LEEKEPREEKEN i m GEM. CONCERTGEBOUW - HAARLEM f 3000.- f 750.- 1250.- f125.- f50.- f40.- Aan onze Lezers V oornaamste A ieu ws Het Wonderbare Leven van Thérèse Martin ZATERDAG 2 APRIL 1932 grootsteedsche pleinen AMERIKA MOET BLOEDEN BELOKEN PASCHEN Al maar belastingen DE BAROMETER WANBEHEER BIJ DE SOVJETS Directeuren verdwijnen FRANSCHE KAMER UITEEN Begrooting aangenomen n BUREAUXNA8SAULAAN 49 dit nummer bestaat uit vier bi aden EN HET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD VIJF EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 18042 AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET OHGEVAL ■f J. J WEBEP ZOON BRAAT EN DE ZOMERTIJD DE AARTSBISSCHOP NAAR ROME VALSCHE MUNTERS AANGEHOUDEN AUDIËNTIE 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 n n ZONDAG 3 EN MAANDAG 4 APRIL: DE NIEUWE ONTROERENDE THERESIA FILM: (Zie adv. op pagina 3 hoofdblad} U 0 0 0 0 0 0 0 0 0 n oiQioioioiOROioioioiooaoioioioioioioioaoioioioioioioioioiG Telefoon No. 13866 (drie lijnen) Postrekening No. 5970. ABONNEMENTEN: voor Haarlem en Agentschappen: per week 25 et.; per kwartaal 3.25; per post, per kwartaal 3.58 bjj vooruitbetaling. NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT ADVERTENTIEN 35 ct. p.regel VRAAG- EN AANBOD-AD VERTEN* TIES. 1—4 regels 60 ct. p. plaatsing) elke regel meer 15 ct, bü vooruitbet. Bij contract belangrijke korting. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN tnsschen den tekst 60 ct per regel. Alle abonnè's op dit blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen' Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door verlies van beide armen, beide beehen of beïde oogen bij een ongeval met doodelijken afloop bij verlies van een hand een voet of een oog bij verlies van een duim ot wijsvinger )ij een breuk van been of arm ii ver! ie? van *n anderen vinger 433. NILUW LEVEN. Het is een typisch verschijnsel in deze lage landen, dat het, terwijl de kalender al lang de lente verkondigt, nog volop winter is. Ieder jaar opnieuw ervaren wij hier diezelfde teleurstelling en altijd weer verwachten wij, dat het in het nieuwe jaar nu eens anders zal zijn. De verklaring van dit vermetel vertrouwen in de tijdige komst van de lente ligt voor de hand: wanneer eenmaal Maart zijn intrede heeft gedaan, dan moge het vriezen, sneeuwen of hagelen; de lucht mag van kille buien zwanger gaan, de groeikracht der aarde laat zich door niets bedwingen. Aan de heesters ont spruit het prille groen en aan de boom takken zwellen dikke knoppen: duizend voudige beloften van het nieuwe blad, dat weldra onze tuinen en grachten weer sieren zal. En juist deze tegenstel ling tusschen de wintersche koude en de jonge, ontluikende natuur prikkelt telken jare opnieuw onzen wrevel tegen het inlandsche klimaat. Maar toch, het nieüwe leven breekt zich altijd weer baan en als de voorjaarsbuien eindelijk zijn afgedreven, zijn we in den jongen zomer onze ergernis weer vergeten. Deze lentebeschouwing gaf ons aan leiding om een enkel woord te wijden aan het nieuwe leven, dat heden in onze katholieke pers ontwaakt. De lezers van dit blad hebben al eenige dagen een aankondiging gezien van een sterke vergrooting en verbetering van hun courant. In het volgend nummer wordt deze belofte vervuld en het is daarom thans de gelegenheid om iets te zeggen over de pers in het algemeen, over de katholieke pers in het bijzonder, over de beteekenis van het katholieke dag blad in onzen tijd. Over de macht en den invloed van de pers is zooveel gesproken en geschreven, dat het thema vervelend begint te wor den. Wie het waagt aan al die „pers beschouwingen" nog iets toe te voegen loopt gevaar, dat men hem den rug toe keert. Juist zulk een stemming brengt het gevaar voor afstomping en onver schilligheid mee. Het gaat er juist mee als met ons vereenigingsleven; er is zoo veel propaganda voor de organisatie idee gemaakt, er zijn zooveel bonden en vereenigingen opgericht, er wordt zoo veel vergaderd, dat er al lang een stem ming heerscht van: laat mij nu eens een oogenblik met rust; ik wil ook wel eens vrij zijn en niet vergaderen! En het ge volg is dan gewoonlijk, dat men tot het andere uiterste overslaat en de verga derlokalen leeg blijven. Er moet een schok komen in zulke omstandigheden om ons wakker te schudden en tot de werkelijkheid terug te roepen. Wat onze meening over de waarde en beteekenis van het dagblad betreft wordt die schok in deze dagen gegeven door het zichtbaar worden van de resultaten eener in de laatste maan den voltrokken concentratie in de ka tholieke pers onzer omgeving. Dezer dagen heeft Mgr. Aengenent te Amster dam een der grootste en allermodern ste drukpersen ingezegend, welke op onzen vaderlandschen bodem staan. In de hoofdstad is hiermee een krachtbron ontsprongen, die haar invloed op de be volking van de grootste stad des lands, maar ook ver daarbuiten in het Noord- Hollandsche en Utrechtsche zal doen gelden. Die pers toch en heel de organi satie die daarachter staat, zal aan de katholieke inwoners van Amsterdam een geperfectionneerd, modern dagblad le veren en eveneens aan verschillende andere plaatselijke en gewestelijke dag bladen dagelijks het leven schenken. Deze verbetering en versterking door concentratie vraagt even onze aan dacht. Allereerst is het verschijnsel niet nieuw, allerminst op het terrein van het dagbladwezen. Hoe hebben vóór eenige jaren Stinnes in Duitschland en na hem Hitler en Alfred Hugenberg een mach tig couranten-consortium weten te be reiken door het opkoopen van allerlei bladen. In Italië was een der eerste daden van het fascisme beslag te leg gen op nagenoeg de geheele pers. In Hongarije, in Tsjecho-Slowakije, in Roe menië en Joego-Slavië hebben de lei ders der nationalisten de voornaamste bladen in handen weten te krijgen. Uit Engeland kent men de Rothermere- groep met vijf groote dagbladen en een kapitaal van 8 millioen; de Berry - groep met een kapitaal van 15 mil lioen enz. Zoo zijn er in Groot-Brittan- nië vijf kranten trusts, welke tezamen meer dan honderd dagbladen bezitten. Van Frankrijk kent men den geweldigen strijd van den parfumeriekoning Coty tegen de vier groote Parijsche couran ten-uitgevers, een strijd, die in een overwinning van Coty eindigde. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van machts concentratie in het krantenbedrijf, welke met zeer vele, vooral uit Amerika, zouden zijn aan te vullen. Nu schuilt achter veel van die pogin gen zeker de zucht van den modernen zakenman om door vereeniging van con- curreerende belangen en uitsparing van overbodige krachten tot een grooter winstcijfer te komen. Maar bij de dag bladconcentratie is het motief ook vaak een heel ander. Het gaat hier maar al te dikwijls om invloed op de geesten. In Duitschland zouden de op zichzelf twee de rangs figuren der nationalisten on mogelijk zooveel millioenen kiezers achter zich hebben gekregen, wanneer zij niet voor een goed deel beschikt had den over de Duitsche pers. In Rusland en Italië heeft de communistische en fascistische dictatuur eenvoudig een eind gemaakt aan de vrije meanings- uiting en laat zij dagelijks door bezol digde ambtenaren aan de millioenen- bevolking de courant voorschrijven. Voor die lezers gebeurt in heel de wereld alleen datgene, wat de regeering goed vindt, dat geschiedt, en heel de voor lichting omtrent binnen- en buitenland- sche politiek, over alle vragen, waarover het menschclijk brein peinst, gaat van regeeringsschrijvers uit. Hierin ligt het geheim, dat een handje vol menschen een millioenen-bevolking in bedwang kan houden. Die ontzaglijke invloed van de pers verklaart nog veel meer. Hoe is het toch mogelijk, dat van oorsprong katholieke landen als Oostenrijk, Italië, Frankrijk, Spanje, op een gegeven oogenblik blij ken veel verder van de Kerk af te staan dan zoogenaamd protestantsche landen, waarin de katholieken een minderheid vormen? Een der voornaamste oorzaken hiervan is, dat men verzuimde tijdig aan die katholieke bevolking een dege lijke, Roomsche dagbladpers te geven, waardoor zij politiek en sociaal werd opgevoed en steun vond voor haar religie. De katholieke courant is het voorportaal van de kerk. Wie de deur niet doorgaat komt ook het gebouw niet binnen! Oostenrijk was al jaren vóór den grooten oorlog aan de jodenpers ver kocht; in Italië kwam nooit een flinke katholieke dagbladpers tot bloei, maar speelden de vrijmetselaars den baas, tot Mussolini er zijn staatsidee plantte; in Frankrijk vergenoegde men zich met honderdtallen „semaines religieuses", katholieke parochieblaadjes, waarin heel braaf over een kerkelijk feest en de actie van een Maria-Congregatie werd Hoe de bewoner der bovenste verdieping van een der hooge omliggende buizen den Potzdammer.Platï te Berlijn ziet. geschreven en onderwijl liet men de dagbladpers het volk vergiftigen met frivoliteiten en den roem verkondigen van een sectarische regeering, die de kloosterlingen het land uitjoeg. En Spanje? Ja, dit interesseert ons nog het meest, omdat daar de kerkver volging nog zoo actueel is. Pater Bangha, de groote man der katholieke pers in Hongarije, stelde in 't Februari nummer van „Schonere Zukunft" de vraag, hoe het toch mogelijk was, dat in Spanje een kleine minderheid vier duizend priesters en kloosterlingen, waaronder de beste en beroemdste Spanjaarden, kon wegjagen, zonder dat er een algemeene opstand kwam. Wan neer in z.g. katholieke landen, schrijft hij, de groote massa, leiders, geleerden, priesters, prelaten en politici na zóóveel treurige ervaringen te hebben opgedaan, zich niet voldoende kunnen verdedigen, wanneer 350 millioen katholieken niet opgewassen zijn tegen 15 millioen joden, dan moet er een lacune schuilen bij de katholieken zelf. En deze is de volstrekt onvoldoende waardeering van de katho lieke pers. Zelfs priesters, kloosterlingen en intellectueele leeken schijnen de pers achter te stellen bij een dorps kerkje, spaarkas of kegelbaan. In Span je wemelde het van priesters en kerken en dat scheen genoeg te zijn Bij een zitting der „Actio Catholica" te Rome zei kort geleden Mgr. Pizzardo: „Toen Primo de Rivera Rome kwam be zoeken, was hier ook een Spanjaard, die voor een kostbaren kelk een millioen uitgaf. Hoeveel verdienstelijker had de man voor de kerk gedaan, als hij dat millioen besteed had voor de katholieke pers, tot verdediging onzer ideeën!" In Madrid verschijnen dagelijks de volgen de anti-katholieke couranten: „La Voz" met 150.000; „El Sol" met 120.000; „La Libertad" met 140.000; „El Heraldo" met 170.000; „El Liberal" met 80.000 en „La Tierra" met 40.000 exemplaren, samen 700.000 kranten per dag in de hoofd stad ter verspreiding van ongeloof en revolutie. En dan verwondert men zich nog, wanneer er in Spanje een kerkvervolging uitbreekt! Gezegend dan ons land, zal men zeg gen, waar de katholieke pers zoozeer verspreid is en zulk een invloed heeft! Ja, inderdaad. Maar wat goed is, is nog niet volmaakt en wanneer het niet on derhouden en gevoed wordt, zal het heel spoedig verzwakken. Na den oorlog heeft ook het Neder- landsche dagbladwezen groote veran deringen, belangrijke technische verbe teringen ondergaan. Ook hier viel een concentratie te constateeren, die tot voor ons land hooge oplaagcijfers voer de. De neutrale pers uit Amsterdam zet te zich overal in het land vast. Daarte genover heeft de roode arbeiderspers een geweldige actie ontwikkeld, een lan delijke concentratie van socialistische volksbladen tot stand gebracht in een zóó geperfectionneerd dagblad, dat men over de gepubliceerde stijging van het oplagecijfer tot 175.000 abonné's niet verwonderd behoeft, te zijn. Hoeveel wij Nederlandsche katholie ken ook op het gebied der dagbladpers hebben bereikt, tegenover deze enorme ontwikkeling der z.g. neutrale en roode pers begonnen wij een bedenkelijken achterstand te toonen. Daarom is het nieuwe leven, dat thans tot uiting komt, zoo verheugend. Uit onzen zwaren schoolstrijd weten wij, hoe moeilijk het was de geheele Roomsche jeugd naar de bijzondere school te krijgen, zoolang op onze onderwijsinrichtingen door ge brek aan geld het stempel der minder waardigheid drukte. Nog veel moeilijker is het om het ideaal: „in elk katholiek gezin een katholiek dagblad" te berei ken, wanneer onze couranten bij de niet- katholieke pers ten achter staan. Die vrees is nu door de jongste concentratie in de katholieke dagbladpers afgewend; zij zal ook voor de toekomst niet behoe ven te bestaan, wanneer het nieuwe le ven, dat heden ontsproten is, met ter zijde stelling van alle persoonlijke mo tieven of oude vooroordeelen, door den steun en de hulp van alle belangheb benden gebracht wordt tot vollen en rijken wasdom. HOMO SAPIENS. Met ingang van Maandag 4 April zal de „Nieuwe Haarlemsche Courant" een belangrijke uitbreiding en verbetering ondergaan. Het formaat zal gebracht worden op dat der groote landelijke bladen als „De Maasbode". „Het Algemeen Handelsblad", „De Telegraaf". De verbetering, welke, naar onze lezers zullen gezien hebben, den laats ten tijd in onze buitenlandsche berichtgeving is aangebracht, zal worden voortgezet, terwijl ook de foto-rubriek uitbreiding zal ondergaan. In één woord; de „Nieuwe Haarlemsche Courant" zal niet alleen voortgaan te zijn het onmisbare plaatselijke katholieke dag blad voor Haarlem en omstreken, maar bovendien binnen enkele dagen ook in de andere rubrieken op een zoodanig peil worden gebracht, dat het tot de beste Nederlandsche dagbladen zal worden gerekend. Alhoewel deze belangrijke uitbreiding en verbetering zeer groote onkosten meebrengt, zal de abonnementsprijs niet worden verhoogd. Wij vertrouwen, dat onze lezers dezen maatregel op prijs zullen stellen en hunnerzijds propagandisten in eigen kring voor hun katholiek dagblad zullen zijn. DE DIRECTIE e ma WASHINGTON, 31 Maart (Reuter) Het Huis van Afgevaardigden keurde goed een belasting van 3 pCt per 100 dollarver koop van granen en katoen en andere pro* ducten, een recht van 50 dollarcent per 500 dollar verkoopsom van onroerende goederen en 1/8 van de waarde op alle transacties met obligaties. Ook zal 'n belasting van 8 geheven worden op de tarievi n voor het vervoer van olie en petroleum door pijplei dingen. waarvan de opbrengst wordt ge raamd op 15 millioen dollar. Verder moet 10 pCt. betaald worden voor vuurwapenen en ammunitie, wat naar schatting drie millioen dollar op zal brengen. Onze voorouders kenden het werkwoord beluiben, dat beteekende iets, dat open is, sluiten, dichtmaken; ook tijdruimten. Een van de weinige uitdrukkingen, waarin wij het nog gebruiken, is Beloken Pasclien, de Zondag na Paschen, die den Paaschtijd, wel ke volgens Paus Eugenius (1432— 47) met Palmzondag aanving, besloot. In den Meche- lenschen Catechismus reeds wordt op de vraag: „Wanneer moet men het lichaam des Heeren nutten?" geantwoord: „Ten minste eens 's jaars, elk hl zijne parochie, binnen de veertien dagen omtrent Paschen, te weten van Palmzondag tot Beloken Paschen." In de Katholieke Kerk is deze regeling zoo ge bleven. Is de parochie zeer groot, dan kan deze periode verlengd worden (zie Stellwa- gen „Roomsche Woorden", art. Paaschtijd). Deze Zondag heet ook, zoo vertelt ons „Woordenschat", van De Beer en Laurillard, „Dominica in albis, naar de witte kleeren. die de nieuwe lidmaten dragen." Dit gebruik is sedert lang verdwenen. Een herinnering er aan bevat nog de Paaschzang „Ad coenam agni providi" in zijn eerste vers, hetwelk in een oude Nederlandsche vertaling (Gezangen in de R. K. Kerk, ui tg. Van der Wiel, Arnhem) luidt: „Het smetloos feestkleed om de leden: Het feest des Lams wordt u bereid! Moogt ge uit de waatren veilig treden, Dankt, dankt den Heer, die u geleidt!" Bü ons is de naam Witte Zondag verdwe nen, maar in den Eifel kent men hem; Weisze tinstern (Witte Zondag) ls het einde van den Paaschtijd en het begin van de groote voorjaarsvreugde en voorjaarsfeesten. In den kerkelijken kalender staat Beloken Paschen vermeld als Quasimodo, naar de eerste woorden der Latljnsche mis op dien dag: quasi modo geniti infantes etc., „als pasgeboren klnderkens", vergelijk I Petrus 2, vers 2. Onze Vlaamsche stam- en taalverwanten kennen dezen dag als „Mulderszondag, om dat de mulders (molenaars) toen hun mes dag vierden en van de gelegenheid gebruik maakten, hun Paschen te houden, d.w.z. te biechten en te communiceeren. Men noemt hem ook Thomaszondag, naar het Evangelie, dat gelezen wordt in de H. Mis. Wie heden ter H. Tafel nadert, wordt een bloksleper of mulder genoemd" (Gab. Celis „Volkskundige Kalender voor het Vlaamsche Land", blz. 38). In Nederl. Limburg, waar men dezen dag Broake Poaschen noemt, worden dan de laatste Paascheieren gegeten. In de omstre ken van Tilburg heeft de volksetymologie Blonken Paschen van dezen naam gemaak. In de omstreken van Arnhem gebruikt men nog den middeleeuwschen naam Blokken Pa. schen. Dat die zich daar nog ln algemeene bekendheid mag verheugen, is toe te schrü- ven aan de omstandigheid, dat de Arnhem mers tot voor eenige tientallen van jaren een wijd en zijd bekende Paaschkermis hadden, die op de Paaschweide tegenover de stad ge houden werd en met Blokken Paschen ein digde. Evenals bü alle kermissen was de sluitingsdag de dolste en de drukste. In zün „Kroniek van Arnhem" veronder stelt mr. J. w. Staats Evers, dat de heer van Meinerswük, waarin de Paaschweide ligt, aan zijn onderhoorigen en de bewoners van de Praets, aan Meinerswük grenzende, had toegestaan, op een weide van de Heer- lükheid jaarlüks een kinderfeest te vieren, waaraan ook sedert 1233 de poorters van Arnhem mochten deelnemen. „Een overlevering zegt echter," vertelt A. Markus in zijn werk „Arnhem omstreeks het midden der vorige Eeuw", blz. 458 e.v„ „dat twee zusters te Nümegen aan de stad Arnhem een weide geschonken hebben, met de bepaling, dat de weide altijd gedurende de Paaschdagen toegankelük moest zijn voor de jeugd: de stad zou later die weide, sinds dien tüd „de Paaschweide" geheeten, hebben verkocht, maar met opname in de koopacte van de voorwaarde, onder welke de stad deze bezitting verkreeg, en de be paling, dat die gehandhaafd moest blüven. In de 17de eeuw was op de Paaschweide al een volksfeest, een soort van kermis met spellen en andere vreemdsoortige vertoo ningen, zooals men zien kan op een teeke- ning van Romein de Hooghe, die het on derschrift heeft „Een kermis even buiten Arnhem 1680." Onafgebroken heeft dit feest op de weide plaats gehacf, totdat deze door den tegen- woordigen eigenaar (t.w den heer E. van Holst in 1907) ten behoeve van zijn steen- fabrikatie is afgegraven. Zoo is dit volks feest, welks voortbestaan van verschillende zijden heel wat pennen ln beweging bracht, zün eigen dood gestorven. In de koopacte ten behoeve van G. L. C. H. Graaf van Ranzow, die de Heerlijkheid Meinerswijk in 1826 van de gemeente kocht, wordt ten opzichte van de Paaschweide, groot ongeveer vier bunder, woordelük het volgende beding gemaakt: „De kooper van dit perceel zal gehouden zijn te dulden, dat op deze weide als van ouds, de Paaschdagen en de Blocken Pa schen worden gevierd, zonder voor het plaatsen van kramen, loodsen of anders zins eenige de minste retributie te mogen vorderen, of zoodanig gebruik van deze wei de te maken, waardoor het voorgeschreven aloude gebruik eenigermate zou kunnen be lemmerd worden." Dat alles is nu schon da gewesen! De „Natte Paschen", de tweede Zondag na Paschen, valt buiten den Paaschtijd. „Dan worden de nieuwe meiden en knechts, die dien dag na de Vespers in dienst treden te Zieuwent en andere plaatsen van den Achterhoek door de hulsgenooten en voor al door de reeds ln dienst zijnde knechts en meiden nat gemaakt, totdat zü bü den haard zün genaderd en het haal hebben vastgegrepen" (Dr. Jos. Schrijnen „Ned. Volkskunde", I blz. 187) „Door het vast te grüpen, stellen de dienstboden zich als het ware onder de bescherming van de heilige haardstede, beveiligen zü zich tegen geweldpleging". (T. a. p., I, blz. 261). De gemeente Beerta in financieele moeilijk* heden. De aanhouding te verwachten van nog meer valsche munters te Rotterdam. Drie-en-dertig vreemde zeelieden te Rotter» dam aangehouden. De Eerste Kamer heeft de begrooting van Buitenlandsche Zaken goedgekeurd. De Fransche Kamer uiteen, Eindelooze besprekingen te Sjanghai. Het Voorloopig Verslag der Tweede Kamer inzake de contingenteerlngsbesluiten. Het rapport der financieele Volkenbonds commissie betreffende de Donaustaten ge publiceerd. Barometetstand 9 uur v.m. 7.47 achteruit. OPTICIENS FABRIKANTEN Groote Houtstraat 166 Haarlem Licht op; de lantaarns moeten morgen worden opgestoken om 7.07 en overmorgen 7.09. MOSKOU, 1 April (Reuter). Door een be sluit van de Sovjetregeering en van de com munistische partüleiding werden meer dan 30 directeuren van staatsbedrüven ter ge. rechtelyke verantwoording geroepen wegens wanbeheer. Verder zün 100 directeuren uit hun functie ontslagen, daar de door hen bestuurde vee- houderüen in het afgeloopen jaar slechts 69 procent hebben geleverd van het vereischte, waardoor aanzienlijke moeilijkheden werden berokkend aan de voorziening der steden en arbe:dersbedrüven. Bü regeeringsbesluit werd de reorganisatie van alle veehouderüen tegen Augustus ge. last. Dit zal vooral geschieden door veröee- ling van groote bedrijven ln kleinere econo mische eenheden. Hij houdt aan afschaffing vast Het Tweede Kamerlid Braat heeft aan den Minister van Blnnenlandsche Zaken en Landbouw gevraagd: Is de Minister bereid in spüt van zün eigen opvatting over deze materie een onderzoek in te stellen bij de Directie van de Neder landsche Spoorwegen of afschaffing van den Zomertüd ten aanzien van de dienstregeling der treinen bezwaren zou veroorzaken, in dien men de plannen der regeering dien aangaande weet vóór de samenstelling der dienstregeling? Nog meer arrestaties te wachten Na de aanhouding van een zestal valsche munters te Rotterdam, waren er op het Hoofdbureau, aldaar, eiken dag een groot aantal valsche munten gedeponeerd. Hieruit kon geconstateerd worden, dat het complot het valsche geld op groote schaal heeft uitgegeven. Ook de banken werden ge dupeerd Bij de huiszoeking bleek, dat er ook valsche gouden tientjes werden gemaakt. Voorts is aan het licht gekomen, dat er op groote schaal gedurende de laatste maanden valsche kwartjes en dubbeltjes werden uit gegeven. Meerdere arrestaties zün nog te wachten. Bij den hoofddader, koperslager Van B„ die ai eerder gearresteerd werd, heeft men een geheime werkplaats gevonden. Van B., dis het valsche munten maken zeer goed ver staat, heeft ook anderen deze kunst ge leerd. Het onderzoek wordt nog verder voortgezet. Zijn bezoek „ad Iimina" Donderdagmiddag is Z. H. E. Mgr. J. H. G. Jansen met den Pullmantrein om 12.46 uur uit Utrecht vertrokken ten einde in Rome zün bezoek „ad limina" bü den H. Vader te gaan afleggen. Mgr. Jansen, die de reis geheel alleen on derneemt. werd aan het station uitgeleide gedaan door den vicaris-generaal Mgr. D. Huurdeman en de weleerw. heeren J. v. d. Burg en dr. W. Geerdink, secretarissen van den Aartsbisschop. Z. H. Exc. de Bisschop van Haarlem zal de volgende week alleen Maandag audiëntie verleenen. PARIJS, 1 April De Fransche Kamer, welke in 1928 is gekozen, wgs vandaag voor het laatst büeen. Op 1 en 8 Mei wordt een nieuwe Kamer gekozen, welke 1 Juni bijeen komt. Vandaag werd de begrooting ln de door den Senaat aangenomen lezing definitief met 435 tegen 135 stemmen goedgekeurd. De inkomsten beloopen 41.100.883.494 francs, of wel 3.381.772 meer dan de uitgaven. Wel 5 maal werd de vertrouwenskwestie gesteld. Tardieu gaf een samenvatting van den door het parlement gepresteerden arbeid. Herriot en den socialist Bedouce, die het fi nancieele beheer hadden becritiseerd, ant woordde hü, dat het steeds de socialisten waren, die hem er toe dreven, zonder ga ranties geld te leenen aan buitenlandsche regeeringen, met name aan Duitschland, dat toch leeft onder een dictatuur van noodverordeningen. Na afloop verklaarde Tardieu bü het af scheid nemen in de wandelgangen, dat hü hoopte alle afgevaardigden, die in deze Ka mer aanwezig waren, na de verkiezingen terug te zien. DlOIOlOIOIOROIOIOIOIOaiOIOIOIOIOIOIOlOIOIOIOIOIOIOIOIOIOIO m B a H a B a (f a

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1932 | | pagina 1