De redding van Zuid-Afrika
Stille Omgang te Alkmaar
DE BOYCOT-BEDREIGING
Nederland tot Michel „Eerst dat bord weg
anders kun ie wel rechtsomkeert maken'
MAANDAG 2 MEI
Wedloop tusschen Rome
en Moscoul
Welke methoden
moeten aangewend
worden
IMPOSANTE STOET
Ruim 4.000 deelnemers
H.H. Missen in de drie
kerken
Niet consequent
NIET VRIENDELIJK
DE ELECTRIFICATIE BIJ DE
SPOORWEGEN
Voorloopig geen uitbreiding
PRINSESSE-DAG
Viering op „Het Loo"
R.K. kerk te Berlicum
DUITSCHLAND
3TRENG- VBRBOPEN
TOEGANG
HE-RJAAm moe&XEXiVL.
INDISCHE TENTOONSTELLING
Koninklijke belangstelling
Z. H. EXC. MGR. JANSEN
Uit Rome terug
DR. L. A. M. VAN DER SPEK
Huldeblijk
VOORBODE VAN EEN GOED KERSENJAAR?
De talrijke bezoekers van de Betuu)e-in-bloei zullen ongetwijfeld ge
noegen smaken in bovenstaande foto: een boomgaard met bloesem
rijke boomen
BIJ DE PLAAT
STEUN AAN DE ZUIVEL
INDUSTRIE
Overleg over de arbeids
voorwaarden verzocht
Hr. Ms. „Prins van Oranje"
De Apostolische Prefectuur van Gariep in
de Unie van Zuid-Afrika, die aan de Duit-
sche Provincie der Priesters van het H.
Hart is toevertrouwd, vormt een buitenge
woon geschikt ob.iect om het rassen-vraag
stuk te bestudeeren. Een gedeelte der Pre
fectuur bestaat n.l. uit ..Reservations voor
de negers, d.w.z. gebieden, die hun uitslui
tend toebehooren en waarin zij afgezonderd
Wonen van de blanken. Geen Europeaan
kan hier grond in eigendom krijgen, ook de
missionaris niet. De regeering verhuurt hem
hoogstens een klein stukje land, met een
opzeggingstermijn van drie maanden, waar
bij uitdrukkelijk bepaald wordt, dat bij op
zegging der huur geen schadevergoeding
verleend wordt voor de opgerichte gebou
wen. Alleen de negers hebben het recht
den bodem te bebouwen. Daarom zijn zij
afgunstig op iederen duim breed grond en
trachten zij de vestiging der missionarissen
zooveel mogelijk te beletten. In de „Reser
vations" hebben de negers een beperkte
mate van zelfbestuur, onder het oppertoe
zicht der Regeeringsambtenaren. De overige
negers wonen met hunne familie als arbei
ders bij de blanken, van wie zij een zeer
karig loon ontvangen en eenig voedsel, dat
bijna uitsluitend uit maïs bestaat. Verder
wónen er ook veel negers in de nabijheid
der steden in zoogenaamde „locations", d.i.
uitsluitend voor de negers bestemde stads
wijken, waar zij aan de algemeen geldende
Wetten onderworpen zijn. Enkele bezwaren
de uitzonderingsbepalingen zorgen er even-
Wel voor. dat de negers ook hier niet veel
genoegen van hunne vrijheid beleven.
De zwarte bevolking neemt voortdurend
toe, terwijl bij de blanken het geboortecij
fer sterk daalt. In de geheele Prefectuur
hebben de negers hunne vroegere onafhan
kelijkheid verloren. Zij leven thans in het
land van den blanken man, en onder diens
Wetten, die voor hen slechts drukkende uit
zonderingsbepalingen bevatten.
In de locations leven zij in ellendige hut
ten opeengepakt, zoodat er een Sodoma en
Gomorrha is ontstaan, waarin reeds de kin
deren naar lichaam en ziel hopeloos ten
gronde gaan. De materieele nood drijft de
zwarte jeugd uit de reservations naar de
mijnen en de fabrieken, die ware kweek
scholen zijn van de afschuwelijkste ondeug
den. Ziek en uitgeput komen deze arbeiders
dan later terug als propagandisten van het
gemeenste kwaad en het bolsjewisme. Alleen
hierdoor is het dan ook te verklaren, dat de
missionaris in het afgelegen bergland, waar
men zelfs geen menschen meer zou vermoe
den, broeinesten van besmettelijke ziekten
en sociale verwording aantreft, op wier ge
nezing men nauwelijks'durft hopen.
Het is verloren moeite den neger te spre
ken over het heil zijner ziel, want hij is
ongelooflijk onverschillig voor godsdienst
zaken. Hierin doet hij niet onder voor de
vroeger zoo anti-katholieke gezinde boeren,
die het vroegere fanatisme hunner vaderen
geheel hebben verloren. Een groote moei
lijkheid voor den missionaris is ook het
groot aantal der protestantsche secten. In
Zuid-Afrika telt men er niet minder dah
80. Deze veelvuldigheid brengt de negers
geheel in de war. Zij komen haast van zelf
tot de overtuiging: „Alle godsdiensten zijn
even goed, of even slecht." Men werplaatse
zich eens in den toestand van ken neger,
die uit een heidensche streek komt en in
iedere location 7 tot 10 verschillende ker
ken ziet, wier klokken alle verschillend
klinken, wier voorgangers allen een ander
geloof verkondigen, en die voor zich zelf
aanspraak maken op de waarheid en alle
anderen voor ketters uitmaken. Waarheen
zal een heiden zich wenden als hij Christen
wil worden? De een leert, wat de ander ver
werpt, maar allen beroepen zich op het
woord Christus. Wie zal het den neger kwa
lijk nemen, dat hij geen onderscheid weet
te maken tusschen al deze secten en het
arme Katholicisme met zijn klein aantal
missionarissen? Nergens ter wereld kan men
beter inzien welk een ramp de verscheu
ring van het Christendom beteekent, dan
aan het Missiefront van Zuid-Afrika met
zijn dorre, boomlooze. verbrande reserva
tions en de van-menschen-wemelende en
mensch-onwaardige locations. Het meeren-
deel der heidenen, die lid worden van een
der Protestantsche secten, worden slechts
naam-christenen. De meeste missionarissen
zijn overigens van meening, dat het Pro
testantisme luider om hereeniging roept,
naarmate het meer versplintert. Wanneer
men de berichten in de groote bladen leest,
dan slaat men de handen ineen over de
onverschilligheid der meeste stedelingen te
genover de geboden van het Christendom.
Het is onbegonnen werk iets te willen
doen voor de negers, die buiten de Reser
vations en de locations wonen. In een en
kel van de 22 districten van de missie wonen
op een oppervlakte van 2500 vierkante kilo
meters meer dan 15000 negers, verspreid
over 370 boerderijen. De missionaris zou een
jaar noodig hebben als hij slechts een en
kel district zou willen bewerken. Bovendien
staan de farmers hun onderhoorigen ge
woonlijk ook niet toe, een kerk te bezoeken,
of hunne kinderen naar een school te zen
den. Er komt nog bij, dat de zwarten dik
wijls van woonplaats veranderen. Vele dezer
negers, die op de farms wonen, komen uit
locations of reservations waar zij Christen
zijn geworden. Nu moeten zij hunne kin
deren wederom tot heidenen laten op
groeien, wijl zij jaren lang niets van kerk,
priestffr of school vernemen.
De rassenhaat dwingt de missionarissen
overal drie missies tegelijk te stichten, ieder
met afzonderlijke kerken, scholen en insti
tuten voor negers, blanken en kleurlingen.
Wat een ongelooflijke kosten en verspilling
van personeel! Voeg daar nog bij de vijand
schap tusschen de verschillende negerstam
men. De beide groote Bantoevolken, de
Basoeto's en de Xosas willen niets met el
kander hebben uit te staan. Zij begrijpen
van elkanders taal alleen de termen van het
dagelijksche leven. De godsdienst moet in
hun eigen moedertaal gepredikt worden.
Bovendien moet de missionaris ook nog
Engelsch en Zuid-Afrikaansch spreken. De
ze laatste taal breidt zich steeds verder uit,
omdat de Hollanders, die met de Fransche
Hugenoten geheel versmolten zijn, meer en
meer de politieke macht in handen weten
te nemen. Reeds is de tijd niet ver meer,
dat het Afrikaansch niet alleen gelijkbe
rechtigd zal zijn met het Engelsch, maar
het zal zelfs de officieele taal van Zuid-
Afrika worden.
Hi de Prefectuur werken thans 11 Paters
en 12 Broeders van het Genootschap der
Priesters van het H. Hart van Jezus. De
Zusters van het H. Kruis en de Dominica
nessen van King-Williams Town staan de
missionarissen in hun moeilijken arbeid
trouw ter zijde. Het is niets bijzonders, wan
neer de zusters na hare schooltaak nog
drie of vier uur rondgaan door het berg
land om de negers in hunne nooden bij te
staan. De school stelle men zich niet al te
weelderig ingericht voor; gewoonlijk is het
alleen een afdak van gegolfd plaatijzer,
waaronder de negerkinderen opgehoopt zit
ten tot aan de voeten van de onderwijzeres.
Als de missionarissen hier ziekenhuizen of
andere liefdadige instellingen van socialen
aard konden stichten, dan was er veel voor
de Katholieke Kerk gewonnen.
Als een ondergrondsch vuur maakt het
bolsjewisme hier ongelooflijk snellen voort
gang. Zijn sporen en ideeën vindt men
reeds in de meest afgelegen bergstreken.
Wanneer de kerk niet een dam kan op
werpen tegen dezen verderf-brengenden
vloed, dan zullen de verantwoordelijke re-
geeringspersonen eenmaal in ontzetting
ontwaken. Niet zij, die aan de groene re-
geeringstafel zitten, hooren het waarschu
wend rommelen van den vulkaan, maar wij
die door het bergland trekken, weten, dat
de uitbarsting nabij is. Het burgerlijk ge
zag steekt de Ijelpende hand niet uit. Het
protestantisme is met machteloosheid ge
slagen. En zwaar drukt de verantwoording
op de kleine, door dé regeering niet ge
steunde Katholieke Kerk van Zuid-Afrika.
Mgr. Dr. FRANZ DEMONT.
Wegens de slechte economische toestanden
zal naar het „Leidsch Dagblad" bericht, voor
loopig bij de Ned. Spoorwegen geen uitbreiding
aan de electrificatie gegeven worden. Ook de
treinen over den afsluitdijk van de droogge
legde Zuiderzee (tusschen Noord-Holland en
Friesland) zullen stoomtreinen worden. Als de
tijdsomstandigheden gunstiger worden, komt
eerst het baanvak AmsterdamHilversum
Amersfoort aan de beurt, daana Haarlem
Zandvoort.
In geen geval zal echter de lijn Alkmaar
Den Helder geëlectrificeerd worden, daar het
vervoer over deze lijn niet druk genoeg is. Hoe
wel op de lijn AlkmaarBergen dubbel spoor
is gelegd, zal ook deze lijn niet geëlectrificeerd
worden.
Ter gelegenheid van den 23sten verjaardag
van H. K. H. Prinses Juliana wapperde van
alle openbare gebouwen en vele particuliere
woningen de vaderlandsche driekleur.
Het gemeentebestuur deed de Prinses zijn
gelukwénschen toekomen. Ook de Oranjever-
eeniging „ApeldoornHet Centrum", de Oran
jevereniging „Het Loo" en de Intendance zon
den bloemstukken met gelukwenschen.
De muziekvereniging „Prins Hendrik" van
Het Loo gaf een concert in het Julianapark;
de Oranjevereniging „Wormer" hield een fak
keloptocht met praalwagens, terwijl in Tivoli
onder leiding van Ds. Luteyn een feestelijke
bijeenkomst werd gehouden.
De Residentie in feesttooi
Opgewekt heeft de Residentie Zaterdag den
Prinsessedag gevierd. Behalve van overheids-
en gezantschapsgebouwen zag men ook van vele
particuliere woningen de drieklem- wapperen.
Ook de in de stad rijdende trams en bussen
waren gepavoiseerd. Op de gebruikelijke wijze
was het L. Voorhout versierd. Vele Hagenaars
zag men met oranje getooid en ten paleize wer
den de felicitatie-registers druk geteekend.
Wat men dit jaar miste, is het groote vuur
werk, dat door het Haagsch Comité voor Volks
feesten pleegde te worden georganiseerd op
het Malieveld.
Wegens de tijdsomstandigheden is daar echter
van afgezien.
Aan den vooravond van Prinsessedag is ech
ter vanwege het Comité een tooneelavond ge
geven in den Dierentuin.
Het hoogtepunt van de feestviering was de
grootsche huldiging op het Lange Voorhout
vóór het paleis van H. M. de Koningin-Moeder.
Aan deze huldiging voor de Prinses namen in
't algemeen kinderen deel tusschen 1118 jaar,
georganiseerd in een 40-tal vereenigingen. Naar
en van het Voorhout werd getrokken met vaan
dels en vlaggen met muziek en slaande trom.
De Prinses sloeg met haar Ouders na afloop
van de huldiging het voorbijtrekken van den
langen stoet gade.
De Departementsgebouwen prijkten Zaterdag
avond in feestverlichting. Door de goede zorgen
van het Haagsch Comité zal ook het Vredes
paleis weer verlicht zijn.
Door architect H. C. van de Leur te Nijme
gen is aanbesteed de bouw eener R.K. kerk te
Berlicum (N.B.). Laagste inschrijver was G. de
Vries te Helmond voor 85.800.
99
Naar wij vernemen, zal H. K. H. Prinses
Juliana bij de opening van de Indische Ten
toonstelling in het Westbroekpark te 'sGra-
venhage, tegenwoordig zijn.
l
Vrijdagavond met den trein van 19.47 aan
komst te Utrecht is Z. H. Exc. Mgr. J. H. G.
Jansen Aartsbisschop, van zijn reis naar Rome,
te Utrecht teruggekeerd.
Z. H. Exc. werd op het perron van het Cen
traal Station verwelkomd door den Vicaris-
generaal van het Aartsbisdom Mgr. D. Huur-
deman en zijn beide secretarissen de Zeereerw.
Heeren J. van der Burg en Dr. J. A. Geerdink.
Te 's-Hertogenbosch heeft zich namens pa
tiënten en oud-patiënten een comité gevormd
tot huldiging van Dr. L. A. M. van der Spek,
geneesheerdirecteur van het Groot Zieken-Gast-
huis aldaar, en die ing. 1 Juli a.s. in gelijke be
trekking is benoemd aan het Onze Lieve Vrouwe
Gasthuis te Alsterdam.
Het is de bedoeling den gewaardeerden medi
cus een huldeblijk te schenken, waarvan de aan
bieding zal plaats hebben op 21 Juni in de aula
van het Groot Zieken-Gasthuis te 's-Hertogen
bosch.
Wederom thans voor de vijftiende maal
hebben de Roomsche mannen van Alkmaar en
wijde omgeving hunnen Stillen Omgang ge
houden, ter herdenking van het H. Bloed-
mirakel en tot dankbare huldiging van den
Eucharistischen Koning.
In afwijking van de tot nu toe gevolgde ge
woonte werd de omgang niet om vier uur des
morgens begonnen, maar te 1 uur, met daar-
aanvoorafgaande een plechtige aanbidding in
de drie parochiekerken. Gezien de in vergelij
king tot vorige jaren grootere deelname, is
deze verandering wel een succes geworden.
Zaterdagavond was het reeds merkbaar, dat
er in den nacht bijzondere gebeurtenissen zou
den plaats vinden. Wordt het gewoonlijk in
de binnenstad om elf uur reeds stil, nu viel
daar niet veel van te bespeuren en heerschte
er een ongewone drukte en bedrijvigheid.
Steeds talrijker werden de groepjes pelgrims,
die zich naar de kerken begaven, om Christus
in Zijn Allerheiligst Sacrament te aanbidden
en de gewenschte stemming in zich op te
nemen.
Te ongeveer één uur stond op de Choorstraat
en het Ritsevoort een groote zwarte menschen-
massa, die, precies op het aangekondigde tijd
stip zich in beweging stelde en in stilte, devoot
biddende, den historischen weg aflegde. Hoe
vele duizenden mannen aan den omgang heb
ben deelgenomen, valt slechts te schatten,
doch.... lang was de vier- vijf-dubbele rij van
pelgrims en zij, die door het Payglop de Lange-
straat weer bereikten, zagen den zwarten, stil
len stoet nog voorttrekken vanuit de Houttil
n de richting van de Steenenbrug, waar in
iet huis van den heer Keesom de relikwie van
het H. Bloed ter vereering was uitgesteld.
Hoe zal de indruk van dien imposanten
stoet geweest zijn op de talrijke personen, die,
niet begrijpende, dezen gade sloegen? We we
ten het niet, doch kunnen slechts hopen, dat
God door het gebed der ommegangers hun de
oogen zal openen.
Later in den nacht door de dikke mist iet
wat verlaat, kwamen nog een driehonderdtal
Amsterdammers, leden van do rijwielclub al
daar, onder leiding van den Weieerw. Heer W.
Simons, naar Alkmaar.
Dezen hebben nog afzonderlijk den omgang
gemaakt, waarna te 5 uur in de St. Laurentius
kerk een H. Mis werd opgedragen, waaronder
predikatie van den leider.
Voor zoover ons bekend hebben zich geen
incidenten voorgedaan, terwijl vrij veel politie
aanwezig was, om zoo noodig de orde te
handhaven.
Vermelden we nog, dat enkele bewoners van
den Koningsweg een H. Hart-beeld voor het
raam hadden geplaatst, waarvoor kaarslicht
was ontstoken.
In de St. Laurentiuskerk
In de St. Laurentiuskerk werd het Lof ge
celebreerd door den hoogeerw. heer deken E.
P. Rengs.
Het koor der parochie zong op verdienste
lijke wijze de verschillende toepasselijke ge
zangen. Onder het Lof hield de weieerw. pater
Reuzenaar een korte toespraak. De Katholie
ken van N.-Holland zijn zeer zeker niet de
minsten in den lande. Integendeel, dit getuigt
ieder jaar de Stille Omgang wederom opnieuw
en op een zeer duidelijke wijze. Mogen allen
dan ook, die dezen nacht tot de H. Tafel na
deren, dit ook in het gewone leven veelvuldig
doen, want niets is er zoo nuttig en vrucht
je te vinden was. Door pater Janson werd het
H. Misoffer opgedragen, terwijl aan twee oom
dragend als een veelvuldige H. Communie. Bidt
ook allen dezen nacht voor de algemeene in
tentie van dezen Stillen Omgang, n.l. dat het
God moge behagen de crisis een einde te doen
nemen.
De H. Mis
De helder verlichte en met vele kleurige vaan
dels opgesierde St. Laurentiuskerk was geheel
gevuld met wielrijders uit den wijden omtrek
van Alkmaar. De H. Mis werd opgedragen door
den weieerw. pater Reuzenaar. Onder de H. Mis
werden door het koor wederom verschillende
gezangen ten gehoore gebracht. Alle aanwezi
gen naderden met veel devotie tot de H. Tafel.
In de St. Dominicuskerk
Ook dit ruime bedehuis was om twaalf uur
meer dan bezet, toen- ter inleiding van den
ommegang een kort Lof werd gehouden. Ge
zamenlijk zongen de pelgrims het Adoro te en
Magnificat, waarna de weieerw. pater Janson
O. F. M. den kansel besteeg, om een hartelijk
opwekkingswoord te spreken. De gewijde spre
ker herinnerde aan de beteekenis van deze
jaarlijksche plechtigheid, welke eens te meer
aantoont de groote liefde van den Noord-Hol
lander voor de H. Eucharistie.
Oneindig groot zijn de verdiensten, welke de
duizende pelgrims zich door deze daad van
godsvrucht verwerven, verdiensten voor ziel en
lichaam, voor zichzelf en voor de maatschappij.
De grootste vrucht echter moet deze zijn, dat
het geheele leven een stille omgang met Jezus
wordt. In ontroerende woorden werkte de pre
dikant deze stelling nader uit, waarbij hij zijn
gehoor opwekte toch vooral veelvuldig de H.
Communie te ontvangen.
De H. Mis
I
Onmiddellijk na den ommegang stroomde de
kerk weer vol, zoodat nergens meer een plaats-
muniebantsen de honderden ter H. Tafel na
derden.
Door de geloovigen werden de verschillende
bedevaartliederen gezongen, waarna het paro
chiekoor nog enkele meerstemmige gezangen
uitvoerde.
Na de H. Mis besteeg pater Janson opnieuw
den kansel, om in een heerlijk gebed aller ge
voelens te vertolken in dezen schoonen nacht.
Hierna volgde nog een korte Uitstelling met
Zegen.
Vermelden we nog, dat gecollecteerd werd
voor het raam, dat het Alkmaarsch genoot
schap aan de Kathedrale Kerk in Haarlem zal
schenken.
In de St. Josephskerk
werd tijdens het Lof door den celebrant een
preek gehouden naar aanleiding van den tekst
„Christus, de Zoon van God, Die ons door Zijn
Bloed heeft vrijgekocht; komt, laten we Hem
aanbidden."
De gewijde spr. stelde de vraag, waarom zoo-
velen naar hier waren gekomen, ondanks de
opofferingen, die zij zich moesten getroosten
Het antwoord moet zijn, dat men Christus
den Zoon Gods, Die ons door Zijn Bloed uit
de slavernij des duivels heeft vrijgekocht, wilde
De sociaal-demokraten steken het niet
onder stoelen of banken, dat zij verheugd
zijn over den door Hindenburg getoonden
moed: de illegale militaire formaties der
nationaal-socialisten in Duitschland te ver
bieden.
En „Het Volk" juicht, dat partijgenoot
Greczinski, die als hoofd der politie te Ber
lijn den scepter zwaait, niet getalmd heeft
de noodverordening van den Rijkspresident
tot uitvoering te brengen.
„Greczinski wacht niet!" zoo juichte
het roode orgaan.
Neen, „Greczinski wacht niet". Nauwe
lijks was de noodverordening afgekomen,
of de politieke politie rukte er op uit, door
zocht een groot aantal bureaux van de
Nazi's, w.o. 22 tehuizen en woningen van lei
ders. Alles werd gesloten en verzegeld. Aan
de actie van Greczinski namen 25 Schupo-
auto's en 9 vrachtauto's deel, benevens 150
ambtenaren der crimineele politiek, 10
commissarissen en 120 Schupo's in uniform
Fijn! De Hitlerianen werden nu eens goed
geringeloord!
„De Vrijheid" merkt echter sfd rem op,
dat onze socialistische pers juicht,
nu het gaat tegen een partij,
welke tegenover haar staat, al
zijn beide principieel-revolutionnair en
al danken de Greczinski's zeiven hun macht
aan een revolutie.
Hoe hebben diezelfde socialisten illegale
militaire formaties georganiseerd in Oos
tenrijk?
En hoe hebben zij geschreeuwd, als de
wettige regeering de hand er naar uit
durfde steken?
Neen, 't is niet zeer consequent!
Ais twee hetzelfde doen, moeten die twee
ook precies eender behandeld worden.
De sociaal-demokratie maakt echter 'n
prettige uitzondering voor zichzelf.
Komt men haar volkomen wettig en
volkomen terecht te na, dan houdt alle
consequentie op.
Het is geen vriendelijk gebaar waarmede onze
anders altijd zoo lieftallige Volendamsche den
armen Michel beduidt, dat hij met zijn vol
geladen wagen wel rechtsomkeer kan maken,
als hij niet eerst „dat bord" wegdoet.
Wij hebben met den armen kerel *n tikje
medelijden: 't is toch niet voor zijn pleizier,
't is toch niet om ons te plagen, dat hij
„dat bord" daar aanbracht:
Michel zit op ontzettend zware lasten, en
zelfs als Michel z'n schulden maar half be
taalt, lijdt hij nog honger; hij moet dus wel
probeeren aan het buitenland wat te verdie
nen en hij moét tegelijkertijd wel in z'n eigen
huis de uiterste zuinigheid betrachten door
niet te veel geld aan het buitenland kwijt te
raken; hij moet zich thuis bij wijze van
spreken weten te redden met 'n aardappel
en 'n koolraapje, en in t buitenland zaken
doen om door z'n schulden heen te komen.
Het is dus heel begrijpelijk, dat Michel met
z'n volgeladen wagen onze grenzen zou wil
len over-trekken, maar nóg begrijpelijker
is.het, dat onze Volendamsche, de verpersoon
lijking in dit geval van land- en tuinbouw en
industrie, zeer beslist eiseht:
„Eerst dat bord weg!"
Het gaat toch niet aan, dat Duitschland
heel iil 't bijzonder ten nadSele van Neder
land meerwaarde van zijn uitvoer boven
zijn invoer nastreeft enbereikt: wij, Ne
derlanders, betalen van den Duitschen invoer
slechts 41 pet. in goederen en 59 pet. in geld.
Dat is voorons met den besten wil der wereld
niet vol te houden; wij worden op die manier
financieel leeg-gepompt en wij handelen niet
anders dan uit noodzakelijke zelfverdediging,
als wij eischen, dat Duitschland ten opzichte
van Nederland een meer coulante handels
politiek zal gaan volgen.
Onze boeren, onze tuinders, onze arbeiders
en ten slotte onze industrieelen moeten
toch óók leven en eten, eten en leven.
Dat moeten ook de Duitsche boeren, tuin
ders, arbeiders en industrieelen, natuurlijk!
maar laat Michel zich dan met de Volen
damsche 'n beetje beter verstaón, laat Mi
chel 'n beetje minder eenzijdig zijn nood op
andere naties afwentelen.
Heusch, onze Volendamsche is de kwaadste
niet.
Er valt met haar wel te praten.
aanbidden. In Alkmaar heeft God op bijzon
dere wijze getoond, dat tijdens de H. Mis Zijn
H. Bloed op het altaar aanwezig is.
Naast de stoffelijke crisis treedt vooral de
geestelijke crisis op den voorgrond. De wereld
moet terug naar Christus, naar het altaar,
waar Christus' Bloed iederen dag aanwezig is.
Spr. eindigde met de aanwezigen aan te spo
ren veelvuldig de H. Mis bij te wonen en te
communiceeren.
Tegen het Lof en de H. Mis werden door het
zangkoor, onder leiding van den heer Jac. Al,
verschillende liederen en een meerstemmige
Mis ten gehoore gebracht.
Het Verbond van Vakorganisaties van Hoofd
arbeiders in Nederland heeft een adres gezon
den aan den minister van Binnenlandsche Za
ken en Landbouw, waarbij in verband met de
overwogen steunmaatregelen voor de veehou
ders in het belang van de zuivelindustrie een
beroep wordt gedaan op de medewerking van
den minister ten aanzien van het vraagstuk der
arbeidsvoorwaarden.
In dit verband wordt verzocht, om aan de
steunmaatregelen de voorwaarde te verbinden,
dat de werkgevers met betrekking tot wijzigin
gen der arbeidsvoorwaarden in ongunstigen
zin, tot overleg met de betrokken vakbonden
gehouden zijn.
Blijkens bij het Departement van Defensie
ingekomen bericht is Hr. Ms. mijnenlegger
„Prins van Oranje" Vrijdag te Sabang aan
gekomen.
V
