NAAR EEN WERELD
HANDELSOORLOG?
De eenige brief
in hokje no. 38
R
Een koninklijke kunst
Langs
Donkere Paden
HEERENBAAI
RADIO-PROGRAM
RADIO MOORS
HET BIJE
RP
Driester vijandelijkheden
Zondag 24 April
wwwr-
ZATERDAG 23 APRIL
(per
Yz pond
HOchperons '10ct.per1/2ons
MGR. I. VERRIET O. P.
Naar de Missie vertrokken
BEDRIJF STOPGEZET
Ruim vierhonderd man op straat
Z.H. ECX. MGR. J. H, G, JANSEN
Op 29 April uit Rome te Utrecht
terug verwacht
Maandag 25 April
VERHAAL VAN
DEN DAG
FEUILLETON
Hik
Eigenlijk is de hierboven gestelde
vraag: „Naar een wereld-handelsoor
log?" niet geheel juist gesteld; im
mers we behoeven dien oorlog niet meer
te naderen: feitelijk zitten we er al midden
in.
En al heel lang.
Werd reeds vóór den wereldkamp van
1914 de handelsoorlog gestreden en was
reeds vóór die periode de ekonomische na
ijver der volkeren zóó groot, dat men den
Wereldoorlog vaak als niets anders dan
een onvermijdelijk gevolg van nationaal-
ekonomische afgunst heeft beschouwd en
Voorgesteld, na den grooten oorlog zijn
de tegenstellingen op ekonomisch gebied,
als gevolg van onderling wantrouwen, op
afschuwelijke wijze toegespitst:
het is een wedloop geworden in ekono
mische bewapening.
En dat gelooven wij niet allereerst,
omdat de volkeren, in 't algemeen gespro
ken, elkander opzettelijk dwars wilden zit
ten, maar omdat zij, elk voor zich, geen
andere gelegenheid meenden te zien om
het veege lijf te redden.
Ieder land heeft, uit gebrek aan vertrou
wen in de andere landen, zichzelf allereerst
veilig willen stellen: op 'n ander kon men
niet rekenen, men moest zichzelf helpen.
De „self-help" moest noodzakelijkerwijze
echter tot internationale wrijving aanlei
ding geven: de „self-help" van den één ver
slechterde het lot van den ander en de
internationale gezindheid werd er niet
Vriendelijker op, ook al zetten de verschil
lende afgevaardigden op de ekonomische
conferenties heelemaal geen boos gezicht.
Zoo zitten wij eigenlijk reeds jaren mid
den in den handelsoorlog, en lang geleden
heeft oud-minister dr. Colijn te Genève al
onomwonden verklaard, dat alle middelen
om tot ekonomische ontwapening te ko
men deerlijk gefaald hadden, en zouden
b 1 ij v e n falen, zoolang de internationale
mentaliteit zich niet wijzigde.
De krisis heeft sinds 1929 den handels
oorlog nog eens extra begunstigd en
omgekeerd! en dezer dagen hebben
Wij te dezer plaatse uit officieele gegevens
berekend, dat de totale wereldhandel, ver
geleken met dien van 1930, in den loop van
het jaar 1931 met niet minder dan 33 pet.
achteruitgeloopen is!
Tot voor korten tijd werd de handels
oorlog, hoe hevig ook, uiterlijk tame
lijk goedmoedig gevoerd, sinds en
kele dagen echter valt in menig land een
dfiest-vijandelijk optreden te bespeuren,
dat voor de toekomst het ergste voorspelt.
Wat men het in de handelspolitiek zoo
lankmoedige en al te duldzame Nederland
Vooral durfde aandoen, is weinig minder
dan schandelijk te noemen en verraadt een
Uitsluitend op eigenbelang gerichte oor
logsstemming, welke niets en niemand ont
liet en alle recht en billijkheid smaadt.
Het is voorzeker de fout van een al te
Ver en al te lang doorgevoerde vrijhandels
traditie geweest, dat Nederland zich te
midden van een ekonomisch tot de tanden
toe bewapende wereld volkomen weerloos
hield, wanneer Nederland zich jaren
geleden, geleidelijk aan de wereld-handels-
bolitiek was gaan aanpassen, wanneer Ne
derland indertijd langzaam aan zekere
middelen te baat genomen had om temid-
ECHTE FRtESCHE
Cl
den van de wolven niet heelemaal weerloos
schaap te zijn, dan ware 't wellicht nooit
zoo ver gekomen, dan had men Nederland
wellicht van stonde af aan meer ontzien
en dan had Nederland thans tenminste
éénig wapen tegen ekonomische aanvallen
en dooddruk-pogingen in de hand gehad.
De Nederlandsche handelspolitiek der
laatste jaren is een groote fout geweest,
maar in het buitenland had men Neer-
lands houding in ieder geval moeten waar
deer en: men had er immers bij voortduring
van geprofiteerd.
Integendeel heeft men ons land echter,
toen het in uitersten nood eindelijk eens
enkele pogingen ging wagen om eigen han
del en industrie niet geheel te laten weg
kwijnen, behandeld met een bruutheid,
welke men zich tegenover een ander land
met méér ekonomische wapenen in han
den niet gemakkelijk veroorloofd zou
hebben.
Wij beperkten den invoer van Deensch
vleesch: Denemarken nam terstond revan
che op onzen bloembollen-export.
Zelfs toen een invoerverbod niet uit eko
nomische, maar hygiënische overwegingen
werd genomen, bleef de wraak en wélk
een wraak! niet uit:
Men weet, wat er in de laatste dagen ge
beurd is:
de Nederlandsche regeering zag zich ge
noodzaakt den invoer van Fransche aard
appelen en groenten gedeeltelijk te verbie
den met het oog op 't gevaar van den z.g
Colorado-kever, welke zich den laatsten
tijd in Frankrijk veelvuldig vertoont.
Zelfs een onverdacht vrijhandelsblad als
de „Nieuwe Rotterdamsche Courant" moet
erkennen, dat dit zuiver een veiligheids
maatregel was, waartegen geen redelijk be
zwaar kon worden gemaakt.
Van zulke maatregelen, elders genomen,
weten wij hier te lande mee te spreken.
Men denke zich slechts terug in de dagen,
dat zich hier mond- en klauwzeer voordeed
en ons vee in het buitenland werd ge
weerd. Hoe onaangenaam dat ook voor ons
land was, hoe overdreven soms ook de vei
ligheidsmaatregelen werden ontworpen,
nimmer hebben wij daarin aanleiding ge
vonden tot maatregelen van „wederkeerig-
heid", gelijk de Fransche regeering nu toe
passen gaat, de maatregel n.l., dat in
Frankrijk verboden wordt de invoer uit
Nederland van aardappelen, tomaten, le
vende planten en wortelstokken en versche
groenten.
Een voor Nederland fnuikende maatregel.
Het Fransche besluit is niet anders te
beschouwen dan als een „rücksichts-
lose" represaille-maatregel om te
trachten ons te dwingen, onze beveiliging
tegen den Colorado-kever prijs te geven.
Dit spreekt te meer zoo schrijft verder
genoemd blad zoo men ziet hoe volstrekt
ongelijkmatig die Fransche „reciprocité"
treft. „Versche groenten werden uit Frank
rijk naar hier in 1931 ingevoerd 2227 ton
voor een waarde van 362 duizend gulden;
aardappelen 28 ton voor 3500 gulden.
Frankrijk treft onzen uitvoer van aardap
pelen, die in 1931 64.000 ton bedroeg (waar
de 3.897.000), onzen groentenuitvoer (in
1931 12.500 ton, waarde 810.000), daarbij
dan nog levende planten, knol- en bolge
wassen, waarvan onze uitvoer naar Frank
rijk in 1931 2710 ton, voor een waarde van
2.5 millioen, beliep. Zelfs als „réciproci-
teits"-maatregel is dus het Fransche be
sluit niet te verdedigen."
Als een oer-liberaal blad aldüs schrijft,
dan kan men gerust voor het ongerechtigde
der thans aan 't licht komende Fransche
handelsoorlogs-politiek instaan!
Bovendien waren wij ten deze lang niet
vrij tegenover Engeland en Duitschland, in
welke beide landen men niet zonder reden
vreesde, dat de Fransche aardappelen en
groenten daar v i a Nederland geïmporteerd
zouden worden.
Onverholen en zonder eenige „gêne"
toont Frankrijk nu, dat het den handels
oorlog wil, den handelsoorlog tot het bit
tere einde.
Waartegen wij ons intusschen ook tot het
bittere einde te verweren zullen hebben.
Terwijl zich zulke dingen in Europa
afspelen, klinkt daar vanuit Amerika
de bedreiging aan het adres van
Europa en vooral aan het adres van
Frankrijk!
Past op! Wanneer daar bij u uitzonde
ringstarieven op Amerikaansche goederen
worden toegepast, dan zullen wij eens too-
nen, wat w ij kunnen en dan zullen wij met
rancune-maatregelen een handelsoorlog in
optima forma gaan voeren.
Zoo leven wij in een zeer kritieken tijd:
de opperste zotheid viert in het handels
verkeer of liever: in de belemmering
daarvan hoogtij.
En wij moeten eigenlijk hopen, dat de
zotheid zoo spoedig mogelijk ten top geste
gen zal zijn, zóó dat de wereld in deze rich
ting niet verder gaan kan.
't Wordt buigen of barsten.
Willen wij allen tenminste niet elkander
en onszelf vernietigen in een wereld
handelsoorlog van nog nimmer gekenden
omvang, van nog nimmer beproefde hevig
heid.
Per s.s. „Venezuela" van de Kon. Ned.
Stoomb. Maatschappij is Z.H. Exc. Mgr. I. Verriet
O.P., apostolisch vicaris van Curasao, Vrijdag
middag te twaalf uur uit Amsterdam naar zijn
missie vertrokken.
Tot de velen die den apostolisch vicaris bij zijn
vertrek uit het vaderland uitgeleide deden, be
hoorden de oud-gouverneur van Curasao Ir. L.
Fruytier, kolonel J. J. J. Noordman, hoofd
aalmoezenier van Leger en Vloot, vele ordebroe
ders van Mgr., onder wie prof. R. Welschen O.P.
en Prter Dickmann O. P., de pastoor van de
kerk van St. Thomas van Aquino aan de Rijn
straat te Amsterdam, bij wien Mgr. den laatsten
avond vóór zijn vertrek te gast was.
Voorts waren op de Surinamekade aanwezig
eenige Paters Redemptoristen en Pater Adrianus
O.M. Cap. met eenige bestuursleden van het
Apostolaat ter Zee, voor welk werk Mgr. bijzon
dere belangstelling heeft.
Tegelijk met Mgr. vertrokken naar de Missie
zijn secretaris Pater Bartel O.P., twee zusters
Dominicanessen en twee ziekenzusters uit Breda.
De directie van de N. V. Houtindustrie „Picus"
te Eindhoven heeft blijkens een circulaire aan
de arbeiders met ingang yan 29 April het heele
fabriekspersoneel ontslagen.
Zij gevoelt zich hiertoe gedrongen, omdat het
haar onmogelijk is op den tegenwoordigen voet
verder te blijven werken mede tengevolge van
het vrijwel geheel stilliggen van den uitvoer
van Picus-producten naar andere landen met
hooge invoerrechten.
Daarentegen wordt op de Nederlandsche
markt nog zeer veel buitenlandsch triplex aan
gewend, hetgeen zonder eenige belemmering
kan geschieden.
De Picus-directie heeft dan.ook reeds maan
den geleden een dringend verzoek tot de regee
ring gericht om den invoer van triplex uit het
buitenland eenigermate te contingenteeren of
een invoerrecht daarop te heffen. Tot heden
is deze poging zonder resultaat gebleven.
Wanneer de thans in voorbereiding zijnde re
organisatie-maatregelen hun beslag gekregen
hebben hoopt men binnenkort met een beperkt
aantal arbeiders het werk te hervatten.
Het ontslag omvat 450 werkkrachten; in
normale tijden verschafte „Picus" werkgelegen
heid aan 5 600 arbeiders.
Door dit ontslag stijgt het aantal werkloozen
te Eindhoven tot meer dan 5400.
Naar wij vernemen hoopt Z. H. Exc. Mgr.
J. H. G. Jansen, Aartsbisschop van Utrecht,
op Vrijdag 29 April a.s. van zijn reis naar
Rome te Utrecht terug te keeren.
Gramofoonplaten
7.05 Parijs (1725).
11.35 Brussel (508).
12.20 Parijs (1725).
4.30 Hilversum, Avro.
5.20 Parijs (1725).
6.20 Brussel (508).
Concerten.
6.20 Langenberg (473) Havenconcert uit
Hamburg.
9.30 Huizen, NCRV, Orgelspel.
9.30 Hilversum, Vara, orkest o.l.v. H. de
Groot.
11.20 Kalundborg (1153) Omroeporkest.
12.00 Hilversum, Avro kamer orkest.
12.15 Huizen, KRO-sextet.
12.20 Langenberg (473) Concert.
2.20 Kalundborg (1153) Harmonie-orkest.
2.20 Daventry (1554) Sted. Orkest Bir
mingham.
2.40 Hilversum, Avro Studio Concert.
4.20 Brussel (508) Concert.
4.50 Daventry (1554) Piano-recital.
6.20 Langenberg (473) Berlijnsch Om
roeporkest.
7.20 Parijs (1725) Vrooljjk half uurtje.
7.35 Kalundborg (1153) Harmonie-orkest.
8.05 Parijs (1725) Concert.
8.05 Rome, (1441) Gevarieerd concert.
8.15 Huizen, KRO, Oratorium.
8.20 Brussel (338) Concert.
8.25 Daventry (1554) Orkest.
9.00 Hilversum, Avro. Operette concert
o-l.v. N. Treep.
9.20 Hilversum, Avro, Omroeporkest.
9.20 Langenberg (473) Concert.
10.20 Hilversum, Avro, Kovacs Lajos en
zijn orkest.
10.20 Kalundborg (1153) Dansmuziek.
Tooneel en Opera
3.35 Daventry (1554) Tweede deel Han
dei's „Messias" Radiokoor en B. B. C.-
orkest.
7.20 Brussel (508) Operette „Die Muske-
tiere im Kloster" van Varney.
Voordrachten
2.00 Hilversum, Avro, Boeken-halfuurtje.
2.10 Huizen KRO, Causerie.
4.00 Hilversum, Avro, Filmpraatje.
10.00 Hilversum, Avro, Felix Timmermans
leest zijn Vlaamsche schets „De lange
steenen pijp".
Kerkdiensten
8.30 Huizen, KRO, Morgenwijding.
4.30 Huizen, KRO, Zieken-halfuurtje.
Persberichten
4.30 Hilversum, Vaz Dias.
8.00 Hilversum, Vaz Dias.
8.10 Huizen, Voetbaluitslagen.
6.25
7.05
8.00
8.15
10.15
11.30
11.25
11.50
1.25
2.25
2.45
5.50
10.00
10.45
10.30
11.20
11.20
11.20
12.00
12.05
12.20
12.30
2.20
2.50
3.05
3.55
4.00
4,20
4.20
5.00
5.30
5.50
7.15
7.20
7.20
7.20
7.20
7.20
8.00
8.20
9.30
Gramofoonplaten
Langenberg (473)
Parijs (1725)
Hilversum (AVRO)
Huizen, NCRV.
Hilversum, AVRO
Huizen, NCRV
Brussel (508)
Parijs (1725)
Daventry (1554)
Huizen, NCRV.
Hilversum, AVRO.
Brussel (508)
Huizen, NCRV.
Hilversum, AVRO.
Concerten.
Hilversum, AVRO, concert.
Daventry (1554) Concert
Kalundborg (1153) Concert uit hotel
Angleterre
Langenberg (473) Concert uit Stutt
gart
Hilversum, AVRO, Kovacs Lajos en
zijn orkest
Daventry (1554) Commodore Grand-
orkest
Langenberg (47') Concert o.l.v. Wolf
Huizen, NCRV, Orgelconcert
Hilversum, AVRO, Concert
Kalundborg (1153) Louis Preill's ork.
Daventry (1554) Sonate concert
Daventry (1554) Menchetto's orkest
Hilversum, AVRO, Vioolconcert
Brussel (508) Dansmuziek
Langenberg (473) Concert uit Mün-
chen.
Huizen, NCRV, Concert
Hilversum, AVRO, Omroep-orkest
o.l.v. N. Treep
Daventry (1554) Handel's pianomuziek
Hilversum, AVRO, Zang door Her
man Schey
Zee sen (1635) Vroolijke avond
Daventry (1554) BBC-dansorkest
P a r ij s (1725) Concert
Langenberg (473) Werag klein orkest
Brussel (508) Concert
Hilversum, AVRO, Omroep-orkest
o.l.v. N. Treep
Brussel (508) Russ. Balalaika-orkest
Hilversum, AVRO, Dordr. Mannen
koor oJ.v. D. W. van Leeuwen
door het heele hotelpersoneel beschouwd werd
als een maniak. Zij het dan een totaal onge
vaarlijk maniak. Maar hij betaalde zijn nota
iedere week prompt op tijd en dat was ten
slotte het voornaamste.
De gérant had hem al eens voorgesteld hem
zijn nota eens per maand te presenteeren,
maar de zonderlinge Engelschman' had dit
aanbod afgeslagen: hij moest vertrekken op
den dag zelf, dat hij den verwachten brief
ontving.
Den ochtend, waarop deze geschiedenis haar
ontknooping vond, had de portier de vraag
van zijn maniak als naar gewoonte beantwuord.
Hij deed reeds sedert lang niet meer de moeite
om in het vakje van No. 38 te kijken of het
werkelijk leeg was.
Hij was juist bezig zijn horloge op negen uur
te zetten, toen hij werd opgeschrikt door de
luide kreten van woede en protest, die de ge
woonlijk zoo kalme gentleman slaakte.
Het eerste waar de portier aan dacht, was
dat de arme man door een vlaag van waan
zin was bevangen: Als men zoozeer maniak
is, dan moet dat den een of anderen dag wel
tot een uitbarsting komen.
Vervolgens viel het hem in dat de krankzin
nige, die groot en sterk was, wel eens gevaar
lijk zou kunnen worden en hij vluchtte het
kantoor in, waar de gérant en eenige kellners
zich reeds bevonden.
Maar Arthur Steward, steed" schreeuwend en
gesticuleerend, volgde hem op den voet. Hij
zwaaide een kleine enveloppe heen en weer,
die hij zelf gevonden had, achterin het hokje
van No. 38. En met heftige woorden, wijzend
op het poststempel, legde hij uit, dat deze
brief stellig den vorigen dag gekomen waa
En inderdaad, de brief was door een nieu
wen bediende in het vakje gezet en niemand
had er aan gedacht den inhoud te controlee
ren van een vakje dat vijf jaar ledig was ge
bleven.
De gérant vloeide letterlijk over van ver
ontschuldigingen. Wat den portier betreft, hij
was absoluut niet in staat een woord uit te
rengen: ,,Dus No. 38 had werkelijk een ant-
oord ontvangen
Ondertusschen scheurde Arthur Steward in
KONINGSTRAAT 27 nuwachtige haast de enveloppe open.
wAO Er bevond zich een lichtblauw velletje pa-
a's AEdMj» icjouv,;er waarop deze woorden waren gesehre-
Vijf jaar geleden, bijna op den dag af, had
Arthur Steward appartement No. 38 betrokken
op de eerste etage van het deftige hotel aan
de Rivièra.
Deze „gentleman" was op een mooien zomer
avond gekomen en had den gérant medege
deeld, dat hij vermoedelijk wel een heele week
zou blijven, want hij wachtte het antwoord op
een brief, dien hij zoo juist naar Engeland
had gezonden.
De eene dag verstreek na den ander, de da
gen regen zich aaneen tot weken en die weken
werden maanden.... Het verwachte antwoord
bleef uit, ondanks het feit, dat Arthur Steward
dagelijks een nieuwen brief naar Engelanu
zond. lederen morgen, voor zich naar het post
kantoor te begeven hij postte die brieven
steeds zelf vroeg hij den portier: „Hebt U
een brief voor mij?" En op het ontkennende
antwoord, overtuigde hij zich zelf nog even
of het hokje, dat in de groote brievenkast voor
appartement 38 gereserveerd was, wel werkelijk
leeg was.
's Middags herhaalde hij die vraag en daarna
's avonds nog eens.
Het waien overigens de eenige woorden, die
hij sprak gedurende den heelen dag. De rest
van den tijd bleef hij volmaakt stom.
Zijn levenswijze was zeer correct en van een
mathematische regelmaat. Men zag hem in
zee, op de boulevards en aan tafel, iederen dag
op precies hetzelfde uur. Het leek op een van
die poppetjes op oude klokken, die uit hun
huisje te voorschijn komen als het slagwerk
spelen gaat.
De portier had de gewoonte aangenomen om
zijn horloge gelijk te zetten op dezen zonder
lingen klant. Als hij de bekende vraag hoorde
„Hebt U een brief voor mij?" dan wist hij dat
het precies negen uur 's morgens was, twaalf
uur 's middags of acht uur 's avonds. Het was
werkelijk hoogst practisch.
Het spreekt van zelf dat Arthur Steward
9.45 Langenberg (473) Populair concert
9.50 Kalundborg (1153) Concert
10.30 Daventry (1554) Dansmuziek
Tooneel en Opera
8.00 Huizen, NCRV, Oratorium „Jephta" van
F. Handel, Christ. Orat. Ver. (vanuit Ti-
voli, Utrecht)
8.30 Hilversum, AVRO, .Dolores Divine"
„Schuldig of onschuldig", radio-drama
door M. Ellis
Voordrachten
11.00 Hilversum, AVRO, Voordracht
2.00 Huizen, NCRV, voor de scholen
2.45 Huizen, NCRV, Gezinsopvoeding
3.00 Hilversum, AVRO, Causerie
3.15 Huizen, NCRV, Knipcursus
4.00 Huizen, NCRV, Ziekenuurtje
4.30 Hilversum, AVRO, Kinderuurtje
6.45 Hilversum, AVRO, Boekenhalfuurtje
7.40 Hilversum, AVRO, Causerie
Persberichten
9.25 Huizen, Vaz Dias
10.30 Hilversum, Vaz Dias
oud als onze beschaving zelve en reeds be
oefend door de vorstinnen van Egypte, is de
gelaatsmassage. Zij hergeeft het gelaat de soe
pelheid en elasticiteit, die de charme van het
gezicht van meisje en jonge vrouw uitmaken
Volg dezen koninklijken weg en masseei
van tijd tot tijd Uw gelaat met Purol dat
alle vetten bevat, welke Uw huid voor haar
gezondheid en schoonheid behoeft.
„Waarde Vriend,
Getroffen door zooveel standvastigheid,
verzoek ik U mij Dinsdag 25 Juni. te wil
len ontmoeten aan boord van de „André-
Lebon", die Woensdagmiddag om half
twaalf naar Singapore vertrekt. Ik sta U
toe mij te vergezellen. Tijdens den langen
overtocht zullen wij gelegenheid hebben v
onze gezamenlijke toekomst te bespreken.
Met hartelijke groeten,
ALIX".
Tijdens het lezen van dezen brief was Arthur
Steward doodsbleek geworden. Het was reeds
Woensdag en kwart over negen.
Driehonderd kilometers scheidden hem van
Marseille. Zelfs de snelste automobiel zou ze
niet vlug genoeg kunnen afleggen. Maar hij
aarzelde niet. Hij sprong het bureau bilna uil.
zonder de minste verklaring te geven en tien
minuten later, na zijn kleeren haastig in zijn
koffers gegooid te hebben en zijn rekening be
taald, verliet hij als 'n razende het hotel, waar
hij vjjf jaar gewoond had, zonder dat iemand
ook maar ooit het minste blijk van ongeduld
of haast bij hem had kunnen waarnemen.
Later vernam men dat hij een aviateur had
overgehaald hem naar Port-Said te brengen,
waar hij zou aankomen voor de André-Lebon.
De gérant van het hotel ontving van den
zonderlingen gast het volgende briefje:
„De nalatigheid van uw portier kost me
500 pond sterling en wat erger is vier
gelukkige dagen. Ik geef u in overweging
dien bediende te ontslaan."
Maar de gérant was inschikkelijk: hij ont
sloeg zijn portier niet, want hij vond zijn fout
eigenlijk wel te verklaren....
iiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiM
85 Maar op een goeden dag had Jaap het ln de gaten. HIJ zag hoe
de hommel en een wesp bij elkaar achter een boom op hem
stonden te loeren en gelukkig kon ie nog net op tijd uit hun
nabijheid komen, anders hadden ze hem zeker vermoord. Hijgend
kwam Jaap bij de koningin aan en vertelde wat hij gezien had.
De koningin fronste bedenkelijk haar voorhoofd.
6. Jaap de Ble, die al zooveel last ln zijn leven had ondervonden
van de wespen en hommels, werd Ineens verschrikkelijk kwaad.
„Ze gaan er aan," gilde Jaap en met nog twintig andere bijen
rende hij achter de twee plaaggeesten aan. Eindelijk had le hen
gevangen en werden ze achter slot en grendel gezet.
uiiiniuiuiiiiifi
ÖO
jj.carina staarde naar boven terwijl ze de
azza del Popoio overstak. Dan werd ze zich
^Ust, dat ze werkelijk moe was, en dat het
gS enkele uren duren kon, vooraleer Jim zou
^hkomen. Het wachten was haar een pijniging,
hst Murray stelde voor, maar onmiddellijk
t avondeten te gebruiken. Daar de trein ge-
jTnl'jk laat aankwam, was het niet noodig op
tfat te wachten en kon voor hem alleen nog wel
t Worden klaar gemaakt.
{T'Oodra de kinderen naar bed waren, gebruik-
v', Z'J in stilte haar kleinen avondmaaltijd.
?act zoals «UW stelde lady Murray geen
W e vraag. En na hete eten begaf zij zich
jij haar eigen kamer onder voorwendsel dat
jij enkele brieven te schrijven had, Carina
V, ?n achterlatend in het salotto om Jim af te
Tphten.
iparina's gedachten vloden terug gedeelte-
WÜ1 zij niet aan de toekomst durfd3 denken
de toekomst, welke juist thans bij haar
scheen aan te kloppen. En telkens opnieuw
kwam zij tot de hartbrekende conclusie hoe
haar leven geheel gebonden en als saamgewe-
ven was geweest met het bestaan van Peter.
Van den beginne af was Peter er geweest;
trotsch en ongenaakbaar toen hij op den cric
ketwedstrijd van het college met haar kennis
maakte, en hij vreesde dat ze hem uit zijn va-
der's gunst verdringen zou. Daarna het tooneel-
tje van haar aankomst te Linfold, toen nij nau
welijks trachtte zijn afkeer voor haar te ver
bergen. En tenslotte hoe hij tot haar was geko
men uit den stormachtigen, kouden winternacht
en hij haar omhelsd had en verzekerd, dat hij
haar altijd dankbaar zou zijn en van haar hou
den zou.
En toen die toegenegenheid zijn zekere, on
vermijdelijke geestelijks vruchten had gedra
gen, had Jim met ruwe hand ingegrepen en
hen van elkaar gescheiden, voor eeuwig
Petei en zij zouden elkaar hier op aarde niet
meer ontmoeten. Van hetgeen er daarna ge
beurd was, wist zij niets: tevergeefs had zij
zich verzet tegen dien duisteren scheidings
muur.
En opnieuw keerde de oude vrees voor haar
echtgenoot bij haar terug, waarvan zij met
Tony's geboorte geheel bevrijd geworden was.
Die gebeurtenis had onmerkbaar een groote
verandering in hun wederzijdsche betrekkingen
teweeggebracht, had zij gelijk en open gemaakt
en haar liefde voor Jim was toen snel toege
nomen.
Dan weer kwam haar in de gedachte dat bit
tere afscheid, toen hij haar had aangestaard
met oogen, waaruit alle liefde verdwenen was.
Hij was weggegaan in een kwade bui, om Peter.
En nu was Peter dood....
Peter was niet meer, met zijn mooie jonge
lichaam, zijn forschen, ondernemenden spor
tleven geest, en Jim kwam tot haar terug, een
geslagen, gebroken man.
Peter was doodZe vroeg zich af, of hij
voor zijn sterven nog gelegenheid had gehad,
haar te schrijven.
Er klonk gedruisch in de gang, Juist bij de
deur van het salotto Ze hoorde den smak van
een zwaren koffer op den marmeren vloer. Dat
moest Jim zijnen ze had hem niet zóó
spoedig verwacht. Ze wierp een blik op de klok.
Inderdaad, zijn trein moest wel precies op tijd
zijn aangekomen. Ze hoorde stemmengegons en
ze trachtte op te staan en naar de deur te
gaan om hem te groeten. Maar zij kon zich niet
verroeren, want ze beefde over haar geheele
lichaam. Ze was zelfs niet in staat op te staan
van haar lagen zetel bij het raam. vanwaar zij
een verrukkelijk uitzicht had op de wonderlijk
gegroepeerde lichten van Rome.
Toen de deur openging en de gestalte van
een man, nog gehuld in een zwaren reispels,
aarzelend op den drempel der kamer bleef
staan, was het haar opeens of er een mistgor-
ZESTIEN.
dijn voor de oogen viel en Jim's gelaat -oor
haar verborg tegelijk met de gansche omgeving,
de kamer en alles wat er zich in bevond, zoodat
zij niet had kunnen vertellen of Jim kwam in
een goede bui of een kwade, als vriend of als
vijand.
Lang echter duurde dit niet, want hij sloot
vlug de deur achter zich dicht en stapte door
de kamer op haai toe met zijn oude. snelle be
sliste bewegingen. Hij boog zich voorover, sloeg
de armen om haar heen en knielde dan, haar
aan zijn hart drukkend. Zijn gelaat raakte het
hare en zij voelde, dat zijn harde magere kaak
not was van overvloedig vloeende tranen.
Dan staarde zij hem aan en bemerkte de diepe
groeven in zijn gelaat, de donkere randen om
de zwaa'r-neerhangende oogleden, alsof hij in
vele nachten niet geslapen had maar zonder
ophouden had gewend en getreurd over den
lieven jongen dien hij verloren had. De dikke
haren boven zijn wenkbrauwen waren bijna
spierwit en het deed hem ongelooflijk veel ouder
schijnen.
Maar.hij was teruggekeerd tot haar langs
den weg zijner verschrikkelijke beproeving, die
zijn leven had geknakt, en ze wist, dat hij ge
komen was in de zekerheid van deze ontvangst,
overtuigd welkom te zijn, we! wetende dat zij
alleen "onder alle stervelingen de mahet had
hem te troosten en te sterken..,.
Carina!.... Carina: mompelde hij ge
broken.
Woorden waren er overigens tusschen hen
beiden niet noodig in de eerste oogenblikken.
Geheel het afgeloopen jaar, met al zijn
schande en vernedering, was uitgewischt voor
Carina. Ze gevoelde slechts één verianeen: Jim
te troosten, op te beuren en hem te verzekeren,
dat zij nimmer opgehouden had van hem te
houden.
Carina, lieveling, Ik kom je halen, je moet
weer mee naar huis, sprak hij tenslotte, terwijl
hij zijn verwoest gelaat naar haar ophief en
haar aanzag met die vreselijke, doordringende
oogen, welke hij op sommige oogenblikken op
iemand richten kon, als wilde hij hem verslin
den.
Je moet me vergeven.... medelijden heb
ben met me. Ik heb geen zoon meer. Maar Pe
ter heeft me gevraagd je te willen vertellen,
dat hij als katholiek gestorven is. Ik zelf heb
om den priester getelefoneerd er was geen
tijd te verliezen. En hij is gesterkt....
O, Jim, wat ben ik dankbaar dat hij ka
tholiek geworden is vóór hij stierf.... Ik had
het zoo gehooptMaar wil je me niet ver
tellen hoe het toch gekomen is, wat ér is ge
beurd
Beetje voor beetje vertelde hij haar dan de
gebeurtenissen van dien allerdroevigsten De
cemberdag, toen laat in den avond het jonge,
sterke lichaam van Peter was thuis gebracht,
gebroken en gewond, om Linfold nooit meer
levend te verlaten. Ze vernam hoe de jongen
met inspanning -an zijn laatste krachten zijn
vader had weten te overreden om pater Pem-
berton te verzoeken bij hem te komen: en hoe
de priester zich naar Linfold had gespoed per
auto, met het Allerheiligste, dat voor de eerste
maal sedert de Hervorming weer het oude kas
teel was binneneekomen. Hoe Peter eedoont
was, had gebiecht en het H. Oliesel ontvangen
had, en gesterkt was door het Mystieke Brood,
de Teerspijze op den weg naar de eeuwigheid.
Zij vernam ook, hoe gerustgesteld en gesterkt
hij daarna was geweest. Om de pijn had hij zich
weinig bekommerd men had geen klacht van
zijn lippen vernomen slechts de gedachte aan
den priester was niet van he mgeweken. Jim
vertelde haar ook zijn laatste woorden naar be
treffende, en ook van dat laatste onderhoud, dat
hij twee dagen vóór zijn dood met hem had ge
had, en waarin hij hem gesmeekt had, haar te
rug te halen en hem nog verzekerd had dat hij
overtuigd was, nooit Linfold te zullen erven.
Het was alsof hij een zeer sterk voorgevoel had
van den naderenden dood....
En toen, Carina, lieve vrouw....
Ja Jim? vroeg ze, zich afvragend wat hij
haar nog meer mee te deelen had.
En toen, toen alles voorbij was geloof
ik dat ik razend van smart zou zijn geworden,
indien pater Pemberton niet gekomen was. Den
heelen nacht bleef hij bij me en we hebben lang,
zeer lang met elkander gesproken, 's Morgens
heel vroeg heeft hij in Peter's kamer de heilige
Mis opgedragen voor zijn zielerust. want je
moet weten, dat we hem naar zijn eigen kamer
hebben laten brengen, teen hij dood was. Ik
ben niet naar bed gegaan dus, en pater Pem
berton bleef bij me. Om beurten hebben we
naast Peter gewaakt, de pater zei me wat ik
bidden moest.
Wordt vervolgd.
