Ontwapeningsmachine
opnieuw in werking
DE HULP AAN DE
DONAU-LANDEN
vis
LAATSTE ZET VAN DEN
PRUISISCHEN LANDDAG
Leven van een Chineeschen Piraat
1 M'-GOSELING 1
Heete strijdop handen
Het nieuws van heden
PRESBURG
Een bom op het
podium
OM EEN NEUS
VATICAANSCHE MUNTEN
Volkenbondsmolen maalt
langzaam
Weensch professor
neergeschoten
Voor den stembusstrijd
Vergeefsch verzet
der oppositie
Hoe Nim Tai Yeoeng
een rijk man werd
R.K. Kiesvereeniging n
LOOPT U MOEILIJK?
STEUNSCHOENEN
Verkiezingsvergadering
in kruitdamp
Y/oensdag 13 april 1932
VIJF EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 18048
BUREAUX: NASSAULAAN 51 - TELEF 13866
ABONNEMENTEN: voor Haarlem er
Agentschappen per week 25 cent;
per kwartaal 3.25; per post, per
kwartaal ƒ3.58 bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJZEN:
Een overzicht van het werk in
de afgeloopen maanden. De
politieke commissie van
André Tardieu
64 hoofdenmaar hoeveel
zinnen?
Een politiek kaatspartijtje
Keuze van een Nat.-Socialistisch
Minister-President bemoeilijkt
Oproep van het Centrum
Bisschoppelijke aansporing
Begraven schat
Ontdekking der schatten
Altijd winnen
LINDBERGH BETAALDE
MAAR EENMAAL
llllllll
GA NAAR
GROOTE HOUTSTRAAT 88
HET LEED IS GELEDEN!
Dagblad uitgegeven door de N.V. Drukkerij
De Spaarnestad, Haarlem Telefoon 13866
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Per losse regel: 30 ets. Ingez. Med. 50 ets. per regel
Idem op pag. één: 65 cents oer regel.
Bij contract sterk verlaagde prijzen.
Voor de kleine annoncei „OMROEPERS" zie de rubriek.
TELEFOONNUMMER: 13866
(Van onzen correspondent).
GENÈVE, 10 April.
Gedurende heel de maand Februari en ook
<le eerste week van Maart ging het met de
Ontwapeningsconferentie als op wieltjes. In de
Overvolle zaal van het Palais du Grand Conseii
Praatte Arthur Henderson Dinsdag 2 Februari
biet een lange, optimistisch gekleurde rede het
bogal sombere scepticisme van zijn auditorium
Weg. Daarna begonnen de bijna eindelooze,
enthousiaste demonstraties der vredelievenden
Van de vijf werelddeelen, die eigenlijk nog
steeds niet heelemaal opgehouden hebben.
En ten slotte vloeide de stroom van welspre
kendheid der afgevaardigden. Vier-en-zestig
redenaars beklommen de tribune en deden kond
Van den vredeswil der 1700 millioen wereldbur
gers, die zij vertegenwoordigden. Bijna drie
Volle weken vloeide deze stroom en wij hebben
or te zijner tijd voldoende aandacht aan gewijd
om er thans niet op terug te hoeven komen.
Dan echter, aan het einde der Algemeene
Beschouwingen, was het plotseling of die krach
tige, bruisende stroom in de Wijde armen van
oen meer gevangen werd en daar tot absolute
rust kwam, zooals de Rhone in het Lac
Eéman: dat deze rivier krachtiger en bruisen-
der nog zich later weer aan het meer ontwor
stelt, kan men helaas! vanuit den zetel
Van het Volkenbonds-Secretariaat, hoe weidsch
het panorama daar ook is, niet zien
De eerste taaie der Conferentie, die eerst
nadat haar leden allen naar hartelust hadden
kunnen spreken van hun hoop en van hun ver-
Wachtingen, haar eigenlijke werkzaamheden
beginnen kon, was het vormen van de noodige
commissies. Die kwamen er dus en wel zes in
getal: een algemeene, een politieke, stok
paardje van André Tardieu, misschien onge-
Wenscht en in elk geval overbodig naast de
algemeene commissie; een vloot-, een land-
toacht-, een luchtvaart- en een budget-com-
toissie.
En toen moest het beginnen. Maar om bespre
kingen te voeren waaraan de heele beschaafde
Wereld deelneemt, is een basis voor die bespre
kingen een eerste vereischte. En die basis ont
brak. Of liever: die basis, welke er aanvankelijk
Wel geweest was, bleek, ofschoon niet totaal af
gebroken, practisch voorloopig aan den kant
gepraat.
Deze basis was de ontwerp-overeenkomst der
Voorbereidende ontwapenings-commissieeen
document van zestig artikelen dat de Confe
rentie van cijfers zou moeten voorzien. Als
gezegd heeft men deze ontwerp-overeenkomst
gehandhaafd, maar veel beteekent dit voor
loopig niet, daar de Algemeene Beschouwingen
een groot aantal voorstellen opleverden hun
totale opsomming vormde een middelmatig
boekdeel; welke feitelijk even zoo vele ont-
Werp-overeenkomsten zijn naast de officieele.
Of hoe zou met er aan kunnen denken de open
gelaten vakjes in de tabellen der officieele ont-
Werp-overeenkomst van cijfers te voorzien,
Wanneer Rusland op de eerste plaats algeheele
ontwapening, en daarna vermindering der be
wapening met 50 pCt. vraagt? Wanneer
Duitschland gelijkheid van recht voor alle lan
den en volken eischt? Wanneer Engeland de
diikbooten, Italië de duikbooten en de slag
schepen wil afschaffen. Wanneer Frankrijk een
Volkenbondsleger wil vormen? Wanneer men
Internationalisatie der burgerlijke luchtvaart,
Afschaffing van de zware artillerie, van de
tanks, van de bombardementsvliegtuigen, van
de zeemijnen eischt? Wanneer geen vijf der 64
deelnemende landen het ook maar eenigszins
toet elkaar eens zijn over het probleem van
ontwapening?
De algemeene commissie, die in haar vorm
Van politieke commissie om de comedie van
Tardieu's creatie volkomen to maken, heeft men
den voorzitter en de leden dre algemeene com-
GENÈVE, 12 April. (Reuter.) De VoJken-
bondsraad is vanmiddag in buitengewone zit
ting bijeengekomen om zijn standpunt te be
palen inzake het rapport der financieele com-
toissie over hulpverleening aan Oostenrijk,
Bulgarije, Hongarije en Griekenland. Na rede-
Voeringen van Tardieu, Simon en von Bülow,
Welke laatste op de noodzakelijkheid wees, dat
de noodlijdende landen in staat worden ge
steld voortaan op eigen beenen te staan, werd
een motie aangenomen, waarin de Volken
bondsraad zich uitspreekt voor een gemeen
schappelijk onderzoek naar de kwestie eener
Volgens een bepaald plan werkende finan
cieele hulpactie door de vertegenwoordigers
der 4 regeeringen (Frankrijk, Engeland, Ita
lië en Duitschland) en door de technische or
ganen van den Volkenbond. Verder werd den
Volkenbond overgelaten maatregelen te tref
fen, welke op grond van het rapport der finan-
cicele commissie noodig zijn. Daartoe zal dit
r&pport op de agenda van de volgende Raads-
^tting komen.
missie tot voorzitter en leden der politieke com
missie gekozen, zoodat het heele verschil in
den naam zit! de netelige principieele kwes
ties en op de eerste plaats de Duitsch-Fransche
tegenstelling in behandeling moest nemen,
zonk de moed in de schoenen en ze besloot
dus voorloopig nog niet in politieke commissie
te veranderen, maar eerst de technische com
missie aan het werk te zetten.
Dat dit spaak moest loopen, was misschien
van te voren te voorzien. Dat het spaak liep,
bleek al te spoedig. En wel op de meest frap
pante wijze bleek dit in de luchtvaart-commis
sie, die opdracht kreeg een eventueele inter
nationalisatie der burgerlijke luchtvaart te be-
studeeren. De meest natuurlijke vraag welke de
luchtvaart-commissie aan de algemeene com
missie stelde, was deze:
„Is u dan werkelijk van plan de internatio
nalisatie der burgerlijke luchtvaart door te
voeren?"
„Is udan werkelijk van plan de internationa
lisatie van de burgerlijke luchtvaart door te
voeren?"
Natuurlijk wist de algemeene commissie dat
ook nog niet en zij vroeg de luchtvaart-commis
sie de zaak toch maar te willen uitwerken. Met
hoeveel animo een dergelijke taak wordt aan
genomen, behoeft wel geen betoog.
In de landmacht-commissie ging het ook al
niet beter. Hier kreeg men het te kwaad met
den term „gemiddelde dagelijksche effectie
ven" welke de noodzakelijke basis is voor elke
beperking der bewapening. De definitie van wat
effectieven zijn, hangt samen met allerlei prin
cipes omtrent beroepsleger, algemeenen dienst
plicht, politie enz., principes die evenals de
desbetreffende voorstellen nog steeds niet in be
handeling gekomen zijn.
De vloot-commissie bracht het nog het verst
door artikel 20 der ontwerp-overeenkomst, het
welk een oorlogvoerende natie verbiedt gebruik
te maken van oorlogsschepen die zij eventueel
voor andere staten op stapel heeft staan, met
eenige reserve van Engelschen kant, aan te ne
men. Bij artikel 18 echter liep men ook daar
vast, omdat het vervangen van oorlogsschepen
wegens het bereiken hunner leeftijdsgrens, hoe
vreemd het voor den leek ook klinken moge,
een politieke en geentechnische kwestie is!
„Het komt er bij het tennissen", merkte Lord
Londonderry niet onaardig op, „niet zoozeer
op aan, dat men een bal behoorlijk weet weg
te slaan, dan wel, dat men den bal behoorlijk
weet op te vangen wanneer hij terugkeert!"
't Was werkelijk een uitkomst, dat op dit
moment het Paaschfeest naderde met de daar
bij behoorende vacantie, welke aanvankelijk op
veertien dagen was gesteld en op het laatste
oogenblik nog tot drie weken verlengd werd.
Henderson gaf den afgevaardigden den raad
mee om van hun vrijen tijd gebruik te maken
voor een uitwerking hunner ingediende voor
stellen. Hij sprak echter aan een doovemans-
deur. Alleen- een paar kleine staten voldeden
aan dit verzoek en ten slotte zond Italië eer
gisteren een memorandum, waarin de door
Grandi reeds uiteengezette ontwapeningsplan
nen afschaffing der zware artillerie, der
duikbooten en der slagschepen, van het lucht
bombardement en van den chemischen oorlog
nader zijn uitgewerkt.
R.K. Onderwijs te Haarlem
Gisteren is te Haarlem de R.K. school voor "buitengewoon lager onderwijs aan de Nicolaas van der Laanstraat onder belangstel
ling van verschillende autoriteiten op onderwijsgebied door Z. H. Exc. Mgr. Aengenent plechtig ingezegendHierboven een foto
van de groep belangstellenden
En zoo gaan we dus morgenmiddag om half
vier in den middag weer verder. De rapporteur,
Benesj, heeft een overzicht verzorgd van de
ontwerp-overeenkomst der voorbereidende ont-
wapenings-conferentie met de tijdens de Alge
meene Beschouwingen ingediende plannen bij
de betreffende artikelen. De agenda der eerste
vergadering bevat 1. een uiteenzetting van den
voorzitter, Arthur Henderson, en 2. discussie der
principes geuit naar aanleiding van het eerste
artikel der ontwerp-overeenkomst, waarin met
algemeene termen tot vermindering en beper
king der bewapening besloten wordt.
De algemeene commissie zal, zoolang als voor
den voortgang der werkzaamheden noodig
blijkt, dagelijks twee zittingen houden.
WEENEN, 12 April. (Reuter.) De universi
teitsprofessor en oorspecialist dr. W. Alexan
der werd Dinsdagmiddag op straat door een
man met drie schoten in het hart gedood. De
dader, de Tsjechische kleermakersknecht Sou-
kop, werd gearresteerd. Hij verklaarde reeds in
1910 een aanslag op prof. Alexander te hebben
gepleegd. Deze had destijds zijn neus zóó on
handig geopereerd, dat hij wegens zijn leë-
lijkheid geen betrekking meer kon vinden. Zijn
eisch tot schadevergoeding werd niet ingewil
ligd. Soukop kreeg toen gevangenisstraf en
werd uitgewezen. Sedertdien leed de man, die
intusschen twee maal in een gekkenhuis ver
toefde, aan de dwangidee, dat de professor
hem vervolgde.
BERLIJN, 12 April. (W. B.) Op verlangen
van de regeeringspartijen is Dinsdag de Prui
sische Landdag nog eens voor de nieuwe ver
kiezingen bijeen geroepen. Genoemde partijen
hebben voorgesteld de bepalingen omtrent de
verkiezing van den minister-president in de
dagorde aldus te veranderen, dat de minister
president alleen met de absolute meerderheid
van alle (gekozen) afgevaardigden kan worden
gekozen en niet met eenvoudige meerderheid
In de kringen der regeeringspartijen moti
veerde men dezen eisch hiermee, dat bij de
te verwachten moeilijke partijverhoudingen in
den nieuwen landdag, de mogelijkheid van het
op zü zetten der regeering-Braun moet wor
den verkleind, daar anders het gevaar bestaat,
dat de nationaal-socialisten aan de macht ko
men, hoewel het documentair vaststaat, dat
gelijk minister-president Braun in het Sport
paleis heeft aangetoond, deze partij staatsge
vaarlijk is.
In den Landdag bleek, dat alle oppositie
partijen deze verandering in de dagorde be
streden. Dit werd tot uiting gebracht in korte
verklaringen, die deze partijen deden. Daar de
regeeringspartijen in den tegenwoordigen Land
dag slechts over een zeer zwakke meerderheid
beschikken, bestond er gevaar, dat bij de door
de oppositie geëischte hoofdelijke stemming
het Huis wegens onthouding der oppositie het
vereischte quorum niet zou opleveren en er
dus in het geheel geen stemming zou kunnen
plaats vinden.
De communisten, die eveneens de bijeen
komst van den Landdag gevraagd hadden, om
voorstellen tegen vermeende verkiezingsbeïn
vloeding enz. te behandelen, verlangden dat
hun voorstellen vóór die der regeeringspartijen
zouden worden afgehandeld. Dit werd echter
•verworpen, evenals een voorstel der Volkspar
tij om de verandering der dagorde geheel van
de agenda te schrappen.
Bij de hoofdelijke stemming over het wij
zigingsvoorstel der regeeringspartijen bleek, dat
deze partijen bijna voltallig aanwezig waren
Hoewel zoo goed als alle vertegenwoordigers
der oppositie-partijen geen stembiljetten af
gaven, werden er toch nog 232 geteld. De be
moeilijking van de verkiezing van den minis
ter-president, door de regeeringspartijen voor
gesteld als een passende uitleg van de grond
wet, daar ook het doen aftreden van den mi
nister-president slechts met absolute meerder
heid mogelijk is, werd met 228 tegen 3 stem
men en een onthouding aangenomen.
Uit de afgegeven stembiljetten bleek, dat de
drie tegenstemmen, die het quorum hadden
helpen volmaken, van twee leden der Socialis
tische Arbeiderspartij en van een lid der Volks
partij kwamen, terwijl één lid der regeerings
partijen, afg. Maassen, van het Centrum,
blanco had gestemd.
De regeeringspartijen ontvingen den uitslag
met stormachtigen bijval.
Afg. Langer der Volkspartij liet later ver
klaren, dat hij bij vergissing een biljet had
afgegeven en om dit goed te maken had hij
vlak daarop nog een ja-biljet afgegeven, waar
door beide ongeldig werden. Het voorstel is
bijgevolg met 227 tegen 2 stemmen en 1 ont
houding aangenomen.
BERLIJN, 12 April. (W.B.) Onder het op
schrift: „De beslissing van 29 April. De
rijkspolitiek mag op het beslissende oogenblik
niet vanuit Pruisen verwoest worden" publi
ceert de „Germania" een oproep van het be
stuur der Pruisische Centrumspartij voor de
landdagverkiezingen.
Het program der partij wordt als volgt uit
eengezet:
Bevestiging van het Staatsgezag. Behoud van
een verantwoordelijke volksdemocratie en een
rechtvaardige orde. Vrijheid en gelijk recht in
de wereld en afschaffing van ondraaglijke las
ten. Levensruimte en toekomst voor de Duit-
sche jeugd. Volkseenheid en volksgemeenschap.
Vrij initiatief in het economisch leven en af
wijzing van het collectivisme. Behoud en ver
sterking der christelijke overlevering. Strijd
tegen de propaganda der Godloozenorganisa-
ties. Afwijzing van het kultuurliberalisme, -so
cialisme en -bolsjewisme.
„Laat u niet in de war brengen", luidt het
slot, „door politieke uitbuiters van een crisis,
die de heele wereld omvat. Wat door de rijks
politiek ten gunste der Duitsche vrijheid en
gelijkgerechtigdheid begonnen is, mag op het
beslissende oogenblik niet door Pruisen wor
den verwoest."
FULDA, 12 April. (W.B.) De aartsbis
schoppen en bisschoppen van Pruisen hebben
met het oog op de komende verkiezingen voor
den Pruisischen landdag aan de Katholieken
een aansporing gericht, welke als volgt luidt:
Kiest afgevaardigden, wier karakter en be
proefde houding getuigenis aflegt van hun op
komen voor vrede en sociale welvaart, voor
bescherming van de confessioneele school, van
den christelijken godsdienst en van de Katho
lieke Kerk. Hoedt u voor volksmenners en
partijen, die het vertrouwen van het katholieke
volk niet waardig zijn.
Ongeveer dertig jaren geleden was Nim Tai
Yeoeng een arme koelie geweest. Zijn vader
had hij nooit gekend en zijn moeSer had hem.
toen hij nog kind was, aan den eigenaar van
een visschersjonk verkocht. Na jarenlange
kustvaart had hij de Kantonrivier en den
vaarweg tusschen Makao en Shanghai goed
leeren kennen. Op een goeden dag speelde hij
hét klaar, om weg te loopen. Hij werd nu last
drager. Dit waren de zwaarste jaren van zijn
leven. Vele jonken moest hij de rivier optrek
ken. Het touw brandde hem diep in de schou
ders. Op de een of ancjere wijze kwam hij in
bezit van een kleine jonk. Hij verkocht het
scheepje weer in Shanghai en gebruikte de
winst, om weer naar Kanton terug te keeren.
De heele kust van Fransch Indochina tot
Hongkong en Makao is min of meer onbekend
land. Ten tijde van Vasco de Gama en zijn
opvolgers hadden stoutmoedige Portugeezen de
wateren Westwaarts van Kanton bevaren. Niet
weinig zwaar beladen koopvaardijers waren on
dergegaan en andere waren piraten ten offer
gevafllen. Vele met schatten gevulde kisten wa
ren met de schepen ondergegaan en vele ook
waren door de bemanningen op eilandjes be
graven, die voor de kusten in groot getal zijn
gelegen.
Als kameraad van een schaar van despera
do's en vrijbuiters vond Nim Tai Yeoeng op
een eilaaid, niet ver van Makao, een schuil
hoek, waar geweldige schatten aan Spaansch
goud waren verborgen. Hij liet mij eenige mun
ten zien. Ze waren gedateerd van 1685 tot aan
het begin van de 19e eeuw. Een munt uit 1809
was het bewijs er voor, dat de schat, waartoe
hij hoorde, niet veel langer dan een eeuw was
begraven. Ik vroeg hem naar zijn meening, of
er nog meer schatten op de eilanden waren
verborgen. „Absoluut zeker", antwoordde hij.
„Er is een eiland in de nabijheid van de
Chicken-Neckstraat. Volgens oude overlevering
heeft daar een Hollandsche koopvaardijer te
gen een Portugeesch schip gevochten, met ge
volg, dat beide schepen aan den grond liepen.
De Chineesche piraten gebruikten weinig con
sideratie met de bemanningen, maar toch ge
lukte het hun niet, een schat te vinden. Men
neemt aan, dat de kapiteins hun schatten in
veiligheid hadden gebracht vóór het ingrijpen
der zeeroovers. Ik heb het heele eiland laten
doorgraven, maar nog steeds niets gevonden.
Als U er heengaat en er lui aan het werk ziet,
dan zijn bet mijn werklieden. Drie jaren laat
ik hen al werken en drie jaren doe ik er nog
bij. Heb ik dan nog niets gevonden, scheid ik
er mede uit, maar niet eerder."
„Hoeveel goud hebt U op Kailoen gevonden
en waarom, heeft de Chineesche of Portugee-
sche regeering geen aanspraak op de schat
gemaakt?"
„Och ik weet niet, hoeveel het was. Niet zoo
erg veel, als ik het goed bedenk. De Chineezen
nu ik heb hen niet om verlof gevraagd. Nie
mand heeft er iets op tegen, als ik wat vind.
En de Portuigeezen? Die hebben niets te ma
ken met hetgeen er in Chineeschen bodem
verborgen is."
„Maar hoeveel hebt U dan gevonden?"
„Genoeg, om er mee te kunnen beginnen",
en hij glimlachte zooals alleen een Chinees
weet te glimlachen.
En nu wil ik probeeren met mijn eigen woor
den te vertellen, hoe hij zijn schatten ont
dekte. Die vertelling is eigenlijk een betere
pen waard en zou een dramaticus tot bewer
king kunnen verlokken. Het gaat namelijk om
een liefdesgeschiedenis.
Het is weliswaar in China tegen den goeden
toon om over liefde te spreken, maar dat belette
Nim Tai Yeoeng niet mij te bekennen, dat hij,
de arme koelie, verliefd was geworden op een
jong meisje van veel hoogere maatschappelijke
positie. Een eigenlijke koelie was hij toen al
niet meer, hij was hulpkracht, noodhulp op
een jonk. De bezitter pleegde zijn dochter op
zijn vaarten en tochten mede te nemen. Nim
was een jonge man, en bij rustige zee en mane
schijn herhaalt zich de oude geschiedenis. Maar
om niet te zondigen tegen de Chineesche ze
denwetten, sprak hij niet van zijn liefde, maar
verborg zijn gevoelens. Eens op een avond
moest hij het meisje van de jonk aan land
brengen. Toen gebeurde het. Zij verbrak het
stilzwijgen.
„Nim Tai Yaoeng", zeide zij, „je bent arm.
Mijn vader is zeer rijk en ik ben zijn eenige
dochter. Ik wil je nu een geheim verraden.
Mijn vader weet, dat op het eiland in de
Chicken-Neckstraat en op het eiland ten Zui
den daarvan goud ligt begraven. Ik wil nu
probeeren, voor jou te weten te komen, waar
Hoe is het mogelijk, dat in onzen
tijd elk jaar weer groote schepen f
om van de ongetelde kleine maar te
i zwijgen aan Chineesche zeeroovers
ten offer vallen? De Amerikaansche
journalist Aleko E. Lilius had beslo-
1 ten de zaak te onderzoeken. Na over- j
winning van groote gevaren en moei-
lijkheden gelukte het hem ,aan boord
van een zwaar bewapende piraten-
schuit te worden opgenomen en aan
i de oorlogen"-ondernemingen deel te
nemen. Hieronder volgt de levensloop
I van een Cftineesch piraat, ontnomen
aan het boek van Lilius ,Jch segle
,ait Chinesischen Piraten", versche- s
nen bij de „Deutsche Verlagsgesell-
schaft" (Stuttgart).
ïiïiiiniiiiiiiiininunmiininnnniiininïïiimiiimmiimimniiHiiiiiiiiimiDnnininninnninmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiini
het ligt. Dan word je rijk en kun je met mij
trouwen."
Maar zij gaven elkaar geen kus en bouwden
geen luchtkasteelen, want volgens de Chinee
sche zeden zou dit tegen den goeden toon zijn
geweest.
Als een echte dochter van Eva speelde
het meisje het klaar, haar ouden vader aan
het spreken te krijgen. Hij had zelf de schat
ontdekt en wilde haar bij de eerste de beste
gelegenheid opgraven.
Nim Tai Yeoeng bracht direct een bende van
de stoutmoedigste en vermetelste kerels bij el
kander. Er waren moordenaars bij, die door
de politie werden gezocht, dieven en piraten.
Dezen allen wilden hem graag helpen bij
het schatgraven. Hoe hij aan de transportjonk
kwam, vertelde Nim maar liever niet.
Toen de vader bemerkte, dat zijn dochter
met een deugniet met de Noorderzon was ver
trokken, heesch hij de zeilen, om haar te ach
tervolgen. In plaats van naar het Westen te
varen, waren ze in Oostelijke richting gegaan,
om eerst bij het vallen van den nacht de juiste
koers te nemen. Zoo brachten zij den oude op
een dwaalspoor en bereikten hun doel.
De eenige wapens aan boord waren twee
pistolen oude voorladers, die aan Nim Tai
Yeoeng behoorden. Den volgenden morgen riep
hij bij zonsopgang zijn manschappen bijeen en
hun bondgenootschap werd plechtig met het
bloed van een witten haan bezegeld. De man
nen zwoeren him nieuwen leider trouw, be
loofden twee derden der schat te geven aan
Nim en zijn jonge vrouw en' het resteerende
gedeelte onder elkaar te verdeelen.
Dit gebeurde en zoo begon de loopbaan van
Nim Tai Yeoeng.
Vijf jaren lang voer hij op allerlei jonken.
Door daden van geweld en onderhandelingen
kreeg hij de faam van vrijbuiter en „beschut
ter". Tenslotte trok hij zich uit zaken terug.
Dit was Nim's eenvoudige, simpele geschie
denis der schatgraverij, piratendom, liefde en
een bende van vermetele bandieten, die onder
de lichtende zeilen van een piratenjonk hun
leven doorbrengen.
I
„Nim", vroeg ik, „ben je nog altijd een pi
raat, een zeeroover?"
Hij lachte op de gewone Oostersche manier,
gaf zijn bediende, door in de handen te klap
pen, een teeken, om nog eens thee in te schen
ken en koek te presenteeren en antwoordde
toen op mijn vraag:
„Ik speel alleen nog maar nu eh dan, maar
zóó dat ik altijd win".
Op het woord „altijd" legde hij bijzonder de
aandacht.
Ik kreeg de gedachte, dat hij in de Fan-Fan-
huizen een soort van „beschermers'-rol ver
vulde. Maar hij lachte om deze verdenking en
schonk opnieuw thee in.
Op mijn vraag, of hij van zins was, nog meer
schatten op te sporen, zeide hij met loerenden
blik: „Zoudt U mij willen begeleiden?"
„Zoudt U mij méénemen?"
„Ik geloof wel. Maar als er booze menschen
mij aanvielen, zoudt U dan met mij strijden?"
„Zeker", zeide ik, „gaarne ik zou er zelfs
alle pret in hebben."
Het onderhoud eindigde daarmede, dat hij
mij beloofde, een bode te zullen zenden, zoodra
hij opnieuw werk aan den winkel haa.
NEW-YORK, 12 April. (Reuter.) De politie
heeft heden ontkend, dat Lindbergh tweemaal
de som van 50.000 dollars had betaald aan de
ontvoerders van zijn zoon.
Officieel wordt verklaard, dat Lindbergh
slechts eenmaal genoemd bedrag betaald heeft
in een serie bankbiljetten, waarvan de num
mers publiek zijn gemaakt.
Zuid-Amerika
Vulcanische verschijnselen in
loopen schijnbaar ten einde.
Pruisische Landdag bemoeilijkt verkiezing van
een Nat.-socialistischen minister-president.
De hulp aan de Donaulanden in den Volken
bondsraad.
Inzake de malversaties bij den Pensioenraad
is tegen verdachte R. eveneens drie jaren en
tegen verd. P. twee en een half jaar gevange
nisstraf geëischt.
Relletjes te Delft. Charges met sabel en
gummistok.
Twee kinderen op een onbewaakte overweg bij
Meppel gedood.
Negen jaar geëischt tegen een der daders van
den overval op een bankkantoor te Rotterdam.
O O
3. 3. WEBER ZOON
OPTICIENS FABRIKANTEN
Groote Houtstraat 166 Haarlem
Haarlem.
EE Vergadering op Vrijdag 15 April a.s.,
EE des avonds half negen, in het gebouw EE
EE der Joseph-Gezellen, Jansstraat no. 59. EE
Spreker:
Voorzitter der R.K. Staatspartij.
Onderwerp:
CRISIS en PRINCIPIEELE POLITIEK
EEE Hierna behandeling ingekj amende- SE
ïE= menten Kiesreglement. De reglementen EEE
zijn verkrijgbaar bij J. Brinkman, E={
=j= Anegang 19. Amendementen vóór HE
Vrijdag a.s. in te dienen bh J. Adelaar, HE
Popelingstraat.
EN
LUDWIGSBURG, 12 April. (V.D.) De Dins
dagavond door de S. P. D. in het Bahnhotel
belegde verkiezingsvergadering, waarin het
woord werd gevoerd door den vroegeren Rijks
kanselier en huidigen Rijksdagafgevaardigde
Scheidemann, en landdagafgevaardigde Keil,
was reeds voor den aanvang het tooneel van
zeer ernstige contra-manifestaties van eenige
honderden in de zaal aanwezige nationaal-
socialisten.
Nadat het reeds van den aanvang af tot
groot tumult was gekomen en een deel der
nationaal-socialisten door de politie uit de zaal
was verwijderd, werd te ongeveer 9 uur van
de binnenplaats af door een openstaand ven
ster een bom op het podium geslingerd. Hierop
bevonden zich de sprekers van den avond en
de persvertegenwoordigers. De bom ontplofte
met een ontzaglijken knal en hulde de ge-
heele zaal in een dichte kruitdamp. Volgens
de meening van de politie betreft het hier een
met kruit en carbid gevulde en van tijdlont
voorziene bus, die reeds vóór den aanvang der
vergadering op de binnenplaats was gelegd.
Aangezien men verdere aanslagen vreesde, brak
een paniekstemming uit. Eerst geruimen tijd
later kon de spreker zijn redevoering vervolgen.
Duizend 100-Lire-stukken door
particulier aangemaakt
ROME, (K.WP.) Onze Romeinsche corres
pondent meldde onlangs, dat er 1000 nieuwe
gouden munten van de Citea del Vat.cano in
omloop zouden worden gebracht. Zooals men
weet. zijn er in 1930/31 geen gouden stukken
van de Vaticaansche stad aangemunt, zoodat
er tot heden slechts exemplaren met het jaar
tal 1929 in omloop zijn. Een bekend industrieel,
die nauwe handelsrelaties met het Vaticaan on
derhoudt, heeft thans voor eigen rekening 1000
stukken van 100 Lire laten aanmaken met het
jaartal 1930. Artikel 4 van de Muntwet der Va
ticaansche stad luidt; ,,Het aanmaken van
gouden munten kan ook in opdracht en voor
rekening van particulieren ondernomen wor
den. Zij, die van deze mogelijkheid gebruik
willen maken, moeten onder opgave van bet
bedrag der aan te maken munten een daartoe
strekkend verzoekschrift richten aan den Gou
verneur der Vaticaansche Stad.
Voorstellen omtrent een gerrger aantal dan
1000 stukken met een gezamenh'ike waarde
kleiner dan 100.000 Lire kunnen niet in be
handeling genomen worden. Om de toestemmi'-g
van den Gouverneur te verkrijgen moet de
aanvrager tevens de door de Itnliaarsehe Munt
vastgestelde hoeveelheid fiin goud leveren en
het vastgestelde bedrag voor het aanmunten
en essayeeren betalen."