M
SPONTAAN ZIJN
GEBREIDE DAMES-ONDERJURK
GENEESKUNDIGE KALENDER
VOOR WARME DAGEN
WAT ZULLEN WE KOKEN?
DE SPIN
HANDENARBEID
DE
Onzegoedkoopepatronen
/T
J
Wanneer naar school?
ADVERTEEREN EN BEZUINIGEN
Limonades Bessensap
Lachtschroef
OP VERZOEK
5 cM"^2
FIO*1
FIG* 2
OVERNEMING UIT DEZE RUBRIEK VEE BODEN
Dat kleine vriendelijkheden het leven
veraangenamen, is een oud en bekend ge
zegde, benevens een koeienwaarheid, waar
mee ieder het eens zal zijn. Hoe heerlijk is
het een ongedachte vriendelijkheid te ont
vangen ente bewijzen en hoe zullen
velen mopperen over dezen afschuwelijken
malaisetijd, die behalve alle andere zeer
groote nadeelen nog het niet te onder
schatten nadeel met zich brengt, dat je
nooit meer eens echt spontaan kunt zijn
en door kleine vriendelijkheden het leven
van je medemenschen kunt veraangena
men.
Hoe graag zou je soms spontaan willen
helpen, spontaan willen geven en een ver
rassing bedenken voor hem of haar, die op
dat moment zooiets zoo verschrikkelijk
noodig heeft. Zoo'n kleinigheid hoeft niet
altijd veel te kosten, want met een paar
bloemen, een boek, een grappig cadeautje
en zooveel meer kan je iemand al doen
zien, dat je het goed en hartelijk meent
èn voelt, dat een hart onder den riem
broodnoodig was, juist op dat oogenblik. En
tóchvelen zijn in de noodzakelijkheid
ook die kleinigheden na te laten, omdat elk
kwartje er één is, elk dubbeltje en per slot
elke cent even moet worden omgekeerd in
dezen ontwrichten tijd.
Zoo jammer vinden velen van ons het,
dat je niet meer spontaan wat vreugde
kunt brengen door daadwerkelijke hulp,
steun en tastbare vriendelijkheden en zoo
ernstig denken we er over, wat dan wél ge
daan kan worden. Natuurlijk zijn er men-
schen, die het altijd bespottelijk hebben
gevonden voor anderen iets, veel of tè veel
over te hebben, die het zonde vinden geld
uit te geven voor willekeurige menschen en
het liever voor zichzelf besteden, heden,
die zich niet voor kunnen stellen, dat je
jezelf iets ontzegt om een ander te helpen
of een genoegen te doen. Maar er
zijn gelukkig óók veel menschen, die weten,
hoe heerlijk het is iets voor anderen te
doen en te zijn, die nu hun hartelijkheid
en hef de verdubbelen en altijd de juiste
woorden weten te .vinden om anderen eens
te bemoedigen, op te beuren of te doen
lachen, als alles zoo somber en saai lijkt
en men „den druk der tijden" tè intens
voelt. Ach, er is tóch nog wel iets te doen
voor anderen, want liefde, vriendschap,
begrijpen en hartelijkheid zijn óók van
waarde, als we dat alles spontaan geven, al
vinden we in ons hart dat „spontaan zijn
op een koopje" niet half zoo prettig als de
daden, die helaas altijd geld kosten. Altijd
dat geld, dat prozaïsche, vervelende geld.
Wordt het geen tijd, dat er eens een goud
regen nederdaalt, of moeten we ons maar
aanpassen en blijmoedig en spontaan jui
chen over elk lichtpuntje in dezen donke
ren tijd?
K. H.
Men breit deze onderjurk in het rond,
met 4 aluminiumnaalden no. 2 A.
Men begint aan den onderkant van den
rok, waarvoor men 308 st. opzet, verdeeld
over 3 naalden. Om een stevig randje te
verkrijgen, breit men den eersten toer in
den achterkant van de steken. Dit gaat
eenigszins lastig, loont echter de moeite.
Het patroon voor den rok is aldus:
lste toer: 2 maal 2 st. aver, samen
breien draad omslaan, 1 st. r., draad om
slaan, 1 st. r„ draad omslaan, 1 st. r„ draad
omslaan, 4 X 2 st. aver, samenbr. Vanaf
den geheelen toer herhalen.
Men verdeelt de st. zóó, dat elke naald
begint met 2 X 2 st. aver, samenbr. en
eveneens eindigt met 2 X 2 st. aver, sa
menbr.
Na dezen patroontoer breit men 3 toeren
r. Dan volgt weer een patroontoer. Na el-
ken patroontoer 3 toeren r. overbreien.
Men breit zoo door tot bijna aan de taille.
Er zullen dan ongeveer 40 figuren boven
elkaar zijn.
Dan mindert men in de rondte 128 st.,
zoodat er dus 180 st. overblijven voor het
lijfje.
Voor het lijfje breit men 4 st. r., 1 st.
aver. Men breit eerst ongeveer 75 toeren en
dan nog 10 toeren, waarbij men, aan weers
kanten, om den anderen toer, 5 keer 1 st.
mindert. Men is dan genaderd tot de arms
gaten, waarvoor men het werk in tweeën
verdeelt en verder voor- en achterkant
apart breit.
Voor den achterkant breit men nog 20
naalden 4 r., 1 aver. Bij de eerste 4 naalden
mindert men, om de andere naald, 2 maal
1 st. aan weerskanten voor het armsgat.
Dan breit men nog 18 naalden in korrel
steek, d.w.z. 1 st. r., 1 st. aver., bij iederen
toer verspringend, zoodat er telkens 1 r.
st. boven 1 aver. st. komt en omgekeerd. Na
den 18den toer afkanten.
Voor den voorkant breit men nog 10
naalden 4 r., 1 aver., waarbij men mindert
voor de armsgaten als bij den achterkant.
Na deze 10 naalden breit men nog 18 naal
den in korrelsteek. Na den 18den toer kant
men de middelste 45 st. af, terwijl men op
de overige st. aan weerskanten nog 80
naalden breit, in korrelsteek, voor de
schouders.
Dan is het breiwerk klaar. Men naait de
schouderbanden vast aan den achterkant
en werkt halsopening en armsgaten af met
een gehaakt picotrandje als volgt: 3 vaste
st., 4 losse st. voor picot, 1 vaste st. in den
lsten lossen st., 3 vaste st., picot, enz.
DORA.
In het Staatsblad is dezer dagen afge
kondigd een koninklijk besluit, waarbij be
houdens een overgangsbepaling de mini
mumleeftijd van het kind voor de lagere
school gesteld wordt op 6 jaar. Naar ik
meen is dit besluit zeer toe te juichen en
moeten wij er ons over verheugen dat van
hooger hand een rem wordt aangebracht
voor de al te groote voortvarendheid en
jacht, welke vele ouders bezielt. Wanneer
wij zoo rondkijken in de praktijk, dan zien
wij telkens weer dat zelfde verschijnsel.
Overal ontmoeten wij den drang om met
den meesten spoed vooruit te komen.
Dat hier inderdaad veel groot en onher
stelbaar kwaad aan het kind wordt aange
daan is zeker. Het te jong op school komen
heeft althans bij het kind met een gezond
stel hersenen het gevolg dat het zijn heele
schoolleven de jongste blijft. Dit baby zijn
van de klas moge de ouders met trots ver
vullen, voor het kind is het een alles
behalve te benijden positie. Ik heb dan
ook veelal den raad gegeven: „laat het
kind dit jaar zitten." Het komt dan meer
in een omgeving met even oude kinderen,
waar het zich spoedig thuis voelt.
Dat de nadeelen van het te vroeg naar
school gaan ook nog na den schooltijd
voortduren is zeker. Velen onzer kennen
jongelui die met 16 jaar eindexamen H.B.S.
of op hun 17e jaar eindexamen gymnasium
aflegden. Onverstandig en nadeelig acht ik
het als deze onrijpe jongens krachtens hun
geestelijke ontwikkeling geplaatst worden
in een milieu dat nog niet voor hen be
stemd is door gemis aan eenige levens
ervaring. Wanneer onder die omstandig
heden het stuur verloren wordt, dan is de
hoofdfout tog de ouders, die op een derge
lijk voortjachten hebben aangestuurd.
Zooals gezegd, ik acht het een voordeel
dat de wetgever hier reguleerend ingrijpt.
In deze maatschappij waarin wij snel leven
met auto, telefoon, radio, vliegtuig doet het
toch ook wel eens weldadig aan iets
te lezen waardoor het tempo verlangzaamd
wordt. Het komt mij dan ook voor dat de
ouders met deze vertraagde film tevreden
kunnen zijn.
Dat in aansluiting hieraan ook het voor
bereidend onderwijs ter sprake moet komen
is duidelijk. Daarover in 'n volgend artikel.
ENKLAAR
Uit Amerika is het moderne adverteeren
overgewaaid en ook hier, in ons wat con
servatieve landje, doet elk z'n best anderen
te overtroeven met pakkende, geestige en
doeltreffende advertenties. Want juist in
dezen ontwrichten tijd is het natuurlijk
een verkéérde bezuiniging, om met adver
teeren op te houden, of dat te verminde
ren. Het publiek wil nu eenmaal zién: na
men, prijzen, adressen en artikelen, wil ge
holpen worden als het iets zoekt; gesugge
reerd dat iets goedkooper of onmisbaar is
en herinnerd aan bekende, maar al weer
half vérgeten firma's en hun specialiteiten.
Laatst zagen we een advertentie, dat
Adam zich voor 0.00 kleedde, niéts uit
trok voor z'n garderobe, dat dit tegen
woordig onmogelijk is, maar dat het toch
niet zoo héél veel hoeft te kosten. Als men
zooiets leest, glimlacht men en leest onwil
lekeurig de advertentie ten einde, zooals
vroeger de minder origineele als: „Ge
rookte Paen dan éen heel eind ver
der„ling" Het moet pakken, inslaan
en ons oog moet er direct op vallen, zooals
ook op een suggestieve teekening, want
adverteeren, reclame-maken en reclame-
teekenen is nog niet zoó heel eenvoudig.
Men moet er zich telkens weer op spitsen
iets aparts te bedenken, de aandacht vast
te houden en zelfs nu, juist nu, spant elk
zakenman zich dubbel in, zal niét bezui
nigen op z'n reclame- en advertentiekosten
als dat niet hóóg noodig is. Omdat reclame
nu eenmaal de ziel der negotie is, zooals
een straatjongen riep, die een peer stal van
een wagen, die opat en luid reclame
maakte, dat het zoo'n fijn soort was. En
bezuinigen op kleeren kunnen we inder
daad, al is dat begrip ook al weer betrek
kelijk, omdat elk mensch andere eischen
stelt aan het leven en speciaal aan het
uiterlijk. De een noemt goedkoop, wat een
ander abnormaal duur vindt en omgekeerd,
dus een vaste omlijning van die kleerenbe-
zuiniging is niet te geven. Doch men zal
bemerken, dat alles wel goedkooper wordt
en men nog niet in het rood-wit-blauw of
oranje hoeft te loopen, als men het Neder-
landsch fabrikaat wil steunen en daardoor
een steentje bijdragen voor een goed huis,
dat op een goeden, een beteren weg staat;
een weg, die ons, langs bezuiniging, Ne-
derlandsch fabrikaat en nog zoo eenige
andere dingen, moet voeren naar herstel,
naar beter en aangenamer toestanden. Re
clame maken voor opgewekt bezuinigen,
voor nog wat moed en gevoel van saam-
hoorigheid zal zeker in de eerste plaats
noodig zijn; bezuinigen is een naar woord
en een vervelende bezigheid: reclame is en
blijft door alles heen een goed woord, nut
tig en noodig. K-
We zien hier nog drie toiletjes voor war
me zomerdagen.
No. 815 is van gebloemde of genopte voile
en heeft een heupstuk en volants over de
schouders, die met 'n smal plisséestrookje
zijn afgewerkt. Het corsage is in boogvorm
gezet op 'n schouderstuk van effen voile.
De lange of korte mouwen maakt men ook
sportief vindt of niet slank genoeg is voor
'n dergelijke versiering, kan ze natuurlijk
achterwege laten. De rok heeft van voren
en van achteren een platte plooi en is ver
der 'n beetje klokkend.
No. 817 toont ons een costume, waar twee
modedétails, n.l. het vest en de bretels op
origineele manier zijn gecombineerd. Op
van de onbedrukte stof. Men gelieve bij het
bestellen van een patroon te vermelden of
men lange of korte mouwen wenscht.
No. 816 laat ons een eenvoudige jurk
zien, die voor sport en morgendracht heel
geschikt is. Witte, rose of lichtblauwe toile
de soie leent zich uitstekend voor dit mo
del. Op den rok en op het blousje zijn
groote zakken aangebracht. Wie dit al te
den rug is hetzelfde model aangehouden,
behalve de twee knoopen, die van voren
het vestje sluiten. Het blousje met pofmou
wen is van gemoesde crêpe de chine artifi-
cielle in wit en bleu, terwijl de japon in
bleu met wit moesje is gehouden. Wie
houdt van iets wapperends, kan er 'n losse
shawl bij maken.
POLA.
Men kan op allerlei manieren zelf limo
nade maken. Verleden week gaf ik al een
recept van aardbeienlimonade. Nu zullen
we het nog eens hebben oyer andere soor
ten limonades. Hebt u bijv. wel eens ge
hoord van rabarberlimonades? U begrijpt,
dat die, wanneer er volop rabarber is, ze
ker niet duur uitkomt.
Rabarber-limonade Op 3 pond rabarber
rekent men 40 gr. citroenzuur, 1L. water en
ongeveer 4 pond suiker. De rabarber wordt
gewasschen, niet geschild en in dunne
plakjes gesneden. Men kookt die 10 minu
ten in het water, waarna men het citroen
zuur in het vocht laat oplossen en dan het
geheel, door een doek, laat uitlekken. Men
moet niet wrijven of persen, daar het sap
dan troebel wordt en eerder bederft. Heeft
men het vocht minstens een geheelen
nacht den tijd gelaten om uit te lekken,
dan wordt het gemeten. Op iederen halven
L. vocht neemt men 1 pond suiker, die
men er, door roeren, in oplost. Zoo men
wil, kan men het sap nog mooier kleuren
door een weinig frambozenrood er bij te
voegen.
Bessenlimonade. Op 2 pond roode bes
sen neemt men hiervoor 3 pond suiker en
45 gram citroenzuur. De bessen worden
goed gekneusd en door een paardeharen
zeef gedrukt. Het aldus verkregen sap vult
men met water aan tot 1 L. vocht. Men
doet de suiker in een kom met het fijn
gewreven citroenzuur, voegt de bessensap
ér bij en roert nu en dan tot suiker en ci
troenzuur geheel zijn opgelost. Dan giet
men alles nog eens door een dunnen lap
om te filtreeren.
Frambozenlimonade. Op 2 pond frambo
zen rekent men 2% pond suiker en 70 gr.
citroenzuur. Men vult weer het sap van de
frambozen aan met water tot 1 L. vocht en
behandelt een en ander als bij de bessen.
Limonade van zwarte bessen. De behan
deling hiervan is als van frambozen en
aalbessen. -Mlen neemt echter bij 2 pond
zwarte bessen 3 pond suiker en 150 gr.
citroenzuur.
Hiermee hebben we de verschillende li
monades besproken, die, in dezen vruchten-
tijd, het meest in aanmerking komen.
Nu nog even iets over het maken van
Bessensap. Men doet de gewasschen bes
sen met steeltjes en al in een pan, waarin
'n weinig water om aanbranden te voorko
men. Men laat de bessen, terwijl men nu en
dan roert, flink heet worden, tot ze goed
stuk zijn. Dan laat men, door een vergiet,
het sap uitloopen, waarbij men nu en dan
met een schuimspaan roert en even drukt.
Is al het sap op deze wijze goed doorgeloo-
pen, dan filtreert men het nog eens door
'n doek, zoodat er geen enkel korreltje in
blijft. Het vocht wordt daarna nog even
opgekookt niet langer dan twee minuten
en afgeschuimd.
Intusschen maakt men de zeer goed ge
reinigde en uitgekookte flesschen warm en
kookt de kurken uit. Men giet het heete
nat in de warme flesschen en drukt er de
warme kurken op, die er dan heel gemak
kelijk in gaan en later weer uitzetten.
Daarna lakt men de flesschen, die men
het langst bewaren wil, dicht door de kurk
tot over den hals in gesmolten lak te druk
ken en die, terwijl ze nog warm is daar
goed over uit te strijken.
Op dezelfde wijze verzorgt men ook de
verschillende limonades.
Men bewaart de flesschen staande op een
koele plaats.
ADRIANA KNUIST—POLLEPEL
Van alle ln deze rubriek voorkomende modellen,
of van welke andere door onze lezeressen Ingezon
den teekening ook, leveren wij door ons Patronen-
kantoor patronen tegen de volgende lage prijzen:
Costuum
Mantel
ƒ0.60
11.
Blouse0.45
Kinderjurk (t.5 j.) 0.35
Men geve ons daarvoor de volgende maten op:
a. B o V e n w IJ d t e, te meten rondom langs
den rug, onder de armen door en boven de
buste langs, niet te strak.
b. B o r s t w ij d t e, op dezelfde wijze te meten
als de bovenwijdte, maar nu o v e r de buste heen.
c. Borsthoogte, van kuiltje ln den hals
tot de taille.
d. Rughoogte, van het midden nekpunt
tot de taille.
e. Heupwijdte, rondom de heupen, geme-
1 ten 20 oM. onder de taille.
-g Knip dit uit en bewaar het voor g-
-8 voorkomende gelegenheden.
-TJ tJ-
f. Schouderbreedte, dit ls de lengte
van den schouder, van den hals tot het begin
van den arm.
g. Mouwlengte, te meten bulten langs
den arm, over den gebogen elleboog tot aan den
pols.
h. De geheele lengte, uit den halskull gemeten.
Opgave van de letters met daarachter de maat
ls voldoende; eveneens opgave van het nummer
van het verlangde kleedingstuk.
Patronen worden echter alleen toegezonden,
wanneer bij de bestelling het verschuldigde be
drag in postzegels is ingesloten.
Alle bestellingen richte men aan: HET PA-
TRONENKANTOOR, Postbus 1, Haarlem.
OVERNEMIN T UIT DEZE RUBRIEK VERBODEN
Daar stond het in krabbelige, onregelma
tige letters met veel taalfouten.
„Lieve zuster Pietje.
Hoe gaat het met jou. Bij ons is alles
heel goed. Woensdag kom ik met Jan
tje in de stad om 'n pakkie voor 'm te
koope.
Dan kom ik metteen jou opzoeke
De hartelijke groeten van ze zuster
Mientje."
Als een onoverkomelijke ramp was de
brief in het huis van Pietje gevallen.
Mientje, die heldere Mina, kwam bij
haar op visite! Hoe kon ze haar zooiets
aandoen? Verwezen keek ze rond in de ver
waarloosde kamer, die dezen naam haast
niet meer verdiende.
Schoonmaak moest er gehouden worden.
Groote schoonmaak. Pietje huiverde bij de
gedachte. Ze was meer groentevrouw dan
huismoeder. Haar vingers waren afge
stompt en doorvuild van het graaien in den
bak met aardappels. Daar hield ze van. De
kleiige, vette aardappels met een forschen
zwaai in den bak scheppen en met een
plof op de weegschaal gooien.
Dan haar hand stoppen in den goor-
witten zak, die op haar bonte schort bun
gelde en het losse geld door haar vingers
laten glijden bij het teruggeven.
Een rilling doorvoer haar bij het voelen
van het harde koude geld en de klank van
de centen en dubbeltjes gaf haar meer ge
not dan de mooiste symphonie van Beet
hoven een muziekliefhebber kan geven.
De groentezaak, dat was haar element.
Daar was zij de allesoverheerschende ba
zin, die orders gaf aan den baas en de
loopjongens en aan iedereen, die in haar
nabijheid kwam. De bevelen van de groote,
forsche vrouw werden aanvaard door ieder
een, zelfs door haar man, die zich, klein,
nietig mannetje als hij was, in haar nabij
heid verlegen voelde.
Iedere tegenwerping van hem tegen haar
gezag werd trouwens dadelijk door haar
den kop ingedrukt met een krachtig:
„Hou jij je d'r buiten. Ik kan mijn eigen
boontjes wel doppen."
Den tijd, dat zijn vrouw zijn diensten
niet meer noodig had, gebruikte hij om wat
in de huisho,uding rond te scharrelen.
De zaak liep wel goed, maar een dienst
meisje kon er toch niet op overschieten.
„De boel moet hier opgeredderd worden.
Jij," met een por in de richting van haar
man, „moet maar zien, dat je het in den
winkel klaar speelt. Voor Woensdag moet
de boel er toonbaar uitzien."
Het zoo te zeggen was niet moeilijk. Het
te doen was bijna onmogelijk. Haar han
den, aan geen huiswerk meer gewend,
stonden verkeerd. Haar oogen, aan het
modderige vuil in den winkel gewend, za
gen geen stof. Toch haalde ze alles met een
waarlijk bovenmenschelijken moed uit el
kaar en begon ze haar schoonmaak. Ze
raagde en veegde en stofte, dat het
dikke stof in wolken om haar heen vieL
Met den boender in haar dik-gezwollen
roode vingers boende zij meubels en grond,
tot haar knieën kraakten en haar voeten,
En diep in zijn hart verwenschte de man
dikwijls zijn bloeiende zaak met zijn kra
nige zakenvrouw en benijdde hij den put
jesschepper van de gemeente met zijn vast
salaris, huiselijke vrouw en recht op pen
sioen.
Maar dit waren gedachten, die hij alleen
maar in de diepste diepte van zijn hart
mocht koesteren, want had Pietje hem
niet altijd voorgehouden met dat overbluf
fend accent, dat tegenspreken onmogelijk
maakte
„Vast salaris is vaste armoed?"
Maar nu moest Pietje de feiten toch on
der de oogen zien. Die feiten waren: de
brief van zuster Mientje, de kraakheldere
Mientje, haar rommelige, om niet te zeggen
vervuilde woning en haar zaak. En flinke
vrouw als ze was, besloot ze dadelijk:
toch wel aan staan gewend, doorzakten.
Onderwijl waren haar gedachten maar
steeds bij den winkel. Die zou zeker verloo-
pen, nu zij er niet was om alles te laten
rollen. Zouden ze wel op tijd zijn bij me
vrouw die en zouden ze er wel om denken,
mevrouw die gelijke, aardappels te ge
ven.
Dergelijke gedachten lieten haar niet los,
hoe haar man ook verzékerde, dat alles
boven verwachting ging.
Hij voelde zich meer mans, nu zijn vol
maakte vrouw er niet was om hem telkens
op de vingers te tikken. Haar afwezigheid
gaf hem zekerheid en zelfbewustheid.
En fier verzekerde hij haar het tot
Woensdag best te zullen redden.
Eindelijk werd het Woensdag. Voor het
laatst stofte Pietje alles nog eens af. Liep
met haar dreunende stappen duizendmaal
heen en weer om de koffie op tijd klaar te
hebben en inspecteerde haar boeltje nog
eens.
Alles was in orde. Het glom en blonk
haar tegen en diep in haar hart voelde zij
zich toch even de huisvrouw, die anders
door de zakenvrouw in haar verdrongen
werd.
De koffie stond op het lichtje en Pietje
had zich net in haar Zondagsche japon ge
wrongen, toen Mientje kwam.
Mina, de struische boerenvrouw, het
evenbeeld van Pietje, druk opgeblazen om
het buitengewone van haar tocht naar de
stad. Achter haar kwam Jantje, bleek,
sproeterig, verlegen, nietszeggend.
Met veel bereddering had Pietje Mina mt
haar mantel geholpen. Haar hoed, met
wuivende pluim hoog deinend op het hoog
opgemaakte haar, hield ze op. Pietje, niet
minder bedrijvig, schonk koffie in, zenuw
achtig doende in haar ongewone positie
van gastvrouw.
De koffie rook sterk. Goedkeurend knikte
Mina, terwijl haar blik ging langs de stijf-
gewreven meubels en heel de glanzend-
schoone kamer, langs de muren naar den
vloer en het plafond.
Toen gebeurde het erge....!
Met een kreet van afschuw sprong Mien
tje, de heldere, kraakheldere Mina, op en
rillend van afgrijzen klonk het:
„Heer in den hoogen hemel, Pietje, een
spinneweb aan het plafond."
Stijf zaten allen en roerloos!
Daar had Pietje zich nu zoo voor uitge
sloofd! RIE EERDMANS
Neem een stukje vurenhout zonder kwas
ten van 12 c.M. lang, 2 c.M. dik en 3 c.M.
breed. Teeken op 5 c.M. afstand van de
einden een lijn rondom het houtje. Dan
krijg je dus A. B. en C. D. van fig. 1. Boor
nu in het midden een gaatje door het heele
houtje heen van ongeveer een halve c.M.
Nu maak je met een scherp mesje een in
keeping langs lijn C. D., maar zóó, dat de
keep bij C. door het heele houtje heen is,
maar bij D. het hout verlaat. Het verloop
van de keep zie je bij stippellijn F. E. Nu
Jongens, willen jullie een kwartje De jongens waren druk bezig. Het was De jongens schrokken zich ik weet Dat hebben jullie prachtig gedaan,
verdienen? Dan moeten jullie een paar een geweldig karwei. Plotseling werd de
bezems gaan halen en dien rommel, die lucht inktzwart. Een wervelwind kwam
hier voor de deur ligt, wegvegen. opzetten.
niet wat en werden met geweld| tegen hoor. Geen vuiltje meer te zien. Omdat
den grond gesmakt, terwijl de wervel- jullie het zoo goed gedaan hebt, krijgen
wind alles van den grond opzoog. jullie een gulden.
maak je nog zoo'n keep aan den anderen
kant van het houtje op dezelfde helft. Nu
moet het hout weggesneden worden tot de
eene vleugel van de luchtschroef ontstaan
is (zie fig. 2). Het beste is om kerven en
snijden af te wisselen, anders wordt de
d a
keep gauw te diep en daardoor de schroef
minder stevig. Zijn beide vleugels klaar,
dan steek je in het gat een rond stokje van
12 c.M. lang en duwt dit stevig aan, zoodat
het onwrikbaar vast zit. Neem nu het
stokje tusschen beide vlakke handen, de
schroef boven. Houd je duimen stijf tegen
je wijsvingers. Haal nu de rechterhand
achteruit, tot de vingertoppen bijna de
pols bereiken. Veeg dan met een vaart je
rechterhand weer naar voren, langs de lin
ker en laat los. De schroef is dan in snelle
draaiende beweging geraakt, werkt zich
daardoor de lucht in en vliegt tientallen
meters ver.
