HET
VAN DEN
|DE GRAPJAS HARLEKIJN!
w
^UJUXTOW
Ais esn Rozenblaadja
LANGS
DONKERE PADEN
HOE IN ENGELAND
DE VOETBAL ROLDE
j?-
SPOFT EN WEDSTRIJDEN
VOETBAL
PARIJS—KEULEN
IN ENGELAND
LEAGUE-WEDSTRIJDEN
SCHOTLAND
WIELRENNEN
DUITSCHLAND—NEDERLAND
AMATEURS
PAARDENSPORT
HET PAARD OP DEN WEG
HOCKEY
DE WEDSTRIJDEN TEGEN DE
ANGLO-INDIANS
Het elftal der gasten
INGEZONDEN
RADIO-OMROEP
De nieuwe
Compagnon
n
Harlekijn legt verkeerd aan en schiet toch raak
Naar het Engelsch door J. Scheepens
Firma TJ. VAN ALTHUIS Co.
Bellamystraat 5—7. Telefoon 80003
Geweldige belangstelling voor de
vijfde Cup-ronde. Be uitwer
king van een doelpunt. Het
Koode Kruis moet zich over
slachtoffers ontfermen. 10.030
Derby-bewoners op bjet oorlogs
pad. De derde klasser, Wat-
tord, nog niet gestorven! Ar
senal beantwoordt aan de ver
wachtingen. Een dubbele suc
cesdag, daar Everton faalt.
Chelsea krijgt een prachtkans
thuis.
Reeds In onzen laatsten brief zinspeelden
Wij op de geladen atmospheer, die in Enge
land heerschte ter gelegenheid van de vijfde
ronde om den Cup. En hoe het publiek hier
op reageerde demonstreert het beste het aan
tal toeschouwers, dat de acht wedstrijden
bezocht, een aantal, dat ondanks de heer-
schende crisis verrasend hoog is, namelijk
S4C.OOO menschen, wat uitkomt op gemiddeld
45.000 Toeschouwers per wedstrijd. Hadden
al deze menschen zich nu maar rustig ge
houden, clan was erger voorkomen. Nu zijn
er slachtoffers gevallen, namelijk bU de
match Liverpool tegen Grimsby Town, welke
de thuisclub met 10 won. Het publiek
raakte bü het scoren van het winnende doel
punt zoo buiten zich zelf van geestdrift, dat
achter de Grimsby-goal een ware verschui
ving van de dicht opeen gepakte menigte
plaats greep, waardoor een aantal als 't
ware onder de voet werd geloopen. Zelfs
moest de politie en de ambulance er aan te
pas komen om zes deerlijk gehavende slacht
offers naar de St. John Ambulance over te
brengen. Verdere berichten luiden, dat twee
daarvan er zeer ernstig aan toe zijn.
Een dergelijke geestdrift ontmoet men
bijna niet in Holland, waarvan wij voorts
nog een proeve willen geven. Uit het pro
gramma wist u. dat Derby County naar Man
chester moest voor haar strijd tegen de City.
Niet minder dan 10.000 Derby-enthousiasten,
waaronder verscheidene dames, ondernamen
hetzij per trein, of per fiets den tocht naar
Maine-road om hun favorieten te steunen in
deze moeilijke uren. Doch zelfs deze invasie
mocht niet baten, want de County stierf met
3—0 den bekerdood.
Komen wij thans tot de resultaten van de
zen sensationeelen dag, dan is ongetwijfeld 'n
der grootste surprises, dat een derde divisie
team, Watford geheeten, tot dusver alle
moeilijkheden het hoofd heeft geboden. Al
zegt zulks niet altijd veel, willen wij opmer
ken, dat deze ploeg niet een der krachtigste
competitie-elftallen is; Watford staat op de
zevende plaats; Haar groote kracht is de
rust en het zelfbewustzijn gebleken, waar
mee zij de ontmoeting aanving; totaal geen
beker-koorts, in tegen telling met het tweede
divisie-team, Bradford. Alleen toen de mid
denvoor, James, drie minuten na de hervat
ting het eenigste doelpunt had gescoord
kwam er een merkwaardige nerveusheid over
de ploeg, nochtans wist de kloeke verdedi
ging kranig stand te houden.
Hoewel men bij voorbaat al een Arsenal-
zege te Portsmouth verwachtte tegen de club
van dien naam, heeft de Londensche pro
motie naar de volgende bekerronde veel meer
moeite gekost, dan de cijfers 20 wel aan-
toonen. Elke club draagt het stempel, dat de
trainer er op drukt, doch de speelwijzen van
deze twee clubs toonen een merkwaardige
overeenkomst, alleen kan Portsmouth niet op
zulke sterren bogen, waarover de Londenaars
beschikken. En ook al bood Portsmouth
hardnekkigen tegenstand, kon men niet ver
hinderen, dat de beide Londensche vleugel
spelers, Hulme en Bastin, den uitslag ten
voordeele van een van Engelands meest be
roemde teams deden uitvallen.
Een uit-wedstrijd in een cup-match oor
deelt men meestentijds als funest. Kunt u
raden, hoe groot Chelsea's blijdschap was,
toen het eindsignaal klonk In haar strijd
tegen Sheffield Wednesday en de score 11
was gebleven.
De Londenaars speelden een verrassend
goede partij en schijnen thans pas hun goede
opstelling te hebben gevonden. De jonge
Mills vertolkt een uitstekende rol als centre-
forward, en blijkt een betere schakel dan de
lastige Gallacher, terwijl de linksbuiten.
Pearson, een speler van beteekenis belooft te
worden, Sinds de opname van O'Dowd als
spil heeft ook de achterhoede zeer In kracht
gewonnen; tusschen twee haakjes schijnt
deze speler ook genoemd te worden voor het
Engelsche elftal. In de Engelsche metropolis
hoopt men, dat Chelsea in de „replay" op
Woensdag te Stamford Bridge als overwin
naar te voorschijn zal komen, en groote op
timisten droomen zelfs van een finale tus
schen Highbury en Stamford Bridge. Zijn
droomen niet meestentijds bedrog
Temeer, daar nu de laatste loodjes begin
nen te wegen, en er nog „keien" In de over
blijvende acht zitten, als Huddersfield Town
(dat Preston met 40 klopte), Newcastle
United (dat met 31 van Leicester City
won), Manchester City en Liverpool.
De wedstrijd van Woensdag en de loting
zal den Londenaars het antwoord geven.
Thans nog even de competitie, want waar
niemand op rekende Everton verloor op
nieuw; met 20 namelijk van Blackpool.
Onwillekeurig dachten wij aan Rob Stimp-
son, toen wij van dezen uitslag kennis na
men Rob, waarover wij u de vorige maal
schreven. Wint Arsenal de beide achterstal
lige wedstrijden, dan staat zij op het moment
reeds aan het hoofd van de ranglijst. Op
dien weg zetten de rood-witte Londenaars
a.s. Zaterdag stellig al hun eerste schreden
door een overwinning op Blackpool. Voorts
vermeldt het programma: EvertonSheffield
U.; West Bromwich A.—Huddersfield T.;
West Ham UnitedLiverpool als de meest de
aandacht trekkende ontmoetingen.
Zondag wordt te Parijs de stedenwedstrfjd
gespeeld tusschen Parijs en Keulen.
Het Parijsche elftal is als volgt samenge
steld:
Doel: Thepot (Red Star).
Achter: Anatol en Diaz (beiden Red Star).
Midden: Finot (C. A. Paris), Finamore en
Chantrel (beiden Red Star).
Voor: Bunyan (Red Star), Pavillard (Stade
Francais), Pinel (Red Star), Delfour en Vei-
nante (beiden Racingclub)
Reserves: Oudet, Byard, RIgolet en Cauet.
Cupwedstrijd vijfde ronde overgespeelde
wedstrijd Chelsea—Sheffield Wednesday 2—0
Eerste divisie.
The ArsenalGrimsby Town 40
PortsmouthBirmingham 2—1
Huddersfield—Middlesborough 1—1
New Cade United—Bolton Wanderers 31
Derby CountyWestbromwich 3—1
Tweede divisie.
BradfordPres'on North End
Bury—Bradford City
Manchester UnitedBurnley
1—5
0—2
5—1
Derde ronde overgespeelde wedstrijd cup
KilmarnockDundee 30
League: Motherwell—Mortonn 42
Naar wij vernemen zal de wielerlanden-
wedstrijd voor amateurs tusschen Duitsch-
land en Nederland dit jaar begin Augus
tus op de baan te Krefeld worden gehou
den.
Op Woensdag 9 Maart a.s. zal in verband
rr.et de uitbreiding van het wegennet in het
Jaarbeursgebouw te Utrecht, een bijeenkomst
worden gehouden georganiseerd door de
Commissie van het Ruitertoerisme (A. N. W.
B. Toeristenbond voor Nederland), den Ned.
Hipplschen Sportbond, de Burgerruiter Sport-
vereeniging, Het Centraal Comité voor de
Concousen Hxppique in Nederland, de Kon.
Militaire Sportvereeniging, de Kon. Neder-
landsche Harddraverij en Renvereeniging, de
Vereeniging ter bevordering van de Paarden
fokkerij in Nederland de Ned. Federatie van
Landelijke Rij vereenigingen, de Koninklijke
Nederlandsche Jachtvereeniging, de Federa
tie van Nederlandsche Rijscholen en de Rij-
vereeniging te Baam, met het onderwerp
„Het paard op den weg."
Zaterdag 20 Februari vindt te Hilversum
de wedstrijd plaats tusschen het Neder-
landsch B-elftal en de Anglo-Indians,
Zondag 21 Februari wordt op het H. V. V.-
terrein te Den Haag de ontmoeting ge
speeld tusschen het Anglo-Indianteam en
het Nederlandsch A-elftal.
Naar wij vernemen komt de Colonial
Hockey Union (Anglo-Indians) met de
volgende spelers naar ons land:
Doel: Patterson (Scotland).
Achter: D. Leyland Naylor (Scotland),
aanvoerder, en J. van Beugen Bik (Sur-
biton H. C.).
Middenspelers: H. Cleland (Combined
Services Army), Capt. L. Hancock
(idem), R. Pearmund (Middlesex) en R.
L. Milstead (South of England).
Voorhoedespelers: A. Gardner (South of
England), J. W. James (East of Ergland
and Cambridge), A. Parslowe (Ierland).
D. L. Utting (South of England), Lieut.
W. M. Lillie (Combined Services and
Army) en L. J. Perdrian (Surbiton H. C.).
Van deze spelers maakten Leyland
Naylor, Van Beugen Bik oudspeler van
Bloemendaai en van het Nederlandsch
elftal Milstead, Hancock, Pearmund,
Perdrian en Lillie deel uit van de ploeg,
die het vorig jaar ons land bezocht.
De nieuwe gezichten zijn de doelverdedi-
ger, die voor Schotland heeft gespeeld; de
middenspeler Cleland, die een der in den
laatsten tijd op den voorgrond tredende
jongeren is. In de voorhoede zullen verder
uitkomen Parslowe, een Iersch Internatio
nal; Utting, die gekozen werd voor de
Engelsche selectiewedstrijden en in dit
seizoen het grootst aantal doelpunten in
de eerste klasse hockey heeft gemaakt en
verder Gardner en James, die eveneens
voor selectiewedstrijden werden gekozen.
De Colonial Hockey komt dus met twee
reserves. Het elftal, dat kan worden sa
mengesteld, wordt sterker geacht, dan dat
van het vorige jaar cn in ieder geval ster
ker dan het elftal, dat met Paschen 1931
dee'nam aan het tournool te Hamburg,
waar zulke fraaie resultaten tegen het
reserve Duitsche elftal en andere Duitsche
combinaties werden behaald.
Als scheidsrechters zullen fungeeren:
Commander J. D. Campbell voor de Anglo-
Indians, jhr. L. J. Quarles van Ufford
voor het Nederlandsch B-e'ftal en de heer
Th. Evekink voor het Nederlandsch A-
elftal.
WIE DURFT DE VERANTWOORDING
DRAGEN?
Het gemakzuchtige „Wat helpt een pro
test van ons" heeft niet gezegevierd en een
kloeke actie van verweer tegen het onrecht,
dat onze Spaansche broeders is aangedaan
is een troost en een steun voor de ballin
gen en een waarschuwing aan de regeer
ders.
En even als een druppel niets vermag;
maar duizenden en duizenden druppels den
steen uithollen en doorboren even zeker
zal een aanhouden van een stroom van
protesten uit alle landen van Europa en
voor ons in het bijzonder uit Nederland,
Zamora en zijn regeering een voortdurend
herhaald verwijt zijn.
„Wie durft de verantwoording dragen, ook
maar één mogelijk protest van hoe klein
een groep ook tegen te houden?"
Is het niet „The last drop, that makes
the cup run over" en zou het niet juist dat
protest kunnen zijn, hetwelk resultaat gaf?
Zamora wordt vergeleken met Pilatus.
Zou Pilatus, na de geeseling, tot den
kruisdood veroordeeld hebben, indien er een
stróóm van protesten geweest was?
En ligt dan niet juist de schuld mede
aan die afwezige protesten?
Men vrage niet: „Zou 't baten?"; maar
„Wat is er tegen?"
De kosten van een telegram? De moeite?
Negatief Niets. Positief Altijd toch
de getuigenis van het: „Les amis de mes
amis sont mes amis."
Als men Uw ruiten ingooit en er is geen
politie, dan maakt Uw protest de ruiten
niet heel en wie laat daarom het protest
na? Wie voelt geen sympathie voor den
buurman, die partij trekt in de zaak en toch
ook niet de stukken maken kan?
Wat zouden anderen doen in dezelfde om
standigheden?
Wat 'n actie zou er ontstaan, indien de
oommunisten of socialisten eens waren uit
gezet?
Welke krant, organisatie of lid van die
richting zou zwijgen?
Welnu, de middelen van den tijd gebruikt!
De trom geroerd; gedaan het eenige
helaas wat in deze gedaan kan worden:
Geprotesteerd!
Zeker, reeds is door meer dan 100 organi
saties (naar wij weten) voor meer dan mil-
lioen Katholieken gesproken; maar anderen
zwegen nog.
Maastricht en Nijmegen staan aan de
spits; maar de groote steden bleven achter.
De vrouwen hebben zich no^ maar
schaars aangesloten bij de mannen.
Waar blijft hun stem?
Mag Nederland in activiteit overtroffen
worden?
In Hongarije (Maasbode 14-2-'32) heeft
Graaf Hunyady bij den Minister van Bui-
tenlandsche Zaken een interpellatie-verzoek
gedaan in verband met de Spaansche ge
beurtenissen en dit verzoek is geteekend
door meer dan de helft (160) van het aan
tal Kamerleden onder meer door tal van
radicalen en niet-pralctiseerende Katholie
ken.
Valt het herhaaldelijk opgegeven argu
ment: „Wij mengen ons niet in deze poli
tieke kwestie" daarbij niet weg?
Tegen onrecht kan (óf moet?) een ieder
protesteeren
Waarom dan nog gewacht? Moeten eerst
de andere religieuzen nog volgen?
Men zende afschrift van het verzonden
telegram naar: Franschestr. 4, Nijmegen.
Deze afschriften worden samengebracht in
een album en aangeboden aan den Hoog
eerwaarden Pater Provinciaal der Jezuïeten
i in Nederland, als blijk van waardeering
voor de door Z. H. E. bewezen belangstel
ling in de protest-actie.
Vervolgens voldoen wij gaarne aan het
ons gedane verzoek, door te vragen, dat aan
de telegrammen steeds worde toegevoegd:
et proteste contre l'injure faite au
Saint-Siège".
J. F. E. M. VAN DER BORG.
zoo frisch en zacht wordt Uw teint door
het dagelijksch gebruik van „Zij"-Crême.
VRIJDAG 19 FEBRUARI.
HUIZEN, 298 M. Algemeen programma
verzorgd door de NCRV. 8.00 Schriftlezing.
8.15—9.30 Gramofoonplaten. 10.30 Zieken-
dienst. 11.00 Gramofoonplaten. 12.15 Con
cert. H. Hermann (viool). T. G. v. d. Haar
(viool), H. v. d. Horst (cello) en Mevr. R.
A. v. d. HorstBleekrode (piano). 2.002.30
Wenken voor Babyverzorging. 3.00 Concert.
Mevr. A. de Vink—Verschoor (sopraan),
Mevr. v. d. Rosièrevan Emmerick (alt), A.
Kam (bariton) en A. v. d. Rosière (piano).
5.00 Fotografiepraatje. 5.30 Orgelmuziek.
6.00 Causerie uoor rl. J. öteinvoort. 6.30
Radio-dokter. 7.00 Causerie door A. Herwig.
7.45 Causerie over het Goethejaar 1932 in
Duitschland. 8.00 Concert door de H.O.V.
0.1.v. F. Schuurman. O.a. Oxford-Sympho-
nie, .Haydn. 9.00 Causerie. 9.30 Vervolg con
cert O.a. Ouverture „Mignon", Thomas. Cir
ca 10.00 Vaz Dias. 10.3011.30 Gramofoon
platen.
HILVERSUM, 1875 M. 6.45—7.00 en 7.30
—7.45 Gymnastiekles. 8.00 Gramofoonplaten.
9.00 VARA-septet o.l.v. Is. Eyl en Gramo
foonplaten. 10.30 Vervolg concert. 11.15 Ver
volg concert. 12.00 Gramofoonplaten. 1.00
Omroeporkest o.l.v. Nico Treen. 2.00 Voor
scholen. 2.30 Vervolg Omroeporkest. 4.00
Piano-recital Jon. dong. ö.lii) concert VARA-
orkest o.l.v. H. Wiggelaar en Gramofoonpl.
7.15 Vervolg concert. 10.05 Vaz Dias. 11.00—
12.00 Vanuit Rest. „De Kroon" te Amster
dam: Roemeensch orkest Tanase Codolban
m.m.v. W. Andrée (tenor).
DAVENTRY, 1554 M. 10.35 Morgenwij
ding. 11.05 Lezing. 12.20 Gramofoonplaten.
1.00 Orgelconcert. A. Biggs. 1.50 Gramofoon
platen. 2.45 Voor de scholen. 4.05 Concert
voor scholen. 4.50 Moschetto's orkest. 5.35
Kinderuur. 6.20 Berichten. 6.50 Brahms'
strijkkwartetten. 7.10, 7.25 en 7.50 Lezingen.
8.20 BBC-orkest o.l.v. B. Walton O'Donnell.
M.m.v. N. Lees (bariton). O.a. Spaansche
rhapsodie, Chabrier. 9.20 Berichten, lezing.
9.55 „Grab them by the ears", hoorspel van
D. Glasby. 10.30 „The Mary Celeste", mys
teriespel van de zee. 11.4512.20 De Savoy
Hotel Orpheans.
PARIJS „RADIO-PARIS", 1725 M. 8.05
en 12.50 Gramofoonplaten. 8.20 Concert door
orkest en solisten oJ.v. Henri Defosse. Ri
chard Leeuwenhart, van Sedaine-Grétry.
KALUNDBORG, 1153 M. 12.05—1.20 Con
cert uit Hotel Ar<riptorre. 2.?04.20 Radio-
Blaasorkest o.l.v. Andersen. Mun.v. solisten.
7.20 Thomas Kingo-concert vanuit de Dom
kerk te Kopenhagen. 8.20 „Michel Perrin of
Politiespion tegen wil en dank", komedie in
2 acten. 9.50 Piano-soli door F. Jensen. 10.30
11.50 Dansmuziek o.l.v. Teddy Petersen.
LANGENBERG, 473 M. 6.25—7.20 Con
cert uit Hamburg. 11.1012.05 Concert uit
Berlijn. 12.251.50 Concert door werklooze
musici o.l.v. P. Hammers. 1.50 Gramofoonpl.
4.205.20 Cor-oct dm- wn-'-inoze musici o.
1.v. R. Limpert. 7.35 „Die Winterreise", liede
rencyclus van Schubert. Strienz (bas) en
Grape (begeleiding). 8.05 Werag-orkest o.l.
v. P-u«pi-kötfer. M.m.v. W. Bra""fels. piano
en R. Grote, viola da gamba. O. a. Concert
D-Dur voor orkest en viola da gamba, Tar-
tini. 9.4511.20 Avondconcert o.l.v. Eysoldt.
BRUSSEL, 508 en 338 M. 508 M.: 12.35—
2.05 Gramofoonplaten. 5.20 Concert o.l.v. F.
André. 6.50 Fant. „Damnation de Faust"
Berlioz. 8.20 Concert o.l.v. F. André. O.a.
Counod-fantasie, Urbach. 338 M.: 12.35
2.05 Gramofoonplaten. 5.20 Concert o.l.v.
Kumps. 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 Omroep
orkest o.l.v. Kumps. O.a. Ouverture, Schu
bert. 8.59 Concert van het Conservatorium
te Brussel o.l.v. J. Pitsch. O.a. Symphonic
nr. 35 in Bes, Haydn.
ROME, 441 M. 7.20 Gramofoonplaten
8.20 Operette „Frasquita" van Franz Lehar
ZEESEN, 1635 M. 7.20 K. G. Sell: Wor-
über man in Amerika spricht (Uit Washing
ton). 7.35 Vanuit de Staatsopera: „Das
Herz", muziekdrama van H. M. Mons. Mu
ziek van H. Pfitzner. Leiding: Furtwangler.
10.20 Berichten en hierna tot 11.50 Concert
door de orkesten M. Schugalté en A. Gins-
burg.
Toch zag Cor Smit er wel een beetje te
genop, voor de eerste maal naar zijn kan
toor te moeten gaan: „Je weet nooit, wat
voer menschen er werken, wat voor milieu
het is, enz. enz.", dacht hij. Maar toen het
kwart voor negen werd, ging hij toch op pad
en liep tusschen de jachtende, haastende
massa van winkeljuffrouwen, kantoorbe
dienden en wat dies meer zij, voort, zich één
van hen voelende, nu ook hij voor het eerst
naar kantoor ging.
Voor het eerst, het zou misschien
vreemd klinken, als men Cor Smit zou
kennen; hjj is immers een persoon, die de
veertig jaren gepasseerd is en wiens schedel
reeds door zijn eens zoo weelderigen haardos
heen begint te schijnen. Kortom: hij is een
man van middelbaren leeftijd, en dan vcor
het eerst naar kantoor....
Maar straks, als men de situatie kent, zal
het eenleder ongetwijfeld duidelijk worden.
Hij liep dus voort, en hoe dichter hij bij
zijn doel kwam, hoe heftiger zijn hart begon
te kloppen. Cor Smit was nu eenmaal ver
legen, en dan valt het niet mee, je entrée
in een heel nieuwe omgeving te moeten ma
ken.
Dan, na een wandeling van goed tien
minuten, die hem tien seconden leken, zag
hij uit de verte reeds het reclamebord:
„Jansen, in manufacturen". Met het hart in
zijn schoenen klom hij de steenen stoep op en
dan de trap van twaalf treden. Bescheiden
klopte hij zachtjes op de deur en kreeg na
tuurlijk geen antwoord.
„Nog maar eens probeeren", dacht hij en
Inderdaad nu met succes; „binnen", riep een
stem aan den anderen kant van de deur en
Cor Smit overschreed voor de eerste maal
in zijn leven den drempel van het kantoor
der firma Jansen, een gang, dien hij in het
vervolg dagelijks moest maken.
„Goeien morgen", zei hij, „mag ik me even
voorstellen, ik ben Cor Smit, de nieuwe."
Zes paar oogen staarden naar hem en
keken, keken„De nieuwe?" vroeg dan
eindelijk iemand, „wat voor nieuwe? Ik weet
niets van 'n nieuwe; de patroon heeft er
heelemaal niet over gesproken. Enfin, ga
daar maar zoo lang zitten, tot meneer Jan
sen komt."
De „nieuwe" schuifelde naar de hem aan
gewezen plaats, ging zitten tusschen een 18
19-jarig jongmensch met gepommadeerde
haren, en een typiste, die wreedelijk was
gestoord in het manicuren van haar nagels,
waar zij juist mee bezig was en waar zij nu
met onverdroten ijver mee door ging en stil
was het, tot eindelijk het jongmensch ver
telde, dat het nog wel een uurtje zou duren,
want dat meneer Jansen 's morgens nooit
te vroeg was. Dan zweeg ook die, en was het
eenige hoorbare geluid het tikken van de
klonk. Twaalf oogen voelde Smit op zich ge
richt en al deze twaalf oogen wierpen ver
stolen blikken op hem; een van het zestal
gluurde stilletjes over zijn krant, schuin te
genover Smit zaten anderen zachtjes te grin
niken, 't jongmensch met de gepommadeerde
kuif draaide een beetje rond, de typiste, die
inmiddels klaar was gekomen met het ma
nicuren van haar nagels, begon nu haar
neus en wangen met poederdons te bewer
ken, terwijl Smit op zijn stoel heen en weer
schuifelde en met zijn hoed zat te spelen.
Duidelijk hoorde Smit zichzelf ademen en
tenslotte om toch ergens naar Jt kijken
en zich een houding te geven concen
treerde hij zijn aandacht maar op de onver
stoorbaar zich poederende typiste.
Toen deze ook daarmee klaar was, besloot
ze den „nieuwe" eens aan den tand te voe
len. „Vindt u het geen aardig kantoor hier,
meneer?"
„Prachtig, en zoo'n mooi uitzicht", ant
woordde Smit, die ik weet niet hoe blij was,
dat eindelijk de stilte werd verbroken.
„En zoo rustig", mengde de gepommadeerde
jongeling zich in het gesprek, hier direct aan
toevoegende: „als de baas er niet is."
„Is de baas dan zoo lastig?" vroeg Smit
„Nou, lastig, dat is te zeggen, het is n°-
tuurlijk rustiger als hij er niet is."
„Voor mij is hij anders heelemaal niet
lastig", vertelde de typiste, die Corrie bleek
te heeten.
„Ik heb anders nog nooit gemerkt, dat hij
een speciale voorliefde voor jou heeft", m-
terumpeerde het jongmensch.
„Neen, dat begrijp ik, dat laat hij hier ook
niet merken, maar als wij alleen zijn
Laatst was hij toch zoo aardig tegen me.
Weet je, wat ie me vertelde? Nou, hij zei
tegen me, dat hij zich zoo eenzaam voelt en
toch zóó'n behoefte heeft aan iemand om
z'n dagelijksche zorgen en beslommeringen
mee te deelen. En dat vertelde ie toch zóó
gek, net of ie er heel wat mee bedoelde
„Zóó....", was het verbaasde antwoord
van den jongeling, „ja, dèt wist ik natuurlijk
niet. 's Jonge, jonge, dóór hoor ik toch van
op."
Smit had met verwondering dit vertrou
welijk gesprek aangehoord. Hoe verwonderd
hij was over hetgeen hij hoorde, zal straks
bij de ontknooping van dit drama nog dui
delijker blijken.
.Meneer Smit, u bent 'n geluksvogel", al
dus richtte plotseling een derde zich tot den
„nieuwe".
„Een geluksvogel? waarom?" vroeg deze
verbaasd.
„Wel, omdat u in zoo'n goeden tijd hier
bent gekomen; morgen gaat de baas op reis."
„Wat zou dat dan? Gebeurt er dan iets
bijzonders?"
„En of er dan iets bijzonders gebeurt! Als
de haas er niet is, zijn wij allemaal baas.
We doen en laten precies wat we willen:
's morgens niet te vroeg beginnen, 's avonds
niet te laat uitscheiden, 's morgens en
's middags een straatje rond als we daar
zin in hebben."
„Je vergeet het voornaamste", deed de ge
pommadeerde jongeling zich weer hooren,
,,'s middags hebben we niets minder dan
thé-dansant, terwijl Corrie ons de nieuwste
schlagers voorzingt. Of doe je dat nu niet
meer, Corrie, nu meneer Jansen je dat ver
teld heeft?"
Ook de rest van het personeel der firma
Jansen was op het hooren memoreeren van
al die heerlijkheden, die ook thans weer zoo
nabij in het vooruitzicht stonden, naderbij
gekomen en ieder droeg het zijne er toe bij
het verslag zoo volledig mogelijk te maken.
Juist wilde het gepommadeerde jongmensch
zijn relaas vervolgen, toen de deur open ging
en de heer Jansen in hoogst eigen persoon
naar binnen kwam gestapt. Verwonderd keek
hij op, toen hij Smit temidden van al zijn
menschen zag zitten: „Wel, wel, ;?mit, ben je
er al? 't Spijt me, dat ik je heb moeten
laten wachten. Maar waarom heb je niet
den weg naar je privé-kantoor gevraagd? O,
ik begrijp het al; je bleuheid heeft je na
tuurlijk weer parten gespeeld. Ik wed, dat
je je functie hier nor niet eens hebt bekend
gemaakt. Laat ik dat maar eerst eens even
doen: Juffrouw, heeren, deze heer is ir het
vervolg uw chef; hij is vanaf vandaag mijn
compagnon, dus uw patroon...."
R
i«iBaiRaiiiiiiiiiiiiaiiBaiiiiiaiMaiiiiiHiiaiiiiiftiiMiiiiiiiiiiiBini||llliaillai.llai|l.aHBII m
„Niemand kan zeggen," beweerde Har
lekijn, terwijl hij aanlegde, „dat ik een
wreede jager ben;" „ik raak nooit iets
en ik weet dat de patrijzen me uit
lachen."
Nauwelijks had hij dit gezegd, of daar
kwam een leeuw aangesprongen.
„Nu wordt het meenens," zei Harle
kijn; „nu gaat het er op of er onder
maar als ik op hem aanleg, dan schiet
ik mis."
„Ik leg niet op hem aan!" riep ny. Hij
sloot z'n oogen en schoot op een grooten
steen, die voor hem lag. De kogel sprong
terug en trof den leeuw in z'n neus.
35
Hij liet zich nu zonder weerstand te bie
den door haar naar binnen voeren, aan de
hand, als een kind. In de hel verlichte gang
zagen zij elkander aan. Carina sloot de bui
tendeur, en voor Peter was er aan deze
daad een fijne beteekenis, alsof zij de be
dreiging der dichte duisternis en van den
storm, den regen en van den wilden winter
nacht wilde verwijderen van hem.
Peter, je bent veertien jaar, nietwaar?
En i:-, ben vijf en twintig jaar. Laat mij Je
oudere zuster z'jn. Denk niet aan mij, als
aan j s 'moeder. En wil je me Car' i
noemen? Dat zou ik graag hebben....
Ja, antwoordde hii, zonder klank in
zijn stem. Ze wilde zijn Tiendschap ver
overen, en mei de b'koorlijkh nam eigen
slaagde zii daar inderdaad in.
Wil je me beloven, er toe mee te wer-
kèS, dat ik gelukkig zal zijn?
Ja, Carina. En opeens bracht hij haar
hand aan zijn lippen. Carina voelde, hoe er
heete tranen op vielen.
Zij trok hem tot zich en drukte hem een
zachten kus op zijn voorhoofd. Sinds den
dood van zijn moeder had niemand nem
meer omhelsd, tenzij tante Mallory, wier
omhelzingen hij altijd als een boetedoening
had beschouwd. Maar Ie omhelzing van Ca
rina was lief als de streeling van een bloem
en hij wenschte, dat zij het nog eens
zou hchalen.
Ze maakte een beweging, als om hem te
verlaten. Hij was nu onderdanig en rustig;
het gevaar was afgewend.
Ik ga me kleeden voor het avondeten,
Peter. Het is al Iaat, weet je. En JU bent
nat tot op je huid! Ga je gauw aankleeden
je vader houdt er niet van, lang te
wachten.
Tegen dit bewijs van bijna moederlijke
toegenegenheid was Peter niet bestand.
Je zult goed zijn, nietwaar Peter? lis
pelde zij x. om dan licht als een vogel de
gang door te zweven en de trap op te gaan,
relke naa.' haar kamer leidde. Hij zag haai
gaan, half beschaamd over zijn eigen slappe
houding cn overgave, maar nochtans in het
volle bew -d" dat ze algeheel was en voor
altijd. Het was onmogelijk iemand te blij
ven haten, die je aansprak op dien toon, en
die je or zoo'n teedere manier omhelsde, Je
aansporend „goed" tc zijn. Inder laad, in
enkele minuten was de afkeer in zijn nart
veranderd in een diepe toegenegenheid. Hij
zou ru zijn leven voor Carina hebben ge
geven....
Zij had hem ervan overtuigd, dat het haar
zeer veel waard was, dat hij gelukkig was
zij wenschte hartstochtelijk dat hij deelen
zou in haar geluk n dat hij er niet zou
worden buitengesloten.
Ook Peter begaf zich naar zijn kamer en
begon zich te kleeden. Gedurende den ge-
heelen tijd, dien hij noodig had, om zijn
natte ldeeren door droge te vervangen, vocht
hij als het ware tegen die groeiende toege
negenheid. Ze spand hem strikken, juist
zooals z:'j het voor ?'jn vader had gedaan.
Nu begreep hij, waarom zijn vader zoo spoe
dig bezweken was. V7eer kwam hem die ctag
op het college in gedachten, toen zijn vader
slechts oog had gehad voor haar. Toen had
Carina wel vrij koeltjes geschenen, alsof zi)
weinig prijs stelde op hetgeen zij zoo ge
makkelijk had veroverd. Maar nü zij had
een besliste poging gedaan, om zijn toege
negenheid te winnen. Ze was zelf naar hem
toe gekomen, zonder hoed, in dien vree:
lijken storm en regen, als een weldoende
geest. Ze haa zoete woorden gesproken om
zijn gewond en vermorzeld hart te genezen.
Ze had heete kolen gestapeld op zijn hoofd.
Te had hem met één hand-omdraaien van
vijand tot vriend gemaakt. HU had zich zoo
verlaten en koud gevoeld en zU had hem
plotseling omgeven met warmte en vreugde
cn licht.
Ik zou nu alles voor haar willen doen
wat zU vroeg, bekende hij zichzelf. Ze was
werkelijk lief voor me. En ze was ook zoo
ongelukkig
'tZou slecht van hem zUn, indien hij de
vreugde van hun thuiskomst bedierf door
zUn Jaloersche natuur....
ZESTIENDE HOOFDSTUK.
Er waren geen sporen van tranen meer op
zijn gezicht, toen hU even later in de eet
zaal verscheen. Gedurende den maaltijd zat
een blU glimlachende Peter tusschen zijn
vader en Carina. Deze was zeer lief voor hem
en vol attentie, hem tot spreken brengende
door handige vragen. Jim, die niets wist
van hetgeen er tusschen zijn zoon en Carina
was voorgevallen, was ten zeerste verbaasd
over de plotselinge verandering van Peters
houding, en een zucht van verlichting ont
snapte hem. Boven alles verlangde hU, dat
er vrede zou heerschen in zUn huis. En de
overgave van zijn jongen scheen allesbehalve
geveinsd; geen teeken van gedwongenheid,
van onwilligheid. Wanneer Carina het woord
tot hem richtte scheen hU zichtbaar vol
daan.
Jim vond het heerUjk. Hij dacht niet eens
aan de mogelUkheid, welke uit deze ver
zoening zou kunnen groeien, later. Nu was
hij slechts trotsch, voor 't eerst beiden te
bezitten, van avond op Linfold. Carina was
een volmaakte moeder in de wijze, waarop
ztj tegenover Peter optrad. En Peter was
bewonderenswaardig, juist wat hij van zUn
zoon verwachtte en wenschte, vriendelijk
verstandig en hoffelijk. Het viel hem even
zeer op, dat Carina er van avond zoo moge
lijk nog opgeruimder uitzag dan hU haar
ooit had gezien. Ze was nu haar kleine ko-
ninkrUk binnengetreden, en dat zU er te
vreden in was, bleek allerduidelUkst. Geen
twUfel ook, dat zU zich bewust was van de
harmonie, die hen overal omringde. En zij
was in hun intiem familieleven gekomen om
dat alles nog te vervolmaken. Zelfs Peter
scheen dit op te merken.
RUdt u paard? vroeg Peter haar. Ik zal
u mUn paard leenen het is een prachtig
beest, dat reeds meermalen dames gedragen
heeft. Vader zal mU wel zoolang een ander
geven.
o, maar het is al zoo lang geleden, dat
ik paard gereden heb! sprak Carina glim
lachend.
Dat Is niets. Ik zal wel zorgen, dat u
niets overkomt. Overigens Dan zoo heet
mUn paard is zoo rustig als een lam!
Carina was vermoeid; ze begaf zich vroeg
naar haar kamer. Toen ze hun goeden nacht
wenschte, omhelsde ze Peter.
Goeden nacht, Peter.
Wel te rusten, Carina! sprak Peter "n
weinig beschroomd.
Peter, toornde Mallory reeds.
Ze heeft gezegd, dat Ik mocht, legde
Peter uit. U ziet toch wel, dat ik haar niet
anders kan noemen.
Laat hem begaan, Jlm, dat heb ik
liever, zei mevrouw Mallory. Vader en zoon
stonden nu tegenover haar, onder het scher-
pe licht der electrische kroon. Peter, een
slanke, smalle jongen, reikend bUna tot aan
zUns vaders kin. Hij zou deze waarschUnlijk
later over het hoofd groeien; op 't oogenblik
maakte hU nog meer den indruk van een
boven zUn krachten gegroeiden jongeling.
ZUn donker haar was één welverzorgde,
glimmende massa, dat van Jim was reeds
min of meer grUs, maar hst moest vroeger,
zoo dacht Carina, wel zooals dat van Peter
zUn geweest. Er was ook eenige gelijkenis in
den vorm des oogen, in diepe kassen liggend
onder zware wenkbrauwen, en in den neus,
die ongeveer denzelfden vorm had. Maar
Peter's mond en kin waren niet zoo scherp
van lUn als die van zUn vader, en fijner -ge
vormd. WaarschUnlUk geleek hU hierin op
zUn overleden moeder, evenals hU ook die
donkerblauwe oogen van haar geërfd moest
hebben. Wat men in hem miste, was die
uitdrukking van een Uzeren wil, van de
heerschersnatuur van zyn vader, wat toe
nadering tot dezen laatste zoo moeilijk
maakte.
(Wordt vervolgd).
n.»C0 Gaat mee met uw tijd,
UAitstiJ Stuurt uw wasch naar de
i NIJVERHEID
