De crisis in Land- en Tuin
bouw in Noord-Holland
Bespreking in den Tuindersvakbond L.T.B.
BELANGRIJKE REDE VAN DEN HEER GROEN
LANDBOUW EN VEETEELT
VEETENTOONSTELLING EN
CONCOURS-HIPPIQUE TE
UTRECHT
FAILLISSEMENTEN
STOOMVAARTLIJNEN
In gebouw .,St. Bavo" te Haarlem kwa
men gistermorgen de leden van den Tuin
dersvakbond L.TH. bijeen.
De voorzitter, de heer Jac. Groen Azn.
opende de vergadering met een woord van
welkom, waarna hij memoreerde, welk zwaar
werk het bestuur in het afgeloopen jaar had
te verrichten, mede in verband met de cri
sis. Spreker memoreerde verschillende werk
zaamheden en herdacht het overlijden van
de heeren de Jong te Roelofsarendsveen en
Lommerse te Bennebroek Voor him ziele-
rust werd een Onze Vader en Wees Gegroet
gebeden. De secretaris las ziin jaarverslag
over 1931 voor, dat werd goedgekeurd.
Tot bestuursleden werd enherbenoemd de
heeren Th. Jonkheer en H. G. Mathot. In
de vacature de Jong werd gekozen de heer
C. Huigsloot te Roelofsarendsveen 'en in de
vacature Lommerse, de heer N. Vendel te
Heemskerk.
Na afhandeling dezer huishoudelijke zaken
werd door den heer Jac. Groen Az. de vol
gende inleiding gehouden.
Rede-Groen.
Na afhandeling van de huishoudelijke
punten moeten wij deze vergadering wel
als een crisisvergadering beschouwen. Kon
den wij vorig jaar nog zeggen, dat er nog
enkele loonende cultures waren, thans moet
worden geconstateerd, dat in de centra van
Noord- en Zuid-Holland, waar de grove
tuinbouw wordt uitgeoefend, het bedrijf
bezig is ineen te storten, overigens de
vollegrondscultuur in het algemeen geen
loonende opbrengst heeft gegeven en thans
ook voor de glasbedrijven de toestand zich
zeer ernstig laat aanzien. Voor de bloem
bollenteelt, die in 1931 aan zeer velen ver
liezen heeft opgeleverd, staat het er al niet
oeter voor.
In een groot deel van onzen tuinbouw
moet van een noodtoestand worden gespro
ken; bij zeer vele tuinders is hetwater
met tot de lippen, maar er overheen geko
men. Laat de buitenstaander toch bij deze
bewering niet ongeloovig glimlachen, 't is
de zuivere volle waarheid. Na reeds enkele
jaren van achteruitgang, is de totale inéén
zinking van 1931 er als een vloedgolf over
heen gekomen. Slechts degenen, die nog
over voldoende overwaarde op hun door
den toestand reeds sterk in waarde gedaal
de bezittingen beschikken, kunnen den
strijd nog rekken zonder staats- of gemeen-
tecrediet; van de anderen waren er reeds
velen, die niet alleen niet in staat waren
aan hunne verplichtingen te voldoen, maar
voor wien de geheele opbrengst niet eens
voldoende was om in een schamel levens
onderhoud te voorzien. Dat is geen over
drijving, maar de volle, zuivere waarheid.
En laten de buitenstaanders toch ook
niet denken, dat het bij dezen het gevolg
is van onvoldoende vakkennis of een te
hoogen levensstandaard (wij moeten dit
wel zeggen, omdat men zelfs in kringen
waar men het behoorde te weten, nog niet
overtuigd schijnt van de volle werkelijk
heid), want die gedachte is onjuist. Zeker,
zulken zijn er bij de tuinders ook, evenals
bij elke andere groep van de bevolking.
Maar als reeds na twee matige tot slechte
jaren, thans de opbrengst van het bedrijf
voor een deel geen andere plaats kan vin
den dan den mesthoop en het andere weg
gaat voor prijzen, die nauwelijks een be
looning zijn voor den arbeid en het ver
voer naar de veiling, dan begrijpt een klein
kind, dat zelfs de meest bonafide tuinder,
al werkt hij nog zoo hard en leeft hij met
zijn veelal groot gezin nog zoo sober, zeer
spoedig aan den rand van den ondergang
staat.
De oorzaak?
Het is na alle moeilijkheden reeds op dit
gebied in de laatste jaren, met onzen ex
port in de gebieden, waar de nood thans
het hoogst is, geheel en al misgeloopen.
Behalve de hooge kosten, die onze afzet
reeds in het binnenland moet dragen, zijn
de invoerbelemmeringen in het buitenland
nietalleen nog vergroot door tariefmuren,
maar ook door betalingsmoeilijkheden.
Door beduidende inkrimping van den ex
port, waarvan onze tuinbouw afhankelijk
is, moet het met de prijzen absoluut mis-
loopen en als ons afzetgebied door een se
rie van maatregelen en moeilijkheden groo-
tendeels of geheel wordt afgesloten, dan
kan dit niet anders dan den ondergang van
den tuinbouw beteekenen.
Wij allen kennen de oorzaken, waarom
we niet zooveel meer als eigenlijk noodig
was, kunnen exporteeren. Wij weten het
allen. Het buitenland weerde door die maat
regelen den invoer uit ons land en werkte
daardoor een onnatuurlijke productie in
het eigen land in de hand. Er mogen mis
schien op het oogenblik nog andere oorza
ken zijn, die onzen uitvoer beletten, maar
wij mogen op het heden er toch nog even
aan heririneren, welke dringende vertoogen
reeds in 1925 door de tuinbouworganisaties
tot de Regeering zijn gericht, om toch
maatregelen te nemen tegen de bedreiging,
welke toen het optreden van het buitenland
reeds voor onzen landbouw beteekende.
Steeds dringender en klemmender is onze
aandrang geworden, op alle mogelijke wij
zen is gewaarschuwd tegen datgene, wat
moest komen en waartegen ons land toch
wel iets kon doen, als het maar zich zelf
wilde zijn, als het maar wilde inzien, dat
op den duur geen welvaart, zelfs geen be
staan overblijft, als men de bronnen van
welvaart laat opdrogen, zonder ook maar
één poging te doen dit te verhinderen.
Men moet ons deze opmerking niet kwa
lijk nemen: Wij vermogen niet ons een
maatregel ter bescherming van den tuin
bouw te herinneren, die als een ernstige
poging daartoe beschouwd kan worden.
Men heeft ons zelfs tot heden niet willen
steunen met maatregelen, welke men niet
van het' buitenland had af te dwingen: de
hooge vrachtkosten vormen op onze pro
ducten nog steeds een speciale belasting.
De bewaarkool zou, om een matig loo
nende productie te geven, 500.per wa
gon moeten opbrengen. In werkelijkheid is
de kool onverkoopbaar. Het weinige dat
voor den minimumprijs van ƒ60.— nog ge
kocht wordt, doet tot de Duitsche grens
eveneens 60.vracht, aan de grens wordt
zoo'n wagon met 120.belast, dan nog
de verlaadkosten, vracht in Duitschland,
enz. Een en ander brengt mede, dat een in
Duitschland ƒ300— kostende wagon aan
den tuinder nagenoeg niets oplevert en men
in wanhoopsstemming de Regeering ver
zoekt om een toeslag van 100.pier wagon,
om althans in de allernoodzakelijkste be
hoeften van het gezin te kunnen voorzien.
Van Amarika. dat zoo'n wagon kool met
ongeveer ƒ1000.— belast, zullen wij maar
niet spreken.
Dit zijn intusschen geen tariefheffingen
uit den laatsten tijd. Wij herinneren alleen
maar aan dingen, waartegen wij al jaren
waarschuwden. Intusschen zijn de gevolgen
van het feit, dat men den groven tuinbouw
totaal onbeschermd heeft gelaten, reeds zoo
ernstig aan den dag getreden, dat de Staat
er thans van doordrongen is geworden, dat
de zwaarst getroffenen in West-Friesland
met een crediet gesteund dienen te worden.
Onder zeer verzwarende voorwaarden
voor de betrokken gemeenten is na een ac
tie, die 9 maanden moest duren, 1.000.000
uitgetrokken. Wij nemen als vaststaand
aan, dat die steunverleening minstens 3000
tuinders zal moeten omvatten. Vijf van de
tuinders zal moeten omvatten. Vijf van de
49 gemeenten hebben reeds een bedrag aan
gevraagd, gelijk aan dat millioen. Meer
willen we er thans niet van zeggen, alleen
er het beste van hopen.
Alleen en nogmaals: Is de algemeene toe
stand in ons land zóó, waren wij dan zóó
machteloos in de rij der volken, dat er geen
maatregelen konden worden genomen om
althans te voorkomen, dat een groot deel
van onze tuinbouwende bevolking zóó diep
in den put is geraakt, dat een totaal on
voldoende credietverleening en ondersteu
ning in den vorm van het halve weekloon
van een landarbeider den honger bij de
tuinders buiten de deur moet houden?
Thans dreigt een ander gevaar. Engeland,
het voor onze kasproducten onmisbare af
zetgebied, heeft gemeend mede te moeten
doen aan den tarievenoorlog en tuinbou-
wend Nederland heeft alle kans te behooren
tot het bedrijf, dat hierdoor zeer sterk zal
worden getroffen.
En overigens is er op het oogenblik zoo
veel, dat met name ons bedrijf met den
ondergang bedreigt (hierop kom ik aan
stonds nog terug) dat van deze vergadering
een krachtige aandrang moge uitgaan naar
den Staat en naar het volk, om al het mo
gelijke te doen een débacle te voorkomen.
De tijd van waarschuwen is voorbij; de
moeilijkheden nemen zulk een omvang en
komen zoodanig als een lawine op ons
neerstorten, dat studiecommissies, die ver
jaren, lang gepeins en ontwerpen, waarover
maandenlang beraadslaagd moet worden,
ons niet kunnen helpen, maar het spoedig
zal moeten komen tot daden, die iets kun
nen beteekenen.
De middelen tot herstel, tot afwending,
tot opbouw, gaan wij heden bespreken.
Vooraf echter dit: Als goede Katholieken
mogen wij niet het vertrouwen in Gods
Voorzienigheid verliezen. Hun, die niet ge-
looven. moet een wanhoopsstemming be
vangen bij het zien van den huidigen chaos
op economisch gebied. Wij weten, dat Hij
alleen redding kan brengen en ook zal
brengen. Maar dat neemt van ons niet weg
den plicht, om de door Hem gegeven mid
delen te gebruiken. Voor ons zijn die mid
delen, naast het vertrouwen in God en een
verdieping van ons geloofsleven, het wer
ken in ons bedrijf voor degenen, die ons
door God gegeven zijn. Het is onze plicht
die middelen te gebruiken en allen geza
menlijk in gemeenschap de sociale nooden
te verlichten en voor onze gemeenschap
pelijke belangen op te komen.
Maar... van den Staat, die dezen plicht
ook heeft voor het geheele volk, mogen wij
toch eischen, dat hij de meest-verdrukten
het krachtigst steunt en er niet voor terug
schrikt anderen hiervoor offers op te leg
gen. Van den Staat mogen wij óók nog
eischen, dat al het mogelijke wordt gedaan
om als een geheele tak van volksbestaan
met den ondergang wordt bedreigd, geen
dag en uur wordt verzuimd om althans te
beproeven dit af te wenden.
Reeds meermalen hebben wij er op gewe
zen, dat óók aan onzen tuinbouw de crisis
zeker niet ongemerkt zou voorbijgaan. De
wereldmalaise heeft het geheele economi
sche leven aangetast eh men vraagt zich
heden zelfs af, hoe de algemeene verwar
ring in defee een einde zal nemen, van wel
ke zijde en op welke manier herstel zal
komen.
Dat echter de tuinbouw in ons land de
ergste klappen zou ontvangen, kon, over
wegende zijn positie en de leidelijkheid,
waarmede de niet direct betrokkenen in
zoo'n geval, dit plegen aan te zien, welhaast
niet uitblijven.
Als er één tak van ons volksbestaan is,
die absoluut afhankelijk is van den uitvoer
naar het buitenland, een uitvoer vertegen
woordigende een waarde van tientallen
millioenen gulden zelfs in den meest nor
malen tijd, dan is het de tuinbouw. Denk
bij onze productie van tomaten, komkom
mers, sla, bloemkool, sluitkool, druiven,
aardbeien en meerdere artikelen, den uit
voer weg, dan beteekent dit het terugbren
gen van deze cultures tot enkele procen
ten van de normale cultuur, het verlies
van het ontzaglijk kapitaal, dat door den
opstal van de duizenden tuinbouwbedrij
ven en den in gebruik zijnden grond wordt
gevormd, het verloren gaan van het bezit,
neen, het broodeloos worden van even
zoovele tuinders, het ontnemen van werk
gelegenheid van het zeer groote aantal in
deze bedrijven werkende arbeiders, kort
om de ruïne voor het geheele economische
leven in de centra's, in de groote com
plexen van welvarende tuindersdorpen,
zooals wij ze speciaal in Noord- en Zuid-
Holland kennen.
De positie van den tuinbouw is, maar
was ook altijd in ons land, die van een
bron van volksbestaan, die slechts behou
den kon blijven bij een zeer grooten afzet
naar het buitenland.
Belemmering van dien uitvoer, erger be
perking en nog erger stopzetting van dien
uitvoer moest in mindere of meerdere
mate reactie teweegbrengen, zoodra ook
maar iets van dien aard plaats had.
Ik wil U voor de zooveelste maal schet
sen het hoog optrekken van de tariefmu
ren door het buitenland voor onze tuin
bouwproducten.
Het is daarom mijn stellige en vaste
overtuiging, dat slechts herstel van onzen
uitvoer de eenige kans biedt om den
tuinbouw te handhaven.
Ik wil hier niet spreken over de vraag,
of onze tuinbouw gehandhaafd dient te
worden en laat aan anderen over de even-
tueele motiveering van de stelling: als de
tuinbouw zich niet kan handhaven, moet
hij ook maar verdwijnen. En ook laat ik
aan dezen over om dan de middelen aan
te geven, om de hierdoor broodeloos gewor
den tuinders, arbeiders en de geheele be
volking in onze tuinbouwdistricten, weer
een ander middel van bestaan te verschaf
fen.
Wel durven wij hier uitspreken, dat wij
het als den plicht van den Staat, als ge
meenschap des volks, beschouwen, om den
tuinbouw, die tientallen jaren vóór en
méér dan 10 jaren na den oorlog (gedu
rende den oorlog was hij zelfs van bij
zondere beteekenis) aan duizenden burgers
een bestaan heeft verschaft, die als een
zeer voorname tak van volksbestaan mocht
worden aangerekend, te steunen met mid
delen, welke beoogen dien tuinbouw als be
drijf te behouden.
En als hiervoor het eenige middel dan Is:
behoud van het buitenlandsche afzetge
bied, dan betreuren wij, dat tot heden nog
geen enkel middel van bescherming is be
proefd en de Staat den tuinbouw alleen
heeft laten staan in den strijd tegen de be
lemmeringen door ons genoemd. Maar dan
zeggen wij zelfs op dit oogenblik nog: La
ten n u dan toch, vóór het heelemaal te
laat is, de oogen opengaan.
Onze voorstellen beoogen het tuinders-
bedrijf met natuurlijke middelen te be
schermen. Op den duur (misschien wel
zeer spoedig) zal het toch den Staat niet
mogelijK zijn de noodlijdenden met credie-
ten e.d. te blijven steunen. Had men een
meer juiste bescherming eerder willen in
zien, dan had die steun mogelijk achter
wege kunnen blijven.
En daarom vragen wij, waar de Neder-
lar.dsche tuinbouw ten volle in staat is om
de binnenlandsche markt van alle moge
lijke tuinbouwproducten te voorzien, om
den invoer van buitenlandsche
groenten, die zeker na de Engelsche
maatregelen in grootere mate op onze
markt zullen verschijnen, te contingentee
ren.
Mogelijk stellen wij het te simplistisch
voor, maar zelfs nu en nu vooral gaat onze
noodkreet uit naar een onderhande
lingstarief of een railsysteem, ten
einde het buitenland tot soepeler bepalin
gen in zake onzen invoer van tuinbouwpro
ducten te dwingen. Wij meenen, dat vooral
ten opzichte van die landen, die zooveel
belang hebben bij den invoer van hunne
industrieele artikelen in ons land, zeker iets
gedaan zal kunnen worden. Onze tegen
woordige tariefsheffing kan niet geacht
worden ten dezen iets in de schaal te kun
nen leggen.
Wy willen liever geen tarievenoorlog, wij
zouden zoo graag zien, dat men internatio
naal het verkeerde hiervan eindelijk eens
zou willen begrijpen; wij hebben hierop al
zoo lang gewacht, maar de tuinders kun
nen den strijd niet meer volhouden en de
Staat mag het niet zoo lang laten aanko
men, dat duizenden onzer staatsburgers de
slachtoffers wordenzonder dat men
zelfs geprobeerd heeft iets ter verdediging
te doen.
Wij begrijpen niet, dat wanneer de in
voer van een bepaald land in het onze, in
geld uitgedrukt het dubbele bedraagt van
wat ons land aldaar invoert, er geen mid
del is om aan de betalingsmoeilijk-
heden een eind te maken. En toch, dit
is een yan de groote zaken, die behalve de
tariefmuren, den uitvoer juist van onze
tuinbouwproducten zoo sterk bemoeilijken.
Wij begrijpen ook niet, dat zelfs in eigen
land de land- en tuinbouw in doodsnood
blijft belast met de veel te hooge ver
voerkosten.
Maar al begrijpen we het niet, we weten
wel, dat als niet zeer spoedig iets posi
tiefs op al deze punten wordt bereikt, van
onzen geheelen tuinbouw niets anders dan
een ruine zal overblijven.
Voor zoover reeds enkele stukken tot
puin zijn of dreigen te vervallen, vragen
wij ten slotte óók nog wettelijke maatrege
len ter voorkoming van ongemotiveerde
executies.
Ik meen hiermede de vijf bestuursvoor
stellen te hebben genoemd en te hebben
gemotiveerd.
Als wij dit uiten als een noodkreet, die
onzen tuinbouw omwille van zyn behoud
tot den Staat richt, dan is het niet alleen
nog daarom, maar ook omwille van den
Staat en het volk zelf, dat misschien dit
nu nog niet vermag in te zien, maar zal
moeten ervaren ook aan eigen ondergang
te hebben gewerkt door het bedrijfsleven
niet te beschermen.
Zou men dit thans nóg niet willen inzien,
of zou het niet mogelijk zijn zeer binnen
kort op bovengemeld gebied iets positiefs
tot stand te brengen, en hier kom ik tot
het tweede deel der voorstellen, dan is de
consekwentie daarvan, dat onze tuinders op
andere wijze dienen te worden gesteund.
Het is onze bedoeling niet, af te wijzen den
steun, die thans in den vorm van crediet
of ondersteuning aan de meest noodlijdenden
wordt gegeven. Maar die steunverleening
reeds thans veel grooter moeten zijn dan
de bedragen, welke er voor worden uitge
trokken. Maar bovendien wordt, als het
uitzieksysteem blijvend toegepast wordt,
het aantal noodlijdenden dagelijks grooter
en de energie van de tuinders om de risico
van het bedrijf nog langer te dragen, hun
arbeiders aan te houden enz., steeds slap
per.
En daarom zal, indien het dan zóó moet,
dat de Staat zijn millioenen voor steun
moet geven, steun aan het b e d r ij f moe
ten komen. Wij hebben steeds gehuiverd
om de tuinbouwproductie te doen steunen
met 'n zekeren grarantieprijs, toeslag of uit-
voerpremie, wij noemen dit een onnatuur-
lijken vorm. Maar als men den natuurlijken
kant niet uit wil, dan mag dit toch nooit
tot gevolg hebben, dat de tuinbouw en de
tuinder ten onder gaan. Als men de werk-
loozen steunt, dan ook de ondernemers, die
in gelijke of misschien nog slechter om
standigheden verkeeren.
Maar dan ook steun in den vorm van
toeslag op de producten, omdat dit dan
toch nog de meeste kans geeft op behoud
van het bedrijf.
En als men dan vraagt, waaruit men de
millioenen hiervoor moet putten, dan dur
ven wij onbewimpeld zeggen, dat de sociale
kwestie maar anders most gesteld worden
en de middelen worden gezocht bij diegenen
van ons volk, wier inkomen dat van een
tuinder verre overtreft.
Nog eens, en hiermede eindig ik, ons be
stuur is slechts noode met deze laatste
punten gekomen en wanneer het ze toch
in bespreking brengt, dan is het vooral om
overtuigend aan te toonen den grooten
ernst van den toestand en de noodzakelijk
heid van een spoedig en radicaal optreden,
om onze bedrijven en onze gezinnen voor
een totale vernietiging te vrijwaren.
In de middagvergadering kwamen de be
stuursvoorstellen aan de orde:
Het Bestuur van den Tuindersvakvond
stelt voor:
de eerstkomende maanden van dit jaar
met alle wettige middelen te ageeren voor
de verwezenlijking van:
a. een zoodanige toepassing der Contingen-
teeringswet, dat deze ook werkelijk een be
schermende werking voor ons bedrijfsleven
heeft en zoo noodig ook contingenten worden
vastgelegd voor invoer van buitenlandsche
aardappelen, groenten en fruit;
b. dat zeer spoedig tot stand komt een
onderhandelingstarief, waarbij als eisch ge
steld wordt verlaging der buitenlandsche
tarieven voor Hollandsche aardappelen,
groenten en fruit;
c. dringende verlaging, welke beduidend
dient te zijn, van spoorwegvrachten, niet
alleen voor het vervoer van land- en tuin
bouwproducten, maar ook voor bedrijfsbe-
noodigdheden als steenkool, natuur- en
kunstmest, enz.;
d. maatregelen van Staatswege om te be
vorderen, dat voor aan het Buitenland ge
keverde goederen ook gereede betaling volgt;
T e. maatregelen te treffen, welke zullen lei-
Lden tot wettelijke bepalingen ter voorko
ming van onredelijke executies.
Indien zou komen vast te staan, dat van
de Regeering of de Rechterzijde niet zeer
spoedig te verwachten is, dat men met in
grijpende maatregelen als bovenstaande een
poging wil doen om de algeheele vernieti
ging van het land- en tuinbouwbedrijf te
voorkomen, dan mede te gaan met wat an
dere groepen ten deze eischen en wel:
1. Toeslagen op alle producten, minstens
zoo groot, dat zij de buitenlandsche invoer
rechten compenseeren en het bedrijf al
thans eenigermate loonend maken;
2. De middelen hiervoor bijeen te brengen
uit een Crisisbelasting op inkomsten boven
1500, progressief naar gelang van de
grootte van het Inkomen.
Verschillende leden gaven hun ontstem
ming over de niet-genomen maatregelen
van de Regeering te kennen. Men meende,
dat met ageeren niets bereikt wordt en dat
„eischen" thans het eenieste middel is. De
voorzitter merkte op, dat een groot deel
van de tuinarbeiders al ten laste van de
gemeenschap komt. Dat moet men niet
vergeten! Met een der sprekers verklaarde
spreker zich accoord. dat tariefsverlaging
bij de Spoorwegen eerst zal volgen wan
neer deze maatschappij loonsverlaging wil
aankondigen. De Staat zal dit moeten uit
maken, maar men moet niet vergeten, dat
de tuindersstand van groot belang voor den
Staats is, hij krijgt zijn welvaart uit de be
drijven. In het buitenland heeft men de
uiterste noodzaak aangegrepen en waarom
blijft ons land achter? Tariefmuren overal,
en in Nederland mag alles vrij binnen ko
men.
De maatregelen zullen niet voor één jaar,
maar voor verschillende jaren moeten zijn.
De voorzitter deelde vervolgens onder
applaus mede, dat Zaterdag een vergade
ring van het dag. bestuur plaats vindt,
waarbij de eischen zullen worden bespro
ken, waarna spreker zal voorstellen naar
den minister te stappen, om hem op den
man af te vragen, of hy er prijs op stelt
den tuinbouw in Nederland te behouden.
Met een eventueel ontwijkend antwoord zal
spreker niet tevreden zijn.
Dan zal men bij de Kamer en bij de
fracties kunnen komen en als dat niet ge
lukt, is de zaak eenvoudig dood gemaakt.
Zóó ver, intei-rumpeert rector Kok, zal het
echter zeker niet komen!
De bestuursvoorstellen en eischen worden
dan bij acclamatie aangenomen.
Voorstellen van de afdeelingen.
De afdeelingen 't Veld en Blokker drin
gen aan op verlaging van P. W. N. en P.
W. N.-tarieven.
Het bestuur antwoordt, dat de tarieven
reeds verlaagd zijn. Verlenging der sper-
uren voor electrieiteit kan misschien be
reikt worden. Aangaande het tarief voor
water, wordt opgemerkt dat besprekingen
gaande zijn met de Holl. Mij. van Land
bouw.
De afdeeling Pijnacker stelt voor te
trachten, dat ook door de radio de land
en tuinbouw zich zal kunnen uiten. Aldus
besloten. Het bestuur zal stappen in deze
richting doen.
De afdeeling Pijnacker stelt voor te
trachten te bereiken, dat de sociale lasten
gelijk met de belasting worden geïnd. De
afdeeling meent hierin een besparing van
ambtenaren te kunnen bereiken.
Het bestuur concludeert, dat het bezui
niging op de sociale wetten voorstaat, al
acht het het door Pijnacker hiervoor aan
gewezen middel niet geschikt.
De kring West-Friesland wilde voor de
tuinders, die minder dan f 1200.verdie
nen, vrijstelling van sociale lasten.
In dit verband antwoordde de voorzitter,
dat de sociale wetten met vreugde begroet
zijn, omdat de arbeider daardoor een
menschwaardiger bestaan kreeg. Nu wil
men anders, omdat in vele bedrijven de pa
troon minder verdient dan zijn arbeiders.
Men moet de zaak zien in het licht van de
normale omstandigheden. Daarom achtte
spreker het voorstel van West-Friesland
onaanvaardbaar. Een besluit werd niet ge
nomen, een en ander zal in de organisatie
besproken worden.
De afdeeling Blokker stelt voor pogingen
in het werk te stellen ter bereiking van
een R. K. Tuindersblad.
De voorzitter wees er op, dat men bezig
is „De R. K. Boerenstand" in dezen zin uit
te breiden. Verschillende welwillende toe
zeggingen zijn gedaan maar men zal nooit
mogen eischen, dat het voor de 100 pCt.
een tuindersblad zal zijn. Een dergelijke
uitgave is echter te prefereeren boven een
afzonderlijk tuindersblad. Hiermede ver
klaarde men zich accoord.
De geestelijke adviseur, rector J. Kok,
verkreeg dan het woord en wees op de ern
stige omstandigheden waarin wij leven,
waarbij hij opmerkte, dat pessimisme de
slechtste geest in dezen tijd is. Men moet
optimist zijn in alle omstandigheden. Men
moet vertrouwen blijven stellen op God.
Spr. roemde de werkzaamheden van het be
stuur, het zit niet stil en is dag in dag uit
op het pad voor de belangen van de leden.
Als alle staatslieden mochten falen, zal
O. L. Heer overwinnen. Nood leert bidden.
Het gebed is het krachtigste middel om be
tere tijden te krijgen. De nood van anderen
dient men te beseffen; de diepst-getroffenen
moet men ondersteunen. Er is ook een
spreekwoord: „Als de nood het hoogst is,
is de redding nabij". Dat moet men begrij
pen. Optimist blijven! Samenwerking met
de andere organisaties is nu vooral nood
zakelijk. Gezamenlijk moet men de moeilijk
heden trotseeren, uw zaken zijn in veilige
handen, besloot de adviseur. Blijft daarom
op God en op uw leiding vertrouwen."
Na de rondvraag sloot de voorzitter de
vergadering.
Door de Vereeniging tot het houden van
Nationale Vee- en Paardententoonstellingen
te Utrecht is besloten ook dit jaar. namelijk
in de tweede helft van September, een natio
nale vee- en paardententoonstelling met
concours-hippique te Utrecht te organisee-
ren.
Opgegeven door v. d. Graaf Co. N.V.
(Afd. Handelsinformaties
RECTIFICATIE.
In het faillissement van de firma Douwes
Dopheide, thans in liquidatie, te Amster
dam, is het adres van de curator mr. M. J.
C. Vry Keizersgracht 462 niet 586, Am
sterdam.
FAILLIET VERKLAARD.
28 Jan. E. H. Pinckaers, metselaar, Hou-
them-Gronsveld. R.-c. mr. dr. Ruland. Cur.
mr. W. J. Kom, Julianaplein 2, Maastricht. J
2 Febr. M. J. Ackermans, koopman, Kerk-
driel. R.-c. mr. D. Visser. Cur. mr. J. van
Nes, Tiel.
3 Febr. G. J. Roox, krantencolporteur, Oss,
Korenstraat 29. R.-c. mr. dr. Heyman. Cur.
mr. R. Schoep,, Grave.
E. Smit, winkelier, Eindhoven, Newton-
plein 13 R.-c. mr. Vollgraff. Cur. mr. A. F.
M. v. d. Meeren, Eindhoven.
J. H. Velner, winkelier, Lonneker,
Broekheurnerstraat 78. R.-c. mr. v. Schaeck
Mathon. Cur. mr. Roolvink, Almelo.
G. Poomlan, winkelier in vleeschwaren,
Enschede, Pathmosstraat 76. R.-c. mr. E. v.
Schaeck Mathon. Cur. mr. R. C. Schlinge-
mann, Enschede.
J. Slot, kweeker, Enschede. R.-c. mr.
v. Schaeck Mathon. Cur. mr. R. C. Schlin-
gemann, Enschede.
A. Hauser, schoorsteenveger, Almelo,
Willem de Clercqstraat 15. R.-c. mr. van
Schaeck Mathon. Cur. mr. Roolvink, Al
melo.
G. E. Pasman, pluimveevoederhande
laar, Barneveld, Amersfoortscheweg 18. R.-c.
mr. T. J. Dorhout Mees. Cur. mr. J. Frima,
Amersfoort.
S. Santilhano, koopman, Amersfoort.
Appelmarkt 17. R-c. mr. T. J. Dorhout
Mees. Cur. mr. H. J. van Urk, Amersfoort.
Mevr. C. W. Dupper, Utrecht, Vondel
kade 57. R.-c. mr. T. J. Dorhout Mees. Cur.
mej. mr T. Feikema, Utrecht.
J. W. Spithoben, veehouder, Jutphaas,
Nedereind 107. R.-c. mr. T. J. Dorhout Mees.
Cur. mr. O. E. Hogenbrug, Utrecht.
W. Janssen, koopman, Utrecht, Spaar-
nestraat 42. R.-c. mr. T. J. Dorhout Mees.
Cur. mr. H. B. J. Waslander, Utrecht.
B. A. van Hemert, koopman,' Dordrecht.
R.-c. mr. J. Bentfort van Valkenburg. Cur.
mevr. mr. J. A. S. Branbergen de Niet,
Dordrecht.
OPGEHEVEN
wegens gebrek aan actief de faillissementen
van B. Horsthuis. Hengelo (O.T. van
Rooyen, Utrecht. Bemuurde Weer O. Z. 66.
BINNENLANDSCHE HAVENS
IJMUIDEN vertrokken 4 Febr., Oria, s.,
R'dam.
IJMUIDEN aangekomen 4 Febr.
STANISLAS, s., Leith.
VECHTSTROOM, s., Huil.
Vertrokken 4 Febr:
SOUTHERN KING, s„ Wilhelmshafen.
AMSTERDAM aangekomen 4 Febr.:
Stanislas, Leith, stukgoed en steenko
len, J. P. Coenhaven, Verg. Cargadoorskan
toor; Vechtstroom, Huil, stukgoed, Han
delskade, Holl. Stoomb. Mij.; Valk, m.s.,
Meppel, ledig, Zoutkeetgracht, Salomon's
Shipp. Forw. Off.
ORIA, Amsterdam, 4 Febr.
Het Noorsche s.s. „Oria" vertrok heden
van IJmuiden naar Rotterdam, om bij de
werf van Wilton de schade, welke het schip
in de Oostzee door ijs heeft bekomen, te
herstellen.
AMSTERDAM. Aangekomen: 4 Februari.
Energie, Danzig, hout, Houthaven, Baltica.
IJMUIDEN. Aangekomen 4 Febr. Energie,
s. Danzig.
IJMUIDEN. Aangekomen 3 Febr.: Dwars-
see, s., R'dam; Astarte, s., Bremen; Glyn-
wen, s„ Havre (voor Velsen.
4 Febr.: Kul, s., Follafors (voor Velsen);
Beyerlanó, s., Newcastle (voor Velsen)
Delfland, s„ B. Aires; Prima, m.s., Purfleet
(voor Worrnerveer)Venersborg, s. Norr-
köping laatst Londen; Lycaon, s., Java.
Vertrokken 3 Febr.: Fa ana, s., Bolness;
Queensworth, s., Sunderland; Haarlem, s.,
Hamburg; Theano, s„ Vlaardingen; Orpheus,
s„ Kopenhagen; Rugia, s„ Hamburg.
4 Febr Authority, s. Huil; Rhein, s., Ham
burg. :ts v.
AMSTERDAM. Aangekomen 3 Febr.:
Dwarssee, R'dam, ledig, Fosfaatfabriek, Bal
tica.
4 Febr.: Astarte, Bremen, stukgoed en
hout, De Ruyterkade, Van Es Van Om
meren; Delfland, B. Aires, stukgoed, Han
delskade, Wm. H. Müller Co.; Veners
borg, Norrköping laatst Londen, stukgoed,
Handelskade, Verg. Cargadoorskantoor; Ly
caon, Java, stukgoed, Bomeokade, Meyer
Co's. Scneepv. Mij.
KON. NED. STOOMB. MIJ.
JASON, 3 Febr. van Valparaiso n. Talca-
huano.
PERSEUS. 4 Febr. van Barcelona te Ge
nua.
BAARN, 3 Febr. n.m. 6 uur van Ham
burg naar Antwerpen.
NICKERIE, thuisr., 3 Febr. van Madeira.
PROTEUS, 4 Febr. van Aarhuus te Ham
burg.
THESEUS, 3 Febr. van Danzig te Stettin.
IRIS. 4 Febr. van Passages te Bilbao.
AMAZONE, Middl. Zee n. Amst., was 4
Febr. 10 uur v.m. 130 mijlen van Ouessant.
VESTA, Middl. Zee n. Amst., pass. 4
Febr. Gibraltar.
BOSKOOP, 3 Febr. van Christobal naar
Buena Ventura.
SATURNUS, Middl. Zee n. Amst., 3 Febr.
van Smyrna.
ORION, 2 Febr. van Kingston n. Port au
Prince.
AMOR, 2 Febr. van W.-Indië te New-
York.
AMOR, 2 Febr. van W. Indië te New York.
COLOMBIA, uitreis, pass. 3 Febr. n.m. 7
u. de Azoren.
EOS, 3 Febr. van Triest naar Fiume.
IRENE, 3 Febr. n.m. 4 u. 15 van Ham
burg naar Amsterdam.
JUNO, 3 Febr. van Oran naar Algiers.
VAN RENSSELAER, 3 Febr. van A'dam
te Paramaribo.
STELLA, 3 Febr. van Sudabay te Cala-
mata.
HAARLEM, 3 Febr. van A'dam n. Ham
burg.
MIJ. NEDERLAND
TAJANDOEN, thuisr., 4 Febr. te Londen.
POELAU LAUT, uitr., pass. 3 Febr. Gi
braltar.
TABIAN, thuisr., pass. 2 Febr. Perim.
JAVA-NEW-YORK-LIJN
SEMBILAN, 4 Febr. van New-York te
Batavia.
RHEXENOR, Java n. New-York, 3 Febr.
te Penang.
ftOTT. LLOYD
JACATRA, uitreis, 4 Febr. te Macassar.
DEMPO, thuisreis, 4 Febr. van Tanger.
TOSARI, uitreis, 2 Febr. van Singapore.
HOLLAND—O.-AZIË-LIJN
ZUIDERKERK, thuisr., 3 Febr. van Mar
seille.
SEROOSKERK, thuisr., 3 Febr. te Kobe.
GROOTEKERK, thuisr., 2 Febr. van Sin
gapore.
MIJ. OCEAAN
EUMAEUS, 4 Febr. van Kobe n. Amst.
AUTOLYCUS, 2 Febr. van Hongkong n.
Rotterdam.
CLYTONEUS, 2 Febr. van Singapore n.
Amsterdam.
SARPEDON, 2 Febr. van Singapore n.
Hongkong.
EURYLOCHUS, 1 Febr. van Penang n.
Port Swettenham.
CITY of LLLLE, 2 Febr. van Singapore n.
Rotterdam.
JAVA—CHINA—JAPAN-LIJN
TJISALAK, 2 Febr. van Tsingtao te Ba
tavia.
TJILEBOET, arr. 3 Febr. te Manilla.
TJINEGARA, 2 Febr. van Batavia te
Hongkong.
TJISADANE, 2 Febr, van Hongkong naar
Rangoon.
ROTTERDAM—Z.-AMERIKA-LIJN
ALCHIBA, thuisr., 3 Febr. te Santos.
HALCYON-LIJN
STAD HAARLEM, 3 Febr. van Oran 11.
La Plata.
STAD DORDRECHT San Nicolas n. Las
Palmas v. o., pass. 3 Febr. B.-Aires.
KON. HOLL. LLOYD
ZAANLAND, 4 Febr. van Bremen te
Hamburg.
MAASLAND, 5 Febr. v.m. 6 uur van Bel
fast te IJmuiden verwacht.
KON. PAKETV. MIJ.
SIGLI, arr. 2 Febr. te Rangoon.
DIVERSE SCHEPEN
ST. PHILIPSLAND, 3 Febr. van de
Theems te Kopenhagen.
LEONORA, 3 Febr. van R'dam te Bor
deaux.
ESBJORN, Liverpool n. Amst., pass. 3
Febr. Prawlepoint.
BATAVIER VIII, 3 Febr. van Guernsey
naar Bordeaux.
THEEMS. 4 Febr. van Hellevoetsluis n.
Londen.
WESTLAND, 4 Febr. van R.'dam te Leith.
JOBSHAVEN, 3 Febr. van Sligo n. R'dam.
IJSELHAVEN, B.-Aires naar Las Palmas
v. o., pass. 3 Febr. Fernando Noronha.
DELFSHAVEN, Mobile naar Bremen,
pass. 3 Febr. Miami.
HELKA, 1 Febr. van Batoum te Rouaan,
ISIS, B.-Aires naar Amst., pass. 2 Febr.
Pernambuco.
NEUMARK, 2 Febr. van Batavia n. Amst.
FRIDERUN, W.-Indië naar Amst., 1 Febr,
te Panama.
ISAR, Japan naar Amst., 2 Febr. te Mar
seille.
DOLLART, m.s., 31 Jan. van Hamburg
te Emden.
DELFSHAVEN, Mobile n. Bremen, pass.
3 Febr. Miami.
MOORDRECHT, 4 Febr. van Avonmouth
naar Preston.
TIBA, Rosario n. Antwerpen, pass. 3
Febr. Fernando Noronha.
AMELAND, 4 Febr. van Sydney naar
Antwerpen via de Kaap.
DUIVENDRECHT, R.'dam naar Con-
stanza, was 3 Febr. 9 uur van. 20 mijlen
W. van Niton.
JONGE ELISABETH, naar Hamburg,
was 2 Febr. 8 uur 15 n.m. 30 mijlen Z. van
Niton.
DEN HAAG, pass. 3 Febr. Ouessant.
BERGENDAL, m.s., pass. 3 Febr. Oues
sant.
HALLE, Java naar Amst., pass. 2 Febr.
Perim.
VEERHAVEN, naar Bremen, was 3 Febr.
2 uur n.m. 14 mijlen Z. W. van Niton.
APOLLINARIS, m.s., Gent naar Poole,
pass 4 Febr. Vlissingen.
JEANNETTE, 4 Febr. van Caen te Gent.
LIMBURG, m.s., Antwerpen naar Shore-
ham, pass. 4 Febr. Vlissingen.
RAPID, m.s., 4 Febr. van Rouaan naar
Parijs.
ROB, m.s., 2 Febr. van Aalborg te Hol-
tenau.
GEERTJE, m.s., 2 Febr. van Frederiksund
te Holtenau.
WEST-VLAANDEREN, m.s., 3 Febr. van
Deptford Creek naar Antwerpen.
HINDERIKA, m.s., 3 Febr. van Londen
naar Gent.
IMJMANUEL, m.s., 3 Febr. van Maas-
bracht te Londen.
SEINE, m.s., 3 Febr. van Parijs te Lon
den.
BRABANT, m.s., 3 Febr. van Antwerpen
te Barking.
L1NGESTROOM, 3 Febr. van Amst. te
Londen.
GRONINGEN, 4 Febr. van Londen te
Vlieland.
GRIETJE, m.s„ pass. 3 Febr. Dungeness.
HENNIE, pass. 3 Febr. Dungeness.
EXCELSIOR, m.s., 2 Febr. van Ports
mouth naar Bridport.
DOLLARD, m.s., pass. 3 Febr. Prawle
point.
LARK, m.s., 2 Febr. van Kingsbridge te
Plymouth.
ATLAS, m.s., 2 Febr. van Lydney n. Par.
SPES, m.s„ 3 Febr. van Galway te Pe-
narth.
JUPITER, m.s., Barry naar Morlaix, pass.
3 Febr. Barry Island.
IRIS, m.s., 3 Febr. van Newburgh te
Montrose.
GRUNO, m.s., 3 Febr. van Wisbeck te
Huil.
HARMINA, m.s., 3 Febr. van Londen te
Huil.
KWIEK, m.s., 30 Jan. van Dusseldorf te
Malmö.
CASTOR, m.s., 3 Febr. van Southampton
te Rotterdam.
FARMSUM, 3 Febr. van Las Palmas naar
Rotterdam.
JANIS FAULBAUMS, 2 Febr. van Follo-
nica naar Amsterdam.
VECHTSTROOM, 3 Febr. van Huil naar
Amsterdam.
FRIESLAND, 3 Febr. van Sunderland te
Rotterdam.
BATAVIER VII, 3 Febr. van Middlesbro
te Rotterdam.
JONGE JOHANNA, 3 Febr. van Hamburg
te Rotterdam.
ARY SCHEFFER, 3 Febr. van Havre te
Rotterdam.
EUOPRA, m.s., 3 Febr. van R'dam naar
Londen.
IMPORT, 4 Febr. van R'dam te Londen.
BERENT, ms., 3 Febr. van R'dam naar
Brest.
GRUTTO, 4 Febr. van R'dam te Londen.
ZUID-BEYERLAND, m.s., 3 Febr. van
Southampton te Hellevoetsluis.
RIJN, 3 Febr. v. Londen te Hellevoetsluis.
ATLANTIC, m.s., 3 Febr. van Londen te
Antwerpen.
HARRY, m.s., 3 Febr. van Londen te Ant
werpen.
HENDRIKA, m.s., 3 Febr. van Londen te
Brussel.
ISERLOHN, W. Indië n. A'dam, 29 Jan.
te Tampico.
ABERDARE, La Plata naar A'dam, pass.
3 Febr. Teneriffe.
SESOSTRIS, 31 Jan. van Puerto Barrios
naar Amsterdam.
POELDIEP, 4 Febr. van Kingslynn te
Rotterdam.
ESCAUT, m.s„ 4 Febr. v. Parijs te R'dam.
EXPORT, 4 Febr. van Londen te R'dam.
BALTIC, m.s., 4 Febr. van Antwerpen te
Rotterdam.
GELDERLAND, 4 Febr. van Immingham
te Rotterdam.
ALIDA, m.s„ 2 Febr. van Kjerteminde te
Hamburg.
BUIZERD, m.s., 2 Febr. van Lowestoft te
Hamburg.
ONDERNEMING, m.s., 2 Febr. van Naks-
kov te Hamburg.
ZEELAND, 3 Febr. van de Tyne te Sluiskil
