Feijenoord-Stormvogels 4-0
N ederland -Dui tschland
De Missie-finale te Delft
GEESTDRIFTIGE STRIJD
P.S. V.-GO AHEAD 2-1
H.F.C.—ZEEBURGIA 2-1
VIER-VIER GELIJK
HAARLEM-DEN BOSCH
DAMKAMPIOENSCHAP
MAANDAG 15 MEI
Ruwe tweede helft
H. U. VWest-Frisia 1-0
Spannende strijd
Haarlem wint met 3-1
Rotterdamsche verdediging in
topvorm
De wedstrijd
De tweede helft
NEDERLAND—DUITSCHLAND
De Noordelijke keurploegen tegen
elkaar
Philips wint na een spannenden
strijd
Een paard
aan 'f woord
De Haarlemmers met één been in
de eerste klasse
HOCKEY
Zeven minuten vóór het einde leid
de Nederland met 42
Benauwde, onverdiende zege
ITALIË—ENGELAND
Persstemmen
Ondanks groote concurrentie
drie duizend deelnemers
De spelers
Tweede helft
Duitz hoofdstedelijk kampioen:
hij slaat Raman
UIT DE SPORTWERELD
In een zeer geestdriftig gespeelden wedstrijd,
welke na de rust zelfs wat al te onstuimig
werd, zoodat er verschillende ongerechtigheden
gebeurden, die het spel verruwden en sterk in
kwaliteit deden verminderen, ook al omdat
meerdere spelers zich moesten laten vervangen,
is het aan het beter voetballende Feijenoord
gelukt het snelle Stormvogels-team een zware
nederlaag toe te brengen. Aan het tempo of
ferden de IJmuider spelers nauwkeurigheid op,
dat was dan ook wel de voornaamste reden, dat
ze geen enkel doelpunt konden scoren. Natuur
lijk heeft de hechte verdediging van Feijenoord
daartoe ook zeer bijgedragen. Het uitstekende
spel, dat Feijenoord het grootste deel van den
speeltijd vertoonde, dankten de Rotterdammers
voornamelijk aan Van Heel, die op de spil-
plaats prachtig werk verrichtte. Toen zijn en
kel geblesseerd raakte, zakte het Feijenoord-
spel af, hoewel de invaller Smit het aardig op
de spilplaats deed. Door het keurig aangeven
van Van Heel en het zwoegen van J. Paauwe,
kreeg de voorhoede van Feijenoord veel te doen.
De passes van Groenendijk naar de vleugel
spelers waren zeer goed. Koster was in de ver
dediging der gasten te langzaam en hoe goed
Haak ook speelde, hij kon dit drukke werk niet
alleen af. Prins faalde herhaaldelijk. De snelle
en zeer open spelende voorhoede der IJmuide-
naren kon het niet tot een behoorlijk schot
brengen. Doelman De Waard ging bij twee doel
punten nier geheel vrij uit, overigens heeft hij
het niet al te moeilijke werk goed verricht.
Scheidsrechter Mutters liet zeer forsch spel
toe en toen dat later leidde tot ruw spel, had
hij groote moeite om de gemoederen van de
spelers zoo te kalmeeren, dat de wedstrijd zon
der ernstige incidenten kon worden beëindigd.
Ongeveer 25.000 menschen waren in het Spar-
ta-stadion aanwezig, om de beide Westelijke
kampioens-elftallen te zien spelen. Een zeer
enthousiast begin bracht er direct de spanning
in. De Rotterdammers kregen vrij spoedig een
hoekschop te nemen.
Barendregt miste voor open doel op geringen
afstand een prachtkans om de score te openen.
Stormvogels ontwikkelde daarop een snel spel,
dat goed open werd gehouden. Door opstuwend
werk van de middenlinie van de Rotterdam
mers werd haar middenlinie in staat gesteld
talrijke aanvallen te ondernemen, doch de hech
te achterhoede van de IJmuidenaren bleek zeer
sterk. Een mooi schot van Van Heel vloog juist
over de lat. Na 11 minuten volgt een goede
pass van Barendregt naar Hendriks, die dicht
bij de outlijn knap voorzette. Duynhouwer kopte
uitstekend langs De Waard (10). Een snel
open spel van de IJmuidenaren deed hem weer
gevaarlijk worden. Juist had Hendriks weer
mooi een ver op hem gespeelden bal voorgezet
en De Waard door uitloopen gered, of de rechter
vleugel der IJmuidenaren brak door, passeerde
Van Dijke en Groeneveld kreeg een extra-kans
vlak voor Van Male. Slechts een zwak schot
volgde en Van Male kon ten koste van een
hoekschop redden, die achter werd geplaatst.
Dit spel met beide partijen afwisselend in den
aanval, boeide in hoofdzaak door het geweldige
tempo. Een tijdlang gebeurde er weinig bijzon
ders. Na ruim een half uur spelen was een voor
zet van Hendriks weer noodlottig voor de
IJmuidenaren. Zijn fraai voor doel geplaatste
bal werd door Haak onhoudbaar in eigen doel
gekopt (2—0).
De IJmuidenaren kregen dadelijk hierna kans
op een tegenpunt door goed werk van den
rechtervleugel, maar de even tevoren voor Van
Roode in het veld gekomen invaller Van Pel
miste hopeloos. Feijenoord was daarop weer
sterk aanvallend. Van Dijke nam een vrijen
schop en geholpen door een slechte opstelling
van de verdediging, welke De Waard het uit
zicht belemmerde, joeg Van Dijke den bal enorm
hard langs De Waard (30).
Met dezen stand kwam ook zonder verdere
vermeldenswaardige feiten de rust.
Na de hervatting kreeg Stormvogels eenig
voordeel van den wind. Het begin is voor de
IJmuidenaren. Al spoedig krijgt Schoorl een
kans. Een harde schuiver volgde, die Van Male
vallende uit zijn doel hield.
Feijenoords eerste aanval was echter weer
raak. Groenendijk plaatste ver naar Hendriks,
die zeer scherp voorzette. De Waard sloeg den
bal wel uit zijn doel, doch voor de voeten van
Barendregt, die aan Groenendijk overgaf, die
slechts voor het intrappen had en dat ook deed
(40).
Dadelijk hierop kregen de IJmuidenaren een
kans na een voorzet van rechts, toen Van Male
uitloopend, den bal oppikte, maar onvoldoende
wegwerkte, zoodat Schoorl vrij kon schieten,
maar de doelman greep den bal voor de tweede
maal en werkte thans beter weg. Duynhouwer,
Voor ongeveer 7000 toeschouwers had te Leeu
warden de semi-internationale voetbalwedstrijd
plaats tusschen Noord-Nederland en Noord-
Duitschland. Voor het eerst na acht jaar is het
den Nederlanders mogen gelukken een verdiende
overwinning te behalen. Er is door de Noord-
Nederlanders met een geweldig enthousiasme
gespeeld. In techniek en balbehandeling waren
de Duitsche gasten ontegenzeglijk beter, maar
het groote verschil zat bij de beide voorhoedes.
In de Nederlandsche aanvalslinie werd bijna elke
aanval met een best schot besloten. De Duit
sche aanval daarentegen was wel snel, maar
liep geregeld in de buitenspelval en schoot in
het geheel niet. Voor de rust, toen de Duit-
schers den wind mee hadden, ging het spel ge
lijk op en werd door beide partijen eenmaal
gedoelpunt, maar in de tweede helft was Noord-
Nederland positief sterker en Bonsema bezorg
de het een 2—1 overwinning.
die last van zijn knie kreeg, liet zich vervan
gen door Linssen. Na een kwartier kreeg Van
Heel weer last van zijn enkel en moest hij bet
veld worden afgedragen. Hij werd vervangen
door Smit. Het spel was intusschen ruw gewor
den. Stormvogels' harde spel werd door Feijen
oord met gelijke munt betaald en al het moois
was van den wedstrijd af. Langzamerhand kwa
men de Rotterdammers weer in vorm. Van Heel
werd lang niet kwaad vervangen. Hendriks
slaagde erin, nadat Groenendijk door fel door
zetten het den doelman lastig had gemaakt,
een vijfde doelpunt te maken, doch Groenen
dijk lag in hinderlijke buitenspelpositie en
scheidsrechter Mutters kende het doelpunt niet
toe. Herhaaldelijk moest thans de scheids
rechter vrije schoppen uitdeelen. In het laatste
kwartier gebeurt er niet veel bijzonders meer en
wordt er door geen van beide partijen meer
gedoelpunt.
Beide ploegen stellen zich volledig op. De
scheidsrechter Grootmeyer, die het spel meer
malen te veel ophield en te laat beslissingen
nam, hield de teugels goed strak, hetgeen voor
al tegen het einde wel eens noodig was.
De toss wordt gewonnen door Go Ahead. Er
staat hoegenaamd geen wind, terwijl ook de zon
van geen invloed is op het spel.
Reeds dadelijk na den aanvang komt het Go
Ahead-doel in gevaar, wanneer een misver
stand tusschen de beide backs ontstaat. Het
terrein wordt echter op het laatste nippertje
gezuiverd.
Go Ahead komt meer in de meerderheid,
maar, daar de afwerking van de aanvallen
wel iets te wenschen overlaat, dreigt er weinig
gevaar van deze zijde. Visser komt hierna al
leen voor het doel te staan, maar zijn keihard
schot gaat voor langs het doel, zonder dat een
der voorhoedespelers den bal kan bereiken. Een
pracht-schot van Brilleman belandde buiten
bereik van Boumans tegen den paal, terwijl
even daarna een ver schot van Strien rakelings
langs doel gaat. Beide aanvallen toonen zich
weinig productief, ofschoon legio kansen ko
men. Wanneer De Vries eenmaal goed op
drijft, denkt men, dat Go Ahead de score zal
openen. Maar de bal gaat juist naast. Onge
veer 25 minuten na den aanvang, nadat Go
Ahead eenmaal voor open doel heeft gemist,
maakt de linksback van Go Ahead hands. De
penalty wordt door Van den Broek slecht ge
nomen. Hij schiet tegen den keeper, die den
bal over de lat werkt. Uit den corner, die hier
uit volgt, komt de bal bij Paulissen. Deze zet
voor en met een prachtigen omhaal scoort
Hunting onhoudbaar. Hunting raakt hierna
geblesseerd. Hij valt uit, maar komt spoedig
weer terug. P. S. V., aangemoedigd door het
eerste succes, komt geregeld in den aanval.
Voor het doel zijn de spelers echter im
productief, terwijl de Go Ahead-achterhoede
alle aanvallen onderbreekt. Voor de rust komt
er geen verandering meer in den stand.
Na half-time volgt er reeds dadelijk een cor
ner voor P. S. V. Deze wordt achter gezet. Een
aanval van Go Ahead wordt onderbroken door
hands bij twee Go Ahead-spelers. Een pracht
kans voor P. S. V. gaat verloren, wanneer kee
per Halle op het laatste nippertje voor de voe
ten van Van den Broek valt en dezen zoo de
kans tot schieten ontneemt. Dan volgt plotse
ling een snelle aanval over den linkervleugel
van Go Ahead. De Vries neemt den bal mee
en schiet laag voor doel. De bal komt bij den
vrijstaanden Th. de Kreek en deze heeft weinig
moeite langs den uitgeloopen doelman te doel
punten (11).
De spanning komt er nu eerst goed in, maar
het spel wordt er, vooral van Go Ahead wordt
er ruw gespeeld, niet mooier op.
Enkele corners volgen op het Go Ahead-doel,
die alle niets opleveren. De achterhoede van
Go Ahead houdt goed stand en weet menig
maal doelpunten te voorkomen.
De druk wordt echter te zwaar en als Visser
den bal goed krijgt toegespeeld van Van den
Broek, scoort deze onhoudbaar.
Er zijn hierna nog ongeveer 10 minuten te
spelen en met de overwinning in zicht legt P.
S. V. zich op verdedigen toe.
Hoe Go Ahead verder ook zwoegt, om gelijk
te maken, er komt geen verandering meer in
den stand, zoodat P. S. V. een verdiende eerste
overwinning in de kampioensronde heeft be
haald.
„Wij paarden eischen nooit iets, maar
„wij zijn den heeren achter het autostuur
„heel dankbaar, als ze niet zoo vlak
„langs ons stuiven. En mijn collega's,
„die een Zwaren kar trekken, vragen U
„vriendelijk om hen niet noodeloos te
„laten stoppen.
„Toe, wilt U niet een klein beetje reke
ning met ons houden? Elk paard, dat
„voor mag gaan, ook al heeft hij er
„eigenlijk geen recht op, zal U met een
33 „dankbaren blik beloonen."
Na een spannenden wedstrijd, waarbij voor
rust H. F. C. een welverdienden 10 voor
sprong had verkregen is de overwinning ten
slotte aan de Haarlemmers gebleven, hoewel
in de tweede helft de Zeeburgianen verre in
de meerderheid zijn geweest. Een schutter
ontbrak echter bij de Amsterdammers. Partijen
doelpuntten toen elk eenmaal, waardoor H.F.C.
ten slotte met 21 won.
Naar aanleiding van de ongeregeldheden
destijds bij den wedstrijd tegen D. W. S. waren
uitgebreide orde-maatregelen genomen. Laten
wij direct verklaren dat nu de organisatie tip
top in orde was. De belangstelling was uiter
aard enorm.
Vóór den strüd werd eerst Zeeburgia gehul
digd door het E. D. O.-bestuur, dat de Am
sterdammers voor het behaalde kampioenschap
der afdeeling complimenteerde en een fraaien
legpenning aanbood.
Daarna huldigde Zeeburgia het H. F. C.-elf-
tal onder aanbieding van een fraaie bloemen
mand.
Hierna deed scheidsrechter J. v. d. Dungen
('s-Hertogenbosch) de volgende elftallen zich
opstellen:
H. F. C.: v. d. Meulen; P. Jongeneel, v.
Baasbank; R. Jongeneel, Kruijer, Marchant;
v. Riemsdük, Denijs, Koper, Hagenaar, Cha-
pon.
De Haarlemmers misten dus Lamp en Dors
man.
ZEEBURGIA: v. Wijk; J. v. Schalkwijk, A.
Wickel; W. Daalman, P. ter Meulen, J. v.
Kruiselbergen; J. Daalman, F. Broström, E. v.
Dam, v. Leeuwen, C. Boekhoven.
H. F. C. valt het eerst aan, maar de bal
wordt verwerkt, waarna Zeeburgia al dadelijk
een hoekschop op het H. F. C.-doel te nemen
krijgt die niets oplevert.
Even later boft H. F. C. als P. Jongeneel, in
het nauw gebracht, den bal bijna in eigen doel
kopt. Gelukkig voor de Haarlemmers ging de
bal net naast.
Na vijf minuten spelen heeft H. F. C. dan
succes, hierbij niet weinig geholpen door den
links-back van Zeeburgia, welke leelyk mis-
trapt, waardoor Koper alleen voor den Amster-
damschen doelverdediger kwam en hem geen
schijn van kans gaf, 10.
De Haarlemmers komen langzaam maar ze
ker flink in de meerderheid, maar Zeeburgia
verdedigt dapper.
By de Amsterdammers blijvèh in den aanval
de binnenspelers te veel achter, waardoor te
groote gapingen in den aanval ontstaan.
Reeds denken wij H. F. C. haar voorsprong
te zien vergrooten, maar de rechtsback kon
den bal nog juist uit het verlaten doel trappen.
Met een 10 voorsprong breekt rust aan.
In de tweede helft vertoonden de Amsterdam
mers veel enthousiaster en beter spel. Zij wa
ren nu 't grootste gedeelte van den strijd verre
in de meerderheid. H. F. C. was totaal de kluts
kwijt.
Duidelijk bleek nu dat Zeeburgia geen schut
ters bezat. De druk bleef echter aanhouden op
het H. F. C.-doel. Toch kwam de zeker ver
diende gelijkmaker eerst na een half uur
spelens, toen de rechtsbuiten van Zeeburgia
fraai een hoogen voorzet van den links-half in
kopte.
H. F. C. zag 't gevaar in en even vertoonden
de H. F. C.'ers zich sterker. Gelukkig wist
Chapon in deze periode te doelpunten, 21.
Groot werd nu de spanning.
Zeeburgia het meest in den aanval, maar
ook nu bleek weder dat de schutters-capaci-
teiten bij de Amsterdammers niet groot waren.
Het H. F. C.-doel ontkwam enkele malen ter
nauwernood.
Ook de Haarlemmers deden nog eenige ge
vaarlijke uitvallen, maar de Zeeburgia-verde-
diging bleef de baas.
Onder groote spanning kwam het einde met
een 21 overwinning der H. F. C.'ers.
Na afloop heerschte er natuurlijk groote
vreugde by de H. F. C.'ers.
Toch zal met Zeeburgia nog terdege reke
ning dienen gehouden te worden.
Het was een meer spannende dan fraaie ont
moeting, uitstekend door v. d. Dungen geleid.
Met dat al staat H. F. C. er nu uitstekend
Voor een uitverkocht terrein hebben de geel
zwarte Hagenaars (die in witte hemden speel
den) op 't kantje af gewonnen van de Enkhui-
zenaren, die veel beter voetbal speelden en
meestentijds in de meerderheid waren, maar
die door slecht schieten niet in staat bleken een
doelpunt te maken. HVV was zeer zenuwachtig
en daardoor een tempo te traag, waarvan de
bezoekers handig gebruik maakten en herhaal
delijk het samenspel van de Haagsche voor
hoede braken. Daarbij was het plaatsen bij
HVV slecht, terwijl de snelle, trapvaste achter
hoede, met Oerlemans aan het hoofd, aan
Pasteur c.s. geen schijn van kans gaf.
Het prachtige veldspel van West-Frisia liep
evenwel in het doelgebied volkomen dood, of
door erbarmelijk zwak schieten of door het
tactische spel van Neuerburg c.s. Het werd een
strijd van gemiste kansen.
Toch waren de uitvallen van HVV veel ge
vaarlijker dan de uitstekende stormloopen der
Westfrisianen, maar door pech gingen eenige
fraaie kansen verloren.
Het eenige doelpunt werd veertien minuten
na de rust gescoord, toen Pasteur een pass
van Max Janssen opving en met een onhoud
baar schot onder de lat aan v. d. Zei geen
kans gaf.
In de laatste minuut verrichtte Max Janssen
een wonderbaarlijke redding door een inzet van
Stelling uit het open doel te trappen, hoewel
de bal volgens sommigen reeds over de lijn was
geweest, maar Boekman constateerde geen goal.
De Italiaansche bladen eonstateeren dat het
met een hegemonie van Engeland in Europa
uit is. Dat heeft de wedstrijd tegen Oostenrijk
reeds bewezen en het gelijke spel tegen Italië
spreekt duidelijker taal. Bovendien verklaren
sommige bladen, dat het punt van Engeland
in buitenspelpositie werd gemaakt. Met dezen
uitslag mag Engeland tevreden zyn, schrijven
weer eenige andere kranten, waaronder de Lit-
toriale, het orgaan van het Italiaansch Olym
pisch Comité.
Een 3000 toeschouwers was toch wel wat
heel weinig voor deze ontmoeting. Overigens is
het een uiterst spannende wedstrijd geworden
met meermalen hoog technisch spel.
Na de begroeting met de beide volksliederen
stelden de ploegen zich om ruim half drie als
volgt op:
Nederland
Van der Does (HOC)
De Waal Rees
(Amsterdam) (Hilversum)
Braat Ter Haar Van Lierop
(HHYC) (Amsterdam) (Hilversum
Wagener „echt" Van der Bergh Dupon
(Amsterdam) (HHYC) (Amsterdam) (HHYC)
Van der Haar
(HHYC)
Katzenstein Weiss Lockemann
(Harvestehude) (Berl. SC) (DHC Hannover)
Jakob Mehlitz
(DHC Hannover) (Berliner SV)
Kirberg Kleingeist David
(Marienb. THC) (Berl SV) (DHC Hannover)
Zander Dr. Harenberg
(Berliner SV) (Bonner THV)
Paffenholz
(Schwarz Weiss Keulen)
Duitschland
Scheidsrechters waren de heeren Evekink
voor Nederland en Reinberg voor Duitschland.
Het begon met een overwicht aan Holland-
sche zijde en nauwelijks was het spel drie mi
nuten aan den gang of van der Bergh liep
schitterend door op een pass en scoorde fraai
het eerste punt 10.
Duitschland antwoordde met eenige fraaie
tegenaanvallen, doch al spoedig bleek, dat van
een Duitsch overwicht in techniek en spelpeil
geen sprake was. Onze Oostelijke buren had
den in de Oranjehemden hun tegenstanders
gevonden. Wagener kreeg een prachtige kans,
toen hy op een scherp naar voren gespeelden
bal snel inliep. Paffenholz kwam uit zijn doel
en via diens voet ging de bal corner, welke
niets opleverde. Het eerste kwartier was Ne
derland iets sneller en in de meeste gevallen
ook gevaarlijker voor doel. Doch daarna ging
het spel gelijk op, de aanvallen golfden van
doel tot doel em in zeer hoog tempo speelden
de ploegen verder.
Alleen het ongelooflijk vele fluiten der bei
de scheidsrechters was opvallend en hinderlijk,
daar telkenmale het spel onderbroken werd by
werkelijk geringe overtredingen, waarvan geen
der partijen als het ware voordeel had. Het
viel op, dat Duitschland in haar linksbuiten
Katzenstein een uitnemenden speler had,
uiterst snel rende deze langs de lyn, zwenkte
vaak gevaarlijk naar binnen of gaf goede
voorzetten aan het binnentrio, waar Kurt
Weiss lang niet meer zijn krachten toonde als
vroeger. Ook de stoktechniek van den Ham-
burgschen speler was wonderbaarlijk en het
was een genot voor vriend en tegenstander om
naar dit spel te kijken. In de laatste tien mi
nuten voor rust vielen nog drie doelpunten.
Na 25 minuten spelen kreeg Weiss den bal
goed aangegeven en zijn schot knalde langs
van der Does 11.
Vijf minuten later ontstond het tweede Hol-
landsche doelpunt, op dezelfde wijze als het
eerste. Van der Bergh kreeg keurig langs den
grond aangegeven, hij rende door de Duitsche
verdediging heen en ook Paffenholz werd ge
passeerd 21,
Niettemin mocht Nederland zyn voorsprong
voor rust niet behouden, want al weer was de
snelle Katzenstein er van door, hij passeerde
op prachtige wijze onze verdediging, plaatste
naar binnen en Lockemann kon gemakkelijk
scoren 22.
Toen Zondagmorgen de regen onafgebroken
neerkletterde zag het er voor de Missie-finale
droevig uit. Een droeve morgen brengt echter
nog vaak een blijden dag. Om twee uur was het
stralend voetbalweer en ondanks de concurren
tie die het .neutrale" D. H. C. den missie wed
strijd door een ontmoetinng tegen Longa te or-
ganiseeren, aandeed, waren er circa 3000 toe
schouwers.
Langs een haag van D. H. L.-junioren komen
de spelers op het veld, dat gelijk een billard-
laken was. De R. K. Harmonie „St. Franciscus"
speelde het „Aan U, o. Koning der Eeuwen,"
waarna de ploegen zich als volgt opstelden:
Haarlem:
W. Alsemgeest
Strieder (aanv.) Gigengack
Slok v. Lingen Kamer
v. d. Sande Ruigrok Kemperman C. Alsem
geest v. d. Lans
Scheidsrechter: Boks,tart
v. d. Linde Goosens v. Dorst Mauritz v.Beek
Somers v. Eekeren Fhilippini
Sjef van Laarhoven v. Bree
Colen
Den Bosch:
De Deken van Delft trapt af en Haarlem, dat
met wind mee speelt is direct sterker. Het eer
ste schot komt van Kemperman, doch het is
te eacht zoodat het Colen geen moeite geeft.
Een combinatie van Alsemgeest en v. d. Lans,
besluit de laatste met een voorzet die v. d.
Sande naastkopt.
Hoewel Haarlem sterker blijft zijn de voorzet
ten van de buitenspelers niet zuiver genoeg en
veelvuldig rolt de bal achter. Langzaam aan,
werkt Den Bosch zich los. De Brabanders spe
len den bal lage dan de Haalemmes, welke
speelwijze veel nuttiger is. Van Dorst is in de
Bossche voorhoede de doorzetter en in samen
spel met Mauritz bezorgt hy de Haarlemsche
verdediging nogal eens last. Kemperman en Al
semgeest zoeken met hun schoten het doel waar
het niet is. Het brengt heel wat sensatie als
door een verren uittrap van Alsemgeest z"n col
lega Colen aan het werk gezet wordt. Wat de
Haarlemmers ook beproeven, vooral Van Bree
is een onoverkomenlijk struikelblok, die alle
aanvallen in de kiem smoort.
De Bossche rechtervleugel brengt dikwijls
keurig op, doch Kamer maakt het den heeren
erg lastig. Van der Linde heeft eens een goede
doelrijpe kans, doch Strieder en Gigengack we
ten hem den weg nog te versperren. Bij een
algemeenen aanval der Haarlemmers krijgt Ruig
rok den bal te pakken. Het lijkt of de H.B.C.'er
voor zal zetten, maar plotseling schiet hij hoog
en hard in, waardoor Colen zoo verrast wordt,
dat de bal over zyn handen heen onder de bo
venlat doorgaat, 10.
Dan by een fanatieken stormloop van Mauritz
maakt Strieder „hands". De penalty wordt
door Van Dorst onberispelijk benut, 1—1.
De Brabanders, blijven nu eenigen tyd sterker,
en Van Dorst kopt uit een corner eens prachtig
in, doch nu redt Slok. Rust komt met 11.
De tweede helft.
Met den feilen wind pal tegen krijgt Haarlem
het nu zwaar te verantwoorden. Na eenige mi
nuten schiet Mauritz de eerste kans reeds vlak
naast. By 'n volgenden Brabantschen stormloop
voorkomt het hoofd van keeper Alsemgeest vrij
gelukkig een doelpunt. In deze periode valt aan
beide zijden dikwyls, fraai open spel te zien.
Na samenspel tusschen Ruigrok en v. d.
Sande krygt Tok een lastige kans, waaruit Colen
secuur stopt. De Bossche vleugelspelers zetten
hun corners keurig voor, doch v. d. Lans aan de
Haarlemsche zijde geeft geen enkelen goeden
voorzet.
Een hoekschop vani v. d. Sande raakt So
mers zoo raar, dat Colen er aan te pas moet
komen, om het gevaar te bezweren. Prachtig
mooi driehoekspel van het Bossche binnentrio
strandt op buitenspel van Goosens. Geregeld
wordt de Haarlemsche veste nu belegerd en al
is het achtertrio hier ook buitengewoon op dreef,
een doelpunt kan haast niet uitblijven.
En het blijft ook niet uit, zij het dan aan den
anderen kant dan waar men het verwacht. Het
duo v. d. LansKemperman krygt een bevlie
ging en gaat er aardig van door. Tok krijgt den
naar achter gespeelden bal te pakken en voor
Colen goed weet wat er gebeurt, suist de bal
weer juist onder de lat over hem heen in het
doel. 21.
Er zyn nu nog 12 min. te spelen en er kan
nog van alles gebeuren. De spanning stijgt
ten top als Kamer weer „penalty" maakt. Van
Dorst schiet nu echter niet zoo zuiver als
de eerste maal en de bal gaat juist naast. Dan
weer een razend snelle uitval van v. d. Lans.
Kemperman bemachtigt den bal en plaatst
naar Alsemgeest. Deze laat v. Laarhoven z'n
hielen zien en schiet van dichtbij in, 31.
Met den moed der wanhoop spelen de Bra
banders verder, doch niets lukit. Mauritz
heeft weer pech door tegen den staander te
schieten en dan komt met Haarlem in den
aanval het einde.
De wedstrijd was van goed gehalte, werd
in een vry hoog tempo gespeeld en boeide
tot het eindsignaal. Toch hebben we in de
competitie vaak ontmoetingen van betere
structuur gezien. Individueel lieten de spelers
soms keurige voetbalstaaltjes ziten en met
dergelijk materiaal kan de I. V. C. B. de
sterkste K. N. V. B.-club goed party geven.
Maar toch kon men zien, dat de spelers over
het algemeen niet aan elkaar gewend waren.
Indien deze ploegen zich eens in konden spe
len, zou men nog iets anders en beters zien.
Nu was het „teamwork" dikwijls allesbehalve in
den haak.
Beginnen we met de beide keepers dan pre-
fereeren we Alsemgeest. Colen is ongetwijfeld
een stijlvol en beweeglijk doelverdediger, doch
de Muloman is iets onder de juiste „keepers-
maat", hetgeen hem ditmaal op twee doel
punten te staan kwam. Alsemgeest verwerkte
wat hy te doen kreeg op de hem eigen rus
tige wijze.
Van de vier achterspelers was Van Bree o. i.
de beste. Dit heerschap beschikt over een
fighting spirit van jewelste. In opstellen en
afnemen is hy onverbeterlijk, en al deden Strie
der en Gigengack niet veel voor hem onder,
zy waren toch zijn minderen. Sjef van Laar
hoven is reeds lang over zijn hoogtepunt
heen, maar toch deed de aanvoerder nog veel
goede dingen.
De Bossche middenlinie was beter dan die
der Haarlemmers. In de laatste viel Slok niet
op en zoowel Van Lingen als Kamer kunnen
beter spelen. In de Brabantsche halflinie speel
den zoowel Somers als Fhilippini een keurige
verdedigende en steunende partij.
De voorwaartsen van beide elftallen troffen
het niet, dat zij zulke puike verdedigers op him
weg vonden. Voor rust wilde het in den Haar-
lemschen aanval niet erg vlotten. Ruigrok zoo
wel als v. d. Sande zyn geen buitenspelers en
wisselden nog al eens van plaats. Met v. d.
Sande op den vleugel ging het nog het beste
en vooral in de tweede helft deed de Rotter
dammer vaak voortreffelijk werk. Ruigrok was
niet in z'n besten vorm en ook Alsemgeest
vatte z'n taak nogal eens te gemakkelijk op. Hij
sleepte de overwinning echter weer uit het
vuur en dat maakte alles weer goed. Aan
Kemperman en v. d. Lans had hij bovendien
niet veel steun. Van der Lans is ongetwijfeld
een snel en gevaarlijk vleugelspeler, doch z'n
voorzetten bleven slecht.
Kemperman heeft aan snelheid en schot
vaardigheid veel ingeboet.
In den Bosschen aanval waren v. Dorst en
Mauritz de gevaarlijkste menschen, al „zwemt"
de T. V. V.'er nogal en heeft hij veel ruimte
noodig. Ook de vleugelsplers waren hier goed,
terwijl Goosens als l.-binnen maar matig be
koorde.
Na afloop vereen igden spelers en officials
zich aan een gemeenschappelijk diner in het
D. H. L.-gebouw.
Als voorwedstrijd van de missie-finale be-
kampten twee D. H. V. B.-ploegen elkander
van Den Haag en Rotterdam.
Rotterdam won met 84.
Dit geschiedde twee minuten voor rust. Met
22 stand kwam dus de pauze.
Ook de tweede helft begon met een Hol-
landsch overwicht. Het spel werd echter te
klein gehouden en ongetwijfeld zou meer open
spel tot grooter succes hebben geleid. Nu kre
gen Harenberg en Zander steeds gelegenheid
het spel te breken en vooral de kleine dr. Ha
renberg was prachtig op dreef. Niettemin ble
ven de snelle open aanvallen verrassend van
opzet en dus gevaarlijk en twee maal achter
elkaar brachten zij het tot corners, waarbij de
laatste maal het schot van Weiss rakelings
naast ons doel vloog. Nederland, aangemoedigd
door het enthousiaste hockeypubliek, kwam
weer in de meerderheid en eindelijk verkreeg
ons team weer een voorsprong. Door een open
aanval ontstonden eenige gevaarlijke momen
ten voor het Duitsche doel. Als de aanval is
afgeslagen belandde de bal by T. van Lierop.
Deze passeerde naar van der Haar. De Haag
sche speler passeerde Harenberg, rende op
Paffenholz af, doch Zander kwam te hulp. Op
het critieke moment plaatste van der Haar
echter naar binnen, waar van der Bergh klaar
stond om op fraaie wijze het derde en zijn
derde Hollandsche doelpunt te maken. Weer
kwam Duitschland even in de meerderheid en
hardnekkig hielden zij vol om wederom te
trachten hun achterstand in te halen. Maar t
succes kwam weer aan den anderen kant.
Van der Haar nam goed een corner, van der
Bergh stopt het balletje en op magnifieke wyze
scoorde Dupon, hoog in doel het vierde Hol
landsche punt 42. Met een 42 voorsprong
en nog 6 minuten speeltijd leek de wedstryd
gewonnen. Doch wellicht juist deze veilige
voorsprong was fataal voor ons elftal. Twee in
zinkingen in onze achterhoede en Duitschland
profiteerde er evenzooveel malen van. Mehlitz
en Jacob hadden van plaats verwisseld en na
stevig doorzetten van Jacob zag deze kans
den achterstand 4 minuten voor tijd tot 43
te verkleinen. En het was de schitterend spe
lende Katzenstein, die even later op energieke
wijze naar binnen liep, onze verdediging in een
rush passeerde en van der Does incluis 44.
De stand gelijk met nog 1 minuut speeltijd.
En bijna had Nederland nog verloren, toen de
Duitschers alweer terug kwamen en het schot
van Jacob juist over ons doel ging. Daarna
was het tijd en bleef de stand 44.
Doordat van Lierop in de tweede helft, even
geblesseerd was geraakt en voor dit ongeval
gestopt was, was de tijd door de scheidsrech
ters met twee minuten verlengd.
Zondag werden bij „Atlantic" aan het West
einde de voorlaatste ronden gespeeld van den
wedstrijd om het kampioenschap van Amster
dam. De uitslagen van de ochtendronde waren:
Hoofdklasse
L. LuitzJ. Metz 02
I. PresburgO. J. B. v. d. Sleen 11
Ph. de SchaapF. Faman X1
lste klasse: (groep B)KoningOosterbeek
20; GlimmerveenBox 11; DruyfVan
Zanten 20; GreenDe Jong 20.
2de klasse: (groep B)OversteKrijger 20!
Van der TakVan der Steeg 20.
3de klasse: (groep B)ZilverbergRaven-
steijn 02; JongkindSondy 11; Winter
Van der Boom 02.
De avondronde bracht de volgende resulta
ten:
Hoofdklasse
C. J. LochtenbergMetz 11
O. J. B. v. d. Sleen—A. J. P. v. d. Velde 2—0
F. RamanL. Duitz 02
lste klasse: Koningv. Zanten 20
2de klasse B: Van der SteegOverste 02;
Van der TakMok 11.
3de klasse B: Van der BoomEreira 02
En dus is eindelijk de beslissing gevallen!
Duitz, die 's morgens zijn eerste nul beet kreeg,
herstelde zich in de avondronde schitterend,
door een prachtige winstpartij tegen Raman,
den nationalen kampioen, te boeken. In het ge
heel niet gedeprimeerd dus door z'n, weliswaar
normale nederlaag tegen Metz 's morgens, be
gon Duitz 's avonds met frisschen moed tegen
Raman, alles op alles zettende. Het werd een
fraaie partij, zeer onregelmatig (wat kan men
van een Duitz nu anders verwachten?), waar
in Duitz reeds vroeg veld 24 bezette. Raman
ging hierop af, viel eenige malen aan, maar
Duitz hield vol. Langzaam werd het zeker, dat
Raman nadeel kreeg, en toen kwam Duitz in
z'n element! De eene sterke zet volgde op den
anderen, het eindspel leverde nog groote moei
lijkheden op, maar ook die werden glansrijk
overwonnen, en Raman werd tot abandonneeren
gedwongen! Waarmede de D.O.S.er den Am-
sterdamschen kampioenstitel in de wacht sleep
te. En dus weer eens de traditie bevestigde, dat
de Nederlandsche kampioen geen kampioen van
de hoofdstad mag worden.
Wat nu feitelijk te zeggen van de overige
resultaten? Dat Metz de groote verrassing heeft
gebracht, door heel regelmatig van Duitz te
winnen, in een party, waarin hy voortdurend
de leiding had? Dat De Schaap zich tegen Ra-
man „als een leeuw" weerde, en er voor zorg
droeg, dat Duitz na de ochtendronde tenmin
ste nog één punt voorsprong behield op Ra-
man? Het waren twee heel spannende ronden
met drie heel spannende partijen, met een in
spanning verkeerend publiek
Duitz kan nu niet meer achterhaald worden.
Met 3 punten voorsprong op Raman, en nog
één partij te spelen, is hij al „binnen". Hulde
aan dezen genialen speler, aan een dammer,
die zeer zeker verdiende, in dit zwaar bezette
tournooi als eerste te eindigen.
Wij achten Duitz in zijn genre spel, dat hij
vertoont, eenig in Nederland. Hij is momenteel
in een vorm die heel wat belooft voor de toe
komst. Dat hij zijn resultaten van vroeger nog
veelvuldig moge herhalen! Ook voor z'n ver-
eeniging D.O.S. is zijn resultaat, hoewel dan
geen verrassing, dan toch in elk geval een
succes.
De stand luidt nu:
L. Duitz 12 (7), F. Raman 9 (7), O. J. B. v.
d. Sleen 9 (8), J. Metz 8 (7), Ph. de Schaap
8 (8), C. J. Lochtenberg 6 (6), I. Presburg 5 (6
J. Groentenman 4 (6), A. J. P. v. d. Velde
1 (7).
A. s. Zondag wordt bij .Atlantic" om 10 urn-
de laatste remde verspeeld.
