PUROL
Zonnebrand
Krachtige Parasietenbestrijding
MET VLIEGMACHINE EN
SPROEIWAGEN
Zomeravond
1 DE VIJANDEN VAN
HET BIJENDORP
RADIO-PROGRAM
De fraude van
accountant Merrie
Het
Rozee^Kasteel
DINSDAG 14 JUNI
Dure rupsen en wormen
Motorspuiten voor vloeibare ver
delgingsmiddelen
Zilveren trommelvlies
Woensdag 15 Juni
DE AMBROSIANA TE
MILAAN
Haar stichter en
Paus Pius XI
VERHAAL VAN
DEN DAG
0
A
peA,
A
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL
A 11 O nhnnnó'e °P dit blad eyn ingevolge de verzekerln
"Ut UUUIlllC o ongevallen verzekerd voor een der vo
FEUILLETON
8c
Elk jaar worden honderdduizen
den uitgegeven aan
chemicaliën
(Van onzen medewerker)
In Dahlem (Duitschland) staat een geweldig
gebouw, omgeven door vele proefvelden, een
giftmengerij in 't groot, een huis met honderd
vensters, een paleis, waarin Qeheimrat Doktor
Appel den scepter zwaait.
Eerbiedig nader ik den ingang. Dat is dus
de plek, waar de maatregelen worden genomen,
die ertoe moeten leiden, dat de fruitoogst niet
mislukt, dat onze aardappelen eetbaar zijn en
dat de boeren niet van honger omkomen. „Bio
logisch Rijksinstituut voor land- en boschbouw"
lees ik. Het is jammer, dat dokter Appel zelf
niet te spreken is, maar er zijn nog andere
leiders en een groote staf van specialisten, die
graag alle gevraagde inlichtingen verstrekken.
De jaariyksche discussies zijn nu al ongeveer
afgeloopen. Die hebben plaats in het begin van
de lente. De boer roept omstreeks dien tUd de
hulp in van het instituut en als hij het niet
doet, komen de helpers van doktor Appel zelf
Door druif luis aangetaste
wijnstokken
hun diensten aanbieden. Intusschen worden er
allerlei nieuwigheden geprobeerd op het gebied
van parasietenbestrijding en weken lang wordt
over de doelmatigheid er van gedebatteerd in
de verschillende landbouwbladen.
Mijn begeleider brengt mij in verschillende
«alen en vertelt mij onderwijl hoe de landbouw
de industrie helpt en omgekeerd. Verscheidene
fabrieken van chemische producten zijn het
rijksinstituut in meer dan één opzicht van
dienst. Deze fabrieken mogen dan de stoffen
leveren, die de parasietenbestrijders noodig
hebben.
We wandelen nu door de proefvelden, die die
nen om de juiste verdelgingsmiddelen te vinden
tegen rupsen, wormen en kevers, allemaal bees
tjes, die de raapolie duur maken en de sigaren-
prijzen opvoeren, doordat ze de te velde staande
tabak en de jonge knollen niet met rust kun
nen laten.
De Colorado-kever
„Frankrijk", zegt mijn gids, „heeft op het
oogenblik heel wat te stellen met den colorado
kever. Op tweehonderd kilometer van de Duit-
sche grens wordt door dit insect de omgeving
onveilig gemaakt.... In 1914 hadden wij hier
ook last van den colorado-kever. Dat was in
Zieke aardappelen
het district Stade. We hebben toen den grond
zoo krachtig gedesinfecteerd, dat er jaren lang
niets wilde groeien.Maar delf colorado-ke
ver hebben wij er nooit teruggezien.... en de
rest van het land bleef een bezoek van dit
heerschap bespaard."
„Een goed middel tegen de rupsen van den
nonvlinder en andere van dat soort is een
vliegtuig met een giftstrooier. In Amerika zijn
deze wapens meer in gebruik dan hier. De kos
ten zijn niet gering en alleen bosschen worden
op die manier gezuiverd.
Aan dat rondspüiten van vergift zit trouwens
meer vast dan de voorstanders ervan wel den
ken of zeggen. Het is meermalen voorgekomen,
dat niet alleen de parasieten, maar ook de
bijen uit den omtrek en verder het wild en de
vogels erdoor werden gedood. Het laatste woord
is hierover nog niet geschreven."
Vernietiging door parasieten
„Er is natuurlijk nog een andere methode
em een schadelijk dier uit te roeien of in elk
geval onschadelijk te makenVeel vreemde
indringers (meestal van overzee hier gekomen)
kunnen gedijen doordat de vijanden, die zij el
ders wel hebben, hier ontbreken. Wanneer men
met de noodige voorzichtigheid te werk gaat,
kan men het een of andere dier de vernietiging
van een bepaalde parasiet laten overnemen. De
druifluis en de coloradokever zouden op die
manier wel verdeigd kunnen worden."
„Kijk eens", zoo eindigde mijn zegsman, „er
worden elk Jaar honderdduizenden nu niet be
paald weggegooid, maar dan toch uitgegeven
aan chemicaliën en met behulp van die laatste
gaat de boer zijn (dikwijls onzichtbare) vijan
den te Ujf. De bedragen, die deze eeuwigduren
de oorlog opslokt, zijn zeker niet klein, maar ze
verzinken in het niet bij de sommen, die de in
secten, rupsen en wormen ons jaarlijks kosten,
Ondanks onze pogingen eten deze beestjes iéder
jaar voor ongeveer een milliard mark op. Men
mag gerust zeggen, dat wij leven van wat de
parasieten over laten...."
miiinuuniinuimiimi
Nu de schemer
Is verschoven
En het zon-snoer
Is verlengd,
En de zomer
Dus den avond
Met een lichtpunt
Tot ons brengt,
Zijn de tuintjes
En terrassen
Of de stoepen
En balcons
Gewaardeerde
Luie plekjes
Voor de meesten
Onder ons!
En wij reiken,
Zoo te zeggen,
Thans den avond
Daar de hand,
't Liefst in hemdsmouw,
Op pantoffels,
Glaasje ranja
En de krant!
Die voorbijgaan
Worden altijd
Ons siësta
Vlug gewaar:
Radio-klank
En de peukjes
Sigaretten
Of sigaar!
(Nadruk verboden)
MARTIN BERDEN
De bekende oorspecialist Professor Alexander
uit Weenen, die onlangs het slachtoffer werd
van een moordaanslag door een waanzinnig
student, die den Professor op straat neerschoot,
heeft een uitvinding nagelaten, waaraan thans
in de Weensche klinieken voor oorziekten ver
der wordt gewerkt.
Het betreft hier 'n zilveren trommelvlies, dat
bij beschadiging van het menschelijk trommel
vlies in het oor wordt aangebracht en
het natuurlijk trommelvlies volkomen schijnt
te vervangen. Deze trommelvliezen bestaan uit
heel fijne zilveren plaatjes, die echter nog om
de 10 weken verwisseld moeten worden: dat is
een factor, waardoor deze uitvinding voorloopig
nog zeer duur blijft.
Bovendien zouden deze zilveren plaatjes nog
een geneeskrachtige uitwerking hebben. Bij een
der patiënten werd een reeks ettervormingen
in het oor na het aanbrengen van zilveren
plaatjes absoluut totaal genezen.
Thans is men bezig om te trachten op dit
gebied nog verdere successen te behalen, om
vooral het verwisselen van de zilveren plaatjes
overbodig te maken.
Stukloopen van Huid en Voeten
en Doorzitten bij Wielrijden
verzacht en geneest
Doos 10. Tube SO ct. Bij Apotb. O Drogist»
SpillllllllllllllllllllllilllllllllliililllllllllllllllllllllllllllllB
"WfeljF-w^ë,
TUN
g> Hier zi;
„Ik heb wel eens bij de menschen gezien, dat ze van die gladde
vloeren hebben. Ben» heb lk er m'n pootjes bijna op gebroken," zet
Jaap plechtig. „En nu wil lk alles net zoo glad maken als de
menschen. Ik zal boenwa» gaan maken, al duurt het ook drie weken."
Hier zweeg Jaap even.
Er ging een gemompel door de massa bijen. Vol belangstelling luis
terden ze naar hun wijze voorzitter. „Wie van jullie wil ln de
wasfabrieken gaan splonneeren. Wie wil gaan afkijken hoe de men
schen die boenwas maken?" Doodstil was het Ineens. Niemand durfde
te roepen: „Ik zal gaan." Jaap keek met een teleurgesteld gezicht
naar de bijen en riep toen kordaat uit: „Dan zal lk zelf wel gaan
IMlIllllllIIIIiailllAlllllllllMIIM^
CilCIl U
ian."
iiiiiBBinii
HUIZEN, 1875 M. NCRV 8.00 Tijdsein en
schriftlezing. 8.15 Morgenconcert. 10.00 Zang
door het N.C.R.V. Dameskoor. 10.30 Korte
ziekendienst door Ds. L. Oranje. 11.00 Harmo
niumbespeling door M. F. Jurjaanz. 12.00 Poli
tieberichten. 12.15 Middagconcert. 2.00 Verzor
ging zender. 2.30 Lezen van Chr. lectuur. 3.00
Concert. 5.50 Kinderuurtje door Mevr. Ada
Tyms-Jonkman. 6.00 voor de landbouwers. C.
Ketel. De weide in den zomer. 6.45 Lezing door
H. Amelink. 7.00 Kolonel C. J. Govaars en het
Leger des Heiis. Herinneringen uit den eersten
tijd. 7.30 Politieberichten. 7.45 Persberichten.
Ned. Chr. Persbureau. 8.00 Tijdsein en concert
door de Haarlemsche Orkest vereeniging, 9.00
Stemerding over „De verteller". 9.30 Vervolg
concert, Mozart, Liszt, pl.m. 10.00 Persbureau
Vaz Dias. 10.30 Gram.muziek.
HILVERSUM, 296 M. VARA 6.45
Lichaamsoefeningen o.l.v. G. Kleerekoper. 7.30
Idem. 8.00 Tijdsein en Gramofoonmuziek. 9.00
Trio Willem Drukker. VPRO 10.00 Morgenwij
ding. VARA 10.15 Uitzending voor arbeiders in
de continubedrijven. 12.00 Tijdsein. 12.01 VARA
septet o.l.v. Is. Eyl. 1.45 Verzorging zender.
2.15 Onze keuken. 3.00 voor de kinderen. 5.30
VARA septet o.l.v. Is. Eyl. 6.00 Les van wege
het Onderwijsfonds voor de Binnenvaart. 6.30
Septet. 7.00 Imperialisme en Volkenbond door
Dr. J. Romein. 7.20 Septet. 8.00 Vorsten en vol
ken. Kroniek van een ondergang. VARA too-
neel. 8.45 VARA-orkest o.l.v. Hugo de Groot. 9.30
Uitzending voor den Alg. Ned. Bond van Han
dels- en Kantoorbedienden. De wederwaardig
heden van Wakker en Tropenduit. 9.45 Orkest
10.30 Persbureau Vaz Dias. 10.45 Orkest. 11.15
Gramofoonmuziek. 12.00 Tijdsein en sluiting.
BRUSSEL, 509 M. 2.30 Concert door het
Max Alexys-orkest. 5.20 Dansmuziek uit 't „Pa
lais St. Sauveur te Brussel". 6.50 Gramofoonpl.
9.20 Concert uit de zaal Memlinc te Antwer
pen.
KALUNDBORG 1153 M. 12.20 Concert
uit een Restaurant. 3.20. Concert o.l.v. Launy
Gröndahl. 5.20 Gramofoonmuziek. 10.20 Deen-
sche muziek.
BERLIJN, 419 M. 7.30 Populair concert.
10.20 Dansmuziek.
HAMBURG, 372 M. 1.35 Gramofoonmu
ziek. 2.35 Idem. 4.50 Concert uit Bad Pyrmont
door de Philharmonie van Dresden. 6.15 Ro
mantische liederen door Else Veith, sopraan.
10.40 Dansmuziek uit café „Haus Siegler".
KöNIGSWUSTERHAUSEN, 1635 M. 12.20 Gra
mofoonmuziek. 2.20 Idem. 4.50 Concert.
LANGENBERG, 472 M. 12.20 Concert door
het Frankische Kamerorkest. 1.20 Concert o.l.v.
Wolf. 5.20 Vesperconcert. 8.50 Populair concert.
DAVENTRY, 1554 M. 12.35 Orgelconcert
door Quentins Maclean in het Trocadero 1.05
Gramofoonmuziek 3.50 Concert van Bourne
mouth door het Stedelijk orkest 5.05 Orgel
concert door Reginald New.
PARIJS, (Eiffel) 1446 M. 8.50 Pianorecital
door Georges Gabor 9.20 Concert door het
Omroeporkest oJ.v. Ed. Figment.
PARIJS. (Radio) 1725 M. 12.50 Gramofoon
muziek 9.05 Operettefragmenten. Het Om
roeporkest o.l.v. Raoul Labis.
MILAAN. 331 M. 7.50 Gramofoonmuziek
8.50 Radiotooneel daarna gramofoonmu
ziek.
ROME. 441 M. 8.20 Gramofoonmuziek
9.05 Tannhauser, opera in drie acten van Ri
chard Wagner.
WEENEN. 517 M. 8.20 „Wien bleibt Wien".
Omroeppotpourri 10.35 Dansmuziek.
WARSCHAU 1412 M. 5.20 Het Omroepor
kest o. 1. v. J. Oziminski 6.40 Dansmuziek
8.20 Vocaal concert 10.20 Dansmuziek.
PRAAG. 487 M. 8.25 Concert door het
Tsjechisch Philharmonie-orkest.
BEROMüNSTER, 460 M. 7.20 Gramofoon
muziek. 8.20 Mandolineconcert. 10.05 Het om
roeporkest speelt werken van Giinther Raphaël.
Leiding a.d. vleugel: de componist.
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
De wereldberoemde bibliotheek, de Ambro
siana, te Milaan zal binnenkort op plechtige
wijze den 300en verjaardag herdenken van den
sterfdag van den stichter Kardinaal Federigo
Borromeo, den neef van den beroemden Graaf
Carlo Borromeo, Kardinaal en Aartsbisschop
van Milaan. Kardinaal Federigo Borromeo werd
geboren op 18 Augustus 1564 en werd in 1595
tot Aartsbisschop van Milaan gewijd. In 1602
stichtte hij de thans zoo beroemde en alom
bekende Ambrosiana-bibliotheek. De Ambrosi-
ana-bibliotheek was toentertijd naast de Ox-
ford-bibllotheek, welke in 1602 is opgericht, de
tweede bilbliotheek van Europa, die voor 't pu
bliek was geopend Kardinaal Federigo gaf zijn
stichting den naam van den H. Ambrosius, den
beschermheilige van Milaan.
In korten tijd gelukte het hem 15.000
Latijnsche, Grieksche, Arabische, Syrische,
Perzische, Hebreeuwsche, Koptische en Ethio-
Merriam had alles lang van te voren zorg
vuldig bestudeerd. Hij gevoelde er weinig voor
de gevangenis in te gaan. Zijn leven tot
nu toe was eigenlijk al niet veel anders
geweest dan gevangenschap, sinds hij op kan
toor was, eerst als jongste bediende, later als
boekhouder.
Het was juist om aan dat sleurleven te
ontkomen, dat Merriam zijn plannen gesmeed
had. Hij wilde eens wat meer van de wereld
zien en de rest zijner jaren in weelde leven.
Zijn patroon, de heer Ross, was een goed
man, die uitstekend voor zijn personeel zorg
de. Merriam verdiende dan ook een heel be
hoorlijk salaris, maar den laatsten tijd had
hij zeer luxueus geleefd, zoodat hij met zijn
geld niet rondkwam.
Daar Merriam een goed accountant was,
kostte het hem niet veel moeite diverse posten
zoodanig te boeken, dat een deel der uitga
ven ln zijn zak vloeide. Zoo had hij reeds
eenigen ijd de firma benadeeld en hij was er
vast van overtuigd, dat zijn methode zóó safe
was, dat ziin unfaire handelwijze nooit zou
uitkomen.
Merriam gevoelde geen gewetenswroeging
over zijn frauduleuze handelwijze; hij hield
niet van Ross, ondanks diens goedgezindheid
jegens zijn ondergeschikten. Hij benijdde hem
zijn goede positie, die hem in staat stelde er
een huis in de Stad en een landhuis buiten
op na te houden, benevens een prachtig jacht.
Maar bovenal was hij afgunstig op de krach
tige, rechte houding van zijn patroon en diens
pische handschriften bijeen te zamelen, welke
verzameling thanrf nog het meest waardevolle
gedeelte der Ambrosiana-bibliotheek vormt, ter
wijl hij bovendien nog ongeveer 30.000 ge
drukte werken wist te verzamelen, waaronder
zich vele zeldzame exemplaren bevinden. Kardi-
naar Borromeo werd bijgestaan door een uit-
gebrelden staf van medewerkers, die hem en de
bezoekers met hun adviezen trouw terzijde
stonden en hem hielpen met het verzorgen van
den uitgebreiden catalogus. De Ambrosius-biblio-
theek is momenteel een bibliotheek met 350.000
deelen, 3000 incunabelen. 20.000 handschriften,
een pinakotheek, een uitgebreide collectie schil
derijen van de beroemdste Europeesche mees
ters en de verzameling Settala uit het einde
van de 17e eeuw. Van de twaalf banden met
handschriften van Leonardus, welke de Patriot
tische Galeazzo Arconato aan de Milaansche
bibliotheek ten geschenke gaf, bevinden er zich
eenige in de Ambrosiana, terwijl de andere naar
Parijs zijn overgebracht. Aan het hoofd der
Ambrosiana-bibliotheek hebben te allen tijde
de meest vooraanstaande personen op weten
schappelijk gebied gestaan, van wie megr in
het bijzonder op den voorgrond traden Giggeo,
de beroemde kenner van het Arabisch en de
baanbreker der Oostersche Philologie, de Zwit
ser Olgiato, Sassi, Muratori, de groote Ita-
liaansche geschiedschrijver, Antonius Ceriano,
bekend oriëntalist en palaograaf, Oltrocchio,
Mazzuochelli, Bugati, Amoretti, Angelus Mai,
de eerste palimpsest-ontcijferaar en de tegen
woordige Paus Pius XI. Het was namelijk in
1888, dat Achilles Ratti, de tegenwoordige Paus,
wegens zijn buitengewone begaafdheid met bijna
algemeene stemmen werd benoemd in een Va
cature, welke aan de Ambrosiaansche bibliotheek
was ontstaan. Zijn aanleg voor bibliografische
wetenschappen bleek buitengewoon. Door den
prefect der Ambrosiana. Mgr. Ceriano, werd
Ratti uitgezonden om in Weenen, Parijs, Lon
den en Rome de musea en biblotheken te be
zoeken en aldaar met verschillende geleerden
besprekingen te voeren. Tevens verzamelde hij
talrijke gegevens omtrent zijn eigen landstreek
Lombardije, welke hem boven alles lief was.
Bij den dood van Mgr. Ceriani volgde dr. Ratti
hem als prefect der Ambrosiana op. Menigeen,
die voor wetenschappelijke onderzoekingen naar
Milaan kwam. werd door dr. Ratti met zijn ver
bazende kennis van historisch werk krachtig
ter zijde gestaan. Vier en twintig jaar lang
heeft de tegenwoordige Paus Pius XI zijn
vruchtbaar werk in de bibliotheek verricht. Het
was ook onder zijn beheer, dat de eerste plan
nen werden beraamd voor een groote reorga
nisatie, welke echter eerst in 1924 haar beslag
kreeg. Algemeen wordt verwacht, dat Z. H. bij
de a.s. jubileumherdenking uiting zal geven aan
zijn onverzwakte belangstelling voor zijn vroe-
geren werkkring, welke hem zoo uiterst dierbaar
was.
blozend uiterlijk. Zijn lichaam was inTj
der firma voorovergebogen en zijn ir
tint had hij reeds lang verloren acht®
lessenaar.
Merriam ging onverdroten voort m®
manipulaties; hij schepte er een zeke»
maak in zijn patroon te bedriegen.
Ban&
„Handen omhoog!"
de fraude ontdekt zou worden, was b'J
want hij had niet gewerkt op losse
doch op een stevige rots. En die rots
oude heer Hamroek. gp
Reeds meer dan vijf en twintig iaa® C
Hamrock de boeken der firma Ross jj
bij en sinds hij met Merriam samen®
was hij immer vol lof geweest over dj® pi»
paclteiten. In al die jaren had de oU «psf
slechts weinig fouten in de boeken SeC jje<
teerd. Hij had een blind vertrouwen 1
riam en toen hij dan ook de laatste Jar sj
last der ouderdoms begon te gevoelen, eIi,
dig vermoeid was van het cijferen,
gaarne zijn taak aan Merriam ver. 2ÜJ" Tj
tröle over de boeken bepaalde zich er d
zamerhand slechts toe, goed te keurt"
Merriam hem voorlegde. Deze laatste f-"
d'at het niet moeilijk zou zijn den
te bedriegen; maar hij wilde niet overb^j
werk gaan. Zijn weloverwogen systeem jf"
te langzaam en het zou zeker wel tw®® j
duren, vóór hij een som bijeengegaard
die voldoende was voor zijn behoeften.
Het eerste Jaar verliep zonder de V
storing; toen de balans was opgemakt'
hjj een niet onaanzienlijk bedrag in W
vé.safe wegsluiten.
Vol moed ging Merriam het tweede
laatste jaar in van zijn knoeierijen.
Tegen den tijd, dat de balans wedcrorIy
gemaakt zou worden, zorgde hy voor eeIV'
poort en verder voor alles, wat in zij"
noodig zou kunnen zijn.
Slechts met één mogeiykheid had bi)
rekening gehouden
Toen hy op een morgen op kantoor K
zei een collega:
„Jammer van den ouden Hamrock
„Wat is er dan met hem gebeurd?"
„Heb je het niet gehoord, Merriam? j#
rock is plotseling dood gebleven. Een j
aanval. Het schijnt, dat hy al jaren ee"
kwaal heeft gehad." -
Merriam was door deze mededeel1"*/
door den bliksem getroffen. Over <Jrie
zouden de boeken worden afgesloten en d®*
die Hamrock's plaats innam zou natuUr'
vooral dien eersten keer buitengewo®
best doen. Het was onbegonnen werk he"'
in de oogen te strooien.
haaste
Hoe n
hoe vaster voet een ander denkbeeld W
post vatte, -
Eten geheelen nacht bleef hij opzitT
zend en patience spelend. Toen hij d« j
genden morgen op kantoor kwam, zag
ellendig uit.
Wat hy gedacht had, gebeurde ook.
vroegen belangstellend, of hy zich niel
gevoelde en hij antwoordde:
„Ik :n al weken niet goed in orde-
Nachten achtereen waakte hy, boe® J
hem soms groote moeite kostte niet i"
te vallen.
Spoedig zag hy er uit als een wraKV,
collega's hadden medelijden met be
raadden hem aan een poos verlof te
Nu was het oogenblik aangebroken
plan uit te voeren. Hy aou zün pat'® i
spreken vragen en hem zeggen, dat
ter hem had aangeraden een zeereis te
Hij wist reeds bij voorbaat, dat de
hartige Ross hem zeker verlof zou gev'
zu een passage-biljet nemen voor een
landschen zeestoomer en niet verzuip® V'
aan een zyner collga's zoo terloops
zien.
Nog twee weken en dan zou
worden met het opmaken der boeken
misschien nog een dag of veertien en
valschingen zouden aan het licht
Daarna zou men natuuriyk trachten
vinden. Die pogingen zouden ceh^
geefech zijn want Merriam' dacht
aan naar de MiddellandSche Zee
Brazilië was betere schuilplaats. ()L
Toen hy het privé-kantoor van den bfLpeJ
binnentrad en hem zijn droeve omstand' >y,
mededeelde, (waarby hy niet vergat te
len, dat de dokter een zeereis als eeni#®^
die voor zijn kwaal had genoemd), ze'
troon op medeiydenden toon. f K
„Het doet me innig leed voor u, men®
riam. U hebt altyd hard voor de firm" fi
eri het is Jammer, dat u nu tengevd#®
van zoo ziek bent.
De firma zal u echter niet in den s
r®!*
te
ten. Ik zal zorgen, dat u direct op -
gaan en wel op myn eigen jacht. Mof#,
mijn broer een reisje naar Italië make"^
hem onmiddeliyk opbellen en alles v'
vertrek in orde laten brengenpi
Plotseling hield hij op met spreken,
vreeseiyke uitdrukking was op het 8e' eji1
Merriam gekomen; hy werd aschgrau®
een zacht gekreun zakte hy in elkaar-
Onmiddellijk schelde meneer Ross e"
den jongsten bediende, die binnenkwa1"^!',
„Zorg onmiddellijk voor een ambula" p
De vriendeiyke patroon legde een kus
der het hoofd van zijn boekhouder ®b j/jj
kelde water op diens voorhoofd. Spoed'#
de geneeskundig dienst en de verplegerff)1
mede, dat verdere pogingen nutteloos
dên patiënt tot het bewustzijn terug te
de dood was reeds ingetreden.
jsvoorwaarden tegen by levenslange geheele ongeschiktheid tot werkendoor f 7C/1 by een ongeval met OCfl by verlies van een hand f 1 9C by verlies van een f Cf) by een breuk van Afi by verlies 'J/
ongevallen verzekerd voor een dpr volgende ultkeerlngen f OUUlr-" verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen tsv» doodelljken afloop een voet of een oog duim of wijsvinger OV»m been of arm I "('•"anderen
jpm
miiiniin
Zou ze werkeiyk gierig zyn? vroeg het
meisje zich af met een zeker gevoel van spyt,
want zy voelde zich reeds aangetrokken door de
wel strenge, maar inderdaad wezenlijke goedheid
van deze onbekende. Gansch haar leven te ge
bruiken om bloemen en vruchten, waarmee ze
zoovelen gelukkig kon maken, in geld om te
zettendat moest wel een moreele ziekte zyn.
En ze scheen toch zoo gezond naar ziel en
lichaam.
Reeds vroeg scheidden ze, en de doorgestane
vermoeienissen wonnen het van Marie-Claire's
droefheid, zy sliep als een roos. Den volgenden
morgen had ze geen tijd voor zielsontroering,
en in de haastige toebereidselen voor de afreis
vond ze zich zelf terug, tot het oogenblik kwam
om afscheid van juffrouw d'Albrègue te nemen
en haar laatste aanbevelingen te ontvangen.
Als u raad of hulp noodig hebt, denk er
dan vooral aan u tot my te wenden. Vergeet
mijn adres niet: het Rozen Kasteel.
Het Rozen Kasteel I En de trein vertrok en
snelde door tunnels en morsige wijken, door het
natte, mistige veld, terwijl de arme Marie-Claire
ln een hoekje gedoken een nieuw leven voor
zich zag opdoemen.
De toekomst scheen haar grys en donker,
met een enkel onbestemd lichtpuntje: een zui-
delük land met een rooskleurig kasteel.
Welk een treurige reis!
Marle-Claire is zoo terneergeslagen, dat ze
zelfs niet rondom zich kükt. Geen oogenblik
trekken landschap of medereizigers haar aan
dacht; zij denkt slechts aan het verleden, dat
ze betreurt, ag.n de toekomst die haar vrees
aanjaagt.
Zy ziet weer voor haar geest de korte ziekte
van haar tante, het onverwachte afsterven, dat
wil zeggen, den eersten dood, waarvan zij ge
tuige is geweest, die haar zoo heeft aangegre
pen en haar bovendien voor een werkelijkheid
plaatst, waaraan ze nooit gedacht heeft. Nooit,
meent ze, zal ze dat te boven komen, nooit ge
heel herstellen van dezen vreeselyken slag! En
het ls niet alleen de dood van een geliefde
bloedverwant, 't is ook het einde van een aller
gelukkigst tüdvak, en misschien boven alles do
vernietiging van een heimelijk gekoesterde
hoop.
Want, al heeft zy het zich nooit willen be
kennen, ze beminde Max: de bittere teleurstel
ling van gisteren heeft haar dit maar al te goed
doen inzien.
En zoo moet ze dan met bloedend hart het le
ven in, het hoofd bieden aan armoede en de
onverschilligheid van haar familie, strijden wel
licht voor het dagelljksch brood!
Duideiyk voelt ze, dat deze drie jaren van
weelde en genot haar niet tegen zulk een leven
gestaald hebben, en bijna zou ze wenschen
daarvan verschoond te zyn gebleven, daar nu
voortaan alles haar droevig zal toeschijnen. In
die schoone dagen toch heeft ze de geestkracht
verloren, die men haar vroeger had Ingeboe
zemd, Nu kent ze slechts vrees. Zü ziet op tegen
haar intrede in een huis, waar ze niet begeerd
wordt, cf haar verbanning onder vreemden.
En nogmaals ziet ze als in een waas het Rozen-
Kasteel, en het flinke, vastberaden gelaat van
juffrouw d'Albrègue. Het Rozen-Kasteel! Waar
om zou het zoo heeten? Zou het inderdaad
rooskleurig zijn? Of zou het zyn naam ontlee-
nen aan de bloemen dit in dat land der "zon
zoo overvloedig zijn? Zou het misschien wyzen
op de gelukkige uren, daar in de schaduw zyner
muren weleer doorleefd? Dat ééne woord geeft
haar reeds eenige sterkte terug, iets aantrelcke-
ïyks, wanneer ze dan aan den horizon der toe
komst een punt zoekt, waar heur afgetobde
geest een wijle zou kunjien rusten,
Bordeaux!
De hemel is grauw en dicht bewolkt, de stad
met mist omhuld, op het stationsplein spiegelen
de waterplassen.
Met den blik zoekt Marie-Claire stiefmoeder
of zusters, en 't hart krimp haar samen. Zou
piemand haar komen afhalen? Juffrouw d'Al
brègue had beloofd te telegrafeeren, en die ver
geet nooit iets!
Neen, niemand! Bitter gestemd gaat ze naar
den uitgang, haar valies in de hand en kijkt
naar een leegstaand rytuig uit, als plotseling
een groot kind haar in de armen komt vallen.
jk wist wel dat ik te laat zou komen!
Die Mariette is ook nooit op tyd klaar! Daar
staat ze, by het rijtuig. Mama kon niet komen,
omdat het haar ontvangdag is.... maar ik kom
Donderdags niet in het salon. Zeker wel erg
vermoeid hè? Wat zie je bleek, arme Marle-
Claire! De chocolade staat klaar, 'at zal je
goed doen,... Heb je veel koffers?
Met welgevallen kUkt Marle-Claire naar hst
teere figuurtje en de blonde lokken van haar
zusje, Josette is buitengewoon groot voor haar
leeftijd, maar zy draagt veel te korte rokken,
en de gouden vacht spreidt zich vry uit over
haar grijs manteltje. Daar bespeurt ze dat
Marie-Claire's blik haar opneemt.
Je ziet zeker, dat ik maar half in den
rouw ben? Wat daaraan te doen! Mama kon
geen drie zwarte rokken bekostigen, en geluk
kig had ik dit gryze costuum nog. Geef ie ba-
gagebewys maar aan den koetsierNeen, er
is hier wel een agentschap, dat alles thuisbe
zorgt, dat is veel beter. Hier heen, dan ziin we
terstond bulten het station.
Wat ben je slim en handig, Josette, en lief
ook, dat je gekomen bent.
Ja, ik ben practisch, zei het meisje, over
zich zelf tevreden. Je afhalen, dat deed ik heel
graag, vooral omdat ik alleen ben. Er is thuis
heel wat over te doen geweest I Mama wilde
haar ontvangdag maar niet houden, Germaine
beweerde insgeiyks, dat de rouw het verbood,
doch Edith hield staande, dat de rouw over tante
Soyer niet zoo ernstig was, dat we er onze ge
woonten om moesten veranderenIk doe je
pün! riep Josette, de- tranen ziende, die in haar
zusters oogen blonken. O, ik weet wel, dat je heel
veel van haar hield, maar wy kennen haar bij
na niet. En mama zegt, dat het heel baat
zuchtig van haar was, heel haar fortuin aan een
lyfrente te besteden.
Je bent al een heele piet in geldzaken,
Josette, je meent dat men de menschen slechts
bemint, naarmate ze geven. In dat geval moet
je maar weten, dat lk geheel zonder geld tot u
allen kom.
Maak nu geen gekheid! Je bent toch onze
zuster. Maar heb je wezenlyk niets geërfd?
Dat is jammer, want, zie je, ons leven is niet
pleizierig, vooral voor my, daar ik niet kan
uitgaan, zooals myn zusters.
Dan zal ik je gezelschap houden, want,
wat jullie er ook van mogen denken, den rouw
voor myn tante wil ik stipt dragen.
Liefkoozend streelde Josette's nand de wang
van haar zuster.
Ik zal je geen verdriet aandoen, Marle-
Claire. Ik ben veel te bly, je te zien. Weet je
wel, dat je mooier bent dan Edith, al lyk je
ook op haar?
Zij opende het portier en liet haar zuster in
stappen.
Mariette, kun je by den koetsier op den
bok klimmen?
Mariette was een oude vrouw met een groe
ten doek over haar gryze haren. Niet e'
op, doch Marie-Claire kwam tusschenJ^j^1
legen gezicht keek ze naar de hoog®
Hier is nog wel plaats voor
zei ze.
Goed! riep Josette, en met 011
schitterende oogen voegde ze erby: e
Daaraan zouden Edith en Germal^f
gedacht hebben. Zy staan zoo op
soen, weet je. Koetsier, rue de Pessn"'
is bekend. At' ,i\
't Was reeds avond geworden, en Ma'
voelde zich te vermoeid om nog naar de fCj
ledige straten te kyken, waar ze vf'V
Josette babbelde maar door, stelde^cy
waarop zy niet eens het antwoord a l0s
en iet, zeker wel onbewust, heel ®a
het lang niet aangename leven thids' .^ef/
Het rytuig hield stil op eenige
stands van een klein hotel, waar r
coupé en twee auto's stonden. f Ve
Josette Het haar zuster den koets>e j
en belde aan. Onmiddeliyk werd d®
opend door een jong meisje met geb<® >y
voorschoot en hoog opgemaakt ha yesV,
Claire kwam nu in een zeer kleine 1
waarin een palmboompje, een tafeKJ®
celeln en twee zoogenaamd antiek
prykten.
(Wflritf V
