Met veb&aal van den da$
212e UITKEERING
VIJFTIG GULDEN
f71.305.-
Prohibitie en Toeristenverkeer
Echt en goed
WIJNEXPORT BEGINT AL
RADIO-PROGRAM
ROBINSON CRUSOE'S AVONTUREN
ROBINSONschoenen
Een feest
voor je teenen
VARIATIE
f125.-
e vlammende
anjelier j
WOENSDAG 16 NOVEMBER
Fransche zorgen over mildere
handhaving van den
wijnexport in
Amerika
Wat is voordeeliger
Electrisch luiden
Klokken van de kathedraal te
Rouaan worden geëlec-
trificeerd
Voor gepensionneerde
marine-officieren
Uit de Rechtszaal
Donderdag 17 Nov.
Monsterproces te
Moskou
Eerste luchtpostbrief
Uifkeering van
aan den Heer A. DE GRAAF, Kalverstraat, Umuiden, wegens
een aan hem overkomen ongeval.
Thans hebben wij voor een
gezamenlijk bedrag van
Een en zeventig duizend
drie honderd en vijf gulden
uitgekeerd aan onze verzekerde abonné's.
DE DIRECTIE.
Aangifte moet, op straffe van verlies van alle rechten,
geschieden uiterlijk driemaal vier en twintig uren
na het ongeval
AANGIFTE MOETOP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
iwiiinmiii
FEUILLETON
Naar het Duitsch van
Paul Oskar Hoecker
>IIIIII!l|||l||||||||||||||||||||||||!||||||||||||||||||||||j|j|||||||||ji
SeVr°JT ^ck bekeek het jonge meisje met
bloest an wist niet meer, hoe ze de zaak nu
baar ^.anPakken. Als hier in huis iets niet
ar zin was, dan moest ze het maar
e wilde toch alles voor haar doen.
PARUS, 14 November.
Men zon zoo denken, dat juist Frankrijk,
het uitvoerland van wijn en champagne
bij uitnemendheid, de democratische
"verwinning in Amerika in verband met de mil-
5®re handhaving der prohibitie zou toejuichen.
~&t gebeurt dan ook wel. Maar de Franschen
S!nnen er over na te denken, of ze wel, zelfs
Wanneer zij den wijnexport naar Amerika in
aanmerking nemen, goede zaken zullen doen
y de afschaffing van de prohibitie.
°ver het algemeen is men in Frankrijk van
keening, dat de verzachting der prohibitie in
Atnerika aan de bier en wijn uitvoerende lan-
öeh maar weinig voordeel zal brengen. Mis
schien is het groote Amerikaansche toeristen-
Verkeer in Europa een grooter voordeel dan
afschaffing der prohibitie.
t>eze zorg kan men begrijpen, als men bedenkt
at Frankrijk reeds tengevolge van zijn geogra
fische ligging de meeste Amerikaansche toe
pten binnen zijn landspalen krijgt. Wel kan
111611 hiet beweren, dat de Amerikanen louter
ftaar Europa komen, om er in onbeperkte mate
van den alcohol te genieten, maar het is toch
^e' zeker, dat een groot percentage van een
"Blaasje" houdt. Zoo gauw als men nu in
^hierika zelf voor betrekkelijk weinig geld
&°ede bieren en wijnen zal kunnen verkrijgen,
^Uden deze Amerikanen wel eens plotseling de
Echoonheden van hun eigen land kunnen ont-
dekken, de reiskosten sparen en hun vacantie
ever in him eigen land doorbrengen.
Ten overstaan van de honderdduizenden Ame-
^kanen, die jaarlijks naar Europa komen en
jf°°r middel van de hotelindustrie reusachtige
edragen in de Europeesche landen, verteren,
«•Mint het dan ook werkelijk de vraag, of
^Ur°Pa op den duur goede zaken zal maken
het uitvoeren van alcohol naar Amerika.
rankrijk komt van alle Europeesche landen
de eerste plaats in aanmerking verliezen
lijden.
Het inzicht in die twee kanten van het al
coholvraagstuk is echter nog geen gemeengoed
Seworden. Voorloopig registreert men overal
jOet vreugde de eerste Amerikaansche alcohol-
"Ostellingen. Vele van deze bestellingen be
uren echter in het rijk der fabels of zijn
althans vrijblijvend. Maar er zijn ook meldin-
van werkelijke koopcontracten.
Tiet alcoholbedrijf met Amerika heeft tot
Usver hoofdzakelijk dezen vorm aangenomen,
flat
Amerikaansche groote firma's zich verze-
^erd hebben van optie op aanwezige voorra-
om voor het geval van opheffing der pro-
gHOTTAAN, Nov. Evenals de klokken in de
Pieterskerk te Rome zullen binnenkort ook
k klokken van de beroemde kathedraal van
flaan electrisch geluid worden.
^aar de inbouw der machines en motoren,
behulp waarvan de klokken in de toe-
^hist geluid zullen worden, eenigen tijd in
Wa& neemt, zijn de 'klokken op het oogen-
j. tot zwijgen veroordeeld. Ook de Saint
^hian-toren, die als klokkentoren der ka-
t "flraal dienst doet, zal thans herzien en ge
cureerd worden,
ste kathedraal heeft vijf klokken. De groot-
flon de Jeanne d'Arc weegt 15 ton en moet
Vob+acht Personen geluid worden. Daarop
van er een van 7 f°n' die den naam draagt
jh den H. Johannes, en door vier mannen in
'•eging moet gebracht worden.
gXestien klokkeluiders zijn in actie, wanneer
V,.0® klokken van de kathedraal tegelijk geluid
&a5deh. Wanneer de electrische installatie is
^gebracht zal het drukken op een knop vol-
- ehde zijn om alle klokken in beweging te
^hgen.
(United Press).
hibitie meteen aan de behoefte te kunnen vol
doen.
In sommige gevallen worden ook reeds koop
contracten gesloten. Een groote Amerikaansche
firma heeft bijvoorbeeld reeds groote massa's
Franschen wijn gekocht en is met het transport
naar Mexico begonnen. De wijn wordt in
Mexico dicht bij de Amerikaansche grenzen
opgeslagen. Buitendien moet de vertegenwoor
diger van een groot hotel te New York van
een Italiaansche hotelmaatschappij een groot
sortiment der edelste jaargangen uit alle lan
den hebben gekocht, om zoo spoedig mo
gelijk den gasten niet alleen gewone wijnen,
maar de edelste merken en jaargangen te
kunnen voorzetten.
(United Press)
Eenige gepensionneerde marine-officieren,
hebben, naar de „Times" vertelt, een plan in
werking gesteld, waardoor men hoopt werk te
verschaffen aan andere gepensionneerde marine
officieren. Er werd reeds een bescheiden begin
mee gemaakt, toen twee ambulante café's uit
Londen vertrokken, om zich aan twee dei-
hoofdwegen op te stellen. Men hoopt te zijner
tijd 50 dergelijke café's op te stellen binnen een
straal van 50 mijl van Londen. Het ambulante
café is eigenlijk een koffiestalletje; het wordt
opgesteld op punten aan hoofdwegen, waar des
nachts een druk goederenvervoer is van de in-
dustrieele centra naar Londen. Elk café heeft
twee man personeel, de bestuurder en degeen
die bedient. Bij dag- en nachtwerk wordt het
personeel verdubbeld. Slaat het denkbeeld in,
dan wil men tot andere gedeelten van het land
uitbreiden en op coöperatieven grondslag ex-
ploiteeren. De café's zijn blauw en wit ge
schilderd, in den stijl van de camouflage der
koopvaardij-schepen tijdens den oorlog. De di
recteur dezer ambulante café's was in den
oorlog met dit werk belast.
Rechter (tot beklaagde): Eerst stal je een
pels en daarna rolde je een goed gevulde por-
terionnaie.
Beklaagde: Ik kon toch moeilijk met zoo'n
kostbaren pels aan platzak zijn.
HUIZEN 1875 M. 8 uur. KRO-morgencon-
cert. NCRV 10.— gramofoonmuziek. 10.15 mor
gendienst door Ds. J. Neideck; 10.45 Gramo
foonmuziek; KRO 11.gramofoonmuziek;
11.30 godsdienstig halfuurtje door Pastoor L.
H. Perquin O. P.; 12.politieberichten; 12.15
het trio Metzelaar; NCRV. 2.cursus fraaie
handwerken; 3.vrouwen-halfuurtje; 3.30
rustpoos voor het verzorgen van den zender;
4.bijbellezing door Ds. M. Gravendijk; 5.
P. v. d. Hurk, fluit, S. Zandstra, hoorn en Jan
Minissen, piano; 5.45 H. J. Steinoort: „Een
krantenhanger"; 6.15 A. H. v. d. Hovenvan
Genderen: „Het standbeeld van Piet Hein;
645 Knipcursus en stof versieren; 7.Wat er op
de wereld gebeurt., door Corn. A. Crayé; 7.30
politieberichten; 7.45 persberichten van het
Ned. Chr. Persbureau; 8.Dubbelmannen-
kwartet „Euterpe" o. 1. van A. Bak; 9.G.
B. Westenburg: „Het raadsel van de mensche-
lijke ziel in het mysterie van de persoonlijk
heid Gods; 9.30 Persberichten van het Pers
bureau Vaz Dias; daarna gramofoonmuziek;
9.45 tweede gedeelte der rede; 10.15 Utrechtsch
strijkorkest; 11.15 gramofoonmuziek.
HILVERSUM 296 M. 8 uur AVRO. Gramo
foonmuziek; 10.morgenwijding; 10.15 gra
mofoonmuziek; 10.30 solistenconcert; 11.
Kook- én bakpraatje door mevr. L. R. Lotge-
rngHillebrand „fouten die we willen voor
komen"; 11.30 voortzetting concert. 12.tijd
sein en concert door het AVRO-kamerorkest
o.l.v. Louis Schmidt; tusschenspel van gramo
foonmuziek; 2.15 rustpoos voor het verzorgen
van den zender; 2.30 gramofoonmuziek; 3.
naaicursus door Mevr. Ida de Leeuw-van Rees
4.45 Gramofoonmuziek; 4.ziekenuur door
Mevr. Ant. van Dijk; 5.Radio-kinderkoor -
zang o. 1. van Jacob Hamel; 5.30 Avro-klein
orkest o. 1. van Nico Treep; 6.30 sportpraatje
door H. Hollander; 7.AVRO-klein orkest.
7.25 overschakeling van den zender; 7.30 En-
gelsche les voor gevorderden door Fred. Fry;
8.Persberichten van het Persbureau Vaz Dias
te Amsterdam; daarna gramofoonmuziek; 8.15
aansluiting met het gebouw voor Kunsten en
Wetenschappen te Rotterdam, uitvoering van
„Die Jahreszeiten" oratorium van Joseph
Haydn, solisten: Jo Vincent, sopraan, Louis
van Tulder, zang en Willem Ravelli, bas; o.a.
wordt medewerking verleend door het Residen
tieorkest o-l.v. Eduard van Beinum; 9.30 aan
sluiting met het Concertgebouw te Amsterdam
pianoconcert in bes. kl., Tschaikowsky; 10.15 gra
mofoonmuziek; 10.30 Kovacs Lajos en zijn or
kest (refreinzang Bob Scholte)11.Persbe
richten van het Persbureau Vaz Dias te Am
sterdam; 1.05 gramofoonmuziek; 1.15 Kovacs
Lajos en zijn orkest.
BRUSSEL, 509 M. 12.20 Concert door het
Terwijl Willie Woensdag bezig was
met het deksel van een oude houten
kist te schrobben, kwam Polly tusschen
zijn beenen staan.
„Die kat komt altijd in den weg
staan, als ik aan het werk ben", zeide
Willie en zijn geduld verliezende, wierp
hij zijn emmer met water over Polly,
die hard wegliep.
Doch Loetje en Loutje kwamen juist
voorbij en wat water kwam terecht op
het jasje van Loetje.
„Kijk eens, wat je doet!" riepen de
tweelingen, terwijl ze uit den weg gin
gen.
„Het spijt me", zeide Willie, toen hij
had gezien, wat hij had gedaan. „Doch
ik zag jullie niet zoo gauw. In ieder ge
val kun je mijn jas dragen zoolang de
jouwe nog niet droog is."
„Dank je wel, we zullen er graag ge
bruik van maken", zeiden ze tegelijk,
en tot Willie's groote verbazing trokken
Loetje en Loutje samen de jas aan.
„Ik dacht, dat slechts één van jullie
een nat pak had gekregen!" riep Topsy
uit.
„Ja, maar we doen alles samen!" rie
pen de tweelingen.
„Nu spijt het me, dat ik ze dan niet
allebei met water heb gegooid", dacht
Willie.
(Morgenavond vervolg).
(Ingezonden Mededeeling)
rjnimiimimummii
II
e Even schrik je: want in Cuba
i Spookte plots'ling een orkaan
En voor meer dan duizend menschen
Heeft het leven afgedaan.
Even lach je: in Chicago
Heeft de burgerij plezier,
Want de droogte is vervangen
Door een potje schuimend bier.
Even schrik je: in Genève,
Doorgaans toch zoo chic en net,
Blijkt de lucht met communisme,
Net als overal besmet.
1 Even lach je: want de Sweepstake
1 Zint weer op een paarden-dans.
En je hebt goddank je ticket,
Dus je maakt alweer een kans.
Even schrik je: weer een scheepsramp
En een auto-ongeluk,
Ook het drama met dat meisje
Brengt je even van je stuk.
Even lach je: Flora wordt weer,
Maar op grooter schaal, herbouwd
En ook Koopman krijgt een kansje,
Schoon dit B. W. berouwt....
Even schrik je, even lach je,
Beurt'lings word je bleek en rood,
Maar het leven rolt toch verder
Met een variant op Poot!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden
Fiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
kleine orkest van het N.I.R. o. 1. v. P. Lee
mans; 1.30 gramofoonmuziek; 5.20 concert door
het omroepsymphonieorkest o. 1. van Arthur
Meulemans; 6.35 gramofoonmuziek; 8.20 con
cert door het Radioorkest o. 1. van Karl Wal
pot; 9.20 verv. concert; 10.30 Gramofoonmu
ziek.
KALUNDBORG 1453 M. 11.20 Strijkorkest
van restaurant „Wivex" o. 1. van A. Bendix;
2.20 Omroep-harmonieorkest o. 1. van Launy
Gröndahl; 7.30 omroep-symphonieorkest o. 1.
van Bruno Walter; 9.50 dansmuziek door de
Band van Restaurant „Nimb" o. 1. van Jens
Warny.
BERLIJN 419 M. 3.50 populair concert; Alois
Pacherneg-orkest; 5.25 liederen; 6.35 concert.
HAMBURG 372 M. 12.35 Gramofoonmuziek;
1.30 gramofoonmuziek; 3.50 concert; 5.45 Gra
mofoonmuziek; 6.50 concert o. 1. van Friede
Niemann.
KÖNIG WU STERHAU SEN 1035 M. 11.20
Gramofoonmuziek; 1.20 idem; 5.20 moderne
muziek op oude instrumenten; 9.50 dansmuziek.
LANGENBERG 472 M. 12.20 Concert o. 1. v.
Wolf; 4.20 vesper-concert; 8.40 luisterspel; 9.45
populaire- en dansmuziek.
DAVENTRY 1554 M. 12.20 Pianorecital; 12.50
orgelconcert; 1.35 lunchconcert; 4.25 concert
door Moschetto en zijn orkest; 10.solisten
concert; 1.25 B.B.C. dansorkest; o. 1. v. Hen
ry Hall.
PARIJS EIFFEL 1446 M. 7.50 Gramofoon
muziek. r
PARIJS R. 1725 M. 12.50 Concert door het
omroeporkest; 1.55 vervolg Concert; 6.50 con
cert; 8.50 concert o. 1. van Paul Paray.
MILAAN 331 M. 6.50 Gramofoonmuzek; 7.50
radiotooneel.
ROME 441 M. 8.05 Opera „Mignon" in drie
acten.
WEENEN 517 M. 6,40 Microfoonfeuilleton;
7.15 „De Rosenkavalier".
WARSCHAU HI M. 5.20 Populair concert;
7.20 idem door het omroeporkest o. 1. van
L. Nauroty. 10.25 dansmuziek.
BEROMÜNSTER 460 M. 7.35 concert; 9.05
Populair concert door het omroeporkest.
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
Te Moskou is een nieuw monsterproces aan
den gang, waarbij alle beklaagden stellig de
doodstraf zullen krijgen. Niet minder dan 26
beambten van den grooten Moskouschen levens-
middentrust „Mostrop", die aan de regeering
behoorende waren hebben gestolen en daarna
door bemiddeling van speculanten aan particu
lieren hebben verkocht, staan terecht. Soortge
lijke processen worden op het oogenblik bij do
zijnen in Rusland gevoerd, want de campagne
van de regeering tegen de oneerlijkheid van
beambten heeft bewezen, dat de geheele Rus
sische staatshuishouding vol is van dieven en
speculanten, meestal leden van de communisti
sche partij.
zijn POEDERS alleen, wanneer zij de handtee-
kening dragen van den fabrikant A. Mijnhardt.
Maagpoeders, Hoofdpijnpoeders, Kiespijnpoe
ders, Hoestpoeders, Wormpoeders, enz.
Per poeder 8 ct. Per doos 45 ct. Bij Uw drogist.
Met haar aardige witte scherpe tandjes
beet Lil in baar vierde petit-four.
Je bent een schat, constateerde ze.
Ongetwijfeld, beaamde ik, maar waaraan
dank ik deze plotselinge uiting van toegenegen
heid?
Omdat het zoo schattig van je is om me
op deze royale manier te tracteeren, vooral
waar ik mezelf zoo brutaal geïnviteerd heb.
O, stelde ik haar gerust, je hoeft niet te
excuseeren. Het genoegen is geheel aan mij. Ik
amuseer mij buitengewoon. Ik vind het bepaald
een genot om naar je te kijken als je aan het
theedrinken bent.
Wat aardig van je.
Je cechniek op het gebied van het ver
orberen van taartjes en sandwiches is bepaald
fenomenaal.
Poeh! Lil stak haar geestig neusje met
een beleedigend air in de lucht, maar een mo
ment later was haar geveinsde verontwaar
diging al weer geweken en ze zei met haar
vleiend stemmetje:
Zeg Hans, toen ik mezelf uitnoodigde om
thee met je te gaan drinken, deed ik het niet
zonder bijbedoeling. Ik wilde je om raad vragen.
Dank je, weerde ik resoluut af. Ik geef
principieel nooit raad.
Maak je zelfs voor mij geen uitzondering?
pleitte Lil met zoo'n allerliefste uitdrukking
op haar gezicht dat ik onmiddellijk verteederd
was en mijn tegenstand liet varen
Vooruit dan maar, zei ik met een mis
lukte poging tot barschheid, wat is er aan de
hand?
Lil legde me haar probleem voor.
Wat zou jij, begon ze, een jong meisje
aanraden te doen, als iemandwel als
iemand verliefd op haar was en die iemand
dat niet wilde zeggen en zij zoo verschrikkelijk
graag zou willen dat hij dat wel deed?
Zeg, studeer je voor sfinx, dat je derge
lijke raadseltjes gaat opgeven? merkte ik een
beetje sarcastisch op.
Je moet er heusch niet mee spotten, pro
testeerde ze, het is vreeselijk ernstig. Ik voel
me er zelfs" een beetje ongelukkig door.
Ik staarde haar aan
Dus je bent het zelf?
Hm.
Wel allemachtig! En wie is de gelukkige?
vroeg ik. Ken ik hem?
O ja, je kent hem heel goed!
Een wild idee schoot door mijn hersens.
In Londen wordt gezocht naar de enveloppe
van den allereersten luchtpostbrief. De Fran
sche ballonvaarder Blanchard deed reeds in
1783 een poging om het Kanaal over te vliegen.
Bij deze gelegenheid had hij ook brieven mede
genomen. Beven het water begon de ballon te
dalen. Blanchard wierp allen ballast over boord,
o.a. ook de brieven. Tien jaar later maakte hij
een succesvollen tocht van Philadelphia naar
New-Yersey, en op deze vlucht nam hij een
brief uit Washington mede. Fransche philatelis-
ten hebben nu den bezitter van de enveloppe,
van wien zij niet weten, of hij zich in Europa
of Amerika bevindt, 10.000 gulden beloofd.
Engelsche philatelisten hebben niet veel hoop,
dat het couvert ooit te voorschijn zal komen.
Zou dit wel het geval zijn, dan wordt de en
velop de duurste luchtpostbrief.
Maar neen, dat was toch te gek om los te
loopen! Maar hoe dan ook, ik moest zekerheid
hebben.
Is hij jong of oud? vroeg ik kwasi-onver-
schillig.
Oud, heelemaal niet! Hij is een beetje
ouder dan ik, maar het is toch nog een jonge
man.
Dat was voldoende. Elf jaar zou ze niet een
beetje ouder genoemd hebben. Ik had het
natuurlijk wel direct in de gaten gehad dat
ik het niet kon zijn, maar tochje kunt
nooit weten.
Waarom geef je hem geen stille wenk?
informeerde ik
Een stille wenk? Lil liet een minachtend
lachje hooren. Ik heb al zoovéél stille wen
ken gegeven, dat je ze amper meer stil kunt
noemen.
Dan moet die vent een volmaakte idioot
zijn, concludeerde ik oneerbiedig.
Maar deze kwali-
ficatie bleek toch 5"""^'
een beetje te kras. is
Hg is héelemaal
geen idioot, ver-
weerde ze zich C-QiX
hij heeft alleen op
dit punt een beetje
een dikke huid, f tClCTOOTl
maar overigens is I
r,;. "lllllllllltmittlllltlimilimilllHIMtllll
mi een snoes, hoor.
Dat Lil een kerel, die haar op deze schande
lijke wijze versmaadde, nog een „snoes" kon
noemen, was meer dan ik verdragen kon.
Ik mompelde dat het mijn tijd werd om naar
kantoor te gaan.
Ik heb er al over gedacht, zei Lil peinzend
om 'em zelf maar een aanzoek te doen.
Als ik jou was, raadde ik bruusk aan,
zou ik me verder het hoofd niet breken over
zoo'n ezel.
Ze negeerde mijn uitval en ging op denzelf
den toon voort. Weet je wat de kwestie is?
Je kunt nooit vooruit zeggen, hoe hij het zal
opnemen. Het is zoo moeilijk om van tevoren
uit te maken, hoe een man op het een of ander
reageeren zal.
Er viel even een pauze. Toen kwam Lil's
gewetensvraag: Wat zou jij doen als een
meisje je onomwonden zei, dat ze van je hield?
De hemel beware me, riep ik geschrokken,
hoe kom je in vredesnaam aan dergelijke
overspannen ideeën?
Maar wat zou je doen. hield Lil aan.
Ik zou zoo zeggen excuseer me een oogen
blik, ik moet juist even telefoneeren. En dan
zou ik me als de weerlicht uit de voeten maken.
Wat laf van je. smaalde Lil. Ze wenkte
met haar oogen naar het dienstertje, dat tegen
den muur van de verlaten tea-room leunde.
Het meisje kwam dadeiijk.
Hebben jullie hier telefoon? vroeg Lil.
Hier niet, wat het antwoord, wel in de...
Lil liet het meisje niet uitspreken en gaf
haar een wenk, dat ze weg kon gaan. Ze
steunde met haar handjes op den rand van de
tafel, waaraan wij zaten en boog zich naar
mij toe.
Je hóórt het! zei ze, met een vastberaden
klank in haar stem, er is hier géén telefoon!
Ben je nu toch van plan om er als de weer
licht vandoor te gaan?
Neen, antwoordde ik kalm, ik ben van
plan je ten huwelijk te vragen. Wil je met me
trouwen, Lil?
Natuurlijk wil ik dat, was het bijna ge
fluisterde antwoord.
(Nadruk verboden)
A lis* op dit blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen Q/i/ifl bij levenslange ge:
O O OTITIC S ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen OUlrlf»" verlies van beide
iheele ongeschiktheid tot werken door
armen, beide beenen of beide oogen i
f 7 Cf) bij een ongeval met O Cf)
f t *ïï/.- doodelijken afloop I £tOU»m
bfj verlies van een hand
een voet of een oog
oij verlies van een Cf) bij een breuk van f Ai) bij verlies van 'n
duim of wijsvinger 1 «/t/»-been of arm/ tri/." anderen vinger
fcletwker ben ik dat. Dat merkt U toch wel,
"bi o Overigens misschien hebt U zin
kaan ®ns een avond naar den schouwburg te
Voor Of naar een concert? U hebt het maar
Van et zeggen. Een jong meisje wil toch wat
&®Ss 6 Vereld zien! Dat moet U ook.... Hoe is
„0 ^^vrence eigenlijk?"
bitsték aardig, mevrouw, we kunnen het
Ca(.hen? niet elkaar vinden."
fle v a«na kon den grond van dit diepgaan-
bjk °°r niet goed begrijpen. Verlegen, eigen-
heer_ n beetje geërgerd, sloeg ze de oogen
Op de slaapkamer teruggekeerd zei ze tegen
haar man: „Dat protegeetje van jou is een
ongenaakbaar ding."
De heele week sloeg ze juffrouw Lutz met
argwaan gade. De kleine bloemendokter voer
de namelijk een zeer levendige corresponden
tie. Ging het misschien toch om een andere
betrekking? „Ik heb haar opslag en alles aan
geboden," zei mevrouw Erck aan het ontbijt te
gen haar man; „als ze ons nu toch opzegt is
het snoode ondankbaarheid."
Zondagochtend vroeg Catharina of ze des
middags mocht uitgaan. Een familielid kwam
met den trein van vijf uur aan het Potsdamer
Station aan.
Dat was een sensatie voor al de bewoners van
de villa van Geheimraad Erck: juffrouw Lutz
ging uit! De hu.shoudster en het eerste meisje
hielden van vier uur af de wacht bij het keu
kenraam. Ze wilden juffrouw Lutz zien uitgaan
en vaststellen in welk toilet ze naar Berlijn
ging. Ze zou vandaag zeker de groote dame
uithangen. Maar het draaide op een ernstige
teleurstelling uit: Juffrouw Lutz had een
lange mantel aan en een eenvoudig vilten
hoedje op. Ze zag er uit alsof ze op regen ge
kleed was, terwijl het toch een zonnige Maart
dag was en de heele tuin naar viooltjes geurde.
's Avonds om elf uur was ze nog niet uit
Berlijn terug. Miss nam den Russischen haze
wind aan 'n ketting en wandelde bij 't tuinhek
op en neer. Miss begon zich ongerust te maken
of juffrouw Lutz misschien op weg van het
station lastig gevallen zou zijn.
Zij was al een-en-twintig, maar men kon toch
nooit weten, het liep tegen middernacht
Plotseling bleef Miss als vastgenageld aan
den grond staan.
Uit de auto, die aan den overkant gestopt
had, stapte juffrouw Lutz. En een goed ge-
kleede jonge man volgde haar. Hij bleef, le
vendig tegen haar pratend, aan haar zijde.
Juffrouw Lutz drukte de handen tegen de
slapen en schudde ontkennend het hoofd. Ver
scheidene malen achter elkaar. Bij het tuin
hek gaf ze hem een hand zonder hem aan te
zien. Hij wilde haar een kus geven, maar zij
weerde hem af. Snel maakte zij zich van hem
los en wipte door het openstaande hek. De
vreemde jonge man bleef haar een poosje na
kijken, draaide zich langzaam om, stak den
weg over en stapte in den auto, die in de rich
ting van Berlijn weg reed.
In de volgende dagen sprak Catharina geen
woord over haar uitgaansmiddag. Ze was als
door een fanatieke arbeidswoede bezeten; ze
las meneer en mevrouw als 't ware eiken
wensch op het gezicht, ze gunde zich geen
oogenblik rust en tijdens de maaltijden nam
ze met opvallende interesse deel aan gesprek
ken op plantkundig gebied.
Maar haar heele persoonlijkheid was als
veranderd. Het was alsof er een sluier over
haar lag. Als ze lachte, klonk het vreemd,
klonk het treurig, zoodat het dengeen dié het
hoorde moest bedroeven. En 's nachts Miss
deelde het fluisterend mee 's nachts schreide
zij veel en hartstochtelijk in haar kussens.
Otto, de jonge advocaat, vond het buitenge
woon humoristisch, dat deze „kleine heilige"
een minnaar had! Toen zijn moeder zuchtend
betoogde, dat zij het 't meisje toch aan niets
had laten ontbreken en dat ze er van over
tuigd was dat het ondankbare ding toch den
dienst zou opzeggen, zei hij: „Haar verdriet is
misschien met een heel ander middel te gene
zen, dan U denkt, Mama."
„Je bent niet wijs," antwoordde zijn moeder
ontstemd.
Geheimraad Erck had al een angstig voor
gevoel van de huiselijke ellende, die het vertrek
van hun „parel" zou meebrengen. Zijn vrouw
was in alle practische dingen een onbeholpen
kind gebleven en was tegen de emotie van per-
soneelverandering niet opgewassen. Hij liet
daarom juffrouw Lutz in- zijn studeerkamer ko
men.
Catharina kwam verlegen, met uitgehuilde
oogen binnen en de heer Erck liet haar in een
reusachtigen, met snijwerk versierden antieken
kerkstoel plaatsnemen, die naast zijn schrijfta
fel stond.
„En nu, juffrouw Lutz, vertel me maar eens
wat er aan mankeert. Ik heb U bij me laten
komen omdat ik den laatsten tijd zoo den in
druk heb, dat U het niet naar Uw zin hebt.
Hebt U verdriet, juffrouw Lutz?"
Ze haalde de schouders op. Als een hoopje
ellende zat het jonge meisje daar in den reus
achtigen zestiende-eeuwschen stoel. Ze streed
met zichzelf. Eindelijk liet ze het rossig-bionde
hoofd in de handen vallen .steunde haar elle
bogen op de knieën en een bevrijdende tranen
stroom brak los. De Geheimraad keek vader
lijk naar het schokkende meisjeshoofd met het
gescheiden haar, dat in twee vlechten bij de
ooren was opgenomen.
„Staat hetgeen U hindert in een of ander
verband met Uw positie hier in huis?" vroeg
de oude heer vriendelijk.
Snikkend schudde zij het hoofd. „Och, me-
heer Erck.... het is zoo vriendelijk van U
U meent het zoo goed met meen ik ben
zoo dankbaar voor de behandeling hier in huis
en voor alles wat ik van U leeren ook me
vrouw, maar ik ben zoo ongelukkig.... En ik
weet absoluut niet, hoe ik de moeilijkheden
moet oplossen
Hij schoof zijn bureaustoel naar haar toe,
nam haar handen en zei kalmeerend:
„Nou, nou, nou, heb een beetje vertrouwen,
kleine meid. Er is zeker een jonge man in het
spel, nietwaar? Wel, je hoeft je niet te genee-
ren. Ben je verloofd? Wat? Dan toch in elk
geval verliefd? Goed, goed! Denk nu maar
eens voor een oogenblik, dat ik een oud fami
lielid van je ben. Je bent toch wees, nietwaar?"
„Ik.... heb niemand.... op de heele we
reld," bracht ze snikkend uit.
„Hmhm. Ja, mijn vrouw heeft al verscheide
ne keeren gezegd, dat ze zoo graag wat voor U
zou zijn. Maar het was zoo moeilijk om een
beetje op intiemen voet met U te komen Zoo
glad als een aal. Altijd direct weer verdwenen
en aan het werk, van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat. We hebben U onzen „parel" ge
noemd. Maar een blik in Uw hart hebt U ons
nooit toegestaan. We zagen dat U verdriet had,
we hadden medelijdenzonder U'te kunnen
helpen."
„Ik zou het een zaligheld vinden," zei ze, nog
steeds snikkend, „om me eens heelemaal te
kunnen uitspreken, maar
„Maardan ga Je maar eens je gang, bes
te meid. Ik ben zoo gesloten als een pot. Voor
uit maar. Is hij je ontrouw?"
„Neen. Integendeel, ik geloof, dat hij veel
van me houdt. Maar hij is zelf in eeïf conflict
verzeild geraakt, waaruit hij geen uitweg weet.
Wij hebben ons verloofd, toen mijn vader nog
leefdeToen studeerde hij het tweede jaar
aan de technische hoogeschool. Zijn vader was
ook bloemkweeker. Het zijn onze buren. De fa
milie Troilo."
„Troilo, De groote snijbloemenfirma in Wies-
baden?"
Zij knikte. „Victor's grootvader leeft ook nog
en woont daar ook. Maar hij heeft met Victor's
vader heelemaal gebroken, sedert die voor de
tweede maal getrouwd is. Maar van die twee
de vrouw komt al het geld, waardoor de fir
ma groot geworden is."
„Victor H. Troilo. Hm, ja, die is bekend."
„De tweede vrouw heet Rispeter van zich
zelf. Van die schatrijke familie uit Aken. De
Rispeters bezitten groote lakenfabrieken."
Van deze branche was de Geheimraad niet
zoo goed op de hoogte. „Zoo, zoo. Verder. Ver
tel maar verder, kind."
(Wordt vervolgd)
