UIT EEN OLYMPISCH DAGBOEK
Een onvergetelijke reis
f
i
M
NAPRAATJE
RIJWIEL TOERISME
Tentoonstelling in het
Carlton Hotel
wmMm
BUITENLANDSCHE VARIA
SEPTEMBER
iiiiniiiiiunuiii
De Hollandsche Olympische fa
milie leefde in de beste
harmonie
Blijde thuiskomst
Land in zicht!
HET NEDERLANDSCH TIENTAL
Van links naar rechts de dames Den Ouden, Dalmolen,
Philipsen—Braun, OverslootAalten, Klaver, Braun, du Mee,
Laddé en Schuurman, gereed om voor het groote défilé het
Olympisch Stadion binnen te trekken
PAARDENSPORT
Concours Hippique te Halfweg
Typisch Hollandsch!
KAATSEN
Wedstrijden te Zeist
WIELRENNEN
WIELERBAAN TE GOUDA
Tot den bouw besloten
Naar filmland
Het entree
PAHUD DE MORTAGNES ALS FOTOGRAAF
m-A
w
Een aardige foto van onzen Olympischcn ruiter, Luit. Pahud
de Mortagnesdie bij de aankomst van onze ploeg in Los
Angelesde Nederlandsche deelnemers onder vuur neemt
SCHAKEN
NEDERLANDSCHE BOND VAN
PROBLEEMVRIENDEN
W eenink-herdenkingsoplossings-
wedstrijd 1932
Huis toe
„Vader, Jan heeft een heelen
grooten visch gevangen."
„Hoe groot?"
„Toen ik wegging, was hij
een halve meter lang."-
Er heerscht een gezellige drukte aan boord
van het s.s. „Statendam" in den avond van
den len Juli '32. De Olympische ploeg gaat
ons land verlaten om te trachten in 't verre Los
Angelos eenige successen voor Nederland te be
halen. Ze zijn vol goeden moed, zooals ze daar
staan, terwijl nog eenige hartelijke woorden ter
afscheid worden gesproken. Vaders, doch vooral
moeders pinken menigmaal tranen weg bij de
speeches, daar ze meer en meer gaan beseffen
de zware taak, die op hun zoon of dochter rust.
De deelnemers zelf houden zich echter goed,
doch bij voorbaat worden de tanden reeds op
elkaar gezet als ze denken aan de geweldige
strijd, die hun te wachten staat. Tegen elf uur
verlaten de familieleden en kennissen het schip
en blijft het handjevol athleten in de salon
achter. Al gauw beginnen de magen een woordje
te spreken en onder wat muziek van een koffer-
pathefoon worden de eerste sandwiches ver
orberd. De een na den ander verlaat het gezel
schap en zoekt de hut op, terwijl eenige ach
terblijvers het dek op gaan om een laatste
glimp van Nederland op t evangen. Den vol
genden middag 12 uur doet het schip de haven
Boulogne aan. De athleten hebben al wat nader
kennis met elkaar gemaakt en liggen nu lui in
dekstoelen wat bijeen. Al gauw worden we ech
ter door trainer v. d. Putte opgepord om wat
beweging te nemen. Dit is aan geen doovemans-
ooren gezegd en allen zijn even daarna lustig
aan het trainen. Het schip zet stoom naar
Southampton, welke plaats om 7 uur wordt be
reikt. De eerste symptomen van zeeziekte ver.
toonen zich reeds, wat voor de athleten nu niet
het plezierigste is. Dit wordt erger als het schip
in volle zee komt en is het dek in een soort
hospitaal herschapen. Bijna allen (enkele uit
zonderingen) hebben het erg te kwaad, zoodat
van trainen nu niet veel meer komt. Het weer
is slecht geworden, daar komt niet eerder dan
Dinsdags' verandering in. De zee wordt iets
kalmer, wat alle athleten weer op de been
brengt, het trainen wordt weer aangevangen
en al gauw zie je hier een schermster, daar de
wielrenners, op het achterdek de afdeeling ath-
letiek aan de gang, terwijl het dekzwembassin
door de zwemsters in gebruik wordt genomen.
De tijd wordt verder doorgebracht met dek-
spelen, o.a. tennis en ping-pong. Het weer werkt
echter niet lang mee, want al gauw komt er een
dikke mist opzetten en klinkt herhaaldelijk het
doffe signaal der misthoorn. Ook is het koud
en loopen we allen gehuld in dikke truien en
plaids. Juist wordt er een bericht uit Holland
aangeplakt, dat het daar op het oogenblik erg
warm is. Even een gemopper over de strop nu
juist weg te zijn. Er komt een uitnoodiging van
den kapitein of we de brug willen bezichtigen,
welke gelegenheid natuurlijk door allen wordt
benut. Er wordt nu reeds bekend, dat niet Za
terdag, doch Zondagochtend New York kan
worden bereikt. Een geweldige teleurstelling
natuurlijk, doch niets aan te doen, we zitten
in het schuitje en moeten meevaren. De trai
ning heeft nu weer een normaal verloop, iede-
ren ochtend half acht kun je de zwemsters in
het le klas zwembad en de athletieksters en
athletieker op het le klas dek, waar een flinke
baan is, aan den gang zien. De stemming wordt
onderling met den dag beter en de heer Kellen-
bach is reeds als Pa herdoopt, terwijl de dames
Wuyckhuise en Braun om beurten als Ma wor
den aangesproken. Vrijdags worden de machine
kamers bezichtigd, waar allen aan deelnemen.
Zaterdagochtend passeeren we het le lichtschip
en al gauw bemerken we aan de meeuwen, die
ons schip volgen, dat we in de buurt van land
komen. We nuttigen ons laatste diner aan
boord.
Ja, waarlijk, we zien de eerste lichtjes van
de Amerikaansche kust. Voor deze gelegenheid
mogen we eens laat opblijven en kunnen we
genieten van onze aankomst te New York bij
avond. De moeite waard is het zeker en we ver
langen reeds naar den volgenden ochtend
om de wereldberoemde wolkenkrabbers te kun
nen zien. Nieuwsgierig gaan we dan ook vroeg
naar het dek en ja, prachtige wolkenkrabbers,
badend in het zonlicht, we bemerken nu reeds,
al is het pas 6 uur,'hoe warm het al is. Na het
aan boord komen van den dokter mogen we
Op 16 en 17 September a.s. zal te Amsterdam
de eerste vergadering plaats hebben van de
Commissie voor het Rijwieltoerisme van de Al
liance Internationale de Tourisme. Als voorzit
ter treede de heer G A. Pos op, terwijl de heer
W. A. M. Westeroüen van Meeteren tot secre
taris-rapporteur dezer Commissie is benoemd.
Ter gelegenheid van deze vergadering zal o.a.
een kleine intieme tentoonstelling gehouden
worden van de technische verbeteringen van het
rijwiel en zijn onderdeelen, alsmede van het
Bondswerk in het belang van het rijwieltoeris
me. Deze tentoonstelling wordt gehouden in
een der zalen van het Carlton Hotel, Vijzel
straat, Amsterdam.
JJ. Zaterdagmiddag werd door de Lande
lijke Rijvereeniging „Ritmeester de Kruyff",
op het terrein aan den Minister Cort van der
Lindenstraat een concours hippique gehouden,
waaraan door een twaalftal dames- en heeren-
ruiters dier vereeniging werd deelgenomen.
De jury werd gevormd door de heeren C.
Plancker, commandant van de bereden politie
te Amsterdam en W. Slob, secretaris van de
Federatie van Landelijke Rijvereenigingen te
Hoofddorp.
De leiding berustte bij den heer Brouwer,
brigadier bij de bereden politie te Amsterdam,
instructeur der vereeniging.
Als eerste nummer vermeldde het programma
een individueele dressuurproef.
De verschillende proeven werden door de
verschillende dames en heeren goed afgewerkt,
doch de keurige afwerking door den heer J.
Gehrels viel op; hem werd dan ook verdiend
De prijzen werden als volgt toegekend;
Hierna verschenen de ruiters in de manege
voor een vaandelrit, waarna de prijsuitreiking
van de individueele dressuurproef plaats had.
De prijzen werd als volgt toegekend:
1. J. Gehrels; 2. Jac. de Jong; 3. J. Grave-
meker; 4. KI. de Jong; 5. G. Beem; 6. J.
Stut; 7. W. Vorstelman.
Als derde nummer vermeldde het programma
een springconcours. Hierbij werden de meeste
hindemissen zonder fouten genomen door den
heer J. Gravemeker. Zijn minder goede houding
te paard bij het springen bezorgde hem echter
den tweeden prijs. De eerste prijs werd toege
kend aan den heer J. Gehrels, terwijl de derde
prijs werd toegewezen aan den heer IJ.
Zorger.
Het hierna volgend attractienummer, het
welk hieruit bestond, dat de verschillende deel
nemers met hun zadels onder den arm naar
hun paarden moesten oploopen, welke aan de
overzijde van het terrein waren opgesteld,
zadelen en te paard zoo spoedig mogelijk naar
den overkant rijden, bezorgde enkelen deel
nemers, die hun paarden niet voldoende had
den opgetuigd, een buiteling, welke overigens
goed afliep.
De prijzen voor deze zadelreis werden als
volgt toegekend
1. W. Vorstelman; 2. J. Gehrels; 3. KI. de
Jong; 4. J. Gravemeker.
Hierna volgde als slot nog een caroussel-
nummer, dat zeer goed werd uitgevoerd.
Door bijzondere omstandigheden
kregen wij inzage van een dagboek,
dat door een der Hollandsche deel
neemsters aan de Olympische Spelen
te Los Angeles werd bijgehouden. De
spelen behooren tot het verleden,
maar de herinnering blijft. Wij wil
den onzen lezers een uittreksel uit dit
dagboek niet onthouden. Wie de
schrijfster is, mag iedereen raden.
aan wal gaan en is het een prettig gevoel weer
vasten grond onder de voeten te hebben. De
visitatie is gauw gebeurd en we stijgen in auto
cars, die ons, vooraf gegaan door de motor
politie, de stad New York laten zien.
De rit gaat langs wolkenkrabbers, door tun
nels, neger- en Chineezen buurten. Ook worden
we langs de beroemde Broadway gereden, doch
daar het èn Zondag èn pas 's morgens vroeg
is, kunnen we van een belangrijke drukte nog
niets bemerken. Ook bewonderen we de prach
tige bruggen over de Hudsonrivier, nuttigen
onze eerste Amerikaansche ice-cream op stick
en worden dan naar de Hollandsphe Club ge
reden, waar ons door den Gezant.eën lunch aan
geboden wordt. Om 3 uur staan de taxi's voor
en vertrekken we naar het station. Onze reis
gaat via Philadelphia en Baltimore naar Wash
ington, waar we eerst in den avond aankomen.
Op weg naar het Wardman Park Hotel, waar
we dien nacht zouden logeeren, krijgen we reeds
een indruk van de prachtige stad. We zijn ech
ter zeer moe en warm, dus zoeken spoedig de
kamers op. Den volgenden ochtend wordt er
door de zwemsters in het zwembad achter het
hotel getraind. In touringcars wordt de stad
Washington en omstreken bezichtigd en we heb
ben alle respect voor de prachtige wijze, waarop
het verkeer hier geregeld wordt. Toetersignalen
worden en mogen in het geheel niet worden
gegeven. We bezichtigen de monumenten van
Lincoln en Washington, terwijl er ook nog een
bezoek wordt gebracht aan het Witte Huis. De
tocht wordt nog dezen dag voortgezet naar St.
Louis en we slapen voor het eerst in de slaap
wagens van den trein. St. Louis bereiken We pas
dan volgenden dag 's middags, waar volgens het
program het diner op het station zou worden
gebruikt, doch bij aankomst is er voor een ver
rassing gezorgd en worden we door auto's naar
het Chasehotel gebracht. De lift brengt ons
naar de 15e verdieping en op een soort daktuin
staat reeds een tafel gereed. Af en toe moeten
we al eenige woorden Engelsch gebruiken, wat
voor eenigen nogal wat moeite meebrengt en
dikwijls stof tot lachen geeft. Opmerkelijk is
het verder, dat er in alle hotels negerbedienden
zijn. Ook in de treinen hadden we dit reeds
opgemerkt, vermoedelijk om niet te laten zien
hoe smerig 't wel in den trein is! Ons vertrek
naar de Grand Canyon heeft nog dezen avond
plaats en de langste treinrit begint, n.l. van
12 Juli 's avonds 12 uur tot 15 Juli 's morgens
8 uur aan één stuk door. Een korte tusschenpoos
krijgen we buiten alle verwachting in Kansas
City, waar de trein 3 uur stopt en we deze ge
legenheid benutten het groote monument en
museum tegenover het station te gaan bezich
tigen.
Op onze vraag of er nog iets Hollandsch in
het museum aanwezig is, komt onze begeleider
met een vierkant stuivertje, gelijmd op
een papiertje, aan, wat nogal stof tot lachen
geeft. Als de treinreis voortgezet wordt, is het
erg warm geworden. De temperatuur in den trein
is 100 gr., geen wonder dus, dat we er last van
hebben. De heeren vinden nog moed aan een
spelletje bridge te beginnen, maar de dames
hebben nergens zin in, het is zelfs te veel moei
te, de kofferpathefoon op te draaien, 's Middags
komt er een flink regenbuitje, wat eenige ver
ademing brengt. Het gedeelte van het land,
waar we thans doorrijden, is heel mooi. Rotsen,
bergen, mooie boomen, velden enz. zijn telkens
te bewonderen. We zijn blij als we den volgen
den ochtend aan het stationnetje Grand Ca
nyon den trein uit kunnen. Daar de trein hier
blijft staan tot 's avonds, kunnen we onze ba
gage er in achter laten. We genieten veel van
al het moois, wat de Grand Canyon ons te
zien geeft. Prachtige rotsen, onpeilbare diepten,
waarin als een smal lintje de Coloradorivier
srtoomt. Kleurenschakeeringen zijn buitengewoon
mooi. De Indianen, die in het Hopihouse ver
blijven, geven eenige Indianendansen ten beste,
waarbij ze begeleiden met dof getrommel en
een erbarmelijk gekrijsch. Nog dezen avond ver
laten we Grand Canyon en begint de laatste
etappe van onzen heenreis. Het gaat nu door
Onder buitengewoon ongunstige weersom
standigheden werd te Zeist Zondag een
aanvang gemaakt met de doorelkaarlotenpartij,
uitgeschreven voor de buitenafdeelingen van
den Nederlandschen Kaatsbond. Aanvankelijk
leek spelen nog mogelijk, alhoewel er een hef
tige storm over het veld stond. Daardoor kon
den nog enkele partijen gespeeld worden,
totdat een striemende regen het kaatsen ten
slotte verder onmogelijk maakte.
Toen om 3 uur des middags de weersge
steldheid niet in het minst ten gunste keerde,
werd besloten om de parij te beëindigen en
tot een nader te bepalen datum uit te stel
len.
De onderhandelingen tusschen het gemeente
bestuur en de exploitanten van de te Gouda te
stichten wielerbaan zijn thans zoover gevorderd,
dat de oprichting een feit zal worden. De baan
wordt gebouwd aan den Bodegraafschen straat
weg nabij het Olympia-terrein.
Zij zal uit hout worden opgetrokken en van
het zelfde type zijn als de 6 daagsche baan te
Amsterdam, dus 166 2/3 M. lang, met latten in
de lengte, hetgeen de snelheid ten goede komt.
Architect is de heer D. Stuurman te Gouda.
In verband met de plannen tot den bouw der
wielerbaan is reeds opgericht de wielerclub „Ex
celsior" met een ledental van 22.
een woestijngedeelte en bij het ontwaken be
merken we alléén aan een zandlaag op de lakens
èn aan droge kelen en lippen, dat we deze
reeds bereikt hebben. Bij San Bernardino be
gint het landschap te veranderen en constatee-
ren we aan de sinaasappelboomen, die links en
rechts langs den trein groeien, dat we in Cali-
fornië zijn gekomen. We naderen al meer en
meer Los Angeles, en eindelijk, ja hoor, het
station. Bepakt en bezakt stappen we den trein
uit en worden bestormd door vele Hollanders,
die in Californië wonen. Luit. Pahud de Mor-
tagnes filmt ons, terwijl hij op zijn beurt ook
weer gefilmd wordt. Er is een comité gevormd,
dat de ontvangst regelt en na wat gefotografeer
en gefilm worden we door 18 particuliere auto's,
voorafgegaan door de motorpolitie, door Los
Angeles en Hollywood gereden. Zoover we nu
zien kunnen, bevalt Los Angeles ons best en
denken we wel het er een maandje te kunnen
uithouden.
De dames logeeren in het Chapman Park
Hotel, terwijl de heeren in de Olympic Village
worden ingekwartierd. Al gauw blijkt het ech
ter, dat het voor de roeiers, zeilers en wielren
ners een groot bezwaar is, steeds in het dorp
terug te keeren, daar de trainingsplaatsen zoo
ver afgelegen zijn. Ze besluiten dan ook in die
buurt een verblijfplaats te zoeken. De training
is in vollen gang en dagelijks komen de auto
bussen voor om de athleten naar hun veld of
zwembassin te brengen. In het hotel en dorp
wordt het steeds gezelliger. Eiken dag arriveeren
er weer nieuwe landenploegen. Onderling
heerscht er een goede geest, die nog verhoogd
wordt door de medewerking der buitenstaan
ders.
De Hollandsche dames wordt een gelegenheid
geboden de Paramount-studio's te bezichtigen.
Er zijn er verschillende bij, die erg met film
sterren dwepen, voor hen is het natuurlijk een
geweldig iets zoo dicht bij de beroemde men-
schen te mogen komen. Met een flink clubje
gaan wij naar de studio's. Nu, de verwachtin
gen worden niet teleurgesteld. We komen met
verschillende sterren in gesprek, o.a. Mariene
Dietrich, Cary Grant, Dickie Moore, Frances
Dee, en niet te vergeten den Directeur Jozef
von Sternberg. Met Frances Dee worden eenige
photo's van ons opgenomen. Voor deze gelegen
heid komen ze met een doos vol metklom
pen voor den dag. We vertellen, dat we in Hol
land ook niet op klompen loopen, dus weigeren
het hier wel te doen. Ze kijken ons bij deze
mededeeling eenigszins vreemd aan, Hollander
te zijn en dan nooit op klompen te loopen!!
Dat is hun toch wel erg vreemd. Interessant is
vooral te zien, waar de films worden opgeno
men. De straten blijken enkel uit houten schot
ten te bestaan met niets erachter. Vol bewon
dering staan we ook voor het gedeelte wat
New York moet voorstellen. Zelfs de trein-
stellages, die we in New York echt gezien heb
ben, zijn prachtig nagebootst. Hier, wordt ons
verteld, is de heele film van de Sjanghai-Ex-
press opgenomen.
Over dit bezoek zijn we meer dan voldaan.
30 Juli is de opening der spelen in een uit
verkocht stadion, waar niet minder dan 105.000
menschen aanwezig zijn. Het maakt een over-
weldigendsn indruk op on«, als we met ons ploeg-
je het stadion binnenkomen. Het aanhoudend
geklap der vele bezoekers is zoo spontaan, dat
bij velen de tranen in de oogen komen. Je voelt
zoo echt de sfeer der Olympiade en we denken
aan de groote kampen, die zoo straks gestreden
zullen worden. De regeling van op- en afmarsch
is keurig in orde, zoodat we zonder eenig ge
drang het. stadion weer kunnen verlaten. De
tijd, die door de athleten en coaches op de tri
bune is doorgebracht, is van heel veel belang,
daar er veel te leeren valt. Bewonderenswaardig
is o.a. het polsstokhoogspringen, waar een hoog
te van 4.30 Meter mee wordt bereikt. De Japan
ners komen heel goed uit in het nummer Hink-
stap-sprong, waarbij ze dan ook de overwinning
behalen.
Op de deelnemers-tribune heerscht altijd een
gezellige en dikwijls ook een spannende stem
ming. Af en toe wordt de aandacht even van
de spelen afgeleid als één of andere filmster
op de tribune verschijnt. Dikwijls zien we daar
Mary Pickford, Harold Lloyd, Douglas Fair
banks, Joe Brown en nog vele anderen. Ze wor
den natuurlijk bestormd voor handteekeningen.
Harold Lloyd teekent een enkelen keer zijn ori-
gineelen bril bij de handteekening. Wij zelf heb
ben ook vaak aanvraag voor handteekeningen,
dit wordt zelfs zoo erg, dat het in Chapman
Park Hotel verboden wordt aan de deelneem
sters handteekeningen te vragen. Wat de zwem-
sport betreft, maakt Japan een goeden indruk.
Bewonderenswaardig is vooral de beenslag, wat
den chaos menigmaal een uitroep van bewon
dering ontlokt. De Hongaren brengen evenals
in 1928 een goed polo-team in het water. Van
een wedstrijd als in '28 tegen Duitschland is
nu niet veel te bemerken, daar Hongarije over
tuigend sterker is.
De volgende condities zullen gelden:
1. Voor 't opgeven van de auteursoplossing
worden 2 punten toegekend. Voor nevenoplos
singen ook. Voor de matdreiging zoo die er
is 1 punt.
Voor iedere aangegeven variant 1 punt. Dit
geldt ook voor de varianten, aangegeven bij
een nevenoplossing.
Als variant zal alleen worden beschouwd die
verdedigingszet van zwart, die telkens door een
anderen matzet van wit wordt gevolgd.
Voor iedere fout wordt een punt afgetrokken.
Minimum per probleem nul punten.
2. Er worden 6 nog niet gepubliceerde directe
tweezetten opgegeven, d.w.z. wit begint en geeft
mat in tweezetten.
3. Winnaars zijn zij, die de meeste punten be
halen.
4. Er worden prijzen (schaakwerken) uitge
loofd, in verhouding van één op de tien op
lossers. Dit geldt voor leden en niet-leden af
zonderlijk. Eventueel wordt er onder de win
naars geloot.
5. Oplossingen moeten uiterlijk 15 December
e.k. (poststempel) verzonden zijn aan F. W.
Nanning, Gerarduslaan 15, Eindhoven.
HHHI
mmxmï
Daar Weenink wel Nederlands grootste pro
bleemcomponist genoemd mag worden, die
bovendien veel deed om de problematiek te
bevorderen, meent bovengenoemde bond ver
plicht te zijn, te zijner nagedachtenis ieder jaar
in 't begin van December een oplossingswed
strijd te organiseeren voor leden en voor niet-
leden.
pe bond zou 't op prijs stellen, dat op den
eersten clubavond in December de mededingers
een zestal nog niet gepubliceerde proble
men zouden oplossen. Is clubavond met 't
oog op de in gang zijnde wedstrijden niet
goed mogelijk, zoo kan ieder oplosser buiten
dien avond om ook de problemen oplossen.
Vóór alles verwacht de bond een individueel
oplossen!
De sluiting der Spelen is ook erg plechtig en
het laat ons, evenals bij de opening, een on-
vergetelijken indruk achter.
17 Augustus vroeg verlaten we onder uitge
leide van vele menschen Los Angeles en be
merken we, dat menigeen ons sympathiek is,
want ze nemen met tranen in de oogen af
scheid. De reis gaat eerst naar San Francisco,
wat een mooie treinrit is. Een gedeelte hiervan
gaat vlak langs de kust van den Stillen Oceaan;
vanuit den trein kunnen we zoo in zee kijken.
Denzelfden avond nog bereiken we San Fran
cisco, waar we eenige dagen zullen vertoeven.
Aan den trein staan alweer eenige Hollanders,
die ons naar het William Taylor Hotel verge
zellen. Dit is het grootste hotel in West-Cali-
fornië en bestaat uit 28 verdiepingen. We ma
ken tijdens ons verblijf eenige mooie tours, want
vooral de omstreken van San Francisco zijn
heel mooi. Opmerkelijk is het, dat hier alle
planten kunstmatig in het leven worden ge
houden. In de natuur groeit hier niets. San
Francisco is evenals Los Angeles geheel op
woestijngrond gebouwd. Mooi is vooral de tocht
naar de Mount Tamalpais, waar eenige heeren
zich als klauteraars ontpoppen, ook de dames
doen hieraan mee. Een flinke klauterpartij is
het naar den top van dezen berg. Er wordt ons
een diner aangeboden door de Kamer van
Koophandel, na afloop waarvan we een wan
deling door de Chineezenbuurt gaan maken.
Deze is, zooals in vele havensteden, flink uit
gebreid. De terugtocht wordt Zaterdag 20 Aug.
voortgezet naar Salt Lake City. De treinrit gaat
eerst langs de Faether Rivier, vervolgens dooi
de zoutmeren, welke den indruk geven van
groote sneeuwvelden. Het is er echter smoorheet,
de koelte van sneeuwvelden geven ze dus niet.
Salt Lake City is een aardige plaats en het
dankt zijn bestaan aan de vele mineralen, die
in de buurt van deze plaats gevonden worden.
Nog denzelfden dag zetten we de reis voort
naar Chicago. De treinrit duurt 36 uur alvorens
we deze plaats bereiken. De warmte is hier nog
erger dan in Salt Lake City en als we dan ook
een tour door de stad gemaakt hebben, is het
algemeen verzoek of we mogen zwemmen. Dit
verzoek wordt ingewilligd en 's middags liggen
we haast allen in het Michiganmeer. Dit is
zoet water, maar geeft overigens het idee van
een zee. Heerlijk opgefrischt stappen we weer
in den trein; nu naar de beroemde Niagara
watervallen. In Buffalo logeeren we in het Ca
taract hotel, waar de Niagararivier vlak langs
loopt. Al gauw zijn we gewapend met photo-
toestellen op weg naar de vallen. Schitterend,
in een woord schitterend zijn ze. Even staan we
zwijgend te kijken naar dit natuurwonder, het
water valt met groote kracht van pl.m. 100 Me
ter hoogte. Groote rotsblokken zijn in den loop
der tijden door het water aangevoerd en liggen
nu aan den kant of in het midden der rivier,
gelijk kleine eilandjes. We maken een boot
tochtje langs de watervallen en nu kunnen we,
Precies op tijd schijnt de temperatuur af
te koelen, want allerwege vangt de competitie
thans aan. Engeland draaide reeds, in gezel
schap van Duitschland en Oostenrijk, waarop
thans vrijwel alle landen volgden. De strijd om
de punten dat is het evenement, wat vrij
wel het grootste gedeelte van het voetbal-gezel
schap bezig houdt; het leidt tot mooie gebeur
tenissen, maar ook tot excessen.
Deze Kroniek zal hiervan weer een volledige
getuigenis afleggen.
Reeds op 25 September a.s. opent Duitsch
land zijn internationaal programma met een
wedstrijd tegen Zweden in het Nümberger Sta
dion te Nürnberg. Rijkelijk vroeg, vooral met
het oog op de samenstelling van een elftal. De
Duitschers zullen ongetwijfeld hun ervaringen
benutten, van den zomer opgedaan tegen de
Engelsche prof-clubs.
Daarentegen was het Zweedsche Elftal nog
kortelings in actie zoodat men daar niet op
zulke moeilijkheden stuit. Bovendien moet men
rekening houden, dat in Zweden het seizoen
vroeger begint in verband met de verplichte
pauze tijdens de vorst-periode.
Als aardig vergelijk met de Hollandsche
prijzen betaalt men in Duitschland bij inter
nationaal voetbal voor de duursten rang 3.
en voor den goedkoopsten 0.30!
De bekende en populaire doelverdediger
van het Duitsche elftal, W. Kress, schijnt zijn
Heimat en het amateurisme vaarwel te hebben
gezegd, en heeft dienst genomen bij de Fransche
profs.
In November a.s. herdenkt de Britsche
voetbalvereeniging, de Corinthians, haar 50-
jarig bestaan. Hoewel in verband met de crisis
men de oorspronkelijke plannen moest laten
varen, ligt 't toch niet in de bedoeling om deze
mijlpaal zoo zonder meer te passeeren; men
bereidt nu een feestje voor geheel in overeen
stemming met den tijd.
als we er dicht bij komen, zien met wat een
kracht het water naar beneden komt. 's Avonds
gaan we nog even naar de geïllumineerde vallen
en behouden hiervan een fraaien indruk. Onze
tocht gaat nu door naar New-York en we zijn
blij deze stad eindelijk te bereiken, daar het
steeds in den trein zitten heusch niet meevalt.
De laatste dag wordt doorgebracht met het
brengen van een bezoek aan de haven en we
maken hier nog een boottochtje. Van hieruit
hebben we nogmaals een prachtig gezicht op de
stad en komen de wolkenkrabbers meer tot
hun recht, dan dat dit vanuit de stad te zien is.
In den avond van 26 Aug. schepen we ons in
op het s.s. „Rotterdam", waar voor de dames
le klas hutten beschikbaar zijn gesteld. Het af
scheid van New York en van geheel Amerika
valt ons niet bijster zwaar en als de serpentine,
die we naar den kant gegooid hebben, wordt
losgescheurd, denken we met een blij hart „fijn
weer naar huis". De eerste dag aan boord is
zonnig en warm, wat ten gevolge heeft, dat de
toch reeds zoo bruine hoofden nog bruiner
worden. Veel plezier hebben we als een van ons
met een springtouw te voorschijn komt. Al gauw
zijn we aan het één twee drieën, wat vooral
voor de heeren nog al eenige moeite meebrengt.
Ze maken zulke bokkesprongen, dat de dames
het staan uit te gieren van het lachen. Het
weer werkt lang niet mee, reeds den volgenden
dag is het geheel omgeslagen en is het regen
achtig, winderig en koud; ook komt er na eeni
gen tijd een mist opzetten, die 36 uur aanhoudt.
We zijn dan veel in de hutten of rooksalon,
v/aar de heeren alweer aan het bridgen gesla
gen zijn en zelfs een heele competitie op touw
hebben gezet. De dames vermaken zich met
ping-pong, handwerken en lezen. Op Koningin
nedag worden er diverse spelen georganiseerd,
o.a. zakloopen, appelhappen entouwtrekken.
Zoo gaat de tijd voorbij en ziien we eindelijk
Engeland liggen. We doen de haven Plymouth
aan, waar reeds eenige verslaggevers uit Holland
aan boord komen. Ook wordt er één van ons
verrast door zijn ouders, die naar Plymouth
zijn gekomen om hun zoon te verwelkomen. We
krijgen nu een idee, dat we dicht bij Holland
komen en hoe meer we naderen, hoe grooter
ons verlangen wordt. Even zitten we verslagen
te kijken als ons het bericht bekend wordt ge
maakt, dat alle passagiers in Boulogne van boord
gaan en de reis verder per trein moeten maken.
We moeten echter zoo gauw aan 't kofferpakken
gaan, dat er niet veel tijd blijft hierover te
piekeren, 's Morgens om half zes gaan we reeds
van boord en worden we door een klein bootje
naar de Fransche kust gebracht. Een lokaal
treintje brengt ons naar. Parijs, waar het eeni
gen van ons gelukt nog den sneltrein van 11 uur
te halen, doch de bagage moet nog verzorgd
worden en zoo blijft er een gedeelte niet anders
over, dan in Parijs te blijven lunchen en den
trein van 2 uur naar Holland te nemen. Een
zucht van verlichting wordt er geslaakt als we
eindelijk de grens overgaan en ons land bin
nenkomen.
Voorbij
Een prachtreis!
Rest ons slechts de herinnering.
In de Engelsche amateurswereld schijnt
men momenteel groote moeite te hebben orn
behoorlijke elftallen op te stellen. Tal van goede
trappers, tot dusver een sieraad van het am»'
teurs-wereldje, werden tot de beroepsklasse ge
dwongen, vanwege de malaise-periode. En naa
men weet voert Engeland de scheiding tusschen
amateurs en profs zeer scherp door, zoodat een
nieuwe en moeilijke tijd voor de Britsche ama-
teursclUbs voor de deur staat.
De toonaangevende clubs in Frankrijk»
wier eerste wankele schreden als prof-elftalle
zijn begonnen, en waarvan het hoofdelftal ee_
ware melange is van buitenlandsche represen
tanten, hebben tegen de groote Belgische club^
nog geen successen kunnen boeken. De openings
weken leverden voor België enkele gelijke spe
len, een overwinning, en een nederlaag.
Zwitserland opent zijn competitie weder-
om niet de eerste ronden voor den Zwitserse*1
Beker, waarvan de finale in April van het voi-
gend jaar wordt gespeeld; de interesse voor d
de Cup is daar ter lande buitengewoon groo
Hoewel er gedurende de zomerpauze tiierov
weinig naar buiten is gelekt, zijn er weer
van prominente spelers uit Oostenrijk, Tsjec
Slowakije en Hongarije dienst gaan nemen
Zwitsersche teams.
In Hongarije is oneenigheid ontstaan tuS*
schen de vereenigingen eenerzijds en de organi
satie van scheidsrechters anderzijds. Natuur in
over het maximum der declaraties, welke
clubs nog lager willen gesteld hebben, en w
de organisatie niet sanctioneert.
Wijselijk is men ondanks het verschil v®®
meening niet tot staking overgegaan, hoe
verleden week de partijen verder van elkano
verwijderd waren, dan aan het begin der ond
handelingen.
Ook in Oostenrijk is weer eens oneeniglre
gerezen, nu tusschen de clubs en papa Fisc
De clubs willen kaarten geven voor werklooz
voor een kleinigheid, echter zonder bclastm
wat de Fiscus niet wenscht te tolereeren. >J
heeft tot gevolg, dat de geheele sportpers
opschudding is, en overstroomd wordt met
gezonden stukken"; als papa Fiscus eens wis
hoe momenteel over hem gedacht en gesproke
werd1
