met ons
„aar de Zuiderzee
zXnZrs^tisz
Een tocht pet
EEN NIEUW
GLORIELIED
per
Slechts
f2.75
versoon
ELCK WAT WILS
Trekjes No. 769
ZATERDAG 6 AUGUSTUS
„Bolwerk" op het bolwerk
Nu hel
Ten einde onze Llegenheid te stellen
tige uAize in ffj^tapje 'e -naken
een aardig excursie te
onze abonnes
7 A TERP AG 'A
opzAi .J.fc vervoermid-
Met een uiterst *erl* schilderachtig
lel reist V na"
Noord-Holland over ge pl iats
Hoorn, aan nelke ntern h[ Van-
Hj:Xrt bezoek ^JZd van West-
daar nordt door kot la Wieringe^
friesland 8e' ingen pnjs h°tt
Zennant^^lrdeats^
"XTdXoote sltds^kenvdl*
4imrden bezichtigd. bezoek ge-
bracht aan
Kennemerland. tie.trip kostj 2.7
Deze genotvolle afsluitdijk-
- hoeriP van entree»; flan
met mbegnp mogehjk op
Geeft V zoo spoedig
„nee bureaux. onse tus
V^ker%e£eHaarUntscbeCoura,U
WAAR BILDERDIJK WOONDE
Na Brinkmaan's verbouwing
De voorgevel Groote Markt
KONINGINNEDAG IN
HAARLEM
Bescheiden viering
Orgelconcert
Bebouwde kommen in Haarlem
Mendeltulpen-tentoonstelling
De Heemsteedsche Dreef
Reddingbrigade voor drenkelingen
DOODELIJK ONGELUK TE
AERDENHOUT
Jongeman door touring-car
aangereden
DE HYACINTENCULTUUR
Minimum-productieprij zen
vastgesteld
Voor den missiekoffer van
Pater J. de Rooy
VRAGENBUS
We zijn in de kentering en zoo wisselen felle
zonneschijn en plasregen elkander af en zoo
heeft ook het nieuwe café nabij de Kennemer-
brug in zijn kort bestaan reeds van tropische
Zon en tropische regenval genoten enheeft
steeds menschen op het terras. Dit is niet het
eenige koffiehuis aan of bij het Bolwerk. Zie
maar aan het Kennemerplein. Op deze hoogte
stonden in vroegere jaren meer herbergen dan
tegenwoordig. Zoo vond men er o.a. „de Brand-
emmer", die den 19 October 1782 en „Welkom
Vrede", die den lsten Februari 1783 in publieke
Veiling waren aangeslagen.
Maar laten we liever iets uit de geschiedenis
opdiepen en dan beginnen met een der eerste
straten van het Kleverpark, de Jan de Bray-
straat, Over „het Bolwerk" zegt ge. Maar
Jan de Bray is de ontwerper van het uitbrei
dingsplan-noord, n.l. tusschen den noordwal,
Pinktoren, St. Janspoort, Cathrijnebrug en Klop
per- en Schotersingel. De stadsregeerders had
den begin 17e eeuw al gevoeld, dat Haarlem te
eng werd, uitbreiding naar alle zijden noodig
had. Jaren en jaren is daarover gepraat. Daar
zou een krant vol misschien net genoeg zijn en
daarom met een sprong naar het Stadhuis Mei
1671 waar net Vroedschapsvergadering over
deze kwestie was geweest en heeren Commissa
rissen tot den Uitleg in overleg met eenige hee
ren van de Vroedschap een nadere bijeenkomst
hielden, waarin besloten werd den volgenden
dag, vroegtijdig, het afgebakende terrein voor
de vergrooting der stad nog eens nauwkeurig
op te nemen en zoo noodig, wijzigingen in het
belang der opwonenden voor te stellen. Dat ge
beurde en heel vlug werden nog denzelfden
avond de wijzigingen voorgesteld.
Weer werd een bijzondere commissie ingesteld
en zoo volgde 30 Mei ,,naer rijpe deliberatie goet-
gevonden en verstaen werd, te persisteren bij
de voorgaende resolutiën op het subject van
den uytleg of vergroting van deze stadt geno
men en voort te gaan met het besteden van de
Grachten (Nieuwe- en Achtergracht)wallen
en circumvalatie (Bolwerken). Maar de heeren
der Vroedschap en Commissarissen werkten
lang niet altijd rustig. Wij weten niet of men
toen het woord werkstaking kende en van
werkwilligen en onderkruipers wist, maar laten
we de heeren 27 Juni 1671 zelf spreken: „ge-
releveert zijnde de leugenachtige geruchten, bij
't voors werckvolk uytgesstrooit, en waardoor
eenige luyden, die bij dezen uytleg waren ge-
interesseert, in haer opzet zijn gestijft, is tot
voorcominge van disordre en confusie, die in
deze kermisse daer door souden cunnen veroor
zaakt worden, mede goetgevonden en verstaen,
dat de Heer Pensionaris dezer Stede Ge
meente-Secretaris) staende op zijn vertreck
naar den Hage (als lid der Staten voor Haar
lem), aen den Heer Raetpensionaris (Joan de
Witt), ofte aan de Heeren Gecommitteerde Rae-
den Gedeputeerde Staten van Holland en
West-Friesland) zal versoecken, dat de Heeren
Van deze Regeringe Stadsbestuur van Haar
lem) ten spoedigste mogen gedient worden van
2 compagniën soldaten, één van deselve uyt de
Gardes en één uyt de Ruijteren, tot tijt en wij
len deselve tegens twee andere complete com
pagniën sullen worden gewisselt".
Bovendien gelastte de regeering, dat oock
ijder nacht een compleet Corporaalschap van
de burgerwacht, de wacht zou houden met de
respectieve officieren (van de Schutterij) op
die plaatsen, welke door Heeren Commissarissen
zouden wordén aangewezen en dat de officieren
persoonlijk daarbij tegenwoordig zouden moeten
zijn cn zich moeten houden aan de orders, wel
ke te dien einde van Heeren Burgemeesteren
nog nader zouden worden gegeven. Het betrof
hier de betaling van onder-aannemers. Na aan
besteding, waren de verschillende onderdeelen
der groote karwei toegewezen. Intusschen de
den zich bij de ontruiming van de huizen en
erven, die tengevolge van de vergrooting der
stad gesloopt of ontruimd moesten worden, ve
lerlei moeiten en zwarigheden op, deels ten ge
volge van het gebrek aan geschikte woningen
in de stad voor hen, die moesten verhuizen,
deels ook, tengevolge van den onwil van som
mige eigenaars en huurders van perceelen, in
de rooilinie van den nieuwen uitleg gelegen en
was het vooral zeker Nicolaas de Backer, die
Heeren Commissarissen tot den nieuwen uit
leg veel moeite veroorzaakte.
Meer dan twee eeuwen vormden de Bolwer
ken een afgesloten terrein een verboden gebied
en in de Nieuwstad was weinig vertier. Er werd
weinig gebouwd en zoowel Jans- als Kruisweg
waren wegen en niet straten met aaneengeslo
ten bebouwing. Ge vondt er kleine boerderijen
en tuiniers wonen. Uit 1672 dateert ook het
Deimanspoortje. In 't officieele stuk van 14
Maart 1672 staat, dat er ook tusschen het Gae-
renkooekershuisje en het Leprooshuys een wa
terpoortje zal worden gemaeckt, om diegenen
die tusschen die grote destantie zijn, een ge-
reede uyt- en ingang tot de stadt te accomo-
deren.
In het geheel werd voor den nieuwen uitleg
van 1671 tot 1686 505.761.13 st. 29 png. betaald.
De afwikkeling der zaken duurde tot aan 1791
toe.
In de omgeving is hier in de laatste jaren
heel wat veranderd. Van de stille Varkensmarkt
uit de vorige eeuw, werd het Kennemerplein
van nu deel van den grooten verkeersweg naar
het Noorden. Wat een verschil met de dagen
der Alkmaarsche Stoomtram, toen van 't Ken-
nemersplein een jongen met een bel en een
roode vlag de locomotief voorafging om te
waarschuwen.
Met het aanleggen van de hooge spoorbaan
is ook heel wat verdwenen. Op Kennemerplein
36 woonde eenmaal het raadslid Gravestein,
nu burgemeester van Urk. In de open ruimte
daarnaast staat nu Porton-Wafelen en dan
springt de nummering in eens op 18. Bewijs dat
er tusschenuit gebroken is. Dan volgt de Ken-
nemersteeg, die een plein werd, dienend als
remise voor de autobussen naar het Noorden.
Het groote heerenhuis Welgelegen op den hoek
van den Kruisweg behield door den mooien tuin
zijn glorie. Van het groote dubbele heerenhuis
daar tgenover, waarin een oogarts woont, heb
ik nooit een naam vermeld gezien. Gescheiden
daarvan door een breed grintpad ligt nog Villa
Anna, die met een hertenkop en een honden
kop prijkt. In de bocht naar de Kennemerbrug
ligt ook een keurig onderhouden villa in
Italiaanschen stijl, die ook geen naam meer
draagt.
Een zestig zeventig jaar terug was Haarlem
een stad met nog geen 50.000 inwoners. De
Bolwerken lagen stil en verlaten en Haarlem
had behoefte aan kapitaalkrachtige inwoners.
Al de Bolwerken van den voormaligen Pinktoren
af tot aan het Spaame toe was gemeentegrond
en die kregen aanstaande Haarlemmers voor
weinig geld in bezit. Vandaar die villabouw.
Maar ook was Haarlem zich gaan verkleeden.
Het nauwe pakje der vesting Haarlem moest
weg en zoo zien we in het laatst der 18e eeuw
al een begin met de slooping van wallen en
muren. Dat was vooral aan den Zuidkant.
Begin 1821 werd een aanvang gemaakt met
de stadswallen aan de Noordzijde, tusschen
Vrouwenhek (N. Spaarne) en Nieuwpoort (Ken
nemerbrug) Die wallen werden toen in een
schoone wandeldreef herschapen. Aan het eind
van het zelfde jaar nog begon men ook aan den
anderen kant, dat tusschen Kennemerbrug en
de Nieuwe Gracht. Tegelijkertijd werd toen de
oude begraafplaats aan de Punt en het Israelie-
tische Kerkhof omrasterd. Beide zijn al tien
tallen jaren niet meer gebruikt.
Weet men, dat, waar nu de Raad van Ar
beid is, eenmaal de Moddervelden waren, waar
de uit de grachten en singels opgebaggerde
specie werd gestort en dat daar ook de aschbelt
was? De gróóte verandering kwam met het
spoor. Het was 24 Maart 1841, dat te Amsterdam
de aanbesteding plaats had van de aarden
baan buiten de Spaarnwouderpoort tot de Brou
wersvaart, een karwei die de heer Plooster van
Vianen voor ƒ51400 aannam.
Maar al was het Bolwerk nu wandeloord ge
worden, nog waren er muren. 11 Februari 1839
werd begonnen met het sloopen der muren die
zich aan weerskanten der poort langs de Var
kensmarkt uitstrekten. Toen werden aan de
Varkensmarkt en aan het begin van Jans- en
Kruisweg eenige huizen afgebroken om er een
beter geheel te krijgen. De zware hoog opgaande
iepen, eenige honderden bij elkaar werden ge
rooid om ruimere en betere wandelwegen te krij
gen. Het voormalige „Jodenkerkhof" en het
Noorderkerkhof of de Punt waren nog ontoe
gankelijk door walmuren. Ook die werden ge
sloopt en nu door een omrastering van den
publieken weg afgesloten. Aan de Punt, waar
eenmaal de Groenendaalsteeg eindigde; dat is
tegenover de wisselplaats der Bloemendaalsche
tram aan het Statenbolwerk, verdween die. Nog
liggen er onder het groene gazon heel wat
beentjes.
Nu weer terug naar het Café Restaurant
„Het Bolwerk". Dat heette het voor kort Rez-
zago en dan denken we weer aan de groote fa
milie van tuinarchitecten, de Zochers, die zoo
veel moois in Nederland hebben gemaakt. Laten
we nu van het Kennemerplein Oostwaarts loo-
pen naar het Spaarne, wat in de wandeling nog
steeds het Bolwerk heet. Al zien we bovenlangs
niet meer als in vroeger dagen de duinen van
Bloemendaal en de weiden van Schoten, nog
levert menig punt een bekoorlijk uitzicht.
Intusschen heeft het Bolwerk sedert 1860 be
langrijke veranderingen ondergaan. Toen begon
de bebouwing met min of meer schoone villa's,
wier bekoorlijke ligging onwillekeurig tot eenige
oogenblikken toevens noopt. Dat is o.a. even
voorbij Carolinaheuvel bij Sophiadal, waar thans
de Dr. Huetschool is.
Wat verder, ongeveer tegenover den Jansweg,
staat nog Corciago. Zoek den naam maar niet.
Ge vindt er een bord „Bouwterrein te koop".
Jammer dat deze villa, een der laatste schep
pingen van wijlen Zocher ruïne dreigt te wor
den. Aan den overkant ziet men niets dan be
trekkelijk nieuwe of vernieuwde woningen.
Maar het logement „Klein Zomerzorg" van M.
Daams, die ook stalhouder was, kennen we niet
meer. Daar op die hoogte, achter die in tweeën
bewoonde villa, ligt de voormalige begraafplaats
der Israelietische gemeente. Het heerenhuis Ons
Genoegen, eenmaal bewoond door den heer A.
de Veer, met dien ruimen, net aangelegden tuin,
daar, op den Oosthoek van den Kruisweg werd
in 1871 gebouwd. Met den aanleg van den ge-
asphalteerden verkeersweg heeft het een deel
van den voortuin moeten missen.
Voor ons ligt een prentje van de woning
van Bilderdijk op de Groote Markt, naar een
teekening van P. van Looy 1881. Meent niet,
dat wij een uitvoerig relaas willen geven over
den Haarlemschen dichter, die pas den vorigen
winter is herdacht. Het gaat om den gevel,
maar men moet zich eerst oriënteeren. Die
vormde al jaren een deel van het complex,
waarin 't restaurant-café Brinkmann is geves
tigd. Nu is die gevel gewijzigd, vooral doordat
er andere ramen, kruisramen in kwamen en
dat wel in verband met de verbouwing van „de
Kroon." Bilderdijk was 71 jaar toen hij, in
1827, te Haarlem kwam wonen. Misschien om te
.probeeren of hij het hier beter dan elders zou
kunnen uithouden. Hij zal u over de stad en
haar inwoners maar dadelijk zijn meening zeg
gen: „een omtrek van een stad, die omdanst in
haar wal van wildernis vervuld en afbraak en
verval." Misschien waren hier en daar nog spo
ren zichtbaar van den Franschen tijd, in hui
zen die leeg stonden of voor afbraak verkocht
werden, maar Bilderdijk klaagt met dichter
lijke vrijheid niet minder over Engeland,
Duitschland, Holland, over Amsterdam en an
dere steden. Amsterdam is een „akelig gat",
in Den Haag „voelt hij zich een volkomen
vreemdeling."
Wanneer de zwerver dan ten slotte is „neer
gesmeten in dit ellendig Haarlem", gaat hij
wonen in de Damstraat. Het volgend jaar reeds
verhuist hij naar de Bakenessergracht, Mei
1829 huurt hij een huis op de Groote Markt,,
waar de rustelooze tot rust zou komen in De
cember 1831. De dichter heeft er met zijn
tweede vrouw Katharina Wilhelmina Schweick-
hardt en hun zoon Lodewijk Willem ruim
twee en een half jaar gewoond.
Louise Sibilla, dochter uit het eerste huwe
lijk, die eerst te Noordwijk, daarna te Ouddorp
bij Goeree in Zuid-Holland woonde, heeft er
met haar kinderen een en andermaal gelo
geerd en er ook na vaders dood enkele maan
den het huishouden waargenomen. Zij en haar
halfbroer waren de eenige kinderen, die Bil
derdijk uit een dertiental had mogen behou
den.
Het was deze Lodewijk Willem, die de ont
hulling van den gedenksteen als 71-jarig ge-
pensionneerd artilleriekapitein bijwoonde. Die
steen werd er geplaatst door den Haarlem
schen Kunstkring. Dat was wèl noodig, want
de groote man, oud-professor, dichter, schrij
ver, criticus, letterkundige, taalman enz. werd
alleen herdacht door een steen tegen een pi
laar in de Groote Kerk aan welks voet hij
begraven ligt. Den dag na het overlijden zij
ner vrouw, 17 April 1830, benoemde Bilderdijk
tot voogd over zijn zoon, zoo die bij zijn dood
nog minderjarig mocht zijn, Dr. Abraham Ca-
padox en indien deze de voogdij niet zou kun
nen aannemen Mr. Isaac da Costa. Het vol
gend jaar, in December 1831 ging Willem Bil
derdijk heen, in den ouderdom van 75 jaar.
Het huis op de Markt behoorde aan de erven
Abraham Rittner, die het aan Bilderdijk ver
huurde voor f 475 per jaar, een voor dien tijd
niet geringen huurprijs, zoodat het den niet
bemiddelden man moeite gekost heeft deze
som, vermeerderd met ruim f 122 belasting op
het personeel, geregeld te betalen. Maar daar
voor bewoonde hij dan ook een ruim huis op
een goeden stand, ruim genoeg althans voor
het kleine gezin. Het voorhuis, waarin een
gladde bank des avonds maar spaarzaam ver
licht wordt door een kloklantaarn, is van de
gang gescheiden door een tochtdeur, die, in 't
voorbijgaan gezegd, niet spijkervast is, niet tot
het huis behoort.
Gaan we nu naar de restauratie terug en
dan moeten we erkennen, dat de gevel in zijn
frisch rood het goed doet. We wezen al op
wat veranderde, maar de laat-Gothische Ko-
lonnetten, waarop kraagsteen, bleven. Die Ko-
lonnetten rusten nog op fraaie basementen. Het
gebouw dateert uit de 15e eeuw en was Go-
thiek. In het eind der 17e eeuw werd de gevel
omgebouwd en kwamen er andere ramen.
Toen ook werd de halsgevel gemaakt met
festoenen en vazen, alles is in eere gebleven
en nóg gedekt door een segmentvormige dek-
lijst met schelp. Ook bleef onder die deklijst
een rond venster en daaronder de bovenbe
doelde gedenksteen, 8 Juli 1885 aangebracht.
Het Centrum-Comité der Vereeniging „Ko
ninginnedag" heeft voorloopig vastgesteld het
programma der feestelijkheden ter gelegenheid
van den verjaardag van H. M. de Koningin.
Zooals men zal zien, is de feestviering slechts
zeer bescheiden opgezet, waaraan de huidige
moeilijke tijdsomstandigheden zeker niet vreemd
zullen zijn.
In den morgen van half acht tot half negen,
worden er muzikale wandelingen gehouden door
twee muziekcorpsen.
Voorts heeft plaats een concert op de Groote
Markt van 10.30 tot 12 uur en van 2.30 tot 4.30
uur; een muzikale wandeling door de stad van
3<$ot 5 uur en concert op de Botermarkt van
2.30 tot 4.3Ó uur en concerten van 8 tot 10 uur
op de Groote Markt en op de Botermarkt.
Van 8.30 tot 10.30 zal op een verlichte boot
in den Kloppersingel een concert worden ge
geven door de Kon. Liedertafel „Zang en
Vriendschap" en de Harmonie „Crescendo".
Van 10.30 tot 11.30 wordt weer geconcerteerd
op de Gr. Markt.
In fakkeloptocht zal van den Kloppersingel
naar de Groote Markt gemarcheerd worden.
Bij de orgelbespeling in de Groote of St.
Bavokerk op Dinsdag 9 Augustus, 's avonds van
8K— 9% uur, te geven door den heer P. G.
Grevecoeur, zal het volgende programma wor
den uitgevoerd: 1. Toccata, J. Pachelbel; 2.
Largo uit de 2e Sonate, J. S. Bach; 3. Concert
No. 4 (F-dur), G. F. Handel: a. Allegro mode
rato; b. Andante maestroso; c. Adagio-Allegro;
4. Prière, F. Borowski; 5. Alleegetto (Op. 19
No. 1), A. Guilmant; 6. Sonate No. 2 (d-moll),
M. H. van 't Kruijs: a. Allegro; b. Intermezzo:
Andante; c. Allegro maestroso.
Ter gemeente-secretarie, 7e afdeeling, is voor
een ieder ter inzage nedergelegd een kaart der
gemeente, waarop aangegeven zijn de grenzen
van de door Ged. Staten ingevolge het provin
ciaal reglement op de wegen vastgestelde be
bouwde kommen in de gemeente Haarlem.
Te Sassenheim
Naar het „Kweekersblad" meldt, heeft op ver
zoek van de vooraanstaande Mendeltulpenkwee-
kers de Tentoonstellingscommissie van „Bloem-
lust" te Sassenheim besloten, a.s. winter, om
streeks half Januari, een Mendeltulpen-tentoon
stelling te organiseeren en hieraan een prijs
vraag te verbinden voor een collectie van zeven
van de beste broeisoorten Mendeltulpen.
Nu door werkloozen, onder leiding van Open
bare Werken van Heemstede, de werkzaamheden
aan de onderlagen zijn gelegd, is de N.V. Ge-
ruischlooze Weg begonnen aan het bovendek,
zoodat nu heel spoedig de Heemsteedsche Dreef
voor het verkeer opengesteld zal kunnen wor
den.
Met het oog op de komende drukte bij de
voetbalwedstrijden op het R. C. H.-terrein wordt
het werk met grooten spoed voltooid.
Ook is men met man en macht bezig om den
nieuwen weg langs de sportterreinen op het
Sportpark in orde te brengen. Dit wordt ook een
asfaltweg.
Al zal deze bij de opening van het R. C. H.-
terrein nog niet geheel gereed zijn, toch zal wel
gezorgd worden voor geschikte verkeerswegen
tegen dien tijd.
Examens te Teemstede
De examens voor lid van de Reddingbrigade
voor drenkelingen, zullen dit jaar. zooals be
kend, te eemstede afgenomen worden en wel op
Zondag 7 Augustus, des middags 2 uur in den
zwemvijver bij Groenendaal.
Bij deze examens zal men kunnen zien de
mielij ke kunst noodig om voor zulk een examen
te worden toegelaten.
Na afloop der examens zal de afdeeling
Heemstede der brigade eenige waterspelen
geven.
Vrijdagmiddag omstreeks 3.45 uur had op den
Vogelenzangscheweg te Aerdenhout een ernstige
aanrijding plaats, waarbij de 26-jarige J. van
den End, wonende te IJmuiden, Ruiterstraat 93,
het leven verloor. Het tragisch ongeval heeft zich
als volgt voorgedaan:
De gebroeders v. d. End reden per fiets met
hun meisjes aan den rechterkant van den Voge
lenzangscheweg, achter elkaar, in de richting
Overveen.
Ter hoogte van de Amsterdamsche waterleiding
naderde uit tegenovergestelde richting een
geheel bezette touringcar, welke den heer
J. v. d. End aanreed. Deze sloeg met zijn hoofd
tegen de bus, kreeg daarop een ernstige hoofd
wonde en werd tegen den berm van den weg
geslingerd. De doctoren Bos en Bartels werden
gewaarschuwd en waren spoedig ter plaatse om
geneeskundige hulp te verleenen. Deze mocht
echter niet baten. Zonder bij kennis te zijn ge
komen, overleed v.d. E. spoedig ter plaatse.
De verslagenheid onder zijn broer en de
meisjes bij dit treurig ongeval was begrijpelijk
zeer groot.
De Bloemendaalsche politie stelde een onder
zoek in, daar het ongeval gebeurde op een recht
gedeelte van den weg, waar deze bovendien tame
lijk breed is.
Het lijk van v. d. E. is naar het St. Elisabeth's
Gasthuis te Haarlem overgebracht, terwijl de
autobus in beslag genomen is.
Donderdagmiddag was in café „Flora" te Hil-
legom" een groot aantal hyacintenkweekers bij
eengekomen ter bespreking der middelen, om
een prijsdaling der gewassen te voorkomen. De
belangstelling was groot. Uit de geheele bloem
bollenstreek waren de kweekers gekomen, terwijl
ook van exporteurszijde niet over gebrek aan
belangstelling behoefde te worden geklaagd.
Namens de Commissie, die deze bijeenkomst
belegd had, heette de heer D. E. Nieuwenhuis
allen welkom en gaf een overzicht van net ont
staan der commissie. De hyacinten, dikke boHen,
worden ver beneden- den productieprijs verkocht
en het doel is, betere prijzen te bedingen.
De commissie denkt zich een moreele afspraak
te maken, waarbij men zich verbindt, niet be
neden minimumprijzen te verkoopen. Deze prij
zen denkt men zich als volgt: 19 en op 8 per
100; 18—19/6.50; 17—18/4.50; 16—17/3.50;
15—16 ƒ2.50; 14—15 ƒ2, en 12—14 ƒ1.50.
De vergadering vindt deze prijzen erg laag,
terwijl een der aanwezigen vraagt, of deze ook
voor Grand Maitre te laag zijn.
Een ander gelooft niet, dat het mogelijk zal
zijn, een uniformen prijs te bepalen, dit gaat
wel voor tulpen.
Van de bestuurstafel wordt opgemerkt, dat er
altijd een soort is, dat laag geprijsd is. Vorig
jaar was er een soort, die eerst niet gewild was,
doch bij het einde van het seizoen liep juist
daarvan de prijs omhoog.
De heer Freriks merkt op, dat er altijd bange
menschen zijn, die voor eiken prijs verkoopen,
voor dezulken is een leiddraad wel gewenscht.
De heer Roozen (Overveen) zegt, dat die ban
ge menschen hun bollen maar spoedig moeten
verkoopen, zooveel te eerder kunnen ze kennis
maken met de een of andere Rechter-Commis-
saris (Faillissement). De voorgestelde prijzen
gullen wel betaald worden, maar spr. vraagl
adressen, waar wij 8. c. zullen ontvangen, indier
wij ze voor 8 c. koopen.
De heer R. Veldhuijzen van Zanten begrijpt
niet, dat de commissie niet is gekomen met een
contract zooals vorig jaar, daarmee is succes be
haald. Hij wenscht dezelfde prijzen als het vorig
jaar, die iets hooger waren. (Applaus).
De heer Rijnveld acht deze bijeenkomst van
groot belang. Als straks de reizigers weer op reis
gaan, weten ze, dat ze het volgend jaar niet be
neden die prijzen kunnen koopen.
De heer Philippo (Gebr. Z. P.) zegt, dat
als we iets krijgen, het in orde moet zijn. Spr.
bedoelt een contract en loonende prijzen.
De heer Roozen vraagt, of het wel juist is,
vlak voor den paktijd prijzen vast te stellen en
de exporteurs in den rug aan te vallen. (Geroep:
„de prijzen zijn niet hoog!").
De heer Lefebre (Lisse) wil over een week
weer vergaderen en die dan terugkomen, zijn
voor een contract. (Stemmen: „uitstel is af
stel.")
De heer K. Velthuijs vraagt, hoe het gaan
moet met de veilingen.
De Voorzitter: „dit is een moeilijke kwestie.
Men verkoopt volgens de minimum-prijzen;
brengt de veiling nog lagere prijzen, dan is het
voor ons moeilijk ze te handhaven,"
Na langdurige discussies wordt besloten te
stemmen over het zich al dan niet contractueel
verbinden.
De uitslag is, dat de meerderheid voor een
contract is.
Tijdens de stemming werd er tegen geprotes
teerd, dat men blanco stemde, terwijl men ver
klaarde er tegen te zijn.
Aangeraden wordt nu, vóór deze zaak in orde
is, geen bollen naar de veiling te zenden of de
minimumprijzen te handhaven.
De Voorzitter merkt hieromtrent op, dat we
geen dwang moeten opleggen, er is nu toch al
niet veel animo om te veilen.
Besloten werd het contract van het vorig jaar
als leidraad te nemen.
Als leden der commissie werden benoemd de
heeren D. E. Nieuwenhuis, C. Kramer Lz„ Jan
Goemans Jaspz., P. N. Jonkheer, A. Lommerse,
W. Ruijgrok en P. Goemans Antz.
De commissie zal ten spoedigste met verdere
plannen komen. Hierna sluiting.
N.N. te Haarlem 1.Fam. de R. voor
genezing 2—; N.N. Om verkr. van gevr.
wenschen ƒ0.60.
Vr.: Welke is de kortste en mooiste weg per
fiets van Vijfhuizen naar Valkenburg? Hoeveel
K.M.?
Antw.: Vijfhuizen, Hoofddorp, Aalsmeer, de
Kwakel, Uithoorn, Mijdrecht, Wilnis, Breukelen,
Maarssen, Utrecht (49.5 K.M.), Houten, Schalk
wijk, Culemborg, Buurmalsen, Geldermalsen,
Waardenburg, Tuil, Zaltbommel, Hedel, Orthen,
's Hertogenbosch (55.9 K.M.), Vught, St. Mi
chielsgestel, Schijndel, St. Oedenrode, Son,
Woensel, Eindhoven (38.5 K.M.), Geldrop, Hee-
ze, Leende, Maasheeze, Weert, Baexem, Hom,
Roermond, Susteren, Sittard (79 K.M.), Geleen,
Beek, Geverik, Vliek, Meerssen, Valkenburg (22
K.M.). Totaal 244.9 K.M.
Vraag I: Welke is de kortste weg per fiets
van Haarlem naar Rotterdam over Den Haag?
Hoeveel K.M.?
II: Hoe van Haarlem naar Rotterdam buiten
Den Haag om? Hoeveel K.M.?
Antw. I: Haarlem, Bennebroek, Hillegom,
Lisse, Sassenheim, Oegstgeest, Haagsche
Schouw, Den Deijl, Den Haag, Rijswijk, Hoorn
brug, Delft, Overschie, Rotterdam. Afstand 65
K.M.
II. Tot Oegstgeest denzelfden weg, verder:
Leiden, Voorschoten, Veur, Voorburg, Hoorn
brug, Delft, Overschie, Rotterdam. Afstand
62.5 K.M.
Neef Kobus.
Neef Kobus was
'n Goeie knul,
Met vriendelijke oogen,
Hij had nooit
Iemand kwaad gedaan,
Of voor 'n cent bedrogen.
Neef Kobus was
'n Vrijgezel
En woonde rustig buiten,
Hij had effecten
En zoo meer,
Hij leefde van z'n duiten.
Hij deed veel aan
Liefdadigheid,
Begreep dat zulks
Zijn plicht was,
En ieder, die hem
Noodig had,
Wist, dat z'n bettrs
Nooit dicht was.
Neef Kobus was
De lieveling
Van zijn familieleden
Maar meestal had
Die lievigheid
Ook nog 'n and're reden.
Want als broer Jan,
De kruidenier.
Geen wissel kon betalen,
Dan wist ie, waar hij
Met 'n smoes
't Ontbrekende kon halen.
En nicht Kato,
Die ied're maand
Te veel had uitgegeven,
Ze noemde „Ko"
Met dank'bre kus:
„De beste aller neven".
Als oome Dirk,
Die bouwer was,
Niet voor crediet
Kon zorgen,
Dan was het steeds
Neef Kobus weer,
Die schokken mocht,
Of „borgen".
En toen neef Piet,
Na veel gegok,
Geknoeid had
In de boeken,
Mocht hij
Het was 'n flink bedrag
Bij Kobus redding zoeken.
Zoo ging het
Jaren achtereen,
Neef Kobus
Hielp en steunde.
Hij was de trouwe,
Goeie sul
Waar iedereen op leunde.
Broer Jan z'n zaak
Liep later vlot,
Hij had geen mensch
Meer noodig.
Ook voor Kato,
Die 'n erf'nis kreeg
Was hulp nu overbdig.
Ook oome Dirk
Had veel geluk,
Was nu 'n groote bouwer.
Neef Piet
(Er was nooit iets ontdekt)
Werd procuratiehouder.
Maar niemand van
Die tante's, ooms,
Die nichten en die neven,
Had één moment
Er aan gedacht
Neef „Ko" iets
Terug te geven.
Neef Kobus vond
Dat niet zoo erg,
Die strop zou hém
Niet hind'ren,
Maar 't deed wel pijn,
Dat hun bezoek
Zoo koud-weg ging vermind'ren.
Toen kwam de tijd
Van beurs-paniek
Neef Ko's effectentrommel
Was na een maand
Geen tiende waard
En na 'n jaar was 't rommel.
Er kwamen voor
Neef Kobus toen
Heel zware donk're dagen;
Hij moest naar
Zijn familie toe,
Om daar wat steun
Te vragen.
Broer Jan had erg
Met hem te doen;
Gaf raad....
In plaats van centen,
Want „heel toevalig"
Was 't de dag
Van hypotheek en rente.
Neef Kobus ging
Naar nicht Kato;
Ze stond er bij
Te huilen
Maar wist zich
Achter 'n heel
Ontroerend smoesje
Te verschuilen.
En oome Dirk
Schrok zich haast lam;
Maar 't kwam héél ongelegen,
Want juist had hij
Door 'n loon-verschil
*n Reuze-strop gekregen.
Neef Piet beloofde
Graag z'n hulp
In t zoeken naar contanten.
Neef Kobus ging
Beroerd naar huis
Hij kende nu z'n klanten.
Hij sukkelde
'n Paar jaar door
En deed geen
Mensch verwijten.
Neef Kobus moest
In een gesticht
Z'n laatste jaren slijten.
En als van hem
Nog 'n enk'le keer
Notitie werd genomen,
Dan zeiden oom
En neef en nicht:
„Ik heb het aan zien komen
„Het is de vent z'n
Eigen schuld,
Dat hij nu zóó moet leven
De stommerd heeft
In goeie tijd
Nooit anders dan.... gegeven..
G. N.
