zer en
de inbreker
Langs
Donkere Paden
VLIEGRAMP IN INDIE
Poging tot moord
ERNSTIGE
AUTO-ONGELUKKEN
HUIS INGESTORT
DE VIJANDEN VAN HET BOE
STAKING IN HET
VEENBEDRIJF
DE RELLETJES TE DELFT
VRIJDAG 15 APRIL
Dornier- Wall-vliegboot
verpletterd
Vier dooden?
Op een 22-jarig meisje
De dader ontkomen
Man overreden en gedood
Pain in de Anjelierstraat
te Amsterdam
Thans algemeen
OVERVAL TE DIESSEN
De daders bekend
Nog steeds rumoerig
FEUILLETON
NEDERLAND-BELGIE
Volkers reserve
Kind zwaar gewond
TUSSCHEN TREIN EN PERRON
Stationschef zwaar gewond
SPORTVLIEGER MAAKT
EEN NOODLANDING
Beide inzittenden ongedeerd
Belendende huizen
ontruimd
Bouwvallen omgehaald
71
Gestoorde feestvreugde
Bewusteloos langs den weg
gevonden
VERHAAL VAN
DEN DAG
SMOKKELEN
Groote partijen in beslag
genomen
BEIDE BEENEN GEBROKEN
Door anderhalve ton ijzer
getroffen
BRANDEN
Kapitale boerderij
vernield
Land bouwerswoning
afgebrand
SOERABAJA, 14 April (Aneta.) Een
Dornier marine-vliegboot, die voor het houden
van een nachtoefening van het marine-vlieg
kamp Morokrembangan was opgestegen, is bij
een landingsoefening verkeerd gedaald en met
den neus schuin in zee terecht gekomen. Het
toestel vloog in brand. Patrouilleerende sloe
pen snelden aanstonds ter assistentie, doch
slaagden er slechts in één der inzittenden, den
majoor-konstabel C. W. Christiani, op te pik
ken. De ongelukkige was met levensgevaar
lijke brandwonden overdekt, zoodat zijn over
lijden ieder oogenblik kan worden verwacht
Geen der andere leden van de bemanning is
tot dusver teruggevonden. Het vliegtuig was
inmiddels gezonken. De bemanning bestond uit
de volgende personen:
bestuurder: de sergeant-vliegtuigmaker V. J.
Leder (internationaal en marine-vliegbrevet),
voorts den zoojuist genoemden majoor-konsta
bel Christiani, den sergeant-vliegtuigmaker L.
Jetten, en den Inlandschen korporaal Panga-
dahim.
Verdere bijzonderheden ontbreken nog. Ge
vreesd wordt, dat alle inzittenden zijn omge
komen.
In den vroegen morgen heeft Donderdag in
de buurtschap Reutum onder de gemeente
Tubbergen een ernstig misdrijf plaats gehad.
Omstreeks acht uur fietste de 22-jarige mej. M.
Lansink, wonende aan het Kanaal in die buurt
schap, naar Almelo, om aldaar eenige lnkoo-
pen te doen, toen van de tegenovergestelde
richting een ongeveer vijftigjarige man, even
eens per rijwiel, kwam aan rijden. Bij het pas-
seeren sloeg de man onverwacht zijn linkerarm
om het hoofd van het meisje, met het gevolg,
dat zij van de fiets viel en langs de berm van
het Kanaal kwam te liggen. De onverlaat sprohg
op zijn slachtoffer toe en mishandelde haar
door haar met een vlijmscherp zakmes een
tweetal levensgevaarlijke steken in den hals toe
te brengen.
Mej. L. verweerde zich met alle kracht, waar
bij de worsteling geruimen tijd duurde. De man
stopte haar een doek in den mond, zoodat zij
niet kon schreeuwen, waarbij hi) haar dreigde
n het Kanaal te zullen werpen. Het meisje wist
naar aanrander het mes te ontrukken en gooide
dit in het Kanaal. De worsteling werd langen
tijd voortgezet, waarbij het Individu poogde on
geoorloofde handelingen te plegen. Eindelijk
kwam een fietser langs, doch de aanrander had
dezen persoon reeds zien aankomen en had de
vlucht genomen,
Mej. L., die ongeveer 1 K.M. van haar huis
was verwijderd, kon zoo goed en zoo kwaad als
het ging haar huis nog bereiken. Zij leed zeer
veel bloedverlies, daar de wonden vlak bij den
halsslagader war entoegebracht. Aanvankelijk
leek haar toestand hopeloos, doch later trad een
verbetering in haar toestand in.
De burgemeester van Tubbergen werd van
dit misdrijf onmiddellijk op de hoogte gesteld.
Deze begaf zich, vergezeld van eenige politie
beambten, naar de plaats van het misdrijf, waar
een zeer nauwkeurig onderzoek werd ingesteld.
In den namiddag arriveerde ook het parket en
de rechter-commissaris uit Almelo om een on
derzoek in te stellen. Het mes is uit het Kanaal
opgevischt. Het onderzoek naar de verblijfplaats
van den dader wordt voortgezet Er zijn eenige
aanwijzingen van personen verkregen en er
wordt in een bepaalde richting gezocht.
Er is een vrij nauwkeurig signalement van
den dader, die gekleed was in een grijs pak met
donkere overjas, grove zwarte schoenen. Hij is
meer dan middelmatig groot, tamelijk mager
en heeft jen bleeke gelaatskleur. De man droeg
een jockeypet en spreekt Twentsch dialect met
een enkel woord Hollandsch. Op zijn kleeding-
stukken moeten zich verschillende bloedvlek
ken bevinden.
Donderdagmiddag ongeveer 5 uur wilde de
zestigjarige Schut uit Bergen N.H. plotseling
met zijn fiets bij den Brakerweg den Rijks
straatweg te Castricum oversteken, toen hij door
een passeerenden auto uit Zandvoort werd ge
grepen. Het slachtoffer bekwam zulke ernstige
verwondingen, dat de dood vrijwel onmiddel
lijk intrad. Het lijk is door de politie in beslag
genomen en naar het R.K. Ziekenhuis te Alk
maar overgebracht. Zeer waarschijnlijk treft den
bestuurder geen schuld.
Donderdagmiddag werd het vijfjarig zoontje
van van der M. te Mijdrecht door een vracht
auto aangereden. In zorgwekkenden toestand is
het knaapje naar het St. AnthonJusziekenhuis
te Utrecht overgebracht. Den bestuurder treft
geen schuld.
Door tot heden onbekende oorzaak is de sta
tionschef te Woerden, de heer H. Rietstap, bil
het binnenkomen van een trein uit Leiden,
tusschen den trein en het perron gevallen.
De heer R. bleek, na bevrijd te zijn, een
zware verwonding aan eender beenen te heb
ben opgeloopen, zoodat hij, na voorloopig ver
bonden te zijn, naar het ziekenhuis te Woerden
werd vervoerd.
Vermoedelijk zal de heer H. een been moeten
missen.
Woensdagmiddag moest de bekende sport,
vlieger H. Stoll, nadat hij reeds vier maal met
zijn toestel „Zilvermeeuw" in de lucht was ge.
weest, plotseling een noodlanding maken. Hij
deed dit nabij het water van „Sassenheim"
onder Haren. Het toestel werd beschadigd, de
beide inzittenden bekwamen geen letsel.
Sinds eenigen tijd is men bezig een tweetal
onbewoonbaar verklaarde woningen in de Anje-
lierstraat. de perceelen 189 en 191, g.legen vlak
bij de Lijnbaansgracht, te sloopen. Le beide
oude huisjes waren reeds van dak en zolder
verdieping ontdaan en de houweclen van de
sloopers verrichtten thans hun werk in de balk
lagen van de tweede verdieping, die volkomen
waren blootgelegd.
Het tempo, waarin het slooperswerk Werd ver
richt, scheen blijkbaar de huis'es te traag.
Wanneer je zooveel eeuwen den tand d;s tijds
hebt weerstaan en dan eindelijk het oogenblik
is aangebroken, dat Je hebt uitgediend en vcor
siooping bent verlaten, dan is het ook werkelijk
sneu, wanneer men je nog zoo lang half afge
takeld en in je hemd laat staan. Dan heb je
maar liever, dat 't gauw gebeurd is.
Hoe 't ook zij; Donderdagmiddag om kwart
voor twee hoorden de arbeiders, die in p.rceel
191 hun trieste taak verrichtten, een onheil
spellend gekraak, dat geleideli k in hevigheid
toenam. Het oude huis waarschuwde zijn beu
len, dat het zoo straks iets van zins was.
Onmiddellijk ontruimde men de woning, om
op een veiligen afstand de komende dingen af
te wachten.
De politie verscheen ter plaatse en ontruim
de de straat, terwijl Bouw- en Woningtoezicht
een onderzoek instelde en uit voorzorg de be
woners der perceelen 187 en 193 hun huizen
deed verlaten.
Het bleek, dat de buitenste bouwmuur, dus
tegen perceel 193, werkte. Er vertoonden zich
scheuren, het puin viel bij stukken omlaag en
om bij drieën kwamen met donderend geraas
de twee nog intact ztinde verdiepingen naar
beneden. De muur was gedeeltelijk bezweken,
de bovenste balkenlaag had dus aan één kant
haar steunpunt verloren, waardoor planken,
binten en vloeren tot één grooten chaos in el
kander schoven.
De brokstukken van den muur sloegen ge
deeltelijk naar buiten en raakten daarbij een
lantaarnpaal, die in letterlijken zin des woords
onthoofd werd. Bij dit eene slachtoffer bleef
het gelukkig.
Inmiddels had men ook de brandweer gewaar
schuwd, die spoedig met twee motorspuiten,
een gereedschaps- en ladderwagen ter plaatse
was. Daar de onderpui van het huisje niet al
te betrouwbaar bleek, besloot men de bouw
vallen om te trekken. Telkens werd een touw
aan een onderdeel bevestigd en met vereende
krachten rukte de brandweer de oude, maar
nog zeer hechte karkas uiteen. Dit gaf telkens
aanleiding tot groote verschuivingen van puin
en balken, die met hoogwolkende stofmassa's
op straat sloegen.
De snelle aftakeling van 191 kon ook den
medo-gedoemden buurman, perceel 189, niet
onberoerd laten. De tusschenmuur, die zooveel
jaren achtereen Jordaan-families had geschei
den, kwam in beweging en met zware slagen
ploften steenen en kalk tot stof voor de trek
kende brandwachts op straat.
Begrijpelijkerwijs bestond onder de Jordaan-
bewoners groote deelname in het gebeurde. Elke
succesvolle ruk van de brandwachts aan een
der dreigende punten werd met geestdriftig ap
plaus beloond.
Toen elk gevaar voor verdere instorting was
geweken, rukte de brandweer in. Omstreeks
kwart ovei vijf bereikte de laatste wagen weer
de hoofdwacht Prinsengracht.
Het puin, dat op straat was blijven liggen,
werd door de sloopers opgeruimd. De bewoners
der belendende perceelen konden hun wonin
gen weer betrekken.
De saneering van de Jordaan was met dat
al weer wat opgeschoten.
d^OÖTB.
71. Hoe kom lk er lilt, waren de eerste gedachten van Jaap en
hij begon plotseling verschrikkelijk te hoesten. HIJ hoestte zoo
hard en zoo lang, dat de wespen verschrikt terugweken. Jaap
liep voorover naar de deur en deed maar niets dan hoesten.
En toen le de deurknop te pakken kreeg, wipte hij naar bulten
en deed de deur op slot. „Ziezoo," zei Jaap, „die zullen we wel
eens lekker een tijdje vasthouden." Net of le de koning zelf
was, ging le rustig het gebouw uit en hoestte niet meer....
72. „Hoe kom lk het eerste In ons land," dacht Jaap, toen le veilig
bulten stond, en daar kreeg le Ineens de telegraafdraden in de
gaten. „Daar laat lk me afglijden," lachte hi) en net als een
koorddanser liep le met zijn kleine beentjes over het stalen
koord. Zoo kwam ie binnen een halven dag weer in het bijen
dorp. In do verte hadden ze hem al aan zien komen en werd
het dorp weer eens wakker geschud door den kranlgen toer van
Jaap. Net of het niks beteekende tippelde hij over de draad
en hoe meer bijen hij zag, des te vlugger begon le te hollen.
Het uitrukken van de brandweer heeft op
de hoofdwar ht Prinsengracht nog een kleine
feestvreugde verstoord. Juist toen de alarmklok
riep, wilde men daar van den vertrekkenden
oudsten brandmeester, den heer H. Dennink,
afscheid nemen.
Deze plechtigheid moest omwille ven den
plicht nog even worden uitgesteld, maar heeft
later op den middag toch nog plaats ge
vonden.
De staking in het veen bedrijf te Nieuw Weer-
dinge is hedenmoigen algemeen geworden. Het
aantal stakers loopt naar schatting om de 400
doch het is moeilijk aan te geven, omdat dit
jaar aanmerkelijk minder verveend zou worden
dan in vorige jaren. Bij de Rijkswerkverschaf
fing waren reeds vóór de moeilijkheden 250 a
300 meer arbeiders, uit het stakingsgebied, te
werk gesteld dan verleden jaar het geval was
Waarschijnlijk zal het conflict van langen
duur zijn, daar geen der partijen eenige neiging
vertoont tot toegeven en het veenbedrijf nood
lijdend is geworden.
Alles in net stakingsgebied is volkomen rustig.
Te Diessen (N.-Br.) werd de landbouwer V.,
toen hij zich des avonds in de duisternis per
rijwiel naar zijn woning begaf, door twee per
sonen overvallen. De aangevallene werd van
zijn rijwiel geslagen en ernstig mishandeld. Bij
de nadering van een anderen wielrijder namen
de aanvallers, wier namen de aangerande kent.
de vlucht.
Ook Woensdag is het in Delft niet geheei
rustig gebleven, hoewel het 's morgens en
's middags niet tot zulke ernstige botsingen ge-
Komen is als Dinsdag het geval was.
Des morgens tijdens het stempelen door de
werkloozen aan de Arbeidsbeurs en bij het Burg.
Armbestuur verzamelden zich eenige honder
den werkloozen, die vermeerderd met het aantal
nieuwsgierigen heel wat drukte veroorzaakten.
De politie, die zeer tactisch en rustig tewerk
ging, liet hem zoolang mogelijk in de omge
ving van de gebouwen staan.
Een van de leiders der R. V. O. deelde des
middags bij de Arbeidsbeurs mede, dat op het
verzoek tot verstrekken van de kolenkaart en
van melk, nog geen beslissing was genomen
door B. en W. Deze beslissing zou heden worden
medegedeeld. Voorts was in een schrijven aan
den Minister gevraagd om een verlenging der
uitkeering als huurtoeslag.
In het gebouw Ons Huls werd voorts een bij
eenkomst gehouden, waarin de wenschen nader
werden besproken, en men een motie aannam,
waarin tegen het optreden der politie werd ge
protesteerd en vrijlating van de twee gearres
teerden werd geëischt.
Des avonds werd in hetzelfde gebouw een spe
ciale protestvergadering gehouden tegen het op
treden der politie.
Het is gebleken dat bjj de charges, die Dins
dag door de politie zijn uitgevoerd, enkele per
sonen flinke klappen hebben opgeloopen; een
persoon liep door een klap met de sabel een
diepe wond aan het achterhoofd op.
Het staat bij dit alles echter vast, dat de
eerste klappen bij die vechtpartijen door de
monstranten werden gegeven.
't Is Donderdag, vooral des middags, te Delft
weer rumoerig geweest als gevolg van de werk-
loozendemonstraties in verband met de arres
tatie van twee betoogers op Dinsdag j.l.
Woensdagavond had in een vergadering om.
de heer Heemstra uit Rotterdam tot meer
verzet aangespoord en ook daardoor was Don
derdagmiddag meer actie ontstaan.
Bij het gebouw van de Arbeidsbeurs werd
's middags door de R.V.O. meegedeeld, dat de
eisch om een kolen Don en om melk besproken
zouden worden in het Nationaal Crisiscomité.
Heden (Vrijdag) zal de beslissing worden be
kend gemaakt.
Daarna trokken vier- ft vijfhonderd werkloo
zen, benevens tal van nieuwsgierigen in op
tocht door de stad. De politie wist op verschil
lende punten de groepen te splitsen, hetgeen
echter niet altijd even gemakkelijk ging. Op
de brug bij het Achterom moesten enkele klap
pen met de gummistok worden uitgedeeld.
De politie, onder leiding van den inspecteur
van de recherche, de heer Oerlemans, trad
zeer tactvol op, zoodat ernstige conflicten wer
den voorkomen.
Dinsdag vond men te Diervoost, onder Nijme
gen, in bewusteloozen teostand zekere v. K.
uit Overmelt. De man lag langs den weg en
had hevig gebloed. HU werd door een passee
renden auto opgenomen en naar huis gebracht.
„Hallo, hallo hier politle-radio-berlcht."
In het afgelegen gehucht Waldheim had al
leen de onderwijzer „radio". Sinds drie maan
den was meester Waller de gelukkige eigenaar
van het kleine, wonderbare apparaat, dat hem,
ofschoon hij in het afgelegen norp in net een
zame schoolhuis woonde, midden in de be
schaafde wereld plaatste. Vol zorg kozen hij
en zijn vrouw uit het radioprogramma, wat
hun beviel en zoo verdween het verlangen naar
de stad en liet Waller het plan varen, evenals
zoo vele collega s van het land weg te vluchten.
Vandaag was het de jaarvergadering in de
stad, 'en die duurde tot den avond, met den
laat:ten trein zou hij terugkeeren en tegen 12
uur thuis komen, want Waldheim lag nog wel
een uur gaans van het naaste station.
Dergelijke gelegenheden gebruikte mevrouw
Waller altijd om het huis eens een flinke
schoonmaakbeurt te geven. Vol ijver ging zij
aan haar werk en verheugde zich re-.ds op den
avond: „Uitzending van het tooneelspel „Wil
helm Teil" van Schiller, uit het radio-program
ma. Vreugde spoort aan, vermeerdert de kracht.
Mevrouw Waller werkte met enthou iasme en
merkte nauwelijks, dat zij uur na uur
werkte. Slechts eenmaal werd zij bij haar druk
ke bezigheden gestoord. Een man, een
vreemde man vroeg naar mijnheer den on
derwijzer. HU kwam uit Dahlkotten en had drie
zwermen bijen te koop: de meester interesseer
de zich buitengewoon voor het bijenvolkje,
want hij was immers een bekende imker.
Daarbij keek de man opvallend in de wo
ning rond. En de vrouv reide hem, dat haar
man naar de vergadering was en niet voor 12
uur 's nachts terug zou komen.
Men vermoedt dat hij door een anderen
auto was aangereden en aan eigen lot werd
overgelaten. De man is nog steeds bewusteloos
De politie heeft de zaak in onderzoek.
De Nordhomer kommiezen hebben de laat
ste nachten groote partijen smokkelgoederen,
door Nederlandsche smokkelaars over de Oost
grens gebracht, in beslag genomen, o.a. onge
veer 1400 sigaren, 5 h 600 K.G. tabak, koffie
en thee, 56 knorrende viervoeters, 600 K.G.
rogge, een auto, acht rijwielen, enz.
De grensbewaking wordt steeds scherper.
83
Thans trachtte Jim zich te overtuigen dat
hij van het eerste oogenblik af zijn liefde voor
haar had moeten uitrukken, toen hij ontdekt
had dat zij katholiek was. Hij had nooit meer
moeten verlangen, dat vreemde, raadselachtige,
betooverende schepsel terug te zien, dat hij had
lief gekregen en nog liefhad tot eigen smart
en pijn.
Op Llnfold was het rustig geweest zonder
haar, zeer, zeer rustig en triestig. Vooral wan
neer Peter ook weg was. Sophia Mallory, ui*
een soort van onverdroten plichtsgevoel, kwam
haar broeder nog steeds bij tusschenpoozen ge
zelschap houden, doch wijl Jim nooit ook n aar
den naam van Carina noemde, had zij geen ge
legenheid iets te vernemen. Hl) vreesde haar
bezoeken eer, maar daarentegen was hy aan
Peter gehecht ondanks alles, en had hy Cari
na's afwezigheid minder gevoeld, wanneer Pe
ter thuis was.
Gedurende het afgeloopen Jaar had Peter ook
nog nimmer zóó durven spreken als heden
avond, en nog nooit had hij een beroep op zyn
hart durven doen om Carina terug te roepen.
Wat ter wereld had zijn Jongen er toe gebracht,
thans zóó aan te dringen, als het ware met de
onuitgesproken vrees voor eenige ramp in de
toekomst? In de oogen van den jongen Mallory
had hy een vreemdsoortige uitdrukking gezien,
toen hij hem zoo smeekend gevraagd had Ca
rina weer terug naar Linfold te roepen. En Jim
was van woedend somber en neerslachtig ge
worden, alsof inderdaad niet zoozeer Peter ge
sproken had als wel zyn eigen geweten, dat
wakker was geworden en hem tot daden prik
kelde tegen zyn eenmaal vastgestelden stug-
gen wil in.,..
Het was voor de eerste maal in zyn leven
dat hy genoodzaakt was geworden het feit on
der de oogen te zien dat hij het misschien zelf
was, die verkeerd handelde met de katholieke
kerk te beoordeelen, zooals hij deed. Had hy.
in zyn onwetendheid, zijn onverdraagzaam
heid en zyn woede gevochten tegen God? Toen
dat fragment van een Schriftuurtekst hem te
binnen schoot, kon hy niet gelooven, dat ook
Peter daaraan thans juist dacht, al had deze,
mogeiyk uit eerbied voor zijn vader, dit niet
aldus durven zeggen.
Maar thans was het Jim alsof het in letters
van vuur tegen den muur geschreven stond,
letters welke hy niet uit kon wisschen. Streed
hy tegen God zelf? Die woorden schenen de
klove tusschen hem en zyn zoon nog te ver-
breeden....
ACHTTIENDE HOOFDSTUK.
Jim en Peter bezaten nog één terrein, waar
op zy elkander zonder antagonisme ontmoet
ten, dat was de sport, waarvoor beiden een
even groote liefde bezaten. Zoo kwam het, dat
terwyi de geesteiyke verwydering nimmer zoo
groot geweest was als thans, zy toch uiteriyk
nog leefden in die goede, vriendschappelijke
verhouding, met zooveel geiyke belangen, die
hun huiseiyk leven veraangenaamden en het
zelfs nu en dan zeer gezellig maakten.
Enkele dagen slechts na het ernstige onder
houd tusschen vader en zoon reden zy samen
in de auto naar de ontmoetingsplaats voor de
jacht, welke dien dag te Chiltern Towers ge
houden zou worden. Het was een der meest be
langryke jachten van het gansche seizoen en
geen van beiden zou de gelegenheid gaarne ge
mist hebben. Jim, die zich nu weinig liet zien
in de adeliyke kringen der omgeving, was nog
steeds een groot liefhebber van schieten en
jagen, en hy was biy dat Peter dien smaak van
hem had overgeërfd. Hy was trotsch op zyn
zoon, en toen zy dien morgen vertrokken,
merkte hy dan ook met genoegen het blij
stralende gelaat op van zijn jongen, en zag hy
met fierheid diens welgebouwde gestalte en ste
vige handen. In spel en sport zeker niet minder
bedreven dan zijn vader, was Peter nochtans
in geestelyk opzicht veruit zyn meerdere. Mal
lory was zich hiervan volkomen bewust: die
ééne fatale afwyking van den normalen gang
van zaken na, was Peter alles, was de meest
trotsche vader maar had kunnen verlangen, dat
zyn zoon kon zyn.
Bovendien, de onherroepeiyke stap was nog
niet gezet. Peter had beloofd hiertoe niet vóór
volgend jaar zomer over te gaan en nog steeds
hoopte hy, dat zyn zoon voor dien tyd zich
nog eens ernstig omtrent een en ander zou
beraden....
Dien dag was het weer kil en er stond geen
wind, doch vriezen deed het ook niet en in 't
Zuiden hing een lichte nevel boven de zee en
de kust. De bruinkleurige bosschen rond Lin
fold lagen als een schaduw verscholen in de
plooien der duinenrijen.
Mallory kon nooit die omgeving doorkruisen
zonder aan Carina te denken. Samen immers
hadden ze daar gereden toen hy haar gevraagd
had zyn vrouw te willen worden, en later weer
op dien Kerstavond, toen zy samen naar de
Middernachtmis te Lintown waren getogen.
Carina had altyd een voorliefde gehad voor
dat stukje duin en zee....
Ze reden snel naar Chiltern Towers, waar zy
de jagers ontmoetten.
Doch Mallory had dien morgen nog niet ver
gereden, toen zyn paard, een prachtdier,
kreupel begon te worden, en hy zich genood
zaakt zag, de jacht op te geven en naaar huis
terug te keeren. Peter was byna even teleur
gesteld als zyn vader, en verzocht hem zelfs,
zijn paard te bestygen. Maar Jim wilde niet en
schudde spytig het hoofd.
Het is goed voor jouw gewicht, Peter, maar
niet voor het myne, glimlachte hy.
Hy ging even op Towers aan by zyn terug
keer, om er lady Chiltern en Blanche een be-
Woensdagmiddag is de arbeider 3. S. uit'
Landsmeer tydens het lossen van goederen aan
de superphosfaatfabriek te Oostzaan door an-
derhalven ton yzer getroffen. Den man werden
beide beenen gebroken. Hy is naar het zieken
huis te Amsterdam vervoerd.
Donderdagmorgen is de kapitale boerderij van
den landbouwer A. Peters gelegen aan den
Kruisweg onder de gemeente Woubrugge geheel
afgebrand. Het zich in de stallen bevindende
vee kon met moeite gered worden. Een kalf
kwam in de vlammen om. Do brandweer van
Woubrugge was spoedig ter plaatse, doch wo
ning en stallen waren toen reeds een puinhoop.
Ook de inboedel is geheel door het vuur ver
nield. De brand is vermoedeiyk ontstaan, door
dat eenige kinderen met lucifers in den hooi-
berg hebben gespeeld.
De schade wordt door verzekering g"edekt.
Donderdagmorgen brak door onbekende oorzaak
brand uit in de landbouwerswoning K. te Zieu.
wen onder de gemeente Ruurlo. Terwyi de be
woners zich nog te bed bevonden, werden zij
gewekt door het loeien van het vee hetwelk
nog juist in veiligheid kon worden gebracht.
Het huis en de inboedel gingen geheel verlo
ren. Persoonlyke ongelukken hadden niet
plaats. De schade wordt door verzekering ge
dekt.
In de plaats van Van der Broek (P S. V.),
die geblesseerd is, is als reserve voor het Ne-
derlandsch elftal voor den interlandwedstryd
NederlandBelgië op Zondag 17 April a.s.
gekozen de Ajaxied Volkers.
De avondklok luidt mevrouw Waller heeft
haar dagtaak volbracht, zy maakt het avond
eten gereed, 't smaakt haar nauwelijks.... over
vermoeid.. ..8 uur.... zij schakelt den luid
spreker in, het spel begint. Het eerste bedryf
volgt zy zonder er echter ten volle van te ge
nieten, ofschoon de spelers tcch hun be t doen
en hun stemmen en hun fijne nuanceeringen
klinken als muziek. Voortdurend vecht zy te
gen vermoeidheid en slaperigheid. Dan begeeft
zy zich ter ruste, neemt den luidspreker mee
naar de slaapkamer, plaatst hem op het nacht
kastje en luistert verder naar het s annend
stuk. Maar de natuur eischt dringend haar
recht. Mevrouw Waller trekt het c ntact uit
en spoedig ligt zy in rustlgen slaap en met
haar het schoolhuis in een diepe rust. Plotse
ling ontwaakt zyhoorWat is dat?...,
in de huiskamer zachte schredenzou haar
man vroeger thuis gekomen zijndat ls
niet zyn staphooreen zonderling ge
luid alsof er voorzichtig gewerkt wordt
met breekijzer en hamer.
„God in den hemel, help me!" fluistert zy.
In het schryfbureau, in de ijzeren ea sette lig
gen 1500, een bedrag, dat haar man morgen
aan een lid van de Boerenleenbank moet uit
betalen. Wat doen?" Om hulp roepen is dwaas,
het zou de situatie slechts verergeren. De in
breker want anders kan het niemand zijn
mag niet weten, dat de vrouw alleen is. Maar
wat dan?Halt! een idee.... den luid
spreker inschakelenhet sloeg zoo juist
10 uur op den toren, het stuk zou nog niet uit
zl)n. De luidspreker moet praten, zy zal zoo
mogelijk antwoorden, een gesprek met tweeën,
dat zou den man daarbinnen op een dwaal
spoor brengen misschien jain ieder geval
schijnt dit idee haar een oplossing, de beste
oplossing in dit oogenblik. Haar gedachten wer
ken bliksemsnel. De luidspreker is inge chakeld,
nu draait zij het electrisch nachtlicht aan.
Een sonore mannenstem zegt duidelijk;
„Maak je rekening met den hemel maar i»
orde, landvoogd, je uur is geslagen
Mevrouw draait de stelschrcef van het ap
paraat naar rechts en de woorden galmen nu
zwaar en onduidelijk verder. En in dat gebul
der lost mevrouw Waller een schot met haar
revolvereen schot om den inbreker schrik
aan te jagen.
Uit de woonkamer wordt het schot beant
woordde kogel slaat in de deur, dan een
gerinkel van glaseen sprong op de stee
nen van het schoolplein, haastige schreden
door de stilte van den nacht enmevrouw
Waller hoort niets meer dan den bulderenden
luidspreker. Willem Teil.... de radio heeft
haar taak volbracht.
Mevrouw Waller treedt de huiskamer binnen,
sluit de vensterluiken, draait het licht aan en
overziet het werk van den inbreker: de mid
delste lade van de massief ijzeren cassette, die
daarin vastgeschroefd staat, blijkt nog onaan
geroerd. Op den grond ligt een groote roode
zakdoek met gele randen en in-het midden van
concentrische gele klingen, een opvallend pa
troon, dat in heel den omtrek niet in den han
del is. Op den doek liggen de werktuigen, die
nu juist niet van een geroutineerd inbreker
getuigen, op de vensterbank de hak van den
laars, dien de dief op zijn haastige vlucht ver
loor.
De politie neemt den volgenden morgen de
heele situatie opzij interesseert zich zeer
voor het opvallend patroon van den zakdoek,
den hak en den kogel, die in de deur der woon
kamer insloeg.
De kogel is van hetzelfde., kaliber als die,
welke in den afgeloopen nacht ds hui.houdster
van den pastoor in een dorp op een uur af
stand, rakelings voorbij vloog, toen zij 's nachts
een verdacht gerucht hoorde en opstond om
een onderzoek in te stellen. Mevrouw Waller
beschreef den man, die in den namiddag ver
zocht had den meester te spreken en de huis
houdster van den pastoor had hetzelfde signa
lement van den inbreker gegeven.
Een bevel tot aanouding met opgave va»
signalement werd door den heelen omtrek
rondgestuurd, maar vroeger en sneller riep de
radio door den aether; „Hier politie-radio-orn"
roep! Gedurende drie achtereenvolgende nach
ten werd in Lindendorf, Bahlheim en Waldheim
ingebroken: de inbraken zyn gepleegd door ee»
en denzelfden dader. In Ludendorf heeft hi)
twee vrouwen gewond. De dader is ongeveer
40 jaar, van middelmatige grootte, heeft zwart
haar, smal geelachtig gezicht, boven het rech
teroog een lidteeken, verloor bij de laat te i»'
braak een hak, een rooden zakdoek met gel®
randen en in het midden vier concentrische
cirkels, geteekend L. V. De dader is in het
bezit van een browning van 6 m.m. Inlichtinge»
worden ingewacht enz."
Voor 8 dagen had de losse arbeider Ludwig
Vogel, die een lidteeken boven het rechteroog
had, op den „Guto Mühlenhof" gewerkt, nie®
langer dan drie dagen en niettegenstaande h0
buitengewoon traag was by den arbeid, zich
telkens met een grooten rooden zakdoek met
gele randen, die in het midden 4 concentrische
cirkels vertoonde, het zweet van het voorhoofd
geveegd.
Om 3 uur 's middags schakelde de eigenaar
van den „Mühlenhof" zyn toestel in om naar
de beursberichten te luisteren. Hy had h®*
laatste getal opgeschreven en wilde het toestel
uitschakelen, toen hij hoorde; „Hier politieradm
omroepDe eigenaar der hoeve meldde oo
politie telefonisch al wat hy van den losse»
arbeider Ludwig Vogel wist.
Tegen 5 uur arresteerde de politie der hoofd
stad in een schoenwinkel een mageren ma»
van middelmatige grootte, aan wiens linker
schoen een hak ontbrak, en die juist een pam
nieuwe rygschoenen kocht, nadat hy zü»
uiteriyk voorkomen in een confectiezaak op
Markt door een overjas en een nieuwe pet m®1
groote klep, reeds veranderd had. Hij legiti
meerde zich met een gestolen pas; zyn
pas, op den naam van Ludwig Vogel en ee»
6 millimeter browning vond de politie in ee»
geheime Jaszak.
„Vervloekte radio!" bromde Vogel, toen me'
hem na een scherp verhoor naar zyn cel bracht-
zoek te brengen en te vragen, hoe het met lord
Chiltern ging. wiens ziekte In korten tyd zeer
ernstig was geworden.
Myn paard werd kreupel, zoodat ik het op
moest geven. En het is zeker, dat het een
prachtige dag zal worden. Maar Peter kan er
nog van genieten dat is nogal gelukkig, zei
Jim tot de moeder en de dochter, die hem bei
den hadden verwelkomd.
Die goede Peter! Hoe sterk en gezond ziet
hy er uit! Hy zal zeker Woolwich wel spoedig
verlaten, is het niet, Jim? vroeg lady Chiltern
vol belangstelling.
Volgenden zomer, was het antwoord van
Mallory. Hy ls nu byna negentien jaar.
Zyn eenigszins verwaarloosde, melancholieke
verschyning, ontging lady Chiltern niet. Van
de eigenlyke zaak wist zy niets af, want Jim
was zwygzaam en noemde nooit den naam zij
ner vrouw, maar er werd genoeg over gebabbeld
en bovendien op niet al te liefderijke manier
in de omgeving van Linfold.
De meesten, die zich het geval met Iris her
innerden, waren eer geneigd, om Jim te becri-
tiseeren voor dat domme tweede huweiyk. An
deren meenden, dat Carina een vrouw was met
veel te hooge aspiraties, die alleen om zyn geld
met Jim Mallory was getrouwd en daarom niets
anders dan het verdiende loon had gekreegen.
De heer van Linfold zelf daarentegen hulde
zich in het diepst stilzwygen. Hy was den
vorigen winter van Rome teruggekeerd sender
Carina en haar kind, en er scheen in de toe
komst geen kans te zullen zyn, dat zy ooit op
Linfold terug zouden keeren.
Kwade tongen beweerden natuurlijk, dat
achter dit alles „iets zitten" moest! Iets, da
Jim te trotsch was, om rond te bezuinen. D0®"'
wat ook de waarheid mocht zijn, een feit W»*
dat hy er zeer ongelukkig uitzag, iemand, Ü1
in het laatste jaar veel had geleden.
Toen hy opstond, om heen te gaan, sprak »jj
Peter heeft me zooiets gezegd, dat
van plan was, hier nog even aan te komen,
dien het althans niet te laat werd. Stuur heIJ
als 't u blieft gauw naar huis, als hij het doe
O. we zullen biy zyn, hem weer eens
zien, zei lady Chiltern, hy heeft ons de»
laatsten tyd zoo weinig bezocht, nietwa»
Blanche?
En zij wendde zich tot haar dochter, die
op haar eigen, langzame, droefgeestige we2"
beaamde.
Wanneer Blanche Chiltern Jim zag, »ac»
zy steeds en onveranderlijk; Ik zou Jim 8
lukkig hebben kunnen makenHoe kon
nu toch ook denken, dat zoo'n jonge vrouw
Carina Ramsden hem gelukkig kon maken
iets om hem geven?
Voortdurend nog gaf Blanche Chiltern v°e»
sel aan deze geheime afgunstige gedachte
jegens de vrouw, die zoo gemakkelyk de ove
winning had behaald op Jim Mallory, waarna®
zij met zooveel volharding en yver had 6
streefd.
Soms zelfs was het haar bijna een voldoening
dat het huwelijk na zoo korten tyd zulk e®
tragische wending had genomen.
(Wordt vervi
