De brand in den Rijksdag De brief van Scheidemann Enorme brand in Marokko R.K. bonden in Duitschland Het nieuws van heden b DE SMOOK DUNNER OF VETTER? MOET HIJ TERUGKEEREN OF NIET? Petitionnement in België DE BAROMETER VEREEN IG DE KATHOLIEKE PERS WOENSDAG 19 JULI 1933 BUREAUX: NASSAULAAN 51 - TEL. 13866 ABONNEMENTEN: voor Haarlem en Agentschappen per week 25 cent; per kwartaal f 3.25; per post, per kwartaal f 3.58 bij vooruitbetaling DAGBLAD UITGEGEVEN DOOR DE N.V. DRUKKERIJ DE SPAARNESTAD, HAARLEM - TELEFOON 13866 Een stem uit het graf Het Weer De terugtocht van het Balbo-eskader DEMONSTRATIE DER N.S.D.A.P. TE LEIPZIG Individueel verzet in Britsch-Indië Een 60 K.M. lang gebied in vlam men; boerderijen met inboor lingen verbrand 21 dooden, ruim ÏOO gewonden Vijf absoluut onschuldige en bui ten alle politiek staande men- schen zijn nu opgesloten in een concentratie kamp" Een familie-tragedie Socialisten eischen ontbinding van het parlement Overeenkomst bereikt over de te handhaven vereenigingen Voorloopige gegevens Post te Irkoetsk DIT NUMMER BESTAAT UIT ACHT BLADZIJDEN Ender minister zonder portefeuille Oceaanvlucht van prins Nicolaas Hitier en de „Deutsche Christen" Het concordaat NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT ZES EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 18431 Advertentieprijzen: Per lossen regel 30 ct.; ingez. mededeelingen 50 cent; idem op pag. één 65 cent per regel. Bij contract sterk verlaagde prijzen. Voor de kleine annonces „Omroepers" ós de rubriek Zooals men weet, sloeg de gewezen voor zitter van de parlementaire club der Duitsch-nationalen in den Rijksdag, dr. Ernst Oberfohren, in een zenuwcrisis indertijd de hand aan zichzelf, omdat hij het met de politiek van Hugenberg ten opzichte van de nationaal-socialisten niet eens kon worden en dientengevolge door den leider der Duitsch- nationalen tot aftreden was gedwongen. Thans maanden later, nu ook Hugenberg zelf als poli ticus „erledigt" is, wordt vanuit Praag een overzicht gepubliceerd over de gebeurtenissen, welke in onmiddellijk verband hebben gestaan met den brand in den Rijksdag, en die zich daarvóór en daarna tusschen Duitsch-nationa len en nationaal-socialisten heeten te hebben afgespeeld. Het materiaal voor dit den Nazi's in hooge mate compromitteerende overzicht, zou dr. Oberfohren zelf geput hebben uit mededee lingen van de Duitsch-nationale leden van de toenmalige regeering, terwijl hij langs geheime wegen zijik document kort vóór zijn dood naar het buitenland zou hebben gesmokkeld. Volgens de te Praag verschijnende „Welthüh- ne" herinnert dr. Oberfohren in dit rapport eraa hoe op 24 Februari een inval werd gedaan in het sinds weken reeds leegstaande Karl. Lieb- knecht-huis een inval, welke tevoren al was „ingeleid" door de benoeming van een nieuwen politie-president, admiraal Von Levetzow, wiens voorganger, Melcher, niet in staat was geweest, in het Liebknechthuis iets bijzonders te ontdek ken. Onder den nieuwen president nu werd, gelijk nog denzelfden dag officieel bekend is gemaakt, een groote hoeveelheid ,,hoogverra derlijk materiaal" gevonden dat echter in werkelijkheid in het gebouw, waarvan de politie een nauwkeurigen plattegrond bezat, was bin nengesmokkeld. Op 26 Februari verscheen een officieus be richt van het Conti-Bureau over het resultaat van de ondernomen actie, een bericht waarvan de rooverromantiek elk onbevooroordeeld lezer moest treffen, en dat wemelde van geheime gangen, valdeuren e.d., uitdrukkingen, die erop berekend waren, de fantasie te prikkelen, en die bijvoorbeeld de kelders van een kantoorgebouw als „onderaardsche gewelven" en „catacomben" omschreven. Dr. Oberfohren noemt de bewering, dat de communisten juist in dit algemeen als zoodanig bekende centrale gebouw centenaars papieren met de gedetailleerde instructies voor de aanstaande revolutie zouden hebben be waard, belachelijk. In de regeeringscoalitie lokte de huiszoeking heftige woordenwisselingen uit Von Papen, Hu genberg en Seldte deden Göring de bitterste verwijten, dat hij van zulke streken gebruik maakte. Men wees hem er op, dat de zooge naamd gevonden documenten zoo onhandig waren samengeflanst, dat men er in het open baar niet mee voor den dag kon komen. Hoe het ook zij, aldus het rapport, nu de zaak eenmaal bekend was, bleef den Duitschnationalen niets anders over, dan in de verscherpte maatregelen tegen de com munisten toe te stemmen. Ten aanzien van de deelneming der communisten aan de verkiezin gen hielden zij echter voet by stuk; de Duitsch- nationalen vreesden, dat, wanneer de commu nisten van deelneming zouden worden uitgeslo ten, de Hitlerianen de absolute meerderheid in den Rijksdag zouden krygenGoebbels en Göring waren over de taaiheid der Duitschna tionalen woedend, zy wilden tot eiken prys een verbod van de communistische party door zetten. Om het „gevonden materiaal" geloof waardiger te maken, waren hier en daar door getrouwen reeds een paar branden gesticht. Het werd den nazi's echter weldra duideiyk, dat het door hen gewenschte verbod niet te verwezen- lyken was. De voorgenomen branden moesten daarom op een plaats werden geënsceneerd, die meer in het oog viel. Maandag 27 Februari, by het begin van de laatste verkiezingsweek, was de geheele propa- ganda-staf der Hitlerianen merkwaardig genoeg niet den boer op. Hitier, Goebbels, Göring allen waren in Beriyn. Bij hen was de corres pondent van de Daily Express, Sefton Delmar. Zoo wachtten de heeren in intiemen kring op hun brand. Ondertusschen trokken de vertrou welingen der nationaal-socialisten onder leiding van den S.A.-aanvoerder van Silezië, den afge vaardigde Heine, door de gangen, waarin de ver warmingsbuizen lagen, van het paleis van den president van den Rijksdag. Goring, den Rijks- dag binnen. Toen de uitkijkpost had gemeld, dat de communistische afgevaardigden Torgler en Koenen het gebouw verlaten hadden, begaf men zich aan het werk, dat, daar het aantal handen voldoende was en elkeen precies wist, waar hy moest beginnen, binnen enkele minuten was volbracht. Daarna ging men haastig in het pa leis terug; de S.A.-uniformen werden weer aan getrokken, en men kon kalm naar huis gaan. Alleen Van der Lubbe, voorzichtigheidshalve toegerust met paspoort, icrculaire betreffend communistisch-socialistisch eenheidsfront en lidmaatschapskaart eener communistische orga nisatie, bleef in het gebouw achter. Oberfohren gaat dan den inhoud van de of- ficieele berichten na, die de Pruisische persdienst over het gebeurde uitgaf. In deze berichten komt men nog terug op het ma teriaal van het Liebknecht-huis, door de ont dekking waarvan „den plannen tot stelselmati ge verwezenlijking der bolsjewistische revolutie de bodem werd ingeslagen". Op den dag na den brand, 28 Februari, hadden in geheel Duitsch- land de gewelddadigheden moeten beginnen. Dr. Oberfohren stelt nu de vraag, waarom men, wanneer dit zoo is, niet onmiddeliyk na de ont dekking der revolutionnaire plannen 24 Fe bruari tegenmaatregelen heeft genomen en daarmee gewacht heeft tot na den brand in den Ryksdag (27 Febr.). Noch Göring, noch Von Levetzow verroerden een vingerofschoon er 25 Febr. een brandstichting in het paleis was ge constateerd. en de politiepresident op 26 Febr. omtrent de gevonden communistische plannen rapport had uitgebracht. Welk weldenkend mensch, aldus Oberfohren, kan aan het sprookje van Van der Lubbe ge- looven? Zonder dat men iets van hem weet komt hij 19 Febr. in Beriyn aan. Nog geen tien dagen later is hy doorgedrongen tot het opper ste comité van actie tot voorbereiding der re volutie Torgler zou in den Rijksdag gezien zijn met een aantal andere personen, waarvan er eenigen fakkels droegen; dezen had men alleen niet kunnen pakken, omdat het hun gelukt wds, door de onderaardsche gangen waren ont- ontsnappen. Oberfohren vraagt waarom men dan Torgler en die personen met fakkels zoo maar in den Ryksdag heeft laten rondmar- cheeren, en hoe men, nog vóór de brand geheel was gebluscht, kon weten, dat de brandstichters door de onderaardsche gange,n waren ont komen? In de zitting van het kabinet op den be- ruchten Dinsdag moesten de Duitsch-nationalen alweer nieuwe maatregelen tegen communisten en socialisten goedkeuren. Men nam echter bij het veroordeelen van de brandstichting geen blad voor den mond, zy zou het aanzien van het nationale front in het buitenland afbreuk doen. Men verbood ook Göring opnieuw uit drukkelijk van de valsche documenten iets te publiceeren dat zou de regeering maar meer compromitteeren. Bijzonder onaangenaam was het de regeering dat Torgler zich uit eigen be weging ter beschikking van de politie had ge steld; men had liever gezien dat hij gevlucht was. Göring kreeg last, tegen te spreken, dat hy zich vrijwillig had aangemeld. Doch alweer uit dezelfde overwegingen als vroeger, wilden de Duitsch-nationalen in een partijverbod voor de communisten niet toestemmen. De verbittering hierover uitte zich bij de nazi's in een plan tot een staats greep, die in den nacht van 5 op 6 Maart zou worden uitgevoerd. Het regeeringsdistrict zou worden bezet: van Hindenburg zou men eischen, dat hij het kabinet reconstrueerde de Duitsch-nationalen er uit of als president bedankte, in welk laatste geval Hitier zijn plaats zou innemen, om dan onmiddellijk Göring tot kanselier te benoemen. De positie der Duitsch- nationalen begon hachelijk te worden, vooral ook nu bij de verkiezingen in Lippe-Detmold gebleken was, dat hun kiezers naar Hitler over liepen. Er moesten tegenmaatregelen genomen. Men kwam, aldus Oberfohren, tot het volgen de plan: er wordt een officieel bericht uitge geven over het resultaat van het onderzoek inzake de brandstichting. Dit bericht wordt zóó geredigeerd, dat men er in geval van nood steeds op zal kunnen wijzen om te documen teeren, dat men reeds toen de ware daders op het spoor was. Een dergelijke mededeeling zou men dan kunnen gebruiken, om op de nazi ministers een druk uit te oefenen wanneer de zen in den nacht van 5 op 6 Maart werkelijk de regeeringswyk wilden bezetten. Verder werk te men een proclamatie aan het Duitsche volk uit, waarin Hindenburg het plan van den staats greep onthulde. Göring, Goebbels en Hitler van brandstichting beschuldigde en de nationale massa opriep tot redding van het nationale front. Hindenburg zelf, zou den nacht van 5 op 6 Maart buiten Berlijn doorbrengen, onder bescherming van de Reichswehr, en de Reichs- wehr zou op haar beurt gereed staan om uit te rukken Tot zoover het opzienbarende rapport, dat ofwel op een mystificatie ofwel op waarheid berust. Indien het een mystifi catie is, moet erkend worden, dat het buiten gewoon handig in elkaar is gezet, want de commentaren op en de interpretatie van de vaststaande en controleerbare feiten sluiten volkomen logisch in elkaar. Wel is het in hooge mate bevreemdend, dat eerst thans, nadat de H VERWACHTING: Zwakke tot ma- tigen, Westelyke tot Zuidelijken wind, meest zwaar bewolkt tot betrokken, mo- gelijk eenige regen, iets wanner. Hoogste stand: 767.5 te Weenen. j= Laagste stand: 751.6 te Reykjavik. Zon op 5.02, onder 9.09. Licht op 9.39. 22 Juli Nieuwe Maan. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiii marxisten den slag in Duitschland definitief verloren hebben, vanuit het anti-Hitleriaan- sche centrum Praag dit „materiaal" in werking wordt gesteld, terwijl het nu juist niet ver trouwenwekkend mag heeten, dat de getuige, die deze verklaringen voor zijn rekening moet nemen, dood is en dus niet meer ter verantwoor ding kan worden geroepen. Waarom zijn de marxisten niet eerder met dit beschikbare grof geschut voor den dag gekomen? Van den an deren kant moet gezegd worden, dat ook het feit, dat het proces tegen Van der Lubbe on danks herhaalde toezeggingen en verzekeringen van de Nazi's nog steeds niet aanhangig is gemaakt, terwijl toch het gerechtelijk onder zoek al weken geleden gesloten werd, den in druk versterkt, dat er aan den bewusten brand in den Rijksdag wel degelijk méér dan één kwa lijk riekend luchtje zit. Indien de Nazi's de aan dr. Oberfohren toegeschreven beschuldigingen werkelijk kunnen tegenspreken, hebben zy geen enkele reden om nog langer te wachten met de openbare behandeling van het proces tegen Van der Lubbe. Integendeel. Doen zy dit echter wel, dan zullen zy het aan zich zelf hebben te wy- ten, indien velen meer geloof zullen hechten aan deze stem uit het graf dan aan de bewe ringen van hun levenden mond. BERLIJN, 18 Juli (W.B.). Naar wij vernemen zal de terugtocht van het Balbo-eskader over den Atlantischen Oceaan in de volgende etap pes plaats hebben: ChicagoNew York, She- diacShoal Harbour, Valencia (Ierland). By ongunstig weer kan ook over de Azoren worden gevlogen. Vermoedelijk zal het eskader vanuit Ierland verscheidene Europeesche hoofdsteden bezoeken. 140.000 man S.A., S.S., Hitlerjeugd en politie-beambten, leden van den vrijwilli- gen arbeidsdienst en van den Stahlhelm, marcheerden gedurende vier uur langs den RijkskanselierOp onze foto neemt Hitier de parade in oogenschouw POONA, 18 Juli (Reuter). Gandhi heeft ver klaard, dat de opschorting der massale burger lijke ongehoorzaamheidscampagne voor het oogenblik van kracht zal blijven. Den eersten Augustus echter zal deze vorm van verzet door individueele ongehoorzaamheid worden vervan gen. POONA, 18 Juli (Reuter). In den nacht van Zondag op Maandag is hier gedurende ver scheidene uren een hevig onderaardsch gerom mel waargenomen. De bevolking werd door een paniek aange grepen en vluchtte de straat op. De verwachte aardbeving bleef echter uit en er werd geen schade aangericht. PARIJS, 18 Juli (V.D.). Naar uit Casablanca wordt gemeld, is in de omstreken van Kenitra Maan dag een brand uitgebroken, die ver scheidene boerderijen en nederzet tingen van inboorlingen vernield heeft. Naar de „Paris Soir" bericht, werden 14 per sonen gedood en meer dan 100 gewond. Het vuur ontstond in een Europeesche boerdery door het in brand geraken van een motor, die was opgesteld in de nabijheid van een stapel stroo. Door den sterken wind breidde het vuur zich uit over de omliggende gebouwen en vel den. In korten tyd stond een 'gebied van 30 K.M. lengte in vlammen. Een aantal neder zettingen van inboorlingen werd door het vuur omringd. Alle beschikbare afdeelingen gendar merie werden naar de plaats des onheils ge dirigeerd. Bij de gewonden bevinden zich een aantal Europeanen. Vele inboorlingen konden zich niet meer red den en kwamen in de vlammen om. Volgens de eerste schatting bedraagt de schade 25 millioen francs. De brand is nog niet bedwongen. Volgens Reuter zyn 21 personen in de vlam men omgekomen, terwijl de brand zich over een afstand van 60 K.M. uitstrekt. De naburige gemeenten hebben hulp gezonden. Nochtans woedt de brand voort, zonder dat het mogelijk is de vlammen tot staan te brengen, daar zy door een tamelijk sterken wind (sirocco) wor den aangewakkerd. Philipp Scheidemann was reeds lang voor den oorlog de leider der Sociaal-Demo cratische fractie in den Ryksdag. By het uitbreken van den oorlog stemde de fractie op zyn instigatie vóór de oorlogscredieten. Bij de ineenstorting werd hy lid van het voorloopig regeeringsdirectorium. Hy was de uitroeper der republiek. Na de constitueering der Con stituante in Weenen werd hy de eerste Ryks- ka'nselier der republiek. Heel kort duurde zyn ambtstijd. Hij moest aftreden, omdat hy wei gerde het vredesdictaat vay Versailles te on derteekenen. Van hem stamt het woord, dat de hand verdorren moest, die zou ondertee kenen. Later werd hy burgemeester van Kas sei en speelde geen rol van beteekenis meer in de politiek. Na het uitbreken der nationale revolutie achtte hy het geraden, uit Duitsch land te vluchten. Hy heeft thans een open brief geschreven naar aanleiding van het immoreele gijzelen zijner bloedverwanten. Deze brief wij ontleenen de vertaling aan de N. R. Crt. luidt: „Het bureau van de geheime staatspolitie te Berlijn deelt mede, dat het vijf mijner fami lieleden in een concentratiekamp heeft ge bracht, omdat ik in de N. Y. Times een arti kel zou hebben gepubliceerd, waarin ik de vooraanstaande mannen van het nieuwe Duitschland zwaar zou hebben beleedigd, en waardoor ik tegelijk zou hebben gepoogd een nieuwe „greuelhetze" tegen Duitschland te ontketenen. Woordelijk wordt gezegd: „De ar restatie van de familieleden van Scheidemann moet beschouwd worden als een daad uit nood weer van den staat." „Ik heb voor de N.Y. Times in het geheel geen artikel geschreven. Waarschijnlijk is hier de nadruk bedoeld van het eenige arti kel, dat ik in den loop der laatste vijf maan den voor een Duitsch-Zwitsersch blad heb geschreven en met mijn naam heb ondertee kend. Dat zich de geheime staatspolitie niet op den Zwitserschen, oorspronkelijken tekst beroept, maar wel op een voor mij volkomen oncontroleerbare vertaling van een Ameri- kaansch blad, is vooral interessant in verband met het feit, dat de eenige zin uit de N.Y. Times, welke totnogtoe in Duitschland is aan gehaald, gewoonweg een vervalsching is. In de N.Y. Times laat men mij aan het slot zeggen: „Het spreekt vanzelf dat dit een bloedigen oorlog niet uitsluit." W a t nu zou een bloedi gen oorlog niet uitsluiten? Wanneer nu, zou een bloedige oorlog niet zijn uitgesloten? Wanneer de beschaafde wereld met mij de meening was toegedaan, dat de huidige toestanden in Duitschland onduldbaar waren. In werkelijk heid luidde de zin, zooals ik dien redigeerde, en zooals men in Zwitserland ook drukte, in over eenstemming met het sociaaldemocratisch pa rool „Nooit weer oorlog" woordelijk als volgt: „Dat daarbij niet aan een bloedigen oorlog wordt gedacht, spreekt vanzelf!" „Het druischt tegen de menschelijke natuur in van menschenrechten wil ik in verband met het nieuwe Duitschland maar in het geheel niet spreken om tegen de politiek der heeren Hitier, Göring, Frick enz. zijn stem niet te ver heffen. Zeker, ik heb met mijn artikel willen protesteeren, dat is waar. Daarom moeten nu vijf absoluut onschuldige, en buiten de politiek staande menschen als gijzelaars naar het con centratiekamp! Moet een dergelyke maatregel niet elk woord van kritiek, dat ik liet hooren, tien-, honderdvoudig versterken, en de be schaafde wereld in opstand doen komen? Wie zyn die vijf familieleden, die men in hechtenis heeft genomen? Ik wéét het niet. Waar zijn zij heengebracht? Ik wéét het niet! Ik heb twee dochters: de eene is, toen men haar had ge schreven dat ik zwaar ziek was, hierheen ge reisd. De andere woont in Berlijn: de zorg voor haar twee kinderen neemt haar geheel in be slag; een jongen, die naar ik gehoord heb, in een magazijn van de Stahlheim werkt, en een twintigjarige dochter, die eenige weken geleden is getrouwd. Haar man ken ik niet: men heeft mij tot mijn genoegen verteld, dat hij een flin ke kerel is, die zich in den oorlog verdienstelijk heeft gemaakt. Tot mijn leedwezen heeft men mij er weliswaar óók by verteld, dat hij in po litiek geen belang stelt, en mijn politiek stand punt in geen geval deelt. Dat nu zijn mijn bloed verwanten, die voor mijn doen en laten even min aansprakelijk kunnen worden gesteld, als een of ander familielid van de heeren Hitler of Frick. „Wat is het doel van deze gijzeling? Moeten zij boeten voor hetgeen ik heet te hebben mis dreven? Zal men 'hen in vrijheid stellen, wan neer ik mij ter beschiking der Duitsche regee ring stel? „De meest infame politieke ophitserij tegen mij greep myn arme vrouw zóó aan, dat zy in den herfst van 1926 aan de gevolgen van een beroerte overleed. Twee maanden geleden kozen mijn oudste dochter en haar man, na een ge lukkig huwelijk van twintig jaren, den weg, die hen vrywillig van het leven scheidde. Het waren beiden menschen met huiselijken aard, en met liefhebberijen, die met politiek niets gemeen hadden. Zij bezweken onder de ophitsingen en krenkende beleedigingen van den staat. In hun hartverscheurende afscheidsbrieven vroegen zij mij om vergiffenis, maar, zóó schreven zij, „wir können die neue Verhaltenisse und die Hetze- rei nicht ertragen". En het vreeselijkst waren voor hen de voortdurende belasteringen van hun vader door de gleichgeschaltete, van boven-af officieel geïnspireerde pers en de radio. Dat al les moesten zij lezen en aanhooren, zonder dat hun vader de mogelijkheid gegeven werd, allen laster met één slag den kop in te drukken! Dat ging boven hun kracht. „Mijn vrouw, mijn eene dochter en schoon zoon direct den dood in gedreven, alle andere familieleden in een concentratiekamp opgeslo ten. Mij heeft men eerst mijn pensioen ge schrapt, toen heeft men mijn mandaat voor ver vallen verklaard, waardoor ik ook mijn daggeld verloor. Het laatst bleef mij de hoop op een bescheiden rente van een Boekdrukkersbond, waarvoor ik vijftig jaar lang stortte. Ook deze is my ontnomen. Naar het oordeel van vooraan staande heeren te Beriyn zou ik nu in elk ge val een rijke keuze hebben tusschen zich laten ophangen, en vrywillig den dood zoeken. Maar voorloopig heb ik noch met het eene noch met het andere haast: eerst wil ik bij de afreke ning zijn! Deze brief geeft een treurig beeld van de rechteloosheid, die hier en daar nog na het „ein de" der revolutie in Duitschland heerscht, maar geeft nog een triester beeld van de verwildering op zedelijk gebied, die geen anderen uitweg meer schijnt te weten dan zelfmoord. BRUSSEL, 18 Juli. (Reuter.) In de weer bij eengekomen Kamer oefende de socialistische leider van der Velde kritiek uit op de wijze, waarop de regeering gebruik maakte van haar speciale volmachten. Voor de opening der zitting had een delegatie uit de socialistische parlementsleden den Ka mervoorzitter de socialistische petitionnements- lijsten voor ontbinding van het parlement aan geboden, welke 1.426.000 handteekeningen dragen. De voorzitter verklaarde de lijsten aan de daarvoor in aanmerking komende instantie te zullen overhandigen. BERLIJN, 18 Juli. (W.B.) Officieel wordt medegedeeld: In het rijksministerie van Bin- nenlandsche Zaken vond gisteren een bespre king plaats tusschen ministerial-direktor dr. Buttman eenerzijds en aartsbisschop Groeber van Freiburg en bisschop Berning van Osna- brück anderzijds. De bespreking had betrekking op de vaststelling van de volgens het rijkscon cordaat toe te laten bonden. De bespreking verliep harmonisch en leidde tot een bevredigend resultaat. De namen der toegelaten vereenigingen zul len weldra worden medegedeeld. Reeds thans kan worden medegedeeld, dat een aantal bon den niet meer toegelaten of vrijwillig worden ontbonden, aooals b.v. de Volksverein für das katholische Deutschland, de Friedensbund Deut- scher Katholiken e.a. De blijvende bonden zijn in twee groepen ver deeld. De bonden van de eerste groep streven uitsluitend godsdienstige, zuiver cultureele of liefdadige doeleinden na en zyn ondergeschikt aan de kerkelijke autoriteiten. Zij worden wat betreft hun organisatie en actie door het Rijk beschermd. De Staat heeft tegenover deze bon den geen verder strekkende inmengingsbevoegd heden dan die welke voortvloeien uit den alge- meenen plicht van trouw der staatsburgers je gens den staat. Bonden, welke behalve godsdienstige en cul tureele doeleinden ook andere, waaronder ook sociale of beroepsstanden-betreffende opgaven dienen, kunnen in staatsbonden worden onder gebracht. Zij moeten waarborgen bieden, dat hun actie geenerlei partijpolitiek of vakver- eenigingskarakter aanneemt.Zij genieten even eens voor hun eigendom en hun eigen leven de bescherming van het Ryk. Zij mogen hun sta tuten behouden, tenzij hierin doeleinden zijn voorzien, welke indruischen tegen den nieuwen staat. Leden van katholieke organisaties zullen door dit lidmaatschap geen enkel juridisch nadeel in school en staat ondervinden. Hiermee is de vrede ook in het katholieke vereenigingsleven hersteld en gewaarborgd. MOSKOU, 18 Juli. (Reuter). De Amerikaan- sche vlieger Post is Dinsdagmiddag om 15.35 uur (plaatselijken tijd) te Irkoetsk geland. ENORME BRAND IN MAROKKO; 21 DOODEN EN RUIM 100 GEWONDEN. Gandhi kondigt individueel verzet in Britsch- Indië aan. Het socialistisch petitionnement voor ontbin ding van het Belgische parlement overhandigd. R.K. vereenigingen in Duitschland. De betref fende besprekingen beëindigd. Wiley Post te Irkoetsk geland. De bezuinigingen bij de keuringsdiensten voor waren. De regeering beantwoordt de opmerkingen der Tweede Kamer over het verleenen van enkele retorsiebevoegdheden. Plechtige opening van het Sanatorium „Berg en Bosch te Bilthoven. De jaarvergadering der R. K. Bouwpatroons te Amsterdam. Ernstige malaria-epidemie in de dessa Breng- kok, regentschap Lamongan. Het conflict te IJmuiden behoort thans tot het verleden. Memorie van Antwoord inzake het wetsont- werp-Marchant stelt enkele verzachtingen in uitzicht. Ernstig ongeluk te Katwijk aan Zee. Ernstig verkeersongeval bfl Sloten (N.-H.). Kanovaarder op het Braassemermeer verdron ken. Een wijziging van de crisis-invoerwet in voor bereiding. WEENEN, 12 Juli (V.D.) Naar officieel wordt medegedeeld, heeft bondskanselier dr. Dollfuss den bondspresident Miklas voorgesteld den vroegere» bondsleider, thans Landeshaupt- mann van Vorarlberg, dr. Ender, te benoemen tot minister zonder portefeuille. Dr. Ender zal belast worden met grondwets- en bestuurshervorming. De bondspresident heeft gevolg gegeven aan het voorstel van den bondskanselier. De beëediging van dr. Ender zal nog in den loop van deze week geschieden. LONDEN, 18 Juli (V.D.). Prins Nicolaas van Roemenië, de jongere broer van koning Carol, die na zijn bezoek aan Nederland weer te Parijs vertoeft, verklaarde aldaar, dat hij bezig is met het voorbereiden van een Oceaanvlucht, die hij tezamen met zijn piloot, den Roemeen- schen kapitein-vlieger Opitz, wil ondernemen naar New-York. Nadere bijzonderheden zou hy pas kunnen mededeelen na zijn terugkeer uit Londen, waarheen hy vertrokken is MÜNCHEN, 18 Juli. (V.D.). De kanselarij van Adolf Hitler deelt mede, dat het verspreide ge rucht, als zou Adolf Hitler zich van de „Deut sche Christen" hebben losgemaakt, niet in over eenstemming is met de feiten. BERLIJN, 18 Juli (W.B.). Van welingelichte zijde verneemt W.B., dat het concordaat deze week wordt onderteekend en dat waarschijnlijk Donderdag a.s. de tekst zal worden gepubli ceerd. i wwivwunmi n ii ii r /ss irZ. Hoogste stand op Woensdag 1 uur n.m.: 759 yorige stand 759

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1933 | | pagina 1