ELCK WAT WILS
Trekjes No. 770
ZATERDAG 13
AUGUSTUS
PASTOOR
P. v. d. PAVOORDT
Zilveren jubilaris
PASTOOR H. A. BOTS
Bij zijn jubileum
PASTOOR
J. PAULUSSEN
Vox populi vox Dei
Het interne werk
IGN. M. P. A. WILS
Pastoor te Akersloot
Pastoor A. W. J. Lühn
PASTOOR
J. TH. JACOBS
25 jaar priester
Retraitenhuis „St. Petrus Canisius"
te Bergen N.-H.
Verslaggever.
verzwegen voor de opvatting van het uitvoerend
comité, dat gezien den ernst der tijden de feest
viering naar buiten eenvoudig moest blijven;
doch dat daarentegen de eerbied en aanhanke
lijkheid voor dezen parochieherder een bijzon
dere herdenking van dezen 25sten verjaardag
van zijn priesterwijding vereischen.
Pastoor Dessing volgde in het noordelijk
Haarlem in de St. Bavo-parochie den zeereerw.
heer v. d. Drift op als pastoor. Om slechts en
kele van de heerlijke vruchten van dit pastoraat
te noemen memoreeren wij: het verfraaien van
het St. Bavo-kerkhof, zijn zorg voor de school
jeugd, zoowel in de bouw van een geheel com
plex schoolgebouwen, als buiten de school in de
verzorging van onschoolsche samenkomsten en
speeltuinwerk, hoewel toevertrouwd aan den
ijver der Bond voor Groote Gezinnen, toch
grootelijke door Pastoor Dessing verzorgd.
Vermelden wij nog iets, wat misschien Pastoor
zelve ongaarne wenscht. Zijn ijverige onbeperk
te zorg tot leniging van den nood en armoede
in deze behoeftige parochie. Moge thans hier
een woord van dankbaarheid klinken voor de
zorgen aan deze behoeftige menschen betoond;
dankbaarheid ook voor het geduldig verdragen
van ondankbaarheid en maar al te dikwijls, wij
weten het, onheusche bejegening door velen,
die zonder zulks te behoeven, meermalen van
de milddadigheid en goedheid van onze pries
ters misbruik trachten te maken.
Dank, Pastoor Dessing, namens de vele stille
lijders, welke in kommervolle dagen uwe red
dende hand mochten grijpen.
Mede met hen storten velen een innige bede
dat Gods zegen moge rusten op uwe werkzaam
heid in de St. Bavo-parochie. opdat deze nog
tot steeds grooter groei en bloei moge komen
Op den heerlijken Mariadag 15 Aug. a.s. zal
er weer groote vreugde zijn in de mooie Ma-
ria-parochie aan den Arendsweg te Beverwijk.
Dien dag zal de Zeereerw. Heer Pastoor P. v. d.
Pavoordt het zilveren jubileum van zijn H.
Priesterwijding vieren. Na in 15 Aug. '07 tot
Priester te zijn gewijd werd hij achtereenvolgens
benoemd tot assistent te Dordrecht, tot kapelaan
te Ouddorp, in '09 werd hij vice-praeses v. d. St.
St. Jozef gezellen te Amsterdam. In al deze func
ties heeft hij zich leeren kennen als een groot
jeugdvriend en toen er dan ook een nieuwe sub
regent noodig was op het Seminarie Hageveld
kon het niet anders of iedereen kon het voor
spellen: kapelaan v. d. Pavoordt zou naar Ha-
geveld gaan. In Sept. 1913 kreeg hij dan ook
zijn benoeming en daar te midden van hen, die
hij moest opleiden tot het H. Priesterschap, heeft
hij de heerlijkste jaren van zijn leven doorge
bracht. Nog dikwijls hooren wij hem spreken
over „den gouden tijd" uit zijn leven: daar
vooral hebben wij hem leeren kennen als een
priester met een groote ziel. Nooit was hem
iets te veel, voor iedereen stond hij klaar. Het
spreekt, dat wij hier kort moeten zijn, maar
laat dit gezegd zijn, dat het feest van vandaag
gevierd zal worden aan den Arendsweg, maar
dat er eigenlijk feest kon zijn in 't gsheele dio
cees, want als er nu zoovele en zoo enthousi
aste priesters werken in dit bisdom, dan is dit
naast God te danken aan dien „onvergelijke-
lijken sub-regent" zooals ik hem eens hoorde
noemen door Mgr. Callier z.g.
Nooit heeft hij denk ik dan ook zwaarder
offer gebracht als toen hij van zijn geliefd Ha-
geveld moest vertrekken om pastoor te gaan
worden in de St. Liduina-parochie in Haar
lem. Maar -al «poedig bleek,, dat hij, datgene
wat hij ..zijn jongens" zoovele jaren had voor
gehouden, ook zelf in toepassing wist te bren
gen. Vier jaren heeft hij in St. Liduina gear
beid, en hoe, dat weet het geheele Bisdom,
want er zullen weinig parochies zijn waar
Pastoor v. d. Pavoordt niet geweest is om een
aalmoes voor zijn arme kerk te vragen. Ook
de parochianen van St. Liduina zijn dit niet
vergeten en ook zij zullen op dezen feestdag op
velerlei wijze van hun dankbaarheid jegens den
onvergetelijken Pastoor doen blijken. Wij we
ten ook hoe het verder ging, om gezondheids
groot was het verlies voor hem toen hij in
Juni '31 benoemd werd tot Pastoor te Bever
wijk en ook dan weer is hij aan 't werk ge
gaan als een jong-kapelaan, altijd vol vuur,
vol ijver, vol zorg voor zijn parochianen, van
wie de meesten nu zoo moeilijke tijden door
maken. om dit laatste wilde hij geen uiterlijke
feestelijkheden, maar hij is moeten bezwijken
en geheel de parochie, niemand uitgezonderd
is vol over het feest van den pastoor.
Sluiten wij met den wensch en met de bede
tot God dat hij nog lange, lange jaren moge
arbeiden in zijn geliefde Maria-parochie.
Met vele anderen hoopt de zeereerw. heer
pastoor H. A. Bots te Halfweg op 15 Augustus
zijn zilveren priesterfeest te vieren.
Pastoor H. A. Bots is geboortig uit Alkmaar
en thans 48 jaar oud. Na zijn H. Priesterwijding
is zijneerw. eerst assistent geweest te Castri-
cum. Kort daarop volgde zijn benoeming als
kapelaan te Haastrecht. Achtereenvolgens
werd hij als zoodanig overgeplaatst naar Vlaar-
dingen, 'sGravenhage en Lutjebroek. Voor drie
redenen nam Pastoor v. d. Pavoordt ontslag en
werd door Mgr. benoemd tot Pastoor van het
R.K. Weeshuis in Den Haag, ook daar heeft hij
zich gegeven, geheel, en was hij in den waren
zin van het woord: „een vader der weezen";
jaren volgde zijn benoeming als pastoor van
de parochie Noordkraaiert gemeente 's Heer en-
hoek (Zeeland).
Haarlems Bisschop had daar den nieuwbe-
noemden pastoor belast met het bouwen eener
nieuwe kerk. Met alle energie heeft hij zich
van zijn taak gekweten. Niet alleen werkte
pastoor Bots te Noordkraaiert voor den bouw
van een kerk, doch ook heeft hij zich verdien
stelijk gemaakt als bemiddelaar tusschen werk
gevers en werknemers, tusschen wie daar een
zeer toegespitste verhouding was ontstaan.
Na zijn zeer verdienstelijk werk te Noord
kraaiert werd pastoor Bots geroepen om de
zorg der parochie O. L. Vrouw Geboorte te
Halfweg op zich te nemen, als opvolger van
pastoor J. M. H. Spoorman.
In Maart jl. heeft hij deze taak aanvaard.
Zij mag zeer zwaar genoemd worden, want de
parochie strekt zich uit over een bewoonde
groep van pl.m. 8000 zielen, waaronder ook het
Tuindorp Zwanenburg en doordat de paro
chianen van zeer verschillenden aard zijn, ver-
eischt de zielszorg hier bijzondere aandacht.
Vóór eenige jaren is te Halfweg ook een
nieuwe R. K. kerk gebouwd. Verschillende on
gunstige omstandigheden hebben de bouwkos
ten zeer hoog doen worden en de financieele
zorg van de kerk zal daardoor ook zwaar op
den jubilaris drukken.
In dezen korten tijd heeft pastoor Bots zich
in de parochie zeer bemind weten te maken
door zijn activiteit en medeleven met paro.
chianen en verschillende vereenigingen.
Ongetwijfeld zullen de parochianen ten volle
met hun herder medewerken om zijn zorgen
te verlichten en zoo eenigszins te vergoeden het
vele goede dat zijneerw. voor zijn parochianen
doet. En zij wenschen hem van harte proficiat
met zijn feest, daarbij hopend, dat het hem
gegeven mag zijn ook zijn gouden jubileum te
vieren.
Roomsch Heemskerk bereidt zich voor op
waardige wijze het 25-jarig Priesterjubilé te
vieren van pastoor Paulussen.
Dit jubilé staat in het teeken van groote
dankbaarheid, omdat de parochie Heemskerk
aan hem dankt haar redding uit den financl-
eelen chaos van enkele jaren terug. Voor en
kele jaren bevond Heemskerks parochie zich
in een desolaten toestand en met verlangen
werd uitgezien naar een redder in den nood.
Reeds maanden voor de benoeming van pastoor
Paulussen gingen er reeds geruchten, dat in
Schiedam de toenmalige kap. Paulussen van
het Frankenland de aangewezen persoon was
om het financieel evenwicht te herstellen. Vox
populi vox Dei. Het bleek, dat de Kerkelijke
Overheid goed gezien had door kap. Paulussen
te benoemen tot pastoor te Heemskerk.
Hij stond in Schiedam bekend om zijn stoe-
ren socialen arbeid, groot organisatietalent, fi
nancieel beleid vooral in het R. K. Volksbond
gebouw aldaar. Met groot enthousiasme werd
pastoor Paulussen begroet als de komende red
der van de parochie. Hij was diep doordrongen
van den ernst zijner benoeming, maar bezield
met een groot vertrouwen, dat hij met de hulp
van God op de voorspraak van St. Liduina zijn
taak volbrengen zou. Reeds in zijn dankwoord
bij de plechtige ontvangst in de parochie
sprak hij „Achter de wolken schijnt de zon",
daardoor aangevend, dat hij met vertrouwen
de toekomst inzag.
Van toen af waren zijn gevleugelde woorden
.Achter de wolken schijnt de zon" en „wij
vragen niet, hoe komen wij aan de schuld, maar
hoe komen wij er uit."
Onmiddellijk begon hij zijn werk met groote
energie, altijd het algemeen welzijn van de
parochie voor oogen houdend, als persoonlijke
moeilijkheden zich soms voordeden.
Het accountantrapport legde hij spoedig ter
zijde en begon volgens zijn eigen inzichten en
persoonlijke ervaring aan de saneering van de
parochie Heemskerk. Menige reis naar „ban
ken", familie en kennissen ondernam hij om
bij hen voorlichting en steun te ontvangen bij
zijn herstelplannen.
Na enkele jaren wist hij de begrooting klop
pend te maken door kundig financieel beheer,
rentevermindering, grondverkoop etc.
Naast dit herstellen van de financiën strekte
zijn zorg zich speciaaal uit over de kerk, aan
welke in de laatste jaren wegens het tekort
weinig gedaan was.
Reeds spoedig werd er verwarming in de
kerk aangebracht.
Door t plaatsen van de beelden van St. The-
resia en St. Liduina wist hij de devotie tot
deze heiligen aan te wakkeren.
Met Kerstmis van zijn eerste jaar wist hij de
Kerststemming te verhoogen door het plaat
sen van een Kerstkribbe.
Altaarbenoodigdheden en priestergewaden
werden vernieuwd en aangeschaft, zoodat 't
thans een lust is op feestdagen de kerk in
feesttooi te zien. in het voorjaar van 1930
werd onze kerk verrijkt met een prachtorgel
gesteld door de firma Vermeulen uit Alkmaar.
Het kerkplein, vroeger een wildernis, werd
omgeschapen tot een mooi plantsoen. Steeds
heeft pastoor Paulussen nieuwe plannen; 't
een is niet af, of het andere volgt. Dit jaar
bracht zijn grootsche plannen: het vernieuwen
van de kerkramen, welke op vele plaatsen
teekenen gaven van verval. In deze dagen wordt
hiermede een begin gemaakt, n.l. nieuwe ra
men worden geplaatst door den heer Lourijsen
uit Haarlem in de kapel van de „Moeder van
Smarten" en het middelste raam achter het
altaar, voorstellend „Christus' Koningschap".
Valt het te verwonderen, dat de parochianen
van Heemskerk dit jubilé aangrijpen als een
welkome gelegenheid om hun Herder te hul
digen voor al den arbeid in belang van de
parochie verricht?
Toen aan pastoor Paulussen gevraagd werd,
welk cadeau hij verlangde bij zijn a.s. Pries
terfeest, wenschte hij alleen een cadeau voor
zijn kerk, n.l. zoo mogelijk nieuwe Communie
banken.
Niettegenstaande de slechte tijden, ook voor
Heemskerk, hebben de parochianen hun offers
gebracht en voor een groot gedeelte kans ge
zien de benoodigde gelden voor dat doel bij
een te brengen.
Dezer dagen worden de Communiebanken
geplaatst door de firma Maas uit Haarlem.
Moge pastoor Paulussen nog vele jaren de ge
lukkige pastoor zijn van Heemskerk en schenke
O. L. H. hem de noodige kracht en energie om
met denzelfden ijver voort te gaan op den in
geslagen weg, het herstel van de parochie
Heemskerk.
De zorgen van een pastoor voor de hem
toevertrouwde parochianen zijn in onze dagen
vele en velerlei. Hierboven wordt meer uitvoe
rig geschreven over de werkzaamheden van den
jubilaris, pastoor Paulussen, voor de parochie
Heemskerk, in zooverre dat de meer externe,
de meer materieele en financieele zorgen be
treft. Dit artikel beoogt het licht te werpen
op zijn bemoeiingen voor het meer interne
werk: de directe zorgen voor den geestelijken
bloei van het parochieleven. Van hooren zeg
gen meenen we te mogen vaststellen dat ook
onder vorige herders de parochie Heemskerk
stond in het teeken van een opgewekt gods
dienstig leven. Als dat niet zoo geweest was,
dan zou de oude en de oudere garde der pa
rochianen niet zoo diep-geloovig en over het
algemeen ook niet zoo goed-kerksch kunnen
zijn. Deze bloei is zeker bestendigd onder het
pastoraat van pastoor Paulussen en het is
zijn voortdurend streven, dezen bloei zoo hoog
mogelijk op te voeren.
Wil de liturgie der H. Kerk waardig gevierd
worden, dan dient dit te gebeuren in een waar
dige omgeving. Wil een pastoor zijn kerk al
tijd goed bezet zien en de plechtigheden voor
zijn parochianen zoo aantrekkelijk en bevatte
lijk maken als maar mogelijk is, dan zullen
zijne eerste zorgen ook gewijd zijn aan de ver
fraaiing van zijn kerk en aan alles wat den
uiterlijken eeredienst zal kunnen verhoogen.
Welnu: de plaatsing van een nieuw orgel; het
aanschaffen van mooie paramenten, de ver
nieuwing der rouwversiering, het vervangen
van de oude communiebank door een meer
waardige, het aanbrengen van nieuwe gebrand
schilderde ramen, dat alles zijn even zoovele
werkzaamheden in die richting. Daarnaast be
steedde pastoor zijn volle aandacht aan het
doen toenemen van de veelvuldige H. Com
munie. De waardige viering van iederen eer
sten Zondag der maand met een keurige ver
siering van bloemen en met de luide aanbid
ding des middags onder het Lof zal niet wei
nig er toe hebben bijgedragen, dat aan zijn
wensch en woord in dezen door de geloovigen
zoo algemeen wordt voldaan. Zijn bezielend
woord tot de mannen van zijn H. Familie moet
iederen Zondag op hem inwerken als 'n gees
telijke verademing na den ingespannen arbeid
van de drukke werkdagen. Van den rijkdom
van een persoonlijk diep-godsdienstig leven kan
hij kwistig meedeelen aan anderen: troost in
droevige omstandigheden; opbeuring en be
moediging voor hen die misschien moeten sa
menwerken met anderen die den godsdienst
vijandig gezind zijn. De trouwe opkomst der
leden naar de vergadering der H. Familie be
wijst dan ook wel dat zijn woord een dankbaar
onthaal vindt in hunne harten. Onder zijn lei
ding nam het Genootschap van den Stillen
Omgang nog toe in bloei en verklaarden meer
dan honderd leden dier vereeniging zich spon
taan bereid bij voorkomende gelegenheden aan
de nachtelijke aanbidding te willen deelnemen.
Zoo zijn de gedachten en idealen van pastoor
Paulussen steeds gericht op de bevestiging en
vermeerdering van den godsdienstzin zijner pa
rochianen. Er is een tijd geweest, dat het met
't geloofsleven der parochianen op een dorp
zoo gesteld was, dat de pastoor daarbij meer
toeziend dan leidend behoefde op te treden. Die
tijd is voorbij. De parochie Heemskerk mag
zich daarom gelukkig prijzen in pastoor Pau
lussen een herder te bezitten, wien bovenal het
geestelijk welzijn der parochianen ter harte
gaat. Moge O. L. H. dezen herder nog vele ja
ren geven van een zegenrijken arbeid voor de
zielen.
Pastoor Wils werd te Dordrecht op 29 Sept.
1883 geboren en is een zoon van den uit den
zouaventijd bekenden luitenant-kolonel der zou-
aven Aug. Wils. Hij is een neef van den kolonel-
commandant van het bataljon der Carlistische
zouaven, Ignace M. P. A. Wils, den held van
Igualda, die op 17 Juli 1873 op het veld van
eer, als strijder voor het geloof en de rechten
der H. Kerk, het leven liet.
Is het wonder, dat een stamgenoot van deze
groote figuren, diie met nog een 4000-tal andere
Nederlanders destijds optrokken voor de ver
dediging der rechten van den Paus-Koning, zich
aangetrokken gevoelde om mede-strijder te wor.
den voor Christus en Zijn H. Kerk?
Hij echter zou worden een andere strijder, hij
zou worden Priester!
Op 15 Augustus 1907 werd pastoor Wils pries
ter gewijd en kort daarna aangesteld als kape
laan te Oude Tonge, waar z.eerw. slechts kort
werkzaam was, om daarna ruim drie jaren
kapelaan te zijn te Langeraar.
Voor dezen vol-ijverigen priester heeft de
Kerkelijke Overheid echter een veel omvattender
arbeidsterrein gedacht, hij wordt verplaatst naar
de toenmaals grootste parochie van Amsterdam,
de St. Willibrord buiten de Veste, waar hij eerst
recht, gedurende meer dan 15 jaren, kon woeke
ren met zijn talenten tot heil van zoovelen.
Na een zwaren arbeid aldaar gedurende zoo'n
lange reeks van jaren, volgt in September 1926
zijne benoeming als pastoor te Akersloot.
Wanneer wij den veelomvattenden arbeid van
den zilveren jubilaris willen vastleggen, dan rijst
de vraag, of zijn geestelijke arbeid wel onder
woorden valt te brengen. Immers toch bij pries
terarbeid speelt zoo veel af in de intimiteit van
het hart, blijft zooveel besloten binnen vier
muren. Maar toch durven wij het aan om, zij
het slechts een flauwe schets, te geven van den
jubilaris, van het vele mooie waarin hij de lei
ding nam.
Pastoor Wils is vóór alles zielenherder in den
vollen zin des woords. Met wat zorgen omringt
hij zijne zoo geliefde parochianen en hoe ijvert
hij, om hun te wijzen den weg der waarheid en
van het eeuwig geluk!
Getrouw ziekenbezoeker als z.eerw. is, zien wij
hem iederen dag weer opnieuw uittrekken naar
z n zieken, hen opbeurend, troostend, geeste
lijk verzorgend. Wat al verlichting heeft hij zijn
zieken daardoor gebracht en hoe werd steeds op
nieuw door hen naar zijne komst uitgezien!
Pastoor Wils, als vurig vereerder van het
H. Sacrament des Altaars, stichtte al spoedig na
zijne komst te Akersloot een afdeeling van den
Eucharistischen Bond en wist deze tot grooten
bloei te brengen.
Maar vooral ook weet hij al spoedig wat
tot zijne komst eene onmogelijkheid scheen
de schooljeugd te brengen tot de dagelijksche
H. Communie en daardoor te bewerken, dat de
thans opgroeiende jeugd is gewapend tegen de
groote gevaren, waaraan zij in de hedendaag-
sche wereld is blootgesteld. Wie, zoo vragen wij
onszelf af, zal de groote vreugde schetsen van
den jubilaris, als hij iederen dag weer opnieuw
aan een zoo groote schare kinderen den Christus
Eucharisticus kan schenken. En dan, hoe zien
wij hem bezig als hij zich geeft aan de kinderen
tijdens het godsdienstonderwijs, als hij zich
buigt tot het kleine kind om het levenswijs
heid, levensblijheid en godsdienstkennis bij te
brengen.
Pastoor Wils zien wij ook werkzaam op ander
godsdienstig terrein met een ijver, die bewonde
renswaardig mag worden genoemd, als wij daar
bij zijn niet sterken gezondheidstoestand in
acht nemen.
Z.eerw. stichtte een afdeeling van de H. Fami
lie, waaraan hij zijn hart verpandde.
Uitstekend predikant als hij is, weet hij de
conferenties der H. Familie te maken tot een
voortdurende bron van genot en levenswijsheid
en het komt dan ook niet licht voor, dat iemand
zal verzuimen.
Ziet hoe de meisjes met graagte zijne wijze
lessen volgen in de Maria-Congregatie, die
z.eerw. stichtte.
Kortom, de jubilaris weet het godsdienstig
leven te organiseeren op een ongekende wijze.
Zien wij nu, hoe de jubilaris het sociale ver-
eenigingsleven weet te organiseeren.
En dan mag wel in de allereerste plaats ge
noemd worden de afdeeling van den R.K. Volks
bond, zijn geliefden Volksbond, die, bij zijn komst
een kwijnend bestaan lijdende, thans een vlucht
heeft genomen die de grootste optimist nimmer
durfde verwachten!
Onder zijn leiding zien we tot stand komen
een afdeeling van „de Hanze", die, hoewel nog
jong, er wezen mag.
Elke uiting van Roomsch vereenigingsleven
heeft zijn vollen steun en nauwelijks heeft men
het denkbeeld geopperd om te geraken tot stich
ting van een R.K. Voetbalclub, of men heeft
reeds de volle medewerking van z.eerw. Na een
heel kort bestaan weet deze club zich al, door
de onvermoeide medewerking van den jubilaris,
in het bezit van een eigen terrein.
De vakorganisaties, als daar zijn de Land-
arbeidersbond en de Bouwvakarbeidersbond, vin
den in den jubilaris hun wijzen en oorzichtigen
raadgever, die vóór alles medewerkt aan de be
hartiging van de geestelijke en stoffelijke belan
gen der leden.
Wij zien onder het pastoraat van z.eerw. het
R.K. Schoolgebouw aanmerkelijk verbeterd en
verbouwd daarbij open oog hebbend voor de
financiën, het kerkgebouw krijgt een centrale
verwarming en werd, voorzoover de toestand van
het gebouw zulks toeliet, verfraaid.
Men zou meenen, dat naast den arbeid die
hier werd geschetst, gevoegd bij den veelom
vattenden arbeid van het parochieleven, weinig
tijd meer over is voor iets anders.
Maar dan kent met pastoor Wils niet!
Wie kent den jubilaris niet in zijn arbeid als
schrijver op historisch terrein?
Medewerker aan de „Bijdragen in het Bis
dom Haarlem" is z.eerw. bekend in wijden kring
als schrijver van de kerkgeschiedenis van Dor
drecht, van de parochie St. Willibrord te Am
sterdam, als vertaler van het Fransche werk
,,De Martelaren van Gorcum" enz. Wij denken
hierbij aan het kortelings verschenen en zoo
gunstig gerecenseerd werk „Uit den Zouaven-
tijd". 1
Als wij zóó den arbeid van pastoor Wils zien,
is het dan wonder, dat zijne parochianen zich
opmaken om den zilveren jubilaris op zijn feest
dag te gaan huldigen als hun aller geestelijken
leidsman en hem gaan danken voor wat hij in
die vijf en twintig jaren is geweest voor zoo
D zeereerw. heer A. W. J. Lühn, pastoor te
Kudelstaart, viert eveneens zijn zilveren pries
terjubilé. Hedenavond om zeven uur wordt de
jubilaris in feestelijken optocht zijn parochie
binnengeleid.
ontelbaar velen? Ja, spontaan zal deze huldiging
zijn, omdat elke parochiaan ervan doordrongen
is, dat pastoor Wils zich geheel en al geeft voor
allen en de nauwgezette bewaker is van hun
geestelijk heil.
God moge pastoor Wils naar wij bidden
nog jaren lang herder doen zijn van St. Jacobus
te Akersloot.
Zijn energieke arbeid brenge nog veel geeste
lijk goeds tot stand!
Zondag a.s. viert de Pastoor van *t Kalf
de zeereerw. heer J. Th. Jacobs zijn zilveren
Priesterfeest.
In Mei 1927 werd de Z. E. Heer Jacobs be
noemd tot Pastoor der Parochie v. d. H. Ma
ria Magdalena en gedurende dien tijd heeft
hij z'n priesterlijk ambt met volle toewijding
en onvermoeiden ijver vervult.
De parochianen van 't Kalf meenden dan ook
dit feit niet ongemerkt mocht voorbij gaan
en hebben zich voorgenomen den sympathie
ken zielenherder, die reeds vijf jaren in hun
midden vertoeft, een waar feest aan te bie
den.
De heeren Krom en v. Oerle hebben de lei-j
ding op zich genomen bijgestaan door ver
schillende ondercommissies. Men is thans be
zig, nu de pastoor voor een week afwezig is
en vervangen wordt door den ZeerEerw. heer
Pater Harteveld, het kerkgebouw een feeste
lijk aanzien te geven.
Zondagavond zal de jubilaris die om 6 uur
te Zaandam aankomt worden afgehaald
Rijdende via Dam en Oostzijde naar 't Kalf
zal hij bij het spoorwegviaduct opgewacht
worden door een eerewacht te paard, welke
als eere-escorte zal meerijden op den verde
ren tocht naar de kerk.
Bij de school zal de R. K. Muziekvereni
ging „Harmonie" den stoet met muziek begroe
ten, terwijl op het kerkplein de bruidjes klaar
staan om den pastoor vooraf te gaan naar de
kerk. Deze intocht zal met een plechtig lof
worden besloten.
Maandag 15 Augustus is de eigenlijke feest
dag.
7.30 uur H. Mis met algemeener.HnfComnuiTlijJ.
nie van alle Parochianen; 10 uur plechtige
Hoogmis gevolgd door het zingen van eef?9"
Priestercantate door het zangkoor. In den
middag vindt de huldiging plaats. Te 1 uur
zullen de kinderen op het speelplein der R. K.
Meisjesschool bijeenkomen om een kinderhui-
de uit te brengen.
Daarna heeft in het R. K. Verenigingsge
bouw de officieele receptie plaats, waar het
Parochiaal feestgeschenk aan den jubilaris
zal worden aangeboden. Sluiting om 3 uur
met éen plechtig Lof.
's Avonds half acht zal in het R. K. Vere
nigingsgebouw een Parochiale huldigingsavond
worden gehouden voor genoodigden.
Het feest voor de jeugd wordt Dinsdagmid
dag 2.30 uur gegeven en Donderdagavond zal
de R. K. Gemengde Zangvereniging „Zang-
lust" een concert geven. Terwijl tot slot de
tooneelclub op de Zondagen 21 en 28 Augustus
een stuk zal opvoeren.
16—19 Aug. Meisjes-Congreganisten 17—25 j.
2023 Aug. Meisjes niet beneden 17 jaar.
2326 Aug. Jonge Dames Middenstand.
2730 Aug. Jongenspatronaten 1517 jaar.
30 Aug.2 Sept. Gehuwde Vrouwen.
36 Sept. Mannen St. Ignatiusclub (2e Re
traite).
69 Sept. Dames.
1013 Sept. Dienstplichtigen.
1316 Sept. Meisjes-Congreganisten 1725 J.
24r—27 Sept. St. Josephgezellen.
14 Oct. Senioren en Commissarissen St.
Josephgezellen.
Voor inlichtingen en aanvragen gelieve men
zich te wenden tot de Directie van het Re
traitenhuis te Bergen (N.-H.).
47 Oct. Gehuwde Congreganisten e.a. geh.
vrouwen.
811 Oct. Gereserveerd.
12—15 Oct. Ongehuwde Congreganisten.
1619 Oct. Heeren Middenstand.
Broeder I aurentius hield er niet van, om 'n
uitblinker v.ajt de heele klas te prijzen.
Voor zoo'n enkel keertje, nou jaom de
anderen, vooral de slabakkers", nog es 'n flinke
por te gevenmaar te dikwels, needat
was dan voor die uitblinker weer niet zoo
goed.
Vooral in dit milieu van verwaarloosde jon
gens moest ie voorzichtig zijnze waren dag
en nacht in eikaars nabijheid.... dat gaf af
gunstgestook en aanleiding tot plagerijen..
Maar toch kon ie 't ditmaal weer niet over
z'n hart verkrijgen, om heelemaal onverschillig
te doen.... Dat ops te ran GiJs de Moor was
weer zóóiets apartshij moest er iets van
zeggenen hij het 't Gijs na 'n inleidend
woordje zélf voorlezen.
Je kon 'n speld hooren vallen in de klas, zóó
gevoelig als Gijs z'n opstel voordroegen
toen 't uit was keken ze allemaal min of meer
teleurgesteldze hadden nog wel 'n kwartier
zoo willen luisteren.
„Wat-moet je worden. Gijs?" nam Broe
der Laurentius hem op de speelplaats even
naast zich.
„Ik weet t nog niet, broeder" zei Gijs wat
verlegen. De broeder keek schuins naar 't
smalle gezicht met de levendige oogenen
er kwam weer 't medelijden, dat er helaas niet
voor 't eerst wasOok voor die paar hon
derd anderen was de toekomst nog 'n somber,
ongeschreven boekhier waren ze veilig
nog.maar later.later.
„Ik weet eigenlijk niet" zei Gijs nu wat
vrijmoediger ,,hoe 't met me gaan moet als
'k hier vandaan gaAndere jongenss praten
daar natuurlijk over met hun vader en moe
der.... maar...."
De Broeder wist op dat moment niet zoo gauw
'n antwoord.... ook omdat Gijs opeens weer
zoo ongelukkig keekhad ie meer, als ie
dacht aan wat eens 'n ouderlijk was.... de
jongen kon soms zoo schrijnend iets zeggen....
iets waar je 'n heel tijdje beroerd van bleef....
Broeder Laurentius sloeg z'n arm om Gijs
heen, en zei, dat ie daar niet te veel aan den
ken moestGod was er toch óók, nietwaar?
En als ie braaf bleef en z'n best deed, dan
kwam ie óók door de wereld....
Gijs was 't kin dvan 'n haast altijd zieke
lijke moeder en 'n drankzuchtige vader.
De moeder stierf toen Gijs tien jaar was
Met de vader was niks te beginnen..., hij
liet de jongen aan z'n lot over.,., kwam soms
dagen achtereen niet in huisen 't slot was,
dat hij uit de ouderlijke macht werd ontzet.
Gijs ging naar 't gesticht voor verwaarloosde
jongensen op de dag, dat ie vertrok, was
z'n vader er niet om hem gedag te zeggen
'n Vreemde, wel vriendelijke meneer bracht
hem weg.... en Gijs beloofde alles, wat van
hem gevraagd werd
Deze berustend gegeven beloften bleken ech
ter niet zoo onecht te zijn als bij veel anderen.
Gijs leerde uitstekend en gaf zelden of nooit
reden tot vermaningen of iets dergelijks....
Dat had z'n ongelukkige moeder hem nog kun
nen meegeven.
Hü dacht nog dikwels aan haaren ook
nog wel es aan z'n vadermaar dat waren
alleen heel bittere herinneringen.... voor zoo
ver dat dan kan bij 'n kind....
Er werd voor gezorgd, dat Gijs naar 'n inter
naat ging met vijfjarige H.B.S.
En 't ging opnieuw goed met Gijs
De Rector vroeg hem wat ie wou later
Gijs had wel zin in de journalistiekdat
vond ie 'n mooie roeping: zich geven voor de
Roomsche persen later, als ie 'n man was,
flinke artikelen schrijven in de krant, en en
thousiaste verslagen van congressen en propa
ganda-vergaderingen.... misschien kon ie naar
't buitenland als correspondentja, dat was
z'n ideaal.... 'n wakkere medewerker worden
voor de goeie zaak....
De rector correspondeerde met verschillende
dagblad-directies toen Gijs z'n tijd naderde
't Ging niet zoo gemakkelijkmaar eindelijk
wist ie toch gedaan te krijgen, dat Gijs de Moor
zich ergens mocht presenteeren.
En de jongen nam alles mee, wat maar als
aanbeveling kon dienenz'n rapporten....
z'n vertalingen.... z'n opstellen....
Hij maakte 'n kwieke indruken 't duurde
niet zoo lang, of hij werd als leerling-journalist
aangenomen.
Er vielen nog veel andere zaken te regelen
vooral de financieele kwestie was 'n belangrijk
ding.... maar met veel tegemoetkoming van
verschillende zijden kwam ook dat in orde
Gijs kwam voordeelig in de kost bij 'n em
ployé van dezelfde krant'n prettig, echt
katholiek gezin waar ie al gauw als kind in
huis was.
En zoo begon z'n loopbaan.
In 't begin was 't allemaal heel eenvoudig
werk.... berichtjes knippen.... telegrammen
van de persbureau's en de correspondenten pers
klaar maken.... hier en daar op af gaan
drukproeven corrigeeren
Later kreeg ie weer prettiger werk, waar meer
eigen initiatief bij te pas kwamen mocht ie
eens met 'n oudere collega mee naar de Ge
meenteraad in de omgeving, of naar 't politie
rapport of 't kantongerecht.
Na 'n klein jaartje deed ie al veel zelfstan
dig. en mocht nogal es 'n goedkeuring van
z'n chef incasseeren.
Vooral de rechtbank interesseerde hem
Van die strafzaken, hoe gering ze schijnbaar
ook waren, wist ie altijd iets aparts te ma
kenzoo'n stukje droevig leven, dat ontroer
de en ook de aandacht trok van lezers, die ge
woonlijk maar heel vluchtig de rechtbank-ver
slagen dóór-vlogen.
't Werd zelfs zóó, dat men er over ging pra
ten.... over „die stukjes van de rechtbank te
genwoordig". En men vroeg zoo al es, wie die
toch schreefen vond, dat ze de krant er
'n stuk beter door maaktenen menschen,
die nooit de dagen hadden onthouden, wisten
nu precies te vertellen, dat er 's Maandags en
Donderdags rechtbank was.... en grepen dan
naar de krant om de verschillende zaakjes op
hun gemak te gaan lezen
Maar op één zoo'n Donderdag werd dat 'n
teleurstelling.
Toch was Gijs zelf naar de rechtbank ge
gaanen juist die dag had ie echt zin, om er
z'n best op te doen.want hij was vroeg klaar
met z'n ochtendwerk en kon nu de heele zitting
meemakenhoefde niet haastig de „achter
stallige" zaakjes af te krabbelen uit 't reporters
boekje van 'n collega.
Hij was de eerste van de verslaggevers....
en installeerde zich gemakkelijk aan 't bekende
pers-tafeltje.
Maar kreeg 'n hevige schok toen de deur
waarder de eerste beklaagde afriep
Het was of de rechtszaal voor z'n oogen begon
te dansenen hij voelde 't koude zweet langs
z'n gezicht loopen.
En met ontstelde oogen keek ie naar de ope
ning, waardoor de gedetineerden de rechtszaal
werden binnengebracht.
Ja't was zoodaar kwam Gijs z'n
vader tusschen twee rijksveldwachters de zaal
in.... werd in 't beklaagdenbankje gebracht..
De jonge verslaggever feaf bijna 'n schreeuw
z'n potlood viel uit z'n vingersen hij
merkte 't niet eenskeek maar met groote,
beweginglooze oogen naar 't bankje der be
schuldigden keek naar de witte haren
't verloopen gelaat't slappe lijf in de vod
dige kleerenen hoorde als in 'n bange
droom de schorre stem van z'n vader, die ant
woord gaf op de vragen van de president
En in diezelfde benauwde droom hoorde Gijs,
dat het ging om diefstal van vee uit 'n weide...
waarvan ie wist, dat er zware straf op stond
en hij hoorde de eisch van de officier van justi
tie.... anderhalf jaaren verder hoorde hij
niets meerZag alleen nog, dat de beklaag
de weer werd weggevoerden onbewust naar
't pers-tafeltje keekverschrikt stil-schokte
en z'n zoon glazig aanstaarde'n berken-
ping van 'n kwart-secondegevolgd door 'n
kreunen 'n ineen-krimpen van 't vage
bonden-lijfen Gijs zag ook nog, dat die
mond opengingen 't was, of ie z'n naam
hoofde. En toen ging 't hoofd als in schande
omlaagen de gestalte verdweenna nog
heel even 'n schuwe blik in de richting van 't
pers-tafeltje.
Er volgden nu 'n aantal zaken met gesloten
deuren.
Gijs hóórde 't nietschrok overeind toen
't hem nog es duidelijker moest worden gezegd.
Bleek als 'n doode kwam ie aan de redactie.
Ze vroegen hem direct wat hem scheeldehij
schokte maar even met z'n schouders.... De
chef zei, dat ie maar naar huis moest gaan....
hij kon wel ziek zijnen of ie z'n copie maar
achter wou laten.
Maar Gijs had geen copie, bekende hij stum
perig.
„Was 'r dan niks bizonders vandaag aan de
rechtbank?" vroeg de chef nog.
„Nee meneerniks van beteekenis.... *n
gewone mandie 'n koe uit de weide had ge
stolenheelemaal geen zaakje, om er 'n ver
slag van te makenik zal 't nog wel even
gauwmet 'n paar regeltjes.... 'n paar re
geltjes.... Maar toen begon Gijs heel erg te
huilenen kon niet zeggen waarom
En verscheidene lezers keken die dag heel
gek opEr stond zoowat niks van de recht
bank in de krant
Dat viel nou weer even tegen.... 't was juist
zoo aardig de laatste maanden.
G. N.
