Een klooster van Franciscus
R obinson Scfc oenen
RADIO-PROGRAM
DE ROODE HUN
DE PIJNLIJKE KIES
ROBINSON CRUSOE'S AVONTUREN
Alle abonné's Mt» 3000-^£N^Sf^&SSX ET4S f750- (250- K TTïïl 125-1WWSS f50-'S,S" 'TVS f40- MS? S3
DE VROUW
MET HET
MASEER
VRIJDAG 23 SEPTEMBER
ZILVEREN JUBILE
Zorg van het convent
Zaterdag 24 September
n
In de bergen van
Noord-Italië
Lammetjes
als Kerstgeschenk
Voor 25 jaar vestigden de paters
Franciscanen zich in den kop
van Noord-Holland
De oprichting
parochiëele arbeid
Minderbroedersklooster Nieuwe-Niedorp
VERHAAL VAN
DEN DAG
jssn»#»
Natuurlijk loopt iedere Hollandlscbe jongen op
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
FEUILLETON
Aan een stil, smal weggetje Holland op
ZÜn smalst staat even buiten het vriendelijk
uitziend dorp Nieuwe-Niedorp, temidden van
door slooten doorploegde Hollandsche weiden en
bouwakkers een Minderbroedersklooster, op
rijzend tusschen eenvoudige woningen en eenig
geboomte, dat het zwijgende landschap om
kranst.
Het feit alleen reeds, dat dit klooster zich
bevindt in een landsdeel, zooals de provincie
Noord-Holland, waar een klooster zeldzaam en
een klooster van Zonen van Franciscus een
Unicum is, stemt tot verheugenis.
Er is reden echter tot dubbele vreugde!
Vreugde over het feit, dat een kwarteeuw dit
klooster als een parel in de kroon van Katho
liek leven in West-Friesland schittert en dus
°ok een kwarteeuw Franciscaansche geest en
Nranciscaansche werkzaamheid vanuit dat
klooster zich verbreidt.
Een Minderbroedersklooster in den „kop van
Noord-Holland", het klonk den Katholieken in
dat deel van het gewest als poëzie in de ooren,
verbaasden zij zich een kloostergebouw te
zullen zien optrekken in een omgeving, waar de
Katholieken slechts op betrekkelijk verren af
stand te vinden waren. Een mengeling van
■"Jlsugde en verbazing bij Katholieken; ver
bazing en verholen trots wellicht ook bij de
inwoners van Nieuwe-Niedorp, dat „hun" dorp
een groot bouwwerk rijk zou worden.
„In naam van God, laat ons dan gaan zonder
terwijl!" Dit woord van St. Franciscus vond
kon het anders weerklank bij de Zonen van
den Wereldapostel, toen hun Nieuwe-Niedorp
Werd aangewezen als het terrein, waar klooster
en kerk verrijzen zouden. Stellig zou het voor
de Paters veel geriefelijker zijn geweest, indien
bet klooster ware gebouwd in een stad of dorp,
Vanwaar uit zij beter konden reizen naar het
buiten het rectoraat gelegen arbeidsveld. Men
berinnere zich den tijd nog niet zoo heel ver
uchter ons liggende toen een traag en schok
kend trammetje de steeds her- en derwaarts
reizende Paters moest vervoeren. En hoe dik
wijls gebeurde het dan nog, dat tot een andere
*- dikwijls nog primitiever wijve van vervoer
toevlucht moesten worden genomen. Het com
municatiemiddel ten plattelande de autobus
heeft verbetering gebracht, maar nochtans
blijft het verbazen, dat dit klooster niet werd
ëebouwd in een meer katholieke streek, waar de
kloosterkerk door een veeltallig en innig bezoek
°ok van den kant der geloovigen meer haar
geestelijke rente zou hebben opgebracht en waar
öe Paters, niet zoo afgelegen wonend, het voor
deel hadden kunnen hebben van het groote
Verkeer en de onmiddellijke nabijheid der trei-
Uen, waarvan zij bijna dagelijks gebruik moeten
Uiaken. Wat ook de bedoeling moge geweest
2Ün, de 25 jaren die achter ons liggen, ge-
tutigen ruimschoots dat de „Paters van Nieuwe-
Niedorp" volkomen hebben verwerkelijkt de ver
wachting van Haarlem's Bisschop Mgr. Callier
z.g., dat het convent van Nieuwe-Niedorp mocht
Worden een centrale van Katholiek leven en
apostolaat voor Nederland.
Omstreeks April 1906 vingen de eerste werk
zaamheden voor den bouw van het bekende
klooster der Paters-Minderbroeders aan. Op 17
September d.a.v. werd de eerste steen gelegd
eu nog geen jaar daarna op Maandag 9
September 1907 werd het klooster door Pater
Anastasius Duinisveld, die tot Praeses van het
hieuwe Huis benoemd was, betrokken met een
broeder, die was meegekomen.
De consecratie van de kloosterkerk vond op
23 September d.a.v. plaats door Mgr. A. Cal
lier z.g., terwijl de inwijding van het klooster
gebouw geschiedde op Zondag 29 September
door den Stichter van het klooster, den Hoog-
Eeirwaarden Pater Vitalis Keenen, destijds
provinciale overste van de Nederlandsche pro
vincie der Minderbroeders.
Op dien dag had de eerste der openbare
godsdienstoefeningen in de kerk plaats en vanaf
dien dag begon de zegenrijke arbeid der Fran
ciscanen van Nieuwe-Niedorp over geheel
Noord-Holland en dikwijls ver daarbuiten.
Vruchtdragend hebben Franciscus' Zonen, daar
bij ondersteund door het gebed der Broeders,
die in de communiteit steeds blijmoedig ter eere
Gods het hun toegewezen werk verrichten,
doortrokken van een geest van gebed en boete
gearbeid op een wijd arbeidsveld, onder eigen
geloofsgenooten niet alleen, maar ook onder
niet-Katholieken. God alleen weet, wat de on
vermoeide en onvermoeibare Ijver en toewijding
van deze navolgelingen van Franciscus heeft
tot stand gebracht, hoeveel kwaad zij hebben
gekeerd en hoeveel goeds zij hebben gesticht en
bevorderd.
Zooals in Franciscus weerspiegelde de har
monische deugdbeoefening en levensopvatting,
die hem het ideaal maakt van alle standen der
maatschappij, zooals bij hem de grondtoon zijns
levens was, getrouwe navolgelingen te zijn van
Christus, zoo wordt ook het leven zijner Zonen
de Paters en Broeders van het convent
Nieuwe-Niedorp beheerscht door dit Christo-
centrisch leven.
In onbaatzuchtige zelfverloochening zonder
ophouden, niet zich zelf zoekende, hebben de
„Paters van Nieuwe-Niedorp" dienende, de her
ders van talrijke parochiën het werk verge
makkelijkt Maar dit niet alleen. Gebrek aan
wereldgeestelijken in het diocees heeft menig
maal een deel van het convent geroepen om
als blijvend assistent in een parochie aan dit
gebrek tegemoet te komen.
Vrienden der priesters, waren zij broeders,
die bidden voor het volk en kennende zijne
nooden, bidden voor alle hunne aangelegen
heden. Vaders waren zij, die wisten te troosten
en op te beuren, van wie leiding uitging ten
goede.
Op welk een verscheidenheid wijst hun ar
beid: missieoefeningen, novenen, vijfdaagsche
oefeningen voor de jeugd, voor volwassenen,
voor godsdienstige vereenigingen en organisa
ties, ziekentriduums, retraitewerk, oefeningen
voor aanbiddingsfeesten en veertigurengebed,
spreekbeurten en lezingen op allerlei gebied,
propaganda-arbeid ter versterking van het ge
loofsleven van eigen geloofsgenooten, niet enkel
door het woord, maar ook door middel van de
pers: door artikelen in couranten, tijdschriften
en brochures. Om dan nog niet te spreken van
het bekeeringswerk onder het-van-huis-uit
Roomsche volk, mag niet ongenoemd blijven het
apostolaat onder niet-Katholieken. Conferenties
en vervolgcursussen voor niet-Katholieken, zij
werden op meerdere plaatsen door de Paters
van Nieuwe-Niedorp gehouden en, gelukkig,
menigmaal met veel succes. Vanuit zoo menige
plaats in ons land, vanuit onze residentiestad
vooral, wordt de herinnering wakker geroepen
aan Pater Wijnand Sluys, den apostel onder de
niet-Katholieken en hoe menige zieke gedenkt
niet in blijdschap de opbeuringen, die hem
verkwikten bij de triduums van Pater Huissen?
Niet vergeten ook mag worden de
onder de geloofsgenooten van het rectoraat
Nieuwe-Niedorp, een arbeid, die om de verre
afstanden, waar de katholieken wonen, niet te
onderschatten inspanning eischt, mede ook in
verband met huisbezoek bij afvallige of gemengd-
gehuwde katholieken.
Vervuld met geheel bijzondere zorg voor de
Roomsche jeugd, is door de zorg van het con
vent verkregen, dat de leerplichtige jeugd per
auto wordt vervoerd naar de op betrekkelijk
verren afstand gelegen scholen, om hen zoo
doende toch katholiek onderwijs te doen ge
nieten.
De katholieken van het rectoraat-Nieuwe
v -s AT'
HUIZEN 296 M. 8.KRO morgenconcert;
11.KRO kunstensemble o.l.v. Piet Lustenhou-
wer; 11.30 godsdienstig halfuurtje door Pastoor
L. H. Perquin O.P.; 12.politieberichten; 12.15
Lunchconcert; 1.45 rustpoos voor het verzorgen
van den zender; 2.gramofoonmuziek; 2.30
kinderuurtje door mevr. Sophie Nuwenhuis van
der Rijst en mevr. Corrie Marres van der Ven;
4.De Harmonie Nijmeegsche Vrijwilligers
corps o.l.v. v. d. Berg; 5.Esperantonieuws;
5.15 Nijmeegsch corps; 6.gramofoonmuziek;
6.10 journalistiek weekoverzicht door Paul de
Waart; 6.30 gramofoonmuziek; 7.10 Dr. Alph.
Mulders: „Missiewerk en missiesteun"; 7.30
politieberichten; 7.45 sportpraatje RKF; 8.
KRO-orkest o.l.v. Johan Gerritsen; 9.— micro
foon-feuilleton door Antoon Coolen; 9.15 pers
berichten van het Persbureau Vaz Dias; 9.30
KRO-orkest o.l.v. Johan Gerritsen; 11.gra
mofoonmuziek.
HILVERSUM 1875 M. 6.45 VARA lichaams
oefeningen o.l.v. G. Kleerekooper; 7.30 idem;
8.gramofoonmuziek; 10.VPRO morgenwij
ding; 10.15 VARA uitzending voor arbeiders in
de Continubedrijven; 12.Trio Loe Cohen; 2.
rustpoos voor het verzorgen van den zender;
2.15 IVAO-kwartiertje; 2.30 gramofoonmuziek;
3.arbeiders-sport, Jerome Hartog: „Het
nieuwe orgaan voor de jonge Pieter Jellen";
3.15 gramofoonmuziek; 4.Groningsch uur
tje; 5.optreden van Willem van Iependaal;
5.15 Actueel Allerlei uit de Arbeidersbeweging,
te verzorgen door het NVV; 5.30 optreden van
Willem van Iependaal; 5.45 literair halfuurtje
door A. M. de Jong; 6.15 kinderuurtje „De fa
milie De Boer"; 7.VPRO-uitzending; 8.VA
RA Herhaling SOS-berichten; 8.05 Bonte
Avond m.m.v. het VARA-orkest, Leo Fuld, VA
RA-tooneel, Jo Huy, Willy Derby, De Vries;
11.Persberichten van het Persbureau Vaz
Dias; 11.10 gramofoonmuziek.
BRUSSEL 509 M. 12.20 Concert door het
omroeporkest. 1.30 Vervolg concert. 8.20
Gramofoonmuziek. 9.25 Concert door het
radio-orkest o.l.v. Franz André.
KALUNDBORG 1153 M. 12.20 Het strijkorkest
o.l.v. A. Bendix uit Wivex. 2.50 Gramofoon
muziek. 3.50 Het Omroeporkest o.l.v. Emil
Reesen. 9.00 Oude dansen en liederen.
1030 Populair concert. 11.10 Dansmuziek dooi
de band van restaurant „Ritx."
BERLIN 419 M. 7.30 Schrammelmuziek.
8.20 Concert door het Philharmonisch orkest
van Berlijn. 10.20 Dansmuziek.
BRESLAU 325 M. 7.35 Gramofoonmuziek.
11.05 Populaire- en dansmuziek.
HAMBURG 372 M. 11.50 Concert. 1.35 Gra
mofoonmuziek. 4.50 Concert. 7.45 Mando
line-concert 10.40 Dansmuziek door het kleine
Norag-orkest.
KÖNIGSWUSTERHAUSEN 1635 M. 2.20
Gramofoonmuziek. 4.50 Concert. 10.20
Dansmuziek.
LANGENBERG 472 M. 12.20 Concert door
een orkest van werklooze beroepsmusici van de
stad Keulen o.l.v. Erich Walter. 1.20 Con
cert o.l.v. Wolf. 2.55 Gramofoonmuziek.
5.20 Vesperconcert. 10.40 Populaire- en dans
muziek o.l.v. Eysoldt.
DAVENTRY 1554 M. 12.20 Concert. 3.50
Concert. 5.05 Orgelconcert. 7.25 Concert
door radio-militair orkest. 8.20 Gramofoon
muziek. 10.50 Ambrose en zijn orkest in het
Mayfair hotel.
PARIJS (EIFFEL) 1446 M. 8.50 Radiotooneel
„1807."
PARIJS (RADIO) 1725 M. 12.20 Gramofoon-
üumiffii
Niedorp, de katholieke bevolking van Noord-
Holland en niet dezen alleen, maar ook de ge
loofsgenooten in den lande, die het zegenrijke
werk van de paters van Nieuwe Niedorp hebben
aanschouwd en ondervonden, zij allen zijn van
dankbaarheid vervuld.
Reeds waren plannen opgevat tot samenstel
ling van een comité om als bewijs van die dank
baarheid een stoffelijk huldeblijk aan te bie
den, al ware het maar eene eerste bijdrage ge
weest voor de verwarming van kerk en klooster,
doch op verzoek van den Pater-Gardiaan, mede
namens de kloostercommuniteit zijn deze plan
nen niet gerealiseerd. In dezen voor velen zor-
gelijken tijd, niet het minst gevoeld wordende
door de bevolking ten plattelande, in een tijd
van crisis en stoffelijken achteruitgang, zooals
thans wordt doorleefd, hebben de paters ge
meend, dat openbaar feestvertoon achterwege
behoort te blijven. Wy kunnen slechts waar
deering hebben voor deze onbaatzuchtigheid,
hoogachting tevens voor dit bewys van mede-
voelen en mede-leven met hen, die onder den
nood der tüden gebukt gaan.
Is er nu geen openhjk feestvertoon, temeer
reden is er nu uitdrukking te geven aan innige
dankbaarheid, aan openlijke waardeering der
katholieke bevolking van Noord-Holland in
zonderheid, maar ook van Katholiek Neder
land voor de kwarteeuw echt Franciskaansche
werkzaamheid uit Noordelük Noord-Holland.
„Dit zegt God te zeggen aan onzen Vader Fran-
ciskus, dat Hij hem niet heeft geroepen voor
hem alleen, maar om vele anderen te brengen
tot Christus"! Zooals Franciskus deze door den
mond van Silvester en Clara gegeven boodschap
des Hemels verstond, zoo ook begrijpen het zyne
Zonen. En zij zullen rondtrekken van stad naar
stad en door alle dorpen, om er het Woord
Gods te verkondigen!
B. J. F. MEIJER.
Oude Niedorp, Sept. 1932.
Als gevolgen van de crisis
Gaan de zaken nogal slecht
En er komt van dividenden
En van winsten niets terecht.
Alle omzet is maar matig
En het loopt niet meer gesmeerd,
Net alsof er een paar tandjes
Aan het raderwerk mankeert!
Maar al hokt het en al stokt het,
Niet zoo met den rooden haan,
Die kraait lustig van de daken,
Als hij nimmer heeft gedaan!
Die schijnt niemendal te snappen
Van de crisis, die er is,
Want hij houdt zich aan een hausse
En doet nooit zijn zaken mis!
Hier een "brandje, daar een brandje, j
Net alsof hij het beseft,
Dat hij geld brengt in het laadje
Van dengene wien het treft!
Maar natuurlijk, dit succesje,
Dat bestrijdt men een, twee, drie,
Want in tijden van malaise
Wekt zöö'n voorspoed jaloezie!
De Minister van Justitie
Vraagt dan ook met alle kracht,
Dat dit haantje wordt gevangen
En voor goed om hals gebracht!
Want een haan mag koning kraaien g
Echter niet de roode haan!
Aan de winsten van dit beestje
Zit een beetje (brand)-lucht aan!
MARTIN BERDEN I
(Nadruk verboden)
muziek. 7.30 Idem. 9.05 Radio-tooneel.
9.50 Gramofoonmuziek.
MILAAN 331 M. 8.20 Gramofoonmuziek.
9.05 Gevarieerd programma. 10.20 Dans
muziek, uitzending uit het Lunapark „Lido" te
Milaan.
ROME 441 M. 9.05 „Samson et Dalila," opera
van Saint Saëns.
WEENEN 517 M. 5.05 Populair concert.
7.55 Armand Tokatyan zingt liederen en aria's.
10.40 Populair concert.
WARSCHAU 1412 M. 5.20 Concert door het
Omroeporkest o.l.v. J. Oziminski. 8.20 Popu
lair concert door het omroeporkest o.l.v. St.
Nawrot. 9.25 Voortzetting concert. 11.10
Dansmuziek.
BEROMÜNSTER 460 M. 7.50 Gramofoon
muziek. 9.35 Vervolg concert. 10.05 Dans
muziek door de „Red en White Boys" o.l.v.
Christen.
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
De wachtkamer zat vol patiënten. Het was
half twee. De voorstelling by den tandarts kon
zoo dadelijk beginnen.
De knecht verscheen aan de deur en noodig-
de met een automatisch gebaar het eerste
slachtoffer uit, hem te volgen. Met jaloerschen
blik bezagen de wachtenden een robuste dame,
die oogenblikkelijk kaarsrecht stond, want ze
was het eerste aanwezig. Ze werd nagekeken
door haar man, die haar in die bange ure
slechts noode alleen liet gaan.
De achtergebleven echtgenoot liep onrustig
heen en weer, knoopte vervolgens een praatje
aan met een kaalhoofdig heer, die geen boe of
ba zei en hem met aandacht van achter z'n groo
te brilleglazen aankeek. De man van de ver
dwenen dame verkondigde met luide stem, dat
hij lang geaarzeld had, vóór hij zijn vrouw hier
heen vergezelde. Aan den overkant had zich na-
meiyk sinds eenigen tijd ook een tandarts ge
vestigd, en nu was het hem helaas ontschoten,
wie van de twee de goede was. In elk geval had
hy gehoord, dat de patiënten bij één van de
twee niets minder dan mishandeld werden. En
fin, hij had het er maar op gewaagd, in de ver
onderstelling dat de man, die het langst z'n
practijk in de straat uitoefende, wel de beste
zou zijn.
Nadat hij dit met veel uitweidingen had her
haald, zóó, dat ieder in de wachtkamer het
duidelijk moest verstaan, nam hij weer plaats op
zijn stoel aan het raam.
In de aangrenzende kamer had de robuste
dame zich intusschen in den martel-fauteuil
met het nikkelen spoelbakje geperst en bestu
deerde de tandarts aandachtig haar bijt- en
kauwwerktuigen. Maar hij ontdekte geen gaat
je, geen holte, geen gezwollenheid. Met belang
stelling informeerde hy, waar de pijn dan zat.
De dame, één oog dicht, wees met haar tong
naar de meest linksche kies onderaan en zond
hem uit het open oog een vernietigenden blik
toe. Nu nam de tandarts een metalen staafje
en tikte er heel voorzichtig mee tegen de aan
geduide plek, waarop de gezette dame zoo'n
onzettenden kreet uitstiet, dat de arts verschrikt
terug deinsde en haar met ontzetting aan
staarde. Daarop waagde hij het nogmaals, met
de grootste omzichtigheid, door middel van het
staafje een onderzoek links onderaan in te
stellen.
Nauwelüks echter had hy de ongelooflijk
gevoelige kies weer aangeraakt, of de dame, die
nu beide oogen angstig dichtkneep, duwde den
tandarts terug en stiet zulke hartverscheurende
kreten en geluiden uit, dat men ze door het
geopende raam minstens een halve straat ver
moest hooren. Den man, die van half twee tot
half drie spreekuur hield, stonden zweetdrop
pels van ontsteltenis op 't gelaat.
In de wachtkamer zagen de patiënten elkan-
Op zekeren dag zei Ivy, dat ze
zin had voor korten tijd als keuken
meid in de Zoo-Zoo-keuken op te
treden, daar zy voor het diner wat
appelbollen wou klaarmaken.
Willy Woensdag zeide, dat zy met
hem van hoofddeksel moest verwis
selen, indien ze als keukenmeisje
wou fungeeren. Ivy verklaarde, dat
ze hiermede accoord ging, daar ze
er van hield zich netjes te kleeden.
Toen de appelbollen klaar waren,
ging zü aan tafel en merkte op,
dat er één ontbrak.
„Ik heb vijf appelbollen gemaakt",
riep ze uit, „en nu zijn er nog maar
vier."
„Polly zal ze hebben gegeten,"
zei Freddy.
„Waar is de kat?"
Het duurde niet lang, of Polly
kwam terug, zeer schuldig kükende.
Iedereen kon zien, dat zij de appel
bol had opgegeten.
„Oh, Polly! jy stoute poes," zei
Ivy. „Je mag mijn appelbollen niet
stelen!"
„Ik denk niet, dat ik nu nog een
appelbol hebben wil," zei Willy
Woensdag.
„Waarom niet?" informeerde Ivy.
„Omdat ik niet van appelbollen
houd, die je halverwege in de keel
biyven steken," zei Willy.
(Morgenavond vervolg.)
(Ingezonden mededeeltngj
der angstig en bevend aan. Wat gebeurde er
toch in het aangrenzend vertrek? Het leek wel
of er formeel gevochten werd. Rauwe gillen,
hulpgeschreeuw, luide verwenschingen drongen
tot hen door. Maar, flitste het den patiënten
door het brein, als iemand die zich aan dien
tandarts toevertrouwt hier op zoo'n manier be
handeld wordt, is het dan maar niet beter, zoo
gauw mogelijk den aftocht te blazen? Drie da
mes waren al opgestaan en de kaalhoofdige
heer met de groote brilleglazen zat als een in
eengedoken konijn bibberend voor zich uit te
staren.
De echtgenoot der robuste dame, die zoo'n
duldeloos lijden scheen te ondergaan, liep opge
wonden heen en weer. Daar klonk uit de an
dere kamer zoo'n door merg en been snijdende
smartkreet, dat de kaalhoofdige heer in een
oogenblik rechtop stond en de overige wachten
den elkander bleek van ontzetting aanstaar
den.
„Lieve hemel!" riep de echtgenoot, „mijn
Theresia wordt vermoord! Daar heb je het; we
zijn bij den verkeerden tandarts terecht geko
men! Maar, daar zal ik een stokje voor steken."
Hij snelde de deur uit, en rende in de gang
tegen z'n wederhelft aan, die vuur en vlam
spoog over de afschuwelijke mishandeling,
waarvan ze het slachtoffer was geworden. Ach
ter haar stond, verbouwereerd en heel uit het
veld geslagen, de tandarts, als iemand die van
de heele historie niets begrijpt.
„Mijnheer!" brulde de echtgenoot verwoed.
..het is een schandaal! Ik zal u bekend maken!
Uw onbekwaamheid tart iedere beschrijving! U
bent een scherprechter; weinig minder dan een
moordenaarWe gaan naar den overkant; daar
wordt men werkelijk geholpen!"
Een oogenblik later verliet de man met zijn
nog van pijn kermende vrouw het huis. Ver
bijsterd keek de tandarts hen na, totdat hij
ook een kaalhoofdig heer met groote brillegla
zen en vier dames haastig zijn woning zag ver
laten!
Hij begaf zich naar de wachtkamer en keek
door het raam naar de overzij, waar hij al de
vluchtelingen zag aanbellen bij z'n daar pas ge-
vestigden concurrent.
Daar ging hem eensklaps een licht op, een
vermoeden, dat, later, by nader onderzoek, waar
bleek te zijn.
De robuste dame en haar echtvriend waren
handlangers van z'n nieuwen collega!?), die op
deze origineele, Amerikaansche manier in „d°
klanten" trachtte te komen.
Cortina d'Ampezzo. Dezer dagen heeft
men een aanvang gemaakt met den bouw van
een nieuw .reusachtig oorlogsgedenkteeken,
dat tegelijkertijd als crypte zal moeten dienen
voor het gebeente van Italiaansche soldaten,
die in den oorlog gesneuveld zün. Het gedenk-
teeken komt op 1500 meter hoogte te liggen
in het Dolomietengebergte. Het stoffelyk over
schot van meer dan 6000 Italiaansche soldaten
zal van de begraafplaatsen van Generale Can-
tore, Aquille delle Tofana, Tre Groei, Rufred-
do, Stua, Cimatanche en Fiammes naar het
nieuwe gebouw worden overgebracht.
Het knekelhuis is uitgevoerd naar een ont
werp van den architect Raimondi en zal ver
rijzen aan de oosteiyke grens van het schil,
derachtig gelegen oorlogskerkhof van Aquille
delle Tofane. Oe kosten van den bouw wor
den geraamd op twee en en half millioen lire,
doch dit bedrag moet met het oog op de moei.
lijkheden van de grondbewerking, slechts als
een voorloopige raming worden beschouwd.
Het gebouw wordt dertig meter lang en der
tig meter breed. Het eigenlijke gedenkteeken
komt te staan op het knekelhuis en krügt den
vorm van een toren, die vijf en veertig meter
hoog wordt. Deze toren zal des nachts door
schijnwerpers worden verlicht. Over een jaar
hoopt men klaar te zijn met den bouw van
dit gevaarte, dat een der schoonste stukken
architectuur belooft te worden van den laat-
sten tyd.
(United Press.)
Melbourne, 21 September.
Dit jaar heeft de Melböurnesche courant
„Herald" wederom een nieuwe propaganda uit
gevonden, om den in Engeland levenden bloed,
verwanten van Australische kolonisten een
eigenaardig Kerstgeschenk te doen toekomen,
dat in Engeland welkom en voor Australië
voordeelig is. Inplaats van gewone Kerstge
schenken moeten de Australiërs by een
vleeschexport-firma, zorgvuldig uitgekozen, goed
verpakte, bevroren lammeren bestellen en naar
hun familie in Engeland zenden, die dan de
pakketten op tijd zullen krijgen. Deze geschen
ken zullen niet slechts vreugde brengen van
voorbijgaanden aard, maar hebben ten doel
in Engeland op origineele wijze propaganda te
maken voor de uitmuntende eigenschappen
van het Australische bevroren vleesch.
(United Press)
48
Een gemeenplaats, verklaart hy, en hope
loos!
Zij richtte haar oogen tot hem op.
In ieder geval geef ik om hem, zei ze
*acht j es.
Hij maakte een diepe buiging.
Onbegrypelijk, mompelde hy. Neem dan je
Vrijheid en trouw dien jongeman, als je dat
öan moet. Maar ik waarschuw je, dat je diep
Rampzalig zult zyn. Appels en groene vygen
boeien niet aan denzelfden boom.
Hij haalde een envelop uit zyn zak, en reikte
haar die.
Jean le Roi, zeide hij, de stiefzoon van
■Hiomas Johnson, beter gezegd Thomas Lan-
Suerois, heet met zyn werkeiyken naam Jean
Hurier. Alle overeenkomsten, geteekend door
Jean al of geen hertog van Languerois,
van nul en geener waarde. In die envelop
zul je het bewijs van den burgerhjken stand
vinden. Ik heb een jaar noodig gehad, om dat
uit te vinden een verloren jaar! Bah! jullie
vrouwen zijn allemaal teleurstellingen. We zul
len een partytje bridge gaan spelen.
Lady May staarde Ernestine aan, toen zy
enkele minuten later de zitkamer binnen
kwamen.
Wat ter wereld heb je met haar gedaan,
Robert? riep ze uit. Ze is totaal veranderd!
Haar het hof gemaakt! antwoordde
Anstey.
Lady May lachte.
Als ik je geloofde, zei ze zou ik dit par
tytje onmiddeliyk opgeven, en ook met je mee
gaan naar den wintertuin. Kom, leg mee een
kaartje jij ook, Ernestine.
Doch Ernestine verontschuldigde zich. Zy
reed naar huis, met een zachten glimlach op
haar lippen, en dien doodelyken last van haar
hart weggenomen.
XXXIV.
Het was eveneens een ronde tafel, waaraan
Maurice dien avond dineerde, maar met een
heel ander gezelschap. Want het waren allen
mannen, die daar zaten, mannen met ernstige
gezichten en peinzende oogen. Van de gratie
van avondtoilet en fyne conversatie wisten ze
niets af. Het waren de vrienden uit Maurice's
studiejaren, de mannen, die onder elkander ge.
zworen hadden, dat zij hoe zy ook door het
leven mochten gaan het grootste deel van
hun leven zouden wyden aan hun mede-
menschen.
Zij rookten pypen en een groote pot tabak
stond op de tafel. Enkelen van hen namen
wijn, doch Maurice en Holderness dronken
whisky. Holderness, de oudste, was het gewoon-
lyk, die hun absoluut niet vormelyk gesprek
inleidde.
Myn werk is al dien tijd erg gemakkeiyk
geweest, merkte hij op, terwyl hy voorover
leunde. Er waren een menigte bladen en
tijdschriften, die zich voor ons werk interes
seerden. Maar uit den aard der zaak hebben
zij er niet het volle licht op doen vallen. Daar
om heb ik een eigen blad opgericht. —Maurice
vond het geld, natuurlijk en ik bedruip me
zelf nu. Ik weet niet, of het wat goeds uitricht.
In ieder geval is het een poging! Ik heb
van je kolonie gehoord, Franklin. Ik zal er
gauw een artikel over moeten hebben.
Een langere, magere jongeman nam zijn pyp
uit zyn mond.
Je zult het hebben, zoo gauw als ik er
tijd voor kan vinden, antwoordde hy. We
marcheeren flink, maar dat is waarachtig maar
voor een heel klein deel aan my te danken. Het
was Maurice's geld en Maurice's idee. We heb
ben nu een heel dorp, in de buurt van Llan-
dirag, en de heele bevolking komt uit de ge
vangenissen. Maurice en ik waren gewoon, om
zelf naar de rechtszaal te gaan, en alle zasen
aan te hooren, en dan onze eigen gevolgtrek
kingen te maken omtrent de gevangenen. Als
we dachten, dat er eenige hoop voor hen was,
maakten we daarvan een aanteekenlng, gingen
naar hen toe, als ze er uit kwamen en boden
hun werk aan, op proef, in ons dorp. We moe
ten het nu aan vertrouwde personen overlaten
ik heb geen tyd, om altijd in Londen te zijn.
We hebben twee wolfabrieken, een houtzagery
en een bakkery, behalve dan nog al de win.
kels en byna duizend hectare welbebouwd
land. In het eerst waren de menschen in de
buurt verschrikkelyk schuw voor ons, maar dat
is nu allemaal voorby. Wel, we hebben in ons
dorp minder last met de politie, dan mylen in
het rond. En we bedruipen ons ook.
Je hebt het allemachtig goed voor elkaar
gebracht, Franklin, verklaarde Maurice. Ik
weet nog heel goed, wat een moeilyken tijd je
in het begin hebt meegemaakt. Het was berg
op werken, hé?
Daarom is het juist zoo'n verlichting, als
je er eenmaal doorheen bent, zei Franklin, zijn
pijp weer aanstekend. Ik zou liever niet zeg
gen, hoeveel ik van Maurice op moest nemen,
vóór we den hoek om waren. Maar ik ben biy,
dat ik kan zeggen, dat we nu een stuk terug
betaald hebben. Vertel ons eens van jouw werk,
Holroyd. Ze zeggen, dat het succes heeft in
sommige van de groote steden.
Het is eenvoudig genoeg, antwoordde Hol
royd glimlachend. Het was niets anders, dan
de toepassing van het gezond verstand op de
regels van de liefdadigheid. Byna iedereen is
liefdadig bij instinct. Het is alleen zoo moeilijk
soms voor iemand, die het druk heeft, om pre-
cnes te weten, wanneer en hoe hij geven moet.
Ik begon in een van de groote steden, en zocht
welgestelde families uit den middenstand op.
Ik wilde probeeren, hen er toe te brengen, om,
in plaats van chèques te schrijven voor aller
lei instellingen, en mooie dingen te maken voor
bazars, persoonlyk belang te stellen in een
gezin van ongeveer dezelfde grootte als hun
eigen gezin, dat in moeilyke omstandigheden
verkeerde. Als zy dat beloofden, was alles, wat
ik te doen had, dat arme gezin te vinden, en
hen by elkaar te brengen. En het was ver
bazend, hoeveel de een voor den ander doen
kon. zonder overmatige inspanning. Daar haa
je de kleeren, natuurlijk, en oude huishoude-
lyke dingen, overtollige meubels, eten uit de
keuken, een karwei voor een van de jongens in
den tuin, een dag werken voor een van de
meisjes in het huis. Ik zeg je, dat ik heele lijs
ten heb van honderden arme gezinnen, die nu
de gerustheid hebben, dat ze iemand weten,
by wien ze in geval van nood kunnen aan
kloppen; en de rykere helft van de combinatie
stelt geweldig belang in haar voedstergezin,
zooals ze het soms noemen.
Hoe gaat het met de farm in Canada,
Finlayson?
We bedruipen ons, antwoordde Finlayson.
En je moest onze jongens eens zien. Ze
komen mager en bleek by ons aan, louter vel
en beenderen. Na zes maanden zou je er geen
één van herkennen. En het zijn goeder werkers
ook! We hebben er negenhonderd samen m
het Noord-Westen, en we hebben er nog meer
noodig. Ik hoop er weer een honderd met me
mee te nemen.
Het is een heerlyk land, zei Maurice. Ik
ben Mij, dat het een deel van het Ryk is, Fin
layson anders zou ik je die jongens mis
gunnen. We kunnen er niet te veel missen,
Hinton jouw werk spreekt voor zichzelf.
Hinton glimlachte.
Soms wou ik, dat het wat luider spras,
zeide hy. Het is altyd hetzelfde in het
East End. Men schaamt zich byna, om men
schen het goede voor te houden, die van hon
ger omkomen.
Maurice knikte, ten teeken van sympathie.
Ik weet, wat je bedoelt, zeide hy. Het
heeft me van het Oosten naar het Westen
gedreven. We zouden voor de eenen moeten
spreken, en by de anderen eten moeten bren
genIk geloof in de wet der vergelding.
Voor zijn geestelijke tekortkomingen moet men
evengoed boeten in dit leven reeds, bedoel
ik als voor lichamelijke uitspattingen. Altyd
moet men zijn schuld betalen, en het is een
vreeselijke last, dien de weerbarstigen moeten
dragen. Ik ben tenslotte tot de gevolgtrekking
gekomen, dat we onzen medemenschen nog
een massa hebben in te stampen een taak,
die mijn krachten somtijds te boven gaat
Je spreekt licht over je eigen werk, Mau
rice, zei Franklin, maar er is één ding, dat
we geen van allen vergeten moeten. Onze
scholen, onze boerderijen, onze kolonies, al
onze pogingen, inderdaad, danken hun hee.e
bestaan aan jouw vrijgevige beurs
Maurice stak zyn hand op.
(Wordt vervólgd).
