Het Feest van den Paus
Prikkeldraad
Kamerontbinding
op termijn
Roode stookzucht
Onjuist
mmm
De Stille Omgang
MAANDAG 13 FEBRUARI
1922 - 12 Februari - 1933
SOMBERE CIJFERS
Stagnatie?
Beleefdheid ook langs
den weg!
DE WERELDTENTOONSTELLING TE CHICAGO
Het door den architect Zweedijk ontworpen Nederlandsche paviljoen voor de wereldtentoon
stelling, die te Chicago zal worden gehouden
Zet de zaak op haar kop
Academische Examens
Jaarvergadering van het
Gezelschap
Een bedetocht, een contact,
een bezinning
Het hoogste werkloozenpercentage
DE NIEUWE BISSCHOP
Eerste pontificale Hoogmis van
Z. H. Exc. Mgr. H. Paulissen
NOOD KLOMPENINDUSTRIE
Een officieel onderzoek?
Kloosterjubileum
De bestuurder reed na de
aanrijding door
RUZIE NA HET FEEST
Jongeman ernstig verwond
OVERVALLEN NEMEN TOE
Een winkelbediende aangevallen
en beroofd
ACHTER SLOT EN GRENDEL
Nog meer oplichters te Rotterdam
gearresteerd
Op Zondag 12 Februari was het elf
jaar geleden, dat de roemruchtig
regeerende Vader der Christenheid,
Paus Pius XI, te Rome gekroond werd tot
Stedehouder van Christus. Steeds is een
Verjaring der Pauskroning voor de geloo-
Wgen der geheele wereld een dag van dank
baarheid en in alle oorden der wereld is het
2egenrijk „Te Deum" opgegaan om God lof
te brengen en te danken wegens de weldaad
der katholieke eenheid, die tot hoogste uit
drukking komt in de algemeene gehoor-
2aamheid aan den Drager van het Opperbe
stuur der Kerk.
De omstandigheden, waaronder Paus Pius
Ni regeert, zijn uiterst moeilijk. In de ge-
beele wereld heerscht een radeloosheid, die
°t uitdrukking komt in een algemeene
°rnwenteling der geesten. Wij leven op de
^entering van twee tijden. Niemand, die het
beter begrijpt dan de schrijver der hoopvolle
Encycliek: „Quadragesimo Anno". Het ware
®el°of, moeizaam gevestigd in Europa, waar
bet eeuw na eeuw heeft uitgebloeid in
Srootsche daden van deugd en cultuur,
blaakt een moeilijken crisistijd door. In alle
ëroote steden wordt een massale afval
Waargenomen; geheele bevolkingsgroepen
Saan voor de waarheid verloren. Zij geven
öe grondslagen prijs der cultuur, en op hoop
van aardsche welvaart verliezen zij de
eeuwige vooruitzichten van den geloovige.
Niet slechts in Rusland, waar deze mentali
teit tot een gewelddadige uitbarsting kwam,
'lót de heilige Kerk achtervolging, maar
*U de oude Katholieke landen, Spanje en
Mexico, worden de verdedigers der waarheid
bitgedreven en regeert een geest van god
deloosheid. In heel Europa gisten de gemoe
deren. Herhaaldelijk moest Pius XI de stem
verheffen ter waarschuwing en tot protest
J^gen de daadwerkelijke ontkenning van de
boogste levenswaarden.
Met hooge waardigheid van houding
sfrijdt de roemrijk regeerende Paus voor
den vrede der volkeren, de eendracht van de
Christenheid, de rechten der Heilige Kerk,
de opheffing van de onderdrukte volks
klassen, de uitbreiding der waarheid. Niet
slechts is Pius XI bij uitnemendheid de
Sociale Paus, maar Hij is ook de missiepaus,
^Verend voor de inheemsche organisatie
Van de Katholieke Kerk in de missielanden.
Een zwaar verlies leed deze grootsch ge-
Voerde missie-actie bij den dood van onzen
diepbetreurden landgenoot Kardinaal van
Possum, prefect der Congregatie de Propa
ganda Fide en als zoodanig 's Pausen voor-
haamste helper en raadgever bij het missie-
Werk, dat over de gansche wereld in het
Mgeloopen regeeringsjaar van Pius XI be
vredigende vorderingen maakte. Terwijl het
®Ude Europa zich dreigt af te wenden van
bet eeuwig licht en terug te vallen in een
gestand van verschrikkelijke barbaarsch-
beid, komen de kinderen der heidenen den
Peiland aanbidden, die gezonden werd voor
ahen. Uit de duisternissen en de schaduwen
bes doods wenden wij het hoopvolle gelaat
baar Jezus en terwijl ze den éénen schaap
stal vinden, worden ze door den éénen her-
b®r geleid.
Moeilijke jaren, die in de wereldge
schiedenis gemerkt zullen blijven
als overgangsjaren tusschen twee
Wereldhistorische perioden, dwingen den
ëeloovigen katholiek tot bezinning op de
bkehten van elk, die met de gelukkige ken
nis der waarheid werd gezegend. Plichten
es gebeds allereerst, plichten tot katholieke
actie vervolgens.
°P deze hooge plichten heeft de roemrijk
^geerende Pius XI bij herhaling zijn kin
beren gewezen. En nu in het twaalfde re
geringsjaar van Zijne Heiligheid de eeuw-
ei'denking wordt gevierd van onze vreugde-
olie Verlossing door het Heilig Lijden van
ezus Christus, heeft Pius XI het Heilig
aar afgekondigd, opdat over de gansche
barde de Katholieken zich vereenigen zou-
eh in gezamenlijk en hartelijk gebed. De
.échten der Verlossing worden alom ver
edeld door een geest van tweedracht, die
aar afschuwelijk hoogtepunt vindt in den
geloofsafval der massa. Hiertegen staan wij
®chter niet machteloos. Aan ons zijn immers
babedeeld de woorden des eeuwigen levens.
et Heilig Jaar moge vruchtbaar zijn naar
s Pausen wensch, uitgedrukt in de Bulla
"Quod Nuper".
»Gev^ de Barmhartige God, dat dit Heilige
aar, hetwelk wij spoedig zullen ingaan,
ah de gemoederen weer rust, aan de Kerk
*jVeral de zoo noodige vrijheid en aan alle
v°lkeren de eenheid en den waren voor
goed zal verschaffen."
Gebed niet alleen, ook een vurige
katholieke actie wordt van ons ge-
vraagd, wanneer wij dit doel bereikt
.dien zien. Maar een actie, die geheel
°rdt gesteund door den geest des geloofs
®b door een onophoudelijk gebed. Een ac-
le. die de natuurlijke uitwendige bloei is
ati een diep inwendig leven. Niet allen
dh tot denzelfden vorm van katholieke
rkdadigheid geroepen in deze wereld. Elk
eeft zijn eigen taak. Maar bij ieder moet
/^zitten het besef, dat deze taak slechts
erkelijk vruchtbaar kan zijn, wanneer zij
°rdt vervuld in den geest des gebeds.
Keilige priesters en vurige leeken vraagt
?e katholieke gemeenschap in deze moei
de jaren: laten zij elkander steunen door
bhderling begrip en gebed. Niet in de kri-
'ek komt de katholieke geestdrift tot haar
°°gste uitdrukking, maar in de daad,
etzij deze de daad der contemplatieve in-
Setogenheid weze, hetzij de daad van een
rbeidzame en bewuste deelneming aan de
6rkzaamheden tot bevestiging en uitbrei-
lrig des geloofs, waartoe niet alleen de
®r'esters, maar in hun kring ook de ouders
,b de opvoeders geroepen zijn. De heer-
"be daad vervolgens van de katholieke
charitas en op de allereerste plaats van de
katholieke rechtvaardigheid, welke ver
wacht wordt van allen, die in het huidige
wereldbestel eenige leidende functie heb
ben te vervullen.
Mocht die prachtige samenwerking van
allen herleven, waarbij het gebed de steun
der daad is en de daad een verwerkelijkt
gebed wordt, hoe zou het Katholicisme
innerlijk sterk staan in den grooten strijd
dezer moeilijke tijden, waarin Pius XI
zegenrijk optreedt, ons ter bescherming
niet slechts, maar ook tot leiding en voor
beeld!
In de Arbeiderspers wijdde Zaterdagavond
de leider der sociaal-democratische Kamer
fractie, ir. Albarda, een beschouwing aan
de politieke crisis, die ook hij op Kamer
ontbinding ziet uitloopen. De heer Albarda
ziet evenwel groote gevaren en ongelijk
heeft hij daarin niet geheel en al in een
periode, waarin in ons staatsbestel de
Tweede Kamer ontbreken zou.
Naar aanleiding van staatsrechtelijke
precedenten merkt hij op:
„Maar één ding moeten wij nu met groo
ten nadruk zeggen: de zitting van de tegen
woordige Kamers mag niet eerder gesloten
worden vóór de eerste bijeenkomst van de
niem\gekozen Tweede Kamer onmiddellijk
aanstaande is.
Vroeger gold bij velen de opvatting, dat
dadelijk nadat het ontbindingsbesluit is af
gekondigd, de ontbinding ook moest wor
den voltrokken. Het land was dan gedu
rende evenveel weken als tot de eerste bij-
eenkoms. der nieuwe Kamers moesten ver-
loopen, zonder volksvertegenwoordiging.
Bij de grondwetsherziening van 1917 is
met die opvatting gebroken. Terecht werd
begrepen, dat in de toenmalige ernstige om
standigheden van den wereldoorlog geen
parlement-loos tijdperk mocht intreden. In
„Het Volk" van 23 Februari en 5 Maart 1917
heb ik toen betoogd, dat de grondwet een
ontbinding „op termijn" toelaat. Het kabi-
net-Cort van der Linden deelde het door
mij verdedigde inzicht. Het ontbindings
besluit van 19 Mei 1917 bepaalde, dat de
Kamers werden ontbonden met den 27sten
Juni, en dat de nieuwe Kamers op 28 Juni
zouden bijeenkomen.
Deze nieuwe practijk is in 1922 door het
kabinet-Ruys de Beerenbrouck bevestigd.
Het ontbindingsbesluit van 16 Mei 1922 be
paalde de ontbinding op 24 Juli en de sa
menkomst der nieuwe Kamers op 25 Juli
1922.
Gaat men nu, naar aanleiding van de ge
beurtenis van Donderdag 1.1., tot ontbin
ding van de Tweede Kamer over, dan mag
als vaststaand worden aangenomen, dat
minister Ruys de Beerenbrouck ook nu de
Kamer „op termijn" zal ontbinden, zoo
danig dat de ontbinding voltrokken wordt
op den dag onmiddellijk voorafgaande aan
dien, waarop de nieuwe Kamer bijeenkomt.
Intusschen zal nu nog aan iets anders
moeten worden gedacht, om te voorkomen,
dat wij in feite een parlementloos tijdperk
tegemoet gaan. Reeds in gewone omstan
digheden zou het bedenkelijk zijn, als gedu
rende eenige weken de volksvertegenwoor
diging uitgeschakeld werd. In de tegen
woordige, zeer bijzondere omstandig
heden, zou het ontoelaatbaar moeten wor
den genoemd. Wie denkt niet aan de ge
wichtige beslissingen, die te Genève moeten
worden genomen, o.a. met betrekking tot
het Japansch-Chineesche conflict, en aan
de ernstige gevolgen, die daaruit ook voor
Nederland kunnen voortvloeien? Wie is
blind voor het gevaar van de explosies, die
van den Duitschen vuurhaard kunnen uit
gaan en die Nederland niet onberoerd kun
nen laten? Wie miskent den ernst van den
toestand in Indië, die door het bloedig op
treden tegen de „Zeven Provinciën" eer
verergerd dan bedaard zal zijn? Het is
schier overbodig, hiernevens nog te her
inneren aan de urgentie van verschillende
vraagstukken op het gebied der crisispoli-
tiek en op dat der handelspolitiek, contin-
genteeringen en andere.
Derhalve mag nu, als de Tweede Kamer
ontbonden wordt, de zitting der Staten-
Generaal niet dadelijk worden gesloten, zoo
als in 1917 en in 1922 nog gebeurd is.
„Bij ontbinding van een der Kamers of
van beide", aldus bepaalt artikel 105 van de
Grondwet, „sluit de koning tevens de zitting
der Staten-Generaal".
Dit voorschrift houdt niet in, dat de slui
ting onmiddellijk op het ontbindingsbesluit
moet volgen. Evenals in het ontbindingsbe
sluit een latere datum voor de ontbinding
kan worden bepaald dan die van het besluit
zelf, kan ook voor de sluiting een later tijd
stip worden aangewezen; mits dit, zij het
ook maar één dag, ligt vóór het tijdstip,
waarop de ontbinding een feit wordt.
Dit moge een afwijking zijn van een tot
dusver gevolgde practijk, het is geen afwij
king van de Grondwet, en het is nu nood
zakelijk. Nederland is geen Duitschland. Wij
kunnen, vooral in dezen bewogen tijd, geen
toestand gedoogen, dat het.land zonder par
lement is, de regeering dictatoriaal bestuurt
en de volksverlangens en volksgevoelens
zich alleen langs buiten-parlementaire we
gen kunnen uiten."
Wat het mede-wetgevend deel van de
taak der Tweede Kamer betreft, kunnen wij
dit betoog onderschrijven. Er kunnen situa
ties ontstaan, waarin spoedbehandeling van
een of andere noodwet onmogelijk zou zijn,
indien de Kamerontbinding op staanden
voet inging.
Met de controleerende taak en hierop
slaat het betoog van den heer Albarda o.i.
eigenlijk méér dan op de taak der wetge
ving staat het anders. Want de Eerste
Kamer blijft in functie, ook als de Tweede
dadelijk ontbonden wordt. Met haar zal de
Regeering de begrootingen, de wijziging van
de Kieswet, misschien ook de Bedrij fsraden-
wet, al is dit laatste niet waarschijnlijk,
nog behandelen. En ook de Eerste Kamer
heeft het recht van interpellatie. Gecon
troleerd en in het openbaar aan den tand
gevoeld kan de regeering dus nog terdege
worden, ook als de Tweede Kamer ontbon
den en uit elkaar gegaan is. Het is zelfs
de vraag, of de Senaat daartoe op het
moment niet een veel geschikter college is.
De onderlinge wedijver tusschen sociaal
democraten en communisten in de Tweede
Kamer (drong de zich noemende beroeps
opruier de Visser, evenals trouwens de heer
Albarda, al niet op een spoedinterpellatie
over de onderdrukking der Indische muiterij
aan?) schept daar, zoo vlak vóór de ver
kiezingen, allerminst een sfeer van rustige
beoordeeling.
Is de S.D.A.P. volmaakt eenstemmig in
ontstellende scheldpartijen op de Regeering
en de marineautoriteiten over de houding,
aangenomen tegen de muiters in Indië, het
optreden der rebellen van „De Zeven Pro
vinciën" wordt zeer verschillend beoor
deeld.
Daarin bestaan gradaties. Wibaut keurde
af, Albarda en Drop betrachtten een ver
goelijkend!?) stilzwijgen, Cramer deed het
muiten „verduiveld goed".
De parlementaire redacteur van de Ar
beiderspers overtreft zelfs den laatste nog.
Dankend en welhaast huldigend, consta
teert hij:
„dat, wanneer Nederland vandaag niet in
rouw is gedompeld, zulks te danken is aan
de zelfbeheersching der opstandige schepe
lingen en niet aan de bestiën, die mén te
hunner bedwinging had uitgezonden.
Want, indien de muiters het schip ge-
vechtsklaar hadden gemaakt en geweld met
geweld zouden hebben beantwoord, dan
waren de gevolgen eenvoudig niet te over
zien geweest."
Wij hebben inzake dit drama al heel wat
zaakverdraaiing meegemaakt in de socialis
tische pers. Maar dit is het voorloopig-
record. Hier worden gedankt en om hun
„zelfbeheersching" geprezenrebellen,
die hun officieren overmanden, er tijdens
den tocht op schoten, aan hun comman
dant, die vanaf de „Aldebaran" seinde: „ik
wensch u te spreken", antwoordden: „Ik zal
op sloepen vuren, wanneer zij trachten
langszij te komen" en, om aan dit dreige
ment kracht bij te zetten, de groote kanon
nen der „Zeven Provinciën" op de vrijwel
ongewapende „Aldebaran" richtten!
Oorzaken van dit drama? O.a. zaakver
draaiingen als deze!
„De Residentiebode", schrijvende over de kri-
sis en betoogende, dat Kamerontbinding de
meest rationeele oplossing vormt, geeft een uit
eenzetting van hetgeen er dan gebeuren gaat.
Hierin lezen we ook:
„Wat de zittingsduur van de nieuwe Kamer
betreft, art. 86 van de Grondwet bepaalt de
zittingsduur op 4 jaar.
Telkens bij de opening gaat een nieuw zit
tingsjaar in.
De nieuwe Kamer zou dan maar 3 jaar en
eenige maanden zitten.
Wat ook geen overwegend bezwaar is om
thans niet tot vervroegde verkiezingen over te
gaan."
Dit is niet juist. Zeker artikel 86 van de
Grondwet bepaalt, dat de zittingsduur van de
Tweede Kamer 4 jaar is, maar in artikel 73
van de Grondwet staat in de derde alinea: de
wet kan voor de na deze ontbinding gekozen
Kamer een anderen zittingsduur dan in artikel
86 bepaald is, vaststellen. Dit wil dus niet zeg
gen, dat met September het tweede van de vier
zittingsjaren ingaat, dat hangt immers geheel
af van de wet die ingediend wordt.
In deze wet kan wel degelijk bepaald worden
(en dat ligt veel meer voor de hand, dan de
door het Haagsche blad gegeven oplossing) dat
de nieuwe Kamer een zittingsduur heeft van
vier jaar en laten we zeggen vier maan
den.
De Grondwet opent daartoe de mogelijkheid,
juist met het oog op een geval als zich nu voor
doet en het zou ons zeer verwonderen, als het
niet geschiedde.
Het kleine bezwaar tegen vervroegde verkie
zingen is daarmede ook vervallen.
DELFT Prop. ex. voor werktuigkundig in
genieur; H. J. M. van Meer, geb, te Dordrecht
Telken jare houdt het Amsterdamsche Ge
zelschap van den Stillen Omgang in de zetel
stad van het hoofdbestuur, de aloude Mirakel
stad Amsterdam, een jaarlijksche huishoude
lijke bijeenkomst, welke telken jare weer ge
volgd wordt door een openbare vergadering,
waarin behalve de afgevaardigden van de ver
schillende afdeelingen ook belangstellende Am
sterdammers welkom zijn.
Was het getal van beide categorieën dit jaar
te groot, of waren de Amsterdammers in te
sterken getale opgekomen?
Feit was dat de kleine zaal van het Concert
gebouw, waar ditmaal de vergadering werd ge
houden, te klein bleek, zoodat velen moes
ten buiten blijven, omdat de suppoosten, hun
orders getrouw, niemand meer toe mochten
laten.
Een organisatie echter, die het vermag om
vele tienduizenden te dirigeeren zal er evenwel
een volgende maal wel in slagen ook zulk een
moeilijkheid als deze te boven te komen.
De vergadering, welke werd geleid door den
vice-president van het Gezelschap, den heer L.
A. P. M. v. d. Broeke de (voorzitter de oude
heer C. A. J. Elsenburg is al vele jaren wegens
ziekte en ouderdom verhinderd) en bijgewoond
door den hoogeerw. Moderator Deken dr. G. C.
Kanunnik van Noort, werd opgeluisterd door
zang van het mannen- en jongenskoor der Ca-
pucijnerkerk van de Tichelstraat onder leiding
van den heer Jos. Pikkers.
Dit koor zong eenige toepasselijke Sacra
mentsliederen als Psalm XLI van Fr. Koenen,
O Sacrum Convivium, Ave Verum van Mozart.
De jongens apart zongen nog een zeer fijn
gevoelig Maria-Mei-liedje.
De leider der vergadering herdacht in zijn
inleidende rede o. a. wijlen Kard. van Rossum,
ter eere van wiens nagedachtenis de aanwezi
gen zich eenige oogenblikken in stilte van hun
zetels verhieven.
Uit het jaarverslag van den secretaris bleek,
dat bij het Gezelschap thans 137 vereenigingen
zijn aangesloten. En uit de aanmelding van
nieuwe vereenigingen uit allee deelen des lands
blijkt, dat deze Eucharistische devotie nog steeds
toeneemt.
Daarna werd het woord verleend aan Pater
H. de Greeve S. J.
Wij zijn, zoo zeide spr., een apart, een alleen
staand soort menschen, van wie anderen eigen
lijk niet weten wat zij denken moeten.
Voortdurend legt de tijdgeest beslag op de
massa, welke herhaaldelijk wordt gemobiliseerd,
eiken dag schier zijn er demonstraties, protest
meetings.
Aan optochten zijn we dus allang gewend.
Over een paar weken zal er weer een groote
optocht naar de hoofdstad worden gehouden,
een optocht echter zonder doeken met leuzen,
enkel maar van menschen, die niet anders doen
dan loopen, loopen op den klopslag van hun
hart. Innerlijk voldaan om het vervullen van
een heiligen plicht, een heiligen ritus, keeren
zij na enkele uren huiswaarts.
Aan welk centraal punt kunnen al die dui
zenden aankloppen? Wat vragen zij daar? Het
devies hoort men niet, het antwoord wordt niet
vernomen, doch in dit antwoord ligt de betee-
kenis van onze bijzondere positie tusschen de
vele duizenden, die ons niet begrijpen.
Hoe kan men demonstreeren zonder het ab
soluut tastbare? Omdat in onze oogen een
nieuw licht van Gods klaarheid is opgegaan,
omdat wij in God gelooven.
Het is een défilé van eerbied voor den Onein
dige, een stoet van aanbiddenden, die zich be
wust zijn, dat zij maar menschen zijn.
Deze betooging is uitgeheven boven alle
strijdrumoer en menschelijke gewichtigheid en
belangrijkheid; in dien nacht verdwijnt bij al
die mannen, die toch twee zware vuisten heb
ben, alle gedachte aan kracht en geweld.
In het wonderschoone tooneelstuk „de reis
van Noach over de wateren", dat iedere Katho
liek moest gaan zien als uiting van subliem
godsbetrouwen, staat Noach ten slotte verlaten
en troosteloos alléén. Zijn vrouw is dood. Zijn
kinderen gaan eigen wegen. Op de vale aarde
teruggekeerd klaagt hij tot God met zijn zwaar
beproefd hart: o God het is bijna te veel
hebt ge het nu niet al te bont gemaakt......
bijna kan ik het niet meer dragenNeen ik
mor nietik wil niet morren indien ge mij
maar van tijd tot tijd laat voelen, dat Gij daar
zijt!" En Noach keert zich om en ziet het
Teeken van Gods verbond: den regenboog aan
den hemel. God gaf Zijn antwoord aan Noach.
Ook wij worden beproefd, geslagen, en soms
zuchten wij: Godis 't niet te veelneen
we willen niet morren indien Gij maar met
ons zijt. En God is met ons, alle dagen, alle
uren.
Alle bitterheid verzoenend verschijnt het
mysterie van Geloof en Liefde, dat zoo groot is,
dat menschelijke grieven zelfs niet aan het
woord komen, dat vasthoudt en vastgrijpt in
den greep van het Oneindige.
De Stille Omgang is een bedetocht, een con
tact, is een bezinning.
In het rondgaan zullen de duizenden God
danken voor de Menschwording, voor het ge
schenk der Eucharistie en voor het wonder dat
ons geloof in deze Eucharistie moet versterken.
Uit dit wonder heeft de stem des Heeren ge
klonken, heeft Jezus tot allen gezegd: „Ik
ben er."
Er is veel ellende, maar God heeft ons de
garantie gegeven, dat Hij nabij is.
De Stille Omgang moet wezen één groote
Prefatie „Gratias agamus", één „Tantum Ergo"
Hij is een contact met een groot verleden,
met een diep en innig geloof, met de belijders,
die de stad met werken hebben volgebouwd en
martelaren hebben voortgebracht.
Grijpen wfj de sterke hand van onze sterke
voorvaderen en laten wij hun overtuiging in
ons laten overstroomen.
Ons „Credo" moet weer worden een publiek
gesproken hartetaal van menschen, die apos
telen willen zijn, bezield met den geest van
Christus.
De Stille Omgang zij tenslotte een aanleiding
tot bezinning over wat de wereld is en wat zij
zijn moest; bezinnen wij ons op de toekomst en
bouwen wij allen mede aan den wederopbouw
van ons verwoeste Jerusalem tezamen: pries
ters en leeken, geleerden en ongeletterden,
mannen en vrouwen, jongen en ouden.
De Rijksdienst der werkloosheidsverzekering
en Arbeidsbemiddeling publiceert enkele gege
vens der werkloosheid in de week van 23 tot
en met 28 Januari.
In de huidige periode van bedrijvigheidsde
pressie bedroeg in Januari 1931 de werkloosheid
onder de tegen werkloosheid verzekerde arbei
ders 20 pet. Het percentage daalde tot 10 in Mei
1931, steeg daarna tot 30 in Februari 1932,
waarna een daling intrad tot 23 in April 1932.
Van April tot en met October 1932 steeg zij
betrekkelijk weinig (tot 27 pet.), doch liep
daarna op tot 40 pet. in de week van 23 tot en
met 28 Januari 1933, derhalve met 13 pet. in de
laatste drie maanden tot een peil, dat nimmer
werd bereikt in het tijdvak, waarin de werk
loosheid geregeld werd nagegaan en dat aan
vangt met het jaar 1911.
Gemiddeld was de werkloosheid 15 pet. in
1931 en 27 pet. in 1932. Voor de beoordeeling
van bovengenoemde cijfers moge dienen, dat in
de jaren van depressie 1922—1923 de gemid
delde werkloosheid 11 pet. bedroeg; zij daalde
in die jaren tot 8 PCt. in den zomer en steeg tot
18 pet. in den winter.
In de jaren sinds 1916, die niet abnormaal
kunnen worden genoemd, daalde de werkloos
heid in den zomer gewoonlijk tot omstreeks
5 pet. (1929: iy, pet.) en steeg zij in den win
ter zelden boven 15 pet.; tusschen het mini
mum in den zomer en het maximum in den
winter was het verschil gemiddeld 10 pet.
Een bijzondere plaats nemen de gegevens in
betreffende het tijdvak, dat in Augustus 1914
aanving en kennelijk stond onder den invloed
van den toen begonnen oorlogstoestand. Het
werkloosheidspercentage was toen het hoogst
in September 1914, nX 12.7 pet. en daalde re
gelmatig tot 4 pet. in den zomer van het jaar
1916.
Bij 221 organen der openbare arbeidsbemid
deling in gemeenten met 5000 of meer inwo
ners waren op 28 Januari 1933 ingeschreven
309.100 werkzoekende mannen.
Zondagochtend heeft Z. H. Exc. Mgr. H. Pau
lissen in de Kapel van het Missiehuis te Ca-
dier en Keer een Pontificale Hoogmis gecele
breerd.
Hierbij assisteerden Pater Rotthof, rector van
het Missiehuis als Presbiter assistens, Pater
Meuwissen en Pater Roelofs als troondiakens,
Pater Louxen als diaken en Pater Monken als
sub-diaken, terwijl de overige functies vervuld
werden door seminaristen van het Klooster te
Bemelen.
Zooals men weet, werd onlangs te Utrecht, in
het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen,
een groote landelijke vergadering gehouden ter
bespreking van den noodtoestand in de klom
pen-industrie. Een beroep op de regeering werd
gedaan, opdat maatregelen zouden worden ge'
troffen ter voorkoming van den ondergang de
zer noodlijdende plattelandsindustrie.
Naar wij vernemen wordt thans een officieel
onderzoek ingesteld naar de bedrijfsontwikke
ling in dezen tak van nijverheid. Inlichten won
den ingewonnen o.m. omtrent de normale en
de tegenwoordige productiecijfers, alsmede aan
gaande de verbruikscijfers.
Zijn wij wel ingelicht, dan zou het de be
doeling zijn eventueelen steun voor de klom
penindustrie te zoeken in de richting eener toe
slagregeling op het product, een vorm van
steun, die, naar ons bleek, in de kringen der
klompenmakers met sympathie zou worden be
groet, omdat op die wijze concurrentie met het
Belgische product mogelijk wordt geacht.
Zaterdag herdacht Broeder Clemens van het
Institut St. Louis te Oudenbosch het feit, dat
hij vijftig jaar geleden in de Congregatie van
St. Aloysius trad.
De officieele huldiging zal plaats hebben
Woensdag 15 dezer,
Moskou houdt niet van half werk: om
zich tegen de bloeddorstige kapitalisten
der geheele wereld te kunnen verdedi
gen, formeert het een zóó sterk leger, dat
wanneer een kapitalistische staat zich een der
gelijke vrijheid veroorloofde Rusland te klein
zou blijken om het „schande"-gedaver over zóó
veel boosheid te bevatten; wie tegen het
Sovjet-bewind een kik durft geven, kan er ver
zekerd van zijn, dat de lommerd geen cent
meer geeft voor z'n verdere levensdagen; als
Rusland een vijfjarenplan ten uitvoer wil leg
gen, dan bevordert het alle werkers met één
pennekras tot slaven....
Nu deed zich den laatsten tijd in de Sovjet-
Unie een vervelend moeilijkheidje voor:
lang niet alle Russen zijn 18-karaats-bolsje-
wieken, en aangezien zelfs een Sovjet-beambte
zooiets niet aan iemand z'n neus kan zien, moe
ten de Sovjet-onderdanen opnieuw voorzien
worden van paspoorten, waaruit hun kwaliteit
blijken kan; met paspoorten werd den laatsten
tijd nX danig geknoeid.
Om nu bij de uitgifte der nieuwe paspoorten
knoeierij onmogelijk te maken heeft het Sovjet
commissariaat voor Binnenlandsche Zaken be
volen, dat alle bureaux van den burgerlijken
stand in Groot-Rusland gesloten zullen worden;
voorloopig geldt de waarlijk niet halve!
maatregel tot 5 Maart, maar daarna kan de
verordening nog met 'n maand worden ver
lengd.
Volgens het strenge Sovjet-regime mogen er
binnen den „gesloten" termijn nu natuurlijk
geen communistjes geboren worden, nóch ook
mogen er zich in dezen tijd sterfgevallen voor
doen.
In alles is de Sovjet-mensch ondergeschikt
aan wet en verordening, zoodat alle mensche-
lijks hem vreemd moet zijn in z'n gemecha
niseerde wereld.
Erger lijkt het op 't eerste gezicht, dat in al
dien tijd niemand trouwen of scheiden kan
bij nader bezien van het geval, levert dit echter
juist heelemaal geen moeilijkheid op:
in Rusland mag je niéts doen of laten, tenzij
als een stuk staatswerktuig, maar op het gebied
van trouwen en scheiden kent Rusland een der
gelijke vrijheid, dat men zich afvraagt, waarom
er tot dit doel in Rusland eigenlijk überhaupt
bureaux van den burgerlijken stand bestaan.
Er zal in Rusland geen ziertje minder om
„getrouwd" of „gescheiden" worden, of de bu
reaux functionneeren, ja dan neen.
Van stagnatie in het „trouw"- en „schei-
dings"-bedrijf zal dan ook hoegenaamd niets
bemerkt worden.
Zaterdagavond kwart voor achten heeft de
bestuurder van een vierwielig motorrijtuig op
den Hartveldschen Weg onder de gemeente
Diemen een aanrijding veroorzaakt, waarbij een
tweewielige melkwagen omver is gereden en de
bestuurder daarvan, G. uit Diemen, ernstig is
gewond. De bestuurder van den auto is na de
aanrijding, nadat hij de lichten van den wagen
had uitgedraaid, in de richting Amsterdam
weggereden. Niettegenstaande dit is het num
mer van den auto grootendeels opgenomen.
De burgemeester van de gemeente Diemen
raadt den bestuurder in zijn eigen belang aan,
zich zoo spoedig mogelijk bij de politie te
Diemen te melden.
Na afloop van een bal in den nacht van Za
terdag op Zondag onder Kleindijk, gemeente
Odoorn, kregen enkele cafébezoekers twist.
Hierbij werd de 22-jarige A. J. uit Emmen met
een mes in de borst gestoken. In emstigen toe
stand werd de getroffene naar zijn woning
overgebracht. De politie stelt een onderzoek in.
Tijdens de afwezigheid van den patroon, een
melkboer uit de Waterloostraat te Rotterdam,
vervoegde zich Zaterdagavond een onbekende
man bij diens bediende, den 18-jarigen C. D., in
den winkel. De man vroeg om een glaasje water.
Toen de jongen zich omdraaide om het te halen,
werd hij onverhoeds aangevallen. Een doek,
besprenkeld met een verdoovende vloeistof
werd hem onder den neus geduwd. Hierdoor,
alsmede door een paar rake klappen op zijn
hoofd, raakte hij geheel versuft, in welken toe
stand zijn patroon hem vond, toen hij eenigen
tijd later in zijn winkel terugkwam.
Het bleek, dat de tot nu toe onbekende da
der den jongen een tasch met twintig gulden
had ontrukt. De bediende moest naar het zie
kenhuis aan den C ooisin gel worden overge
bracht.
De vorige week gelukte hét de politie te Rot
terdam een inbrekersbende op te sporen en te
arresteeren. Intusschen werd het onderzoek met
kracht voortgezet, met gevolg, dat aan den
Linker Maasoever nog twee arrestaties zijn ge
schied. Bij deze gearresteerden, -J. B. en L. C„
is een belangrijke partij goederen in beslag ge
nomen.
