r Zoekt gij betrouwbaar Personeel ■Sr- Plaats dan een „Omroeper11 voor 75.000 gezinnen. Wh_ Bloedige gebeurtenissen in Irak LIJDEN DER CHRISTELIJKE MINDERHEID VRIJDAG 25 AUGUSTUS 1933 1 BB Irak te vroeg vrij? s i i« t mm m i l ff i ft? OP HET TERRAS van ..Seinpost" te Scheveningen is Donderdag een concours de carrosserie gehouden voor luxe-, bestelauto s en luxe-autobussen. Voor dit concours bestond van deskundige zijde veel belangstelling. DE ST. JOZEF-STICHTING voor ouden van dagen te Hillegom bestaat 25 jaar, welk zilveren jubileum Zaterdag herdacht werd. Een groep/ufo van het bestuur met verplegend personeel en zusters. „De Volkenbond is verplicht spoedig doeltreffende maatregelen te nemen BOEKBESPREKING WALDFRIEDE, Ivans Bruna, Utrecht. FOTOREPORTAGE «ifr ,J'i" i s OP DOORREIS van Londen naar Malmö, arri veerde Donderdagmiddag Prinses Ingrid van Zweden per vliegtuig op Schiphol, waar aij korten tijd vertoefde. De Prinses na aankomst op het vliegveld. DE DEELNEMERS aan de Paedagogische WeeK hebben een excursie gemaakt naar kasteel Bouvigne te Ginneken. V.l.n.r. s prot. dr. Frencken, baron van Wijnbergen, proi. dr. Gsocsens en pater Albettus uit Udenhout. MODERNE ZEEPBERE1D1NG. Een kijkje in de zeepfabrieken der N.V. Zeepfabrieken „Het Anker" v.h. gebr. Dobbelman te Nijmegen, waarvan het tweehonderdjarig bestaan Zaterdag herdacht wordt. DE EERSTE PAAL voor het nieuwe bassin van de zweminrichting aan den Heilige weg te Amsterdam is Donderdag geslagen. W! iüs HOE MEN TWEEHONDERD JAAR GELEDEN ZEEP MAAKTE uit planten-asch en olie. Een aardige penteekening, die de primitieve werk wijze duidelijk demonstreert. SIR EDMUND ALLENBY, de uit den wereldoorlog bekende Engelsche veld maarschalk, vertoeft op het oogenblik te Berlijn. Tragische gebeurtenissen vestigen de aan dacht van de beschaafde wereld op de primi tieve Christenen, die in de streek van he oude Assyrië wonen, tegenwoordig beter bekend on der den naam van Mossoel. Het is niet voor de eerste maal dat deze Chaldeo-Assyriërs van óch doen spreken. Gedurende en sinds den grooten oorlog hebben zij bij herhaling moei lijke dagen gekend en thans is onder hen in hun eigen land een slachting aangericht door hun erfvijanden, de Koerden en de Arabieren. Het is plicht van de Westersche mogendheden deze lieden niet aan hun droevig lot over te laten. Europa heeft zich wel het lot der Ar meniërs aangetrokken, die jarenlang de slacht offers der Turken zijn geweest Er is geen en kele reden dezen Assyriërs de belangstelling te onthouden, waarop zij, zoo goed als de Ar meniërs, recht hebben. Dat de ethische en religieuze minderheid tot dusver niet meer de aandacht getrokken heeft is eensdeels aan onwetendheid te wijten, an derdeels aan het feit, dat zij tot voor korten tijd nog Britsch mandaatsgebied bewoonden, zoodat in de eerste plaats Engeland voor het welzijn der Chaldeo-Assyriërs de zorg droeg. Een zekere verwarring is 0°^ gesticht door de omstandigheid, dat men van deze Christe nen in Hoog-Mesopotamië steeds als van „As syriërs" gesproken heeft zij noemen zich zelf Soerayi terwijl zij eigenlijk Nestorianen zijn, dat wil zeggen, aanhangers van een dier vormen van Christendom, die in het begin der vijfde eeuw in Byzantium een tijd van bloei beleefde en die thans nog slechts bestaat in de bergstreek ten Noorden van Mossoel en het Perzische gebied in de omgeving van het Oermia-meer. Nestorius, die van 428 tot 431 patriarch van Konstantinopel was, kan als de stichter dezer secte beschouwd worden. Het bestek van dit artikel laat niet toe uit te weiden over Nestorius' dogmaische opvattin gen, noch over de lotgevallen, die de aanhan gers van zijn leerstellingen in den loop der eeuwen beleefden. Slechts zij gemeld, dat de moderne Nestorianen Christenen zijn, die, ten getale van ongeveer 70.000, thans het nieuwe koninkrijk Irak bewonen en wel voornamelijk het Noordelijk deel, het vroegere villayet Mos soel. Katholieke missionarissen uit Syrië zijn er in de 18e eeuw in geslaagd een deel der Nestorianen in den schoot der Kerk terug te voeren, maar een ander deel van deze oude Byzantijnsche secte is onafhankelijk gebleven. Deze onafhankelijkheid heeft den Nestorianen weinig voordeel bezorgd. Zij zijn herhaaldelijk aangevallen door de Koerden, die den steun der Turken achter zich wisten, maar niette min hebben zij zich in sommige districten, b.v. in dat van Tiyari, waar zjj de meerderheid be zitten. weten te handhaven. Zij leven van veeteelt en een beetje landbouw. Tegenover vreemdelingen betoonen zij zich uiterst gast vrij. Zü gehoorzamen aan een patriarch, Mar Shimoen Heer Simeon die tegelijkertijd de wereldlijke en de geestelijke macht uitoefent, juist als in den ouden Kanaanitischen tijd. In 1916 was het volkje door de Koerden bijna uitgeroeid; 10.000 Nestorianen werden toen op de wreedste wijze vermoord en deze pogroms hebben zich daarna op kleinere schaal meer dan eens herhaald. Tijdens den grooten oorlog hebben de Assy- ro-Chaldeeërs niet zonder geestdrift aan de zijde der Engeischen gevochten. Dat kan niet verwonderen. Van de Engeischen toch ver wachtten zij bevrijding en bescherming. De ver- wachtigen der ongelukkige Nestorianen zijn. sinds de oorlog een einde nam, evenwel her haaldelijk teleurgesteld. Zü hadden er op ge rekend zich het Zuidelijk deel van het district Hakkiati te zien toegewezen en het kan den Volkenbond zeker als een ernstige fout worden aangerekend, dat dit gebied ten slotte bij Tur kije werd ingedeeld. Dat is evenwel niet alles. Toen in 1931-'32 te Geneve de neerlegging van het Britsche man daat over Mesopotamië en de stichting van een koninkrijk Irak aan de orde waren, vroegen de Chaldeo-Assyriërs bij herhaling om auto nomie en, voor t minst, om waarborgen voor hun vrijheden. Hun patriarch, die thans een ontwikkelde jonge man is, begaf zich in per soon naar de oevers van het Meer van Genève. Maar de regeling, die ten slotte getroffen werd, was de gebeurtenissen hebben het bewezen een ongelukkige. Irak is een koninkrijk ge worden en thans lid van den Volkenbond, maar de religieuze minderheden worden in dit Mu- selmansche rijk hoogst onvoldoende beschermd. Toen in Juni van dit jaar Koning Feisal zich naar Londen begaf, werd hij in de Britsche hoofdstad met alle aan zgn rang verschuldigde eerbewijzen ontvangen. Te zelfder tijd begaf Mar Shimoen zich naar Bagdad om met de regeering van Irak te beraadslagen over de modaliteiten van de te Genève voor de ethische en religieuze minderheden getroffen regeling. De onderhandelingen leidden tot niets en de regeering van Irak deinsde er niet voor terug den patriarch gevangen te nemen onder voor wendsel, dat hij geweigerd had den eed van trouw aan den koning af te leggen. in feite de chef der Christelijke Chaldeo-Assyriërs erkend, dat zijn volkje geen zelfstandige natie zou kunnen vormen, maar met recht had hij op de verleening van deugdelijke garanties aangedrongen. Hij verlangde niet alleen, dat zijn volk in een bepaald gebied zou kunnen blijven leven, maar vroeg ook waarborgen tegen mogelijke aanvallen van de Koerden wier on verdraagzaamheid er in den loop der jaren niet minder op geworden is. De regeering van Irak wilde daarentegen de Chaldeo-Assyriërs verspreiden en de waarborgen van veiligheid, die zij gaf, waren, naar de meening van den patriarch, te eenenmale onvoldoende. De tijding van de gevangenneming van hun leider bracht onder de Nestorianen natuurlijk groote beroering en ongerustheid te weeg. Tegen den 15en Juli trok een troep van onge veer 1300 a 1500 gewapende Chaldeo-Assyriërs over den Tigris en begaf zich naar het onder Fransch mandaat levende Syrië met het klaar blijkelijk doel voor de achtergebleven vrouwen en kinderen nieuwe woonplaatsen te zoeken, waar van de Koerden niets meer te vreezén zou zijn. De daarop gevolgde tragische en bloedige gebeurtenissen zijn nog niet geheel opgehelderd. Het schijnt dat een troep van 300 of 400 gewapende Assyriërs op den terugweg Iraksche troepen heeft ontmoet en dat daarop een gevecht is geleverd, waarin de rebellen" natuurlijk het onderspit hebben gedolven. Als gewoonlijk hebben de Koerden zich daarop in de zaak gemengd met het zeer natuurlijk ge volg. dat verscheidene Assyrische dorpen in brand gestoken zijn. De zaak heeft vooral in Engeland, voor welk land de zwaarbeproefde Assyriërs met geest drift en volharding gestreden hebben, een uiterst pijnlijken indruk gemaakt. Men geeft er zich in Engeland rekenschap van, dat deze betreurenswaardige gebeurtenissen zeker niet zouden hebben plaats gehad, als Engeland het mandaat over Mesopotamië niet had neerge legd en men vraagt zich terecht maar te laat af of Irak niet te vroeg onafhankelijk is verklaard en of dit Jaand deze Muselmansche staat, wel voldoende doordrongen is van de plichten, die op een Volkenbondslid rusten. Lord Cecil verklaarde dezer dagen, dat de Wes tersche wereld thans wel tot de slotsom moet komen, dat het voor Mohammedanen psycho logisch onmogelijk is Christenen te regeeren. Als Irak zich van zijn beschérmingsplichten ten aanzien der minderheden niet beter kan kwijten is er alle reden dit land opnieuw onder mandaat te stellen. De regeering van Irak tracht door middel van ministerieele verklaringen en mededeelin- gen aan de pers de zaak zooveel mogelijk te vergoelijken. Volgens de berichten uit Bagdad treden de Iraksche troepen thans als bescher mers der Chaldeo-Assyriërs op. Dat neemt niet weg, dat dit muisje in Genève nog een staartje hebben zal. Dat Bagdad tegenover deze Chris tenen, die het „rebellen" noemt, in zijn plicht te kort geschoten is, staat vast. De Volken bond kan niet anders doen dan den Nestoria nen thans eindelijk de waarborgen geven, die zü zoo lang te vergeefs hebben gevraagd Het excuus van onbekendheid met den feitelijken toestand houdt thans geen steek meer. MISSA DIALOGICA, door J. Brink man, pr. Drukkerij Verdonk, Amsterdam. Er is alle reden voor, de aandacht van het Katholieke volk te vestigen op een kleine, maar belangrijke, eenvoudige, maar keurige uitgave, welke tot titel draagt: „Missa Dialogata" als voorbereiding en dankzegging bü de algemeene H. Communie der Mariacongregatie, door J- Brinkman, kapelaan O-L. V. Rozenkrans te Am sterdam. De uitgave is van de drukkerü Verdonk, Ruys- öaelstraat 26, Amsterdam. Een blüde boodschap, dit boekje van 32 blad- züden bü het publiek entrée te mogen bezorgen. Er zgn verschillende middelen, om de H. Mis dichter tot het volk te brengen en het volk dich ter tot de H. Mis; cursussen en conferenties, missaalgebruik, volkszang enz. Een dier middelen is ook de gedialogeerde Mis; nog betrekkelük weinig gebruikt is de Mis- a dialogata toch zeer bevorderlük voor 'n beter begrip, een dichter zich aaneensluiten, een beter beleven van het Offer der H. Mis. Voor de velen, voor wie de gedialogeerde Mis nog een onbekende zaak is, eerst een korte uit lag: de Missa dialogata is 'n wüze van bü wonen van een stille, gelezen H. Mis. De geloovigen vormen twee koren, die onder leiding van een voorbidder, de Misgebeden in de moedertaal meebidden en wel luid, in zooverre de rubrieken zich hiertegen niet verzetten. Zoo geeft althans kapelaan Brinkman in zijn bovengenoemd boekje den vorm aan zijn Missa dialogata. Het gezamenlük luid bidden brengt van zelf mee de noodzakelijkheid, een keuze uit de Mis gebeden te doen; dat behoeft nog geen verlies te zijn, menig geloovige zou er bü winnen, wan neer hü in het volgen der H. Mis, zich niet ver plicht achtte, juist alle gebeden mede te bidden. De Latynsche taal is korter en kernachtiger dan de onze, de priester is ter wille van de geloo vigen gebonden aan tgd, het zoeken in het mis saal is voor de geloovigen zonder groote routine tijdroovend; vandaar de meermalen vernomen klacht, dat men den priester aan het altaar maar zoo moeilük kan bijhouden. Daar komt voor de Missa dialogata nog bü, dat het luid bidden der geloovigen van zelfsprekend meer tüd vraagt dan het stille gebed van den priester. Kapelaan Brinkman is er wel in geslaagd, een goede keus met zgn tekst te doen, we zou den ze kunnen noemen een verkort Misfor mulier, waarin de hoofdgedachte van het of fer; het Offer van Christus en van ons aan 4e Allerheiligste Drieëenheid in minder woor den toch zeer goed is vervat. Ook het rythme der wisselgebeden is zeer gelukkig, wat een ordélgk samenbiaden bevor dert. De uitgave is bedoeld als voorbereiding en dankzegging voor en na een gezamenlijke H. Communie; daarom doet de samensteller het boekje sluiten met de liturgische gebeden ais dankzegging na de H. Mis. Ook het Kruisge bed is niet vergeten, wat bü menige missaal uitgaven wel het geval is. De akte van toewij ding aan Maria herinnert ons er aan, dat het boekje voooral is samengesteld voor leden der Mariacongregatie; vandaar ook, dat schrijver voor de veranderlijke Misgebeden het formulier van de Mariamis heeft gekozen. Een gedialo- geerd Te Deum sluit het geheel. Vermelden we nog, dat bü de samenstelling overleg is gepleegd met de bekende Liturgisten: de pastoors Beukering en Hoosemans. De Congregaties zgn prachtige kernen in het parochieele leven, ook om het liturgisch mede leven der geloovigen te bevorderen: een heer- lük onderdeel van het tweede Congregatie- ideaal; het apostolaat. Daarom wensch ik van heeler harte, dat deze handleiding van kape laan Brinkman ook tot vele andere Congrega ties haar weg zal vinden. Een prachtboek je, van groot nut! L. BEUNE, Pr. DE ONZICHTBAREN, Ivans. A. W. Bruna, Utrecht. Zoo vangt Ivans dan een derde serie aan! Het is kras. Hg schgnt onuitputtelgk. En deze No. 1 van de derde serie mag er zün ook! Hü is een voudig en glad geschreven maar zeer vernuftig en glashelder ten slotte. Een doodonschuldige en karakteristieke detectief van Ivans. Hü heeft zün eigen talent en dat talent is blükbaar groot, nie mand doet hem dat na.... zün 25e detectief en weer een hèèl nieuwe!.... DE FANTAST, Edw. Wallace. A. W. Bruna, Utrecht. Alweer een knap in elkaar gezette schijnbaar totaal onsamenhangende geschiedenis, maar die ten slotte door de vinding van Wallace één ge heel wordt, Dit boek grenst aan het spookachtige en toch bg slot van rekening is de oplossing eenvoudig en afdoend. In zgn genre is het wel wat héél erg. Het boeit echter en bevredigt ook wel, behalve dan die vlucht van Harlow. zijn laatste „grap".... HET BROMO-RAADSEL, Paul Jörgen. A. W. Bruna, Utrecht. Dit is voor volwassenen een mooi, prettig lees- ^boek; de knoop is zeer verborgen en de ont knooping dan ook verrassend. Jörgen vertelt aangenaam en de Indische, lokale toestanden geven het boek een heel eigenaardig karakter. Het boek is No. 1 eener serie. No. 2 kome snel. VIVANTI'S TERUGKEER, Sydney Horier. A. W. Bruna, Utrecht. De groote misdadiger Vivanti was ontsnapt, een vorig boek van Sydney Horier had het ver haald. Hg keert terug in andere gedaante, listig, wreed, beschikkend over duivelsche middelen. Toch komt hg nu ten val. Een zeer spannend boek, toch hier en daar wel wat erg toevallig. IN DE GREEP VAN HET NOOD LOT, Sydney Horier A. W. Bruna, Utrecht. Venetia maakt als mannequin een heel vreemd avontuur mede, nadat ze in schurkenhanden viel. Gelukkig redde Weverton haar en hoefde ze geen keizerin van Caronie te worden. Dat viel nog mee. Een spannend verhaal. A.W. Dit is no. 2 van de nieuwe G. G. Serie en de oude, maar de nog frissche Ivans heeft in dit boek zgn vernuft op dezelfde prettige wgze doen spelen als in zgn talrijke vorige. „Waldfriede", is allesbehalve een „vredeoord", integendeel, en de schrandere en wakkere G. G. vertelt er de griezelige geheimen van. AVONTURIERS, Ivans A. W. Bruna, Utrecht. Jhr. van Panhuyzen ontraadselt met behulp van den Schotschen inspecteur Mac Kenna een troepje avonturiers, dat op zeer eigenaardige manier een hotel onveilig maakte; die van Pan huyzen is bg G.G. in de leer geweest! F. HENDRICHS S.J. VIJF MINUTEN PREEKJES door Pater H de Greeve S.J. N. V. Drukkerij „De Spaamestad", Haarlem. Het is ongetwgfeld een goede gedachte der uitgeefster geweest de bekende preekjes van Pater H. de Greeve S.J., die wekelüks in de Katholieke Illustratie verschünen te bundelen, zoodat men ze bg tüd en wgle nog eens kan naslaan. De preekjes zgn saamgevoegd in de volgorde van het Kerkelük jaar, zoodat zg voor eiken Zondag toepasselijk zijn en dus dienstig om ofwel te rvoorbereiding van den Zondag of op den dag zelf ter verdieping van de ware Zondags stemming te worden gelezen. Om de frissche gedachten en den pittigen stgl waarin zij zün vervat zal dit boekje dat een handig en fraai aanzien verkreeg zeer zeker in vele handen komen, vooral in die van hen, die door de beslommeringen van dezen tijd weinig gelegenheid hebben zich lang bezig te houden met de dingen die des Hemels zgn. PARCIVAL, door Marie Koenen. Uitg.: N.V. Drukkerij „De Spaamestad", Haarlem. In dezen derden druk op zichzelf reeds een aanbeveling geeft de bekende schrijfster Marie Koenen, op een der titelpagina's zelf de bedoeling van dezen herdruk aan: „Toegewijd aan „De Graal", herleefd in Holland". Deze oude Graal-sage in een nieuw kleed ge stoken, zal aan de jonge jeugdbeweging een ideaal voor oogen houden en bü haar zeker een gretig onthaal vinden, terwül ook de velen, die met haar sympathiseeren, niet na zullen laten kennis te nemen van den inhoud van dit boek. „ZITCHKA", door Philine. Van Holkema Warendorf, Amster dam. Zitchka is een Braziliaansch negerinnetje, oorspronkelük in dienst bg een Hollandschen planter, doch later als kind aangenomen. Zg on derscheidt zich door een zacht karakter en een vastberaden wil om zich zoo te bekwamen, dat zü later iets zal kunnen doen voor haar nog in onwetendheid levende rasgenooten. Hoe ze daarin slaagt en hoe haar voorbeeld tevens aansteke- lgk werkt cj haar blanke pleegzusje, wordt in dit door Rie Reinderhoff geïllustreerde verhaal op zeer leesbare wgze geschreven. Voor oudere meisjes een boek, dat zij heel moert zullen vinden. t Boek geeft een aardigen kgk op het Brazi- liaansche leven en de lezeressen krijgen tal van tröuw-vertaalde Portugeesche woorden onder de oogen; ook kunnen zg in den geest een reis meemaken van Brazilië naar Europa, een tocht, die niet op ieders program voorkomt. „BORRELFARADE" door Upton Sijiclair, vertaling van Joh. Kui per, Arbeidspers, Amsterdam. D Socialistische Amerikaan Upton Sinclair beschikt over een vinnig, vengnige, meedoogen- looze en sarcastische pen en als zulk een schrij ver een onderwerp aanroert als dat van het drankmisbruik, dé drankellende en den drank smokkel zou men een prachtig pleidooi voor de drankbestrijding hebben kunnen verwachten. Hoe anders is 't uitgeloopen. „Borrelparade" een meer dan vgfhonderd bladzijden lellend boek, is voor meer dan de helft en dat is nog al wat vrijwel onleesbaar. Uitweidingen, langdraderigheid en overvloedige om niet te zeg gen overbodige scheldpartijen en hatelijkheden maken het lezen eerder tot een zwaar karwei dan tot een genot en voor een tendenz-roman is dit nu juist niet voordeelig. "Wü twijfelen dan ook of Uptom Sinclair met zün boek één dronkaard zal bekeeren of één zieltje winnen zal voor de drankbestrijding, waarvan de aanhangers door den schrijver zoo zielig en met zoo weinig echt ideëele bezieling zgn geschetst, dat men er büna toe komen zou het eerder te houden met „de slachtoffers" van den drank dan met de bestrijders ervan. Voor degenen die een inzicht willen krggen hoe het in sommige Amerikaansche kringen toeging ondanks of laten we zeggen dank zü het drankverbod, welks opheffing het boek er niet actueeler op doet zün, en die tegen een stootje bestand zijn Sinclair's taal is niet altüd even gekuischt valt uit Borrelparade" wel iets te leeren. Doch ook dit is slechts betrekkelük, want merkwaardig genoeg zün alle drinkers in het boek rijken en gegoede middenstanders en ver neemt de lezer niets omtrent het uit sociaal oogpunt toch veel belangrijker drankgebruik door het volk. t Schijnt echter dat Sinclair vooral de rijken heeft willen treffen, de rgken en de hooge re- geeringspersonen, die er, de oud-presidenten Harding, Coolidge en Hoover niet uitgezonderd^ duchtig van langs krggen. De hoofdstukken over den dranksmokkel en zgn bestrijding zün het lezen waard, ook al hebben ze dan aan actualiteit ingeboet, maar zü kunnen toch niet het heele werk „ophalen" en tot begeerenswaardige lectuur maken. Over enkele opvattingen en ook om de rauw» schrijfwüze van den auteur zg het in elk geval voor volwassenen voorbehouden. De vertaling laat hier en daar te wenschen over. Woorden als Santa Claus onvertaald laten mag een kenner van de Engelsche taal niet overkomen. En zoo is er meer.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1933 | | pagina 4