STADSNIEUWS
MERCURIUS
HAVERMOUT
Een VELÖ wascht electrisch voor 6 ets.
%lch wat wiU
Boschbranden
0
ZATERDAG 29 JULI
GRAAL-AGENDA
Nieuws voor de week van
29 Juli5 Augustus
Voor de stille armen
Aanbesteding woningbouw
Concert in den Hout
FILMNIEUWS
LUXOR-THEATER
Schitterend vacantie-programma
CENT PER
PONDSPAK
NEDERLANDSCH FABRIKAAT
REMBRANDT-THEATER
Wereld-première van: Het
Lied aan den Bosporus
PALACE-BIOSCOOP
Glück über Nacht
Bisschoppelijke Nijverheidsschool
Voorhout
Poolsch-Russische
handel?
WIJZIGING DEPARTEMENTEN
De meening der Tweede Kamer
170
HET OVERLIJDEN VAN MAX VON SCHILLINGS
V
Obligatieleening St. Bonaventura
Crisis-Zuivel-Centrale
TREKJES No. 801
Een verschil
Clubhuis „St. Jeanne d'Arc", Spaarne 29
Zaterdag 29 Juli: Uiterlijk tot 8 uur contri
butie betalen.
Vrijdag 4 Augustus: Vanaf heden gaan alle
clubs weer door.
Clubhuis „St. Stanislaus Kostka",
Middenweg 116
Zaterdag 5 en Zondag 6 Augustus: Week-end
In het clubhuis voor alle ingekleeden, ingewij
den en adspiranten boven de 15 jaar.
GraalledenDit is een pracht-gelegenheid
om het Graalideaal beter te leeren begrijpen
en je taak in de Graalbeweging beter te leeren
kennen. Zorg dus, dat er niemand ontbreekt.
Vrijdagavond van 79.30 kun je je hiervoor
opgeven bij de Walküre.
Graalleden lezen jullie het Graalnieuws, dat
je van de week ontvangt, goed door.
Algemeen nieuws
Alle clubhuizen zijn van Zaterdagavond 29
Juli tot Vrijdagavond 4 Augustus gesloten.
Zondag 30 Juli: Tennissen gaat gewoon door.
Woensdag 2 Augustus: Zwemmen gaat van
daag ook door van 89.
Excelsior! Alleluja! Vooruit!
Met dank a. d. H. Maagd1.
Vrijdagmiddag werd in café Brinkmann, al
hier, aanbesteed het bouwen van 2 beneden-,
3 bovenwoningen en werkplaats, enz. aan de
Kamperstraat alhier.
Laagste inschrijver H. W, Pollé te Haarlem
voor 17750.
Het programma van het concert, te geven
door de Harmoniekapel .,de Eendracht" van de
Koninklijke Papierfabrieken te Velsen, direc
teur de heer K. H. Kerkhoff, op Zondag 30
Juli, 's middags van half drie tot vier uur, is
als volgt:
1 A l'Attaque! (Marche) H. L. Blanken
burg.
2 Ouverture „Oberon" C. M. von WeberG.
Wittman.
3 le gedeelte uit de „Onvoltooide Sympho-
nie" P. SchubertEvans.
4 Souvenir de Chopin, L. H. Bekker.
(met solo's voor Piston en Clarinet).
5 2e Hongaarsche Rhapsodie, Fr. Liszt—
Kriens.
6 Fête de Charité, Suite, Ch. LecocqKriens.
a Allegro giocoso,
b Lamento (pour les Pauvres),
c Grand Bal, Valse (Moderato).
7 „The Stars and Stripes Forever" Marsch,
Sousa.
ïn den vacantietijd mogen de kinderen van
vader of moeder wel eens naar de bioscoop,
daarom brengen de directeuren dan program
ma's, toegankelijk voor iederen leeftijd. Ook
het Luxor Theater heeft deze week de poorten
open staan voor jong en oud en de kleine film
ster Jackie Cooper vertelt aan een ieder zijn
avonturen van vertroeteld kasplantje tot een
edelen vechtersbaas. Voortreffelijk speelt de
jongen de rol van „manke Eddie", die onge
neeslijk verklaard is. Men staat er verbaasd
van dat een kind zoo'n meesterlijke creatie van
een gaaf en nobel type kan geven. In „The
Champ" speelde Jackie met Wallace Beery,
draaide alles om dit tweetal, dat lief en leed
met elkander deelde. In „Kinderleed" geeft het
wonderkind voortreffelijk samenspel met Char-
le Chic-Sale, die voor den armen, eveneens
manken oom Jonas speelt. Om deze twee figu
ren speelt alles zich af en wij moeten erkennen,
dat „The Champ" zeker niet beter is dan dit
filmwerk. En „The Champ" trok uitverkochte
zalen!
Het voorprogramma is in licht genre gehou
den. In kluchtige twee-acters verschijnen ach
tereenvolgens ten tooneele Thelma Tod en
Lasu Pitts, in een kermis-dwaasheidje; Stan
Laurel en Oliver Hardy in „Als de kat van
honk is".
Ter geruststelling zij den lezer medegedeeld,
dat een deftig heerenhuis systematisch tot op
den grond wordt afgebroken, zoodat aan lach
salvo's geen gebrek kan zijn. De intellect-film
brengt mooie natuuropnamen naar "aanleiding
van de melodie „Home sweet home".
Het Orion-journaal is deze week bijzonder
uitgebreid. Zwemwedstrijd met Willy den
Ouden, de Rijswijksche Wielerwedstrijden, de
Kaagweek, de tocht van de nieuwe Merwede-
brug, de Vierdaagsche etc. etc.
Alles bij elkaar een programma, dat klinkt
als een klok en dat, bij verdere afwezigheid van
een hittegolf, volle zalen zal trekken.
Het mag werkelijk wel als een extra groote
bijzonderheid worden aangeduid, dat hier in
Haarlem deze week een wereldpremière gaat,
d.w.z. dat deze film voor het eerst na haar ge
boorte aan de Haarlemsche burgers te pronk
wordt gesteld.
Zooiets komt uit den aard der zaak niet dik
wijls voor, want meestal hebben ae groote we
reldsteden den voorrang en dan mag Haarlem
blij zijn na een half jaar aan de beurt te komen.
Nu is het andersom en weten de Haarlemmers
eerder dan de Parijzenaars, Berlijners, Londe-
naars of New-Yorkers hoe Gustav Fröhlich als
eerste luitenant, achter het Bosporussche net
vischt. Het is een bar vreemde geschiedenis, die
niet eindigt zooals men dat van een film ge
wend is. De heele geschiedenis speelt zich prac-
tisch in goed twee dagen af en in die twee da
gen zijn twee zeer lieftallige, deels Jonge, dames
tot over hun ooren „smoor" geworden op den
keurig netten Gustav. Bij die wee behoort ook
de Tsjechische nachtegaal Jarmila Novotna en
daarom zal het wel niemand verbazen dat men
haar schoon stemgeluid in de film terdege uit
buit.
Het andere meisje is haar z.g. dochter (Chris-
tiane Grautoff) en als ook deze het zwaar te
pakken krijgt (blijkbaar zijn in het Oosten en
meer speciaal in Stamboul, de harten van een
snelwerkend apparaat voorzien) is het conflict
gereed. Doch niet alleen zij, maar alle schepe
lingen zijn in een minimum van tijd verBospo-
rust en zijn in die tweemaal vierentwintig uur
verliefd of verloofd.
Inmiddels wordt het conflict in het moeder
hart nog verscherpt, omdat er sedert geruimen
tijd al een ander „op haar loopt" een consul,
die met een bloedend hart den alles veroveren
den Gustav met succes bezig ziet. Hoe dit alles
eindigt? Het zou wreed zijn de heerlijke illusies
van het publiek te verstoren door dat mee te
deelen. Wij wollen dat, vooral niet bij een we
reldpremière (want wij kunnen ons voorstellen,
dat alle buitenlandsche bladen reikhalzend
naar dit verslag uitzien) op ons geweten heb
ben. Het zij voldoende op te merken, dat al deze
vreugde, liefde en kunst zich oplost in een op
rechten traan gestort vanwege een massa-dé
raillement.
De opnamen in deze film zijn verder buiten
gewoon goed en zelfs zij, die nooit Stamboul
gezien hebben zullen zich na het aanschouwen
van deze film in die stad buitengewoon goed
thuis voelen.
De muziek van Robert Stolz werd onder de
persoonlijke leiding van dezen componist ten
gehoore gebracht.
De teekenfilm van Max Fleischer is weer even
geestig als altoos, terwijl het Fox en Polygoon
nieuws als gebruikelijk het programma openen.
Dat de „Erpe" Band, die de vorige week onder
leiding van den heer Snoek het tooneel bezette
zulk uitstekend werk leverde, hebben wü toen
reeds geschreven, maar toch doet het Wiener
tweetal dat thans optreedt zeker niet voor deze
Rembrandt-Palace musici onder. Het is natuur
lijk een ander genre maar men zal er zeker wel
van genieten. Nog nummer tevoren hadden we
twee vleugel-piano's tegelijk door een man zien
bespelen. Nu hebben we dat wel en we hebben
bewondering voor een dergelijke knappe presta
tie.
We gelooven dan ook wel dat dit zeer genoeg
lijke, en uitermate gezellig programma in dezen
vacantietijd door velen zal worden bekeken en
gewaardeerd.
de keuken, omdat hij, hoe de borden ook vallen
en door de lucht vliegen, ze altijd weer, net als
ze den vloer zouden raken, weer weet te pakken.
Na dit voorprogramma de groote film: „Glück
über Nacht," die eigenlijk al voldoende aanbe
volen is, wanneer we zeggen, dat de hoofdrollen
er in vertolkt worden door Magda Schneider,
Szöke Szakall en Hermann Thimig.
Dit drietal toch dat we al uit zooveel andere
films kennen, is wel in staat een bioscoop-pu
bliek een avond aangenaam bezig te houden
en als daarbij dan nog komt, dat de film zelf
een der aardigste operettefilms is die we ken
nen, dan is reeds van te voren het succes ver
zekerd.
Edith Werner (Magda Schneider) wordt
voortdurend lastig gevallen met telefonische
aanvragen omtrent de opstijging van een door
Robert Wenk (Hermann Thimig) uitgevonden
nieuwe raket, doordat tengevolge van een druk
fout op de reclamebiljetten haar telefoonnum
mer daarop staat aangegeven als dat van den
uitvinder.
Zoo komt het, dat Robert Edith vraagt of hij
bij haar telefoontoestel mog komen zitten, om de
aanvragers te woord te staan. Van de kennis
making die daar het gevolg van is, komt na
tuurlijke Uefde, maar als dan de proef met de
raket deerlijk mislukt, zitten ze belden in zak
en asch, want Haase (Szöke Szakall) de geld
schieter, wil niet verder helpen om een nieuwe
raket te construeeren.
Edith weet raad. Haase wordt een gefingeerde
minnebrief in handen gespeeld die de dochter
van den millionnair Schwab tot Robert heeft
gericht en is dan dadelijk weer bereid te helpen.
Dan komen de verwikkelingen. Robert komt
werkelijk in aanraking met het meisje, dat zoo
genaamd de brieven geschreven heeft, maar dat
niets van hem wil weten en inmiddels is Haase
met Schwab, die in plaats van millionnair
iemand is die leelijk aan den grond zit, tot een
aceoord gekomen.
En het spelletje wordt voortgezet en de zoo
genaamde verloofde, die er ook haar eigen plan
nen op nahoudt, doet mee.
Maar dan komt Edith met haar oom Schwab,
den werkelijken millionnair op het tooneel
alle Schwabs zijn namelijk in Locamo bijeenge
komen om een familiefeest te vieren en zoo
ontmoet zij daar Robert met zijn kwasi-ver-
loofde. Zij ziet. alles voor echt aan en wil dus
van Robert niets meer weten.
Hoe ten slotte de nieuwe raket, zonder dat
iemand het vermoedde, aanleiding wordt dat
alles in het reine komt, vertellen we maar niet,
om u zelf van de intrige te laten genieten.
We ziden het reeds 't is een van de aardig
ste operette-films die we nog gezien hebben en
men kan ze bovendien zonder bezwaar aan
iedereen laten zien, zoodat Palace deze week
wel weer volle zalen zal trekken, nu we einde
lijk de anti-bioscopisshe warmte weer kwijt
schijnen te zijn.
E 52
het Departement, waaronder ook het armwezen
ressorteert.
Tenslotte werd de vraag gesteld, of bij de op
somming van de zaken welke aan het Ministerie
van Sociale Zaken zijn toevertrouwd bij het
K. B. van 8 Juni 1933, niet over het hoofd is
gezien de uitvoering van de wet van 30 Oc
tober 1930 tot regeling van het toegepast-na-
tuurwetenschappelijk onderzoek.
Na het binnen- en het buitenlandsche ge-
luidsnieuws een niet schreeuwend aardige tee
kenfilm en dan op het tooneel een Jongleur, die
met „clubs," hoeden, zakdoeken, jassen en meer
dergelijke dingen allerlei kunstjes uithaalt op
zijn gebied en ten slotte, door de wijze waarop
hij met porceleinen borden weet om te gaan
bewijst, dat hij een goed figuur zou maken in
Dezer dagen werd de cursus tot vooropleiding
der M. T. S. gesloten.
Reeds vroeger werd gemeld, dat de cursus aan
bovengenoemde school ditmaal drie maanden
verkort moest worden, als gevolg van een ver
andering in den datum van aanvang.
Ondanks dit werden eenigen voorbereid tot
het toelatingsexamen der M. T. S. Allen slaag
den hiervoor. Zelfs ontvingen twee hunner be
richt dat zij zeer goed geslaagd waren.
Zij deden examen voor de M. T. S. te Rotter
dam, Haarlem en Heerlen.
HELSINGFORS, 28 Juli (Reuter). Naar ver
luidt heeft de Russische regeering 130.000 ton
metaal-waren besteld bij Poolsche firma's.
De kostprijs hiervan bedraagt ongeveer 30
millioen zloty (ruim 5 millioen gulden), waar
voor een crediet van 18 maanden is verleend.
Het wordt waarschijnlijk geacht, dat Polen
thans zijn invoer uit Rusland zal vergrooten en
meer Russisch bont, visch en caviaar zal im
porteeren.
Verschenen is het Voorloopig Verslag der
Tweede Kamer nopens het wetsontwerp, hou
dende wettelijke voorziening naar aanleiding
van het K. B. van 8 Juni 1933 tot instelling van
een Departement van Algemeen Bestuur dat
den naam zal dragen van Ministerie van So
ciale Zaken en tot wijziging van den naam van
het Ministerie van Economische Zaken en Ar
beid.
Aan het verslag wordt het volgende ontleend:
Sommige leden achtten de instelling van het
Departement van Sociale Zaken onnoodig. Zij
waren van meening, dat deze instelling nieuwe
kosten met zich meebrengt. Indien het Departe
ment van Economische Zaken en Arbeid over
belast was, dan had daaraan gevoeglijk tege
moet gekomen kunnen worden door eenige af-
deelingen over te brengen naar het Departement
van Binnenlandsche Zaken.
Eenige leden, die tegen Instelling van het
Departement van Sociale Zaken op zich zelf
geen bezwaar hebben, betwijfelden toch of het
tijdstip om tot splitsing van het Departement
van Economische Zaken en Arbeid over te gaan
wel goed gekozen is.
Vele andere leden konden zich met de in
stelling van het nieuwe Departement ver
eenigen.
Sommige leden betreurden dat Posterijen, Te
legrafie en Telefonie, Radio en in zekeren zin
ook Luchtvaart van het Departement van Wa
terstaat zijn afgenomen. Gaarne zouden zij van
de Regeering vernemen, waarom dit is geschied,
en of de nieuwe Minister van Waterstaat vóór
zijn optreden in deze verandering is gekend.
Verscheidene leden achtten het beter het
Krankzinnigenwezen, als zijnde een onderwerp
van bij uitstek socialen aard, naar het Depar
tement van Sociale Zaken over te brengen.
Van andere zijde werd hiertegen opgemerkt,
dat de Krankzinnigenzorg de Regeering veel
vuldig in aanraking brengt met de Armenzorg,
zoodat er uit dien hoofde veel voor te zeggen
valt, de krankzinnigenzorg op te dragen aan
Alweer een studiejaar afgesloten.
Vanmorgen zijn onze engelen weer vertrok
ken, per trein, per bus, per fiets.
Het achtste studiejaar is afgesloten. Weer
zijn er een aantal studenten vanmorgen dit
Missiehuis uitgegaan om in andere huizen
hunne studies te gaan voltooien.
Juli 1925 was het, toen ik hier naar een tij
delijk verblijf begon te zoeken.
Alweer acht jaar. En dit jaar gaan reeds
onze eerste studenten hun Theologie in Mill
Hill beginnen.
Is het niet wonderlijk, vrienden. Twee der
den van den tijd noodig om de eerste oud-stu
denten priester te zien, zijn nu reeds verloo-
pen.
En dat allemaal onder Gods Voorzienigheid
met uw steun, uw gebed, uw giften en gaven.
Ik weet het: bij veler uwer zijn de bronnen
uwer edelmoedigheid opgedroogd en opgestopt.
Velen uwer zouden graag doorgaan met hel
pen, maar zij kunnen niet.
Vrienden, als ik zoo naga wat er in die acht
jaar gebeurd is, dan worden voor een klein
oogenblik de zorgen, de ware zorgen van het
heden vergeten, en zijn het slechts gevoelens
van dankbaarheid jegens God, van erkente-
telfjkheid jegens u, die bij mij opkomen.
Ja, gij allen die Pater Liefhebber in deze
Jaren gesteund hebt, \tfeest gezegend. Weest ge
zegend, die hem uw gebed schonkt. Weest
gezegend, die hem uw giften zond. Weest ge
zegend, die de zorg voor 'n armen student op u
naamt. Weest gezegend, die dit Missiehuis in
uw testament bedacht. Weest gezegend, die op
andere wijze onze stoffelijke nooden hielpt ver
lichten. En mogen de zielen onzer overleden
weldoeners, mede door ons dankbaar gebed,
het loon der barmhartigen ontvangen hebben
of spoedig erlangen.
En nu met Gods hulp en uwe medewerking
maar weer een nieuw studiejaar voorbereid.
St. Bonifaclus-Missiehuis
Hoorn, postrek. 120937
Father Lefeber.
U kunt ons ook helpen door ons geld te ge
ven tegen rente zoolang u leeft. Na uw dood
wordt het gebruikt voor opleiding van arme
jongens tot priester.
Dit is de tijd der boschbranden. Als de
aarde schroeit onder de felle stralen der
zon, die eiken dag opnieuw rijst aan een
wolkenloozen hemel, als het gras verkommert
op de groene weiden, als de sappige boomen
van het koele bosch worden tot één enorme
verzameling, licht ontvlambaar brandhout. Eén
enkele omgevallen benzinekoker van kampeer
ders, één achteloos weggeworpen cigaret of
lucifer, één enkele wegspringende vonk uit een
voorbijsnellende locomotief en het onheil is er
het bosch, de heide staan in brand. En wan
neer niet snel hulp ter plaatse is zal niets dan
een geschroeide vlakte overblijven, van wat
eens bloeiende heidegrond was, niets dan ver
koolde stammen en takken van het bosch,
waarin nog kort tevoren het geheele geheime
nisvolle leven zoemde, zong en tsjilpte, dat zoo
eigen is aan het zomersche woud. Zulk een
verkoold stuk bosch, met zijn geblakerde kro
nen, zijn als in een laatsten kreet van doods
angst verwrongen zwarte takken behoort tot
de allerergste, allergruwelijkste dingen, die men
zich maar denken kan. Het doode bosch, dat
nog zijn armen uitstrekt naar de stralende zón,
die het niet meer tot leven kan wekken.
Het is zelfs in een klein land als het onze
vaak reeds moeilijk, bosch- en heidebranden
te blusschen, laat staan te voorkomen. In een
land als de Vereenigde Stater, echter met zijn
ontzaglijke uitgestrektheden tusschen oceaan
en oceaan ziet de zaak er nog heel anders uit.
Hoe zou men ooit in de tallooze eenzame wou
den van dit enorme continent boschbranden
kunnen blusschen, die misschien 'al weken lang
hebben gelaaid of gesmeuld, alvorens iemand
ze opmerkte? Een enkele houtskoolbrander, een
eenzame jager zwerft er in rond en vaak zou
het al een toeval zijn, wanneer hij in het einde-
looze woud juist in het deel kwam, waar de
brand woedt.
De Amerikaansche regeering heeft dit natio
nale gevaar, dat eiken zomer opnieuw dreigend
op den loer ligt, op grootscheepsche wijze ge
keerd. Zij heeft den „United States Forest
Service", die tot taak heeft toezicht uit te
oefenen op alle 149 natuurparken, niet enkel
belast met de bestrijding van boschbranden,
maar hem ook in staat gesteld, dit met de
meest moderne middelen te kunnen doen. Het
is waarlijk geen geringe verantwoordelijkheid,
welke aldus op dezen dienst is gelegd, want de
totale oppervlakte der 149 natuurparken be
draagt niet minder dan 647.520 vierkante kilo
meters, bijna 19 keer de oppervlakte van Ne
derland
Deze dienst, die in 1905 werd opgericht, is
intusschen uitgegroeid tot een volkomen ge
mechaniseerd leger, dat beschikt over alle
hulpmiddelen van een moderne strijdmacht:
vliegtuigen, enorme tractors, die er uitzien als
tanks en die tot taak hebben, alles onder zich
te verbrijzelen, teneinde aldus een open pad
te scheppen, waar het vuur kan worden ge
stuit, draagbare radio-ontvang- en zendtoe
stellen, waardoor alle groepen in voortdurend
contact met elkaar kunnen blijven, chemische
Het stoffelijk overschot van -professor Max von Schillings, de intendant der Berlijnsche
opera, die dezer dagen overleed, werd opgebaard in de Academie der Kunsten,
waarvan de overledene president was.
preparaten, een telefoonnet van 55.000 K.M.
lengte, zich zig-zag uitstrekkend door alle na
tuurparken en nog dagelijks groeiend, enorme
uitkijktorens, van waaruit dag en nacht scherp
oplettende wachters met kijkers spieden over
het aan hun voeten zich uitstrekkende bosch.
Want elke minuut is kostbaar, wanneer het
gaat om de bestrijding van een boschbrand.
Met razende snelheid springen de vlammen van
den eenen boom naar den anderen, van Kroon
naar kroon. In slechts drie en een half uur
tijds werden enkele jaren geleden nog slechts
bij een boschbrand in den staat Colorado niet
minder dan 1000 hectare bosch een prooi der
vlammen. Slechts moeizaam son men toen
de benoodigde reddingsbrigaden te voet of te
paard naar het terrein van den strijd over
brengen, daar goede wegen grootendeels ont
braken. Thans worden de natuurparken door
25.000 K.M. prima wegen doorkruist en waar
eens met inspanning van alle krachten hijgend
en doodaf de reddingsmanschappen zich een
weg moesten banen, snellen nu de autocolonnes
met 100 K.M. vaart per uur naar het tooneel
van den brand.
Het voornaamste strijdmiddel tegen bosch
branden is in Amerika echter wel het vlieg
tuig. want dit maakt net mogelijk, den strijd
aan te binden, feitelijk nog vóór de brand goed
en wel begonnen is. Aanvankelijk werden leger
vliegtuigen gebruikt, doch tegenwoordig be
schikt de dienst al over een eskader eigen
toestellen. Geregeld patrouilleeren zij boven
de bedreigde gebieden waar vooral na onweer
de vlammen hun voedsel willen zoeken. Zoo
dra zij een begin van brand ontwaren, wordt
draadloos het hoofdkwartier van den dienst
verwittigd en slechts een paar minuten nadien
zijn de plaatselijke branöbestrijdingsafdeelingen
al in volle actie, terwijl van de vliegtuigen uit
met enorme luidsprekers eventueele kampeer
ders worden gewaarschuwd, zich uit de voeden
te maken.
(Nadruk verboden)
Ten behoeve van de onderwijs-stichting „St.
Bonaventura" te Leiden (R. K. Hoogere Bur
gerschool voor jongens), zal een 5 pet. obliga
tieleening groot f 45.000 in stukken van f 1000
en f 500 worden uitgegeven met garantie van
de 40 parochiën, behoorende tot de Dekenaten
Leiden, Alphen aan den Rijn, Noordwijk en
Zoeterwoude.
De koers van uitgifte is vastgesteld op 99
pet. De coupons vervallen per 1 Februari en 1
Augustus.
De onderwijs-stichting heeft uitsluitend ten
doel de bevordering van het onderwijs in het
Koninkrijk der Nederlanden overeenkomstig de
bepalingen der Nederlandsche Wetgeving. Als
zoodanig is zij eigenaresse van de R. K. Hoogere
Burgerschool voor jongens aan de Mariënpoel-
straat no. 4 te Leiden onder directie van Pa
ter Dr. B. de Goede O.F.M.
De leening wordt aangegaan tot het finan
cieren van den verderen afbouw, die inmiddels
tot stand gekomen is.
De Stichting heeft in eigendom de van alle
modern comfort voorziene schoolgebouwen met
daarbij behoorende gronden en erven. Op deze
eigendommen rust een schuld ad f 200.000.
waarvan 90 pet. door den Staat der Nederlan
den krachtens een overeenkomst met het be
stuur der Stichting wordt terugbetaald. De
staat nJ. vergoed 90 pet. van de stichtingskos-
ten der gebouwen en gronden.
Als inkomsten van de Stichting zijn aan te
merken de vergoeding van den Staat, welke
80 pet. van de jaarlijksche exploitatiekosten
bedraagt, alsmede de schoolgelden; terwijl bo
vendien de gemeenten, uit welke leerlingen de
school bezoeken, subsidies verleenen.
Boven en behalve de hiervoor vermelde zeer
belangrijke bijdragen van de regeering heeft
Z. H. Exc. de Bisschop van Haarlem de H. E.
Dekens van Leiden, Alphen aan den Rijn,
Noordwijk en Zoeterwoude gemachtigd vast te
stellen, hoeveel door de onder hun opperbe
stuur staande 40 parochiën in eenig tekort
zal moeten worden bijgedragen.
Verdere schulden zijn niet aanwezig.
De eerste coupon vervalt 1 Februari 1934.
Te beginnen met 1 Augustus 1936 zal jaar
lijks door een in de maand Mei daaraan voor
afgaande te houden uitloting ten minste f 1000
worden afgelost.
Het bestuur behoudt zich het recht voor na
1 Augustus 19396 te allen tijde tot versterkte
of algeheele aflossing over te gaan.
Coupons en lossingen zijn betaalbaar bij
Bern. Knaapen te Alphen :.-u den Rijn, met
zitdagen te Bodegraven en Leiden, alsmede te
Amsterdam op een nader te bepalen plaats.
De Crisis-Zuivel-Centrale brengt ter alge-
meene kennis, dat haar kantoren 2 Augustus,
des namiddags en 31 Augustus as. den geheelen
dag gesloten zullen zijn.
't Was Harry niet uit z'n hoofd te praten
hij wou kunstschilder worden.
Vanaf z'n eerste schooljaar al had ie mooie
cijfers gehad voor teekenen.... en ook thuis
zat ie meestal geen half uur zonder potlood
of penseel in z'n vingers.
Z'n vader was er maar half mee ingenomen,
dat Harry er telkens maar weer op terug
kwam.... moedigde hem niet aan.... 't zou
misschien nog wel veranderen later.
Maar niks hoor.... de jongen hield voet bij
«tuk toen 't zoover was.
En of ie nou wel goed begreep, dat je als
kunstschilder 'n uitblinker moest zijn, om er
Je brood mee te kunnen verdienen.... dat 't
tientallen jaren kon duren eer 't zoover kwam
misschien!
Ja, dat begreep Harry allemaal wel.maar
hij voelde, dat 't z'n roeping was... kon ie
eenmaal niks aan doen.... hij zou niet weten
wat ie anders moest wordenen wel zor
gen, dat ie geen armoe hoefde te hebben, in
géén geval op kosten van z'n ouders hoefde
te leven als ie eenmaal op z'n bestemming
was. Z'n vader moest glimlachen om z'n idea
lisme.
Enfin.... hij mocht 't niet tegenhouden
vond ie.... de jongen moest 't dan zelf maar
es ondervinden....
Maar hij moest z'n vader beloven, dat ie
er mee zou uitscheiden als verstandige, be
voegde personen hem zouden afraden er mee
door te gaan.
Dat beloofde Harry.
In 't begin viel er natuurlijk weinig van te
zeggen.
Harry deed z'n best.... zelfs zóó, dat de
leeraren er pleizier in hadden.
En zoo ging dat eenige jaren ongestoord ver
der.
Z'n ouders betaalden trouw de studie-kosten
zonder zucht of klacht.... al moesten ze
zich nu en dan wel iets ontzeggen
Maar 't was voor hun jongen.... alles wat
ze hadden
En eindelijk was 't dan zoo ver, dat Harry
de academie kon verlaten.
Wilde hij nog verder studeeren. bijvoorbeeld
in t buitenland, dan lag dat heelemaal aan
hem zelf.
En daar stond Harry.
Wel was er al es 'n paar keer iets van 'm
tentoongesteld op 'n expositie van leerlingen,
maar bijzondere aandacht had dit toch niet
getrokken.
Z'n leeraren hadden zich nooit positief over
zijn talent uitgelatenwat ze trouwens
zelden dedenschilderkunst was nou een
maal geen boekhouden of correspondeeren.
Thuis had Harry 'n klein, gezellig atelier,
waarvoor z'n moeder 'n boven-achterkamer had
vrij gemaakt.
En daar begon ie dan maar vast te werken.
Hij schilderde 'n paar stillevens, 'n paar
landschappen, *n stukje stadsgracht.... en liet
alles bekijken door 'n bekende kunsthandelaar.
Die deed er niet zoo heel lang over.... en
zei, dat 't „voorloopig" nog niets voor 'm was.
Harry was nog niet heelemaal overtuigd en
haalde er een van z'n vroegere leeraren bij.
Die keek wat langer....
Tja, technisch was alles wel zoowat in orde
maar.... enfin.... hij moest maar vol
houden en afwachten.
Hij verkocht 'n paar werkjes aan 'n kennis
met geld.... en begon weer opnieuw....
Maar 't wou niet vlotten met de waardeering.
Hij bracht iets naar 'n tentoonstelling....
De critiek zei, dat ie, na vele jaren ern
stige studie, misschien wel iets bereiken kon....
maar dat 't nu nog te duidelijk het werk was
van 'n beginneling.
En toen Harry, na 't lezen van de critieken,
wat ontmoedigd zat te kijken, klopte z'n vader
hem es op z'n rug en zei: „Weet je nog, vent,
wat ik je gezegd heb? Je teleurstelling komt
wel wat vroeg, jongen. Je hebt immers nog
'n heel leven vóór jeen zoo lang ik er
nog ben, om je te helpen, nietwaarNou,
kop omhoog dan, en je best maar blijven
doen. Als er werkelijk talent in je zit, dan
komt 't vroeg of laat toch wel te voorschijn."
En Harry deed z'n best'n paar jaar
langen scheen werkelijk wel iets te vor
deren.
Maar toen kwam er 'n groote ramp over
het huis. Z'n vader werd erg zieken bin
nen twee dagen was 't kleine gezin in rouw.
Veel had z'n vader niet tegen 'm kunnen
zeggen
En op 't laatst had ie Harry lang aangeke
kenen van de zoon waren de stervende
oogen naar de moeder gegaan.
Harry kniktegreep z'n vader's hand....
en zei, dat ie 't begrepen had.
Nog beter begreep Harry 't, toen ie wist,
dat met z'n vader ook 't grootste deel van de
inkomsten was heengegaan.
HU zoch z'n leeraar weer op.... en had 'n
lang gesprek me 'm.
De slot-conclusie van de leeraar was, dat
Harry in géén geval de eerste jaren van z'n
kunst zou kunnen leven.
„Ik ga 'n baantje zoeken, moeder" zei
Harry heel eenvoudig toen ie thuis kwam.
Z'n moeder begon te huilenen te tob
ben over z'n roeping en z'n idealen
Maar Harry sloeg 'n arm om haar heen en
zei: „Ik weet hoe de zaken staan, moeder
en hoe vader me heeft aangekeken....
en al was dit laatste niet gebeurd.... ik weet,
wat m'n plicht is.... Heb ik niet alles aan
u en vader te danken! Heeft u zich voor mij
niet méér opgeofferd dan veel anderenen
is 'n moeder niet 't mooiste en heiligste op
de heele wereld? 't Zou 'n schande zijn als
ik op uw kosten bleef leven.... en ik weet
ook, dat dit bijna onmogelijk is.'t Zal mis
schien heel moeilijk zijn.... vooral in 't be
gin.... maar ik zal er altijd aan blijven den
ken, dat 't voor u is...."
Toen moest Harry zich even omdraaien.
Maar dat zoeken naar 'n baantje was ge
makkelijk gezegd dan gedaan. Z'n wil was goed
genoeg en hij wilde van alles aanpakken als 't
moestmaar men vroeg naar z'n bekwaam
heden...". en wat moesten ze beginnen met
iemand, die voor kunstschilder was opgeleid!
Hij schreef op allerlei advertenties.... liep
van de eene firma naar de andere.... maar
't was overal mis.
En op 'n dag verhuurde Harry zich als
loopknechtvoor 'n tientje in de week.
Z'n moeder gaf ie zeven guldenzelf hield
ie twee kwartjes, voor de barbier en 'n pijp
tabak.. ..en voor de overblijvende rijksdaal
der nam ie eens per week privaat-les in boek
houden en handelscorrespondentie.
Hjj hoefde niet heelemaal van voren af aan
te beginnenwant op de H. B. 8. was ie
lang de slechtste niet geweest ln dat vak
Na anderhalf Jaar haalde hU z'n diploma's
en begon opnieuw overal te solliciteeren
had eindelijk succes..,, en begon op z'n
zeven en twintigste jaar met 'n betrekking
van vijftien gulden.... op 't kantoor van 'n
koekfabriek.
'n Half jaartje ging alles goed en gewoon....
Toen hoorde hij de directeur praten over 'n
nieuw artikel, waarvoor 'n pakkende adver
tentie moest worden uitgedacht, met 'n rake
teekening er bij.
En thuis, op z'n zolderkamertje, waar ie
nog dikwijls in z'n verf, z'n Denseelen en z'n
doekjes scharreldebegon Harry te prakki-
zeeren en te schetsenverscheurdenam
'n nieuw vel papier.verscheurde nóg es
....en kreeg op 't laatst 'n idee, dat ie koorts
achtig begon uit te werkenEn hoe meer
hij vorderde, hoe meer plezier hij er in kreeg
Eindelijk had ie 'n teekening klaarmet
'n tekst, die moest opvallen in de adver
tentie-kolommen.
Hij hield 't voor 'n moeder nog verborgen
ze had vroeger al zoo véél teleurstellingen
meegemaakt.en als dit nou óók weer werd
afgewezen
De andere morgen vroeg Harry z'n direc
teur te sprekenen kwam met z'n teeke
ning in 't privé-kantoor.... zei, dat ie maar
es zoo brutaal was geweest iets te ontwer
pen....
De directeur zat verbaasd van de teekening
naar Harry te kijkenen vroeg nieuwsgie
rig om nadere inlichtingenen Harry ver
telde alles, wat er sinds z'n opleiding was ge
passeerdkreeg 'n stevige handmet de
woorden: „Dat is kranig! Voor 'n zoon als
jij neem ik m'n hoed af!"
De chef van de reclame-afdeeling werd er
nu bij gehaald.... zag de teekening en zei
direct: „Da's knap werk! Die advertentie doet
't beslist."
En ze deed 'a.
Harry kwam nu op de reclame-afdeeling....
ontwierp advertenties, platen, teekende aardige
prentjes met rijmpjes, waaruit boekjes voor de
jeugd werden samengesteld.... en had na drie
maanden 'n positie, die klonk als 'n klok....
Nou heb ik óók nog 'n andere zoon ge
kend.... van 'n andere moeder vanzelf....
óók 'n weduwe.
Die zoon verdiende dertig gulden in "t bouw
vak.... gaf z'n moeder 'n kostgeldje, dat nog
'n aardig eindje van de tien gulden af bleef
en besteedde de rest aan kleeren, ciga-
retten, bioscope en voetbal-wedstrijden.
En als z'n moeder zei, dat zé d'r haast niet
van kon komen d'r twee dochters verdien
den nog maar 'n schijntje dan begon die
zoon tegen z'n moeder te vloeken en te drei
gen met 't huis uit loopen..
Die zoon raakte werkloos
Dat duurde 'n vol jaar.
En al die drie-honderd-vijf-en-zestig dagen
gaf z'n moeder hem te etenen deed
v oortsalles, wat 'n moeder voor 'n zoon doet
zonder te vragen of 't wel kon.
Geen woord van dank heeft ze d'r voor
gehad.
En toen ie weer werk kreeg, ging 't als vroe
gersmeet ie met 'n grauw en 'n snauw
dat zelfde kostgeld op tafel.... omdat ie nou
weer zoo veel noodig had voor nieuwe kleeren
en zoo.
't Geval is te beroerd, om er nog méér van
te vertellen.
't Is maar de kwestie: hoe 'n zoon 'n moe
der bekijkt. G. N-
