Stadsnieuws
UIT DEN OMTREK
Treedt Japan uit den Volkenbond?
ZATERDAG 21 JANUARI
HET VOOR EN TEGEN
Toch op alles voor
bereid
TOONËEL
DE KINGFORDSCHOOL
Blijspel in 3 bedr., naar het
boek van Cissy van Marx-
veldt, bewerkt door P. H.
Schroder. Het Schouw-
tooneel, Stadsschouwburg
„IN IEDER HUWELIJK.
Spel in 3 bedrijven van Cecil
Chesterton en Ralph Neale,
door het Centraal Tooneel
Zang- en Declamatie-avond
Dick Weiman
FILMN1EUWS
REMBRANDT-THEATER
Naar de koppensnellers van
Zuid-Amerika
LUXOR-THEATER
CINEMA PALACE
De zwarte huzaar
R. K. Grafische Bond
Ledenvergadering
AALSMEER
HAARLEMMERMEER
HOOFDDORP
HILLEGOM
De mandaten-kwestie is voor de
Japanners nog steeds een
hindernis
VIJFHUIZEN
VOGELENZANG
ZANDVOORT
LUCHTPOST NAAR INDIë
HET KRUIS AAN DEN WEG
Het eerste veidkruis in den
Bommelerwaard
INBRAAK TE ROERMOND
Brandkast niet te forceeren
9-JARIG KIND OVERREDEN
Spelend op den openbaren weg
BELANGRIJKE ARRESTATIE
Verdacht van inbraak
Meisje aangereden
„De Havik" wederom gestart
Jonge Zuiderzeevisschers
De vliegtocht van het echtpaar
Van der Leeuw
Steun aardappelenverbouwers
Het Hongaarsch voetbalelftal
op reis
SCHAATSENRIJDEN
Wedstrijden Kon. Ned. Schaatsen
rijders Bond
Het kan lukken en het kan tegenvallen. Een
verhaal voor het tooneel bewerken is een bezig
heid, die den laatsten tijd veel wordt beoefend
en zelden met succes, wat in den aard van de
zaak ligt. Hier is het gedaan omdat het werk
van Cissy van Marxveldt bijzonder populair is
en daarbij zijn eigen verdiensten heeft, waar
door de kansen op een aantrekke'ijke dramati
seering worden verhoogd. Onze stadgenoot, die
de poging ondernam, heeft geen slechten kijk
op tooneel gehad en door twee lokalen naast
elkaar op de planken te brengen de kamer
van den directeur en die van de „teachers" der
school schiep hij de mogelijkheid van afwis
selende en in hun samenhang humoristisch
werkende tafereeltjes.
Desondanks geeft het stuk geen bevrediging.
Het staat geannonceerd als een blijspel voor
jong en oud en het is waar, dat de inhoud die
benaming rechtvaardigt. Vobr de jeugd is het
aardig, het even levenslustige a's nonchalante
gedoe der onderwijzeresjes mee te maken, voor
al wanneer leuke typen als „de krullenjongen",
die een grappig meisje is, en de loopjongen, die
zoo van de straat schijnt opgeraapt, er wat
fleur aan geven. Dan is er de liefdeshistorie
van de nobele Carry, die met van angst bevend
hart haar secretaressentaak bij den bulderen
den Engelschen directeur verricht, maar onder
wijl hem in datze'fde hart een groote plaats
inruimt, en zoo'n gevalletje geeft wat diepte
aan het overigens toch maar oppervlakkige
meisjesbedrtjf.
Ook voor ouderen kan zoo'n stukje j'ong leven
interessant zijn, maar ze zouden het dan op
een matinée moeten aanzien, te midden van
een jeugdig publiek. Nu gaan ons twee be
drijven met aardigheidjes voorbij, waarvoor we
te weinig belangstelling hebben om er voort
durend door geboeid te kunnen zijn. Dit vindt
ook zijn oorzaak in de oppervlakkige teekening
der rollen. De directeur der Kingfordschool is
wel een romantische figuur, maar geen over
tuigend karakter, en in de teekening van Carry
Tresing wordt te veel gesteund op het boek.
Het conflict, dat er toch wel is, krijgt pas
waarde in het derde bedrijf, maar dan ont
breekt door het dubbele tooneel en het schets
matige der handeling de vereischte sfeer.
Dat er toch nog zooveel genoten en gewaar
deerd kon worden was te danken aan het voor
treffelijke spel der Schouwtooneelisten. Jaap
van der Poll was als directeur Thornhill een
pakkende verschijning en zijn soms wat grove
barschheid kreeg door de uitstekend gehan
teerde Engeische uitspraak een komischen trek.
Als voornaamste speelster had hij Bogi Rugani
tegenover zich en deze serieuze actrice gaf zich
als Carry Tresing geheel. Niet dat die rol haar
bijzonder ligt daarvoor staat tegenoveï haar
zin tot verdieping te weinig spontaneïteit
maar zij maakte er toch iets heel goeds van en
in het laatste bedrijf was haar samenspel met
Van der Poll zelfs ontroerend. Mary Smithuy-
sen teekende de jaloersche Dé'tje Mertens niet
kwaad en Enny Meunier oogstte in de aardige
rol van Truus, den krullenjongen, terecht bij
val, terwijl Ko van Dijk Jr. de lachers voort
durend op zijn hand had door een kranige uit
beelding van den vóïkschen loopjongen. Henk
Schaer stelde mr. Burns aannemelijk voor, Tie-
meyer maakte van boekhouder van Woerden
een komische rol, Willem dp Vries was als
Langenout wat saaier dan bedoeld is en Emiie
van Stuwe kwam als de jonge Dolf Tresing
goed voor den dag.
Er was vrij veel publiek opgekomen en daar
onder was het jeugdige element natuurlijk
sterk vertegenwoordigd. De uitvoerenden wer
den luide toegejuicht en dit gold voornamelijk
de vertolkers der twee hoofdrollen, die het door
hun toegewijd spel ongetwijfe'd verdienden,
evenals de onzichtbare Werker, de regisseur Ko
Van Dyk" H. B. V. d. S.
Nee, dat had men allerminst gedacht, dat
die drakerige Tante Stella met haar „Diva s
zóó den spijker op den kop sloeg, toen zij rod-
delsgewijs gewaagde, dat er „something rotten
was in de familie Armstrong. Want al barstte
de sfeer zoowat van gezinsmodernisme, toch was
er pen groote saamhoorigheid tusschen de ge
zinsleden onderling en gaf de verhouding tus-
sehep man, vrouw en de kinderen blijk van een
ontroerende liefde.
Had de trouwe, gemoedelijke huisvader dan
zoo gehuicheld en stond zijn interieur gelijk met
dat van den eersten den besten slampamper
of klein-burgerlijkè provinciaal, die zich een
heele Piet waant, wijl het hem gelukt is een
klein avontuurtje in zijn huwelijksleven in te
vlechten?
Men zou het gaan denken, want die kus aan
het eind van het laatste bedrijf, had de uit
werking van een zweepslag, gegeven in het aan
gezicht van het publiek, dat zich had laten be
dwelmen door het intense geluk, dat het aan
schouwde en dat het als een wonderlijk, vreem
den Oosterschen parfum had ingeslurpt.
Hét huisvaderlijke probleem bleek echter iets
anders te zijn, want al kon men ook niet aan
de oprechtheid van de nieuwe liefde gelooven,
omdat het veel te hol en voos scheen na al het
geen men vooraf had gezien, toch was de plot
selinge oplaaiing van zijn hartstocht meer het
gevolg van een soort „geluks-spleen", of, als
men wil, van een kwajongensachtige bevlieging
(waaraan-mannen van zwaar middelbaren leef
tijd wel meer laboreeren, ook al is de uiting
daarvan vaak; minder ernstig dan hier), dan
van een schuldig zoeken van nieuwe prikkels.
Als zakenman is hij indrukwekkend, doch voor
de rest ik het een goeie, naïveling, die zich door
het eerste t beste vrouwspersoon om den vinger
laat winden. Door de opmerkingen van de zéér
wijze kinderen Jill en Jack, heeft men dat al
lang door en weet men, dat het huwelijksscheep
je niet zal stranden op de plek waar men denkt.
Vooral de dochter Jill (Mary Dresselhuys) be
stookt het bevroren hart van den Piepa op de
rechte manier, een soort Jiu-Jutsiê methode
van toegeven, een taktiek die later door moeder
en zoon eveneens wórdt toegepast.
Als dan tenslotte het voorwerp der zonde
toont welk een voos, leeg innerlijk in het fraaie
uiterlijk huist, is het pleit beslecht en wacht
men nog slechts op den kus der verzoening
tusschen de beide echtgenooten; en deze blijft
dan ook niet lang meer uit.
Heel erg voldaan is men inmiddels door die
herstelling niet, want men laat het viertal ach
ter met de gedachte, dat er iets moois tusschen
de echteheden is verdwenen, waarvoor de sim
pele ondervinding die de heer gemaal is rijker
geworden, een al te bescheiden remplace is.
Dit voelde mij te sterker door het krachtige
diepdoorvoelde spel van Tilly Lus als Margaret,
de echtgenoote en moeder. Door haar werd het
een tragedie zóó droef en zóó zwaar, dat de
groote hoeveelheid paradoxen en sophisterijen
door de anderen verkondigt, geen effect hadden.
Zij vocht voor haar huwelijksgeluk en haar
strijd bleef edel en waardig, waardoor haar
wapens des te scherper waren en diepere inker
vingen maakten. En gelukkig troffen zij doel,
al hield men zijn hart vast, dat alleen de banale
huishoudelijke ontberingen en de troost van de
keukenprinses, den man tot verzoeningsover
wegingen zou brengen. Niet dat de motieven nu
verheffender waren, doch in ieder geval waren
zij meer in overeenstemming met de rol en de
sublieme vertolking van Tilly Lus.
Ook Cees Laseur ware een dergelijke oplos
sing onwaardig geweest, want de figuur van
George Armstrong had maar heel weinig noodig
om aan 't wankelen gebracht en als nul ge
brandmerkt te worden. Zijn creatie was werkelijk
meesterlijk en dank zij hem kon men aan
Armstrong's naïviteit gelooven en beschouwde
men hem niet als een vulgair, moraalloos indi
vidu, dat het doodranselen nog niet waard was.
Natuurlijk is het geen excuus voor Armstrongs
handelwijze, doch, daargelaten of er nog wer
kelijk van deze geestelijk minder goed bedeelde
menschen zijn, het stempelde hem niet tot den
gewetenloozen schurk uit den 3-stuiversroman.
Nu voelt ieder, dat de man voor hen behept is
met een psychologische afwijking, welker af
wijking wegens mangel aan hoogere levensbe
grippen in een „rtichsichtlose" passie ontaardt.
Dat Cees Laseur deze moeilijke opgave vol
bracht, is zijn grootste verdienste.
Dat de geëxalteerde Stella (Mien van Kerck-
hoven—Kling) op haar manier de deugd 'verte
genwoordigde, was in dit geval niet erg, omdat
er reeds meer normale verdedigers op de bres
stonden. Haar danken we een pracht roddelaar
ster en een voortreffelijke bemoeial. Een aller
genoeglijkst schuchter type was voorts Cyrill
Field, de bedeesde, sullige aanbidder, terwijl Rie
Gilhuys als Maud Page, de typiste met de be-
noodigde bescheidenheid, haar rol speelde en
later met élan haar onzinnige levensbeschou
wing uitkraamde. Joan Remmelts, was de broer
Jack, een echte, onbesuisde goeie jongen, zij
het minder spontaan en levendig als zijn zusje
Jill. Wat deze zei, was niet veel bijzonders, doch
„hoè" ze het zei, was de moeite van het aan-
hooren waard.
De décors en de regie waren beiden „af", zoo
dat volwassenen een prettigen avond hebben
bij het aanschouwen van dit conflict, dat geluk
kig niet „in ieder huwelijkvoorkomt.
L. V.
De bariton Dick Weiman heeft ons wederom
overtuigd van zijn groote muzikale gaven als
zanger en bovendien zich als een voortreffelijk
aeclamateur geïntroduceerd.
Weiman bezit een orgaan, mooi van timbre,
groot van omvang en volume, goed geschoold
en beheerscht. Daarbij een flinke dosis muzika
liteit, waardoor hij meerdere genres artistiek
kan vertolken.
Stradella's „Dieta" ging, althans wat het
middengedeelte betreft, wat langzaam, niet
elastisch genoeg. Daarenboven nogal vrij rhyth-
misch, doch de overige liederen verdienen niets
dan lof.
De „Vier Ernste Gestage" van Brahms wa
ren aangrijpend schoon van uitbeelding.
Weiman zong deze met een algeheele overgave
en een intens gevoel, zooals men zelden hoort.
Onwillekeurig kwam de gedachte in ons op:
welk een uitmuntend passie- en oratorium-
zanger moet deze kunstenaar zijn!
Ook de Michel Angelo-Lieder van Wolf wer
den op boeiende wijze voorgedragen. Het laat
ste lied hiervan „Fühlt meine Seele" vormde
door sterke zeggingskracht en innnige overtui
ging het hoogtepunt van den ganschen avond.
De pianiste Lies de Waal secondeerde den
zanger uitstekend. Van haar hand werd ver
der uitgevoerd een fragment uit Rilke's „Die
Welse von Liebe und Tod des Cruets" voor
zang, viool en piano. Goede muziek, waarmede
geen nieuwe paden worden bewandeld, doch die
getuigt van een oprecht gemoed.
In elk geval voldeed deze muziek beter, dan
die ter begeleiding geschreven bij het gedecla
meerde „Beatrijs" van Boutens.
Wellicht is deze muziek oorspronkelijk voor
orkest geschreven en mist zij in piano-arrange
ment te veel de orkestrale kleuren, noodig voor
de illustreering van het woord.
Zooals thans gespeeld klonk ze op den duur
wat monotoon.
Weiman declameerde met fraaie, buigzame
stem en bewonderenswaardig tekstbegrip. Op
vallend is het, hoe hij zijn machtig orgaan licht
en toch mooi van kleur en duidelijk van uit
spraak kan aanwenden.
Medewerking verleende de violist Jo Juda,
die jammer genoeg te strijden had met niet
gemakkelijk aansprekende en ontstemde snaren.
Desondanks bewees hij met een Sonate van
Bach en een Concert van Nardini een violist
met goede scholing en veel muzikaliteit te zijn.
Echter gaven de werken slechts een eenzijdige
kijk op zijn talenten. Een volgende maal ook
eens een jonger, liefst modern werk.
Het gebouw van den Protestantenbond was
slecht matig bezet. Dit moet voor Weiman e.c.
ten zeerste betreurd worden. Waarlijk, zij ver
dienen meer belangstelling voor hun serieus
werken.
O. K.
Deze film begint op de Galapapos-ellanden.
die vóór de Westkust van Zuid-Amerika ondér
den aequator liggen.
Van hieruit gaat de tocht en het allerbelang
rijkste dat men op deze eilandengroepen aan
treft, zijn geweldige vogelkolonies, dié het ge-
heele jaar niets anders doen dan het guano of
zeevogelmest fabriceeren. Van de Galapagos-
eilanden steekt men naar Ecuador over en komt
in het gebied van de Indianen.
De Indianen zooals men die kent uit Karl
May's en Aimar's werken, zijn niet dezelfde
Indianen die men hier te zien krijgt. De
Ketsjoea-mestiezen en Inka-Indianen zijn deels
wild en ongeciviliseerd, deels lichtelijk „gecul
tiveerd". Er zijn nog verschillende gebruiken en
gewoonten in eere, die ons beschaafden Noorder
lingen volmaakt onbegrijpelijk voorkomen. Zoo
is bijvoorbeeld het schoonheids-ideaal van de
Piro-Indianen (een Indianenstam van de
Andes), dat meisjes een zeer platten schedel
moeten hebben. Daarom wordt de weeke sche
del van kleine, nauwelijks eenige weken oud
zijnde Indianen-meisjes, door middel van een
houten pers platgedrukt, zoodat het voorhoofd
na zekeren tijd „mooi breed en vlak" is. Ook
hebben deze Indianen „beschaafde" gebruiken,
waarvan men niet weet of zij die van ons, dan
wel wij die van hen hebben overgenomen, zöo-
als het beschilderen van het hoofd en het uit
trekken van de wenkbrauwen, bij ons „epilee-
ren" genoemd.
De expeditie trekt dan verder en dieper de
binnenlanden in en steeds ontmoet men nieuwe
Indianen-stammen en nieuwere zeden. De
Napo-Indianen zijn wel de meest eigenaardige
van het heele stel, daar zij de onhebbelijke ge
woonte hebben de mannen te verwennen en te
vertroetelen als er een nieuwe wereldburger
gekomen is. De echtgenoot gaat rusten en de
vrouw werken. Gelukkig is deze zeldzame vorm
van wanbeschaving uniek op de heele wereld.
Tenslotte bereikt men het doel van de film
en komt men bij de koppensnellende Indianen
terecht, die allesbehalve zachtzinnig met hun
medemenschen omspringen en een speciale
methode hebben om de gescalpeerde hoofd
huiden te conserveeren en die op een kop aan
te brengen, welke een natuurgetrouwe copie is
van het hoofd,, waarop de geprepareerde scalp
voordien vertoefde.
De film, die grootendeels werd samengesteld
uit opnamen van den welbekenden ontdekkings
reiziger Markies de Warvrin, wordt aanstaanden
Zondagmorgen in het Rembrandt-Theater als
cultuurfilm vertoond en is verstandigen men
schen, door haar documentaire waarde, zeer
aan te bevelen.
In Luxor verschijnt nog iederen avond Mate
Hari op het witte doek en nog altijd blijft ze
haar aantrekkingskrachten uitoefenen op de
Haarlemmers, die haar avond aan avond den
gang naar den dood laten doen tusschen een
peleton soldaten. Mata Hari blijft trekken.
Het bijprogramma is nieuw natuurlijk. Het
bestaat uit een fraaie film van Londen, een
teekenfilm „Flip the Frog" en een dwaze klucht
„The boy friends in Knoek-Out", waarin we
een alleridiootste boksparty te zien krijgen om
van te schaterlachen. Een dergeiyke bokspartij
zal zelfs de meest verwoedde tegenstander van
deze mensch-onteerende „sport" gaarne aan
vaarden.
Het Orion-Profilti-nieuws was als altyd
weer „by".
Het is weer de oude, maar altyd nieuwe ge
schiedenis, die de film „De Zwarte Huzaar"
heeft geïnspireerd. De koningsdochter als meis
je uit de herberg, de ritmeester als een of an
dere grootvorst, complicaties, misverstanden,
liefde en traantjes....
Mady Christiano is in dit geval de blonde,
slanke, aantrekkejyke Marie Louise en Conradi
Veidt de zwarte huzaar, die zich later voor een
Poolschen vorst uitgeeft. Het is in de dagen der
overwinningen van Napoleon; de huzaren van
den hertog van Brunswyk maken het den Fran-
schen bezettingstroepen lastig. Twee huzaren
moeten een bevel van den hertog uitvoeren,
die nog in Engeland vertoeft. Napoleon wil n.l.
de bruid van den hertog (Mady) om politieke
redenen aan den Poolschen vorst Potorski uit
huwelijken. De huzaren overmeesteren den
vorst, eigenen zich hun kleeren toe en geven
zich voor den Pool uit. En daar staat Conraut
Veidt plotseling weer tegenover Mady. Vele ver
wikkelingen volgen en als de hertog tenslotte
met zyn bruid gesproken heeft, doet hy groot
moedig afstand van haar ten gunste van zijn
trouwen vriend. Een aardige film met verschil
lende grootsche regie-momenten met indruk
wekkend militair vertoon, zooals men dat in de
dagen van Napoleon ongetwijfeld heeft kunnen
zien. Mady Christians zingt een pittig liedje,
dat we al verschillende malen als schlager in
de radio gehoord hebben. Voor het komische ge
deelte zorgt vooral Otto Wallburg, die met zyn
dikke figuur natuuriyk weer de charmeur en de
quasi-heerscher moet zyn. In beide kwaliteiten
mislukt hy ook ditmaal, zeer tot genoegen van
het publiek, dat dezen dikkerd wel graag mag.
Er komt in de film een spion voor, die uitmunt
in uitgemergeldheid en in deze koude beslist 'n
spook is om van. te rillen.
Het voorprogramma brengt de gebruikeiyke
journaals, met optreden van Dajos Bela en
zijn solisten.
Een sportfilm laat lenigheid, kracht, uithou
dingsvermogen etc. op zeer aanschouweiyke
wijze en onderwijzend zien.
Op het tooneel geven twee dames, Marion en
Irma, plastische gymnastiek ten beste. De pres
taties grenzen aan het ongeloofiyke en er
chynt geen been of rib meer heel te zijn aan
deze meiskes. Wij kunnen ook begrepen, dat m
een winterjas geen gymnastiek gemaakt kan
worden, maar er is nog een andere maat. Deze
is niet begrepen en daarom kunnen wy een be
zoek aan Palace niet aanbevelen, indien geen
wyziging in de kleeding der artisten gebrachi
wordt.
Bp mededeeling hiervan aan de directie zeg
de deze ons hedenmorgen toe, dat aan dit euvel
door haar tegemoet gekomen wordt.
Palace heeft een nieuw strijkje gekregen.
Drie mucisi bespelen zeven instrumenten en
dit is een verbetering, die er zijn mag en die
het publiek ongetwyfeld zal waardeeren.
Dinsdag 24 Januari, des avonds 8 uur, houdt
bovengenoemde Bond in het gebouw „St. Ba-
vo" een ledenvergadering, waarvan de agenda
o.m. vermeldt: Installatie nieuwe leden; mede-
deelingen; behandeling begrooting; gratis ver
loting van toegangsbewüzen voor den K. R. o.-
avond op 29 Januari in het gebouw „St. Bavo'
waar het K. R. O.-Sextet optreedt.
Extra hulp aan werkloozen Het sub-comité
3, ten doel hebbende het verstrekken van extra
hulp aan werkloozen, is met zyn werkzaamheden
begonnen.
De samenstelling van het comité is als volgt:
Voorzitter: J. Kastelein, burgemeester; P. v. d
Meer, wethouder; J. P. Berghoef, wethouder.
J. van Ouwerkerk; L. W. Kramer; K. W. A. Ter
reehorst, leden-werkgevers. M. Bon Th. Borst;
A. C. Tuinhof de Moed, leden-werknemers.
'Secretaris: G. G. Post, ambtenaar ter secre
tarie.
Voor deze steunverleening komen alleen in
aanmerking werkloozen, die volgens een steun
regeling uitkeering ontvangen. De steun is be
doeld voor die gezinnen, waar tengevolge van
langdurige werkloosheid met betrekking tot de
aanschaffing van kleeding, schoeisel, bedde-
goed e.d. zoodanige achterstand is ontstaan, dat
verstrekking van extra hulp in den vorm van
genoemde goederen noodzakeüjk blijkt.
De ongeorganiseerden behooren hun aan
vraag in te dienen rechtstreeks by het comité,
terwyi de georganiseerden hun aanvraag behoo
ren in te zenden door bemiddeling van het be
stuur hunner vakvereeniging.
Om verwarring te voorkomen wordt nog het
volgende medegedeeld:
Het bovengenoemde sub-comité B ontvangt
zyn inkomsten uit de kas van het rijk en de
gemeente. Voor 1933 is dit bedrag in totaal
805.—.
Naast dit comité zyn werkzaam:
1. Het Crisis-Comité voor de kweekers (voor
zitter wethouder P. van der Meer). 2. Het
plaatselijk Crisis-Comité voor steunverleening
in het algemeen (zoogenaamde A-steun), voor
zitter: burgemeester J. Kastelein. Dit comité
verkrijgt zijn middelen alleen uit de opbrengst
der gehouden collectes.
Zooals vanzelf spreekt verleent het laatst
genoemde comité in de eerste plaats steun aan
die inwoners der gemeente, welke volgens hun
beroep niet behooren by een der andere
comité's. Aanvulling is evenwel niet uitgesloten.
Burgerlijke Stand. Geboren: Johannes
Hendrikus, z. v. J. A. Bos en H. J. Pieters.
Ondertrouwd: Nicolaas Joannes van der Put
te, 36 j„ en Berta Hendrika Verhaar, 31 j; Jan
Muilwyk, 19 en Jozina van Oosten, 19 j.
Getrouwd: Hermanus Wilhelmus Duwel, 23
j„ en Maria Helena Mostert, 20 j; Frans Stui
ver, 22 j„ en Geertruida Alexandrina Ferzenaar,
23 j; Jacob Fieter Veerman, 28 j„ en Jannetje
Voogt, 27 j; Jan Pieter van Andel, 31 j., en
Anna Galis, 21 j.
Overleden: Maatje Tanis, 85 j„ geh. m. P.
M. Buis.
Gegund. Het bouwen' van een café met
woonhuis en garage voor rekening van den heer
J. Winkel aan de Ophelialaan hoek Cyclamen
straat te Aalsmeer is gegund aan J. van Schep
pingen, aldaar.
Bloembollenbenrs. De Hillegomsche Bloem-
bollenbeurs werd Donderdag door 128 personen
bezocht. Voor Gladiolen, Anemonen en Ranon
kels was veel vraag, de handel in deze artikelen
was pryshoudend.
Hadden de Dahlia's steeds een vry kalme
markt getroffen, thans blijkt ook hierin een
gunstige verbetering te komen; enkele soorten
geraken geheel uitverkocht. De prijzen der Dah
lia's waren op deze Beurs oploopend.
In de serre van het Hotel zagen wij door
den heer Nic. Heemskerk te Hillegom een goede
collectie tentoongesteld der gele Trompet Nar
cis magnificence, welke vier goede bloemen op
een bol vertoonden.
De Beurscommissie had mogen verwachten
dat van de gelegenheid tot exposeeren van
bloemen grooter gebruik zou worden gemaakt;
het behoeft niet steeds het nieuwste te wezen
op dit gebied, doch ook een inzending van goed
gebroeide bolgewassen, welke tot de gewone
handelssoorten behooren, verkrijgt de noodige
aandacht voor haar kwaliteit en zal zoodoende
haar voordeel wel opleveren.
Tooneeluitvoeringen. Dinsdag- en Donder
dagavond viel er voor tooneelliefhebbers te ge
nieten: in de verbouwde zaal van het St. Aloy-
sius-Patronaat werd beide avonden opgevoerd:
„Haar Offer", oorspronkeiyk familiedrama in
vier bedryven door P. Servatius van Enschedé.
Dinsdagavond was de zaal flink bezet, Donder
dagavond iets minder.
Het mooie en aangrijpende stuk werd ver
tolkt door de leden der Maria-Congregdtie der
St. Joseph-parochie. Toegang werd verstrekt
De kringen, die sedert maanden, om niet te
zeggen jaren het uittreden van Japan uit den
Volkenbond eischen, wyzen met groote voldoe
ning op de ontwikkeling der dingen in Genève.
De op de spits gedreven toestand, die inderdaad
er op lykt, dat Japan zich tot dezen stap zou
laten verleiden, schyni de vyandeiyke stemming
tegenover den Volkenbond te versterken. Aldoor
meer grypt die vyandeiyke stemming om zich
heen. En zou Japan werkelijk uittreden, dan zou
de publieke opinie nauwelyks er tegen pro
testeeren.
Sedert het uitzenden van de Lytton-commissie
naar Mandsjoerije heerscht in Japan veelal de
meening, dat de Volkenbond zich op ontoelaat
bare wyze inlaat met de aangelegenheden van
Japan. Sedert dien, en met byzonderen nadruk
tydens het uitwerken van het Lytton-rapport,
wordt van de hoogste regeeringskringen af in
alle invloedrijke kringen verzekerd, dat men zich
geen oogenblik zou bedenken, uit den Volken
bond te treden, voor het geval dat de Volken
bondsbeslissing de rechtvaardige belangen van
Japan zou schaden.
Het uittreden uit den Volkenbond zou Japan
absoluut niet stellen voor een nieuwe situatie
met onvoorziene moeiiykheden. Men is reeds
lang op alle mogeiykheden voorbereid. Zoo ver
klaarde reeds langen tyd geleden een hoog-
gestelde regeeringsambtenaar aan de „United
Press," dat Japan toch reeds een volslagen
nieuwe oriënteering van zyn geheele politiek
aan het voorbereiden is en dat de erkenning
van Mandsjoekwo de eerste stap van deze poli
tiek was. Japan zoo zeide hy zou zich ge
heel terugtrekken op Azië, omdat het Japansche
volk heeft ingezien, dat het door den Volken
bond en door het deelnemen aan de kwesties
der Europeesche politiek niets geen voordeelen
heeft te verwachten. Op de vraag, welken invloed
deze nieuwe politiek zou kunnen hebben op de
Russisch-Japansche betrekkingen, haalde de
hooge functionaris de schouders op en zeide:
„De landkaart toont aan, welk een groot deel
van Rusland in Azië ligt!"
In Genève beziet men natuurlijk de Japan
sche uittredingsdreigementen met andere oogen
dan te Tokio, daar men zeer goed de materieele
redenen kent, die bestaan tegen het uittreden
van Japan uit den Volkenbond. Afgezien van de
moreele afhankelijkheid van ieder land van de
publieke opinie der wereld, zal Japan zich wel
aan de mogendheden van den Volkenbond ge
bonden blijven voelen door zyn mandaat over
een groot deel van het voormalige Duitsche
koloniale bezit in den Stillen Oceaan.
Het grootste gedeelte der eilanden, die tot dit
mandaat behooren, werd na het begin van den
oorlog al spoedig door Japan bezet en reeds in
19X7 opende Japan onderhandelingen met Enge
land, Frankryk en Italië, met het doel, deze
strategisch gewichtige punten in bezit te krygen.
Later, by de verdeeling der mandaten, kreeg
Japan dan ook deze eilanden. De Vereenigde
Staten hebben echter deze toewyzing aan Japan
nooit erkend.
Juist daarin bestaat voor Japan een zeker
gevaar, want wanneer het den Volkenbond ver
laat, moet het ook afstand doen van zyn man
daat. Dan houdt het mandaat automatisch op-
Maar aan dit mandaat dankt het juist zijn
overheerschende positie in den Stillen Ocaan,
want pas door het gebruik van het mandaats-
gebied als basis voor de vloot is de Japansche
vloot de meerdere van de Amerikaansche. Uit
gaande van deze eilanden kan de Japansche
vloot in tyden van oorlog de verbinding tus
schen de Vereenigde Staten en het Panama
kanaal gemakkeiyk verstoren. En juist daarom
bestaat absoluut de mogeiykheid, dat na het
uittreden van Japan uit den Volkenbond de
Vereenigde Staten dadelyk aanspraak zullen
maken op de tegenwoordige Japansche man-
daatsgebieden, wat zou kunnen leiden tot on
overzienbare internationale conflicten.
aan alle gehuwden der parochie. Décor en
grime waren uitstekend verzorgd. Het stuk werd
goed gespeeld en alle leden hebben haar beste
beentje voorgezet. De aanwezigen toonden zich
dan ook uiterst voldaan. Overvoldaan gingen
allen huistoe.
Schaakclub opgericht. Gisteravond werd in
„De Nachtegaal" een vergadering gehouden, om
te komen tot een schaakclub, omvattende de
beoefenaren van dit spel uit Hillegom en Lisse.
Na een aangename gedachtenwisseling werd
tot oprichting besloten en sloten zich staande
de vergadering 15 leden aan. Na discussie werd
de vereeniging „De Uil" genaamd.
Tot bestuursleden werden gekozen: P. de
Rooy, voorzitter; J. Hofkes, secretaris; P. Bol,
penningmeester; commissarissen de heer Naber
en mej. De Vries.
De schaakavonden worden op Maandag ge
houden van 8—11 in ,De Nachtegaal".
ZONDAG, 3e Zondag na het feest van de
Openbaring des Heeren; half 8 Vroegmis voor
Theodorus Dam en Jacoba v. Roode; 10 uur
Hoogmis voor de parochie; half 3 Congregatie
voor de jongelingen; 3 uur Lof met Rozen
hoedje.
MAANDAG 8 uur voor een overleden moeder.
DINSDAG 8 uur gezongen H. Mis ter eere
van St. Antonius voor overl. fam. Huisen en
Fontaine.
WOENSDAG 8 uur voor overl. fam. Stok
man en Van Bourgondiën.
DONDERDAG 8 uur voor Jacobus Stokman.
VRIJDAG 8 uur voor Maria van Bentem—
Stokman.
ZATERDAG 8 uur voor Nicolaas van Eks en
Marie Stokman. Gelegenheid om te biechten
van 57 uur en na het Lof. 7 uur Lof met
Rozenhoedje voor de bekeering der zondaren.
ZONDAG: Uitreiken H. Comm. 7.15 en verder
als naar gewoonte. Vroegmis 8 uur; Hoogmis
10.15. Te 3 uur voorbereiding H. Vormsel. Het
Lof is om half zeven.
DINSDAG: 7.30 uur Congregatie meisjes.
WOENSDAG: 7.30 uur Congregatie jongens.
Geen Gezellenvereeniging.
ZATERDAG van 4—5 en 6—8 uur biecht-
hooren.
ZONDAG 7.30 Vroegmis, 10 uur Hoogmis, 7 u.
Lof, 8.30 Kongregation für die deutschen Mad-
chen.
MAANDAG 8 uur Congregatie voor de
Meisjes.
DINSDAG 7 uur Lof ter eere v. d. H. Anto
nius.
WOENSDAG 7 uur Congregatie voor de Jon
gens.
DONDERDAG 7 uur Lof ter eere v.tE Sa
crament.
VRIJDAG 8 uur Congregatie voor de jonge
mannen.
ZATERDAG van 59 uur gelegenheid om te
biechten.
Besmettelijke ziekten. In de afgeloopen
week zyn in deze gemeente 2 gevallen van rood
vonk en 1 geval van nekkramp voorgevallen.
Zand voo rtsche Handels Vereeniging In
Zomerlust hield de Zandvoortsche Handels Ver.
haar eerste ledenvergadering in het nieuwe jaar.
De gebruikeiyke nieuwjaarswenschen werden
geuit.
By de ingekomen stukken was een schrijven
van de Haarlemsche Orkest Vereeniging, om
door het koopen van kaarten deze vereeniging
aan financieelen steun te helpen in de voor
haar zoo moeilijke tyden. Met een extra woord
van aanbeveling van den voorzitter zal getracht
worden veel kaarten geplaatst te krijgen.
Een voorstel om uit de kas een subsidie te
verleenen, werd niet voldoende gesteund.
Daar de boekhoudcursus van den heer Smit
deze maand eindigt, werd besloten, om den cur
sus nog een drietal maanden door te laten gaan,
moor zoo, dat de leden dan allerlei inlichtingen
zouden kunnen vragen over eigen administratie
en het byhouden van hun winkelboek.
De Vereeniging Nederlandsch Fabrikaat wil in
Februari weer een propaganda-filmavond orga-
niseeren, maar dan een algemeenen avond,
waarop ieder toegang zal kunnen krijgen. Daar
er voor de Z. H. V. aan dezen filmavond geen
kosten verbonden zyn, wordt het aanbod dank
baar aanvaard.
Als datum was opgegeven 27 Februari.
In een vorige vergadering was besloten het
vyf-en-twintigjarig bestaan feestelijk te vieren.
Een feestcommissie was benoemd en deze zou
trachten een reservefonds te stichten.
Hoewel deze commissie yverig had gewerkt,
was ze niet tevreden over de belangstelling van
de leden. De meeste leden vonden het nu geen
tyd om aan feestvieren te denken voor de
Z. H. V.
Besloten werd dan ook, om de reeds ontvan
gen gelden terug te doen betalen en later te
overwegen, of er op bescheidener schaal een
feestavond te organiseeren is.
Daar het Gemeentebestuur aan het bestuur
verzocht had om een tweetal leden op te geven
voor een benoeming in de Commissie voor
Maatschappelyk Hulpbetoon, deelde de voorzit
ter mede, dat daarvoor door het bestuur waren
aangewezen de heeren T. Koper en Z. J. Leen.
In het jaarverslag wordt herinnerd aan den
gunstigen uitslag van de eerste weldadigheids-
verloting, waardoor een bedrag van ƒ1915.30
aan een vyftal plaatselyke weldadigheidsver-
eenigingen kon worden afgedragen.
De heer Schippers bracht verslag uit van den
toestand der financiën. Het vorige boekjaar
sloot met een batig saldo van 593.36. Nu waren
de uitgaven hooger geweest dan de inkomsten,
zoodat het batig saldo bedroeg ƒ365.80.
De grootere uitgaven waren veroorzaakt door
de bemoeiingen van de Z. H. V. inzake de win
kelsluitingswet.
Op voorstel van een der bestuursleden werd
het salaris van den administrateur met 50 ver
hoogd en gebracht op 200.
De begrooting voor 1933 geeft een batig saldo
aan van 422, met een post van onvoorzien van
200.
De heer Brokmeier werd herkozen.
Als bestuurslid werd verder gekozen de heer
Sprengers en in de plaats van den heer Leen
de heer Vallo.
Hierna sluiting.
Burgerlijke Stand. Geboren: Myntje Gre
ta, d. van C. Netten en R. Breur; Dirk, z. van
Th. van Noort en M. Roos; Lucie Wilhelmina,
d. van L. J. Rinkel en L. M. Spijer.
Ondertrouwd: A. E. Thierens eft C. H. A.
Haverkamp Begeman; J. Driehuizen en N. J.
Vork.
Overleden: D. Deinum, 82 j.; M. G. Netten,
5 d.; J. K. Paap, 8 rnnd.
Na de plantingen van openbare kruisbeelden
in Noord-Brabant in welke provincie thans
ettelyke tientallen plaatsen een „Kruis aan den
weg" bezitten gaat ook de provincie Gelder
land de eerste schrede cp dit pad zetten. De
Bommelerwaard mag zich de eer aanrekenen
Zondag 22 Januari het eerste veidkruis te gaan
plaatsen. Dien dag namelyk zal pastoor La-
mers van de parochie Velddriel op plechtige
wyze het „Kruis aan den weg" in zijn parochie
onthullen en inzegenen. Als een byzonderheid
verdient vermelding, dat by de planting van
het kruis een oorkonde zal worden ingegraven.
Limburg met zyn historische kruisbeelden
aan den weg en tusschen het geboomte zyner
dreven en dalen; daarna Noord-Brabant, thans
Gelderland, er ligt in deze opgaande lyn on
getwyfeld véél, dat goed en warm aandoet aan
het Roomsche hart!
Vrydagnacht hebben dieven ingebroken in
het kantoor van de bekende kunstwerkplaatsen
van Ir. Jos. Cuypers. jk
De dieven zyn door eq^der ramen naar bin
nen gedrongen en hebben zich zoo toegang ver
schaft tot het kantoor. Hier trachtten zy de
brandkast te forceeren, hetgeen echter mislukte.
Met beitels, die zy uit de werkplaats hadden
gehaald, hebben zij daarna de boekenkasten
opengebroken en doorzocht, en tenslotte het
geheele kantoor overhoop gehaald.
Er is echter weinig van waarde in hun han
den gevallen. De politie, die aanstonds een on
derzoek instelde, vond sporen. Men neemt aan,
dat men hier te doen heeft met personen, die
met den gang van zaken in het bedrijf bekend
waren. Vrydag immers was het loondag en de
dieven dachten een aanzienlijk bedrag in de
brandkast te vinden.
In „Het Volk" lezen wy:
Dicht by den overweg Groenlo—Winterswijk
vond een noodlottig ongeval plaats. Een vracht
auto kwam aanryden juist op het oogenblik, dat
een kind van negen jaar plotseling spelender
wijs den rijweg dwars overholde. Het kind werd
gegrepen en was op slag dood.
Den chauffeur treft geen schuld.
Door de Nymeegsche politie is Vrijdag aan
gehouden de slagersknecht G. A. V., die ver
dacht wordt verschillende inbraken, welke den
laatsten tyd te Groesbeek by Nijmegen zyn
gepleegd, op zijn geweten te hebben.
De mededader van deze inbraken wordt nog
door de politie gezocht.
Vrijdagavond vond op den Breedenweg te
Zevenhuizen (Z.-H.) een ernstige aanrijding
plaats. Een auto van de firma N.V. Zanen en
Verstoep uit Gouda reed daar mej. Spyker,
woonachtig te Benthuizen, aan.
In zorgwekkenden toestand werd mej. S. naar
het ziekenhuis te Gouda overgebracht, waar zij
ter verpleging is opgenomen.
Een onderzoek wordt ingesteld.
(Nadruk verboden).
.(United Press)
Het Indië-vliegtuig de „Havik", dat Donder
dagmorgen naar Indië is vertrekken en wegens
den mist te Waalhaven moest landen, heeft
gisterochtend om 8 uur zyn reis voortgezet.
Naar de „Telegraaf" meldt hebben de Zuider-
zeevisschers beneden de 25 jaar zich in een
bond vereenigd. De bond zal zich aansluiten
bij een eveneens pas opgerichte federatie van
visschers beneden genoemden leeftyd. In alle
plaatsen rond de voormalige Zuiderzee telt deze
federatie haar leden. Op Urk een 60-taL De be
doeling is om gezamenlyk te trachten een ver
andering te bewerkstelligen in de Zuiderzee-
steunwet van Juli 1925, door welke wet bedoel
de jongelui niet meer als Zuiderzeevisschers
worden erkend. De federatie zal den betrokken
ambtenaren trachten duidelyk te maken dat
het haar leden onmogeiyk is ander werk te
vinden en zy dus door de afsluiting tot werk
loosheid gedoemd zyn.
Het echtpaar van der Leeuw zette Vrydag
zijn vlucht voort van Cagliari, vanwaar om
9.30 uur pl.t. vertrokken werd, naar Sarzana,
in de nabijheid van Spezia, warn om 16.15 uur
pl. L werd geland. Het weer was slecht.
Naar nog gemeld wordt, hoopt de heer van
der Leeuw heden naar Lyon te vliegen en dan
Zondagmiddag op Waalhaven aan te komen.
Het Kon. Ned. Landbouw-comité heeft zich
in zyn jongste vergadering vereenigd met een
door de Friesche My. van Landbouw opgestelde
nota, houdende voorstellen tot het verleenen
van overheidssteun aan de door de crisis zwaar-
getroffen verbouwers van consumptie-aardap
pelen. Het Comité heeft deze voorstellen thans
ter kennis van den Minister van Economische
Zaken en Arbeid gebracht ter ernstige overwe
ging.
Na den wedstrijd tegen Nederland, welke op
5 Maart te Amsterdam zal plaats vinden, zal 't
Hongaarsche elftal de Noordzee oversteken om
in Engeland en Schotland twee wedstrijden te
spelen.
De Koninklijke Nederlandsche Schaatsenry-
dersbond heeft den volgenden wedstryd uitge
schreven:
Op 24 Januari op de banen van de Usclub
„Haarlemmermeer" te Hoofddorp een nationale
wedstryd voor amateurs in het schoocrijden,
voor heeren, gevolgd door een wedstrijd voor
paren, onder auspiciën van den Dsbond Hol
lands' Noorderkwartier.
