Het boek van
Wibaut
SPECIALE
AUTOWEGEN
I De uitvoering der R.K. Oratoriumvereeniging
m
Steun aan de kippenhouderij
WOENSDAG 27 APRIL
Groote verontwaardiging
HOOGE KANAAL-TOLLEN
Adres aan de Regeering
Na het congres te Milaan
GARANTIE-REGELING
Opslag in koelhuizen
Als dat niet helpt....
Gelijkgerechtigd
brukkende last op de verveners
BENZINE-INVOERRECHT
IN DUITSCHLAND
Een lastige bepaling opgeheven
TELEGRAMMEN NAAR 1NDIË
Geen verlaging van het tarief
SPANNING IN HET VEEN
Bemiddelingsvoorstel verworpen
■MiMwniBiMiiinmBWiiiiiiiiiiiml
J. H. SCHAPER
Bedankt als Gedeputeerde
HET UTR. STED. ORKEST
IN GEVAAR
Een tekort van f 35.000
R.K. VEREENIGING VAN
MARINEPERSONEEL
Vergadering te Den Helder
Wetsontwerp bij de Tweede
Kamer ingediend
De prijs der eieren
Steun noodzakelijk
KATH. BOEREN EN TUINDERS
De toestand op het platteland
wanhopig geworden
IJ. KEESTRA
Kamerlidmaatschap aangenomen
Wegverbeteringen in
Zuid-Holland
VLEESCH- EN BOTER-EXPORT
Contingenteering in België
POSTPERSONEEL
Vrijwillige afvloeiing
Naar aanleiding van wat wij publiceer
den omtrent het terecht verschrikkelijk ge
doemde boek van het echtpaar Wibaut,
ontvingen wij van vele zijden ingezonden
stukken, waarin hevige verontwaardiging
over den euvelen moed, waarmede bedoeld
boek geschreven en aan de openbaarheid
prijsgegeven werd, tot uiting komt.
Wij begrijpen die verontwaardiging,
ën wij waardeeren haar.
Hieruit blijkt toch immers, dat ons ka
tholieke publiek in opstand komt, wanneer
de aloude, beproefde christelijke zedeleer
met voeten getreden wordt en wanneer met
zedelijke, of liever: onzedelijke nieuwlich
terij gepoogd wordt, ons volk te bederven.
Ons katholieke publiek wil de christelijke
huwelijksmoraal gehandhaafd zien en de
jeugd beschermen tegen een verderfelijke
en erger dan heidensche propaganda, als
Welke het echtpaar Wibaut durft voeren.
En wie de door ons ontvangen ingezon
den stukken leest, moet wel de overtuiging
in zich voelen groeien, dat de katholieken
zich hun heilige huwelijksmoraal niet zul
len laten ontrooven, dat zij zich tegen iede
re afschuwelijke propaganda met kracht
Zullen verzetten.
Konden deze en dergelijke pogingen tot
Zedelijken sluipmoord met een nieuwen
kruistocht bestreden worden, de katho
lieken zouden in de voorste gelederen
staan.
Het is ons niet mogelijk, alle ingezonden
stukken, naar aanleiding der Wibaut-af-
faire door ons ontvangen, te plaatsen; de
Verontwaardiging komt daarin niet zelden
(wat overigens verklaarbaar en vergeeflijk
is) wat al te onbeheerscht tot uitdrukking
en toont (wat ook al weer verklaarbaar en
vergeeflijk is) te weinig respect en te veel
minachting voor het menschen-paar Wi
baut, dan dat wij deze stukken an de open
baarheid zouden willen prijsgeven.
Alleen déze strekking van enkele door
ons ontvangen stukken willen wij even re-
leveeren, de vragende strekking n.l.:
Hoe is het toch mogelijk, dat een man,
die aan het einde van zijn leven staat en,
Wie weet hoe spoedig, den dood in de oogen
Zal moeten zien, tezamen met zijn echtge-
hoote nog een boek gaat schrijven over en
teii gunste van een zóó verderfelijke huwe-
hjks-„moraal"?
Hoe is het mogelijk, dat deze beide men-
Schen, nog voor zij deze wereld verlaten
gaan, de verhouding tusschen man en
Vrouw, zooals die niet alleen volgens de
christelijke leer, maar ook in het belang
der geheele maatschappij wil deze niet
ten onder gaan moet zijn, trachten te
Veranderen, zóó, dat de menschelijke sa
menleving tot een beestenstal zou worden?
Ja, inderdaad, hoe is het mogelijk?
De vraag is begrijpelijk.
En des te tragischer, nu zij geldt een Wi
baut, die in zijn jeugd geleerd heeft, hoe 't
Wel en hoe 't niet mag, en hoe de mensch
eenmaal voor eeuwig rekenschap zal moe
ten afleggen.
Maar juist deze heilzame leer heeft Wi
baut niet langer willen erkennen, met een
Zekere voldoening heeft hij zich in het hei
dendom gestort, en het jongste werk van
Zijn hand levert het bewijs, dat voor dezul
ken alle grenzen wegvallen
't Is treurig, dit telkens weer te moeten
Waarnemen.
Doch, hoe bedroevend het geval-Wibaut
Ook moge zijn, hoe ongelooflijk veel bederf
het verschrikkelijke boek ook in zekere
ieugdkringen teweeg zal brengen, ja, hoe-
Zeer wij ook terecht klagen over de heden-
daagsche zedenverwildering, met ge
rechtvaardigde fierheid mogen wij 't voor
spellen:
Als het echtpaar Wibaut reeds eeuwen
Beleden de oogen gesloten zal hebben, als
er van Wibaut's boek geen schijn van her
innering meer overgebleven is, dan zal
daar nog hoog en onaantastbaar prijken
het christelijke, het katholieke huwelijk,
dat ondanks hoeveel ontaarding en ver
wording ook als Goddelijke instelling de
eeuwen zal trotseeren tot den jongsten
hag, waarop héél het menschdom ook
het heidensche rekening en verantwoor
ding zal moeten afleggen, waarop blijken
2al, hoe, naar Goddelijk bevel, het huwelijk
beschouwd en geëerbiedigd had moeten
Worden.
In verband met de slechte bedrijfsuitkomsten
Wm het veenbedrijf, waarop ook door de han-
®ehde loongeschillen weer sterk de aandacht
®evestigd wordt, gevoelen de verveners meer
ooit den drukkenden last van de hoage
01 gelden, welke voor de vaart op de particu-
'6re kanalen in het Noorden des lands gehe-
eh worden.
ïteeds herhaaldelijk is den laatsten tijd deze
"/^gelegenheid onder de aandacht gebracht,
J?* in de Staten-Generaal werd er op gewe-
zonder dat dit resultaat had. Zelfs heeft
p regeering onlangs besloten de rijksbijdrage
uatl 5 cent per M3. turf welke ter tegemoet-
°ming in de tolkosten sedert een paar jaar
uerd gegeven, te verlagen tot 2 Va cent en te
j^Perken tot de turf uit de veenderijen ten
°°rden van de Verlengde Hoogeveenschevaart.
De verveners hebben thans besloten een
^rnieuwde poging tot verlichting dezer las-
te wagen en aan den Minister van Wa-
rstaat het volgende adres verzonden:
v "De vervenersvereeniging „BargerOoster-
en Omstreken", de R. K. Vervenersver-
v Piglng, de vervenersvereeniging Klein Veen-
"tlrijf" en de vervenersvereeniging „Barger-
^hipascuum" constateeren, dat de noodlijden-
toestand in het veenbedrijf thans wel zijn
°°esten graad bereikt heeft, terwijl gedurende
de laatste jaren elke bestaansmogelijkheid door
de scherpe concurrentie van de steenkolen ten
gevolge van hare vele faciliteiten onmogelijk is
gemaakt. Een groot aantal fabrieken met name
de cartonfabrieken, de aardappelmeelfabrieken,
de steenfabrieken e.a. lieten hierdoor het
turfstoken varen en stelden zich in op het sto
ken van goedkoope inlandsche- of buitenland-
sche steenkool. Bij bestendiging van deze
uiterst lage kolenprijzen wordt het debiet voor
het turfverbruik nog gaandeweg verkleind. Ge
wezen wordt op het feit, dat met alle moge
lijke energie de verveners trachten het be
drijf gaande te houden en dat door de verve
ners enorme bedragen zonder eenige subsidie
van Rijk, Gemeente of Provincie zijn gevoteerd
voor het graven en onderhouden van kanalen
wijken en kunstwerken.
Bekend mag worden geacht, dat de turf-
prijzen beneden den kostenden prijs zijn ge
daald, waardoor de vervening grootendeels of
geheel tot stopzetting is gedoemd. Speciaal op
de kanalen, Hoogeveensche Vaart, Oranjeka
naal, Dedemsvaart, Stieltjeskanaal en de Gro
ninger Veenkoloniale kanalen rusten aanzien
lijke toltarieven, waardoor de- kosten zeer sterk
stijgen. In verband hiermede verzoeken ge
noemde vereenigingen den Minister van Wa
terstaat dringend deze voor den turfafvoer in
aanmerking komende kanalen tolvrij te maken.
Op het Internationale Congres voor speciale
autowegen, dat op initiatief van M. Albert Tho
mas, directeur van het Internationaal Arbeids
bureau van den Volkenbond te Genève, van 18
20 April j.l. te Milaan werd gehouden en dat
werd bijgewoond door ruim 200 vertegenwoor
digers van Regeeringen, verkeersvereenigingen,
kamers van koophandel enz. van vrijwel alle
landen van West-, Centraal- en Zuid-Europa, is
uit de verschillende ingediende rapporten ge
bleken, dat de gedachte van den „specialen
autoweg", den vrijen, veiligen weg voor het
moderne verkeer, al veel verder en veel meer
algemeen ontwikkeld is dan meestal wel wordt
gedacht. Allerwegen wordt gewerkt aan ont
werpen voor dergelijke wegen en behalve in
Italië, waar reeds systematisch honderden ki
lometers zijn aangelegd, is incidenteel in ver
schillende landen de aanleg van speciale auto
wegen in uitvoering. Teneinde zooveel moge
lijk eenheid hierin te brengen en den aanleg
van speciale autowegen te bevorderen is aan
het slot van het Congres opgericht de vereeni-
ging O. I. A. R. (Office international des Auto
routes), onder voorzitterschap van M. Lainé
(Parijs). Tot eereleden werden benoemd M. Al-
bert Thomas en Senator Puricelli, de groote
inan van de autostrade 'n Italië. Het bestuur
wordt voorloopig gevormd door 20 leden, waar
bij ons land is vertegenwordigd door ing. H. W.
O. de Bruyn, directeur der afd. Wegen van den
A N. W. B. Tot directeur-generaal werd be
noemd dr. Nijffeler (Bern) en tenslotte werd
o.a. nog een studiecommissie ingesteld, waarin
zitting hebben M. Puricelli (Italië), Pigelet, Ing.
Ponts et Chaussées (Frankrijk) Uhlfelder, Ma-
gistratsoberbaurat Frankfurt (Duitschland) en
de Bruyn (Nederland).
Het Congres ging gepaard met de gebruike
lijke festiviteiten en excursies, waarvan wel
in het bijzonder mogen worden genoemd de
middagreceptie bij senator Puricelli, waar tevens
alle buitenlandsche gezanten met hunne dames
waren genoodigd en de excursie langs den
nieuwen autostrada van Milaan naar Bergamo
en verder over den nieuwen weg langs de West
zijde van het Gardameer over Gardone naar
Torbole, die zoowel uit technisch als uit toeris
tisch oogpunt een meesterstuk mag worden ge
noemd.
Die excursie vormde een waardig slot aan dit
nderdaad zeer geslaagde congres.
De A.N.W.B. meldt: Van de Duitsche grens-
autoriteiten is bericht ontvangen, dat, in het
belang van het vreemdelingenverkeer naar
Duitschland, de lastige en tijdroovende heffing
van invoerrechten van benzine aan de grens,
waarover zoo herhaaldelijk geklaagd is, met in
gang van heden is vervallen, voor zoover het
personenauto's en autobussen betreft.
Voor vrachtauto's blijft de oude regeling gel
den.
Natuurlijk wordt wel invoerrecht geheven
van benzine, welke men zou meenemen in bus
sen, of in reserve-tanks.
Auto- en motortoeristen zullen dit bericht
met instemming vernemen; het komt zoo tegen
Pinksteren net mooi op tijd.
Naar de „Tel." verneemt, zal het telegram
tarief naar Ned.-Indië niet verlaagd kunnen
worden, omdat men de onmisbare medewer
king van de Ned.-Indische regeering niet kan
verkrijgen. Onderwijl neemt het rechtstreek-
sche radiotelegraafverkeer af, omdat velen er
de voorkeur aan geven, hun telegrammen aan
een correspondentieadres te Londen te zenden
en aldus gebruik maken van het aanmerkelijk
goedkoopere tarief tusschen Engeland en Ned.-
Indië.
Naar aan den Haagschen correspondent van
het blad in verband met bovenstaand bericht
wordt medegedeeld, kunnen de telegramtarie
ven naar Ned.-Indië niet eenzijdig in Neder
land verlaagd worden, omdat de Indische
regeering in verband met den economischen
toestand weigert tot vermindering over te
gaan. Van concurrentie met Engeland is tot nu
toe nog niets gebleken. Een dergelijke methode
achtte men ook te omslachtig. Men zou dan
eerst naar een adres te Londen moeten seinen,
hetgeen toch ook weer kosten en tijdverlies
met zich meebrengt.
In een Dinsdagmiddag te Klazinaveen ge
houden vergadering is vastgesteld, dat het be
middelingsvoorstel inzake het loonconflict in
het veendistrict BargerOosterveen dat gedaan
werd door den burgemeester van Emmen, den
heer J. L. Bouma, en inhield een loonsverlaging
van 10 procent, verworpen is met 1105222
stemmen.
Besloten is aan de werkgevers een ultimatum
te stellen. Wanneer niet voor a.s. Donderdag
betere voorwaarden worden ingesteld, gaat al
dus het ultimatum Dinsdag 3 Mei a.s. de sta
king in.
LOUIS VAN TULDER
JAC. CARO
Hierboven geven wij de foto's van Jc
Vincent (sopraan), Suze Luger (alt>,
Louis van Tulder (tenor) en Jac. Caro
(bas), het heerlijke op elkander prachtig
Prikfeeïdtraadt
JO VINCENT
afgestemde kwartet, dat Vrijdagavond met de H. O. V. zal medewerken bij de
uitvoering v. h. Requiem v. Verdi door de R.K. Oratoriumver. Het is 'n unieke ge
legenheid 't mooiste kwartet van Ned. in een der mees bekende meesterwerken en ge
steund door een koor, dat in kracht waarschijnlijk door geen enkel in ons vader
land wordt overtroffen, te hooren. De groote belangstelling, die de uitvoering
van de R.K. Or. trekt, wordt hierdoor voldoende verklaard. De groote zaal van
het gemeentelijke concertgebouw is al bijna geheel vol geloopen, zoodat het aantal
beschikbare plaatsen nog maar gering is. En we hebben nu pas Woensdag! Ook van
niet-katholieken kant zijn veel plaatsen gekocht. Men wil daar blijkbaar gaarne
het Requiem eens door katholieken hooren zingen en vooral in een zoo uitstekende
bezetting als Vrijdagavond geboden zal worden.
Ï'UZE LUGER
Naar „Het Volk" meldt heeft het sociaal
democratische Kamerlid J. H. Schaper tegen
1 Mei a.s. om gezondheidsredenen ontslag ge
nomen als lid der Provinciale Staten van Zuid-
Holland en dus ook als lid van Gedeputeerde
Staten.
De heer Schaper zal eenige weken rust ne
men en na Pinksteren zijn werkzaamheden als
Kamerlid hervatten.
Aan een oproep tot de ingezetenen van
Utrecht ontleenen wij:
Het voortbestaan van het U. S. O. is thans
ernstig in gevaar! Door steun van gemeente en
particulieren is het tekort over het afgeloopen
exploitatiejaar grootendeels gedekt.
Het tekort op de begrooting voor het nieuwe
dienstjaar 1932—1933 doet echter het ergste
vreezen. Dit tekort wordt geraamd op 35.000.
Bij toepassing van zeer ingrijpende bezuini
gingsmaatregelen, o.a. van een verlaging der
salarissen van alle orkestleden met 10 pet., kan
bedoeld tekort met een bedrag van ten hoogste
20.000.worden verminderd. Ongedekt blijft
dan nog een tekort van pl.m. 15.000.—.
Het bestuur tracht op allerlei wijze dekking
hiervoor te vinden. Die blijkt tenslotte onmo
gelijk zonder zekerheid omtrent de voortzetting
van de bestaande abonnementen en het toe
treden van een aanzienlijk aantal nieuwe abon-
né's. Is deze zekerheid niet vóór 1 Juni a.s. ver
kregen, dan zal het bestuur niet langer zijn
verantwoordelijkheid kunnen dragen.
Het staat thans aan U met de daad te too-
nen, dat Gij Uw Utrechtsch Orkest wilt be
houden.
Te Den Helder vergaderde het volledige
Hoofdbestuur van de Ned. R. K. Ver. van Ma
rinepersoneel St. Christophorus. Aanwezig wa
ren de afgevaardigden van alle afdeelingen met
hun geestelijken adviseur, uitgezonderd de geest
adv. van de afdeeling Amsterdam, kapelaan
Beriage, die „door dienst" verhinderd was.
In principe werd besloten, dat ook dit jaar
een algemeene vergadering van de Ver. zal
worden gehouden buiten de Marinecentra, om
zoo de burgerij van de verschillende streken van
ons land bekend te maken met het heilzame
werk der R. K. Ver. van Marinepersoneel, die
op onzen - vloot een zoo moeilijken werkkring
heeft.
Door den penningmeester van het Hoofdbe
stuur werd verslag uitgebracht over 1931, welk
verslag, sluitend met 9613.42, werd goedge
keurd.
Het hoofdbestuur werd vervolgens opgedra
gen ook dit jaar weer samen te stellen het
„Handboekje voor den Marineman" ,het z.g.n.
.Blauwe Boekje", dat nog verrijkt zal worden
met talrijke bijzonderheden. Dit boekje is een
waar vade-mecum geworden, dat niet alleen
bij den Kath. Marineman „in trek" is, maar ook
bij vele anderen op de vloot. Het bevat vooral
voor den R. K. Marineman een schat van
gegevens betreffende de godsdienstige bepalin
gen en de daaromtrent verschenen voorschrif
ten, alsmede een uitvoerige lijst van buitenland
sche havens waar men katholieke kerken, al
dan niet met Hollandsche of Hollands sprekende
priesters kan vinden.
De aandacht werd er voorts nog op gevestigd,
dat in Juni a.s. het R. K. Marineweekblad 12 y2
jaar zal bestaan, waarbij de mogelijkheid werd
overwogen bij die gelegenheid een herdenkings
nummer uit te geven.
De afgevaardigde van de afdeeling West-Indië
bracht verslag uit over den toestand aldaar be
treffende de godsdienstige verzorging en andere
Bij de Tweede Kamer is ingediend een wets
ontwerp tot wijziging van hoofdstuk V der
Rijksbegrooting voor 1932.
Aan de Memorie van Tielichting wordt het
volgende ontleend:
De voortgaande daling der eierprijzen brengt
het Nederlandsche kippenhoudersbedrijf in een
noodtoestand. De talrijke kleine bedrijven op de
zandgronden waar de kippenhouderij een der
hoofdbronnen van inkomsten vormt, zijn ten
gevolge van den toestand in het zuivelbedrijf
en de varkenshouderij economisch zoo ver
zwakt, dat snel werkende maatregelen wensche-
lijk zijn om althans het pluimveebedrijf voor
verdere prijsdaling te behoeden.
is in den loop der jaren aan sterke seizoen
schommelingen onderhevig. De omstandigheid
echter, dat in de laatste jaren in voorjaar en
voorzomer groot hoeveelheden eieren in de kalk-
inrichtingen werden opgeslagen telken jare
in totaal 125 150 millioen stuks en dat
daarnevens groote partijen zijn ingekalkt, as
oorzaak, dat een ai te groote prijsdaling in den
tijd van de grootste aanvoeren werd tegenge
houden.
Anderzijds zijn daardoor de prijzen in najaar
en voorwinter de periode der geringste produc-
tiee, lager geworden.
De nivelleerende werking, welke het opslaan
van eieren in koelhuizen op het verloop der
eierprijzen pleegt te hebben, dreigt voor 1932 te
worden uitgeschakeld. Het laat zich aanzien, dat
ten gevolge van crediet-moeilijkheden dit jaar
weinig eieren gekoeld en gekalkt kunnen wor
den. Dientengevolge wordt de markt reeds thans
meer overvoerd dan wanneer uitsluitend de be
staande exportmoeilijkheden haar invloed zou
den doen gelden.
Minder dan ooit kunnen de kippenhouders
echter den steun ontberen, welke aldus in nor
male jaren aan den eierprijs ten tijde van de
grootste productie werd geboden.
Dadelijke verlichting van den toestand der
kippenhouders kan worden teweeggebracht door
het uit de markt nemen en het koelen van een
hoeveelheid eieren, ongeveer overeenkomend
met die welke in andere jaren een dergelijke
bestemming vindt. Daartoe zullen de coöpera
tieve eierverkoopinstellingen in staat zijn, in
dien zij daarbij van Rijkswege door een garan
tie worden gesteund.
Een zoodanige maatregel zal feitelijk neerko
men op een opheffing van credietmoeilijkheden,
waardoor anders het kwantum in dit seizoen
te koelen eieren hoogstwaarschijnlijk abnormaal
klein zou blijven.
De garantie-regeling
Tot dit oogmerk wordt voorgesteld een rege
ling, als is aanbevolen door de Landbouw Crisis-
Commissiën.
In totaal zijn in 1931 door verkoopinstellingen,
aangesloten bij de Federatie van Vereenigingen
van Bedrijfspluimveehouders, uitgevoerd
506.232.300 eieren. Volgens het uit te voeren
plan zullen maximaal worden opgeslagen 20 pet.
van dit aantal of 101.246.460 eieren van een ge
middeld gewicht van 5861 K.G. per 1000 sts.
De Rijksgarantie bedraagt ten hoogste 3.45
per 100 opgeslagen eieren van de genoemde ge
wichtsklasse in welk bedrag is begrepen 2.85
als voorschotprijs en 0.60 voor onkosten (koel-
loon, rente, vracht van het koelhuis naar de
grens, algemeene onkosten).
De als voorschotprijzen uit te keeren bedra
gen zijn aldus berekend, dat de kippenhouder
een bedrag van netto 2.40 a 2.45 per 100
stuks eieren ontvangt. Het verschil tusschen
laatstgenoemde bedragen en den totalen voor
schotprijs strekt tot vergoeding van de kosten
van het verpakken, de emballage, het vervoer
en de algemeene onkosten.
Aanvaarding van dit plan zal voor het Rijk
medebrengen, dat het op zich neemt een ga
rantie tot een bedrag van ten hoogste
3.493.000.—. Al hetgeen de opgeslagen eieren
in het najaar en den winter opbrengen, komt
in mindering van dit bedrag. Zal deze op
brengst per 100 stuks gemiddeld bruto ƒ3.45
bedragen, hetgeen geenszins ondenkbaar is,
dan zou in het geheel niets ten laste van
's Rijks kas komen.
Deze regeling bevat de waarborgen, dat de
voordeelen van den verhoogden prijs der eie
ren geheel aan de kippenhouders ten goede
komen, terwijl de betrokken coöperaties aan
sprakelijk blijven voor een goede uitvoering.
De steun, welke door dit plan aan de eier
prijzen wordt gegeven, zal niet in den weg
staan aan een belangrijke inkrimping van de
kippenhouderij, aangezien de steun eerst ef
fectief wordt, wanneer de eierprijs is ;edaald
beneden het niveau van den kostprijs. Onge
rekend arbeidsloonen, pacht en rente moet als
kostprijs van kippeneieren 2.95 cent per stuk
worden aangenomen.
voor het personeel noodig geachte verbeteringen,
waarop zich een uitvoerige discussie ontspon.
De voorstellen, ingediend door de verschillende
afdeelingen, voornamelijk betreffende de rechts
positie van het personeel, werden aan uitvoe
rige bespreking onderworpen.
De katholieke Nederlandsche Boeren- en
Tuindersbond heeft een schrijven gericht aan
de R. K. Tweede Kamerfractie waarin wordt
mee gedeeld, dat de toestand van het platteland
en meer in het bijzonder van de boeren- en
tuindersbevolking niet alleen hoogst ernstig is,
maar stilaan wanhopig is geworden. Op dui
zenden en duizenden land- en tuinbouwonder-
nemingen wordt niet slechts geen korst brood
meer verdiend, maar worden zelfs verliezen
geleden welke de laatste reserves, voor zoover
nog aanwezig, snel doen wegsmelten. De boe
ren- en tuindersbevolking, over het algemeen
genomen, staat voor den ondergang.
Dankbaar erkennende, dat steeds bij de ka
tholieke Kamerfractie gunstig gehoor en mede
werking is gevonden en na geconstateerd te
hebben, dat de regeering „zij het dan schoor
voetend en in menig opzicht reeds te laat" en
kele maatregelen heeft getroffen ten behoeve
van het akkerbouwbedrijf vervolgt het adres:
„Intusschen bleven de rundveehouderij, de
varkenshouderij, de pluimveeteelt en in het al
gemeen de bedrijven in de zandstreken, waar
de crisis zich in acuten vorm wel is waar later
dan in de akkerbouwbedrijven, maar thans toch
ook reeds gedurende zeer geruimen tijd heeft
doen gevoelen, en eveneens de zoo belangrijke
tuinbouw tot dusver van iedere hulp verstoken.
Wel is waar zijn in het bijzonder na den op-
zienbarenden stap van de voorzitters der drie
centrale landbouworganisaties, welke ten einde
raad in een persoonlijk onderhoud een beroep
op H. M. de Koningin meenden te moeten doen
sindsdien maatregelen in het uitzicht gesteld,
welke ook aan deze bedrijven een onmisbaren
steun zullen moeten geven, maar tot op den üag
van heden zijn wetsvoorstellen dienaangaande
nog steeds niet ingediend, met uitzondering
van het juist dezer dagen ingediend voorstel tot
steun aan de melkveehouderij. En intusschen
stijgt de nood met den dag en voor tallooze
boeren en tuinders zal de aangekondigde hulp
wellicht reeds te laat komen, indien niet de al
leruiterste spoed wordt betracht met het in
dienen en afhandelen der desbetreffende, deels
aanhangige, deels aangekondigde wetsontwer
pen en niet minder met het aannemen van
een krachtiger houding ter beveiliging onzer
export-belangen en al hetgeen er mede verband
houdt."
Tenslotte wordt een allerdringendst beroep
gedaan op de R.K. Kamerfractie om op de re
geering een zoo krachtig mogelijken druk uit
te oefenen, opdat door het onverwijld treffen
van doelmatige maatregelen het allerergste nog
worde voorkomen: een totale ineenstorting van
de boeren- en tuindersbevolking van Neder
land.
De Eerste Mei nadert.
En dan moeten er allerwegen in het land
massale, overweldigende roode betoogingen
plaats hebben.
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
En hoe meer reclame!
Vraag is dus maar: hoe roffelen we de
menschen bijéén? hoe verleenen wij aan
de Eén-Mei-viering de pakkendste at
tractie?
In een strooibiljet van de S.DA.P., dat ons
onder 't oog kwam, had men er dit op ge
vonden:
„De zwarte Winter van 1931/32 is
voorbij de crisis is echter geble
ven. De regeering van Nederland
treedt steeds driester onder toejui
ching van de reactie, tegen de arbei
dersklasse op. Terwijl de graanschu
ren overvuld zijn, kleeding en schoei
sel in meer dan voldoende mate wor
den geproduceerd, ja schier elk be-
bedrijf met over-productie te kampen
heeft, wordt het levenspeil van de ar
beidersklasse omlaag gedrukt".
Als dat niet trekt.
Bij de komende Eén-Mei-viering zal den
feestelingen eens fijntjes het groote krisis-
schandaal van het oogenblik onthuld
worden:
De winter 1931/32 ging voorbij, maar de
krisis is gebleven.
Dat is al "n schandaal op zichzelf: onze
regeering had moeten zorgen, dat 't nu ein
delijk eens uit was met die onhebbelijke
krisis.
Maar wat nog erger is?
In plaats van de krisis behoorlijk het land
uit te schoppen, of althans den Nederland-
schen staatsburgers een leven te bezorgen-
alsof er geen krisis bestond, zit me die re
geering in Den Haag waarachtig „steeds
driester" tegen de arbeidersklasse op te tre
den, aangemoedigd door het applaus van
de reactie.
En dat, terwijl de regeering zoo royaal
kon zijn!
De graanschuren zijn overvuld, kleeding
en schoeisel worden in meer dan voldoende
mate geproduceerd, ja, schier elk bedrijf
heeft met over-productie te kampen!
De boel ligt voor het grijpen, maar die
lamme regeering vertikt het, haar vingeis
uit te steken.
Daartegen ga het massale protest!
Komt ter Eén-Mei-viering, maakt de
S.D.A.P. sterk en groot, brengt de SD.AP.
aan de regeering ende graanschuren
zullen voor een ieder opengaan, de fabrie
ken zullen aan de poort colbertjes en schoe
nen afleveren naar ieders maat en aan al
die verdere over-productie zal een ieder
zich naar hartelust te goed kunnen doen.
Op tegen deze snoode regeering, die aan
het volk deze genoegelijke Hingen niet gunt.
Op voor de S.D.A.P.!
Bij de Tweede Kamer is ingekomen een mis
sive, houdende mededeeling dat de heer Y.
Keestra, benoemd tot lid der Kamer, deze be
noeming heeft aangenomen.
Nationaal Crisis-Comité
In de week van 18 t.m. 24 April ontving het
Nationaal Crisis-Comité een bedrag van
13.276.51 aan giften, waardoor het totaal steeg
tot 825.805.85
Vanwege het Provinciaal Bestuur van Zuid-
Holland wérd aanbesteed: het maken van het
wegslichaam, de kunstwerken en de fundee
ring voor den rijweg van den provincialen weg
Rotterdam—Hoogvliet.
Laagste inschrijver was J. J. Geluk te Tho-
len voor ƒ328.200.
het maken van verhardingen van grof dicht
asfalt-beton en klinkers en het aanleggen van
een rijwielpad op het wegvak Spijkenösse
Brielle.
Het laagst werd ingeschreven door de N. V
Neuchatel Asphalt Compagnie te Amsterdam
voor 205.000.
In kringvergaderingen met de afdeelings-
besturen heeft de moderne textielarbei-
dersbond „De Eendracht" een napraatje
gehouden over de textielstaking. In het
verslag, dat „Het Volk" van deze bijeen
komst gaf, lezen we, dat de bondsvoorzit
ter wees „op de houding der besturen van
de christelijke en katholieke organisaties,
die, ondanks het feit, dat zij wisten, dat de
moderne organisatie daartoe niet bereid
was, met de werkgevers gingen conferee-
ren op de basis van de werkgeversvoorstel-
len, hetgeen tot het einde van het con
flict heeft geleid. Daarbij werd nadrukke
lijk betoogd, dat onder deze omstandig-
den van een verder voortzetten van den
strijd geen sprake was."
Als deze nabeschouwing iets beteekent,
dan is het dit, dat aan de katholieke en
de christelijke organisatie wordt verweten
dat ze haar eigen weg gingen, niet aan
den band van den modernen bond verko
zen te loopen.
Een verwijt dus.
Hebben de confessioneele organisaties
echter niet evenveel recht om dat verwijt
om te keeren en den modernen bond te
bekapittelen, dat hij hen niet volgde op
den weg, dien zij noodzakelijk achtten?
Moeten de confessioneele organisaties de
mindere zijn, omdat de moderne de meer
dere wezen wil?
Hoe zei het ook weer de schrijver in het
orgaan van den modernen transportar
beidersbond? „Te weinig wordt ingezien,
dat de confessioneele vakbeweging in ons
land ongeveer even sterk is als onze moder
ne vakbeweging."
Juist! En dat die confessioneele vakbe
weging een eigen doelstelling heeft en niet
in het socialistische kielzog wenscht te va
ren. Dat moet er bij erkend worden.
Het Belgisch Ministerie van Landbouw heeft
de bepaling uitgevaardigd, dat, behoudens haar
speciale toestemming, geen rundvee, varkens,
rund- en varkensvleesch, versch zoowel als
bevroren, alsmede boter in België mag worden
ingevoerd.
Naar de „Tel." verneemt, ligt het in de be
loning van het hoofdbestuur der Post- 'en.
Telegrafie en Telefonie, om het perse van
alle categorieën van den P.T.T.-cf dat
hiertoe den wensch te kennen geeft, de egen-
heid te geven op wachtgeld te worden gesteld.
