IDE GRAPJAS HARLEKIJN!
VAN DEN
tlMJTOH
LAKSS
DONKERE PADEN
Kon geen lepeltje opnemen
PROVINCIAAL NIEUWS
ASSENDELFT
ENKHUIZEN
HOOGKARSPEL
HOORN
ZWAAG
Hoe Harlekijn zijn straf onderging
RADIO-OMROEP
Dag
Naar bet Engelsch door J. Scheepens
42
„Herwonnen Levenskracht". Woensdag
avond is, uitgaande van den R.K. Volksbond-
in de concertzaal van het R.K. Vereenlgings-
gebcuw de film „Uit Berg en Bosch" van
„Herwonnen Levenkracht" vertoond. Voor
dezen avond bestond een groote belangstel
ling. Onder de aanwezigen merkten we op
de geestelijkheid der parochie, de plaatselijke
doktoren, de heeren Onderwater en Ouwer-
kerk, den secretaris-penningmeester van
,Hst Witte Kruis", den heer D. Noë en
Zu-ter de Wit.
De voorzitter van den R. K. Vo'ksbond,
de heer J. Huygen, sprak een hartelijk
welkomstwoord. Speciaal tot de gencodig-
öen.
Hierna werd door den heer Vulster uit
Utrecht het eerste gedeelte van de film
afgedraaid.
In een kernachtige rede drong de heer
Vuister er clan op aan, dat alle georgani
seerde katholieke arbeiders bijdragen aan
de Viifcentsactie van .Herwonnen Levens
kracht". Momenteel wordt er per Jaar
400.bijgedragen uit Assendelft. Als alle
afd'.elingen van het R. K. Werklieden
verbond steunden als Assendelft, dan was
er geen wachtlijst meer en zou er veel
ellende worden verzacht.
Van de gelegenheid om zich voor de vrij
willige vijfcents-bijdrage cp te geven, werd
door 31 personen gebruik gemaakt, zoodat
een mooi resultaat werd bereikt.
Na het laatste deel der film, kreeg de
voorzitter het woord om de aanwezigen aan
te sporen met liefde hun gaven te offeren.
Relatief heeft Assende'ft altijd aan de spits
gestaan wat de vrijwillige bijdrage betreft.
Laat dit zoo blijven, dan kunnen we tevreden
riin.
De collecte voor het nieuwe sanatorium
bracht 21 07 op.
Polder Bu tenhuizec De verhuring van
landerijen van bovengenosmden polder leed
ook onder de crisisstemming van de huur
ders. De uitslag is als volgt:
Perceel 1. J. Schipper 20.37.—).
Perceel 2. J. Kort 26.— (f 46.—). Perceel
3 C. Droogh 78— 117.—). Perceel 4.
W. van der Zen f ie 75.—). Perceel 5.
C. Droogh 3.— 5.—.) Totaal 173.—.
In 1931 280.De tusschen haakjes
gep'aatste cijfers zijn van 1931.
Het rietgewas, dat het vorig jaar nog
205.heeft opgebracht is nu opgehouden
op 40.—
Bloemenlust. Dinsdagavond had in ,,De
Doele" een vergadering plaats van de Ver-
eeniging ,31oemenlust".
De voorzitter sprak den wensch uit, dat
de aanwezigen alles in het werk zouden zet
ten om het moeilijke werk, wat was begon
nen, nu vooral in dezen tegenwoordigen tijd
voort te zetten.
Herkozen werden de heeren Volgens als
voorzitter en de heer Dop als veilingmeester.
Voor den heer Landman werd gekozen de
heer J. Schaper uit Hoogkarspel. Voor den
heer P. J. Burger werd gekozen tot com
missaris de heer Jb. Bakker.
Besloten werd de contributie te bepalen
op ƒ1.— per jaar en per lid.
Hierna deelde de voorzitter een en ander
mede omtrent veiling, aanvoer en afname.
Spreker kan, ondanks de slechte tilden, toch
neg met voldoening neerzien op de aange
voerde partijen, hoewel de prijzen wel aan
den lagen kant zijn.
Voorts werden besprekingen gevoerd om
trent het zelf kweeken van vroege groente.
Besloten werd bi) de leden te informeeren
hoe groot hun belangstelling hiervoor zou
zijn. De voorzitter spoorde de leden aan,
zooveel megeliik dit plan te steunen.
Hierna sluiting.
Burgerlijke Stand. Geboren: Jan, z.
van Jan Sietzes en Antle Zalm; Jansje, d.
van Jacob van der Velden en Froukje Zult.
Overleden: Cornells Gerrit Ambaal, oud
47 j., echtg. van Geertje Swisr; Pieter, oud
38 J., z. van Jan Waker en Marijtje Mantel;
Sieuwert de Wol, oud 47 j., echtg. van Wille-
mijntje Bakker.
Parochiaal verband Op initiatief van
den zeereerw. heer pastoor Konijn waren
alle besturen der katholieke vereenigingen
in onze parochie ter vergadering uitgenoo-
digd op Woensdag 24 Februari tot oprich
ting van een parochiaal verband.
Na opening met gebed zette Pastoor het
doel uiteen van de oprichting dezer vereeni-
ging.
Er moet in een parochie een centraal
punt zijn, waaruit alles op vereenigingsge-
bied geregeld wordt. Als voorloopig bestuur
hadden zich beschikbaar gesteld burgemees
ter Middelhoff en de heeren J. Spigt en Jn.
Schipper.
Zijneerw. vroeg of de vergadering het nut
van een dergelijke vereeniging inzag, wat
door de vergadering bevestigend werd be
antwoord.
Hierna kwam in behandeling de vaststel
ling der statuten.
Bij de bespreking welke bestuursleden lid
kunnen zijn van het Parochiaal verband,
werd na eeulge discussie vastgelegd, dat
alle bestuursleden der katholieke vereeni
gingen lid kunnen zijn voor zoover zij
woonachtig zijn in de parochie van Hoog
karspel, dit in verband met een paar inter-
parochiale vereenigingen.
Na punt voor punt te hebben behandeld,
werd het concept-reglement aangenomen.
Zijn eerw. spreekt een woord van dank
tot allen en in 't bijzonder tot het voorloo
pig comité, voor de medewerking tot het
houden van deze vergadering.
Bij de nu volgende verkiezing van het
definitieve bestuur werden bij eerste stem
ming gekozen de heeren Middelhoff, Spigt
en Jn. Schipper.
Na nog enkele malen te hebben gestemd,
werden de volgende heeren aan het bestuur
toegevoegd: W. Smit. C. Hauwert, P. Appel
man en Th. Koedooder Jr.
Hierna sluiting met gebed
St. Josephs-Gezellen-Vereeniging. Ge
lukkig begint er in het Gezellenwerk dezer
parochie een kentering ten goede te komen.
Onder de actieve leiding van den Weleerw.
vice-praeses, kap. C. Pouw neemt ook deze
vereeniging steeds meer in bloei toe.
In verband met het toenemend aantal,
vooral Jongere leden, achtte de vice-praeses
het gewenscht, dat ook deze nieuwe Jeden
contact zouden krijgen met hun Centraal
President, den Zeereerw. heer J. Th. v. Ga
len.
Hiertoe was een groote vergadering in het
Gezellenhuis uitgeschreven, die gisteravond
gehouden werd. Naast de leden waren aan
wezig verscheidene ouders, afgevaardigden van
de parochies Zwaagdijk (O.), Grootebroek en
Bovenkarspel, tevens afgevaardigden van den
R. K. Volksbond, de Hanze, Jeugdbeweging,
voetbalclub en gymnastiekclub. Ook de Hoog-
eerw. Deken J. P. Hulbers woonde dezen
avond bi).
Nadat het Gezellenlied was gezongen gaf
de vice-praeses na een korte inleiding het
woord aan den Zeereerw. heer v. Galen, die
de waardeerende woorden aan zijn adres ge
uit beantwoordde en de Gezellen aanspoor
de toch vooral het vele werk te waardeeren,
dat de vice-praeses in hun belang vervult.
Dan gaf spr. allereerst een korte uiteen
zetting over het ontstaan en de geschiedenis
der St. Josephs Gezellen; het leven en de
strijd van den prachtmensch en priester
Adolf Kolping. Toen deze Kolplng stierf was
de organisatie in vollen bloei in verschillende
landen. In ons land werd in 1867 door prae-
ses v. Nispen tot Sevenaer de eerste Gezellen-
vereeniging opgericht.
De Gezellenvereeniging met haar eigen
program en karakter leert ons denken, wer
ken en sterven,
Zij leert ons denken. Een groot deel van
onze Jonge mannen leeft en denkt opper
vlakkig. Op de hem eigen geestige wijze
demonstreerde praeses van Galen het ge
brek aan geloofskennis van de massa. Bij
zoovele Jongelui lc de interesse voor hun ge
loofskennis uiterst gering.
Begrijpt men dan niet, dat als er duizen
den jonge kerels afvallen, dat is, omdat ze
hun geloof niet kennen, zooals ze dat moes
ten kennen. Geloofsruïnes ontstaan nooit in
eens, doch langzamerhand.
Veel ernstiger is echter neg bij zoovelen het
gebrek aan gelóofsbeleven. Het geloof, dat de
veerkracht ls en opjaagt, dat den Jongen
man fanatiek doet zijn, dat in hem losslaat
het begrip te moeten en te kunnen offeren,
dat hem anders doet zijn in het spel, op de
fabriek en ln de achting van het meisje.
Laten zien, dat 't katholicisme nog in staat
is een jongen man rein te doen zijn. Dat fa
natieke geloof, dat te bewonderen valt in de
Graalmeisjes.
Al waren er ln Hoorn 10 van zulke jonge
kerels, zij werden een revolutie in het gods
dienstig leven voor de toekomst.
Het program en de vorm der Gezellen
vereeniging leert godsdienstig en ook sociaal
denken. Men denkt niet na, dat we thans in
zoo'n geweldigen tijd leven op maatschappe
lijk gebied als nooit anders. Duidelijk de
monstreert spr. het egoïsme en de onvers: lul
ligheid der tegenwoordige katholieke jonge
ren. Zij begrijpen niet hoe thans de wereld
kraakt op maatschappelijk gebied. Begrij
pen zij dan niet, dat zy in de toekomst toch
eigenlijk de menschen zullen zyn, die het
doen moeten. Als de jongeren niet meewer
ken met de Voorzienigheid, dan zal het ko
mend geslacht hen over 20 jaar daarvan een
verwijt maken.
In het andere kamp, daar wordt gewerkt
en gestudeerd onder de jongeren!
De katholieke jongeren moeten zich in
werken in het sociaal vereenigingsleven. De
eerste en belangrykste maatschappij, waarin
we leven moeten de Paus heeft het zoo
duideiyk gezegd in „Casti Connubii" ls
het gezin. En om daarin goed te leven, is
het noodig nu reeds te .leeren.
Dan is de eisch: vakorganisatie, niet om
het materieele, doch om den geest. Meedoen
en opbouwen aan de maatschappij op cnris-
telijken grondslag.
In de Gezellenvereeniging leert men ook
werken. Onze tyd is als in den Spartaan-
schen tyd, lichaamcultuur, 't Is noodig, dat
wy een eigen cultuur invoeren. We redden
't niet met al onze clubs alleen; ook de Ge
zellenvereeniging is slechts een middel. Er
moet gewerkt worden aan een eigen, katho
lieken geest.
Duizenden in onze omgeving worden gede
moraliseerd en 't deert ons niet en we ver
geten, dat de katholieke jongeren de eersten
zyn, die die anderen kunnen winnen voor
Christus. De katholieke jonge kerels om ons
heen zijn geroepen de zielen van anderen te
brengen tot Christus. Maar daarvoor is durf
noodig. Daarvoor ls dringend noodig de
geest van het felle' apostolaat.
En dan leert de Gezellenvereeniging ons
ook sterven, hetgeen men kan leeren door
nu reeds af te sterven aan eigen inzicht enz
en door versterving. Als men weet, wat er
leeft in de wereld, dan vraagt men, waar dat
heen moet. Doch als men dan ziet, dat er
nog idealisme leeft in de jongeren, dan durft
spr. nog vertrouwen hebben in de toekomst
en dan durft spr. hopen, dat de katholieke
Jongeren de bouwers zullen zyn van de toe
komst. (Applaus).
Dankbaarheid ademden na deze rede, de
woorden van kap. Pouw en met harteiyk
applaus werden zyn woorden onderstreept.
Na het zingen van het Vlaggelied werd
deze byeenkomst met een dankwoord geslo
ten,
Be R.K. M.U.L.O.-schol. Naar we ver
nemen, bestaan er ernstige plannen om de
bestaande R.K. M.U.L.O.-school, gelegen On
der de Boompjes, alhier, uit te breiden, hoe
wel nog niet vaststaat, of het verbouw, ofwel
algeheele nieuwbouw zal worden overgegaan.
Tot dat doel zullen ook een tweetal naast
de school staande perceelen worden ge
sloopt.
De architectuur is opgedragen aan den
heer Verberne, alhier.
De nieuwe St. Martinuskerlt. Alhier had
gistren de aanbesteding plaats voor de nieu
we parochiekerk, die zal worden gebouwd
onder architectuur van den heer Jos. Bek
kers te Haarlem.
De hoogste inschrijver was D. Beemster te
Hoogkarspel voor ƒ108.400, waarop volgden:
L. O. Koenders en Zonen, En
schede 104.620
J. Wittebrood. Beemster 99.900
G. Botman, W. Blokker, 99.984
N. V. Aann. My. v/h. P. Rozen-
hart te Haarlem 99.700
Doedens en Schilder, 't Zand, 98.500
N. V. Aann. My. Neord-HoUand
te Heemskerk 98.330
N. J. Tromp, Overveen, f 98.127
J. F. Philips, Haarlem, 93.000
5
f>
„Een verschrikkeiyke straf, cm
too op schildwacht te moecen staan en
voortdurend heen en weer re moeten
toopen", klaagde Harlekyn, die zich ne
tydeiyke ongenade van den koning op
den hals gehaald had.
„Ik zal dien zak wei voor jou ln
t kasteel brengen," zei Har'efcun. Toen
Hannes uit het gezicht was, ging onze
vriend aan 't werk. Hy veranderde in 'n
ommezientje den zak in een nagsmaak-
ten schildwacht; daarvoor gebruikte hy
het touw van den put en r.'n muts.
„Het gaat als gesmeerd," lachte
Harlekijn; „ik behoef nu alleen maar 't
hengsel rond te draaien. Wanneer de
Koning dan over den muur kykt en m'n
muts en m'n lans op en neer ztet gaan,
dan denkt hy dat ik het ben."
Nu Uit hy 100 Kilo
De menschen beweerden, dat hy ncoit
meer zou kunnen werken. Het is wel waar, 70
jaar is oud, maar al gauw toonde hy, dat de
voorspellingen niet uitkwamen. Nu werkt hij
sems 12 uur per dag. Maar laat 't hem zelf
vertellen:
„Ik ben 70 jaar en het is aan Kruschen
Salts te danken, dat ik er nog ben. Vorige
jaar Kerstmis was ik door rheumatiek letter
lijk dubbel tX'Vouwen. Ik kon mijn haar niet
borstelen, me niet wasschen en zelfs geen
theelepeltje optillen. De menschen voorspel
den mij, dat ik nooit meer zou kunnen wer
ken. Tegenwoordig werk ik harder dan menig
jonge man. Ik kan ongeveer 100 Kilo tillen.
De menschen zeggen nu, dat het een mirakel
is. Duizendmaal dank aan Uw Kruschen
Salts. Niets anders kan mij zoo gosd gezond
houden. Ik neem het in mijn thee en heb
velen al aangeraden hetzelfde te doen. Ik
kon' zelf niet in- of uit bed komen, evenmin
recht op zitten. Mijn vrouw moest steeds
een handdoek om mijn nek doen cm me te
helpen. Ik gaf dus heel wat last, maar nu
maak ik soms werkdagen van 12 uur. Dit
heeft Uw Kruschen Salts gedaan." G. J.
U moet de rheumatiek overmeesteren, voor
zij U overmeestert. Wacht niet eerst tot de
rheumatiek haar mes dieper en dieper in U
heeft gezet, en tenslotte de gemartelde ge
wrichten U plat terneer doen liggen. Neen,
zoek direct naar de hoofdoorzaak van Uw
rheumatiek en neem afdoende maatregelen.
Rheumatische toestanden zyn het gevolg
van een teveel aan urinezuur in 't lichaam.
Twee van de ingrediënten van Kruschen
Salts hebben het vermogen urinezuur-"<-istal-
len op te lossen. Weer andere dezer zouten
speren de erganen aan om deze opgeloste
kristallen langs den natuurleken weg te
verwyderen. Behalve deze zyn er nog andere
zouten in Kruschen, welke voorkomen, dat
het voedsel in de ingewanden kan gaan
gisten en tevens zorgen, dat urinezuur en
andere lichaamsgiften, welke de gezondheid
zouden ondermijnen, zich niet. weer kunnen
opheopen. Bedenk dus wel, dat het de
„kleine dagelijksche dosis" Kruschen is, die
Uw lichaam zuivert van urinezuur en U uit
bij alle apothekers en drogisten k 0.90 en
de klauwen van de rheumatiek houdt.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
1.60 per flacon. (Adv.)
M. Coblenz en Zonen, Haarlem, 97.500
A. J. de Koning, J. Wit en Ap
pelman, Wognum, 94.988
J. F. A. Neliosen, Haarlem. 94.203
F. Schouten, Blokker, 93.700
G. Kuipers, Hoogwoud, 83.420
De gunning werd aangehouden.
ZATERDAG 27 FEBRUARI
HUIZEN, 298 M. Uitsl. KRO-Uitzendlng.
U.U09.15 Gramofoonpi. 10.00 KRO-Trio.
11.30 Goosd. Halfuurtje. 12.15 KKO-sextet
0. 1. v. P. Lustenhouwer. 1.45 Pauze. 2.00
Gramofoonpi. 2.30 Kinderuur. 4.00 H1RO.
5.00 Gramofoonpi. 5.15 Esperanto-nieuws.
5.30 Gramofoonpi. 6.00 Journ. Weekoverzicht.
6.20 Gramofoonpi. 6.40 Esperanto-nieuws.
7.10 Causerie over Polen. 7.45 Sportpraatje.
8.00 Poolsch concert door het KRO-orkest o.
1. v. J. Gerritsen. M. m. v. J. Koning (voor
dracht) en D. Vos (viool). O.a. Vioolconcert
nr. 2, d-moll, Wieniawskl. 9.00 Vaz Dias.
Hierna vervolg concert. Norma, Bellini en
Kubclik-serenade, Drdla. 11.0012.00 Gra-
mofoonplaten.
HILVERSUM, 1875 M. 6.45—7.00 en 7.30
—7.45 Gymnastiekles. 8.00 Gramofoonpi. 9.00
Trio W. Drukker. 10.15 Concert. Trio Druk
ker, E. de Haas (zang), Joh. Jong (piano).
12.00—1.45 Concert VARA-septet o. 1. v. Is.
Eyl en Gramofoonpi. 2.30 Iersche Melodieën
(gramofoon). Toelichting: W. Ziesemerv.
d. Ryst. 4.00 Eerste Ned. Krontjong-orkest o.
L v. J. Steggerda. 5.00 Beoefening der Huis
muziek. 6.00 Volksliederen door „De Wiele
waal". 6.20 Vervolg volksliederen. 7.00 VARA-
septet o. 1. v. Is. Eyl. 7.30 Vervolg concert.
8.15 Gramofoonpi. 8.25 Uit het Concertge
bouw Amsterdam: Zang door de Jonge Stem,
afd. A'dam. 9,00 VARA-orkest o. 1. v. H.
Wlggelaar. M. m. v. B. v. Krefeld (zang).
O.a. uit „Die Blume von Hawaii", P. Abra
ham. 10.00 Vervolg orkestconcert. 10.45 Vaz
Dias. 11.00—12.03 Amsterd. Kleinkunst-
Encemble o. I. v. I. Romein.
DAVENTRY, 1554 M. 10.35 Morgenwy-
ding. 11.05 Lezing. 1.20—2.20 Commodore
Grand orkest. 3.10 Schotland—Ierland (In
tern. Rugby-match). 4.50 Reginald King's
sextet. 5.05 Orgelspel R. Foort. 6.50 Viool
recital A. Voorganger. 7.10 en 7.25 Lezing.
Operette-liedjes door F. Carol (sopraan) en
B. Gaye (bariton). 8.20 Vaudeville. M. m. v.
BBC-Theaterorkest. 9.20 Berichten en lezing.
10.00 Radio-Militair-orkest o. 1. v. B. Walton
O'Donnell. M. m. v. T. Green (bariton). O.a.
Ouv. Oberon, Weber. 11.0312.20 Ambroses
Orkest vanuit het Mayfair Hotel.
PARIJS „RADIO PARIS", 1725 M. 8.03
Gramofoonpi. 12.50 Dansmuziek. 5.20 Concert
vanuit het Figalle Theater. 9.05 Concert door
de Rosati. 10.20 Gramofoonpi.
KALUNDRORG, 1153 M. 11.20—1.20
Concert u. Rest. „Wivex". 1.502.20 Gramo-
foonplaten. 2.504.50 Concert o. 1. v. Feesen.
K. J. Klinge (zang). 7.2D Werken van Olfert
Jespersen o. 1. v. Gröndahl. 8.45 Saxofoon
recital H. Casse. 0.a. Vilja-lied, Léhar. 9.15
10.20 Mandoline-orkest (m. m. v. luit en
koor). O.a. Entr'acte uit „Mignon", Thomas.
10.2011.35 Dansmuziek.
LANGENBERG, 473 M. 6.25—7.20 Con
cert uit Hamburg. 11.2011.55 Concert uit
Beriyn. 11.55 Gramofoonpi. 12.251.50 Con
cert o. 1. v. Wolf. 1.552.45 Gramofoonpi.
4.205.20 Arb. Zangver. „Vorw&rts" o. 1. v.
Oen een of anderen
Marchant had nog juist tien minuten tyd,
trein 1 34 te halen. Toen hy echter de lange
ry wachtenden voor zich zag. die een kaartje
moesten hebben, begreep hy, dat trein 1.34
zonder hem zou vertrekken.
Zwaar en krachtig gebouwd, had hy zich
zonder veel moeite een plaats midden ln de
ry kunnen veroveren, doch z'n rechtvaar
digheidsgevoel verzette er zich tegen. „Recht
is recht," dacht hy.
Hy was niet verder dan eenige meters van
het hek verwyderd toen hy iets zachts langs
z'n achterzak voelde giyden waarin hy z'n
geld bewaarde. Z'n vrienden hadden hen* al
meermalen met het oog op zakkenrollers ge
waarschuwd. Ze eindigden dan altijd met te
zggen: „Je zult zien, den een of anderen
dag
Dadeiyk flitste de gedachte door z'n brein,
dat die dag was aangebroken want het
glijden" werd een greep. Snel als de blik
sem bracht hy z'n hand naar de bewuste
plek en greep op zyn beurt toe. Een oogen-
blik later omklemde hy eendunnen
fynen pols.
Hy keerde zich om en keek tot z'n ver
bazing in het gelaat van een allerliefste
jonge dame. Het blonde haar sprong ln
losse krullen van onder haar hoed, twee
moaie blauwe oogen ontmoetten de zyne;
haar vingers hielden krampachtig een
bankbiljet vast.
Marchant stond versteld. Wanneer de
dame bejaard en leeiyk geweest was, zou
hy haar onmiddeliyk aan de politie over
geleverd hebben. Maar nu.... was hy boos
op zich zelf om.... z'n zwakheid. Wel dicht
hy aan z'n lyfspreuk: .Recht is recht,"
maar deze vond op dit oogenbllk geen weer
klank in z'n gemoed.
Hy bleef haar pols vasthouden en leidde
haar vriendeiyk en voorzichtig uit de ry
der wachtende reizigers. Niemand lette op
hen. Hij zette z'n handkoffertje neer. voel
de in z'n zak en haalde er twee bankbiljet
ten elk van èln pond uit. Toen sprak hy:
„Ik stond zooeven op m'n beurt te wach
ten, toen ik iets aan m'n zak voelde mor
relen en uw hand, met een bankbiljet er
in, vastgreep. Neen, ontken het maar
niet
Ze richtte zich fier op; nu eerst zag hy
dat ze een keurig mantelcostuum droeg en
hoe aantrekkeiyk ze er uit zag.
„Ontkennen, zegt u? Maak u toch niet
belacheiyk, ik stond achter in de rij met
een bankbiljet in m'n hand op mijn beurt
te wachten toen men begon op te dringen,
zoodat ik tegen u aanviel. Daar kon ik
niets aan doen. Dat is alles, maar het is
mijn bankbiljet. Kunt u me zeggen, welk
nummer het heeft?"
„Natuuriyk niet."
„Nu, ik wel; J no. 72, 779887."
Marchant trok een ongeloovlg gezicht.
„Dat hebt u in de gauwigheid gezien,
maar kom aan, ik wil niet hard voor u zyn,
maar
„U bent werkelijk heel edelmoedig."
spotte zy, „het is en bhjft myn bankbiljet.
Als u er een kwyt bent, is het misschien
gerold, maar hoe durft u my daarvan te
beschuldigen?"
Marchant dacht weer na. Wanneer hy
het mis had, konden de gevolgen wel eens
onaangenaam voor hem zijn.
„M'n man zal u hiervan rekenschap vra
gen," hemam ze op ijskouden toon.
„Uw man? Wèl, wèl."
Had zU misschien een medeplichtige met
wien za samenwerkte? Zakkenrollers oefe
nen niet zelden hun beroep met een com
pagnon uit.
„Ja, m'n man. U behoeft me niet zoo
spottend aan te zien. Hy zou me hier tref
fenO, daar is hy!" riep de jonge dame
veiheugd uit.
Een heer van mfddelbaren leeftijd, keu
rig gekleed, met een bril zonder randen en
een parapluie onder den arm. kwam aan-
geloopen. Hy had, evenmin als Marchant
zélf, lets ever zich. dat aan een -sakken-
roller deed denken.
„Dat ziet er leeiyk voor me uit," dacht
Marchant. die een vaag gevoel over zich
kreeg, dat hy zich in een wespennest ge
stoken had.
„Jack!" riep de jonge dame: „hier ls
Iemand, die beweert, dat ik hem een bank
biljet ontfutseld heb. Heb je ooit zoo iets
belachelijks gehoord?"
„Het spyt me," stamelde Marchant,
„maar de schyn was tegen u."
.Dwaasheid." riep ze verontwaardigd.
Ze stampvoette van ongeduld en scludde
driftig het hoofd, waardoor de metalen
gesp op haar hoed in het zonlicht schit
terde. Dit trok Marchant's aandacht: htj
wierp een scherpen blik op het sieraad en
dacht na. Dien gesp had hy meer gezien.
„Dwaasheid." herhaalde de jonge dame.
„Je moet weten Jack. dat ik zoo hard ik
maar kon de stationshal binnenliep met
een bankbiljet in m'n hand om een kaartje
te koopen, toen ik onverwachts tegen dien
heer werd aangedrongen."
„U moest zich schamen," sprak Jack uit
de hoogte.
Zonder dien gesp zou Marchant er *t
zwijgen toe gedaan hebben en daarna wel
licht z'n verontschuldiging hebben aange
boden. Die metalen gesp op den hoed der
jonge dame was hem. con minuut of tien
geleden, door haar schittering opgevallen,
en toen, ja toenstond ze vóór nem. Hij
was toen juist van uit de smalle straat
naar het station overgestoken.
"t Was hetzelfde meisje. Hy zou er een
eed op kunnen doen.
„Een oogenblik," verzocht de jonge man
op vasten toon: „U vertelde zoo juist dat
u zoo'n groote haast had, toen u de sta
tionshal binnen liep Hoe verklaart u dan
dat ik, uit de straat komend u vóór me
zag staan en ln de rij stond u achter me'"
Ze keek hem strak en glimlachend aan.
„O, dat is heel eenvoudig. Ik ging even
terug om in de kiosk daar sigaretten te
koopen. De man, die me -hielt), was nu Juist
niet een van de vlugsten. Dat is alles."
„Bent u nu voldaan mynheer?" hoonde
J f&clc
Marchant bleef kalm. „Mag ik dan die
sigaretten even zien?" vroeg hy.
„Uw onbeschaamdheid gaat alle perken
te buiten!" riep ze boos.
Maar Marchant liet zich niet uit het
veld slaan en herhaalde kort en afgemeten:
„Mag Ik die sigaretten zien?"
Jack zei niets.
Met een ongeduldig gebaar maakte de
Jonge vrouw haar taschje open. Ze woelde
en grabbelde er in, hoe langer hoe drifti
ger, totdat alles overhoop en door elkaar
lag. Sigaretten haalde ze er echter niet uit.
„ïïrik moet ze verloren hebben,"
bracht ze er tenslotte met moeite uit.
„Zoo?" grinnikte Marchant ongeloovlg
z'n schouders ophalend.
„Inderdaad mynheer", begon nu Jack:
„het most bepaald een misverstand zyn!"
„Denkt u dat? Een misverstand?" luid
de het sarcastisch antwoord. „Gaat u dan
mee naar den stationchef!"
Zwygend liepen ze naast elkander voort,
toen de jonge dame eensklaps blijde uit
riep: „Hier zyn ze!" en zegevierend haalde
ze een doosje sigaretten merk „Silverflake"
te voorschyn.
Marchant keek haar beduusd aan. Wat
moest hy daarvan denken?
.Rent u nu tevreden?" vroeg ze. en er
klonk onverholen verachting in haar stem.
„Ik.... ik..., het spyt me meer dan ik
zeggen kan."
„Het moest er ook nog bUkomen, dat het
u niet speet," toornde ze.
„Ik bied u m'n verontschuldiging aan.
maar één ding moet u me toch toegeven:
de omstandigheden
Ze liet hem niet uitspreken, maar keerde
hem minachtend den rug toe.
„Kom Jack we hebben nog 'n uur voor
den volgenden trein en dus nog den tyd
om een kop thee te drinken. Ik wensch
niets liever dan de herinnering aan dien
on beschaamden mensch weg te drinken."
Ze wierp hem nog een minachtend-ver
ontwaardigden blik toe en verdween met
Jack in de menigte.
Marchant liet zich ontdaan als hy was
op een stoel vallen en haalde diep adem.
Met z'n zakdoek wlschte hy het parelend
zweet vsn z'n voorhoofd. Het was een
vreemd geval, maar aan haar onschuld
twüfelde hy geen oogerblik meer!
Z'n trein vertrok pas na een half uur.
Hij maakte het zich gemakkelijk, leunde
achterover op z'n stoei en besloot even den
rook door ri'n hoofd te blazen.
Hij voelde in al z'n zakken, maar kon
zyn doosje niet vinden. Hoe kon dat?
Nog geen kwartier geleden had hij, op
weg naar 't station, toch een doosje siga
retten gekocht? 't Was in Liverpoolstreet;
het merk dat hfl altyd rookte: Silverflake!
Weer dacht hy even na; toen smoorde
hy een verwensching tusschen de tanden
en stond op om een ander doosje te gaan
koopen.
Reinartz. L. Kolessa (piano). 120 Vrooiyke
avond. 10.20 Duitsche Biljartkampioenschap-
pen. 10.40—11.20 Concert o. 1. v. J. Wolf.
BRUSSEL, 508 en 338 M. 508 M.t 12.35—
2.05 Gramofoonpi. 5.20 Viool- en piano
sonates. 5.50 en 6.50 Gramofoonpi. 8.20 „Faut
11 tuer le mandarin", hoorsoel. 9.05 Omroep
orkest o. 1. v. F. Andri. 338 M.: 12.352.05
Gramofoonpi. 5.20 Dansmuziek. 6.50 Gramo-
foonplaten. 8,20 „Lohengrin" van R. Wagner.
ROME, 441 M. 7.35 Gramofoonpi. 8.20
Uitzending van een opera.
ZEESEN, 1635 M. 7.35—10.20 Groote
vrooiyke avond. Hierna tot 11.50 Dansmu
ziek door de orkesten van Bernard Etté en
Ilja Livschakoff.
In zijn binnenste kwam de Jongen in op
stand tegen de tyrannic van zijn vader. H;1
kon dit niet langer onverschillig verdragen
als een uiting van vaderlijk gezag. Hij was
reed3 te oud, zoo redeneerde hy, om bevit
en dooreen gerammeld te worden, en begon
de strenge discipline, waaraan hy tot heden
gewend was, mee te worden. Maar van den
anderen »-—t bad de afstraffing van den
a'ge'.oopen zomer ln Londen z\jn vrees voor
de ruwheid van zyn vader nog niet ver
minderd, en hij nam zich wel in acht, om
niet naar buiten van zijn opstandigheid te
deen blijken'.
Ook hy was nochtans overtuigd, dat de
woorden van zyn vader Carina hadden be-
leedigd en gegriefd. Zij had geen woord ge
sproken, maar haar stilzwijgen, dat gevoel
de hU zeer levendig, al was hU nog zoo
jong en onervaren, was welsprekend genoeg.
Er gingen eenige minuten van ernstige
spanning voorby, en toen deed Mallory een
moeitevolle pcg.ng. om het gesprek op an
dere or.dcrweroen te brengen. Hy wilde, dat
de weersgesteldheid maar zou toelaten, dat
hij met den auto uitryden kon. Hij wenschte
met Carina een tegenbezoek te brengen aan
lady Chiltem. Ze hadden elkaar nog n'et
ontmoet, want toen lady Chiltem haar be
zoek had afgelegd, was Carina niet thuis
geweest. De '""aiitem's behoorden tot de
oudste vrienden van Maliory in de omge
ving er was zelfs een tyd geweest, waarin
men zyn naam in één adem had genoemd
met dien van Blanche Chiltem, de oudste
en ongehuwde dccv*~~. Dat ze*» I'-'-rdaad
een uitstekende party voor hem zyn ge
weest, want zy was haar eerste jeugd reeds
voorby
Carina gaf hem antwoord, toen hy het
woord tot haar richtte, maar haar stem was
koud en gedwongen. Ze had duldeiyk fs-
merkt, dat haar echtgenoot zyn aanval niet
alleen bcdcc'had voor zyn z::i, maar cok
voor haar. r->~ *•-. -•m baar
auteurschap maakte hem woedend. Maar
hij zou haar toch zeker hebben gewaar
schuwd, indien hy niet had gewild, dat Pe
ter haar boeken las. De ontmoeting met
een schrijver of schryfster dringt iemand
byna altyd tot het lezen van wat hy of zy
heeft geschreven. En het zou haar zoo ge-
makkelUk gevallen zUn, haar romans voor
Peter verborgen te houden, indien Jim er
haar zyn wensch toe had te kennen ge
geven. Ze had haar echtgenoot ter harer
rechtvaardiging wel kunnen zeggen, dat zy
Peter den raad had gegeven, eerst verlof
te vragen aan zUn vader, alvorens den
roman „.Liefde tusschen de Bouwvallen" te
gaan lezen. Maar dat zou voor Jim mis
schien een rede geweest zyn, om zijn
woede uitsluitend op zyn zoon te koelen,
en dat vond zy jammer voor den goede»
jongen.
Ze bevond zich met Jim in de biblio
theek, zooals gewooniyk na het diner, toen
Peter binnenkwam, rood van opwinding en
met tranen in de oogen. Hy hield het beek
in de hand, en legde het op de tafel naast
zyn vader.
Het spijt my. vadsr. Ik had er geen
vermoeden van, dat u niet graag wilde,
dat ik het las. Carina zei me wei, dat ik
beter deed niet het u eerst te vrag— Maar
u heeft zich nooit bemceid met wat Ik las.
Carina's tegenwoordigheid schonk hem
moed. Hy was veel minder bang voor zyn
vader, wanneer zy er by was.
Wil dan ln het vervolg zoo vriende
iyk zyn, het my te vragen, klonk het
streng uit Jim's mond. En als je stiefmoe
der je een volgende maal weer een raad
geeft, zult ge zeer verstandig doen, met
hem op te volgen.
Heel goed, vader. Met deze woorden
verliet Peter de kamer.
Hij had niet durven opzien naar Carina.
Deze zat als afwezig by een der groote
tuinvensters, starend naar de zacht neer
vallende sneeuwvlokken. Maar hy had al
thans het verlichte gevoel, br.ar van een
onverdiende blaam te hebben gezuiverd,
en hy hoor4-' en was overtuigd, hierdoor
haar goedkeuring te hebben verdiend, zyn
indruk van Carina was, dat deze hield van
een dapper, openhartig en montre
den. Lage, kleine kuiperyen verachtte zij.
En het zou niet edel zyn geweest, indien
hy die zelfbeschuldiging voor zyn vader
had verborgen gehouden.
Teen hij vertrokken was, en de deur
achter zich had gesloten, trad Carina rus
tig op haar echtgenoot toe.
Je moet niet boos op hem zyn, Jlm.
Tenslotte was ik het, die het hem gege
ven heb. Ik dacht n'et dat myn boeken
iemand kondan kwetsen
Ik veronderstel niet, dat ze het in
derdaad doen. Maar er zyn nu eenmaal
punten waarop wli noodwendig ven i<
ning moeten verschillen. Je werken zyn
Immers ais p-opav-nda b^d^eld, nietwaar?
Het is om die reden, dat ik verkies, dat
Peter ze niet lezen zal.
Z had een gevoel, alsof hy haar sloeg,
alsof hii baar blindelings mishandelde als
een woesteling. Haar hart kromp ineen, en
hc' leek wel, of alle kracht haar verlaten
had. Ja, terwijl de u'teriyke aanval van
toorn uitsluitend op Peter scheen gericht,
wist zy nocht?"-. dat het zyn bedoeling
was ook haar m bovenal haar en haar
godsdienst te treffen. Tot op het oogenbllk
had hy haar nog niet betrokken ln de be
risping aan zyn zoon toegediend. Maar zy
begreep nu, dat zy zijn stilzwijgen ver
keerd beoordcc1d had. Hy had haar daad
alleen niet willen bespreken In Peter's te
genwoordigheid: in zooverre had hy nog
wel eenisre achting voor haar.
Sophia heeft al je boeken gelezen, zei
hy. En zij vertelde mij, dat zy dit ecne juist
het gevaarlijkste achtte van alle, omdat het
zoo listig geschreven is.
Terwyi hy zoo sprak, trommelde bij met
zyn lange gebruinde vingers op het zooeven
-door Peter teruggebrachte boek.
Ik zelf houd niet van romans, zooals je
weet ze hebben my te weinig overeen
stemming met het werlteiyke leven. Maar
dit eene boek heb ik gelezen en ik heb myn
best gedaan, het uit Peter's handen te hou
den.
Hy zag intusschen Carina doordringend
aan.
Carina, toen ik je hier bracht als myn
vrouw, neb lk Je geen tosstemming verleend
om m()n zoon te verderven. Jongens van zyn
leeftyd zijn zeer vatbaar voor indrukken
zeer vatbaar voor nieuwe gezichtspunten en
onbekende, nieuwe invloeden. Ik had ge
hoopt, dat ik je dit nooit had behoeven te
zeggen, maar thans ben lk er toe gedwon
gen. Ik wensch, dat Je Peter met rust Iaat
en hem zyn eigen gang laat gaan. Begryp
je me?
Ik begryp je volkomen, Jlm, ant
woordde Carina koel, terwUl ze hem strak
in de oogen blikte en niet week voor zyn
blik. Maar myn opinie is, dat je in deze
openhartiger tegenover my had moeten zyn.
Haar verontwaardiging verried zich een
weinig in de scherpte van haar toon en haar
glinsterende blikken. Het doet me leed, dat
Je myn boeken met Sophia hebt besproken!
Ik wenschte absoluut onpartydtg te
worden ingelicht 1
Inderdaad! haar stem klonk hoonend,
daar was Sophia ook de aangewezen per
soon voor! Ze haat eenvoudig het katholiek
geloof!
En daarom dan ook is zy beter dan wl»
ook in staat, te beoordeelen, alles wat er
toe zou kunnen bydragen, Peter te verder
ven!
Te verderven?
Nu ja, je weet, wat ik bedoel, zyn geest,
zyn jong verstand op den verkeerden weg te
brengen! Maar ik zeg je, Carina, dat ik
vastbesloten ben, met al de gestrengheid,
waartoe ik in staat ben, elke neiging van
dien aard by Peter den kop in te drukken!
Ik begrijp het volkomen!
Want a!s ik bijvoorbeeld ooit zou ver
nemen, dat hy met Je naar de kerk was
geweest, zou ik hem de verschrikkelijkste
afranseling geven, welke hy ooit heeft ge
had!
Carina huiverde onwillekeurig by de ge
dachte.
Haat Je haat Je mijn geloof dan zoo
zeer? vroeg zy, byna kermend.
(Wordt vervolgd).
