Het program van
Roosevelt
DE KATHOLIEKEN IN NEDERLAND
NUMMER 1 VAN LIJST 25
De H. Rok van Christus in Trier
Prikkeldraad
POLITIEKE VERWORDING
UIT DE GESCHIEDENIS
VAN DEZE RELIQUIE
VRIJDAG 14 APRIL'
Gezond gezin
gezonde maatschappij
De dood in den pot
vr
Religieuze kunst
S
Katholieken stemmen op 26 April:
Na twee en veertig jaren
weer tentoongesteld
Benauwde luchtjes
SPORT EN IDEALISME
Een voetbalwedstrijd op
Goeden Vrijdag!
BEGRAFENIS MEVR. STEENHOFF-SMVLDERS
Donderdagmorgen werd op het R. K. Kerkhof te Baarn ter
aarde besteld 't stoffelijk overschot van Mevr. Alb. Steenhoff-
Smulders. De beaardingsplechtigheid door
pastoor J. G. Th. van Oppenraay
Een gevarieerde tentoonstelling
t
DE ONTSNAPTE VOS
Jubileum bij de Céramique
te Maastricht
Nationaal muziekconcours
Zilveren professiefeest
Niet visschen op Zondag!
Opleving in de zinkindustrie
Dezer dagen is te New-York een boek ver
schenen, dat als een commentaar op Roo
sevelt's program dient te worden be
schouwd. Wel moet worden bedacht, dat het
koek, hetwelk tot titel draagt „Looking forward"
*Een blik in de toekomst) geschreven is in de
kitte van de verkiezingscampagne, waardoor
•ben den indruk krijgt, dat Amerika de laatste
Jaren door een bende oplichters en dieven is
geregeerd.
Telkens wordt verklaard, dat het regime van
de eerlijke en fatsoenlijke menschen nu ein
delijk gaat beginnen. Men doet het best het
oordeel van de geschiedenis over Hoover en
aijn medestanders af te wachten.
Belangrijker is wat Roosevelt meedeelt over
de toekomst. D econtróle over de groote maat
schappijen en de Public-Utilities, de water- en
fiasvoorziening, enz. dient te worden versterkt.
Wat de bestrijding van de werkloosheid be
treft, blijft het program heel vaag (hoewel uit
latere berichten zou kunnen blijken, dat het
Wan tot verkorting van de werkweek in Ame-
rika een goede kans maakt). Terloops
Wordt gesproken over het plan eener vijf da-
Een-werkweek. Wel eischt de president herhaal
delijk, dat er meer ordening in het ekonomisch
leven moet komen. In zooverre komt hij ge-
keel in het vaarwater van de Katholieke Maat
schappijleer, die vanouds tegen de uitwassen van
een ongebreideld individualisme heeft geageerd.
Wx>r den landbouw heeft hij een tamelijk om-
liind plan. Hij wil namelijk komen tot een be
perking van den landbouw. Al de bedrijven, die
alleen in tijden van- hoogconjunctuur zich
baande kunnen houden, dienen te verdwijnen.
Het vrijkomende land zal opnieuw beboscht
Worden. Met die herbebossching is de nieuwe
President reeds begonnen. Een desbetreffende
Wet is reeds door den Senaat en het Huis van
Afgevaardigden goedgekeurd.
Het belangrijkste hoofdstuk van genoemd boek
Is wel dat over het tarief. Niet te ontkennen
toch valt, dat een der voornaamste oorzaken
der hedendaagsche misère gezocht moet worden
ltl de dwaze handelspolitiek, die over vrijwel de
Seheele wereld wordt gevolgd. Roosevelt geeft
kit toe. In zeer krachtige termen spreekt hij
0ver de dwaasheid der Amerikanen, die enorme
Vorderingen op Europa hebben en nog jaren
lang zijn voortgegaan steeds meer millioenen
aan Europa te leenen, maar toch halsstarrig
Weigeren goederen van de debiteuren te ont
vangen in betaling voor rente en aflossing van
kot geleende kapitaal. Roosevelt wil dan ook
een herstel van den internationalen handel,
klaar daartoe zal het volgens hem slechts kun
nen komen langs den weg van de actieve han
delspolitiek. Het misdadig hooge tarief van de
Hoover-regeering blijft behouden als vechtta-
Hef. Van een meestbegunstigings-clausule wil
Hoosevelt niet weten. In afzonderlijke onder-
kandelingen met een bepaald land zal Amerika
Hch bereid verklaren een stukje van zijn tarief-
hiuur af te breken in ruil voor contra-presta
ties. De handelspolitiek van de Regeering-Roo-
Sevelt zal dus dit blijkt uit het bovenstaande
duidelijk gebaseerd zijn op het beginsel der
Wederkeerigheid.
Bigt hier ook voor Nederland geen vinger-
Wijzing, dat wij er met onze traditioneele poli
tiek van eenzijdigen vrijen invoer niet meer
kunnen komen? Dat deze tijd op straffe van
ekonomischen ondergang dwingend eischt een
2ich uitrusten met onderhandelingsmiddelen om
kij het voeren van onderhandelingen met het
kuitenland zich te kunnen weren? We mogen
P'et meer ter conferentietafel verschijnen met
fcege handen.
Men zal er goed aan doen, in Europa geen
Overdreven verwachtingen te koesteren van het
Hoosevelt-regime in handelspolitiek opzicht. Dit
Peemt echter niet weg, dat we zijn pogingen
dui de uitwassen van het kapitalisme, geheel in
den geest van Quadragesimo Anno te bestrijden,
Piet onverholen sympathie gadeslaan en de vu-
Hge hoop koesteren, dat deze met succes zul-
teh worden bekroond.
De eerste en voornaamste natuurlijke ge
meenschap van individuen is het gezin.
De werkzaamheid van den Staat moet er
dus op gericht zijn, de voorwaarden te schep
en, waardoor het gezin in zedelijk, maatschap
pelijk
en economisch opzicht tot volle ont-
Wooiing kan komen.
Heze gezinspolitiek, waarbij ook rekening
dient te worden gehouden met de grootte van
ket gezin, moet het geheele Staatsbeleid door
dekken;
°P het terrein van Het Burgerlijk Recht: wet
telijke maatregelen, die de stabiliteit van het
Bezin en de ongereptheid van den huwelijks
kind waarborgen;
°P het terrein van Het Strafrecht: bestrij
ding van het neo-malthusianisme, de pornogra
fie en de zedeloosheid;
°P het terrein van De Schoolwetgeving: hand-
kaving en verdere doorvoering der financieels
eelykstelling van openbaar en bijzonder onder-
Wys;
°P het gebied van De Belastingwetgeving: ter
ereiking van een redelijke verhouding tusschen
öe directe en indirecte lasten, drukkende op het
eezin, verruiming van den aftrek voor gehuw-
^eP en voor hunne minderjarige kinderen bij
directe belastingen;
een schoolgeldregeling, voor alle takken van
dPderwijs, op basis van het belastbaar inkomen
eP rekening houdende met de grootte van het
8ezin;
°P het gebied van De Sociale Wetgeving: bij
erziening der sociale wetten, ook behartiging
6r Sezinsbelangen; regeling van de kinder
vragen voor loontrekkenden en van kinderren-
v°or kleine zelfstandigen;
jiJv°Pingvoorziening, die ten volle rekening
°Udt met de belangen der groote gezinnen;
2°rg voor de gezondheid van moeder en kind.
Gezond gezin.... Gezonde maatschappij!!
De R. K. Staatspartij heeft in het verleden
door hare vertegenwoordigers in de Staten-Ge-
neraal bij herhaling getoond, wettelijke maat
regelen, als hierboven zijn genoemd, voor te
staan en te bevorderen.
Ook voor de toekomst zal zij uit kracht van
haar beginsel al haar invloed aanwenden, op
dat het Staatsbestuur zijn plicht tegenover het
gezin zal nakomen.
Wie met de R. K. Staatspartij overtuigd is,
dat een GEZOND GEZIN ONMISBARE VOOR
WAARDE is VOOR EEN GEZONDE MAAT
SCHAPPIJ, sta met haar op de bres:
Voor de verdediging van het christelijk ge
zinsleven;
Voor de behartiging van zijn moreele en
stoffelijke belangen;
Voor het welzijn der maatschappij door de ver
zekering van de welvaart van het gezin. Hij
stemt:
No. 1 van Lijst 25
Het Bulgaarsche Parlement heeft op
voorstel der Regeering de communis
tische fractie ontbonden, haar man
daten ongeldig verklaard en haar leden uit
de Sobranja gezet. Ook in den Rijksdag en
de wetgevende of besturende lichamen in
Duitschland heeft geen enkele communist
meer zitting. In Italië heeft de Duce hen
van het begin af geweerd, daar zij gezag
en natie ondermijnen. Ons Parlement duldt
de Marxisten, die zich zelf beroeps-opruiers
noemen en tegelijk de belofte afleggen, dat
zij zich volgens de staatswetten zullen ge
dragen, iets wat zij krachtens hun inner
lijke belijdenis en slaafsche gehoorzaam
heid aan Moskou niet kunnen meenen. Men
moet de partij-terreur of het kruipen van
b.v. Wijnkoop voor zijn buitenlandsche
muiters maar eens nagaan, om te beseffen,
dat er van innerlijke vrijheid, trouw aan
de landswet en nationale samenwerking
met het constitutioneel gezag bij deze lie
den weinig overblijft.
Pas heeft het ex-lid van de S. D. A. P.,
de heer C. de Dood, de onbeschaamdheid
gehad, in den Amsterdamschen Raad te
verklaren, dat de klassestrijders-partij, op
wier program hij gekozen werd, niet meer
bestaat, zoodat hij als raadslid haar zijn
mandaat niet kan teruggeven en het daar
om behoudt voor de Communistische
Partij, tot welke hij toetrad. Wethouder
Boekman riep hem toe: „walglijke zetel-
dief!"
Inderdaad is het geval een nieuw ver
schijnsel van politieke verwording. Maar
ook het wegjagen der drie socialistische
raadsleden, die vóór de loonkorting van het
gemeentepersoneel stemden, was alles be
halve het bevorderen van de politieke vrij
heid. Van de klasse-opruierij gaat de heer
C. de Dood thans zijn bijzonder beroep
maken. Dat heeft de S. D. A. P. hem ge
leerd. Zij moet bij het kritiseeren der walg
lijke houding, welke zij den zeteldief te
recht verwijt, echter als verzachtende om
standigheid laten gelden, dat de heer De
Dood alleen maar overging tot de beroeps-
opruierij. Hij moet nu op bevel van Mos
kou het gezag helpen dooden.
De consequentie van het Marxistisch be
ginsel is altijd de dood in den pot!
In het „Dagblad v. Noord-Brabant" plaatst
Z. H. Exc. Mgr. P. Hopmans, Bisschop van
Breda, een vlammend protest over het feit, dat
op Goeden Vrijdag „onze stad zal onteerd wor
den door een voetbalwedstrijd." Monseigneur
herinnert er aan, dat de herdenkingsdag van
de verlossing van 'het menschelijk geslacht, in
zonderheid het 19e eeuwfeest, voor ons moet
zijn een dag van ingétogenheid en godsvrucht.
Ter informatie diene, dat bedoeld is de wed
strijd N.A.C.First Vienna, te spelen op het
N.A.C.-terrein onder Princenhage De burge
meester dier gemeente verklaarde tot zijn spijt
eerst Woensdag van dezen wedstrijd vernomen
te hebben. Waar N.A.C. een doorloopend verlof
van de gemeente heeft, kon hü er niets meer
aan veranderen.
Zeer waarschijnlijk heeft de burgemeester
van Princenhage kennis gekregen van bedoel
den wedstrijd door een „raak" ingezonden stuk
in het „D. v. N.Br." waarin hem met klem ver
zocht werd deze match te verbieden.
Door het Instituut voor Kerkelijke Kunst te
Amsterdam wordt op het oogenblik een kleine,
maar zeer gevarieerde tentoonstelling van in
hoofdzaak religieuze kunst gehouden, welke
een bezoek ten volle waard is. Van de kunst-
naaldwerkster Joanna Wichmann is er o. a. een
wit kazuifel, met tekst en decoratieve engelen
figuren sober gedecoreerd, waarin de keuze der
kleuren met fijnen smaak werd gedaan. Ook de
witte stola is een goed staal van haar bedacht
zame kunst. Het blanke expositie-raam met de
verwarde knibbelspel-figuren lijkt ons daaren
tegen niet geslaagd. De aanwending vari ietters
als versiering is principieel volkomen gerecht
vaardigd, en Joanna Wichmann past de teksten
ook vaak op wezenlijk sierende wijze toe. Soms
echter als in het rouwvaan hebben de letters
een te uitsluitend decoratieve functie, zoodat
zij als letterteekens niet of nauwelijks meer
DG
laten ook in de politiek niet raken aan hun eendrachtige samenwerking, door nie
mand en door niets!
Omdat zij weten, dat zij alleen zóó hun waarachtigen plicht kunnen vervullen tegenover hun
land. Voor dien plicht staan zij nu sterker en hechter dan ooit.
Katholieken eischen niet voor zich op het monopolie van ware nationale gezindheid.
Maar zij weten, dat hun samenwerking een onmisbare factor is voor een gezonde nationale
samenwerking in Nederland, nu meer dan ooit! DE KATHOLIEKEN kennen hun plicht tegen
over Nederland!
De geheele Christelijk-Katholieke we
reld viert in 1933 het „Heilige Jaar".
Ter gelegenheid van deze herden
king wordt in de oude, eerwaardige Dom
kerk van Trier aan de Moezel (Duitsch
land) van 23 Juli tot 3 September na twee
en veertig jaren de „Heilige Rok" weder
tentoongesteld. Hij wordt beschouwd als
het kleed van Christus, dat zonder naad
was, en dat de Heiland op den kruisweg
droeg, en waarover volgens Johannes 19
(vers 23 en 24) de krijgsknechten het lot
wierpen. In den Trierschen Domschat is de
Heilige Rok de grootste kostbaarheid, en
zonder twijfel vormt hij een der belang
rijkste reliquieën, die de Katholieke Kerk
op de geheele aarde bezit: immers hij sym
boliseert op indrukwekkende wijze de on
deelbare eenheid der Kerk.
Over de herkomst en het wezen van den
Heiligen Rok is in den loop der eeuwen een
uitgebreide literatuur ontstaan. De eerste
aanwijzingen geven de „Gesta Trevirorum",
waarin de bestuurders van de Triersche
Kloosterschool „St. Matthias" van de 10de
tot de 13de eeuw de lotgevallen van het
„Trierer land" opgeteekend hebben. Ook de
levensgeschiedenis van den Heiligen Agri-
tius, die in de 4de eeuw bisschop van Trier
was, geeft vroege aanknoopingspunten. Vol
gens deze bron heeft de Heilige Helena, de
uit Trier geboortige moeder van Keizer Con-
stantijn den Grooten, omstreeks 330 na Chr.
tezamen met andere reliquiën w.o. een
nagel van het H. Kruis den Heiligen Rok
als geschenk voor Agritius naar Trier ge
zonden. Agritius heeft zelfs zoo luidt het
bericht eenmaal na een driedaagsche
vasten der Triersche burgerij en na een
plechtige ceremonie door een bijzonder vro
men monnik den schrijn laten openen.
Daarna liet men den rok in zijn omhulsel
en bewaarde hem tezamen met andere hei
ligdommen in een kamer bij het hoogal
taar.
Eerst in het jaar 1196 werd het gewaad
weder voor den dag gehaald .Aartsbisschop
Johann was van de groote kostbaarheid
der reliquie diep doordrongen en legde deze
in het hoogaltaar van het Oostkoor der
Triersche Kathedraal. Vele honderden ja
ren bleef de Rok nu weder onaangeroerd,
tot in April 1512 Keizer Maximiliaan ter ge
legenheid van een Rijksdag naar Trier
kwam. De onderzoekersgeest van dezen mo
narch der Renaissance wilde ook het ge
heim van den Heiligen Rok, dat hem uit
de literatuur en bij overlevering bekend
was, doorgronden, en op zijn verzoek opende
het Domkapittel het altaar, om den Keizer
den H. Rok te laten zien. In Mei 1512 had
dan ook de eerste tentoonstelling van het
heiligdom voor de geloovigen plaats. Hon
derdduizend menschen bezochten in 14 da
gen den Dom! In 1517 vereerde de Keizer
nogmaals den Rok, maar een tentoonstel
ling had eerst weder in 1655 plaats. Hoe
groot de afmetingen waren, die de veree
ring bereids in dien tijd aangenomen had,
moge blijken uit het feit, dat de Paltsgraaf
Philipp Wilhelm met zijn gemalin van Düs-
seldorf per schip naar Trier kwam en de
pasgeboren dochter Eleonore de latere
moeder van Keizer Karei VI in de wieg
medebracht.
In de nu volgende tijden van oorlog werd
de reliquie door de Triersche keurvorsten
uit de Domkerk verwijderd en naar de ves
ting Ehrenbreitstein bij Koblenz overge
bracht. Van hier kwam ze in Würzburg,
Bamberg en ten slotte in Augsburg terecht.
Eerst in 1810 treffen we het kostbare ge
waad weder in Trier aan. Het werd voor
de geloovigen tentoongesteld en in 19 dagen
door 227217 menschen vereerd. In het jaar
1844 verordende bisschop Arnoldi een nieu
we tentoonstelling van den Heiligen Rok.
Toentertijd zoo wordt verhaald ver
toonden zich na het aanschouwen van den
Rok bij zieke pelgrims plotseling genezings
verschijnselen, die de bevoegde Pruisische
districtsarts na een diepgaand onderzoek
bevestigd moet hebben. Vooral werd be
roemd de genezing van Freule Droste von
Vischering, een bloedverwante van den
aartsbisschop van Keulen. Zij bad tijdens
de processie in den aanblik van den Rok
om genezing van haar stijve knie, en wer
kelijk kon zij in het volgend oogenblik de
krukken overgeven aan haar grootmoeder,
die haar begeleidde, en weder, ofschoon
nog met pijn, zelf loopen. Zij beschrijf deze
wonderbaarlijke gebeurtenis in aanschou
welijk geschreven en van diepen eerbied
vervulde brieven. In 1844 telde men 1.141.000
pelgrims; vaak moesten op één dag 20.000
personen onderdak vinden en gespijzigd
worden. Het enthousiasme onder de Kaho-
lieke bevolking van het Duitsche Rijnland
was geweldig.
Omtrent de laatste tentoonstelling voor
het publiek in het jaar 1891 wordt bericht,
dat bijna 2 millioen bedevaartgangers naar
Trier kwamen en voor de reliquie baden,
die nog steeds in het hoogaltaar van het
Oostkoor bewaard wordt. Groote marmeren
trappen voeren naar het heiligdom. In 1891
lag de H. Rok, volgens mededeelingen van
tijdgenooen, op een witten, met goud ge-
borduurden ondergrond, de beide mouwen
uitgespreid. Volgens het getuigenis van den
Trierschen bisschop Felix Korum werden in
1891 bij de vereering van de reliquie elf
personen op wonderbaarlijke wijze van li
chamelijke gebreken genezen en 27 pelgrims
met genadebewijzen bedacht.
De Heilige Rok is ongeveer 1,5 meter lang
en 0.70 tot 1.00 meter breed. Onderzoekin
gen van het materiaal hebben dikwijls
plaats gevonden. Naar aanleiding van de
tentoonstelling in het Heilige Jaar zal bin
nenkort nogmaals een onderzoek door des
kundigen geschieden.
De Katholieke wereld, die aan de overle
vering getrouw vasthoudt, zal ongetwijfeld
ook in het Heilige Jaar 1933 vele honderd
duizenden naar Trier zenden, waar zij in
denzelfden Dom knielen en bidden zullen,
waarin reeds de Heiligen Athanasius en Am-
brosius, Hieronymus en Martin van Tours,
de Keizers Karei de Groote en Heinrich
II en millioenen andere Christenen in den
loop van bijna tweeduizend jaren gebeden
hebben.
FRANZ F. SCHWARZENSTEIN.
leesbaar zijn, en dit achten wij niet ten volle
verantwoord. De grootste charme van het door
Joanna Wichmann ontworpen en uitgevoerde
St. Franciscusvaandel schuilt in de warme kleu
ren, dahlia-rood, bruin en boter-geel.
Een verrassing voor ons waren de technisch
bijzonder knappe gravures van H. Levigne.
Vooral de met fijne kleurtjes verlevendigde
prent „Het Leven van Christus", waarin ver
schillende voorstellingen op voortreffelijke wijze
tot een samenhangend geheel werden gecom
poneerd, is een gaaf en zuiver kunstwerk ge
worden. De decoratieve voorstelling van St.
Franciscus te midden van de vrije natuur zou
uitstekend voor boekillustratie kunnen dienen.
Merkwaardig is, dat een zóó fijn voelend
kunstenaar in het wel heel erg etherische „meis
jesportret" zich zoo deeriyk vergist heeft met
de al te nadrukkelijke en drukke motieven in
kleeding en gordijn, waardoor de eenheid ver
stoord en het geheel ontsierd wordt.
Een der schoonste dingen, welke hier van
den beeldhouwer Mari Andriessen te zien zijn,
is wel het relief in Fransche zandsteen, St. Hu-
bertus voorstellend. De strakke en sierlijke stand
der figuren is gespannen van actie, terwijl de
compositie van een gracieuse evenwichtigheid
is. De beeltenis van St. Catherina, eveneens in
relief en in hetzelfde materiaal uitgevoerd,is
wat kil en hard. Dit valt te sterker op, waar
innigheid van gevoel een der meest karakteris
tieke eigenschappen is van Mari Andriessen's
werk. In de ontroerende bronzen groep van de
„Ontmoeting" van de H. Maria en Haar nicht
Elizabeth, in het nobele bronzen crucifix, als
ook in het knap uit één stuk palissanderhout
gesneden kruisbeeld komt deze eigenschap sterk
tot uitdrukking. Zij verzwakt nooit tot senti-
menteele devotelijkheid, maar gaat ook door
gaans niet te loor in beelden van een straffe
gestyleerde monumentaliteit. Mari Andriessen
sublimeert en intensiveert de realiteit in vor
men, die nimmer verstarren tot een doode, ce
rebrale formule, maar bezield blijven van emo
tioneel leven. Zoo is b.v. zijn uit hout gesne
den St. Hildegardisbeeld van een statigheid,
welke volkomen past bij de waardigheid van
een abdis, terwijl het gelaat kloek van bouw
en toch fijn van modelé een wijze rust en een
sterke vroomheid uitstralen. Van een ranke be
valligheid is de Maria-figuur in het mooie ont
werp in gips voor een als drieluik opgevat Ma-
ria-altaar.
De Madonna-beeldjes van Maria Eulenbruch,
vooral dat met het kind, zijn van een aan
doenlijke natuurlijkheid in houding en gebaar,
alleen werkt de ongelukkige wijze, waarop de
hoofden door middel van een polsdunne nek
op het lichaam zyn bevestigd, buitengewoon
hinderlijk.
Nico Witteman is hier vertegenwoordigd met
edelsmeedwerk, email-peintures, émaux-trans-
lucides, en een ontwerp voor een kruisweg
statie in émail. Onder zijn edelsmeedwerk mun
ten vooral de prachtige smeedijzeren kande
laars en de eenvoudige, maar nobel gevormde
kelken, waaraan de nodi, in ivoor of émail uit
gevoerd, een voornaam accent verleenen, uit.
De groote verguldzilveren monstrans is een
technisch knap werkstuk, maar de wat zware
voet harmonieert niet volkomen met de prach
tige zon, waarin op voortreffelijk sierende wijze
een randschrift werd aangebracht. Wellicht dat
dit bezwaar op de verheven plaats van bestem
ming en onder alzijdige belichting goeddeels
zal komen te vervallen. De kleine émail-pein-
tures; Christophorus, St. Johannes, St. Joris,
vechtend met den draak, getuigen niet enkel
van een toegewijd vakmanschap, maar evenals
de émaux translucides: De H. Caecilia spelend
op een orgel en St. Hubertus, ook van een na
tuurlijke begaafdheid voor compositie in klein
bestek en van een innerlijke pretentielooze zui
verheid. De groote émail-schildering, voorstel
lend Maria als zetel der wijsheid, fraai ge
monteerd in koper en rustend op een groen
marmeren voet, is van een diepe kleuren-njk-
dom, waarin naar onzen smaak alleen het sop-
pig paars-rood van het kleed van het Chris
tus-kind ietwat uit den toon valt. De teeke-
ning in dit werk is ook beduidend beter dan in
de groote émail-peinture, welke wü inder-
bespraken. Het stemmig en toch bloeiend ge
tint ontwerp voor de kruiswegstatie van de
Ontmoeting tusschen den Kruisdragenden
Christus en Zijn Moeder heeft door de deco
ratief en symbolisch werkende rozenmotieven
een levendig en mild accent gekregen, waar
door het geheel niet alleen de smart van den
Zaligmaker en zijn bedroefde Moeder tot uit
drukking brengt, maar ook de gedachte wekt
aan het heil, dat uit het verlossingswerk voor
het menschdom is voortgesproten. Te vaak mis
sen wij in kruiswegstaties dit geestelijk volko
men verantwoord accent, want het Lijden on-
zes Heeren, dat doorgaans juist door moderne
kunstenaars wordt uitgebeeld als een uitsluitend
aangrijpende tragedie, is tenslotte toch een on
uitsprekelijke bron van genade en vreugde ge
worden voor den geloovige. En het is goed dit
voor oogen te houden, zoo dikwijls men den
Kruisweg bidt.
H. v. M.
Neen, we willen er niets op afdingen:
een gepast gevoel van eigenwaarde is
op zijn plaats; ook ja vooral in
verkiezingstijd; wanneer men zich handhaven
wil bij het propaganda-rumoer moet men zich
laten gelden. Niemands licht behoeft onder de
korenmaat gehouden te worden, doch men moet
toch zekere verhoudingen in acht nemen; zich
eenige beperking opleggen en in ieder geval de
waarheid geen geweld aandoen.
Geen menschelijk reukorgaan zou zich dan
ook ergeren indien de S. D. A. P. dezer dagen
bijvoorbeeld verkondigde, dat zij meer beloofde
dan iedere andere partij; maar wanneer zij
luidkeels staat te betoogen, met volkomen ver
loochening van haar revolutionnair gekoketteer,
dat zij de eenige goede hoedster der demokratie
is, zie, dan vliegt de onfrissche damp in wol
ken van zoo'n bewering af!
De neuzen zouden niet dichtgeknepen behoe
ven te Worden, wanneer b.v. de Vrijheidsbond
niet getuigde, dat hij vier jaar lang grasduinde
in de vette oppositie-weiden en voor eigen zak
meer gevoelde dan voor de algemeene zaak. Men
tast echter naar de eau de cologne-flesch, wan
neer een liberaal blad afdrukt: „Nederlanders,
die waardeeren, dat de Liberalen in deze jaren
krachtig stelling hebben genomen tegen de on
dermijning van het gezag en tegen on-ekono-
mische daden, behooren dan ook zonder aar
zeling hun stem op 26 April a.s. uit te brengen
op de lijst van de Liberale Staatspartij „De
Vrijheidsbond".
Het is immers pertinente onwaarheid, dat het
gezag beschermd is door hen. In alle politieke
lichamen b.v. waar wering van de „Tribune"
uit de openbare leeszalen aan de orde kwam,
hébben alle liberalen tegen gestemd. Wij weten
wel, dat het na de muiterij-historie onaange
naam is hierover te spreken; niettemin is
het de waarheid.
Wie heeft er de laatste Troonrede van H. M.
de Koningin voor „leuterpraat" uitgemaakt?
De Liberale pers; dezelfde, die momenteel
lyrisch Wordt uit puren eerbied voor het hoofd
van den Staat.
En over on-ekonomische daden gesproken!
De eenzijdige vrijhandelspolitiek duwde ons
land den afgrond in. De trouwste verdedigers
van dit stelsel waren, op een enkele uitzonde
ring na, de liberalen.
Neen, politieke tinnengieters, gaat zóó niet
door! Temper de lofredenen op eigen voortref
felijkheid een weinig. Wordt niet vervelend en
probeer weer oprecht te worden. Zégt alles niet
zoo hardop! Vriendschap, schreef Molière, heeft
een tikje mysterie noodig. Even Wel boven alles:
Ontzie de atmosfeer!
Want het is lente, de schoonste tijd van het
jaar.
In Zutphen gesignaleerd
Zooals gemeld, ontsnapte de vorige week een
vos aan zijn begeleider, die het dier tegen een
geringe vergoeding op scholen enz. liet bewon
deren. Sedertdien hoorde men niets meer van
den vluchteling, doch Donderdag werd de po
litie te Deventer telefonisch gewaarschuwd, dat
de vos ie Zutphen tweemaal was gesignaleerd.
Men slaagde er echter niet in Reintje te pak
ken te krijgen. Naar wü verder nog vernemen,
zou de eigenaar van den vluchteling door een
milde geefster uit Den Haag in de gelegenheid
zijn gesteld een nieuwen vos te koopen, om in
zijn onderhoud te voorzien.
Centrale Raad van Beroep
Benoemd tot lid van den Centralen Raad
van Beroep te Utrecht mr. J. H. Kuiper, thans
voorzitter Raad van Beroep te Groningen en
mr. W. H. van Basten Batenburg, thans rech
ter rechtbank Zutphen.
Benoemd tot voorzitter van Raad van Be
roep (O.) te 's Gravenhage mr. H. van Haerin-
gen, advocaat-procureur en kantonrechter
plaatsvervanger te Rotterdam.
De heer A. W. Fievez heeft Woensdag onder
veel belangstelling van directie en collega's
den dag herdacht, waarop hij vóór 40 jaren m
dienst trad bij de Soc. Céramique te Maastricht.
De jubilaris is thans chef-comptable.
Te Wateringen zal de R.K. Harmonieveree-
niging „de Phoenix" ter gelegenheid van haar
10-jarig bestaan, op 15 en 16 Augustus a.s. een
nationaal concours van harmonie- en fanfare
corpsen organiseeren. Het concours zal plaats
hebben op een groot terrein langs den provin-
vialen weg, Rijswijk—Hoek van Holland.
Op Zondag 23 April hoopt de Eerw. Zuster
Maria (in de wereld mej. A. van Wegen, geboren
te Utrecht) in het klooster der Zusters Francis
canessen te Nederweert, haar zilveren professie-
feest te vieren.
Voortaan zal het niet meer geoorloofd zijn
in de gemeente Vlist (Z.-H.) des Zondags op
of aan den openbaren weg te visschen. De po
litieverordening is met een desbetreffende be
paling aangevuld.
Heel wat op zijn kerfstok
Door de politie te Nijmegen is heden in een
volkslogement gearresteerd zekere D., een
Zeeuwsche schipper uit Middelburg, die nog
drie vonnissen moet ondergaan.
De advocaat-fiscaal van de Zee- en Land
macht veroordeelde hem wegens desertie.
Door de rechtbank te Utrecht werd hij ver
oordeeld tot vier maanden gevangenisstraf we
gens twee diefstallen en inbraken in vereeniging
gepleegd.
De Gorinchemsche rechtbank veroordeelde
hem tot hechtenis wegens verzet tegen de politie
In de zinkindustrie der Brabantsche Kempen
was gedurende de laatste tijden de slapte van
dien aard, dat tal van arbeiders slechts twee
dagen per week konden werken. Nadat eenigen
tijd geleden voor een bepaalde groep arebiders
deze verkorte werktijd reeds tot vier dagen wer-
kens per week was opgevoerd, is thans voor een
aantal werklieden weder de volle arbeidsweek
aangekondigd. De zinkproductie vertoont een
stijgende tendenz.
