De firma Waarzegger Co.
STANDARD
motor on-
Met vea&aal mn den dag
1
de witte zwaan
MET JOU!
ROBINSON CRUSOE'S AVONTUREN
De voet spreekt: Geef mij maar
ROBINSONschoenen
DE APOTHEEK
fin
WOENSDAG 2 AUGUSTUS
GELD EN WAARHEID
Bijgeloof en domheid doen waar
zeggers en helderzienden
schatten verdienen
Occultisme onmodern
Nieuwe oplichterstruc
Fluitende agenten
De kraai als wereld
reiziger
Heet gebakerd
».on tg bezuin!ger>
Tractten. te W11S-
olie is zuinigheld'
Het verkeer te Berlijn
Afghanistan en de film
Lichamelijke opvoeding
„Als je er op i dere KOp
Minder misdaden te
New-York
Filmpropaganda van
Dollfuss
Oude vondsten
Om een meisje
Rouwtelegrammen
Esperanto-congres te
Keulen
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UbR NA hET ONGEVAL
NAAR HET DUITSCH
VAN RUDOLF HERZOG
Wij kennen allen van nabij of van ver de
waarzeggers met kaarten of koffiedik,
de helderzienden en al die anderen, die
altijd iets goed raden en die een klant toch
nooit bevredigen, Wy weten, dat deze lieden
niet alleen worden geraadpleegd door deze of
gene, die iets over zijn toekomst wil weten,
maar soms ook door groote zakenlieden, die hun
zakendoen eenvoudig op de verklaringen van
hun raadgevers baseeren. De beruchte geschie
denis der Barmats in Berlyn heeft nog niet
zoo lang geleden daarvan de bewijzen in over
vloed geleverd. Het schijnt inderdaad, dat er uit
de menscheiyke domheid geld te slaan is, vooral
wanneer deze domheid annex is aan bijgeloovig-
heid. En het bijgeloof, zij het dan vaak in vrij
onschuldigen vorm, is zeer verbreid in alle lan
den van Europa en ook daarbuiten. Er gebeuren
alledag heel wat dingen, die op een of andere
■wijze het bygeloof doen opleven. Denken we
slechts aan de beroemde spin in den morgen of
in den avond, aan theeblaadjes op een kop thee,
aan de ladder waar we niet onderdoor mogen
gaan enz. enz.
Zoo hebben we b.v. de fameuze zwarte kat.
Er zijn ontelbare menschen, die doodsbenauwd
zijn, als zij een zwarte kat zien, of zooals het
heet, als een zwarte kat „hun weg kruist", en
die allerlei gevaren oplevert, vooral wanneer zij
van links naar rechts den weg oversteekt. Ook
ziekenwagens moeten wel eens de rol van zwarte
katten spelen en zoowaar onze brave nonnetjes
Worden, natuurlijk niet door katholieken, die wel
beter weten, voor onheilbrengsters aangezien,
terwijl zij in werkelijkheid slechts heil brengen,
Wanneer zy zoo simpel mogelijk haar plicht ver-
Vullen. En wat doet een bijgeloovige, wanneer
hy een dezer ontmoet? Hij maakt rechtsomkeert
om zijn ondergang te ontvluchten.
Gij, lezer, kent de uitdrukking,, met het ver
keerde been uit bed gestapt". .Inderdaad: er
zijn menschen, die meenen, dat het ongeluk
brengt met het linkerbeen uit bed te stappen en
Jk bedenk daar ineens, dat het steeds de teenen
Van mijn linkervoet zyn, die 's morgens het
eerst den grond raken. Maar zy, die beweren
Wetenschappelijke studie te hebben gemaakt
van dit laatste verschijnsel, zijn tot de ontdek
king gekomen, dat het juist de rechtervoet is,
die ongeluk brengt. Vandaar dus myn onge
hoorde successen op het gebied van het levens
geluk!
Let voortaan op den eersten menseh, die gy
ontmoet, zoodra gy uit uw woning zyt getreden,
Want van hem zal het afhangen, hoe het ver
dere verloop van uw dag zal zyn, of gy geluk
of ongeluk zult beleven. Is het een oude vrouw,
die u het eerst verschynt, dan dient gij direct
uw huis binnen te gaan, om er daarna weer uit
te komen, in de hoop, dat gij een man zult ont
moeten en uw geluk heeft nog kans van slagen.
Loopt gü 's morgens een jong meisje raak, wees
dan gelukkig, want uw dag wordt goed, zegt
men. Is het een dienstmeisje, dan is uw geluk
volkomen, want niemand kan zooveel geluk
aanbrengen als dienstmeisjes, zegt men alweer.
Men zal dus goed doen het zoo uit te mikken,
dat men een dienstmeisje raak loopt, als men
zijn huis verlaat. Schrijver dezes houdt daar
Sinds jaren rekening mee en stuurt zijn dienst
meisje 's morgens voor hij de deur uit gaat, even
de straat op, laat haar dan direct terugkeeren
en terwijl zy op het huis toetreedt, gaat hy
de deur uit, ontmoet haar, groet minzaam en
huppelt met opgewekten tred naar de tram,
terwijl zijn gade achter het gordijn hoonlacht.
Ook de handlezers hebben steeds een groot
eucces gehad bij bijgeloovige menschen, maar
niet minder de magnetopathen en heelkunste
naars, die geen arts zijn, maar niettemin de
practijk van de artsen tot op zekere hoogte uit
oefenen. Dat deze heeren er wel eens naast
grijpen, bewijzen de talrijke processen, die in
den loop der jaren tegen hen werden gevoerd
en die steeds of althans in verreweg de meeste
gevallen op een veroordeeling uitliepen.
Dan zijn er nog de astrologen, die vooral in
de landen van midden-Europa op succes kun
nen roemen. Zij vragen hun slachtoffers, wan
neer zü géboren zijn, concludeeren dan dat de-
Zen in een of ander sterrebeeld thuis hooren
en weten meteen, wat verder hun lot in dit
leven zal zyn. Een horoscoop trekken noemt
men dat en gy moet voor de aardigheid eens
praten met iemand, die in de horoscoperij vast
gelooft. Hy zal zijn dag en zyn nacht voor U
opofferen om U ervan te overtuigen, dat het
echt is. Hy zal zelfs zoover gaan U verlof te
Vragen Uw horoscoop te mogen trekken en gij
zult de meest verrassende voorspellingen te
hooren krijzen.
Deze heeren hebben soms enorm succes. Gy
hunt waarschijnlyk de geschiedenis van een
Haagsche onderneming, die van een klein be
scheiden kamertje uitgroeide tot een groot
Internationaal bedryf. Deze onderneming, waar
°ver enkele jaren geledén nog al wat te doen
Is geweest, heeft een paar dozyn typistes, die
niets anders te doen hebben dan briefjes te
benden aan klanten in binnen- en buitenland,
hie tegen vooruitbetaling van een paar gulden
®en volledigen horoscoop ontvangen. Het bedrijf
bloeit als geen andere handelsonderneming en
trotseert alles wat crisis heet. Ja, men zou
zelfs zeggen, dat zij sinds de crisis nog betere
zaken doet, omdat de crisis vele menschen er
toe brengt wat meer op avontuur te leven. Wel
nu, deze heele instelling, die alsmaar briefjes
stuurt, is gebaseerd op een zoo algemeen mo
gelijke schatting van toekomstvoorspellingen en
niemand zal willen beweren, dat het mogelijk
is aan duizenden aanvragers precies uit te leg
gen hoe het met hun toekomst gesteld is.
Toch gelooven duizenden in het heil van deze
onderneming, anders zouden zy geen paar gul
den sturen om te vernemen, wat hun in de
toekomst te wachten staat.
Het occultisme, dat eertijds een hoogen bloei
heeft gekend, begint meer en meer in de ver
drukking te komen. Vroeger bestonden er bla
den, weekbladen vooral, waarin het occultisme
hoogtij vierde en die krioelden van adverten
ties van occultisten. Maar dit is nu uit. Het
occultisme is niet modern meer en heeft plaats
moeten maken voor andere verschijnselen, als
hierboven genoemd. Maar dit blyft voor de
verschynselen als zoodanig hetzelfde. Welken
tak men ook beoefent, het komt alles neer op
bygeloof. Wie eenmaal eraan begint, is er niet
gemakkelyk meer af te krijgen, want hy ont
dekt wel iets dat echt is, dat uitkomt en dat
dus wijst op de waarheid. Maar dit neemt niet
weg, dat alles wat waarzeggery heet of daar
omtrent, speculeert op de domheid of het by
geloof van den mensch. Er is immers slechts
een simpele redeneering noodig om tot de ont
dekking te komen, dat wat in de toekomst ligt
nooit door een mensch met zekerheid kan ge
weten worden, zeker niet wanneer het betreft
een mensch, die de waarzegger voor het eerst
van zyn leven ziet en van wien hij dus niets
kan afweten. En wat de andere mogelijkheid
betreft, n.l. de wetenschap van iemand, die de
andere partij door en door kent, ook hier kan
iedere voorspelling slechts berusten op ver
moeden of hoogstens op min of meer intelli
gente deductie.
Intusschen: het bedrijf der toekomstvoor
spellers floreert nog altijd én de wereld zal wel
moeten vergaan voor dit bedryf een einde
neemt.
Een nieuwe wijze van oplichting is te Boeda
pest toegepast.
Een man kwam dezer dagen by een tandarts
met het verzoek pijnloos een zyner kiezen te
trekken.
De tandarts voldeed aan het verzoek, spoot
het tandvleesch rondom de kies en verzocht den
patiënt even in de wachtkamer te wachten, tot
dat de plek geheel gevoelloos zou zyn.
Intusschen zou hy een anderen patiënt helpen.
De man ging echter niet naar de wachtkamer
doch naar een anderen tandarts in de buurt,
aan wien hij verzocht de kies zonder verdooving
te trekken, hetgeen slechts de helft kost van
het pynloos trekken.
De verkeers-politie te Indianapolis gebruikte
de kolommen van de verkeerssignalen te veel om
tegen te leunen, zoodat deze instrumenten tel
kens defect waren.
De chef van de verkeerspolitie, kapitein
Johnson, heeft thans deze kolommen weg laten
ruimen en een verkeerssysteem uitgedacht,
waarby het verkeer door middel van fluitsig
nalen wordt geregeld.
Dezer dagen heeft een jager te Niebiell een
kraai geschoten, die een ring om z'n pootje
had. Volgens gewoonte der vogelwacht Rossitta,
had een Stockholmer de kraai voorzien van
zyn adres weg laten vliegen. De kraai was
dus 6 maanden geleden uit Stockholrfi vertrok
ken. Een bewys, dat de kraaien vaak groote
afstanden afleggen en er niet voor terugschrik -
gen naar verre landen te vliegen.
Een drukfout in een Spaansch blad heeft de
zer dagen tot een diplomatieke demarche der
Spaansche regeering te Lissabon geleid. In een
te Madrid verschynend blad werd gemeld, dat
de gemeenteraad van Lissabon besloten had een
straat te noemen naar koning Alfonso XIII. De
Spaansche regeering deed onmiddellyk stappen
by de Portugeesche, waarby bleek, dat het dag
blad een fout had gemaakt, aangezien de straat
te Lissabon genoemd zou worden naar koning
Alfonso III, den eersten Koning van Portugal.
a si-W
De tarieven van de omnibussen, trams en
ondergrondspoor te Berlyn zullen worden ver
laagd, teneinde de 800.000 fietsers en het on
noemlijke aantal voetgangers te bewegen van
de openbare verkeersmiddelen gebruik te ma
ken. Tot dusver bestond er voor de autobussen
in Berlijn een tarief en maakte het geen ver
schil in prijs of men den geheelen rit of slechts
een kort deel daarvan maakte.
De trams en ondergrond-spoor waren iets
goedkooper, doch ook hier was een eenheids
tarief.
De autoriteiten gelooven, dat dit uniforme
tarief de openbare vervoermiddelen onpopulair
gemaakt heeft en dat men liever per fiets of te
voet van en naar zyn werkzaamheden gaat.
In Augustus zullen de eerste sprekende films
in Afghanistan vertoond worden.
De Afghaansche regeering heeft aan een
maatschappy toestemming verleend om een
bioscoop voor sprekende films te bouwen.
Gedurende de regeering van koning Aman
Oellah was er in Kaboel een bioscoop, doch deze
werd door koning Baccha Sakao verwoest.
Liefdesfilms mogen in Afghanistan niet op
gevoerd worden, daarentegen heeft men een
voorliefde voor natuurfilms als „Tarzan bij de
apen." Een filmcontröle-commissie is samen
gesteld om de films te censureeren.
Generaal Araki, de Japansche minister van
Oorlog, heeft verklaard, dat het noodzakelijk is,
dat in inrichtingen voor lichamelijke opvoeding
meisjes een cursus zullen moeten meemaken.
De generaal verklaarde, dat het niet zijn be
doeling is, de jeugd aan te zetten tot het ver-
UIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
iiiiiiumiiijiimini
Ach, de schoonste monumenten
zijn hij jou een bagatel.
Steen en marmer of betonblok
Laat mij koud als kippenvel.
Want dat zijn zoo van die dingen, i
1 Die slechts dienen voor het oog.
Het genieten is maar matig,
Keel en oogen blijven droog!
1 Wat heb ik aan al die torens?
1 Zijn de torens niet te geef?
Is dat fraai, zooals in Pisa, i
Niet meer recht, maar angstig scheef?
1 En dat zijn dan van die dingen,
Die slechts dienen voor het oog.
Maar als jij mijn lippen aanraakt, f
Klimt mijn hartje mijlen hoog!
Naar de Nachtioacht mag men kijken
s Voor een dubbeltje entree.
Doch ze geven het genieten,
Maar het schilderij niet mee!
Want dat zijn zoo van die dingen, 1
Die slechts dienen voor het oog.
H Dat jij echter meer kunt geven
Hoeft natuurlijk geen betoog!
Want met jou! dat is wat anders,
s jij geeft mij veel meer dan dit
Als ik maar in jouw gezelschap
Op een rustig plekje zit!
jij verwent me en dat maakt ook,
Dat ik jou zoo goed begrijp.
Daarom heb je ook mijn liefde,
Jij!mijn doorgerookte pijp!
1 MARTIN BERDEN
1 (Nadruk verboden)
Üniiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinimir;
beteren van bestaande records, doch dat hy de
lichamelijke opvoeding in Japan op hooger peil
wil brengen.
Araki zou willen voorstellen, dat jonge men
schen eerst in het huwelijk mogen treden, na
dat zy den cursus aan een der inrichtingen zul
len hebben doorloopen.
Freddy Vrydag, Robbie en Topsy
keken naar het oude nylpaard, dat
bezig was water te drinken, dat hij
van een waterval opving.
Doch Mr. Hippo had er niet op ge
let vóór het te laat was, dat het water
een steen had losgewerkt, welke steen
viel in den bek van het nylpaard.
Toen het dier trachtte zich van den
steen te ontdoen, gleed de steen door
zajn keelgat.
Rivol was een eenvoudige Normandische
boer uit Louvière. Maar hy was een boer
met een kop; hy was zoowel schrander als
vasthoudend. Door deze eigenschappen had hij
zich tot werkelijken welstand opgewekt. Hij ge
noot op gepaste wijze van de vruchten van z'n
taaien arbeid, deed dit als een modern man en
kocht een auto.
Nu beteekende een auto, in den tyd waarvan
ik spreek, een alles behalve sierlijk, zeer luid
ruchtig en moeilijk in bedwang te houden voer.
tuig. Chauffeursscholen bestonden in die dagen
niet; er bleef dus voor Rivol niets over, dan zelf
maar de noodige ervaring in 't chauffeeren op
te doen. Hij probeerde dit een keer of drie, vier,
op den rijweg. Hetgeen iedereen had kunnen
zien aankomen, gebeurde. Rivol moest z'n eerste
aanrijding noteeren.
Destijds was ik een jong advocaat met een
practijk van nog geen jaar. Niettemin scheen
Rivol juist op my z'n vertrouwen gesteld te
hebben. Hy kwam dan ook op m'n kantoor ver
klaring en uitleg van 't geval geven.
„Het gebeurde op den weg naar Elboeuf," be
gon hy.
„En 't was zeker een andere auto, waarmee
je die aanrijding had?"
„Precies. Die wagen was van een groot lief
hebber der auto-sport, zooals ik ook ben, van
graaf de Brissac. De graaf zat zelf achter t
stuur."
„En beide voertuigen werden beschadigd, is
't niet?"
„Nu, er is niet veel meer van overgebleven,
dan een paar hoopen verbogen yzer."
„Heeft iemand de aanrijding gezien? Waren
er getuigen?"
„Ja, drie. Twee er van weten niet veel meer
te zeggen, dan dat ze eensklaps een luiden knal
hoorden, en dat ze, toen ze opkeken, op den
weg de overblyfselen van twee auto's zagen,
waarvan de bestuurders, als door een wonder,
geen letsel hadden bekomen."
„Zoo, en getuige nummer drie?"
,Die zal kunnen verklaren dat ik aan den
linkerkant van den- weg reed."
„Dat is aan den verkeerden kant."
„Inderdaad, mijnheer de advocaat."
„En nu heeft graaf de Brissac zeker een eisch
tot schadevergoeding tegen je ingesteld?"
„De graaf tegen my? Weineen. Ik wilde juist
h m om vergoeding aanspreken."
„Wat zeg je daar, Rivol? Terwijl men kan ge
tuigen, dat de aanrijding jouw schuld was?"
„Maar mijnheer de advocaat," hernam m'n
cliënt, en glimlachte sluw, „ik ben hier niet om
te bespreken, wie de schuld heeft. M'n auto
heeft me veel geld gekost. Dat ding is nu totaal
vernield. Ik kan de schade alleen verhalen op
den graaf. Weet u soms op wien anders?"
„Maar Rivol, je zult het proces verliezen. Dat
staat m.i. vast als een paal boven water."
„Pierre Loutil is de eenige getuige die me
links heeft zien ryden. Ik ken hem goed. Wan
neer ik vyf minuten met hem spreek, dan raakt
hij in de war en is onzeker van z'n zaak. Hy i£
een domkop."
„Best mogelijk, maar als je een acte tot scha
devergoeding wilt winnen, dan moet je kunnen
bewyzen, dat de aangesprokene schuldig aan
het ongeval is."
„Kom, kom, mynheer de avocaat, u hebt
heusch te veel bezwaren."
Al sprekend haalde de boer z'n portefeuille
uit z'n binnenzak en nam er twee bankbiljetten
uit.
„M'n auto," sprak hij met gedempte stem,
„heeft me vijf mille gekost. „Ik heb hier twee
bankbiljetten van samen vyfhonderd francs.
Als ik nu die biljetten een dag of wat, vóórdat
mijn zaak voorkomt, eens aan den rechter
stuur? Ze verdienen niet veel, die rechters'
en...."
„Maar, m'n lieve man!" protesteerde ik, „dat
zou wel het domste zyn, wat je kon doen. In-
plaats van den rechter gunstig voor je te stem
men, zou hij je dat hoogst kwalijk nemen. Het
zou allen schijn hebben, dat hij zich liet om-
koopen. Een erger beleediging zou ik me voor
zoo'n ambtenaar niet kunnen denken!"
Rivol wierp me een doordringenden blik toe
uit'z'n pientere grijze oogjes.
„Hm, is dat uw meening? Nu, dan zal ik de
zaak nog eens van alle kanten bekyken."
En hij borg de biljetten weer weg.
„U wilt dus
wel in die zaak E
voor me pleiten, jp crhm.n-
mijnheer de ad- i Stat UTl
vocaat?" 7 7
staat, ja. Maar jllllllml..„„„„„„„„J
weet wel, dat je
het proces zult verliezen."
„Zou u dat denken?" vroeg Rivol weer. „Nu,
maak u maar geen zorgen; het risico neem ik
geheel op my. Bovendien, op eventueele teleur
stelling hebt u me al voorbereid," eindigde hy,
weer met een sluw lachje.
Biide behandeling der zaak Rivol contra de
Erisslo pleitte ik met weinig geestdrift. Het was
m.i. verloren moeite voor dien meer dan eigen-
wyzen boer.
Mijn verbazing was dus groot, toen de uit
spraak van den rechter Rivol in 't gelyk stelde!
Dit ging mijn juridisch begrip te boven.
„Uw pleidooi was schitterend," verzekerde my
Rivol, die me buiten het rechtsgebouw opwacht
te, en hij drukte me de hand. „Mooier kon het
niet. U moet weten," ging hij fluisterend voort,
dat ik die vyf honderd francs toch maar aan
den rechter gestuurd heb."
„Wat zeg je daar?" riep ik, diep verontwaar
digd; „hoe heb je
„Zooals ik u zei, mynheer de advocaat; ik
zond hem de bankbiljetten, maar uit naam van
den graaf!"
Gedurende de eerste helft van dit jaar is het
aantal zware misdaden in de stad New-York,
vergeleken met die in dezelfde periode in 1932,
belangrijk verminderd.
Volgens een mededeeling van het hoofdbureau
van politie, is het aantal moorden en zelfmoor
den teruggeloopen van 226 tot 184, het aantal
overvallen van 550 tot 501 en het aantal dief
stallen en inbraken van 2621 tot 1822.
De nieuwe hoofdcommissaris van politie
schrijft deze vermindering toe aan de groote
activiteit van de patrouilleerende agenten en
aan de grootere toepassing van de draadlooze
telegrafie by het opsporen van misdadigers,
hetgeen een preventieve uitwerking biykt te
hebben.
W Ffa'"*
Het nylpaard trok een gezicht als
of het misseiyk was en keek erg sip,
toen het begreep wat het had gedaan.
„Zou de steen den armen Mr. Hip-
po ziek maken," vroeg Robbie.
„Ik denk het niet," zeide de zeeman,
„hy is nog al sterk"
„Hy had toch moeten voelen, dat
hy een grooten steen doorsilkte, zei-
da Topsy.
„O, voor het oude nylpaard is zoo'n
steen niets dan een pilletje," verze.
kerde de zeeman.
(Morgenavond vervolg).
(Ingezonden Mededeeling)
Een nieuwe film-maatschappy, die door de
Oostenrijksche regeering met een kapitaal van
een millioen schillings gefinancierd wordt, zal
een aantal patriottische sprekende films ver
vaardigen.
De films, die als regel slechts kort zyn, zul
len in alle Oostenrijksche bioscopen op het
programma moeten worden geplaatst. De re
geering beoogt hiermede het nationale gevoel
onder de Oostenrijkers aan te wakkeren.
In de nabyheid van Oedenburg in Hongarije
zyn de fundamenten van een groot Romeinsch
amphitheater opgegraven. Bovendien zyn een
groot aantal Romelnsche munten en andere
voorwerpen voor den dag gekomen.
Het Nationaal Museum te Boedapest heeft
thans een deskundige naar Oedenburg gezon-.
den, om de opgravingen te leiden.
Te Kovatchitza hadden twee heeren twist
over een meisje. Zij besloten de zaak uit te
vechten met het wapen dat zy het makkeiykst
hanteerden, n.l. de «zeis. Binnen enkele minu
ten lag een dood op den grond, zijn hoofd was
bijna geheel afgesneden.
De winnaar zou het meisje krygen, in plaats
hiervan wacht hy evenwel de beslissing van
den rechter af.
De telegraaf-autoriteiten in België hebben
rouw-telegrammen met zwarte hoeken inge
voerd. Op deze formulieren, die voor condola-
ties gebruikt kunnen worden, staat een treu
rende vrouw.
Voor deze formulieren moet iets extra's be
taald worden, hetgeen gebruikt wordt voor lief
dadige doeleinden:
Gelukstelegrammen versierd met bloemen zyn
in België reeds eenigen tyd in gebruik.
Meer dan 900 gedelegeerden uit 32 landen
zullen het 25ste Esperanto-Congres te Keulen,
dat Zaterdag JJ. geopend werd, bywonen.
Reeds sedert weken worden groote voorbe
reidingen getroffen voor de goede organisatie
van de bijeenkomst. Gemeente-ambtenaren,
politiemannen, het trampersoneel en de win
kelbedienden zijn sinds maanden Esperanto aan
het leeren, teneinde een beperkte conversatie
met de deelnemers van het Congres te kunnen
voeren.
Het congres zal een week duren.
van "n
vinger
=Z3^I
Dat zult u zelf wel merken. Maar daar be
hoeft u niet bang voor te zyn. Hy is toch maar
Provisor.
Zachtjes klopte Dores op de deur links.
Mynheer Barenfeld. Morgen, mynheer
Barenfeld.
Morgen, Dores, ik ben al op, hoor; zyn ze
Vernaai ai wakker?
Allemaal, mynheer Barenfeld. Hannes
tnaakt de kachels al aan.
h>ores liep naar de rechtsche deur, waarach
ter Rose's oriëntaalsch apartement zich bevond.
Hii gaf Heinrich een knipoogje, en sloeg toen
tBet gebalde vuisten dreunend op de deur.
Zeven uur, donderde hy met een stem, als
of hij een doode tot het leven wilde terugroepen.
Zeven uur!
Van binnen klonk een luide en hartige ver-
^ensching en onmiddellijk daarop werd een
Voorwerp tegen den binnenkant van de deur ge
smeten, dat te oordeelen naar het lawaai, dat
er door werd veroorzaakt, één van de zware
schoenen van den provisor moest zyn.
Ah, ah, lachte Dores, er komt leven in de
brouwerijIk wou, dat ik hem 's nachts ook
eens op zoo'n manier uit zyn zoeten slaap kon
halen, dat heeft hy wel aan me verdiend.
Dores was over het resultaat van zyn wek-
methode ten zeerste tevreden, en hy begaf zich
naar Jette, die hy te kennen gaf, dat hy heel
niet afkeerig was van een kopje koffie.
Heinrich was juist klaar met zyn toilet, toen
Barenfeld bij hem binnentrad. De bedryfsleider
wenschte zyn jongen vriend goeden morgen, en
liet een oogenblik zijn oogen op hem rusten.
Heb je niet nog een ouder pak? vroeg hij.
Voor het werk, dat je te doen krygt zijn de
oudste kleeren nog te goed. By net rondkrui
pen tusschen vaten en balen zyn je kleeren
gauw naar de maan.
Heinrich kreeg een klem-. Maar toch trok hy,
dankbaar voor den goeden raad, dadelyk een
ander pak aan, dat er niet zoo mooi meer uit
zag.
Het ziet er nog keurig uit, vervolgde Ba
renfeld. Je hoeft je heelemaal niet te genee-
ren. De eerste maanden zul je wel grootendeels
in het pakhuis doorbrengen, om volledig op de
hoogte te komen van de verschillende artike
len. Klaar? Goed, ga dan maar mee.
Ze gingen over de binnenplaats naar het kan
toor, dat zich vóór in het hoofdgebouw naast
de apotheek, bevond. Hier stond de tafel ge
dekt en de beide heeren zetten zich aan het ont
bijt-
's Middags en 's avonds eten we met de fa
milie boven, legde Barenfeld uit. Mynheer
Friedrich is dan gewoonlyk in de apotheek, om
den provisor af te lossen. Overigens komen we
al weinig met de familie in aanraking. Woens
dagsavonds ben je van zeven uur af vrij. Van
de Zondagen moeten we om de veertien dagen
den morgen opofferen, om het dringende deel
van de post te behandelen. Dat zullen wy voort
aan om beurten doen. Het overige zie je van
zelf wel. De hoofdzaak is: vraag me zooveel mo
gelijk, daar leer je het meeste van! En het zal
wel eens gebeuren, dat ik een zwart gezicht zet,
maar trek je daar maar niets van aan. In de
zaak ben ik voor zaken altijd te vinden. En nu
zullen wy eens kyken, wat de post gebracht
heeft.
Toen riep hij Hannes, cie zyn vrije oogen-
blikken dezen morgen gebruikte, om glyoefenin-
gen* op een der ladders te houden, en hy wilde
juist zeggen, dat het ontbijt van den provisor
op diens kamer moest worden gebracht, toen
deze zelf verscheen en met een norsch „Goeden
morgen" ging zitten. De provisor zag er zelfs
overdag exotisch uit. Zyn rood haar en baard
glommen van de pommade, waartegen zijn met
zomersproeten bezaaid gezicht allersierlijkst
contrasteerde. Om zyn mager lichaam fladderde
een opzichtig geruit pak. Nadat hy zich aan
tafel had gezet, slurpte hij gracieus zyn koffie,
waarby hy een sissend geluid maakte, alsof hij
de lucht door een hollen tand zoog. Barenfeld
scheen dit muzikale ontbyt niet zeer te beha
gen, want hij bleef naast Heinrich by het
schrijf bureau staan met een stapel ongeopende
brieven vóór zich, en wachtte kalmpjes tot
mynheer Rose zyn maaltyd had voleindigd.
Daarop wendde hy zich naar de tafel.
Heeft het goed gesmaakt? vroeg hy met
minzame ironie. Dan vindt u het zeker goed,
dat we beginnen.
Vóórdat de provisor kon antwoorden stoof
Dores binnen, die onder het ontbyt op de apo
theek moest passen, met de boodschap, dat er
oen klant was.
Met minachtenden blik stond mynheer Rose
op en verdween. De bedrijfsleider ging dadelyk
aan het werk. Met verbazing zag Heinrich, hoe
Barenfeld brief na brief opende, doorlas, som
mige passages met blauw potlood onderstreepte
en de orders, die er in voorkwamen, met rood
merkte.
Zooveel brieven en adressen had hy nog nooit
bij elkaar gezien. Er waren er verscheidene bii.
waarop Engelsche, Fransche en Italiaansche
postzegels zaten, en die ook in de taal van deze
landen geschreven waren. Lees maar eens,
zei Barenfeld, en hij schoof den nieuwen volon
tair een stapel brieven toe. En Heinrich las. Ze
handelden over olyfolie van den nieuwen oogst,
over Radix ipecacuantia, een ctozyn blikken
benzine, een paar vaten levertraan, totdat hy
er van duizelde. De Engelsche en Fransche
brieven kon hy, op verschillende technische uit
drukkingen na, uitstekend begrijpen. De Itali
aansche verloren hun verschrikking voor hem
toen hij zag, dat ze in dragelijk Fransch waren
geschreven. Maar toen hy de heele correspon-
dentie had doorgezien, had hy er niets van ont-
houden. Radeloos keek hy naar zyn bescher-
rner.
De zaak is niet zoo moeüyk als het wel
lykt, glimlachte deze. Als men het maar over
zichtelijk indeelt, wordt het veel gemakkeiyker.
De orders heb ik, zooals je misschien wel hebt
gezien, met rood aangestreept, aanvragen om
prijsopgave of monsters met blauw. De offerten
worden voorloopig terzyde gelegd. Nu schrijven
we deze orders eerst in het bestelboek. Daaruit
moet jy ze overboeken in het magazynboek.
Volgens die opgaven kunnen jy en Dores dan de
bestellingen klaar maken. Op Dores kun je aan.
HU is al jaren by ons en weet de dingen net
zoo goed als de apotheker zelf. Hy bespaart den
baas, die nog al economisch is aangelegd, een
magazynmeester uit. En luister nu eens. Voor
de correspondentie zorg ik zelf; later kun JU
me daarby helpen. De echte leerling-karweitjes,
zooals je die in de meeste zaken hebt, spaar ik
je, dat is maar tijd- en krachtverspilüng. Het
copieeren en inschrijven van de brieven kun je
wel eens 'n poosje doen om er in te komen,
maar dan doet Dores het weer; die doet dat
Uitstekend. Het byvullen van de flesschen en
laden in de apotheek en het laboratorium ver
zorgt Dores ook, daar kun je hem wel een
handje by helpen, 's Middags heb je je werk
in het kantoor, en moet je facturen en vracht
brieven schrijven, dat alles klaar is, wanneer
de wagen naar het station gaat. Overigens wor
den verschillende boodschappen door Hannes
gedaan, die ook de medicijnen moet bezorgen.
Met de apotheek bemoeien zich alleen myn
heer Friedrich en mijnheer Rose. Zooals ik zei,
de apotheker is nogal zuinig aangelegd. Wacht,
daar komt hU de trap af. Ik zal ondertusschen
Dores even in 't geweer roepen.
De apotheker trad binnen.
Goedenmorgen, heeren. Nu, mynheer Bft-
renfeld, hebt u Pfalzdorf al met een en ander
op de hoogte gebracht? Dat is goed. Direct
maar flink aanpakken.
Nog iets bijzonders, mynheer Barenfeld?
Er zijn een paar belangrijke orders by.
De zaak gaat vooruit.
Zoo, zoo, dat is prachtig. Als u bij uwen
pryzenswaardigen yver, om onze relaties uit te
breiden, er maar rekening mee houdt, dat u
me geeh klanten bezorgt, die niet goed voor
het geld zijn.
Klein, maar fjn, is nog altyd een waar
woord. In elk geval is het veiliger....
Barenfeld streek over zijn snor.
De nieuwe connecties zijn prima. Ik ben
niet gewoon iets overylds te doen.
Daar doet u me ook een groot genoegen
mee, mijnheer Barenfeld. Houd u my ten goeae,
maar voorloopig heb ik er ook nog belang by.
Maar laat ik u niet langer storen. Pfalzdorf
moet maar even meegaan, dan zal ik hem aan
mijn vrouw en kinderen voorstellen.
(Wordt vervolgd).
