Loonsverlaging Spoorwegen
Verduistering van
f80.000
Jeugdig oplichter
van een ander
Langs
Donkere Paden
RADIO-PROGRAM
E VIJANDEN VAN HET BIJENDORP
VRIJDAG 22 APRIL
Motiveering van het
besluit
Procuratiehouder meldt
zich aan
Brutaal stukje
Zaterdag 23 April
FEUILLETON
Het hoofdbestuur van „St. Ra
phael" verklaart de voor
gestelde verlaging
onaanvaard baar
OP HEETERDAAD BETRAPT
Verduisteringen in
dienstbetrekking
AFSLUITDAM
DOORGESTOKEN
De scheepvaart ondervindt
veel last
Waarom?
Hoe de verduistering
geschiedde
Accountants-ond er zoek
Na twintig dagen zwerven
aangehouden
WERKWILLIGEN
OVERVALLEN
Hevige vechtpartij te Dordrecht
SMOKKELAUTO BESCHOTEN
Chauffeur aangehouden
DE ANONIEME
BRIEFSCHRIJVER
Geschorst in zijn functie
INCIDENT BIJ GLEICH
Dat wisten ze al
VERHAAL VAN
DEN DAG
TUSSCHEN DE PIJLERS
Gevaarlijk vliegstukje
„VOLKSENTSCHEID"
IN BRABANT
Vóór of tegen de kermis
Offerbloklichters
HONING
85.
Het hoofdbestuur van den Ned. R.-K. Bond
van Spoor- en Tramwegpersoneel „St. Ra-
phaël" heeft in zijn op Woensdag jX te 's Gra-
venhage gehouden vergadering zijn standpunt
bepaald ten aanzien van het voorstel der Di
rectie van de N. S. om de bezoldigingen, pe
riodieke verhoogingen, toelagen, premiën en
verblijfkosten enz. van haar personeel met 10
pCt. te verlagen, waarvan 5 pCt. ingaande 1
Juli en de tweede 5 pCt. per 1 October 1932,
waarover we reeds bericht hebben.
Overwegende de motieven, welke de Directie
tot haar voorstel hebben geleid, bedrijfste-
kort en verlaging van de kosten voor levens
onderhoud stelt het hoofdbestuur als zijn
zienswijze daartegenover:
lo. dat het onredelijk is de positie van het
personeel zóó overwegend te doen beheerschen
door de bedrijfsuitkomsten, omdat:
a. de Nederlandsche Spoorwegen uit hoofde
van hun openbare functie gehouden zijn dien
sten aan de gemeenschap te blijven bewijzen,
welke verlies opleveren en derhalve de bedrijfs-
Uitkomsten ongunstig beïnvloeden;
b. door het maar steeds uitblijven van af
doende maatregelen om vervoerders van per
sonen en goederen zooveel doenlijk onder ge
lijke wettelijke voorschriften en bepalingen hun
bedrijf te doen uitoefenen, tegen de spoorwe
gen een matelooze en hoogst oneerlijke con
currentie is ontstaan, welke met den dag meer
vervoer en bijgevolg inkomsten aan de spoor
wegen onttrekt;
c. door deze oorzaken het spoorwegbedrijf in
de onmogelijkheid is komen te verkeeren om
een sluitende rekening te verkrijgen;
d. het niet in overeenstemming met een
sociaal rechtvaardige behandeling kan worden
beschouwd, dat de bepaling der loonen en ver
dere dienstvoorwaarden van hen, die hun tn-
spannenden en vaak gevaarvollen arbeid aan
het bedrijf leveren, afhankelijk wordt gesteld
van de bedrijf suitkomsten en dat de aandeel
houders hun belooning, het dividend, bij de
wet gewaarborgd weten, dus los van de be
drijfsresultaten
2o. dat de verlaging der kosten voor levens
onderhoud vermindering der inkomsten niet
rechtvaardigen, omdat:
a. reeds lang vóórdat de daling der kosten
voor levensonderhoud intrad, het personeel een
vele malen groote vermindering van inkomsten
heeft moeten ondergaan, voor welke verminde
ring bovengenoemde daling slechts als een ge
ringe compensatie is te beschouwen;
b. de uitgaven voor belastingen, schoolgeld,
huishuur, gas en electriciteit e.a., welke een
aanmerkelijk deel van het huishoudbudget uit
maken, veelal niet gedaald, in vele gevallen
zelfs verhoogd zijn, en derhalve na eventueels
verlaging van inkomsten veel zwaarder gaan
drukken.
Vervolgens heeft het hoofdbestuur bij de be
oordeeling van dit voorstel overwogen:
«dat de Staat, die in feite de werkgever van
hèt spoorwegpersoneel is, voor zijn eigen diena
ren ingaande l Maart jX niet alleen een meer
dan tweemaal mildere loon korting heeft
toegepast, maar ook van de vóór dien datum
getroffen maatregelen gemiddeld 60 pCt. heeft
hersteld
dat, indien de voorgestelde verlaging der be
zoldigingen met 10 pCt. toegepast zou worden,
het spoorwegpersoneel sedert 1922 gemiddeld
30 pCt. van zijn inkomsten heeft moeten offe
ren, waardoor de bezoldiging van de meeste
categoriën, ondanks hun verantwoordelijken en
vaak gevaarvollen arbeid en hun lange en zesr
onregelmatige diensten dag, nacht, vroeg en
laat beduidend geringer zal zijn dan die
van gelijk te waardeeren functionarissen in
dienst bij Rijk, Provinciën, Gemeenten en de-
Woensdagmiddag is de 18-jarige werkman K.
de J. te Gouda, werkzaam bij de firma P. Glas
beek aldaar, op heeterdaad betrapt bij het lich
ten van de toonbanklade in den winkel van de
luxe- en huishoudelijke artikelen van genoem
de firma. Hij werkt in de afdeeling lood- en
zinkwerkerü en moest onderdeelen uit den win
kel halen, van ^elke gelegenheid hij gebruik
maakte om eenig geld uit de toonbanklade te
nemen. Dit werd geconstateerd door de eige
naresse van de zaak, de wed. Glasbeek, die de
hulp van de politie inriep.
Een verhoor van de J. bracht spoedig aan het
licht, dat hij zich hieraan reeds meermalen had
schuldig gemaakt, doch ook, dat hij nog een
medeplichtige had, en wel de 34-jarige B. den
D. uit Gouda, die ook bij genoemde firma aan
dezelfde afdeeling werkzaam is.
Er kwam aan het licht, dat zij verscheidene
goederen hadden verduisterd, onder andere een
electrischen stofzuiger, stopcontacten, zak
lantaarns met batterij enz. Een huiszoeking te
Gouda had het resultaat, dat een groot deel van
deze goederen werd teruggevonden, waaronder
ook de stofzuigers, dien zij zorgvuldig verborgen
hadden. Deze goederen zijn in beslag genomen.
De waarde bedraagt 300. Een deel van het ge-
stolene schijnt te gelde te zijn gemaakt. Het
onderzoek wordt voortgezet. De verduisteringen
loopen over twee drie jaar.
zer instellingen en zeker het in de laagste
loonschalen ingedeelde personeel een inkomen
zal gaan hebben, waarvan een gezin zelfs een
matige levenswijze niet zal kunnen leiden;
dat voor het spoorwegpersoneel, in tegenstel
ling met het personeel in 's Rijks dienst, de
sedert 1922 tot nu toe toegepaste inkomsten'
verminderingen, behoudens enkele verbeterin
gen voor een deel van het personeel, geheel ge
handhaafd zijn gebleven;
dat met de nu voorgenomen 10 pCt. verlaging
der loonen enz., de sedert 1922 toegepaste be
zuinigingen van allerlei aard op de personeels
uitgaven een bedrag van 50 millioen gulden
per jaar naderen;
dat aan voortgang dezer het personeel zeer
zwaar drukkende bezuinigingsmaatregelen snel
een einde dient te komen, ten einde den orde-
lievenden geest van het Nederlandsche Spoor
wegpersoneel niet grondig te bederven.
Op grond van deze en andere overwegingen
is het hoofdbestuur tot de ernstige overtuiging
gekomen, dat het voluit gerechtvaardigd is
ter behartiging der aan zijne zorgen toever
trouwde belangen de verplichting op te leggen,
dit voorstel der Directie onaannemelijk te ver
klaren.
Ten einde den arbeidslust en liefde, de orde
en rust bij het 40.000 leden tellende spoorweg
personeel te handhaven en de thans heer-
schende zeer bittere en opgewonden stemming
te doen verdwijnen, acht het hoofdbestuur zich
gerechtigd en verplicht een allerdringendst be
roep te doen op Regeering en Directie, om het
spoorwegpersoneel een billijke en rechtvaar
dige behandeling te laten wedervaren.
Voorts werd besloten 1 Mei a.s. gewestelijke
protestvergaderingen te houden te Roermond.
Nijmegen, Zwolle, Utrecht en Tilburg, en op
18 Mei een bijeenkomst van hoofdbestuur met
de besturen en vertrouwensmannen van alle
175 afdeelingen des lands, terwijl ook de op 12
Juni te Utrecht te houden bondsdag in het
teeken van afweer der voorgestelde loonsver
laging zal geplaatst worden.
Donderdagnacht is door onbekenden de af-
sluitdam in het Noorder Hoofddiep te Valther-
mond, gemeente Odoorn, doorgestoken. De
strooming van het water was zóó hevig, dat
Donderdagmorgen de dam geheel was wegge
slagen. Het water in de kanalen van Drente
zakt dientengevolge aanmerkelijk, hetgeen voor
de scheepvaart veel last oplevert. Ook de veen
derijen ondervinden hiervan hinder.
De Rijks- en Gemeentepolitie hébben een on
derzoek ingesteld.
Aan het Hoofdbureau van Pobtie te 's-Gra-
venhage, heeft zich Woensdagmiddag om twee
uur gemeld een zes en veertigjarige te Den
Haag wonende procuratiehouder, die verklaar
de, ten nadeele van zijn erkgeefster, de
Houthandelsfirma Dekker in een tijdsverloop
van vijf jaar een bedrag van ongeveer f 80.033
te hebben verduisterd.
De procuratiehouder, die gehuwd is, was
reeds tal van jaren in dienst der firma.
In aansluiting aan hetgeen reeds werd ge
meld betreffende de verduistering van onge
veer ƒ80.000, volgens diens eigen aangifte
gepleegd in een tijdsverloop van 5 jaren door
den procuratiehouder J. v. d. L. ten nadeele
van de houthandelsfirma Dekker aan den Zuid-
Buitensingel te Den Haag, vernemen wij nog
het volgende:
Van der L. genoot een salaris van 5 a 6 mille
per jaar plus tantièmes. Hij leefde met zijn
gezin (vrouw en een vijftal kinderen) oogen-
schijnlijk niet boven zijn stand, in een midden
standswoning aan de Sportlaan. Weliswaar had
hij een tijdlang met ziektegevallen in den
huiselijken kring te kampen, doch by verre na
niet van dien aard, dat daaraan de 80 mille in
5 jaren tijds ten koste kunnen zyn gelegd. Aan
speculaties deed hij, naar ons ter oore kwam,
niet.
Intusschen is de man bij zyn voorloopige ver-
hooren zéér spaarzaam in het geven van in
lichtingen die zouden kunnen doen blijken,
waar hy de toch wel zéér belangrijke bedragen,
welke hy volgens zijn aangifte verduisterd moet
hebben, heeft zoek gebracht. Wel staat vast, dat
hy op geraffineerde wijze in de boeken der
firma moet hebben geknoeid. Als beheerder van
de hoofdkas had hy die boeken steeds onder
zich en daar hij het volle vertrouwen genoot,
kwamen de verduisteringen al dien tyd niet
aan het licht. De omzetten der firma zyn groot
en het bleek mogelijk, belangrijke ontvangst-
posten af te schrijven zonder dat de directie
bemerkte, waar het geld bleef. Eerst in den
allerlaatsten tyd zou Van der L. de vrees heb
ben gekoesterd, dat de malversaties ontdekt
zouden worden. Daarom zou hy maar hebben
besloten zichzelf bij de politie aan te geven.
Een gewetenskwestie dus. De directie moest
echter van de politie vernemen, dat de gemelde
verduisteringen waren gepleegd.
Ten kantore der firma is thans op last van
de directie een accountantsonderzoek aange
vangen, waaromtrent echter nog geen verdere
mededeelingen kunnen worden gedaan, te min
der, daar, zooals wy reeds deden uitkomen, de
onregelmatigheden op geraffineerde wyze zyn
geschied en een belangrijk deel van het ver
duisterde loopt over reeds lang afgesloten boek
jaren.
Op 2 April jX gaf een expeditie-firma te
Amsterdam aan een harer loopjongens,
den vijftienjarige van B. opdracht een chèque te
innen ter waarde van 1150. De jongen heeft
wel het geld gehaald, doch is daarna spoorloos
verdwenen.
Herhaaldeiyk heeft de politie radio-berichten
rondgestuurd en in de buitengemeenten een
uitgebreid onderzoek ingesteld. Zij kwam tot
de ontdekking, dat v. B. zich ergens in' de
Zaanstreek moest ophouden. Zoodra de politie
echter in een hotel of een café huiszoeking kwam
doeft, bleek de jongen, die zeer brutaal te werk
ging, juist verdwenen.
Donderdagmorgen is 't de politie gelukt den
vogel in een volkslogement te Den Helder te
knippen. Hij is op transport gesteld naar Am
sterdam en overgegeven aan het bureau
Spaamdammerstraat.
Aan den Noorderdijk te Dordrecht is het
Woensdagmorgen tot een gevecht gekomen tus-
schen twee werkwilligen en een aantal stakers,
betrokken by het Rijnvaartconflict. De beide
werkwilligen, vader en zoon, verweerden zich
aanvankelijk met hun revolvers en troffen een
der stakers aan de hand. Tenslotte moesten zij
tegen de overmacht het onderspit delven en
werden hun de wapens ontrukt. De politie kon
later de beide werkwilligen, die ernstig waren
mishandeld, hooren. De daders houden zich
schuil.
De Duitsche beambten hebben Woensdag
nacht om twee uur in Beggenberg, in de buurt
van Kerkrade, een Hollandschen smokkelauto
aangehouden. De auto werd door de beambten
verwacht en daarom hadden ze een lange pos
tenketen opgesteld. Ondanks het optreden der
beambten wist de chauffeur te vluchten. Er
werden 8 schoten op den wagen gelost. Toen de
chauffeur inzag, dat hy zich niet veilig kon
stellen, gaf hij zich over. Het bleek te zyn W.
W. uit Kerkrade, een beroepssmokkelaar. De
smokkelwaar werd in beslag genomen. Ze be
stond uit 1200 pond koffie, 50 pond cacao en 5
pond tabak.
De hoofdambtenaar ter secretarie te Dussen,
W. P., die, zooals gemeld, sinds geruimen tijd
beleedigende brieven schreef over den burge
meester enz., is door B. en W. geschorst.
In de Woensdagavond gehouden voorstelling
van het circus Gleich te Zaandam heeft er met
één der twee menschelijke kogels een incident
plaats gevonden. Nadat degene, die uit het raket
geschoten was, op het valnet terecht kwam,
bleef hij bewusteloos liggen. De toegesnelde
mede-artisten brachten hem vervolgens naar de
kleedkamer, alwaar men er na eenigen tyd in
slaagde hem bij te brengen. De oorzaak van
dezen ongelukkigen val wordt toegeschreven aan
het verkeerde terechtkomen in het net, waar
door hem de luchttoevoer werd afgesneden. Een
en ander bracht onsteltenis onder de toeschou
wers teweeg. Gelukkig heeft het geval voor den
betrokkene geen verdere nadeelige gevolgen ge
had.
Gramofoonplaten
6.25 Langenberg (473).
7.05 Parijs (1725).
8.00 Huizen K.R.O.
8.00 Hilversum V.A.R.A.
11.20 Langenberg (473).
11.50 Parijs (1725).
1.50 Kalundborg (1153).
1.55 Langenberg (473).
2.00 Huizen K.R.O.
4.00 Huizen K.R.O.
5.15 Huizen K.R.O.
6.20 Huizen K.R.O.
7.20 Rome (441).
8.50 Parijs (1725).
11.00 Huizen K.R.O.
11.15 Hilversum V.A.R.A.
Concerten
10.00 Huizen K.R.O. Concert K.R.O.-Trio.
10.15 Hilversum V.A.R.A. V.A.R.A.-orkes-
o.l.v. H. de Groot.
11.20 Daventry (1554) Northern Studio
orkest o.l.v. J. Bridge.
11.20 Kalundborg (1153) Concert uit Rest.
Wivex.
11.35 Brussel (338) Max Alexys'-orkest
12.00 Hilversum V.A.R.A. V.A.R.A.-Septet
o.l.V. Is. Eyl.
12.15 Huizen K.R.O. Concert K.R.O.-Sextet.
12.20 Langenberg (473) Concert uit
Frankfurt.
2.15 Hilversum V.A.R.A. Concert W.
Brohm (clarinet) en Fr. Uyttenboogaard
(piano).
2.45 Hilversum V.A.R.A. Piano-recital d.
Fr. Uyttenboogaard.
2.50 Kalundborg (1153) Concert o. 1. v.
Gröndahl.
3.10 Hilversum V.A.R.A. Zang en Piano.
4.00 Hilversum V.A.R.A. V.A.R.A.-Mando-
line-ensemble o.l.v. J. Kok.
4.05 Daventry (1554) Orgelconcert door
Reg. Foort.
4.20 Langenberg (473) Werken van Schu
bert (zang en piano).
4.20 Brussel (508) Concert o.l.v. Meule-
mans.
4.20 Brussel (338) Concert o.l.v. Kumps.
6.00 Hilversum V.A.R.A. Volksliederen d.
„De Wielewaal".
6.05 Daventry (1554) Piano-recital door
Al. Delias.
6.20 Hilversum V.A.R.A. Vervolg „De
Wielewaal".
6.50 Daventry (1554) Het Wycombe Or
pheus Mannenkoor.
7.00 Hilversum V.A.R.A. V.A.R.A.-Septet
o.l.v. Is. Eyl.
7.20 Daventry (1554) Radio Militair-orkest
o.l.v. B. Walton O'Donnell.
7.20 Brussel (508) Concert o.l.v. Kumps.
7.20 Brussel (338) Gala-avond van de Kon.
Vlaamsche Opera te Antwerpen.
7.50 Kalundborg (1153) Lanner-Lumbye-
concert o.l.v. Gröndahl.
8.00 Huizen K.R.O. K.R.O.-orkest o. 1. v.
Gerritsen.
8.05 Rome (441) Gevarieerd concert. O.a.
Aragona Albeniz.
10.20 Kalundborg(1153) Dansmuziek.
10.30 Daventry (1554) Ambrose's orkest.
Dansmuziek.
10.30 Zee sen (1635) Dansmuziek.
11.20 Langenberg (473) Dansmuziek.
Tooneel en Opera
7.20 Brussel (338) Gala-avond van de
Kon. Vlaamsche Opera te Antwerpen.
8.30 Huizen K.R.O. Hoorspel: Waarom de
agent 2de klasse Duikelaar zoo snel be
vorderd werd.
Voordrachten
11.30 Huizen K.R.O. Godsd. Halfuurtje.
2.30 Huizen K.R.O. Kinderuur.
5.00 Huizen K.R.O. Esperanto-nieuws.
6.00 Huizen K.R.O. Buitenlandsch week
overzicht.
6.40 Huizen K.R.O. Esperanto-les.
7.10 Huizen K.R.O. Zuigelingen- en kleu
terzorg.
7.45 Huizen K.R.O. Sportpraatje.
Persberichten
9.00 Huizen Vaz Dias.
11.00 Hilversum Vaz Dias.
Rita staarde in het opflikkerend haardvuur.
Het was allemaal zoo overstelpend snel ge
gaan, dat zij geen tijd had kunnen vinden er
zich duidelijk rekenschap van te geven. Nu
spookte alles haar zoo schots en scheef door
het gloeiende hoofd, dat zij den ontwikkelings
gang van het proces niet meer volgen kon.
Groote gebeurtenissen overrompelen ons soms
zoo, dat wy niet weten of wij er gelukkig of
ongelukkig om zyn moeten. In dezen toestand
bevond Rita zich, toen zij met koortsachtige
gejaagdheid zoo staarde in het haardvuur.
Zij zag zich reeds in de huiselijke sfeer, die
zij zich zoo hartstochtelijk gewenscht had. Een
lief en rustig huis, een man, die haar op de
handen zou dragen en niet zooals dat tot nog
toe het geval was, zalen vol met enthousiaste
menschen. Wat was dat hevig begeerde leven
van kunstenares met succes by de massa toch
leeg gebleven. Zooiets als een verguld opper
vlak, waarachter geen inhoud en diepte. Wat
had het haar moe gemaakt en lusteloos. Ver
geefs had zij er zichzelf in trachten terug te
vinden en als door een wonder kwam zij plots
tot de ontdekking, dat zy op deze wyze door
de maatschappij en haar kunst zou worden
vermoord. En wat zij zichzelf steeds als een
schrikbeeld had voorgehouden, als een soort
van slavernij, wist zij thans als haar innigst
verlangen: het huwelijk en de liefde van één
man.
Vrouwen zijn dikwijls het meeste vrouw, als
zy dat misschien het minste zyn mogen: zij
was zoo'n vrouw. Dan regeert onbeperkt het
gevoel, wordt dit de grondslag van elke han
delwijze. In haar kunst heeft Rita zich steeds
laten gaan op haar intuïtie. Nu zij in het an
dere uiterste vervallen was, werd dit vermogen
de onontkoombare kracht die haar dreef. Hier
om had zij Har geaccepteerd. Daar zat in hem,
met zijn mannelijk uiterlijk, wel belofte voor
de toekomst, 'hij kon zoo gezellig praten, zoo
echt vluchtig over de verschillende levensdin
gen, met zijn onverstOorbaren glimlach van
man, die veel genoten had, heenglijden. Dat
moest zij in deze periode juist hebben om het
offer, dat zij meende gebracht te hebben, min
der te voelen. Want zoo was het toch. Onmia-
Dezer dagen cirkelde een klein sportvliegtuig
enkele malen boven Roermond. Even later
schoot het naar beneden en vloog tusschen de
pijlers der Maasbrug door. De hoogte tusschen
het water en de brug is zoo heel groot niet, zoo
dat het een zeer gevaarlijk experiment was, dat
goed is afgeloopen.
Te Oploo kwamen de leden aan den Boeren
bond by een om zich in den zin eener volks
stemming erover uit te spreken of al of niet
de kermis in dezen crisistijd zou worden afge
schaft. Van de 117 uitgebrachte stemmen wa
ren 52 vóór afschaffing, 51 tegen en 14 blanco.
Het resultaat is in handen van de gemeente
lijke overheid gesteld.
Naar de gevangenis zijn overgebracht de ar
beiders S. uit Thorn en G. uit Wessem, wegens
nachtelijke diefstallen met inbraken in kapelle
tjes en pastorieën in midden Limbing. Ze heb
ben een bekentenis afgelegd.
dellijk nadat zij den nieuwen toestand hi
aanvaard, betreurde zy hetgeen zy ervoor vaar
wel had gezegd. Zoo werd het een wereld van
tegenstrijdigheden in haar. De eenige remedie
was vergeten. En vergeten wilde zy voor alles,
wat zijzelf niet zoo lang geleden nog genoemd
had: het vergooide leven van de vrouw in haar
wanhopigen strijd voor onafhankelijkheid te
gen eigen natuur in. O, daar is voor den
mensch met hoop op de toekomst niets erger
dan het verleden.
Zij hadden zich verloofdTwee verruk
kelijke weken waren zij in dezelfde stad bijeen
geweest. In de grootste harmonie en met het
onbezorgde enthousiasme van een pas herwon
nen levensvreugde hadden zy gezamenlijk ae
toekomst in alle richtingen verkend. In ge
dachten hadden zij hun huis gebouwd en inge
richt, hun geheele levenshouding ten opzichte
van elkaar en ten opzichte van de wereld
hadden zij nauwkeurig bepaald en het zou een
onbeperkt lichtleven zijn. Toen zij het hier
over volmaakt met elkaar eens waren, was hy
weer naar zijn werk in die andere stad terug
gegaan. Dat werd de tijd van de brieven. Die
heerlijke brieven, in 't begin vooral, waarin Je
je heelemaal uitzei. lederen dag weer iets
nieuws, lederen dag weer een anderen kant
van dat duizendvoudige kristal, dat leven heet.
Maar hoe veelzijdig de mensch ook is, het ge
heele leven omvatten kan hy niet, en hoe
verder men komt met die brieven, hoe moei
lijker het wordt om een nieuw vlakje te ont
dekken. Het nieuwe, het aantrekkelijke gaat er
dan langzamerhand af en tegen dit gevaar
heeft Amor zich nog niet afdoende leeren ver
dedigen.
Zoo kwam de inzinking en bovendien, zy
had een vriend, een oprechten vriend leeren
kennen. Zooiets gebeurt je natuurlijk heel toe
vallig. En even toevallig was het, dat die
vriend wat voor haar ging beteekenen. Dat was
weer eens wat anders, een nieuwe sensatie.
En zooals het meer gebeurt, tegen een levende
vriendschap bleken de brieven van een verren
verloofde niet bestand. Hierdoor was te ver
klaren, dat de-ze geheele geschiedenis van lief
de per correspondentie als een nachtkaars uit
ging.
Op een dag, eenige weken nadat zij haar
verloofde had afgeschreven, vroeg zy den nieu
wen vriend: „Durf jy Har schrijven, dat hy
mij mijn brieven terugstuurt?" Op zyn beves
tigend antwoord vervolgde zij: „Maar vooral
kiesch zyn, hoor! De arme jongen kan er im
mers niets aan doen. Hy heeft er verdriet ge
noeg van. Er zijn mannen, die van één vrouw
kunnen houden. Tot deze categorie behoort hij
en ik heb dit in hem altijd ten hoogste ge
waardeerd."
Hy was niet eenvoudig, die kiesche brief.
Eindelijk was hy weg en het duurde niet lang
of de man, die zoo luchtig over de verschil
lende levensdingen kon praten en er misschien
nog eleganter over schrijven kon, had haar
een lijvig pak toegezonden. Met een fel ge
voel van zelfverwijt nam zij dit stuk verleden
in ontvangst, om er zich zoo spoedig mogelijk
van te ontdoen. En terwijl zij, al atsrend in
de vlammen, die als gulzige tongen om zich
heen lekten, zich heel vluchtig alles nog eens
voor den geest haalde, streelden haar ivoor
blanke handen nerveus het pakket.
Zij had -op dit punt gestaan om dat heel ge
valletje, die papieren dwaasheid, in het vuur
te gooien, doch daar v as ieis ondeLhieerbaars
in haar, dat haar ertoe dwong het pak open
te breken
Exen beviel haar en duizeling, iets langer
hield de bleekheid op haar expressief gezicht
aan: het waren brieven van een vroeger meis
je van hem.
Toen de vriend haar dien avond als gewoon
lijk een bezoek bracht, vond hy haar lusteloos
bij het haardvuur zitten. Zij voelde zelfs niet,
hoe haar fijn-gepunte nageltjes zich in haar
fluweelen handpalmen hadden vastgebeten.
UIT PANKBAA^UElP
VANAtXE NE47E13IJEM,
•dEX.
VOOK.
83. Maar dat was nog niet alles. Neen, Jaap kreeg nog iets waar
ie zoo blij mee was, dat tranen langs zijn gezicht bengelden.
Hij kreeg een prachtige groote cel van was, die hij alleen zou
mogen vullen en op een wagentje werd het mooie geschenk naar
zijn korf gebracht. De vrouw van Jaap was nu weer een beetje
getroost over het lange wegblijven van haar man.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiniiiiiiii
84. Nu ging Jaap weer vlijtig aan het werk. En Intusschen zaten
de wespen nog in de noot gevangen. Maar een van hen, die
altijd erg mager was, kon er door kruipen en ging stilletjes de
hommel waarschuwen, die in het bijendorp huisde. Jaap voelde
wel, dat ie niet gerust kon loopen. Telkens gebeurde er iets
geks. Nu en dan kreeg ie een steen naar zijn hoofd gesmeten
en hij kon maar niet zien wie die vyanden waren.
40
Gedurende die laatste dagen was Carina
slecht op haar gemak en in een staat van op
winding en moeilijk te beheerschen ongeduldig
heid, in afwachting van hetgeen er bij Jim's
komst gebeuren zou. Tony mocht schreien zoo
hard en lang haar jonge longen het haar ver
oorloofden; ze ontving niets dan liefkoozingen,
en geen enkele maal werd zy er op gewezen
dat ze stout was, evenmin als de kleine Inno
cent. Carina kon het oijna niet verdragen, dat
de kinderen ook maar een oogenblik uit haar
gezichtskring waren.
Nu en dan vroeg ze zich af, of Jim haar ver
anderd zou vinden, ofwel dat hij thans te wei
nig om haar zou geven, cm daar nog acht op
te slaan. Ze bekeek achzelf dan in den spiegel
en besliste, dat ze op het oogenblik werkelijk
zoo oud geleek als ze inderdaad was, negen en
twintig jaar.
Ze was magerder gewordene en uitermat
bleek, terwijl haar oogen dieper lagen dan ge
woonlijk.
En wat zou Jim zeggen van zijn kleinen nieu
wen zoon? Misschien zou hij haar berispen, dat
zy de gebeurtenis voor hem zoo volkomen ver
borgen had gehouden. Ze zou hem daarvoor na
tuurlijk redenen genoeg kunnen opnoemen, doch
zou zij hem ooit de ware kunnen zeggen, welke
was geworteld in haar groote vrees dat hij het
kind van haar zou komen weghalen
Innocent was een schoon, lief kindje van bij
na vier maanden. Het was blond, maar had
mooie blauwe oogen met donkere wimpers, juist
zooals Peter. Ze was benieuwd of Jim de gelij
kenis met Peter ook zou opmerken en of hij het
aardig zou vinden.
Doch ondanks al hare overpeinzingen veroor
loofde Carina zich niet ook maar een enkele
maal te hopen op een mildere stemming jegens
haar zelf in Jim, vol verlangen naar een verzoe
ning. Die hoop was in haar oogen gelijk met een
al te schoone droom. Neen, zij had hem teleur
gesteld; hij had haar zelfs beschuldigd, Peter
van hem te hebben vervreemd. Jim's liefde voor
haar was dood, en niemand was in staat die
grauwe asch weer aan te wakkeren tot een
brandend vuur.
Terwijl zij hieraan dacht, schaamde zij zich
bijna over de vreugde, die haar bezielde, nog
maals in zijn tegenwoordigheid te mogen ver
keeren, zijn gelaat te zien, naar zijn stem te
luisteren, zijn sterke, lenige, nog jeugdige geba
ren gade te slaan. Op zulke oogenblikken was
zij bijna als een jong meisje, wachtend op den
terugkeer van een diep beminden, lang afwe
zigen verloofde. Ze was bang voor haar eigen
vreugde.
Jim had er waarschijnlijk van afgezien, nog
te schrijven, want na het tweede telegram be
reikte haar geen nieuws meer van hem. Het
was ook gemakkelijk genoeg te begrijpen het
moest hem moeilijk vallen de pen op het pa
pier te zetten en schriftelijk de bijzonderheden
mede te deelen omtrent het tragisch gebeuren,
dat zijn huis getroffen had.
Carina wist dus niet in het minst wat er om
ging in de gedachten van den zwaar beproefden
echtgenoot.
Zij kon hem zich zoo voor haar verbeelding
afschilderen, eenzaam, droef-gebroken man,
met heel zijn ziel hunkerend naar den jongen,
die hem zoo dierbaar geweest was. Al had hij
hem dan ook steeds vrij hard behandeld, het
was steeds geschied met de beste bedoelingen
en voor zijn grootste welzijn.
Ze zou dankbaar geweest zijn voor het klein
ste briefje, waaruit haar zijn oogenbükkelyke
gezindheid had kunnen blijken. Wanneer men
iemand goed kende, was men immers in staat
om tusschen de regels door te lezen, zelfs van
het kortste briefje. Weer echter bevond zij zich
in het donker; en nu met twee hulpelooze kin
deren, als het ware aan haar rokken, en die
haar leiding nog zoo noodig hadden.
De laatste dag van het jaar de dag dat
Jim komen zou brak aan, stormachtig, met
nu en dan een pak sneeuw, dat koud uit de
lucht viel, terwijl in woedende driften de grijze
wolken langs den hemel joegen. Den ganschen
nacht had het reeds op de Albano-heuvelen ge
sneeuwd, en 'oij zonsopgang zag Carina de blan
ke velden gloeien in het heerlijke morgenrood.
Hoog waren de wateren van den Tiber gerezen,
gezwollen door de bergstroomenin het woeste
schuim werden allerlei afgedreven voorwerpen
meegevoerd. Onder de bruggen kon men het
hooren koken en bruisen.
Den ganschen dag staarde Carina rusteloos
door het venster naar de voortwielende kolken
aan de overzijde der straat: voor het oogenblik
was al haar koelbloedigheid gevloden, en was
alle moed haar in de schoenen gezonken.
Lady Murray zag het, doch deed alsof zij het
niet merkte.
Ze wist, dat hte voor haar nicht een ontzet
tend moeilijke dag was, deze dag, waarop de
meer dan een jaar afwezige echtgenoot zou te-
rugkeeren, terwijl zij niet wist of 't was als
vriend of als vijand. Het kostte Carina moeite
haar zenuwachtigheid te bedwingen en een
minder moedige vrouw zou zeker onder deze
gruwelijke zielsfoltering zijn bezweken. Niemand
was er die haar helpen kon.
Lady Murray was vast besloten, niet tegen
woordig te zijn bij de ontmoeting, omdat zij het
als een wreedheid beschouwde Jim te behande
len alsof hij een uitgesproken vijand ware en
alsof zij Carina terzijde wilde staan. Het zou
bovendien voor beiden wel een uiterst pijnlijk
oogenblik zijn.
Haar eigen verbolgenheid jegens Jim was ver
minderd; men kon zich nooit verontwaardigd
toonen tegenover ieman, die zoo fel gestriemd
was door een smartelijke beproeving. Het zou
ten slotte ook een beter besluit zijn van de
gansche vervelende geschiedenis, indien Carina
er toe kon besluiten, uit eigen beweging Jim
alles te vergeven en dat Jim haar weer mee te
rug zou voeren naar Linfold, om er een geheel
nieuw leven van wederzijdsche liefde en toewij
ding te beginnen.
Lady Murray wenschte van ganscher harte,
dat dit inderdaad het gelukkige besluit zou zijn.
Ze trachtte ten gunste van Jim allerlei goede
hoedanigheden op te sommen, was onder meer
overtuigd, dat tot op het oogenblik der schel
ding:, Jim een uitstekend echtgenoot was ge
weest, en een man, die, wat men ook beweren
wilde, steeds zeer veel van zijn tweede vrouw
had gehouden.
Niets andem dan liefde kon hem er toe ge
bracht hebben, dit huwelijk aan te gaan, het
welk hij wist dat een krankzinnige, onvoorzich
tige echtvereeniging moest zijn.
Tegen den avond begaf Carina zich naar bui
ten voor een wandeling door de verlichte stra
ten, weer en wind trotseerend. Het was aange
naam zich te voelen opgenomen in den langza-
men sleependen gang der menigte over het
Corso op dat uur. Carina vervolgde haar weg,
bijna onbewust van vermoeienis of uitputting,
ondanks het feit, dat zij een grootere wandeling
ondernomen had dan haar gewoonte was. Ze
wilde, zooals men zegt, den tijd dooden van het
lange, bange wachten en zich dwingen, ergens
anders aan te denken, ergens anders op te let
ten dan juist op zijn komst.
De terugkeer van Jim nochtans, het vooruit
zicht hem weer te zien, was het, welke haar
een ongekende levendigheid gaf en een bijzon-
deruithoudingsvermogen, dien avond. Ze scheen
in de lucht te zweven, zoo licht en veerkrachtig
bewoog zij zich. Ze begreep zelf niet cped óie
sfeer van blijdschap en geluk, welke haar als
het ware omgaf en met haar mee danste. Doch
een enkel woord van Jim kon die afmosfeer ver
breken en ze moest er voor zorgen, dat dit
woord nit gesproken werd en zij niet opnieuw
werd teruggeslingerd in den vreeselijken, don
keren nevel-nacht van droefheid en zielesmart,
als het vorig jaar
Het was inderdaad niet veel minder dan een
jaar geleden, dat hij was heengegaan, koud...»
harteloos.
Al dien tijd had hij haar geen letter geschre
ven, had zelfs niet door tusschenkomst van zijn
zaakwaarnemers geïnformeerd naar hare ge
zondheid of die van Tony. Ze had kunnen ster
ven.... en hij zou er niets van geweten heb
ben, nochmisschiener zich over heb
ben bekommerd. Doch hedenavond zou ze de
uitwerking zien, welke Peter's dood op hem had
gehad. En zij werd ernstig bij de gedachte.
De nacht daalde snel over Rome en een don
kerblauw, hier en daar purper waas, verspreid
de zich over de omgeving. Aan het nachtelijk
azuur flonkerden de sterren met een bijzondere
beweeglijkheid, die vorst voorspelde: de sterren,
die als verre lampen heel laag schenen opge
hangen achter het donker boschmotief op den
Plnciöheuvel. In Engeland zag men ze nooit z
dicht bij den gezichtseinder.
SVordt vervolgd-
