STEUN AAN HET ZUIVEL
Van de Pers-tribune
Prikkeldraad
ianden en weken is er gewacht en nu
2ES maria-liederen
m
-m
veereoï
(Mui
is- seen
t is een kikker'
Niet zoo gemakkelijk
Aanval op Staatskas
MAANDAG 23 MEI
Mik
be m.
r>
toonzet door
pater H. Clemens
DE JONGSTE
ENCYCLIEK
Oordeel van „Het Volk"
De loonsverlaging in de
hoofdstad
Krasse veroordeeling
Drie socialisten vallen om
„Niet genoeg ruggegraat"
R. K. UNIVERSITEIT
DE CRISIS
IN HET BOERENBEDRIJF
Een adres aan H. M. de Koningin
PASTOOR J. H. THUS
Uit voorzorg bediend
BIJ DE PLAAT
Paleis Noordeinde
#ern over k°P moet thans het wetsont-
hn,,P tot hulpverleening aan de melkvee-
7Ter|j behandeld worden. Heden is de
«uw °rie van antwoord verschenen. Het
.veerslag kan op zijn vroegst Maandag-
j nd worden uitgebracht en Dinsdag moet
U„ Wet er worden doorgejaagd. We erken-
step- de nood bij de boeren hoog ge-
Eco n is' eveneens dat de minister van
e,i'"komische Zaken in het werk verdrinkt
Va beze week nog een dag in de Kamer is
"«gehouden, maar vergeten mag toen
jjiet worden, dat dit een wetsontwerp is,
,at heel
leven.
diep ingrijpt in het dagelijksch
Ofdt de Kamer er voorgezet en heeft fei
te» .seen keus, want het zal een heele
e,®r zijn om Dinsdag dit wetsontwerp met
ti'bge kennis van zaken te behandelen.
Het
20 boeten worden is een geheel ander, wij
Uden bijna durven zeggen een absoluut
g6] w Plan. De tijd Ontbreekt om den leden
2in eid te geven zich ook maar eenigs-
gerf °b de hoogte te stellen van de gevol-
Van Pon a a nn om in cr vnnr Ho inrinofrio
tn ,Van een aanneming voor de industrie
kel uf daarbij betrokkenen. Het oorspron-
dat voorstel ging uit van de gedachte,
c alle margarine gemengd moest worden
ten 50 Procent boter en dat op de boter
ten accVns werd geheven. Deze opzet was
nvoUdigi maar practisch onuitvoerbaar,
als de minister nu toegeeft.
w?et denkbeeld van de menging blijft nog
Vrn 111 de wet, maar facultatief. Feitelijk
lan^t he minister volmacht om naar ge
en h Van he omstandigheden te handelen
U haarnaast geeft hij een richting aan, die
jJ. denkt te volgen. Het is een sprong in 't
uister en wij vreezen dat de misère nu pas
'beginnen.
du f0r he toekomst van de zuivelindustrie
V en han hij niets zeggen, maar hij wil
5t Poging doen om den Nederlandschen vee-
(jp Pel te redden, door de boter hier te lan-
te belasten evenals de margarine en
Örnsns door een sroot deel van onze kaas-
tjp huctie om te zetten in een boterproduc-
hieV °P verhooging van den export is hij
U et bijster gesteld, wat wel wat vreemd is,
tot heden de deskundigen steeds be-
y.,erhen, dat alle ellende, ook voor het zui-
exn een Sëvolg was van een te geringen
VeS?rt- Neen, zegt de minister, export geeft
^hes, zoodat slechts zooveel geëxporteerd
öe worden, dat we onze markten voor
toekomst niét verliezen,
hepp .stelsel hat de minister nu uitgedacht
ben 's zeer ingewikkeld. We zouden kun-
tj a zeggen het is theorie, maar of 't prak-
y®h bruikbaar zal zijn is nog een groote
t. aS, waarop we dadelijk nog even hopen
V'ijzen.
>"0,boter wordt belast, zoodanig, dat de
andelsprijs ongeveer 1.60 is en de
fw. k
&°Oth;
r.-"wianaeisprijs ongeveer j i.üu is en ae
eüihandelsprijs 1.80 per K.G. Boter zal
9q voortaan in Nederland gaan kosten
tipufnt het pond. Het streven is er op ge-
v bt, dat de boeren voortaan 5 cent per
y/-*- melk als richtprijs zullen krijgen. Ze
wfSen wel 6 cent, maar dat gaat niet,
abt dat zou 120 millioen gaan kosten,
moeilijkheid begint bij de margarine.
<jp te beginnen zal er voor de Joden en
Vp Vegetariërs onvermengde margarine
t>.„tijgbaar blijven, maar deze wordt ex-
a belast.
.hoor de margarine zal om te beginnen
k Procent boter gemengd moeten worden,
eze menging zal ook bij de honderden
engers die er zijn, steeds moeten geschie-
bp onder controle van een ambtenaar,
en J"Oter mogen de margarinefabrikanten
e he mengers koopen waar zij willen tegen
cij prijs van 1.60 per K.G. De margarine,
'6 Voor de menging gebruikt wordt, wordt
belast en wel bij een menging met 25
Ocent boter met 20 a 25 cent per K.G.
b gaat de regeering probeeren hoe ver
ij daarmede komt. Zij zal zooveel moge-
de normale prijsverhouding tusschen
- argarine en boter trachten te handha-
Ven
maar als de boter niet op gaat, dan
,°°gd van 25 pet. tot hoogstens 50 pet.
b^'ht het percentage van de menging ver
de,. ne week kan er dus 25 pet. en de an-
Uj 6 Week 30, 35 of 40 pet. boter door de
tac rine moeten. Naarmate het percen-
8arf h°ter stijgt daalt de belasting op mar-
bij i'?e- Nemen we aan, dat deze belasting
üe, 5 Pet. boter 25 cent bedraagt, dan daalt
e ~e belasting met ieder procent meer met
is cent, zoodat margarine, die gemengd
bgig et 50 pet. boter van f 1.60 het K.G. on-
tfet 's' hat is de nieuwe vinding in deze
<Wodie de minister aanduidt als de glij-
hhe schaal.
bia heoretisch mag dat heel mooi lijken,
bg. ef is geen margarine-industrie denk
en d*e hat kunststuk uit kan halen. Men
{)ro. he fabricatie instellen op een bepaald
Cjyi j eht te mengen boter, maar deze fabri-
°tuyf 'eheren keer te wijzigen is technisch
lw0gelijk. Men weet dan ten slotte niet
r welk product men aflevert en kan
bej? 'nvloed uitoefenen op de smakelijk-
vera- Nu is het wel de bedoeling om niet
de rï te gaan dan 25 procent, vertrouwen-
k de margarine-industrie 15 millioen
Wet' °ter zal mengen, maar als het in de
staat, blijft het gevaar van een to-
best vernietiging der margarine-industrie
stei~a?n' want dat is het gevolg van het
el der glijdende schaal.
tba? hit belangrijke vraagstuk kunnen we
teijp niet verder ingaan. De minister be
laas ha,t margarine, dus melange, zal
hio,. 0sten f 1-05—f 1.15 per Kg.
ePw is ook in dit geheel gewijzigde
clemens> z.g., is in Frankrijk en ook
eherland reeds langen tijd een zeer be-
bajj® muzikale persoonlijkheid, van wiens
rtVe'e werken het licht zagen, waarbij er
Vw6® v°°r de vijfde maal herdrukt werden.
6orja5effelijk werk heeft hij vericht op Gre-
he ,7?nsch gebied, van welken arbeid de waar-
groot is.
M-i?1151 is van hem een toonzetting van zes
Muf deren van den Gelukzaligen De
8^ '0rt in druk verschenen, wat zeker een
bey,(. est voor de liturgische muziek betee-
V°bdi k®1, e® devoot zijn de melodieën, een-
8eUdee en klaar van liin. met soms verras-
bie Vondsten; verrassend door klankrijkdom,
*>btje en toch prachtig aanpassend aan de
toijjg '®ksten. Stil en zangerig is de stijl:
Mter en opgewekt, dan weer heel ernstig,
dojjjj altijd het karakter der teksten latende
boUy,aeeren- De begeleiding is rustig, opge-
het ^av6' eenvoudige harmonieën,
den. smaakvolle werkje zal zijn weg wel vin-
sibn 18 verkrijgbaar bij: firma Van Ros-
Mosmans, Den Bosch en bij de
H4jv,k Montfortanen, HoensbroekStation
^3Urk). H. Th. S,
ontwerp, dat de mogelijkheid geopend
wordt om ook reuzel en rundvet te gaan
belasten en verder de bepaling van di-
recten steun aan de melkveehouderij.
Het ligt voor de hand, dat als de wet
door de Eerste Kamer is aangenomen, er
maar niet dadelijk den volgenden dag be
gonnen kan worden met de menging. Dat
heele ingewikkelde stelsel met controleurs
bij iedere menging moet nog worden opge
bouwd. Om toch steun te verleenen bepaalt
thans het ontwerp, dat zoolang de wet
niet werkt, na aanneming de boer voor
iedere melkkoe die hij heeft, 75 cent per
week zal ontvangen. Later krijgt hij steun
afhankelijk van het aantal K.G. melk dat
hij aflevert.
We behoeven zeker niet aan te toonen,
dat de Kamer voor een heele moeilijke taak
staat. Tot oordeelen is zij waar de tijd voor
studie en onderzoek ontbreekt niet be
voegd. Het eenige is, dat zij zegt de boer
verkeert in hoogen nood, dus aan de re
geering maar het middel gegeven, dat zij
vraagt om te helpen. De fouten zullen te
zijner tijd wel blijken èn dan moet er maar
op terug worden gekomen. Fraai is het niet
en zelfs niet zonder gevaar, maar toch
verwachten we een kleine meerderheid voor
het voorstel van den minister.
v. d. H.
„Het Volk" van gisterenavond be
vatte een zeer goed artikel over de
jongste encycliek van den Paus. Het blad
erkent, dat „wanneer Zijne Heiligheid zijn
stem verheft, luistert heel de wereld, som
migen in devote vroomheid, anderen met
gespannen aandacht, naar wat het Hoofd
der Kerk haar heeft te zeggen." Dat is zeer
juist opgemerkt en klinkt heel wat beter
dan de ietwat schampere taal van hetzelfde
blad, toen „Quadragesimo Anno" versche
nen was.
Vervolgens constateert het blad, „dat het
niet altijd zeer welluidend geweest is, wat
uit den mond des Pausen ging". Wanneer
het blad met „welluidend" „zachtzinnig"
bedoelt, dan heeft het alweer gelijk. Inder
daad, wanneer de Kerk bepaalde misstan
den veroordeelt, pleegt zij het te doen in
krasse termen, die daarom nog niet onjuist
zijn. Het blad herinnert aan de zeventiger
jaren toen Leo XIH z.g. over 't socialisme
schreef. Leo XIH gebruikte toen zeer zeker
scherpe woorden, maar.... het socialisme
der zeventiger jaren was toen ook een heel
wat andere verschijning dan het socialisme
van thans! In de door „Het Volk" bedoelde
encycliek: „Quod apostolici muneris" van
28 December 1878 moest de Paus de be
dreiging van het gezag door de socialisten
wel zoo scherp mogelijk veroordeelen. Juist
omdat de socialistische beweging allereerst
op gezagsondermijning was gericht; in dien
tijd hadden de moordaanslagen plaats op
den Duitschen keizer Wilhelm I en op den
Russischen Czaar Alexander H, het onder
scheid tusschen socialisten, communisten
en nihilisten was destijds nog niet zoo
merkbaar als thans!
Intusschen, „Het Volk" is over den toon
van „Quadragesimo Anno" en van de jong
ste Encycliek tevreden! „Van zijn verheven
troon ziet de Paus op de hedendaagsche
wereld neer, op den chaos van het kapi
talistische productiestelsel, op het leed der
werkloozen, die bij tientallen millioenen
vallen te tellen; kan het anders dan dat
Zijn hart wordt ontroerd en Hij Christus
zelf de woorden nazegt: ,Jk heb medelijden
met de schare?"
Wij begrijpen de terminologie van het
blad en zullen daarom geen aanmerking
maken op enkele kleinigheden.
Maar op een fundamenteele vergissing
moeten wij wèl aanmerking maken. Nadat
„Het Volk" geconstateerd heeft, dat de
Heilige Vader scherp om zich heen ziet,
Als er steun noodiè is, dan heeft de
Staat, en hij alleen, daarvoor te zorèen.
(Uit de socialistische bladen).
dat „het schot van den genialen lucifers
koning weergalmde tot diep in de vertrek
ken van het Vaticaan", vervolgt het blad:
„En het Vaticaan zou het Vaticaan niet
zijn, indien het geen remedie gaf. Een
scherp partij-kiezen tegen het kapitalisme
en voor het socialisme is van dezen Paus
nog niet te verwachten; voor het zoover is,
zal het socialisme op nog sterker beenen
moeten staan. Dat komt wel, daarover ma
ken wij ons geen zorg en als het zoover is,
zal het Vaticaan, opportunistisch als altijd,
bijtijds den juisten draai weten te nemen
om te verkondigen, dat het privaat bezit
der productiemiddelen niet de eenige en
onveranderlijke productiewijze is."
Hier nu is „Het Volk" geheel en al mis!
Het Vaticaan zal „zijn draai" niet nemen
en behoeft dien niet te nemen.
„Het Volk" luistere en sta verstomd:
In „Quadragesimo Anno" zegt de Paus
letterlijk: „Reeds Leo XHI had met
groote wijsheid verkondigd, „dat God de
omschrijving van het privaateigendom aan
het overleg der menschen en de instellin
gen der volkeren heeft willen overlaten".
„Want aldus gaat Pius XI voort, „even
goed als de overige factoren van het sociale
leven, zoo is ook de eigendom niet volstrekt
onveranderlijk. Dat leert ons de geschiede
nis, zooals Wij zelf met de volgende woor
den verklaard hebben: „Hoeveel verschil
lende gedaanten heeft de eigendom reeds
aangenomen vanaf dien primitieven vorm
bij de onbeschaafde herdersvolken, die ook
in onzen tijd nog in sommige streken te
zien is, tot aan den vorm van bezit in den
patriarchentijd, en vandaar vervolgens tot
aan de gedaante, die hij aannam onder de
tyrannen-regeeringen, om eindelijk zoo,
langs de feodale en monarchistische gestal
te te komen tot de verschillende verschij
ningsvormen van onzen modernen tijd".
Herhaalde studie van de Encycliek zij
„Het Volk" in allen gemoede ernstig aan
bevolen. Het zou dan tot de ontdekking
Kunnen komen, dat de Paus heel wat an
ders leert over den eigendom dan het ooit
gedacht heeft.
Wat zegt het bijvoorbeeld van deze pas
sage: „Daarom verrichten zij een nuttig en
prijzenswaardig werk, die, zonder de onder
linge liefde te kwetsen en met inachtne-
De houding der sociaal-democraten in
den Amsterdamschen Raad ten aanzien van
de loonkorting trekt natuurlijk alom in het
land de aandacht; we laten hieronder een
katholieke, een protestantsche en een libe
rale stem over het geval hooren:
Nu de Amsterdamsclie Raad met 24 tegen
20 stemmen besloot de loonsverlaging voor
de gemeentewerklieden door te zetten, acht
„De Standaard" het goed, met een enkel
woord te herinneren aan de hoofdschuldi
gen in deze tragiek, die het prestige van den
Raad zoo deerlijk knakte.
Twee autoriteiten zijn bij uitstek ridders
van de droeve figuur.
De vertegenwoordigers van den neutralen
bond aller middenstanders schakelen wij
daarbij uit èn omdat bij deze representan
ten moeilijk aan autoriteiten kan worden
gedacht èn omdat „fiasco" zoo regelmatig
aan het optreden dezer heeren verbonden
is, dat aparte vermelding daarvan overbo
dig mag heeten.
Neen, op de roode leden van het „georga
niseerd overleg" hebben wij het oog en op
de sociaal-democratische wethouders.
In afwijking met het gevoelen van onze
Protestantsch-Christelijke en de Roomsch-
Katholieke gemeentewerklieden, achtten
socialistische en anarchistische vertrou
wensmannen het oirbaar, zich met hand en
tand in deze periode van benauwende cri
sis tegen een geringe loonsverlaging te ver
zetten.
Door hun toedoen is het vertrouwen in en
het bestaansrecht van dit instituut op ge
voelige wijze ondermijnd.
Het zwaarst evenwel is gezondigd door de
sociaal-democratische wethouders, door den
soc.-dem. bewindsman voor financiën niet
het minst.
Het is waarlijk geen zaak van geringe be-
teekenis, dat dwars tegen den uitgesproken
wensch van den rooden beheerder der
schatkist in, de meerderheid van den Raad
en daaronder zelfs drie soc.-dem., het uit
spraken, dat aan Amsterdams gemeentefi-
nanciën niet de eisch mag worden gesteld,
dien hij verdedigde.
Krasser veroordeeling van het financieel
beleid is niet wel mogelijk.
De tragedie met de Amsterdamsche loo-
nen en salarissen is nu beëindigd met de
aanneming van het opnieuw door de meer
derheid van B. en W. ingediende kortings-
voorstel, schrijft „De Morgen".
Drie socialisten vielen om, de fractie
voorzitter mr. v. d. Bergh en de heeren W.
Polak en Ossendorp.
Deze heeren waren van meening, dat er
geen ongelijkheid van behandeling voor
ambtenaren en werklieden mocht bestaan
en dat bij wederom-verwerping de Regee
ring op andere wijze tot korting zou dwin
gen, wat voor de gemeentelijke autonomie
fnuikend zou zijn.
Deze drie heeren gaven thans den door
slag en de salaris- en loonkorting werd dus
aanvaard op gronden buiten het voorstel-
zelf liggend.
Men ziet weer, dat dit ook een socialist
kan overkomen.
Doch nu zal „Het Volk" zijn hoonende
woorden wel achterwege laten.
„De Tribune" vult dit „gemis" echter al
zeer rijkelijk aan. Men kan zich ook zon
der het te citeeren wel voorstellen, wat
die den socialisten nu op hun brood geeft.
Dat niettemin alles in het college van B.
en w. moet blijven zooals het is, schijnt ons
wonderlijk.
Opnieuw is in den Raad van Amsterdam
de zaak der salariskorting aan de orde ge
weest.
Men weet dat zij de eerste maal is ver
worpen door de wraak-politiek van drie
middenstanders.
Maar, zoo lezen wij in „De Avondpost",
nu is ze aangenomen. Met 24 tegen 20
stemmen.
Waren de drie illustre staatslieden dan
bekeerd? Neen. Zij stemden opnieuw tegen.
Maar er waren drie andere leden, die de
eerste maal tegen en nu vóór stemden. Dit
waren sociaal-democraten. De heeren van
den Bergh. (voorzitter der roode fractie),
dr. Polak en Ossendorp. Door hun houding
werd thans de voordracht aangenomen. Zij
verdienen een woord van lof. Immers, nog
dezer dagen had de ledenvergadering der
S.D.A.P. in Amsterdam zich opnieuw tegen
de vermindering verklaard en verreweg de
meeste socialistische raadsleden zelfs de
drie wethouders en zelfs de wethouder van
financiën hebben aan dat consigne
schaapachtig gehoorzaamd. Alleen de drie
genoemde hee-en niet.
Welnu, zij hebben Amsterdam behoed te
gen regeeringsmaatregelen, welke voor de
hoofdstad des lands weinig minder dan een
schande zouden zijn geweest. Want het
staat vast dat, indien de voordracht op
nieuw ware verworpen, de Regeering zou
hebben ingegrepen en het met de finan-
cieele zelfstandigheid van Amsterdam voor
een goed deel gedaan zou zijn geweest.
De wethouder van financiën zal wel in
zijn vuistje lachen over den uitslag.
Maar:
zélf heeft hij niet genoeg ruggegraat ge
had, om tegen het bevel der federatie in te
gaan.
ming van de ongereptheid der leer, zooals
de Kerk die altijd heeft overgeleverd, de
innerlijke natuur van deze plichten trach
ten vast te stellen en de grenzen te bepa
len, die door de noodzakelijke eischen van
het sociale leven zoowel aan het eigen
domsrecht zelf als aan het gebruik en ge
not ervan moeten gesteld worden" (Quadr.
Anno). Wij hebben eenig vermoeden, dat
„Het Volk" van deze passage lichtelijk ont
stellen zal. Immers, de Paus leert wat
overigens niets nieuws is dat ook aan
„het gebruik en genot" grenzen gesteld
kunnen worden. Zoover is de socialistische
wetenschap nog niet!
Wij hebben aandacht gewijd aan dit
„Volk"-artikel, omdat de toon ons beviel.
De raad van den Paus „Bidt en doet boete
zegt het blad „komt op een zeer ge
wichtig oogenblik. Europa staat met de
voeten voor den afgrond." Zeer juist!
„Het Volk" wil nu afwachten „hoe de wei
nige onnoemelijk rijken, die de wereld be-
heerschen, aan de roepstem van den Paus
gehoor geven. Ook met weinig zullen wij
tevreden zijn."
En als zij niet gehoor geven?
Heeft dan de vermaning van den Paus
alle waarde verloren?
Heeft een vermaning haar beteekenis
verloren, wanneer zij niet wordt opgevolgd?
De ernstige toon, waarin het artikel ge
steld is, doet ons vermoeden, dat „Het
Volk" hierop geen ontkennend antwoord
zal geven.
Kr.
Nieuwe rector magnifus
Het bestuur der St. Radboudstichting te Nij
megen heeft benoemd voor het Studiejaar
1932—1933 tot rector Magnificus prof. Dr. Ti
tus Brandsma O.C., als opvolger van prof. Dr.
R. Janssen O. P.
De besturen van den Drentschen en Gronin
ger Boerenbond en het Friesch Agrarisch Co-
mié hebben een adres gezonden aan H.M. de
Koningin, waarin zü wijzen op den hoogst cri-
tieken tostand in de vee. en varkenshouderij,
welke door het nog steeds uitblijven der steun
maatregelen de boeren tot vertwijfeling
brengt. Zij verzoeken d'e krachtige medewer.
king van H. M. de Koningin, teneinde den on
dergang van zeer vele families op he platteland
en afzakking van duizenden boeren naar het
Communisme, te voorkomen.
Naar wij vernemen, is pastoor J. H. A. Thus,
te Sassenheim, uit voorzorg van de H. H. Sa
cramenten'öer Stervenden voorzien.
Als iemand in nood verkeert, wordt hij
gemakkelijk onredelijk.
Minister Verschuur kan van die psycho
logische hebbelijkheid der menschen mee
praten.
Wat al verwijten zijn hem niet toege-
stierdOmdat hij te veel deed, omdat hij
te weinig deed, omdat hij niet met één
grooten greep den krisisnood aanpakte,
omdat hij de ééne groep hielp en de an
dere niet, omdat hij zelfs de eene groep
hielp door de andere te benadeelen! enz.
enz.
Vooral sterk klonk het verwijt en wij
hebben daarbij niet gezwegen dat de
Regeering blijkbaar niet krachtig genoeg
optrad tegen Duitschland, dat door zijn
deviezenregeling practisch een.... niet-be-
talingssysteem invoerde:
wij konden Duitschland immers dwin
gen, Duitschland profiteerde toch voor
millioenen guldens van zijn uitvoer-over-
schot naar ons land!
Ook wij hebben op de wenschelijkheid,
op de noodzakelijkheid van een sterkere
houding tegenover de Duitsche wanbeta
ling gewezen, ook wij hebben gezegd, dat
de Regeering Duitschland tot betaling
moest trachten te dwingen, maar steeds
hebben wij erbij gevoegd, dat we Duitsch-
lands moeilijkheden begrepen, dat Duitsch
land ons niet voor zijn pleizier ekonomisch
dwars zit.
't Is uit bitteren nood, uit wanhopige
pogingen tot zelfbehoud, dat Duitschland
den invoer belemmert en de betalingen be
perkt, en die nood is nog steeds stij
gende:
Het uitvoeroverschot van den Duitschen
buitenlandschen handel is van 152 millioen
mark in Maart tot 45 millioen mark in
April gedaald, zoowel tengevolge van de
stijging van den invoer eenerzijds als door
den achteruitgang van den uitvoer ander
zijds.
De invoer steeg van 363.6 millioen mark
tot 427.3 millioen mark.
De uitvoer daalde van 516 millioen mark
tot 472.2 millioen mark.
Waar moet dat heen?
Naarmate het Duitsche uitvoeroverschm,
daalt, zal het ook moeilijker, om niet te
zeggen: onmogelijker worden, den Neder
landschen leveranciers, die zitten te
schreeuwen om export en betaling, hun zin
te geven.
Pluk eens veeren van een kikvorsch!
Natuurlijk zal althans geprobeerd moe
ten worden, van Duitsche zijde voor Neder
land een behandeling te krijgen, welke in
een juiste verhouding staat tot de wijze,
waarop Duitschland alsnog van Nederland
„profiteert".
Maar dat het vraagstuk niet zoo gemak
kelijk is, als vele „deskundigen", die
voor iedere krisis-beroerdigheid het feil-
looze middel bij de hand zeggen te hebben
het voorstellen, dat zal wel steeds dui
delijker worden.
Zij, die in deze krisistijden ter voorziening
in den nood der verschillende bevolkings
groepen steeds maar overheidssteun, finan
ciering door de Rijksschatkist bepleiten,
spelen een heel gemakkelijke, maar des
niettemin echt dankbare rol.
Waarom al die onkosten niet doodgewoon
op de belastingaanslag-biljetten der rijken
gebracht?
Neem nu b.v. de zuivelboeren.
De regeering spant zich in om den zuivel-
boer een eenigszins behoorlijken prijs voor
z'n melk te garandeeren, zóó, dat hij ten
minste zijn bedrijf niet heelemaal naar den
kelder ziet gaan en in dien kelder niet zelf
jammerlijk verhongert.
Daartoe worden nu spitsvondige maatre
gelen overwogen, waaraan duizend-en-één
bezwaren kleven.
De sociaal-demokraten kennen een veel
eenvoudiger en veel beter middel:
Geef aan de zuivelboeren steun uit de
schatkist, net als aan de werkloozen!
Maar.... zooeven heeft Minister Ver
schuur in zijn Memorie van Antwoord op
het desbetreffend Voorloopig Verslag nog
uitgerekend, dat bij een gelijke productie
en verwerking van melk in 1932 (als in 1931)
bij de huidige zuivelprijzen (en wie weet,
wat daar nog mee gebeurt!) een bedrag aan
steun van maar eventjes.... 120 millioen
gulden noodig zijn om een richtprijs van 6
cent per liter te bereiken.
Laat de staatskas daar nu eens aan be
ginnen!
Terecht laat onze teekenaar den minister
president wijzen op den kalen Nederland
schen kikker, waarvan voor den rooden
Indiaan geen hoofdtooi-veeren te plukken
zijn.
Met den dag wordt het moeilijker, de
klove tusschen inkomsten en uitgaven te
overbruggen, niet alleen voor den staat,
maar ook voor een ontstellend groot deel
van het Nederlindsche volk, en eerst
over 1932 en 1933 zullen wij de prettige ge
volgen daarvan volop gaan beleven.
Het belastingpeil is reeds ongekend hoog
en een nog hoogere opschroeving zou voor
ons land de fataalste gevolgen hebben.
Toch heel den krisissteun door de Ryks-
schatkist laten financieren??
Het paleis Noordeinde te Den Haag za! wn
heden af voor het publiek zijn opengesteld.
