HET DRAMA TE ECHT
|DE GRAPJAS HARLEKIJN!
HET
VAN DEN
LANGS
DONKERE PADEN
Hoe zal de rechter oordeelen
DE AANWIJZINGEN IN HET
TRAGISCH GEBEUREN
RECHTZAKEN
Harlekijn èeeft den luien Simon een lesje
FINANCIEN
VEREENIGING VOOR DEN
EFFECTENHANDEL
Doodsangst!
RADIO-OMROEP
GELDKIST OPENGEBROKEN
Ruim f 1600 buit gemaakt
Naar het Engelsch door J. Scheepens
Menigeen heeft zich reeds de vraag ge-
eteld, welke straffen kunnen opgelegd wor
den bij een veroordeelend vonnis tegen
de daders van het gruwelijk drama te Echt.
Er zijn twee verdachten, waartegen het on
derzoek thans loopt, maar waarvan natuur
lijk de schuldvraag nog dient te worden uit
gemaakt.
De onderzoekingen en verhooren worden
intusschen met kracht voortgezet, tengevol
ge waarvan telkens het besef levendiger
wordt, dat in het gebeurde veel onbegrijpe
lijke dingen voorkomen.
Naar wij reeds aan de „Limb. K." ontleen
den, zijn reeds in voorverhoor genomen een
aantal personen over de schoten, welke in
den bewusten nacht van 4 op 5 December
zijn gehoord door menschen te Eschbroek,
De Vorst, aan den rand van Putbroek en
nabij de Duitsche grens.
Op moord, dus doodslag met voorbedach
ten rade, staat het maximum van levens
lange gevangenisstraf of 20 jaar.
Of dit misdrijf bij het gebeurde te Put
broek zal kunnen worden ten laste gelegd, is
een groote vraag: voorzoover de aanwijzin
gen, (naar ons weten) strekken en de feiten
uitwijzen, zal van moord hier wel geen spra
ke zijn. Intusschen, de mogelijkheid van ver
dere ontdekkingen of onthullingen is vanzelf
niet uitgesloten, zoodat hier een vaste con
clusie niet kan worden getrokken.
De tweede mogelijkheid van beschuldiging
ls: doodslag, in vereeniging gepleegd, op
meerdere personen: zooals de zaak nu staat,
is op een dergelijke ten laste legging meer
kans. Het maximum op dit misdrijf is 15
Jaar.
Is bewijsvoering mogelijk?
Ook deze vraag, aldus het blad, is herhaal
delijk gesteld, vooral met het oog op de al
gemeen als zeer waarschijnlijk aangenomen
meening, dat in deze zaak de verdachten, de
mogelijke daders, blijven zwijgen.
Men moet niet vergeten, dat er geen di
recte getuigen van het misdrijf kunnen op
treden: immers de aangevallenen zijn dood,
en degenen die als verdachten worden be
schouwd zwijgen tot nu toe. Van dien kant is
dus nog geen wettig bewijsmiddel kunnen ge
vonden worden.
Daar zijn echter verschillende aanwijzin
gen, welke duiden op de groote mogelijkheid
van schuld der verdachten, tengevolge waar
van voor de Rechtbank een overtuigend
schuldbewijs zou kunnen worden gevormd,
b.v. het ontbreken van een degelijk alibi, de
algemeene houding der verdachten, het ge
tuigenis van verschillende personen, die de
verdachten dien avond bij het verlaten van
het café in de richting van de plaats waar
het drama zich heeft afgespeeld, hebben
zien gaan.
Tegenwoordig worden echter de z.g. „stille
getuigen" dat zijn aanwijzingen in rapporten
van ter zake als deskundig aangemerkte per
sonen t.a.v. bloedsporenonderzoek, voetaf
drukken, vingerafdrukken, stofonderzoek.
wapenkenmerken, enz., als wettig bewijsmid
del toegelaten.
Een uitgebreide verzameling van materia
len als schoppen, geweren, browning, para
bellum, jacht-patronen en -hulzen, kleeren
er. parabellum-hulzen zijn door de Justitie
bij het onderzoek in dit drama bijeenge
bracht en voor deskundig onderzoek opge
zonden naar dhr. Van Waegeningh te Maas
tricht, die op het gebied van criminologische
scheikunde reeds jaren zijn sporen heeft ver
diend. Is het resultaat van dit onderzoek al
bekend? We gelooven niet onbescheiden
te zijn, als we mededeelen, dat dit onder
zoek practisch nog lang niet beëindigd is.
zoodat van een volledig deskundig rapport
zeker nog geen sprake is. De onderzoekingen
zooals die door dhr. Van Waegeningh wor
den gedaan, vereischen zulk een nauwgezet
en scherp, steeds opnieuw controleerend en
vergelijkend werk, dat daarmede inderdaad
een lange tijd kan verloopen.
Zooals de zaak er thans voorstaat, zijn we
van meening, dat de resultaten van 't des
kundige materialen-onderzoek voor den
voortgang van het proces van zeer groot, zoo
niet alles-beheerschend, belang zijn, zonder
hetwelk een resultaat hebbende ten laste leg
ging onmogelijk zal blijken, tenzij nieuwe
aanwijzingen, of misschien wel directe getui
genverklaringen over het misdrijf zelf, wor
den gevonden.
Wat blijkt uit de aanwijzingen.
Op den openbaren boschweg, gaande van
Annedaal naar Maria-hoop, tusschen de wo
ning van Reinders en die van de families
Kerstens en Wehrens, zijn door de Justitie
terzijde van den landweg in het met heide
begroeide gedeelte vrij duidelijke bloedsporen
gevonden op twee plaatsen, terwijl tegen den
dam achter de volbegroeide greppel (dus vlak
tegen het mastbosch aan) een derde bloed
spoor werd ontdekt. Opmerkelijk was daarbij
dat de grond onder deze bloedsporen op alle
drie de plaatsen over een betrekkelijk geringe
oppervlakte was doorzeefd met hagelkorrels.
Met een bus werd de grond hier voorzich
tig uitgelicht, waarbij het onderzoek van de
aldus verkregen aarde aangaf, dat zich in
een kleine hoeveelheid grond twintig tot der
tig hagelkorrels bevonden. Uit een en ander
heeft men met vrij groote zekerheid afge
leid, dat de drie slachtoffers hier zijn aange
schoten, althans, dat ze hier van hun aan
vallers, de genadeschoten hebben ontvangen.
Uit de medische verklaringen is komen vast
te staan, dat de op korten afstand geloste
hagelschoten van zeer dichtbij, ja zelfs vlak
op het lichaam, zijn gelost, valt hieruit af te
leiden, dat in twee gevallen de prop van de
lading door het lichaam en in den grond is
gedrongen, terwijl bij een ervan zelfs het.
kartonnen afsluitdekseltje boven op de pa
troon voor een gedeelte in den grond werd
terug gevonden (onder het bloedspoor). Op
de ongelukkige slachtoffers zijn een groot
aantal schoten afgevuurd, zoowel revolver
als jachtgeweerschoten, terwijl de z.g. gena
deschoten ontzettende verwondingen hebben
veroorzaakt.
Volgens de medische verklaringen vertoon
den de revolverschotwonden, een wat van
achter naar voren oploopend wondkanaal,
tengevolge waarvan kan worden geconclu
deerd, dat de schoten eenigszins van bene
den naar boven zijn gelost. Aanvankelijk
meende men hieruit de gevolgtrekking te
hebben kunnen maken, dat de aanvallers
zich ergens terzij van den weg (b.v. bij een
bietenkuil in het aangrenzend akkerland)
verdekt in hinderlaag hadden gelegd. Latere
nasporingen hebben die conclusie intusschen
niet bevestigd. Van welke plaats is gescho
ten ligt tot nu toe nog in het onzekere. Een
der slachtoffers heeft misschien bij het los
sen der eerste schoten zich in veiligheid
willen brengen in het bosch, doch hij werd
door schoten achterhaald en neergeveld op
den dam, waar hij, evenals zijn makkers
langs den weg, op zoo gruwzame wijze 't ge
nadeschot heeft ontvangen.
Voor de Justitie was een soort reconstruc
tie van de opeenvolgende handelingen van
den overval zeer moeilijk, wijl alleen bloert-
sporen zijn gevonden, doch de ligging van de
lijken niet meer kan worden nagegaan; an
ders is uit de ligging van het lichaam soms
heel wat af te leiden. Nu is het slechts gis
sen. Ook in welke richting de jongens op hun
nachtelijken tocht in deze omgeving hebben
geloopen, nadat zij het huis hadden verlaten,
is niet met zekerheid te zeggen. Wel kan men
veronderstellen, dat de jongens niet den ge-
heelen boschweg vanaf hun huis tot aan de
plek waar de dood hen verraste, hebben ge
volgd, want dan zouden zij kort langs een
boerderij hebben moeten passeeren, waar 'n
zeer waakzame hond hun aanwezigheid op
dit nachtelijk uur zeker zou hebben verraden
door geblaf: dit nu is, voorzoover men bij
nauwkeurige navragen heeft kunnen nagaan,
niet gehoord omstreeks den tijd, dat de jon
gens den dood tegemoet gingen. Trouwens
nog om een andere omstandigheid is het
waarschijnlijker, dat ze langs een omweg via
brandgangen op het bewuste stukje boscn-
weg zijn gekomen, n.l. het feit, dat in een
der bosch-brandgangen een lantaarn is ge
vonden, welke aan een der slachtoffers heeft
toebehoord, en welke hij vermoedelijk op zijn
tocht daar heeft verloren. Uit het maken
van dezen omweg zou weer blijken, dat de
daders van den doodslag, als ze al op den
uitkijk hadden gelegen, de jongens eerst kort
voor den overval hebben kunnen zien, waar
mede de moordbeschuldiging eventueel zeer
verzwakt zou worden.
Door sommigen wordt het feit, dat graaf-
werktuigen voor het maken van den kuil zijn
gebruikt, aangevoerd als een aanwijzing, dat
de overval zou zijn voorbereid. Dit zegt niets:
immers het is zeer wel mogelijk, dat eerst na
het gewelddadig ombrengen van de drie on
gelukkige slachtoffers, schoppen of iets der
gelijks ergens zijn gehaald. Dat men na het
volvoeren van het misdrijf nog een korteren
of langeren tijd op de plaats van het ge
beurde heeft getoefd, zou oa. hieruit kunnen
worden afgeleid, dat dicht bij de plaatsen,
waar de bloedsporen op den weg zijn gevon
den, omstreeks 10 jachtpatroonhulzen zyn
gevonden op een hoopje verborgen onder een
bosje heide. We willen in het midden laten,
wat deze vondst voor mogelijke aanwijzingen
in zich houdt.
Een wel niet op te helderen bijzonderheid
in dit gruwelijke drama zal misschien wel
blijven (tenzij er bekentenissen komen van
de(n) dader(s) van het gepleegde misdrijf)
de wijze waarop het lugubere transport der
doode lichamen van de slachtoffers naar het
minstens een 500 M. verwijderd inderhaast
gemaakt of toen nog te maken gemeenschap
pelijk graf onder masthoornen is geschied
Het gruwt ons, als we ons even rekenschap
geven van de mogelijkheden, hoe in net
nachtelijk duister, in de diepe zwartheid van
het hooge mastbosch, het overbrengen van
de lichamen der pas gedoode jongemannen is
geschied; dat dit transport heeft plaats ge
had kort na het intreden van den dood, dus
na het lossen van de genadeschoten, heeft
de ligging van de lijken uitgewezen.
Eigenaardig is, dat ten spijt van een zeer
nauwkeurig onderzoek van den omtrek van
de grafkuil nergens ook maar het minste
spoor is gevonden aan boomen of op den
grond van dit transport. Dit moet wel wijzen
op een ontstellend-zorgvuldige, ja cynische
wijze, waarop het vervoer tusschen de vrij
dicht op elkaar staande masthoornen is ge
schied. t
Een groote moeilijkheid doet zich bij het
rekenschap geven over het gebeurde vooral
hierin voor, dat de dader(s) het risico heeft
(hebben) moeten loopen tijdens dit trans
port een of meer lichamen aan den open
baren boschweg achter te laten. Want men
heeft ook de mogelijkheid onder 't oog ge
zien, dat de lijken tusschen de eerste boo
men' van het mastbosch zijn gelegd, waar ze
tenminste niet direct door too a lige voorbij
gangers zouden worden ontdekt.
Dit onderzoek naar dan zeer w°l mogelijke
bloedsporen gaf geen enkel resultaat.
Dit zijn, voorzoover we weten wel de voor
naamste 'aanwijzingen, welke ter plaatse
konden gevonden worden. De kuil was ge
graven op een plaats, waar vroeger waar
schijnlijk reeds een vrij groote natuurlijke
inzinking bestond, zoodat weinig grond is
behoeven weggehaald te worden om de lijken
in den ontstanen kuil te leggen en deze weer
dicht te maken. Toen was de grond vrijwel
gelijk met den omtrek, zelfs een klem beetje
hooger, hetgeen tot de spoedige ontdekking
heeft geleid van de plaats waar de slacht
offers van den overval door de daders waren
SOStn
„Wat zie ik daar?" verwonderde
zich Harlekijn; „daar ligt die luie Simon
te slapen in plaats van de boomen te
snoeien; dat zal ik hem eens afleeren."
Hij zette Simon in een kruiwagen
zonder hem wakker te maken en bracht
hem midden in 't woud; daarna liet, hij
hem zachtjes in 't gras vallen.
Toen Simon wakker werd, keek hij
verbaasd rond.
„Wat is me nu overkomen?" jammerde
hij; „ik heb zeker honderd jaar geslapen;
kijk maar eens, hoe zwaar die boomen ge
worden zijn!"
verborgen'voor het oog der menschelijke ge
rechtigheid.
Niet ongerust over wegblijven!
In 't oog dient te worden gehouden, dat de
mentaliteit van de bewoners in deze streek
ten aanzien van de afwezigheid van huisge-
nooten zeer bijzonder is. Herhaaldelijk ge
beurt het hier toch, dat zoons of vaders da
gen lang wegblijven, wanneer ze bij smok
kelen worden betrapt of wegens een of an
der vergrijp door de politie of marechaussée
worden vastgehouden. Zoo was het mogelijk
dat over het slachtoffer Roebroeks door de
familie eerst veertien dagen na zijn verdwij
ning bij de politie navraag werd gedaan, en
dat nog wel nadat toevallig van in Poster-
holt wonende familie werd gehoord, dat
Willem in die plaats niet tijdelijk verbleef.
Ook de familie Kerstens en Wehrens
schijnen aanvankelijk, zeker op den dag na
het weggaan van de jongens uit het huis,
geen ongerustheid te hebben gevoeld over
hun wegblijven, en zeker niet aan het ergste
te hebben gedacht, toen ze 's Zaterdags
avonds bij de politie informeerden of hun
zoons daar soms werden vastgehouden.
Het waren de wachtmeester Houtermans
uit Echt en de rijksveldwachter Paulussen
gestationneerd te Posterholt, die bij het hoo-
ren van de praatjes over het hooren der tal
rijke schoten des nachts in het bosch hler-
tusschen en tusschen het verdwenen zijn der
jongens eenig misdadig verband gingen leg
gen en ten slotte des Zondags, 6 December
een aantal bewoners uit den omtrek opwek
ten een nauwkeurig onderzoek in het bosch
in te stellen, met het bekende, gelukkig
spoedige gevolg.
Het motief
Het motief van de daad en in ieder
geval zit een beweegreden is onverklaar
baar; een zekere animositeit van jachtopzie
ners tegenover stroopers wordt als de meest
aannemelijke reden aangevoeld, 't Motief tot
roof schijnt uitgesloten, wijl het niet zeker
is, of de slachtoffers geld bij zich hadden.
Dit staat vast, dat geen der drie jongens
geld of een portemonnaie bij zich hadden:
een ervan had zijn geld thuis achtergelaten.
Hoe het met het geldbezit van de beide an
deren zat, schijnt moeilijk uit te maken te
zijn.
Herhaaldelijk hebben we in dit artikel
melding gemaakt van W. Roebroeks, die
eenige maanden vroeger werd vermist, maar
een week na de drie andere slachtoffers werd
gevonden. Bestaat er verband tusschen het
gewelddadig ombrengen van de personen in
de genoemde gevallen?
Ieder voelt voor zich. dat hier zeer zeker
een verband ligt, hij heeft die overtuiging
ten volle, maar of het geval Roebroeks ooit
tot klaarheid zal kunnen worden aangebracht
met de aanwijzingen, welke thans bestaan,
is zeer de vraag. We gelooven niet, dat dit
verband wettig zal kunnen worden vastge
legd, en dat aan de verdachten in de zaak
van de drie kameraden van de families Ker
stens en Wehrens ook het ombrengen van
Willem Roebroeks met succes zal kunnen
worden ten laste gelegd.
Zoo staat dan het moorddrama te Echt
momenteel in zekeren zin op een dood punt:
alles wacht blijkbaar op de beëindiging van
't onderzoek-van dhr. Van Waegeningh, te
Maastricht die in dit onderzoek wordt bijge
staan door dhr. Coenen, mr. geweermaker
bij het 13e regiment te Maastricht, en die
mede als deskundige is benoemd. Ten slotte
is het niet onmogelijk, dat de verdediger der
verdachten, mr. Tripels te Roermond, de be
noeming van een of meer deskundigen a dé
charge in overweging zal nemen.
De mogelijkheid om maar bij benadering
aan te geven, wanneer de openbare behan
deling voor de Rechtbank zal plaats vinden,
is in dit verband natuurlijk uitgesloten.
ti.
Commissie voor de Zuid- en Midden-
Amerikaansche fondsen
Naar aanleiding van het feit, dat achter
eenvolgens vele staten van Zuid- en Mid-
den-Amerika geheel of gedeeltelijk in ge
breke zijn gebleven ten aanzien van den
dienst hunner buitenlandsche leeningen,
heeft het bestuur besloten de bescherming
van de belangen der Nederlandsche houders
van obligatiën dezer staten op zich te ne
men. Het bestuur heeft dezen vorm geko
zen, aangezien z.x. deze organisatie het meest
voor het beoogde doel geëigend is. De ge
bruikelijke wijze om ten behoeve van hou
ders van obligatiën behoórende tot eene in
gebreke zijnde leening een commissie te vor
men, waarin behalve leden van het bestuur
ook door de obligatiehouders gekozen ver
tegenwoordigers zitting hebben, verdient
naar het oordeel van het bestuur in dezen
geen aanbeveling. Deze werkwijze zou de
oprichting van een zeer groot aantal com
missies noodig maken, hetgeen de kosten
aanzienlijk zou verhoogen, en de wijze van
werken belemmeren.
Aan de Fondsen-Commissie uit het be
stuur is opgedragen om, telkens in samen
werking met de emittenten der desbetref
fende leeningen, de noodige maatregelen ter
uitvoering van dit besluit te treffen en de
bescherming van de belangen der Neder
landsche houders ter hand te nemen Op
deze wijze zal het mogelijk zijn de indivi-
dueele belangen van iedere leening tot hun
recht te doen komen, en wordt tegelijk de
organisatie zoo eenvoudig mogelijk gehou
den.
Dezer dagen heeft de eerste bijeenkomst
van de Commissie voor de Zuid- en Midden-
Amerikaansche fondsen plaats gehad. In de
ze bijeenkomst werd de vraag onder de
oogen gezien of en zoo ja, welke stappen
▼TTT
Valeria ontdekte het toen ze, als laatste
avondbezigheid, de slaapkamer inging om te
kijken, of Elly, onze zes-jaar-oude gast, vei
lig en gezond was. Ze beheerschte zich met
ijzeren zelfbeheersching en durfde niet gil
len, uit vrees Elly wakker te maken. Ze
rende naar beneden en klampte zich aan mij
vast, waar ik zat in mijn studeerkamer.
„Een vreeselijk iets Elly's kamer
vlug!" hijgde ze.
Binnen eenige oogenblikken was ik in onze
logeerkamer, waarin een eentonig gezoem
weerklonk, nu en dan onderbroken door het
tikken van iets zachts, dat in aanraking
kwam met meubileëring. Bij de avond
schemering zag ik een vliegend insect in
snelle beweging bij het plafond, maar toen
ik naar boven keek om het in zijn bewegin
gen te volgen, kwam het met verwonderlijke
snelheid naar beneden en sloeg mij tegen
den mond.
Nu ben ik geen lafaard, maar mijn zenuw
achtige vrouw achter mij, het onschuldige
kind in bed, het schemerdonker, en het wal
gelijk zachte, dat ik gevoeld had, toen het
beest mij op den mond sloeg, werkte op mijn
zenuwen. In plaats van een plan te maken,
om het beest te drijven in de richting van
het raam, sloeg ik er zwakjes naar, iederen
keer, als het in mijn nabijheid kwam en
zelfs ontweek ik het een keer, ofschoon ik
heelemaal niet laf ben. Gelukkig had Vale
ria een veilig plaatsje gevonden achter de
gordijnen en bemerkte dus mijn zwakheid
niet. Het schuifelend geluid misleidde haar
en ze dacht, dat ik een meesterstukje van
krijgskunde had uitgedacht.
„Heb je het gepakt?" riep ze vanuit haar
schuilplaats.
„Nog niet heelemaal, lieve", antwoordde ik,
„maar ik was er dicht bij!"
„Het is een verschrikkelijk ding. Laat het
niet op Elly gaan zitten. Leg de lakens over
haar hoofd en maak haar niet wakker, want
ze zal sterven van angst!"
Ik liep naar het bed en dekte Elly op de
voorgeschreven manier toe. Plotseling zoem
de het ding rond mijn hoofd en ik sloeg
ernaar met de vlakke hand.
„Je hebt het toch niet doodgeslagen op
het nieuwe behang?" riep Valy angstig.
„Ik vind het anders ook niet noodig het
tapijt vuil te maken", antwoordde ik.
„Kun je er niets over heen gooien, een
hoed of zooiets?"
„Misschien wil jij er een soepbord over
heen gooien!" antwoordde ik sarcastisch.
Op dat oogenblik was het monster gaan
zitten op het bed, een groot bruin beest, met
lange trillende vleugels en dikke, vooruit
stekende oogen.
„Het kind!" gilde Valeria en sprong uit
haar schuilhoek te voorschijn.
Ik duwde haar beschermend achter mij.
„Laat maar aan mij over", fluisterde ik.
Ik ademde nauwelijks. Eén verkeerde be
weging en het beest zou weer gaan vliegen,
of onder de dekens kruipen. Mijn hart stónd
stil. Mijn polsen klopten. Ik wilde slaan en
hief de hand op. Valeria gaf een gil en
trok me terug.
Toen gebeurde het. Elly werd wakker en
ging rechtop in bed zitten. Haar oogen ke
ken geamuseerd naar het beest. „Oh,, wat
een lief beestje", zei ze. Ik zal het buiten
zetten, anders stoot het zich hier ergens
aan." Haar kleine handjes pakten het, ze
stapte uit bed en liep op haar bloote voetjes
naar het venster. Daar liet ze het beest vrij
in de avondschemering.
Valeria en ik slopen beschaamd naar be
neden.
reeds thans kunnen worden genomen.
De Commissie is er zich van bewust, dat
haar taak zich althans voorloopig. zal moe
ten beperken tot het verzamelen van de
noodige gegevens omtrent de betalingscapa
citeit van de staten. De betalingsmoeilijk
heden, welke deze staten thans in sterke
mate ondervinden, houden ten nauwste ver
band met de economische factoren, welke
ook andere staten in soortgelijke moeilijk
heden hebben gebracht.
Tot dusver strekken de onderzoekingen
van de Commissie zich uit tot ter beurze
genoteerde leeningen der volgende landen:
Bolivia, de Vereenigde Staten van Brazi
lië en de staten welke daarvan deel uitma
ken, Chili, Peru en San Domingo
De Commissie heeft de bevoegdheid om
haar werkzaamheden uit te breiden tot lee
ningen van andere Zuid- of Midden-Ame-
rikaansche staten, indien daartoe aanleiding
mocht ontstaan.
Intusschen is reeds contact gezocht met
de buitenlandsche organisaties, teneinde te
bereiken, dat wederzijds gegevensworden
uitgewisseld en voorts om, indien de om
standigheden dit wenschelijk maken, geza
menlijk voor de belangen van de obligatie
houders in de bres te treden.
DINSDAG 2 FEBRUARI 1932.
HUIZEN. 298 M. Uitsl. KRO-Uitzending.
8.00 Gramofoonplaten. 9.00 Uit het Missie
huis St. Michael te Steyl: Missa populi van
Scheel (Kooi; van 380 jongens). 11.30 Godsd.
Halfuurtje. 12.15 KRO-Trio. 1.45 Gramo
foonplaten. 2.00 Vrouwenuurtje. 3.00 Knip
cursus. 3.30 Hoedemhaakcursus. 4.30 Cursus
„De moderne zakenman". 4.55 KRO-Kunst-
ensemble. 6.45 Engelsche les. 7.10 Causerie
over de a.s. Ontwapeningsconferentie. 7.45
Verbondskwartiertje. 8.00 KRO-Salon-orkest
o. 1. v. M. van 't Woud. O.a. Kalman-pot
pourri. 9.00 Vaz Dias. Hierna Tooneeluurtje
door het KRO-Kleintooneel. Entr'acte-mu-
ziek door Jack Hylton. (Gramofoonplaten).
10.00 Vervolg concert. O.a. Suite „lm Zir-
kus", Armandola. 11.0012.00 Gramofoon
platen.
HILVERSUM. 1875 M. Uitsl. AVRO-Uitz.
8.00 Gramofoonplaten. 10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonplaten 10.45 Annie de Hoog
Nooy: Levensvreugde in kleine dingen.
11.15 Gramofoonplaten. 12.00 Concert Win
kels Trio en Gramofoonplaten. 1.30 Liederen
door Harry Collin. 1.45 Gramofoonplaten.
2.30 Gramofoonplaten. 3.00 Knipcursus. 4.00
Concert. Hollandsche componisten. Egb. Veen
(piano), J. Sevenstern (fluit), J. Helden
(viool), Max Rodriguez (cello). 4.30 Radio-
Kinderkoorzang. 5.00 Gramofoonplaten. 5.30
Kovacs Lajos en zijn orkest. Zang door Neke
Hildebrand. 7.00 Het Haydn-kwartet speelt
drie deelen uit het strijkkwartet. Ravel. 730
Engelsche les. 8.00 Gedeelten uit de opera
„Aida", Verdi. Leden van de N.V. Italiaan-
sche opera. Omroeporkest o. 1. v. Vincenzo
Marini. 10.00 Vaz Dias. 10.15 Omroeporkest
o. 1. v. N. Treep. O.a. Potp. Klokken van
Corneville, Planquette. 11.00 Uit Res. „Haeck"
den Haag: Orkest o. 1. v. Pali Tot. 11.30—
12.00 Gramofoonplaten.
DAVENTRY. 1554 M. 1035 Morgenwijding.
11.05 Lezing. 12.20 Orgelconcert E. O'Henry.
1.20 Leonardo Kemp's orkest. 2.25 Voor
scholen. 4.50 Trocadero-orkest o. 1. v. Van
Dam. 5.35 Kinderuur. 6.20 Berichten. 6.50
Orgelconcert O. H. Peasgood. 7.10 Fransche
causerie. 7.40 Vaudeville. O.a. Jack Payne's
dansorkest, 8.50 Lezing. 9.20 Berichten. 9.40
Cowen-programma. BBC-orkest en May
Huxley (sopraan), o. 1. v. den componist.
10.5012.20 Bertini's Dance Band.
PARIJS „RADIO-PARIS". 1725 M. 8.05;
12.50 Gramofoonplaten. 8.20 Radio-tooneel
„De Beer" van Tchekow. 9.05 Gramofoon
platen. O.a. Engelsche suite in e-moll, Bach.
KALUNDBORG. 1153 M. 11220—1.20 Con
cert vanuit Hotel Palace. 2.204.20 Radio
orkest o.l.v. Reesen. 7.20 Radio-Strijkorkest
0.1.v. Gröndahl. O.a. Traumerei, Schumann.
7.35 Samenkomst naar aanleiding van de
a.s. Ontwapeningsconferentie. 9.35 Symphonie
(Nr. 1, c-moll, Op. 5, Gade. (Radio-orkest),
10.20—11.50 Dansmuziek.
LANGENBERG, 473 M. 6.25—7.20 Orkest
concert. 11.20 en 11.55 Gramofoonplaten.
12.25—1.50 Concert O.I.V. Wolf. 4.20—5.20
Concert. (Bas-twee vleugels-declamatie). 7220
Populaire muziek „Volk musiziert". 8.10 Sym-
phonie-concert. O.a. 4de Symphonie, es-dur,
Bruckner. Hierna Belichten en Sluiting.
ROME. 441 M. 7.20 Gramofoonplaten. 8.20
Lichte folkloristische muziek. O.a. Estudian-
tina. Waldteufel.
BRUSSEL. 508 en 338 M. 508 M. 12.35—
2.05 Gramofoonplaten. 5.20 OrkestconcertO.
1. v. André. 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 Opera
„Carmen", Bizet (Gramofoonplaten).
338 M.: 12.35—2.05 Gramofoonplaten. 5.20
Omroeporkest o.l.v. Kumps. 6.50 Dansmuziek
(Gramofoonplaten). 8.20 Berlioz-concert o. 1.
v. Kumps. M. m. v. Rubeau (tenor). O.a. uit
„Damnation de Faust".
ZEESEN. 1635 M. 7.20 Selma Lagerlöf leest
Jeugdherinneringen. 7.50 „Von Drei-König
bis Kirchweih", vroolijke tafereelen uit het
Beiersche Boerenleven. 8.55 Concert door het
Omroeporkest o. 1. v. H. A. Winter, m. m.
v. R. Queling (viool). 9.55 Berichten en hier
na tot 11.20 Concert. Norag-Kleinorkest o,
1. v. Platen.
Gisternacht werd in de werkplaatsen van
de Turmac te Nijmegen een inbraak ont
dekt. De daders hebben met een breekijzer
de deur doorgeslagen en zijn binnengedron
gen in de kantoren. Daar bevond zich een
ijzeren geldkist met 1650, bestemd voor
loon, dat heden zou worden uitgekeerd.
Het geld is verdwenen.
Vermoedelijk heeft men met bekenden te
doen. De politie stelt een uitgebreid onder
zoek in.
20
Ilc ben bereid alles te beloven en na
te komen, sprak hij. Wil je mijn vrouw wor
den, Carina?
Hy had thans de armen rond haar ge
slagen en vlüde haar tegen zich aan.
Ja, sprak Carina.
De verloving werd onmiddellijk aan lady
Murray en aan Sophia bekend gemaakt. De
eerste was in de v, ilken over het succes dat
zil in deze zaak had behaald. De andere
was veel minder geestdriftig en ofschoon
koel beleefd tegenover de nicht en de tante
6prak zij Jim onder vier oogen er over aan;
zij zeide hem dat zij hoopte dat hij wist
tvat hij ging doen.
Jim, die het maar al te goed wist, vond
het vervelend om aldus door Sophia tot de
orde te worden geroepen. Haar woorden
waren als een dolksteek in zijn toch reeds
smartelijk gepijnigd hart. De strijd, dien
hij met zichzelf had gestreden, had zijn
sporen op hem achtergelaten: zijn opge
ruimdheid was verdwenen, en hij was een
ernstig man geworden.
Het benieuwt mij te vernemen wat
Peter zeggen zal! ging Sophia voort.
Broeder en zuster zaten alleen in de eet
kamer voor het diner. Het was de eerste
gelegenheid welke Sophia had om haar
broeder alleen te spreken.
Ik ben niet gewoon Peter's opinie te
vragen! sprak Jim en fronste de wenkbrau-
Wen.
Goed, dat weet ik. Maar je hebt hem
altijd veroorloofd, vrü zijn meening te zeg
gen. Ik heb wel altijd gemeend, dat het erg
onverstandig was. Wanneer ga je trouwen,
Jim?
Daarover noet Carina Ramsden be
slissen. We hebben over den datum nog niet
gesproken. Maar ik hoop, dat het zoo spoe
dig mogelijk zijn zal. Binnen enkele we
ken misschien. Er is geen reden om te
wachten.
Zijn zware wenkbrauwen vormden één
zwarte lijn boven de stalen oogen.
Jelui kent elkander nauwelijks; ik ge
loof niet dat het kwaad zou zijn, indien je
niet zoo'n haast maakte, zei Sophia.
Zij was drie jaar ouder dan Jim en de
eenige ter wereld, die hem raad durfde ge
ven of er durfde berispen.
Nog nooit had Jim zich tegenover haar
openhartigheid zoozeer verzet als dien
avond. Hij gevoelde, dat zij van plan was
hem te vertellen, dat hij een zeer gevaarlijk
ding deed door in 't huwelijk te treden met
een katholieke vrouw, en te beloven dat zijn
kinderen indien er ooit mochten geboren
worden zouden worden opgevoed in het
geloof hunner moeder.
Het leek hem alsof hij een met scherpe
doornen bezaaid pad betreden ging om Ca
rina te veroveren, en hij was in de worste
ling met zichzelf reeds ernstig genoeg ge
wond, zonder de terechtwijzing van zijn
zuster Sophia.
Maar de zaak was het waard, zoo bekende
hij zichzelf, als hij dacht aan het oogenblik,
waarop hij zijn armen naar Carina had
uitgestrekt, en hij haar. terwijl zij zich vlijde
aan zijn borst, had omhelsd.
Sophia stond op en begaf zich naar het
venster.
Het is allemaal zoo overhaast gegaan!
sprak zij, met haar mooie, donkere altstem,
dat ik maar hoop, dat het spreekwoord in
jouw geval niet in vervulling zal gaan. Miss
Ramsden ziet er uit als een kind nog, maar
het is een verwend kind en een kind met
een wil, zooals ik nog zelden heb ontmoet.
En zoo gemakkelijk als je arme Iris zal ziT
voorzeker niet te lelden zijn, Jim!
Jim werd gelukkig bespaard het scnerpe
antwoord te uiten, dat hem op de lippen
lag, want op hetzelfde oogenblik traden C.-
rina en haar tante binnen.
We keeren morgen naar Londen terug!
kondigde lady Murray aan. Je wilt zeker
wel zorgen, dat de auto vroeg te onzer be
schikking is, nietwaar Jim?
Zijn gelaat veranderde van kleur. Ach!
Ik had zoo gehoopt dat je nog wat zoudt blij
ven! zei hij, Carina aanstarende.
Peter zou nog minstens een week weg
blijven en in de gegeven omstandigheden
stelde hij er weinig prijs op, nog dikwijls 'n
onderhoud onder vier oogen te hebben met
z'n zuster Sophia. Telkens zou hem worden
verweten, dat hij een dommen streek beging.
En >vat zou het leven op Linfold vervelend
word'-n zonder Carina!....
Hij moest lady Murray eens alleen spre
ken, zien, of hij haar niet van gedachte kon
doen veranderen en haar vertrek enkele da
gen kon doen verschuiven.
TIENDE HOOFDSTUK
Maar lady Murray bleef bij haar besluit
om onmiddellijk Linfold te verlaten. Jim kon
haar in Londen'bezoeken. Maar zij had reeds
plannen gemaakt om den zomer door te
brengen en er viel geen tijd meer te ver
liezen
Jim Wf s het niet eens met haar. Waarom
konden ze den zomer niet op Linfold door
brengen Wasroin moest Carina eigerlijk
weg? Hb wenschte zoo spoedig mogelijk te
huwen in de eerste week van September
bijvoorbeeld. Er was immers geen reden om
langer te wachten.
Doch lady Murray liet zich niet vermur
wen.
Je kim in elk geval niet trouwen voor
dat Peters vacantie- om is! sprak zij. Waarom
stuur je hem niet naar Noorwegen, zooals
eerst je plan was! Als Carina in October
trouwen wil, heeft ze toch nog heel wat te
doen!
Pas in October? vroeg hij gemelijk. Dat
duurt nog eeuwen. Ik had gedacht, dat Sep
tember al laat genoeg was!
B\j het inderhaast opmaken zijner plan
nen had hij eenvoudig om zijn zoon niet
gedacht. Peter zou in Linfold kunnen blij
ven bij Sophia. Of hij kon op reis gaan zoo
als hij zoo dikwijls deed, naar Schotland, bij
een zijner vrienden. Mallory had hem nog
nooit genoopt zijn vacantledagen op het
kasteel door te brengen. Er was geen enkele
reden, waarom hij het dit jaar zou doen.
Hoe het ook zü, merkte lady Murray
op, Carina zou overigens onmogelijk in Sep
tember klaar kunnen zijn!
Er bleef Mallory dus geen andere keus
over dan zich tot Carina zelf te richten, wat
hij den volgenden morgen reeds vroeg dan
ook deed, toen hij haar, onmiddellijk na het
ortb'it, in den tuin volgde.
September.... Het moest beslist in Sep
tember gebeuren. HU kon geen dag langer
wachten dan de eerste week in September
Carina toonde zich lichtelijk verbaasd over
zijn heftigheid. Wat haarzelf betrof, zij zou
zich gemakkelijk hebben verzoend met het
idee nog een jaar te wachten. Toen zij hem
beloofde, zUn vrouw te zullen worden, had
zU althans nimmer gedacht, dat hij hun hu
welijk bUna onmiddellijk zou willen doen vol
trekkend
Je tante zegt, dat het onmogelijk is
dat je nog te veel te doen zult hebben. Kun
je dat dan niet doen nadat we getrouwd
zUn? Later kun Je toch alle japonnen en
hoeden bestellen die ie wilt.
Over zün gelaat lag een ontevreden uit--
drukking.
Tante Nora heeft volkomen gelUk, zei
Carina, die de heele kwestie met haar tante
besproken had den vorigen avond, voor het
naar bed gaan. Als het dan moet, kan het
toch niet vóór October gebeuren. Wat mU
betreft, zou ik gerust tot de lente van het
volgend jaar willen wachten.
Tot volgend jaar lente? In zqn toon
sprak zoowel ongeloovigheid als ontevreden
heid.
En j^ hebt me gezegd van plan te zijn
geweest, Peter mee naar Noorwegen te ne
men, dezen zomer!
Daar denk ik ai niet meer over! ik zou
et niet meer aan kunnen denken!
Peter zal Wel teleurgesteld zijn!
Verwacht nioi van me, dat ik nog reke
ning houd met wat Peter denkt of voelt
(Wordt vervolgd).
