OVER „STERKE MANNEN"
VI
Prikkeldraad
Het Graalspel St. Lydwina
Duïtschland-Hitler
Crisispolitiek
„Berg en Bosch"
WOENSDAG 12 APRIL
E?
In Engeland
HET CRISISPROGRAMMA
Der geldmakers
I Lootjes van één stam
Het personeel bij de
Arbeiderspers"
Verdere beschrijving van
den tekst
De machtigingswet
Besluit
VOLKSFEESTEN IN ANNAM
In tegenwoordigheid van den keizer van Annam vond te
Hué het driejaarlijksche verzoeningsfeest plaats. Drie
keizerlijke hoogwaardigheidsbekleeders in den stoet
IN HET HEILIGE JAAR
Eerste Nederlandsche bedevaart
te Rome
HET BLOEMBOLLENBEDRIJF
Commissie tot steun en saneering
Opening van het nieuwe Sanato
rium v.h. R.K. Werkliedenverbond
Via den Bedrijfsraad nieuwe ver
slechteringen te wachten?
HET GRAALSPEL
Na Paschen behandeling in be'
perkten vorm
Zorgt toch vooral dat ge tijdig U
verzekert van een goede plaats
HET TEEKEN DES KRUISES
Te Heerlen verboden
STRAFFEN BIJ DE MARINE
De dienstweigeraars te
Soerabaja
REENS EN VRIJBURG
Beide N. I. O. G.-ers veroordeeld
BOTSING TUSSCHEN AUTO'S
Drie zusters gewond
Ook in Duitschland thans de dictatuur,
in Italiaansche imitatie. Zelfs de
wonderolie ontbreekt er niet aan1).
Toch is er verschil tusschen het Duitsche
Nationaal-Socialisme en het Italiaansche
Fascisme.
Verwant zijn beide ongetwijfeld in ideeën-
gang en drijfkrachten.
Beide zijn imperialistisch, anti-liberaal
en anti-marxistisch. Beide hebben gemeen
de Leider-gedachte en den wil tot ordening,
ook van het maatschappelijk en econo
misch leven. Gemeen ook het vitale en
irrationeele, het terroristische optreden en
het holle gefrazeer. Beide zijn de elemen
taire reactie tegen het individualistische,
liberaal-democratische, rationalistische tijd
perk.
Maar aan het Romaansche Natie-begrip
Van het Fascisme is de rassen-ideologie
Vreemd. Het Duitsche antisemitisme wordt
in Italië niet aangetroffen: wel het streven
haar veritalianiseering van de vreemde min
derheden, niet dezer uitstooting.
Imitatie: de Romeinsche groet, 't bruine
hemd in plaats van het zwarte hemd, de
Leider in plaats van den Duce! De groote
Mussolini is in alles het voorbeeld voor
Hitier.
Zeker er zijn ook andere verschillen. Een
Euitscher is nu eenmaal anders dan een
Italiaan. Het Fascisme was niet een mas
sale partij en kwam door een staats
greep den opmarsch naar Rome aan
het bewind. Mussolini gebruikt niet het
Verkiezingsapparaat van het parlementaire
stelsel. Voor de tegenstand zich had kun-
hen organiseeren, had hij overwonnen: het
Italiaansche volk was niet, van de eene
Verkiezingsdemagogie in de andere vallende,
in twee legerkampen gesplitst. Het Fascisme
kon aanstonds zijn hervormingstaak in
Staat en Maatschappij aanvangen. De jeugd,
vvaarop het vooral steunde, was aan het
front gerijpt, de garde van Mussolini was
een elite in vergelijking met de soldij-ont
vangende S. A.-mannen van Hitier. Het
legitieme staatshoofd, de Koning, wettigde
terstond de machtsaanmatiging van Musso
lini. Van 'den aanvang af stond aan het
hoofd der fascistische beweging in Italië een
geniaal man, die zich reeds in den oorlog
een nationalen nimbus verworven had; zijn
groote bekwaamheid kon zelfs door den
tegenstander niet worden geloochend. Straf
had hij de teugels in handen.
Anderen indruk maakt ongetwijfeld Hitier.
Hij heeft verschillende krachtige figuren
haast zich, niet onder zich. De krachtige
vastbeslotenheid van den Duce is niet zijn
deel. Wie hem in de radio zijn redevoeringen
hoorde houden, stond versteld: is dat de
man, die Bismarck opvolgt? De holle rheto-
riek, het gebrek aan practische program
punten, het onaangenaam aandoend dema
gogisch ophitsen van het eene deel van het
Duitsche volk tegen het andere, het onwaar
achtige in de felle bestrijding zijner tegen
standers, was onsympathiek. Is dat nu de
man, waaraan het Duitsche volk thans de
Volle regeermacht, zonder eenige controle,
heeft toevertrouwd, zelfs met opzij-schui
ving van den grooten Hindenburg?
Als een stormwind is de nationaal-socia-
listische beweging over Duitschland geva-
ren, alles met zich meesleurend. Ware dit
alles mogelijk geweest, wanneer Duitschland
biet, uitgeput na een vierjarigen wereld
oorlog, uitgemergeld door de zware oorlogs
schadevergoedingen en -heffingen, gekwetst
in zijn nationalen trots door het vredes-
tractaat van Versailles en door de bezetting
van het Rijnland met vreemde troepen,
meer nog dan andere volken getroffen door
de wereldcrisis, aan wanhoop ten prooi
geweest zou zijn, zou de gang van zaken
er allicht niet anders en minder internatio
naal gevaarlijk door geweest zijn?
Thans zal men daar de ontwikkeling der
dingen hebben af te wachten. Zal Hitier zich
als de Leider, zij het dan alleen in naam
en in schijn, eenigen tijd kunnen handha
ven? Zal het Duitsche Volk, waaraan beloofd
is, dat „alles anders" zou worden, wanneer
de verwachte economische opleving achter
wege zal blijven, lang deze dictatuur kun
nen verdragen? Duitschers zijn nu eenmaal
geen Russén. En voor een Regeering, uit
Woeste demagogie en niets ontziende kritiek
Voortgekomen, zich handhavend door ter
reur, zal spoediger dan zij thans verwacht,
het oogenblik komen, dat het volk ander-
hiaal ontwaakt en tot het besef komt, wat
het prijsgegeven heeft, wat het ontnomen is,
Ook in Duitschland heeft 'n goed func-
tionneerend parlementair stelsel nimmer
hestaan. Maar een deel ervan had het Dui-
sche volk bereikt. Zal, nu men dat mist, niet
eindelijk de waardeering ervan komen?
Zoo zijn we van onze Europeesche reis
teruggekomen. In Italië, in Spanje, in
Polen, in Duitschland, zagen wij op de
Puinhoopen van het ofwel onvolkomen wer
kend, ofwel verrot, parlementaire stelsel
de dictatuur verrezen.
In Spanje is onderwijl de ontknooping al
gevolgd. Wanneer en hoe zal deze er elders
komen?
Dictatuur, met geweld ontstaan en met
geweld gehandhaafd, is uiteraard geen blij-
vende regeeringsvorm.
Volken, tot een zekere hoogte van ont
Wikkeling gekomen, verdragen het niet
meer, geregeerd te worden zonder mede-
zeggenschap.
En wanneer wij dan, in ons land terugge
keerd, om ons heen zien, zeker, dan hebben
Wij nu ook wel oog gekregen voor de fouten
en misstanden in het eigen land.
Maar zal ons volk, van oudsher vrijheid
lievend, het bij ons ooit tot een dictatuur
laten komen?
Er zijn er ook nu bij ons, die roepen om
den „sterken man". Maar als hij kwam, hoe
moeilijk zou hij geduld worden!
Als er iets in strijd is met aard en karak
ter van het Nederlandsche volk, dan is het
de dictatuur van den „sterken man".
Maar laten wij dan ook vast besluiten, om
te streven naar een krachtig gezag èn een
gezonden volksinvloed.
Een krachtig gezag, gedragen door een
Regeering, die het vertrouwen van het volk
geniet, omdat het volk weet, dat zijn eigen
gekozen vertegenwoordigers medezeggen
schap hebben in de wetgeving en controle
op het bestuur. En aan het hoofd de edele
draagster van de Kroon, wier grondwette
lijke machtsbevoegdheid formeel niet groot
moge zijn, maar wier moreele invloed van
onschatbare waarde is voor ons volk van
Nederland, dat met eerbied naar haar op
ziet en voelt, hoezeer zij is het levende
symbool van onze nationale eenheid.
Zie: Walter Gerhart, Urn des Reiches Zu-
kunft, 1932. Emil Ritter, Nationalsozialismus,
(Staatslexikon, V 5, sp. 1750 evg.)
venals in ons land loopen ook in En
geland de meeningen over den meest
effectieven vorm van crisisbestrijding
sterk uiteen. Eenerzijds staan zij, die be
zuiniging vóór alles stellen, en alle rampen
op rekening van de verkwisting schuiven, an
derzijds de zoogenaamde expansionisten, die
het zoeken in een uitbreiding van de cre-
dietverleening om op deze wijze de vastge-
loopen economische machine weer op gang
te brengen. De eerste opvatting werd op
klassieke wijze in praktijk gebracht door
Snowden als kanselier van de schatkist. On
der zijn leiding werden de salarissen en de
werkloozenondersteuningen verlaagd, uitga
ven voor publieke werken ingekrompen enz.
Momenteel, nu het Engelsche crediet weer
is hersteld, en voor een paniek geen vrees
meer behoeft te bestaan, hebben de ex
pansionisten weer moed gevat. Een symp
toom daarvan is de toenemende ontstem
ming, ook in conservatieve kringen tegen
den tegenwoordigen kanselier Neville Cham
berlain.
In de Regeeringskringen zelf is eveneens
een kentering waar te nemen.
Op dit psychologische oogenblik heeft de
bekende Engelsche economist Keynes in
de „Times" een viertal artikelen geschreven,
die als brochure zijn verspreid onder den
naam: „The Means to Prosperity". Deze
beschouwingen hebben in Engeland grooten
indruk gemaakt, en mannen als Sir Josiah
Stamp en Sir Walter Layton hebben hun
instemming ermede betuigd. Het betoog
komt hierop neer, dat de economische stag
natie van onze dagen niet te wijten is aan
een gebrek aan werkelijke rijkdommen,
maar een gevolg is van het feit, dat produ
cent en consument elkaar niet kunnen vin
den. Door orthodoxe financieele methoden,
die in een altijd sluitende begrooting het
toppunt zien van economische wijsheid,
wordt deze toestand slechts verergerd. Key
nes prijst, wat het binnenland betreft,
het sluiten van leeningen aan om het on
dernemen van groote openbare werken mo
gelijk te maken.
Daardoor zal de werkloosheid verminderd,
en de koopkracht vergroot worden. Daar
tegenover zullen de belastingen worden ver
laagd. Een herstel van het wereldprijsni
veau zal moeten worden bevorderd door
steun te verleenen aan de uitgifte van
bankbiljetten door een internationaal li
chaam op basis van den gouddollar tot een
bedrag van 5.000.000.000. Daardoor zullen
de nationale banken in staat gesteld worden
hun credietverleening uit te breiden. Dit
laatste denkbeeld zij de komende economi
sche wereldconferentie ter ernstige over
weging aanbevolen.
Hoewel het plan in beginsel in Engeland
veel instemming heeft ontmoet, worden de
kansen op een verwezenlijking in de praktijk
over het algemeen sceptisch beoordeeld. Men
verwacht niet, dat in de komende begroo-
ting belastingverlaging, en een groot natio
naal arbeidsplan zullen zijn verwerkt.
Deze beschouwingen hebben ook voor ons
land een groote waarde. Evenals in Enge
land zitten wij ook hier opgescheept
met groote kapitalen, die grootendeels
braak liggen bij de banken. Daartegenover
staat het steeds grooter wordende leger
werkloozen. Eenerzijds dus braakliggend
kapitaal, anderzijds braakliggende, onbe
nutte arbeidskracht. Deze twee noodzake
lijke productiefactoren moeten weer tot sa
menwerking worden gebracht. Dat de over
heid hier stimuleerend kan optreden, voor
al door op groote schaal over te gaan tot
werkverschaffing door openbare werken te
doen uitvoeren, is onze vaste overtuiging.
Mede hierom is het, dat wij het plan der
Regeering om over te gaan tot versnelden
bruggenbouw met zooveel ingenomenheid
hebben begroet.
Dat hierdoor de crisis zou zijn opgelost,
is een meening, die blijk geeft van een
groote mate van economische naïvieteit,
maar dat een heilzame invloed van een
dergelijke politiek zou uitgaan, die mis
schien een periode van hernieuwden opbloei
zou inluiden, lijkt ons buiten twijfel.
oor het verwezenlijken van zijn cri
sis-program had prof. Veraart wel
niet gerekend op de R. K. Staatspartij
ofschoon deze nog het meeste voelt voor
enkele punten op dit program welke hij
als oer-conservatief veroordeelt, maar hij
meende tenminste zeker te zijn van den
bijval der democratische partijen. Het ac-
coord met de katholieke democratische dis
sidenten echter mislukte. Het Volk schreef
smalend over den R. K. Dem. Bond, de Vrij
heidsbond hoonde de kleine-partijtjes
democratie, en thans komt ook mr. Mar-
chant namens de vrijzinnig-democraten
verklaren, dat hij zich geheel isoleert „van
den professor met het fameuze program
ministerie." In „De Vrijzinnig-Democraat"
schrijft hij, dat hij zich prof. Veraart niet
als bondgenoot laat opdringen en voegt
er bij:
„Het is ons nooit recht duidelijk gewor
den, welke bijzondere constructie de heer
Veraart verstaat onder „het program-mini
sterie", waarmee hij reeds jaren lang op
staat en naar bed gaat. Wél is ons duidelijk
geworden, dat de heer Veraart op finan
cieel gebied zonderlinge denkbeelden koes
tert.
Als wij den heer Veraart aan het werk
zien, denken wij aan een paar andere pro
fessoren: de goochelaars professor Basch
en professor Mullens. Zij zijn ook beroemd
geworden. Zij leenden een rijksdaalder van
een welwillend toeschouwer uit het geachte
publiek, en gingen daarmede aan het werk,
overal kwamen dan nieuwe rijksdaalders
te voorschijn, totdat zij uit hun neus een
hoogen hoed volsnoten met rijksdaalders.
Er was ook toen „donderend applaus". De
welwillende man uit het geachte publiek
kreeg alleen den geleenden rijksdaalder
terug."
Zoo schrijven degenen, die prof. Veraart
zich als bondgenooten had gedacht, over
de financieele experimenten, waarmee hij
in Nederland de welvaart terug wil gooche
len!
Dinsdagavond is de eerste Nederlandsche be
devaart- naar Rome in verband met het Heilige
Jaar in de Eeuwige Stad gearriveerd.
Onder de deelnemers bevindt zich de Hoog-
eerw. Heer Mgr. Th. Huurdeman, vicaris-gene
raal van hét Aartsbisdom Utrecht. Het Reis
bureau Centropa heeft de leiding.
Naar het „Weekblad voor Bloembollen-cul
tuur" verneemt, is de Minister van Economische
Zaken voornemens een voorloopige commissie
in het leven te roepen ter voorbereiding van
eventueel te treffen maatregelen tot steun en
saneering van het bloembollenbedrijf.
De Minister heeft het voorzitterschap van
deze commissie toevertrouwd aan mr. M. Slin-
genberg, lid van de Eerste Kamer te Haarlem.
De verdere samenstelling der commissie zal
bekend gemaakt worden, zoodra bekend is of
de genoodigden bereid zijn in de commissie zit
ting te nemen.
Avond aan avond klept de brievenbus en
wordt er socialistische verkiezingslectuur
in je huis gegooid, lectuur „van-dik-hout-
zaagt-men-planken,"
Er wordt geraasd op het kapitaal, dat men
zelf niet bezit; de leugenachtigheid druipt van
de blaadjes af, de laster vloeit rijkelijk en de
huichelachtigheid en misleiding blijven ten
slotte over.
Het is voor een christen, die het gebod: „Gij
zult geen valsche getuigenis geven" kent, uiterst
moeilijk om dan tegen dit Marxistische gezel
schap van verkiezingsschrijvers op te bieden.
Den communisten, die niet door moraal wor
den gehinderd, lukt het beter. Zij stelden het
volgende verkiezingsprogramma samen:
De muiters van „De Zeven Provinciën" moe
ten vrij! Indonesië los van Holland! Nu!
Strijders voor de vrijheid van Indonesië :n
het parlement! Onmiddellijke opheffing van
het Digoel-kamp! Strijdt schouder aan
schouder met de Indonesische werkers! Vrij
lating van alle dienstweigeraars van de Hol-
landsche oorlogsvloot en van alle politieke ge
vangenen! Geen bezuiniging ten koste der
werkers van stad en land! Haal het geld
waar het is! Onmiddellijke intrekking der
loonsverlagingen! Weg met soldij verlaging!
Voor soldij verhooging! Weg met het Wel-
terplan! Weg met de kapitalistische ratio
nalisatie! S.D.A.P. wil klassenvrede. Klas-
senvrede is klassenverraad. C.P.H. beteekent
klassenstrijd! Verslaat de loonsverlagers van
de S.D.A.P.! Weg met de S.D.A.P. de steun
pilaar van het kapitalisme! De O.S.P. wil de
arbeiders verdeelen! Arbeiders uit de O.S.P.
strijd mee! Tegen den royementsterreur en
strijdsabotage in de vakbeweging Meer steun
aan alle werkloozen! Strijdt met de C.F.H.
voor brood en arbeid! Verdedigt de Sovjet-
Unie! Tegen den imperialistischen oorlog!
Anti-fascisten kiezen Communisten! Klasse
tegen klasse! Voor de arbeiders- en boeren-
regeering! Vrijstelling van pacht en hypo
theekrente voor werkende boeren! Voor het
strijdende eenheidsfront van onderen op!
Weg met Ruys, Weiter en Colijn! Staakt tegen
loonsverlaging! Steun voor jonge werkloo
zen! Weg met den „Arbeidsdienst" voor jeug
dige werkloozen!"
Met ziet hieruit, dat de socialistische kiezers-
verlakkerij door de communistische leuzen met
gemak wordt geslagen.
Bovendien pikken de Sovjet-heeren de haren
bij bosjes uit de S.D.A.P.-eesche pruikebollen.
Evenwel moet men die vijandigheid niet zoo
erg serieus nemen. Het socialisme likt momen-
teel naarstig de laarzen van het communisme
Naar wij uit zeer betrouwbare .bron veme- T„.,
men, bestaat bij de N.V. „De Arbeiderspers" het en zalvende Wibaut schreef dezer dagen in
Zooals bekend, is de R.K. Vereeniging tot
Bestrijding der Tuberculose „Herwonnen Le
venskracht", instelling van het R.K. Werklie
denverbond in Nederland, bezig met den bouw
van een nieuw sanatorium „Berg en Bosch" te
Bilthoven.
De bouw is nu zoover gereed, dat de opening
van het nieuw „Berg en Bosch" zal plaats vin
den op Dinsdag 18 Juli a.s.
Z. H. Exc. Mgr. J. H. G. Jansen, Aartsbis
schop van Utrecht, heeft zich bereid verklaard
te voldoen aan het verzoek, om op genoemden
datum het sanatorium te openen.
99*
Als vervolg op hetgeen wij reeds mededeel
den omtrent de St. Lydwina-Graal-uitvoering
te Schiebroek op 23 en 30 April a.s., geven wij
hieronder plaats aan een verdere beschrijving
van den tekst:
Het 2e tafereel speelt op aarde, in Holland,
als Lydwina 15 jaar oud is (anno 1395).
Was het einde van het eerste tafereel de
opdracht aan de Hollandsche Bewaarengelen
om uit de Hollandsche duinen de door Maria
afgesmeekte prinses van smarten te gaan zoe
ken, het tweede tafereel stelt voor de uitver
kiezing van Lydwina.
Tot dan had Lydwina geleefd als ieder ander
vroom kind. Maria had haar eenmaal toege
lachen, maar nadere wonderlijke dingen waren
er nog niet gebeurd.
Het tafereel begint met den oproep van de
engelen aan alle jonge vrouwen van Holland.
Zij roepen in een groot, machtig koor alle
jonge meisjes van Holland samen en zeggen,
dat God één van hen wil uitkiezen tot een
groote, moeilijke taak. Ze moet geen vrees heb
ben en geen grenzen stellen, ze zal worden als
een vuurbaak aan de zee.
In een grootsch défilé komen alle jonge vrou
wen van Holland op. Onder 'n grooten marsch
treden ze met duizenden aan. Ze dragen kleu
rige vaandels en banieren en vullen het veld
bijna ineens. Iedere stad biedt zich aan in de
haar eigen termen; elke stad in 'n anderen toon,
'n ander rythme, de een trotsch, de ander ne
derig, weer 'n ander kinderlijk tot opeens
Schiedam boven alles uitjubelt, dat zij graag
gekozen wil worden. Dit vindt z'n besluit in
meerdere accoorden, die aanzwellen tot een
machtig harmonisch koor.
De Engelen van Holland zeggen daarop, dat
Schiedam de eer krijgt om die jonge maagd te
mogen geven. Op de ijsbaan, waar Schiedam
druk schaats rijdt, staat Lydwina onbewust met
haar vriendinnetje te praten. Een groote sliert
laat los. Lydwina komt te vallen. Zij wordt
weggedragen. Opeens is alles stilLydwina
is aangewezen.
De Engelen van Holland zeggen in een gebed,
dat Lydwina de uitverkorene is en aanbidden
de Goddelijke Drieëenheid om Zijn wonderbare
Genade.
Dit is het einde van het tweede tafereel.
Het derde tafereel, „De Leerschool van het
lijden", speelt in Schiedam van anno 1395 tot
1400.
Al is Lydwina uitverkoren en al is zij spe
ciaal uit Holland gekozen, het volk bekend om
z'n taaiheid en sterkte, toch heeft de jonge
Lydwina vijf volle jaren noodig om geheel
overgegeven te worden, om het ideaal te ver
wezenlijken, dat Maria aan God voorgespiegeld
had, toen Zij om een jonge vrouw vroeg die
niets deed dan lijden. Het lijden moet immers
mooi en schitterend gedragen worden, moet de
gene die daarvoor uitgekozen is, niet alleen tot
niet anders kunnend slachtoffer maken, maat
het moest een prinses van smarten worden. Een
jonge vrouw, wier lijden een groote, bewonde
renswaardige, heerlijke roeping was.
Dit tafereel echter laat zien, dat ook de H.
Lydwina een jong menschenkind was en dat
lijden omdat het 't mooiste en diepste is
ook het allermeeste vraagt en het moeilijkst
is. De Engelen van Holland, rechts en links
in het veld staande, vragen elkander hoè God
dat machtige werk zal gaan beginnen, hoe uit
dan jonge, zieke kind door Zijn hulp de, de
eeuwen door bewondering wekkende groote
heilige zal moeten groeien.
Lydwina is ondertusschen met haar gezel
linnen het veld opgekomen. Dit is een bewe
gingskoor. De muziek is somber en ondersteunt
het rythme, dat söms zwaar en droevig, soms
fel en hartstochtelijk is en de stemming weer
geeft van Lydwina's wanhopig verzet tegen het
ontzettend lijden. De koren van engelen ver
tellen en zeggen mee wat Lydwina doet en
ondervindt. De engelen vertellen verder, hoe
haar biechtvader, kapelaan Pot, haar wijst hoe
ze met Jezus moet lijden, hoe hij haar leert
de dagen van haar eigen smart te verdeelen
en die samen met Jezus' pijnen te overwegen.
Eindelijk leert zij iets van den wonderlijken
smaak: samen lijden met Jezus.
Echter juist als zij iets begint te begrijpen
van de heerlijke taak, die zij gekregen heeft,
wordt de strijd met den duivel het felst en
deze overwint voor 'n korte poos. De zintuigen
en hartstochten in het jonge lichaam willen
zich niet zonder meer overgeven, zij breken zich
baan en Lydwina gooit voor én korte poos alle
ellende van zich af ze is jong, ze wil niet
ziek zijn, niet lijden. Ze houdt van het leven.
Het koor van de zintuigen en hartstochten
joelt om haar heen, hitst haar op. Lydwina
vergeet haar roeping, haar groote taak, haar
liefde voor den Gekruiste.
Is echter de hartstocht uitgewoed en komt
ze weer bij, dan smeekt ze God deemoedig en
met het diepste berouw om vergeving. Ze heeft
begrepen, dat het wilde geluk niet voor haar
is, dat haar mooie ziel daar niet gelukkig van
wordt en ze smeekt om haar nooit meer vrij te
laten. Ze geeft zich totaal over en weigert elk
oogenblik van verlichting. God vraagt of ze
haar wil totaal aan Hem geeft. Lydwina geeft
toe.
De engelen zeggen een hulde aan de jonge
Hollandsche vrouw, die wel niet, als andere
buitenlandsche heiligen in korten tijd tot de
volmaaktheid komt immers Lydwina had er
vijf jaar voor noodig maar toch volhield
en dan ook 'n heilige zou worden, die diezelfde
hooge volmaaktheid 33 jaren ongestoord, on
gerept, op dezelfde duizelingwekkende hoogte
hier op aarde zou volhouden. De Godheid on
derwijst haar hoe ze moet leeren uitboeten voor
de gevallen menschheid. Als een liefdevol Va
der vertelt Hij Lydwina wanneer ze pas écht
voor anderen goed maakt en Hij spreekt haar
moed in.
Lydwina prijs en looft God, Hem dankende sen dit Gloria,
voornemen om via den weder in werking ge
stelden Bedrijfsraad nieuwe verslechteringen
in te voeren voor het personeel.
O.a. zal de vacantietoeslag dit jaar óf geheel
verdwijnen, öf gehalveerd worden. Begrijpelij
kerwijs zullen deze verslechteringen ingevoerd
worden na de verkiezingen, om niet in conflict
te komen met de eischen van het Verkiezings
program der S. D. A. P.
Aldus bericht „De Fakkel".
Naar aanleiding hiervan schrijft B. G. in „De
Vrijheid" het volgende:
De S. D. A. P., die zich in allerlei bestuurs
colleges niet alleen met hand en tand verzet
tegen loonsverlaging van het overheidspersoneel,
maar ook tegen de afschaffing van den stellig
in deze tijden onredelijken vacantietoeslag, past
hier, waar het gaat om een eigen socialistisch
bedrijf en de daarin tewerkgestelden, haar ge
patenteerde Janus-politiek toe. Om te onthou
den in deze verkiezingsdagen!
de „Sociaal-Democraat"; „Wie op het einddeel
let, zal vergeefs naar het verschil tusschen
Socialisme en Communisme zoeken
Lootjes van één stam.
Van een stam, die rot is en slechte vruchten
voortbrengt.
De bijl aan den wortel s.v.p.
voor Zijn Goedheid. Ze denkt steeds aan Jezus
en hoe zij met Hem mee mag lijden, hoe zij ge
bonden mag neerliggen.
De engelen prijzen Lydwina en zij antwoordt
met een vraag aan Maria om ook te mogen
worden als de Koningin van Smarten. De enge
len zingen en dansen daarna het Stabat Mater.
De Lydwina-groep antwoordt daarop met een
steeds inniger wordend dankgebed, die haar
zóó uitverkoren heeft. Lydwina schaart zich
bij Maria en de H.H. Vrouwen onder het Kruis.
Dit is het einde van het derde tafereel.
Het vierde tafereel, „De Wet der Solidariteit",
doet ons medebeleven Lydwina's boete en lij
den (anno 14001433).
De eerste strofen van deze koren zijn een
verheerlijking van de solidariteit der schulden
en genaden. Hoe de tweede Persoon der H.
Drievuldigheid deze taak op zich nam en hoe
Hij iedere eeuw anderen uitkiest, die mee offer
lam mogen zijn om aan de Goddelijke Recht
vaardigheid te voldoen, die met Hem voor het
zondig menschengeslacht uitboeten.
De engelen vertellen, dat het Goddelijk treur
spel nu pas gaat beginnen, dat wij pas den
oefentijd gezien hebben, dat de eerste vijf jaren
van leeren voorbij zijn en dat nu eigenlijk het
hooge, groote leven van offerlam gaat aan
vangen. Zij vertellen van de ontzettende smar
ten en pijnen, hoe de heiligen haar komen be
groeten; ook vertellen ze, dat Maria haar kind
haar eigen hemelkroon om de slapen legt, dat
Jezus haar troost, en haar de door haar lijden
verlosten toont.
Dan komen de Pelgrims op. 't Zijn degenen,
die in haar leven zich verdrongen om die won
derlijke jonge vrouw, die zoo vreeselijk leed en
toch niet stierf, te zien. Haar roem breidde zich
over de toenmaals beschaafde wereld uit en
van heinde en ver komt men om haar te zien
en haar hulp in te roepen. De pelgrims zijn
voor 't grootste gedeelte Graalleden in uni
form, die in groote koren smeeken, dat wat
in die jaren, in die ontzettende tijden noodig
was en door God goedgekeurd, zich ook nu zou
mogen herhalen. Dat ook nu in Holland nog
datzelfde taaie, sterke geslacht leeft, dat, zij
t ook langzaam, toch heilig kan worden. Ze
vragen met aandrang of God hen wil helpen
om ook als Lydwina opvoedbaar te mogen blij
ven. Ze smeeken, dat God Zijn Almacht wil
toonen in hun kleinheid en zwakheid en houden
Hem aan Zijn woord, dat „wie zoeken blijft,
vindt, en wie bidden blijft verhoord wordt."
Zoo vraagt de Graal als groep de groote gunst
om Juist als Lydwina in haar tijd, nu ook in
dezen tijd door lijden te mogen voldoen voor
de gevallen menschheid en zoodoende als zwak
ke, jonge vrouwen een omkeer ten goede in de
wereld te mogen bewerkstelligen.
Einde vierde tafereel.
Het vijfde tafereel vertoont ons de Triomf
van Lydwina. Lydwina wordt in den hemel ge
kroond.
Dit tafereel b#staat alleen uit zang en dans.
De hemelgordijnen gaan open om de kroning
van Lydwina te toonen. Het Jesu Corona Vir-
ginum wordt gezongen. Lydwina daalt uit den
hemel en danst met haar gezellinnen het Mag
nificat.
Alle medespelenden zingen als slot het Gloria
in excelsis als 'n groot loflied aan de Godheid.
De engelen over het heele veld verspreid, dam
Het „Weekblad voor Bloembollencultuur" kan
met zekerheid mededeelen, dat de Tweede Ka
mer in de week na Paschen bijeengeroepen zal
worden om de Landbouw-crisis-bevoegdheden-
wet, in beperkten vorm, in behandeling te ne
men, waardoor de uitvoering van de bloembol- 60217.
len-saneeringsregeling mogelijk zal zijn.
De groote officieele uitvoering heeft plaats
Zondag 30 April te half drie in het Stadion
Xerxes" te Schiebroek.
Men bereikt dit o. a. met de electrische spoor
vanaf Den Haag of Rotterdam door uit te stap
pen halte de Wilgenpias, dan is men er onmid
dellijk. De meeste Nederlandsche Bisschoppen
zullen aanwezig zijn.
Zondag 23 April heeft te half vijf de gene
rale repetitie plaats.
De kaarten zijn verkrijgbaar in alle Graal-
huizen in iedere stad.
Amsterdam:
Centraal Graalhuis „St. Rafael", Vondelstraat
86, tel. 84039.
Graalhuis „St. Radegonda", Corn. Troost
plein 19, tel. 29678.
Graalhuis „St. Franc. Xaverius", Fred. Hen-
órikpl. 13, tel. 80697.
Graalhuis „St. Lioba", Meeuwenlaan 124, tel.
Naar we vernemen heeft de filmkeurings
commissie te Heerlen de film „Het teeken des
Kruises" voor vertooning te Heerlen afge
keurd.
„St. Theresia", Chasséstraat 93,
„St. Jan", Prinsengracht 477, tel.
Hoogeweg 15, tel. 54347.
„Ifis"
SOERABAJA, 12 April (Aneta). De Zeekrijgs
raad ving op 11 April j.l. de behandeling aau
van de zaken der dienstweigeraars bij de
marine.
Van deze stonden de eerste vier terecht, n.l.
de matroos der eerste klasse De Geus, de stoker
der eerste klasse Dijkstra, de matroos der twee-
de klasse Schilthuizen en de korporaal-torpedo- dö' tel- ldau
maker Van Kouwen.
De Geus werd veroordeeld tot zes maanden
gevangenisstraf en ontslag uit den militairen
dienst, Dijkstra tot vijf maanden gevangenis
straf, Schilthuizen tot vier maanden gevange
nisstraf en Van Kouwen tot tien maanden ge
vangenisstraf en ontslag uit den militairen
dienst.
Graalhuis
tel. 82487.
Graalhuis
33709.
Graalhuis
Rotterdam:
Centraal Graalhuis „Cath. v. Siëna", Mathe-
nesserlaan 508, tel. 33121.
Graalhuis „Margeret Clitherow", Schiekade 93,
tel. 41243.
Graalhuis „St. Agnes", Hillevliet 20b., tel.
13787.
Den Haag:
Nat. Graalhuis „St. Michaël", O. Schevening-
scheweg 90, tel. 555733.
Graalhuis „St. Helena", Fred. Hendriklaan
7, tel. 556207.
Haarlem:
Graalhuis „St. Jeanne d' Are", Spaarne 29,
tel. 16700.
Graalhuis „Stanislaus Kostka", Middenweg
116, tel. 22815.
Graalhuis „Veronica", Emmastraat 24, tel.
16116.
Leiden:
Graalhuis „Judith", Hooigracht 31, tel. 3049.
Schiedam:
Graalhuis „St. Lydwina", Lange Haven 92,
tel. 69694.
Alkmaar:
Graalhuis „Jul. v. Corneliënberg", Emma-
(St. Lydia", Noordeinde 30, tel.
Delft:
Graalhuis
1517.
De prijzen varieeren voor 30 April van 50
cent (staanplaatsen) f 1.f 2.f 2.50, f3.
tot f3.50 en voor 23 April van 25 cent (staan
plaatsen) en f 1.(zitplaatsen).
BATAVIA, 12 April (Aneta). De Raad van
Aan de Oosterstraat te Stadskanaal, vlak bij
den buinermond is de luxe auto van den heer
Schoen uit Emmer Compascuum tegen een
Justitie te Batavia deed heden uitspraak in de vrachtauto van den heer M. uit Wildervank ge-
zaak tegen de twee
Reens en Vryburg.
N.I.O.G.'ers, de heeren
botst. De luxe-auto werd geheel vernield. De
bestuurder van dezen auto liep een wonde aan
De heeren Vryburg werd veroordeeld tot een de hand op, terwijl de inzittenden, een drietal
boete van f 100 en de heer Reens tot een ge- Zusters uit het klooster te Muntersche veld,
vangenisstraf van 14 dagen, onder aftrek van lichte verwondingen bekwamen. De vrachtauto
den tijd, doorgebracht in preventieve hechtenis, j werd zwaar beschadigd.
