Na Mgr. Seipels begrafenis Gevaarlijke oorlogsbacillen I VEREENIGDE KATHOLIEKE PERS DE VERGUISDE PRIESTER Het nieuws van heden DE BAROMETER m tmm Afbrokkeling van China's Kabinet DINSDAG 9 AUGUSTUS 1932 BUREAUX: NASSAULAAN 51 - TEL. 13866 ABONNEMENTEN Voor Haarlem en Agentschappen p. week 25 cent; per kwartaal f3.25; per post, per kwartaal f 3.58 bij vooruitbetaling DAGBLAD UITGECEVEN DOOR DE N.V. DRUKKERIJ DE SPAARNESTAD, HAARLEM - TELEFOON 13866 Onbetwist de sterkste en geniaal ste kop van de Christelijk sociale partij Een staatsman van Europeesch formaat Het Weer1 OM DE KAMP-.,TAFEL' 0 Aardig tafereeltje in het Padvinderskamp. Spaansch motorschip vergaan 22 vermisten MUSSOLINI TEGEN PACIFISME Nationalistische hoogspanning De anti-pacifist. Duitsche steenkool in Ierland Niet duurder dan de Britsche MacDonald in Ierland De Karthuïzers terug naar Pavia NOORD-MANDSJOERIJE ONDER WATER Japansche vechtjassen bevorderd DIT NUMMER BESTAAT UIT TIEN BLADZIJDEN Int. Studentencongres te Riga Von Schleicher bij de vlootmanoeuvres Greta Garbo in Zweden 16 MILLIOEN VERDUISTERD Door Parijschen bankbediende PROF. PICCARD GEREED ft NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT VIJF EN VIJFTIGSTE JAARCANC No. 18145 Advertentieprijzen: Per lossen regel 30 ct.; ingez. mededeelingen 50 cent; idem op pag. één 65 cent per regel. Bij contract sterk verlaagde prijzen. Voor de kleine annonces „Omroepers" zie de rubriek (Van onzen Weenschen correspondent). Juist had de retraiteleider pater Josef Lach- mair S. J. in het Weensche retraitehuis der Jezuïeten (Lainz) •rteld van een plaats in zijn geboortestreek, waar op 't kerkhof dertien pries ters begraven liggen en dat van die dertien er zeven plotseling stierven, juist had pater Lach man dit verteld in zijn meditatie over den dood, als het geschreeuw der krantenjongens „extra editie dr. Seipel gestorven" over de kloostermu ren heen tot ons mediteerenden doordrong. De meditatie werd een oogenblik onderbroken en pater Lachmair zei zeer treffend: „Onze medebroeder., prelaat Seipel is plotse ling gestorven, doch niet onverwacht en nog minder onvoorbereid." Betrekkelijk plotseling. Niemand van de naaste omgeving, inclusief de dokter, de zuster en de zieke zelf had 't einde zóó spoedig ver wacht. Verwacht wel, maar niet zoo spoedig. Een medewerker van de „Reichspost" vertelde mij al vóór meer dan veertien dagen, dat zijn redactie het necrologium van dr. Seipel klaar had. De suikerzieke strijder met den kogel van 1 Juni 1927 (op weg Station-Zuid om het gou den huwelyksjubilé van de ouders van den groot- duitschen handelsminister Schürff in te zege nen) in de borst was al sinds lang ten doode opgeschreven. Zijn ijzeren wil kon den onver- biddelijken loop der dingen hoogstens vertra gen. En als dan de middellandsche zeereis, ver bonden met een bedevaart naar het Heilig Land ook nog een teleurstelling bleek te zijn, wisten de ingewijden wel, wat te wachten stond. De begrafenis was bijna zoo imposant als die van den overleden Aartsbisschop van Weenen, kardinaal dr. Piffl. (Ondanks een heele reeks van namen, die men te hooren krijgt-, blijft wij bisschop dr. Kamprath toch de waarschijnlijke opvolger van kardinaal Piffl). Dr. Seipel was ongetwijfeld een staatsman van Europeesch formaat, in eigen kringen meer vereerd en bewonderd dan bemind, in kringen der tegenstanders gevreesd, zelfs gehaat en toch innerlijk gewaardeerd. Overigens, dr. Seipel was sinds langen tijd geen „gevaar" meer voor den rooden tegenstan der. Het is u wel bekend, en ik heb het dikwijls genoeg geschreven, dat dr. Seipel onbetwist den sterksten en geniaalsten kop van heel de christe- lijk-sociale partij, zijn eigenlijke bewuste volge lingen bij den rechtervleugel dier party had. Dr. Seipel was geen democraat in den popu- lairen zin des woords, dr. Seipel, die zeker zelf het gouden kalf niet aanbad en bijna geen be hoeften kende ook arm aan tijdelijke goederen gestorven is, wat een overtuigd aanhanger van het kapitalistische stelsel (niet van diens uitwas sen natuurlijk) en werd daarom ook „vereerd" tot in de hoogste kringen der geld-aristrocratie. De linkervleugel der christelijk-sociale party, het quantitatief sterkste gedeelte, zag in dr. Seipel wel den onberispeiyken priester, wel het onge ëvenaarde talent, maar niet den aanvoerder naar het sociaal-economisch doel. Dat uit elkaar streven van twee richtingen ln één en dezelfde party was zeker ook mede een factor van het verval der beroemde party van Lueger (zie laatste verkiezing en hoor de stem men der jeugd in de christelijk-sociale party). Verder het mislukken van de Heimwehr-be- weging, die dr. Seipel steunde en het opkomen der nationaal-socialistische party, die dr. Seipel niet steunen kon, moesten den invloed van den grooten man, afgezien van zijn physieken toe stand, verzwakken. Daarom zei ik, dat dr. Seipel sinds langen tyd geen „gevaar" meer was. Er is een tyd geweest, dat de sociaal-democraten dr. Seipel meer haat ten dan den dood. Een haat uit angst geboren. Geen dag kon men een socialistisch blad in de hand nemen, of dr. Seipel, en vooral de priester Seipel, werd -verguisd. Dr. Seipel was schuld aan alles, aan inflatie en deflatie, aan werkloosheid, brand en overstrooming, aan de tuberculose der kinderen, aan de lage loonen van den werkman, aan den ysgang in den winter, aan droogte en misoogst in den zomer, aan de nachtmerrie van dr. Bauer en aan de wurmen van Salomon Peereboom. In dien tijd werd dr. Seipel niet anders ge noemd dan priester Seipel of prelaat Seipel. En juist den priester-Seipel hebben ze het te danken dat de doctor Seipel niet dat geworden is, wat ze in hem zagen, dat hü niet is opge treden a la Mussolini van Oostenrijk, want de mensch-Seipel had dictator-materiaal in zich meer dan Hitier. Zooals ik echter reeds zei, die tijd is en was lang voorby. Zijn bitterste tegenstanders van weleer hebben nu de grootste lofredenen op hem gehouden, bijna zoo enthousiast als die in en om de redactie van de „Reichspost" en dat zegt waariyk niet weinig. De rechtervleugel der chr.-soc. party heeft t waarachtig niet gemakkeiyk, een groot gedeelte der eigen party zwenkt af in meer demo- kratische richting, ook publicistisch (Neue Zeitung, Neue Ordnung, Neue Weg, enz.) en vele anderen richten verlangend hun blikken naar de paradijsmuren, die het derde rijk om geven. Wil de christelijk-sociale party nog eens de grootsche rol spelen van weleer, dan zal zü rekening moeten houden met de jeugd, zoowel in geestelijken als in leekenkring. In aansluiting bij het artikel van onaen Weenschen correspondent geven wy hier het laatste onderhoud, dat Dr. Seipel in het aange zicht van den dood had met zijn vriend en broeder in het priesterschap Dr. Rudolf Blüml. Dit laatste gesprek van den grooten doode is te beschouwen als zy'n geestelijk testament. Het is aangrijpend en visionnair. Het werd gepubli ceerd in de Weensche „Reichspost" van Don derdag 4 Augustus 1.1. Op Donderdag, 28 Juli, vyf dagen voor den dood van Dr. Seipel, kwam ik naar Pernitz, om den zieke mijn laatste bezoek te brengen. Het was my vergund geweest, van 1923 tot 1927, de huis- en tafelgenoot van den grooten man te zijn en wel als huiskapelaan van het moederhuis der Zusters van het Allerheiligst Hart van Jesus. In deze hoedanigheid had ik, als slechts weinigen, gelegenheid Dr. Seipel in de jaren, dat zijn capaciteiten als leidend staatsman ten volle, tot ontwikkeling waren gekomen, als mensch, priester en geleerde te leeren kennen. Ik reisde dus naar Pernitz, hopend Dr. Seipel ten minste nog levend weer te zien, wetend, dat 't voor de laatste maal zou zyn. Het was immers bekend, dat een ernstige aanval van hartzwakte hem den vorigen Dinsdagnacht tot een stervende gemaakt had. Hoe groot was daarom mijn verrassing, toen ik vernam, dat hy de eerwaarde zuster Cle mentina, zyn trouwe, opofferende verpleegster die mij aandiende, zyn vreugde uitte over mijn komst en haar gezegd had, dat hy mij terstond wenschte te zien. Ik bracht hem de groeten en beste wenschen over van vrienden uit Klagenfurt. In allen stelde hy nog belang en hij dankte voor hun attenties. Op myn vraag, hoe hij het maakte, antwoordde hy slechts met de eenvoudige op merking: „Zooals Hq wil!"" Toen ik hem ver zocht, mij toe te staan, den volgen den dag by zyn ziekbed het H. Misoffer op te dragen, toonde hy zich daarover ten zeerste ver heugd en dankbaar. Ge ziet, zeide hy, naar mü toege keerd, hoe ik hier lig en nu toch eindeiyk rust nemen moet. Ik maak mij er geen verwyt van, dat ik het niet vroeger gedaan heb. Ik had immers nog een groote taak te ver vullen; de sociale idee van den H. Vader, zooals zij in de encycliek „Quadragesimo Anno" is geformuleerd, doen lichten over Oostenryk. En dat is gebeurd. Daarmede waren echter myn laatste krachten uitgeput en werd voor goed een punt gezet achter myn levenswerk. Verwachting: Zwakke wind, uit Weste- m lijke richting, gedeeltelijk bewolkt, droog J g warm weer. jg Verdere vooruitzichten: Weinig ver- E g andering, g g Zon op 5.34, onder 8.36. Eerste Kwar. H g tier v.m. 9 uur. Licht op 9.06. E Met innige liefde en geestdrift sprak Mgr. Seipel over den H. Vader en diens taak als leeraar en leider der christenheid. Het spreken viel hem echter moeilijk, gedurig had hy te kampen met kortademigheid, hoest buien en aanvallen van hartzwakte. Onder deze omstandigheden durfde ik niet langer by hem blijven; met de belofte den volgenden dag terug te keeren, nam ik afscheid. Vrijdagmorgen las ik de H. Mis by hem en voor hem. Met zyn groote oogen, vol heilige bezieling, volgde de stervende priester de offer handelingen van zijn jóngeren medebroeder en vol dankbaarheid ontving hy het Lichaam des Heeren uit diens priesterhanden. Tegen tien uur liet hij my bij zich roepen. „Wilt U my een weinig gezelschap houden," vroeg hy. „Ik zal spreken, zoo goed het gaat. Blyf echter toch bij me, ook als ik niets zeg." En hij sprak met zijn laatste, steeds nog be wonderenswaardige scherpte van geest en held haftige geestkracht juist als op de onvergete- lyke avonden, vroeger, in het moederhuis en tijdens de weinige, steeds heerlijke wandelingen en excursies, welke wy indertijd tezamen ge maakt hebben. Wij spraken over de toekom stige bezetting van den Weenschen Aartsbis- schoppelijken zetel. Dat was hem een aanleiding, my op verwonderlijk deskundige wyze de his torische ontwikkeling van het kardinalaat en in verband hiermede de ontwikkeling van den uit- wendigen regeeringsvorm der Kerk in het ver leden, het heden en de naaste toekomst te too- nen en uiteen te zetten. Hij sprak als een ster vende profeet. Hij overzag de providentieele taak, welke Paus Pius XI had te vervullen in de voorbije jaren en te vervullen zal hebben in de toekomst. Hij zag de teekenen en overpeinsde hard op de mogelijkheden tot verwezenlijking van de hereeniging der orthodoxe kerk met Rome. Ook op politiek en sociaal gebied zag hij in den met kinderlijke liefde vereerden Paus den ziener en baanbreker. Met hem aanschouwde hy in den geest het ontstaan van een nieuwe economischt en sociale orde en betreurde hij het, dat partyvrienden, hier zoowel als in het Duitsche Rijk, daar zij dezen profetischen blik in de toekomst misten, te star wellicht vast houden aan vormen, die in het onmiddellijke verleden juist waren, die hij zelf goedgekeurd en mede geschapen heeft, die thans echter door de stroomingen en de stormen van den tyd worden weggevaagd. Als christelyk socioloog beleed hij het on voorwaardelijke, sociale oer-principe van het Corpus Christi mysticum, erkende hy de juist heid van de principieele gedachten der sociolo gische totaliteitsleer en betreurde hy, dat men in de christelijke sociologie om woorden en ter men strijdt, inplaats van met alle krachten de eene, groote sociale idee en zaak te dienen, waar over men het tenslotte principieel toch alge meen eens is; den opbouw der volks- en vol- kerengemeenschap door de overwinning van het individualisme op elk gebied. Dat was zijn laatste, groote rede. Met geen woord sprak hy van zichzelf, van zijn ziekte en lijden. Geen klacht kwam over zyn lippen. Slechts in zyn halfsluimer ontsnapte hem nu en dan een zucht. Tegen den middag kwam de dokter. Wij namen afscheid. Ik vroeg hem nog om zijn priesterlyken zegen. Voor de laatste maal hief hy zegenend zyn dood-moede handen op, die zoo ontelbare malen gezegend hadden, ook dan en daar, waar men hem vervloekte. Toen wij, by den laatste handdruk, elkaar een „tot weerziens" toespraken, wisten wij beiden, dat dit een afscheid zou zijn, tot we elkaar zullen terugvinden voor het aangezicht van de Allerheiligste Drieënheid, in de groote gemeen schap der heiligen." VIGO, 7 Aug. (Reuter). Een visschers- schuit heeft twee opvarenden van het motor schip „Azana," dat door onbekende oorzaak tijdens het sardines-vissehen is vergaan, opge pikt. 22 opvarenden worden vermist. Dat het internationale pacifisme, bereid volgens het recept van schoone ver dragen in het vredeslaboratoriuni van den Volkenbond, geen afdoend serum vormt ter bestrijding van de schier onuit roeibare oorlogsbacillen, is reeds sinds lang duidelijk. Op Japan blijkt dit serum niet de gering ste uitwerking te hebben. Het galoppeert als een cavaleriepaard „in wiens aam de roode dampen snuiven", door Mandsjoerije en vertrapt de Chineesche legerscharen, die het in zijn vaart willen stuiten. Terwille van het buitenlandsche oog heeft het zich gesierd met het kleurig circusschabrak, waarop het gloednieuwe wapen van Mands- joekwo is geborduurd, maar deze vermom ming vermag zelfs den meest naleven toe schouwer niet te misleiden. In China schijnt de nationalistische strooming, die een krachtdadiger militair optreden tegen den wilden Japanschc-n hengst in Mandsjoerije eischt, weer te was sen en heeft reeds den Chineeschen minis ter-president van zijn zetel gespoeld. De Chineesche legerautoriteiten willen 'n 200.000 tal vrijwilligers bijeenbrengen om Japan in Mandsjoerije te bestrijden en de verloren provincie terug te winnen. De oorlogsbacil len in het verre Oosten vermeerderen dch snel en dreigen op den duur ook de daar groote belangenhebbende mogendheden te besmetten. In Zuid-Amerika woekeren deze onzali ge gedierten ook op onrustbarende wij ze voort. Daar is het de drassige oer woud-vlakte van den Gran Chaco, welke 'n haard van besmetting vormt. De bergbewo ners van Bolivia en de Paragueezen, die zich de élite achten van het Zuid-Ameri- kaansche continent, ijlen van oor logs koorts. Bolivia snakt naar een teugje verre zeelucht, dat het aan den oever van de Pa- raguay-rivier wil inademen, maar Paraguay wenscht de gewapende Boliviaansche bad gasten op zijn gebied niet te dulden. Zelfs de vrouwen in Paraguay blaken zóó van vechtlust, dat zij een amazonen-regi ment hebben gevormd. Zij hebben poeder dons en lippenstift ter zijde gelegd en zich gewapend met lange kapmessen om zien als razende boschnimfen te werpen in het dichte oerwoud, waarin de Boliviaansche satyrs zijn binnengedrongen. Toch hebben de bemiddelingspogingen van de neutrale Zuid-Amerikaansche Staten en de Vereenig de Staten, alsmede de vermaningen van den Volkenbond, welke door de groote mo gendheden Engeland, Frankrijk en Duitsch- land werden ondersteund, bij de Paraguee zen een welwillend gehoor gevonden. De Paraguaansche regeering heeft zich bereid verklaard het Gran Chaco-geschil aan neutrale of internationale arbitrage ce onderwerpen. Edoch, Bolivia, dat niet van zins is de bezette Paraguaansche stellingen op te geven, vóórdat een definitieve grens- regeling met de wapens is bevochten, wijst de inmenging van neutrale scheidsrechters van de hand. Briand, die in 1928 de Boli viaansche gemoederen door zijn internatio naai gezag tot bedaren wist te brengen, is dood en waar is de vredestichtende figuur, die in zijn schaduw kan staan? Gevaarlijker, ofschoon nog niet actief, zijn de oorlogsbacillen, die in Italië door den Duce worden gekweekt. Op de ontwapeningsconferentie te Genève heb ben de vertegenwoordigers van de fascisti sche dictatuur evenals die van de proleta rische steeds met een zichzelf overschreeu wende hevigheid gepleit voor een zoover mogelijk gaande bewapeningsvermindering. Zij paradeerden daar zóó opzichtig als zwaar-gekropte vredesdoffers, dat de schuchtere internationale vredesduif er bijna bang van werd. Hoe het met de paci fistische mentaliteit van Mussolini ondanks het internationale vertoon in werkelijk heid gesteld is, blijkt uit de schriftelijke uiteenzetting, welke de Italiaansche dicta tor eenige dagen geleden over de politieke leer van het fascisme heeft gegeven. In deze uiteenzetting heeft hij niet alleen het pacifisme als een lendeslappe illusie ge brandmerkt, maar ook den oorlog verheer lijkt, omdat deze „alle menschelijke energie tot de hoogste spanningen" opvoert. Deze aan duidelijkheid niets te wenschen over latende verklaring ligt geheel in de lijn van het Italiaansche verbod van anti-oorlogs films en anti-oorlogsboeken en van het militaire machtsvertoon, waarmede de fas cistische Apenijners steeds hun feesten en gedenkdagen vieren. Zij krijgt een heel bij zondere beteekenis, nu de Duce de fascisti sche talenten zóó heeft laten rouleeren, dat hij zelf de voornaamste minister-portefeuil les in handen houdt. Dank zij de economi sche crisis, die de Italiaansche schatkist heeft geplunderd, dreigt er momenteel van de zijde van Italië geen onmiddellijk oor logsgevaar. Dit neemt evenwel niet weg, dat de wijze, waarop Mussolini de geesten der zwarthemden met oorlogsbacillen infec teert, weinig bemoedigend is voor de toe komst. Italië, dat vooral in koloniaal op zicht bij vredesverdragen bitter is teleur gesteld, heeft behoefte aan expansie. Hoe grooter en militanter deze expansie-zucht wordt, hoe grooter de kans op explosies. Wat hebben voor een mentaliteit als Mus solini blijkt te bezitten de Volkenbond, het Kellogg-pact en internationale arbitrage en justitie nog te beteekenen? Italië is van licht ontvlambaar stroo. Heeft het zich in dertijd niet door het kunstmatig vuur van Gabriële d'Annunzio's rhetorica in lichte laaien laten zetten? Wat een op hol gesla gen dichter vermocht, kan zeker door een oppermachtig en bezonnen dictator bewerkt worden. Mussolini's openhartigheid juist op dit moment van moeizame pogingen om te ko men tot een minder zwaar bewapenden vrede en internationale samenwerking klinkt bijna als een dreigement. De wereld is thans gewaarschuwd en ook dat heeft zijn voordeel DUBLIN, 8 Aug. (Reuter). Gisteren Is de eerste Duitsche lading steenkool van 2750 ton hier aangekomen, welke is besteld na het af kondigen van de Iersche repressaille-tarieven tegen Engeland. De prijs van de steenkool is niet hooger dan van de Britsche. Naar thans bekend wordt bevindt MacDo. nald zich sedert eenige dagen in Ierland op het landgoed van lord Londonderry. Op verzoek van MacDonald heeft de Britsche pers over deze reis gezwegen, teneinde te voor. komen dat dit verblijf in verband wordt ge. bracht met de Iersche kwestie. Nu echter de Iersche pers over zijn verblijf in Ierland heeft geschreven en hieraan ver schillende vermoedens vastknoopt, heeft Mac- Donald in de „Daily Mail" verklaard, dat hy naar Ierland is gegaan om eenige dagen vol. komen rust te genieten. Het heeft in het geheel niets te maken met de tusschen Engeland en Ierland bestaande strydvragen. Woensdag zal MacDonald naar zyn buiten te Lossiemouth vertrekken. NANKING, 7 Aug. (Reuter.) Hedenavond werd de stad opgeschrikt door het bericht, dat Le Wen Kan, de minister van Justitie, wegens een oogziekte is afgetreden, waardoor het ka binet wederom van een van de belangrijkste personen is beroofd. Gisteren is immers Wang Tsjing Wei afgetreden. Men vreest, dat nog meer leden van de re geering voornemens zijn af te treden. Ondanks alle pogingen aldus V. D. om tot nationale eenheid te komen, tegenover der; gemeenschappelijken Japanschen vijand, bleek het conflict tusschen den minister-president Wang Tsjin Wei en Tsjang Kai Shek niet meer bij te leggen, zoodat Wang zijn ontslag heeft ingediend. De conferentie van politieke en mi litaire leiders in Noord-China, die te Peking byeenkomt, heeft besloten dat maarschalk Tsjang Shue Liang van zijn volledige dictato riale bevoegdheden de politieke controle moet overdragen aan een politieken Raad en de fi- nancieele contróle aan een financieele com missie. Zijn militaire bevoegdheden zal hy bly- ven behouden. Naar wij vernemen zullen de Karthuizers binnenkort, na meer dan 50 jaar verbannen te zyn geweest, weer terugkeeren naar de oude beroemde Certosa van Pavia. PEKING, 7 Aug. (Vb.). De overstroomingen in Noord-Mandsjoerye hebben een grooten om vang aangenomen. Verschillende Chineesche dorpen bü Tsjitsjikar zijn geheel verwoest. Meer dan 40 dorpen staan onder water. Tot nu toe werden 120 dooden geborgen. TOKIO, 8 Aug. (V.D.). Generaal prins Mori- massa Nashimoto is bevorderd tot veldmaar schalk. Generaal Noboeyoshi Moe to is benoemd tot commandant van het Kwantoeng-leger en tege- lykertyd tot gouverneur van het gebied Mand sjoerije en buitengewoon gezant en gevolmach tigd minister by de regeering van Mandsjoerye- Luitenant generaal Shigeroe Honjo is be noemd tot lid van den militairen raad. Luite nant generaal Koeniyoshi Koiso, vicemimster van Oorlog, is benoemd tot chef van den gene- ralen staf van het Kwantoeng-leger. Heisoeke Canagawa is benoemd tot vice-minister. Sluiting van het Maria-Congres te Nijmegen. De Sociale Studieweek te Rolduc Het gestrande jacht „Astrid" verloren be schouwd. Zware straffen en speciale rechtspraak tegen terreur in Duitschland te wachten. Ernstige ongelukken in Japan. Tsjang Hsu Liang afgetreden. Eerste lading Duitsche steenkool in Ierland aangekomen. De watersnood in Mandsjoerije. O O O O O Onder groote belangstelling en in aanwezig heid van tal van officieele vertegenwoordigers is te Riga het veertiende congres van de „Con federation Internationale des Etudiants" ge opend. Aanwezig waren gedelegeerden uit byna alle Europeesche landen en vertegenwoordigers van verscheidene niet-Europeesche studenten- corporaties. Het presidium wordt ditmaal waar genomen door vertegenwoordigers der Poolsche studenten. Naar men zich herinnert zyn de Duitsche studenten op het Brusselsche congres in Augus tus 1930 uit de Federatie getreden, terwijl ver leden jaar wegens het verzet der Fransche en Slavische studenten tegen de voorgestelde reor ganisatie op het congres te Boekarest ook Ame rika, Nederland, Zweden en Denemarken als protest uit de CJE. traden, terwijl de Noren reeds eerder waren uitgetreden. Men verwacht, dat nog andere organisaties zullen uittreden en dat ook te Riga moeilijk heden zullen ontstaan in verband met de min derheden-politiek der Letlandsche regeering, die eenigen tyd geleden de oude Duitsch-Baltische studenten-corporatie uit de lijst van academi sche vereénigingen aan de universiteit te Riga heeft geschrapt KIEL, 8 Aug. (WB.). Rijksweerminister Von Schleicher is Maandagmorgen voor een bezoek aan de rijksmarine hier aangekomen. By zyn aankomst werden door in haven liggende oor logsschepen saluutschoten afgevuurd. In de receptiezaal van het station hield de minister daarop een rede tot de marine-officieren Schleicher zal op den kruiser „Königsberg" de vloot-manoeuvres op de Oostzee gadeslaan. De filmspeelster Greta Garbo is Maandag middag van New-York komend te Göteborg in Zweden aangekomen. Zij zeide Hollywood ver laten te hebben alleen om uit te rusten. De filmster weigerde zich uit te laten over haar toekomstplannen. PARIJS, 7 Aug. (Reuter). Een bediende van een te Parijs gevestigde bank is wegens verduis tering van zestien millioen franc gearresteerd. De gearresteerde was er in geslaagd persoonlijke betrekkingen met verschillende bankklanten aan te knoopen, van wien hij onder talrijke voor wendsels groote bedragen wist los te krygen. waarmede hy heeft gespeculeerd. ZURICH, 8 Aug. (V.D.). Prof. Pieard is thans gereed om te starten voor zijn vlucht naar de stratosfeer. De ballon zal evenwel, in verband met de ongunstige weersomstandigheden, niet voor Donderdagmorgen kunnen opstygen. I V WW VUl WU1I1IN \1 11 I Hoogste stand op Dinsdag 9 nur v.m.: 767 Achteruit

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1932 | | pagina 1