DE SELENIUM LAMP II I i DE KERKVERVOLGING IN MEXICO Een onderhoud met den Aartsbisschop TWEEDE BLAD DINSDAG 23 FEBRUARI 1932 BLADZIJDE 1 STADSNIEUWS GECOMBINEERD CONCERT IN HET KINDERGEDRANG OP DE POPPENTENTOONSTELLING VOOR DEN POLITIERECHTER R. K. KAMER-CENTRALE TE LEIDEN KIEZERSLIJST 1932—1933 VASTSTELLING DER KIEZERSLIJST Een Spaansche medewerker, de heer Ade- lardo Fernandez Arias, heeft na zijn terug komst uit Mexico verslag gegeven van een onderhoud, dat hij met den Aartsbisschop van Mexico-Stad heeft gehad. Wij laten hier het onderhoud volgen over den nieuwen godsdienststrijd in dat land, waarover nog zoo weinig authentieks bekend is: Mijn auto rijdt naar de Colonia del Valle, waar de Aartsbisschop een kleine „villa" be woont. Een geestelijke in boerenkleeding ver gezelt me, die terwijl we de residentie van den Aartsbisschop naderen, mij een verhaal doet over de feesten van O. L. V. van Guadalupe. „Bij die feesten heeft het heele volk getuigd voor zijn geloof, zegt hij. Het is een nationaal feest, iets van ons allen, en de Mexicaan heeft voor de H. Maagd van Guadalupe een innige vereering, die alle gouvernementsbe sluiten trotseert. Dit jaar kregen we voor de feesten een Hieuw orgel voor het heiligdom van Guada lupe, een groot orgel, gekocht in Duitschland De invoerrechten bedroegen verschillende duizenden peso's, maar generaal Calles be paalde, dat het vrij zou zijn van invoerrech ten. In de heele wereld heeft men over dit besluit van generaal Calles gepraat, maar daarbij is heel wat gefantaseerd, en men heeft beweerd, dat Calles het orgel had ge schonken. Men heeft zelfs allerlei geschiede nissen verzonnen om dit gebaar van Calles te verklaren. Wij hebben in dit besluit van Calles een bewijs van de Goddelijke Al macht gezien, die het hart wist te treffen van den man, die het lot van Mexico in han den heeft, en door daden als deze en de over handiging van een chèque van een paar dui zend peso's voor het heiligdom van Guada lupe zijn vroegere anti-katholieke besluiten 6Chijnt te willen goed maken." Op mijn verbaasde vraag: „Maar hoe zit dat?" vervolgde de Mexicaansche geestelijke, die pastoor is van één van de grootste pa rochies in het centrum van de stad: „Zooals ik zeide, waren er dit jaar zoo veel pelgrims in Guadalupe, dat de bedevaart als een plebisciet in de godsdienstkwestie kon worden beschouwd. Het voorplein van het heiligdom was gevuld met duizenden en dui zenden pelgrims, die al verschillende dagen te voren waren gekomen, in de omgeving over nachtten en daar hun typische dansen uit voerden. De meest uiteenloopende dialecten werden hier gehoord van menschen, die tot uit de verste uithoeken van het land geko men, hier eenige dagen gezamenlijk het ge loof beleefden, dat hen allen verbindt. De bedevaart van dit jaar was als een weer wraak van de Grootheid en Genade en Goed heid van God, die zijn kinderen had opge wekt hier te komen getuigen. Nooit heeft het heiligdom zóóveel pelgrims gezien. De stad was met tapijten versierd. Van de balkons hingen vaandels met toepasselijke opschrif ten. De nachtelijke illuminatie getuigde van het godsdienstig gevoel, dat zich uitte on danks alle tegenkanting van officieele zijde. De reactie op deze spontane betoogingen bleef in de Kamer niet uit. Een zekere Alta- mirano hield een interpellatie, waarbij van de regeering werd verlangd, tegen zulke „fei ten" op te treden en een onderzoek in te stellen naar de bedoelingen van sommige hooggeplaatste persoonlijkheden, waarmee Calles vanwege de vrijstelling bij den invoer van het orgel bedoeld was. Toen maakte Cal les weer een zwenking, om de aandacht van zich af te leiden en den toorn van Alta- mirano enkel op de geestelijkheid te richten; toen is het besluit afgekomen, dat er maar één geestelijke meer op de 50.000 inwoners mag zijn. De geestelijken worden verder inge schreven als ambtenaren van de burgerlijke macht, en over andere ongerechtigheden duurt de discussie in de Kamer nog voort, die God weet waartoe zal leiden." Na dit interessante gesprek stopte de auto vóór Villa Martha, waar het wapen van den Aartsbisschop prijkt. Een groote hond met goedige oogen stapte langzaam door het tuintje, dat de woning van den Aartsbisschop van Mexico omgeeft. Arias en de pastoor gingen een paar trappen op en kwamen in een kleine vestibuul, waar eenige geestelijken, allemaal in boerenk ce ding, in gesprek waren met den secretaris van den Aartsbisschop, dr. Don Pascual Diaz. Deze ontving mij onmiddellijk in zijn stu deerkamer, gezeten achter zijn schrijftafel. Op zijn bisschoppelijk gewaad droeg hij op de borst een kruis met edelsteenen. Mgr. Pascual Diaz is een gezette, stevige man; hij is er trotsch op, van zuiver in- heemsch-nationale afkomst te zijn; in zijn oogen schittert het licht van een superieure intelligentie. Bij het sprekenmerkt men dadelijk dat deze man van „zuiver ras" en echte bescha ving over groote talenten beschikt. Ik had vermoed, den Aartsbisschop neer slachtig en droevig te zullen vinden: hij was vol vuur en ijzeren wilskracht. Na eenige inleiding vroeg ik Z. H Exc. „Kan Uwe Excellentie mij iets zeggen over het huidige conflict?" De Aartsbisschop antwoordde: „Ja zeker. Dit conflict had de regeering heelemaal niet behoeven te hebben. Het is een nuttelooze strijd; nooit is een conflict met de Kerk met minder recht uitgelokt dan dit, nooit werd de Grondwet erger ge schonden. De laatste anti-godsdienstige wet (die het getal geestelijken rantsoeneert) is inconstitutioneel en onvaderlandlievend. De wet is in strijd met art. 24 van de Grond wet, die „aan alle Mexicaansche burgers vrijheid (geeft) den godsdienst te belijden, dien zij verkiezen en dien uit te oefenen in hun Kerken en huizen." En wie geen pries ters hebben, kunnen hun godsdienst niet uitoefenen. Het is belachelijk te denken, dat één geestelijke kan voorzien in de godsdien stige behoeften van 50.000 burgers. Deze wet, die met zooveel verschillende bepalin gen van de constitutie in strijd is, kan geen kracht van wet hebben." Na eenig stilzwijgen vervolgde Mgr.: „Bovendien zijn de overheden niet meer de mandatarissen van het volk, zijn de* leden van de Kamer niet meer de vertegenwoor digers van het volk, dat volgens revolution- nair beginsel in Mexico „enkel en alleen" de wetgevende en uitvoerende macht bezit, zoodat de Regeering niets anders te doen heeft, dan den wil van het volk te bevesti gen en uit te voeren, en niet de speciale ideeën van de politieke partij, waartoe de leden van de Regeering behooren. De fees ten van O. L. V. van Guadalupe hebben ge toond, wat „de wil is van het volk". Weet U wel, mijnheer, dat 90 pCt. van de Mexi canen Katholiek is? Maar dat schijnen de wetten-makers niet te begrijpen!" Ik zweeg, om de woorden van den Aarts bisschop niet te onderbreken, die in leven dige beweging kwam onder het spreken en met de geestdrift van een ziener vervolgde: „Door deze zinnelooze wet worden de pries ters ontrukt aan de jurisdictie van den bis schop, om ze „als burgerlijke ambtenaren" onder het toezicht van den secretaris van de Regeering te plaatsen, hoewel deze beslis sing in flagranten strijd is met artikel 130 van de Grondwet en de rechten van den Katholieken Godsdienst aantast, die ik bij mijn wijding gezworen heb te verdedigen. Omdat ik dus meen volkomen in mijn recht te zijn, heb ik een open brief aan den pre sident van de Republiek gezonden om mijn protest te publiceeren en heb ik diocesane voorschriften uitgevaardigd, dat het Kapit tel, de kloosteroversten en de wereldlijke geestelijken weten hoe in deze oogenblikken te handelen. Bovendien heb ik een herder lijk schrijven gericht tot de Geestelijkheid en de geloovigen van het Aartsbisdom." „En uw instructies, Excellentie?" „Ik beveel aan alle priesters, dat zij op hun post blijven alsof geen gevaar hen dreigt, en hun instructies opvolgen die hun zullen gegeven worden naargelang de ont wikkeling van den strijd. Aan de geloovigen zeg ik, dat zij „als Christenen" gehoorzaam zullen zijn aan de beschikkingen van de Kerkelijke Over heid en de leeringen van den priester ge willig zullen aanvaardden. „In politicis" moe ten zij zich onderwerpen aan de voorschrif ten van den H. Stoel, d.wjs. hun heilig recht met alle wettige middelen verdedigen door te werken voor den vrede, het ware goed van den Staat en de maatschappij dan zal het Recht hun bescherming zijn. Maar als in weerwil van hun goede bedoe lingen de Kerk en de geloovigen zullen worden gelasterd en vervolgd, dan moeten zij in hun hart gegrift houden de woorden van den Goddelijken Meester: Zalig zijt gij, als de menschen u zullen haten en vervloe ken om mijnentwil; verheugt u dan, want uw loon zal groot zijn in den hemel. Ik ver zoek de priesters en geloovigen, wanneer de wet hun daartoe de gelegenheid geeft, van elke vervolgingsdaad van de Regeering in hooger beroep te gaan, opdat de wetgevende macht, het groot aantal protesten ziende, zal begrijpen, dat ze moet optreden zonder den wil van het volk te kwetsen en tegelijk onze rechten weer zullen worden terugver- kregen." „Dat wil zeggen, Excellentie, dat de Katho lieken van Mexico....?" De Aartsbisschop onderbrak zijn onder vrager glimlachend en antwoordde vol ge loof en begeestering: „Wij zullen pal staan tot het uiterste. Wij laten ons heilig recht niet onder den voet loopen." En steeds nog glimlachend, met verhef fing van stem, triomfantelijk: „Ik sta hier voor u en wacht er op, weer te worden verbannen, of gevangen geno men of gefusilleerdhet is allemaal her zelfde...mijn lijden zal tot voorbeeld voor anderen dienen. Ik ben er van overtuigd, dat God mij verlicht en mij beveelt zoo te handelen Laat de marteldood komen als het noodig isGod zal ml) zeker hebben uit gekozen!" Ik verliet den Aartsbisschop. De pastoor bracht mij in den auto terug. Deze vertelde mij: „Hoe dapper is onze Aartsbisschop. Hij be zoekt eiken avond alle kerken om zich te overtuigen, dat alle priesters op him post zijn. Hij wacht kalm „zijn uur" af. Niets kan hem verrassen. En wij, soldaten van een generaal als onzen Aartsbisschop, wij zuilen gaan waarheen hij wil dat wij gaan. Te gen het geweten van een volk kan men niet ingaan. En het volk van Mexico is Katholiek." Wij zijn in de straten Leven. Licht. Groo- te-stads-gedruisch. Lichtreclames vol veront rusten bewegen. Chic gekleede vrouwen. Vrouwen in inheemsche dracht met groote strooien hoeden, scherp profiel. De avondkranten commentarieerden den godsdienststrijd; in hun artikelen een on dertoon, die weinig goeds voorspelt. Waarom kunnen de Regeeringen in Mexi co en Spanje de Katholieken niet met rust laten? Omdat ze zich blind gestaard heb ben op het licht van hun Intellect, dat duis- terlingen en domperlingen niet meer mag dulden, sinds de verlichting allen heeft op geroepen om den Eerlooze te helpen ver pletteren? Maar waarom verheugen ze zich nog steeds als de bekrompen famulus van Faust, dat ze het zoo verrukkelijk ver heb ben gebracht? Kunnen ze niet meer losko men uit hun materialistisch positivisme, dat alles heeft teruggebracht tot 1 en 1 is 2 en daardoor het leven miskent? Kunnen ze er niet uit? Of willen ze niet? Delft. B. GESCHER. Maandag 29 Februari wordt in het Gem. Concertgebouw een gecombineerd concert ge geven door het gemengd koor „Vox Humana" uit Santpoort en het mannenkoor „Pioza en Poëzie." medewerking verleenen de heeren A. L. de Lobel (tenor) en J. Booda (begelei ding). De nog jeugdige afdeeling Kennemerland v. d. Ned. R. K. PoLlic-bond „St. Michaël" heeft onlangs een politie-vakcursus ge opend, waarvoor veel belangstelling is. Hierboven een foto tüdens de lessen genomen. Staande v. 1. n, r. de heer Hugtenburg, leider van den cursus en de leeraren, de heer Keesom, inspecteur van politie te Haarlem en de heer Van Roozendaal, hoofd der R. K. school te Velsen. Al schoven Zaterdag- en Zondagmiddag bij dichte rijen van vier kleinen en grooten tusschen de poppen der Statenzaal door, er stonden er nog steeds trappelend van onge duld aan de deuren te wachten; en eenmaal binnen had niemand haast. Dadelijk al bij Meta Greveling's geestige boerenpoppen bij den ingang kwamen de tongen los. Een jolig paar werd tot bruid en bruidegom verheven, een ander tot grootmoeder. In de Indische afdeeling gaf een glad volksjochie gratis uitleg: de vergadering der Hoofden werd catechisatie, de gamelang muziek in Den Hout. Vooral het laatste sloeg dadelijk al gemeen in. Het moeilijkste werk voor de overal verspreide comitédames en haar hulptroepen was de handjes van alles af te houden, van een geheel gevulde open keu ken, vn de oude poppen, die oolijk los uit de poppenkast ningen als vroegen ze om een verzetje. Honderden malen hadden de da mes het verhaal te doen van Pinckkio, het Italiaansche poppetje van den jongen, die bij elke leugen zijn neus zag groeien, van de in poppenmaat gedemonstreerde afdee- lingen van de te bouwen crèche oftewel „gres" zooals velen het noemden. Wat is er opgetogen genoten bij dit alles; maar wat was er ook diepe teleurstelling, dat het zoo vol was, dat je lang niet alles goed kon zien. Moedig hebben nu de onver moeide dames besloten er nog twee dagen bij aan te knoopen, zoodat zelfs nog Woens dagmiddag en -avond de straten voor Haar lem's poppenstad- gevuld kunnen worden met grooten en kleinen, waarbij de laatsten reeds voor 10 cents worden binnengelaten. Het vernielende biervat. In een café te IJmuiden za een stoere jonge kerel, een betonwerker, die inderdaad beton mocht bewerken en niet werkloos was. Hij zong het bekende liedje „Jan breng bier, breng bier als wijn; helder krachtig moet het zijn". Telkens als hij met „Jan" begon, kwam Jan met bier, waardoor de stoere knaap tenslotte boven „Jan" kwam, niet wat zijn geld betreft, maar wel wat zijn verstand aangaat. Op het moment, dat de beton werker boven zijn thee raakte, moest hij 12 13 glazen bier op hebben. Zijn oogen werden waterig, zijn gelaats kleur was purper, hij brabbelde wartaal in zijn binnenste. Daar zag hij een kleine woordenwisseling tusschen den kastelein en een drietal jon gens, die 12 glazen bier op hadden. Hij achtte het noodzakelijk in te grijpen. Het levende biervat stond op en begon te vernielen. Waar maar leege glazen op tafel stonden, ontstak hU in woede. Kletsringtwintig, twee en twin tig, dertigAls granaten suisden de bierglazen dcor de lucht. Rrang.... een stuk uit een kin, van iemand, die nergens mee te maken had. Ff fffklets een gat in het hoofd van een argeloos café-bezoeker, die mis schien achter een kopje koffie zat. Politie, rumoer, ontsteltenis, arrestatie. Gisteren moest het vernielend biervat voor den Haarlemschen politierechter te recht staan. Hij wist zich van het geval niet veel meer te herinneren. Het konden 15 biertjes geweest zijn, tien of twintig, die hij ge dronken had, wel wist hij, dat hij tenslotte niet „schoon" meer geweest was. Hij betuigde zijn spijt jegens de slacht offers, die hij niet met opzet had willen pijnigen. De betonwerker was nu werkloos en uit zicht op arbeid was er ook niet. Daarom eischte de officier van justitie 14 dagen gevangenisstraf, voor elk biertje gemiddeld één dag. De politierechter keek den stevigen boy eens aan en achtte het niet raadzaam hem al achter de tralies te sluiten. Een reclasseerlngsrapport zal worden in gewonnen en bij voorbaat deelde da bierton mede, gaarne in een melkkan te zullen ver anderen. Huwelijkstrouw. Deze zaak voor den politierechter was diep tragisch en gaf wel een verschrikkelijk beeld van de maatschappelijke verwor ding, die we beleven. Een jongeman van even twintig trouwde verleden jaar met een dienstbode van 20 jaar. Nadat zij een poosje bij elkaar ge woond hadden verliet de vrouw haar man, zonder verdere mededeeling. De man ging naar zijn schoonmoeder, waar zijn vrouw inwoonde en wilds haar weer mee terugnemen naar zijn woning. Een- goede vertaling voor het woord Cell wil ons niet te binnen schieten. Selenium- lamp klinkt min of meer hulpbehoevend, want de werking is niet te vergelijken met die van een lamp, hoogstens heeft de_ Se- lenium-Cell uiterlijk iets met een lamp ge meen. De Raycraft-Bridge is niets anders dan een Selenium-cel, gegoten in een kleinen van de „Raycraft-Kit" volgen, dat door zijn eenvoudigheid geen verdere toelich ting noodig heeft. De onderdeelen Ray craft-Bridge en Raycraft-Relay zijn com pleet in den handel verkrijgbaar, de Ra dio-lamp is van het normale type, de weer standen en de condensator zijn eveneens normaal. De bekrachtiging van het toestel be- j"RAYCPAFT PELAY^RJOj RAYCPAFT BRIDGE. -25 M fd. 0-7M6g - f/ S. flccir Fig. 1. Het principe-schema handigen vorm, en, hetgeen van belang is, niet te duur. Zooals men zich allicht nog zal herinneren, is de Selenium-cql uiterst gevoelig voor het „licht", en wel zoodanig, dat iedere min of meer directe verlichting den electrischen weerstand doet verande ren. Van deze eigenschap heeft men reeds gebruik gemaakt by het construeeren van een aantal vernuftige apparaatjes en „Mul- lard", de bekende Engelsche Radiolampen fabriek, heeft nu een schema ontworpen, waarin de door haar gefabriceerde speciale onderdeelen opgenomen zyn (de Raycraft- Bridge en het Raycraft-Relay)de prijs van een dergelyk apparaatje is zoodanig gesteld, dat deze voor den knutselaar geen bezwaar meer behoeft te zyn. Want het is de bedoeling dat een ieder hiermede expe rimenteert en een toepassing vindt, die voor hem van belang of gemak is. Allereerst laten wij hieronder het schema hoeft ook geen zorg te baren; de aanslui ting hiervan is op het schema duideiyk aangegeven, anodespanning 100 a 150 Volt en een accu van 4 Volt zyn voldoende. Ook kan men een plaat-gloeistroom-com- binatie nemen, mits men een wisselstroom- Radiolamp gebruikt. Daar de Selenium-cel uiterst gevoelig is, moet men, by het in gebruik nemen van het apparaatje, eenige voorzorgen nemen. In de allereerste plaats moet men on derzoeken of het toestel naar wensch func- tionneert, iets, dat men het handigst kan doen door gebruik te maken van de hoogspanning. Verbreekt men het contact van h.s. eenige malen, dan moet mén een „klik" hooren in het relais; is dit niet het geval dan is er een verkeerde verbin ding gemaakt. Een tweede, meer directe proefneming, is de volgende. Men stelt het toestel gereed voor werken op en laat vervolgens een lichtstraal op de „Raycraft-Bridge" vallen. Onderbreekt men dezen lichtstraal door hier de hand voor te houden, dan moet het re lais weer werken, en moet men den „klik'1 hooren. Met behulp van een weerstand kan men de gevoeligheid van het apparaat regelen, in de meeste gevallen geldt: hoe gevoeliger, hoe beter. Het apparaat kan op verschillende ma nieren funetionneeren, dit hangt af van een aantal schakelingen, die met behulp van het relais mogeiyk zyn. Het relais heeft zes aansluitklemmen, waarvan aansluit- klem 6 een permanente verbinding heeft (plaat van de radiolamp). De verschillen de aansluitmogelijkheden mogen hieronder een korte bespreking hebben: le Verbinding. Indien de contacten 1 en 2 met een nor male gloeilamp verbonden zyn (in de scha kelleiding), terwyi de klemmen 4 en 5 niet zyn doorverbonden, dan is de stroomdoor- gang door de gloeilamp normaal verbroken. Wordt de lichtstraal, die op de Raycraft- Bridge valt, onderbroken, dan wordt de stroomkring gesloten en de lamp gaat branden. By deze schakeling biyft de lamp branden, tenzy men deze op de normale manier (met behulp van een sterkstroom schakelaar) uitdraait. Ook kan men dit be reiken door de klemmen 4 en 5 op het re lais even kort te sluiten. 2e Verbinding. men byv. toepassen als men door het uit draaien van het licht in de kamer het zich daarin bevindende radiotoestel tegeiykertyd wil uitschakelen. 4e Verbinding. De lamp wordt weer aangesloten aan de klemmen 2 en 3, de klemmen 4 en 5 wor den doorverbonden. De werking van het Fig. 2. Het toestel compleet Fig. 3. Verbinding 2. De verbindingen zyn als hierboven aan gegeven met dit verschil echter, dat een doorverbindingsstrip tusschen de klemmen 4 In 5 van het relais is aangebracht. De werking van het apparaat is geiyk aan die, beschreven voor de le verbinding, met dit verschil, dat de lamp weer uitgaat, zoodra de onderbreking van den lichtstraal op de Raycraft-Bridge ophoudt te bestaan. By iedere onderbreking van den lichtstraal gaat de lamp aan. Het is deze schakeling, die uitmuntend geschikt is om het aantal onderbrekingen van den lichtstraal te tellen, voor welk doel de aan- en uitgaande lamp vervan gen moet worden door een tel-apparaat. Met behulp hiervan kan men byv. het aantal bezoekers op een tentoonstelling tellen (hetgeen op de laatste Londensche Radio-ten toonstelling ook gebeurd is). 3e Verbinding. De gloeilamp wordt aangesloten aan de klemmen 2 en 3, terwyi de doorverbin dingsstrip tusschen de klemmen 4 en 5 weggenomen wordt. De werking van het toestel is nu Juist omgekeerd aan die, be schreven onder de le verbinding. Met an dere woorden, zoolang de lichtstraal op de Raycraft-Bridge valt, brandt de lamp. Wordt deze lichtstraal onderbroken, dan gaat de lamp uit en biyft uit. Tenzy de lamp weer ingeschakeld wordt op de nor male manier, of door de klemmen 4 en 5 door te verbinden. Deze schakeling kan Fig. 4. De schakelaar in het relais apparaat is omgekeerd aan die, volgens de 2e verbinding. Onderbreking van den licht straal doet de gloeilamp uitgaan, echter, zoodra deze onderbreking ophoudt, gaat de lamp weer branden. Voor sommige doeleinden is het noodig, dat de lichtstraal, die de Raycraft-Bridge treft, voor het oog onzichtbaar is. Voor dat doel kan men een filter voor de lamp of projector schuiven. Dit filter absorbeert de „zichtbare" stralen, laat echter de on zichtbare door. Is men eenmaal in het be zit van een projectie-lantaarn en een fil ter, dan kan men deze combinatie met evenveel succes voor alle doeleinden ge bruiken. Een voor ons doel handige lantaarn is een gewone fietslantaarn, liefst een elec- trische, die men dan aan een 4-Volts accu kan aansluiten. De lichtbundel van deze lantaarn is wel niet ideaal, een smalle lichtstreep zou eerder aan onze eischen voldoen, maar met behulp van een ver- lengkoker kunnen wy den lichtbundel vrij wel concentreeren op een klem oppervlak. M#t behulp van een lens komen wy bo vendien nog verder. Het opstellen van deze lamp vereischt eenige zorg. Het spreekt vanzelf dat de lichtbundel de Raycraft-Bridge moet treffen. By het in stellen laten wy het filter weg, wy moe ten dan den lichtbundel kunnen zien. Eerst nadat de lamp goed vastgezet is dit moet dus mogelijk gemaakt worden Flg. 5. De projectielamp kunnen wy het filter voor de lens schui ven. Het ligt in onze bedoeling binnenkort eenige interessante toepassingen van dit apparaat te beschrijven. Mocht de belang stelling groot biyken, dan zullen wy gaar ne nog meer gegevens publiceeren. Ze weigerde. Na een woordenwisseling kon hy zich zelf niet meer inhouden en gaf zyn, dan toch m ieder geval wettige echt- genoote een hevigen stomp in de zy. Aanklacht by de politie! De ontrouwe vrouw, als getuige gehoord, gedroeg zich zéér onverschillig voor de rech ters. „Waarom ben je weggeloopen?" vroeg de politierechter. „Ik had geen idee meer in dien man." „Was daar dan een rede voor?" Even aarzelde ze met het antwoord, toen beschuldigde ze haar zelf met een soort ontrouw, die niet nader gekwalificeerd kan worden. Zóó maar, met het onschuldigste gezicht van de wereld, en met groote brutaliteit in de oogen. De verdachte vertelde, dat hij haar op haar gedrag gewezen had, waarop zy ge antwoord had: „Ik zeg gewoon, dat je me mishandeld hebt, dat je me slaag gegeven hebt." De schoonmoeder werd gehoord. De moe der van het meisje van nauweiyks twintig jaar, getuigde van den stomp in den rug, achtte de zaak overigens niet zoo belang rijk en was het er blijkbaar mee eens. dat jo niet met een man moet blijven leven, als je er geen idee meer in hebt. De officier van justitie wilde zich niet met de kwestie bemoeien en eischte f 20 of 10 dagen voor de stomp. De politierechter achtte zeer groote schuld by' de vrouw aanwezig en verlaagde de boe te tot f 5. Toen verdachte de zaal verliet nam hy z'n hoed diep af voor z'n vrouw en z'n schoonmoeder. Een komische noot in deze tragische ge schiedenis. Het verdere verloop van dit meisjesleven zal niet rooskleurig zijn. Zielig! Zoo'n geestelijk straatarm wezen! Het Kiesreglement. Aan de Besturen der aangesloten locale RK. Kiesvereenlgin- gen in den Kamerkieskring Leiden is mede deeling gezonden, waarin o.m. het volgende wordt gezegd: Hierby hebben wy de eer. u te doen toekomen het voorstel tot wijziging van het Kiarreglement-1927, voorbereid door de z.g. Toetsingscommissie, vastgesteld en gereed gemaakt ter aanbieding aan den Partyraad. U gelieve dit voorstel in uw ledenvergadering te behandelen. Amende menten worden ingewacht tot uiterlijk 31 Maart a.s. aan het secretariaat: Kerk straat 65, Wassenaar. De op 22 Februari 1932 vastgestelde Kie- zerslqst omvat 68206 personen, n.l. 31622 mannen en 36584 vrouwen. Daarvan zyn kiezers: Voor den Gemeenteraad 30035 mannen. 34594 vrouwen, totaal 64629; voor de Provinciale Staten 30937 mannen, 35788 vrouwen, totaal 66725; voor de 2e Kamer der Staten-Generaal 31622 mannen, 36584 vrouwen, totaal 68208. De verdeeling der kiezers voor den ge meenteraad naar de Kieskringen is als volgt Kieskring I (Stemdistricten No. 1 27) 9406 mannen, 12271 vrouwen, totaal 21677. Kieskring II (Stemdistricten No. 2851) 10816 mannen, 11713 vrouwen, totaal 22529. Kieskring III (Stemdistricten No. 52 73) 9813 mannen, 10610 vrouwen, totaal 20423. Burgemeester en Wethouders van Haarlem maken bekend, dat de op heden door hen vastgestelde kiezersiyst voor het jaar 1932 1933 van 23 Februari tot en met 16 Maart as. ter secretarie der gemeente, 6e Afdee ling, Bureau Burgeriyke Stand en Bevolking, Ged. Oude Gracht No. 18, voor een ieder ter inzage wordt nedergelegd en, tegen betaling der kosten, in afschrift, en stemdistrlctsge- wyze, in uittrekstel, verkrygbaar wordt ge steld. Tot en met 9 Maart a.s. is een leder be voegd by het gemeentebestuur verbetering van de vastgestelde kiezersiyst te vragen, op grond dat hy zelf of een ander, in stryd met de wet, daarop voorkomt, niet voorkomt, niet behoorlyk voorkomt of al dan niet voor eeni ge verkiezing aangewezen Is als bevoegd by volmacht te stemmen. Het verzoekschrift kan op ongezegeld pa pier worden gesteld. MAKELAARDIj By de Kamer van Koophandel en Fabrie ken voor Haarlem en Omstreken is ingeko men een verzoek van de Arrondissements- Rechtbank te Haarlem om advies uit te bren gen betreffende de beëediging van ae navol gende personen als makelaar in de achter hun naam vermeide vakken: 1. J. W. Kuiper, Aerdenhout, Rynegom- laan 30, ais makelaar in onroerende goede ren. 2. J. P. Creemers, Haarlem, Olieslagers laan 3, als makelaar in onroerende goederen. 3. E. C. van Petegem, Ztndvoort. Maurits- straat 6, als makelaar in onroerende goede ren. 4. P. Timmers, Haarlem, Delftkade 2, als makelaar in onroerende goederen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1932 | | pagina 5