m
ALS GENERAALS
TWISTEN
Einde van het Lindberghdrama?
Alarm in Hongarije
Dorp te koop
EEN JOURNALIST VERTELT
Voor onze N.S.
Het Belgisch leger
geschandvlekt?
Contact met de
Habsburgers
OVERSTROOMINGEN IN
ROEMENIE
Studenten staags
MENIGTE PLUNDERT
DRANKDEPOTS
DIEFSTAL OP GROOTE
SCHAAL
BRANDSTICHTING OP
DUIZEND MIJL
LENTE BRENGT ARBEID
a
m.
Hoog bezoek aan Berlijn
50 dooien
Spanning te St. Johns
Budapest zonder kranten
Helsche uitvinding van
een Amerikaan
VRIJDAG 8 APRIL
ZWITSERS ONBEWOGEN
EEN SMAKELIJK HAPJE!
Keizer Karei's tragische terugkeer
uit Hongarije
Met smaak gebruikt het Zeeuwsche
meisje haar versnapering
Vier-pengö-treinen
Koning Gustaaf van Zweden
bij Hindenburg
Het boek van Galet
Aan New-Yorksche Universiteit.
GOEDE TEEKENEN!
Melk besteld; merkwaardige
bagage in het vliegtuig
van kolonel Lindbergh
Kind reeds veilig?
DE SPANNING IN CHINA NEEMT WEDEROM TOE
In de groote havensteden
20 Man te Antwerpen
gegrepen
SPIONNEN TE WARSCHAU
GEVONNIST.
Voor Sovjet-Rusland.
EEN STAAT ALS
WANBETALER
Waar geen overbevolking is
Daar de onderhandelingen dreigen te mislukken, nemen de Britsche
troepen wederom voorzorgsmaatregelen
Reeds als jong journalist ik was nau
welijks dertig jaren werd ik naar
Oostenrijk gezonden, om te rapportee
ten over het plotselinge en raadselachtige
Verdwijnen van den Oostenrijkschen aarts
hertog, die den burgerlijken naam van Jan
®rth had aangenomen. Het was zomer.
Komkommertijd dus voor de couranten.
Waar er viel niets te schrijven over de
spookachtige verdwijning van dien aarts
hertog. Het heette, dat zijn raadselachtige
Persoonlijkheid nu en dan hier of daar op
doemde, maar ter. slotte wist niemand, of
hij reeds dood was of zich misschien ver
berg in de Zuid-Amerikaansche pampas.
Bij gebrek aan nieuws over dien aartsher
tog. hield ik mij in mijn artikelen bezig met
de familie der Habsburgers. Een tragische
iamilieEenige jaren geleden had kroon
prins Rudolf in een jachtpavilloen van
Weyerink den dood gevonden het raadsel
van het drama is tot nog toe niet opgelost,
niettegenstaande alle zoogenaamde onthul-
högen kort te voren was keizerin Elisa
beth door een anarchist te Lucern vermoord,
wat de aartshertogen betreft, niets dan een
hpeenvolging van drama's! De eene ver
dween van het oppervlak der aarde, anderen
2°chten hun heil in den burgerlijken stand.
Het was duidelijk en te verwachten, dat
"e wereldcrisis juist in deze familie sinistere
®h romantische verwoestingen moest aan
tochten. Terwijl de Hohenzollern, niettegen
staande de ineenstorting van hun rijk, in
ftaat bleven om hun leven vreedzaam te
blijven slijten, terwijl Wilhelm II zich dood
eenvoudig op het land terugtrok zooals bij
voorbeeld een bankroete bankier, terwijl zijn
~°Pen de ornamenten zijn der Berlijnsche
®alons en der Hitleriaansche festijnen, zijn
?e Habsburgers overgeleverd aan het meest
Magische noodlot.
In April 1921 kwam ik voor het eerst in
Persoonlijk contact met den gewezen keizer
Karei en zijn gezin. Ik was toevallig in Zwit
serland en had in de couranten kennis ge
komen van de détails van 's keizers mislukte
Faid" naar Hongarije. Ik wist, dat men hem
Jh een specialen spoorwegwagen zou terug-
bvengen naar Zwitserland, onder geleide
yan een escorte, samengesteld door de geal-
heerden. Dit was natuurlijk een reportage,
aantrekkelijk boven alle andere. En om er
mets van te verliezen, richtte ik mij direct
aan den president van Zwitserland, Schult-
Peiss, te Bern zelf, dien ik tijdens den oorlog
had leeren kennen.
De president was buitengewoon welwil
lend. Hij had een Zwitsersch officier,
kolonel Kissling, de opdracht gegeven,
Karei van Habsburg bij de grenzen in
ontvangst te nemen.
Hij gaf hem volmacht om 7n oogje
öicht te knijpen, indien mijn nieuwsgierig-
Peiö mij bij geval zóó ver zou drijven, door
dringen in den keizerlijken wagen, om te
rlen, wat er gebeurde. Het was een mooie
hamiddag in de lente. Er waren niet meer
ban twee gendarmen en drie of vier nieuws
gierigen op het perron van het station van
Kbcht, om den trein, die verscheidene uren
vertraging had, af te wachten. De bewoners
van het stadje bekommerden zich er niet
Phi. De Zwitsersche republikeinsche menta-
veit is volkomen onverschillig ten opzichte
d*h het komen en gaan van de grooten
dater wereld. Ik herinner mij een historietje,
at keizer Franz Joseph jaren en jaren ge
wen placht te vertellen en dat plaats had
«avonden in de omstreken van Montreux.
u Wandelde met keizerin Elisabeth en alle-
ei waren ze een boerderij binnengegaan om
glaasje melk te drinken. De keizer kon
v mst niet weerstaan om zich te doen her-
Tphhen. De boerin bleef volslagen onver-
trhuiig. „Maar zie je dan niet," zeide de
«lonareh, „dat als we aan de oevers van het
!Peer wandelen, iedereen naar ons kijkt en
groet?" De boerin antwoordde: „Dat
•PP^en menschen niet van hier zijn, want
y, wij hebben onze eigen zaken en we be-
oeien ons zoo goed als niet met de vreem
delingen!"
I* herinnerde mij deze anecdote, toen ik
bg, dat deze tragische terugkeer van den
^gelukkigen gevallen vorst zelfs niet in het
Jwhst de belangstelling opwekte van de be-
°hers van dit canton.
Op het moment, dat werd aangekondigd,
de trein in zicht was, hoorde men plot-
„dng het ronken van een auto-motor. Het
d<Tween van onc'er tot boven met stof be-
sn ïvT wagen. Hij arriveerde met enorme
i)i i id- Twee vrouwen en een man stegen
i alle haast uit en renden als het ware het
getron op. Het waren keizerin Zita, een hof-
waaie en de secretaris des keizers, baron
T*ukrnann. Zij hadden Prangins, aan den
pVer van het meer van Genève, in den vroe-
morgen verlaten, zij hadden heel Zwit-
sriand van het Zuid-Westen naar het Oost-
besten doorkruist. En zij waren nog op tijd.
e moedige souvereine had gewild, dat er
dfP geliefd aangezicht aanwezig zou zijn bij
terugkeer van den teleurgestelden
*t'iziger,
bev Weet niet door welk wonder, maar ik
vond mij plotseling in den wagen der kei-
HERINNERINGEN AAN
KEIZER KAREL.
In een reeks zeer interessante
artikelen beschrijft onze Parijsche
diplomatieke correspondent de po-
I gingen, die het gevallen keizerpaar g
Karei en Zita van Oostenrijk-Hon-
jarije ondernam, om zich weer
in het bezit te stellen van den Hon-
7aarschen troon. Karei had geen
if stand gedaan van de kroon van
1 ien H. Stephanus. Hij meende dit
viet te mogen doen, omdat hij
7ezalfd was als koning van Hon-
jarije. Tevens geeft onze mede-
I werker belangrijke gesprekken g
net de gewezen majesteiten weer, j
ïïïiiiiiuiiiHiiiiiiiiiuiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiimiiiiiniiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiraiiiiiiiiniininiiiif
zerlijke familie en den officieren, of liever
ten dienste der journalisten, die misschien
deze regels lezen, wil ik onthullen, wat voor
„truc" ik gebruikte. Hij bestaat eenvoudig
daarin en acht op de tien keer slaagt hij
om precies het tegenovergestelde te doen.
wat een reporter zou doen. Een journalist
houdt zich opzij, neen, men moet zich juist
mengen onder het gevolg. Hij houdt een
notitieboekje in zijn hand, neen, laat dit
nooit zien. Maak dezelfde gestes als de ac
teurs van het drama. Neem uw hoed af, als
zij de hunne afzetten en trek een bedroefd
gezicht, als zij er een trekken. Onder deze
merkwaardige omstandigheden heb ik met
meewarigheid en sympathie de handen van
lieden gedrukt, die ik nooit te voren had
gezien.
De trein vertrok en werd dan eens aan
den eenen dan weer aan den anderen
trein gehaakt.
Vijf uren duurde het vóór we in
Lucern waren. En al dien tijd kon ik praten,
luisteren, waarnemen. De accumulatoren
waren door die lange traject uitgeput en
leverden geen licht meer. Men had in de
wagens een paar kaarsen aangestoken en
deze wierpen een vaag, spookachtig licht op
de pracht in den wagen van het vroegere
keizerlijke hof. In een klein appartement
zaten de twee souvereinen, heel dicht bij el
kaar, fluisterend en de handen in elkaar.
Toen men Zürich naderde, zeide de keizerin
plotseling: „Ik heb honger!" Karei stond op,
riep een van zijn hovelingen. Op het station
kocht een Zwitsersch soldaat twee sand
wiches met ham. Dit was het souper van het
keizerlijke echtpaar.
De reisverhalen kregen in dezen donkeren
trein het karakter van ontroerende herin
nering. Graaf Boroviczenny, die den keizer
heel het avontuur door had vergezeld, ver
telde mij, hoe de keizer afscheid had geno
men van het Hongaarsche volk in het stadje
Szombathely:
„Een menigte van verscheidene honderden
menschen had zich verzameld voor het
paleis van den bisschop, toen de keizer op
het balkon verscheen. De massa's zongen het
volkslied met onbeschrijflijke warmte en
enthousiasme. De vrouwen knielden neer en
baden. De keizer zong zelf de laatste strofe
mede. Toen we op weg waren naar het
station, was heel de bevolking saamge-
stroomd. De goede lieden weenden en wier
pen bloemen in onze rijtuigen. Zij riepen
ons toe: „Komt spoedig weerom." Aan de
Oostenrijksche grenzen vonden we tot onze
groote voldoening Fransche, Italiaansche en
Engelsche officieren, die alles in het werk
stelden om de veiligheid van den monarch
te verzekeren. Dit was een groote troost en
Om de hoofdstad van Hongarije Buda
pest en de provincie nader tot elkander
te brengen en om bij gebrek aan vreem
delingenverkeer het binnenlandsch ver
keer levendiger te maken, heeft de direc
tie der Hongaarsche Staatsspoorwegen
besloten, om tusschen Budapest en de
groote provinciesteden een bijzonder
weekend-verkeer in te richten. Voor de
ze extra-treinen wordt het tarief 75 per
cent verlaagd. De eerste treinen liepen
op Paaschdag van Budapest naar
de grootste Hongaarsche provinciestad
Szeged. De heen- en terugreis kost in
plaats van 18 slechts 4 pengös (plus minus
1.20). De twee extra-treinen, die in
dienst waren gesteld, gingen om half
zeven uit Budapest en waren in Szeged
om 10 uur. Zij vervoerden meer dan twee
duizend reizigers. De terugreis begon om
half negen en om middernacht was men
weer in Budapest terug. Er waren nog 'n
tweeduizend passagiers, die geen plaats
konden vinden in de volslagen uitver
kochte treinen. Terzelfder tijd gingen ook
uit Szeged naar Boedapest twee zulke
treinen, wier vijftienhonderd passagiers
veel bijdroegen tot opvroolijking en le
vendigheid van Budapest op de feest
dagen. In het vervolg zullen ook op Zon
en feestdagen vier-pengö-treinen rijden
tusschen Budapest en de overige provin
ciesteden. Er zijn vele Budapesters, die
hun eigen land niet kennen en even
eens vele provincialen, die nooit in
de hoofdstad waren. Aan dezen toestand
willen de staatsspoorwegen door het in
voeren van de spotgoedkoope vier-pengö-
treinen een einde maken.
Ook in Nederland is de toestand vrijwel
dezelfde. Hoofdstad en provincie kennen
elkaar over en weer te weinig. Wij kunnen
niet anders noen dan deze toe te juichen
daad van de Hongaarsche spoorwegen ten
warmste ter navolging aanbevelen aan de
directie van onze Nederlandsche spoor
wegen.
opluchting voor ons, want we hoorden van
alle kanten, dat Oostenrijksche revolutio
nairen zich van den persoon des keizers wil
den meester maken. In Brucht (Stiermar
ken) hadden we de ergste incidenten te
verduren. Honderden communisten trokken
op naar het station. Zij zouden weldra ge
volgd worden door een enorme massa men
schen. Hun leider was zeer opgewonden en
schreeuwde voortdurend, dat hij door den
keizer absoluut wilde worden ontvangen. We
hadden bij ons in den trein twee afgevaar
digden van de Oostenrijksche sociaaldemo
cratische partij. Zij parlementeerden met de
communisten. Maar die stap haalde niets
uit. De communisten wilden, dat de keizer
een stuk zou ond^rteekenen, waarin hij ver
klaarde, dat hij nooit, in geen geval meer
naar Oostenrijk zou terugkeeren. De Fran
sche officier, die bij ons was, verklaarde:
„Dat kunnen we niet toelaten!" Hij weigerde
ook zich in te laten met de manifestanten.
Op 'n gegeven moment meenden we, dat de
trein zou worden bestormd. Zes uur waren
er noodig om rust en orde te herstellen.
Daarom zijn we met zulk een groote vertra
ging aangekomen."
Karei had zich verbeeld, dat hij, wanneer
zijn staatsgreep mislukte, weer vreedzaam
naar Prangins zou mogen terugkeeren en
weer het gewone leven in zijn gezin zou kun
nen. beginnen. De Zwitsersche kolonel Kiss
ling echter aarzelde niet om hem uit naam
van het Zwitsersche gouvernement uit den
droom te helpen: „Het canton Vaud," zeide
hij, „evenals een aantal andere cantons heb
ben nu reeds besloten uwe majesteit niet
meer te ontvangen. Wij hebben gemeend
uwe majesteit naar Lucern te moeten leiden
om daar de beslissingen van de Zwitsersche
regeering af te wachten."
Karei nam die mededeeling onverschillig
op. Hij zeide eenvoudig: „Jammer voor de
kinderen. Ze waren zoo gelukkig in Pran
gins."
Des avonds waren wij in het Hotel Natio
nal aan de oevers van het Vierwoudsteden-
meer. Een dozijn journalisten luisterden
naar mededeelingen of zochten koortsachtig
informaties te krijgen. Ik voor mij ging, om
den kostbaren voorsprong op hen niet te
verhezen, direct naar de telefooncel, van-
waaruit ik mijn verhaal improviseerde. Ik
ging wel niet zoover, als in de beroemde
roman van Jules Verne „Michaël Strogoff"
gebeurt, om bijbelteksten te telefoneeren,
om mijn collega's te verhinderen van de
telefoon gebruik te maken, maar ik heb toch
op mijn geweten, in de telefooncel allerlei
zottepraat te hebben verteld, om niet ge
dwongen te zijn, te vroeg mijn plaats voor
hen te moeten ruimen.
BERLIJN, 7 April. (V. D.) Koning Gustaaf
van Zweden, die op de terugreis uit het Zui
den van Frankrijk een dag te Berlijn vertoeft,
heeft een officieus bezoek gebracht aan Rijks
president von Hindenburg. De Zweedsche ko
ning kwam tegen half een voor het paleis van
den Rijkspresident aan, waar een eerewacht
hem de militaire eerbewijzen bracht. Na een
onderhoud van ongeveer een half uur volgde
een lunch, waarbij behalve het gevolg van den
Koning en eenige leden van het Kabinet van
den Rijkspresident ook de Zweedsche gezant
te Berlijn, Rijksminister Groener, de chef van
de legerleiding Generaal von Hammerstein en
de voormalige Dultsche gezant in Zweden als
mede de ambassadeur Nadolny aanzaten.
BOEKAREST, 7 April. (Reuter). Bij de over
stroomingen in Roemenië zijn een vijftigtal
personen om het leven gekomen.
Ook de materieele schade is zeer aanzienlijk;
een veertigtal spoorlijnen zijn vernield, Sorokka
in Bessarabië is grootendeels vernield.
Het Zigeunerkwartier van Boekarest staat
geheel blank.
Voor de civiele rechtbank te Brussel wordt
thans het reeds aangekondigde proces gevoerd
van den Belgischen generaal Lantonnois de
Rhode tegen zijn collega luitenant-generaal Ga
let, chef van den Generalen Staf van het Bel
gische leger. Generaal Lantonnois, voormalig
commandant der zesde divisie, acht z:ch belee-
digd door eenige passages, voorkomend in Ga-
let's boek „Sa majesté le Roi Albert, commandant
en chef devant 1'invasion allemande". Galet
critiseert daarin scherp de houding van ver
scheidene legercommandanten tijdens den oorlog
en zegt dat generaal Lantonnois den 8en Oct
1914 zijn post zou hebben verlaten tijdens de
verdediging van de Schelde tusschen Dender-
monde en Gent, zonder daartoe bevel te hebben
ontvangen.
Generaal Galet heeft in zijn boek het Bel
gische leger als ordeloos en slecht aangevoerd
voorgesteld. Er zou in 1914 niets van gedeugd
hebben.
Mr. Thiery, raadsman van generaal Lanton
nois, komt daartegen op. Hij meent dat Galet's
boek gespeend is van alle geschiedkundige
waarde en noemt het een pleidooi voor 's gene
raals eigen voortreffelijkheid.
Mr. Thiery verwijt generaal Galet het Bel
gische leger te hebben geschandvlekt en zich ten
onrechte den titel te hebben toegeë'gend van
raadgever van koning Albert. Gen. Galet beweert
eveneens ten onrechte in zijn boek, dat hij kon
bewerkstelligen dat aan de 4e en 6e legerdivisies
het bevel werd gegeven hun aftocht op den
spoorweg LokerenGent stop te zetten, en dat
officieren werden uitgestuurd met deze bevelen.
Maar nergens in de archieven is hiervan een
spoor te vinden. De aftocht werd in werkelijk
heid tot staan gebracht door een bevel van het
hoofdkwartier en niet door toedoen van generaal
Galet.
De ontruiming van Antwerpen
Een ander twistpunt is de „brief van Selzaete",
de brief waarin de ontruiming van Antwerpen
werd gelast. De oorspronkelijke tekst van dezen
brief is verloren. Maar generaal Galet bezit
steeds het verslag over de beraadslaging in het
hoofdkwartier en destijds heeft het gerucht de
ronde gedaan dat de generaal den brief zelf had
geschreven.
Generaal Lantonnois eischt de plaatsing in vijl
Belgische bladen en een Fransch blad van een
rectificatie van generaal Galet, volgens welke
generaal Lantonnois de bevelen van het hoofd
kwartier heeft opgevolgd en wijziging der ge
wraakte passages in Galet's boek.
Mr. van Leynseele, pleitend voor generaal Ga
let, ontkent dat deze gepoogd had de waarde
van het leger van 1914 te verminderen. Hij wilde
enkel de geschiedkundige waarheid schrijven.
Maar Antwerpen is te vroeg gevallen, volgens
het oordeel van Joffre en van Foch. Op 6 Oct.
werd tot den aftocht besloten, alhoewel toen
53.000 Engelschen op het punt stonden Antwer
pen te ontzetten. Kolonel Wielemans, die den
terugtocht naar de zee beval, handelde wellicht
te goeder trouw, doch in strijd met de bevelen
van den koning. De naam van den aanklager,
generaal Lantonnois, wordt in het boek zelfs
niet vermeld en hem treft geen verwijt, daar hij
slechts de bevelen van den staf uitvoerde. Hij
acht zich ten onrechte belasterd.
De tweede verdediger van generaal Lantonnois,
mr. Le Clercq, stelt daartegenover, dat niet
enkel generaal Lantonnois aanstoot heeft ge
nomen aan het boek van generaal Galet, en be
wijst dit met uitknipsels van dagbladen. Het is
velen een ergernis, dat het leger, dat zich zoo
heldhaftig heeft gedragen, door generaal Galet
in een ongunstig daglicht wordt gesteld.
Een pleidooi voor den generaal zelf?
Daarom moet dit proces worden gevoerd. Het
moet bewijzen dat het boek geen historisch werk
is, maar een pleidooi voor generaal Galet zelf.
Het is gewenscht, dat een dag komen zal waar
op het archief van den oorlog open staan zal.
en ook dat stukken als de beruchte brief van
Selzaete, die de ontruiming van Antwerpen ge
lastte door de laatste divisie, in strijd met de
inzichten van den koning, ook zal worden ont
dekt, alsmede de foto's die er van genomen zijn.
„Wij willen, aldus de verdediger van generaal
Lantonnois, een terechtwijzing, een verbetering
van een onjuisten tekst. Wij zijn daartoe ge
rechtigd, want de verklaring van generaal Galet,
dat de 6e en 4e legerdivisie hun stellingen heb
ben verlaten, in strijd met de gegeven bevelen,
en op gevaar van het veldleger door de Duitsche
troepen te laten afscheiden van de divisie te
Antwerpen, vereenigt alles wat door het militair
wetboek in strafrecht wordt gestraft. Dit wet
boek voorziet inderdaad een straf voor den offi
cier die zijn stellingen verlaat, in strijd met de
gegeven bevelen en zonder dat de vijand den
minsten aanval heeft gedaan.
Wij zijn er toe gerechtigd, omdat wij de be
wijzen hebben dat generaal Lantonnois zijn
vollen plicht heeft gedaan, en trouw alle bevelen
van het groot hoofdkwartier heeft uitgevoerd.
De tegenpartij erkent zulks. Wij vragen haar
dit niet alleen in haar pleidooi te erkennen, maar
door een postscriptum in de verdere uitgaven van
het boek. Dat beteekent voor ons de overwinning
in dit proces."
Oud-minister Janson, pleitend voor generaal
Galet, noemt dezen den vertrouwensman des
konings. Generaal Lantonnois heeft het volgens
hem onhandig aangepakt en rumoer verwekt,
waar dit had kunnen worden vermeden. In het
boek is hem geen onrecht gedaan, wat hij er ook
van denken mag.
De zaak wordt in beraad gehouden. De recht
bank zal later uitspraak doen.
NEW YORK, 6 April CV.D.) De studenten
aan de Columbia-universiteit hebben, wegens
het uitsluiten van een student, die in een libe
rale studentenkrant een artikel had gepubli
ceerd, een eendaagsche proteststaking afge
kondigd. De president der universiteit, Prof.
Murray Butler, heeft geweigerd den betrokken
student weer tot de universiteit toe te laten
De studenten hielden heden verschillende
massademonstraties, waaraan ongeveer 4000
personen deelnamen. Het kwam tot botsingen
met niet-stakende studenten en talrijke perso
nen werden licht gewond. Onder de gewon
den bevinden zich vele .meisjes-studenten. De
politie zag zich herhaaldelijk gedwongen han
delend op te treden.
ST. JOHNS (New-Foundland)7 April. Nadat
in den loop van den dag gisteren de rust te
St. Johns eenigszins was teruggekeerd, ontston
den gisteravond weer nieuwe onlusten en wer
den demonstraties door de stad gehouden,
waarbij opnieuw het aftreden van den minis
ter-president werd geëischt.
Een menigte van verscheidene honderden
personen, met groote stokken gewapend, ram
de de deuren van verschillende depots van
spiritualiën in de stad en maakte zich mees
ter van een groote hoeveelheid sterken drank.
Tenslotte werd zij door de politie uiteenge
dreven. Teneinde herhaling te voorkomen zijn
ongeveer 600 oud-gedienden als rustbewaar
ders aangesteld.
Na een afwezigheid van meer dan 24 uur is
de eerste minister op zijn bureau teruggekeerd.
Waarschijnlijk zal hij heden den gouverneur
zijn ontslag aanbieden.
Er schijnen plannen te bestaan tot vorming
van een nieuwe nationale regeering onder lei
ding van den leider der huidige oppositie Al-
lardice.
Voorts heeft een comité uit de burgerij een
dringend beroep gedaan op den gouverneur
van New-Foundland, Sir John Middleton, om
de regeering-Squires te ontslaan. De gouver
neur heeft hierop geantwoord dat hij geen be
voegdheden heeft om regeeringen te ontslaan.
De toestand te St. Johns blijft gespannen.
NE W.YORK, 7 April. De terugkeer van het
ontvoerde zoontje van Lindbergh houdt men
in Amerika nu nog slechts voor een kwestie
van korten tijd. De gouverneur van New-Jer
sey heeft verklaard, dat het kind gezond en
wel is en spoedig bij zijn ouders terug zal zijn.
Bovendien is een door Lindbergh gevolmachtigd
persoon juist teruggekeerd, die inlichtingen
heeft ingewonnen omtrent de verblijfplaats van
het kind. Ten slotte wijzen de bladen er alge
meen op, dat in de omgeving van Lindbergh,
waar tot dusver groote bezorgdheid heerschte,
plotseling een betere stemming merkbaar is.
Bovenbedoelde gevolmachtigde van Lindbergh,
de millionnair-scheepsbouwer John Curling,
is naar Norfolk teruggekeerd en verklaarde
dat hij een contact heeft tot stand gebracht
met de onderhandelaars der ontvoerders. Dezen
verzekerden hem dat de baby in leven en ge
zond is.
De geheime vluchten van kolonel Lindbergh
gedurende het weekend worden beschouwd als
in verband te staan met de onderhandelingen
Sedert 1 Maart was hij op zijn landgoed ge
bleven.
In de kringen der politie is men optimisti
scher gestemd dan voorheen.
Volgens den correspondent van de „Daily
Telegraph" hebben de Lindberghs weer de spe.
ciale soort babymelk besteld, die de laatste
weken overbodig was geweest.
Er loopt een hardnekkig gerucht, dat het
kind ai uit de handen der roovers zou zijn
overgegaan in handen van verantwoordelijke
personen, doch dat zulks voorloopig geheim
wordt gehouden om den ontvoerders gelegenheid
te geven hun sporen uit te wisschen.
Kolonel Lindbergh heeft Maandag met zijn
vriend en jurist Henry Breckinridge twee vluch.
ten gemaakt naar de eilanden voor de kust
van Massachusetts, waar tal van kleine sche
pen gemeerd liggen. Onder de bagage van het
vliegtuig waren ook drie dekens en kinder-
kleeren.
Tot de verdachten in de geheimzinnige
Lindbergh-affaire behoorde ook het kinder
meisje Betty Gow. Zij werd zelfs gearresteerd,
maar is later weer op vrije voeten gesteld. Aan
haar moeder te Glasgow, die dezer dagen be
zoek ontving van een Amerikaansch politie
autoriteit, schreef zij den volgenden brief:
„Lieve moeder,
Jullie hebt allemaal van de ontzettende ge
beurtenis gehoord. Het is het vreeselijkste. dat
ik ooit heb beleefd. Ik ontdekte pas, dat het
kind weg was, toen ik 's morgens om tien uur
kwam, om het te wekken. De Lindberghs waren
eerst hier met het kind alleen, maar toen het
verkouden werd, heeft Mevrouw Lindbergh mij
telegrafisch gewaarschuwd, omdat ze wist, dat
ik goed met de baby kon omgaan. Den vol
genden dag was de verkoudheid weer veel be
ter. 's Avonds had ik den kleinen naar bed ge
bracht en was bij hem gebleven, totdat hy
sliep. De dieven moeten hem hebben ontvoerd,
terwijl ik zat te eten. Met een gewone ladder
zijn ze tegen het huis opgeklommen, maar ze
zyn ontkomen zonder een spoor achter te
laten. Om hun schoenen hadden ze sokken
gebonden, zoodat de politie uit de voetafdruk
ken evenmin iets kon opmaken.
We gelooven nog altijd, dat de roovers ons
geld willen afpersen en dat ze daarom het kind
goed zullen behandelen. Dat stelt me tenmin
ste gerust. Ik vind het ontzettend, dat het kind
weg is en het ergste is, dat er voortdurend
journalisten om ons huis zwermen. Het ge-
heele land trekt zich de zaak aan. Mevrouw
Lindbergh is erg dapper, hoewel voor haar de
ontvoering van haar eerste kind dubbel zoo
zwaar is te dragen, daar er een tweede baby
op komst is.
Het eenige wat wij kunnen doen is de hoop
niet verliezen. Er is nog kans."
.v."'"
BRUSSEL, 7 April. (Reuter.) De „Soir" deelt
mede: Sedert eenigen tijd ontving het parket
van Antwerpen tal van klachten betreffende
het optreden van een groote internationale
dievenbende, welke in de voornaamste wereld
havens haar slag pleegde te slaan. De rechter
van instructie, in het bezit gesteld van zekere
documenten en informaties, liet een twintigtal
individuen arresteeren, van wie er acht in de
gevangenis zijn gezet. De waarde van de koop
waren, welke de laatste jaren in de groote
havens zijn gestolen, zou honderden millioenen
bedragen. De politie-autoriteiten in de groote
havensteden zijn gealarmeerd.
BUDAPEST, 6 April De regeering heeft
de sociaal-democratische courant „Népszadva"
verboden. Daarop is eèn algemeene drukkers
en zettersstaking uitgebroken.
De regeering geeft een noodblaadje van vier
bladzijden „Morgennachrichten" uit, waarin de
redenen voor het verbod worden uiteengezet:
Op het oogenblik, dat de groote mogendheden
met een oplossing der Donau-moeilijkheden zich
bezighouden, probeert een onverantwoordelijke
sociaal-democratische propaganda de boeren op
het land in opstand te brengen, om op die ma
nier het land in een catastrofe te storten.
Het genoemde sociaal-democratische blad
bestaat sedert 45 jaren en is in al dien tijd
maar eenmaal voor den tijd van acht dagen
verboden geweest. Nu is het voor onbepaalden
tijd verboden.
Toen heden 6 April het parlement werd
geopend, waren alle sociaal-democratische af
gevaardigden verschenen en hadden een
protest-demonstratie voorbereid. De leden der
regeering werden met het volgende lieflijke
spreekwoord begroet: „Persmoordenaars, beu
len, waarom solliciteeren jullie niet naar het
ambt van scherprechter?" Daarop verlieten zij
en bloc de zittingszaal.
Men vreest, dat de sociaal-democraten een
24-uurs staking zullen proclameeren.
De politie is op alles voorbereid.
WARSCHAU, 6 April. (Reuter). Hedenmidda--
werd na een geheim proces, dat drie dagen
duurde, een zekere Staniszewski, ide vroeger als
spion voor Sovjet-Rusland werkzaam was, ver
oordeeld tot 10 jaar tuchthuisstraf. Zijn geliefde
krijgt 3 jaar tuchthuisstraf.
De veroordeelden stonden in verbinding met
den Poolschen majoor Demkowski, die in den
zomer van het vorig jaar gearresteerd en ter
dood veroordeeld werd.
Naar men zich herinnert, moest destijds de
eveneens in deze affaire verwikkelde militaire
attaché van het Sovjetgezantschap te Warschau
de stad zoo snel mogelijk verlaten.
MELBOURNE, 7 April. (Reuter). De regee
ring van 't Australische gemeentebest publiceert
van het Australische gemeentebest publiceert
een proclamatie, waarbij zij de inkomsten van
den bondsstaat Nieuw-Zuid -Wales in beslag
neemt, krachtens de nieuwe wetten, die gisteren
door het Hooggerechtshof geldig zijn verklaard.
De wetten hebben betrekking op staten, die
hun verplichtingen niet nakomen Nieuw-Zuid-
Wales is hierin tekort geschoten tot een be
drag van 958.763 pond sterling, welke de rente
vertegenwoordigen, verschuldigd aan Loader
en New York.
PARIJS, 7 April. In het gebied van Bor
deaux is, naar Reuter verneemt, een geheel
dorp te koop. Het dorp staat op het oogen
blik geheel leeg en wordt nog slechts door
sen oud echtpaar bewoond. Het geheele dorp
kan thans gekocht worden voor den prijs
van een half millioen francs.
Deze toestand is typeerend voor de ontvol
king van het Zuid-Fransche platteland.
WASHINGTON, 7 April. (Reuter). Senator
Frazier heeft het Congres verzocht een ge
heime commissie te benoemen, teneinde een
uitvinding te bestudeeren. waarmede op een
afstand van duizend mijl steden en schepen in
brand gestoken kunnen worden of door ont
ploffingen vernield kunnen worden.
Het toestel kan door enkele mannen bediend
worden.
De uitvinder, Barlow genaamd en woonach
tig in Stamford (Connecticut) heeft reeds een
aantal bombardements-macbines geconstrueerd
en is bereid de nieuwe uitvinding aan de Ver-
eenigde Staten af te staan.
BERLIJN, 7 April. (V. D.) Volgens mede
deeling van het Rijksinstituut bedroeg het aan
tal werkloozen, dat per 31 Maart jX bij de
verschillende arbeidsbeurzen in Duitschland
als zoodanig te boek stond 6.031.000, dX 98.000
minder dan per 15 Maart.
