IN EN OM HAARLEM
r
Het gruwelijk drama te Nuth
Prikkeldraad
Het Russisch-Italiaansch verdrag
T:
ECHTPAAR VERMOORD
DE OFFICIEELE TEKST
De ramp op Cuba
DINSDAG 5 SEPTEMBER
De viering van den
Koninginnedag
15 jaren geëischt
Voor 5 jaar gesloten
On verdraagzaamheid
Nazi-congres gesloten
Auto tegen een boom
OPROEP VAN
MGR. AENGENENT
Aan de ingezetenen van Haarlem
HULDIGINGSFEESTEN
AMSTERDAM
TE
Speciale N. Z. H.-retours naar
Amsterdam
SCHÓÓL-INWIJDING
Om een geringe aanleiding werden
tien kinderen op één dag
ouderloos gemaakt
Opheffing Raad van Beroep
Personalia
Een pakje tabak
Partijen onthouden zich van vijan
dige politieke of econo
mische accoorden
100 dooden, 800 gewonden
Vlucht naar den molen
Volledig toerekenbaar
Requisitoir
WANDELSPORT
H.W.S.V. Jans Passtoors
Een doode, twee zwaar gewonden
D.H.V.B.
DISTRICT HAARLEM
Juniorencompetitie
Adspiranten
UinilIlllllllllllllllllllIllllIIIIIIIIIIIINIIIIIIIIIIIlIlllllllllllll IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
De prettige, gemoedelijke viering van Ko-
ninginne verjaardag is dit jaar in Haar
lem opvallend hartelijk geweest en meer
en meer schijnt 31 Augustus in onze omgeving
weer het karakter van een nationalen feest
dag, van een echt Volksfeest aan te nemen.
Nieuw is dit laatste natuurlijk niet. Wie zich
de desbetreffende verhalen van zijn vader of
grootvader niet herinnert, behoeft maar te
lezen wat Ter Gouw schrijft over „Prinsjesdag"
om een indruk te krijgen van wat oudtijds de
verjaardagen van het Vorstenhuis in ons volks
leven beteekenden.
„De viering van de verjaardagen der Vorsten
is zoo oud als het koningschap zelf, schrijft
hij, en de vorsten waren reeds in de oudheid
gewoon op dien dag een danspartij aan hun
hof te geven. Dat weet ieder, die de historie van
„de dochter van Herodias" gelezen heeft. Maar
hoe oud de viering dier dagen als volksfeesten
is, en of b-v. de*Hollanders reeds op den ver
jaardag van hun „lieve Grave Florens" vuurtjes
gebrand hebben, weten wij niet; ja, wij weten
eigenlijk niet eens precies hoe oud de Prinsjes
dag bij ons is. Als wij van den Prinsjesdag
spreken is het altijd die van den 8en Maart,
welke door het heele land gevierd werd, maar
nergens luidruchtiger dan te Amsterdam op
Kattenburg. En waarin bestond dan dat feest?
Ie. In het maken van transparanten met een
oranjeboom, waar een prins en een leeuw onder
stonden, en een oranjezonnetje boven scheen
en een rijmpje bij te lezen was: 2e. Het zingen
van de jongens. 3e. Het drinken van oranje
slokjes. 4e. Het dansen om de brandende teer
tonnen, waarbij elk voorbijganger mee moest
doen onder het zingen van een versje.
Dit te weigeren was nooit raadzaam, zoo men
tenminste zijn hoed, pruik en ribben lief had.
En eihdelijk 5e. de vechtpartijen op zijn Ger-
maansch, die, zoodra het naar twaalven liep,
zulke schilderachtige tooneelen opleverden, dat
een oudheidkundige zich in het „Nemus Sa
crum" verplaatst kon wanen.
Van 1814 tot 1840 leverde nog elke 24e Augus
tus een navolging zoo getrouw mogelijk van den
ouden prinsjesdag-"
Dat de viering van zoo'n verjaardag intus-
schen ook zonder „oranjeslok", vechtpartijen
en onfatsoen kan plaats hebben, zal een ieder,
die op 31 Augustus van de feesten in Haarlem
getuige was, toegeven.
Onder de propaganda van de roode begin
selen, die haat en verachting kweekte tegen
ons Vorstenhuis, had de viering van Konin-
ginne-verjaardag wel wat geleden. Er was een
tijd nog niet zoo lang geleden dat de vie
ring van 31 Augustus als een soort demonstratie
van Oranjevereerders werd beschouwd, een ma
nifestatie van trouw en aanhankelijkheid aan
Vorst en Vaderland, een uiting, die den vier-
ders van Koninginnedag door een deel der be
volking kwalijk genomen werd. Een hoogtepunt
bereikte de campagne tegen ons Vorstenhuis in
1918, toen de sotiialisten met de „Macht" ook
de Koninginnekroon wilden grijpen. Maar
toen heeft het Nederlandsche Volk onze wet
tige Vorstin verzocht uit Haar Paleis te midden
van Haar volk te komen en in zoo goed als
alle groote steden van ons Vaderland werd
H.M. op zeer indrukwekkende wijze trouw be
toond. Ouderen onder ons herinneren zich nog
misschien, hoe zij hebben meegeholpen om de
paarden van het rijtuig der Koningin af te
spannen en zelf het voertuig te trekken, waarin
Zij Haar triomftocht door de stad maakte.
Toch was, ook na deze zeer eclatante tegen-
betooging, de viering van Koninginne ver jaardag
vrij langen tijd niet wat het wezen kon en wat
zij in de laatste jaren weer geworden is. Er lag
een zekere matheid over onze Nationale feest
dagen. een matheid, waaraan zelfs de vurigste
-«„ujcklanten zich niet konden onttrekken.
In Haarlem heeft de vereeniging „Konin
ginnedag" op lofwaardige wijze in de moeilijk
ste tijden de goede traditie ten opzichte van
ons Vorstenhuis in eere gehouden; zij slaagde
er in, den eenen keer beter dan den anderen, elk
jaar een feest te organiseeren. Haar voorzitter,
de heer Mr. Wesstra, secretaris der gemeente
Haarlem, begreep, als goed gemeentelijk auto
riteit, ongetwijfeld de groote waarde van zulk
een feestviering voor de saamhoorigheid en
eenheid van ons volk. En hij werd daarin door
tal van bestuursleden bijgestaan. Zij hebben
echter zeer moeilijke jaren beleefd. Na de
reorganisatie van de vereeniging werd de
feestviering algemeener en grootscher en lang
zamerhand is het uitgegroeid tot het aantrek
kelijke, gezellige feest, zonder wanklank, zon
der dronkemanspartijen en zonder brooddron
kenheid, zooals wij dat hebben gezien en ge
hoord, een feest zóó opgewekt, dat de over-
groote meerderheid van onze bevolking het niet
gaarne meer zou willen missen, een feest ook
dat waarschijnlijk weer een groote plaats in ons
volksleven zal gaan innemen. Wij herinneren
slechts aan de opstijging van den luchtballon,
waarvan een ooggetuige in ons blad een leven
dig verslag gaf, het vendelzwaaien op de Groote
Markt, de gondelvaart en het vuurwerk, om de
overtuiging te vestigen, dat de poging om op
31 Augustus een volksfeest in den waren zin
des woords te organiseeren, in alle opzichten
geslaagd is-
Eenige jaren geleden was er alléén in Haar
lem een .Koninginnedag", in de omliggende
gemeenten werd hoogstens op eenige bijzondere
scholen een feest gevierd en werd door eenige
kinderen een oranjeoptochtje gehouden. Lang
zamerhand is ook daarin verandering gekomen
en zoowel in Bloemendaal als in Heemstede,
Zandvoort en andere plaatsen wordt Koningin-
nefeest nu met opgewektheid gevierd, in onze
omgeving is 31 Augustus dan ook vrijwel een
algemeene feestdag.^
Merkwaardig is, dgt de viering Koninginne
dag blijkbaar een ander volksfeest in zich op
neemt door de kermisvermakelijkheden, die elk
jaar wij betreuren het niet in overvloe
diger mate aanwezig zijn.
In 1914 is in Haarlem, evenals in andere
plaatsen, de kermis afgeschaft, nadat er jaren
lang tevergeefs op was aangedrongen. Afschaf
fing der kermis was menigmaal de inzet van 'n
verkiezing van leden van den gemeenteraad.
Wij meenen, dat het welbekende, vóór eenige
jaren afgetreden lid van den Raad, de heer
W. A. J. van de Kamp, zijn eerste verkiezing
aan een actie tot behoud van de kermis te
danken had. In 1914 kwam de afschaffing der
kermis er zonder slag of stoot. Juist stond de
kermis opgebouwd, toen de groote wereldoorlog
uitbrak. B. en W. oordeelden het toen terecht
geen oogenblik om feest te vieren, gaven den
pachters de reeds gestorte staangelden terug
en lieten de tenten afbreken. Nadien heeft nie
mand meer een ernstige poging gedaan om dit
oude gebruik in Haarlem te herstellen. De reden
daarvan zal wel niemand kunnen opgeven. Maar
31 Augustus schijnt nu de herinnering aan dit
volksgebruik weer levendig te gaan houden.
Waarom ook niet? Ter Gouw zegt in zijn boek
V olks vermaken'
„De stedelingen hebben hun kermis niet min
der lief dan de dorpelingen. Zij hebben niet eens
genoeg aan de wezenlijke kermis, maar zij
moeten er ook nog theatrale voorstellingen
van hebben. De Antwerpenaars hadden onlangs
de Rotterdamsche kermis op het tooneel. En
het heugt ons nog, hoe de Amsterdammers
naar het Leidscheplein stroomden, als er de
kermisvreugd werd vertoond, en hoe zij in de
handen klapten, als zij er hetzelfde „Lekker
zuur en warme eieren!" en „Krakepiejekoop!"
als op de Botermarkt hoorden. Welk een en
ander alweer bewijst, dat kunst en volksver
maak twee zjjn. Schilderijen of etsen van ker
missen vinden altijd liefhebbers, en het zijn de
liefste kinderboekjes en prenten, waar kermis
vermakelijkheden in te zien zijn. En tenslotte
moet men de kermis ook nog in zijn sociëteit
hebben. Het geachte bestuur noodigt in de
dagbladen de „ondernemers van kermisverma
kelijkheden, die in aanmerking wenschen te
komen bij de kermispartjj, uit, zich aan te
melden."
Zooals de stads-kermis nu is (in den tijd van
Ter Gouw 1871) was zij ook al in de 17e eeuw.
Wel ziet men in de bijzonderheden telkens wat
nieuws vertoonen gij b.v. eet appelkoekjes
a l'instar de Paris, maar de zeventiende-eeuwers
hadden slechts boekendeflensjes met appelen,
die hun echter even goed smaakten; en zoo
heeft sedert Mazitcns tijd het paardenspel den
eersten rang onder de spellen ingenomen, dien
eeuwen het koorddansersspel bekleed had
maar in het algemeen waren de bestanddeelen
der kermis toen al dezelfde als tegenwoordig:
spellen, kramen, mallemolens, en al de ver
dere omloop van koekhakblokken en kijkkastjes,
liedjeszangers en kwakzalvers, bedelaars en
zakkenrollers.
Tegen deze laatste soort van artisten poog
den de regeeringen al vroeg de kermisgangers
te beveiligen. Ziehier een voorbeeld uit de
Thesauriersrekening van Amsterdam van 1547:
Adriaan van Dam, de kapitein van de wakers,
hield, met zeven man, gedurende acht avon
den, van zes tot negen uren, de wacht, waar
voor hij een dubbeltje en elke waker een stui
ver per avond ontving. Waaruit tevens blijkt,
dat de Amsterdamsche kermis toen acht dagen
duurde, en dat alle fatsoenlijke lui om negen
uren naar huis gingen. Toch waren de zakken
rollers, toen en nog lang daarna, bij dag en
avond ieder te gauw en te slim af, en als Fijtje
Sus van Sardam bij klaarlichten dag op de
Haagsche kermis maar eventjes bij een kwak
zalver stond te kijken, en lachte om de grap
pen van „Hansop in het kaeckelbont gewaet",
was zij dadelijk haar beugeltasch en zilveren
ketting kwijt."
Over de kermissen van zijn tijd was het
oordeel van Ter Gouw niet malsch. Wij druk
ten het slot van zijn kermisbeschouwingen hier
af en vragen onzen lezers, die het zich herin
neren kunnen, of hij met zijn klachten gelijk
heeft.
De klachten over de verwording der kermis
waren in Ter Gouw's tijd groot. Hij schrijft o.m.
„De kermissen zijn bacchanali", zegt de een,
„zij passen niet in onzen tijd".
„Maar wat moeten wij dan doen?" vraagt
een ander: „Afschaffen of verbeteren?"
„Afschaffen!" klinkt het van de eene zijde,
„dat is altijd de kortste weg!"
„Zeker!" klinkt het van de eene zijde, „maar
als men alles afschaft, blijft er eindelijk niets
over; verbeteren is edeler taak. Laat de ker
missen blijven maar leer ze, haar fatsoen te
houden!"
„Wel zeker!" zegt de vriend van armen en
rijken, „viert kermis, als ge er van houdt,
maar doet het met eer en deugd!"
„Onze toongevers moeten het volksleven op
wekken in plaats van onderdrukken", zegt Ba
ron van Hugenpoth. „Het volk moet in zijn
vermaken leeren zoeken naar hetgeen werkelijk
waar en werkelijk schoon is. Zonder dit zal de
wetgever tevergeefs door het verbod van de
kermis het zedelijk volksleven trachten te ver
beteren."
„Verstandige gemeenten schaffen de kermis
niet af", zegt de heer Vorstman, „maar wach
ten haren tijd af, totdat zedelijke volksuitspan
ningen de onzedelijke onnoodig en overbodig
gemaakt hebben. En die schijnt niet zoo ver;
op die goede toekomst mogen we allen moed
hebben." En inmiddels schrijven anderen vol
moed reeds over: „de kermissen der toekomst."
Dit laatste is mij te profetisch; de toekomst
schuilt achter haar gordijn en antwoordt op
geen vragen, maar de historie is onze beste
leermeesteresse. „Hoor!" zegt zij, „de kermis
sen zijn altijd de spiegels van het volksleven ge
weest en dat zullen zij blijven; beschaaf nu
het laatste, dan verbetert gij het eerste."
Wat dit laatste betreft, wij mogen vaststel
len, dat op de kermisviering, zooals die in
Haarlem op de nationale feestdagen plaats
heeft, niets te zeggen valt.
Er is in Haarlem op hartelijke wijze feest ge
vierd; er is aan het volk een feest gegeven,
waaraan het van tijd tot tijd behoefte heeft.
Dat dit volksfeest tegelijkertijd de saamhoorig
heid en het gevoel van éénheid van ons Neder
landsche volk verhoogt, aanvaarden wij als een
welkom voordeel van de viering van den
verjaardag van onze koningin. Daarom is het
te betreuren dat de sociaal-democraten en
communisten zich, althans officieel, afzijdig
houden van deze feestviering. Waarom? Ge-
looven zij, dat wij, ware Nederland een repu
bliek, zouden weigeren den verjaardag van den
president te vieren? Neen, want het is niet
de verjaardag van meneer X. dien wij zouden
vieren, maar dien van het hoofd van den
Staat. Hoe lang zal het duren, voordat ook de
sociaal-democraten zich ten opzichte van H.
M. de Koningin op dat breede standpunt zul
len plaatsen?
Als Voorzitter der afdeeling Haarlem van
het Nationaal Crisis-Comité moge ik een be
leefden, maar tevens zeer dringenden oproep
doen aan mijn geachte stadgenooten, om de
collecte, die op Zaterdag 23 September langs
de straten en aan de huizen onzer stad zal ge
houden worden, teneinde onze taak, de be
strijding van de gevolgen der werkloosheid, ge
durende den komenden winter naar behooren
te kunnen voortzetten, met groote edelmoedig
heid te gedenken.
Wij gaan den vierden crisis-winter in, en de
nooden stijgen, naarmate de ontzettende ramp
der werkloosheid van meerdere duizenden kost
winners in onze stad langer duurt.
Ik twijfel er niet aan, of de bijdragen zullen
ditmaal nog ruimer vloeien dan in de afgeloo-
pen jaren. Haarlem's ingezetenen hebben im
mers reeds blijk gegeven van groote edelmoe
digheid en offervaardigheid. Zulks is mij als
Voorzitter van het Comité van nabij bekend
en het is mij een groote vreugde, dit met ge
voelens van innige dankbaarheid openlijk te
mogen zeggen. Doch daarom ben ik ook diep
overtuigd, dat, nu de vierde crisiswinter zeker
grootere voorzieningen zal vragen dan tot nu
toe het geval was, Haarlem's burgers bü het
brengen van hun offers op Zaterdag 23 Sep
tember daarmede zonder twijfel rekening zul
len houden.
Een milde bijdrage brengt niet alleen verlich
ting in de noodlijdende gezinnen gedurende den
komenden winter, maar verhoogt ook ons eigen
geluk door de overtuiging, dat wij in onzen
plicht niet te kort schoten, in betrekking tot
onze zoo zwaar getroffen medeburgers.
f J. D. J. AENGENENT,
Bisschop van Haarlem.
Voorz. der afd. Haarlem
van het N. C. C.
Voor de huldigingsfeesten geeft de Noord-
Zuid-Hollandsche Tramweg Maatschappij spe
ciale retours naar Amsterdam uit t.m. 6 Sep
tember verkrijgbaar aan de haltes en agent
schappen der Maatschappij en geldig op 8, 9 en
10 September (dus ten hoogste drie dagen).
Van deze goedkoope retours kunnen o.a. ge
nieten de inwoners van Haarlem, Heemstede,
Bentveld, Zandvoort, Bennebroek, Hillegom,
Lisse, Sassenheim, Leiden, Katwijk en Noord-
wijk.
Te Bloemendaal is Maandag op plechtige wijze de nieuwe St. Adelbertus-school,
staande aan den Dennenweg, ingewijd. Hierboven de zegening van het gebouw,
welke door den hoogeerw heer Deken H. C. J. Sondaal verricht werd
Bij Koninklijk besluit is eervol ontslag ver
leend, met ingang van 1 September, in verband
met de ontbinding van hun college en de daar
uit voortvloeiende opheffing van hun betrek
king, aan de hieronder genoemde ambtenaren
bij den Raad van Beroep voor de directe belas
tingen te Haarlem: onder dankbetuiging voor
de door hen bewezen diensten, aan: mr. W. F.
C., C. Pijnacker Hordijk, lid-voorzitter; mr. S.
H. Vening Meinez, plaatsvervangend lid-plaats
vervangend voorzitter; en aan: mr. P. Fuhri
Snethlage, mr. P. F. Westerling en mr. M. A.
Stufkens, secretarissen.
Tot onbezoldigd deurwaarder bij de Arrondis
sementsrechtbank alhier is benoemd P. van den
Steenhoven, procureursbediende te Heemstede.
In Nuth had zich Zondagmorgen, 26 Juni j.l.
een verschrikkelijk drama afgespeeld. Een ze
kere J. J. uit Houthem had daar 's morgens
omstreeks tien uur op den Bergerweg, een zij
weg van den grooten weg NuthMaastricht,
eerst op den molenaar Wevers revolverschoten
gelost en hem vervolgens een groot aantal ste
ken met een mes toegebracht en daarna de
echtgenoote van Wevers, die haar man te hulp
snelde, zoodanig met een mes gestoken, dat zij
enkele oogenblikken later overleed. Na deze
gruweldaden stak de onverlaat tenslotte den
molen, waarin het echtpaar woonde, nog in
brand.
De zwaar getroffen man overleed eveneens.
Kort na het bedrijven dezer misdaad werd J.
J. te Schin op Geulle gearresteerd.
Verdachte J. J. stond Maandag voor de Straf
kamer der Arrondissements-Rechtbank te
Maastricht terecht.
Hem was ten laste gelegd, ten aanzien van
den molenaar moord, ten aanzien van de mo
lenaarsvrouw doodslag en voorts nog opzettelij
ke brandstichting.
Uit de verschillende getuigen-verklaringen,
welke getuigen ooggetuigen van de midaad wa
ren bleek, dat in den vroegen morgen de da
der reeds heeft rondgezworven rond de plaats
waar door hem omstreeks tien uur de ver
schrikkelijke daad werd verricht. Verdachte
kwam, zoo verklaarde de winkelierster M„ nog
in alle gemoedelijkheid in den winkel, welke
tegenover den Bergerweg is gelegen een pakje
tabak koopen. Van uit dezen winkel heeft men
een goed gezicht op den molen, waar zich het
gruwelijke drama afspeelde. Met getuige E.
was verdachte een eind opgeloopen en bij het
zien van zijn slachtoffer, die een rijwiel bij
zich had, sloeg verdachte een anderen weg in,
tegen E. zeggend, dat zij elkander nog wel
zouden ontmoeten.
Verdachte had met de molenaarsfamilie een
kwestie over meubels en hierover liet hij zich
tegenover getuige E. uit, dat ze daar geen ple
zier van zouden beleven.
Het echtpaar W. M., dat den molen bewoont,
wilde zich naar Spekholzerheide naar de ker
mis begeven. De reis zou per fiets gemaakt
ROME, 4 Sept. (V. D.) De heden door de
Italiaansche pers gepubliceerde officieele tekst
van het Zaterdag onderteekende Italiaansch—
Russische vriendschaps-, nonagressie- en neu
traliteitsverdrag luidt:
Art. 1. Ieder der contracteerende partijen
verplicht zich, in geen geval iets tegen de
andere partij te ondernemen, geen isolement te
bewerken, of een verbintenis met een derde of
meer andere mogendheden aan te gaan, aan
een oorlog of een aanval te land, ter zee of in
de lucht niet deel te nemen en de onschend
baarheid van het onder de souvereiniteit van
de andere partij staande gebied te erkennen.
Art. 2. Wanneer een der partijen het doel
van den aanval van een derde mogendheid
wordt, verplicht zich de andere partij, haar
neutraliteit gedurende den ganschen duur van
het conflict te bewaren.
Wanneer een der partijen een derde mogend
heid aanvalt, kan de andere partij zonder aan
kondiging het verdrag opzeggen.
Art. 3. Ieder der partijen verplicht zich, aan
geen internationale overeenkomst deel te ne
men, die den inkoop of verkoop van goederen
der andere partij zou kunnen verhinderen of
het crediet van de andere partij zou kunnen
schaden, en geen maatregelen te nemen om
het deelnemen aan den buitenlandschen han
del van de andere partij te verhinderen.
Art. 4. Ieder per partijen verplicht zich, geen
politieke of economische overeenkomst aan te
gaan, die tegen de andere partij gericht is.
Art. 5. De in voorgaande bepalingen vastge
legde verplichtingen kunnen op geen enkele
wijze de uit overeenkomsten voortspruitende
verplichtingen en rechten der andere partij be
perken, wanneer die overeenkomst is gesloten
voor het onderhavige verdrag.
Ieder der partijen verklaart echter, dat hij
geen verdrag heeft gesloten, dat verplicht tot
deelneming aan een tegen de andere partij ge-
richten aanval.
Art. 6. De partijen verplichten zich, alle
eventueel ontstaande meeningsverschillen. die
niet langs gewonen diplomatieken weg zijn uit
te maken, aan een scheidsgerecht te onder
werpen.
Art. 7. Het verdrag, dat gesteld is in de
Italiaansche en Russische talen en dat te Mos
kou zal worden geratificeerd, treedt met den
datum van zijn ratificatie in werking en blijft
van kracht tot 1 jaar na de opzegging door een
der contractanten. Deze opzegging kan echter
niet geschieden vóór het verloopen van 5 jaar,
gerekend van den dag van inwerkingtreding.
Het verdrag is geteekend door Mussolini en
den Russischen ambassadeur Potemkin.
NEW-YORK, 4 Sept. (V.D.). Het aantal doo
den bij den storm op Cuba is gestegen tot 100,
het aantal gewonden tot ongeveer 800. Daar
mede is de lijst van slachtoffers nog altijd niet
volledig, daar uit een aantal districten nog geen
nauwkeurige bijzonderheden zijn binnengekomen
doordat de verbindingen verbroken zijn. Naar
schatting echter zijn 100.000 gezinnen dakloos.
worden, waartoe de echtgenoote W. bij de win
kelierster een fietsplaatje kwam leenen. Vanuit
den winkel hoorden zij buiten een harden slag.
De winkelierster verklaarde hoe zij beiden
meenden, dat er buiten een band knapte. Ver
schrikkelijker was echter de werkelijkheid. J.,
de verdachte, schoot op W. driemaal en toen
ging hij met een mes op hem af. De vrouw
snelde haar man te hulp. Verdachte stak op
dat moment zijn slachtoffer, dat gebukt stond,
met een groot mes in den rug. Zoowel een schot
in den buik als de wonde in den rug waren
voor den verslagene doodelijk, aldus verklaar
den de deskundigen.
Vervolgens heeft zich de onverlaat tot de
vrouw gekeerd en gaf ook deze een steek met
het mes.
De man sleepte zich met de uiterste kracht
inspanning naar den winkel van getuige K. en
zakte daar op den steenen drempel in elkaar.
De vrouw vluchtte door verdachte achtervolgd
naar den molen toe. Het dochtertje van het
molenaars-echtpaar verklaarde uit angst voor
hetgeen gebeurde de deur te hebben toegewor
pen, zoodat de moeder niet binnen kon. Later
maakte zij deze weer open op het smeeken
harer moeder. Achtervolgd door verdachte zag
zij haar moeder den molen binnen komen en
hier heeft hij haar met het mes afgemaakt.
Haar moeder zeide nog tegen verdachte:
„Denk aan m'n kinderen", waarop verdachte
antwoordde: „Wat deed jij met mij". Toen is
getuige op de vlucht geslagen.
In de wieg lag een zeven maanden oud kind
je Verdachte had het beddegoed reeds in brand
gestoken. Hij heeft echter het kind nog buiten
gelegd, waar geen brandgevaar meer dreigde.
Terwijl de molenaarsvrouw nog wist aan de
achterzijde van den molen op een verhooging
te klimmen reed de verdachte met zijn fiets
heen en heeft in een café een paar glazen bier
gedronken.
Omtrent de mogelijke ontoerekenbaarheid
van verdachte verklaarde de deskundige Dr.
Janssen uit Venray, dat deze voor de volle
honderd procent voor zijn daden toerekenbaar
is.
De verdachte kwam vervolgens aan 't woord
en beriep zich uit noodweer te hebben gehan
deld.
Wevers had het eerst op hem geschoten,
welk schot ketste.
De president wees den verdachte hierbij op
zijne mededeeling aan een der getuigen, dat
verdachte wist dat Wevers een slechte revolver
had, dat hü afwachten zou dat deze die op
hem afschoot, opdat hij dan gelegenheid kreeg
voor goed met den molenaar af te rekenen.
Verdachte werpt tegen, dat zulks niet waar
is. Hij had alles voor dat gezin over gehad.
Men wilde hem z'n geld en meubels niet meer
geven. Lang had hij om een en ander langs
minnelijken weg verzocht. Toen is Wevers hem
op dien Zondagmorgen met dreigement in den
weg getreden en heeft hij uit noodweer ge
schoten. De vrouw heeft hij niets willen doen.
Een dolzinnige drift deed hem zijn daad be
gaan.
Het Openbaar Ministerie reconstrueerde bij
het requisitoir de feiten, sprak een woord van
waardeering tot de overblijvenden van het zoo
diep getroffen gezin, waarvan tien kinderen
op een dag ouderloos werden.
Wellicht had een meer kordaat optreden van
de getuigep ten minste een slachtoffer het le
ven kunnen redden.
De aanleiding tot het drama, de kwestie om
de meubelen en het geld, noemde spreker lut
tel.
Verdachte is een persoon, die zijn vermeende
rechten zoekt langs alle wettige en
niet wettige instanties, brieven richt
tot de hoogste autoriteiten. Hij heeft
vrienden waarvoor hij alles over heeft, doch
aan zijn vijanden draagt hij een onverzoen-
lijken haat toe, en haat welke hem tot alles
in staat stelt. Ten opzichte van den molenaar
W. ach het O. M.,gezien de omstandigheden,
moord met voorbedachten rade bewezen, ten op
zichte der molenaarsvrouw doodslag en voorts
oordeelt het OM. opzettelijke brandstichting
bewezen.
Verdachte voelt zich hier hoofdpersoon van
een tooneelspel, dit streelt zijn ijdelheid. Hij
mist het begrip dat hij hier als schuldige te
recht staat. Aan getuige E. schreef hij van
uit zijn cel om te zorgen dat zooveel mogelijk
menschen uit Nuth de terechtzitting zouden
bijwonen. Toch wil spr. niet de grootst moge
lijke straf vorderen tegen verdachte die moeite
heeft met zijn grenzenlooze drift. De eisch luidt
vijftien jaren gevangenisstraf.
Mr. W. Kom, raadsman van verdachte, pleit
te verzachtende omstandigheden, wees er op
dat de molenaar een persoon was die steeds met
een revolver gewapend rondliep, zoodat ver-
dacte's beroep op noodweer niet geheel zonder
grond is en vroeg voor dezen door dr de omstan
digheden wel geslagen man clementie.
De Rechtbank zal 18 Sept. a.s. vonnis wijzen.
Door vier leden van bovengenoemde vereeni
ging werd Zondag jJ. deelgenomen aan de 35
K.M. afstandsmarsch, georganiseerd door de
Rotterdamsche Wandelsportvereeniging te Rot
terdam.
Daar door allen de tocht in goeden welstand
ver binnen den vastgestelden tijd volbracht
werd, ontvingen zij de hiervoor beschikbaar ge
stelde belooning zijnde een bronzen plaquette.
D= liberale „Avondpost" achtte het onlangs
noodzakelijk, een heibeltje tegen de Ka
tholieken te beginnen, wegens het ver
schijnen van een adrsboek van alle mogelijke
Katholieke instellingen.
Het overigens vrij gematigd blad zag in deze
uitgave verbeeld u eens! barre katholieke
onverdraagzaamheid, die gebrandmerkt moest
worden.
Ons lijkt dat wreede vonnis een raadsel, want
wat voor snoodheid steekt erin, als men een
werkje samenstelt met niets dan namen van
flinke consumenten en dit werkje voor iederen
producent en leverancier verkrijgbaar stelt.
Onverdraagzaam wordt men pas, wanneer men
een adresboek schrijft met de namen van uit
sluitend Katholieke zakenmenschen en dit dan
uitreikt alleen aan eigen geloofsgenooten, met
het doel dat de consumenten bij geen andere
burgers hun waren en artikelen inslaan.
Op zulk een kleinzieligheid zal men de Ka
tholieken echter nimmer kunnen betrappen,
omdat bij ons de verdraagzaamheid eerder
te groot dan te klein is!
Wel zag dezer dagen een protestantsch adres
boek het licht, waarvan de samensteller in z'n
inleiding nadrukkelijk op den voorgrond stel
de, dat het doel van deze uitgave was, den pro-
testantschen consumenten den weg te wijzen om
niet in katholieke zaken te koopen....
Vreemd is het nu, dat de „Avondpost" haar
beulijzers bij deze gelegenheid niet uit het vuur
haalde, doch ongestoord en onbewogen toe
keek.
Een ander sterk staaltje van onverdraagzaam
heid is de handelwijze van het Avrobestuur,
welke hierop neerkomt, dat 't iedereen, die door
de Avro-microphoon optreedt, onmogelijk ge
maakt wordt, aan andere omroepen mede te
werken, terwijl eveneens gastvrijheid wordt ge
weigerd aan degenen, die dit reeds doen. Dit
komt voor één deel neer op broodroof, omdat 't
voor het meerendeel menschen treft, die hun
honarium noodig hebben en voor een ander
deel op unfaire concurrentie en geestelijken
boycot tegen de overige zendvereenigingen. Ook
deze onverdraagzaamheid vindt geen afkeuring
in „Avondposf'-kringen en geen verhit schand-
teeken kregen de Avro-isten sissend op hun
huid gedrukt!
Maakt men het brandmerk alleen maar graag
gloeiend voor ons?....
NEURENBERG, 4 Sept. Zondag, den laatsten
dag van het Rijkspartijcongres, werd de groote
opmarsch gehouden in de Luitpold-arena. Er
werd voor Hitier gedefileerd, waarna de laatste
zitting van het partijcongres plaats vond.
Om acht uur klinken fanfares, die de komst
aankondigen van Hitier. Het commando: ,SA-
Stillgestanden!" wordt gegeven. Hij begeeft zich
naar het groote podium voor de eere-tribune.
De chef van den staf van S. A. en S. S.
meldt hem, dat 100.000 man S. A., Stahlhelm
en S. S. aangetreden staan.
Daarna begint Hitier zijn groote rede. Hij
herinnert er aan, dat het bijna 10 jaar geleden
is, dat de nationaal-socialistische beweging in
Neurenberg den eersten grooten opmarsch
hield der Duitsche Vrijheidsbeweging en sedert
is de nationaal-socialistische partijdag de le
gerschouw gebleven der mannen, die de disci
pline der volksgemeenschap niet slechts in the
orie, maar ook m de praktijk verwezenlijkten,
zonder te letten op afkomst, stand, beroep, ver
mogen of ontwikkeling, alleen tot heil van het
geheele Duitsche Rijk.
Tijdens de veertien jaren van ellende en
smaad, welke wij doormaakten, brak zich tege
lijkertijd een nieuw, wonderbaar ideaal baan m
het Duitsche volk.
Van het onheil, dat het Duitsche volk trof,
droeg het zelf grootendeels de schuld.
Maar thans is die schuld ingelost, de misdaad
is ingeboet, de schande uitgewischt.
Met de macht der mannen van November is
het gedaan, maar de wereld moet in onze bij
eenkomst niet zien een wensch tot het oogsten
van nieuwe lauweren op het slagveld, want een
oorlog zou ons niets kunnen brengen.
Wij behoeven de eer van ons volk ook niet
te rehabiliteeren op het slagveld, want daar
werd deze ons niet ontnomen, maar alleen bin
nenslands.
Dit is nu weer goedgemaakt en thans moet
een Duitsche Volksgemeenschap worden opge
kweekt, welke nimmer meer ineenstort.
Hierna volgt de wijding van 150 nieuwe
stormvanen en 125 nieuwe standaards, waarbij
zich een godsdienstoefening aansluit.
Nadat de chef van den staf der SA. Hitier
namens de twee millioen Kameraden onverbre
kelijk trouw heeft beloofd, begint de afmarsch.
In de nabijheid van Vierssen (D.) had Zon
dagavond een ernstig auto-ongeluk plaats. Door
het springen van een band reed de wagen tegen
een boom. De chauffeur werd licht gewond, de
drie andere inzittenden werden zeer zwaar ge
wond opgenomen. Een der slachtoffers, zekere
H. Lingers uit Viersen, overleed kort daarop.
De toestand van de beide andere zwaar gewon
den is uiterst zorgwekkend.
Programma Zondag 10 September
A: OIV—Onze-Gezellen 1.30 uur; Santpoort
—Geel-Wit 1 uur; HBCTYBB 1 uur.
B: HBC b—TYBB b 2.30 uur; OIV—OG 2.3a
uur; NASGeel-Wit 1 uur.
C: OIV—Onze-Gezellen 3.30 uur; Santpoort
Geel-Wit 2 uur; BSMHBC 1 uur.
D: TYBBWF 1 uur; VogelezangOIV
1 uur.
E: NAS—OIV e 2 uur.
Programma Zaterdag 9 September
A: HBCSantpoort 2.30 uur; Onze-Gezellen
OIV 2.30 uur; TYBB a—WF 230 uur.
B: HBC—BSM 3.30 uur; TYBB c—TYBB d
330 uur.
Met het oog op de opening van het R.K.
Sportpark zijn er op Zondag 17 September
geen wedstrijden.
