Ontwapeningsmachine opnieuw in werking DE HULP AAN DE DONAU-LANDEN vis LAATSTE ZET VAN DEN PRUISISCHEN LANDDAG Leven van een Chineeschen Piraat 1 M'-GOSELING 1 Heete strijdop handen Het nieuws van heden PRESBURG Een bom op het podium OM EEN NEUS VATICAANSCHE MUNTEN Volkenbondsmolen maalt langzaam Weensch professor neergeschoten Voor den stembusstrijd Vergeefsch verzet der oppositie Hoe Nim Tai Yeoeng een rijk man werd R.K. Kiesvereeniging n LOOPT U MOEILIJK? STEUNSCHOENEN Verkiezingsvergadering in kruitdamp Y/oensdag 13 april 1932 VIJF EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 18048 BUREAUX: NASSAULAAN 51 - TELEF 13866 ABONNEMENTEN: voor Haarlem er Agentschappen per week 25 cent; per kwartaal 3.25; per post, per kwartaal ƒ3.58 bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJZEN: Een overzicht van het werk in de afgeloopen maanden. De politieke commissie van André Tardieu 64 hoofdenmaar hoeveel zinnen? Een politiek kaatspartijtje Keuze van een Nat.-Socialistisch Minister-President bemoeilijkt Oproep van het Centrum Bisschoppelijke aansporing Begraven schat Ontdekking der schatten Altijd winnen LINDBERGH BETAALDE MAAR EENMAAL llllllll GA NAAR GROOTE HOUTSTRAAT 88 HET LEED IS GELEDEN! Dagblad uitgegeven door de N.V. Drukkerij De Spaarnestad, Haarlem Telefoon 13866 NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT Per losse regel: 30 ets. Ingez. Med. 50 ets. per regel Idem op pag. één: 65 cents oer regel. Bij contract sterk verlaagde prijzen. Voor de kleine annoncei „OMROEPERS" zie de rubriek. TELEFOONNUMMER: 13866 (Van onzen correspondent). GENÈVE, 10 April. Gedurende heel de maand Februari en ook <le eerste week van Maart ging het met de Ontwapeningsconferentie als op wieltjes. In de Overvolle zaal van het Palais du Grand Conseii Praatte Arthur Henderson Dinsdag 2 Februari biet een lange, optimistisch gekleurde rede het bogal sombere scepticisme van zijn auditorium Weg. Daarna begonnen de bijna eindelooze, enthousiaste demonstraties der vredelievenden Van de vijf werelddeelen, die eigenlijk nog steeds niet heelemaal opgehouden hebben. En ten slotte vloeide de stroom van welspre kendheid der afgevaardigden. Vier-en-zestig redenaars beklommen de tribune en deden kond Van den vredeswil der 1700 millioen wereldbur gers, die zij vertegenwoordigden. Bijna drie Volle weken vloeide deze stroom en wij hebben or te zijner tijd voldoende aandacht aan gewijd om er thans niet op terug te hoeven komen. Dan echter, aan het einde der Algemeene Beschouwingen, was het plotseling of die krach tige, bruisende stroom in de Wijde armen van oen meer gevangen werd en daar tot absolute rust kwam, zooals de Rhone in het Lac Eéman: dat deze rivier krachtiger en bruisen- der nog zich later weer aan het meer ontwor stelt, kan men helaas! vanuit den zetel Van het Volkenbonds-Secretariaat, hoe weidsch het panorama daar ook is, niet zien De eerste taaie der Conferentie, die eerst nadat haar leden allen naar hartelust hadden kunnen spreken van hun hoop en van hun ver- Wachtingen, haar eigenlijke werkzaamheden beginnen kon, was het vormen van de noodige commissies. Die kwamen er dus en wel zes in getal: een algemeene, een politieke, stok paardje van André Tardieu, misschien onge- Wenscht en in elk geval overbodig naast de algemeene commissie; een vloot-, een land- toacht-, een luchtvaart- en een budget-com- toissie. En toen moest het beginnen. Maar om bespre kingen te voeren waaraan de heele beschaafde Wereld deelneemt, is een basis voor die bespre kingen een eerste vereischte. En die basis ont brak. Of liever: die basis, welke er aanvankelijk Wel geweest was, bleek, ofschoon niet totaal af gebroken, practisch voorloopig aan den kant gepraat. Deze basis was de ontwerp-overeenkomst der Voorbereidende ontwapenings-commissieeen document van zestig artikelen dat de Confe rentie van cijfers zou moeten voorzien. Als gezegd heeft men deze ontwerp-overeenkomst gehandhaafd, maar veel beteekent dit voor loopig niet, daar de Algemeene Beschouwingen een groot aantal voorstellen opleverden hun totale opsomming vormde een middelmatig boekdeel; welke feitelijk even zoo vele ont- Werp-overeenkomsten zijn naast de officieele. Of hoe zou met er aan kunnen denken de open gelaten vakjes in de tabellen der officieele ont- Werp-overeenkomst van cijfers te voorzien, Wanneer Rusland op de eerste plaats algeheele ontwapening, en daarna vermindering der be wapening met 50 pCt. vraagt? Wanneer Duitschland gelijkheid van recht voor alle lan den en volken eischt? Wanneer Engeland de diikbooten, Italië de duikbooten en de slag schepen wil afschaffen. Wanneer Frankrijk een Volkenbondsleger wil vormen? Wanneer men Internationalisatie der burgerlijke luchtvaart, Afschaffing van de zware artillerie, van de tanks, van de bombardementsvliegtuigen, van de zeemijnen eischt? Wanneer geen vijf der 64 deelnemende landen het ook maar eenigszins toet elkaar eens zijn over het probleem van ontwapening? De algemeene commissie, die in haar vorm Van politieke commissie om de comedie van Tardieu's creatie volkomen to maken, heeft men den voorzitter en de leden dre algemeene com- GENÈVE, 12 April. (Reuter.) De VoJken- bondsraad is vanmiddag in buitengewone zit ting bijeengekomen om zijn standpunt te be palen inzake het rapport der financieele com- toissie over hulpverleening aan Oostenrijk, Bulgarije, Hongarije en Griekenland. Na rede- Voeringen van Tardieu, Simon en von Bülow, Welke laatste op de noodzakelijkheid wees, dat de noodlijdende landen in staat worden ge steld voortaan op eigen beenen te staan, werd een motie aangenomen, waarin de Volken bondsraad zich uitspreekt voor een gemeen schappelijk onderzoek naar de kwestie eener Volgens een bepaald plan werkende finan cieele hulpactie door de vertegenwoordigers der 4 regeeringen (Frankrijk, Engeland, Ita lië en Duitschland) en door de technische or ganen van den Volkenbond. Verder werd den Volkenbond overgelaten maatregelen te tref fen, welke op grond van het rapport der finan- cicele commissie noodig zijn. Daartoe zal dit r&pport op de agenda van de volgende Raads- ^tting komen. missie tot voorzitter en leden der politieke com missie gekozen, zoodat het heele verschil in den naam zit! de netelige principieele kwes ties en op de eerste plaats de Duitsch-Fransche tegenstelling in behandeling moest nemen, zonk de moed in de schoenen en ze besloot dus voorloopig nog niet in politieke commissie te veranderen, maar eerst de technische com missie aan het werk te zetten. Dat dit spaak moest loopen, was misschien van te voren te voorzien. Dat het spaak liep, bleek al te spoedig. En wel op de meest frap pante wijze bleek dit in de luchtvaart-commis sie, die opdracht kreeg een eventueele inter nationalisatie der burgerlijke luchtvaart te be- studeeren. De meest natuurlijke vraag welke de luchtvaart-commissie aan de algemeene com missie stelde, was deze: „Is u dan werkelijk van plan de internatio nalisatie der burgerlijke luchtvaart door te voeren?" „Is udan werkelijk van plan de internationa lisatie van de burgerlijke luchtvaart door te voeren?" Natuurlijk wist de algemeene commissie dat ook nog niet en zij vroeg de luchtvaart-commis sie de zaak toch maar te willen uitwerken. Met hoeveel animo een dergelijke taak wordt aan genomen, behoeft wel geen betoog. In de landmacht-commissie ging het ook al niet beter. Hier kreeg men het te kwaad met den term „gemiddelde dagelijksche effectie ven" welke de noodzakelijke basis is voor elke beperking der bewapening. De definitie van wat effectieven zijn, hangt samen met allerlei prin cipes omtrent beroepsleger, algemeenen dienst plicht, politie enz., principes die evenals de desbetreffende voorstellen nog steeds niet in be handeling gekomen zijn. De vloot-commissie bracht het nog het verst door artikel 20 der ontwerp-overeenkomst, het welk een oorlogvoerende natie verbiedt gebruik te maken van oorlogsschepen die zij eventueel voor andere staten op stapel heeft staan, met eenige reserve van Engelschen kant, aan te ne men. Bij artikel 18 echter liep men ook daar vast, omdat het vervangen van oorlogsschepen wegens het bereiken hunner leeftijdsgrens, hoe vreemd het voor den leek ook klinken moge, een politieke en geentechnische kwestie is! „Het komt er bij het tennissen", merkte Lord Londonderry niet onaardig op, „niet zoozeer op aan, dat men een bal behoorlijk weet weg te slaan, dan wel, dat men den bal behoorlijk weet op te vangen wanneer hij terugkeert!" 't Was werkelijk een uitkomst, dat op dit moment het Paaschfeest naderde met de daar bij behoorende vacantie, welke aanvankelijk op veertien dagen was gesteld en op het laatste oogenblik nog tot drie weken verlengd werd. Henderson gaf den afgevaardigden den raad mee om van hun vrijen tijd gebruik te maken voor een uitwerking hunner ingediende voor stellen. Hij sprak echter aan een doovemans- deur. Alleen- een paar kleine staten voldeden aan dit verzoek en ten slotte zond Italië eer gisteren een memorandum, waarin de door Grandi reeds uiteengezette ontwapeningsplan nen afschaffing der zware artillerie, der duikbooten en der slagschepen, van het lucht bombardement en van den chemischen oorlog nader zijn uitgewerkt. R.K. Onderwijs te Haarlem Gisteren is te Haarlem de R.K. school voor "buitengewoon lager onderwijs aan de Nicolaas van der Laanstraat onder belangstel ling van verschillende autoriteiten op onderwijsgebied door Z. H. Exc. Mgr. Aengenent plechtig ingezegendHierboven een foto van de groep belangstellenden En zoo gaan we dus morgenmiddag om half vier in den middag weer verder. De rapporteur, Benesj, heeft een overzicht verzorgd van de ontwerp-overeenkomst der voorbereidende ont- wapenings-conferentie met de tijdens de Alge meene Beschouwingen ingediende plannen bij de betreffende artikelen. De agenda der eerste vergadering bevat 1. een uiteenzetting van den voorzitter, Arthur Henderson, en 2. discussie der principes geuit naar aanleiding van het eerste artikel der ontwerp-overeenkomst, waarin met algemeene termen tot vermindering en beper king der bewapening besloten wordt. De algemeene commissie zal, zoolang als voor den voortgang der werkzaamheden noodig blijkt, dagelijks twee zittingen houden. WEENEN, 12 April. (Reuter.) De universi teitsprofessor en oorspecialist dr. W. Alexan der werd Dinsdagmiddag op straat door een man met drie schoten in het hart gedood. De dader, de Tsjechische kleermakersknecht Sou- kop, werd gearresteerd. Hij verklaarde reeds in 1910 een aanslag op prof. Alexander te hebben gepleegd. Deze had destijds zijn neus zóó on handig geopereerd, dat hij wegens zijn leë- lijkheid geen betrekking meer kon vinden. Zijn eisch tot schadevergoeding werd niet ingewil ligd. Soukop kreeg toen gevangenisstraf en werd uitgewezen. Sedertdien leed de man, die intusschen twee maal in een gekkenhuis ver toefde, aan de dwangidee, dat de professor hem vervolgde. BERLIJN, 12 April. (W. B.) Op verlangen van de regeeringspartijen is Dinsdag de Prui sische Landdag nog eens voor de nieuwe ver kiezingen bijeen geroepen. Genoemde partijen hebben voorgesteld de bepalingen omtrent de verkiezing van den minister-president in de dagorde aldus te veranderen, dat de minister president alleen met de absolute meerderheid van alle (gekozen) afgevaardigden kan worden gekozen en niet met eenvoudige meerderheid In de kringen der regeeringspartijen moti veerde men dezen eisch hiermee, dat bij de te verwachten moeilijke partijverhoudingen in den nieuwen landdag, de mogelijkheid van het op zü zetten der regeering-Braun moet wor den verkleind, daar anders het gevaar bestaat, dat de nationaal-socialisten aan de macht ko men, hoewel het documentair vaststaat, dat gelijk minister-president Braun in het Sport paleis heeft aangetoond, deze partij staatsge vaarlijk is. In den Landdag bleek, dat alle oppositie partijen deze verandering in de dagorde be streden. Dit werd tot uiting gebracht in korte verklaringen, die deze partijen deden. Daar de regeeringspartijen in den tegenwoordigen Land dag slechts over een zeer zwakke meerderheid beschikken, bestond er gevaar, dat bij de door de oppositie geëischte hoofdelijke stemming het Huis wegens onthouding der oppositie het vereischte quorum niet zou opleveren en er dus in het geheel geen stemming zou kunnen plaats vinden. De communisten, die eveneens de bijeen komst van den Landdag gevraagd hadden, om voorstellen tegen vermeende verkiezingsbeïn vloeding enz. te behandelen, verlangden dat hun voorstellen vóór die der regeeringspartijen zouden worden afgehandeld. Dit werd echter •verworpen, evenals een voorstel der Volkspar tij om de verandering der dagorde geheel van de agenda te schrappen. Bij de hoofdelijke stemming over het wij zigingsvoorstel der regeeringspartijen bleek, dat deze partijen bijna voltallig aanwezig waren Hoewel zoo goed als alle vertegenwoordigers der oppositie-partijen geen stembiljetten af gaven, werden er toch nog 232 geteld. De be moeilijking van de verkiezing van den minis ter-president, door de regeeringspartijen voor gesteld als een passende uitleg van de grond wet, daar ook het doen aftreden van den mi nister-president slechts met absolute meerder heid mogelijk is, werd met 228 tegen 3 stem men en een onthouding aangenomen. Uit de afgegeven stembiljetten bleek, dat de drie tegenstemmen, die het quorum hadden helpen volmaken, van twee leden der Socialis tische Arbeiderspartij en van een lid der Volks partij kwamen, terwijl één lid der regeerings partijen, afg. Maassen, van het Centrum, blanco had gestemd. De regeeringspartijen ontvingen den uitslag met stormachtigen bijval. Afg. Langer der Volkspartij liet later ver klaren, dat hij bij vergissing een biljet had afgegeven en om dit goed te maken had hij vlak daarop nog een ja-biljet afgegeven, waar door beide ongeldig werden. Het voorstel is bijgevolg met 227 tegen 2 stemmen en 1 ont houding aangenomen. BERLIJN, 12 April. (W.B.) Onder het op schrift: „De beslissing van 29 April. De rijkspolitiek mag op het beslissende oogenblik niet vanuit Pruisen verwoest worden" publi ceert de „Germania" een oproep van het be stuur der Pruisische Centrumspartij voor de landdagverkiezingen. Het program der partij wordt als volgt uit eengezet: Bevestiging van het Staatsgezag. Behoud van een verantwoordelijke volksdemocratie en een rechtvaardige orde. Vrijheid en gelijk recht in de wereld en afschaffing van ondraaglijke las ten. Levensruimte en toekomst voor de Duit- sche jeugd. Volkseenheid en volksgemeenschap. Vrij initiatief in het economisch leven en af wijzing van het collectivisme. Behoud en ver sterking der christelijke overlevering. Strijd tegen de propaganda der Godloozenorganisa- ties. Afwijzing van het kultuurliberalisme, -so cialisme en -bolsjewisme. „Laat u niet in de war brengen", luidt het slot, „door politieke uitbuiters van een crisis, die de heele wereld omvat. Wat door de rijks politiek ten gunste der Duitsche vrijheid en gelijkgerechtigdheid begonnen is, mag op het beslissende oogenblik niet door Pruisen wor den verwoest." FULDA, 12 April. (W.B.) De aartsbis schoppen en bisschoppen van Pruisen hebben met het oog op de komende verkiezingen voor den Pruisischen landdag aan de Katholieken een aansporing gericht, welke als volgt luidt: Kiest afgevaardigden, wier karakter en be proefde houding getuigenis aflegt van hun op komen voor vrede en sociale welvaart, voor bescherming van de confessioneele school, van den christelijken godsdienst en van de Katho lieke Kerk. Hoedt u voor volksmenners en partijen, die het vertrouwen van het katholieke volk niet waardig zijn. Ongeveer dertig jaren geleden was Nim Tai Yeoeng een arme koelie geweest. Zijn vader had hij nooit gekend en zijn moeSer had hem. toen hij nog kind was, aan den eigenaar van een visschersjonk verkocht. Na jarenlange kustvaart had hij de Kantonrivier en den vaarweg tusschen Makao en Shanghai goed leeren kennen. Op een goeden dag speelde hij hét klaar, om weg te loopen. Hij werd nu last drager. Dit waren de zwaarste jaren van zijn leven. Vele jonken moest hij de rivier optrek ken. Het touw brandde hem diep in de schou ders. Op de een of ancjere wijze kwam hij in bezit van een kleine jonk. Hij verkocht het scheepje weer in Shanghai en gebruikte de winst, om weer naar Kanton terug te keeren. De heele kust van Fransch Indochina tot Hongkong en Makao is min of meer onbekend land. Ten tijde van Vasco de Gama en zijn opvolgers hadden stoutmoedige Portugeezen de wateren Westwaarts van Kanton bevaren. Niet weinig zwaar beladen koopvaardijers waren on dergegaan en andere waren piraten ten offer gevafllen. Vele met schatten gevulde kisten wa ren met de schepen ondergegaan en vele ook waren door de bemanningen op eilandjes be graven, die voor de kusten in groot getal zijn gelegen. Als kameraad van een schaar van despera do's en vrijbuiters vond Nim Tai Yeoeng op een eilaaid, niet ver van Makao, een schuil hoek, waar geweldige schatten aan Spaansch goud waren verborgen. Hij liet mij eenige mun ten zien. Ze waren gedateerd van 1685 tot aan het begin van de 19e eeuw. Een munt uit 1809 was het bewijs er voor, dat de schat, waartoe hij hoorde, niet veel langer dan een eeuw was begraven. Ik vroeg hem naar zijn meening, of er nog meer schatten op de eilanden waren verborgen. „Absoluut zeker", antwoordde hij. „Er is een eiland in de nabijheid van de Chicken-Neckstraat. Volgens oude overlevering heeft daar een Hollandsche koopvaardijer te gen een Portugeesch schip gevochten, met ge volg, dat beide schepen aan den grond liepen. De Chineesche piraten gebruikten weinig con sideratie met de bemanningen, maar toch ge lukte het hun niet, een schat te vinden. Men neemt aan, dat de kapiteins hun schatten in veiligheid hadden gebracht vóór het ingrijpen der zeeroovers. Ik heb het heele eiland laten doorgraven, maar nog steeds niets gevonden. Als U er heengaat en er lui aan het werk ziet, dan zijn bet mijn werklieden. Drie jaren laat ik hen al werken en drie jaren doe ik er nog bij. Heb ik dan nog niets gevonden, scheid ik er mede uit, maar niet eerder." „Hoeveel goud hebt U op Kailoen gevonden en waarom, heeft de Chineesche of Portugee- sche regeering geen aanspraak op de schat gemaakt?" „Och ik weet niet, hoeveel het was. Niet zoo erg veel, als ik het goed bedenk. De Chineezen nu ik heb hen niet om verlof gevraagd. Nie mand heeft er iets op tegen, als ik wat vind. En de Portuigeezen? Die hebben niets te ma ken met hetgeen er in Chineeschen bodem verborgen is." „Maar hoeveel hebt U dan gevonden?" „Genoeg, om er mee te kunnen beginnen", en hij glimlachte zooals alleen een Chinees weet te glimlachen. En nu wil ik probeeren met mijn eigen woor den te vertellen, hoe hij zijn schatten ont dekte. Die vertelling is eigenlijk een betere pen waard en zou een dramaticus tot bewer king kunnen verlokken. Het gaat namelijk om een liefdesgeschiedenis. Het is weliswaar in China tegen den goeden toon om over liefde te spreken, maar dat belette Nim Tai Yeoeng niet mij te bekennen, dat hij, de arme koelie, verliefd was geworden op een jong meisje van veel hoogere maatschappelijke positie. Een eigenlijke koelie was hij toen al niet meer, hij was hulpkracht, noodhulp op een jonk. De bezitter pleegde zijn dochter op zijn vaarten en tochten mede te nemen. Nim was een jonge man, en bij rustige zee en mane schijn herhaalt zich de oude geschiedenis. Maar om niet te zondigen tegen de Chineesche ze denwetten, sprak hij niet van zijn liefde, maar verborg zijn gevoelens. Eens op een avond moest hij het meisje van de jonk aan land brengen. Toen gebeurde het. Zij verbrak het stilzwijgen. „Nim Tai Yaoeng", zeide zij, „je bent arm. Mijn vader is zeer rijk en ik ben zijn eenige dochter. Ik wil je nu een geheim verraden. Mijn vader weet, dat op het eiland in de Chicken-Neckstraat en op het eiland ten Zui den daarvan goud ligt begraven. Ik wil nu probeeren, voor jou te weten te komen, waar Hoe is het mogelijk, dat in onzen tijd elk jaar weer groote schepen f om van de ongetelde kleine maar te i zwijgen aan Chineesche zeeroovers ten offer vallen? De Amerikaansche journalist Aleko E. Lilius had beslo- 1 ten de zaak te onderzoeken. Na over- j winning van groote gevaren en moei- lijkheden gelukte het hem ,aan boord van een zwaar bewapende piraten- schuit te worden opgenomen en aan i de oorlogen"-ondernemingen deel te nemen. Hieronder volgt de levensloop I van een Cftineesch piraat, ontnomen aan het boek van Lilius ,Jch segle ,ait Chinesischen Piraten", versche- s nen bij de „Deutsche Verlagsgesell- schaft" (Stuttgart). ïiïiiiniiiiiiiiininunmiininnnniiininïïiimiiimmiimimniiHiiiiiiiiimiDnnininninnninmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiini het ligt. Dan word je rijk en kun je met mij trouwen." Maar zij gaven elkaar geen kus en bouwden geen luchtkasteelen, want volgens de Chinee sche zeden zou dit tegen den goeden toon zijn geweest. Als een echte dochter van Eva speelde het meisje het klaar, haar ouden vader aan het spreken te krijgen. Hij had zelf de schat ontdekt en wilde haar bij de eerste de beste gelegenheid opgraven. Nim Tai Yeoeng bracht direct een bende van de stoutmoedigste en vermetelste kerels bij el kander. Er waren moordenaars bij, die door de politie werden gezocht, dieven en piraten. Dezen allen wilden hem graag helpen bij het schatgraven. Hoe hij aan de transportjonk kwam, vertelde Nim maar liever niet. Toen de vader bemerkte, dat zijn dochter met een deugniet met de Noorderzon was ver trokken, heesch hij de zeilen, om haar te ach tervolgen. In plaats van naar het Westen te varen, waren ze in Oostelijke richting gegaan, om eerst bij het vallen van den nacht de juiste koers te nemen. Zoo brachten zij den oude op een dwaalspoor en bereikten hun doel. De eenige wapens aan boord waren twee pistolen oude voorladers, die aan Nim Tai Yeoeng behoorden. Den volgenden morgen riep hij bij zonsopgang zijn manschappen bijeen en hun bondgenootschap werd plechtig met het bloed van een witten haan bezegeld. De man nen zwoeren him nieuwen leider trouw, be loofden twee derden der schat te geven aan Nim en zijn jonge vrouw en' het resteerende gedeelte onder elkaar te verdeelen. Dit gebeurde en zoo begon de loopbaan van Nim Tai Yeoeng. Vijf jaren lang voer hij op allerlei jonken. Door daden van geweld en onderhandelingen kreeg hij de faam van vrijbuiter en „beschut ter". Tenslotte trok hij zich uit zaken terug. Dit was Nim's eenvoudige, simpele geschie denis der schatgraverij, piratendom, liefde en een bende van vermetele bandieten, die onder de lichtende zeilen van een piratenjonk hun leven doorbrengen. I „Nim", vroeg ik, „ben je nog altijd een pi raat, een zeeroover?" Hij lachte op de gewone Oostersche manier, gaf zijn bediende, door in de handen te klap pen, een teeken, om nog eens thee in te schen ken en koek te presenteeren en antwoordde toen op mijn vraag: „Ik speel alleen nog maar nu eh dan, maar zóó dat ik altijd win". Op het woord „altijd" legde hij bijzonder de aandacht. Ik kreeg de gedachte, dat hij in de Fan-Fan- huizen een soort van „beschermers'-rol ver vulde. Maar hij lachte om deze verdenking en schonk opnieuw thee in. Op mijn vraag, of hij van zins was, nog meer schatten op te sporen, zeide hij met loerenden blik: „Zoudt U mij willen begeleiden?" „Zoudt U mij méénemen?" „Ik geloof wel. Maar als er booze menschen mij aanvielen, zoudt U dan met mij strijden?" „Zeker", zeide ik, „gaarne ik zou er zelfs alle pret in hebben." Het onderhoud eindigde daarmede, dat hij mij beloofde, een bode te zullen zenden, zoodra hij opnieuw werk aan den winkel haa. NEW-YORK, 12 April. (Reuter.) De politie heeft heden ontkend, dat Lindbergh tweemaal de som van 50.000 dollars had betaald aan de ontvoerders van zijn zoon. Officieel wordt verklaard, dat Lindbergh slechts eenmaal genoemd bedrag betaald heeft in een serie bankbiljetten, waarvan de num mers publiek zijn gemaakt. Zuid-Amerika Vulcanische verschijnselen in loopen schijnbaar ten einde. Pruisische Landdag bemoeilijkt verkiezing van een Nat.-socialistischen minister-president. De hulp aan de Donaulanden in den Volken bondsraad. Inzake de malversaties bij den Pensioenraad is tegen verdachte R. eveneens drie jaren en tegen verd. P. twee en een half jaar gevange nisstraf geëischt. Relletjes te Delft. Charges met sabel en gummistok. Twee kinderen op een onbewaakte overweg bij Meppel gedood. Negen jaar geëischt tegen een der daders van den overval op een bankkantoor te Rotterdam. O O 3. 3. WEBER ZOON OPTICIENS FABRIKANTEN Groote Houtstraat 166 Haarlem Haarlem. EE Vergadering op Vrijdag 15 April a.s., EE des avonds half negen, in het gebouw EE EE der Joseph-Gezellen, Jansstraat no. 59. EE Spreker: Voorzitter der R.K. Staatspartij. Onderwerp: CRISIS en PRINCIPIEELE POLITIEK EEE Hierna behandeling ingekj amende- SE ïE= menten Kiesreglement. De reglementen EEE zijn verkrijgbaar bij J. Brinkman, E={ =j= Anegang 19. Amendementen vóór HE Vrijdag a.s. in te dienen bh J. Adelaar, HE Popelingstraat. EN LUDWIGSBURG, 12 April. (V.D.) De Dins dagavond door de S. P. D. in het Bahnhotel belegde verkiezingsvergadering, waarin het woord werd gevoerd door den vroegeren Rijks kanselier en huidigen Rijksdagafgevaardigde Scheidemann, en landdagafgevaardigde Keil, was reeds voor den aanvang het tooneel van zeer ernstige contra-manifestaties van eenige honderden in de zaal aanwezige nationaal- socialisten. Nadat het reeds van den aanvang af tot groot tumult was gekomen en een deel der nationaal-socialisten door de politie uit de zaal was verwijderd, werd te ongeveer 9 uur van de binnenplaats af door een openstaand ven ster een bom op het podium geslingerd. Hierop bevonden zich de sprekers van den avond en de persvertegenwoordigers. De bom ontplofte met een ontzaglijken knal en hulde de ge- heele zaal in een dichte kruitdamp. Volgens de meening van de politie betreft het hier een met kruit en carbid gevulde en van tijdlont voorziene bus, die reeds vóór den aanvang der vergadering op de binnenplaats was gelegd. Aangezien men verdere aanslagen vreesde, brak een paniekstemming uit. Eerst geruimen tijd later kon de spreker zijn redevoering vervolgen. Duizend 100-Lire-stukken door particulier aangemaakt ROME, (K.WP.) Onze Romeinsche corres pondent meldde onlangs, dat er 1000 nieuwe gouden munten van de Citea del Vat.cano in omloop zouden worden gebracht. Zooals men weet. zijn er in 1930/31 geen gouden stukken van de Vaticaansche stad aangemunt, zoodat er tot heden slechts exemplaren met het jaar tal 1929 in omloop zijn. Een bekend industrieel, die nauwe handelsrelaties met het Vaticaan on derhoudt, heeft thans voor eigen rekening 1000 stukken van 100 Lire laten aanmaken met het jaartal 1930. Artikel 4 van de Muntwet der Va ticaansche stad luidt; ,,Het aanmaken van gouden munten kan ook in opdracht en voor rekening van particulieren ondernomen wor den. Zij, die van deze mogelijkheid gebruik willen maken, moeten onder opgave van bet bedrag der aan te maken munten een daartoe strekkend verzoekschrift richten aan den Gou verneur der Vaticaansche Stad. Voorstellen omtrent een gerrger aantal dan 1000 stukken met een gezamenh'ike waarde kleiner dan 100.000 Lire kunnen niet in be handeling genomen worden. Om de toestemmi'-g van den Gouverneur te verkrijgen moet de aanvrager tevens de door de Itnliaarsehe Munt vastgestelde hoeveelheid fiin goud leveren en het vastgestelde bedrag voor het aanmunten en essayeeren betalen."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1932 | | pagina 1