zeven raden. Het centrale college, hier-
voren bedoeld, ontvangt voor zyn arbeid ae
noodige middelen van de aangesloten raden.
Het valt te betreuren dat de invoering der
raden zoo moest worden uitgesteld.
In den Volksraad is steeds gezegd, dat zy I
snel moest geschieden doch thans is zeker
voor dergelijke zaken geen geld en zy zul
len middelen van het land niet kunnen
missen.
Bespreking met den rijksbemiddelaar
De Ryfcsbemiddelaar mr. S. de Vries Czn.»
beeft de partyen, betrokken by de staking
aan de scheepswerf „Vooruit" te Spaarndam,
opgeroepen tot een bespreking op het de
partement van Arbeid op Maandagochtend
as. te II uur.
Lady Murray hapte naar lucht van verba
zing'. Dus hy heeft je inderdaad gevraagd?
Ja. Maar ik mocht geen voordeel trek
ken uit zyn onwetendheid. Hy is volkomen
vrij, evenal3 ik zelf. Als hy de zaak te moei-
lijk vindt, zal hy niet terugkomen en zal lk
het uitnemend begrypen en biliyken kun
nen, zocals ik hem reeds heb meegedeeld.
Maar liefste, Je neemt het wel heel kalm
op! sprak lady Murray.
Ik ben geen kind, tante Nora. Ik zie in,
dat het leven soms veel moeiiykheden mee
brengt, en dat we tegenover elkaar ver
plicht zyn de zaak als vrije menschen te
^schouwen. Het Is een misvatting, het hu-
weiyk alleen van den sentimenteelen kantte
beschouwen.
Lady Murray zag haar nicht aan met een
zekere bewondering. Zij toonde in deze zaak
wijsheid en voorzichtigheid: zy behandelde
Jim met fyngevoeligen takt.
Ik weet zeker, dat Jim veel van je
houdt, zei lady Murray, die zich herinnerde,
met welk *n vreemd teederen glans in dé
oogen hy dien avond Carina telkens had
aangestaard.
Ja, dat geloof lk ook wel. Hebt ge zyn
eerste vrouw goed gekend, tante Nora?
Neen niet goed. Ik heb haar slechts
'n paar maal ontmoet. Zy was een ziekelyk
schepsel. Het verwondert me, dat het Jim
zelf niet heeft doen kwynen!
Ik heb nog medeiyden met haar, sprak
Carina in gedachten, hy vertelde me, dat
hy niet altyd aardig is geweest voor haar.
Hy scheen het wel te betreuren. Wat denkt
ge, tante, zou hij zich erg ruw tegenover
haar gedragen hebben?
Neen. Maar hy is beslist en zet zyn wil
door, ondanks alles, als een despoot. Maar
ik houd van die hoedanigheden in een man,
sprak lady Murray, die echter wel gezorgd
had, 'n man te kiezen, die deze hoedanighe
den niet bezat.
Ach! Dat hangt er van af! zei Carina,
die de bewondering harer tante niet kon
deelen. Ze was bang, dat by een ontmoeting
onder vier oogen zoo iemand je zou kunnen
verpletteren. En Jim bezat juist die physieke
kracht, die, gevoegd by een yzeren wil, zoo
gemakkeiyk in bruutheid ontaardt. Carina
had zyn kracht gevoeld: by tusschennoozen
had het haar een rilling bezorgd. Vooral dien
keer, toen hij met zooveel kalme zelfingeno
menheid haar had verteld van de afstraf
fing, die hy Peter had toegediend. Indien hy
haar onverschilliger ware geweest, zou zy
hem zelfs gevreesd hebben. Liefde gevoelen
voor Jim Mallory beteekende ook in zekeren
zin hem vreezen. Want die nederige houding
van thans zou zeker geen biyvende zyn.
Hy heeft me verteld, dat hy Peter een
vracht zweepslagen had toegediend voor zyn
onzinnig optreden dien dag. En toen hy het
my vertelde, kreeg ik den indruk, dat hy
ja, dat hy wreed kon zyn. Carina hield even
stil voor zy de laatste woorden sprak.
Nonsens, Carina! Voor zoover ik Peter's
gedrag beoordeelen kon, was het inderdaad
noodzakeiyk. En iedereen zegt het ze
houden erg veel van elkaar!
Carina ging zwygend voort, haar haren
te borstelen. Ze bekeek de zaak aan alle
kanten, om zichzelf beter te leeren kennen.
Zij zag het goede i' Jim zoowel als het
slechte, en was zelf verbaasd over de hel
derheid harer visie. Ten slotte sprak zy:
Ik heb altyd 't gevoel gehad, dat in
dien lk ooit In het huweiyk trad, het zou
zyn met iemand van myn Ieeftyd, met
denzelfden smaak als ik. We zouden kame
raden zy elk 'n werk doen, samen ge
nieten van de vrye oogenblikken. Mogeiyk,
dat we het niet erg breed zouden hebben,
maar gelukkig zouden we zijn, en veel op
reis. Ik ben 'n beetje bevreesd, dat ik me in
Llnfold als in een gevangenis zal voelen, of
schoon ik het *n mooi verbiyf vind.
Lady Mv ray dacht heimelijk, dat bet
voor C- '.na niet kwaad zou zyn, eens op
gesloten te zitten. Ze had nu genoeg in den
vreemde gezwalkt.
Daarvan moet u niet afleiden, dat ik
niet van mynheer Mallory houd, want dat
doe ik wel, ging Carina voort. Ik houd meer
van hem dan van wien ook, dien ik eer
ontmoette, zyn kasteel laat me vry koud.
Ik ben er nooit erg op gesteld geweest,
altyd op dezelfde plaats te moeten wonen.
Maar lk houd van hem, herhaalde zy, en
het zou me spyten, als hy de voorwaarden
te hard vond en niet meer terugkwam, zy
deed deze bekentenis met volmaakten een
voud.
O, terug komen zal hy; daar behoef
je niet bang voor te zyn, verzekerde lady
Murray. Hy is dol verliefd op je. 't Is wel
gek het te moeten zeggen van een man van'
zyn leeftijd, maar hy schynt je op het eer
ste gezicht lief te hebben gekregen! Ik ben
er zeer verheugd over, Carina. Want ik zie
je gaarne heel gelukkig!
Dat vind lk erg lief van u, tante Nora.
Maar ik ben er zeker van, dat zelfs indien
lk hem huw, het my gesn geluk brengen
zal!
Kom, je moogt je niet aldus aan twy-
fel overgeven, sprak lady Murray. In het
begin moet het pad altyd geëffend worden.
En ajl zyn er hindemissen, onoverkomeiyk
zyn ze niet. Je bent wel zooveel Jonger
hij heeft 'n grooten zoon en dan, jy bent
katholiek.... Maar Jim wil natuuriyk alles
in orde brengen, en je moet hem daarby
helpen!
Carina legde den haarborstel neer.
Richard Grove heeft me gewaarschuwd,
m'n leven niet voort te sleepen langs don
kere paden. Ik weet zeker, dat hy daarby
aan de behandeling en de ruwe manieren
van Jim Mallory dacht. Wat dunkt u,
tante?
Ach! Richard is van dat slag uiterst
onpractische menschen, die meenen, Cat er
niemand goed genoeg voor je is, Carina. In
dien ik in je plaats was, zou ik niet naar
Richard Grove luisteren, behalve wanneer
hy je adviezen geeft over je werk!
Het was erg onverstandig van Grove ge
weest, aldus tot deze jonge vrouw te spre
ken. Lady Murray vond hem een vervelen
den ouden man!
NEGENDE HOOFDSTUK.
Den volgenden morgen was Mallory ner
gens te vinden, en den vorigen avond had
hy ook geen enkel plan geopperd voor de
afleiding van zyn gasten, die waren uitge-
noodigd, minstens tot Woensdag op Linfold
te biyven logeeren. Of zy aan deze uitnoo-
diging gehoor zouden geven, hing af, zoo
althans voelde lady Murray het, van net
resultaat van Jim's onderzoek naar de voor-
waarde-r, te vervullen by het aangaan van
een gemengd huweiyk. Indien er ook maar
de geringste wryving ontstond, zou het on
mogelijk zyn, langer op Unfold te vertoe
ven. De situatie was overigens, zoo meende
lady Murray, al vreemd en geneerend ge
noeg. Hier vertoefden Jim en Carina, nog
wel niet verloofd, maar toch ernstig van
plan in het huweiyk met elkaar te treden,
en zy was te gast in zyn huis.
Naar bulten tredend, bemerkte zy haar
nicht, gezeten in den tuin, in de schaauw
van de groote cederboomen voor de oprij
laan; zy schreed op haar toe.
Waar is Jim? zoo vroeg zy.
Carina zag van haar boek op.
Ik weet het werkeiyk niet. Vandaag
heb ik hem nog niet gezien. Hij is reeds
vroeg weggegaan, maar Sophia beweert, dat
hy 's Maandagsmorgens wel meer naar Lin-
town gaat.
Verwacht ze hem voor de lunch terug?
Hy schynt niets gezegd te hebben, in
dien u meer weten wilt, vraag het Sophia!
Ik geloof dat het beter ls, dat we mor
gen naar huls gaan, en Jim niet meer zien,
zoolang deze geschiedenis duurt.
Uitstekend, tante Nora. Ik geloof niet.
dat het noodig ls, dat we nog hier olijven-
Dat is nonsens. Het ls hier heeriyk, en
In Londen zullen we eenvoudigweg door dc
zon geroosterd worden.
Terwyi ze dit zei, keek lady Murray ver
drietig naar de verre, blauwe lyn der %ee'
tusschen de boomen door.
(Wordt vervolgd'
