Von Neurath over ontwapening
Geest van Versailles heerscht
Het contraproces te Londen
Slf
Pruisische Staatsraad geopend
St. Willibrord
Het nieuws van heden
POLITIEK SCHAAKSPEL
REDE VAN GOERING
HOLLANDSCHE GETUIGEN
GEHOORD
DE BAROMETER
VEREENIG DE KATHOLIEKE PERS
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1933
ZES EN VIJFTIGSTE JAARGANG No 18480
BUREAUX: NASSAULAAN 51 ltL. 13866
ABONNEMENTEN:
Voor Haarlem en Agentschappen p. weet
25 cent; per kwartaal f 3.25; per post,
per kwartaal f 3.58 bij vooruitbetaling
DACBLAD UITCECEVEN DOOR DE N.V. DRUKKERIJ DE SPAARNESTAD, HAARLEM - TELEFOON 13866
N. V. Ned. Verzek. -Maatschappij
Utrecht Catharijnesingel 48
Hoofdinspectie Amsterdam
Adm. de Ruijterw. 242. Tel. 82797
Kapitaal- en Volksverzekering
GVSTAAF ADOLF VEROVERT TANGERMÜNDE
Ter gelegenheid van het 1000-jarig bestaan van Tangermünde werd een
openluchtspel opgevoerd, dat de verovering der stad door Gustaaf
Adolf in beeld bracht. De burgemeester overhandigt de sleutels der stad
aan den overwinnaar
Een alternatief: Verwerkelijking
der rechtsgelijkheid of ineen
storting der ontwapenings
idee
De strijd met Oostenrijk
t mBStm mm
Von Neurath
Het Oostenrijksche probleem
Duitschland ziet met vertrou
wen de toekomst tegemoet
Het is ontoelaatbaar, dat een
meerderheid een volk regeert,
want steeds hebben minder
heden het lot van een
volk bepaald"
Een nieuw wapen voor
Pruisen
Van der Lubbe maakt den indruk
niet afkeerig te zijn van
het fascisme
Het rapport bevestigd
Freek van Leeuwen
Belangrijke verklaring
Verklaringen van Grzesinski en
Georg Bernhardt
Zij, die zich tegen 1 October
op ons blad abonneeren, ontvan
gen de tot dien datum verschij
nende nummers gratis.
REDE VAN VON NEURATH OVER DUITSCH
LANDS BUITENLANDSCHE POLITIEK.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ZESTIEN BLADZIJDEN
ONTVANGLAMPEN VANAF F 2.50
N.V. Gloeilampenfabriek „Radium"
Het Weeriiiii,|>|iii>'i»i«'>i»,»ii»»iiiiiiiiiii>»u'i
Het incident te Kam-
tsjatka
H. J. v. d. MEER, Schagchelstraat 7
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
BERLIJN, 15 Sept. De rijksmi
nister van buitenlandsche zaken,
von Neurath, heeft heden voor ver
tegenwoordigers van de buiten
landsche pers een zeer belangrijke
rede gehouden.
De Duitsche delegatie aldus begon Von
Neurath zijn rede zal over eenige dagen
naar Genève vertrekken. Wy staan in het tee
lten van het herleven der activiteit op het ge
bied der internationale politiek. Bij het ver
vullen van Uw taak over Duitschland en Duit
sche verhoudingen verslag uit te brengen kan
ik U steunen, wanneer ik tot U juist nu nog
maals over de richtlijnen van de Duitsche bui
tenlandsche politiek spreek Ik hoop, dat daar
door vele misverstanden en dwalingen uit den
weg geruimd worden en dat men in het buiten
land onze buitenlandscheh politieke voorne
mens en doeleinden beter begrijpen zal dan dit
tot dusverre het geval is geweest.
Wanneer wij het oog richten op de groote
internationale problemen, kunnen wij niet
anders dan een bijna volkomen stagnatie
constateeren. De pogingen tot internatio
nale samenwerking zijn >n de laatste maan
den voornamelijk onvruchtbaar gebleken.
De laatste oorzaak van dezen toestand is
het feit, dat de geest van Versailles nog
ver-gaand de politiek beheerscht. Veertien
jaar lang zijn de overwinnende mogendhe
den den regeeringen van Duitschland met
theoretische sympathiebetuigingen tegemoet
getreden. Practisch liep haar politiek ech
ter daarop uit, Duitschland in de boeien
van Versailles vast te houden, het tot her-
zienbaar verklaarde verdrag onherzienbaar
te maken en de ongelijke behandeling van
Duitschland te vereeuwigen. Men wil ook
thans nog Duitschland met twee maten
meten.
Het buitenland moet eindelijk begrijpen,
dat het Duitsche volk het recht heeft zich
tegen den geest van Versailles met alle
krachten te weer te stellen.
De rijkskanselier heeft op 17 Mei uiteenge
zet in welken zin met welke methoden en met
welke doeleinden wij dezen strijd voeren wil
len, opdat de lange periode van politieke dwa
lingen eindelijk worde beëindigd. Ik kan slechts
met spijt constateeren, dat het op vele plaat
sen in het buitenland tot dusverre aan de juis
te waardeering der richtlijnen van onze buiten
landsche politiek ontbreekt, welker kernpunt is,
dat Duitschland den vrede wil.
In de laatste maanden heeft het niet aan in
ternationale politieke werkzaamheid ontbroken.
De zomer heeft een reeks nieuwe verdragen ge
bracht. Het politieke beeld van Europa is daar
door echter niet werkelijk veranderd. Een ont
spanning kan slechts tot stand gebracht wor
den door maatregelen, die werkelijk de groote
buitenlandsche politieke problemen ter hand
nemen. Uit dit inzicht is ontstaan het ver
ziende initiatief van Mussolini, dat geleid heeft
tot onderteekening van het viermogendheden-
pact. Duitschland heeft het pact ondertee
kend om geen middel onbeproefd te la
ten, dat zou kunnen bijdragen tot het doen
baanbreken van een vruchtbare periode der
ontwikkeling De beteekenis van het pact zal
afhangen van den geest zijner toepassing.
Uiterst sceptisch moet men in dit opzicht
weliswaar zijn ten opzichte van den stand der
ontwapeningskwestie. Ondanks de concrete uit
eenzetting van onze eischen in de rijksdagrede
voering van 17 Mei, ondanks het bewezen te
gemoetkomen is sindsdien van den kant van
de tegenover ons staande mogendheden gee
nerlei vooruitgang merkbaar geworden. Het
Duitsche protest niet achtend is de ontwape
ningsconferentie zonder eenig positief resultaat
voor maanden verdaagd.
Wij zyn reeds ingegaan op de tijdens de on
derbreking door president Henderson ingelei
de onderhandelingen. Maar ook thans vermo
gen wjj teekenen voor het spoedige tot stand
komen van een bevredigende oplossing nog niet
te zien; integendeel: de bereidwilligheid van
de sterk bewapende staten om hun ontwape
ningsverplichting na te komen schijnt thans
geringer dan ooit te zijn.
Men tracht deze houding te rechtvaardigen
met de bewering dat Duitschland wil herwa
penen. Dat is niets anders dan een bewuste
vervaging van het feit, dat Duitschlands doel
alleen is de opheffing van den tegen woordigen
toestand van eenzijdige weerloosheid. Wij heb
ben onder nauwkeurig gedefinieerde voorwaar
den de door de tegenpartij geëischte verande
ring van de ons in het verdrag van Versailles
opgelegde legerinrichting geaccepteerd. Wij
hebben verklaard, dat wij geen massaverbod
afwijzen, wanneer dat toepassing vindt op alle
mogendheden. Wij hebben ons verder bereid
verklaard dan van het toewijzen van aanvals
wapenen geheel afstand te doen. wanneer de
bewapende naties van haar kant binnen een
bepaalde tijdsruimte deze wapenen vernieti
gen en door een internationale conventie het
verdere gebruik der wapenen verboden wordt
Wij hebben slechts geëischt. dat voor zoo ver
wapenen aan andere mogendheden blijven ver
oorloofd, de wapenen der verdediging niet aan
Duitschland alleen verboden mogen worden.
Daarbij hebben wij in uitzicht gesteld, van
deze gelijkstelling van rechten slechts gebruik
te maken in een dcor onderhandelingen vast
te stellen omvang. Tenslotte hebben wü ons
Y-gSgïg W/S'
t
.ffs 1
accoord verklaard met de internationale con
trole der bewapeningen, voor zoo ver deze voor
alle staten gelijkelijk werkzaam is. Ja wij
hebben zelfs aangeboden bij gelijke bereidwil
ligheid der andere staten onze politieke orga
nisaties mede aan deze controle te onderwer
pen teneinde haar onmilitair karakter voor de
geheele wereld te bewijzen,
Is dat een herbewapening van Duitsch
land? De sterk bewapende staten oewape-
nen verder en in plaats van over hun ont
wapening spreken zij van hun veiligheid.
Men wil zonder te beginnen met een ef
fectieve ontwapening eerst de contröle op
bouwen.
Ja, vele buitenlandsche persorganen schij
nen zelfs de gedachte te willen propageeren,
dat de ontwapende staten voor alle verdere
stappen in de ontwapeningskwestie moeten
worden onderworpen aan een soort voorcon-
tröle. Dat is een verschuiven van het ontwa
peningsprobleem. De verwerkelijking van zulke
plannen zou een volslagen onmogelijkheid zijn.
Wie is er dan bedreigd? Duitschland!
Alleen in het buitenland spreekt men over
oorlog. In Duitschland denkt niemand aan
oorlogsverwikkelingen. Duitschland eischt vei
ligheid en rechtsgelijkheid. Het wenscht niets
anders dan zijn onafhankelijkheid te bewaren
en zijn grenzen te kunnen beschermen. Is het
fair te leuren met de bewering dat het de
nieuwe Duitsche regeering er slechts op aan
komt Duitschland in een eerste rustperiode
bang genoeg te maken om dan te kunnen over
gaan tot openlijke geweldpolitiek? Wanneer
men gelooft met zulke argumenten de heer
schappij der overwinnaars over de overwonne
nen te kunnen vereeuwigen, moet ik met alle
beslistheid verklaren, dat Duitschland weigert
een dergelijken toestand verder te verdragen
Het is geen goede politiek, wanneer vreemde
landen steunende op hun sterke legers, vloten
en luchteskaders tot het ontwapende en van
verdedigingsmiddelen beroofde Duitschland
spreken op onderwijzenden toon. Daarmede
zullen zij in Duitschland geen gehoor vinden.
Laat men daarom eindelijk het ontwapenings
probleem zelf aanvatten. De hoogbewapende
staten hebben het minst recht te decreteeren,
wat als ontwapening te gelden heeft. Veeleer
komt het er op aan, wat Duitschland en den
anderen ontwapenden staten als ontwapening
voldoende is. Er bestaat ten slotte slechts dit
ééne alternatief: verwezenlijking van de rechts
gelijkheid of ineenstorting van de geheele ont
wapeningsidee, voor welker onafzienbare ge
volgen niet Duitschland de verantwoordelijk
heid zou dragen.
Ik zou het slechts kunnen betreuren,
wanneer men de methode van het meten
met twee maten eventueel ook zou willen
toepassen op de kwestie van de Duitsch-
Oostenryksche betrekkingen. Men neemt
in het buitenland veelvuldig het air aan er
verontwaardigd over te zijn, dat de binnen-
landsch politieke ontwikkeling van Oosten
rijk niet zonder uitwerkingen is gebleven
op de verhouding van het rijk tot Oosten
rijk. Men wil in dit feit zelfs een ontoe
laatbare inmenging zien van het rijk in
de binnenlandsch politieke verhoudingen
van een anderen staat. Van vele plaatsen
uit zijn de economische en financieele
nooden van Oostenrijk 14 jaar lang uitge
buit geworden om het met politieke boeien
te binden. Oostenrijk is voor vele staten
klaarblijkelijk slechts een interessante fi
guur in het politieke schaakspel van
Europa. Voor ons Duitschers is het pro
bleem van Oostenrijk van anderen aard.
Wij zien in het Duitsche volk van Oostenrijk
een deel van ons eigen volk. Niemand kan
daarom van ons verwachten, dat wij onver
schillig toezien bij de ontwikkeling dei dingen
in Oostenrijk, of dat wij sympathisoeren met
een Oostenrijksch regiem, waaronder juist dat
ontkracht wordt, wat het Duitsche volk thans
met nieuwen moed en nieuw vertrouwen ver
vult. Met welk recht wil men het dan toch
internationaal verdedigen, wanneer de bewe
ging, die het geheele Duitsche volk met ele
mentaire kracht gegrepen heeft en derhalve
vanzelfsprekend ook de bevolking van Oosten
rijk In haar ban moest trekken, daar met de
middelen van het geweld gehinderd wordt in
haar vrije ontplooiing? De nationaal-socialis
tische beweging In Oostenrijk eischt niets wat
haar niet volgens alle principes van de ware
democratie toekomt. zy is vastbesloten, ook
wanneer zy het haar toekomende aandeel in
de macht heeft de Oostenryk opgelegde in
ternationale banden in vollen omvang te res
pecteeren. De ryksregeering denkt er niet aan
zich te mengen in de binnenlandsche politieke
verhoudingen van Oostenrijk. Juist omdat wy
overtuigd zün, dat de Oostenryksche ontwik
keling slechts den weg kan gaan, die door het
feit van het Deutschtum der Oostenryksche
bevolking bepaald wordt is het voornemen van
een gewelddadige inmenging of eenigerlei in
breuk op verdragsverplichtingen verre van ons.
wy moeten echter eischen, dat ongerechtigde
inmengingen van andere landen in de con
flicten tusschen Duitschland en Oostenryk uit
blijven. Hoe eerder men in het buitenland in
zien zal, dat volksbewegingen niet door poli
tieke grenzen ingedijkt en niet door politie
maatregelen onderdrukt kunnen worden, hoe
eerder de baan vry zal worden voor een aan
de natuuriyke wetten beantwoordende en dan
geheel Europa te hulp komende stabiliseering
van den binnenlandschen toestand van Oos
tenryk.
Hoe weinig verheugend de totaaltoestand van
de Europeesche politiek thans moge schynen,
Duitschland ziet met vertrouwen de komende
ontwikkeling tegemoet. Rust en vertrouwen zul
len eerst weerkeeren, wanneer de discriminee
ring van Duitschland en de andere ontrechte
staten opgeheven is. Door deze waarheid zul
len ook alle vooroordeelen tegen het nieuwe
Duitschland, geiyk die klaarbiykeiyk nog veel
vuldig bestaan, vergaan. Zoo twyfel ik er niet
aan, dat by voorbeeld het onzinnige gepraat van
het buitenland over zuiver binnenlandsche
Duitsche zaken, geiyk de zoogenaamde Joden
kwestie, snel zal verstommen, anneer men
inziet, dat de noodzakeiyke zuivering van het
openbare leven wel voorbij gaat, In enkele ge
vallen persoonlijke hardheden met zich kon
meebrengen, maar dat zy toch slechts daartoe
diende om in Duitschland de heerschappij van
recht en wet des te onwrikbaarder te vestigen.
Het buitenland zal ook ophouden het oor te
leenen aan de leugenberichten van de Duit
sche emigranten, ophouden hun bronnenver-
giftiging te begunstigen en aandacht te schenken
aan de treening van lieden, die treuren om een
Duitschland, waarin zij zichzelf op kosten van
het volkswelzijn invloed konden verschaffen. In
plaats daarvan zal men het Duitschland van
heden leerei kennen: Een trotsch, onafhanke
lijk, vredelievend Duitschland, een Duitschland,
dat weliswaar de andere landen niet zal beoor-
deelen naar leege sympathiebetuigingen, maar
naar hun handelingen, dat echter steeds bereid
is tot oprechte samenwerking.
Zoo ben ik er van overtuigd, dat de be
proefde vriendschappeiyke betrekkingen tus
schen Duitschland en de Sowjet Unie ook in
den vervolge vruchtbaar zich zullen ontwikke
len. Hetzelfde geldt voor de verhouding van
Duitschland tot al de andere landen die van
goede wille zijn. Zoo zal algemeen d- opvatting
van Mussolini instemming vinden: Duitsehlanu
is er in het hart van Europa met zyn geweldige
bevolking van 65 millioen menschen. me' zijn
geschiedenis, zyn cultuur, zyn behoeften. Een
waarachtig Europeesche politiek met het doel
den vrede op te richten, kan men niet voeren
zonder en nog minder tegen Duitchiand.
BERLIJN, 15 Sept. (W. B.) In
de aula van de universiteit heeft
vandaag met groote plechtigheid de
opening van den Pruisischen Staats
raad plaats gehad.
Reeds vroeg bestond er groote belangstelling
voor het oprukken van de eerewacht van S. A.-
mannen, die door den Pruisischen premier
Göring. uitgekozen nieuwe vaandels meedroe
gen, Prins August Wilhelm, een zoon van den
ex-keizer, deed voor het eerst dienst in zijn
nieuwe functie van Ober ruppenführer, veld
maarschalk Mackensen verscheen in uniform
der doodskophuzaren. In de aula bevonden zich
verder leden van het corns diplomat que, mi
nisters, officieren der rijksweer enz. Nadat ny
de eerewacht had geïnspecteerd, trad Göring
de zaal binnen, in gezelschap van Rö m, chef
van den staf der nationaal-socialistische partij.
De premier nam daarop het woord voor
zyn openingsrede, waarin hy verklaarde,
dat de dag van heden verkondigt, dat ook
uiteriyk het parlementarisme is gestorven
en vernietigd. De revolutie is begonnen met
het parlementarisme en pacifisme te ver
nietigen. Wie regeerde Duitschland? vroeg
Göring. Partyen en parlementen. Het was
daarom de taak der nationaal-socialistische
LONDEN. 15 Sept. (v.d.) Aan de Interna
tionale Commissie van Juristen is heden over
gelegd sen rapport, samengesteld door drie
leden van de Commissie in Neder'and, waar
in aanwijzingen worden gegeven omtrent het
karakter, ae antecedenten en de relaties van
Marinus var. der Lubbe. zyn relaties tot de
communistische party en zyn kortstondige
connectie met de nationaal-socialistische oe-
weging worden daarin bevestigd. Verklaard
wordt, dat Van der Lubbe niet zelf den brand
kan hebben gesticht, ondanks de bewering, dat
hy bekend heeft.
Dit rapport werd heden bevestigd door de
drie Nederiandsche getuigen, die vandaag zyn
gehoord.
De eerste Nederiandsche getuige, de 57-ja-
rige rietvlechter W. van Zanten uit Den Haag.
verklaarde, dat Van der Lubbe een tegenstan
der van net communisme was en sympathiek
stond tegenover het fascisme. Uit brieven van
den broer en de schoonzuster van Van der
Lubbe is gebleken, dat hy nooit lid is geweest
revolutie het systeem van het parlementa
risme en de meerderheid uit te roeien.
Het is ontoelaatbaar, dat een meerderheid
een volk regeert, want in de wereldgeschie
denis waren het steeds slechts mannen of
minderheden, die het lot van een volk be
paald hebben. Indien er in Duitschland
steeds parlementen waren geweest, zou
thans het Duitsche volk niet meer bestaan.
Het nationaal-socialistische staatsbestel, zoo
als het biykt uit den staatsraad, wil bewyzen,
dat arbeid het eenige goede stelsel is; de
staatsraad is de basis van de nationaal-socia
listische grondwet.
Spreker herinnerde er aan, dat juist 71 jaar
geleden door Bismarck een begin werd ge
maakt met het parlementarisme in Pruisen.
Het Duitsche parlement van voor den oorlog
heeft bewezen, dat het onbekwaam is, om een
volk naar grootheid te voeren. De geschiedenis
van het parlementarisme na den oorlog, was ae
donkerste periode, die ons volk heeft doorge
maakt, aldus de premier. Op 30 Januari van
dit jaar hebben we eindelyk die zwarte blad
zijden uit het geschiedenisboek kunnen scheu
ren.
In tegenstelling met de oude parlementaire
methoden is de staatsraad echter gebaseerd op
het leidersbeginsel. De staatsraad kan niet stem
men, vervolgde Göring, hy moet medewerken
en de verantwoordelykheid draag ik alleen.
De premier zette vervolgens uiteen door welke
overwegingen hy zich heeft laten leiden by de
keuze der leden. In de eerste plaats de oude
kameraden uit den stryd der laatste tien jaren;
daarom zyn de chef van den staf der S. A. en
de leider der S. S. benoemd. Daarnaast werd
gelet op de bijzondere begaafdheid en prestatie,
de belangen van den landbouw, de wetenschap
pen en van den staat in het a'gemeen en onder
de vertegenwoordigers van die belangen zijn
weer vele oude kameraden, die jarenlang mid
den in de beweging staan.
Ten slotte deelde Göring mede, dat Pruisen
een nieuw wapen neeft gekregen. De Pruisische
adelaar, waaraan men in 1918 zyn afweermid
delen heeft ontnomen, heeft thans weer het
zwaard en de bliksemstralen in zyn klauwen
en een hakenkruis op de borst. Vervolgens
overhandigde hij de benoemingsoorkonden aan
de verschillende leden en beëedigde hen.
van de communistische party of van eenige
andere politieke party in Nederland. Het was
getuige gebleken, dat Van der Lubbe, met wien
hy op een vergadering te Den Haag heeft ge
sproken, het met zyn opvattingen niet eens
was. Men had getuige gewaarschuwd, dat Vsn
der Lubbe fascist was. Van Zanten had ge
poogd van der Lubbe te overtuigen, maar Van
der Lubbe had geantwoord, dat hy die po
gingen maar moest staken, daar het hem toen
niet zou gelukken.
Na Van Zanten werd de 28-jarige letterkun
dige Frederik van Leeuwen, wonende te Den
Haag, gehoord. Hy verklaarde, dat hy in 1927
met Van der Lubbe heeft kennis gemaakt °n
dat hy hem daarna vrijwel dagelijks heeft
ontmoet, zonder dat er een byzonder vriend
schappelijke verhouding ontstond. Hij heeft
samen met Van der Lubbe eenigen tyd in een
café aan de Uiterste Gracht te Leiden ge
woond. Zijn indruk was, dat Van der Lubbe
abnormale neigingen had, welken indruk hy
steeds heeft behouden.
Frederik van Leeuwen verklaarde verder, dat
Van der Lubbe tot 1931 lid van de communis
tische parnj is geweest en dat hij verscheidene-
malen Duitsch'and heeft bezocht. Op een vraag
van mevr. mr. Bakker-Nort antwoordde ge
tuige, dat Van der Lubbe zyn laatste reis naar
Duitschland heeft gemaakt kort voor Februari
van dit jaar, toen hem was medegedeeld, dat
zyn pas weldra zou afloopen. Van der Lubbe
had daarbij gezegd, dat de tyd voldoende was.
Get. zeide, dat volgens een verklaring van hun
hospita, mej Van Zijp, de Duitsche reizen van
Van der Lubbe gewoonlijk samenvielen met oe
oogenblikken, waarop hij het meest om geld
verlegen was. De hospita' had hem ook ge
sproken van een spion, die haar huis had be
zocht om de reden te ontdekken, waarom van
der Lubbe niet langer yverde voor de commu
nistische party.
Als laatste Nederiandsche getuige werd daar
na gehoord de 33-jarige fondsbode W. Plas-
meyer te Leiden. Deze deed mededeelingen om
trent een vergadering van den Nederlandschen
Fascistenbond te Leiden, waar Baars als spre
ker optrad, en waar Van der Lubbe moet heb
ben verklaard, dat de aanwezigen in de ver
gadering, die hij tot stilte aanmaande, mets
van het fascisme begrepen en dat er veel
moois inzit. Getuige Plasmeyer had den indruk
dat Van der Luboe niet afkeerig was van hel
fascisme.
LONDEN, 15 Sept. Hedenmorgen zyn de ver-
hooren door de internationale commissie van
juristen, die een onderzoek instelt naar de oor
zaken van den brand in het Rijksdaggebouw te
Berlyn, voortgezet.
De vroegere Pruisische minister van binnen
landsche zaken en hoofd van de Berlijnsche
politie dr. Albert Grzesinski. verklaarde, dat
indien hy had gehoord van een dreigenden aan
val op het Ryksdaggebouw, hy zeker alle maat
regelen zou hebben genomen. Hy zou niet ge
aarzeld hebben de personen, die van den aan
slag verdacht werden, te arresteeren en zou een
scherpe bewaking van het Rijksdaggebouw heb
ben ingesteld. Hij noemde het een sprookje, dat
het Karl Liebknechthaus, dat in de nabyheid
van het Rijksdaggebouw was gelegen, door de
communisten zou zyn gebruikt als opslagplaats
van brandstoffen om het Ryksdaggebouw in
brand te steken.
De volgende getuige was de bekende Duitsche
journalist prof. Georg Bernhardt. Deze gaf een
uiteenzetting van den politieken toestand in
Duitschland op het tijdstip dat de brand in het
Ryksdaggebouw plaats had.
BERLIJN, 15 Sept. (V.D.) Tydens een de
monstratie van Nat. Soc. Duitsche juristen ver
klaarde dr. Frank in verband met het contra
proces inzake den brand in den Rijksdag, te
Londen, dat de Duitsche juristen verontwaar
digd zijn over de veronderstelling, dat eenigerlei
gebeurtenissen zyn voorgekomen om in dit
brandstichtersproces niet volkomen den be
klaagden alle rechten te doen wedervaren. Wy
spreken ons uit voor den rechtsstaat en nie
mand ter wereld is bevoegd dit te bestrijden.
Wie toch gelooft, dit te kunnen doen, moge zien
in Duitschland persoonlijk van de heerschende
omstandigheden komen overtuigen. In verband
hiermede deelde dr. Frank mede. dat hy voor
den Leipziger juristendag een reeks prominente
juristen heeft uitgenoodigd.
Verder werd nog verhoord dr. Breitscheid,
de vroegere leider der Duitsche Socialistische
Pruisische Staatsraad plechtig geopend.
De meening van mr. Francois Pauwels over
het Proces-van der Lubbe.
Verwacht wordt de benoeming van jhr. Tjarda
van Starkenborgh Stathouwer tot gezant te
Brussel.
De Eerste Kamer aanvaardde het wetsontwerp
to* beperking van buitenlandsche studenten
met 25 tegen 9 stemmen.
Het Uniformverbod z.h.s. door de Eerste Kamer
aangenomen.
Wetsontwerp ingediend tot regeling van het
verrichten van arbeid in loondienst door vreem
delingen.
Massa-ontslag bij de Staatsmynen.
Ernstig auto-ongeluk te Neunkirchen; twee
Nederlanders gedood.
Het drama te Muiden; mr. Loeff aangewezen
als verdediger van den fotograaf.
De inbreak in het Station te Purmerend; ver
dachten in hooger beroep voor het Amster-
damsche Hof.
O
Verwachting: Meest zwakke wind uit
Zuidelijke richtingen, nevelig tot licht of
half bewolkt, waarschijnlijk droog weer,
iets warmer.
Er Verdere vooruitzichten: weinig of geen EE
regen, zacht.
party. Breitscheid verklaarde, dat het zeer on-
waarschynlijk is, dat de communisten net Ryks
daggebouw in brand hebben gestoken. Hy was
er van overtuigd, dat Torgler onschuldig is. De
wyze, waarop de nationaal-socialisten den
brand by hun verkiezingscampagne hebben ge
ëxploiteerd, vestigt den indruk, dat den com
munisten geen schuld treft.
MOSKOU, 15 Sept. De leden der kustwacht
van het roode leger, welke te Kamtsjatka zyn
gestationneerd, en die in Juni drie Japanscne
visschers hebben gedood, zyn thans veroor
deeld. Peter Kudin, de commandant van de
kustwacht, kreeg acht jaar gevangenisstraf en
drie anderen ieder vyf jaar.
en SCHOTERWEG boek GEN. CRONJéSTRAAT
geeft de hoogste korting op
RADIO-RECORD-LA MIEN
Stand op Zaterdag S uur vun.: 768.
Vorige stand 769.
